SASEL vzw
Heidedreef 12
2970 SCHILDE
03 383 21 42
[email protected] www.sasel.be
fiscaal attest
IBAN:BE52 7895 6637 2409
BIC:GKCCBEBB
november 2015 Ola! Dag allemaal!!! Pinksterweekend: 23-24 mei 2015. Op 23 mei –vooravond van Pinksteren –werd mgr.Oscar Romero zalig verklaard. Officieel. Voor de basisgemeenschappen –de kerk van de armen – was hij al een heilige tijdens zijn leven. En toch hebben vooral deze basisgemeenschappen 35 jaar lang geijverd voor de officiële erkenning van de profetische keuze van Romero voor de armen. En juist die basisgemeenschappen en de vrouwelijke religieuzen waren door de ‘ officiële’ kerk niet uitgenodigd op de plechtigheid. ‘Vergeten’… Via druk van de huidige president Sanchez Céren –zelf een volgeling van het gedachtengoed van Romero –werden ze dan toch gevraagd in de marge van het spektakel van politieke show en kerkelijk gebeuren.
Massale aanwezigheid
kerkelijk gebeuren
nachtwake
Politieke show: de verantwoordelijken voor zoveel lijden en onderdrukking tot op vandaag stonden glimlachend op de eerste rij in het blikveld van de media. Op kop Roberto d’Aubuisson: gevaarlijk, corrupt en zeer machtig. Zoon van Roberto d’Aubuisson: stichter van de uiterst rechtse Arena partij en opdrachtgever van de moord op mgr.Romero. Toen de bevolking riep: ‘moordenaar’ verklaarde zoon Roberto d’Aubuisson met stalen gezicht: ‘mijn vader heeft nooit iemand vermoord…’ Letterlijk misschien niet maar hoeveel duizenden zijn op zijn bevel gefolterd, verdwenen… Kerkelijk gebeuren: een deel van de hogere geestelijkheid, felle tegenstanders van Romero en zijn ‘verrijzenis in het volk’. Ze hebben hem jaren doodgezwegen of verketterd en nu halen ze hem binnen. Ze maken hem tam en braaf: op de officiële foto staat hij afgebeeld als ‘een onaards’ wezen, 19°- eeuws: het hoofd een beetje schuin, zijn hand opgestoken, vingers gebogen. Zo hoort het immers.
Weg met de echte Romero, de aanklager van zoveel structureel onrecht, niet tot compromissen bereid. Rechtlijnig in zijn beleving van de oproep van Jezus. Hij leefde te midden van zijn volk vanuit de KRACHT van GOD
.
En toch en toch! 23 mei was een Pinkstergebeuren! Op de vooravond van Pinksteren zaten de apostelen bij elkaar: verlamd van angst, niet begrijpend wat hen overkwam, gevoel van verlaten te zijn en niet wetend hoe het nu verder moest. Dezelfde ervaring van de armen in El Salvador vandaag. En plots wordt in de apostelen de verrijzenis echt. Inzicht, geloof, hoop, de kracht van God zelf doet hen spreken, in ‘alle talen’. Wie wil luisteren, verstaat hen. Stromende regen op 23 mei 2015. Onmogelijk weer. De bevolking massaal onder plastiek, karton, in het slijk, bidden, nachtwake. Toen de zaligverklaring werd uitgesproken, brak de zon door en verscheen er een grote, volledige regenboog. ‘Mgr. Romero is met ons, is bij ons!’ riepen de mensen, trillend van emotie. Zoals in de bijbel was de regenboog ook voor hen symbool van de aanwezigheid van het goddelijke. Pinkstergebeuren… dat mgr. Romero officieel opnieuw mag bestaan. Een wonder op zich. Ook al wordt hij binnengehaald door de rijken en proberen die hem onschadelijk te maken. Elke nieuwe, dure woonwijk, elke autoweg, elk officieel gebouw draagt nu zijn naam. En dat is zeker niet de bedoeling geweest van mgr. Romero. Maar… in het noemen van zijn naam, is hij aanwezig, mag hij deel uitmaken van onze geschiedenis. Eindelijk. Pinkstergebeuren… Heeft paus Franciscus doelbewust de vooravond van Pinksteren gekozen? Waarschijnlijk wel! De Salvadoraanse armen zijn momenteel zo bedreigd, zo bang, zo verlamd. Die zorgenkinderen van mgr.Romero, voor wie hij met zijn leven losgeld heeft betaald, worden door de officiële kerk in El Salvador aan hun lot overgelaten. De rijke bovenlaag en de middenklasse zijn ‘de ware en de bevoorrechte gelovigen‘. Paus Franciscus roept –op zijn eigen