Juryrapport van de film: “Fier Friesland” Documentaire van Charles Storm. Lid van : De Kleare Kimen. Thema en inhoud: Een strijd tegen het water in Friesland wordt ook gevoerd met een oud stoomgemaal. Verhaalstructuur: Een verhaal opgebouwd uit 2 delen. In deel 1 zijn enkele problemen met wateroverlast en hoogwaterbeelden. Daarna wordt het verhaal vervolgd met beelden omtrent de werking van het Ir.D.F. Wouda-gemaal in Lemmer. Het verhaal wordt begeleid door een voice over. Filmische vormgeving: De cameravoering en de kadrering zien er goed uit. Door de veelheid aan close ups , vooral bij de beelden in het gemaal, voelt de kijker zich betrokken bij het onderwerp. Sommige close ups zijn wel overbodig, b.v. het uitgebreid smeren van de machines met olie. De zoom naar de katrol voegt niets toe aan het verhaal. De kadrering bij de ganzen had beter gekend (enkele zijn onthoofd)De start met de natuur was de jury niet helemaal duidelijk, bv.de strijd van de hommel en de spin. Het is logischer dat steden en dorpen beschermd moeten worden tegen het water. De beelden van de wind waren daarentegen wel functioneel in dit verhaal, en ook zeer mooi van kwaliteit. De voice over is zowel inhoudelijk als qua dictie en verstaanbaarheid uitstekend verzorgd. De muziek (Dance Marcabre) doet iets engs vermoeden en dat wordt niet ingelost. We ervaren een stukje chauvinistisch folklore bij het Friese Volkslied. Af en toe verneemt de jury wat geluidsspringertjes , punt van aandacht bij de volgende productie. Bijzondere elementen: Een goede documentaire, maar niet origineel of speciaal als onderwerp gefilmd.
BRONS
Juryrapport van de film: “Making off van Help Portrait.” Een reportage van : Cees de Jong Lid van AFC. Thema en inhoud: Het is geen reportage maar een impressie van diverse filmopnamen van een andere film. Verhaalstructuur : Chronologie is niet te vinden , het komt over als onsamenhangende beelden die aan elkaar geplakt zijn. Een los zand verhaal. Geen uitleg door b.v. een voice over die de gebeurtenissen zou kunnen verklaren. Filmische vormgeving: De beelden zijn wel duidelijk en goed gemaakt maar rommelig en de inhoud is weinig interessant. Waar is de regisseur? Waarom zijn het green screen en twee meisjes in beeld, dit zijn maar enkele voorbeelden. Het komt allemaal wat rommelig over. De muziek is nietszeggend en het plaatsen van “het is af_gelopen in de aftiteling is volstrekt overbodig. Het is de jury niet duidelijk wat de filmmaker eigenlijk wil vertellen aan de kijkers. Bijzondere elementen: De film zal leuk zijn voor de makers van de echte film, maar komt als zelfstandige film beslist niet over bij de kijker.
EERVOL
Juryrapport van de film: “Corsica” Een reportage van: Dick de Jonge. Lid van Close Up. Thema en inhoud: Een reisverslag van een vakantie op Corsica. Verhaalstructuur: Een traditioneel opgezette vakantiefilm. Chronologisch volgen wij de vakantieganger van Schiphol, vakantie bestemming en weer terug op Schiphol. Een voice over geeft ons hier en daar enige informatie omtrent het land en de belevenissen.
Filmische vormgeving: De cameraman beheerst het camerawerk werk goed en is een enthousiaste filmer dat zien we o.a. aan de goede natuur opnames. Het probleem begint bij de montage. Allereerst heeft de filmer moeite om afscheid te nemen van zijn beelden en dit is echt noodzakelijk als je van een film een wedstrijdfilm wilt maken. Voor een wedstrijd worden er andere capaciteiten verwacht van de maker. We noemen dat “Kill your Darling”, ga dus snijden in je beelden. Deze film kan meer dan helft korter om hem boeiend te maken voor een buitenstaand publiek. De voice over is goed verstaanbaar maar pas op dat hij niet verteld wat we zien bv. we stuiten op een Romeinse brug en dat is dan de informatie. Doe wat research werk en vertel iets nieuws over die brug. Het veelvuldig gebruik maken van overvloeiers maakt de film niet mooier. De muziek is op zich wel mooi en met veel aandacht uitgezocht in het vakantieland, maar dan is het daarna de kunst om de juiste stukjes onder de juiste beelden te plaatsen. We horen een strijdlied bij een lieflijk landschap. Er mag ook meer gebruik gemaakt worden van live geluid, nu horen we alleen water en soms is dat ook nog toegevoegd geluid. Bijzondere elementen: Een liefdevol gemaakte herinnering aan een ongetwijfeld geslaagde vakantie voor de maker, maar voor de buitenstaander een te lang uitgesponnen verhaal.
