SCROOGE POËZIE TALENT AWARD 2013

SCROOGE POËZIE TALENT AWARD 2013

Le Bonheur Christmas Carol 14 december 2013 mede mogelijk gemaakt door Optimaal Talent

INHOUDSOPGAVE 1. INLEIDENDE COLUMN

VIKTOR STEIJGER OPTIMAAL TALENT

2. AANSCHOUW DONKERTE OM MEER TE ZIEN

LISETTE LOUWMAN

3. WINTER

FRED GOUWEROK

4. DE AANNAME

BAS VAN HET HOF

5. ALWEER

MARIELLE EN REMCO VORSTENBOSCH

6. SCROOGE CHRISTMAS CAROL

LEO EN JANNIE MEEUSEN

7. SCROOGE LEEFT VOORT

LIDIA VAN DER PIJL

8. SCROOGE KERSTVERHAAL

PETER HOFMAN

9. EN HOE NU VERDER?

MARCEL MESSING

Le Bonheur Christmas Carol is mogelijk gemaakt door Maurice van der Hoek (Le Bonheur, Johan Knook, Jeroen van Weijen (Van Weijen drogisterij/parfumerie) en Viktor Steijger (Optimaal Talent)

1. INLEIDENDE COLUMN (H)OPINIE SCROOGE: SYNDROOM OF … DROOM? Er was eens een persoon genaamd Scrooge … hoofdpersoon in de roman en bekende kerstvertelling A Christmas Carol in 1843. Ebenezer Scrooge, de literaire vondst van Charles Dickens, één van de belangrijkste Engelse schrijvers tijdens het Victoriaanse tijdperk. Scrooge is voor mij een personificatie van hebzucht, vrekkigheid, egoïsme, misantropie (mensenhaat), arrogantie en hardvochtigheid in enge zin. Maar eigenlijk is Scrooge een symbool voor verwerpelijkheid, zinloos geweld en schade of overlast veroorzaken bij anderen. Eigenlijk een synoniem van maatschappelijke vervuiling in brede zin. Materieel of immaterieel. Helaas tiert dat Scrooge-spook welig. Zo kost het weinig moeite om ‘Scrooge’ om je heen te zien. Sla een krant open en zie dagelijks de lelijkheid veroorzaakt door mensen, groeperingen en organisaties. Denk aan hoe bedrijven hun producten in erbarmelijke en mensonterende omstandigheden laten produceren. Of hoe inlichtingendiensten en grote bedrijven diep in ons privéleven doorgedrongen zijn. George Orwell had het goed gezien…Zijn spookbeeld beschreven in de klassieker “1984” is praktisch fictie af. Of kijk naar bestuurders van overheden en ideële organisaties die zichzelf verrijken ten koste van gemeenschapsgeld of opbrengsten van het goede doel schaamteloos toe-eigenen. Gewoon een andere kant opkijken als het gaat om ethiek of net doen of je neus bloedt als je wordt aangesproken. “Ich habe es nicht gewusst”” of “It wasn’t me” .. Zie daar ook de opgewaardeerde rol van hedendaagse klokkenluiders die deze misstanden aan het licht brengen. Lang verhaal kort: Scrooge is in essentie gedrag vertonen waarmee je de wereld lelijker maakt en Mandela is bottomline liefdevolle dingen doen waarmee je de maatschappij mooier maakt. Een kernvraag waar ik mee veel mee bezig houd is: hoe kan ik het leven van anderen verbeteren, zonder dat van mezelf te verslechteren? Vrij naar John F. Kennedy: “Vraag je niet af wat je omgeving voor jou doet, maar wat jij kan doen voor jouw omgeving”. Is er niet een win-win te bedenken? Kun je commerciële ambities verenigen met ideële doelen? Zingeving is anno 2013 meer dan een economisch goed. Het gaat om goed doen. Anderen helpen. Het leed van anderen verzachten of omstandigheden mooier maken. Mantelzorg voor je naasten. Teamcoach zijn of in het bestuur zitten op een sportvereniging. Een rondleiding voor basisschoolkinderen. Geld inzamelen of geven voor het goede doel. Iets geven zonder er direct gewin voor terug te krijgen. Je omgeving mooier inkleuren. Liefde naar de wereld brengen. Materieel of immaterieel. Groot of klein. Vooruit, altruïsme kan worden geïnterpreteerd als welbegrepen egoïsme: iemand helpen geeft jezelf een goed gevoel. Maar het is dan wel een, maatschappelijk gezien, prettige vorm van egoïsme. Het is zo makkelijk om te bagatelliseren. En te zeggen dat niemand feilloos is. Nee, natuurlijk ben ik dat ook niet. Optimaal Talent BV

