TOESPRAAK DOOR KRIS PEETERS VLAAMS MINISTER-PRESIDENT EN VLAAMS MINISTER VAN ECONOMIE, BUITENLANDS BELEID, LANDBOUW EN PLATTELANDSBELEID Inhuldiging standbeeld Willem van Oranje & Marnix van Sint-Aldegonde 6 juli 2012
Mijnheer de schepen voor cultuur en toerisme van de stad Antwerpen, Mijnheer de Ambassadeur, Mijnheer de consul-generaal, Mijnheer de voorzitter van de Prins Willem de Eerste-herinneringsstichting, Dames en heren,
“In ’t verleden ligt het heden. In het nu, wat worden zal”. Dat schreef de Nederlandse dichter Willem Bilderdijk ooit.
Vandaag
huldigen
standbeeld
in
wij
dat
hier
ons
in
Antwerpen
gezamenlijk
een
verleden
viert. Maar dit standbeeld symboliseert ook dat wij samen vooruit kijken; naar wat worden zal. 1
De invloed van Willem van Oranje en Marnix van Sint-Aldegonde
voor
Antwerpen,
en
bij
uitbreiding voor de hele lage landen, is niet te onderschatten.
Hun
levensloop
belangrijkste
viel
samen
met
uit
onze
perioden
één
van
de
gezamenlijke
geschiedenis. Een periode die, enkele decennia na hun dood, werd afgesloten met het feitelijke einde van de 17 Provinciën, met de Val van Antwerpen en met het einde van de Tachtigjarige oorlog. Daarmee werd de basis gelegd van de opsplitsing tussen België en Nederland.
Vandaag zien we opnieuw een reflectie van dat verleden.
Willem
rechterhand
van
Marnix
Oranje
van
liet
zijn
Sint-Aldegonde
de
honneurs waarnemen in Antwerpen, als een soort van
ambassadeur.
En
zo
heeft
de
Nederlandse
regering ons vandaag hun ambassadeur gezonden om de honneurs waar te nemen. Wat dat betreft, is
er
weinig
veranderd
in
vierenhalf
eeuwen
tijd.
2
Hopelijk
zal
Schuwer
wel
geschiedenis,
het
verblijf
minder en
van
ambassadeur
nazinderen
zijn
er
toch
in
de
ook
wat
verschillen met die tijd. Want nadat Marnix van Sint-Aldegonde mee de pacificatie van Gent had voorbereid, slaagde hij er helaas niet in om Antwerpen te verdedigen tegen de Spanjaarden.
Het einde van de 17 Provinciën legde voor een stuk de basis voor de zaken die ons vandaag onderscheiden. Tegelijk heeft dit er ook voor gezorgd dat de Vlaamse en Nederlandse cultuur rijker zijn geworden.
Waarschijnlijk ligt in die periode ook de basis van
onze
meer
Bourgondische
levensstijl
in
Vlaanderen. De populariteit van Vlaanderen en Antwerpen
als
toeristische
bestemming
voor
Nederlanders, zal daar niet vreemd aan zijn. Met ruim 450.000 Nederlandse overnachtingen per jaar,
is
Antwerpen
de
populairste
citytripbestemming voor Nederlanders. Nog vóór (andere)
wereldsteden
als
Londen,
Parijs
of
Berlijn.
3
Vlaanderen en Nederland hebben dus nog steeds veel gemeen. In ons gezamenlijk verleden ligt inderdaad het heden. De beeldhouwer – die deze plechtige inhuldiging helaas niet zelf meer kan meemaken - laat de standbeelden naar het zuiden en het noorden kijken en zo over de Lage Landen in hun geheel. Die grensoverschrijdende blik is vandaag een realiteit. Een nauwe samenwerking komt ons allebei ten goede.
De moeilijke financiële situatie waarmee alle overheden nu geconfronteerd worden, is in mijn ogen trouwens een katalysator om nog meer te gaan
samenwerken.
Het
zou
een
kapitale
fout
zijn om nu de grenzen te sluiten in een futiele poging om de crisis buiten te houden. Zeker voor
open
economieën
als
Vlaanderen
en
Nederland.
De
samenwerking
gebeurt
dan
ook
op
veel
terreinen tegelijk. Ik heb bijvoorbeeld onlangs nog, samen met minister Verhaegen, installaties mogen openen in Gent en Terneuzen die samen werken aan de biogebaseerde economie.
4
Daarnaast
is
er
sinds
“Toekomstverkenning” vooraanstaande
kort
een
denkgroep
opgericht
experts
uit
met
Vlaanderen
en
Nederland. Zij zullen een lijst opstellen van ontwikkelingen
die
op
lange
termijn
de
samenleving in Vlaanderen en Nederland kunnen beïnvloeden.
De
oprichting
rechtstreeks
van
gevolg
deze van
denkgroep mijn
is
ontmoeting
een met
minister-president Rutte één jaar geleden.
Zowel Vlaanderen als Nederland zetten zich de laatste jaren ook in om de interesse bij de media over wat er over de grens heen gebeurt, te
stimuleren.
Dat
gebeurt
onder
andere
via
journalistenbeurzen.
Het doet me dan ook veel plezier dat de Vlaamse Openbare Omroep VRT recent heeft besloten om vanaf
2013
Nederland
een te
permanente stationeren.
correspondent Dat
zal
in het
wederzijds begrip alleen maar versterken.
5
Dames en heren,
De broederband tussen Vlaanderen en Nederland kan niet verbroken worden. Wat ons bindt, is immers
zoveel
sterker
dan
wat
ons
verdeelt.
Onze gelijkenissen zijn zoveel belangrijker dan onze verschillen.
Vandaag komen verleden en toekomst samen in het nu. Dit schitterend standbeeld staat symbool voor
vele
eeuwen
van
samenwerking
tussen
Vlaanderen en Nederland. En het staat symbool voor de toekomst. Voor de samenwerking die nog komen zal.
Ik dank u.
6
