SAMENVATTING. Caribbean Human Development Report 2012 Menselijke Ontwikkeling en de Verschuiving naar een Betere Burgerveiligheid

SAMENVATTING

Caribbean Human Development Report 2012 Menselijke Ontwikkeling en de Verschuiving naar een Betere Burgerveiligheid

De poster op de omslag werd gekozen als de winnende poster na een competitie uitgeschreven door UNDP in Juli 2011 getiteld “Jeugd criminalitiet is een uitzondering in plaats van een regel; gebruikmaken van de vitaliteit van de jeugd door het investeren in hen.” Het thema voor de competitie was gekozen met de bedoeling de aandacht te vestigen op één van de aandachtsgebieden in het Caribisch Rapport voor Menselijke Ontwikkeling (Caribbean Human Development Report) en voor de “branding” van het rapport. De competitie waaraan alle burgers van Trinidad en Tobago, Jamaica, Suriname, Barbados, Guyana en de Organisatie van Oost Caribische Staten (OECS) konden meedoen, was opengesteld tot 17 Juli en de winnaar werd geselecteerd uit een aantal van 17 inzendingen die kwamen vanuit de verschillende landen in de regio. De winnaar werd geselecteerd op basis van het aantal uitgebrachte stemmen middels een poll op de Facebook pagina van de Caribbean Human Development Report, gecombineerd met de stemmen van een panel dat bestond uit een regionale kunstenaar en een aantal UNDP vertegenwoordigers. De winnaar van de competitie was de Trinidadiaanse Timothy Boothan die zijn werk heeft beschreven als “twee zijden van de jeugd, aan de ene kant: mensen die investeren in hun toekomst en zich bezighouden met het maken van muziek en andere activiteiten waar jongeren zich mee bezighouden, en aan de andere kant, de jongeren die het verkeerde pad opgaan en kiezen voor geweld doordat ze eenzaam zijn of doordat ze daartoe aangezet worden door hun leeftijdsgenoten (peer pressure).” De omslag van het rapport is onderdeel van de winnende poster. UNDP dankt alle participanten voor het meedoen aan de competitie.

SAMENVATTING Caribbean Human Development Report 2012 Menselijke Ontwikkeling en de Verschuiving naar een Betere Burgerveiligheid

Caribbean Human Development Report 2012 Menselijke Ontwikkeling en de Verschuiving naar een Betere Burgerveiligheid Auteursrechten © 2012 United Nations Development Programme 1 UN Plaza, New York, NY 10017, USA Alle rechten gereserveerd. Geen enkel deel van deze publicatie mag vermenigvuldigd of opgeslagen worden in een database in geen enkele vorm en op geen enkele manier, electronisch, mechanisch, door fotocopy of op andere wijze, zonder vooraf verkregen toestemming. Website: http://hdr-caribbean.regionalcentrelac-undp.org/ Vertaald naar het Nederlands door: Jennifer de Freitas-Pracht Editors: Robert Zimmermann, Carol Lawes and Nanette Svenson Omslag: Timothy Bootan and Juan Manuel Salazar Ontwerp en Layout: Miguel Nova y Vínculos Gráficos Printed in Panama by Inversiones Gumo, S.A Er zijn geen consultaties gehouden in Guyana. De data voor Guyana zijn verkregen van publieke bronnen en de UNDP Survey voor Burgerveiligheid 2010.

Caribbean Human Development Report 2012 Helen Clark Administrator United Nations Development Programme Rebeca Grynspan Associate Administrator United Nations Development Programme Heraldo Muñoz Assistant Administrator and Director of the Regional Bureau for LAC United Nations Development Programme

Niky Fabiancic Deputy Director Regional Bureau for LAC United Nations Development Programme

Freddy Justiniano Director a.i. Regional Centre for LAC United Nations Development Programme

Leida Mercado Human Development Advisor Coordinator Caribbean HDR Regional Centre for LAC United Nations Development Programme

Anthony Harriott

Lead Author Caribbean HDR

Executive Board Marcia De Castro UNDP Resident Representative Trinidad and Tobago and Suriname Thomas Gittens UNDP Country Director Suriname Michelle Gyles-McDonnough UNDP Resident Representative Barbados and OECS Arun Kashyap UNDP Resident Representative Jamaica

Luis Felipe Lopez Calva Former Chief Economist and Practice Leader Poverty, MDGs and Human Development Regional Bureau for LAC Alvaro Pinto Former Practice Leader Democratic Governance Regional Bureau for LAC Pablo Ruiz Practice Leader Crisis Prevention and Recovery Regional Centre for LAC

Khadja Musa UNDP Resident Representative Guyana SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

V

Consultants Richard Bennett Consultant on Police

Marlyn Jones Consultant on State Policies and Policy Orientation of the Populations

Terri-Ann Gilbert-Roberts Consultant on Youth Violence and Youth Resilience

Charles Katz Consultant on Street Gangs and Organized Crime Edward Maguire Consultant on Criminal Justice Systems

National Consultants April Bernard Barbados

Marlyn Jones Jamaica

Jack Menke Suriname

Mellissa Ifill Guyana

Janielle Matthews Antigua and Barbuda

Randy Seepersad Trinidad and Tobago

Survey and Statistics University of West Indies Mark Kirton Marlon Anatol Roy Russell

Quality Control Consultant Helena Rovner

Peer Reviewers Edward Greene Peer Reviewer on Human Development

Patricia Mohammed Peer Reviewer on Gender

Gabriel Kessler Peer Reviewer on Youth

Trevor Munroe Peer Reviewer on Policy

VI

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

Voorwoord

De stijging in geweld en criminaliteit in Latijns Amerika en het Caribisch gebied is een niet te ontkennen feit. Deze stijging erodeert de basis van democratische processen in de regio erodeert en brengt hoge sociale, economische en culturele kosten met zich mee. 8.5 procent van de wereldbevolking woont in onze regio en toch vindt 27 procent van de moorden hier plaats. Geweld en criminaliteit worden vanwege dit feit door de Latijns Amerikaanse en Caribische burgers gezien als een van de grootste uitdagingen. Aanpak hiervan heeft heel vaak geleid tot kortzichtige, repressieve maatregelen waarvan bewezen is dat ze ineffectief zijn en daarnaast, soms ook een negatieve invloed hadden op de rechtsstaat. De situatie verschilt enorm per land. Algemeen bekeken zijn er landen waar de criminaliteit hoog is en landen waar die laag is en er zijn zelfs verschillen binnen sub regios (zoals ZuidAmerika, Centraal Amerika en het Caribisch Gebied). De perceptie van onveiligheid en de bezorgdheid van burgers is echter onafhankelijk van de werkelijke criminaliteits statistieken en harde maatregelen worden dus niet exclusief gebruikt in landen waar de criminaliteit hoog is. In deze context zijn we geconfronteerd met een paradox: hoe is het te verklaren dat, ondanks het democratiseringsproces dat de regio heeft doorgemaakt in de afgelopen 20 jaar, burger veiligheid en justitie en veiligheids instituten een crisis doormaken? Hoe is het te verklaren dat ondanks er structurele en institutionele hervormingen zijn ingevoerd in de landen in de regio, met het doel bestuurlijke mechanismen op te zetten die meer transparant, horizontaal en democratisch zijn, de justitie en veiligheids instituties overweldigd zijn en geen vertrouwen genieten? Om deze paradox enigzins op te lossen en effectieve maatregelen te kunnen nemen tegen misdaad en geweld, is accuraat onderzoek nodig. De United Nations Development Programme, werkt samen met overheden, maatschappelijke organisaties en internationale organisaties aan een aantal initiatieven die gericht zijn op het verbeteren van de burgerveiligheid in Latijns Amerika en het Caribisch Gebied. Dit rapport is het resultaat van één van de acties die is ondernomen. Het rapport is samengesteld door een team van top wetenschappers en is gebaseerd op eerder onderzoek en praktische ervaring. Het rapport weergeeft ook de bevindingen van analyses van nieuwe data en consultaties waarbij 450 experts en stakeholders uit zeven landen in Nederlands- en Engels sprekend Caribisch gebied waren betrokken. Het meest belangrijke voor wat betreft burgerveiligheid is het vertrouwen van de burgers in de capaciteit van de staat om hen te beschermen en te zorgen voor gerechtigheid. Als burgers geen vertrouwen hebben in de politie, de rechterlijke macht en andere publieke autoriteiten, dan kan geen enkele mate van repressie het vertrouwen in veiligheid terugbrengen. Het succes van elk rechtshandavingssysteem is gelegen in de participatie en contributie van burgers. Om het vertrouwen van burgers te winnen, moet de staat ernaar streven burgers te betrekken, meer transparant te zijn en kansen te creeëren voor mensen die erop gericht zijn hen een gevoel te geven dat ze erbij horen. Eén van de belangrijkste punten in het rapport is dat Caribische landen de nadruk moeten leggen op een veiligheidsmodel dat gebaseerd is op menselijke ontwikkeling, waarbij burger veiligheid prioriteit is, in plaats van het traditionele veiligheidsmodel waarbij de nadruk ligt op C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

