Soms ren ik weg Versie 4.0
Tim Snijders
[email protected]
Chris Dehne
[email protected]
Soms ren ik weg versie 4.0 1
5 augustus 2009
INT. SLAAPKAMER DIMITRI - OCHTEND Een heldere blauwe lucht. In een wolk komt de titel “soms ren ik weg” voorbij. De camera duikt door de wolk en strijkt neer op een bergachtig landschap. Terwijl het landschap vanuit vogelperspectief voorbij trekt verschijnen in wolken de titelsequentie. EEN WINDVLAAG EN SCHREEUW VAN EEN VOGEL creeren de impressie van een exterieur. V.O. VADER Soms ren ik weg. Het landschap trekt voorbij en gaat geleidelijk over in een dekbed tot we bij de hand van een jongen uitkomen. Onder het dekbed ligt DIMITRI (8), een dromer van acht met woeste krullen, vredig te slapen. Hij heeft zijn dekens hoog opgetrokken. Naast zijn bed hangen posters van planeten, piramides en panda’s. Door een spleet tussen de gordijnen vallen de vroege zonnestralen. In de slaapkamer van zijn vader gaat een WEKKER AF, die vervolgens weer wordt uitgedrukt. De WEKKER gaat weer AF. Weer wordt hij uitgedrukt. Dimitri ligt nog steeds in diepe slaap. Dan naderen er VOETSTAPPEN op de gang. De deur van zijn slaapkamer wordt voorzichtig geopend. Het licht van de gang trekt een streep op het ballonnen tapijt. De lichtval wordt onderbroken door de schaduw van de twee voeten van zijn VADER (34). In de deuropening staan de voeten, met daarboven de harige benen losjes omvangen in een badjas. Ze gluren naar binnen. Ze schuiven over elkaar, krabben de jeuk. Zo stil mogelijk lopen ze naar voren, naar het bed. De hand van zijn vader strijkt over de wilde krullen van Dimitri, maakt ze glad. Dimitri’s hand die uit het bed hangt, grijpt zachtjes de badjas van zijn vader. Vader streelt de hand en maakt hem zachtjes weer los en legt hem terug op het bed. Dimitri draait zich om en slaapt verder. VADER LOOPT WEER WEG. De DEUR VALT MET EEN ZACHTE TIK WEER DICHT.
1
2. 2
INT. SLAAPKAMER DIMITRI - OCHTEND
2
DIMITRI zit op de rand van het bed en wrijft zijn ogen, rekt zijn armen en wrijft zijn woeste haar nog woester. Op de achtergrond raast het geluid van de DOUCHE. Met zijn voet pakt hij zijn grote zebra pantoffels, schuift ze om zijn voeten en slentert naar de deur. Dimitri zit op de rand van het bed en wrijft zijn ogen, rekt zijn armen en wrijft zijn woeste haar nog woester. Hij pakt zijn grote zebra pantoffels, schuift ze om zijn voeten en slentert naar de deur. Het geluid van de DOUCHE gaat UIT. 3
INT. GANG - OCHTEND
3
DIMITRI loopt door de gang richting de badkamer. Het licht is aan en de deur staat op een kier. 4
INT. BADKAMER - OCHTEND
4
De badkamer is leeg. De spiegel is nog beslagen. Druppels glijden over de douchecabine. Op de rand van de wasbak zitten verse resten tandpasta. Als Dimitri zijn gezicht in de beslagen spiegel bekijkt ziet hij dat zijn vader een gezichtje in de damp heeft getekend. Het is een raar lachend mannetje dat zijn tong uitsteekt. Dimitri doet het gezichtje na. Dan kijkt hij naar de rest van de ruimte. Op de grond liggen natte handdoeken, op de tegels kleine plasjes water. Op de grond ziet hij een witte sok van zijn vader. Dimitri zet zijn voet ernaast. Dan ziet hij een zwart-groen gestreepte stropdas liggen. Hij ligt verkreukt in een hoekje op de grond. Dimitri pakt het op, strijkt hem glad en stopt hem in zijn zak. Dan LOOPT zijn VADER HAASTIG VANUIT DE SLAAPKAMER DE TRAP AF NAAR BENEDEN. 5
INT. GANG - DAG DIMITRI ziet nog net in een flits zijn VADER voorbij schieten. Hij is gekleed in een deftig pak en heeft een aktetas bij zich. Hij draagt ongeveer een zelfde gestreepte stropdas als in de badkamer lag. Dimitri loopt de trap af, stap voor stap, zijn vader achterna. Eerst rustig, dan steeds sneller.
