1
Sterren stralen, een fot0verslag van een bezoek op donderdag 10 februari 2011 aan de afdeling Cardiologie, Interne en Oncologie op de locatie Veghel . Op uitnodiging van Bert Jan van Dungen sectorhoofd.
Tja, wat konden we verwachten; één foto zegt nu eenmaal meer dan 1000 woorden. Maar je moet wel een kunstenaar zijn om het goede moment vast te leggen. En kunstenaars zijn wij in elk geval niet. Daarom toch maar onze eigen tekst er bij. Met die beperking en het gegeven dat ook wij het gênant vinden op de verpleegkamers te fotograferen, zijn we aan de slag gegaan. Niet nadat Bert Jan ons ingewijd had in de schatten uit het kistje en werkboek Sterren Stralen. Een enthousiast verhaal. We kregen er zin in! In de wetenschap, dat in het nieuwe ziekenhuis in Uden natuurlijk straks alles anders zal zijn. Tenminste ….……..
Gezellig, zo als team bij elkaar. Want ja, als team moet je het maken. Effe relaxen maar ook een moment van reflectie; wat ging er fout of wat kan er beter. Beter dan een formeel werkoverleg en zonder pijnlijke confrontaties. De sfeer is wel oké , daar bij cardiologie!
Natuurlijk, er moet worden gewerkt. Maar het oogt voor geen meter, die linnenkasten!
Je zult hier maar zitten te wachten; hoe zal de behandeling aanslaan? Hoe lang heb ik nog te leven? Hoe goed bedoeld ook, ik heb liever een persoonlijk advies. En, privacy, hoezo?
2
Altijd iets te bikken of te drinken. Met oog voor persoonlijke wensen. En met advies. En dat wordt in het nieuwe ziekenhuis nog beter; Kok aan bed! En het bezoek kan mee eten.
De handen aan bed, elk moment kiezen tussen hoe pak ik het aan. Routine maar ook heel veel improviseren. Vooral professioneel! Met ons bezoek is de waardering voor jullie alleen maar versterkt. En dat je dan soms pragmatische oplossingen zoekt dat begrijpen wij ook; gewoon een papiertje op de wc, of trots op waar je mee bezig bent, de super ingelijste kwaliteitsdoelstellingen. Zonder dat je daar allerlei ingewikkelde aanvragen voor hoeft in te dienen. Maar het gaat niet alleen om de inhoud, de verpakking mag er ook mooi uitzien.
Op zo’n stoel ga ik zeker niet zitten! Los nog van de roest aan de stoelpoten.
Spreekt voor zich!
Je zult maar iets aan je rug hebben of net je leesbril niet bij je. Overal troffen we een overdaad aan foldermateriaal aan. Goed dat ze er zijn. Maar overvolle vakken en lege vakken, doet rommelig aan. Kan iemand mij die folders niet gericht aanreiken? En op een paar strategische plekken, waar je zo’n wand makkelijk kunt onderhouden.
3
Fijn dat er een kamer is waarin je je kunt terugtrekken met bezoek of zo, maar wel erg roze! Was dit ooit niet de rookkamer?
Het was niet de eerste en enige deur, die wij open aantroffen. In dit geval met dossiers van patiënten op de tafel. In andere situaties gaven die deuren ons een inkijk op de rommel achter de deur. Wat niet bijdroeg aan een rustig ogende omgeving.
Uitnodigend, zo met een bloemetje. Zeker een dankbare patiënt.
Een geheel andere muurvulling; kunst moet blijven! Je moest eens weten hoeveel amateurs en professionals muurruimte zoeken. Zoals de stichting Dichterbij.
Zo kan een patiënt zien, wat er allemaal in zijn borstkast kan verdwijnen. Leuk en informatief. En omdat het niet teveel geld mag kosten en simpele kostenbespaarder!
4
Bij de lift, dit is het eerste wat je ziet als bezoeker en patiënt. Ja, je kunt er soep krijgen!
