Spandoekreclame op uw sportcomplex
RON LAKEMAN - 06-46765382 - de Goorn www.GOEDKOOPSTEDOEK.NL
INHOUD
Beste voetballiefhebbers, Voor u ligt de derde editie van “Amateurvoetbal-NH”, die wij weer met veel inzet en plezier met het hele team hebben gemaakt. Steeds meer mensen voelen zich betrokken bij dit blad, steeds meer mensen komen met ideeën, steeds meer verenigingen mailen of bellen mij met de vraag: “Kunnen wij er de volgende editie ook met een leuk stuk in?” Ze zijn dan graag bereid zelf een artikel aan te dragen. Ik ben daar enorm trots op. Ook taalkundigen geven aan dat zij het blad met plezier lezen en graag een bijdrage willen leveren om het nog leesbaarder te maken. Dat aanbod heb ik dankbaar aangenomen. Ik heb vier artikelen naar Hans van der Veldt gestuurd; hij heeft ze voor me geredigeerd. En er waren meer personen die zich spontaan hebben gemeld voor kosteloze medewerking, gewoon omdat ze het blad enorm leuk vinden.
4
Zware tijden Sponsorcommissies In Berkhout doen ze dat zo
7
Meidenvoetbal in de lift bij VV de Blokkers
Verder ben ik trots op mijn nicht Demi Siebeling, die veel geld heeft opgehaald voor Fight Cancer. Hierover leest u meer in deze editie. Demi gaat aan haar actie een vervolg geven om geld voor dit goede doel op te halen. Daarbij wil ze zich niet alleen beperken tot haar eigen team Oosthuizen Dames 1, maar ze daagt alle Meiden- en Damesteams in Noord-Holland uit om mee te doen (zie verder in dit blad).
18 Kleine Sluis 3 Een echt vriendenteam
De vierde editie komt medio september uit. Daarvoor vraag ik weer verhalen van en over verenigingen. Dus, heeft uw club iets leuks, leerzaams of interessants te melden, laat het mij weten. Ik wens u veel leesplezier en een sportief slot van de competitie.
11 Verzorger Jan Wijker ”Icoon Egmondia” 13 Rong Zwemmer - Van Egmondse Boys en Alcmaria tot Egmondia. 16 Technische Commissie van HSV Heiloo - Hoe werken wij ?
20 Mitch van Grieken van ZAP Ik stap gewoon iedere week met groot plezier het veld op ! 22 Dames 1 Oosthuizen zet zich in voor stichting Fight Cancer 25 Reiger Boys, club vol ambitie 28 DZS internationaal - Nieuwe bestemming voor oude tenues 29 Heeft een club zonder Vutters nog wel toekomst - St Adelbert
Met vriendelijke voetbalgroet,
Johan Rutz
31 De oudste Clubscheidsrechter Lau Smits een echt clubmens
[email protected] Tel.: 06 – 53 69 66 42
32 Voetbalvereniging D.T.S. strijdt voor “groene” kleedkamer 34 Plezier staat voorop Trainster Sonja Bouma leidt Ursemse kabouters op 36 André Bakker - Jeugdplan Always Forward draait op volle toeren 40 KWIEK’78 van scheurplicht tot bloeiende voetbalvereniging
Amateurvoetbal-NH verschijnt 4x per jaar en wordt gratis verstrekt bij 162 voetbalverenigingen en is opgenomen in het bedrijvenpakket van de Leeskring - Uitgever: J.R.S.P. Warder 139 1473 PJ Warder
[email protected] - Eindredacteur: Johan Rutz - Vormgeving: Ron Lakeman en Johan Rutz - Druk: De Groot Reclame bv - Distributie: De Leeskring Gedempte Veert 203 1834 DC St. Pancras - Foto’s: Joost van der Lee, Johan Rutz - Interviews: Daniel Gontha, Pieter van Wijngaarden, Mirzet Durak, Johan Rutz - Administratie: Meta Rutz-Schaft - Afdeling verkoop: Johan Rutz tel. 06-53696642 - Aquisitie: Rowy Beerepoot
4
Amateurvoetbal-NH
Zware tijden voor Sponsorcommissies ? In Berkhout doen ze dat zo !
Berkhout is een kleine dorpsgemeenschap met amper 2500 inwoners. Voetbalvereniging Berkhout heeft dan ook een bescheiden ledenaantal van circa 250. Desondanks lijken ze in Berkhout de zaken goed voor elkaar te hebben. De fraai ontworpen kantine is een blikvanger dankzij het geintegreerde overdekte terras en de grote glaspartijen. Maar er was iets anders wat ons direct opviel toen we de toegangsbrug naar het complex over waren gelopen. Dit betrof het hoofdveld van Berkhout waarvan de volledige omtrek was omzoomd met reclameborden. We telden er maar liefst een stuk of 80. Gezien de bovengenoemde omvang van de club, mag dit zeker opvallend genoemd worden. Wij gingen in gesprek hierover met Frank Bisschop, de voorzitter van de sponsorcommissie van Berkhout. Een enthousiast relaas viel ons ten deel. Het sponsorgeheim van Berkhout wordt ontrafeld.
Lage sponsortarieven Een eerste reden van het grote aantal sponsors is het feit dat de onze tarieven laag zijn. Een reclamebord langs het A-veld kost bijvoorbeeld slechts 120 euro per seizoen, een dubbel bedrukt bord kost 150 euro. De sponsorbijdrage aan de vereniging gaat pas in het tweede seizoen in. De kosten in het eerste jaar betreft alleen de aanschaf van het reclamebord. Het starten van sponsoring wordt hiermee laagdrempelig(er). Ook zijn we indien nodig creatief om een nog twijfelende sponsor over de streep te trekken. Betrokkenheid Wellicht is onze grootste troef wel datgene wat we doen om de betrokkenheid van onze sponsors te behouden of te vergroten. Drie keer per jaar ontvangen alle sponsors een prachtig vormgegeven nieuwsbrief van ons. Hiermee houden we ze op de hoogte van het reilen en zeilen van de vereniging. We organiseren ook ieder seizoen een sponsortoto. Alle sponsors worden uitgenodigd om voorspellingen te geven van de prestaties van het eerste. De eerste drie ontvangen op de sponsoravond een leuke prijs (die uiteraard wordt ingekocht bij een sponsor). Jaarlijks organiseren we een sponsoravond waarbij we op bedrijfsbezoek gaan, bij voorkeur bij één van onze sponsors. Vorig jaar waren we te gast bij Leek Tulips, een groot tulpenbedrijf uit Berkhout. Het jaar daarvoor wer-
den we rondgeleid bij bakkerij Pater uit Avenhorn. Rond de feestdagen ontvangen onze sponsors een mooie Kerstkaart en op het einde van het seizoen een ‘zomergroet’ met daarin een blijk van dank voor de sponsoring in het afgelopen seizoen. Het zijn soms de kleine dingen die het doen. Exposure Natuurlijk proberen we de exposure (de attentiewaarde) voor de sponsor zo groot mogelijk te maken. Behalve dat de sponsors vermeld worden op de homepage van onze website, staan de sponsors ook als fotoalbum op onze Facebook-pagina. Dat laatste is vooral voor een nieuwe sponsor een leuke bijkomstigheid. Het toevoegen van een nieuwe sponsor (met foto) aan desbetreffend album (bijvoorbeeld het album bordsponsors) zorgt immers voor een aardige digitale exposure omdat dit in een apart Facebook-bericht terecht komt. Soms wordt zo’n melding duizend keer bekeken! Daarnaast wordt van een nieuwe sponsor melding gemaakt op de website en ook in de Nieuwsbrief voor Sponsors. Dergelijke dingen vormen voor de sponsor wellicht de eerste aanzet tot een uitbreiding van het relatienetwerk. Sponsors die een bepaalde tijdelijke actie willen promoten kunnen bij ons terecht op de website. Voor een aantrekkelijk tarief krijgen ze een maand lang advertentieruimte boven het
Amateurvoetbal-NH
5
wedstrijdprogramma, de meest bekeken pagina van de website. Frank Bisschop vertelt vol trots verder. “Laatst kregen we van een van onze sponsors een prachtig compliment”. Deze sponsor sponsort meer clubs in de omgeving, waaronder zelfs een grote club die op hoog niveau actief is. Hij zei: “wat jullie hier bij Berkhout allemaal doen op sponsorgebied, daar kunnen ze bij menig andere grotere club nog een voorbeeld aan nemen. “Dus niet alleen onze penningmeester is zeer tevreden met ons’.
Andere inkomstenbronnen De sponsorcommissie organiseert ook ieder seizoen de actie Minuten Scoren. Bedrijven en personen kunnen één of meerdere minuten kopen a 16 euro. Wanneer het eerste elftal in een thuiswedstrijd scoort in deze minuut ontvangt desbetreffende koper maximaal 48 euro. De opbrengst is voor de vereniging circa 1000 euro per seizoen. Daarnaast maakt het voor de kopers van de minuten het volgen van de wedstrijden van het vlaggenschip nog leuker en spannender. Ook aardig om te noemen is de wijze waarop we bij Berkhout de balspon-
soring hebben ingevuld. Als ware het een Champions League wedstrijd, wordt bij een thuiswedstrijd van het eerste de gesponsorde wedstrijdbal door de scheidsrechter (met hulp van de pupil van de week) van een mooie roodzwarte zuil gepakt bij het betreden van het veld. Deze zuil is voorzien van de sponsornamen van het hele seizoen. Dit is inmiddels een
mooie traditie geworden. Het kost ons in ieder geval weinig moeite op alle wedstrijden van een balsponsor te voorzien. De toekomst van sponsoring Wij verwachten dat sponsoring meer en meer verschuift naar een situatie van samenwerking waarbij beide partijen er baat bij hebben. Een dergelij-
6
Amateurvoetbal-NH ke win-win situatie hebben wij reeds gerealiseerd bij onze sponsor van de pupil van de week. Deze pupil van de week ontvangt van de sponsor (een pannenkoekenhuis) een tegoedbon voor een pannenkoekenmenu. De sponsor ontvangt vervolgens het hele gezin en verdient de sponsoruitgaven ruimschoots terug.
Sponsorcommissie Berkhout
In dit verband broeden wij momenteel op het idee om onze sponsors mee te laten doen met een kortingsactie waarmee leden van de vereniging een bepaalde korting krijgen wanneer zij hun aanschaf doen bij een sponsor van de club.
Amateurvoetbal-NH
7
MEIDENVOETBAL IN DE LIFT BIJ V.V. DE BLOKKERS
Dat voetbal een groeiende belangstelling heeft onder meiden en vrouwen behoeft geen verdere uitleg, de populariteit is enorm en de deelname van het Nederlands Vrouwenelftal aan het WK in Canada zal alleen maar zorgen voor nog meer vrouwelijke voetbalsterren.
Een nieuwe aparte commissie, de MDC/MVC: v.v. De Blokkers zag enige jaren geleden deze trend doordat steeds meer meiden zich aanmelden. In het seizoen 2011/2012 werd door Bestuur en Jeugdcommissie besloten om zich in te zetten voor deze doelgroep, niet alleen met woorden, maar ook financieel werd vol op Meiden/ Vrouwen voetbal ingezet. Een aparte Meiden/Dames commissie (MDC), al snel omgedoopt in Meiden/Vrouwen commissie (MVC), maakte een ambitieus beleidsplan waarin concrete doelen werden gesteld. Binnen vijf jaar zou v.v. De Blokkers dé voetbalclub van Hoorn en omstreken moeten zijn, het Vrouwen 1 elftal een stabiele 1e klasse ploeg moeten worden, de MA, MB en MC zouden hoofdklasse moeten voetballen en het aantal teams zou geleidelijk aan van acht teams moeten worden verdubbeld.
Waar de Meiden vroeger door één hoofdbegeleider werden vertegenwoordigd, is de MVC nu met liefst vier mensen bezig het meiden/vrouwen voetbal op een hoger peil te brengen. In het begin had de MVC last van groei stuipen, de opbouw kostte veel tijd en energie. Het resulteerde ook dat er teveel aandacht ging naar meiden en te weinig naar vrouwen, gevolg was dat het Vrouwen 1 team uiteen viel waardoor het team zelfs moesten terugtrekken. Het enthousiasme bleef gelukkig en dat vertaalde zich ook in toenemende aantallen vrouwelijke leden waardoor we sinds dit seizoen ook weer twee Vrouwen teams hebben.
Binnen vier jaar tijd is het aantal vrouwelijke leden van ongeveer 120 naar 190 leden gegaan. Dit seizoen zijn er maar liefst vier teams bijgekomen en heeft v.v. De Blokkers met 14 teams na SC Buitenveldert en SC-’t Gooi het meeste aantal meiden/vrouwenteams binnen Noord-Holland. Samenwerking met Ajax Vrouwen: In Amsterdam is deze explosie van leden ook niet onopgemerkt gebleven en zo is er sinds 1 maar 2013 een samenwerkingsverband ontstaan met Ajax Vrouwen. Doel van Ajax Vrouwen is om verenigingen te helpen om meiden/vrouwen voetbal naar een hoger plan te tillen en voor Ajax Vrouwen zelf is het een manier om te hel-
8
Amateurvoetbal-NH
pen bij het kweken en begeleiden van talent. Ajax Vrouwen heeft slechts met vier verenigingen zo’n samenwerkingsovereenkomst, naast v.v. De Blokkers ook met SC Buitenveldert (Amsterdam), SV Overbos (Hoofddorp) en SV ’t Gooi (Hilversum).