EERVOL
Juryrapport van de film: “Bulgarije in Vogelvlucht.” Een documentaire van : Hans Jonker. Lid van BVC. Thema en inhoud: Een prachtige natuurfilm over de vogels en andere dieren in Bulgarije. Verhaalstructuur: Het is een mooi opgebouwde natuurfilm. We beginnen en eindigen bij de wielewaal. (Cirkelvertelling, wielewaal van ei tot uitvliegen). In de tussentijd maken we kennis met de natuur en zijn bewoners. De plaatselijke bevolking wordt ook even meegenomen. Filmische vormgeving : Schitterend camerawerk, we zien beelden die we normaal gesproken nooit zouden zien, een pracht aan dieren komen voorbij. De close ups met onscherpe achtergrond zijn onvergetelijk. Fraaie beeldcomposities en goede afwisseling in Totaal, Half totaal en prachtige close ups. De voice over, Arnaud Broekhuizen, geeft met een goede stem en dictie prima inhoudelijke informatie, waarbij soms ook een humoristische opmerking gemaakt wordt ( groepsseks bij de wielewaal). Tijdens de intro maakt de voice over ons nieuwsgierig naar wat er komen gaat. De terecht spaarzame , locale muziek is absoluut sfeerverhogend. Bij diverse teksten verwachten we wel meer actie dan we te zien krijgen, bv. “de stern stort zich van grote hoogte op de prooi” of “opgespietste prooidieren.” Enkele beelden blijven ook iets te lang staan. Bijzondere elementen: De film “vliegt “voorbij en de maker weet zijn gevoel en liefde voor de natuur perfect over te brengen naar de kijker.
GOUD
Juryrapport van de film: “Los Indianos.” Een reportage van : Henk van Wijk. Lid van EVA. Thema en inhoud: Een impressieachtige reportage over het carnaval in La Palma. Verhaalstructuur: Een goed opgebouwd verhaal met impressie elementen. De voice over vertelt over de geschiedenis en gewoontes bij dit volksfeest, zoals de witte kleding en het strooien met talkpoeder. Filmische vormgeving: Er zijn leuke en goede beelden , maar we zien ook wel dat de kadrering niet overal goed is b.v. hoofden precies in het midden. Beter is het 1/3/ - 2/3 of wel de gulden snede meer toe te passen. Verder kan er nog meer gebruik gemaakt worden van close ups , wat als voordeel heeft dat je zoombewegingen eenvoudig weg kan snijden en niet teveel totalen achter elkaar hoeft te monteren. Dit maakt een film boeiender en de kijker wordt meer betrokken bij de gebeurtenissen. Sommige beelden staan ook wat lang b.v. de trompet aan het einde. Het einde van de film kan wat duidelijker gemonteerd worden, nu ebt het verhaal wat uit. Er wordt veel live muziek gebruikt en dat is prima , maar je kan ook de band een langere tijd achter elkaar opnemen en dat als geluidslijn gebruiken, dat geeft meer rust in de film. De voice over is prima en geeft goede informatie. Bijzondere elementen: Mooi fraai document en een leuke herinnering voor de maker.
