ZANDLOPER
INFORMATIEBULLETIN VAN, VOOR EN DOOR VRIENDEN DIENSTVAK LO/SPORT — JUNI 2016
De weg naar succes: Coaching LO/Sportkleding door de jaren heen De hoogste adjudant van de Krijgsmacht
Pagina 2
Zandloper
Inhoudsopgave Voorwoord C-LO/Sportorganisatie
04
Door lkol Jan van den Dool Adonis in Athene
05
Schermtoernooi in Athene LO/Sportkleding door de jaren heen
06
LO/Sport-catwalk Vijfkamp reünie
07
Een hechte familie Stipnotering
08
Stafadjudant Fred Jansen Medaillekansen bokser/soldaat Müllenberg
09
Nominatie Olympische Spelen van Rio De weg naar succes: Coaching
11
Hoe versla je een kampioen? Rugby-carrière Piet Paul
14
Indrukwekkende interlands Biath-OL
17
Interview Jurjen Blokzijl Oefening African Lion
19
Interoperabiliteit tussen landen vergroten LO/Sport Kort
21
Bevorderingen, et cetera Powervrouwen
24
Kromowidjojo vs. Heemskerk Met Functioneel Leeftijdsontslag
27
Aooi Meine de Boer De Megafestatie
30
Met bloed, zweet en tranen (van het lachen) Functie Opleiding Sergeant1
34
Waarom zo zinvol Vervolg blz 3
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 3
Zandloper
Inhoudsopgave Afscheid van Jacques Ooms
36
Mensen-mens in extremis World Masters Cycling
38
Jan Hermans LO/Sportschool kleurt paars
40
Met Mariniers meer mans Goud met een zilver randje
41
Judoka Ramon van de Grift Interview bgen Matthijssen
43
Sportieve werkgever The leader in Me
45
De 7 eigenschappen van effectief leiderschap Interview Peter Janssen
46
Zijn betrokkenheid Handbal Academie op Papendal Vliegende start opening LO/Sport GHK
48
Samenwerking Going for Gold
50
NMK Zaalvoetbal 2016 Nico Spierenburg, Krijgsmachtadjudant
51
Trots op zijn jaren bij de ‘gym’ Hot Seat
52
Columnist Leo Losloper Top sportevenement in Orlando
53
Dermate onder de indruk... Interview met Marcel van der Borden
55
Eén van de mooiste beroepen die er is! Lang zullen we leven, veel zullen we geven...
58
De (eerste) Taart gaat naar Oscar Prins (en zijn team) Colofon
60
Correspondent(en)
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 4
Zandloper
Voorwoord C-LO/Sportorganisatie Uithoudingsvermogen Voor ons als LO/Sporters natuurlijk een bekend begrip ‘uithoudingsvermogen’. Lang durig een fysieke of mentale inspanning vol kunnen houden. En als we over mentaal uithoudingsvermogen spreken, noemen we het ook wel volharding. Het gebeurt regelmatig dat je moet volharden om iets voor elkaar te krijgen en ook binnen de LO/Sportorganisatie hebben we van die projecten die volharding vragen, soms zelfs gedurende vele jaren. Competentiegericht werken is zo’n project. We hadden er in 2010 tien jaar voor uit getrokken en als ik zie waar we nu staan, lopen we mijns inziens ruim voor op schema. Professioneel trainen is een ander traject waar we een aantal jaren voor hebben uitgetrokken. Als stip op de horizon hebben we de visie 2020 vastgesteld. Die visie moet misschien nog wel bijgesteld want op sommige gebieden gaan we heel hard. Maar het vraagt ook veel volharding bij allen en we zijn er nog lang niet. De vorige column sloot ik af met de opmerking dat ik veel zin had in de komende werkbezoeken, omdat de eerste werkbezoeken in het voorjaar zo positief waren geweest. Jullie hebben mij niet teleurgesteld en mij regelmatig weer aan het denken gezet en op goede ideeën gebracht. Het was mooi om te ervaren hoe iedere LO/Sportgroep op zijn manier met professioneel trainen aan de slag is gegaan. Complimenten voor eenieder! Soms is volharding synoniem aan standvastigheid. Zo nemen we als LO/Sportorganisatie geen extra taken aan, tenzij er personeel bijkomt of andere taken niet meer gedaan hoeven worden. En ook dat levert succes op. We krijgen twee Adjudanten-functies extra op het Militair Revalidatie Centrum. Dat is de verdienste de C-MRC, Lkol Jeroen Hulst, die overtuigd is van ons vakmanschap en zich hard gemaakt heeft voor de functies. Maar het is ook het resultaat van voorwaarden stellen alvorens het werk definitief opgepakt wordt. Als alle organisatiedocumenten goedgekeurd worden, zal per 1 april 2017 een extra Smi LO/Sport in
Bergen Hohne geplaatst gaan worden. Ook dat is het resultaat van vasthouden aan extra capaciteit bij extra taken. Een klein project dat al een aantal jaren loopt, maar nu met positief resultaat wordt afgesloten, is het vijfkampkruis. Nadat in 2012 de laatste vijfkampkruizen zijn uitgereikt tijdens de NMK Militaire Vijfkamp, wordt dat bij het NMK op 29 juni weer heringevoerd. Het uitreiken van de Landmachtmedaille aan LO/Sportpersoneel, de kleine reorganisatie die in juni toch eindelijk gaat starten, de financiële planning die in juni voor 2017 is ingediend, het opstarten van een veteranenvereniging, allemaal zaken waar ook uithoudingsvermogen en volharding voor nodig zijn. U mag er vanuit gaan dat onze staf voldoende getraind is. Tot slot nog nieuws van de Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport. De Stichting die de doelstelling heeft om vakkennis te verspreiden, de betrokkenheid van (oud-) medewerkers te bevorderen, bij te dragen aan het welbevinden van (oud-)medewerkers, traditie en saamhorigheid van het Dienstvak LO/Sport te ondersteunen en de LO/Sport op een positieve wijze naar buiten uit te dragen. De Stichting is opgericht op 6 juni 2013 en dat betekent dat het bestuur zijn eerste zittingstermijn er op heeft zitten. Op 20 juni heeft de bestuurswisseling officieel plaats gevonden. Jan van den Dool, Wil Maaswinkel en Johan Bouman blijven in het bestuur. Secretaris Richard Wichhart en Penningmeester Michel van Dongen verlaten het bestuur. Ik wil Richard en Michel hier nogmaals bedanken voor hun inspanningen voor en na de oprichting van de Stichting. Met name Richard is één van de ‘founding fathers’ die al in de eerste verkenningen zeer actief was en administratief veel op poten heeft gezet. De opvolger van Michel kan voortborduren op een prima financiële boekhouding. De Stichting is blij dat zij met Léonie van Lamsweerde en René de Jager twee uitstekende vervangers in het bestuur krijgt zodat we ook de komende jaren kunnen werken aan de doelstellingen voor LO/Sportpersoneel en hun dienstvak. Ook de Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport toont uithoudingsvermogen!
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 5
Zandloper
Adonis in Athene Door Jasper Schout Jasper Schout is van vele markten thuis: speedmars, crossloop, vlinderslag, schermen, indoorcycling en beachvolleybal. Lijkt wel een opsomming van het programma van de Olympische Spelen. De link naar Athene is dan gauw gelegd en Jasper leidt ons rond op de Griekse tegenhanger van de KMA. Oeps, Jasper is trouwens ook van het turnen. Vergeten.
Schermtoernooi in Athene Over sport, cultuur en vriendschap op een buitenlandse Academie Buiten een overvol programma met studie, velddiensten met commandovoering en corpsactiviteiten is er in mijn opleiding op de KMA gelukkig soms nog wel eens tijd voor een sportief uitje naar een kampioenschap. Naast de uitwisselingen met Cranwell, Brussel en Den Helder had ik in de week van 9 t/m 14 april het geluk om de KMA te vertegenwoordigen op een schermkampioenschap in Athene. Een mooi inkijkje op een Zuidelijke Academie, met een toch wel andere cultuur. Naast de aangename temperatuur zorgde de gastvrijheid voor een minstens zo warm gevoel. Drie dagen waren wij bezig met schermen: een trainingsdag, een individueel kampioenschap en een teamkampioenschap. Naast het sporten werd er ruim voldoende tijd genomen om ons de Academie en grote delen van Athene te laten zien. Zo zagen wij op de academie hoe hier fysiek getraind werd. Elke ochtend ochtendsport bestaande uit een rondje van 3km. Een turn/ gymnastiekbaan, hindernisbaan en een 50m. zwembad zijn maar een kleine greep uit de trainingsfaciliteiten. Daarnaast dienen de 1e t/m 3e jaars zich altijd in looppas over de academie te verplaatsen, zorgen zij zelf 24/7 voor de bewaking van het kamp en is er een gevangenis voor kleine tuchtvergrijpen. Deze hele opleiding doorlopen de cadetten voor slechts 120,- in de maand. Misschien hebben wij het op de KMA dan toch zo slecht nog niet. Dan de cultuur in Athene. Wij zijn rondgeleid langs monumenten als het parlement, de Acropolis en het Olympisch stadion. (Onmisbaar voor iedereen met een sporthart, lijkt me.) Verder zijn wij op het engste oorlogsschip geweest dat in 2 wereldoorlogen actief is geweest. De leefomstandigheden hier voor de manschappen zetten ook weer aan tot relativering. Natuurlijk was er daarnaast ook ruimte voor 'lichtere' kost als een Souflaki of een Ouzo. Tot slot de sportieve prestaties, want daar kwamen we toch voor. Individueel wisten de Nederlanders al podiumplekken te bemachtigen, zelf was ik de eerste dag helaas minder gelukkig. Bij het teamkampioenschap echter wisten wij ons in een deelnemersveld van 11 delegaties naar de 1e plek te knokken. Naast een hoop inzichten, cultuur en vriendschap dus ook nog een mooie medaille rijker! WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 6
Zandloper
LO/Sportkleding door de jaren heen Door André Wijnberger De functionele LO/Sportkleding kent inmiddels ook een veertig jarenlange historie. André Wijnberger zocht alle kleding bij elkaar en schreef in het kader van ons jubileumjaar een modieus artikel. Hieronder ervaart u een moment om even over de historische LO/Sport-catwalk te lopen.
De LO/Sportorganisatie (voorheen KL, nu CLAS) heeft zich altijd weten te onderscheiden door onder andere afwijkende kleding te dragen. In de beginjaren, waarin er door iedereen een groen trainingspak werd gedragen, droegen de LO/Sportinstructeurs er een duidelijk embleem van onze organisatie op de borst, op de foto dus het meest linkse pak. Dit trainingspak was oerdegelijk en van zware kwaliteit, vooral als het nat werd, dan had je ongeveer een extra rugzak aan je lijf hangen. Er kwamen echter niet snel gaten in, dat was wel een voordeel… GONSO Daarna kwam het blauwe trainingspak van het merk “GONSO”, dit droeg een stuk prettiger en was ook uitermate functioneel en sterk. Het witte T shirt met blauwe randje om de hals, was ook van oerdegelijke kwaliteit en heerlijk praktisch bruikbaar! Je kon hier als LO/Sportinstructeur vrijwel al je werkzaamheden prima in uitvoeren. Het bijbehorende oranje regenjack was daarentegen een draak van een jasje, twee stappen hardlopen en je was drijfnat van het zweet EN de regen. Nationale Driekleur Wil Alards Vanaf dit moment werden er naar mijn mening ook wel eens pakken in den lande getest, voordat er tot centrale aanschaf over gegaan werd. De volgende editie van onze functionele kleding was wat minder bestand tegen de werkzaamheden, maar werd dan ook niet voor niets uitgebreid met een heel pakket bijzondere kledingstukken: buitenjas,korte en lange legging,ondergoed, trui, muts, horloge, sokken etc. Het trainingspak an sich was dan ook niet zo geschikt om lekker in te bewegen, maar allee, het zag er wel een stuk vriendelijker uit, met ook de nationale driekleur erin verwerkt op zowel de broekspijpen, als ook in de bovenkleding. Er kwam echter een Duitse meneer in het spel, die claimde dat de organisatie zijn embleem ten onrechte had gebruikt, er was namelijk niet voor betaald! Ik weet niet of de verhalen juist zijn, maar er schijnt een behoorlijke som geld betaald te zijn, om dit af te kopen, maar er moest al vlot een nieuw pakket komen met een aangepast embleem. Li-Ning De laatste -huidige- kledingset, daarover lopen de meningen sterk uiteen… van een hoog ‘Camping / Scapino‘ gehalte met goedkope uitstraling, tot een oerlelijk pak met een veel te brede bies op de benen! In iedergeval is de kwaliteit van het Li-Ning pakket buiten alle ritsen redelijk te noemen. Sommigen vinden de T-shirts te zweterig, in ieder geval waren ze voor onze vrouwelijke collegae veel te doorschijnend, vandaar dat zij tegenwoordig de blauwe versie hebben. Ook hier in het begin heel veel gedoe, waar de Sie Ondersteuning van onze Staf, die dit altijd bewaakt, niet erg vrolijk van werd. De namen die bij het beheer in de loop der jaren voorbijkomen zijn onder andere: Kpl1 Arie Schriek op het OCLO (vroegere LOSS), Sam Bakarbessy, Richard Wichhart, Maurice Bijen, Karel Wylenzek, Frans Bultink, Fred de Ruijter, Theo Hunck, Jaap van Duyvenbode, Arie Slok, Gertjan de Brouwer, et cetera. Wat de toekomst ons gaat brengen, we gaan het wel zien. Wilt u de pakken zien en voelen? In onze fraaie traditieruimte in Geb Y op de Bernhardkazerne te Amersfoort staan ze naast elkaar! WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 7
Zandloper
Vijfkamp reünie Door Rik van Trigt Afgelopen zaterdag werd een Vijfkamp reünie
wanneer die eerder genoemde coryfeeën actief zijn
georganiseerd. Redacteur Rik van Trigt, vroe-
geweest, blijkt wel uit de jaartallen. Van de 50’er
ger een zeer verdienstelijk vijfkamper, was er
jaren uit de vorige eeuw tot het heden is natuurlijk
bij en keek er naar.
een prachtige termijn en uiteraard alles wat daar
Lees hieronder zijn verhaal.
tussen zit. In dat tijdsbestek zijn dan ook beslist vele hoogtepunten bereikt. Van deze hoogtepunten
Op zaterdag 16 april is er een
was er weer veel bewegend materiaal en foto’s
Militaire Vijfkampreünie geweest
te zien op een projectiescherm die in een doorlopen-
Deze dag, georganiseerd door oud atleet/trainer
de voorstelling werden getoond.
Frans Bultink en oud trainer/chef d’Equipe Rob Jansen, had dit keer ook wel een zeer bijzondere loca-
Ik heb zelf van 1985 tot 1989 in die ploeg mogen
tie. De groep was te gast bij en in het Troepen In
zitten en met een bescheiden puntentotaal van 5163
Suriname (TRIS) museum te Zwijndrecht. Naast
viel ik in het niet bij mijn voorbeelden van toen.
mooie, eerlijke maar ook zeer sterke verhalen was
Vele voorbeelden van mij waren er gelukkig ook die
het goed toeven tussen de “museum stukken” uit
middag bij en ik kan het dan ook niet laten om An-
het TRIS museum. De locatie was voor één man
ton Koteris te vermelden. Met een punten totaal
natuurlijk geen verrassing want in zijn jonge jaren
van 5413 was hij in zijn jaren als atleet een echte
heeft Rob Jansen van 1974 tot 1975 als sergeant
Wereldtopper en voorbeeld voor de ploeg.
Infanterie in Suriname gediend. De dag werd afgesloten met een uitstekend verzorgd Dat de Militaire Vijfkamp een hechte familie is, bleek
Surinaams thema buffet. Iedereen (en in het bijzon-
wel uit de opkomst want vele oud coryfeeën wisten
der Rob Jansen en Frans Bultink) was achteraf zeer
de weg naar deze reünie te vinden. De jaren van
tevreden over deze prachtige MVK reünie.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 8
Zandloper
Stipnotering
Stafadjudant LO/Sport aooi Fred Jansen
Ontwikkelen De vakantie staat voor de deur. Het werk en leven gaat echter gewoon door. Dit biedt een kans om terug te kijken. Ik stel me dan de vraag: Wat heb ik de afgelopen periode gedaan? Waarin kan ik ontwikkelen? Persoonlijke groei gaat over het ontwikkelen van eigenschappen in jezelf, die het mogelijk maken je doelen te bereiken. Maar persoonlijke ontwikkeling is veel meer dan dat. Het gaat verder dan alleen maar een algemeen leerproces, kennis vergaren, ontwikkelen op je werkplek, groeien als persoon in vaardigheden en capaciteiten of bijvoorbeeld karakterontwikkeling. Bewustwording Persoonlijke ontwikkeling is vooral de bewustwording van jezelf, van je eigen kracht en je kwaliteiten. Daarvoor zijn zelfbewustzijn en zelfinzicht nodig. Hiermee kun je loslaten wat je tegenhoudt jouw leven te leiden zoals jij dat wilt. Dan kun je vanuit een stevig fundament je dromen realiseren en je doelen bereiken. Als je weet wie je bent en wat je kracht is, kun je loslaten wat jou (innerlijk en uiterlijk) belemmert je dromen en doelen te bereiken. Je kunt de juiste stappen op jouw pad van persoonlijke ontwikkeling zetten. Je durft jezelf te zijn, authentiek, en je weet dat je levensweg een leerproces is. En dat jouw persoonlijke ontwikkeling je hele leven voortduurt, waarbij je elke keer weer een nieuwe balans kunt vinden. Proces van bewustwording
Je persoonlijke ontwikkeling is een continu proces van bewustwording. Het is gericht op het bereiken van een hoog niveau van persoonlijk welzijn. Door bewust te zijn van jezelf en je eigen unieke waarde, door stevig geaard te zijn, kun je vanuit veerkracht en souplesse meebewegen met de flow van het leven. Hierdoor voel je jezelf: gezond; gelukkig; fysiek sterk; mentaal krachtig; emotioneel veerkrachtig. Jouw groei is afhankelijk van de omstandigheden in je omgeving, van de keuzes die je maakt en vooral van hoe je op gebeurtenissen en ervaringen reageert. De manier waarop je in het leven staat, je zelfkennis en zelfinzicht bepalen hoe jouw persoonlijke ontwikkeling verloopt. Haal meer uit je leven Dus wil je jouw welzijn naar een hoger niveau tillen en meer uit jezelf én je leven halen? Wil je bepaalde doelen of dromen bereiken? Wees dan zelf de verandering, door bewust te gaan leven en persoonlijk te groeien! Neem verantwoordelijkheid en leiding in en over je leven. Leg de schuld niet bij anderen of bij externe factoren. En vooral: verval nooit in slachtofferschap. Wat je ook meemaakt of voor welke uitdaging je ook staat, je kunt dit aan en je kunt er van leren.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 9
Zandloper
Medaillekansen bokser/soldaat Müllenberg Door Paul Lindebooom Na Rudy Koopmans en Pedro van Raamsdonk heeft Nederland weer een good-looking guy die in de boksring zeer succesvol is. De redactie zocht Peter Müllenberg in Arnhem op en sprak hem over zijn fysieke en mentale trainingen. Hieronder het interview met deze aardige, rustige en innemende vechtmachine. Peter Mullenberg, soldaat in Stroe bij het B&T Commando, heeft in zijn carrière al behoorlijk wat prijzen in de wacht gesleept. De eerste keer dat hij de hoogste podiumplek besteeg, was in 2005 als Nederlands kampioen bij de junioren. Daarna reeg hij talloze prijzen aaneen, waaronder kampioen van Nederland en militair wereldkampioen. Zijn meest recente hoogtepunt was het veroveren van de nominatie voor de Olympische Spelen van Rio, waar hij een realistisch uitzicht heeft op een medaille. Belangrijkste vraag voor de redactie van Fitforaction.nl, is hoe hij zich de komende vier maanden gaat preparen op dit hopelijk nieuwe hoogtepunt, zowel fysiek als mentaal. Full-contact Eerst even naar het begin van Peter’s boksloopbaan. “Het is puur toeval, maar op de hoek van onze straat in Almelo stond een boksschool. Voordat ik ging boksen had ik aan Kempo gedaan, een verdedigingssport (semicontact) met trappen en stoten, maar ik wilde graag meer naar full-contact en wat hardere trainingen. Vanaf mijn vijftiende ben ik overgestapt en nooit meer gestopt. Eerst een klein jaartje alleen maar getraind, vlak voordat ik zestien werd pas mijn eerste wedstrijd gebokst. Gewonnen in de derde ronde doordat de referee de strijd staakte. (Mijn tegenstander kreeg teveel klappen.) Intensieve trainingen Momenteel train ik twee keer per dag, zes dagen in de week. Tussen de 3-4 uur per dag. Relatief korte trainingen maar wel heel intensief. Richting de wedstrijden nog kortere trainingen, maar dan nog intensiever en nagenoeg op wedstrijdintensiteit. Ik train altijd naar toernooien met meerdere wedstrijden, nooit een eendagswedstrijd. Van tegenstanders bekijken we vooral de sterke en zwakke punten en daar richten we ons in de wedstrijd op. Bekijk zelf nauwelijks beelden van tegenstanders, dat doet mijn trainer/coach. (Toevallig ook de bondscoach.) Veel van mijn tegenstanders ken ik zelf wel redelijk. Fysieke trainingsperiode richting Rio Kort na dit interview ga ik eerst even op een korte vakantie, het Olympisch Kwalificatie Toernooi in Samsun (Turkije) en de voorbereidingsperiode hierop waren vermoeiend. Op 13 mei begint het eerste toernooi in NL. Dat is puur voorbereiding en zie ik als een vorm van sparringswedstrijden (twee a drie) met kwaliteit. Begin juli een toernooi in Roemenië, dan over drie of vier wedstrijden. Tussen deze twee toernooien in vooral trainen, sparren en richten op Rio. Na de toernooien alleen nog maar trainen op scherpte. Daarin gaan we vooral tactisch werken, want al mijn tegenstanders zijn inmiddels bekend.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 10
Zandloper
Vervolg
Medaillekansen Müllenberg
De voorbereiding op Rio zal er iets anders uitzien dan de voorbereiding op het OKT. Nu weet ik precies wie mijn tegenstanders worden, bij het OKT was dat pas kort vooraf bekend na de loting en heb je slechts zeer korte tijd om je op je tegenstander in te stellen. In totaal doen er in Rio in mijn gewichtsklasse 24 boksers mee. Nummers 1 t/m 5, waaronder ik, op de wereldranglijst zijn inmiddels gekwalificeerd. Dicht mijzelf serieus een medaillekans toe, want van alle kandidaten al een keer gewonnen maar ook verloren. Mentaal hoef ik mij niet voor te bereiden op het krijgen van klappen, die doen bij mij geen zeer meer – Peter legt uit hoe de eerste klappen in zijn eerste wedstrijden echt wel hoofdpijn gaven, maar dat het gaandeweg ging wennen en zijn bokslichaam hier inmiddels volledig op aangepast is -, het verliezen met het gevoel van binnen doet het meest pijn. Nuchtere Tukker Mentaal ben ik best sterk. Ik weet wat ik kan. Ben altijd goed getraind, kan mijzelf goed oppeppen. Heb mentaal eigenlijk nooit een probleem. Heb altijd wel veel zelfvertrouwen gehad, maar is door de jaren heen met het krijgen van meer ervaring nog meer gegroeid. In het begin was dat anders, vroeg mij toen in de kleedkamer nog wel eens af waar ik aan begonnen was. Heb mijzelf geen vaste rituelen aangeleerd. Wil dit ook niet, ik blijf gewoon mijzelf en wil niet afhankelijk worden van een idee dat ik beter boks als ik mijn linkerhandschoen het eerst aantrek. Ik maak er altijd gewoon het beste van.” Een Tukker die met beide benen stevig op de grond staat, die een dermate nuchtere kijk op zijn sportleven heeft dat ook de redactie in zijn medaillekansen heeft.