De samenwerking met Ajax Vrouwen verloopt uitstekend. Robert Smit: “Vanaf de start hebben we goede communicatie met de vrouwentak van Ajax. Belangrijk is dat al het trainingsmateriaal dat Ajax Vrouwen gebruikt, ook voor onze trainers beschikbaar is. We doen dat door elke trainer toegang te geven tot de Online Academy van Ajax. Verder krijgen we uitnodigingen van Ajax Vrouwen. Zo zijn we dit seizoen al drie keer naar wedstrijden van Ajax Vrouwen geweest, Ajax reserveert altijd mooie stoelen voor ons. Ook hebben drie Ajax Vrouwen trainers al twee keer clinics gegeven, de laatste keer zelfs bij ons bij v.v. De Blokkers. Leuk is dat onze ME-pupillen elk jaar een keertje als wedstrijdmascotte mee het veld op mogen. En na de wedstrijd natuurlijk handtekeningen scoren! Ook mag een team een keer bij Ajax komen eten. Wij geven als MVC dan altijd de voorkeur aan een niet-selectie team, dit jaar was de MC3 op De Toekomst te gast, voor meiden die voor het eerst voetballen is het natuurlijk te gek even extra aandacht van Ajax te krijgen. MEIDEN toernooi: Een prachtig initiatief dat twee jaar geleden is gestart is het MEIDEN toernooi aan het eind van het seizoen. Robert Smit, al vanaf dag één lid van de MVC: “Zes velden vol met 650 voetballende meiden, écht heel erg leuk. Bij de eerste editie stond zelfs een Engels team op de deel-
nemerslijst. Extra leuk was de komst van drie Ajax Vrouwen die de afgelopen twee edities overal handtekeningen uitdeelden en met teams op de foto gingen, ja, dan heb je als club wel een extraatje dat je kunt bieden”.
Selectie vs. Niet selectie teams: Net als bij de jongens heeft v.v. De Blokkers ook selectie-en niet selectie teams. Dit seizoen zijn Vrouwen 1, de MB1 en MB2 de selectie teams. Overigens trainen 13 van de 14 meiden/ vrouwen teams maar liefst twee keer per week 1 uur, de selectie teams plus de talentvolle MC1 2x90 min. Robert Smit: ”We hebben inmiddels ook twee trainers met het KNVB TC-3 diploma bij de meiden rondlopen, verder zie je
door het twee keer trainen het niveau bij alle meiden omhoog gaat. Maar belangrijker nog is het feit dat we ons als MVC realiseren dat PLEZIER op elk niveau het allerbelangrijkste is”. Door de extra aandacht zie je dat speelsters bewust de keuze maken voor v.v. De Blokkers. Neem Saskia Hendrikx (MD1) die drie keer per week uit Bovenkarspel komt. Zij is door haar ontwikkeling bij De Blokkers benaderd voor selectiewedstrijden bij de KNVB. Saskia is bezig aan de warming-up met haar teamgenoten. Het plezier en de techniek herken je gelijk. Wekelijks reist zij 3x van haar woonplaats Bovenkarspel naar Blokker. Dit doet ze samen met een vriendin die in de MC1 speelt, dus dit is ook voor de ouders beter te doen omdat ze op toerbeurt rijden. Saskia: “Bij KGB speelde ik in de D3 tussen de jongens, omdat er geen meiden team in deze categorie was. Het was wel een leuk elftal, maar ik speel liever met allemaal meiden, gezellig in de kleedkamer”. Wel mocht ze hoger spelen in de MC, maar dit zag zij zelf niet zitten. Via de Blokkers site geeft zij zich op voor het nieuwe seizoen. Bij v.v. De Blokkers komt zij terecht in de MD1, een leuk en gezellig team waar ze direct goed in de groep wordt opgenomen en nu ook met veel plezier de lijnen uitzet.
Jade Elling
Saskia Hendrikx
Ook Jade Elling, de veel scorende MC1-spits, heeft dit seizoen
Amateurvoetbal-NH bewust gekozen voor v.v. De Blokkers. Rico Lisman (MVC): “Jade spreek ik net voor de 2e MC1-wedstrijd in de hoofdklasse tegen RODA ‘23 uit Amstelveen. Zij begon bij Westfriezen vanaf haar 5e jaar tussen de jongens. Daar zijn niet heel veel meidenteams en elk jaar komen er meiden bij die beginnen met voetballen. Voor meiden als Jade, is het dan moeilijk om beter te worden. Bij v.v. De Blokkers zijn meer elftallen en wordt geselecteerd op kwaliteit, dus spelen de beste meiden met elkaar, iets wat Jade bijzonder aanspreekt. Na een proeftraining bij de MC2 weet ze het zeker, ze maakt de overstap naar v.v. De Blokkers! Inmiddels is zij met 30 doelpunten niet meer weg te denken uit de MC1. Jade: “De MC1 is een supergezellig team met leuke en goeie coaches, ik leer nog steeds elke week!” Extra aandacht is er voor ME-pupillen. Eva Blank, lid van de MVC en zelf spelend in Vrouwen 1: ”Alle drie MEteams worden één keer per seizoen in het zonnetje gezet. Dit begint met een wedstrijdvoorbereiding in de bestuurskamer. Twee speelsters van Vrouwen 1 helpen mee bij de wedstrijdbespreking, doen de warming-up, assisteren bij het coachen en er wordt een team foto gemaakt. Verder galmen de namen van de speelsters door de geluidsinstallatie als de opstelling wordt voorgelezen. Er wordt op het kunstgrasveld gevoetbald en het scorebord wordt bijgehouden en na afloop is er patat en limo. Ook zit er een ME-pupil als Pupil van de Week bij elke thuiswedstrijd van Vrouwen 1 en krijgt na afloop een bal met handtekeningen”. Noortje Jonker speelt met veel plezier in de ME1 en is als we haar spreken blij want ze heeft net met 0-1 gewonnen bij DWB uit waarbij zij de assist verzorgde voor de winnende goal. Haar handelsmerk: bal aannemen, wegdraaien én de steekpass. Ze voetbalt 3x per week in een gezellig team waarbij iedereen 2x traint. Het niveau schiet dan ook omhoog en is leuk om van de kant te zien. Noortje: “Ook op school wordt er tijdens de gymles vaak gevoetbald, jongens tegen meiden. Ik vind het heel leuk bij De Blokkers, er worden leuke dingen georganiseerd zoals een kerstfeest, als mascotte bij Ajax Vrouwen en
9
ding van de KNVB doorlopen en veel geleerd. Nadia: “We zijn nu drie jaar bezig met deze groep en je ziet zo’n enorme progressie. Een aantal van de MB1 hebben ook al hun debuut in Vrouwen 1 gemaakt. Best gek om ze te coachen op zaterdag èn als medespeelster met hen in Vrouwen 1 op de zondag te voetballen. Maar wel heel leuk natuurlijk!” Het nieuwe Vrouwen 1 team is in de 3e klasse de trotse winterkampioen met vier punten voorsprong en de hoop is dan ook gerechtvaardigd dat volgend jaar in de 2e klasse zal worden gevoetbald.
Noortje Jonker Pupil van de Week. Weet je, toen ik als wedstrijdmascotte bij Vrouwen 1 de aftrap mocht nemen en een doelpunt bij de keeper van de tegenstander mocht maken, “schoffelde” een verdedigster mij onderuit omdat ze dacht dat de wedstrijd al was begonnen. Daar moest ik erg om lachen.” Resultaten na drie jaar MVC: Robert Smit (MVC): “Na drie intensieve jaren plukken we nu de vruchten! Afgelopen najaar zijn de MB1 (gedeeld) MB2, MB3 en MC1 kampioen geworden. In de voorjaarscompetitie spelen de MB1, de MB2 én de MC1 nu in de hoofdklasse. Het is mooi te constateren dat deze doelstelling uit het Beleidsplan MVC is behaald. Aandacht, goede enthousiaste trainers en talentvolle speelsters zijn de ingrediënten voor dit succes! Tamara van Doorn en Nadia Amozlouf, beiden spelend in Vrouwen 1 zijn de coaches van de MB1. Vorig jaar hebben zij de TC-3 oplei-
Natuurlijk is er ook ruimte voor recreatieve teams, want iedereen is welkom bij v.v. De Blokkers! Bij deze teams wordt wat minder gekeken naar de prestaties en staat meer het PLEZIER voorop. Ook hier zijn de enthousiaste trainers/coaches van onschatbare waarde, net als de MVC die de belangen behartigt van deze teams. Selectie wedstrijden voor MB, MC en MD-teams seizoen 2015/2016: Ook dit jaar worden er weer selectie wedstrijden gehouden om de teamsamenstellingen vorm te geven. Van 13 t/m 24 april zullen er wedstrijden worden gepland. Meiden die bij v.v. De Blokkers op een hoog niveau willen voetballen, verzoeken wij zich inschrijven via
[email protected]. Is v.v. De Blokkers alleen een MEIDEN club? Robert Smit (lachend): “Nee natuurlijk niet, er is zeker net zoveel aandacht voor jongens voetbal zowel voor de selectie, als de niet selectie teams. Maar waar vroeger Meiden/Vrouwen voetbal er een beetje bij hing, is dat bij v.v. De Blokkers zeker niet meer het geval.”
Blokkers MB1
10
Amateurvoetbal-NH
Amateurvoetbal-NH
11
De Vrijwilliger(s) Verzorger Jan Wijker ”Icoon Egmondia”
Egmondia Pupillen 1955
Jan Wijker, verzorger van het eerste elftal, is in het jubileumjaar 2014 (“75 jaar Egmondia”) al 58 jaar lid van deze vereniging. Volgend jaar viert hij zelf zijn 60-jarig jubileum, een ware mijlpaal. Hij was 9 jaar oud toen Arie Visser hem inschreef bij de pupillen van Egmondia. In die tijd speelde hij in één team met onder anderen de huidige voorzitter. Op bijgaande foto ziet u v.l.n.r. Henk de Vries †, Willy Prins, Willy Goldman, Joop de Vrij, Aldert Dekker, Arie Spierenburg, Gerard Dekker, Leo Zwart, Klaas Schol, Cor Mooij, Jan Wijker, Gerard Zwart. Jan doorliep de pupillen, enige junioren-elftallen en kwam daarna tenslotte in het eerste elftal.
Een tijdelijke onderbreking in het voetballen vond plaats van 19791982, toen Jan ging varen om de kost voor “zijn“ Joke te verdienen. Toen hij weer terugkwam bij het eerste elftal was Jan Zwart de verzorger. Die moest het rustiger aan doen wegens gezondheidsproblemen. Jan Wijker dacht: “Dat is wel
wat voor mij als hij moet stoppen.” Jan ging cursussen volgen en slaagde met glans. Ieder jaar moest hij op herhaling om zich voor de nieuwste kneepjes te laten bijscholen. Vanaf 1979 was Jan assistent van Jan Zwart en in 1982 nam hij het stokje over om volledig verzorger te worden bij Egmondia. Dit jaar doet hij dat werk dus al 34 jaar. Per week is Jan wel 12 uur in touw voor de club. Er waren wel eens momenten dat hij wilde stoppen, omdat de wil en de motivatie hem ontbrak vanwege
de mentaliteit van sommige spelers, maar dan waren het de doorzetters die hem wisten over te halen om te blijven, hetgeen hij erg waardeerde. Jan geldt ook als vertrouwenspersoon van de spelers, die hun hele “hebben en houwen” vertellen tijdens de behandeling op de massagetafel. In de beginjaren ‘90 werd Jan met Egmondia kampioen onder trainer Jan op de Weegh. Na 24 jaar was er toen eindelijk weer eens een kampioenschap te vieren, onder voorzitterschap van Cor Mooij, de huidige voorzitter. Deze
Jan Wijker
12
Amateurvoetbal-NH
bracht discipline en organisatie in de club en uitgerekend in het 75ste bestaansjaar in 2014 promoveerde Egmondia onder leiding van trainer Peter Tania naar de vierde klasse. Jan heeft het erg naar zijn zin binnen de club en hoopt het werk, als zijn gezondheid het toelaat, nog wel enige jaren vol te houden. Jan heeft heel wat trainers voorbij zien komen, waar hij vele verhalen over kan vertellen. Het werk op maandag met de Vutploeg verschaft hem erg veel plezier. Samen met zijn oude makkers, met wie hij vroeger speelde, brengt hij de boel weer in orde voor het volgende weekeinde. “Op donderdagavond tijdens de training van het eerste elftal lekker lol maken met Ton de Groot, Jan de Jong, Kees Hottentot en Ab Wijker, dat houdt me jong en op de been.” Op zondag is Jan vaak directer tegen de spelers dan de trainer. Ook wordt hij wel eens terechtgewezen door de scheidsrechter, omdat hij dan te fanatiek zijn stem laat horen. Maar zowel de spelers als eenieder die aan de club verbonden is, allen dragen Jan op handen. Tijdens de viering van het 75-jarig jubileum, op 19 mei 2014, werd Jan Wijker door burgemeester Hetty Hafkamp koninklijk onderscheiden in de orde van Oranje Nassau. De actualiteit Het gaat goed met Egmondia. De club staat derde in de competitie en bovenaan voor de tweede periodetitel (januari 2015). Momenteel zijn er besprekingen gaande met de gemeente Bergen om
tot een fusie te komen met de drie Egmondse verenigingen: St. Adelbert, Zeevogels en Egmondia, op het bollenland Egmonderstraatweg, hoek Oldenborghweg. Wat dat gaat opleveren is nog niet bekend, omdat de vorige fusiebesprekingen tussen Egmondia en Zeevogels door de leden van Zeevogels werden weggestemd, na-
dat de gemeenteraad voor de Sportlaan had gekozen als fusielocatie. Jan Wijker zegt daarover: “Ik denk niet dat ik als verzorger van Egmondia dit nog zal meemaken.”
Amateurvoetbal-NH
13
Rong Zwemmer: Van Egmondse Boys en Alcmaria tot Egmondia.
Ome Rong , zoals hij door velen wordt genoemd, is de levende legende van Egmondia. Hij is erelid van de club en kent de geschiedenis van Egmondia en het vroegere Egmondse Boys op zijn duimpje. Rong is door zijn vele werkzaamheden voor de vereniging koninklijk onderscheiden bij het 50-jarig bestaan van Egmondia. Hij was betrokken bij vele verenigingen en was in 1946 ook de oprichter van toneelvereniging de Flierefluiters, samen met Piet de Graaff (boertje), Cor Groen (de schilder) en Rinus Visser. Rong was zeer actief in het bedrijfsleven en volgde ook vele cursussen, onder andere na de oorlog over het Marshallplan (een hulpplan van USA) en een cursus in Vught over het omgaan met mensen. Hij is geboren op 7 juli 1920 en was zijn hele leven werkzaam in de metaalnijverheid. In 1946 richtte hij de Bond van Technisch en Toezichthoudend personeel op binnen de NVV. In 2014 ontving hij het eerste exemplaar van het boek “75 jaar Egmondia” uit handen van jeugdlid Joey Groen.