VII

staatsveiligheid. Inderdaad, het contrast tussen preventie aan de ene kant en repressie en dwang aan de andere kant is slecht bedacht. Het bertrekken van burgers om criminaliteit en geweld te helpen voorkomen en efficiente en effectieve rechtshandhaving sluiten elkaar niet uit. In een samenleving die werkelijk gebaseerd is op democratische beginselen, sluit het betrekken van de samenleving en inspraak vragen geen snelle gerechtigheid uit, oftewel “preventie” en “dwang” verstreken en complementeren elkaar. Dit is een van de meest belangrijke lessen uit dit rapport en dit geldt niet alleen voor het Caribisch gebied, maar ook voor geheel Latijns Amerika. Latijns Amerika en het Caribisch Gebied hebben gezamenlijk belang bij veiligheid. Georganiseerde grensoverschrijdende criminaliteit, voornamelijk die gericht op de drugshandel, speelt een grote rol in de veiligheids crisis die een groeiend aantal landen in beide sub regios negatief beinvloed. Het rapport legt meer de nadruk op de binnenlandse dimensies van het probleem in het Caribisch Gebied, specifiek onder jeugdigen, maar het is ook belangrijk op te merken dat het Caribisch Gebied een belangrijke doorvoerroute is voor drugs producenten en “large scale”consumenten. Vanwege haar geografische positionering is het noodzakelijk voor het Caribisch Gebied de samenwerking met haar Latijns Amerikaanse buren te versterken en actiever te worden in de internationale dialoog met betrekking tot bestaand beleid en nieuwe alternatieven. Een verbeterd internationaal beleid voor het oplossen van het probleem van de verslavende drugs kan substantieel contribueren tot het verlagen van cijfers van geweld en sociale ontwrichting in het Caribisch Gebied. Deze stelling wordt onderbouwd door een bevinding gepresenteerd in het rapport: hoewel het moord cijfer in de regio hoog is, is de mate van criminaliteit in het Caribisch Gebied zoals gemeten door de slachtoffer survey “vergelijkbaar met landen die een laag misdaadscijfer hebben zoals Japan” refererend naar de landen die geparticipeerd hebben in het Internationaal Misdaadslachtoffers Onderzoek voor 2004-2005. Dit is slechts één van de belangrijke inzichten gepresenteerd in dit Caribisch rapport voor Menselijke Ontwikkeling van 2012. Met de nieuwe perspectieven, de robuste data en de sterke analyse, geeft deze publicatie de burgers van het Caribisch Gebied en die van Latijns Amerika, vele belangrijke handvaten in zijn inspanningen in de strijd tegen criminaliteit en het bevorderen van de menselijke ontwikkeling.

Heraldo Muñoz Assistant Secretary-General of the United Nations, Assistant Administrator of the United Nations Development Programme and Regional Director for Latin America and the Caribbean

VIII

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

Contents

Overzicht Hoofdstuk 1 Crimaliteits trends sinds de onafhankelijkheid en de impact op kwetsbare groepen De Caribische Context Criminaliteits trends sinds de Onafhankelijkheid Slachtofferschap De angst voor criminaliteit Hoofdstuk 2 Jeugd Criminaliteit: Verminderen van Risico en Versterking van Weerbaarheid

Geweld onder Jongeren en de Caribische Index voor Menselijke Ontwikkeling Risico en Kwetsbaarheid: de Patronen van Geweld onder Jongeren Vermindering van Risico en Versterking van Weerbaarheid

Hoofdstuk 3 Het Terugdringen van de Rol van Gangs en Georganiseerde Criminaliteit

Omvang en Karakter van het Probleem De oorzaken van het ontstaan van Gangs en Georganiseerde Criminaliteit Oplossingen voor Gangs en Georganiseerde Criminaliteit

Hoofdstuk 4 De Politie: Transitie naar Burgerveiligheid

De Politie tijdens de Koloniale periode: Veiligheid gefocused op de Staat De Moderne Politie: de Burger Veiligheids benadering De Politie in het Caribisch Gebied Perceptie van de Politie in het Caribisch Gebied De Bereidwilligheid van Burgers om te Participeren en Samen te werken met de Politie

Hoofdstuk 5 Het Rechtssysteem Indicatoren van de Effectiviteit van het Rechtssysteem Opinies over de Effectiviteit van het Rechtssysteem Verantwoording Regionale Verbanden Hoofdstuk 6 Beleid en de Beleids Orientatie van de Bevolking

Het Beleid Beleidsorientatie van de Bevolking Capaciteit van de Staat en Burgerveiligheid

Hoofdstuk 7 Conclusies en Aanbevelingen Conclusies Aanbevelingen Noten Referenties Technische Noten

SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

IX

Inleiding

Deze samenvatting is een weergave van de voornaamste bevindingen en aanbevelingen van het Caribbean Human Development Report (HDR) 2012: Menselijke Ontwikkeling en de Verschuiving naar een Betere Burgerveiligheid, in opdracht van het United Nations Development Programme (UNDP). Als het eerste HDR in de Caribische regio, biedt dit rapport een analyse van de impact van onveiligheid en geweld op de ontwikkeling van de mens binnen het ontwikkelingsvraagstuk van Caribbean Small Island Developing States (SIDS). De belangrijkste doelstelling van het Caribbean HDR is het bieden van bewijsgerichte aanbevelingen over hoe onveiligheid en geweld beter aangepakt en bestreden kunnen worden door de gehele regio en meer specifiek, in de Engels- en Nederlandssprekende Caribische landen. Het Caribisch gebied is divers en bestaat uit verschillende geografische landengroepen, waaronder eilanden en het vasteland. De reikwijdte van het Caribbean HDR beperkt zich echter tot de Engels- en Nederlandssprekende landen, twee subregio’s waarin onveiligheid is uitgegroeid tot een ernstige bedreiging voor de ontwikkeling van de mens, in het bijzonder in de laatstgenoemde landen. Zeven landen werden geselecteerd voor dit onderzoek zodat men kon komen tot een representatie van verschillende variaties in geografie, bevolkingsgrootte, ontwikkelingsniveau en de mate en aard van het onveiligheidsvraagstuk. De geselecteerde landen zijn Antigua & Barbuda, Barbados, Guyana, Jamaica, Saint Lucia, Suriname en Trinidad & Tobago. Het proces van de samenstelling van het Caribbean HDR bestond uit extensief en intensief onderzoek en overleg. Voor het onderzoek werd een veiligheidsonderzoek uitgevoerd binnen de samenleving , zodat primaire data verzameld kon worden middels een representatieve statistische steekproef van de samenlevingen van de eerdergenoemde zeven landen. De data verkregen uit het onderzoek heeft het mogelijk gemaakt te komen tot een analyse van de regio als