We zijn benieuwd hoe de bewegwijzering in Uden er uit komt te zien. Wij konden onze weg wel vinden. In Oss is het weer anders.
Dit ziet er veel beter uit! En nog veel meer smaken.
De lift, druk gebruikt. Ook door bezoekers. Lastig manoeuvreren met bedden. Maar een van ons kende het al 15 jaar zo!
Ook zonder bewegwijzering wisten we dat we op de poli van cadiologie waren. Heel anders dan die bij de interne, open en ruimtelijk!
5 Is er in Uden nog wel plaats om te overdenken, te bidden of verdriet te hebben? Voor een kapel misschien niet, maar dan wel voor een stilteruimte, bruikbaar voor iedereen. Dan mag het glas-in-lood wel op een andere plek als kunst terugkomen.
Je moet nog wel op de gang zitten, maar dit ziet er veel beter uit! Zo in elk geval niet. De weg “naar boven” wel heel erg op de doorgang “naar beneden”.
Zou de tuin in Uden er ook zo uitzien. De gangen in elk geval wel.
Ter overweging. Wij kwamen er verschillende onderweg tegen. We zijn benieuwd of de architect in Uden het wel zal toestaan.
6
Vorig jaar tijdens de Open Dag mocht het niet gezien worden, en we waren het al bijna vergeten in ons verslag. We hadden Bert Jan willen weg PhotoShoppen. Hij schaamde zich er voor. Maar dan was de zeggingskracht van de foto weg. Je krijgt hier hartkloppingen en hoge bloeddruk van. Een pacemaker, hoezo?
Naschrift. Hoezo informatie. Jammer dat de poli Interne niet in bedrijf was. We hebben ook maar geen foto gemaakt van het aanwezige leesmateriaal. Het hoeft niet echt up to date te zijn, maar er lag wel veel oud materiaal.
Bij de Cardiologie , Interne en Oncologie gaat het altijd over niet zichtbare onderdelen van je lichaam. Bij het maken van de foto’s moesten we ons noodzakelijk beperken tot wat je ziet, in dit geval ook nog door de lens van een camera. En in een ziekenhuisomgeving , ziek zijn en beter worden, laten we ons dan gauw leiden door zaken, welke niet goed gaan. Die negatieve zijn immers door ons beperkt inzicht het meest waarneembaar. We hebben echter ook veel positieve zaken gezien. Deze lieten zich niet altijd direct door het cameraoog goed vastleggen.
Strak, opgeruimd met een simpele droogbloem. Het is niet leuk om een onderzoeksafspraak te maken. Maar zo wordt het in elk geval klantvriendelijk gedaan.
We hadden het al horen fluisteren, en het hoorde niet tot onze opdracht. Maar we wilden het in elk geval zien. Simpel maar zeker zo afdoende! Wordt vervolgd.
Ons verslag is geen waardeoordeel, het is slechts een poging de medewerkers een spiegel voor te houden, waar verbeteringen mogelijk zijn. Wij realiseren ons, dat veel foto’s te maken hebben met zaken welke niet of nauwelijks door de medewerkers aan bed beïnvloedbaar zijn. Wij hopen dan ook dat dit verslag ook in de maatschappen aan de orde komt. In Uden wordt het beter! Met die uitspraak heeft de patiënt van vandaag niet zoveel; hij wil nú beter worden. In klantvriendelijke omgeving. Op weg naar Uden moet nog heel veel gebeuren; lateralisatie, verdere integratie van maatschappen, implementatie van nieuwe automatiseringssystemen. En.. de klant moet nog steeds Bernhoven in Oss en Veghel hét ziekenhuis blijven vinden, waar zijn kwaal het beste kan worden behandeld. Daarom niet gewacht; doorgaan met wat goed is, verbeteren wat anders kan en moet. Daarmee wensen wij u succes! Angélique Maartens, Arnold Kuijpers en Hans van Alphen