http://www.nu.nl/sport/4247699/mullenberg-eerste-nederlandse-bokser-in-24-jaar-spelen-gaat.html Trainingsfilm op Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=jF1p4eDQLUs WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 11
Zandloper
De weg naar succes: Coaching Door Rob Zijlstra Toppers van wereldformaat, zoals Guus Hid-
Hoe versla je een kampioen?
dink, Jacco Verhaeren, Cor van der Geest en Gerard Kemkers bewezen eerder met regel-
Op woensdag 13 april vond in de Hanzehal te Zutphen het NMK Volleybal plaats. Aangezien
maat dat coachen de sleutel naar succes kan
ik al jaren niet meer als trainer van het heren
zijn. Dat coachen een doorslaggevende factor
rast door een telefoontje van de huidige trainer
kan zijn, bewees recent Rob Zijlstra op het NMK Volleybal. Hierbij een samenvatting dat aantoont dat coaching onderdeel is van een teamprestatie.
landmacht volleybalteam optreed werd ik verJeroen Monshouwer. Door allerlei personele bezettingsperikelen in de begeleiding kwam hij er voor het herenteam alleen voor te staan. Als oud speler van het Nationaal Militair Team waagde hij het telefoontje naar mij om hem te ondersteunen. En nooit te beroerd om iemand te helpen vond ik het ook wel weer een uitdaging om met het team aan de gang te gaan. Zo gezegd, zo gedaan stond ik 12 april weer voor een groep om samen met Jeroen een team klaar te smeden om de volgende dag de strijd met de overige Krijgsmachtdelen aan te gaan. Selecteren hoefde niet meer, omdat van de 14 toegezegde spelers er uiteindelijk maar 8 (!) in de zaal stonden. Dus konden we meteen met het teamproces aan de gang gaan. Eén geluk hadden we wel; alle posities in het team konden ingevuld worden door jongens die dat ook bij hun civiele vereniging speelden. Dus werd het een dag van veel afspraken maken;
Welk verdedigingssysteem gaan we spelen?
Hoe gaan we de blokkering zetten?
Wie is leading in de pass?
Welke aanvalspatronen kunnen we spelen?
Op welke positie (binnen hun rol) komt elke speler het beste tot zijn recht?
Enz enz
Gedurende de 2 trainingssessies die we hadden, vielen de puzzelstukjes aardig in elkaar en dachten we dat we wel klaar waren voor het NMK. De volgende dag waren de teams al vroeg aanwezig in de Hanzehal. WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 12
Zandloper
Vervolg
Coaching
Al voor de opening, door plv H-BIMS de maj Hofsté,
De 2e wedstrijd was die van de KLU tegen de Marine.
werd duidelijk dat de KMAR geen team op de been
Jeroen en ik zagen al snel dat er individueel meer
kon brengen. Beetje vreemd als je dan om je heen
kwaliteit stond maar dat er ook kansen lagen.
kijkt, ziet dat de organisatie van het NMK in handen van de
Maar net als bij ons speelde de
KMAR is, en er sowieso al 5 (?)
KLu niet alle troeven uit tegen
KMAR-sportinstructeurs rond-
de Marine. Dus het zou even
lopen. Dan zou ik dus denken;
afwachten worden in welke
maak een belrondje, zorg dat
samenstelling de KLU tegen
er nog 3 KMAR leden bijkomen
ons zou beginnen.
en je hebt een team. De finale Maar zal wel te simpel gedacht zijn. Of ze vinden het volley-
Aangezien er aan beide zijden
balspelletje toch iets te inge-
van het net spelers van het
wikkeld. Maar goed, ons toer-
Nationaal Militair team ston-
nooi begon tegen het team van
den, konden we een mooie
de Marine. En ik moet eerlijk
strijd verwachten. Jeroen en ik
zeggen dat de Marine ons posi-
hadden een tactisch plan be-
tief verraste. Jaren niet zo’n
dacht waarbij we de zwakste
goed team gehad waartegen
passer-Loper (aanvaller) conti-
we lekker konden ballen.
nu onder druk zouden houden. Zowel met serve als verdedi-
Tactisch gezien hadden Jeroen
gende aanvallen.
en ik al bepaald dat we niet meteen onze troeven op tafel
Dit zou inhouden dat hij heel
zouden leggen dus speelden
veel te doen zou krijgen met
we deze wedstrijd in een iets
kans op fouten maken en fy-
gewijzigde opstelling. Wat wel
siek het niet meer kunnen
heel belangrijk was dat spelers
trekken. Nadeel kan zijn dat je
zich aan afspraken en posities
zo’n speler compleet de wed-
hielden. Gedurende de wed-
strijd in trekt en hij uitgroeit
strijd ging dat steeds beter
tot de man van de wedstrijd.
zodat we vanaf de kant ook
Keuzes…
steeds meer serve-opdrachten konden geven. Dit alles met in
Ander voordeel hiervan zou
het achterhoofd dat die serve-
zijn dat de beste aanvaller van
opdrachten tegen de KLU wel
de KLu weinig te doen zou
eens van doorslaggevende be-
hebben, buiten het krijgen van
tekenis konden worden.
‘noodballen’. Wat ook erg mentaal belastend voor een
Na 4 gewonnen sets werd dui-
speler kan zijn. Zelf hadden we
delijk dat we het team aardig
(buiten de serveopdracht) de
hadden staan. Het zou van de
opdracht meegegeven dat,
opstelling en speelwijze van de
indien mogelijk, onze spelver-
KLU afhangen of er nog aan-
deler veel het midden zou be-
passingen zouden volgen.
dienen. WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 13
Zandloper
Vervolg
Coaching
Daar lagen kansen omdat we onze middenman hoger inschatten dan die van de KLu. En we zouden er als team moeten staan. Willen werken voor elkaar en met elkaar. De wedstrijd ontwikkelde zich zoals ik had ingeschat. De Klu ging voortvarend van start. Wist aanvallend met meer (air) power de punten te scoren. Toch bleven Jeroen en ik hameren op de opdrachten. Sommige spelers vonden dat moeilijk en wilden al snel hun eigen gang gaan. Toch elke keer gewezen op het feit dat elke set een wedstrijd op zich is. Nadat we de eerste set nipt hadden verloren, voerden we een wijziging in onze opstelling door. Dit om in bepaalde posities iets meer mogelijkheden in de aanval te hebben. Dit hield een risico in maar zolang de Klu onze zwakte niet opmerkte zou dat wel eens positief kunnen uitpakken. Nadeel van die omzetting was dat in het begin van de set enkele spelers moesten wennen aan de gewijzigde opstelling. Maar naarmate de set vorderde ging dat steeds beter. Echter, de opgelopen achterstand werd ondanks dat we toch nog heel dichtbij kwamen, niet meer ingehaald. Met een 2-0 achterstand in sets maar de constatering dat de omzetting prima uitpakte en de Klu steeds meer problemen kreeg om direct te scoren gingen we met vol vertrouwen de 3e set in. En wat Jeroen en ik al voorspelden gebeurde. Door de constante servedruk op 1 persoon ging hij steeds meer fouten maken in de passing. Ook aanvallend kwam hij niet meer tot zijn recht door steeds geforceerder zijn punten te willen scoren. En als dan ook nog eens onze blokkering steeds meer grip krijgt op de aanvallers van de Klu, groeit het zelfvertrouwen. De 3e set werd zo een prooi voor ons. Niets wijzigend in tactiek en vol vertrouwen begon het Landmacht team aan de 4 e set. Direct werd de Klu onder druk gezet en zag je het zelfvertrouwen wegvloeien bij de tegenstander. De coach van de Klu zag het gebeuren en haalde een van zijn belangrijkste spelers naar de kant om hem op te laden voor de 5 e set. Hij gaf dus de 4e set al bij voorbaat op en zo stond er al heel snel een 2-2 stand in sets op het score formulier. De 5e set zou dus de beslissing moeten geven. Deze set tot de 15 punten is voor je het weet voorbij dus aan onze zijde werd er op gehamerd om scherp en geconcentreerd te beginnen. En dat deden ze. Binnen no-time stond er een 8-2 voorsprong op het score bord. Konden we de concentratie volhouden? Nou, sommige mannen denken dan dat de voorsprong groot genoeg is om dan voor eigen succes te gaan. En dat is nou juist net wat je in het volleybal niet moet gaan doen. Dus na een time-out aan onze kant, de mannen weer even wijzend op het teambelang en de gemaakte afspraken, werd de wedstrijd keurig uitgemaakt en na bijna 10 jaar de NMK titel een prooi voor de Landmacht. Voor Jeroen en mij een leuke ervaring waarbij weer eens werd getoond dat je met een kwalitatief minder team, maar met een goed tactisch plan en spelers die daar in mee gaan, een mooi resultaat kunt bereiken.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 14
Zandloper
Rugby-carrière Piet Paul Door Paul Lindeboom Een van de wedstrijden die op de Sportkalender prijkt en die zich mag verheugen in een fors gegroeide deelname, is het NMK Rugby. Als we deze mooie sport nader willen belichten, komen we natuurlijk uit bij Piet Paul, die een indrukwekkend aantal interlands speelde. Hieronder een interview met Piet, wat ook een stukje KCT-historie inhoudt.
op de kazerne speelde.” Wat sprak jou het meest aan rugby aan, waardoor je deze sport zo gaaf vond? “Buiten Judo zijn er weinig sporten waar je fysiek contact mag maken met je tegenstander met de ECO achter de rug was het een uitdaging om het spelletje door te krijgen en te gaan spelen. Tevens beviel de status van de scheidsrechter mij wel geen gezeur hij is de enige baas op het veld, dit hebben we allemaal kunnen zien op het laatste WK Rugby. Spelers 2 meter groot die met hun hoofd omlaag zonder morren de strafbank opzoeken.”
Als ik het beeld van een toprugbyer voor ogen plaats, dan zie ik een kolos van 2m groot en 2m breed. Niet direct het beeld van Piet Paul. Je was waarschijnlijk geen verdediger?
Ben je aan rugby gaan doen door je werk bij het KCT of deed je daarvoor al aan rugby? “In 1971 was ik klaar met de KMS opleiding en deed mee aan de Mil Wereldkampioenschappen Judo in Wenen. Ik was in die tijd KL kampioen in het half midden gewicht. Direct na mijn terugkomst ging ik de ECO (Commando opleiding) in. Het was een groot tentenkamp met veel kader (waaronder ik als jong sgt) maar ook een Dokter die bij Leiden had gerugbyd en een officier van de KMA die ook rugby speelde. In dit tentenkamp is het plan gemaakt om te gaan rugbyen omdat dit een typische sport zou zijn voor de Commando’s. Direct na het behalen van de groene baret trouwde de Dokter (van blauw bloed, een Jonkheer) in Den Haag en daar was heel LSRG (Leidse Studenten Rugby Genootschap) aanwezig, allen gekleed in jacket met een vies Rugbyshirt daaronder. Ik heb ze toen maar gelijk uitgedaagd voor een wedstrijd en dat is dan ook een traditie geworden die 30 jaar lang op Koninginnedag gespeeld werd en tevens de start was van het KCT Rugby team, die zijn wedstrijden altijd
“Uiteraard dient een rugby speler niet bang te zijn voor contact met een tegenstander of om te tackelen dan wel getackeld te worden. Mijn conditie na de ECO was erg goed en kreeg nog een boost toen ik naar de SMLO te Hooghalen ging en sportinstructeur werd. Tevens hoef je bij rugby niet te wachten na een fluitsignaal om het spel opnieuw te starten, een slimmerik zoals ik heb hier dan ook veelvuldig gebruik van kunnen maken. Hoe groot iemand ook is: als je hem tackelt onder de knieën gaat hij onherroepelijk neer. Tegenwoordig zie je na de professionalisering van Rugby, omstreeks 1990, andere soorten rugby spelers dan vroeger, geen dikke props meer maar mannetjes van 120 kg die onder de 11 sec lopen over de 100 meter. Daar kwam nog bij dat ik al snel Scrumhalf werd, de schakel speler tussen de Voorwaartsen en de ¾ lijn (snelle jongens).” Was je direct al een toptalent of ben je via de weg der geleidelijkheid naar de Nederlandse top gestroomd? “Na een aantal oefenwedstrijden, o.a. tegen HRC (de regerend kampioen van Nederland) werden we gelijk in een hogere poule ingedeeld door de NRB. We speelden competitie en liepen fluitend naar het kampioenschap van die poule. De regels van het rugbyspel zijn redelijk gecompliceerd maar nu kenden we die regels. Bij rugby kan je nl. gebruik maken van de regels en hoeft niet zoals voetbal te wachten tot de scheidsrechter fluit om iets te doen. Simpel gesteld: de scheidsrechter fluit voor een Penalty kick en je mag de bal direct nemen, de tegenpartij is verplicht 10 meter naar achter te lopen, doen zij dit niet en reageren ze, dan herhaalt de straf zich 10 meter verder.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 15
Zandloper
Vervolg
Rugby-carrière Piet Paul
We werden het 2e jaar Nederlands kampioen 7 a side. Een spel dat aan het einde van het seizoen wordt gespeeld met slechts 7 spelers op een heel veld. De meeste sportinstructeurs beschikken over een goed spelinzicht. We gingen onszelf trainen en de resultaten haalden de landelijke dagbladen. Met de conditie zat het in Roosendaal zeer goed en we werden voor vol aangezien. Ik was nog redelijk jong en werd gevraagd voor ‘Ned onder de 23’ alwaar ik al snel aanvoerder werd en doorging naar het Ned XV tal.” Bij welke club ben je uitgegroeid tot toprugby-er? Kun je deze vereniging kort beschrijven? “Dit zit opgesloten in het bovenstaande. Na drie jaar speelden we in de Eredivisie van de NRB en hebben dit met RC KCT en slechts 22 spelers 8 jaar volgehouden. Dit werd steeds moeilijker door oefeningen e.d., waarna we zijn gefuseerd met De Roosendaalse Rugby Club (RCC) die we zelf mede hebben opgericht daar er geen burgers bij het KCT mochten spelen.” Liefst 41 interlands. Wat was daarin je mooiste succes? Kun je een beschrijving van die wedstrijd geven? “Onomstotelijk de wedstrijd tegen Engeland onder de 23 in Hilversum. Veel spelers , ongeveer 10 van de 15 man van dat team mochten we later aanschouwen in het jaarlijkse 5 landentoernooi (Nu 6.) We verloren wel met, als ik me niet vergis, 12-3 maar het haalde de internationale pers: 70% balbezit voor de eilandbewoners en wij verdedigden als leeuwen. Ik herinner me dat ik van de ene tackle naar de andere ging en fysiek redelijk gesloopt was.” Liefst 41 interlands. Wat was daarin je persoonlijk beste prestatie? Kun je een beschrijving van die wedstrijd geven? “De uitwedstrijd tegen dat zelfde Engeland maar dan in Engeland. We verloren dik, daar een aantal van onze spelers totaal ondersteboven waren van de 40.000 Engelsen op de tribune. In de Engelse pers las ik terug dat mr Piet Paul nr 6 als Flanker verreweg de meeste tackles had gemaakt en een goede indruk had achtergelaten, maar daar heb je niet veel aan als je een dik pak slaag krijgt. (We hebben allemaal op het laatste WK gezien dat Frankrijk een white wash kreeg van de Allblacks, met 68-20. Frankrijk zit bij de top 8 van de wereld, speelde niet slecht maar kreeg een echt pak slaag.)” Je bent na je actieve carrière nog 4 jaar in de functie van bondscoach gerold. Had je in die periode een goeie lichting? En hoe succesvol was je met je team? “Ik werd gevraagd als Bondscoach maar wilde dit ivm met mijn werk niet alleen doen en heb dit samen met Theo Snijders (alwaar ik onder speelde in onder de 23) gedaan. (Vervolg op pagina 16)
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 16
Zandloper
Vervolg
Rugby-carrière Piet Paul
We wilden een ander en sneller type rugby en veel vaker trainen. Een aantal goede spelers wilden niet zoveel investeren in het spelletje, die hebben we toen laten vallen en zijn met de rest doorgegaan. Het ging moeizaam het omvormen van het spel dat al zo lang op die wijze werd gepeeld en de vraag was of we die tijd van de NRB kregen. We verloren de eerste 2 wedstrijden en we dachten dat het klaar was, maar we mochten door. Twee keer centrale training per week in Hilversum, Utrecht, Den Haag (dan wel Leiden) en een aantal oefenwedstrijden in Nederland zorgde ervoor dat de nieuwe aanpak vruchten af ging werpen. We moesten een plaatsingsreeks voor deelname aan het WK doen en begonnen in en tegen Duitsland. We wonnen en konden door, het spel werd steeds beter. De volgende wedstrijd tegen Denemarken aldaar, deze wonnen we ruim en dus door. Een busrit naar zuid-Frankrijk en Portugal was aan de beurt: we wonnen met 36-3. Volgende etappe was een toernooi in Spanje met 4 deelnemende landen, waar er zich 2 van kwalificeerden. We wonnen van België en Polen en verloren nipt van Spanje en we waren door naar de laatste horde, een toernooi in Italië tegen Roemenië, Spanje en Italië. Als we twee wedstrijden zouden winnen, zouden we naar het WK gaan. Italië (nu bij de 6 Nations) en Roemenië waren de nr. 1 e 2 van Europa (buiten de 5 Nations landen). Tegen Italië verloren we nipt met een zeer goed spel en ook de andere 2 gingen verloren. We kwamen nog iets te kort en onze selectie was niet sterk genoeg maar een schitterende ervaring zeker met de spelers en de rest van de staf.” Was je werken bij het KCT niet een belemmering voor je rugbycarrière, met vaak veelvuldig en langdurig van huis en waarschijnlijk onregelmatig trainen en speelritme opdoen? Heb je hierdoor wel alles uit je carrière kunnen halen wat erin zat? “In mijn tijd was de sport een amateursport - inmiddels is het internationaal al een tijdje een Profsport en dat is te zien op het veld. In Roosendaal was het op de eerste plaats werken en daarom trainden we op zaterdagochtend en een keer in de week in de avond. Mijn trainingen voor het Ned team gingen vaak vanaf het werk rijden naar de training, helaas geen tijd om te eten en laat in de avond thuis en om 08.00 begonnen de eerste lessen weer. Veel van mijn vrije dagen gingen op aan interlands in het buitenland, omdat het in het leger toen nog niet zo goed geregeld was voor sporters als nu. Dat heeft mij in 1990 doen besluiten om afscheid te nemen van de sport. Vijfentwintig jaar Rugby trainen voor de club en de nationale selectie en dat later ook weer als trainer gaan niet in de koude kleren zitten, vooral het rijden naar centrale trainingen wordt een sleur. Mooie tijd gehad als speler en trainer maar er is een tijd om het los te laten. Maar; mijn dochter speelt rugby dus sinds kort heb ik alweer een aantal gasttrainingen gegeven en voor de meeste die mij kennen: onbegrijpelijk, aan een vrouwenteam, waar mijn dochter dit jaar hoopt kampioen te worden en ik weet zeker dat dat lukt.” WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 17
Zandloper
Biath-OL, interview Jurjen Blokzijl Door Paul Lindeboom Een van de nieuwe wedstrijden die op de Sportkalender prijkt en die een forse deelname verdient, is een biath-OL op 09 juni 2016. Jurjen Blokzijl was in het verleden ooit een actieve deelnemer én organiseerde zelf zo'n evenement. Hieronder een interview met deze OL-goeroe en laat je verleiden om deel te nemen.