geheel, alsook om een onderlinge vergelijkingen te kunnen maken tussen de landen. In het overleg werden meer dan 450 personen betrokken waaronder deskundigen, beroepsbeoefenaars en verschillende institutionele actoren en stakeholders uit verschillende landen in de regio. De methodolgie van de verschillende momenten van overleg is gebaseerd op de methodolgie van Democratische Dialoog welke de gelegenheid biedt om bevindingen verkregen uit het onderzoek te meten aan de ervaringen van de participanten betrokken in het overlegproces. Het rapport maakt eveneens gebruik van secundaire data van overheidsbronnen en academische onderzoeken. Het Caribbean HDR biedt mensen in de regio de mogelijkheid meer te weten te komen over elkaar en het collectieve niveau van leren en het inden van oplossingen te verhogen. Het Caribbean HDR is er niet op gericht elk aspect van de veiligheidssituatie in de sub regio te onderzoeken of voorgaande inspanningen te herhalen of te verbeteren, maar eerder om deze verder uit te breiden. Er zijn onvermijdelijke overlappingen tussen het HDR en voorgaande rapporten die zich toegelegd hebben op het vraagstuk van misdaad en onveiligheid, maar er is geprobeerd deze overlappingen te minimaliseren. Het Caribbean HDR beperkt de discussie over drugshandel en georganiseerde misdaad tot de nationale kenmerken daarvan en het geweld dat deze op gang brengen. De HDR benadering vraagt diepere aandacht voor de interne oorzaken van dit probleem, zonder echter het belang van internationale samenwerking in de bestrijding van transnationale misdaadnetwerken en drugshandel te minimaliseren. Integendeel is de voornaamste bezorgdheid van dit rapport gericht op geweld en de respons op dit probleem. Deze samenvatting is een weergave van de voornaamste bevindingen en aanbevelingen van het Caribbean HDR 2012. Het omvat niet alle aspecten van het origineel document. De geïnteresseerde lezer kan het volledig rapport teruglezen op http:// hdr-caribbean.regionalcentrelac-undp.org/ SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

1

Overzicht

De benadering De landen in de Caribische regio kunnen geen duurzaam welzijnsniveau bereiken en de vruchten van vooruitgang plukken, mits de bevolking zich veilig voelt. Misdaad en geweld beperken de keuzen en vrijheden van mensen, vormen een bedreiging voor de fysieke integriteit, ontwrichten het dagelijks leven hetzij thuis, op het werk, of in hun omgeving en creëren onzekerheden die economische ontwikkeling verhinderen. Het proces op weg naar burgerveiligheid leidt tot ontwikkeling. Eenzijdige strategieën die bijvoorbeeld slechts gericht zijn op het uitvoeren van repressieve maatregelen zijn niet effectief in het uitroeien van de oorzaken van onveiligheid, ze beknotten de fundamentele vrijheden en vergroten daardoor het risico op ondermijning van het democratisch systeem. Over het algemeen zal het niet mogelijk zijn voor Caribische naties om hun belangrijkste doelen – mensenrechten en democratie, bescherming van de burgers tegen misdaad en geweld – te bereiken, als deze niet geplaatst worden in de context van duurzame menselijke ontwikkeling. Het eerste Caribbean HDR richt zich op de problemen van de Caribische gemeenschappen waarbij de aandacht gericht wordt op het vraagstuk van veiligheid voor alle burgers binnen de context van menselijke ontwikkeling. Dit toont aan dat er inderdaad oplossingen zijn voor het probleem van onveiligheid en dat deze oplossingen haalbaar zijn. Het toont tevens aan dat menselijke ontwikkeling een reëel, langdurig en onherroepelijk antwoord op misdaad, geweld en conflicten is. Menselijke ontwikkeling is een proces van verhoging van de menselijke capaciteiten terwijl de rechten en vrijheden van de burgers beschermd worden; verruiming van keuzen en mogelijkheden zodat elke individu een leven van respect en waardigheid kan leiden. De mens wordt centraal geplaatst in ontwikkeling , en economische groei wordt beschouwd als middel en niet als 2

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

het eindpunt. Deze benadering bekijkt intragenerationele en inter-generationele gelijkheid, waarbij huidige en toekomstige generaties volledig in staat gesteld worden gebruik te maken van hun capaciteiten om zodoende hun volledig potentieel te realiseren. Burgerveiligheid is een noodzakelijke dimensie van menselijke ontwikkeling daar het de bedreigingen die de mogelijkheden van mensen beperken, elimineert. Veiligheid in de gemeenschap verwijst naar de sociale situatie waarin alle personen vrij zijn om te genieten van hun fundamentele rechten en overheidsinstanties voldoende capaciteit hebben, onder de geldende wetgeving, om de uitoefening van deze rechten te garanderen en op een efficiënte wijze te reageren indien deze geschonden worden. Aldus vormt de gemeenschap de voornaamste focus en opereert het in samenwerking met betrouwbare, effectieve en legitieme instanties binnen de staat. Menselijke ontwikkeling stelt mensen derhalve in staat om op creatieve wijze te participeren en macht uit te oefenen binnen de samenleving, de economie en het beleid zowel in Caribische landen - die over het algemeen gekenmerkt worden door hun kleine omvang en beperkte natuurlijke hulpbronnen – als elders in de wereld.

De Caribische regio De samenlevingen in de Caribische regio hebben heden ten dage een bredere reeks keuzen vergeleken met de situatie tijdens het koloniaal tijdperk. Er is vooruitgang geboekt in menselijke ontwikkeling, met name met betrekking tot gezondheidszorg en onderwijs. Er is veel vooruitgang geweest met name in de toegang tot onderwijs; er is vrijwel algehele toegang tot secundair onderwijs en er bestaat grotere toegang tot het tertiair onderwijs. Niveaus van armoede zijn substantieel verminderd terwijl de levensstandaard van het overgrote deel van de bevolking is verbeterd. Sinds de jaren ’60, tegen het einde van het koloniaal tijdperk, is er sprake van een kenmerkende

verhoging in de levensverwachting en een evenredig daaraan gerelateerde afname van kindersterfte. Er is ook vooruitgang geweest met betrekking tot democratisch bestuur. Op enkele uitzonderingen na, kennen de meeste Caribische landen stabiele democratieën met een hoge mate van politieke deelname. Regerings wisselingen zijn in het overgrote deel het gevolg van de electorale regelgeving. En er is sprake van afnemende niveaus van politiek geweld, consolidatie van regelgeving en bescherming van de onafhankelijkheid van het justitieel systeem. Ondanks deze positieve trends, worden verschillende landen in de regio geteisterd door een hoge mate van geweldsmisdrijven en sociaal geweld welke grote invloed hebben op de historisch achtergestelde en gediscrimineerde leden van de gemeenschap. De verhoogde cijfers met betrekking tot geweldsmisdrijven in de Caribische regio kunnen als bewijs dienen van de sociale ongelijkheden die een beperking vormen voor de keuzes van grote delen van de kwetsbare bevolking. Misdaad kan aldus terecht beschouwd worden als een serieus ontwikkelingsprobleem.

Misdaad en ontwikkeling in Caribische landen Na hun onafhankelijkheid hadden de meeste Caribische landen te kampen met economische, politieke en sociale factoren die hun oorsprong hadden in het koloniaal verleden. De erfenis van een hoge mate van inkomensongelijkheid, genderongelijkheid, hoge werkeloosheidscijfers, hoge rurale en urbane armoedecijfers en sociale uit - sluiting blijven voelbaar. Deze negatieve factoren hebben de regio beinvloed. Met uitzondering van de landbouw in Guyana en de ontginningssectoren in Trinidad & Tobago, hebben lichtere industrieen en diensten waaronder toerisme - een ondersteunende sector voor de regio - met veel problemen te kampen gehad. Ondanks deze moeilijkheden is toerisme momenteel de grootste bron van economische welvaart en werkgelegenheid. De zware afhankelijkheid van de Caribische regio aan toerisme, maakt de regio echter kwetsbaar. Met name kunnen hier verwezen worden naar de instabiliteit van de toeristenstroom, de effecten van klimaatsverandering en het daarmee gepaard gaand verlies van de kustvlakte

