Togethere Subject Matters. 1. Een nieuw begin

Togethere Subject Matters

TOGETHERE Synergiebrief

Maart 2014, Tweede jaargang #1

1. Een nieuw begin 2. Dankbaarheid 3. Terry Pratchett 4. Kruispunten 5. Proces Protest 6. Act 7. Jaloezie werkt 8. Grondwaarden 9. Wijsheid 10. Rouw 11. Leren scheppen 12. Licht en Liefde 13. Leren voelen 14. Data

1. Een nieuw begin Togethere B.V. Is failliet. Na tien jaar vechten tegen de bierkaai was het tenslotte de bank die met zijn regeltjes de stekker er uit trok door het krediet op te eisen. Het heeft wat rouwverwerking gekost, alhoewel daar uiteindelijk er nauwelijks tijd voor was. Amper twee weken na het uitspreken van het faillissement stroomden de opdrachten binnen en mocht ik me haasten om een eenmanszaak op te richten om aan de vraag te voldoen. De handelsnaam Togethere en de website heb ik kunnen overkopen van de curator, so we are back in business! Toch is het ook mooi om halverwege je leven eens helemaal te moeten stoppen. Want dat creȅert ook echt de mogelijkheid van een compleet nieuw begin. Niks van de oude boedel hoef ik over te nemen of door te zetten als ik dat niet wil. Het is net als winter: het oude mag afsterven, want wat levenskracht genoeg heeft, zal vanuit de wortels de

grond uit brullen zodra de lente komt.

En zo voel ik me nu ook. Vol vertrouwen en met een rustig besef dat ik alleen die dingen ga doen waar ik zelf achter sta. Veel te lang heb ik me toch laten leiden door wat het systeem me oplegde. Ik herinner me nog hoe ik in het begin van Togethere tonnen aan omzet afwees omdat de opdrachtgever er niet goed in zat. De laatste jaren liet ik me door de druk van schulden soms toch verleiden om opdrachten aan te nemen waar ik mezelf mee tekort deed. Dat gaat niet meer gebeuren. Net voor de nieuwe opdrachten binnenkwamen was ik de laatste formulieren voor de bijstand aan het invullen. Ik ken het dal, heb de bodem gevoeld, niks mis mee. Beter

Bart Kok Trainingen, Weezenhof 2038, 6536 JN Nijmegen 06-53759357 www.togethere.nl [email protected] Kvk: 60024984


op de bodem dan nog eens mee te werken aan dit imbeciele systeem van schulden afbetalen en rijken nog rijker maken.

genieten van de liefde en aan het praten met mijn boom. Wat blijft is de grote waarde van wat ik mensen heb mogen meegeven. En dus blijf ik ook bereid om daar waar er vraag naar is mensen mee te nemen op reis in trainingen als Turning Point Seminar, Synergie, PDS, Power of Silence, Stressmanagement, Harmonia, Dialoog, commitment, teambuilding, totale communicatie. En wat blijft is de levenslange garantie: heb je ooit training gevolgd bij Togethere B.V. Of anderszins bij mij, dan bied ik je een levenslange garantie: ben je de energie en de lessen van de training een Wat ga ik wel doen? Helen. beetje kwijtgeraakt? Heb je Mezelf en anderen. Vertrouwen op wat komt. Het behoefte om weer eens helemaal terug in dat licht volgen en genieten van de synchroniciteit. Kijken en zaterdagmiddaggevoel gezet te worden van de PDS? Zou luisteren naar lichaamstaal. Mezelf en anderen vertragen je graag nog eens willen ervaren hoe het voelt om totdat we werkelijk door helemaal samen te zijn in de hebben wat we meemaken. diamant en synergie te Rust en stilte scheppen in bereiken? Bel mij: mezelf en om me heen. 0653759357. Helpen wie geholpen wil En mocht je mensen kennen worden. Mijn wijsheid die ook eens een turning vergroten. Luisteren naar point seminar zouden Sofietje. En, above and verdienen of die je gunt dat beyond all, ik heb mijn reis ze eens vier dagen Bart en geboekt naar Vancouver, Yvonne mogen meemaken, jawel! Met dank aan u allen voor de ondersteuning. In juli attendeer ze op ons. Want eind april start alweer de en augustus ben ik in mijn eerst TPS van mijn nieuwe geliefde Vancouver aan het

bedrijf en we gaan er werkelijk iets spectaculairs van maken. Je bent natuurlijk zelf ook van harte welkom. Wanneer je al eens aan TPS hebt meegedaan kun je tegen hotelkosten en een beetje meedoen. Dat beetje is waar we het samen over eens worden. Je weet wel: een veelvoud van dertien.