|

www.optimaal-talent.nl

3

En is het niet makkelijk te gaan berusten of cynisch te doen over onze beperkte invloedsfeer op de wereldproblematiek? Het is zelfs een kapitale denkfout om het veroorzaken van die problemen wel aan onze eigen invloedsfeer toe te schrijven en het oplossen ervan niet. Als je humanistische idealen hebt, moet je altijd laveren tussen de mens zoals hij is en de mens zoals hij wil zijn. Wie het eerste uit het oog verliest leeft op een roze wolk, maar wie enkel nog maar het eerste ziet, wordt een mopperkont of vervalt in klaagzang. Dat lijkt me het grootste kwaad. Als ik dan toch vrijelijk mag kiezen tussen hoop en wanhoop, dan kies ik graag voor een HOPINIE. Hier komt het. Stel dat in ieder van ons een Scrooge leeft, maar ook dat we een (sprankje) Mandela herbergen. Mandela is dan de sluimerende humanistische schoonheid in ons die we best wat meer naar boven kunnen brengen, kunnen aandraaien, kunnen aanzetten. Het is ons verscholen alter ego, ons morele kompas, onze altruïst, onze verzoener, onze verbinder. Ofwel, onze andere en Betere Ik. Volgens mij is er dus slecht, slechter en hoopgevend nieuws. Het slechte nieuws is dat er in ieder van ons een potentiële donkere kant zit, dat neigt naar eigen belang, zelfverrijking, overlevingsdrang, egoïsme zonder oog voor anderen en omgeving. Nog slechter nieuws is dat ontelbaar veel mensen deze kant niet kunnen bedwingen en deze schaduwkant met verve in onze maatschappij middels lelijkheid exploiteren. Het hoopgevende nieuws is dat er ook in ieder van ons op z’n minst een vleugje altruïsme, liefde en wereldverbeteraar zit. We hebben allemaal in ons geboortepakket een Scrooge-gehalte meegekregen, maar gelukkig ook een dosis Mandela. Het zou mooi zijn als iedereen behalve de schakelaar voor het donker, ook de lichtknop meer wist te vinden in het dagelijkse doen en laten. De wereld gaat niet ten onder door doemdenken, maar door het gebrek aan liefdevolle daden. Sire wist het al: “De maatschappij, dat ben jij! Mijn motto voor hoop, positivisme en voorbeeldgedrag? Leef op zo’n manier dat als iemand slecht over je praat, dat niemand dat dan gelooft. Laten wij onze lichtknop in 2014 proberen te vinden. Mandela zei al: “Je helpt de wereld niet door jezelf kleiner te maken of minder talentvol voor te doen dan je bent”. Hoe zou de wereld er alleen al uit zien als we komend jaar 10% minder Scrooge-gedrag laten zien en we met z’n allen 10% meer in de geest van Mandela zouden handelen? (H)opinie Viktor Steijger, Talentontwikkelaar en oprichter Optimaal Talent Mede-initiatiefnemer en avondvoorzitter Le Bonheur Christmas Carol 14 december 2013, Le Bonheur Christmas Carol 2013 Optimaal Talent BV

|


4

2. AANSCHOUW DONKERTE OM MEER TE ZIEN De dagen korter De nachten koud en kil De aarde keert zich naar binnen En behoudt het leven in zich de laatste weken van het jaar de mens teruggeworpen op zichzelf, naar binnen zonder afleiding van buiten Wordt het tijd dat We onszelf beschouwen Zoals daar was Die oude Scrooge De kou in hemzelf Uit te lezen op zijn gezicht In wat hij deed en Vooral niet deed Een sober leven Vol afschuw van Vrolijkheid en zwaktes Een mening zou koud als ijs Wat is er nodig Om in te zien Je hoeft niet te zijn Wie je dacht dat je moest zijn Terugkijkend op zijn leven Zag hij een jongen met hoop En een fonkel in zijn ogen Gedoofd door teleurstelling Kijkend naar het nu Hoe kaal en leeg Zijn leven toch was Een koud en eenzaam hart De verachting te zien Geen enkele uitzondering Maakt hem bedroefd Kansen vergooid Optimaal Talent BV