sublieme manier- de officiële kerkelijke gezagsdragers tot de orde: ‘Durf vanuit de kernboodschap van Jezus, een boodschap van bevrijding , spreken en handelen. Durf corruptie, repressie, machtsmisbruik aan te klagen. Buig niet voor geldgewin, dat zijn oorsprong vindt in het doelbewust organiseren van criminele bendes’. De leiders vertoeven in de hoogste regionen en verrijken zich onmetelijk. Ze bevoorraden de Amerikaanse maatschappij - de letterlijk high society– in haar stijgende vraag naar steeds meer cocaïne. De geografisch ligging van El Salvador leent zich tot doorvoer. De armen voeren de bevelen uit: wapenhandel, drugstrafiek, prostitutie, afpersing. Ze hebben vaak geen keuze. Het is hun enige bron van inkomsten. Ze overleven of worden vermoord. Zo simpel is dat… En ze beseffen niet dat ze de speelbal zijn van politieke partijen, die in hun verdoken organiseren van misdaad het regeren van het land onmogelijk maken en het land in een chaos storten. De datum van de zaligverklaring van mgr. Romero door paus Franciscus is een niet mis te verstane oproep tot de kerkelijke leiders in El Salvador: ’Durf Romero te zijn, geloof dat Pinksteren mogelijk blijft‘. 30 oktober 2015: delegatie van politici en bisschoppen uit El Salvador komt naar het Vaticaan om paus Franciscus te danken voor de zaligverklaring. De bisschoppendelegatie wordt geleid door mgr. Colindres: aalmoezenier van het leger nu en tijdens de burgeroorlog. Onverwachts neem de paus het woord. We citeren hem letterlijk (video –opname): ‘Het martelaarschap van mgr. Romero begint veel vroeger -voor zijn dood- in zijn lijden als gevolg van kwaadsprekerij en nu zelfs ook nog na zijn dood. Want blijkbaar was het niet voldoende dat hij vermoord werd. Na zijn dood werd hij nog belasterd, in zijn eer aangetast en vuil gemaakt. Zelfs door zijn medebroeders, priesters
en bisschoppen. Alleen God kent de ware Romero. God zag hoe Romero werd gestenigd met de hardste steen die in de wereld bestaat: de tong. En dat ik heb niet van horen zeggen maar als jonge priester ben ik daarvan zelf getuige van geweest. En ook vandaag nog wordt Romero gegeseld door laster en onbegrip en zo blijft hij ook vandaag nog martelaar. Zijn martelaarschap geeft mijzelf een veel kracht. Hoe sterk? Dat weet God alleen.’
Bezoek van de Salvadoraanse bisschoppen en toespraak van de paus
EN WIJ? Neemt SASEL vzw de pauselijke oproep ernstig? Hoe beleven wij die bevrijdende boodschap? Onze inspirator is altijd steeds mgr. Romero geweest. En hij is het vandaag meer dan ooit. En dat is niet altijd even gemakkelijk. Vandaag is ons colegio San Martin de Porres (basis van heel ons project) nog de enige school voor de armen in de regio Zaragoza. Al de andere scholen (staatsscholen) zijn gesloten omdat de leerlingen niet meer durven te komen. Verboden door de mara (bende) 13 of 18, afhankelijk van het steeds wisselende territorium van een mara. Deze situatie doet het hele schoolsysteem voor de armen (staatsscholen) in mekaar zakken. Niet voor de kinderen van rijken (studeren in het buitenland) niet voor de kinderen van de middenklasse (15% van de bevolking) die lopen school in streng bewaakte, dure, katholieke colleges. De armen zitten thuis. Reactie van de regering? Elke school moet nu elke week een lijst van aanwezige leerlingen indienen. En dan? Hoe krijg je bedreigde kinderen terug de school in? De huidige linkse regering heeft misschien toch ook iets van SASEL vzw geleerd… Geef de kinderen te eten. Honger overwint wellicht de angst?? De officiële aanbesteding voor het bereiden van de maaltijden is toegekend aan ons horeca-opleidingscentrum El Tempisque. Begin: in de grote vakantie (december-januari). De regering wil in de vakantie de kinderen opnieuw school-minded maken en bijlessen geven. En nu maar hopen dat de regering aan ons de maaltijden ook betaalt… en wanneer!!