en extreme weerssomstandigheden. Toerisme is ook gevoelig voor de effecten van de hoge mate van geweld in de regio. Aldus vormt veiligheid van de gemeenschap werkelijk een regionaal vraagstuk en kan het beschouwd worden als een regionale kwetsbaarheid. In de politieke sfeer hebben maatschappelijke organisaties die opkwamen voor sociale rechtvaardigheid en sociale verandering veel invloed gehad op het ontwikkelingsbeleid van overheden. Een groeiende populatie van jongeren die deelname aan en en toegang tot onderwijs opeisten creërden druk voor sociale hervorming. Met uitzondering van Suriname en Guyana die zich bevinden in de middelmatige menselijke ontwikkelingscategorie zijn CARICOM landen gerangschikt als landen met een hoge mate van menselijke ontwikkeling. Dit is in overeenstemming met de componenten van de UNDP Human Development Index (HDI), namelijk, indicatoren van gezondheid, onderwijs en levensstandaard. Desalniettemin wordt de vooruitgang in sociale status overschaduwd door slechte economische resultaten, hoge schulden en significante armoedecijfers waarbij er sprake is van concentratie van de armen in de rurale gebieden. Hiernaast is er ongelijkheid in de spreiding van inkomen en welvaart en zijn er aanhoudende genderongelijkheden. Deze ongelijkheden worden weerspiegeld in de grafieken die getoond worden in de HDI en in elk van de dimensies, wanneer deze geplaatst worden tegen de elementen van ongelijkheid en genderongelijkheid. Als voorbeeld kan genoemd worden het percentageverlies in 2011 met betrekking tot de behaalde resultaten in de drie dimensies als gevolg van genderongelijkheid, variërend tussen 33 en 55 procent onder de zeven landen geselecteerd voor het onderzoek. Het huidige niveau van geweldsmisdrijven wordt geassocieerd met deze trends. Hiernaast wordt de regio beïnvloed door geweld voortkomend uit politieke concurrentie, groei van de drugshandel en meer recentelijk, ganggerelateerd geweld.

De misdaadsituatie Ondanks de groeiende cijfers met betrekking tot geweldsmisdrijven zijn er variaties in de structuur van misdaad en de complexiteit van misdaad - problemen in de verschillende Caribische SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

3

landen. Er is een stijgende trend te bemerken met betrekking tot geweldsmisdaad, zoals bewezen is door de moord en doodslagcijfers (grafiek 1). Jamaica had bijzonder hoge cijfers maar toont recentelijk een afname per capita in de moord- en doodslagcijfers, maar wordt nog steeds gerangschikt als een van de landen met de hoogste geweldscijfers wereldwijd. De moord- en doodslagcijfers waren relatief laag en stabiel in de overige zes landen van 1990 tot 2000. Sinds die tijd is het moord - en doodslagcijfer substantieel gestegen in Trinidad & Tobago en toonde een fluctuerende opwaartse trend in Antigua & Barbuda, Guyana en Saint Lucia. Barbados en Suriname toonden lage cijfers gedurende de 20 jarige periode tussen 1990-2010. Berovingen – gedefinieerd als het stelen van eigendommen door middel van het gebruik van geweld of bedreiging met geweld – en inbraken/diefstal zijn de grootste angstveroorzakende misdaden in de Caribische landen. Hoewel de situatie relatief stabiel is in Barbados en een afname vertoond in Jamaica en Guyana, zijn de cijfers over het algemeen toegenomen. Trinidad & Grafiek 1

Tobago toont momenteel het hoogste cijfer van berovingen en terwijl Saint Lucia een langzame afname meemaakt, vertoont Antigua & Barbuda de meest dramatische toename. Suriname, die lagere gewelddadige misdaadscijfers vertoont in vergelijking tot de overige Caribische landen, toonde echter een toename in de berovingscijfers van 107 per 100.000 inwoners in 2004 naar 386 per 100.000 inwoners in 2006. De berovingscijfers in Suriname zijn afgenomen sinds 2006, maar zijn boven het aantal van 300 gebleven per 100.000 inwoners. De regio toont een lange neerwaartse trend in berovingen en inbraken. Seksueel geweld, huiselijk geweld en mensenhandel treffen met name vrouwen en meisjes. Verkrachting, in het bijzonder, heeft verwoestende en levensingrijpende effecten. Grafiek 2 illustreert de prevalentie van verkrachting in de vijf landen betrokken in het onderzoek. Statistieken van de Verenigde Naties van landen met beschikbare en vergelijkbare data tonen aan dat onder de Caribische landen, in elk land een hoger verkrachtingscijfer gemeten is, dan het gemiddelde van 102 landen in de wereld.

Moord en doodslagcijfers per 100.000 personen van de bevolking – Caribische regio 7, 1990 - 2010

70 60 50

Rate

40 30 20 10 0 1990

1992

Antigua & Barbuda

1994

1996 Barbados

1998 Guyana

2000 Jamaica

2002

2004

Saint Lucia

2006 Suriname

2008

2010

Trinidad & Tobago

Sources: Royal Antigua and Barbuda Police Force; Royal Barbados Police Force; Guyana Police Force; Jamaica Constabulary Force, Statistics Division; Royal Saint Lucia Police Force, Crime and Problem Analysis Branch; Trinidad and Tobago Police Service.

4

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

Misdaaddata uitdaging in de Caribische regio Het HDR maakt extensief gebruik van secundaire data, waaronder officiële statistieken over gerapporteerde misdaad hoewel dit beperkt was tot de afwijzigheid van vergelijkbare computerdata over alle landen. Er is bijvoorbeeld geen regiowijd onderzoek waarbij gebruik gemaakt wordt van een standaard methodologie voor de documentatie van niveaus van geweld tegen vrouwen. Op dezelfde wijze vormen een gebrek aan gestandardiseerde data en dataverzamelingsmethoden en het onvermogen om statistieken op te delen per geslacht en leeftijden, een hindernis voor het uitvoeren van accurate evaluaties. Er bestaan ook gaps in de computerdata over de caseload van het gerechtshof, de politieonderzoeksteams en overige indicatoren van de bekwaamheden en capaciteiten van de instanties van de crimineel justitiële systemen van de landen in de regio. In vele gevallen was de data in enkele landen niet uniform beschikbaar of bestond eenvoudigweg niet. Data over geweld op school, een escalerend probleem in de Caribische regio is niet gemakkelijk beschikbaar.

Grafiek 2

Cijfers van verkrachting per 100.000 personen van de bevolking, van de 7 geselecteerde landen, 1993 - 2010

120

100

Rate

80

60

40

20

0

1993

1995 Antigua & Barbuda

1997

1999 Barbados

2001

2003

Jamaica

2005 Saint Lucia

2007

2009

Trinidad & Tobago

Sources: Royal Antigua and Barbuda Police Force; Royal Barbados Police Force; Jamaica Constabulary Force, Statistics Division; Royal Saint Lucia Police Force, Crime and Problem Analysis Branch; Trinidad and Tobago Police Service.

Misdaad Perceptie Het UNDP Onderzoek inzake Burgerveiligheid van 2010 heeft het mogelijk gemaakt te meten wat de mate van slachtofferschap in de regio is; in de respectieve landen en op individueel gebied (grafiek 3). Het deel van de respondenten dat rapporteerde slachtoffer te zijn van een misdaad in 2009 varieerde tussen de 11 procent in Antigua & Barbuda, Saint Lucia en Barbados, en 6 procent in Jamaica met een gemiddelde van 9 procent voor de gehele regio. Gendergeweld is een belangrijk vraagstuk in het Caribisch gebied. Hoewel vrouwen over het algemeen minder slachtoffer zijn van gevallen

van misdaad dan mannen, is hun kwetsbaarheid voor seksuele aanranding en huiselijk geweld hoger in vergelijking tot mannen en zijn seksuele misdrijven een misdaadcategorie die hun differentieel risico reflecteert. Ongeveer 30 procent van alle vrouwelijke respondenten rapporteerden de vrees om seksueel aangerand te worden, terwijl slechts 11 procent van de mannelijke respondenten zeiden dezelfde vrees te hebben. Onder de vrouwen had 12 procent de vrees door hun echtgenoot of partner geslagen te worden terwijl het vergelijkend percentage voor de mannen 9 procent was (grafiek 4). Ongeveer 11 procent van de onderzoeksrespondenten van beide geslachten gaf aan ervaring te hebben met SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

5

Grafiek 3 12

11.2

Zelfgerapporteerde misdaadslachtoffers in de 7 geselecteerde Caribische landen, 2010 10.9