|


5

Is het te laat Voor een verandering Voor besef en inkeer Geketend door het eeuwig leven? Makkelijk zat Te kijken naar Scrooge Te denken aan Wat verkeerd kan gaan Maar durven we ook zelf Naar binnen te keren Onszelf te aanschouwen De donkerte in onszelf te zien En te beleven Jij bent niet je verleden Je kunt een verschil maken Tussen toen en toekomst Laten we het denken Laten we dat doen goed doen voor jezelf en voor de ander Scrooge, bevrijd van ketens Van het verleden en toekomst Kon vanaf toen Mild kijken naar geluk Enkel nemen Werd vooral geven Tevreden zijn met Een blij hart Ontdek levenskracht Elk kaarsje dat je brandt Ontsteekt je eigen innerlijk licht Ongewis welke beschouwing op het leven groei is leven en dat geeft licht Lisette Louwman, november 2013 Optimaal Talent BV

|


6

3. WINTER

Een jong hart werd gekwetst  Trok zich terug, groef zich in  Veilig maar eenzaam,   het werd kouder.  Na verloop van tijd lag er een dikke laag ijs  Het hart is bevroren  De wijze raad geheel verstomd  De liefde staat stil  Waar blijft de zon die alles doet smelten?  Geeft u Scrooge een knuffel?

Fred Gouwerok

Nabrander: Het is makkelijk boos worden op de Scrooges om ons heen, maar soms verdienen ze juist medeleven.

Optimaal Talent BV

|


7

4. DE AANNAME De aanname is belangrijk en vaak allesbepalend voor het vervolg. Een verhaaltje over voetbal kijken met een andere bril op. In het voetbal is de aanname tot een heilige kunst verheven welke de schoonheid van de gulden snede bij vlagen aan ons openbaart. Sommige voetballers zijn in staat met de aanname al hun talent in een klap te etaleren. De wijze waarop een door talent doorspekte aanname plaatsvindt laat zien in hoeverre de bal een verlengstuk van het lichaam kan zijn en verraadt veelal ook het vervolg, de drang en de energie van de speler. Tegenstanders kunnen gek worden van een spits die koning in de aanname is. Medespelers kunnen genieten van de aanname van de spits of mooier nog zij gaan er op anticiperen, want zo blijkt...de aanname is bepalend voor het vervolg. Te goede maar ook te slechte. Want laten we wel zijn, als de vorm er soms even niet is dan valt het vervolg weg...gewoon omdat de aanname even niet loopt. Als er een God is, man dan moet dat toch wel een liefhebber van dat spelletje zijn hoor. In Zijn alwetendheid heeft hij de aanname stiekem bepalend gemaakt in alles, of dan toch tenminste voor ieder vervolg van gebeurtenissen per unieke aanname. Een goede aanname opent deuren die normaal gesloten blijven of zelfs niet zichtbaar zijn. Een goede aanname opent de weg naar ieder doel. Een slechte aanname zorgt voor balverlies. Mocht je nu direct denken: "ja, duh!" Dan gaat het helemaal goed met je. Goede aanname! Langzaam wordt deze brainwave over aannames wel een wat complexer stukje proza dat verder gaat dan een doorsnee Cruijffiaanse voorstelling van zaken. Overtuigd als ik ben dat dit een onderwerp is dat voor iedereen alles kan veranderen, zo overtuigd ben ik ook van het feit dat ik dat ik me zal moeten beperken tot een bondige boodschap als ik deze tijdloze religie wil promoten. Want ik hoop op volgelingen, veel volgelingen!! Zolang ik wakker ben vorm ik continu aannames, de hele dag door vele duizenden, regelmatig bewust maar veelal onbewust. Een complexe afdeling in mijn hoofd werkt zich uit de naad om mij te overtuigen van wat ik continu meemaak. Wat ik hoor wat ik zie wat ik proef noem maar op...geweldig...hier wordt grotendeels bepaald hoe ik me voel en hoe ik op van alles reageer. Maar er is een kleine expertafdeling in mijn hoofd die aannames doet ten dienste van mijn gevoel en intuïtie... Jij hebt ook zo'n afdeling in je bovenkamer! Tenminste dat neem ik voor het gemak even aan. Een afdeling die je in staat stelt om je van acute beeldvorming te bedienen om passend bij wie jij bent te kunnen reageren. Beeldvorming, een zelfgecreëerde waarheid onder andere gebaseerd op wat je tot nog toe hebt meegemaakt of meegekregen.