2. Dankbaarheid Wanneer het leven flink tegenzit, zoals rondom een faillissement en niet meer de huur kunnen betalen enzo, dan leer je je vrienden kennen. Wat ben ik dankbaar! Elke stap van de weg waren er vrienden die me hielpen. Ik was te invalide om te verhuizen, en dus kwamen mijn vrienden en hielpen mij inclusief het inrichten van mijn nieuwe woning, want ik kon echt even niks meer. Om nog maar te zwijgen over het feit dat ik zomaar in mijn vriend's huis mag wonen. Op duizend en een manieren ben ik geholpen en als ik dan toch terug kijk op mijn leven wanneer het even stilstaat, dan is dankbaarheid de veruit sterkste emotie. Dankbaarheid voor zulke waardevolle vrienden. Ergens onderweg heb ik dingen goed



gedaan. In ieder geval heb ik veel mensen mogen ontmoeten die mij hun vriendschap hebben geschonken. Waarvan akte. Waarvoor dank!

3. Terry Pratchett Ik ben bijna aan het eind van mijn queeste om alle boeken van Terry Pratchett achter elkaar te lezen. En wat een verrijking! Zeldzaam veel humor. Regelmatig zit ik hardop te schateren. En je moet nog opletten ook, want hij gooit het er zomaar tussendoor. Zoals: “A marriage is always made up of two people who are prepared to swear that only the other one snores.” of: “It is well known that any drive to reduce paperwork only results in extra paperwork.”

Soms lijkt het wel of Pratchett bij mij thuis rondloopt om te noteren wat ik allemaal meemaak. Wie wel eens een tijdje bij me is geweest, weet over mijn theorie dat er een universiteit is voor draden en snoeren om in de war te raken en blijven. En dan lees ik dat dus letterlijk bij hem terug. De onzin die Pratchett beschrijft is zo relevant als spiegel van de werkelijkheid dat hij nu toch echt met stip op een staat van de must-read schrijvers. Een drukke stip, trouwens, want daar staat hij dan in het goede gezelschap van lui zoals Shakespeare, Bill Bryson, Zelazny en Donaldson. En natuurlijk Ayn Rand en Nevil Shute. Allemaal met stip op een. Dus als je ooit schrijver wil worden, moet je eerst een cursus balanceren op een stip volgen. Met veel deelnemers. EN over de Nac Mac Feegles wil ik alleen maar dit kwijt: iedereen weet dat die brutale, blauwe, kleine mannetjes alleen bestaan wanneer je dronken bent. Yeah, right. Maar het hardst heb ik moeten lachen om het voor heksen toch wel noodzakelijke vermogen om varkens te kunnen dood vervelen. Dat scheelt een hoop gegil en erachter aan

rennen wanneer ze geslacht moeten worden.

4. Kruispunten Het leven als zodanig heeft geen zin. Je wordt geboren, je leeft, je gaat dood. En dat keer zeven miljard. Wanneer je zoekt daarin betekenis te vinden zul je het moeilijk krijgen. Want alle betekenis is te vinden op de kruispunten van het leven. Nou is het punt met kruispunten dat de meeste mensen tegenwoordig zo'n air over zich hebben van alleen op de wereld en dus nooit doorhebben wanneer ze weer eens een kruispunt met duizelingwekkende snelheid hebben overgestoken, een spoor van chaos en verwoesting achterlatend.

Het valt me op wanneer ik voor het station van Nijmegen langs fiets op weg naar mijn geliefde bankje op de trainbrug over de Waal.