Hoe kan dan el colegio San Martin de Porres toch zeer goed onderwijs bieden voor zulke kinderen in zulke situatie? Aan kinderen die tot verschillende territoria behoren. Juist omdat we als basis hebben de visie van mgr.Romero: bevrijding door verdraagzaamheid en verzoening tussen rivaliserende groepen. Leren omgaan met vrede! Wij zijn de enige school waar kinderen van families die wonen in gebied 13 en 18 samen naar school durven te komen. Een bendelid had reclame voor de bende op de muur van de school geschilderd. Verplicht: OVERSCHILDEREN. Vorige week reclameerde een leider van mara 13 op de aanwezigheid van kinderen van gebied 18. Ons antwoord? ‘Als je het college niet respecteert dan hebben ook uw kinderen geen eten meer en hebben ze geen
schoenen meer aan hun voeten.‘ Antwoord: ‘Dat is nog waar ook.‘ De zorg van de ouders voor hun eigen kinderen primeert nog altijd. Ze willen een andere toekomst voor hun kinderen en een goede school, dus el colegio San Martin de Porres. De meesten willen ook weg uit de criminaliteit. Mara 13 is aan het ‘sparen’. Ze willen een autobusje kopen… en openbaar vervoer in El Zaite organiseren. Een volledig legale activiteit. Waarom die mensen dan toch tot een mara toetreden? Wat doe je als je niets hebt? Als je moet overleven? We vergeten ook heel gemakkelijk dat die mensen geen keuze hebben. Ze worden vaak gedwongen. Wie niet meedoet, wordt vermoord. En zo ontstaat er een constante vluchtelingenstroom in ons eigen land El Salvador. Opgejaagd wild. En uit pure wanhoop geven de ouders hun kinderen mee met mensensmokkelaars om ze een veilig en beter leven te bezorgen in het buitenland. Dat hopen ze tenminste. De realiteit is wel anders… Vluchten altijd maar vluchten. Ook arme mensen houden van hun kinderen… In heel die situatie heeft ons PASTORAAL PROJECT
COM-VIVIR (samenleven) een kapitale opdracht te
vervullen. De leden zijn ‘de ambassadeurs van de vrede’. Hun opdracht is dreigende pesterijen, afpersing of rancunes op te vangen via bezinning, gebed, gesprek en solidariteit. En het lukt. Kinderen en jongeren zijn in staat zelf problemen op te lossen, als daarvoor maar een verruimend klimaat bestaat van zorg en vertrouwen, zoals Jezus het voordeed. een debat Dat klimaat is er dankzij de leiding van COM-VIVIR en onze leerkrachten (beide gesponsord door gemeenschappen en individuen in Europa). De dragers van SASEL vzw. Van hen wordt veel gevraagd: durf om te komen werken, een gedegen vakkennis wat bijscholing tijdens de vakanties inhoudt, enorm inlevingsvermogen in de onmogelijke sociale situatie van de kinderen, in hun angsten met vaak onmogelijk gedrag tot gevolg. Dankzij de adoptie-ouders in Europa, dankzij uw sponsoring van de lonen van de leerkrachten (de Salvadoraanse staat betaalt nog altijd geen lonen) zijn we in staat prima onderwijs te bieden. En dat voor de allerarmsten. Colegio San Martin de Porres is een enig gebeuren. Op een moderne, efficiënte manier via computerprogramma’s wordt er lesgegeven. Het verhoogt de tewerkstellingskansen van onze leerlingen en geeft hen de kans tot hogere studies.Ook gehandicapten krijgen computerles.De staatsscholen waar de arme kinderen thuishoren, bieden die mogelijkheden niet. Het intellectueel peil van San Martin de Porres ligt zeer hoog. Dit schooljaar behaalden weer 15 leerlingen hun staatsdiploma. Ze slaagden met vlag en wimpel in het moeilijke staatsexamen, opgesteld door de