Optimaal Talent BV

|


8

Deze afdeling Aanname, om het even een naam te geven, vertelt jou desgewenst binnen enkele milliseconden wat je mag voelen als bijvoorbeeld een veel te jonge aantrekkelijke persoon je plots die veelzeggende blik geeft. De jager wordt wakker, het bloed gaat harder stromen en je fantasie is in een split second al vijf stappen verder. In gezelschap van vrienden en onder invloed van zes of zeven biertjes krijg je zelfs de meest ridicule instructies mee om je vervolgens als een malloot te gaan gedragen. De eerste aanname zal in dit scenario de rest van de avond kunnen bepalen en met een beetje pech of geluk de rest van je leven, met een heerlijke scheiding en 12 jaar alimentatie op de koop toe of gewoon de nacht van je leven, zoals bezongen in het mooiste lied. Of die keer dat als jongeling midweeks je debuut maakte in het hoogste elftal op een koude winteravond, een veelbelovend talent die ongrijpbaar was in alle jeugdelftallen. Dag in dag uit met de bal aan de voet ging hij door het leven. Dit is het dan, wat je altijd al wilde, maar plots voel je je bijna ziek. Troebel wordt het in je hoofd van alle aannames die je doet. Met een soort van onwaarschijnlijke tegenzin, bibberend van kou en de noodzakelijke zenuwen, ga je de strijd met jezelf aan. Een moeilijke wedstrijd met weinig bruikbare ballen. Een bloedeloze nul nul is waar het op uit lijkt te draaien. Je speelt anoniem en voelt je naast licht onderkoeld kleiner dan normaal. Terwijl je op het scorebord de 89e minuut ziet veranderen in 90. Zo goed ben ik dus niet! Maar dan 3 minuten in de extra speeltijd komt die boogbal toch nog, net over de kruin van de ogenschijnlijk niet te passeren achterste man. Je voelt jezelf vertrekken, hey geen buitenspel zie je snel in je ooghoek. Ergens onderweg weet je nog dat je de bal twee keer raakte, een keer met links en een keer met buitenkant rechts waarna je ongecontroleerd tegen de koude natte vlakte gaat. 3 tot 5 seconden later, terwijl je overeind krabbelt, kijk je een balende keeper aan en zie het net achter hem nog licht bewegen. Je wil het even verwerken maar op dat moment wordt je opnieuw tegen de grond gekwakt door een paar man. Het zijn je dolblije medespelers. Je een held. Het talent dat de belofte lijkt in te lossen. De trainer had het al lang gezien. En jij wist het ook... De aanname is alles bepalend. Zo ook in een verkeerssituatie die plots even helemaal verkeerd lijkt te gaan. Het verraadt op dat moment mogelijk je talent op het gebied van stuurmanschap en inschattingsvermogen. De aanname bepaalt je reactie en daarmee het vervolg als je gekwetst wordt maar ook wanneer je bemind wordt. Je aannames bepalen ook hoe je de volgende dag dat moeilijke gesprek op je werk aangaat, soms al weken van te voren begin je je aanname te vormen, soms direct en heel soms lijkt het op precognitie. Hier schuilt een gevaar in maar ook een mogelijkheid. Zeker als je een beetje weet hoe het werkt. De afdeling aanname werkt namelijk met een balans. De balans tussen angst en liefde. Een geweldig, zeer fijngevoelig maar vooral krachtig instrument. Aannames worden gevoed door angst of liefde. Angst geeft gewicht aan het gebrek aan zelfvertrouwen, negatieve beeldvorming, Optimaal Talent BV