Heerlijk is dat om al die duwbakken vol erts en kool naar het Roergebied te zien zwoegen. Maar dan heb ik dus daarvoor met gevaar voor eigen leven mogen meemaken dat bij station Nijmegen alle voetgangers, fietsers, scootmobilers en andere stationverlaters en -bezoekers doorlopen alsof de anderen en vooral ik niet bestaan. Bizar. Vooral wanneer je beseft hoeveel betekenis zo gemist wordt en iedereen maar klagen. Want elke ontmoeting in je leven, elke keer wanneer jouw pad dat van iemand anders kruist, is een moment vol zinderende spanning en potentiele ontwikkeling. Geen enkele keer is het toeval. Ha! Toeval is gewoon dat waar mensen niet over na willen denken. En ik kan het weten, want ik ben officieel afgestudeerd toevaloloog.

Het leuke is ook dat er veel meer kruispunten zijn dan

mensen zich realiseren. Neem nou mijn buurvrouwen. Die gaan nog al eens bij elkaar op de koffie. Tot zover niks bijzonders. Maar dan, wanneer ze weer uit elkaar gaan, blijven ze gemiddeld toch wel gauw nog een uur op straat staan beppen met elkaar. Daar kan ik dan zo puzzelend naar kijken, tot mijn onderbewustzijn me vertelt wat er dan te puzzelen valt: ze staan 'in between'. Er tussen in. De bijeenkomst is beeindigd, het kruispunt is verlaten, maar dan, oh nee, toch niet, blijven we nog even een uur op het kruispunt staan praten. Kun je het voor je zien? Druk verkeersknooppunt, even uitstappen om met die andere bestuurder kennis te gaan maken. Anyway. Kruispunten zijn prachtig. Korte momenten van ontmoeting waarin je kunt kiezen of je de betekenis zult pakken of niet. Laatst in de permanente groep maakte Eke bijvoorbeeld een beweging met haar hand die niet overeenkwam met wat ze zei. Ik vroeg of ze wilde weten wat haar hand vertelde. En een paar minuten later was er een prachtig moment van ontroering over de onbewuste betekenis die op tafel kwam. Ook dit was dus

een kruispunt: het bewustzijn zegt het een en het onderbewustzijn doet met de hand iets anders. De meeste mensen passeren dit alles alsof het nergens over gaat. Maar wanneer je de kruispunten van het leven serieus begint te nemen, zul je merken dat het leven zindert van betekenis. Het is zo mooi! En het enige wat je hoeft te doen is te vertragen.

Langzaam genoeg te zijn om te zien dat er een kruispunt is. En dan samen (met een ander of met je onderbewustzijn) zover vertragen tot je weet wat de betekenis is van de ont-moeting. Prachtig. Zoveel mensen die zich afvragen waar voor hun de weg loopt, die met keuzes zitten en niet weten wat ze moeten kiezen, en je hoeft alleen op de kruispunten te gaan letten en dat krijg je vanzelf antwoord op al je vragen. En soms, wanneer ik een vraag heb en wel nu antwoord wil hebben, creeer



ik een kruispunt. Dan wandel ik naar buiten en vraag ik om een aanwijzing wat het antwoord is op de vraag, waar voor mij de weg loopt. En omdat ik dan er op loop te letten, zie ik een vogel die een beweging maakt die me wat vertelt, of er gebeurt iets en dan ineens snap ik wat het antwoord is. Het leven is vol kruispunten. Geniet ervan!

5. Proces Protest Proces Protest Karin van der Veur Poëzie In een bijzonder boekje heeft Karin een inspirerende combinatie gemaakt van gedichten en tekeningen. Uitgegeven bij de Wilg, is dit wat mij betreft echt een aanrader voor een ieder die bereid is iets langer in de spiegel te kijken dan tegenwoordig gebruikelijk. De tekeningen bieden vaak een Jungiaanse diepte die me soms raakt tot voorbij waar ik mezelf kende. De gedichten geven indringend weer wat Karin zelf zo puntig samenvat: “de bundel 'Proces Protest' is ontstaan als een verwerking van mijn spierziekte. Het is een protest tegen de spieren die het steeds meer laten afweten en tegen de

bureaucratische muren die ik ben tegengekomen en in de toekomst wellicht nog volgen. De confrontatie met de beperkingen komt hard aan. Een deel van de gedichten gaat dan ook over mijn 'Protest', een ander deel over het 'Proces' dat ik de afgelopen tijd in volle hevigheid heb beleefd.” In deze tijd waarin gezonde mensen steeds meer proberen weg te kijken van het lijden om ons heen, kan dit wel eens een waardevolle manier zijn om tot verdieping en empathie te komen.