10.8

9.7

10

9.3

7.8

8 Percent

10.2

6

5.6

4

Caribbean-7

Trinidad & Tobago

Suriname

Saint Lucia

Jamaica

Georganiseerde misdaad en gangs veroorzaken een hoge mate van dodelijk geweld in de regio. Jongeren zijn kwetsbaar binnen het Caribisch ontwikkelingsproces. Geweld onder jongeren is een grote uitdaging, in het bijzonder in de vorm van gangs en dit geweld draagt bij aan de algemeen aanvaarde percepties van verhoogde onveiligheid (grafiek 5). Geweld onder jongeren is gerelateerd aan de hoge niveaus van werkloosheid onder jongeren, slechte of inadequate onderwijsmogelijkheden, sociale uitsluiting, blootstelling aan en ervaring met geweld thuis, op school, in buurten en in de bredere samenleving en onvoldoende aandacht aan jongerenontwikkeling en empowerment. Geweld is echter niet prevalent onder de jongeren populatie in de regio. Onderzoeken tonen aan dat 6 procent van de jongeren mogelijkerwijs lid is van een gang. In feite vertoonden de meeste jongeren die in contact gekomen zijn met de politie, gedrag dat gerelateerd is aan de behoefte voor zorg en bescherming na misbruik, verwaarlozing, verlating of weglopen van huis. Het overgrote deel van de agressors en slachtoffers zijn jonge mannen die geweld gebruiken om zichzelf te beschermen tegen bedreigingen of wiens gedrag een gevolg is van een ‘macho’ traditie van het oplossen van conflicten via geweld, in het bijzonder in gevallen waarbij men betrokken is in verschillende vormen van buurt- en gemeenschapsgeweld. Tegelijkertijd zijn jonge vrouwen vaak slachtoffer van verbaal en fysiek geweld, met name in interpersoonlijke of huiselijke omstandigheden. Georganiseerde misdaad is een serieus probleem door de uitoefening van geweld in georganiseerd verband, zij het de drugshandel, wapenhandel of mensenhandel en afpersing. In enkele landen zijn deze groepen erg machtig en

Guyana

0 Barbados

Jongeren en gangs Antigua & Barbuda

2

Source: UNDP Citizen Security Survey 2010. Note: Base: all respondents (N = 11,155). Question: “In the last year, were you the victim of a crime?” The chart shows the share of respondents who answered “yes”.

Grafiek 4

Genderverschillen met betrekking tot vrees voor slachtofferschap per type misdaad in de 7 geselecteerde Caribische landen, 2010

Having your house broken into at night?

39.7

Being robbed by someone with a gun?

40.9 38.0

Having a close relative killed?

38.2 35.7

44.0

35.3 32.7

Being killed? Being sexually assaulted?

30.4

11.1 22.2 21.8

Having your vehicle stolen? Being attacked by someone that you know?

21.1 20.2

Being beaten-up by your spouse/partner?

11.5 8.6 Female

Male

Source: UNDP Citizen Security Survey 2010. Note: Base: all respondents (N = 11,155). Question: “Thinking about each of the following things, please indicate how much you worry about them.” The chart shows the percentage of respondents who answered “All times”, plus “Most times” and “Sometimes”.

6

huiselijk geweld, waarbij de cijfers varieerden tussen 6 procent in Jamaica en 17 procent in Guyana. Ook gender gebaseerd geweld is altijd een pertinent voorkomend probleem geweest in de regio. Echter wordt deze vorm van geweld tegenwoordig beter begrepen en kan derhalve beter beheerst en voorkomen worden via interventies die de cyclus van geweld en daaraan gerelateerde patronen van conflict doorbreken.

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

De schijnbare tegenstelling Ondanks de hoge cijfers van geweldsmisdrijven blijven de algemene slachtoffercijfers redelijk laag volgens internationale standaarden. De Caribische regio wordt niet gekenmerkt door een gegeneraliseerde verschuiving naar misdaad of een toename in alle categorieën van misdaad. In sommige landen gaan hoge cijfers van geweldsmisdaad vergezeld van lage cijfers van vermogensdelicten en derhalve lage cijfers van de totale misdaad. In andere landen gaan de hoge cijfers van vermogensdelicten gepaard met lage cijfers van

Grafiek 5

Percepties van het straatbendeprobleem in de 7 geselecteerde Caribische landen, 2010

45 40.7

40

39.7

38.0

35 Percent

30 25

25.8 17.9

20 15

32.4

30.8

29.6

12.4

10

12.7 13.2 9.2

13.9 10.8

10.3

12.5

5 Trinidad & Tobago

Caribbean-7

There are criminal gangs in (neighbourdhood)

Suriname

Saint Lucia

Jamaica

Guyana

Barbados

0 Antigua & Barbuda

diep ingeworteld in de samenleving. De mate van hun prevalentie is echter moeilijk te meten. In de Caribische naties ontbreekt de institutionele capaciteit om effectief te reageren op de problemen van gangs en georganiseerde misdaad. Dit wordt bevestigd door het feit dat misdaad geassocieerd aan eerder genoemde activiteiten zelden leidt tot arrestaties en nog zeldzamer tot veroordeling. Strenge ordehandhaving is noodzakelijk voor een effectievere bestrijding van georganiseerde misdaad. Ter vermindering van de prevalentie van gangs is het echter noodzakelijk om sociale cohesie te bevorderen door middel van sociaal integreerbare gedragslijnen. Deze benadering biedt personen, in het bijzonder jongeren, het gevoel dat ze gewaardeed worden en behoren tot de samenleving en het land. In recente jaren is de veiligheidssituatie in verschillende landen in het Caribisch gebied verslechterd en is de veiligheidsdreiging zeer hoog geworden in vergelijking tot overige regio’s in de wereld. Geweld in de Caribische regio is toegenomen. In de naties met de hoogste geweldcijfers vormen georganiseerde misdaad en gangs de grootste uitdagingen. In weer andere landen is gendergericht geweld de voornaamste reden van bezorgdheid. De toename van misdaad is gepaard gegaan met een afname in misdaaduitroeiing en veroordelingscijfers. Ongelijkheid en sociale uitsluiting zijn belangrijke factoren, maar de vrijwel ongevoeligheid voor arrestatie heeft ook geleid tot een toename van geweldsmisdrijven in sommige landen. Dit benadrukt de zwakheden in de capaciteit van instanties om deze problemen effectief aan te pakken.

Criminal gangs are a big problem in your neighbourdhood (if there is a gang problem) Source: UNDP Citizen Security Survey 2010. Note: Base: respondents who answered that gangs were in their neighbourhoods (N = 1700). Questions: “Is there a criminal gang (or gangs) in your neighbourhood?” “To what extent is there a criminal gang problem in your neighbourhood?” The chart shows, for the first question, the percentage of respondents who answered “Yes” and, for the second question, the percentage of respondents who answered “A big problem”. *p<.05

geweldsmisdaad. Hoewel het gemiddelde cijfer van moord of doodslag in de regio hoog is, voelen de meeste burgers in Caribische landen zich enigszins veilig. Gevoelens van veiligheid houden verband met de nationale patronen van misdaad. Op basis van de 2004-2005 cyclus van het Internationaal Misdaadslachtoffers Onderzoek, waarin 30 landen hebben geparticipeerd, zijn de slachtoffercijfers in de Caribische regio aan de lage kant, samen met landen zoals Japan. Het veiligheidsgevoel is het hoogst in landen waarin het vertrouwensniveau in de ordehandhaving en justitie hoog is. De meest belangrijke factor hierbij is het vertrouwen in het vermogen van regeringen om de burgers van hun land te beschermen en rechtvaardigheid en recht te garanderen.