5
3. Vanuit de woonkamer klinkt GERINKEL VAN BESTEK en EEN GLAS DAT OP TAFEL WORDT NEERGEZET. Dan slaat de DEUR DICHT. Een AUTO RIJDT WEG. Dimitri blijft stil staan onderaan de trap. 6
EXT. HOFPLEIN - OCHTEND
6
De auto’s rijden het hofplein op, gaan mee in een eindeloze cirkel, gaan er weer uit, op weg naar hun kantoren. De stad raast met een sputterende fontein in het midden. V.O. VADER Soms ren ik weg, zo ver als ik maar kan. Alleen maar heel ver, zonder plan. 7
INT. WOONKAMER - OCHTEND DIMITRI loopt de woonkamer in. De gordijnen zijn open, buiten RAAST DE STAD. De woonkamer is het tafereel van een haastig ochtend ritueel. De resten van het ontbijt staan nog op tafel. Maar eerst doet Dimitri de gordijnen dicht. Langzaam VERDWIJNEN DE GELUIDEN VAN DE STAD. Dimitri loopt naar de eettafel. Het brood ligt nog open op tafel. Er staan twee borden, de een is leeg en versierd met kruimels en met aan de rand een vies mes. Op de andere ligt een boterham met pindakaas. In het midden staat een glas sinaasappelsap. Hij drinkt het op, en zet het glas terug op precies de zelfde plek. Dan neemt hij een hap van de boterham en neemt hem mee. Aan de andere kant van de tafel liggen de werkspullen van zijn vader van de avond daarvoor. De laptop is weggerukt, de snoer van de externe muis bungelt over de tafelrand. Te midden van de stapels papieren en dossiers staat een wijnglas met onderin nog een restje opgedroogde rode wijn. V.O. VADER Soms ren ik weg en dwaal ik door de dolhoven van mijn koninkrijk. Dan draai ik heel veel rondjes, val ik duizelig op de grond en ben dan de weg weer kwijt. Op de grond liggen nog meer papieren. Veel van hen zijn verscheurd. Daarnaast staat een lege fles rode wijn. Dimitri ziet tussen de tussen de papieren een folder van een sjiek Chinees restaurant liggen. Op de voorkant staat een tijger afgebeeld, met zijn mond wijdt opengesperd ziet hij er gevaarlijk uit.
7
4. V.O. VADER (CONT’D) Ik ga mijzelf dan zoeken, ‘s morgens vroeg na het ontbijt. Dimitri neemt ondertussen happen van zijn boterham. Zijn vader heeft er een tekeningetje bijgemaakt van een mannetje dat met een stokje vecht tegen de gigantische tijger. Op de rand van de folder zit een rode wijnvlek die op bloed lijkt. Dan begint het servies op tafel opeens heen en weer te schuiven. Een boord valt kapot op de grond. Van achter de gordijnen klinkt de SCHREEUW van een MEEUW. Dimitri loopt naar de gordijnen en trekt ze open. Een uitgestrekte oceaan verschijnt. Op de achtergrond klinken ZEE GELUIDEN. Dimitri knoopt de groen-zwart gestreepte stopdas om zijn nek. In de vensterbank liggen schelpen en een zeemanskompas. Dimitri pakt het kompas op en kijkt de richting die de wijzer aangeeft. Dan klimt hij op een stoel en staart met een vastbesloten blik naar de horizon. 8
EXT. LUCHT - MIDDAG
8
Een witte wolk in een blauwe lucht. De wolk veranderd in een zeilschip naar de horizon vaart. Een tweede wolk vormt een vis die boven het blauwe water uitspringt. V.O. VADER Soms dobber ik voor eeuwig, op een houtenvlot in de eindeloze zee. Als de vis weer in het water land veranderd het beeld in een witte achtergrond. Langzaam verschijnen er de schaduwen van tropische planten. V.O. VADER (CONT’D) Op weg naar de horizon neem ik mijn lunchpakketje mee. 9
INT. GANG - DAG DIMITRI heeft een rieten kolonisten hoedje op en staat onderaan de trap. Om zijn nek hangt nog steeds de groenzwart gestreepte stopdas. Hij luistert gespannen naar de OERWOUD geluiden die van boven klinken. Ook klinkt het geluid van een WASMACHINE dat over gaat in het GEGROM VAN EEN TIJGER.