“Het was een soort kennismaking- en uitwisselingproject waarvoor we werden uitgenodigd. We hebben de Denen daarna uitgenodigd voor onze organisatie, maar dat is toen afgezegd. De wedstrijden zelf bestaan uit verschillende vormen van oriënteren, maar wel telkens afgewisseld met een schietproef, zoals bij een biathlon. Bij mij ging het schieten als een drama, ik weet nog wel dat het strafparcours behoorlijk is uitgesleten door mij. Bij de andere Nederlandse deelnemers ging dat gelukkig beter. Opvallend vond ik toen, juli 2006, dat de organisatie super simpel was gehouden, terwijl het toch best ingewikkeld is. Er werd veel over gelaten aan de zelfstandigheid van de deelnemers. Deze simpele benadering heb ik ook in mijn organisaties ingevoerd. Niet te moeilijk, als dat niet hoeft. Een leek moet het met een paar aanwijzingen zo kunnen uitvoeren. De opzet voor ons was om een biath-OL te organiseren die dicht bij de deelnemer stond. Met zijn eigen Diemaco, met of zonder kijker. Dus geen poespas met een noodvizier zoals bij de vijfkamp. Samen met het lopen in PTtenue is het voor iedereen toegankelijk.” Je hebt zelf op drie verschillende locaties een biath-OL georganiseerd. Welk evenement vond je het best geslaagd en waardoor? “Da’s een lastige. De eerste die ik heb georganiseerd was in 2006. Waarbij met name personeel van 44 Painfbat aan deel nam. Dit was een try-out welke toen nog “Schol” (Schieten-Oriënteringsloop) heette. Waarbij erg enthousiaste reacties kwamen.
Je hebt zelf ooit aan een Biath-OL wedstrijd in Denemarken deelgenomen. Ik neem aan dat je toen geen of weinig ervaring had in het schieten na een hevige inspanning. Hoe heb jij toen de specifieke voorbereiding op je genomen?
Bij de volwaardige Biath-OL in 2008 op de Arnhemse heide deden er jammer genoeg maar een 20-tal deelnemers mee. In 2011 was er specifiek een organisatie voor een
“Specifieke voorbereidingen voor het schieten hebben we toen niet genomen. Er werd tijdens de wedstrijden geschoten met .22 wapens (die ze ook bij biathlon gebruiken). We kregen een dag vooraf wapens van de organisatie, waarmee we konden oefenen. Daarbij kregen we ook tips en ondersteuning. Trouwens, die hevige inspanning kan je natuurlijk reguleren op het einde. Je moet niet total-loss bij het schieten aankomen, dat is niet zo slim.” Hoe ging de wedstrijd toen? En waarom is het bij een eenmalige deelname gebleven?
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 18
Vervolg
Zandloper
Biath-OL, nieuwe militaire wedstrijd
cie van het 45e op Beekhuizerzand. Als ik dan moet kiezen, is voor mij de eerste het meest geslaagd, omdat ik daar de bevestiging kreeg van de waarde van het evenement. Maar dan wel in de vorm van de laatste: specifiek voor een ehd in een bepaalde fase van hun opwerktraject.” Dit jaar gaat de Biath-OL in Garderen georganiseerd worden op 9 juni. Wat zijn eventuele bijzonderheden waar de deelnemers rekening mee kunnen/moeten houden? “Het oude concept van drie rondes is gebleven. Één op Luchtfoto, op stafkaart en oriënteringskaart. Per ronde afsluitend met schieten, ditmaal wordt geschoten in de SIM in plaats van een normale schietbaan. Met aansluitend een (eventueel) strafparcours om je missers te compenseren. Gelukkig is het PTtenue gebleven, dit om het groene karakter te behouden. De navigatierondes zijn ook compact gebleven, zo’n 2,5 km per ronde, dit is qua belasting goed te doen.”
navigeren en schieten onder druk en fysieke inspanning zijn natuurlijk een puur militaire aangelegenheid en past ook perfect in het opwerkprogramma van manoeuvre eenheden. Het is een organisatie waar meer commandanten gebruik van kunnen maken wanneer “presteren onder druk en fysieke inspanning” in hun opwerkprogramma staat. Welk onderdeel is naar jouw mening het belangrijkste in een biath-OL: schieten, oriënteren, uithoudingsvermogen, mentale weerbaarheid (bij missers) of iets anders? Dan moet ik een Cruijffiaans antwoord geven: je kan er niet op winnen, maar wel verliezen. Het is een mooie mix van onderdelen. Aangezien de routes ca 2,5 km zijn, is dit een groot aandeel in de totale tijd. Ik denk dat een goede navigeerder hoge klassering kan lopen, als hij niet al te beroerd schiet.”
Wat kun je in zijn algemeenheid nog over biath-OL kwijt? Worden er civiele wedstrijden georganiseerd o.i.d.? “Ook van dit onderdeel is een officiële internationale bond. Het heet dan Biathlon-O, bij onze zuiderburen zijn er verenigingen die hieraan deel nemen. Hoewel het een militaire oorsprong heeft uit Zweden, wordt het voornamelijk civiel beoefend. De vaardigheden WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 19
Zandloper
Oefening African Lion Door smi Frits Adelmeyer en sgt1 Niels van Woerkum LO/Sportgroep RVS vertegenwoordigd bij oefening African Lion 2016
Van 15 t/m 29 april hebben Smi Adelmeyer en de Sgt1 van Woerkum deel genomen aan de oefening African Lion. African Lion is een oefenserie van USAFRICOM en is bedoeld om in een multinationale omgeving te oefenen en de interoperabiliteit tussen de deelnemende landen te vergroten. Een van de activiteiten was o.a. Peace Support Excercise (PSO). De deelnemende landen hierbij waren Marokko, USA, Spanje en Nederland (13LtBrig: 42BLJ/13Staf). De gehele oefening vond plaats op Tifnit Trainings Area te Marokko. Deze militaire basis ligt 4 km van de kust op 40 minuten rijden van Agadir. Hoofddoelstellingen waren; het opdoen van joint en interagency ervaringen in een internationale omgeving. vormgeven aan de partnering met partnerstrijdkrachten. verbreding en verdieping van internationale contacten. opdoen van ervaring in optreden in Afrika (woestijn, klimatologische omstandigheden). het trainen van PSO in een multinationale omgeving. Het geheel werd opgedeeld in 4 cie’n waarbij elke cie een andere nationaliteits C had en waarbij elke cie een evenredig aantal deelnemers had per nationaliteit.
Doelstellingen van de LO/S waren; kennis laten maken met doctrines die wij hanteren bij de LO/Sportorganisatie. fysieke prikkels laten ervaren. ontspannen en wedijveren met elkaar d.m.v. een sportdag. integratie tussen de verschillende nationaliteiten. de LO/Sportorganisatie uitdragen . Dit hebben we gerealiseerd door het verzorgen van PT/Ochtendsport, Militaire zelfverdediging, VCO, Sportdag en beschikbaar stellen van sportmateriaal tbv krachttraining en spelsport. De PT momenten gebruikten we om een korte uiteenzetting te geven hoe we bij de Landmacht het fysieke programma hebben weg gezet. Aansluitend een algemene circulatie warming up met daarna een diversiteit aan krachtvormen. Hierbij lieten we zien hoe je met eigen lichaamsgewicht en met tweetallen
meerdere spiergroepen kunt belasten/trainen. Bij het gedeelte “Martial Arts” hebben wij onze Militaire Zelfverdediging uitgedragen. Een Amerikaanse collega verzorgde hun versie van “unarmed combat” waarbij voornamelijk met wapens/messen werd geoefend. In dit geval hebben we gekozen voor onze “blauwe” module. Centraal stond stoten, trappen en combinaties. Bij het onderdeel VCO hebben we een “Strandloop” verzorgd. Hierbij liepen we 5km naar het strand toe waarbij we geëscorteerd werden door twee security wagens en een ambulance. (Je mocht niet het kamp af zonder beveiliging.) Op het strand verzorgden we een aantal krachtvormen. Daarna hadden ze een klein uur om te ontspannen. Dit deden we doormiddel van beachvolleybal, voetbal, frisbee, jeu de boules en zwemmen. Na dit uur liepen we weer 5km terug. Dit herhaalde zich ’s middags weer met een volgende cie.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 12
Zandloper
Vervolg
Oefening African Lion
Voor de sportdag hebben we gekozen voor 6 teams per cie waarbij in elk team de vier nationaliteiten vertegenwoordigd waren. Dit betekende dat we een 12/24 schema konden draaien. Hierbij hebben we het gehele instructeursbestand gebruikt om als scheidsrechters/juryleden te fungeren. De onderdelen bestonden voornamelijk uit spelsporten en LTV opdrachten. Kampement: Dit bestond geheel uit tenten waar je met 6 tot 8 personen in vertoefde. Er was een ontspanningstent met TV, Biljart, Tafelvoetbal en een klein winkeltje. Een eettent waar het ontbijt en diner werd verzorgd. Bij het ontbijt werd je al getrakteerd op een lap vlees en twee eieren. Voldoende proteïnen dus. Over het algemeen goed en voldoende eten. De lunch moest je zelf verzorgen middels de Amerikaanse MRE pakketten (meals ready to eat, red.).
WWW.FITFORACTION.NL
WWW.FITFORACTION.NL
Qua sanitair hadden ze extra toilet- en douche units geplaatst die elke dag gepoetst werden. Dit in tegenstelling tot het sanitair van de lokale Marokkaanse eenheid, dat er erbarmelijk uitzag. Algemene indruk: De Marokkanen lopen nog erg achter op alle gebieden denk o.a. aan COVO, OVG, Fysiek. Daarnaast had de Marokkaanse bataljonscommandant er een handje van om op het laatste moment nog zaken te willen veranderen. Ze zijn wel erg gastvrij en probeerden het voor hun doen zo goed mogelijk te organiseren. De Spanjaarden waren fysiek het betere land samen met Nederland. Nadeel was dat het merendeel het Engels niet goed beheerste. De Amerikanen leverden zowel landmacht-, luchtmacht- als marine personeel. Waarbij het opviel dat m.n. de luchtmacht militairen fysiek zwakker waren. Hun instructeurs zijn zeer deskundig. De Nederlanders waren fysiek goed en waren goed voorbereid. Het voordeel was dat de S3 van 42 Paintfbat, de Maj Pothuizen, een grote vinger in de pap had en eigenlijk het hele oefenplan/scenario ontwikkeld had.
WWW.FITFORACTION.NL
Sport verbroedert, dit bleek al meteen de eerste dag. We hadden een materialen depot gemaakt waar spelen krachtmateriaal uit gepakt werd om samen te sporten. De Spanjaarden en Marokkanen waren wel zeer voetbal minded. Zij speelden regelmatig samen voetbal. Qua sport hebben we een goede indruk achter gelaten. Ze vonden ons professioneel en waren zeer geïnteresseerd in de wijze zoals bij ons de “Sport” georganiseerd is. WWW.FITFORACTION.NL
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 21
Zandloper
LO/Sport kort
LO/Sport steunt Invictus Na afloop van de Managementdag in Soesterberg toonden Jan van den Dool, zijn Stafpersoneel en nagenoeg alle Commandanten LO/Sportgroep dat ook zij het Invictus-team, dat gaat deelnemen aan de Invictus Games in Orlando, steunen.
https://www.defensie.nl/onderwerpen/ invictus-games
Nico staat in het rood Op 11 februari 2016 heeft Nico Spierenburg zijn Brigade adjudantschap overgedragen aan zijn opvolger.
Deze gebeurtenis werd extra ondersteund met een waardering middels het rode erekoord door Bgen De Jong. Nico werd geprezen om zijn inzet ter verbetering van het domein van de onderofficier en bijdrage aan het junior leadership binnen het OOCL.Onze Nico wordt de onderofficier naast de commandant van de DIR P&O CLAS WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 22
Zandloper
Vervolg
LO/Sport kort
Bad Reichenhall verhuisd Op maandagmiddag 9 mei is het nieuwe onderkomen van de O&T-groep Bad Reichenhall verwijderd van 'de wereldkaart met signaalvrije plekken zonder wifi'.
Het Alpengasthof in Fritz am Sand (Ruhpolding) is door JIVC weer aangesloten op het internet en en passant weer verbonden met het MULAN-netwerk.
Lid in de Orde van Oranje-Nassau S.W. (Stass) Szamrowicz (68) Lid in de Orde van Oranje-Nassau
Sinds 2002 is de heer Szamrowicz uit Breda de hoofdverantwoordelijke voor de organisatie van de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van Breda aan de Ettensebaan.
Op sportief vlak heeft Szamrowicz eveneens zijn sporen verdiend. Hij is voorzitter van De Gunners en heeft de afgelopen dertig jaar diverse functies voor deze voetbalvereniging vervuld.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 23
Zandloper
Vervolg
LO/Sport kort
In memoriam
Lid in de Orde van Oranje-Nassau Gerard van Dongen (81) Gepensioneerd militair wordt 'Ridder' Een eindje verderop, in het asielzoekerscentrum in GilzeRijen, keek Gerard van Dongen verbaasd op. De 81-jarige en dus gepensioneerde militair werd ook Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij is al jaren begeleider en toezichthouder in de sportzaal van deze opvang. Van Dongen: "Ik zorg ervoor dat de mensen hier door te sporten stoom af kunnen blazen en daar is ook de rust, orde en veiligheid in de gemeenschap in Gilze mee gebaat. Maar ik vind het vooral leuk om te doen, om de maatschappij iets terug te geven. Dat anderen me hiervoor willen onderscheiden, daar ben ik bijzonder trots op."
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 24
Zandloper
Powervrouwen Door Indy van de Poll
De redactie laat al regelmatig het licht schijnen op de komst van de Olympische Spelen. Bokser Peter Müllenberg, de handbaldames en taekwondoka Reshmie Oogink werden al opgevoerd op deze website. Voor zijn column mocht Indy van de Poll deze keer kiezen om te schrijven over Femke Heemskerk of Ranomi Kromowidjojo, de topzwemsters die op dit moment dagelijks van zich doen spreken op het EK.
Kromowidjojo vs. Heemskerk Het zal een strijd worden in Rio. De voorbereidingen duren alweer drieënhalfjaar voort. Dit voor het aller, maar dan ook echt allergrootste sportevenement ter wereld. Voor het voetbal, voor het wielrennen, voor het tennis zijn er uiteraard grotere toernooien en wedstrijden. Dit met de Champions League, het WK, EK, de Tour, de ronde van Spanje, de US Open en ATP World Tour Finals. Maar… WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 25
Zandloper
Vervolg
Powervrouwen
...bij het zwemmen, nee, daar werkt dat niet zo. Ja, uiteraard is het WK zwemmen belangrijk, maar als het ergens om gaat, zijn het de Olympische Spelen uiteraard. Je kan er lang of kort over zijn, het is nou eenmaal een welbekend understatement. En mocht je nog bewijs willen? Werp maar eens een blik op de binnenkant van de bovenarm, zijkant van de ribbenkast of enkel van, pak ‘m beet, één op de drie zwemmers en zwemsters. En wat zie je dan? Vijf ringen in het zwart, rood, groen, blauw en geel in elkaar geweven. Hét ultieme doel van een ieder in het bad.
Als ik eerlijk ben, ik word er altijd een beetje bang van, als ik naar die zwemmers kijk. Die reusachtige torso’s, echt waar, het is welgezegd intimiderend. Het sportlichaam in de vorm van een levensgrote V. Het onderlichaam smal en het bovenlichaam, tja, hoe zeg je dat? Gigantisch is het juiste woord. En ik zeg dan wel: het onderlichaam smal. Maar dat is relatief uiteraard. Ik heb er met eentje op school gezeten, op het Leidsche Rijn College. Met Sebastiaan Verschuren. De Nederlandse topzwemmer die op de Spelen in 2012 naar een geweldige vijfde plaats zwom in het Londense water op de 100 vrij. Niet dat ik hem persoonlijk kende of zoiets degelijks, maar hé: ik kan het wel maar zeggen. En ja, tja, tja, tja. Die mannen in het bad met die lichamen, ik word er enkel en alleen jaloers op. Borstspieren en schouders die maar blijven gaan en gaan in de breedte, een einde lijkt er werkelijk niet aan te komen. En een wasbord? Een wasbord waar ik mijn vuisten op zal breken. Maar op mijn schoolgenoot Verschuren na, zijn de Nederlandse mannen na het tijdperk Pieter van den Hoogenband, niet meer echt in grote getalen gekomen. En dan druk ik
mij nog zachtjes uit. Dit is dan natuurlijk ook geen ‘walk in the park’ met giganten als Michael Phelps, de man die ondanks die imposante torso van hem door zijn knieën zal zakken wanneer hij al die gouden medailles van hem tegelijkertijd om zijn nek moet hangen, en Ryan Lochte. de twee krachtige Amerikanen. En de razendsnelle Braziliaan César Cielo. En Yannick Agnel, en ga zo nog maar even verder. Maar bij de vrouwen? We hadden Marleen Veldhuis met haar lacherige piepstem, wanneer zij lief lachend in camera van de NOS het thuisland toesprak, haar haren nog nat aangezien ze net het water uit was gestapt en er vrijwel direct een microfoon onder haar snufferd werd gedrukt. En we hadden en hebben Inge Dekker, de dappere vrouw die het afgelopen jaar baarmoederhalskanker overwon, zo vertelde ze ook gelukzalig aan tafel bij Humberto Tan. En ja, ik weet het. Femke en Ranomi. Als vanzelfsprekend. Ranomi was de afgelopen jaren vooral wat meer een soapserie dan een topzwemster als we eerlijk moeten zijn. ‘De dillema’s van Kromowidjojo’, zal een niet misstaande serietitel zijn geweest. Het ging over haar nieuwe trainers, haar relaties, een combinatie daartussen, over Pietertje van den Hoogenband, en dat over en over maar weer. Het bleef maar gaan en gaan, er kwam werkelijk waar geen einde aan. Ze wilde ermee stoppen zelfs, met zwemmen. Weliswaar nam ze die impulsieve woorden razendsnel weer terug, eerdat de volledige sportwereld over het nieuwsbericht gevallen was, het was een klein teken aan de wand. Dit waar ze nog wel ‘eventjes’ in het jaar na de Spelen, alsof het helemaal niks was, naar het goud zwom op de WK langebaan in de hoofdstad van Catalonië. Maar het was slechts het WK. Zo werd dan ook maar weer duidelijk dat de Olympische Spelen van Rio, eigenlijk het enige is wat telt voor Ranomi en alle anderen in het bad. De tussentijdse vier jaar maakt geen donder uit, op de Spelen wordt het verschil gemaakt en gaat het daadwerkelijk om de knikkers. Femke daarentegen. Verre van een soap. Bij Heemskerk liepen de tussentijdse jaren als de gesmeerde bliksem. Ze ontwikkelde zichzelf als bruikbare zwemster in de estafetteploeg, tot een individuele topper op de 100 en 200 vrij. Het ging vlot, het
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 26
Zandloper
Vervolg
Powervrouwen Dat Ranomi Kromowidjojo met de druk om kan gaan, heeft ze ondertussen al bewezen. Olympisch goud heeft ze al binnen, waar ze in Londen op het oog met speels gemak de concurrentie voorbleef in het water. De druk die er toen al was voor de Nederlandse, liet ze achteloos van haar schouders afglijden, dit alsof het niet was.
ging soepel. Geen vuiltje aan de pré-Olympische lentelucht en Rio komt eraan. Het wordt een strijd tussen twee Nederlanders, tussen twee powervrouwen uit het water. Hoe zullen beide vrouwen presteren als de druk er écht op komt te staan? Op het WK kortebaan in 2014 toonde Heemskerk, die normaal de groots mogelijke moeite had en wellicht ook stiekem nog wel altijd heeft met het presteren onder druk, dat het haar goed afging destijds. Ze zwom overtuigend naar het goud op de wereldkampioenschappen en bleef zo Kromowidjojo voor, zij die derde werd in het Qatarese Doha. Zodoende plaatse ook Heemskerk zich officieel in het rijtje topfavorieten, waar ook de Zweedse Sarah Sjöström en Australische Cate Campbell absoluut bijgerekend mogen worden, om aanstaande augustus Olympisch goud binnen te ‘hengelen’ in het Braziliaanse vijftigmeter bad.