Korte historie In 1932 werd Rong Zwemmer, toen 12 jaar oud, lid van Egmondse Boys, met onder anderen Albert Stam, Cor Groen en Kees Visser. “Toen Egmondse Boys in 1938 ophield te bestaan door een faillissement, werd ik door Doeschot in Alkmaar, waar ik werkte, gevraagd om in Alcmaria te komen voetballen; ik speelde daar mijn eerste wedstrijd tegen Alkmaarse Boys in het eerste elftal”, herinnert Rong zich. De liefde om in Egmond aan Zee te voetballen bleef natuurlijk in zijn hart zitten. Het was Cor Blok die Rong vroeg om voor de nieuwe club Egmondia te komen voetballen. Zo geschiedde het, dat bij de oprichting op 19 mei 1939 Rong Zwemmer(hij was toen 19 jaar), samen met vele oud-Egmondse Boys spelers, tot de nieuwe vereniging Egmondia was toegetreden. Er werd gespeeld op het bollenland van de familie Valkering, dat voor 200 gulden per jaar werd gehuurd. In de bollenschuur van de familie Hopman konden de speler zich verkleden, niet apart per club zoals heden, maar alle spelers en de scheidsrechter bij elkaar, wat natuurlijk wel eens tot vreemde en nare situaties leidde. In de oorlogsjaren bleven de enthousiastelingen uit Egmond met vriendschappelijke wedstrijden in Noord-Holland spelen bij o.a. HSV in Heiloo met Kapelaan Zwart op het doel, die was getrouwd met de zus van Riek Hoogland. Dit “Tourelftal “ hield de voetballers wel bij elkaar. Na de oorlog draaide Egmondia di-
rect weer verder op de “Bleek”, met een bunker als kleedkamer, die in het duin aan de westkant van Oldenborghweg lag. De training werd gegeven door Jan Koelink, die maar enkele spelers tot zijn beschikking had omdat de meesten op zee voeren. Er werd ook getraind in een zaaltje van de “Vergulde Valk”, waarna aan het einde van de training nog een rondje door het dorp hard gelopen moest worden. Rong: “Naar de uitwedstrijden gingen we per fiets en zo herinner ik mij, dat we naar DTS in Oudkarspel gingen, in een lange sliert achter elkaar om in een soort waaier te rijden. Dan voetballen en na de wedstrijd vaak met tegenwind terug naar Egmond aan Zee.” Bij de oprichting in 1939 speelde Egmondia in de derde klasse van de afdeling NH, toen nog de NHVB genoemd. Aan het einde van het eerste seizoen werd Egmondia kampioen en promoveerde naar de tweede klasse en vier jaar later promoveerde men naar de eerste klasse van de KHVB. Egmondia was een gevreesde tegenstander voor vele teams. In 1953-1954 werd Egmondia kampioen met 4 punten voorsprong op de nummer twee en promoveerde hiermee naar de 4e klasse KNVB. Er zouden nog vele kampioenschappen volgen, onder andere in 1956 van de vierde klasse KNVB en in 1958 haalde men een huzarenstukje uit door in de uitwedstrijd bij koploper Alcmaria, dat aan een gelijkspel genoeg zou hebben, met 3-1 te winnen.
14
Amateurvoetbal-NH
De doelpunten werden toen gemaakt Arie Zwaneburg (2) en Wim Koopman. Er waren honderden toeschouwers uit Egmond aan Zee meegereisd om Egmondia aan te moedigen De accommodaties In 1949 verhuisde men van de “Bleek” naar het gemeentelijk sportpark in Egmond aan Zee, de huidige Lange Plas. Bij de officiële opening werd een wedstrijd gespeeld tussen KFC1 en Stormvogels 1. Burgemeester Niele hield de openingsspeech op deze regenachtige dag, die werd bijgewoond door zo’n duizend toeschouwers om dit historische feit mee te maken met de keeper van het Nederlands elftal Piet Kraak. Helaas stond die toen bij Stormvogels niet in het doel, maar gaf wel acte de présence. Later benadrukte Kraak in zijn toespraak de goede band tussen Stormvogels en Egmondia en het idee werd gelanceerd om ieder jaar een toernooi met KFC en Stormvogels te houden op de Lange Plas, waarvoor de gemeente een zilveren vuurtoren beschikbaar stelde. Burgemeester Niele memoreerde
in zijn toespraak dat op 11 november 1935 de plannen reeds werden gesmeed voor een nieuw sportpark. Het moest wel twee meter diep worden afgegraven, wat door de werkeloze vissers en via de werkverschaffing werd
gedaan. Er kwam ook een sintelbaan om het veld heen. Waar vroeger de landjes lagen en waar de aardappelen en groenten werden gekweekt lag nu een schitterend voetbalveld in een kuil, waar menige tegenstander het onderspit moest delven tegen een onverslaanbaar Egmondia. Duizendpoot Rong Zwemmer werkte het liefst op de achtergrond voor de club, maar ontkwam er niet aan om diverse bestuursfuncties op zich te nemen. Zo zat hij vijf jaar in het jeugdbestuur en verlaagde hij de toelatingsleeftijd voor jeugdspelers van 6 naar 5 jaar. Hij maakte met Rein Huiberts nieuwe doelpalen, zorgde voor de “Zandloper”, deed de toto en organiseerde vele loterijen voor de club. In 1949 trouwde Rong met Bets. Trainer Jan Koelink, die tevens secretaris was, zei: “Dan ga ik je toespreken”, maar dat pikte Mr. Spit, de voorzitter, niet. Die reageerde met: “IK ben hier de baas en IK doe het woord!” En zo geschiedde. Enige jaren later kocht Rong in Uitgeest een stencilmachine voor 85 gulden om daar samen met Kees Dekker en Bert Couvert de eerste “Zandloper” mee te stencilen voor Egmondia, de schaakclub en de handbal. Rong: “Man, wat een werk was dat, ik kwam soms midden in de nacht thuis omdat dat rotding steeds vastliep. Ook verzorgde ik samen met Bets het Kersttoernooi, dat altijd een groot succes was. Bets naai-
Amateurvoetbal-NH de dan hesjes om de elftallen uit elkaar te houden, want in het begin was het een rotzooitje, iedereen liep met verschillende kleren aan.” De lichtmasten op het veld heeft Rong eveneens gekocht. “Ik ging in die tijd met Jan de Jong naar Beverwijk om die masten te kopen en heb die later met Engel Konijn en Rein Huiberts geplaatst. Engel deed de elektriciteit en Rein zorgde voor de betonnen fundering.” Rong Zwemmer sponsorde op zijn eigen manier Egmondia: iedere wedstrijd kocht hij, tot vreugde van zijn zwager Arie Visser, die voorzitter was, wel voor enkele tientjes aan loten, wat hem dan ook vele prijzen opleverde. In 1977 kreeg Rong de zilveren bondsspeld van de KNVB voor zijn 25-jarig jubileum als bestuurslid. In 1978 hield Rong de bestuursfuncties voor gezien, al was hij nog graag bereid om de handen uit de mouwen te steken, of het nou metselen was of schilderen, groot onderhoud, doelen vernieuwen, tribune bouwen en opknappen, het maakte hem niets uit. Rong Zwemmer houdt er sinds het jaar 2000 een prachtige hobby op na: vuurtorens bouwen. Vóór die tijd maakte hij windmolens. Als je bij hem thuis komt aan de Dr. Wiardi Beckmanlaan zie je alle vuurtorens met verlichting staan die je langs
15
Foto uit 1939 bij oprichting Egmondia Ronge Zwemmer boven 3e van links (foto Cor Mooij) de Nederlandse kust kan vinden, van Schiermonnikoog tot aan Breskens–Westkapelle in Zeeland. Rong bouwt ongeveer twee maanden aan een vuurtoren in zijn schuurtje achter het huis. De torens bouwt hij van de originele tekeningen na. Zo heeft hij ook de Watertoren nagemaakt die in het Egmondse Museum staat. De J.C.J. van Speyk heeft hij zelfs wel tien keer gebouwd. Zijn torens zijn op veel plaatsen in Europa te bewonderen, zelfs in Italië.
Heden en toekomst Over de fusie wil Rong het volgende nog wel kwijt: “Ik had het mooi gevonden om alles op het Delverspad bij elkaar te hebben, het voetballen, tennis en de sporthal, maar de gemeente heeft beslist om naar de Sportlaan te gaan en dat juich ik natuurlijk ook van harte toe. Het is jammer dat Zeevogels niet naar de Sportlaan wil komen, daarmee duperen ze de jeugd en de toekomst voor het voetbal.” En tenslotte: “Ik spreekt mijn waardering uit voor het huidige bestuur, vooral voor Jan de Jong, de secretaris en Cor Mooij, de voorzitter. De laatste heeft eind jaren ’80, begin jaren ‘90, toen hij ook voorzitter was, laten zien hoe je een club kampioen kan maken en iedereen, inclusief de vele vrijwilligers, op één lijn weet te krijgen en je weet, zonder vrijwilligers kan een amateurclub niet bestaan. Vele goede bestuurders zijn Jan en Cor vooraf gegaan: Piet Zwart, Cor Blok, Mr.Spit , Jan Koelink, Kees Abekrom, Arie Visser, Joop Dekker, Kees Dekker, Jaap Wijker, Henk Schravemade, Jan Visser, Rong en Tiny Blaauboer en Leen Zwart die de Lotto en Toto verzorgden. Door de inzet van deze mensen is Egmondia groot geworden.” Tot slot wil Rong nog dit kwijt: “Ik wens mijn club Egmondia, die het 75-jarig bestaan vierde in 2014, heel veel succes in 2015 en hoop dat hij nog lang mag bestaan”
16
Amateurvoetbal-NH
Technische Commissie van HSV Heiloo Hoe werken wij ?
HSV beschikt over een fraai complex met 5 velden, te weten drie grasspeelvelden, één kunstgras(hoofd)veld en een grastrainingsveld. Bovendien staat er een schitterend onderkomen met onder andere veertien kleedkamers en een wedstrijdsecretariaat op de benedenverdieping, op de bovenverdieping de bestuurskamer, een sponsorruimte en een prachtige kantine die De Basis heet, en verder materiaal- en opslagruimtes onder de tribune met verwarmde ballenkasten. Dankzij dat alles is het goed toeven in Heiloo. Werkwijze van de TC Er is een Technische Commissie (TC) voor de senioren en een voor de jeugd. Die voor de senioren bestaat uit vijf personen, te weten: Edward Geesken, Hein Spaans, Hans Ursem, Lars Ursem en Jan Zoon. Elk van deze vijf mensen heeft zijn eigen taak; zij komen eens in de zes weken bij elkaar om alles door te nemen wat op dat moment op de agenda staat. Edward heeft de seniorenteams die niet tot de selectie behoren en de damesteams onder zijn hoede. Ook organiseert hij verschillende evenementen, zoals de HSVeest-avond
op iedere laatste donderdag van de maand en de Snertloop in de winterstop. Hein verzorgt de coördinatie met de medische staf die aan HSV verbonden is. Die bestaat uit fysiotherapeut Rinus Schefferlie, die al ruim 40 jaar werkzaam is bij de rood/gelen en Orlando son A Hing, de sportverzorger. Hein onderhoudt ook het contact met de TC van de jeugd, te weten Leo van Meene en Klaas Mooij. Hans is de contactpersoon als afgevaardigde van het Hoofdbestuur. Tevens heeft hij de contacten met de Gemeente over het onderhoud van de velden en alles wat daar bijhoort rondom het complex. Hij heeft samen met Jan het beheer over de materia-
len en de kleding. Lars begeleidt de Spelersraad en is mede daardoor de contactman tussen de spelers en de trainers. Verder organiseert hij mede enkele evenementen, waaronder een team-buildingsweekend in de winterstop. Jan verzorgt de contacten met de KNVB. Hij gaat over de organisatie van de wedstrijden, bewaakt het budget van de selectie, regelt de betalingen van de rode en gele kaarten die de selectiespelers oplopen en heeft mede het beheer over de materialen en de kleding. Elke dinsdag- en donderdagavond zijn er één of meer leden van de TC aanwezig bij de trainingen van de se-
Amateurvoetbal-NH
lectie en de overige senioren. Zo kunnen eventuele problemen direct, indien mogelijk, worden opgelost. Tevens is regelmatig een van de TC-leden aanwezig bij wedstrijdbesprekingen van de selectieteams, waardoor de TC ook een gefundeerd oordeel kan geven wanneer de contractverlengingen weer aan de orde komen. Het oordeel van de TC wordt dan ook zwaar meegewogen wanneer die besprekingen plaatsvinden. Continuïteit HSV is een vereniging waar een goede continuïteit is wat betreft de trainers. Zo is Edwin Veenstra afgelopen periode voor het 8ste seizoen vastgelegd als hoofdtrainer van de selectie. Het verhaal dat een trainer na drie of vier jaar weer moet vertrekken, omdat een nieuw gezicht beter zou zijn voor de groep, gaat dus niet automatisch op bij HSV. Omdat er een regelmatige doorstroming van vooral jeugd is, zien we de selectie vanzelf veranderen en krijgt de trainer ook daardoor andere gezichten in de selectie. Edwin Veenstra gaat ook de jeugdtrainers begeleiden via bijeenkomsten die zo’n zes maal per seizoen plaatsvinden. Jeugdcoördinatoren Binnen de jeugdafdeling zijn op dit moment twee jeugdcoördinatoren werkzaam: Klaas Mooij en Leo van Meene. De belangrijkste taken van de jeugdcoördinatoren zijn: Uitvoering geven aan de 1. voetbalvisie en doelstelling van de voetbalverenging HSV, zoals dat is opgenomen in het jeugdvoetbalbeleidsplan. Ondersteunen en begeleiden 2. van trainers bij het geven van trainingen.