9
5. Er klinkt GERITSEL en dan opeens DE SCHREEUW VAN TIJGER. Hij schrikt even, maar loopt dan vastberaden naar boven. Zijn hoofd steekt boven de trap uit. Hij kijkt om zich heen of de kust veilig is. Een paar zeepbellen drijven voorbij. 10
INT. WASHOK - DAG
10
DIMITRI kijkt het washok in. Er hangen witte lakens te drogen. Ze vullen de hele kamer. Samen maken ze een doolhof. Van tussen de lakens komen nog meer zeepbellen. De OERWOUD geluiden worden duidelijker. Ook klinkt het smakken en een boer van een TIJGER. Dimitri loopt het lakendoolhof in. 11
INT. LAKENS - DAG
11
DIMITRI loopt langs een groot wit doek. Achter het doek verschijnen de silhouetten van een rij zakkenmannen met aktetassen. Ongeduldig staan ze te wachten en MOMPELEN OPGEWONDEN met elkaar. Iets lijkt ze tegen te houden. Voor het witte doek staat een wasmand met vuile was. Als Dimitri voorbij de rij met zakenmannen is, verschijnen op het witte doek achter hem de silhouetten van tropische planten. De geluiden van de TIJGER worden luiden. Hij kan hem nu zelfs horen ADEMEN. Bij iedere ademhaling komt er een lading zeepbellen zijn kant op. Dan ziet hij het beest. Een groot silhouet tekent zich op het doek. De tijger kijkt op en haalt zijn klauw uit in de richting van Dimitri. Een lading bellen komt uit zijn bek. Dimitri duikt achter het laken. Hij is nu ook als silhouet te zien. Hij besluipt de tijger. De tijger BRULT, haalt uit naar hem. De tijger is velen malen groter als hem. Maar dan blaast Dimitri zichzelf op tot hij zelf nog vele malen groter is dan de tijger. Hij pakt het beest vast en stoeit ermee. Dan krimpen ze allebei weer. De tijger is veranderd in het silhouet van een poes in de armen van Dimitri. 12
INT. WASHOK - DAG
12
Het laken valt naar beneden. DIMITRI ligt op de grond. In zijn handen heeft hij de dikke rode kater SEBASTIAAN. 13
INT. SLAAPKAMER VADER - DAG DIMITRI zit op de grond. Voor hem ligt een schoenendoos gevuld met bonnetjes, vliegtickets, restaurantfolders, restaurant pepermuntjes en bierviltjes. Op sommige zijn poppetjes getekend door zijn vader.
13
6. Dimitri stopt de folder met de tijger in de doos. Dan graaft hij door de spullen. Af en toe pakt hij er iets uit, bekijkt het en stopt het weer terug. Dan vind hij een kaasvlaggetje met een tekening van een zakenmannetje erop. Hij neemt het in zijn hand en bekijkt het. Op de grond liggen ook een stapel boeken en een rode trui. 14
INT. TENT - DAG
14
DIMITRI heeft op het bed van zijn ouders een tent gebouwd met dekens en een stok in het midden om ze omhoog te houden. Buiten RAAST een STORM. Dimitri heeft de fel gekleurde Core-Tex jas van zijn vader aan. Daaronder draagt hij nog steeds de zwart-groen gestreepte stopdas. Hij wrijft zijn handen over elkaar om het warm te krijgen. Hij tilt het deken op, maar moet zijn handen voor zijn gezicht houden om niet door de storm te worden weggeblazen. Een lading rijstkorrels die als sneeuw moeten doorgaan worden naar binnen geblazen. In de hoek van de tent ligt de kast SEBASTIAAN te slapen. Op zijn hoofd draagt hij een warm mutsje. Hij voelt in de jaszak van zijn Core-Tex jas en vist er een kaasvlaggetje uit. Hij draait hem tussen zijn handen en klemt hem tussen zijn tanden en klimt onder de dekens vandaan om de storm te trotseren. 15
INT. BASECAMP BERG - DAG
15
DIMITRI steekt zijn hoofd uit de tent. De wind blaast door zijn haren. Het bed met de tent staat op een wit landschap. Op de achtergrond is op een simpele geschetste manier een berglandschap getekend. Voor het berg landschap staat een berg gemaakt van stoelen en tafels en andere huiselijke attributen. Langs de berg hangen Tibetaanse gebedsvlaggetjes afgewisseld met verschillende stropdassen. Op de grond liggen ook nog de rode trui en de stapel boeken uit de slaapkamer. Langs de berg hangt ook een touw. Dimitri knoopt het touw aan zijn broek. Dan begint hij aan de klim. 16
INT. BERG - DAG De WIND waait nog STEVIG en af en toe komt er een sneeuwvlaag papiersnippers voorbij. Dimitri klimt dapper door.