|


9

veroordelend denken, kwaad spreken en zelfs haat. Liefde geeft gewicht aan vertrouwen, positieve beeldvorming, onbevooroordeeld denken, wijsheid in spreken, passie voor het spelletje en houden van. Je aannames vertellen jou en anderen waar je staat en of je vandaag in vorm bent of even niet. Het goede leven gaat zonder meer hand in hand met de juiste aannames, hiermee houden we een en ander in balans. Volgens mij is het zo dat als je de tijd neemt om na te denken over je aanname je deze uiteindelijk ook verbetert omdat je er bewust mee bezig bent. Maar dat is iets voor tijdens trainingen. Laat jij je weleens opfokken of overmannen door zorgen, gewoon door iets wat je denkt of hoort? Wat gooi je dan op de balans, angst of liefde? Zeker nu je kennis hebt van wat het met je doet. Waar het natuurlijk om gaat is als je in de 'wedstrijd' zit, en er gebeurt van alles om je heen, dat je DAN je perfecte aanname doet. En als dat gebeurt denk je er misschien niet eens over na, maar dan doe je dat op pure intuïtie… (sterker nog, ik heb soms moeite om achteraf dat beslissende moment exact terug voor de geest te halen) Hoe komt dat toch, dat we ons soms ineens van de beste kant laten zien (als we dat specifieke talent hebben tenminste) op het moment dat het echt moet, en dat we er dan niet over na denken? Is het dat unieke talent dat je in de loop van jaren hebt bijgeschaafd? Een bijzondere vraag die ik wil beantwoorden met een boodschap, de boodschap van de religie van de prachtige niets verhullende aanname waar zelfs tegenstanders voor kunnen klappen. Zorg er vanaf vandaag voor dat je iedere dag even met een balletje naar het pleintje gaat en even 5 of 10 minuten oefent op je aanname, gewoon even irritant tegen het muurtje van de buren. Denk na over je aannames van die dag. Vertel het aan de jeugd, dril je kind, neefje of nichtje tot trainen van de aanname en kijk samen naar beelden van de profeet Dennis Bergkamp in zijn glorietijd. Plan een afdelingsuitje met de afdeling aanname en leer ze kennen. Ervaar dat jij jouw aannames kan verbeteren om meer van je schoonheid en talenten te etaleren. Vertel het voort! Blijf altijd werken aan je aannames. Niet alleen het vaderlandse voetbal zal een glorietijd tegemoet gaan, we zullen er allemaal vooral wat meer geluk en liefde in vinden. Fijne feestdagen toegewenst! Bas van het Hof

Optimaal Talent BV

|


10

5. ALWEER... Dit jaar nadert haar einde, alweer En voornemens doemen aan de horizon op, alweer Tegelijk komen ook de twijfels, alweer Weight-watchers lidmaatschap verlengen, alweer? Elke week ga ik tennissen, alweer? Vanaf nu vergeet ik geen verjaardag meer, alweer Nu echt gaan sparen voor alle extra's, alweer Vaker tijd voor elkaar, alweer Beter plannen, alweer Meer genieten, alweer Doordeweeks op tijd naar bed, alweer De buitenboel schilderen, alweer Op tijd de tuin zomer- of winterklaar, alweer Alle klusjes in huis afwerken, alweer Het wordt een belachelijk lange lijst alweer Ik kijk nog eens om me heen, naar mijn fantastische gezin, en ik weet het zeker, volgend jaar doe ik dit gewoon nog een keer! Alleen dan beter........alweer

Remco en Mariëlle Vorstenbosch

6. CHRISMAS CAROL 2013 Sta eens even stil Bent u daar voor bereid De wereld schreeuwt om vrede en veiligheid Is dat echt wat u wil Of raast u maar door En houdt u, uw bezit in het spoor Ach, denkt wellicht Het is ieder jaar het zelfde bericht Ook in ziekte, pijn en zorgen Denk vooral niet aan morgen Want met kerst en Nieuwjaar Is alleen plaats voor kalkoen en kaviaar Of staat u even stil Bent u daar voor bereid Want er is vrede en veiligheid Door de komst van Jezus de Heer Als kind zo klein en teer Wilde Hij u winnen Om bij u van binnen Vrede te geven zodat u kunt leven Wij bidden een veilig en vredig tweeduizend veertien Leo en Jannie Meeusen