jezuïetenuniversiteit. En jezuïeten lachen niet met studie-eisen. Hoeveel leerlingen een beurs van Sasel krijgen voor hogere studies is nog niet bepaald. Ouders van de noodzaak ervan overtuigen, blijft een moeilijke opgave. Wie verder studeert, verdient geen geld voor het gezin… en voor meisje vermindert de kans op de huwelijksmarkt (te oud en een gestudeerde vrouw in een machomaatschappij…) Het hangt ook af van de toelage van adoptie-ouders in Europa. Na een jaar hogere opleiding (modeontwerp) moet de zeer begaafde Flor de Maria (vooraan rechts) haar studies opgeven. Verbod van thuis! Bovendien vraagt SASEL vzw van de studenten ook een sociaal engagement. Ze hebben leidende functies in COM-VIVIR, de scouts, de horeca-opleiding, geven bijlessen enz. Onze studenten hoger onderwijs doen het schitterend: arts, informatica, management, toerisme, graficus, economie, taalkunde. Ontwerpen van Flor de Maria.
We werken erg hard om el colegio San Martin de Porres een officiële herkenning en erkenning te bezorgen.
In oktober hadden we strenge gezondheidsinspectie van het ministerie. De controleurs hadden al niet veel goesting om naar El Zaite te komen en zeker niet om binnen te gaan in een gebouw dat van buiten bunkerallures vertoont. Maar binnen… ze wisten niet wat ze zagen! Een tiptop school: geen vuilnis op de grond, geen bekladde muren, proper toiletten, nette wasbakken met drinkbaar water, een hygiënische eetruimte, gesorteerde afval , een onderhoudsbeurtrol voor de leerling… Een schitterend rapport!!! De volgende inspectie: ministerie voor de kinderrechten. Ondervraging van leerlingen: welke discipline, welke relatie tussen leerkrachten en leerlingen, welke straffen, of er evenveel meisjes als jongens studeren enz. schitterend rapport!!! Resultaat? Onze zeer goede directrice Maritza heeft een onderhoud met de minister van onderwijs verkregen. De minister was verbaasd over wat mogelijk is voor de allerarmsten… En nu maar weer hopen dat zijn verbazing en enthousiasme concrete resultaten opleveren… Ondanks de harde discipline en de intellectuele eisen is en blijft San Martin de Porres de enige oase van geluk voor de kinderen. Eens de schoolpoort binnen, leven ze in een ‘normale’ wereld van vriendschap, zorg, eten, gewoon gelukkig zijn en aandacht krijgen. Hun angsten, het altijd opnieuw geconfronteerd worden met geweld van de ergste soort, worden therapeutisch begeleid. 80 kinderen van de 200 worden heel intens psychologisch gevolgd door onze psycholoog en iedereen krijgt speciale ontspanningsoefeningen en massages van de Belgische zuster Sabine Baekelandt, gespecialiseerd in dergelijke begeleiding. Erg nodig en heel doeltreffend om de werkelijkheid buiten de schoolpoort aan te kunnen.
De kinderen kunnen veilig naar school komen omdat we een schoolbusje hebben. Te voet komen mag en kan niet meer. We moeten constant wel afspreken met de één of andere bende wie waar mag op -en afstappen en welke weg de bus mag volgen. Er is altijd controle en gevaar. We trotseren dat alles voor onze kinderen en vanuit de Kracht die ook mgr. Romero bezielde. Heel dikwijls zeggen we wel: ‘mgr. Romero het is voor uw zorgenkinderen. Maak dat het in orde komt‘. We zetten hem dus eigenlijk met zijn rug tegen de muur. Onze autobus kunnen we dus niet missen. Ook niet voor de scouts. We brengen hen naar de scoutsgrond waar ze –opgelucht- weg uit El Zaite kunnen spelen en kind zijn. En eten hebben!!