Dus… De slotconclusie van deze speculatie aangaande de Nederlandse tweestrijd op de 100 vrij: Het gaat een spannende editie worden aankomende zomer! Dat is een ding wat zeker is. Wie ik verwacht dat gaat winnen? Allebei. Op de 4x100 vrij. Maar even alle gekheid op een stokje: Op de 50 zal het Ranomi worden die het moét doen, waar dat voor Heemskerk op de 200 vrij zal gelden. En ja, voor de 100 vrij heb ik heel stiekem wel een lichte voorkeur. Tuurlijk is het knap dat je een krappe vier jaar eigenlijk ‘niks’ van jezelf laat zien en dan zal pieken wanneer het er daadwerkelijk toe doet. Toch ben ik persoonlijk van mening dat de tussentijdse daad- en prestatiekracht van Femke Heemskerk eens beloond mag worden. Desondanks vrees ik voor de niet zeer stressbestendige Femke dat zilver het gaat worden, ze zal verzuipen in het Braziliaanse zwembad der verwachtingen. Want een topsportster, die piekt wanneer het moet. Toch blijf ik er vanaf. Ik neem mijn woorden terug. Heemskerk of Kromowidjojo, maak de keuze zelf maar. Als dat verdomde Wilhelmus maar zal klinken!
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 27
Zandloper
Functioneel Leeftijdsontslag Door Meine de Boer Ja, daar sta je dan...,
kans om voor dit baantje te solliciteren. In het leven
na 36½ is het voorbij en ga je met
heb je soms spreekwoordelijk de wind tegen en soms mee. Dit was één van de momenten waar ik de wind
Functioneel Leeftijdsontslag (FLO). Dat met FLO gaan niet vanzelfsprekend is, hebben we kortgeleden ervaren
mee had. Er waren namelijk 31 sollicitanten voor 7 functies. Bij de sollicitanten heel veel infanteristen maar de monitor infanterie had van te voren al be-
door het overlijden van onze dierbare collega’s William Frieling op 56-jarige leeftijd, ruim 1½ jaar voor zijn FLO en zeer recent nog Sander Klap die op 35-jarige leeftijd
slist dat er maximaal 3 kandidaten door konden naar de LO/Sport (weet je nog Rik v Trigt?) en hierdoor werd ik één van de 7 gelukkigen. Samen met Nico Spierenburg, Andre v Dommelen, Jan Haak, Hans v Batavia, Louwie Sanna en Michel Varkevisser hebben
door ongelukkige omstandigheden
we een halfjaar doorgebracht op het toenmalige
het leven heeft verloren.
OCLO te Ossendrecht om omgeschoold te worden tot KL-sportinstructeur. Een aantal jaren later nog weer een aantal maanden om de SM-cursus te doen, inmiddels waren Louwie en Michel niet meer present bij dit groepje. Vele mooie en een diversiteit aan functies bekleed in die 28 jaar. Van Zuidlaren tot Utrecht en vele kazernes die daar tussen lagen. In 1999 uitgezonden voor 6 maanden naar Macedonië voor de missie in KOSOVO. Ook vaak tijdelijke functies gedaan omdat ik gevraagd werd om deze werkzaamheden te doen, of naar aanleiding van mijn eigen verzoek omdat ik vond dat er te weinig uitdaging zat in het werk wat ik
Ik ben trots dat ik van de 36½ jaar bij defensie
op dat moment verrichte.
28 jaar deel heb mogen uitmaken van de LO/Sportorganisatie Koninklijke Landmacht
In de achter liggende periode van 28 jaar heb ik al-
(1988-2016).
tijd bewust keuzes gemaakt om bepaalde functies, opleidingen of werk wel of niet te doen. Dit om te
In 1979/80 zag ik als dpl sld dat een categorie bij de
laten zien wat je in je mars had en omdat ik het leuk
KL het goed had qua werk en verdiensten. Dit waren
vond, of om het niet te doen omdat ik er in de privé
de onderofficieren waarmee ik als dpl sld in aanra-
omgeving te veel voor aan de kant moest zetten.
king kwam. Uiteindelijk heb ik besloten, en de kans
Een mooie periode gehad waarin ik o.a. als klimin-
gekregen, om ook als onderofficier bij de Landmacht
structeur opgeleid werd tot Cordelet Vert, de oplei-
te gaan werken en heb ik na de KMS vanaf 1982 deel
ding Bergsteiger teil Sommer in juni 1996 bij de
uitgemaakt van deze categorie. Ik kwam er later
Duitsers kon volgen of zoals in april 2000 met 101
achter dat er binnen dit onderofficierskorps nog een
Artillerie Ondersteuningscompagnie uit Nunspeet
categorie was die wel een héél leuk baantje had en
naar Garmisch- Partenkirchen om een drietal berg-
dat leek mij ook wel wat. Dit waren de LO/Sport-
tochten te lopen en de vele ondersteuning bij ander
instructeurs.
klimactiviteiten in binnen- en buitenland.
In 1987 kreeg ik, in navolging op Johan Bouman, de
Als lid van het MC van 2001 tot 2007 mee mogen
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 28
Zandloper
Vervolg
Functioneel Leeftijdsontslag
praten over het welzijn van het personeel en de reor-
Maar nooit ten koste van alles. Er is meer dan wer-
ganisaties in die tijd, als OTB’er 3 jaar het land in om
ken alleen. Dit is onder anderen wat ik goed onthou-
te ondersteunen bij de ontwikkeling van de collega’s
den heb naar aanleiding van verhalen van een colle-
als sportinstructeur en lesgever, en de twee jaar die
ga (Klaas Holt) waarbij hij voor wat betreft zijn leven
ik tijdelijk te werk bent gesteld als docent op de
door het oog van naald kroop.
LOSS omdat daar een personeelsprobleem ontstond. Onder het Motto “Leef niet alsof het vandaag je laatste dag is maar geniet wel van het leven en doe vooral ook leuke dingen”. Zeg niet “dat doe ik later wel als ik met FLO ben”, je weet nooit of je dat wel gaat halen.
Carpe Diem Er is er één persoon in ons midden met wie ik eigenlijk mijn hele carrière heb samen gewerkt. Dat is Brigitte. Vanaf nov 1979 hebben we dit avontuur samen beleefd, met ups en downs.
Daarnaast, door mijn hobby als voetbalscheidsrechter van de KNVB, ben ik vaak op uitnodiging aanwezig geweest bij internationale militaire toernooien in binnen- en buitenland. Binnen de KL ben ik de persoon geweest die ruim 12 jaar er voor zorgde dat er voldoende scheidsrechters werden uitgenodigd en aanwezig waren bij de diverse zaal- en veldvoetbal kampioenschappen en de laatste paar jaren ook gefunctioneerd als algeheel scheidsrechters coördinator voor de Ned. Militaire Kampioenschappen zaal- en veldvoetbal waarbij de 4 krijgsmachtdelen tegen elkaar strijden om de hoogste eer.
even naar voren te komen.) Een half jaar geleden
Dit alles heeft mij gemaakt tot de onderofficier die ik nu ben binnen de LO/Sportorganisatie. Soms spreekwoordelijk de wind mee en soms tegen. Voor sommigen streng maar altijd rechtvaardig, voor anderen een vaderfiguur, altijd een luisterend oor en altijd bereid tot het geven van een gevraagd en ongevraagd advies.
(Op dit moment wordt Brigitte door Meine gevraagd stonden we ook naast elkaar bij het de uitreiking van de medaille aan mij voor 36 jaar eerlijke en trouwe dienst. Toen heb ik je bedankt voor de steun en support gedurende die jaren, door jou symbolisch 36 witte rozen te overhandigen. Als dank voor de support tijdens mijn gehele carrière heb ik hier een enveloppe met een leuke verrassing
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 29
Zandloper
Vervolg
Functioneel Leeftijdsontslag
voor jou waar je, denk ik, heel blij van wordt en wat
Klinkenberg en Raymond Bernard. Natuurlijk, zolang
je daarna van je bucketlist kunt strepen. (Brigitte
ik het conditioneel aan kan, ga ik elke zaterdag nog
heeft kaarten voor een concert van Adèle gekregen.
de wei in om voor de KNVB een wedstrijd te leiden.
Nee, niet in New York.) Daarnaast zullen er thuis ook nog wel wat algemene Bedankt voor wat je in al die jaren voor mij en ons
en huishoudelijke klusjes gedaan moeten worden
gezin betekend hebt en met name in de periodes dat
omdat Brigitte nog gewoon in deeltijd blijft werken.
ik voor het werk van huis was.
En als laatste zullen we ook nu en dan wat tijd doorbrengen op Terschelling bij Suzanne, Niels en onze 2
Tja, er gaat een nieuw tijdperk aanbreken voor mij.
kleinkinderen.
Niet meer elke dag verplicht vroeg opstaan om naar het werk te gaan. Meer tijd om op de golfbaan te
Jullie begrijpen wel dat ik mij de komende tijd nog
vertoeven om het spelletje nog beter onder de knie
niet ga vervelen. Hierbij wil ik het laten. Nogmaals
te krijgen. Hopelijk bij Dorhout Mees de komende
bedankt voor jullie komst en het ga jullie goed en
periode weer als oproepkracht wat uurtjes meedraai-
hopelijk tot ziens bij de evenementen van de
en, om golfclinics te verzorgen samen met o.a. Joop
LO/Sportorganisatie.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 30
Zandloper
De Megafestatie Door Léonie van Lamsweerde Het was de tijd van vóór de opkomst van het internet, de tijd van videobanden en TMF, de tijd van de Backstreet boys en de Spice girls, de tijd van de yellow card, maar vooral de tijd van geen smart phones maar snake spelen op je Nokia 3310. Een stapje terug naar het verleden: Voor wie niet precies (meer) weet wat de Megafestatie voor een evenement was en wat de impact was in Nederland, een kleine terugblik. De Megafestatie was een groot evenement gericht op jongeren tussen 10 en 18 jaar, met als doel ze te enthousiasmeren voor diverse producten, diensten en beroepen. Het vond altijd tijdens de zomervakantie (Juli) plaats in de Jaarbeurs Utrecht en werd gehouden van 1993 t/m 2004. Er was veel gelegenheid tot vermaak in de hallen met onder meer computergames, zaalvoetbal, dance, concerten en lasergamen. De organisatie had een groots mediabereik vanwege de nauwe samenwerking tussen onder andere mediapartners als Veronica, TMF, radio 538 en radio 3FM. Tussen 1997 en 2003 werd zelfs Megafestatie TV uitgezonden waarop verslag werd gedaan van de gebeurtenissen. Daarnaast hadden bedrijven en organisaties er kra-
De Megafestatie
men, waar reclamemateriaal en voorlichting werd gegeven. Defensie had zijn eigen hal ingericht en een buitenaccommodatie.
Voor onze jongere generatie
Defensie en specifiek de Landmacht:
LO/Sportmedewerkers wellicht een term die hen weinig zegt of met een kleine herinnering een “oh ja” moment zal opleveren. Maar voor vele collega’s en oudgedienden levert het hoofdstuk Megafestatie
macht een bijdrage aan het evenement, later kwamen daar ook de Luchtmacht en Marine bij. Het evenement werd destijds beschouwd als een banenbeurs, door te speuren naar toekomstige sollicitanten. Na de Megafestatie werd de wervingscam-
een glimlach op het gezicht met vooral veel mooie verhalen over ‘vroeguh’. Daarnaast was het hard werken met bloed, zweet en tranen (van het lachen).
In eerste instantie leverde voornamelijk de Land-
pagne omgezet naar de Landmachtdagen. Prominent aanwezig was altijd de Landmacht in hal 7 met zo’n 1400m2, ze hebben van 1994 t/m 1998 deelgenomen aan de Megafestatie.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 31
Zandloper
Vervolg
De Megafestatie
In het eerste jaar dat de Landmacht zich presenteer-
rijen voor de uitdagende objecten, die zeer in trek
de was de LO/Sportorganisatie het enige onderdeel
waren bij de jeugd. Per object was er een Sm/Aoo
dat interactieve objecten voor de jeugd had opge-
als objectleider aangesteld, die belast was met de
tuigd, later volgden ook de andere wapens en
voorbereidingen, uitvoering en nazorg van zijn
dienstvakken. Hindernisbaan, fitnessstraat, klim-
object. Per object waren ongeveer 10 LO/Sport-
wand, verschillende wapens, IFOR voertuigen en
instructeurs en 10 handlangers ter beschikking.
Dutchbatters die in Srebrenica hebben gediend. Er
De planning van het personeel was een enorme
werd flink uitgepakt.
uitdaging, vanwege de benodigde klimspecialisaties en de vakantieperiode. Per dag waren ruim 50
Door middel van een strippenkaart kon bij elk object
LO/Sportinstructeurs benodigd. Bijna iedere sport-
een stempel worden verdiend. Bij een volle strippen-
instructeur uit die tijd heeft wel een aantal dagen
kaart kon een leuk presentje worden afgehaald na-
steun geleverd en er heerste een groot saamhorig-
dat de persoonsgegevens waren ingevuld. De wer-
heidsgevoel: hard werken, lange dagen, hoge tem-
vingscampagne van de KL gebruikte deze gegevens
peraturen en in de korte pauzes eten en drinken in
om de jeugd aan te schrijven voor een baan bij de
de personeelstent.
Landmacht. Rond 17.00 uur kon pizza of chinees worden besteld. De negatieve adder onder het gras:
Aan het einde van de dag, als alles was opgeruimd,
In de latere jaren trok het evenement steeds minder
dronken we altijd nog even een biertje met elkaar.
bezoekers, de reden die werd opgegeven was de
Ook logistiek was het een enorme operatie. Uit het
opkomst van de grote dance events en het ontbre-
hele land werden in de opbouwweek materialen ge-
ken van de Landmacht, de grootste deelnemer.
haald, die na afloop van de Megafestatie weer terug
De Landmacht hield er mee op doordat het forse
gebracht moesten worden.
kritiek kreeg van tegenstanders en demonstranten. Argumenten die werden aangedragen waren: mislei-
Hoe zag een dag eruit als LO/Sportinstructeur:
dende propaganda, zo mochten kinderen schieten en
Destijds kon men zich opgeven voor ondersteuning
zou de Landmacht kindsoldaten opleiden.
van het evenement en dan werd je ingedeeld o.b.v. je expertise. Elke ochtend voor de opening van het
Naast dat de werving niet de gewenste resultaten
evenement begon het met een appèl voor alle mili-
opleverde, speelden ook de grote bezuinigingen van
tairen, vervolgens werd intern het roulatieschema
destijds een grote rol in de afwezigheid van de Land-
besproken en ging men aan de slag. Je werkte als
macht en dus ook de LO/Sportorganisatie.
ploegje op 1 onderdeel (hindernisbaan, klimtoren, fitness, enz.) met als ritme 3 uur werken, 1 uur
De impact op de LO/Sportorganisatie:
pauze. Tijdens de 3 uur dat men aan het werk was,
Het interactieve deel van de LO/Sportorganisatie
werd ook nog door gewisseld zodat je elke keer op
bleek een gigantisch succes. Het programma was
een ander punt stond. Bijvoorbeeld bij de klimtoren
bedacht door de projectofficieren Elnt Wim Hoogen-
was de 3-deling: broekje maken, infitten abseilen,
doorn, Elnt Jan Maree en AOO Johan Bouman. Het
infitten tokkelen.
bestond uit de objecten: klimtoren (zowel binnen als buiten), touwbaan door de gehele hal, hindernisbaan
Een van de mooiste plekken was onderdeel 1 van de
waarbij veel materialen en voertuigen als hindernis
touwhindernisbaan. Dit was een toezwaaitouw naar
diende, schieten, mini MLV, beachvolleybal en een
een enternet boven een grote waterbak. Het leuke
fitness boulevard.
was dat je vol in de spotlights hing, het altijd spannend was wie te water ging en wie niet en je close
Gedurende 10 dagen (waaronder 2 weekenden)
contact had met de bezoeker (jawel, jonge meiden).
stonden er van 09.00 uur – 17.00 uur grote wacht-
Het nadeel van het 1e onderdeel was dat je een uur
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 32
Zandloper
Vervolg WWW.FITFORACTION.NL
De Megafestatie lang in je touwbroekje (gordel) moest hangen aan het enternet en daar was je na een bepaalde tijd wel klaar mee. Het leuke verder van de touwhindernisbaan was dat je altijd hoog stond en dus uitzicht had over de hele hal. Je beleefde alles dus extra goed. Als je pech had stond je vlak bij een grote speaker en was je de rest van de dag nagenoeg doof. Mooie en grappige herinneringen: “De leukste herinnering was die van een blind jongetje die met zijn sportieve ouders op de beurs was. De ouders stonden beide te wachten om op te klimtoren te gaan, waarop ik vroeg: zou jij ook willen?
WWW.FITFORACTION.NL
Helemaal overdonderd door de mogelijkheid zei hij vol trots JA. Ik ben toen met hem naar boven geklommen en we hebben hem laten tokkelen. Als prestatie kreeg hij de musketon waaraan hijzelf had gehangen. Hij was 10x zo trots als zijn ouders en die waren al apentrots. En ook had niemand er problemen mee met het feit dat dit wat meer tijd in beslag nam, typerend voor de sfeer aldaar.” “Een grappig voorval wat mij nog altijd bijstaat, was op de vaardigheidsbaan, daar moest ik aan het begin van de baan broekjes aanleggen. De dagen er-
WWW.FITFORACTION.NL
voor was een cameraploeg van een jongere zender met een vrouwelijke ‘host’ mensen en personeel aan het bevragen over hun ervaringen op de Megafestatie. Kennelijk was dit minder spectaculair dan zij dachten waardoor zij op een gegeven moment interviews van ondersteunend militair personeel zodanig gemanipuleerd hadden, waardoor het leek of de militairen betrokken bij de Megafestatie alleen maar liepen af te
WWW.FITFORACTION.NL
geven op het evenement en de organisatie een zooitje vonden. Dit is toen ook zo uitgezonden. De volgende dag bij het appèl een waarschuwing gekregen dat we voorzichtig moesten zijn met het reageren op vragen, liefst moest er dan worden doorverwezen naar de persvoorlichter. Zoals gezegd stond ik die dag bij de vaardigheidsbaan broekjes te maken en voordat ik het doorhad, kreeg ik een microfoon onder mijn neus met de me-
WWW.FITFORACTION.NL
dedeling van de vrouwelijke host: ‘Het spijt me verWWW.FITFORACTION.NL
Pagina 33
Zandloper
Vervolg
De Megafestatie
schrikkelijk!’ Door de microfoon onder mijn neus te
op en begon toen gefrustreerd af te geven op de
stoppen hoopte zij op een reactie en die gaf ik: ‘Wat
cameraman omdat hij haar maar bleef filmen.
spijt je verschrikkelijk?’ Haar antwoord: ‘Dat we dat Zij was daar duidelijk niet van gediend en sommeer-
gedaan hebben!’ Ik: ‘Wat heb je dan gedaan?’
de de cameraman daarmee onmiddellijk te stoppen, Ze gaf geen concrete antwoorden, maar bleef han-
maar dat deed hij niet. Daarop is zij woedend door
gen in ‘..het spijt me echt’. Toen heb ik haar voorge-
de spreekwoordelijke ‘achterdeur’ vertrokken en heb
steld: ‘Als het je echt spijt, kun je dat het beste be-
ik haar die dag niet meer teruggezien. De struikel-
wijzen door eens zelf mee te doen, in dit geval aan
partij is trouwens niet uitgezonden.”
de vaardigheidsbaan’. Zij accepteerde dus heb ik Jan Maree, destijds 1 van de projectofficieren: “Al
haar een broekje aangemeten.
met al was het een mooie belevenis, die menig De host startte, met de cameraman op haar hielen,
sportinstructeur niet snel zal vergeten.
met de baan. De eerste of tweede hindernis was een alternatief voor de struikeldraden, bij de tweede
Met name het saamhorigheidsgevoel dat gedurende
draad bleef zij met haar enkel hangen en viel vol op
de vier weken van voorbereiding, uitvoering en na-
haar gezicht. De camera had alles vastgelegd en
zorg op de Megafestatie ontstond, was uniek. Ook
iedereen er omheen moest er hartelijk om lache
was het bijzonder om onze objecten en instructeurs
Het deed haar echt pijn want half huilend stond ze
terug te zien op de televisie.”