BRONS
Juryrapport van de film: “Tied to the sea.” Een reportage: van Ria Stoepker. Lid van de Windjammer. Thema en inhoud: Een reportage over het leven op één van de eilanden in Alaska. Verhaalstructuur: Een goed,traditioneel, opgezet verhaal over het leven van enkele bijzondere mensen die daar hun leven opgebouwd hebben. De interviews dragen het verhaal maar worden goed afgewisseld met natuuropnames. Ook de moraal van het verhaal wordt niet vergeten, maar de jury vraagt zich af of dit wel nodig is, het verhaal spreekt al voor zich. Filmische vormgeving: Mooi goed camerawerk met mooie plaatjes van een fascinerende omgeving, maar soms wordt er wel wat veel gebruik gemaakt van de zoomknop. Vooral de zoom naar de “porch” is storend in het verhaal, deze kan er beter uitgehaald worden. Er is voldoende afwisseling in T, HT en close ups, (klimmende voeten) Er hadden nog wel wat meer van dit soort CU in de film mogen zitten. De drie inwoners, die we beter leren kennen, worden goed voorgesteld. De afwisselingen tussen deze hoofdpersonen is goed in balans. Hun verhalen zijn interessant maar ze blijven wat gereserveerd en oppervlakkig behalve Betsy en dan wordt je emotioneel ook direct meer geraakt. Dat soort levensverhalen geven meer diepte aan een film. Een persoonlijke voice over is leuk en betrekt de kijker goed bij het verhaal. Bij de montage zien we soms wat vreemde overgangen naar de andere scène , de jury vraagt zich af of dit een functie heeft. De gekozen muziek is ondersteunend en er is voldoende live geluid aanwezig. Bijzondere elementen De opbouw is vrij traditioneel, met wat meer diepgang in de interviews zou je nog meer emotie in je film kunnen overbrengen. Een mooi reisverslag dat de moeite waard is.
ZILVER
Juryrapport van de film: “De Hondsrug verbeeld in zandsculpturen.” Een reportage van Bernard Siertsema. Lid van AFC. Thema en inhoud: Overzicht van zandsculpturen, die de geschiedenis vertellen van het leven op de Hondsrug door de eeuwen heen. Verhaalstructuur: Tijdens de route langs de diverse zandsculpturen worden we begeleid door een voice over. Deze verteld de geschiedenis die uitgebeeld wordt op chronologische volgorde. Er is door de maker goed research werk verricht.
Filmische vormgeving: De verbluffende mooie zandsculpturen worden goed in beeld gebracht door de cameraman. Een mooie close ups is o.a. de kop van het dier. De voice over verteld een duidelijk en interessant verhaal, maar zijn verhaal klinkt wat opgezegd en een van de juryleden had zelfs graag iets meer uitleg gewild bij sommige sculpturen. Een advies is om eens iemand anders te vragen als voice over. De montage is kort en bondig en er is voldoende afwisseling in totaal, half totaal en close ups. De muziek is wat te bekend en staat wat hard t.o.v. de voice over , dit kan meer in balans gebracht worden. Bijzondere elementen: De maker is er in geslaagd om een statisch onderwerp interessant te maken voor de kijker. Een jurylid vond juist de lengte prima voor het onderwerp, hij had weinig emotie of gevoel bij deze reportage. Voor een ander jurylid was het een van de weinige films die voor hem iets langer had gemogen.
ZILVER
Juryrapport van de film: “de Etstoel.” Een reportage van Klaas Hulshof. Lid van AFC
Thema en inhoud: Een gespeelde registratie omtrent de erfenis van Jan Eltinge in 1678 opgenomen in de kerk in Anloo. Verhaalstructuur. Het verhaal wordt geacteerd door een Drentse toneelgroep en als folkloristisch theaterstuk neergezet voor de toeristen. Het Drents kan soms een probleem zijn voor de buitenstaander. Een film gemaakt voor een duidelijke doelgroep. Filmische vormgeving: Het theaterstuk is opgenomen met diverse camera’s , wat als gevolg heeft dat we wel diverse camerastandpunten zien. De cameravoering is wel goed en degelijk, maar ook erg statisch. Het komt er in zo’n geval dan op aan hoe de prestaties van de spelers voor de camera is, maar deze opvoering is ook zeer statisch. Het is goed merkbaar dat het amateurspelers zijn en het verhaal is ook niet zo spannend. Het licht en geluidsprobleem , in de kerk, is goed opgelost . Er is veel werk gestoken in de kostuums van de toneelgroep en men heeft er voldoende op gelet dat er geen sieraden of horloges van deze tijd in beeld kwamen. Er werden opmerkingen gemaakt omtrent het synchroon lopen van tekst en beeld maar dit is vermoedelijk een technische probleem bij de projectie. Bijzondere elementen. Voor de doelgroep en de toneelgroep een waardevol document. Als wedstrijdfilm te lang en te traag .
BRONS
Juryrapport van de film: “de Fles.” Een speelfilm van Mans Muskee. Lid van EVA. Thema en inhoud: Het trieste einde van een waardevol flesje. Verhaalstructuur: De film heeft een chronologische opbouw waarin een telvisie programma een grote rol speelt.
