Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 1
‘T SPORTGAZETJE Sportbasisschool Heusden Een acrobatische start... Beste ouders en sympathisanten, Dit schooljaar kende een acrobatische start. Het plotse ziek vallen van juf Barbara, de start van de verbouwingen, het in gebruik nemen van het oude postgebouw en de opstart van de schoolstraat. Allemaal zaken die ons aan het begin van het nieuwe schooljaar overvielen.
Jaargang 9, nummer 1
18/12/2015 In dit nummer: 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Een acrobatische start... Bezoek aan het Huis van de Sint Bedankt! Het leven zoals het is...3C Fotoalbums De rupsenklas in concert Lessen wereldoriërntatie n 1A Dino-tijd Kerstgroeten vol hoop
Gelukkig hebben we hier op onze school een super team. Allemaal samen vlogen we erin om het schooljaar zo vlot mogelijk van start te laten gaan. Op één dag tijd toverden we, met het hele team, het postgebouw om tot een eetzaal, turnzaal en klassen voor de levensbeschouwelijke vakken. Samen met de kinderen kwam op 1 september ook de afbraakploeg toe. Terwijl die mannen aan de slag gingen om onze oude eetzaal en turnzaal tegen de vlakte te smijten, maakten wij voor de eerste keer gebruik van onze nieuwe eetzaal, turnzaal en speelplaats. Dankzij de hulp van iedereen, ook het keukenpersoneel, werd al snel duidelijk hoe we alles het best konden organiseren. Na, hier en daar wat, bijsturen, verliep alles na een paar weken vlot. Ondertussen lijkt dit allemaal al lang geleden. Dit trimester is wat mij betreft voorbij gevlogen. Het lijkt me hier wel op zijn plaats om alle collega’s, de administratieve medewerkers, het poetspersoneel en de werkmannen van de gemeente te bedanken voor het harde werk dat ze dit schooljaar al geleverd hebben. En ook jullie als ouders en sympathisanten, te bedanken voor jullie begrip en vertrouwen. Aan iedereen vreugdevolle feestdagen en een prettige start van het nieuwe jaar gewenst. Els De Smet Waarnemend directeur
Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 2
Bezoek aan het Huis van de Sint Geduldig telden we af tot de Sint en pieten ons een bezoekje zouden brengen op school. Elke dag openden we een deurtje van onze aftelkalender… Maar wat duurde dat wachten toch lang! Daar kwam verandering in toen op een morgen onze secretaresse Ria onze klas binnenkwam met een brief die met de post was toegekomen. Geen gewone brief… Hij was rood en geel en er stonden hele sierlijke letters op geschreven met een pen… De brief kwam van Sinterklaas!!! Hij nodigde ons uit om een kijkje te komen nemen in zijn Huis in Sint-Niklaas. Elk jaar wanneer de Sint naar ons land komt, ruilt hij zijn kasteel in Spanje in voor dit verblijf. Op 19 november was het de grote dag en reden we er met de bus naar toe. Het was zeer hard aan het regenen maar dat kon ons niet deren. We wilden absoluut het huis bezoeken. Toen we van de bus stapten zagen we meteen waar we moesten zijn want rode vlaggen wezen ons de weg. Op de vlaggen stond ‘Sinterklaasstraat’. Een beetje verder zagen we het plots : het HUIS! Een mooie trap met rode loper bracht ons naar de ontvangstruimte. Het krioelde er van de pieten. We kregen er een rondleiding en een antwoord op heel wat vragen. Zoals : Waar slaapt de Sint? Wanneer en wat eet hij? Neemt Sinterklaas een bad of een douche? Draagt hij een kamerjas? We zagen zelfs zijn toilet! Alle vragen kregen een antwoord tijdens het unieke bezoek aan het magische Huis van de Sint. Eén ding was jammer : de Sint zelf kregen we niet te zien. Hij was net naar een vergadering met Circuspiet. Maar op 4 december zagen we hem uiteindelijk toch en dan nog wel in onze eigen klas met 3 pieten erbij. En dat maakte veel goed! Geniet van onderstaande foto’s. Wil je meer foto’s zien en info krijgen over de werking van onze klas 3KB ga dan naar onze blog via de schoolwebsite www.sportbasisschool.be . Aan de rechterkant zie je onder documenten ‘blogs’ staan. Klik op ‘Hé, doe je mee met 3KB?’ en je kan al onze avonturen beleven. Veel plezier!