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 34
Zandloper
Functie Opleiding sergeant1 Door Ramon Everduim, Danny Derks en René van Oost Op vrijdag 15 april jl. is de 2de Functie Opleiding Sgt1 (FO Sgt1) van dit jaar afgerond. We willen graag vertellen wat het inhoudt, wie er aan hebben deelgenomen en waarom deze opleiding zo zinvol is geweest.
Op 7 maart zijn deze cursisten begonnen met de opleiding, Na een aantal voorstelrondes begon de opleiding dan echt. We hebben in de eerste 2 weken vooral gekeken naar wie de Sgt1 nou is, wat hij doet en hoort te doen. Maar ook wat het verschil is met de Sgt. Hierbij hebben we gekeken naar kwalificatieprofielen, maar ook naar verschillende competenties. In deze 2 weken ga je ook merken waar je staat. Zit je goed in de stof? Zowel de stof die je al eigen hebt gemaakt, maar ook met betrekking op de nieuwe stof. In deze weken word je geprikkeld om veel te lezen als je merkt dat je niet boven de stof staat. Dit is voor ieder individu verschillend, maar voor sommige cursisten ook confronterend geweest. In week 3 zijn we begonnen met het eerste Fysiek en Mentaal Opleidings en Trainings Plan (FMOTP). Dit is een plan voor een eenheid van een bepaalde periode waarin zowel de fysieke als mentale prikkels in gezet worden. Alle cursisten hadden hier al een bijscholing van gehad, maar niet iedere cursist werkte er al volledig mee. In deze week hebben we met de klas een FMOTP gemaakt door veel te analyseren en te discussiëren over wat we hadden gemaakt. Het mooie hiervan is dat iedereen andere ideeën heeft en iedereen andere ervaringen heeft opgedaan. Nadeel hiervan is dat het veel tijd gaat kosten. Voor bepaalde punten zijn we met de klas wel een uur aan het discussiëren geweest. Uiteindelijk hebben we een FMOTP ingevuld en dit met de instructeurs besproken.
Ik begin te vertellen dat we met de LO/S organisatie een nieuwe weg in zijn geslagen met “Professioneel Trainen”. Dit heeft gevolgen op de werkvloer, maar ook met de opleidingen. De VTO 1, 2 en 3 zijn veranderd naar VTO-1, FO Sgt1 en FO Sm. Ook de inhoud van de opleidingen blijft veranderen. Er wordt telkens door de LO/Sportschool geëvalueerd en bekeken of de opleiding een verandering nodig heeft. Dit komt ook doordat alle LO/Sportgroepen aan het experimenteren zijn en Sectie OTK en BO&TO blijven innoveren.
De weken hierna was het vooral alles wat we geleerd hebben in de eerste 3 weken toepassen. We startten in deze weken met het tweede FMOTP. Bij dit FMOTP startte je met een buddy om samen tot een analyse te komen en uiteindelijk ging je dit FMOTP alleen verder uitwerken. Voor sommige cursisten was dit lastig omdat ze alles nu alleen moesten doen. Voor een aantal cursisten was dit juist fijn. Nu konden ze eindelijk hun eigen mening toepassen in het plan. In een gesprek met de instructeurs kon je mooi toelichten waarom je voor bepaalde keuzes hebt gekozen. En de instructeurs zorgden voor kritische vragen
Voor de FO Sgt1 is dit geen probleem geweest. Met cursusleider Aooi (Anthony) Scheepers en instructeurs Aooi (Ruud) Lenferink, Smi (Johan) Veenstra en Smi (Marco) Fekkes is er een goede FO Sgt1 neergezet. De cursisten van deze FO waren: Jan Alexander Heins; Jenine Binnendijk; Sietse Jonkers; Danny Derks; René van Oost; Stefan de Jong; Ramon Everduim; Stef Driessen; Jorrit Dreijer; Rik van Geffen en Daan Sloots WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 35
Zandloper
Vervolg
Functie Opleiding sergeant1
waardoor je weer ging nadenken of je het wel goed had gedaan. Dit was een mooi proces voor ons en hier hebben we erg veel van geleerd. Na dit tweede FMOTP volgde er nog een laatste FMOTP. Nu werden alle analyses en keuzes door jezelf gemaakt en had je niemand meer om samen mee te werken. Na elk FMOTP had je wel verbeterpunten die je meenam naar het laatste FMOTP en zo wist iedereen wat hem/ haar te doen stond. Het leuke van de drie FMOTP’s was dat je elke keer weer een andere eenheid had waar je een plan voor moest maken. Hierdoor bleven de FMOTP’s telkens anders. Ook omdat iedere cursist anders analyseert en redeneert. Na dit laatste FMOTP had je weer een gesprek met een instructeur en die ging weer iets kritischer kijken. Zolang je achter je standpunten stond en kon vertellen waarom je ergens voor gekozen had, deed je het al snel goed. De drie FMOTP’s maken was niet het enige wat we hebben gedaan in de laatste drie weken. We hebben lessen aan elkaar gegeven waarin we weer anders keken naar doelstellingen in de les, verschillende didactische methodes toepassen in de les, maar ook meerdere doelen toepassen in een les. Bij deze lessen werden ook gesprekstechnieken gekoppeld. Als PraktijkLeerMeester (PLM-er) ga je voor en na de les met de lesgever zitten om de les te bespreken. Dit was voor de meeste cursisten een eyeopener omdat je dit goed op de sportgroep kan toepassen als Sgt1. Verder zijn er nog meer aspecten die we meenemen naar de sportgroep: Wat moet de Sgt1 kunnen t.o.v. de Sgt, hoe vul ik mijn deel van het FMOTP zo duidelijk mogelijk in,
welke documentatie gebruiken we voor bepaalde oefengebieden en ik denk dat de belangrijkste is dat alle cursisten een vraagbaak zijn voor de sportgroep. Als laatste wil ik nog een aantal dingen vermelden over onze FO Sgt1. We zijn in de laatste week een dag naar PSV geweest. We hebben daar bij een Champions League club achter de schermen mogen kijken en hebben daar presentaties gehad over periodiseren, testen en meten. Tevens hebben we zelf ook nog een aantal testjes uitgevoerd. Opvallend was dat er veel overeenkomsten zijn t.o.v. hoe wij het doen. Deze dag was erg interessant en bovenal erg plezierig na een aantal intensieve weken. Tevens hebben we nog een diner gehad in GLT waarbij het thema “Traditie” naar voren kwam. Dit was de eerste keer dat dit werd gedaan en het is zo positief bevonden dat dit door wordt gezet. Al met al is deze opleiding erg goed voor ons geweest. We hebben veel nieuwe stof tot ons genomen en kunnen dit toepassen op de sportgroep. Zo kunnen we gezamenlijk werken richting 2020 om het “Professioneel Trainen” toe te passen.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 36
Zandloper
Afscheid van Jacques Ooms Door Jeroen en Lotte Ooms Een mensen-mens in extremis heeft vrijdag afscheid genomen van zijn LO/Sportorganisatie. Een gezellige receptie waar ook commandant Jan van den Dool mooie woorden sprak, maar die nu eens niet terug te lezen zijn want de zoon en dochter van Jacques, Jeroen en Lotte spraken dusdanig hartverwarmende woorden tot hun vader, en die hem zeer raak typeerden, dat de redactie hun woorden integraal overnam.
Lieve vader, luitenant sportcommissie Jacques Ooms, 41 jaar werken voor defensie! Wauw! Tijd voor een feestje en een afscheid om niet te vergeten. En dan staan je zoon en dochter ineens hier. En niet zomaar zonder een reden. Naast je inzet bij defensie ben je ook al 28 jaar onze vader… … Wij willen vandaag dan ook graag het woord nemen om te vertellen waar onze vader zich nog meer mee bezig heeft gehouden naast zijn professionele loopbaan. Pap, je bent een goede vader, alhoewel we dit vroeger waarschijnlijk niet altijd hebben laten blijken. Bij het schrijven van deze speech hebben we terug gekeken naar de dingen die jij hebt gedaan voor ons en anderen om je heen. Die we vroeger vaak als vanzelfsprekend hebben ervaren. We zijn de laatste jaren anders naar je gaan kijken. Minder vanuit de vader- zoon, vader-dochter relatie en meer als volwassenen en vanuit een gelijkwaardige relatie. En dan komen we erachter dat het helemaal niet altijd vanzelfsprekend is wat je allemaal hebt gedaan. We zijn ontzettend trots op hoe jij invulling hebt gegeven aan je 41-jarige loopbaan bij Defensie. Tot op de dag van vandaag heb je je elke dag met veel trots, enthousiasme en plezier ingezet voor de LO/Sport. Naar buiten toe praat je enkel vol plezier en trots over je werk. Je weet mensen, jongeren en kinderen te inspireren voor sport of werken bij Defensie. . Met sport bezig mogen zijn is dan ook je passie, dit hebben wij als geen ander gezien en ervaren. Elke keer als wij een keuze maakten voor een sport/baan, stond je paraat en kregen we 100 procent coaching en adviezen. Vaak ook ongevraagd ;-). Coachen, begeleiden, enthousiasmeren van mensen naar betere sportprestaties en zelfontwikkeling is je kracht . Zolang als wij je kennen, gebruik je deze kennis en inzet ook voor sportverenigingen, de buurt, onze scholen, de camping, voor vrienden en kennissen en zorgorganisaties. En dit willen we ook graag benoemd hebben vandaag. Een actief burger, betrokken bij zijn wijk. Betrokken op een positieve manier. Hield de buurt scherp in de gaten. Ergens een helpende hand nodig? Daar stond mijn vader. Een vreemde fiets die al een week tegen een lantaarnpaal aan staat? Dat moest even onderzocht worden. Vallen er met de herfst veel bladeren in de straat, dan veeg je niet alleen je eigen paadje, dan doe je meteen de hele straat. Als betrokken burger zat je ook altijd in de wijkraad of het bestuur. In Zundert woonden we in een multiculturele wijk. Samen met mama waren jullie een super duo. Je organiseerde een multiculturele markt. Jullie hebben ons hierin laten zien dat een nieuwe cultuur leren kennen, niet eng is, dat het juist enorm verrijkend kan zijn. En lekker, want door jullie behulpzaamheid in de buurt hebben wij meerdere malen mogen genieten van heerlijke buitenlandse hapjes en maaltijden. Mensen verbinden met elkaar is een talent van je. En met jouw enthousiasme en slappe kletspraatjes krijg je het ook altijd voor elkaar. Denken in mogelijkheden om het wonen in de wijk samen nog leuker te maken. We grappen dan ook vaak tegen
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 37
Zandloper
Vervolg
Afscheid van Jacques Ooms
je, dat je de grootste Desperate Housewife van de buurt bent. Altijd op de hoogte van de laatste nieuwtjes en je staat altijd voor je wijkgenoten klaar! In het weekend was je te vinden bij de plaatselijke sportverenigingen. Bij de atletiekvereniging gaf je trainingen, in groepsverband en individueel coachte je graag marathondeelnemers. Begon een van ons aan een sport? Dan raakte je ook meteen betrokken bij deze vereniging! We nemen als voorbeeld je carrière als mijn (Jeroen, red.) voetbaltrainer/coach bij VVZ. Je gaf mijn team 2x in de week training en coachte ons elke zaterdag. Op sommige momenten was het misschien niet even prettig dat mijn vader mijn trainer/coach was, maar ik kijk wel terug op een enorm mooie tijd, waarin mijn vader voor mij en mijn teamgenoten enorm veel van zijn vrije tijd opofferde. Vroeger vond ik dit heel normaal dat mijn vader dit deed, maar als ik hier nu op terugkijk dan zie ik in dat dit niet vanzelfsprekend is. Hoeveel vaders doen dit nu voor hun zoon? Het leuke is dat mijn vader ook nog steeds bij mij en mijn zusje basketbalwedstrijden komt kijken. Hij is een van de weinige ouders die in het publiek zit. En ik geniet er elke keer van als hij weer een wedstrijd van me komt bekijken. Ook dit is niet vanzelfsprekend en ik wil je hier voor bedanken! Stond er een zondag niets gepland op het programma? Ging je de straat in, ons en de buurtkinderen ophalen. In de auto richting het bos. Hutten bouwen! En niet zomaar een hut, er was altijd een plan en onze vader nam hierin uiteraard de leiding! Waren we als gezin op vakantie, dan gingen mijn ouders graag met ons kamperen of een wandelvakantie. En eerlijk, als kind was ik (Lotte) niet enthousiast als het idee geopperd werd dat we op wandelvakantie gingen. Maar daar gingen we, ieder onze eigen rugzak. Voordat we mochten beginnen werd er nog even gecheckt of de rugzak goed bevestigd was, alle banden goed? Iedereen de juiste hoeveelheid kilo’s? Genoeg proviand? En onze vader nam de rest. En als de energie verloren ging, was daar onze energieke enthousiaste vader en begon hij luid te zingen: “De paaaden op, de laaaanen in, vooruit met flinke pas!” Bedankt vader, dit lied zal nooit vergeten worden ;-). En daar stonden we dan op een camping, de tent opgezet. Tijd voor mijn vader om de tijdelijke nieuwe buurt te gaan verkennen. Ook op de camping kwamen zijn sportieve en militaire kennis goed van pas. Zo hebben we eens op een camping gestaan, waar het meerdere dagen achter elkaar met bakken uit de lucht bleef regenen. Zoals een echte militair altijd voorbereid. Daar kwam het groene schepje en de groene ductape tevoorschijn. Eerst werd de eigen tent veilig gesteld met zorgvuldig gegraven grachten om er zorg voor te dragen dat onze spullen droog bleven. Ondertussen zorgde mams voor warmte in de tent en een lekker kopje Chocomel. Waar we uiteindelijk met zijn drieën van genoten.…. Want eenmaal je eigen tent gered, ga je op pad om anderen te helpen. Van het hele hofje waar wij op de camping stonden werden de tenten voorzien van grachtjes. Gevraagd of ongevraagd J. En als je denkt, meer tijd had Jacques niet over… jawel. Bij onze scholen ben je ook altijd een betrokken ouder geweest. Zowel op onze basisschool als onze middelbare school zat je bij de Ouderraad. En bij de Schoolverlatersdagen van groep 8 organiseerde jij ook een dag vol activiteiten in het bos. Later toen we afgestudeerd waren en aan onze eerste banen gingen beginnen, dacht je ook graag mee over mogelijkheden. Toen ik (Lotte red.) ging werken met licht verstandelijke beperkte jongeren in Ermelo, heb jij ze op een levendige en enthousiaste manier kennis laten maken met Defensie en sport. Onvergetelijke dag! En dan willen we toch ook even stil staan bij het moment dat onze vader lichamelijke klachten kreeg. En bleek dat hij een auto-immuunziekte had aan zijn nieren. Dit was echt een klap! Zo veel energie, zoveel enthousiasme, zo veel te geven aan anderen. Maar een lichaam dat je begrensde en je niet meer de dingen liet doen zoals je ze gewend was. Gedwongen rustiger aan doen. Wat hebben we je zien struggelen. Doorgaan, wegstoppen alsof het er niet was, niet willen accepteren. Geen gemakkelijke tijd voor je en voor ons als gezin. Het is een lange weg geweest van jaren voordat het acceptatieproces op gang kwam en je je grenzen bent gaan accepteren. En die acceptatie vertelde je tijdens een mooi gesprek tijdens de Invictus Games. Waar je je ook met veel enthousiasme en betrokkenheid hebt ingezet voor de Family & Friends, samen met Bart (Haggeman, red.). Je gaf aan dat je door de deelname aan de Invictus Games het plezier en de mogelijkheden ook weer hebt teruggevonden rondom je eigen lichaam en sport. En dat je ook van sport kan genieten door het coachen en begeleiden van de atleten. Knap hoe jij ook hierin het positieve uit het leven kan halen voor je zelf en je ontwikkeling. En ben je gaan inzien dat zorgen voor jezelf ook erg belangrijk is. Niet alleen in lichaam, maar ook in geest! En na vandaag gunnen wij jou deze tijd voor jezelf. Natuurlijk zal je alles wat we nu verteld hebben blijven doen. Doe dit in jouw eigen tempo en niet omdat het moet, maar omdat het kan!
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 38
Zandloper
World Masters Cycling Door Jan Hermans Voorwoord Paul Lindeboom: Eind juni 2012 kom ik in Z-Limburg, bovenop de Fromberg, in de stromende regen, bij een verzorgingspost ineens Jan Hermans tegen. Ondanks het belabberde weer direct een big smile op beide gezichten, vermoedelijk doordat alle voorgaande functionele contacten in het kader van GOAL gepaard gingen met geanimeerde gesprekken over wielrennen. In slechts een paar minuten tijd kom ik te weten dat Jan vrijwilligerswerkzaamheden verricht bij de Omloop Math Salden, waar ik op dat moment actief aan deelneem, maar ook aan illustere evenementen als de Eneco Tour en het WK Ploegentijdrit in Valkenburg. Jan krijgt mij helaas net niet op de startlijst, maar de contacten zijn sinds zijn FLO weer aangehaald. World Masters Cycling
Begin van dit jaar schrijf ik Jan aan om zijn assistentie te vragen voor de inmiddels geannuleerde LO/Sport fietstoertocht vanuit Roermond. Helaas kan hij niet vanwege een reeds geplande vakantie, maar in alweer een geani-
“Doordat ik na mijn FLO en mijn werkzaamheden als vrijwilliger eigenlijk toch gewend was om dagelijks te sporten en weer heel veel ging fietsen, besloot ik eind 2013 me in te schrijven voor de 6-daagse Gran
meerd wielergesprek verneem ik over zijn
Fondo op Sardinië, die in totaal 750km met 8500
deelname aan het WK Masters in Oostenrijk.
hoogtemeters omvatte. Een mooie uitdaging voor
Het idee voor een verslag hierover is snel ge-
mij en in het totaalklassement van deze 6-daagse
boren. Jan mag dan wel opa zijn, hij heeft aan snelheid nog weinig ingeboet…
werd ik toch mooi 3e in mijn leeftijdscategorie (en overall 95e) ondanks dat ik op de 2e dag al na 40km
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 39
Zandloper
Vervolg
De World Masters Cycling
lek reed. (Na de zelfstandige reparatie heb ik daar-
ik op advies van een aantal oud-deelnemers beslo-
na 85 km alleen gereden.)
ten om tot aanvang van de 2e ronde niet te reageren op demarrages, daar volgens hun de laatste 5
Gesterkt door mijn lekkere fietsen op Sardinië heb
jaar altijd bij aanvang 2e ronde in de lange klim de
ik met een aantal vrienden, die allemaal 10 jaar
beslissende ontsnapping tot stand kwam. Pech voor
jonger en wel licentiehouders zijn, besloten om
mij dat het in 2014 na de 3e klim in de 1e ronde al
eind augustus deel te nemen aan het ‘WK wielren-
gebeurde en er dus een kopgroep van 5 man weg
nen voor leeftijdscatn’ te Sankt Johann in Tirol.
was…..
Voor mij weer een nieuwe uitdaging om me weer eens te meten met allemaal leeftijdsgenoten, die
Bij aanvang van de 2e ronde steeds mee voorin kun-
dan wel allemaal licentiehouder zijn.
nen koersen en ontstond er op de lange klim weer een achtervolgende groep van ongeveer 25 renners.
Een paar dagen voor de koers al gearriveerd in St
Ondanks dat ik nog probeerde om iedereen mee te
Johann teneinde het parcours meerdere malen
laten draaien, waren er toch teveel renners die al-
rustig links en rechts om te kunnen verkennen.
leen maar wilden meefietsen en in de eindsprint nog
Een mooi rondje van zo'n 40 km met daarin 3x
heel fris wilden zijn, terwijl dan al alle ereplaatsen
een klim waarvan de eerste ongeveer 2,5 km lang
weg waren. Ondanks deze losers toch veel kopwerk
met een max van 10%, de 2e ongeveer 1 km en
gedaan daar je niet wilt dat de rest nog terug aan-
de 3e 600 mtr op de helft van de ronde. In totaal
sluit.
iets van 200 hoogtemeters en mijn categorie Bij het bord van de laatste 2 km zie je dan dat deze
moest dus 2 ronden fietsen.
losers ineens wel weer kunnen demarreren en wordt Dan de dag zelf. Totdat ik mijn startnummer ging
het een beetje zenuwachtig in onze groep en moet
bevestigen nog zeer relaxed, daarna tijdens het
je ineens weer opletten dat je niet wordt weggezet
warmfietsen kwamen er toch wat tekens van span-
en teveel plaatsen verliest.
ning - meerdere keren een zenuwplasje gedaan -, toen naar de startlocatie en nog vlug 1x plassen.