Overheidsinstanties: politie, justitiële en penitentiaire systemen De menselijke ontwikkelingsbenadering van misdaad en geweld in Caribische landen wordt bemoeilijkt vanwege een gebrek aan het institutioneel vermogen van overheidsinstanties. Ondanks de vooruitgang die geboekt wordt in sommige landen wordt de focus van het SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

7

overheersend model van handhaving van de openbare orde in de Caribische regio nog steeds gericht op staatsveiligheid in plaats van op burgerveiligheid. Het politieapparaat in de Caribische landen heeft te kampen met verschillende uitdagingen in haar poging een overgang te bewerkstelligen naar burgerveiligheid. De eerste uitdaging is de verbetering van de capaciteit van het politieapparaat met betrekking tot adequaat optreden en effectiviteit. De tweede uitdaging ligt in de bevordering van legitimiteit welke voortkomt uit integriteit en een verbeterde verantwoordelijkheid en uitroeiing van corruptie welke verzwakkend werkt op het vertrouwen van burgers. De derde uitdaging heeft te maken met vermindering van machtsmisbruik en volledige erkenning van mensenrechten. Deze uitdagingen overwinnen zal het mogelijk maken om – via ordehandhaving in de gemeenschap en samenwerking met burgers – misdaad te voorkomen en criminaliteit te bestrijden. De onderzoeksresultaten bieden enige redenen voor optimisme. Burgers beschouwen hun politiekorps als gematigd legitiem en bekwaam

Waargenomen vertrouwen in de politie met betrekking tot misdaadbestrijding in de 7 geselecteerde Caribische landen, 2010

Grafiek 6 70 60

65.4

62.5

57.3

62.1

59.4

59.1 52.7

53.9

50 Percent

en tonen de bereidheid om samen te werken aan het garanderen van hun eigen veiligheid (grafiek 6). Verder tonen de burgers van elk land dat zij bereid zijn regeringen te ondersteunen als die meer middelen investeren in de hervorming van politiediensten teneinde de effectiviteit van die densten te verhogen. Binnen Caribische rechtssystemen vertonen wetboeken en institutionele regelingen nog steeds kenmerken van de koloniale erfenis. Willekeurige arrestaties en detenties zijn verboden volgens de Grondwet en binnen de justitiële systemen is bezoek aan in gevangen genomen personen door externe waarnemers toegestaan. Maar het rechtssysteem staat nog steeds voor uitdagingen. Vertragingen en achterstanden in strafprocessen, overvolle gevangeniscellen en onvoldoende alternatieven voor detentie, die onderling sterk met elkaar verbonden zijn, hebben een grote invloed op de capaciteit voor rechtvaardigheid, effectiviteit, transparantie en betrouwbaarheid. Hoewel systematische data niet beschikbaar is, blijken de veroordelingcijfers in Caribische landen alarmerend laag te zijn.

40 30 20

14.3

16.7

10

14.3 6.7

11.6

15.5

11.9 4.6

Some Amount of Confidence

Caribbean-7

Trinidad & Tobago

Suriname

Saint Lucia

Jamaica

Guyana

Barbados

Antigua & Barbuda

0

A Great Deal of Confidence

Source: UNDP Citizen Security Survey 2010. Note: Base: all respondents (N = 11,155). Question: “How much confidence do you have in the police to effectively control the crime problem in your country?” The chart shows the percentage of respondents who answered “A great deal of confidence” or “Some amount of confidence”.

8

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

In het Caribisch gebied wordt veel gebruik gemaakt van aanhouding in voorarrest, maar de duur waarop iemand in hechtenis mag worden gehouden op basis van verdenking van betrokkenheid in criminele activiteiten varieert. Dit draagt vaak bij aan significante problemen met betrekking tot achterstanden in strafprocessen en overvolle gevangenissen. Gedetineerden worden soms jarenlang in voorlopige hechtenis gehouden. Deze praktijk leidt tot veel kritiek op het rechtssysteem en leidt tot overvolle gevangenissen; gearresteerden worden geconfronteerd met substandaard condities, overvolle cellen en slechte sanitaire faciliteiten. Proeftijd wordt gezien als een uitvoerbaar alternatief. Bovendien worden jonge arrestanten, zelfs in landen waar afzonderlijke faciliteiten beschikbaar zijn, vaak opgesloten in gevangenissen met volwassenen vanwege de zorgelijke veiligheidssituatie in faciliteiten voor jongeren. In sommige landen zijn jonge vrouwelijke gedetineerden in het bijzonder kwetsbaar voor plaatsing in gevangenissen voor volwassenen vanwege de afwezigheid van detentiefaciliteiten voor jonge vrouwen. De mate waarin jonge gedetineerden afgezonderd worden van volwassen gevangenen varieert eveneens sterk. De gevangenissystemen in Caribische landen zijn onvoldoende in staat om een evenwicht te houden tussen de bescherming van burgers en de noodzaak voor efficiëntie en de prudentie van wetsdienaren. De focus van “hard moeten optreden tegen misdaad” vermindert de nadruk op rehabilitatie en alternatieve straffen waarvoor regionale kennis van ‘good practices’ nog verder uitgebouwd dient te worden.

De weg voorwaarts Caribische gemeenschappen willen veiligere samenlevingen. Regeringen hebben aanzienlijke inspanningen gepleegd om de veiligheid te verbeteren. De uitdaging nu is hoe te geraken tot een effectievere aanpak ten einde de resultaten voor de samenleving als geheel te doen gelden, gelet op de rechten van burgers en rekening houdende met de meest kwetsbare groepen. Deze benadering is cruciaal om Caribische gemeenschappen veiliger en rechtvaardiger te

maken en vereist het bewerkstelligen van een verschuiving naar burgerveiligheid binnen het kader van menselijke ontwikkeling. Dit betekent herziening van beleid op zodanige manier dat de focus gericht is op sociale preventie en gebaseerd is op menselijke ontwikkelingsstrategieën, op zowel nationaal als regionaal niveau. Een belangrijk aspect van beleid dat gebaseerd is op burgerveiligheid is hervorming van implementerende instanties die zich bezighouden met misdaadbestrijding en ordehandhaving teneinde deze rechtvaardiger, efficiënter, transparanter en betrouwbaarder te maken. Dit is een noodzakelijke, maar niet toereikende conditie. Menselijke ontwikkeling omvat ook gedragslijnen van economische groei en productiviteit, sociale ontwikkeling, verhoging van democratisch bestuur en respect voor wet - en regelgeving alsmede beheersbare milieuontwikkleing. Werkloosheid en onvoldoende werkgelegenheid, belemmeringen voor politieke participatie, marginaliteit en ongelijke verdeling van welvaart en inkomen zijn direct en indirect verbonden aan uitdagingen die te maken hebben met veiligheid. Een beleid gericht op burgerveiligheid moet gebaseerd zijn op participatie van de verschillende actoren: belangrijke ministeries zoals Financien, Arbeid en Onderwijs; lokale overheden; de private sector; maatschappelijke organisaties zoals niet-gouvernementele en buurt organisaties, en de media. In de regio heeft CARICOM een sterke invloed gehad op misdaadbeleid, drugsbestrijding en bevordering van preventieprogramma’s. Voor internationele actoren, zowel bilaterale als multilaterale instanties die het proces begeleid hebben en financiele en technische ondersteuning geboden hebben, is eveneens een belangrijke rol weggelegd. Een benadering gebaseerd op burgerveiligheid legt de nadruk op preventie en bescherming van mogelijke slachtoffers in plaats van actie ondernemen als het misdrijf eenmaal gepleegd is. Een optimale respons bestaat uit preventiestrategieën die de oorzaken van misdaad en geweld alsmede misdaadverminderende initiatieven aan de basis aanpakken. Derhalve ligt de wijze waarop misdaadbeleid wordt geformuleerd en uitgevoerd aan de kern van de effectiviteit daarvan. Onderzoek in de samenleving met betrekking tot misdaad en geweld heeft aangetoond dat SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

9

Grafiek 7

Ondersteuning voor sociale interventie

93

92.5

92

91.7

91

Percent

90 88.8

89 88 87

87.7 87.1

86 85 84

Invest more in education

Invest more in programmes for young people

Invest more in job creation

Invest more in communities of urban poor

Invest more in reducing poverty

Source: UNDP Citizen Security Survey 2010. Note: Base: all respondents (N = 11,155). Questions: “In order to reduce the crime rate, the government should invest more in education.” “In order to reduce the crime rate, the government should invest more in programmes for young people.” “In order to reduce the crime rate, the government should invest more in job creation.” “In order to reduce crime, the government should invest more in the communities of the urban poor.” “In order to reduce crime, the government should invest more in reducing poverty.” The chart shows the percentage of respondents who answered “Strongly agree” or “Agree”.