In samenspraak met trainers 3. en hoofdleiders te komen tot de juiste elftal-indeling, waarbij bewaakt wordt dat iedere jeugdspeler op zijn of haar niveau speelt . 4. Aanspreekpunt voor trainers, hoofdleiders, ouders en de tc-commissie senioren. 5. Zorgen dat alle elftallen zo veel mogelijk worden getraind door gekwalificeerde trainers. 6. Verzorgen van opleiding aan beginnende trainers. 7. Zorgen dat voldoende materialen aanwezig zijn om trainingen te kunnen geven. 8. Opstellen trainingsschema Begeleiding, samenwerking en overleg goed geregeld Klaas Mooij is op de trainingsavonden van maandag en woensdag aanwezig en Leo van Meene op de dinsdag en donderdag. Op zaterdag zijn de beide jeugdcoördinatoren aanwezig. Op die dag worden wedstrijden ge-
17
volgd, waarbij gekeken wordt naar de (technische) ontwikkeling, voortgang en belevingswaarde (plezier) van de jeugdspelers. Ook wordt in de gaten gehouden of trainers en leiders op de juiste wijze de elftallen coachen en begeleiden. De jeugdcoördinatoren organiseren enkele trainers - en leidersvergaderingen in het seizoen. Daarnaast vindt in de loop van het jaar overleg plaats met het jeugdbestuur. In het jeugdbestuur zijn ook de hoofdleiders van de groepering vertegenwoordigd. Verder is er een nauwe samenwerking met de TC van de seniorencommissie. Daarnaast is er overleg met de hoofdtrainer Edwin Veenstra omtrent de overgang van de A-junioren naar de senioren en de ontwikkeling van de overkomende spelers. Vanuit AZ is HSV een twee sterren-vereniging. De door AZ georganiseerde scholingsbijeenkomsten worden door de jeugdcoördinatoren bijgewoond.
18
Amateurvoetbal-NH
Kleine Sluis 3 Een echt vriendenteam
Ieder weekend gaan duizenden teams het voetbalveld op. De meeste teams worden door de club en/of hoofdtrainer geformeerd. Maar er is ook de categorie Vriendenteam. Interessant om te weten hoe deze teams ontstaan, en wat hen bindt. Is het voetbal belangrijk of draait het vooral om vriendschap, plezier en verbondenheid? En hoe ziet de vriendschap er buiten het veld uit? In Anna Paulowna ontmoetten we een delegatie van het 3e elftal (zondag) van voetbalvereniging Kleine Sluis. Met Frank Waag (37), André Zandvliet (29), Tim de Keyzer (26) en Bart Dijkhuizen (32) spraken we over de historie van het team. Er kwamen vele anekdotes op tafel. Ook blikten we kort vooruit. Oprichting In het voorjaar van 2006 besloot een 16-tal jongens dat zij definitief in het seizoen 2006-2007 gingen starten met een eigen team. In de maanden hiervoor afgaand waren er al grote verhalen en plannen in de lokale uitgaansgelegenheid De Ark. En zoals altijd werden deze plannen
steeds groter naarmate het bier meer stroomde. De grootste initiator Pluk Bakker bleef aandringen en kreeg het team rond. De groep kende elkaar voornamelijk van het uitgaan, of vanuit een eerder voetbalverleden. Het gezelschap was enorm gemêleerd. Sommigen voetbalden al jaren bij de club (BKC), of waren na de jeugd gestopt in verband met studie. Voor verdediger André werd het zelfs een eerste actieve kennismaking met de voetbalsport: “Ik dacht we doen dit een seizoen en dan stoppen we vast weer.” Als coach werd Henk Zandvliet, de
vader van André, gepolst. Hij pakte de handdoek op, en zwaait tot op de dag van vandaag de scepter.
Beginjaren Het elftal werd ingedeeld in de 8e klasse. Het eerste seizoen werd geen groot succes. Er werd welgeteld één punt behaald…..maar dat punt werd vervolgens uiteraard wel uitgebreid gevierd. Een memorabele uitspraak, van Pluk Bakker, uit dat seizoen komt nog regelmatig naar boven. Vooral voor linkshalf Tim staat de quote helder
Amateurvoetbal-NH voor de geest: “Een aanvaller hoeft niet te verdedigen, dus hij stopt bij de middenlijn”, aldus de linkerspits. Overigens was voor een aantal spelers het eerste seizoen ook wel direct het laatste. Maar dit betekende zeker niet het einde van het team. Vanuit de A-junioren kwam er aanvulling. En een aantal bevriende spelers, die het niet gered hadden bij de selectie vonden onderdak bij het team. Vanaf het tweede seizoen stroomden de (doel)punten overtuigender binnen. Sportieve hoogtepunten In het voorjaar van 2012 werd de eerste titel binnengehaald. Compleet met kampioenschaal werd deze prestatie groots gevierd. Een klein bijkomend probleem van dit succes was de promotie naar de 7e klasse. Ondanks weinig spelersmutaties bleek het te lastig om handhaving te realiseren. Maar zoals een (h)echt vriendenteam betaamd werd deze degradatie ook makkelijk geaccepteerd en ging men met volle moed weer naar het volgende seizoen. En prompt pakten zij dat seizoen met overmacht wederom het kampioenschap. Aanvoerder Frank Waag: “We zijn een duidelijk gevalletje van ‘te groot voor het servet, maar te klein voor het tafellaken’.” Overigens verblijven ze nu in de middenmoot, dus een snelle degradatie hoeft dit seizoen geen optie te zijn. Boetepot Zo’n vier seizoenen terug hebben ze besloten om een boetepot in te stellen. Het bedrag per overtreding bedraagt EUR 10,-. Zoals je bij een vriendenteam verwacht zijn de overtredingen zeer divers. De standaardovertredingen zijn uiteraard te laat komen, en een gele of rode kaart. Maar ook het veroorzaken of missen van een penalty, en een eigen doelpunt betekend betalen. In het huidige seizoen is besloten ook het missen van enorme kansen te bestraffen.
Aan het einde van het seizoen wordt door Frank de eindstand opgemaakt. De boetepot wordt tenslotte aangevuld met een bijdrage van de sponsor. Ook betalen alle spelers, die geen boete hebben hoeven te betalen éénmalig EUR 10,-. Voor de penningmeester van Kleine Sluis is deze laatste wedstrijd van het seizoen ook een mooie dag, want de gehele boetepot wordt in de kantine stukgeslagen. Buiten het veld Ook opvallend en erg leuk om te zien hoe divers de spelersgroep is. Naast het leeftijdsverschil zijn ook vele beroepen vertegenwoordigd. Het team bestaat uit onder andere een bouwvakker, een boekhouder, een automonteur, studenten, een beveiliger en een callcentermedewerker. Meer dan genoeg gesprekstof in de kleedkamer en in de kantine. Naast de zondagse bijeenkomsten, en zo af en toe een trainingsavond, spraken diverse spelers ook buiten het veld met elkaar af. Een avondje pokeren, voetbal kijken of een potje zaalvoetballen. “Toch wordt dit wel minder”, merkt Tim op, “Iedereen is drukker met werk, of heeft kinderen. Dan is een avondje lekker thuis met je vriendin / vrouw ook erg fijn.” Maar één afspraak is heilig: het jaarlijkse teamuitje. Ooit begonnen met een uitwedstrijd op Texel, en dus op zaterdag al afgereisd. Hotel geboekt, uiteten voor een goede bodem en daarna de kroeg in. “Niets is gezelliger dan alvast kennismaken met de tegenstander”, lacht André, “Het wakker worden was al zwaar, maar toen er in de douche van de kleedkamer nog lege viskratten stonden werd de kater er niet minder op.” Een vast recept tijdens de volgende teamuitjes werd een potje footgolf. Zo zijn ze al in Haren en Enschede geweest. Maar het allermooiste uitje was in Breda. Aan het einde van de
19
maaltijd stond coach Henk op tafel te speechen, en kreeg hij het hele restaurant stil. Bart vertelt lachend: “Alleen het verliefde stelletje aan het tafeltje achter ons was minder geamuseerd.” Jubileum Het nieuwe seizoen wordt een heus jubileum, want dan breekt alweer het 10e seizoen aan. Op dit moment zijn er nog geen concrete plannen. Maar iedere reden voor een feest(je) wordt aangegrepen, dus we hoeven niet bang te zijn dat dit jubileum ongemerkt voorbijgaat. Wellicht een reünie waarbij ook de jongens van het eerste uur aanwezig zijn. De brainstormsessies voor het jubileum zullen ongetwijfeld al een feest op zich worden….. v.v. Kleine Sluis Voetbalvereniging Kleine Sluis is opgericht op 1 juli 2012 vanuit een fusie tussen BKC en SVAP’74. Naast de afdeling veldvoetbal heeft de omnivereniging uit Anna Paulowna ook afdelingen handbal, korfbal, zaalvoetbal en jeu-de-boules. In totaal heeft Kleine Sluis 800 actieve leden, waarvan er 470 veldvoetballen. Het 1e elftal (zondag) draait dit seizoen mee in de bovenste regionen van de derde klasse. Met vijf andere seniorenteams (waarvan er twee op zaterdag spelen) is de vereniging goed vertegenwoordigd in de regio. De jeugdafdeling, die al in het seizoen 2011-2012 is samengevoegd, is vorig jaar beloond met 2 sterren van de AZ Voetbalschool. En het vrouwenvoetbal zit ook enorm in de lift. In bijna alle leeftijdscategorieën is een team vertegenwoordigd. Inmiddels is de afdeling vrouwenvoetbal een partnerschap aangegaan met Telstar VVNH (De Witte Leeuwinnen). Kijk voor meer informatie op www. kleinesluis.nl
20
Amateurvoetbal-NH
Mitch van Grieken van ZAP Ik stap gewoon iedere week met groot plezier het veld op !
Het op- en begeleiden van de F-pupillen is een zeer belangrijk onderdeel van alle voetbalverenigingen. De jongste jeugd vertegenwoordigt tenslotte de levensader van iedere vereniging. De toekomstige topscoorder of onvermoeibare linksback van het 1e elftal kan zomaar net lid zijn geworden.
Bij ZAP in Breezand is de jeugdafdeling dit seizoen gestart met 4 tegen 4 voetbal voor alle beginnende voetballertjes (max 7 jaar). Wat is hiervan de achterliggende gedachte? Hoe wordt het georganiseerd? Willen de ouders niet liever dat hun kind “gewoon” bij de F-pupillen 7 tegen 7 speelt? Op Sportpark De Zwaluw vertellen Mitch van Grieken (22) en Ossip Wijnker (39) enthousiast hun verhaal. Overgang van Kabouter naar F-pupil “Na het grote succes bij het Kaboutervoetbal konden we vorig seizoen een extra F-team formeren”, vertelt Mitch (hoofdtrainer F-pupillen), “Maar dit team was wel erg jong, met jongens van net 6 jaar, of zelfs nog 5 jaar. Ondanks de indeling in de laagste klasse bleek het leeftijds- en krachtsverschil
in de competitie te groot. Het veld was te groot, de coaching erg moeilijk en sommige jongens hadden nauwelijks balcontact. Dan krijg je wedstrijden waarin je met 15-0 verliest. Erg demotiverend.” In de zomerstop hebben zij daarom besloten om een halfjaar te gaan proefdraaien met een eigen 4 tegen 4 competitie. Hiermee wordt de overgang tussen de Kabouters en het reguliere F-voetbal vergemakkelijkt. 4 tegen 4 Iedere zaterdag zijn er nu 16-20 dolenthousiaste voetballertjes. Gedurende één uur spelen ze drie wedstrijdjes. De veldjes zijn 25 x 35 meter
en doeltjes van 1 bij 3 meter, dus geen keeper benodigd. Ossip, technisch jeugdcoördinator: “Je merkt dat de kinderen zich nu sneller ontwikkelen. Ze hebben veel balcontact, scoren lekker veel, en zijn voor de trainers/ coaches ook beter te begeleiden. We laten ze ook in aanraking komen met de spelregels, dus bijvoorbeeld gewoon een aftrap na een doelpunt.” Ook de reacties van ouders zijn erg positief. Zij zien dat het voor hun kind laagdrempeliger is, en zij het voetbal met meer plezier beleven. Naar aanleiding van alle positieve reacties is besloten om het 4 tegen 4 ook de rest van het seizoen te organiseren.
Amateurvoetbal-NH Er zijn zelfs enkele lijntjes uitgezet naar andere clubs om een keer op zaterdag een uittoernooitje te organiseren. “Op deze manier proeven de kinderen ook alvast aan het fenomeen uitwedstrijd”, licht Ossip toe. Volwaardig lid Hoewel de kinderen niet deelnemen aan de reguliere competitie beschouwt ZAP hen wel als volwaardig lid. Ze mogen altijd met de F-pupillen meetrainen, en soms speelt er iemand mee met het laagste F-team als dat team spelers mist heeft op zaterdag. Ossip, zelf jarenlang een zeer gewaardeerde verdediger van ZAP 1, voelt ook de betrokkenheid van het veldvoetbalbestuur richting de jongste jeugd: “We wilden graag vier doeltjes voor het 4 tegen 4 voetbal. Binnen twee weken stonden de doeltjes op het veld. Grote klasse!” Sporthal Een groot voordeel dat ZAP kent is het beschikken over een eigen sporthal. Vanaf Sinterklaas tot 20 februari (daarna opbouw Lentetuin Breezand) kunnen de F- en E-pupillen altijd trainen. En ZAP organiseert voor de winterperiode voor de F, E en D-pupillen een zaalvoetbaltoernooi.