Bij het rode vod neem ik het wiel van een Ameri-
Er waren ongeveer 45 deelnemers, met mijzelf als
kaan, maar hierna komen nog een haakse bocht
enige met een daglicentie.
naar links en dan op 600m van de finish rechtsaf onder een viaduct door, en bij het bord 500m laat ik
Na het startschot, op ongeveer 1,5 km voordat de
me daar nog bijna links tegen de stoeprand duwen
eerste klim begint, waren de zenuwen weg en had
om wat renners te ontwijken. Daarna op de 53x11 helemaal naar rechts en heb ik alles gegeven wat ik nog had. Ik bleek naderhand 7e in de spurt te zijn en dus 12e in de eindrangschikking. Na afloop had ik toch goede moraal maar moest ik wel constateren dat een echte wedstrijd fietsen toch heel anders is dan aan een 6-daagse cyclo meedoen, daar het verschil in snelheid toch wel groot is en er dus steeds renners zijn die denken dat ze om de 1e plaats strijden. Ondanks dit alles heb ik veel plezier gehad en besloten om nog een aantal jaren hieraan deel te nemen, ondanks dat ik geen andere wedstrijden fiets en ook niet specifiek hiervoor wil gaan trainen. Ik heb gezien dat ik conditioneel wel goed ben en zonder kampioen aspiraties toch voldoening haal uit mijn klassering”.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 40
Zandloper
LO/Sportschool kleurt Paars Door Jarno Lekkerkerker
MET MARINIERS MEER MANS Er werd mij gevraagd over ik een stukje wilde schrijven over de periode dat ik heb gewerkt op de LOSS. Ik heb daar de afgelopen twee jaar als instructeur/opleider bij de kliminstructie groep gewerkt en ben per 1 april 2016 overgeplaatst naar een nieuwe functie als hoofd planner binnen het Mariniers opleidingscentrum (MOC).
Er was altijd een ontspannen werkomgeving, waarin naast hard en serieus werken ook veel gelachen werd en dat maakte het voor mij een ideale werkplek. Als ik terug kijk naar de intensieve periode geeft dat een goed gevoel. Heb alle gradaties binnen de klimopleidingen gezien als ondersteuner, cursist en uiteindelijk als volledig opleider tijdens de IKTopleidingen. Verder waren de buitenlandse trainingen en opleidingen het perfecte moment om alles geïntegreerd, gecombineerd, van eenvoudig naar complex en in de context te beoefenen en trainen. Dit zorgde ervoor dat ik zelf ging groeien in mijn rol en toen de mogelijkheid kwam om mij verder te kwalificeren als Instructeur Werken Op Hoogte (IWOH) was dat een mooie stap dichterbij het doel wat ik vooraf voor ogen had: de Teacher Werken Op Hoogte (TWOH) opleiding volgen. Dit doel werd in eerste instantie verstoord doordat er geen TWOH gedraaid werd in de periode na de IWOH, en daarnaast was ik voornemens om de dienst te verlaten omdat ik door de carrière plannen van mijn vrouw ben verhuisd naar München. Uiteindelijk gaat het bloed waar het niet gaan kan en ben ik begonnen aan een nieuwe functie bij de mariniers en pendel veel heen en weer. Ik zie de gehele periode bij de Loss als een grote leeromgeving, ik heb een kijkje in de keuken van de Landmacht mogen nemen en heb daar veel geleerd en kijk nu met andere ogen naar de Clas organisatie. Ik heb nieuwe collega’s en vrienden ontmoet en ben vooral zelf gegroeid als kaderlid, instructeur, opleider maar zeker ook als mens.
Ik heb de afgelopen 1,5 jaar met groot plezier gewerkt binnen de Clas organisatie. Ik had uiteraard voorafgaand wel mijn bedenkingen aan een functie bij ander krijgsmachtdeel, maar ging er blanco in en liet het op me afkomen. Ik was in het beginstadium nog niet voldoende gekwalificeerd voor deze functie en moest daardoor nog veel ervaring opdoen binnen het Werken Op Hoogte als vak, maar ook het zijn van instructeur en opleider. Hierin werd ik goed ondersteund en begeleid door de opleidingsgroep en heb me, misschien uitgezonderd van het binnenkomen, nimmer niet op mijn gemak gevoeld.
Ik zie paarse functies dan ook zeker als zeer positief om de kloof, die er toch is tussen de verschillende krijgsmachtdelen, te verkleinen en de expertise die er bij beide aanwezig is te bundelen en zo tot een beter eindproduct te komen. Ik zie hierin nog veel kansen en hoop dat de verstandhouding in ieder geval op het gebied van Werken Op Hoogte verbeterd is. Wil eenieder bedanken voor de prettige samenwerking, wens mijn opvolger net zoveel plezier op de functie als dat ik altijd heb gehad! Ik hoop nog velen te zien op de diverse legalisaties waar ik, nu ik nog bij de baas ben, weer jaarlijks naar toe mag.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 41
Zandloper
Goud met een zilver randje Door Ramon van de Grift Omdat ik al tien jaar lang niet meer actief de judosport beoefen, had ik vorig jaar de beslissing genomen om niet deel te nemen aan het OMK Judo 2015. Maar het bleef toch knagen, en achteraf heb ik tegen mezelf gezegd dat ik het aankomende jaar op de mat zal staan.
toernooien. Helaas ben ik toen wederom gepasseerd omdat ik te weinig op de kernploeg training aanwezig was. Ivm reistijd was dit voor mij ook niet mogelijk, een retourtje Vlissingen – Nieuwegein was al snel 4,5 uur. Wederom was het dus de reistijd wat mij er ook van weerhoudt om weer terug te gaan naar LMB, maar nu als LO/S instructeur. Ook heb ik in deze periode een jaar lang opgewerkt naar de commando opleiding, wat resulteerde in het feit dat ik wat minder bezig was met het judo. Vanaf
Mijn judohart heeft me doen beslissen om toch weer het judogi aan te trekken. Dit was best een lastige beslissing, want het niveau van vroeger zal ik nooit meer evenaren en dat is behoorlijk frustrerend op een toernooi.
het moment dat ik aan de ECO ben begonnen, heb ik niet meer op de mat gestaan. Tijdens de ECO ben ik helaas uitgevallen en ben ik terecht gekomen bij de LMB in Assen. Ook hier heb ik door drukte mijn judo pak nooit meer aangehad. Wel heb ik een aantal uitstapjes gemaakt naar boksen, kickboksen en MMA. Dit laatste viel natuurlijk wel in mijn straatje met mijn judo achtergrond, dus hier wilde ik wel wedstrijden in gaan draaien. Vanwege de KMS en VTO LO/S is het hier toch nooit van gekomen. Tot gisteren… OMK Judo 2016 Vroeg in de ochtend ben ik vertrokken richting Lelystad, sporthal “de Koploper”. Gelukkig zat ik ruim in mijn gewichtsklasse -73, dus onderweg heb ik nog gewoon kunnen ontbijten. Iedereen die weleens op een judotoernooi heeft gestaan, kent de stress van het weegmoment. Vroeger was het een week heel weinig (of niet) eten, om in een gewichtsklasse te verschijnen waar je eigenlijk te zwaar voor bent.
Voordat ik begon bij defensie heb ik op verschillende (inter)nationale toernooien gestaan in de categorie -17 en -20 jaar. Vanaf mijn 6e tot 19e jaar heb ik wekelijks 3x op de mat gestaan en onwijs veel plezier beleefd aan het “spelletje”.
Na een korte w-up heeft de hoofdscheidsrechter de “nieuwste” regels uitgelegd en toegelicht. Gelukkig heb ik voor dit toernooi nog een keer mee getraind met de Zeeuwse selectie in Goes, waar deze regels al werden gebruikt. Het bleek dat er in die 10 jaar behoorlijk wat veranderd was. Zo had ik vroeger een 7-tal technieken waar ik punten mee scoorde, maar een stuk of 4
Tegen het einde in de -20 jaar ging het tussen mij en nog 2 andere judoka’s die door mochten naar het EK -20 jaar. In de voorgaande jaren was ik de mindere judoka van de 3, maar op het eind had ik de beste papieren om mij te kwalificeren voor de kwalificatie
mochten niet meer. Er is een regel gekomen dat er niks meer onder de band mag worden gepakt. Best vervelend als je gewend bent om de tegenstander bij de benen te pakken om deze vervolgens door de mat te gooien.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 42
Zandloper
Vervolg
Goud met een zilver randje
Ik zat met een 7tal judoka’s in de poule, dus er stonden 6 partijen klaar. Het niveau was toch nog best hoog, zo zat ik in de poule met wat oude bekenden. De eerste 2 partijen waren nog even inkomen, maar dat was ook wel logisch. Vanaf de 3e partij ben ik echt lekker gaan judoën, zo heb ik punten kunnen scoren met een schouderworp op 2 knieën en verschillende heupworpen. Nadat ik van iedereen van defensie heb gewonnen en dus kampioen in de -73 was, heb ik het opgenomen tegen de judoka’s van de politie in de -73. Hier zat er eentje bij die momenteel nog op een hoog niveau judoot & dit merkte ik gelijk. Deze partij heb ik verloren, maar zeker ook van genoten! Snel merk je dat je tegen deze lui de scherpte mist die je nodig hebt om lekker te kunnen judoën. Tevens kwam naar boven dat het uithoudingsvermogen heel specifiek is. Ik ging er vanuit dat dit mijn sterke punt zou zijn aangezien ik de laatste tijd best wat marathons loop, maar na een partij van 5 minuten judoën was ik helemaal gesloopt. Conclusie Het was een eenmalige uitstap, want ik kan dit niet combineren met alles wat momenteel loopt. Judo is en blijft een geweldig mooie sport, alleen maken de nieuwe regels het iets onaantrekkelijker. Het mooiste vind ik het moment voorafgaand aan de wedstrijd wanneer beide judoka’s de mat op komen, beide met het doel om de ander “door” de mat te gooien. Ik ben blij dat ik dit jaar heb meegedaan en de gouden medaille krijgt een mooi plaatsje op de sportgroep BRK te Vught!
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 43
Zandloper
Interview bgen Matthijssen Door Paul Lindeboom De Landmacht profileert zich graag als een sportieve werkgever. Gelukkig bestaat ook de top van ons leger louter uit sportieve kerels. De zojuist afgetreden Mart de Kruif stond zich bijvoorbeeld graag voor als fan van het wielrennen, een sport die zich kenmerkt met doorgaan waar anderen stoppen. De leider van de Luchtmobiele Brigade, generaal Kees Matthijssen, spant op dit moment echter de kroon want hij doet cyclosportieven, marathons en deed vroeger aan triathlon.
woonplaats als Van den Broek, Oud-Gastel, en daar startte dan ook de eerste deelname, in 1986, een kwart, de tweede editie van de triathlon aldaar. Er volgden er meer in die jaren, waaronder twee jaar later een 1/3e. Was direct ook bijzonder want OudGastel was toentertijd de enige organisatie die een 1/3-triathlon aanbood. De herinnering aan deze wedstrijd stond de generaal nog duidelijk op het netvlies. “Het was 1988, ik had geen wetsuit en weinig vet. Na het zwemmen heb ik zeker tien minuten bij een hete-lucht-kanon gestaan, ergens bij een boerenschuur. Stond te rillen op mijn poten van de kou, het water was slechts 16 graden. Was toen nog niet zo’n goeie fietser als nu was meer een loper, in 1985 liep ik al mijn eerste marathon -, dwars door de polder en de eerste kilometers gingen nog niet echt comfortabel. Na een paar kilometer kom je toch wel een beetje in je ritme en ging het de rest van de 60km wel redelijk. De 14km lopen echter ging toen ineens als een trein. Scoorde zelfs de veertiende of vijftiende looptijd van het totaal.” R-B-R Triathlon kent inmiddels vele afsplitsingen, waarvan een run-bike-run de bekendste is. De generaal deed daar begin 2016 nog aan mee, met een zeer verdienstelijke klassering in de middenmoot van de H50+ categorie als resultaat. Wat kan hij zich daarvan nog herinneren? “De wedstrijd was in Hoorn, de West-Friese R-B-R. Zo’n evenement had ik nog nooit eerder gedaan. In de winter loop ik meer dan ik fiets en zou deelnemen aan een halve marathon, die echter niet doorging. Dit jaar was ik toevallig eerder begonnen met fietsen, in februari al, dus bedacht om eens aan een r-b-r mee te doen. Niet specifiek op getraind, bij de eerste overgang lopen-fietsen zat
De aanleiding voor het interview vindt zijn oorsprong in een nieuwsbericht op de website www.3athlon.nl van speaker Wim van den Broek, die zich vele sportieve militairen weet te herinneren. Bij toeval komt Kees Matthijssen uit dezelfde
ik dus een beetje te hannessen. Het opstarten bij de tweede loop was echter veel lastiger. Gelukkig deed ik mee aan de korte afstand, hoefde afsluitend dus maar 2,5km te lopen en die trek je dan nog wel redelijk door. Ik ga op deze leeftijd ook niet meer voor toptijden.”
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 44
Zandloper
Vervolg
Interview bgen Matthijssen
Alpe d’HuZes
van de regen en het was bar koud, het overgrote
De triathloncarriere was volgens eigen zeggen “…
deel stapte uit”). Kees liet het niet bij dromen, hij
niet zo indrukwekkend, hoor” maar tijdens ons
deed ze allemaal.
eerste contact gaf hij ook direct aan dat duursport wel als een rode draad door zijn carrière liep.
Maar zoals al gememoreerd vroeger was Kees Mat-
Waarschijnlijk wordt zijn deelname aan de Alpe
thijssen meer een loper. Vreemd genoeg liep hij zijn
d’HuZes wel als indrukwekkend ervaren, gezien de
eerste ‘duurafstand’ pas als dienstplichtige in 1981
volgende herinneringen. Deelname in het jaartal
tijdens een MLV. Een tijd van ruim 22 minuten is
2012 was nog maar gewoontjes, want door de im-
niet gek als je daarvoor slechts van en naar school
mense drukte was er eerst een uitloting voor het
fietste! Kees kreeg het lopen toen te pakken en liep
team (Staf Koninklijke Landmacht) maar werd er
uiteindelijk in totaal liefst zeven marathons. Ieder-
extra ruimte gevonden in deelname op de woens-
een die iets van duurlopen weet, zal onder de indruk
dag. (Alpe d’HuZes is steevast op donderdag, en
zijn van de 2u57, in Apeldoorn 1996 tijdens de Mid-
dan kan er vanaf ’s ochtends in de zeer vroege
wintermarathon, waar in februari snelle tijden een
uurtjes al gestart worden.) Tijd was op die woens-
utopie zijn. Het hardlopen dateert niet slechts van
dag echter beperkt en de Alp kon ‘slechts’ 4 keer
vroeger, in 2014 werden zelfs nog 2 marathons, En-
bedwongen worden.
schede en Rome, beide rond de 3u30 gefinisht.
Deze eenmalige deelname smaakte echter toch
2016
naar meer, en dus wist Kees een aantal anderen
En nog steeds is de generaal gezegend met een
over te halen ook in 2013 deel te nemen. Toen wel
sportief lichaam en levensstijl. Vorige week maandag
een directe inloting en van de groep waren er vier
werd er met zijn Staf nog aan de hindernisbaanles
die het illustere aantal van zes beklimmingen op
meegedaan. “Ben altijd zuinig geweest op mijn lijf,
hun palmares wist te schrijven. Inderdaad, gene-
nooit vanaf de hoogste balk naar beneden springen,
raal Matthijssen was een van die vier en zeer op-
dan maar een paar seconden later.” De vraag van
vallend was dat zijn eerste klimtijd van 1u28 op de
zijn interviewer of er dan op 16 juni aan het NMK
minuut af drie keer gerealiseerd werd. Typische
Triathlon wordt deelgenomen levert eerst wel een
karaktertrek van een pure stayer.
fronsende blik op, maar toch wordt er geïnteresseerd gevraagd naar de drie afstanden en na het
Mooie herinnering aan dit mega-evenement: “De
aanhoren van de wijze waarop er op FlevOnice ge-
laatste beklimming deden we met zijn drieën. De
fietst en gezwommen wordt lijkt deelname een reële
keren daarvoor deed iedereen volgens afspraak op
mogelijkheid. Wie heeft er een wetsuit te leen?
eigen tempo, even koek en zopie en weer gaan. Voortdurend pijn in de bovenbenen. Met zijn drieën is wel anders. Ja, het doet nog steeds pijn en ja, het is nog steeds lastig, maar mentaal makkelijker door de aanspraak onderweg. Maar nooit echt makkelijk, die zesde keer was behoorlijk zwaar.” Marathons De erelijst van befaamde cyclosportieven bevat meer dan de Alpe d’HuZes. Iedere fietser droomt van La Marmotte in de Franse Alpen, de Dolomietenmarathon in Italië of de Ötztaler Radmarathon in Oostenrijk (238km met 5500 hm, deelname én finish in hetzelfde jaar als Jan Joosen: “het zeek
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 45
Zandloper
The leader in Me Door Oscar Prins
2. 3.
Op 26 april heeft de LO/Sportgroep van de JWF kazerne zijn deuren geopend voor groep 6 van de basisschool de Marskramer. Dit alles stond in het teken van de Koningsspelen. Het doel was om een vrolijke, gezellige en bovenal sportieve dag voor alle kinderen te organiseren. Een voor deze tijd bijzondere gebeurtenis. Dit door verscherpte regels over toegang op de kazerne en door het meer taken, minder personeel tijdperk. Over het algemeen is de policy die gehanteerd wordt: externe activiteiten afhouden. Toch vonden we dat we deze activiteit moesten ondersteunen en wel om twee redenen: de Koningsspelen en goed Nabuurschap. Op zijn Drents is het Naoberschap, wat staat voor een plicht de Naobers (buren) bij te staan in raad en daad indien dat nodig is. De LO/Sportgroep van de kazerne heeft deze taak op zich genomen en gebruikt in een win-win situatie. Het bleek dat er op deze basisschool al op een actieve wijze gebruikt wordt van vorming. Zij gebruiken hiervoor de voor kinderen herschreven uitgave van “The Leader in me”. Dit houdt in dat zij werken vanuit zeven eigenschappen of 'gewoonten' van effectief leiderschap, bedacht door de Amerikaan Stephen Covey. Het kennismaken met deze waarden verruimd onze denkbeelden over vorming. Ook het werkplekleren krijgt aandacht door stagiairs in te zetten die binnen defensie opgeleid worden als sportinstructeur. De zeven eigenschappen van effectief leiderschap. Het programma, wat origineel geschreven is voor managers en bedrijven, wordt speels en beeldend op school geïntegreerd in het lesprogramma. De leerlingen worden actief betrokken bij het programma en mogen meedenken en meediscussiëren over wat er wel of niet goed ging. Er wordt gewerkt met de boom van de zeven gewoontes. Deze begint met 3 gewoontes die bij jezelf liggen. 1. Wees proactief, je maakt je eigen keuzes. Neem
verantwoordelijkheid voor je eigen leven en weiger te doen alsof je slachtoffer bent. Jij bepaalt je succes, je plezier of je verveling. Begin met het einddoel voor ogen, werk vanuit een plan. Doe wat je moet doen zodat je kunt doen wat je wilt doen. Belangrijke zaken eerst, vanuit een prioriteitenlijst aan de slag gaan.