Ook in deze groep hebben de Com-Vivir ambassadeurs van de vrede van ons pastoraal project een belangrijke functie. Weg van de discipline van de school dreigt er wel eens geweld uit te breken. Het debat leren voeren is dan de opdracht van onze ambassadeurs en eigenlijk gaat dat nog gemakkelijker in een jeugdbeweging dan in een school. Onder mekaar zonder pottenkijkers van leerkrachten -hoe goed ze ook zijn. In oktober werd onze scoutsgroep plots overvallen door zwaar bewapende politie. Die hadden bericht gekregen dat er aan bendevorming werd gedaan. Iedereen moest plat op de grond gaan liggen. De leider bleef op de knieën zitten met de melding dat ze scouts waren. Ongeloof bij de politie want de kinderen droegen geen scoutsuniform (nooit trouwens als ze spelen). De politie stond op het punt de leider neer te schieten (de normaalste zaak in El Salvador) toen –gelukkig- de hoofdleiding wel in uniform verscheen! Toeval of zorg van mgr. Romero??? Een verhaal uit de zovele… En toch telt onze scoutsgroep ongeveer 100 leden, en toch organiseren we kampen. Niet meer op verplaatsing: te gevaarlijk en te duur. Elk deelproject van SASEL vzw kost heel veel geld. Geld geschonken door jullie… want de arme mensen kunnen niets betalen. Een deel van de scoutsgrond is ook onze landbouwgrond. Dit jaar is de landbouw in El Salvador een complete ramp en dreigt er zware hongersnood. De zaaitijd is begin mei. Dan begint het regenseizoen en dat duurt tot begin november. Dan moet het elke dag regenen. De eerste regen? 23 mei: dag van de zaligverklaring van mgr. Romero. De eerste oogst was dan al mislukt. 21 juni was er een merkwaardig natuurverschijnsel: een enorme stofwolk van stof en fijn zand kwam overgewaaid vanuit Afrika, vanuit de Sahara, zeggen de specialisten. De laaghangende wolken maakten alles grijs. Een lucht: zeer negatief voor mensen met ademhalingsproblemen en die zijn erbij ons heel veel. De tweede oogst van september: weer mislukt. Heel de maand oktober is het noodweer geweest met hevige stortregens en grondverschuivingen. Zo erg dat de scholen verplicht gesloten werden voor 14 dagen. Dankzij ons irrigatiesysteem hebben we toch een deel van onze maïsoogst en bonenopbrengst kunnen redden. We zijn dit jaar begonnen met een kippenkwekerij op grote schaal. We proberen te leveren aan supermarkten. Die drukken de prijs om er zelf zoveel mogelijk aan te verdienen. Meer dan wij. De kippenpoten worden op de markt verkocht tegen een prijsje want daarvan koken de arme mensen soep. We proberen ook biologische kippenkweek te organiseren. Het is wel heel moeilijk want een biologische kip is veel duurder. En wie honger lijdt en arm is… kan dus niet gezond eten. Gelukkig onze kinderen van el colegio San Martin de Porres wel. En dat beseffen de ouders!!! Dat kan alleen dankzij de adoptie-ouders uit Europa. In heel de problematiek rond de klimaatwijziging -die we heel concreet ondervinden- is onze ECO-VIDA werkgroep niet te onderschatten belangrijk! Ecologisch bewustzijn bijbrengen… Het is niet meer een langetermijndenken maar een NU -gebeuren. Meer en meer beginnen ook de armen dat in te zien. Onverantwoorde bosontginning, megafabrieken van buitenlandse bedrijven (die dan nog geen belastingen betalen!), zware watervervuiling als gevolg van foute mijnontginning. En dat alles om het internationaal kapitaal te verrijken. En zelf zijn de armen voor de zoveelste keer het slachtoffer: ze worden uitgebuit en wonen op de gevaarlijkste plaatsen. Ons motto: ‘Plantando un arbol, sembramos vida como lo hizo Monsenor Romero‘. ‘Laten we een boom planten en het leven kansen geven, zoals ook mgr. Romero deed’.