16
7. Hij zet zijn voet op een boek. Het boek breekt af en valt de diepte in. Dimitri weet zich nog net vast te klampen. Dan klinkt er opeens een TELEFOON. Dimitri staakt zijn klim en pakt een ouderwetse telefoon met draad uit de berg. Hij brengt de hoorn naar zijn hoofd. Aan de andere kant van de lijn klinkt veel ruis. DIMITRI Hoi pap. Wat zeg je? Ja goed. Wat zeg je? Nee, ik kan je niet verstaan? Ik sta op een berg. Nee, op een berg. Dimitri slaat de telefoon een paar keer gefrustreerd tegen zijn been, maar de verbinding ruist nog steeds. De WIND GAAT WAT LIGGEN. VADER (OVER TELEFOON MET RUIS) Ik ben een uurtje later, is dat ok? Er kwam nog wat tussen. Gaat alles goed daar? Er is even een blik van teleurstelling op het gezicht van Dimitri te zien. DIMITRI Ik kan je echt niet verstaan. Die berg, weetjewel. Ja, ik ga weer verder oke? Doei pap. Even weet hij niet wat hij moet doen en staart voor zich uit. Dan gooit hij de telefoon de afgrond in. Met een ondeugende glimlach op zijn gezicht kijkt hij hoe het ding in de afgrond verdwijnt. Dan haalt hij een keer diep adem en klemt zijn hand om een tafel poot en klimt weer verder. De WIND WAKKERT WEER AAN. Een lading sokken valt naar beneden en zorgt voor een lawine. Dimitri moet in elkaar duiken om niet geraakt te worden. 17
INT. TOP VAN DE BERG - DAG
17
Als hij bij de top aankomt is de WIND GAAN LIGGEN. Onder de top hangt een nevel mist. Ook hier hangen de vlaggetjes maar geen stropdassen meer. Er liggen nog wel rijstkorrels en papiersnippers. Uit zijn jaszak waar hij het kaasvlaggetje in had gestopt haalt hij nu de zelfde vlag met de tekening van de zakenman uit. Maar nu is de vlag in groot formaat. Hij knoopt de vlag vast aan een stoelpoot die boven de top uitsteekt. Dimitri kijkt naar vlag en knikt.
8. Dan ziet hij boven zich de stropdas van zijn vader hangen. Het is een soortgelijke stropdas als Dimitri omheeft. Dimitri staat op om er beter naar te kunnen kijken. De stropdas blijkt vast te zitten aan een grote lichtbal die de zon voorstelt. Dimitri knoopt zijn stropdas los en hangt hem naast die van zijn vader. Als hij hangt trekt hij er een keer aan. De lichtbal wordt oranje als een ondergaande zon. Een CHINEES MEDOLITJE begint te spelen. Dimitri kijkt om zich heen, genietend van het uitzicht; een berglandschap met ondergaande zon. V.O. Soms heb ik mezelf verstopt, en ben ik voor alles en iedereen op de vlucht. 18
EXT. HOFPLEIN - AVOND
18
De eindeloze stroom auto’s cirkelen weer rond het hofplein. Ze verlaten de cirkel en rijden terug naar hun huizen. De fontein in het midden is verlicht. 19
INT.HUISKAMER - AVOND
19
DIMITRI zit aan een de eettafel en tikt met twee eetstokjes op de tafel. Voor hem liggen nog twee stokjes. Een papiersnipper steekt nog in zijn haar. EEN AUTO komt het GRINDPAD op rijden. De DEUR gaat OPEN. Dimitri’s VADER komt binnen lopen. Zijn vader ziet dat Dimitri nog steeds de GORE-TEX jas aan heeft. Hij heeft zijn autosleutels nog in zijn ene hand. In zijn andere hand heeft hij plastic zakje met afhaal Chinees. Aan de lampenkap ziet hij de groen-zwart gestreepte stropdas hangen. Hij knoopt zijn eigen stropdas los en hangt hem naast die van Dimitri. Onder tafel bungelen Dimitri’s voeten, nog steeds gehuld in de zebra pantoffels. Ze slingeren vrolijk op en neer. Dan verschijnen achter zijn benen de benen van zijn VADER. Ze zijn gehuld in pak met zwart lederen schoenen. Ze blijven achter hem stil staan. Vader zet bakjes afhaal Chinees smakelijk naar de het eten. Dan op de schouder van Dimitri, met de papiersnipper uit zijn haar. ogen, geniet.
op tafel. Dimitri kijkt legt zijn vader zijn hand zijn andere hand plukt hij Dimitri sluit even zijn
Dimitri geeft hem ook twee eetstokjes.
9. Samen proberen ze met de eetstokjes de stukken groenten uit de rijst te plukken, maar iedere keer als ze worden vastgeklemd vallen ze starrig weer terug in hun witte bed. V.O. Soms laat ik nooit meer iets van me horen, en ben dan net voor het avond eten terug. Ze gooien de stokjes weg en steken allebe een lepel in de bak. EINDE.