Hierna volgend drie gewoontes die over het functioneren binnen een groep gaan. 4. Denk in win-win, zoek voordelen die voor iedereen zijn. Het leven gaat niet alleen over mij, het leven gaat over mij en mijn omgeving. 5. Eerst begrijpen, dan begrepen worden, luister voordat je praat. Luisteren is de belangrijkste communicatieve vaardigheid. Niet alleen woorden maar ook lichaamstaal speelt een belangrijke rol. 6. Creëer synergie, samen bereik je meer. Dit begint met het erkennen van verschillen en vervolgens samenwerken om tot een beter resultaat te komen dan wat ieder in zijn eentje kan presteren. Hierna volgt de laatste gewoonte die over jou en je lichaam en geest gaan. 7. Hou de zaag scherp, zorg goed voor jezelf. De leerlingen leren dat een auto alleen kan rijden met vier wielen. Wij hebben ook vier delen: lichaam, hart, geest en ziel, waar we aandacht aan moeten besteden. Wanneer er een niet functioneert, zal dit invloed hebben op het dagelijkse leven. Tijdens de sportdag hebben we geprobeerd zoveel mogelijk de waarde van Covey te verwerken in de activiteiten. Zo waren er samenwerkingsopdrachten en moesten de leerlingen met elkaar overleggen en communiceren om sommige onderdelen goed te kunnen uitvoeren. Dit gebeurde bijv. door een verplaatsingsopdracht over de hindernisbaan met materiaal (de wielen/banden van lichaam, geest, hart en ziel). Dit was een dwingende situatie om de leerlingen te laten samenwerken. Ook was er ruimte voor de leerling om pro-actief te zijn bij groepsvorming en tijdens de pauzes. Ook leerde de leerling over training van het lichaam in de fitness. Wat hebben we geleerd: Uiteraard zit in de organisatie van een sportdag veel leerwinst. Creativiteit, flexibel zijn, veerkracht hebben, samenwerken en open staan voor ideeën kwamen ruim aan bod. Dit ook door de slechte weersomstandigheden. Verder hebben we inzicht gekregen in een vormingsproces wat landelijk gezien op diverse basisscholen wordt toegepast. Het is goed om te zien dat we in Nederland al vroeg bezig gaan met normen en waarden ten goede van het kind. Terugkijkend hebben we als kazerne voldaan aan de kernwaarden van de Koningsspelen waarbij goed Naoberschap werd toegepast. De kinderen hebben genoten van alle indrukken die een kazerne geeft. Ze hebben een positieve, sportieve ochtend gehad die ze zich nog lang zullen herinneren.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 46
Zandloper
Interview Peter Janssen Door Paul Lindeboom Verbaasd het huidige succes je als je terug kijkt op de toen aanwezige talenten? Nee, absoluut niet. Wij hebben in Nederland heel veel talenten rondlopen en soms moet je geluk hebben dat er instanties zijn die daar geld in stoppen om zoiets te verwezenlijken. In dit geval heeft NOC-NSF dat gedaan en heeft het duidelijk vruchten afgeworpen. In hoeverre denk je dat je een bijdrage hebt kunnen leveren aan het huidige succes van de Nederlandse Handbaldames? Dat is altijd moeilijk te zeggen, maar ik spreek de meiden natuurlijk wel eens en dan hebben zij het er wel over. Zeker de mentale momenten hebben ze heel veel aan gehad en heeft ze ook beter en sterker gemaakt, dat hebben ze natuurlijk ook voort gezet in het buitenland. Je hebt de meiden ook een keertje op de JWFKazerne “militair getraind”. Wat kun je je daarvan herinneren? Peter Janssen
Wat was jouw betrokkenheid bij het opzetten van de Handbal Academie op Papendal? Mijn betrokkenheid was erg groot en heb daar vele malen ondersteund bij trainingen en als de meiden op stage gingen ben ik regelmatig mee geweest, daarnaast zijn ze in het begin vaak op stage geweest op de kazerne in Assen en daar heb ik dan hoofdzakelijk het mentale vlak op gepakt. Ik heb ook zeer veel geleerd van de aanpak op het fysieke vlak wat geregeld werd door mensen van NOC-NSF. Het was zeker geen makkelijke periode. Er was veel weerstand van veel verenigingen die het eigenlijk niet zagen zitten dat hun toppers de hele week op Papendal vertoefden en dan op de vrijdag weer bij hun eigen ploeg aansloten om dan in het weekend met hun vereniging te spelen. De meiden maakten hele grote sprongen en de rest bleef wel achter en daar komt natuurlijk uit dat eigenlijk alle toppers naar het buitenland zijn gegaan, waar een veel sterkere competitie wordt gespeeld.
Heel veel, want dat zijn natuurlijk de momenten dat de meiden mijn bloed wel konden drinken. Dat is ook heel begrijpelijk en achteraf zagen ze wel dat het meerwaarde had. Wat ze wel echt waardeerden, was dat er altijd een reden voor was dat er iets gebeurde en dat het ook altijd terug gekoppeld werd met de groep. Daarnaast konden ze het ook waarderen dat ik alles mee deed. Ik kan er wel bij vertellen dat het voor hen - ook voor mij was het best weleens afzien - geen prettige momenten waren, maar dat hoeft in mijn ogen ook niet en dat weten we allemaal: wil je de top halen dan zijn daar heel veel rotte momenten bij. Maar je komt daar wel vaker heel sterk uit... Wat was je persoonlijk mooiste handbalsucces uit je actieve carrière? Wat was je persoonlijk hoogst behaalde resultaat als actieve handballer? Waar speelde je eigenlijk in de Eredivisie? Oh, dat zijn er nogal wat. De dubbel in de Nederlandse competitie (Landskampioen en Bekerwinnaar) en daarna natuurlijk het vervolg met Europese wedstrijden, voor de Europa cup: maximaal 4 ronden verder en dan kom je tegen Duitse ploegen die in die periode al 6 à 8 keer per week trainden, dan heb je daar niks tegen te zoeken.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 47
Zandloper
Vervolg
Interview Peter Janssen
Ik ben begonnen bij Sittardia (nu LIONS = een fusie club van 3 Limburgse ploegen (Sittardia, V&L en Blauw Wit), even 2 jaar in België gespeeld (leuke ervaring maar niet voor mij weg gelegd), daarna weer terug en i.v.m. plaatsing in Ermelo als instructeur op het SROKI ben ik gaan handballen bij E en O (Emmen en Omstreken), dat was voor mij wel de mooiste ervaring. Achteraf ben ik eigenlijk te vroeg gestopt met actief handballen en misschien te vroeg in de trainers wereld gestapt.
deren (van 18 en 15 jaar) en zeker de jongste heeft nog wel wat sturing nodig.
Wat was je mooiste succes/ervaring als trainer/coach?
Dat maakt het voor mij wel erg makkelijk, toch zou ik volgend seizoen wel weer een club willen hebben of wat meer bij de Bond - nu moet ik oppassen, want als Sjors Röttger dit leest, dan denk ik dat hij mij morgen belt.
De mooiste tijden zijn wel bij de ploegen (E en O en Hurry-Up). Daar ben je dan 4 dagen in de week aan het trainen en daarnaast natuurlijk de wedstrijden in het weekend door heel Nederland heen. Je krijgt een bepaalde band met de spelers en dat is gewoon fantastisch. Maar ook met het team achter het team krijg je een bepaalde band mee, die kies je natuurlijk wel zelf zoals je assistent, je medische staf en je teammanager.
Op dit moment geef ik de cursus HT 2 (opleiden van Trainers), dat is schitterend werk en ik geniet er ontzettend veel van hoe enthousiast die mensen zijn. Daar kan ik helemaal mijn ei in kwijt. Ik kan daar natuurlijk uit ervaring spreken als LO/Sportinstructeur, maar ook als actief handballer en als trainer op het hoogste niveau in Nederland.
Bij de bond doe je natuurlijk heel veel goed werk maar er is dan niet zo’n band als bij een vereniging. We zullen zien wat er op het pad komt.
De Europese wedstrijden en de BENALIGA wedstrijden waren ook speciale ervaringen. Wat doe je momenteel in het handbal? Jammer genoeg niet zoveel meer op dit moment, heeft te maken dat mijn vrouw voor 5 maanden op uitzending is en dan kan je eigenlijk geen ploeg of team erbij hebben, want wij hebben nog 2 thuiswonende kin-
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 48
Zandloper
Vliegende start opening LO/Sport GHK Door Pim van den Nouwelant Een vliegende start
Binnen het werkveld
wordt ook wel om-
van onze sportgroep
schreven als het begin
moeten, net als binnen
van een sportevene-
een motor, een hoop
ment, waarbij de
zaken op elkaar worden
deelnemers reeds in
afgestemd: Wij werken
beweging zijn wan-
als OTCO-eenheid voor
neer ze voorbij de
de school luchtmobiel
startlijn komen.
en leiden op voor fie’s binnen de 11e luchtmo-
Zo was het eigenlijk ook
biele brigade. Regelma-
bij de opening van de
tig en graag werken we
vernieuwde accommoda-
dan ook samen met de
tie van de LO/
brigade-sportgroepen
Sportgroep Groot Heide
van de OK en JWF,
Kamp. Want de sport-
waarbij we elkaar on-
groep is ook tijdens de
dersteunen v.w.b. spe-
verbouwing volop in be-
cialismen en (instructie)
weging gebleven en
capaciteit.
werkte zelfs alweer eni-
Het was dan ook een
ge tijd vanuit de nieuw-
genoegen om te zien
bouw op het moment
dat zowel C-OTCO
van officiële opening…
(generaal Smits), als C11 lmb brig (generaal
Het was dan ook pas-
Matthijssen) de moeite
send om de opening een
hebben genomen om
dynamisch karakter te
samen met C-LO/Sport-
geven en er is, in plaats
organisatie (overste Van den Dool) aanwezig te
van een ceremonie met zijn bij onze opening.
een hoog exercitie-gehalte, gekozen voor een meer sportieve insteek.
Daarbij hebben zij een actieve rol vervuld bij de opeAls symbool voor de drijvende kracht achter fysie-
ning middels een aansprekende entree op KTM’s en
ke ontwikkeling, de motor als het ware, zorgde het
bewapende MB. Hun fysieke activiteiten en betrok-
enduroteam van 11 luchtmobiele brigade voor een
kenheid werden nog eens benadrukt in de openings-
spectaculaire start. De mannen van de LO/Sport-
woorden van onze commandant. Bovendien was de
groep hadden hun creativiteit ingezet en een spe-
toegang tot de sporthal geblokkeerd met een slag-
ciaal voor motoren bedachte hindernisbaan klaar-
boom, door beide generaals werd met een grote
gelegd. Het enduroteam heeft deze hindernisbaan
zaag deze hindernis weggenomen. Hierdoor stond
getrotseerd en hierbij zowel behoorlijke rijvaardig-
niets de sporters meer in de weg om naar binnen te
heid áls de nodige durf aan de dag gelegd.
stormen voor een indoororiëntatie wedstrijd!
Centraal thema tijdens de opening van de
Samenwerking in Schaarsbergen komt ook tot uiting
LO/Sportgroep GHK was: SAMENWERKING.
in de inrichting van de nieuwe accommodatie: Sport
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 49
Vervolg
Zandloper
Vliegende start opening LO/Sport GHK
Medische Revalidatie van de brigade wordt uitgevoerd op de locatie GHK. Niet alleen op de HIBA en nieuwe omloopbaan, maar ook binnen de twee fitnessruimten. In goed onderling overleg met fysiotherapeuten is hier ruimte ingericht en apparatuur geplaatst, specifiek gericht op revalidanten. Om de beeldspraak even door te trekken… hier wordt het nodige onderhoud verricht aan de motor. Op deze manier zetten we weer een stap om, als team van professionals met ieder zijn eigen vakgebied, gezamenlijk bij te dragen aan de duurzaam inzetbare militair. Een andere definitie van een vliegende start is meer figuurlijk: “een goed begin”, ook dát is hier van toepassing. Omdat de randvoorwaarden nu zijn geschapen om de leerlingen, direct vanaf hun start bij defensie, te laten trainen in een splinternieuwe omgeving die weer volledig voldoet aan de eisen van deze tijd. Een tipje van de sluier: Multifunctionele ruimte met koffiekamer/bar, ruime zaal met diverse elektrisch bedienbare elementen, fitnessruimte boven met uitzicht over de hindernisbaan, beneden een flexibel in te delen trainingsruimte met dempende sportvloer en natuurlijk is er meer... Hoe het geheel is geworden kan alleen echt goed beoordeeld worden door het met eigen ogen te zien. U bent dan ook van harte welkom, neem vooral de sportspullen mee en beleef hoe het is om hier te trainen. Tot ziens in Schaarsbergen!
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 50
Zandloper
Going for Gold Door Sigi Carrera en John de Graaf
NMK ZAALVOETBAL 2016 Op woensdag 30 maart werd door de vertegenwoordigende teams van alle krijgsmachtdelen in Den Helder gestreden om het Nationale Militaire Kampioenschap Zaalvoetbal. Vanuit de LO/Sportorganisatie stonden Sigi Carrera (dames) en John de Graaf (heren) aan de zijlijn om hun teams naar een zo goed mogelijke prestatie te stuwen. Hoe dit afliep? Sigi Carrera “De verwachte finale was ook dit jaar weer CLAS tegen KMAR. In de poule fase wisten we de Kmar al te verslaan en konden we met het goede gevoel de finale in. De start van de finale was goed, we kwamen al snel op een 1-0 voorsprong. Door het goede spel kon de volgende treffer niet uitblijven en zo stond het 2-0. De Kmar mochten we echter niet onderschatten en nog voor rust kwamen ze terug tot 2-1. De 2e helft was pas net onderweg en zo stond het 3-1 voor Clas. Nu was het een kwestie om de wedstrijd uit te spelen. Helaas vond de Kmar hun derde adem en kwamen ze terug tot 3-2. Het spel golfde vanaf dat moment op en neer met kansen over en weer. Met nog 1 min 46 sec te spelen, rolde op miraculeuze wijze de 3-3 in de goal. Hierbij raakte onze doelvrouw geblesseerd. Mede door de adrenaline kon ze gelukkig toch door. Nu was het tijd om de resterende 1,5 minuut vol voor de aanval te gaan. Dit resulteerde met nog 50 sec te spelen in de 4-3.
Nu was het de kunst om de laatste seconden goed uit te spelen. Dit lukte en de ontlading, na het verliezen van de finale vorig jaar, was groot. Nu was het met spanning kijken naar de mannen, zouden zij het feest compleet kunnen maken?” John de Graaf “Na de moeizame poule wedstrijden stonden de mannen van de CLAS in de finale. Zoals zo vaak was de Marine de tegenstander, in de poule hadden we met 2-0 van hen verloren. De eerst helft had de Marine het initiatief. De Landmacht verdediging stond echter als een blok. Kwam de Marine er al een keer doorheen, dan stond de keeper op zijn post met de meest briljante reddingen. Vanuit de verdediging was de Landmacht zeer gevaarlijk in de counter. De 1-0 viel na vijf minuten voor de Landmacht. De 2-0, acht minuten later, was een perfecte snelle counter die door direct spel bij de 2e paal werd ingetikt. De 2e helft was nog geen drie minuten oud of de Landmacht scoorde 3-0 uit een mooie aanval. De Marine speelde hierna alles of niks. Maar steeds stond de verdediging op de goede plaats. En anders was het de briljante keeper die op zijn post stond. Zelfs een strafschop pakte hij. Vier minuten voor tijd scoorde de Marine dan toch de 3-1. Verder kwamen ze echter niet. Sterker nog, een minuut voor tijd scoorde de Landmacht de 4-1 en was de titel een feit. Een top teamprestatie van de Landmacht die mooi in het toernooi gegroeid is.”
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 51
Zandloper
Hoogste onderofficier van de Krijgsmacht Door Jan van den Dool Op woensdag 25 mei heeft de Commandant der Strijdkrachten, Generaal Middendorp,
afgelopen jaren het ereteken van verdienste namens de Minister van Defensie uitgereikt.
onze oud LO/Sportinstructeur en voormalig Stafadjudant LO/Sport Nico Spierenburg geïnstalleerd als Krijgsmachtadjudant.
Nico Spierenburg gaf in zijn speech aan dat je afkomst niet belangrijk is. Natuurlijk is hij trots op zijn jaren bij de ‘gym’, de LO/Sportorganisatie. Natuurlijk hebben ook zijn vroege jaren bij de infanterie hem gevormd. Natuurlijk heeft hij gewoontes van het CLAS in zich. Maar veel belangrijker is waar je naartoe wilt, dat maakt waar je voor staat. Hij vergeleek de zojuist bij hem aangebrachte nestel met de daarvoor aan Ron Boer uitgereikte medaille als ereteken van verdienste. Een medaille is voor een prestatie die je al geleverd hebt, de gouden nestel staat voor de taak die je gaat uitvoeren. Nico wil zich in gaan zetten voor alle personeel en ze helpen met het, ook in deze moeilijke tijden, bepalen van de richting. Ongeacht wapen, dienstvak of krijgs-
De functieoverdracht van CLSK Aoo Ron Boer naar
machtdeel.
Nico Spierenburg vond plaats op de appèlplaats van de Legerplaats bij Oldebroek. Onder het toe-
Generaal Middendorp gaf aan dat Nico een uitdagen-
ziend oog van detachementen van CLAS, CZSK,
de periode tegemoet gaat. De LO/Sportorganisatie
CLSK en KMAR, een groot aantal stafadjudanten
zal de CDS uiteraard niet tegenspreken. We kennen
en een select gezelschap van overige genodigden,
Nico, we weten waar hij voor staat en we hebben er
maakte de CDS de overdracht officieel door de
alle vertrouwen in dat hij in zijn taak zal slagen.
nestel van Krijgsmachtadjudant bij Nico aan te De LO/Sportorganisatie is trots op Nico en we wen-
brengen.
sen hem heel veel succes in deze eervolle baan! Generaal Middendorp gaf in zijn speech het belang aan van de Krijgsmachtadjudant. De Krijgsmachtadjudant informeert de CDS over de stand van zaken in het veld en op de werkvloer. Vervolgens adviseert hij hem hoe hiermee om te gaan. Hiervoor brengt de adjudant veel werkbezoeken en heeft hij een groot informeel netwerk onder de onderofficieren en via hen contact met de manschappen. Het uiteindelijke doel: kwaliteitsborging van het onderofficierenkorps. Aftredend Krijgsmachtadjudant Ron Boer kreeg voor zijn verdiensten in de
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 52
Zandloper
Hot Seat Door columnist Leo Losloper
De getalenteerde Skispringer Primoz Roglic komt diep door zijn knieën gezakt met zijn armen achteruit van de schans gesuisd. Ruim honderd kilometer per uur gaat hij als hij zijn krachtige bovenbenen strekt. Hij voelt het meteen, te vroeg, niet goed. Eenmaal in de lucht is er geen houden aan. Zijn ski’s hellen eerst naar voren en dan naar beneden. Bij de landing - Head First, in het jargon - gaat het licht uit. Zijn helm redt zijn leven! Dat was in 2012. Switch naar wielrenner Nu in 2016 zit Slowaak Primoz Roglic, een door Merijn Zeeman (ploegleider van de Etixx Quick Step), ontdekt talent, in de Hot Seat. Na een tijdrit van ruim veertig kilometer, door het glooiende landschap van Chianti in de negende etappe van de Giro d ’Italia, heeft hij de snelste tijd neergezet. Het is zijn tweede keer in de Hot Seat deze ronde. Ook in Apeldoorn zat hij daar, tot Tom Dumoulin met twee honderdste seconde sneller was. Tom Dumoulin pakte de trui en Primoz kon af door de zijdeur. Gaat de geschiedenis zich herhalen? Ook vandaag heeft hij er weinig vertrouwen in. Tijdens een voorafgaande etappe is hij gevallen en heeft tijdverlies opgelopen, daardoor moet hij vandaag vroeg starten. De tijdritkanonnen en toppers in het klassement starten later. Het wordt weer een lange zit! Op zijn tijd (51 minuten en 45 seconden over bijna 41 kilometer) bijten steeds meer renners zich
stuk! Dan, “elk nadeel heb zijn voordeel”, gaat het regenen en niet zo’n beetje ook. Het parcours wordt een glijbaan. Om het voor mij, in mijn persoonlijke Hot Seat voor de televisie, nog wat spectaculairder te maken ligt er op het toch al bochtige parcours, 500meter voor de finish nog een 90 graden bocht. Een bocht aan de binnenzijde hoger dan aan de buitenzijde, voorzien van veel witte markeringsstrepen, spekglad! Dat leidt tot glij- en valpartijen die uitgebreid in beeld komen! Daardoor missen we beelden van de prima tijdrit die Steven Kruijswijk in de regen rijdt en zien we ook weinig van Tom Dumoulin, bezig aan één van zijn trainingen voor de tijdrit in Rio de Janeiro deze zomer! Rond vijven komt Gianluca Brambila in zijn roze trui als laatste over de streep. Met één seconde blijft hij in het algemeen klassement zijn ploeggenoot Bob Jungels voor. Primoz Roglic wordt beloond voor zijn tijdritprestatie en de lange zit in de Hot Seat. Hij wint nu wel! De prijsuitreiking kan beginnen. Vrouwvriendelijke porno Zo’n prijsuitreiking is effectiever dan een blok Sterreclame. Bij de Giro d ’Italia heeft zo’n prijsuitreiking iets van vrouwvriendelijke porno! De rondemissen met de korte rokjes, lange benen, hoge hakken en te rode lippen dribbelen op. Het voorspel kan beginnen. De renner mag op het ereschavot. De pluche beertjes, konijntjes, leeuwtjes en bloemen worden aan- en uitgereikt. Dan komen de missen heel dichtbij. Als het een kleine renner is buigen ze iets in de knieën en dan volgt de synchrone sandwichkus. Als het triootje voorbij is mag de geest uit de fles. De vijf liter fles nepchampagne wordt aangereikt. Het eindspel kan beginnen. De vermoeide renner, vaak nog geen 60 kilo, tilt de zware fles naar zijn navel, friemelt wat aan het ijzerdraad, even schudden, de kurk eraf en spuiten maar! Voor mij het moment om ook de Hot Seat te verlaten. Bronnen: NRC en Website Etixx Quick Step
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 53
Zandloper
Top sportevenement in Orlando Door André Wijnberger André Wijnberger heeft niet slechts het hoogste woord als er een microfoon in zijn hand zit. Teruggekeerd van de Invictus Games was hij na afloop nog dermate onder de indruk dat hij graag wil terugblikken op dit bijzondere evenement voor gewonde topsporters.