21
Hierbij nodigen zij de omliggende clubs (Kleine Sluis, Wieringerwaard en Oudesluis) uit. Ossip: “Naast het feit dat onze voetballers nu altijd kunnen trainen, is het ook enorm goed voor de techniek van de voetballers. Een echte luxe.” Conclusie Het laatste woord is aan de hoofdtrainer: “Het was best een spannende keuze, die we aan het einde van vorig seizoen hebben gemaakt. Maar door goed en duidelijk te communiceren met de betrokken ouders is iedereen het eens met de weg die we ingeslagen zijn. De positieve geluiden vanuit de vereniging en de speelvreugde van de toekomstige F-pupillen sterken ons in de keuze. Op de langere termijn zal de vereniging hier haar vruchten van plukken.“ ZAP De gemoedelijke club uit Breezand, gemeente Hollands Kroon, telt 250 jeugdleden en 6 seniorenteams. Het vlaggenschip komt uit in de 2e klasse A (zondag), en ook het tweede elftal (reserve hoofdklasse, na drie promoties op rij!) is van een uitstekend niveau. Door de concurrentie van het eigen handbalbolwerk groeit het vrouwenvoetbal minder hard dan de
landelijke trend. Als laatste onderdeel van de Sportfederatie ZAP is de afdeling tennis vertegenwoordigd. Het mooie van de dorpsclub is de onderlinge gemoedelijkheid. Uiteraard richten de ogen zich op de prestaties van het eerste en tweede elftal, maar de andere leden zijn net zo belangrijk. Een goed voorbeeld hiervan is dat de hoofdtrainer ook meerdere keren per jaar aanwezig is bij de bijeenkomsten van de jeugdtrainers. En de selectiespelers draaien net zo gemakkelijk een dienst in de kantine. Kijk voor meer informatie op www. zap-voetbal.nl.
Mitch van Grieken: Voor de student Bouwkunde is dit seizoen zijn 3e jaar als hoofdtrainer van de F-pupillen. Hiervoor is hij 1,5 jaar assistent-trainer geweest. “Het voetbal is echt een uitlaatklep voor mij. Heerlijk om na een dag hard werken het veld op te stappen.” Regelmatig neemt hij ook de lagere F-teams onder zijn hoede. Naast zijn coachfunctie bij F1 is hij de hele zaterdag op de club te vinden om bij alle teams te kijken. Om zijn voetbalweekend compleet te maken speelt hij op zondag in ZAP 5. “Ik hoef niet veel over mijn eigen talenten op te scheppen, maar ik stap gewoon iedere week met groot plezier het veld op. Het spelletje is fantastisch”. Ossip Wijnker: Vanaf dit seizoen is hij Technisch Jeugdcoördinator bij ZAP. In het dagelijks leven is Ossip bewegingsconsulent. “Ik geef in deze functie veel les op het basisonderwijs. Om deze reden heb ik weinig ambitie om trainer te zijn. Toen mijn club de vraag stelde of ik als TJC aan de slag wilde gaan was ik direct enthousiast. Ik wil mijzelf verder ontwikkelen. En vervolgens de andere trainers prikkelen om ook nieuwe cursussen te gaan volgen. En dan met elkaar aan de slag om het niveau van de club stapje bij stapje omhoog te helpen.”
22
Amateurvoetbal-NH
Dames 1 Oosthuizen zet zich in voor stichting Fight Cancer
In totaal krijgen in Nederland meer dan 100.000 mensen per jaar kanker, dit zijn 12 mensen per uur. Deze schokkende aantallen maken weer eens duidelijk waarom wij de strijd aan moeten gaan tegen kanker. De Dames 1 van V.V. Oosthuizen heeft zich het afgelopen jaar ingezet voor Fight cancer, ze hebben hiermee ruim €3.000,- opgehaald. Ze dagen nu jullie uit om dit jaar ook mee te doen! Vanuit de liefde voor het leven gaan zij de strijd tegen kanker aan, doen jullie mee?
Tegen een teambuildingsactiviteit/ teamuitje zeggen de dames geen nee. Demi Siebeling kwam met het idee om als teambuildingsactiviteit iets voor het goede doel te doen. Demi is een vierdejaars student van de opleiding Sport, Management & Ondernemen van de Hogeschool van Amsterdam. Door haar stage bij Fight cancer was de keuze voor dit goede doel snel gemaakt. ‘Iedereen kent wel iemand die kanker heeft of heeft gehad, daarom was iedereen het er mee eens Fight cancer als goed doel te koppelen aan onze teambuildingsactiviteit. De ac-
Het dames team van V.V. Oosthuizen is sinds heug en meug een onderdeel van de vereniging. De dames 1 van dit moment speelt al een aantal jaar samen en zijn zo waar een vriendinnengroep geworden. Na een jaartje pauze zijn ze vorig jaar in de vijfde klasse begonnen. Het kostte de dames weinig moeite om het kampioenschap binnen te halen. Op dit moment staan ze op een mooie tweede plaats in de vierde klasse en hopen zij op promotie. De dames houden van voetbal, maar ook van de gezelligheid die erbij hoort!
Demi Siebeling
tiviteit is een nieuwjaarsduik geworden!’ ‘Het was November en op stage hadden wij het over de jaarlijkse nieuwjaarsduik, het leek ons leuk als mensen door heel Nederland het water in zouden duiken voor Fight cancer. Het leek mij vooral leuk om dit met mijn voetbalteam te doen. Zelf had ik nog nooit meegedaan aan een nieuwjaarsduik, maar ik dacht: eens moet de eerste keer zijn!’ Fight cancer is een jonge en eigenzinnige stichting voor jongvolwassenen die fondsen werft voor KWF Kan-
Amateurvoetbal-NH
23
daagt andere dames teams/MA1 teams uit om ook de strijd aan te gaan tegen kanker. Het is nog ver weg, maar het lijkt de Dames van Oosthuizen super leuk om met andere dames uit de regio de strijd tegen deze rotziekte aan te gaan. Doe dus met jouw team ook mee aan een nieuwjaarsduik, je kan gewoon bij iedere georganiseerde duik in de buurt meedoen! Je hoeft dus niet een hele nieuwjaarsduik te organiseren zoals de Dames van v.v. Oosthuizen. Laat je sponsoren en duik het koude water in! Voor het team dat het meeste geld ophaalt staat een leuke verassing te wachten! Lijkt het jou leuk om met je team ook de strijd aan te gaan?
kerbestrijding. Onder het motto ‘Love life. Fight cancer.’ laten zij zien dat de strijd tegen kanker resultaat oplevert en inspireren zij mensen om mee te doen. Fight cancer wil jonge mensen bewust maken van de noodzaak van kankerbestrijding, ze betrekken bij de strijd tegen kanker en vooral: aansporen tot actie! De opbrengsten van Fight cancer gaan via KWF Kankerbestrijding naar wetenschappelijk kankeronderzoek en preventie. ‘Het plan was om een nieuwjaarsduik te doen en daarmee zoveel mogelijk geld op te halen voor onderzoek naar kanker. Iedereen liet zich als het ware sponsoren om het water in te duiken. Het doel was om per persoon honderd euro op te halen. Dit doel hebben we uiteindelijk ruim overschreden! We hadden een pagina aangemaakt, zodat iedereen gemakkelijk online kon doneren. Sommige dames waren in het begin wat sceptisch over het plan, maar een aantal waren direct enthou-
siast. Met die paar enthousiaste dames gingen we meteen van start. De rest van de dames volgde allemaal vanzelf’ De dames hebben ervoor gekozen om een eigen nieuwjaarsduik te organiseren en het IJsselmeer in te duiken bij het Warder zwembad. Uiteindelijk doken ze met vijftien meiden uit het team en drie andere het water in! Er waren zo’n 75 toeschouwers aanwezig. De warme chocomel, glühwein en broodjes unox stonden klaar voor de duikers en toeschouwers. In totaal hebben de dames het prachtige bedrag van €3.285,39 opgehaald! ‘Een bedrag waar wij allemaal heel erg trots op zijn, volgend jaar proberen wij het te overtreffen. We hebben allemaal erg genoten van de dag zelf en volgend jaar duiken wij zeker weer het water in voor Fight cancer!’. De dames 1 van V.V. Oosthuizen
Neem dan voor meer informatie contact op met: Demi Siebeling of Amateurvoetbal NH (Johan Rutz)
[email protected]; 06 – 39 77 76 36
[email protected] 06 – 53 69 66 42
LEESMAP BESTELLEN ? BEL Reijne's GLP
Gedempte Veert 203 Tel nr: 072-5642910
www.footbally.nl
[email protected]
Dé complete voetballeverancier voor clubs, trainers, coaches en keepers, met het meest uitgebreide assortiment. Van cornervlag tot wedstrijdbal, van overgooier tot loopladder, van taktiekbord tot schrijfblok en van handschoen tot beschermende kleding. Bezoek de shop in Zwaag of kijk op de website www.footbally.nl !!!!
Frans Hoek Sport De Compagnie 33 D 1689 AG Zwaag Tel. 0229-240034
Amateurvoetbal-NH
25
Reiger Boys, club vol ambitie
“Tjonge, wat ziet het er hier mooi uit, het lijkt wel een profclub!” Zomaar een spontane ontboezeming van een moeder van een jeugdspeler; haar zoontje komt met zijn team tegen Reiger Boys voetballen. Ook de andere meegekomen ouders kijken vol bewondering om zich heen, terwijl zij, op weg naar een kop koffie, de trap oplopen van “Reigerstaete”, het thuishonk van voetbalvereniging Reiger Boys. Het is een begrijpelijke reactie, want sinds de Heerhugowaardse zaterdagderdeklasser in 2001 naar het huidige complex verhuisde, beschikt de club inderdaad over een droomaccommodatie.
Het begon allemaal in de jaren negentig van de vorige eeuw. Sportpark “De Kabel”, in het centrum van Heerhugowaard, werd door de gestage aanwas van leden langzamerhand te klein voor gebruik door de twee grootste voetbalclubs van Heerhugowaard, SVW’27 en Reiger Boys. Van gemeentewege werd de twee clubs daarom een keuzemogelijkheid aangeboden: wie wilde verhuizen naar een nieuw aan te leggen complex zou alle medewerking krijgen. Bij SVW
voelde men er niet veel voor om te verkassen, maar Reiger Boys greep deze unieke kans met beide handen aan. Een goede keus, zou al spoedig blijken. Het toenmalige bestuur ging vervolgens voortvarend aan het werk. Een drukke tijd brak aan, met steeds als uitgangspunten: we willen “nieuw voor oud” en het moet een perfecte, op de toekomst gerichte accommodatie worden. De Heerhugowaardse architect Jim Lubach ging met die opdracht aan de slag en hij heeft er werkelijk iets fraais van gemaakt. Toen het hele sportcomplex van ruim acht hectare, “De Wending genaamd”, in 2001 werd opgeleverd,
waren de complimenten dan ook niet van de lucht. Komend vanaf de ruime parkeerplaats komt men via de fraaie entree het clubgebouw “Reigerstaete” binnen. Op de begane grond bevinden zich de 16 kleedkamers, de ontvangstkamer en massage- en diverse opslagruimtes. Op de bovenverdieping, zowel met de trap als met de lift bereikbaar, ligt de ruime en lichte kantine, van waaruit men voluit zicht heeft op het hoofdveld met kunstgras. Verder zijn er enkele instructie- en vergaderruimtes en de uiterst comfortabele bestuurskamer. De grote tribune met 400 zitplaatsen kan men via de kantine en buitenom bereiken. Alles bij elkaar een rijk bezit, dat een bezoek zeker waard is.
Voorzitter Ben Rietveld
26
Amateurvoetbal-NH moesten zij de complete kleding aanschaffen, naast hun sponsorbijdrage aan de club. In de nieuwe situatie betaalt een sponsor behalve de sponsorbijdrage alleen de opdrukkosten van het tenue.
De uitgever annex eindredacteur van dit blad, Johan Rutz, kan de bewonderende woorden over het Reiger Boys-complex volmondig beamen. Hij maakte de verhuizing namelijk mee, immers, gedurende drie jaar, van 1999 tot juni 2002, was hij hoofdtrainer van Reiger Boys. Volgens Johan heeft Reiger Boys “het mooiste complex van Noord-Holland”. Kleding en kledingfonds Met ingang van het seizoen 20142015 heeft Reiger Boys een eigen kledinglijn, uiteraard in de clubkleuren geelzwart. Er waren diverse redenen om een eigen kledinglijn op te zetten. Een heel belangrijk motief was, dat de jeugdleden voorheen nogal wat geld kwijt waren als er weer eens een nieuw tenue moest worden aangeschaft omdat het oude te klein was geworden. Verder wilde men naar eenheid van tenue toe, voor de hele vereniging, van kabouters tot en met de senioren. En tenslotte woog mee, dat het voor potentiële (team)sponsors veel aantrekkelijker zou worden om een team te “adopteren”. In de oude situatie
Om die kledinglijn te realiseren werd, na akkoord van de ledenvergadering, het kledingfonds opgericht en werd een kledingleverancier gekozen. Dat werd Jako/SMP Sportscare. In het kort werkt het als volgt. De vereniging schaft alle tenues aan en de leden betalen 20 euro per jaar aan het kledingfonds. Voor alle teams is er een “big bag” met tenues beschikbaar. Daarnaast levert Jako een variëteit aan artikelen, zoals trainingspakken, voetbalschoenen, jacks, scheenbeschermers en nog veel meer. Iedereen kan de artikelen komen bekijken en passen in de fraai ingerichte Demoshop in het clubgebouw (elke zaterdag geopend van 10.00-14.00 uur). Vervolgens bestelt men het gewenste artikel via de Webshop van Reiger Boys. Van alle kanten wordt positief gereageerd op de realisering van het kledingfonds. International Youth Tournament Zaterdag 16 mei 2015 gaat het weer gebeuren: vele bekende clubs uit binnen- en buitenland komen met hun beste E-pupillenteam bij Reiger Boys strijden om de grote beker van het International Youth Tournament (IYT). Voor de 6de editie van dit spraakmakende toernooi hebben zich wederom gerenommeerde profclubs aangemeld. Van over de grens hebben Tottenham Hotspur, Celtic, KV Meche-
len, Racing Genk en KV Oostende hun deelneming al toegezegd. Vanuit eigen land zullen Feyenoord, FC Utrecht, ADO Den Haag, PEC Zwolle, Fortuna Sittard, Helmond Sport en RKC/FC Den Bosch acte de présence geven. Daarnaast zal een groot aantal amateurclubs, het merendeel uit de regio, aan het toernooi deelnemen. Celtic is een van de vaste gasten in Heerhugowaard. Zowel het spel van de Schotse jongens als het enthousiasme van de meegekomen supporters zijn altijd weer een genot om te zien. Het toernooi heeft inmiddels een goede naam opgebouwd, hetgeen te merken is aan de grote aantallen belangstellenden die naar sportcomplex De Wending komen. De gehele toernooidag vinden de toeschouwers op het terrein voldoende gelegenheid om zich te voorzien van diverse hapjes en drankjes en om plaats te nemen op een van de gezellige zitjes. Natuurlijk hopen de organisatoren op fraai weer op die 16de mei.