6. ACT Ik stuurde eerder een bericht rond van Merijn waarin melding werd gemaakt van een boek dat haar enorm

geholpen had. In dezelfde week kwam mijn vriend Jeroen mij uitleggen waarom dat boek zo belangrijk is. En ik ben dan zo volgzaam, dat ik dat boek dan ga doen. Ik ben inmiddels bijna op de helft. En het is helemaal waar. Het werkt fantastisch! Dit is nou eens een echt werkboek. Het heeft geen zin het te lezen. Dan ben je er zo uit en heeft het niks met je gedaan. Wat je te doen hebt, is het advies van de schrijver ook daadwerkelijk opvolgen en het boek regelmatig een week wegleggen om te oefenen wat hij je leert. Het kan nog wel tot de zomer duren voor ik er klaar mee ben, maar het is elke seconde waard. Centraal in het boek staat het besef dat onze hersenen getraind zijn in de loop van miljoenen jaren evolutie om ons te waarschuwen dat het misschien wel mis gaat allemaal. En dat je zo'n oude les niet zomaar weggooit. De hersenen zijn dus continu bezig om je te wijzen op wat er allemaal niet deugd. En dus voel je je meestal niet happy, terwijl je dan toch zelf denkt alle reden te hebben om wel happy te zijn. Inderdaad, het een heeft niks met het ander te maken. De kunst is je gevoel te accepteren en ruimte te



geven, en je handelen te baseren op je waardes en niet op je gevoel. Lastig zat. Maar zeer praktisch in oefeningen om je gevoel te hanteren en te accepteren. Aanrader dus. Russ Harris, The Happiness Trap.

7. Jaloezie werkt Ik was op bezoek bij een schilder en die vertelde honderd uit over hoe hij door te schilderen het een na het andere inzicht kreeg. Werkelijk een stortvloed van inzichten waarvan ik af en toe doorzag dat het mogelijk iets anders zat dan hij in eerste instantie dacht, maar waarvan ik me vooral bewust werd dat ik dit in het verleden ook had gehad. En daar was ik niet blij mee, met dat: in het verleden. Ik weet nog hoe ik aan de bar zat in 1993 en er een liedje kwam op de radio (Goodbye, van Mary Hopkins) en ik wist dat ik weg zou gaan bij Panfox en voor mezelf zou beginnen. Mijn collega Wim wist het ook zodra hij mijn tranen zag: "jij gaat weg." Het viel niet te ontkennen. En op weg naar huis kreeg ik een stortvloed aan inzichten over wat ik allemaal met mijn nieuwe bedrijf zou gaan doen. Overdonderend, maar

wat een intens gevoel van leven! Luisterend naar de schilder praatte ik mezelf aan dat het nu ook wel goed was zo, rustiger, meer onder controle. Maar feit was natuurlijk dat ik groen was van jaloezie en almaar groener werd naarmate hij meer vertelde. Ik heb er daarna verder niks mee gedaan. Het was zoals het was. Zonder me te realiseren dat Redfield gelijk had. Jaloezie is mooi! Want sinds ik me weer herinner dat ik vroeger zoveel aanwijzingen kreeg, stapelen de aanwijzingen zich op en heeft mijn leven weer helemaal de oude glans herwonnen.