7. SCROOGE LEEFT VOORT 2013 loopt op zijn eind, we maken de balans op van een bewogen jaar Er is veel gebeurd, wereldwijd, landelijk, persoonlijk, hier en daar In natuurrampen vonden vele mensen de dood raakten anderen verwikkeld in moeilijke zaken, en werden getroffen door nood Corruptie, misdaad en bankschandelen waren niet van de lucht, alleen om het grote geld binnen te halen. We hebben het allemaal zo druk met het zoeken naar ons eigen geluk In een ieder van ons schuilt een Ebenezer Scrooge, in u, in jou, in mij Allemaal dragen we zo'n negatieve Scrooge eigenschap bij Scrooge bekommerde zich niet om zijn medemens en leefde op zijn manier Gaf niets om luxe, maar had ook geen plezier Voor hem viel er geen Kerst te vieren, al had hij aan geld geen gebrek Hij droeg geen verantwoording voor een ander, maar stond bekend als vrek Velen van ons kunnen zich spiegelen aan dit markante figuur Hoe gaan wij met elkaar om, met onze planeet en de natuur? Sociale media, dat is de trend, dat is het nieuwe communiceren, de echte gesprekken die er werkelijk toe doen, laten we dat blijven proberen Scrooge keek terug op zijn verleden en had zijn lesje geleerd Hij zag door de ogen van de geesten zijn eigen leven, trok zijn conclusie: hij leefde verkeerd Het was Kerstdag waarop hij zijn leven beterde en zie, hij werd een aardige gulle man Laat dit verhaal voor ons een voorbeeld zijn, dat veranderen ten alle tijden kan Een nieuwe start begint met het openstellen van je hart Zet die trots opzij geef meer aan een ander, dat maakt blij

Geef gul, dan zul je zien dat het juist verrijkt en vredig maakt bovendien Schenk eens aandacht aan iemand die het minder heeft Die in erbarmelijke omstandigheden leeft Er is zoveel eenzaamheid Zelf al ben je tien jaar dood, niemand is je kwijt Een hand op die schouder, het kost geen geld maar laat de ontvanger weten, dat hij mee telt Kerst een tijd van bezinnen Kijk niet naar de opgesmukte buitenkant, maar kijk eens diep van binnen Verwonder je om wat je ziet? Zoveel aan schoonheid en je wist het niet? Wees een licht voor een ander, niet alleen in deze donkere tijd maar zorg dat je lampje altijd schijnt Daar waar kaarsen branden, branden harten voor elkaar laat die warmte zich verspreiden, ook in het nieuwe jaar.

Lidia van der Pijl

Optimaal Talent BV

|


14

8. SCROOGE KERSTVERHAAL Die dag liep de oude Evert in zijn eentje door de drukke winkelstraat. Het was half december 2013 en de kou had het eindelijk gewonnen van de zon. Toch liep hij daar met zijn jas half open om zijn lichaam te voorzien van de nodige koelte. Het was zijn eerste lange wandeltocht na de operatie aan zijn heup die zes weken geleden had plaats gevonden. Een geslaagde operatie maar zijn oude lichaam had niet meer het herstellende vermogen van een paar jaar geleden. De eerste weken had de fysiotherapeut hem begeleid en hem oefeningen gegeven om zich goed stabiel te kunnen voortbewegen. Twee weken geleden mocht hij voor het eerst weer zijn eerste stappen buitenshuis zetten. De frisse bries had hem goed gedaan maar lopen op straat was toch een stuk moeilijker dan verwacht. Een keer per dag liep hij een rondje om het huizenblok heen waar zijn huis deel van uit maakte. Twee keer had de jongere buurvrouw hem vergezeld toen zij de hond uit liet. De andere dagen was hij op zichzelf aangewezen. Moeizaam bewoog hij zich voort over de gladde klinkers in de winkelstraat. Een enkele keer kon hij ternauwernood zijn evenwicht bewaren omdat mensen tegen hem aanliepen met hun overvolle boodschappentas. Een paar keer had hij er wat van willen zeggen maar voordat hij woorden had kunnen vinden waren ze al weer in de mensenmenigte verdwenen. Eigenlijk wist hij wel dat het toch geen zin had om er wat van te zeggen. In deze maatschappij neemt het respect voor de ouderen in rap tempo af en dat werd in de drukke winkelstraat pijnlijk zichtbaar. Vroeger toen de neonverlichting nog niet aanwezig was en de grote winkels nog niet als paddestoelen uit de grond waren getrokken, kon je in alle rust je voortbewegen tussen de diverse kleine winkeltjes. Evert dacht aan vroeger toen hij elke week, samen met zijn te vroeg overleden vrouw Isabelle, koffie dronk bij de koffiesalon. Een klein winkeltje, dat halverwege de jaren 90 plat werd gegooid omdat het ruimbaan moest maken voor machtige concerns zoals de V&D en de HEMA. De hele winkelstraat ging op de schop. Leuke, kleine winkeltjes werden ingewisseld voor grote panden van drie verdiepingen en klassieke lantarenpalen moesten plaatsmaken voor ledverlichting. In de tijd dat de Koffiesalon nog bestond, kon je heerlijk buiten zitten aan de tafels die het terras moesten voorstellen. Het was heel eenvoudig ingericht maar o zo gezellig. Ze kozen er samen altijd voor om dicht bij het water te zitten. Het kabbelende water had een rustgevende werking en als dan ook nog de zon scheen waande je jezelf in een hangmat op een onbewoond eiland. Na de plotselinge dood van Isabelle was Evert eigenlijk nooit meer zichzelf geweest. Zijn vrolijke karakter verdween als sneeuw voor de zon. Alles deden ze samen en plotsklaps stond hij er alleen voor. Ontroostbaar was hij. Niets kon hem opvrolijken en eigenlijk kwam hij nog nauwelijks buiten. Hij bracht veel tijd door op zijn zolderkamer waar een boekenkast vol met fotoalbums stond met voornamelijk foto’s van hem en Isabelle. Ze hadden samen veel gezien van de wereld en hij had alle foto’s na haar dood verzameld, geordend en ingeplakt. Maanden werk had hij er aan gehad en het resultaat was geweldig. Geen foto zat scheef en alles lag op chronologische volgorde. Toch waren veel foto’s in aanraking geweest met zijn tranen. Tijdens het inplakken had hij er aardig wat gelaten en soms zat hij urenlang te staren naar een foto waarop hij en Isabelle stonden. Het was de allerlaatste foto van hun tweeën samen, genomen op kerstavond 2006, nu 7 jaar geleden. Om tien uur ’s ochtends 1e kerstdag sloeg het noodlot toe. Isabella was