Amateurvoetbal-NH Ambities Terecht noemt Reiger Boys zich een “club vol ambitie”. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen van het veldvoetbal wordt al jaren systematisch en doelgericht gewerkt aan verhoging van het spelniveau. Dat begint al bij de jongste jeugd, waar volgens een duidelijke planning getraind wordt. Die lijn wordt doorgetrokken tot en met de senioren en nu worden de resultaten zichtbaar: diverse jeugdteams gooien hoge ogen in de competitie, het eerste vrouwenteam speelt in de Topklasse en het eerste herenteam doet, na het kampioenschap en de promotie van afgelopen seizoen, nu
in de derde klasse mee in de kampioensrace. Ook de nog jonge zaalvoetbaltak, onder de naam Reiger Boys/Treffer Uitzendbureau, doet het goed. Er is een flinke aanwas van (jeugd)spelers en de senioren van de mannen en de vrouwen zetten goede prestaties neer. Het eerste vrouwenteam komt uit op het hoogste landelijke niveau, de Eredivisie. Onmisbare vrijwilligers Niet onvermeld mag tenslotte blijven dat Reiger Boys zich kan
27
verheugen in een groot aantal vrijwilligers, die zich iedere week, jaar in jaar uit, enthousiast en belangeloos inzetten voor hun club. Zonder anderen tekort te willen doen mag met name de “MOT-ploeg” genoemd worden (MOT staat voor Materialen, Opstallen, Terreinen). Deze ploeg bestaat uit een aantal “rijpere” leden en zorgt ervoor dat alles op sportlandgoed “De Wending” er piekfijn uit blijft zien. Ten teken dat de vereniging al zijn medewerkers koestert, wordt elk jaar een groots feest georganiseerd voor iedereen die zich op een of andere manier inzet voor de Heerhugowaardse geelzwarten.
Schardam, ’Camping in direct aan n e s k ij d n e it bu , ste plaatsen a V . r e t a w t n he , huurcarava n e s t a la p n e passant oreca’ en gezellige h
Camping de Eenhoorn www.campingdeeenhoorn.nl
28
Amateurvoetbal-NH
DZS INTERNATIONAAL ! NIEUWE BESTEMMING VOOR OUDE TENUES
Een satellietclub van DZS? Bij aanvang van het seizoen 2014-2015 zijn alle teams van v.v. DZS uit Wijdewormer in het nieuw gestoken door hoofdsponsor Sport 2000 Purmerend. “Wat doen we met de oude DZS-shirts? “, werd vaak gevraagd aan het bestuur en de jeugdcommissie van DZS. Nu, daar waren ze snel uit. De familie Geerts uit Wijdewormer heeft in Kenia namelijk een school opgezet en DZS zocht een goede bestemming voor de shirts. De combinatie was spoedig gemaakt en het gevolg is dat een school in Kenia nu in de shirts van De Zilveren Schapen voetbalt. En zeg nou zelf, is het geen plaatje?! Schaap Op de elftalfoto staat het team van de “Kimanjo school”, een secondary school (voortgezet onderwijs) in het district Laikipia North. De kleine tenues, die ook zijn verstuurd, zijn voor “Ngbolo school, primary” (lagere school), ook in Kenia. De tenues werden officieel en feestelijk overhandigd tijdens Kerstmis 2014. Leuk detail: ze hebben het team de naam “Schaap” gegeven.
Ngabolo Primary and Kimanjo Secondary School, Kenya De scholen liggen in het Masai en Samburu-district van Kenia, in een gebied waar water schaars is, families in kleine hutjes leven en rondtrekken met hun geiten en vee op zoek naar gras. De kinderen komen regelmatig te laat op school, omdat de weg versperd wordt door de vele olifanten. Het was uiteindelijk de Nederlander
Charlie Geerts, die ervoor gezorgd heeft dat de school daadwerkelijk gebouwd werd. Toen de basisschool in 2010 in gebruik werd genomen werd Geerts gevraagd om mee te helpen met het realiseren van een school voor voortgezet onderwijs. Nu staan beide scholen er. De Ngabolo basisschool heeft 450 leerlingen en de Kimanjo Secondary School 140 studenten. Er zijn klaslokalen, een keuken, een eetzaal, ziekenzaal, bibliotheek, kantoorruimte, huizen voor leraren en een watervoorziening. Dit alles, evenals overigens een deel van de leraren, is gefinancierd door de donaties van allerlei toeristen die het gebied bezoeken. De overheid heeft voor vijf docenten gezorgd. De kinderen in Kenia vinden het geweldig om naar school te gaan. Ze leren op school Swahili en Engels. Ze zingen veel traditionele liedjes, er zijn danscompetities en hardloopwedstrijden. Er wordt ook aan volleybal, handbal en netbal gedaan. Maar voetbal is toch de populairste sport. Iedere dag wordt er gevoetbald door zowel jongens- als meisjesteams. En
als er geen bal voorhanden is, maken ze die zelf van plastic zakken. Elk kind van de Ngabolo and Kimanjo school is fan van Ajax en allemaal vinden ze het geweldig om hun oranje voetbaltenue te dragen. De school supporten? Wil je dit mooie initiatief ook steunen? Je kunt de school bereiken via e-mail
[email protected] (UK Registered Charity Number 1135347). Tenues ruilen? Overigens heeft DZS een aantal tenues (3 teamtassen) in Neck gehouden. Graag zou de vereniging die willen ruilen met tenues van een andere voetbalclub, zodat DZS voor zowel Senioren, Junioren en Pupillen een reservetenue heeft. Als er een vereniging is die haar shirts wil ruilen met de DZS-shirts, kan contact worden opgenomen met de secretaris van DZS (zie de website van DZS).
Amateurvoetbal-NH
29
HEEFT EEN CLUB ZONDER VUTTERS NOG TOEKOMST? De Vutters van St. Adelbert
We reizen af naar Egmond-Binnen waar zondag 4e klasser St Adelbert haar wedstrijden voetbalt. De reden voor ons bezoek aan Sportpark De Kwekerij is de VUT-ploeg. Deze stille krachten zijn ongelooflijk belangrijk voor de vereniging, maar ze staan zelden in de spotlights. Hoogste tijd om met hen in gesprek te gaan.
Wie vormen de VUT-ploeg? De huidige ploeg bestaat uit 11 mannen, die zoals de naam al doet vermoeden, met de VUT zijn: Gert van den Berg (75), Nico Leuring (62), Jan Admiraal (62), Herman Haak
(79), Jan Walta (75), Nic Stuifbergen (62), Willem Liefting (74), Willem Dekker (67), Hans van Denzen (67), Jan Tervoort (72) en Jan Admiraal (66). Wat is de VUT-ploeg? Iedere maandagochtend (8:30-12:00 uur) verzamelen de mannen bij St. Adelbert en gaan aan de slag op het complex. Geen klus(je) is hen te veel. Het algemene onderhoud aan het complex (tribune schoonmaken, kantine / kleedkamers opruimen, schilderen, vegen etc.) is een belangrijke taak. Maar ook het wegbrengen van de lege flessen, het opruimen van de lege fusten, het aankondigingsbord met hierop de aanstaande tegenstander updaten en de doelnetten omhoog hangen, zodat er gemaaid kan worden, pakken zij op. Samengevat
valt eigenlijk alleen het maaien (gemeente) en het krijten van de lijnen niet in het takenpakket van de VUTploeg. Naast alle werkzaamheden is er natuurlijk ook tijd voor een bak koffie en gezellig ouwehoeren. De wedstrijd van het eerste elftal wordt hierbij uiteraard besproken. En ook een goede grap of kwinkslag ontbreekt nooit. “Iedereen kan en mag alles zeggen wat hij wil. We zijn een hechte groep.” Hoe is de VUT-ploeg ontstaan? “Ik ben van de huidige ploeg het langste actief”, vertelt Jan Walta, “Het bestuur vroeg mij op de man af of ik interesse had op het moment dat ik met
30
Amateurvoetbal-NH
VUT ging. Ik was toen 57. De VUTploeg was 1 jaar eerder ontstaan, en bestaat inmiddels dus alweer zo’n 18 jaar.” Op het moment dat er een vacature in de VUT-ploeg ontstaat gaat de VUT-ploeg zelf op zoek naar een geschikte kandidaat. “Je komt niet zomaar in de VUT-ploeg, want je moet in de groep passen en uiteraard ook wel enige handigheid hebben”, luidt het in koor. “Dit laatste geldt overigens niet voor Gert”, wordt er geroepen. Een groot lachsalvo is het gevolg. Voor nieuwkomers is er overigens wel één zeer belangrijke regel: bij het debuut op maandagochtend moet er getrakteerd worden! Als laatste zijn Jan en Nico aangenomen als lid van de VUT-ploeg. “Met hun achtergrond als loodgieter en elektricien zijn zij een welkome aanvulling.” Waardering Ondanks het vele (onzichtbare) werk dat de VUT-ploeg verricht missen zij weleens de waardering vanuit de spelers en het bestuur. “Wij weten dat ons werk wordt gewaardeerd, maar het voelt voor de mensen als normaal, als vanzelfsprekend, dat wij het doen. Een extra schouderklopje doet soms enorm goed.” Misschien is deze instelling ook wel typerend voor een dorp als Egmond-Binnen. Je loopt er niet mee te koop hoeveel tijd en energie je in je vereniging steekt, maar zo af en toe een blijk van waardering is goud waard. “Overigens worden wij altijd wel genoemd in het jaarverslag en op de nieuwjaarsreceptie. En met Kerst krijgen wij, net als alle vrijwilligers, een lekkere tulband van de club.” De meest uitgesproken complimenten horen zij vaak van de tegenstander. In de bestuurskamer wordt regelmatig door de bezoekers opgemerkt hoe
netjes de accommodatie eruit ziet. Vandalisme Een grote doorn in het oog van de VUT-ploeg is het gebrek aan respect van de jeugd voor de eigendommen van de vereniging. Regelmatig moet de ploeg herstelwerkzaamheden verrichten op het complex. Van afgestoken vuurwerk in de tribune tot het vernielen van een aangelegd bruggetje. Ook de papiercontainer is helaas een gewild object. Inmiddels moet de container iedere avond met sloten worden afgesloten. “Het is niet alleen asociaal, maar voor ons ook allemaal extra werk om het op te ruimen en te herstellen. Deze tijd kunnen we beter steken in het verbeteren van het sportpark.” Hoe ziet de toekomst eruit voor de VUT-ploeg? Er wordt in Egmond-Binnen nog altijd gesproken over een mogelijke fusie tussen St. Adelbert, Egmondia (Egmond aan Zee) en Zeevogels (Egmond aan den Hoef). De VUT-ploeg weet zeker dat er ook bij de nieuwe vereniging behoefte zal zijn aan een VUT-ploeg. Het is aannemelijk dat er mensen zullen afvallen, die moeite hebben met de fusie. Met name bij de ouderen is de rivaliteit nog wel aanwezig. Hoewel de tijd dat de doelpalen van St. Adelberg, door leden van Egmondia, de nacht voorafgaand aan de derby blauw werden geschilderd al wel enige tijd achter de rug ligt. De jeugd kent elkaar allemaal van school en speelt soms zelfs al in gemengde teams. De tijd zal het leren. “We zullen geen kwaliteit inleveren,
want ook Egmondia en Zeevogels beschikken over prima VUT-ploegen!” Maar voorlopig zijn de mannen nog iedere maandagochtend hard, en met veel plezier, aan het werk op sportpark De Kwekerij. Een voetbalvereniging kan niet meer bestaan zonder de inzet van dergelijke vrijwilligers. Foto’s Tot slot worden er enkele foto’s gemaakt om de VUT-ploeg ook een gezicht te geven. Uit bijgeloof is de VUT-ploeg eigenlijk gestopt om met elkaar op de foto te gaan. Tot 3x toe overleed, binnen afzienbare tijd na de foto, het oudste lid van de VUT-ploeg. Lachend proberen ze nu dus eerst nog onder foto’s uit te komen, maar staken dit “protest” uiteindelijk toch.
Amateurvoetbal-NH
31
De oudste Clubscheidsrechter ? Lau Smits een echt clubmens !!! Rens Dijkshoorn stuurde mij onderstaand verslag, over een scheidsrechter van 86 jaar die nog steeds actief aan het fluiten is. Natuurlijk gaan we dit plaatsen. Nog sterker, wij zoeken scheidsrechters die nog ouder zijn. LAAT HET ONS WETEN! En wie zou de oudste vrouwelijke scheidsrechter zijn?????
Lau Smits leerde ik kennen toen ik in het jaar 2001 vanuit Den Helder naar Heemskerk verhuisde en waar ik bij de voetbalvereniging Helder wedstrijden floot. Ik wilde mijn hobby als scheidsrechter graag voortzetten en meldde mij aan bij ADO ‘20 . Vlak voordat ik mijn eerste wedstrijd zou fluiten, kwam er een klein mannetje op mij af, stelde zich voor als Lau Smits en heette mij welkom bij de club. Het eerste wat hij vroeg was het nummer van mijn bankrekening, omdat je als scheidsrechter bij ADO’20 een financiële vergoeding kreeg. Lau zat in de Lagere Seniorencommissie en een van zijn taken was het bijhouden van het aantal gefloten wedstrijden en zorgen dat de scheidsrechters de daarbij behorende vergoeding uitbetaald kregen. Wie je
ook sprak of nu nog spreekt, iedereen heeft alleen maar bewondering en respect voor Lau Smits . Na zijn voetbalcarrière is hij jaren trainer geweest bij de jeugd van ADO'20 en heeft hij diverse commissies ondersteund. Momenteel is hij nog actief als club-
scheidsrechter en door het computertijdperk voor het laatste jaar lid van de Lagere Seniorencommissie. Lau is 86 jaar en voor zover ik weet, de enige clubscheidsrechter die een uur voor de wedstrijd een warming up doet.