Onze ECO-VIDA werkgroep voelt zich ook enorm gesteund door paus Franciscus met zijn encycliek ’Laudati Si‘. De zorg voor de schepping is de enige bron van overleden voor de mensheid zelf.
3 november is de feestdag van: San Martin de Porres en meteen ook de laatste schooldag van dit schooljaar. GROOT FEEST in ons colegio. Wie is San Martin de Porres? Een 16°-eeuwse indiaanse dominicanerbroeder. Als eerste indiaan heilig verklaard door paus Paulus VI. Een zeer populaire heilige in Latijns-Amerika. Het best te vergelijken met de betekenis en de spiritualiteit van Sint Franciscus voor Europa. We vieren dit feest in zijn geest, die duidelijk ook de spiritualiteit is van mgr. Romero en van de huidige paus Franciscus.
Het programma: Martin de Porres, 3 november 2015
Gebed: Gebed geïnspireerd op het leven van Martin de Porres: nederigheid, eenheid, eenvoud, liefde, solidariteit. Waarden: Hoe kunnen we God lief hebben te midden van zo veel geweld: liefde voor de medemens. De natuur als bron van leven. (Analogie met het leven van een plant en het menselijk leven.) Sociaal engagement en solidariteit vanuit de goedheid, liefdadigheid en eerlijkheid: sociale invloed als we vanuit die waarden leven. Is het mogelijk met onze kleine bijdrage ook aan een verandering in onze samenleving bij te dragen? Integratiespel: Allerlei spelen om ouders de kans te geven kind te zijn samen met hun kinderen. Ook een mogelijkheid om hun kinderen beter te leren kennen een vooral tijd aan hen besteden. Ontleding van het dagelijks gebed van onze school: Wat kan ik voor de medemens doen? Als God hier in ons midden aanwezig is, hoe wil Hij dat we denken, spreken en handelen? Als God je vandaag de opdracht geeft: “je dagelijkse handelingen met de medemens in Zijn liefde te doen”, wat is het eerste dat je gaat doen? Hoe kan ik mijn medemensen als een schat koesteren? Boetseren: (Com-Vivir) Eigenschappen van het leven van Martin de Porres: nederigheid, behulpzaamheid, solidariteit,… Ieder gezin brengt 2 kg klei mee om een tafereel over het leven van Martin de Porres in de actualiteit te boetseren. Quiz: Vragen over het leven van Martin de Porres en de actuele boodschap die hij ons geeft.
Prijs: voor elk juist antwoord een mand met fruit voor het gezin. Middagmaal: Het middagmaal wordt per klas klaargemaakt met leerlingen en hun ouders: een deel van de producten krijgen ze van de school en het ander deel brengen ze zelf mee. Er wordt gedeeld.
Beste allemaal, 2015 was een bijzonder jaar! We werden in onze zorg voor de allerarmsten ‘officieel’ bevestigd door de paus. 2016 wordt een jaar waarvan elke dag een nieuw begin vraagt. Dat kan maar vanuit de beleving van Kerstmis. Feest van geboren worden vanuit God zelf. Willen we dat samen blijven proberen? William Aragon
Beste vrienden, De leden van de Algemene vergadering en van het Dagelijks Bestuur van SASEL vzw danken jullie. Dank voor jullie bezorgdheid, jullie enthousiasme, jullie gebed, jullie financiële steun, jullie trouw. Dat alles hebben we erg hard nodig. Dank voor het wonder van elke dag dat jullie voor ons zijn! ZALIG KERSTFEEST
GEZOND 2016
met een tekening gemaakt door de kinderen van El Zaite in COM-VIVIR
Helena Oomes, voorzitster
Het Teresia KOOR (Ekeren De Bunt ) viert samen met SASEL vzw Kerstmis op 27 december 2015 om 15.00 uur Kerk Sint-Teresia Waterstraat Ekeren . We zingen samen kerstliederen en luisteren naar kerstpoëzie Toegangsprijs: 10 EURO ,drankje inbegrepen Kaarten : A.Moreels : 03 541 08 61 rek. BE29 001017555864 of aan de inkom
GRAAG uw e-mailadres. Kostenbesparend en foto’s zoveel mooier