Filmische vormgeving: Het scenario wordt toneelmatig opgevoerd en de casting van de spelers was , helaas, niet goed gedaan. De hoofdrol is weggelegd voor een ogenschijnlijk lelijk , maar achteraf waardevol flesje. De televisiebeelden (Kunst en Kitsch) die hierbij gebruikt zijn , zijn niet van de beste kwaliteit. De camera brengt het geheel wat statisch in beeld, de dialogen komen niet natuurlijk over . Zelfs een kort scenario moet goed uitgeschreven worden anders verzandt het in “prietpraat.” Een goede regisseur en eventueel een spelregisseur hadden van dit eenvoudige verhaaltje toch een acceptabele film kunnen maken, dat is nu , helaas niet gelukt. Een advies is om, bij de dialogen, de camera meer op de actielijn te plaatsen, neem een overshoulder of een goede close up als je de reactie of spraak van een acteur in beeld gaat brengen. Dan voelt de kijker zich goed betrokken bij het verhaal. Bijzondere elementen: Het idee verdient een betere uitwerking.
EERVOL
Juryrapport van de film: “TOMO.” Een speelfilm van Sietze de Jong. Lid van de Kleare Kimen. Thema en inhoud: De vriendschap tussen twee meisjes blijkt goud waard te zijn. Verhaalstructuur: Een goede opgebouwde speelfilm over vriendschap en jaloezie. Tijdens het chronologische verhaal zien we ook een gedeeltelijke parallelmontage, waarin de vriendinnen uit elkaar groeien en elk hun eigen weg gaan. Het mooie intro en een mooi slot zijn goed in beeld gebracht.
Filmische vormgeving: Prima camerawerk met goede camerastandpunten en een goede afwisseling tussen de totalen, half totaal en close ups. De goede kadrering en het zitten op de actielijn zorgen ervoor dat de kijker heel betrokken is bij het verhaal. Een prachtig shot is o.a. als Mirjam in de gang weer op gaat staan. Maar er zijn meer zeer goede shots gemaakt. Een prima casting. De twee meisjes spelen hun rol prima , veel expressie en heel natuurlijk, compliment voor de regisseur. Het cadeau geven van de TOMO is een goede set up die later ook goed ingevuld wordt. Het scenario is goed en geloofwaardig. De motivatie van de vrouw , die Mirjam in de sportschool ontmoet, om Mirjam aan de drugs te helpen, is de jury niet helemaal duidelijk. De muziek is goed ondersteunend en valt niet veel op, dan heb je het goed gedaan. Er zijn sterke dialogen. De belichting o.a. in de gang is prima gedaan. De TOMO is functioneel in deze film en daardoor dus een goed gekozen titel. Bijzondere elementen: Als Mirjam bij de notaris op de hoogte gebracht wordt van haar erfenis , is dit echt aangrijpend. Haar verdriet wordt geweldig geacteerd. Een mooie speelfilm waarin de diverse emoties goed neergezet worden.
GOUD
Juryrapport van de film: “Wat als…..” Een speelfilm van Erin Peeters. Lid van Jong Beilen
Thema en inhoud: Als het allemaal anders was gelopen , ja dan…. Verhaalstructuur: Een chronologisch opgebouwd verhaal maar verre van traditioneel. Door de parallelle werkelijkheden ontstaat er een verassende structuur. Het verhaal speelt zich af in een monoloog interieur. Filmische vormgeving: Lekkere vlotte camera met prima standpunten en goede afwisselingen tussen totalen, half totale en close ups. De kadrering is ook prima voor elkaar. De camera is lekker dicht bij de actie gebleven waardoor de film goed blijft boeien. Het monoloog interieur is goed gekozen maar nog wel wat “opgelezen,”dat kan ook in spontane spreektaal. Een leuk scenario maar de tegenstellingen hadden nog meer benadrukt en uitgewerkt mogen worden. De muziekkeuze is prima bij de twee verschillende scènes. Een goede casting, het meisje acteert prima. Een goede regie. Bijzondere elementen: Een origineel scenario en een lekkere vlotte filmstijl.