32
Amateurvoetbal-NH
Voetbalvereniging D.T.S. strijdt voor “groene” kleedkamer
OUDKARSPEL – Voetbalvereniging s.v. D.T.S. uit Oudkarspel heeft als enige vereniging uit Noord-Holland de finaleronde weten te bereiken van de projectronde van de Klaas-Jan Huntelaar Foundation, waarbij amateurclubs kans maken om een geldbedrag te winnen om een project voor de club te realiseren. DTS strijdt in deze race voor ‘groene kleedkamers’ én – misschien nog wel belangrijker - voor een bezoek van Klaas-Jan Huntelaar aan de club.
van s.v. D.T.S. draait om het renoveren van de kleedkamers op milieubewuste, duurzame wijze”, legt Niels Mammen, jeugdvoorzitter van s.v. D.T.S. uit. “De kleedkamers zijn toe aan groot onderhoud. Wij gaan voor ‘groene’ kleedkamers met minder verbruik van water en energie. Enerzijds om milieubewustzijn bij onze leden te vergroten, maar zeker ook om de kosten van het verbruik van water en energie structureel terug te dringen..” Het te winnen bedrag wordt gebruikt voor een zonneboiler, zonnepanelen, led verlichting en waterbesparende douchekoppen. Dit project valt onder de kernwaarde ‘aarde’ van de KlaasJan Huntelaar Foundation.
Vijf clubs, verspreid over heel Nederland, hebben de finale bereikt en strijden mee naar de geldprijs van 18.750 euro waarmee een zelf gekozen project wordt gefinancierd. “Het project
Waarden “Dit project is voor ons een mooie stok achter de deur om andere waarden door te voeren binnen de vereniging”, geeft Niels aan. “Ook als we niet winnen, is deelname aan deze wedstrijd
een winst voor de vereniging. Zo werken we aan een gezondere kantine en doen we verschillende schoonmaakacties om het complex nog schoner aan de vakjury te kunnen tonen, maar ook om meer bewustzijn te creëren bij onze leden.” Acties De winnaar wordt gekozen aan de hand van publieksstemmen (60 procent) en door een juryoordeel (40 procent). De jury bekijkt en beoordeelt elk project aan de hand van de waarden van de Klaas-Jan Huntelaar Foundation. s.v. D.T.S. betrekt haar jeugd bij de acties om de hele regio te laten stemmen. “Alle leden hebben inmiddels gestemd, nu de rest van Langedijk en Noord-Holland nog”, aldus Niels. “We werven stemmen via social media en de DTS-app. Daarnaast zijn we een pr-campagne gestart rond ons complex, bij sponsoren en bedrijven. De jeugdleden gaan bij
Amateurvoetbal-NH
33
Stem voor s.v. D.T.S. en haal K-J Huntelaar naar Langedijk supermarkten en scholen staan om stemmen te werven. In onze kantine staat een stemcomputer, dus iedereen die de kantine bezoekt wordt verzocht te stemmen. Alle jeugdspelers van bezoekende clubs, krijgen tijdens de actieperiode een mandarijntje met daarop een sticker met het verzoek te stemmen en de coaches van deze teams worden ingelicht over ons project. Dit is nog maar een greep uit alle acties die we voeren voor het uiteindelijke doel; Klaas-Jan Huntelaar verwelkomen bij onze club. Ja, dat geldbedrag zou geweldig zijn, we kunnen het echt heel goed gebruiken. Maar, een voetballer als Klaas-Jan Huntelaar ontvangen op de club is natuurlijk het ultieme doel.” Stemmen s.v. D.T.S. heeft de stemmen hard nodig. Steun deze club en laat de lang gekoesterde wens uitkomen.
Door te stemmen maakt iedereen kans op mooie prijzen, waaronder een wedstrijdshirt van Huntelaar en ballen voorzien van originele handtekening. Stemmen kan nog tot 30 april via www.svdts.nl of in de kantine van
s.v. D.T.S. op de speciale stemcomputer. Het complex van s.v. D.T.S. is gevestigd aan Oeverzegge 1 in Oudkarspel.
Gezocht verhalen, voor de komende edities, Wij zoeken leuke verhalen over teams, die bijvoorbeeld nooit winnen of altijd winnen, de oudste actieve speler van NH, enz enz OF : Een vrijwilliger die in het zonnetje gezet moet worden met een leuk ver-
haal
OF : Ik zoek een jong talent die bij een BVO heeft gezeten voor een paar jaar, maar nu weer terug is gekeerd is bij het amateurvoetbal Johan Rutz Bel (06 - 53 69 66 42) of mail naar
[email protected]
34
Amateurvoetbal-NH
Plezier staat voorop Trainster Sonja Bouma leidt Ursemse kabouters op
Sonja Bouma was dertien jaar actief als voetbalster. Tegenwoordig begeleidt zij de jongste voetballertjes van SC Dynamo en dat doet ze met plezier. “Al is het soms wel een uitdaging.” Een zonnige dinsdagmiddag in Ursem. Zoals elke week staat om half vijf de training van de kabouters op het programma. Toch is het kunstgrasveld om vier uur al overvol. De jonge voetballertjes trappen fanatiek tegen de bal en rennen met veel energie over het veld. Een kwartier later verschijnt ook trainer Sonja op het sportcomplex, waarna de training echt kan beginnen. Plezier Samen met Ben deelt ze de groep – zestien spelertjes - in tweeën. De kabouters (F4) en de F3 worden van elkaar gescheiden. “Dat doen we vanwege de leeftijd”, legt Sonja uit. “De kabouters zijn tussen de vijf en zes jaar oud, terwijl de F3 bestaat uit spelertjes die iets ouder zijn dan zes jaar. Zij zijn ook wat verder in hun ontwikkeling en spelen op zaterdag ook wedstrijden. Door het splitsen kunnen we gerichter trainen.” Het is dus niet alleen maar kluitjesvoetbal bij de allerjongste. Er wordt getraind op techniek, aannames en het dribbelen. “Puur de basis eigenlijk. Op deze leeftijd is het allemaal vriendschappelijk en laagdrempelig. Daar moet ik wel op inspelen, vandaar dat het
plezier ook voorop staat. Dat is heel belangrijk.” Met die insteek begon ze drie jaar geleden samen met Famke aan haar carrière als trainer. Jarenlang speelde Sonja bij WBSV uit West-Beemster. Na haar loopbaan als voetballer kwam ze op toevallige wijze bij de kabouters terecht. “Mijn zoontje wilde graag op voetbal, maar destijds was er geen trainer/coach beschikbaar. Toen ben ik er eigenlijk ingerold. Het begeleiden van deze jonge voetballertjes is best intensief. Je moet alles in de gaten houden, ervoor zorgen dat ze plezier blijven houden in het spelletje en de rust bewaren. Af en toe kom je gewoon ogen en oren te kort.”
Een puntje… Per week steekt ze vier uur in de begeleiding. Elke dinsdag een training van een uur en zaterdag een wedstrijd met de F3, de ploeg waarmee ze vorig jaar haar hoogtepunt kende. “Dat was destijds nog de F2, die ik samen met Famke trainde. Toen werden we tweede in de voorcompetitie. We misten het kampioenschap op een puntje. Ontzettend jammer, maar een tweede plaats is natuurlijk ook heel mooi. Vooral omdat het de eerste keer was dat we in competitieverband uitkwamen. Door dit soort resultaten merk ik ook op dat ze allemaal stappen maken. Spelertjes met balgevoel pik je er natuurlijk wel makkelijk uit, maar iedereen maakt stappen op zijn eigen manier.
Amateurvoetbal-NH
De vooruitgang die ik elk jaar zie, is echt enorm. En niet alleen bij de jongens. Vorig jaar trainde er ook twee meisjes mee en die voetballen tegenwoordig in de F’jes. Ontzettend mooi.” Deze dinsdag lopen er alleen jongetjes op het veld. Onder een scherp zonnetje luisteren zij aandachtig naar de aanwijzingen van de trainers. Wellicht dat de kabouters later uitgroeien tot spelers van formaat. Toekomstige wereldsterren bijvoorbeeld…
Sonja vindt het begeleiden van de kabouters enorm leuk, maar mist soms een extra paar handen. Mensen die haar graag willen helpen, kunnen zich melden via de club.
35
36
Amateurvoetbal-NH
André Bakker Jeugdplan Always Forward draait op volle toeren
Waar de ogen van de buitenstaanders gericht zijn op het eerste elftal kijken de clubs zelf meer en meer naar de jeugd. De jeugd heeft tenslotte de toekomst. Ook bij Always Forward (Hoorn) hebben zij de afgelopen jaren grote stappen gezet. En met succes. Technisch jeugdcoördinator (TJC) André Bakker heeft vier jaar geleden de leiding gekregen over de Hoornse jeugd. Hij vertelt over de werkwijze, de filosofie en de toekomst van Always Forward. Waar de ogen van de buitenstaanders gericht zijn op het eerste elftal kijken de clubs zelf meer en meer naar de jeugd. De jeugd heeft tenslotte de toekomst. Ook bij Always Forward (Hoorn) hebben zij de afgelopen jaren grote stappen gezet. En met succes. Technisch jeugdcoördinator (TJC) André Bakker heeft vier jaar geleden de leiding gekregen over de Hoornse jeugd. Hij vertelt over de werkwijze, de filosofie en de toekomst van Always Forward. Wat is de voetbalachtergrond van André Bakker? “Ik heb als veldvoetballer op een behoorlijk niveau gespeeld. Onder andere tien jaar als spits van Hollandia, het 2e elftal van FC Utrecht en 2 jaar onder contract gestaan in Frankrijk bij Montpellier. In verband met teveel buitenlanders verhuurden ze mij aan een amateurclub, welke qua niveau vergelijkbaar is met Hollandia. Als zaalvoetballer heb ik op
het hoogste niveau van Nederland gespeeld. Na mijn voetbalcarrière ben ik als hoofdtrainer begonnen bij De Blokkers waar we gedurende zes jaar, van de 6e naar de 3e klasse zijn gepromoveerd. Ik heb daar prima kunnen werken. Daarna ben ik bij de fusievereniging Fortuna Wormerveer de uitdaging aangegaan, maar helaas eindigde dit avontuur al in januari. Ook de volgende klus (Zwaluwen’30) eindigde al na één seizoen. Mijn keuze voor Flamingo’s pakte daarna goed uit. In mijn tweede, en laatste, seizoen pakten wij de titel in de 3e klasse. Daarna stond Always Forward op de stoep. In het eerste jaar werden we direct kampioen. Al volgde het seizoen daarna alweer degradatie. Na vier seizoenen besloot het bestuur dat de samenwerking eindigde. Wel kwam direct de vraag of ik als TJC bij de club wilde blijven.”
passeren. Op veel doordeweekse avonden en bijna iedere zaterdag ben ik aanwezig op de club. Ik kijk zo’n dag veel wedstrijden en spreek veel mensen. Daarnaast stel ik de trainingsroosters op van alle jeugdteams, dus welk team waar en wanneer traint. Een hele klus ieder seizoen. In het jeugdplan is inmiddels opgenomen dat de selectieteams betere faciliteiten hebben, maar dat wil overigens niet zeggen dat de andere teams geen rechten hebben.” Op het moment dat Bakker begon als TJC is er met alle geledingen binnen de club gesproken. Inclusief sponsoren, de vijfde colonne, spelers en bestuur. Waar wil de club heen? Uit de gesprekken werden de drie belangrijkste pijlers van Always Forward bepaald: de eigen identiteit behouden, financieel gezond blijven en een sterke prestatieve stroming ontwikkelen.
Stond jij direct positief tegenover deze opmerkelijke stap? “ ik heb wel even getwijfeld, want ik had 15 jaar onafgebroken op het veld gestaan. In deze periode belde ook een club die mij als hoofdtrainer wilde contracteren. Ik heb nog even overwogen om de functies te combineren, maar mijn vrouw vroeg zich terecht af wanneer ik dan tijd voor het thuisfront zou hebben”, lacht André, “De keuze heeft dus wel een beetje pijn gedaan, maar het is absoluut een uitstekende keuze geweest!” Hoe ziet jouw takenpakket als TJC eruit? “Mijn belangrijkste taken zijn het aanstellen en begeleiden van de trainers. Ik organiseer trainersoverleggen waarin we alles de revue laten
André Bakker
Amateurvoetbal-NH
37
“Alles bij Always Forward wordt breed besproken gedragen. Dit is weleens lastig, omdat je snel wilt handelen. Maar uiteindelijk is het met zo’n breed draagvlak erg prettig werken.” Is het technisch kader sterk genoeg voor de gewenste ontwikkeling? “Jazeker! Ik ben heel erg trots op onze trainers. Het is een groep met een goed niveau, en ze gaan erg goed met de jongens/meiden om. De trainers geven zelfstandig invulling aan de tactische plannen. Ik ben ook niet de persoon die de trainers iets verplicht oplegt. Dat gaat alleen maar tegenstand opleveren. Door er met elkaar over te praten gaat men er zelf verder over nadenken. En het gevolg is dat de trainers elkaar aansteken en aanspreken. Ik schrijf dus zeker geen trainingen voor. Een volgende stap in het trainingsplan zijn de
fasetrainingen waar ook AZ mee werkt.” Het accent binnen één training in de week wordt dan wel bepaald, de invulling is aan de trainers zelf.
Waarin onderscheidt de jeugdopleiding van Always Forward zich? “Wij besteden naast de tactische, technische aspecten ook veel aandacht aan de fysieke ontwikkeling van onze spelers. Always Forward is in de gelukkige omstandigheid dat zij de neven Erick en Chris Sinnige aan boord hebben. Zij hebben hun eigen ideeën over fysiek trainen op het gebied van loopscholing, kracht, snelheid en uithoudingsvermogen. Zij begeleiden de trainers van de selectieteams. In de wedstrijden zien wij ook vaak dat onze teams in de tweede helft een voorsprong hebben op de tegenstanders.” Tijdens het gesprek komt ook het mentale aspect ter sprake. “Het vraagt veel meer tijd en kennis om dit gebied te ontwikkelen”, licht Bakker toe, “maar het onderwerp is wel steeds belangrijker. Consequent beleid voeren richting de spelers is bijvoorbeeld een goed voorbeeld. Teammanagement met een duur woord.” Bakker vertelt ook erg enthousiast over de keepers van Always Forward: “Een aantal jaar geleden is Frans Scharroo, samen met een paar trainers, begonnen met keeperstraining op dinsdagavond. Er kwamen toen 10-12 keepers. Inmiddels is dit aantal opgelopen naar minimaal 50 keepers!! Op maandagavond is er voor de talentvolle keepers een extra trainingsmogelijkheid. En de keeper die op dinsdagavond goed z’n best doet kan ook een plekje bij de maandagtraining verdienen. De positieve coaching die Scharroo bezigt slaat over op alle jeugdtrainers. Prachtige ontwikkeling.”