8. Grondwaarden Bij de start van mijn nieuwe eenmanszaak ben ik er eens voor gaan zitten: wat vind ik nou waard om me bezig te gaan-blijven? De eerste die kwam, is vertrouwen. Vertrouwen is zo cruciaal. Elders schreef ik over kruispunten. In het Nederlands spreken we over de 'crux' en over 'cruciaal'. Allemaal verwijzingen naar kruispunten. De 'X' op de schatkaart, daar waar je naartoe beweegt. De grote onbekende die je zoekt te bereiken. En om dat te bereiken, heb je vertrouwen nodig. Veel vertrouwen. Want het betekent de controle loslaten. Niet meer toegeven aan je angst om jezelf of de weg kwijt te raken en gewoon te durven vertrouwen dat het wel goed komt. Er is niks wat je kan overweldigen. Iets is alleen overweldigend wanneer je je ergens aan probeert vast te houden. Heb je wel eens een golf over een kudde eenden heen zien slaan? Niks aan de hand met die eenden. Hooguit een beetje verbaasd over de term kudde. En dat is waar vertrouwen over gaat: durven loslaten. Vertrouwen dat je toch wel weer boven komt.



Ik werk in al mijn trainingen met vertrouwen. Bijvoorbeeld door toon en lichaamstaal voor te laten gaan op de woorden. Woorden zijn onder controle. Houvast. Toon en lichaamstaal brengen het onzegbare. Het onverwachte. Dat wat best verzwegen blijft. En dan ineens schep ik een systeem waarin het legaal is en zelfs verplicht om al dat overwachte en onzegbare op tafel te halen. Foute man. Maar wel mooi om door te maken. Dus vertrouwen blijf ik doen. Vertrouwen werd op de voet gevolgd door synchroniciteit, logisch ook, want het vereist nogal wat vertrouwen om op zoek te gaan naar synchroniciteit. Synchroniciteit is zo groot en belangrijk dat toen ik het er laatst over had in de stichting Wereldharmonie, er een kou binnenkwam als waren we apostelen voor Pinksteren. Synchroniciteit is zo ongeveer de zin van het leven zelf, de kosmos die je vertelt waar de weg loopt voor jou. Kruispunten. Aanwijzingen. Zacht genoeg om te negeren. Duidelijk genoeg om serieus te nemen. Synchroniciteit is lastig ook, verraderlijk zelfs. Want het grijpt in op wat je doet om je duidelijk te maken

dat je met iets bezig bent dat niet helemaal past bij je levenspad. Zo stond ik me gisteren weer op te winden bij een kruispunt omdat het verkeer zo bleef komen dat ik niet veilig kon oversteken. Tot het zo overdreven lang duurde dat ik om me heen keek waar de camera was. En ik dus de boodschap begreep: doe effe rustig aan. Maar voor ik daar ben, erger ik me rot aan dat verkeer. Een goede derde is de relatie. De relatie is de bouwsteen van het universum en het vergt nogal wat aandacht om te stoppen met dat egocentrische idee dat het draait om mensen/individuen en je langzaam te realiseren dat heel het leven alleen draait om relaties. Niet helemaal overeenkomstig met wat men buiten de werkelijkheid noemt, maar dat hoeft ook niet. Die werkelijkheid is een dusdanig suffe illusie, die verdwijnt vanzelf. Commitment is een toverwoord bij relaties, en geen compromis. En natuurlijk liefde, want dat is hetzelfde als relatie. Liefde is tussen ons in. En als je dan weet dat natuurkundig is vastgesteld dat relatie identiek is aan resultaat, dan snap je dat overal waar ik word ingehuurd de liefde

groeit en dus het resultaat verbetert. Een en ander door diamanten te scheppen en soms tot briljanten bij te slijpen, stress te managen en stapje voor stapje vooruitgang te boeken (dit laatste kennen pdsers en tpsers als 'step by step', ik noem haar Sofietje).