ZILVER
Juryrapport van de film: “Het maken van een Panna Cotta “ Een webfilm van Ben Over. Lid van AFC
Thema en inhoud: Een reportage of instructiefilm over het maken van een nagerecht. Verhaalstructuur: Een chronologische opbouw wat ook nodig is om een recept goed uit te voeren. De kok verwerkt zijn recept met een goed begin tot een lekker slot. Filmische vormgeving: Getrouwe nabootsing van bekende kookprogramma’s op de televisie. De kok vertelt zijn verhaal vlekkeloos en is dus uitstekend geregisseerd. Hij is ook prima verstaanbaar. De muziek valt niet op en dat is goed in deze context. Prima camerawerk met voldoende afwisselingen in camerastandpunten en goede close ups. Het onderwerp lijkt misschien eenvoudig maar doordat het prima in elkaar zit is het aangenaam om naar te kijken. De belichting is in orde en de locatie ziet er professioneel uit. Bijzondere elementen: Het onderwerp is wel origineel en technisch gezien een prima filmpje maar niet echt origineel in de uitvoering want dergelijke filmpjes zien we iedere dag op TV. Dit filmpje zou er echter moeiteloos tussen passen.
BRONS
Juryrapport van de film: “Steven.” Een speelfilm van Romeo van Baak. Lid van Jong Beilen. Thema en inhoud: Een medische misser heeft grote gevolgen. Dit geeft een “strijd” tussen vader en zoon.
Verhaalstructuur: Een chronologische opgebouwde speelfilm. We zien fragmenten vanaf het ongeluk tot het einde. Deze fragmenten verdiepen zich steeds verder na de mededeling van de arts . De band tussen de vader en de zoon is van grootbelang in de ontwikkeling van dit verhaal. De dialogen worden in het Engels gesproken. Filmische vormgeving: Het ene jurylid vond dat de bijzondere cameravoering de boventoon voerde. Het andere jurylid vond dat de beelden secondair waren ten opzichte van de dialogen. Het camerawerk is verder goed en we zien voldoende afwisseling tussen de totale, half totale en close ups. De close ups zijn ook goed opgenomen, bv. aan de tafel. De jury vroeg zich af waarom dialogen in het engels waren opgenomen. De uitspraak was wel goed maar miste net het “native tongue.” De start met het computer spelletje is net iets te heftig en het heeft verder geen functie in de film. Het komt over als een set up die niet uitbetaald wordt. Verder is het een goed scenario, waar veel emotie in verwerkt is. Filmisch kan het nog beter uitgewerkt worden, hoewel het slot , filmisch, weer goed is. De vader en de zoon acteren prima, De focus verlegging bij diverse shots, b.v. op het bed ,zijn mooi uitgevoerd. De shots, vlak voor de zelfmoord, zijn mooi uitgerekt waardoor de spanning opgebouwd wordt. De muziek is passend bij de sfeer in de film. De regie is goed gedaan. Bijzondere elementen: Een emotioneel onderwerp dat bij een van de juryleden echt “binnenkwam”. Hij was geraakt door deze film.
ZILVER
Juryrapport van de film: “De Voedselbank Grootegast.” Een documentaire van Wobbe Gorter. Indv lid
Thema en inhoud: Hoe werkt een voedselbank en waarom is die eigenlijk nodig.
Verhaalstructuur: Het is een gespeelde documentaire waarin het verschillende denken, omtrent de noodzaak van een voedselbank, aan de orde komt. Een voice over en de diverse interviews ondersteunen de chronologische opbouw . Filmische vormgeving: Het camerawerk is opvallend omdat de interviews,deels, recht in de camera worden gesproken. Verder is het camerawerk goed verzorgd. De geluidslijn is prima in balans. De voice over heeft een prachtige stem en dictie en alles is goed uitgesproken. De muziek is goede passende achtergrondmuziek. Het gespeelde gedeelte is niet helemaal natuurlijk gespeeld, maar wel een leuk element in de film. De film is speels en vlot gemonteerd,waarbij het gebruik van foto’s , films en titels zorgen voor een goede verdeling. Een goed strak scenario met een goede regie. De film is goed van lengte. Bijzondere elementen: Een informatief en objectief verhaal over een actueel onderwerp.