terwijl er steun is voor opleggen van straffen, burgers in overgrote mate hun voorkeur uitspreken voor sociale misdaadpreventiestrategieën (grafiek 7). De visie van de burgergemeenschap en de media beïnvloeden het crimineel justitieel beleid. De burgers zijn bereid hun bijdrage te leveren in het veilig maken van de samenleving als zij zich bewust zijn dat de staat een beleid nastreeft waar veiligheid in overeenstemming is met wetgeving en bescherming van hun rechten. De inspanningen van regeringen en reeds opgedane ervaringen in Caribische landen tonen dat men een nieuwe en positieve koers op gaat die de overgang naar burgerveiligheid bevordert binnen de context van het democratisch systeem en constitutionele regeringsvorm. Het respect van de Staat voor burgerlijke en politieke vrijheden creërt gunstige omstandigheden. Hetzelfde geldt voor participatie van maatschappelijke organisaties, meer betrokken burgers en de media die bijdragen aan het creeren van meer bewustzijn over belangrijke vraagstukken, bevordering van discussie en debat en betrouwbaarheid in publieke handelingen eisen. 10

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

Voornaamste Aanbevelingen • De niveaus van onveiligheid in de regio blijven hoog en hebben een negatieve impact op de menselijke ontwikkeling. Voor burgers in Caribische landen vormen misdaad, geweld en onveiligheid belangrijke sociale problemen daar zij de keuzen en vrijheden van personen beperken; een bedreiging vormen voor hun fysieke integriteit en erfgoed en hun dagelijks leven ontwrichten. Onveiligheid is deels geworteld in een gebrek aan vertrouwen in overheidsinstanties, de politie en het justitieel systeem. • Er moet een verandering komen in de manier hoe misdaad wordt bezienen er moet erkenning komendat voor veiligheid niet alleen gebouwen kan worden op de capaciteiten en prestaties van handhavers van de wet. • Er is algemene erkenning dat de noodzaak bestaat voor een uitgbreide hervorming van politie en justitiele diensten in verschillende landen. Er worden op dit gebied veelbelovende inspanningen gepleegd maar deze zijn noch geëvalueerd noch adequaat gedocumenteerd. • Een verschuiving naar burgerveiligheid is noodzakelijk en er is bereidheid onder burgers om tezamen met de regering te participateren in activiteiten die ontwikkeld zijn voor de bevordering van verandering. Belemmeringen voor verandering bestaan uit onvoldoende capaciteit van de staat, een zwak systeem van overheidsverantwoordelijkheid en onvoldoende bestuur. • De verschuiving vereist de formulering van een nieuwe strategie, ontwikkeling van een effectief programma alsmede institutionele versterking en herallocatie van overheidsmiddelen middels erkenning van de nieuwe prioriteiten. Toekomstige inspanningen moeten gericht worden op hervorming van jeugd strafrecht, aanpak van huiselijk geweld, nieuwe mechanismen voor participatie van burgers in het staatsbestuur, de aanpak van corruptie en een sterk pleiten voor een beleid gericht op burgerveiligheid. Het Caribbean HDR is bedoeld om een verschuiving teweeg te brengen in discussies omtrent veiligheid in de regio en moet leiden

tot acties die consistent zijn met deze nieuwe orientatie. Op basis van dit rapport kan de trend van geweld in de regio onderbroken worden door een krachtigere overgang naar burgerveiligheid.

Voornaamste aanbevelingen De volgende zijn de voornaamste aanbevelingen van het Caribisch HDR. Deze zijn gebaseerd op de analsye van data verzameld als onderdeel van het onderzoeksproces dat aantoont dat menselijke ontwikkeling, mensenrechten en burgerveiligheid afhankelijk zijn van elkaar. De aanbevelingen zijn het resultaat van de geaccumuleerde ervaringen van verscheidene deskundigen en beroepsbeoefenaars door de gehele regio en voorstellen van verschillende beraadsslagingen met honderden institutionele actoren van hoog niveau binnen de staatssector, NGO’s en overige stakeholders

van Justitie, de media en belangengroepen. De regeringen zouden deze aanbevelingen als richtlijnen moeten gebruiken en deze opnemen in hun plannen en programma’s. Vermindering van risico’s en versterking van de weerbaarheid van jongeren:

n

Op kort termijn is er sprake van de noodzaak voor de ontwikkeling van programma’s ter bevordering van pro-sociaal gedrag onder jongeren. De maatregelen die genomen worden dienen te bestaan uit gendergedifferentieerde naschoolse programma’s; de instelling van jeugdvriendelijke ruimten; de bevordering van vrijwillgerswerk; introductie van programma’s ter ondersteuning van gezinsstabiliteit en het voorkomen dat kinderen steeds geplaatst worden onder het toezicht van verschillende voogden wat aanzienlijk bijdraagt aan de ontwikkeling van aggressief en anti-sociaal gedrag. Gevangenneming van jongerenmoet gelden als laatste redmiddel. Er moet gewerkt worden aan het invoeren van alternatieve straffen en bevorderen voor de voorziening van zorg en bescherming. Wetgevingsveranderingen moeten plaatsvinden met betrekking tot de behandeling van jongeren die zijn ‘afgedwaald’ of ‘weggelopen’ en die vormen van misdrijf gepleegd hebben. Kinderen en jongeren die in de gevangenis zijn moeten toegang hebben tot gezondheidszorgdiensten waaronder evaluatie van hun mentale gezondheidsstatus. Op kort termijn is een regionaal platform voor monitoring van jeugdontwikkeling voor de verzameling en analyse van data vereist voor de ontwikkeling van op bewijzen gerichte programmering. Op regionaal niveau moet CARICOM gestimuleerd worden om bij nationale overheden te pleiten, te faciliteren en technische ondersteuning te bieden voor aanname van deze aanbevelingen.

Vermindering van slachtofferschap: n Op kort termijn bestaat een noodzaak voor n vermindering van toegang tot illegale wapens en een beter beheer van toegang tot legale wapens. n Bescherming van risicogroepen is noodzakelijk. Maatregelen moeten worden genomen om seksueel misbruik van kinderen te voorkomen, een betere bescherming te bieden voor inheemsen en seksuele minderheidsgroepen en instelling van gendergerichte units binnen de politiediensten. n Op lang termijn bestaat de noodzaak n om sociale misdaadpreventie serieuzer te nemen. Dit houdt in een evaluatie van bestaande programma’s waaronder werktraining en werkverschaffing; meer ondersteuning voor gezinnen in buurten n met een hoog geweldscijfer; training van maatschappelijk werkers om de diensten te bieden die noodzakelijk zijn voor ondersteuning van gezinnen; en verhoging van de budgettaire toewijzing van sociale misdaadpreventieprogramma’s. Beheersing van gangs en georganiseerde n Een andere gerelateerde prioriteit is de misdaad: bevordering van het bewustzijn van en n Op kort termijn is de instelling van respect voor mensenrechten. Dit is het best een surveillancesysteem van gangs en mogelijk in partnership met het Ministerie georganiseerde misdaad op regionaal niveau SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

11

n

n

n

n









noodzakelijk. Onderzoek moet geschieden met betrekking tot de oorzaken, reikwijdte en aard van het fenomeen en de beoordeling van de trends in de regio. Training van Caribische politiediensten die te maken krijgen met gangs en georganiseerde misdaad moeten verbeterd worden en hun verantwoordelijkheid moet op een wijze bevorderd worden waarin de mensenrechten van de burgers bevorderd worden. Programma’s die erop gericht zullen zijn om gangleden te ondersteunen om uit gangs te treden zijn belangrijk. Degenen die de gangorganisatie willen verlaten moeten door relevante programma’s ondersteund en beschermd worden. Op lang termijn bestaat de noodzaak voor implementatie van een gebalanceerde aanpak van gangs en georganiseerde misdaad, met gebruik van primaire preventieprogramma’s voor de risicogroepen en interventie en als een uiteindelijk redmiddel, onderdrukkingsprogramma’s voor degenen die betrokken zijn in geweld. Deze aanbevelingen dienen door de regeringen van de regio overwogen te worden. De onderzoeksaspecten kunnen het best geïmplementeerd worden in partnerschap met de regionale universiteit en de verscheidene nationale universiteiten.