9. Wijsheid De essentie van alle wijsheid is een tekst zo klein dat die kan worden geetst op een smargden tafel. En wanneer je iets weet van smaragden, dan weet je hoe snel ze breken en hoe lastig het is er iets op te etsen, dus het kan maar beter weinig zijn. Op de



Beatles- lp Revolver zong G eorge Harrison al over: within you and without you.

zo buiten is helemaal boeiend. We zijn zo druk met wijzen om ons heen. Ik ook. En toch kan er geen onrecht zijn, als ik van binnen vrij ben van onrecht. Er kan buiten geen onwijsheid zijn, wanneer er van binnen wijsheid is. Daar ben ik op advies van mijn psychiater aan begonnen: bouwen aan mijn wijsheid. Hij wist het verduiveld eenvoudig uit te leggen: teken twee cirkels die elkaar overlappen. De ene cirkel is ratio. De andere is gevoel. De overlap tussen ratio en gevoel is wijsheid. Die overlap mag groter. So be it. Hou je vast. Binnenkort is heel de wereld wijs, want ik ga mijn wijsheid vergroten.

die verontwaardigde reacties van mensen die het verhaal horen. Toch begon ik toen al in twee te splitsen. Enerzijds was ik toch eigenlijk best wel toch nog erg zielig en in de rouw. Maar ondertussen was mijn gevoel er juichend van tussen met het geld. En de dag erop kwam er ineens een opdracht binnen en moest ik nog aan het werk ook. Helemaal geen tijd voor de rouw. Best zielig eigenlijk. Ik heb nog een week of wat mijn best gedaan om die rouw serieus te nemen. Toen heb ik maar aanvaard dat ik gewoon altijd mazzel heb. En dat mag van mij voor altijd zo blijven.

11. Leren scheppen Alles wat in je is, is buiten je en vice versa. En alles wat boven is, is beneden. Die laatste is voor de goddelozen van tegenwoordig een beetje onbegrijpelijk, want die gaat over de spirituele wereld (boven) en de materiele wereld (beneden). Mocht je ooit het gevoel hebben dat het helemaal mis gaat met de aarde, neem dan eens de tijd om op een heldere nacht een tijdje naar de sterren te kijken en dan zul je rustig worden in het besef dat het allemaal in orde is/komt. De zo binnen,

10. Rouw Na jaren vechten, was ik in vier minuten failliet. Althans, niet ik, de BV. Maar leg dat maar eens uit aan je onderbewustzijn. En terwijl ik helemaal vol in het drama zat, moest ik natuurlijk ook nog een bijstandsuitkering aanvragen. Da's pas sneu. En toen, toch wel na een dag en een half, bleek ik nog ergens een levensverzekering te hebben die ik eerst moest cashen. Ook weer vreselijk natuurlijk, ik krijg vaak van

Ik zie steeds meer mensen die druk zijn. Mocht je dat ook zijn, dan wil ik er op wijzen dat het geen zin heeft. Of je moet er op kicken. Dan zou ik zeggen: zet door. Maar voor diegenen die druk zijn omdat ze bepaalde doelen willen/moeten halen of omdat ze bang zijn dat ze anders het een of ander kwijtraken, wil ik graag zeggen: kom eens langs. Gun me een halve dag en ik laat je zien hoe je je doelen kunt bereiken door te scheppen. En, zeg nou zelf, wat is nou een halve dag?



325 euro ex BTW. Inderdaad. Maar dan heb je ook wat: nooit meer druk. Elke dag relaxed doen waar je zin in hebt. Ik bedoel, kijk naar mij. Een leven op rolletjes.

belachelijk maakt wat ik doe in het leven, word ik stil en ga ik in alfa. Dan stel ik me voor dat ik van boven af helemaal gevuld wordt door licht en liefde. Licht is een mooi dubbel woord. Want pas wanneer ik me ook werkelijk licht voel over mijn leven, pas wanneer de zwaarte me verlaat, komt het Licht binnen. Prachtig.

meisje uit je klas zonder dat ze dat ooit weet. Nee, het is een verliefdheid die je wenkt. Ik ben hier, kom je. Ik hou van jou, en ik wil heel graag dat we weer samen zijn. Een heerlijk vooruitzicht. Een licht dat aangaat in de ogen die je aankijken. Ik houd ook van jou!

13. Leren Voelen

Geen tegenslag te bekennen. Als ik mijn ogen dichtdoe dan. Dus dat levert het niet op. Wel veel meer rust. En wanneer het 'tegen' zit, ook het vermogen om eerst even te kijken volgens welke aanname het een tegenslag is voordat ik er weer druk mee wordt. Kortom, leren scheppen is echt aan te raden en het verandert geen drol aan het feit dat de wind soms tegenzit en soms mee. Dat doen die.