ZILVER
Juryrapport van de film: “Levend Reestdal.” Een documentaire van Hilko Hof. Lid van Spotlight Thema en inhoud: We worden meegenomen door het Reestdal,een prachtige streek tussen Drenthe en Overijssel. Om dit mooie natuurterrein te behouden moet veel gedaan worden, maar dan is het wel de moeite waard. Verhaalstructuur: Een goede documentaire waarin alle facetten van dit gebied aan de orde komen. Het is chronologisch geconstrueerd. Filmische vormgeving: Een mooi staaltje camera camerawerk, gezien de prachtige beelden en natuuropnames. Vooral de openingsshots zijn van bijzondere kwaliteit. De cameraman heeft uitstekend oog voor boeiende uitsneden en sfeervolle beelden. Er is een goede afwisseling van camerastandpunten,totale, HT en close ups. We zien diverse mooie close ups zoals de kikkers,sprinkhaan en het reetje. De scène met de dassen is zeer bijzonder. De muziek is goed en begeleidend maar staat soms wel te hard. De montage is goed, maar eigenlijk is de film net iets te lang,doordat er teveel facetten belicht worden, maar hij blijft wel boeien. De voice over is niet in de sfeer van de beelden, de stem is wat monotoon en niet altijd goed te verstaan door het accent. De maker zou moeten overwegen om zijn films door een goede voice over in te laten spreken. Bijzondere elementen. Een mooie film waarbij vooral de natuuropnames een hoofdrol spelen. De maker is een echte natuurliefhebber en laat ons daar zeker van meegenieten.
ZILVER
Juryrapport van de film: “de Merel” Een reportage van Dick de Jonge. Lid van close up. Thema en inhoud: De bouw van een merelnest en het voeden van de jonge vogels.
Verhaalstructuur: Chronologische opbouw van de bouw tot het lege nest. Het daarna weer opnieuw starten met een nieuw nest voegt niet veel toe. Filmische vormgeving: De maker heeft wel laten weten dat de beelden van VHS kwaliteit zijn, maar als we dat buiten beschouwing laten dan is de film nog niet goed genoeg om aan een filmwedstrijd deel te nemen. Voor het thuisfront zal het allemaal acceptabel zijn maar bij deelname aan een wedstrijd kan men beter geen film inleveren die al vele jaren oud is en dus niet meer voldoet aan de eisen van deze tijd. De beelden laten ook veel herhalingen zien en de camera is erg statisch. Er is wel genoeg afwisseling in de montage tussen totaal, HT en close up. De muziekkeuze is wat willekeurig, rock en roll muziek bij een nest met jonge vogels komt wat vreemd over. De film kan ook behoorlijk ingekort worden en het tweede nest kan er wel uitgehaald worden, tenzij de maker er een parallel montage van had gemaakt. Dan hadden we wel de verschillende ontwikkelingen moeten zien. Bijzondere elementen. Alle lof voor het geduld van de cameraman, maar de film had echt 15 jaar eerder getoond moeten worden.
EERVOL
Juryrapport van de film: “legging Stolpersteine.” Een reportage van de Beiler Video Club. BVC
Thema en inhoud: Een reportage over de achtergrond van het leggen van de “Stolpersteine” in Beilen.
Verhaalstructuur: Een chronologische weergave van een aantal toespraken en gebeurtenissen i.v.m. het leggen van de Stolpersteine. We beginnen met een gedicht en eindigen met hetzelfde gedicht.
Filmische vormgeving: In de reportage horen we veel toespraken en interviews. Familieleden en overlevende halen herinneringen op aan personen die in de 2 de wereld oorlog zijn omgekomen. Alhoewel dezer gebeurtenissen indrukwekkend en emotioneel kan zijn, komen deze aspecten in de film niet echt tot wasdom. De cameravoering en kadrering is te rommelig en afstandelijk en veel lege ruimtes rechts en links boven in het beeld. Bij de montage hadden meer pans en zooms verwijderd moeten worden. Het live geluid is goed tot redelijk opgenomen, in het begin klinkt het wat hol. De muziekkeuze is wel goed. Bijzondere elementen: Een sfeervolle reportage voor belanghebbende. Wij zien enige emotie in de film als de vrouw vertelt over het weghalen van haar vader. Maar verder missen we de echte emotie in de film.
EERVOL
Juryrapport van de film: “The road not taken.” Een speelfilm van Thomas Bunink. Lid van Jong Beilen
Thema en inhoud: Welke weg moet je nemen, iedere keuze heeft zijn voor en zijn tegen. De keuze wordt niet aan de kijkers getoond.