Voorbereiding Deze periode kenmerkte zich door een zestal centrale trainingen, die vrijwel allemaal in Doorn op het Militair Revalidatie Centrum Aardenburg werden gehouden. Daarnaast werden er voor diverse takken van sport ook wedstrijden georganiseerd, vaak samengaand met een civiele partner. Achter de schermen was de bijdrage van LO/Sport personeel CLAS substantieel te noemen; Pieter van der Peet als Chef d’Equipe, Eric Hoek en ondergetekende als vaste LO/Sportondersteuning bij de Invictus Games
Begin mei waren de Invictus Games in Orlando. Waarschijnlijk heeft u enorm uw best moeten doen om daar niets van te weten, want alle media is gebruikt om hier aandacht voor te vragen. Als team kunnen we daar alleen maar gelukkig van worden. In dit artikel dan ook geen opsomming van allerlei prestaties van de atleten, maar iets meer achtergrond informatie.
als fietstrainer en veel civiele partners die meer ervaring hebben in het sporten met een beperking. Daarnaast was Jacques Ooms veelvuldig aanwezig bij de zwemtrainingen (ook op dinsdagavonden) en raakte hij later samen met Bart Haggeman betrokken bij het Family and Friends verhaal. De atleten mogen namelijk in het kader van het herstel ook een tweetal naasten meenemen naar het evenement. Uniek te noemen, en ook heel erg gewaardeerd door deze categorie. Uitvoering
Aanstichter De Engelse Prins Harry was na zijn twee uitzendingen zo onder de indruk van allerlei zaken, dat hij na zijn actieve periode als militair iets wilde doen voor gewond geraakte soldaten. Met royale (J) steun van het bedrijfsleven heeft hij in 2014 de eerste editie van de Invictus Games in Londen laten organiseren. Dat was al een succes, dit jaar was de 2e editie in Orlando, USA. Met een ploeg van 30 atleten kon de Nederlandse ploeg vertrekken op 3 mei jongstleden.
trainers, daarnaast ondersteund door Luuk Nissen
In de uitvoering van zowel de trainingen, maar ook zeer zeker in aanloop naar het evenement zelf was de samenwerking met het BIMS natuurlijk veelvuldig. Een niet te onderschatten hoeveelheid werk bracht dat met zich mee, want het organisatie comité in de USA wilde van tevoren heel veel informatie hebben, lang leve het digitale tijdperk. De ondersteuning vanuit het MRC zelf was ook enorm te noemen, als kartrekker Jeroen Hulst, die in zijn dubbelrol van C - MRC, maar ook als Chef de Mission een hele berg werk heeft verzet.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 54
Zandloper
Vervolg
Top sportevenement in Orlando
Daarnaast ook veel steun van Edwin de Wolf van
begin, volop kunnen volgen op allerlei verschillende
de OTA, fysiotherapeuten Aart Sebastiaan Vos en
media. De unieke samenwerking met communican-
Willem Swaan , Paresto en vele andere medewer-
ten Annemiek Langius en Leo de Haan, Marius Mau-
kers hebben hieraan steun verleend, geweldig!
rits van de Telegraaf samen met Quang Do, maakten het tot een waar feest. Kijkt u gerust alles nog eens rustig na op Facebook onder Dutch Invictus Games en geniet van alle mooie filmpjes. Tot slot was alle aandacht van onze Commandant der Strijdkrachten generaal Tom Middendorp, samen met C DGO bgen Johan de Graaf en ook bgen Kees Mathijssen hartverwarmend te noemen. Onze CDS was niet alleen bij Centrale Trainingen aanwezig, maar ook kwam hij naar Orlando om de ploeg te steunen. Na terugkomst mochten we op bezoek bij minister-president Mark Rutte. Aandacht voldoende dus, en heel mooi om op terug te kijken.
Terug naar de ondersteuning van LO/S personeel.
Evaluatie
Pieter heeft heel veel zaken opgelijnd en gefacili-
18 juni aanstaande gaan we het geheel met de ploeg
teerd, gecoördineerd en begeleid. Een spin in het
evalueren, daarvoor hebben we als begeleidings-
web dus, voorwaar geen sinecure. Eric Hoek viel
team de koppen ook al bij elkaar gestoken, hier doet
met zijn neus in de boter, nog maar net aan de
de datumprikker zijn werk prima.
slag op het MRC en hij kreeg beide spelsporten toebedeeld. Grote voordeel daarvan was dat hij in
Die evaluatie van deze tweede editie is ook direct
korte tijd veel atleten leerde kennen, en niet onbe-
een mooie opstap naar de volgende versie, volgend
langrijk, veel atleten leerden hem kennen. Mijn rol
jaar in Toronto, Canada. Afhankelijk van het tijdstip
als ‘hoofdtrainer’ was naast het coördineren van
van publicatie van dit artikel, kunt u waarschijnlijk
alle accommodatie en afspraken, met bijvoorbeeld
ons team ook nog zien tijdens het defilé op de Vete-
Paresto of externe trainers, ook het begeleiden
ranendag van 25 juni aanstaande.
van met name de zwemmers. Gelukkig staan er voldoende mensen ‘ in de rij’ om dit prachtige team te ondersteunen, voorlopig is de
Dat zal weinig mensen verbazen, gelet op mijn achtergrond en het feit dat ik dat ook voor de 1
e
samenstelling echter prima in orde en zullen er wei-
versie Invictus Games al had gedaan. Ook op het
nig mutaties plaatsvinden. U bent natuurlijk van har-
gebied van aanschaf van materiaal en afspraken
te welkom om in het nieuwe seizoen een kijkje te
daaromtrent met leveranciers waren redelijk tijd-
komen nemen. De volgende Games staan gepland in
rovende zaken. Tussendoor het maken van indivi-
september 2017.
duele schema’s en persoonlijke begeleiding, maken het tot een prachtig geheel. Om nog maar te zwijgen over alle kippenvel momenten tijdens de wedstrijden. Heel veel verschillende app groepen zijn er aangemaakt en die zijn heeeel veel gebruikt, zelfs voor een digibeet als ik zelf ben, een zegen! Het evenement zelf heeft u zoals gezegd in het
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 55
Zandloper
Interview Marcel van der Borden Door Paul Lindeboom Een interview waar de reactie zijn gemak van kon nemen, was die met Marcel van der Borden. Vijf digitale vragen leverden een compleet uitgeschreven verhaal op, met een inhoud om van te smullen. Hieronder het artikel van de man die met plezier deelnam aan de Dienstvakdag van 2015, en die overduidelijk een goed gevoel aan zijn werkperiode bij de LO/Sportorganisatie heeft overgehouden.
Sportinstructeur: Eén van de mooiste beroepen die er is! Dat ik later iets met sport zou gaan doen, dat stond voor mij allang vast, alleen wist ik nog niet precies op wat voor manier. Als dienstplichtige kwam ik via de SROKI als Sergeant Infanterie algemeen in Assen terecht. Geplaatst bij de Schoolset voor uitzending naar Libanon wist ik het zeker: als Sportinstructeur bij de Koninklijke Landmacht werken moest toch wel één van de mooiste beroepen van de wereld zijn. Dit werd mijn doel. Datzelfde jaar werd ik aangenomen op het CIOS in Overveen en een paar jaar later was ik weer terug het leger maar dan als beroeps. Na een jaar KMS en de opleiding op het OCLO kon ik meteen door naar Seedorf. Een vrijwillige keuze waar ik nooit spijt van heb gehad. Onder leiding van een aantal Prominente personen als Cees Meijl, Henk Stuut en Theo Vonk heb ik daar een prachtige tijd gehad. Toentertijd was je al als Bataljons Sportinstructeur verbonden aan een eenheid en verzorgde je ook regelmatig in “het groen” de sport tijdens oefeningen of schietseries, wat ook zeer op prijs werd gesteld. De saamhorigheid met de collega’s onderling maakte dat dit niet zo maar een werkplek was. Tijdens de weekenden of feestdagen deed je vaak dingen samen. Je gaf les aan de kinderen of echtgenotes van de Beroeps Militairen waardoor je ook meer mensen leerde kennen en je je echt als een soort familie voelde. Ook bij de jaarlijkse wedstrijden als ZMV, parcours militair of Triathlon stonden er vooral ook veel familieleden langs de kant om aan te moedigen. Ik zal nooit de EK finale Voetbal vergeten en het lange oranje lint van de kazerne tot in het plaatsje Zeven om de overwinning er goed in te wrijven bij Unsere Deutsche Freunde. Na mijn plaatsing in Seedorf kwam ik weer op het OCLO terecht maar dan als instructeur. Ik denk dat dit toch wel één van mijn leukste plaatsingen is geweest. Zowel het geven van de Militaire Vorming als het opleiden van toekomende sportcollega’s was toch wel heel erg bijzonder. Samen met Frank Paymans (de Paay) Jan Welling, Marcel Bosboom, Humphry Broos en nog een hele club gezellige en zeer kundige collega’s heb ik daar een mooie tijd gehad. Het woord “Intro Bivak” maakt nog steeds verhalen los bij jonge en oudere collega’s. WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 56
Zandloper
Vervolg
Interview Marcel van der Borden
Ik weet nog wel dat een groep leerlingen een lijst moest maken hoelang iedereen op zondagavond mocht “bellen”. Klokslag 19.00 uur stond de groep klaar om te bellen maar wat was de verbazing groot toen bleek dat er niet naar huis gebeld mocht worden maar dat er met de Bivak bel gebeld moest worden. Iedereen net zolang als op de lijst stond aangegeven. Daar was de aalmoezenier niet zo blij mee. Na 30 minuten waren we het trouwens zelf ook wel zat. Het skiën en het klimmen waren vol in opkomst en doordat ik op het juiste moment op de juiste plaats zat, kon ik daardoor aan een aantal cursussen meedoen. Al snel mocht ik met Hans van Leeuwen, Henny Huijbregts, Toon en Bart de opleiding Ausbilder Militair Skilauf doen wat weer een geweldige ervaring was. Als afsluiting zelfs nog met de helikopter opgepikt en gedropt in de bergen rond de Zugspitze. Hoe gaaf is dat. Natuurlijk moest luchtmobiel ook leren skiën dus stonden we in de periode daarna ook regelmatig in de sneeuw. Al snel volgden de cursussen Werken Op Hoogte en Cordelet Vert. Wat een voorrecht om op kosten van de baas daarna naar Frankrijk, Duitsland of België te mogen om onze troepen te trainen met GVA oefeningen. Geweldig om met mensen als Pierre Schoonen, Berry Manders, Gerrit Pasman, Emiel Klaassen, Peter Crooymans en noem al die klimgeiten maar op, op een rots te staan, in een canyon af te dalen of op een rivier te raften. De wijze waarop allerlei cursussen gegeven werden en nog steeds worden gegeven, is tekenend voor het personeel van de Sportorganisatie. Wij staan boven onze stof en doen er alles aan om de cursist op een zo hoog mogelijk peil te brengen. Veiligheid en klantgerichtheid staan bij ons hoog in het vaandel. We kunnen trots zijn op ons product. Na een stukgelopen huwelijk heb ik de stap genomen om elders binnen de sport te gaan werken. Na het werken met “gezonde mensen” kwam ik als Bewegingsagoog in een Revalidatie Centrum te werken. Er moest een nieuwe afdeling bewegingsagogie worden opgezet en aan mij de uitdaging om dat voor elkaar te krijgen. Na een rondgang langs een aantal centra in Nederland had ik al snel een beeld van de wijze waarop de afdeling vorm zou moeten krijgen. Dat bewegen gezond is wisten we al lang, maar de gedachte dat het nog beter is voor mensen met een beperking om te bewegen was nog niet in ieder Revalidatie Centrum doorgedrongen. Binnen korte tijd maakte bewegingsagogie een vast onderdeel uit van het programma van de patiënten van ons centrum. Bewegen is bij ons meestal geen doel op zich, maar juist een middel om te trainen. Je kunt in en om de sporthal of in het water zoveel dingen aanbieden wat de training niet alleen leuker maar ook uitdagender maakt, dat de mensen er naar uitkijken om te komen trainen. Neem bijvoorbeeld Rolstoelbasketbal. De één traint zijn bovenlichaam om sterker te worden, de ander de techniek van het rolstoel rijden, weer een ander agressiebeheersing (want je mag botsen) en weer een ander cardiale belasting. Allemaal verschillende hulpvragen waarbij we hetzelfde middel gebruiken. Bij de duiker op de foto met een dubbele amputatie was de hulpvraag duidelijk: ‘Ik wil weer duiken.’ Et voila.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 57
Zandloper
Vervolg
Interview Marcel van der Borden
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan! Het werken in de revalidatie is dankbaar werk maar soms ook pittig. Sommige mensen kun je niet naar een hoger niveau trainen. Hen zie je juist afglijden en na een tijd soms overlijden. Dat is de keerzijde. Mijn werkverleden binnen de Grensverleggende activiteiten helpt me nog regelmatig om in te schatten hoe ik iemand moet benaderen om toch het meeste eruit te kunnen halen. De manier van coping is voor iedereen verschillend, blijkt ook hier. Wat wel bijzonder is aan dit werk, is het feit dat je de echte sportieveling weer aan het sporten kunt krijgen en soms zelfs op paralympisch niveau. Via een paralympische test kunnen we tegenwoordig zelfs redelijk goed aangeven welke sport er voor iemand zeer geschikt zou zijn. Samen met NOC/NSF is deze test ontwikkeld die al onze paralympische sporters ook hebben gedaan. Al hun uitslagen zitten in een database en als ik iemand bij mij test, dan vergelijkt het programma dit met hun resultaten en geeft dan precies aan hoe goed je al bent in vergelijking met één van onze toppers op dat onderdeel. Ik heb op deze manier zelf al een handjevol topsporters mogen doorverwijzen. Ook dit jaar doet er iemand van mij bij het tafeltennis en het skiën mee. Gaaf toch? Alleen jammer dat je zelf niet meekunt maar dat je ze over moet dragen aan de verschillende bondscoaches. Revalideren topsport? Echt wel! Respect hoor, voor al die mensen die al topsport bedrijven om de dag door te komen en zich dan ook nog eens in de avonduren in het zweet werken om nog beter te worden. Omdat ik overdag al genoeg beweeg, heb ik jarenlang (naast af en toe wat golfen) niets meer aan sport gedaan, maar afgelopen jaar heb ik toch weer het tennis opgepakt en ben ondertussen aan mijn eerste competitiewedstrijden begonnen. Toch wel een heel leuk spelletje moet ik zeggen. Mis ik het werken in de sportorganisatie? Jazeker. Het blijft voor mij nog steeds één van de mooiste beroepen. WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 58
Zandloper
Lang zullen ze leven, veel zullen ze geven... Door Wil Maaswinkel
“De baby is geboren, als ze goed wordt gevoed kan ze volwassen worden” Een kreet geslaakt op 6 juni 2013, kort na de officiële oprichting van “Vrienden Dienstvak LO/Sport”. We zijn nu drie jaar verder, goed moment om een verjaardag te vieren en in de achteruitkijkspiegel te kijken. Wat wilden we en wat is er van terecht gekomen? Wat we willen staat allemaal keurig in de statuten. (Kijk op www.fitforaction.nl onder ‘Over ons’.) Maar het gaat vooral om:
het betrekken van medewerkers en oud medewerkers van de LO/Sportorganisatie bij het “wel en wee” van de LO/Sportorganisatie;
het met elkaar delen van kennis, ervaring en emoties;
het ondersteunen van het Dienstvak LO/Sport op het gebied van corpsgeest, traditie, saamhorigheid en kameraadschap.
We kijken tevreden terug. De websites www.fitforaction.nl en www.sportcommissie.nl worden door ons beheerd en goed bezocht. We kennen de facebookpagina’s “Redacteur Sport” en “Sportcommissie Landmacht” met samen ruim 2700 volgers. We brengen (maandelijks) de LO/S Nieuwsbrief uit en (twee maandelijks) de digitale Zandloper. Je hoeft weinig te missen van wat er allemaal speelt! Gezamenlijke activiteiten zoals het betrekken van oud-medewerkers bij de Dienstvakdag en het organiseren van LO/Sportgolf zijn succesvol. Andere activiteiten zijn nog niet (echt) van de grond gekomen. Maar je moet wat te wensen houden! Met de bijdragen van betalende vrienden en “Vrienden in Bedrijf en onze sponsors/supporters staan we er financieel gezond voor. Is er dan nog wat te wensen? Ja, we zouden graag nog meer mensen betrekken bij het uitwisselen van nieuws en vakkennis, bij het delen van ideeën en ervaringen en bij het organiseren van gezamenlijke activiteiten. We zijn jarig, dus we gaan taarten uitdelen. We gaan een taart bezorgen bij Vrienden LO/Sport die ons ondersteunen met nieuws aanleveren, een artikel schrijven of initiatieven nemen die passen in wat we als vrienden LO/Sport willen. U nomineert! Wij kiezen en delen uit! Als u iets taartwaardig vindt, mail dan waarom u dat taartwaardig vindt aan
[email protected] . Iedere Zandloper wordt bekend gesteld wie er van ons een taart heeft mogen ontvangen.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 59
Zandloper
Lang zullen ze leven, veel zullen ze geven... SCHRIJFTALENT VAN OSCAR PRINS BELOOND MET TAART Een goed artikel schrijven is één, een artikel schrijven waarmee je je onderscheidt van andere auteurs is een heel ander verhaal Oscar Prins overkomt het zeer regelmatig met zijn kwalitatief hoogstaande pennenvruchten en op de derde verjaardag van de Stichting werd hij daarvoor lekker beloond. Hieronder over het hoe en waarom
De (eerste) Taart gaat naar Oscar Prins (en zijn team) Zijn artikel “the leader in me” doet op een leuke leerzame manier verslag van de viering van de Koningsspelen op de kazerne in Assen. Daarbij deelt hij kennis en ervaring over de wijze waarop, met als uitgangspunt de vormingsprincipes van de scholen, een actieve dag is georganiseerd. Een dag die zeer in de smaak viel bij de kinderen. Een dag waarmee op waardevolle wijze het imago van de Landmacht en de LO/Sport is uitgedragen. WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 60
Zandloper
Colofon De Zandloper is het informatiebulletin van, voor en door Vrienden Dienstvak LO/Sport Jaargang 23 - Nummer 3 - juni 2016
www.fitforaction.nl
Kopij-Redactieadres Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport T.a.v. dhr Paul Lindeboom Postbus 3003 3800DA Amersfoort
Redactieraad Zandloper Eindredacteur Hoofdredacteur Redacteur Redacteur Redacteur Redacteur Redacteur
Mob: 06-83645996 E-mail:
[email protected] Bestuursleden Stichting Voorzitter Secretaris Penningmeester Lid Lid
Jan van den Dool Richard Wichhart Michel van Dongen Wil Maaswinkel Johan Bouman
Aooi Jan Welling Dhr Paul Lindeboom Kap Johan Bouman Wil Maaswinkel Smi André Wijnberger Léonie van Lamsweerde Rene van Oost
De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de LO/Sportorganisatie of de Stichting Dienstvak LO/Sport. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikel blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden. Mits de bron wordt vermeld. Artikelen zijn eerder geplaatst geweest op www.fitforaction.nl
Correspondenten: Jan Kasper
[email protected]
Hans Wakelkamp
[email protected]
Joep van Renswouw
[email protected]
Els Bosveld
[email protected]
Sander Flier
[email protected]
Joe van Bergen
[email protected]
Jasper Schout
[email protected]
Stefan Bousma
[email protected]
Luuk Nissen
[email protected]
Pieter Hacquebard
[email protected]
Oscar Prins
[email protected]
Raimond van der Boom
[email protected]
Henri van der Linde
[email protected]
Rik van Trigt
[email protected]
Daniël van Merriënboer
[email protected]
Rob Zijlstra
[email protected]
www.
FITFORACTION.nl WWW.FITFORACTION.NL