12. Licht en Liefde Telkens wanneer ik de stem hoor van binnen die me bekritiseert en alles

Wie wil dat nou leren? Is iedereen net lekker bezig gevoel weg te drukken, te negeren, onder te sneeuwen onder drukte of intense sport, komt er ineens de suggestie om te leren voelen. Maar dat doet ik espresso. Want ik heb besloten dat Descartes het mis had. Het is niet cogito En de liefde is natuurlijk ook ergo sum, maar senseo ergo iets heel tastbaars. Het is niet sum. Ik voel dus ik ben. Hah! iets abstract zo van nu komt Voelen is hier en nu, huidig. de liefde binnen. Het is echte Terwijl dat denken me al in verliefdheid zoals van die eindeloze illusies heeft vlinders. Dan herinner ik me weggevoerd van het zijn. Dus mijn eerste kus en voel ik de bied ik je aan om bij mij te verliefdheid meteen tintelen komen leren voelen. Hoeft van binnen. Dat bracht me niet meteen in sex uit te ook bij een nieuw besef. monden. Gewoon, voelen wat Toen ik bijna dood ging en je voelt. En dan leren dat aan het eind van de tunnel het gevoel te accepteren en Licht ont- moette, was dat buiten je handelen te houden. precies als verliefdheid. Maar Want dat is nog zo'n ding dat het mooie is, het is geen mensen menen te moeten onbeantwoorde verliefdheid. doen: hun gevoel volgen. Niet zoals je als puber Doe dat nou toch niet! De verliefd kunt zijn op een meeste gevoelens hangen



samen met je verdrietige (of blije) verleden en vormen dus zeker geen goede basis voor handelen in het nu. Het mooie is dat wanneer je eenmaal leert voelen, je zult ervaren dat je leven een stuk intenser en specialer wordt. Je gevoel doet er toe, jij doet er toe. En hoe meer je leert voelen, hoe meer je leert leven. Het doet ertoe wat jij voelt. Het doet ertoe wat ik voel. En ik weet wel dat we leven in een wereld waarin we handelen alsof gevoel hinderlijk is en alsof het niet professioneel is om je gevoel serieus te nemen, maar dat is gewoon onderdeel van de brainwash om je eronder te houden. Des te belangrijker dus om weer te leren voelen. Het doet er wel toe hoe het voelt wat je met je hand aanraakt. Dat is informatie. Over jou. Centrale management informatie. Typisch iets wat je als management serieus zou mogen nemen, ook als het je niet uitkomt. Of misschien wel juist dan. Gevoel brengt aandacht, is focus, en brengt je terug in het hier en nu, het eeuwige hier en nu, niet het hier en nu van de rollenspellen en het wegvegen van betekenis. Het kan je helpen tot inzicht te komen over hoe het met je gaat en daarmee geeft het je

doorzicht om de juiste beslissingen te nemen in je leven. Kortom, doe mee aan de GITT: Getting In Touch Training. In vier dagen breng ik je (terug) in contact met jezelf en van daar uit in aanraking met anderen. Je zult merken dat wanneer je stapsgewijs werkt van veilig naar open, eerst in jezelf met jezelf en dan met anderen, wanneer je de tijd neemt, het voelen niet langer iets is wat je overvalt of verraadt, maar juist een vriend is die rustig even op de deur van je bewustzijn klopt om je op belangrijke informatie te wijzen. Juist omdat voelen zo onwennig is, is het de moeite waard er eens vier dagen bij stil te staan zodat je er voorzichtig aan kunt leren wennen. Interesse? Get in touch with me!

14. Data Bijtankdagen 4 april 9 mei 6 juni 4 juli

Turning Point Seminar 31 maart t/m 3 april 5 t/m 8 mei 2 t/m 5 juni 30 juni t/m 3 juli

Synergie Training 28 april t/m 1 mei

Power of Silence 14 t/m 17 april 16 t/m 19 juni

Permanente Groep Training 24 t/m 27 maart 19 t/m 22 mei


Togethere Subject Matters. 1. Een nieuw begin

Recommend Documents