Zo, dan rest mij enkel nog om jullie een fijne kerstvakantie toe te wensen! Prettige feestdagen en een gezond en gezellig 2016! Groetjes, Juf Caroline
Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 3
Het leven zoals het is… 3C Leon: Wat ik tot nu toe het leukste vond in het derde leerjaar, was de sponsorloop. Ik liep 14 rondes voor het Rode Kruis. Amélie: De kleinste reuzen ter wereld zijn uitgekomen. De jongens hebben een kroon en de meisjes dragen een sluier. Sarah: Op een middag zijn we eens naar de dierenarts gewandeld. Het was niet zo ver. Er was daar een hond die Kay heette. We gingen naar een donkere zaal waar ze foto’s namen van een hond met een gebroken pootje. Hebe: We hebben al veel tafeltoetsen gehad en dat is erg leuk. Maar rekenen tot 1000, dat gaat nog wat worden… Mats: Op de sportdag in de Kollebloem speelden we Chinese voetbal en daarbij is de juf gevallen in het natte gras. Kobe: Als we iets niet snappen wil onze juf het honderd keer uitleggen tot we het begrijpen. Wij hebben echt een super juf! Aäron: Ik vind cijferen super makkelijk. We maakten reusjes en dat was mijn lievelingstaak. We keken ook naar een leuke film over een lieve reus: de GVR. Keanu: Bij het thema ‘haar haar’ mochten we elkaars haar mooi maken. Moest ik de juf haar kapper zijn zou ik een Fellaini-kapsel maken. Jelle: Ik ben samen met de juf twee visjes gaan kopen, dat vond ik heel leuk. Ze heten Bubbel en Hemeltje. Nu hebben we vier visjes in de klas. De juf is soms ambetant en dat is niet leuk, maar ja, soms ben ik ook eens ambetant. Lenka: Onze juf is de tofste juf van de wereld, echt waar. Lynn: Bij de dierenarts gingen we kijken naar een hondje die omver was gereden door een auto. Hij had zijn heup gebroken en had veel pijn. We hebben ook allemaal een cadeautje gekregen toen we terug naar school gingen. Zohra: Ik mocht mijn konijn en cavia eens meebrengen naar school. Ze heten Tom en Jerry. Mijn leukste vak op school is spelling. Marthe: In het derde leerjaar leer je heel veel. Je doet er ook heel veel. We leerden cijferen, dat is echt leuk. Je leert zelf flexibel rekenen. We maakten een spreekbeurt over ons huisdier. Bij het nieuwe jaar ga je een nieuwjaarsbrief moeten schrijven. Je leert zelf sterren vouwen. De juf is ook zeer leuk en ze is super zot. Ik denk dat ik al genoeg verteld heb. Jullie zullen de rest zelf moeten uitzoeken.
Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 4
Luka: We kregen van de juf al cadeautjes, dat waren boeken voor in de klasbib. Onze juf is heel slim want ze verbetert wel veel. Narek: Ik vind de woensdag de leukste dag. Dan is er Franse les en op het einde van de les trekt de juf een kaartje met een naam op van het kindje die Cloclo voor een weekje mag meenemen naar huis. Mathis: Dit schooljaar leerden we cijferen. Je moet altijd achteraan beginnen. De juf is heel streng als je je plusje vergeet voor de streep. Maar anders is ze wel leuk hoor. Manon: Ik vind het een beetje jammer dat ik al drie jaar in hetzelfde klaslokaal zit. Maar wat wel fantastisch is, is dat Sarah, Lenka en Marthe bij mij in de klas zitten! Alles is echt super! Vince: Rekenen tot duizend (1000). Dat is het ja, het is iets van mijn hobby’s. Dat rekenen is leuk, ik kan het ook goed. Ik weet zelf hoeveel 1000 : 100 is. Moet ik het verklappen? Ik zal het wel doen, het is gelijk aan 10. Casper: Beste mensen, ik ben Casper en ik vertel over iets wat we gedaan hebben in het derde leerjaar. We zijn ’s middags naar de dierenarts geweest. Niet vandaag maar op een andere dag. Er was een ratje die geopereerd was. Die nacht heb ik over het ratje, de hond en ons cadeautje gedroomd. Het was echt leuk! Juf Virginie: 1 september 2015: een datum die ik niet gauw zal vergeten. De dag waar ik zo lang naar uitkeek. Weer voor de klas staan. In 2009 kreeg ik het mooiste cadeau dat er bestaat: een flinke zoon. Hem elke dag al huilend achterlaten in de crèche knaagde enorm aan mij, dus ik besliste om verder door het leven te gaan als kinderverzorgster en het onderwijs vaarwel te zeggen. De ideale job, dacht ik… Al snel miste ik het warme nest in Heusden, het les geven, de kinderen, de vriendschap van collega’s,… Kortom alles! Met knikkende knieën en veel drempelvrees keerde ik na drie jaar loopbaanonderbreking terug. En wat ben ik blij dat ik die stap zette! Ik weet het nu wel heel zeker: IK HEB DE MOOISTE JOB DIE ER BESTAAT!!