38
Amateurvoetbal-NH
Is de ontwikkeling ook zichtbaar binnen de club? “Op het gebied van trainen is veel verbeterd. Tel daarbij het gegeven op dat de faciliteiten en materialen sinds vorig seizoen 100% voor elkaar zijn. Iedere trainer heeft zijn eigen materiaal. En dus verzanden trainersoverleggen niet in discussies over pionnen en/of hesjes. De verantwoording ligt bij de trainer. Met als gevolg dat er geen speler naar binnengaat voordat bijvoorbeeld alle ballen in de zak zitten.” Wanneer we vragen naar de doorstroming richting het 1e elftal en de groei van de jeugdteams dan kan Bakker mooie cijfers overleggen. “In mijn laatste jaar als hoofdtrainer trainden er gemiddeld acht A-junioren, speelde de A1 2e klasse en de A2 4e klasse. Dit seizoen staan er gemiddeld 32 A-junioren op het trainingsveld, speelt de A1 hoofdklasse, de A2 bovenaan in de 2e klasse en debuteerden al 7 A-junioren in het 1e elftal. Er zit echt muziek in onze jeugd.” Hoe ziet de toekomst eruit? “Het doel waar Always Forward naar streeft met het 1e elftal is een plek in de 2e klasse. Hoewel het een lastige stap zal zijn (een kampioenschap in de 4e klasse is dit seizoen reëel) ver-
wacht ik wel dat het haalbaar is. Op basis van mijn gevoel en de talentvolle lichtingen in onze selectieteams acht ik een stapje hoger zelfs niet uitgesloten. Enorm belangrijk hierin is ook het feit dat binnen de club niemand iets alleen doet. Dit zorgt voor sterke basis.” Over zijn eigen toekomst vind Bakker het lastiger oordelen: “Ik hou van deze club, want ik ben niet voor niets alweer acht seizoenen in dienst. En ik voel mij als een vis in het water als TJC. Belangrijk hierbij is wel dat ik progressie ervaar. Tegen een omgeving die door rommelt kan ik slecht tegen. Ik ben daarom ook blij dat ik met het bestuur overeenstemming heb bereikt om mijn contract met twee
jaar te verlengen. Op dit moment heb ik geen behoefte om naar een andere club / functie te kijken. Maar wellicht gaat het voor de trainer in mij over een aantal jaren wel weer kriebelen.” Voor Always Forward, een vereniging met ruim 1000 leden, wacht een mooie toekomst. De basis is stevig, en onder aanvoering van André Bakker (“Ik ben eindverantwoordelijk, maar we doen het wel met z’n allen”) zal de jeugdopleiding zich nog verder gaan ontwikkelen.
40
Amateurvoetbal-NH
KWIEK “78 Van scheurplicht tot een bloeiende voetbalvereniging
AVENHORN- Ze zijn het geweten en het geheugen van de club. Mannen van het eerste uur, Berend de Weerd (72) en Wim Damen (67), hebben Kwiek zien ontwikkelen van een club ‘tussen de koeien’ tot een vereniging met moderne faciliteiten. Een vereniging van en voor alle Avenhorners. En meer dan dat, want als het gaat om sponsoring en pr heeft Kwiek’78 onder de inspirerende leiding van voorzitter en ondernemer Edwin Burggraaf zelfs een voorbeeldfunctie. Dat heeft zich onder meer vertaald in de huisvesting. Van ‘nissenhut’ tot ‘beleeflokaal’, zo kun je deze transformatie omschrijven want in de kantine van Kwiek’78 is bijna altijd wel reuring. Het begon allemaal overigens niet in Avenhorn, maar in het naburige Oudendijk. ,,We praten dan over 1932”, vertellen De Weerd en Damen. ,,Een nieuwe club die de naam Kwiek kreeg: Kansen Waarnemen In Eerlijke Kampen. Gevoetbald werd er midden in het dorp, op het land ter hoogte van nummer 40 van Piet Davids. Tot de oorlog wel te verstaan, want toen werd het land door de overheid gevorderd voor de zogeheten ‘scheurplicht’.” Waar de naam doet denken aan een scheiding tussen mensen met een bepaalde ge-
loofsovertuiging heeft het een hele andere betekenis: het hield in dat er op het land voedsel verbouwd moest worden en dit betekende dus einde voetbal. Na de oorlog, in 1947, is de club heropgericht en op 10 september van dat jaar bij de KNVB ingeschreven als VV Oudendijk. Er is één jaar gevoetbald aan de Zomerdijk waarna de vereniging verhuisde naar de Slimdijk waar tot 1978 is gespeeld. Het voetbal in de jaren van Kwiek, maar ook later bij Oudendijk heeft als je er nu op het eerste gezicht op terug kijkt iets nostalgisch, maar de praktijk was echt anders. Over de voorzieningen hoef je namelijk niet te praten. Die waren er niet. In de beginjaren moest je je zelfs wassen in de naburige sloot. Later werd het wel iets beter, maar de aanzet tot een echte verbetering van de voorzieningen
Berend de Weerd
kwam pas in 1963. Toen werd er onder leiding van Jan Bakker, voorman bij de firma Ooms, een nieuwe houten kleedkamer gebouwd bij Ooms dat ruimte en materialen beschikbaar stelde. Overigens was er toen nog steeds geen warm water. Pas nadat er in de loop van de jaren zestig geisers waren gekomen, die werden aangesloten op grote gasflessen, konden de mannen warm douchen. Met de nadruk op mannen, want aan hen was het voetbal van vroeger voorbehouden. Berend de Weerd: ,,Vrouwen keken toe of bedreven een andere sport. Zo kende Oudendijk ook een afdeling dameskorfbal.” IJzeren nissenhut De Weerd kwam in 1954 ‘te voetballen’ in Oudendijk. In een tijd dat er nog geen gas- of stroomvoorziening op het complex stond, maar wel de tot een legende uitgegroeide ‘ijzeren nissenhut’. ,,We moesten ons wassen met koud water in een
Wim Damen
Amateurvoetbal-NH
41
bij hun cluppie. ,,Soms meer op de voorgrond, soms meer op de achtergrond, net waar de situatie om vraagt.”
grote lange betonnen bak. Pas na 1963, na de door Ooms opgeleverde kleedkamer, werden er stappen vooruit gezet als het gaat om de voorzieningen en faciliteiten. Zo werd in 1971 de oude houten kantine van Kwadijk overgenomen, daar gedemonteerd en bij VV Oudendijk weer opgebouwd. Maar in andere opzichten bleef de vereniging een geheel eigen karakter houden. Een kantine ja, maar
stroom nee. De Weerd: ,,De kantine werd gezellig verlicht met kaarsjes.” En om het contrast met nu te onderstrepen: de weg naar het speelveld toe had ook zo kunnen worden opgenomen in het beroemde lied Het Dorp van Wim Sonneveld. Zo vertelt De Weerd: ,,Om bij de kantine te komen moest je eerst door een weiland. Je had geheid schapenstront of koeienvlaaien aan je schoenen.” Verhuizing De grootste verandering in de geschiedenis van de club kwam in 1978: de vereniging verhuisde naar Avenhorn. De reden was de nieuw-
bouw in die plaats en het naburige De Goorn waardoor er meer mogelijkheden voor de club lagen. De naam werd veranderd in Kwiek’78. ,,Want”, zo verklaart Damen, ,,in Groningen bestond al een voetbalclub met de naam Kwiek. Vandaar dat het Kwiek’78 werd naar het jaartal van de verhuizing.” Het besluit om uit Oudendijk weg te gaan betaalde zich snel in positieve zin uit. Door de vele nieuwbouw in Avenhorn groeide het aantal leden fors waardoor er in het seizoen
1982/1983 een gravelveld bij kwam. Daarop zouden de leden kunnen trainen waardoor de grasvelden wat meer ontzien konden worden. Damen: ,,Dit liep echter uit op een drama, want dat gravelveld zag al snel groen van de onkruid en moest vervangen worden.” De Weerd had het actieve voetbal in 1975 op een vervelende manier achter zich moeten laten: hij liep een dubbele beenbreuk op. De liefde voor de club bleef echter. Hij ging in het jeugdbestuur en hielp bij het organiseren van de sportveilingen die eens in de zoveel tijd in Avenhorn werden gehouden. Tot op de dag van vandaag is zowel De Weerd als Damen betrokken
Sportieve hoogtepunten Als het gaat om sportieve hoogtepunten: één kampioenschap steekt er volgens beiden met vlag en wimpel boven uit en dat is de titel in 1981. ,,We moesten tegen De Wherevogels in Purmerend om de eerste plaats veilig te stellen. We hadden een hele bus gehuurd, voor spelers en supporters. Kortom, een hele optocht. De nummer twee, Zaanse Bos, speelde ook op dat moment. Op een gegeven moment hoorden wij dat Zaanse Bos achter stond en juist op dat moment maakte Arjan Koning de winnende voor Kwiek. Het gevolg was een groot feest uiteraard.” Een feest met een memorabele anekdote. De Weerd was ten tijde dat de titel behaald werd begeleider van het eerste. Hij stond bekend als de sfeermaker, iemand die altijd in de pauze een goede mop vertelde en daarmee, ook als de wedstrijd niet verliep zoals verwacht, de sfeer in de ploeg wist te houden. Karakteristiek was de pet die hij altijd op had tijdens wedstrijden. ,,Ik had beloofd bij het behalen van de titel die pet in brand te steken en dat is ook gebeurd. De foto’s staan in het zogeheten Kwiek-boekje.”
Vierde klasse De sportieve hoogtepunten hebben nooit tot hoogmoed geleid: Kwiek’78 is altijd die sympathieke West-Friese club gebleven. Spelen in de vierde klasse, de afdeling waarin het eerste
42
Amateurvoetbal-NH
Kwiek’78 verenigt Avenhorn en heeft in pr- en marketing voorbeeldfunctie voor hele regio nu uitkomt na de promotie in 2012: het is één van de hoogste podia waar Kwiek’78 sinds de oprichting op geacteerd heeft. Dat neemt echter niet weg dat de vereniging zich niet ontwikkeld heeft. Kwiek´78 beschikt sinds de oprichting over een sfeervolle kantine die inmiddels op alle vlakken gemoderniseerd is. De sportveilingen die mede door De Weerd worden georganiseerd hebben een belangrijke rol gespeeld in de financiering van al deze projecten. Daarnaast beschikt de club in de persoon van Edwin Burggraaf over een excentrieke en energieke voorzitter. Dankzij hem werd dit jaar, als laatste relikwie uit het oprichtingsjaar, de keuken vervangen. De veldvoorzieningen zijn in de loop der jaren ook fors verbeterd. Zo is er in 2010 een kunstgrasveld gekomen op de plek waar het hoofdgrasveld lag. ,,Een belangrijke rol bij de totstandkoming daarvan werd gespeeld door de toenmalige voorzitter Fred Faijdherbe``, vertellen De Weerd en Damen. ,,Hij is helaas veel te vroeg overleden waarmee gelijk één van de dieptepunten in de geschiedenis van Kwiek´78 is benoemd. Zijn portret hangt prominent in de bestuurskamer. Fred zal voor altijd bij ons blijven. Dat geldt trouwens ook voor onze andere ereleden Piet Lakeman, Klaas Vink en Haaije van Dellen, de laatste 2 zijn eind november en december gestorven.`` Kledingplan Anno 2014 heeft Kwiek´78 zich volop gestort op pr- en marketingactiviteiten. ,,Niet zozeer om de club sportief op hoger plan te brengen als wel om alle leden zich nog meer thuis te laten voelen bij deze club``, leggen de twee ras-Kwiekleden uit. ,,Er is bij-
voorbeeld een kledingplan opgesteld waardoor alle teams nu gesponsord zijn. Dat heeft tot gevolg dat alle spelers van een team in dezelfde shirts en
Edwin Burggraaf broeken het veld op gaan.`` Voorzitter Burggraaf heeft een sleutelrol in dit proces gespeeld. ,,We willen eenheid uitstralen, niet alleen op ons complex maar ook als wij op bezoek gaan bij andere clubs. Dit houdt in dat elk team nu een uit- en thuistenue heeft, met bijbehorende trainingsjacks en tassen.`` Daarmee is Kwiek´78 zijn tijd vooruit, want de meeste clubs in de regio zijn zover nog lang niet.
De Weerd en Damen zien het hele proces met een tevreden blik aan. ,,Als je ziet hoe wij zijn begonnen bij de club en waar Kwiek’78 nu staat…Dat is een wereld van verschil.`` Ze kijken elkaar even aan en besluiten beiden met de alleszeggende woorden: ,,Ik voel mij trots om lid te zijn van deze vereniging.``
Ne f it houdt Nede rland war m
K IES
NIEUWE
CV- KETEL ?
VOOR DE SLIMSTE COMBINATIE !
Vraag ons vrijblijvend om informatie en voorwaarden.
Warder 115 • 1473 PG Warder M.A. Wouda Warder 115 T:060299-401987 M: 06 20366020 - 20 36 60 20 1473-PG Warder 0299-401987 E:
[email protected] [email protected] • W: www.martinwouda.nl www.martinwouda.nl
Oosterwijzend 52 • 1616 LD Hoogkarspel T: 0228-511282 • E:
[email protected] • W: www.weba-bv.nl
072-58143207
Koning Willem II weg 18a • 1756 BH ‘t Zand T: 0224-221319 • E:
[email protected] • W: www.jkoks.nl
Molenstraat 16 • 1861 LG Bergen (NH) T: 072 - 581 32 07 • E:
[email protected]