niet meer. Vanaf dat moment was 1e kerstdag nooit meer wat het zou moeten zijn voor Evert. Hij kon er niet meer van genieten en eigenlijk hoefde kerst niet meer voor hem. De tijd voor kerst werd Evert altijd erg depressief met als hoogte punt de kerstdagen zelf. Hij sloot zich op in zijn huis en zat dagen als een dood vogeltje op de bank tenminste als hij die dag zijn bed uit kon komen. Nog even en hij had het einde van de winkelstaart bereikt. Gelukkig werd het hier wat minder druk en kon hij zich wat makkelijker een weg banen. Plotseling voelde hij een ruk aan zijn tas en direct daarna een hevige pijnscheut in zijn schouder. De hengsels van zijn tas werden strak getrokken rondom zijn hand, zijn nek klapte naar achteren en zijn voeten raakten niet langer de gladde klinkers van de winkelstraat. Een kleine seconde later voelde hij hoe het hengsel van zijn tas losraakte van zijn hand en met een harde klap kwam hij neer op de grond. Zijn lichaam verging van de pijn en alles om hem heen leek te vervagen. Een warme stroom bloed liep van zijn hoofd zijn nek in en onder zijn lichaam vulde de rode vloeistof de ruimte op tussen de straatstenen, zijn onderlichaam leek gevoelloos. In de verte hoorde hij een scooter op volle snelheid wegrijden, dichtbij stokte de voetstappen om na enige aarzeling toch maar weer verder te gaan. De steken in zijn hoofd werden krachtiger en hevige pijnen namen bezit van de rest van zijn oude lijf. Hij wilde wel schreeuwen van de pijn maar zijn fysieke gesteldheid was dusdanig afgenomen dat het niet meer op te brengen was. De stemmen om hem heen werden steeds zwakker en langzaam voelde hij de kracht uit zijn lichaam vloeien. De klap tegen zijn hoofd begon een verlammend effect op de rest van zijn lichaam te krijgen. Na enkele minuten voelde hij de pijn afnemen tot dat de rust definitief bezit nam van zijn lichaam. Een fel wit licht leidde hem naar een plek waar hij niet eerder was geweest. Een bekend gezicht werd vaag zichtbaar en een glimlach verscheen om zijn mond. Hetzelfde moment zag hij zichzelf liggen in de drukke winkelstraat. Van bovenaf had hij een goed zicht hoe het ambulancepersoneel zijn levenloze lichaam weer aan de praat probeerde te krijgen maar Evert wist dat het tevergeefs was. Hij zou niet meer terugkeren in zijn door de tijd verzwakte omhulsel. Na zeven jaren van intens verdriet over het gemis van zijn lieve Isabella hoefde hij alleen maar die zachte hand vast te pakken die opdoemde uit het felle witte licht. Zijn kerstgevoel zou dit jaar weer in ere worden hersteld. Peter Hofman