Fotoalbums Bent u ook zo benieuwd naar wat uw kind zo allemaal doet op school? Heeft u ook graag enkele beelden die bij hun levendige verhalen kunnen passen? Dat kan! Waar kunt u de fotoalbums vinden? Op onze website www.sportbasisschool.be heeft iedere klas een eigen pagina. Als u bovenaan op 'klassen' klikt, kunt u op zoek gaan naar de klas van uw kind. Op die pagina worden de fotoalbums steeds aangevuld. Benieuwd of er een nieuw album beschikbaar is? Kijk op de startpagina in de linkerkolom. Daar komen telkens de nieuwe albums te staan.
Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 5
De rupsenklas in concert! Na er lang naar uitgekeken te hebben, was het eindelijk zo ver! Het is nochtans even spannend geweest: in de herfstvakantie ziek gevallen. Het verdict: een serieuze keelontsteking met griepachtige symptomen. Paniek! Een keelontsteking, en dat terwijl ik in twee weken tijd een heel repertoire aan liedjes moest aangeleerd zien te krijgen! Drie dagen extra bedrust na de vakantie zorgden ervoor dat ik mijn stem op zijn minst weer kon gebruiken. We hebben in 1/2KC dan ook een week en een half (bijna) niets anders gedaan dan zingen: ’s morgens in de kring, voor of na de speeltijd, tijdens het stappen naar de eetzaal,…. Ik heb zelfs vernomen dat er stiekem in bed ook nog werd geoefend! We waren er dus meer dan klaar voor, al waren de zenuwen op vrijdag 20 november alom vertegenwoordigd in onze klas. Met vele helpende handen van de kinderen van het derde leerjaar werd ‘in no time’ onze concertzaal klaargezet. Ja, echt waar, een heuse concertzaal, want door het grote succes (nét geen 60 tickets verkocht!) kon al dat volk onmogelijk binnen in onze klas. Nadat onze uitstekende receptionist (die zijn taak heel serieus nam) iedereen had voorzien van een programmaboekje en iedereen een plaatsje gevonden had in de zaal, gingen we van start. En wat hebben ‘mijn’ kindjes dat flink gedaan! Als ze al geïntimideerd waren van al dat volk, dan was dat nauwelijks te merken. Ze hebben gezongen, muziek gemaakt en vooral plezier gehad. Apetrots ben ik op hen. En ik ben er zeker van dat ze ook best wel trots op zichzelf waren. Geniet samen met ons nog even na van een paar sfeerfoto’s, want dit was een dag om nooit meer te vergeten!
Alle zangers en zangeressen van 1/2KC
Meer foto’s kunt u vinden op onze website: www.sportbasisschool.be
Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 6
Lessen wereldoriëntatie in 1A TANDEN POETSEN We keken in een spiegeltje. Hoeveel tanden hebben we? Welke tanden zijn al uitgevallen bij mij? Heb ik al grote mensen tanden? … Nadien keken we naar een filmpje waarbij we zagen hoe je het best je tanden poetst en dat moesten we natuurlijk eens uittesten. Wie zijn tanden gepoetst had kreeg een soort pilletje. Dit is een verklikkertje. Wie zijn tanden niet goed gepoetst had kreeg rode tanden. De juf las voor uit een grappig boek ‘verboden tanden te poetsen’.
BELLEN BLAZEN We maakten zelf vormpjes om bellen te blazen. Dit met chenille- en elektriciteitsdraad. Sommige leerlingen maakten hartjes, anderen een diertje of een auto. We maakten zelf een sopje met dreft en water. Toen probeerden we onze vormpjes uit. Dat lukte heel goed. Als we naar boven keken zagen we wel 100 bellen!