Verhaalstructuur: Parallel gemonteerde speelfilm, met uitstapjes naar flash back en flash for. Er zijn geen dialogen in de film, de beelden spreken voor zich. De film heeft een open einde. Filmische vormgeving: Een zeer mooie cameravoering met goed gekozen camerastandpunten en kaderingen. Fraaie scherpteverleggingen. De vertwijfeling op het gezicht van de jongen die een keuze moet maken is goed geacteerd. Er is een goed scenario en een goede regie. Hier is vooraf goed over nagedacht. In de montage zien we een goede afwisseling en mooi gebruik van de close ups, zoals de handen op de koffer. De scène met de jongens aan de tafel en het biertje kon de jury niet helemaal plaatsen in het geheel van de film. Prachtige ondersteunende pianomuziek. Bijzondere elementen. Een goede film, maar we missen wel wat emotie, dat had bv. uitgewerkt kunnen worden in de scène waarin het meisje en de jongen de brief bekijken.
ZILVER
Juryrapport van de film: “Ûntspoard” Een speelfilm van Henk van de Brug. Lid van de Kleare Kimen
Thema en inhoud: De onmogelijkheid om een vrouw te vinden en zijn onhandigheid hierin , drijft Sikke to het nemen van een fatale beslissing. Verhaalstructuur: Een chronologische opgebouwde film met een enkele flashback. De sexuele verlangens van de man (het likken van de koeien) en de vrouw op een bankje , brengen hem in grote problemen. Deze strijd wordt maar met weinig woorden overgebracht naar de kijker. De korte terugkoppelingen naar de thuissituatie helpen Sikke niet in het nemen van de goede beslissingen ,waarna hij dan ook zijn leven in eigenhand neemt. Als set up voor zijn beslissing zien we geregeld de treinrails, overgang en trein. Filmische vormgeving: De eerste indruk is dat de film weliswaar een goed verhaal kent maar dat het wel heel lang wordt uitgesponnen, waardoor de beelden niet alleen vaak hetzelfde lijken(en soms ook zijn) maar dan ook nog erg lang getoond worden. Dit kun je in de montage sneller neerzetten, waardoor de film krachtiger wordt. In de montage zitten soms wat vreemde kleurcorrecties, of het is op twee verschillende dagen opgenomen . Het is geen probleem om iets in twee dagen op te nemen maar dan moeten de dagen ook goed als twee dagen aangegeven worden en de beelden niet door elkaar gebruikt worden. Het camera werk is wel goed maar soms wat onrustig en sommige kadreringen komen ook vreemd over b.v. het strekken, bij de auto, en het hardlopen, daar zien we teveel ruimte boven in het kader bij de actie. Probeer ook het gebruik van zgn . “stoppertjes”te voorkomen, voorbeelden hiervan zijn: vogels bij de heg en eendjes in het water. De casting is goed gedaan, Sikke speelt zijn rol prima. De geluidslaag is goed, bv de wind die voor extra onrust zorgt en ook de muziek past bij de sfeer. Het eindshot waarbij Sikke op de trein wacht is erg goed gedaan. De toevoeging van de eindscene was niet meer nodig, het is voor iedereen wel duidelijk wat hier gebeurd is. Bijzondere elementen: Een film met een goed scenario idee, maar soms te veel en de uitwerking had beter gekend. Met meer emotie en een kortere versie was hij nog beter overgekomen.
BRONS
Juryrapport van de film: “Het meisje en de Pauw” Speelfilm van Tobias Stokhof. Lid van EVA
Thema en inhoud: Dorinde wil dansen met haar vriendinnen, maar dan moet ze eerst les nemen bij meneer “Pauw”
Verhaalstructuur: Chronologisch opgebouwd sprookje, ondersteund door een verteller in en buitenbeeld. Het geheel is opgenomen met een bluescreen.(chromakey-greenscreen)
Filmische vormgeving: Tijdens de opname van de hele film is gewerkt met het Blue-screen en dat is knap uitgevoerd. De verhoudingen tussen Dorinde en haar achtergrond zijn, bijna zonder uitzondering, uitstekend. Er is goed afwisselend camera werk , het aantal Close ups zou nog wat opgevoerd kunnen worden voor een nog grotere betrokkenheid. We ervaren niet echt de emotie van Dorinda’s drive om danseres te worden. De muziek van Hayden is een goede keuze. Het “klein”maken van Dorinde is goed uitgevoerd en geeft de film een extra dimensie. Een bijzonder scenario, origineel en goed geregisseerd. De verteller heeft een prettige stem met een goede dictie.. Bijzondere elementen: De jury bewonderd het consequent volhouden om alles te spelen met chromeakey. Het is een originele film en een leuk onderwerp en een verassende aftiteling.
ZILVER