Optimaal Talent BV

|


16

EN HOE NU VERDER? Als pikzwarte leugens zich genesteld hebben in witte huizen van zieke wereldleiders, roepen wij de waarheid van de daken af. Als levens niet meer lijken te tellen, massa’s mensen en dieren worden afgeslacht, wouden overal branden, spreken wij over de heiligheid van het leven. Als vaalgrijze gieren zich met duizenden verzamelen op lijkenvelden van ingestorte beschavingen, luisteren wij naar de zang van een nachtegaal. Als de machtigen der aarde massavernietigingswapens verspreiden en onderscheiden worden met Nobelprijzen voor de vrede, verenigen wij ons in de geest in vrede. Als het alziende boze oog iedereen controleert, vanuit de hemel en op aarde, kijken wij elkaar aan met het oog van goedheid. Als bendes dieven rondtrekken, de mammon zijn ijzeren klauwen uitslaat, het laatste brood gestolen wordt van de armen, delen wij met elkaar het brood des levens. Als kinderen misbruikt worden, het kind in de volwassene wordt gedood, gedenken wij de woorden van de Meester: ‘Zo gij niet wordt als kinderen…’ Als demonen bezit nemen van vermoeide en gepijnigde lichamen, alles van innerlijke waarde willen vernietigen, bestrijden we eerst de demon in onszelf. Als in naam van de democratie in heel de wereld bommen exploderen en gifgas zich duisterend verspreidt, verzamelen we opnieuw moed en vertrouwen. Optimaal Talent BV

|


17

Als godsdiensten elkaar wreed bestrijden, moorden in naam van God, de heiligheid van het leven keer op keer schenden, spreken we innerlijk de verborgen naam uit. Als het recht krom geworden is, wellevendheid en dienstbaarheid verloren zijn, ruwe en harde woorden de stilte verscheuren, herinneren we ons de wet van zaaien en oogsten. Als tijdens de laatste halte van onze levensreis uit de diepte van de ziel de vraag oprijst ‘en hoe nu verder?’ luisteren we naar de innerlijke stem. De innerlijke stem die fluistert als een zachte lentewind: ‘Kom, mijn kind, kom, de tijden zijn bijna vol, de beker van lijden is bijna tot de bodem geledigd. Spoedig zal de geest van waarheid over de aarde dalen en haar vervullen met de geest van licht en liefde. De aarde zal herschapen worden, de hemel weer stralen. Zeeën zullen gereinigd worden, bomen, planten en bloemen weer bloeien, bloesemgeuren de lucht doordringen en alle wezens zullen gelukkig zijn. Luister, mijn kind, de lange reis is bijna voltooid. Als een briesende leeuw trekt het kwaad door de wereld, maar het lam zal het beest verslaan. Het lam zal het kwaad voorgoed doen zwijgen, het lam zal de duistere gordijnen verscheuren, het lam zal het licht weer doen stralen. De wachters der duisternis zullen vervagen als schimmen in een nooit meer nu.

Optimaal Talent BV

|


18

Je denkt dat ik een dromer ben, dat de wens de vader van de gedachte is? Nee, mijn kind, nee, dit is geen droom, dit is de vervulling van oude profetieën, een innerlijk weten dat langzaam groeide en tot bloei gekomen is.’ Alfa en Omega hebben het eerste en het laatste woord, het woord dat vleesgeworden is in trillende schepping, oprijzend uit de grondeloze stilte. Niet het perverse kwaad, niet de puinhopen van vernietiging niet de terreur, de leugens, de dood zullen zegevieren… …het is het lam, het zachtmoedige en krachtige lam dat door het mystieke liefdesbloed de graalbeker van de aarde met licht doorstraalt en ons binnenkort als de wrede eindstrijd is gestreden grenzeloze, innerlijke vrede geeft en alles, maar dan ook alles herscheppen zal in licht en liefde. Marcel Messing Poëtische overweging aan het slot van de lezing ‘En hoe nu verder?’ in ’t Ros Beyaerd te Gent (3 en 4 oktober 013) en de Lambertushoeve te Someren (10 november 2013). De slotmuziek was het ‘Agnus Dei’ uit Mozart’s equiem.

Optimaal Talent BV

|


19

SCROOGE POËZIE TALENT AWARD 2013

Recommend Documents