Groetjes klas 1A
Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 7
Dino-tijd Ergens in de kleuterklas is er wel een periode dat uw zoon of dochter de dino-tijd van zijn/haar leven beleeft! (Ik spreek uit ervaring!) Hun kamer lijkt wel uit het dino-tijdperk te zijn ontsnapt: dino’s in alle formaten, dinopuzzels, dekbedovertrekken met dino’s, dinoposters, … Nadien gaat deze dino-gekte even over… tot ze in het vijfde leerjaar belanden. Wij wakkeren hun interesse opnieuw aan met onze WO-lessen over de tijd (bij de meeste ouders beter gekend als geschiedenislessen). De leerlingen weten al heel wat, maar gelukkig weten de juffen nog veel méér te vertellen! Wisten jullie trouwens dat er in ons land iguanodons geleefd hebben? Onze leerlingen waren er alvast van onder de indruk. Je kan de opgegraven skeletten trouwens gaan bekijken in het Museum voor Natuurwetenschappen in Brussel. Een aanrader (als je met een gerust hart door Brussel kan lopen)! De leergierigheid van de leerlingen, hun aandacht terwijl je vertelt, … het zijn zalige lessen om te geven! Wanneer je nadien langs de bouwwerf op de speelplaats passeert en iemand opmerkt dat het wel cool zou zijn mochten ze dino’s ontdekken tijdens de graafwerken, dan weet je dat je les geslaagd was! Ja, … wat zou er dan gebeuren? Televisiezenders zouden langskomen, vele foto’s in de kranten, onze school zou bekend worden! Maar er zou ook een keerzijde aan de medaille zijn: de bouwwerken zouden lange tijd stilgelegd worden! En dat willen we natuurlijk liever niet! De leerlingen knutselden in groep aan een heus dino-landschap: met klei werden dino’s geboetseerd en nadien geschilderd. Deze moesten dan nog mooi gepresenteerd worden in een passend decor. Een hele uitdaging! Het vijfde leerjaar kreeg van de Sint een heel passend geschenk: cinematickets voor ‘The Good Dinosaur’, een prachtige tekenfilm van Disney! Onze leerlingen waren enorm enthousiast. Wij hebben vooraf toch maar even benadrukt dat het verhaal onrealistisch is vermits dino en mens in hetzelfde tijdperk leven in de film, maar dat vonden ze geen probleem. De film is een echte aanrader voor families die tijdens de kerstvakantie naar de bioscoop willen. Voor kleuters misschien nog wat te vroeg, maar de film zal alle kinderen van het eerste tot en met het zesde leerjaar zeker kunnen bekoren. Ziezo, de dino’s kunnen opnieuw een jaartje opgeborgen worden. Op naar het Oude Egypte!
Juf Lieve Van Huffel, klas 5A
Nieuwsbrief
Jaargang 9, nummer 1
Pagina 8
Kerstgroeten vol hoop Donker wordt het, beetje bij beetje. November, december… Licht wordt schaars. Sombere nieuwsberichten van een aard die we niet kennen. Ergens werd een net om onze wereld gespannen en iemand trekt het touw stilaan dicht. Waar is het dat kleine kinderen groot worden? Waar slaat het om, die zalige samenhorigheid en vergevingsgezindheid? Alvast niet bij ons in de klas… Onder de indruk van de extra berichten, haal ik mijn kleuters op op de speelplaats. Een eerste vijftal komt hun ochtendknuffel in ontvangst nemen. Een groot aantal volgt. We zijn gemeend blij, na een nachtje slapen, om elkaar weer te zien. De batterijen laden al op. Voor alweer een dag vol avonturen, trekken we keuvelend naar de klas. Ik laat een eerste keer mijn gezag gelden: keuvelen is geen roepen. Ok juf, aanvaard! Even later zit het er al bovenop: Ik zat hier eerst! Kindjes toch, dat lossen we wel op. Delen van speelgoed, het is een probleem. En spelen met drie is er eentje teveel. Een toren van een ander omstoten of de laatste koek weggraaien… Wat nu? Zucht! Hij gaf me een tik! Lossen jullie het samen op? En altijd, altijd weer is er die sorry. Dan draaien ze zich om en ze lachen alweer. Nu ben jij weer mijn beste vriend! Jij mag op mijn verjaardag komen… Iedere avond sluiten wij de deur zonder wrijvingen, onopgeloste ruzie, of nors gebrom. Ontwapenend, geruststellend, hoopvol… wij shaffen das, yes wij can!! Een kerst als kinderen, voor iedereen. Vol licht en sorry en jij-bent-mijn-vriend. Ik wens het jullie toe want zo kunnen we verder en alles aan! Veel warmte vanuit K2a. Juf Mieke