Transformatie van de politie: n Om de overgang van een politie veiligheidsmodel waarin de staat centraal staat, naar een burgergerichte veiligheid mogelijk te maken, moeten binnen de politie ingrijpende veranderingen plaatsvinden. Voorop geplaatst is de noodzaak voor verandering met aanname van een “uitvoeringsmodel” waarin de gemeenschap gezien wordt als een belangrijk hulpmiddel en beschouwd wordt als een waardevolle en noodzakelijke partner in de vermindering van geweld. De veranderingen moeten eveneens de rang definiëren van personen waarvan hun werktoewijding belangrijk is voor de hervorming van de organisaties waar zij bij zijn aangesloten. De systemen vereisen een verhoogd participatiemanagement. 12

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

n

n

n







Om voordeel te halen uit de bereidheid van de overheid om samen te werken met haar burgers moet het politiekorps de kwaliteit van haar diensten versterken voor verhoging van het vertrouwen en zelfbewustzijn onder de burgerij. Op kort termijn moeten adequaat uitgeruste en opgeleide gendergerichte geweldeenheden worden ingesteld. Deze dienen eveneens te werken aan versterking van de partnerschappen met overige overheidsinstanties en nietgouvernementele organisaties (NGO’s) zoals vereist door het hervomingsproces. Op lang termijn zijn krachtigere systemen, zowel intern als extern, vereist met betrekking tot de betrouwbaarheid van het politiekorps. Preventie en onderzoek van corruptie moet als prioriteit gesteld worden. Er moeten eveneens externe onderzoeksunits worden ingesteld voor bestrijding van machtsovertredingen door de politie. Waakzame media en georganiseerde mensenrechtengroepen zijn noodzakelijk, gericht op wangedrag onder leden van het politiekorps. De Vereniging van Caribische Politiecommissarissen (ACCP) moet gestimuleerd worden om te pleiten voor enkele van deze voorstellen. De implementatie hiervan moet echter de verantwoordelijkheid zijn van nationale regeringen via hun ministeries van Nationale Veiligheid of Binnenlandse Zaken.

Hervorming van het rechtssysteem: n Op kort termijn is er sprake van een sterke noodzaak voor minimalisering van vertragingen en achterstanden die het crimineel rechtssysteem in de regio teisteren. Dit vereist een beter getuige controlesysteem, adequate voorbereiding van rechtszaken door rechtsbeoefenaars en resolute actie tegen corruptiepraktijken door administratief personeel en rechters binnen het gerechtshof. Een regionaal getuige beschermingssysteem kan hierbij nuttig zijn. n Op lang termijn moeten veroordelingsgedragslijnen herzien en verbeterd worden teneinde de toepassing van alternatieve

n

n





straffen te bevorderen en de toepassing van detentie te minimaliseren tot slechts de meest ernstige wetsovertreders. Strategieën voor alternatieve sancties voor jongeren, personen die voor de eerste keer een overtreding begaan en oudere en niet-gewelddadige overtreders. Het aantal gedetineerden in voorarrest moet aanzienlijk gereduceerd worden. Maatregelen zijn nodig voor verbetering van vertrouwen in het crimineel rechtssysteem. Een nieuw toezichtsysteem moet worden aangenomen ten behoeve van rechtbanken en openbare aanklagers, met toenemende betrokkenheid van vertegenwoordigers uit de burgersamenleving en een meer open informatiesysteem moet worden geinstitutionaliseerd. De kosten voor rechtszittingen moeten verminderd worden en schikkingen via bemiddeling moet worden aangemoedigd. Verscheidene regeringen in de regio hebben reeds justitiële hervormingsprojecten en programma’s beschikbaar. Deze aanbevelingen kunnen het best geïntegreerd worden met deze programma’s. Ze zullen echter verdedigd moeten worden op nationaal en regionaal niveau. Mensenrechtengroeperingen, de media en burgerorganisaties kunnen een belangrijke rol spelen in de realisatie van deze voorstellen.

Capaciteitsversterking voor een bewijsgericht beleid: n De verschuiving in beleid vereist een grotere nadruk op de preventie van sociale misdaadpreventie, institutionele transformatie, respect voor mensenrechten en wet- en regelgeving, jongerenempowerment en gendergelijkheid. n Onderzoek is belangrijk in de verdediging van de effectiviteit van verschillende strategieën voor afnemende misdaad gebaseerd op de verzameling en analyse van data. Op kort termijn moet een regionale

n

n

n







observatiepost worden ingesteld die verantwoordelijk is voor het beeld brengen van misdaad, monitoring en evaluatie van succesvolle toepassingen. Dit zal leiden tot de bekwaamheden van regionale en nationale instellingen voor het meten van misdaad en onderzoek mogelijk te maken van de capaciteit van regeringen om dreigingen voor de burgerveiligheid te voorkomen en op te heffen. Er is sprake van een behoefte om de ontbrekende data met betrekking tot gender-based geweld en misdrijven tegen kwetsbare populaties in te vullen. CARICOM, de ministeries van Nationale Veiligheid, Justitie en de universiteiten zullen moeten samenwerken om deze aanbevelingen te realiseren. Verhoogde budgettaire ondersteuning is noodzakelijk. Nieuwe prioriteiten moeten gebaseerd zijn op verschuiving in de allocatie van overheidsmiddelen. Participatie is een belangrijke principe van burgerveiligheid en is een conditievoor de effectieve implementatie van de vereiste transformaties. Implementatie van vele van deze aanbevelingen behoeven actieve jongerenorganisaties en de betrokkenheid van vrouwen-, slachtoffersen mensenrechtengroeperingen. Het vereist onmiddellijke en duurzame actie en toewijding door functionarissen in het overheidssysteem van de regio en binnen regionale organisaties zoals CARICOM. Een ieder heeft een rol te vervullen in het garanderen van burgerveiligheid: de regering, politie, sociale instellingen en burgers. Over het algemeen ligt hetgeen is voorgesteld niet buiten de inventiviteit en vernieuwingsdrang van de Caribische populaties. Het vereist echter een grotere en duurzamere toewijzing met betrekking tot burgergemeenschappelijke groepen en een nog grotere toewijding aan de betrokkenheid van burgers door de overheden in de regio.

SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

13

Technische Noten

Noot 1. Nationale en Regionale Consultaties Voor het totstandbrengen van het eerste Caribische Rapport voor Menselijke Ontwikkeling (Caribbean HDR) voor de Engels- en Nederlandssprekende landen van het Caribisch Gebied, is een kritische data collectie methodolgie gebruikt. Deze methode belichaamd de HDR principes van nationale ownership en participatie door middel van een aantal nationale en regionale consultaties, waarvan de details in deze technische noten zijn opgenomen. De bedoeling achter deze consultaties was tweeledig: om kwalitatieve data te verkrijgen voor wat betreft de inzichten, de ervaringen en de prioriteiten van de stakeholders in de regio voor wat betreft burgerveiligheid en ten tweede om het Caribisch gevoel voor ownership van het rapport te versterken. Het proces van consultatie bestond uit extensieve en intensieve interviews (met individuen) en met focus groepen die bestonden uit experts, stakeholders en vertegenwoordigers van instituties. In zes van de zeven landen die geselecteerd

waren voor dit onderzoek , is een groep bijelkaar gebracht voor de nationale en regionale consultaties ontwikkeld met input van de UNDP focal points. De selectie voor de groepen voor de nationale en regionale consultaties is op basis van de Principes van het Raamwerk voor “Actor Mapping/ Stakeholder Analysis” die gepresenteerd is in Democratic Dialogue: A Handbook for Practitioners die de analyse van potentiele actoren en hun inter-relatie en distinctieve perspectieven faciliteert. De belangrijke actoren voor potentiele dialoog bestaan uit een varieteit aan individuen, instituten en “interest groups”. Een diepgaande analyse voor het bepalen van een geldige steekproef houdt rekening met niet alleen de identificatie van relevante groepen en instituties, maar ook met de diversiteit die er bestaat binnen elk van deze organisaties. De onderstaande figuur geeft een weergave van de matrix die gebruikt is om deze analyse te configureren.

Figuur 1 Democratische Dialoog: Raamwerk voor in kaart brengen van actoren Actor Belang/behoefte/ Perceptie van/ Verband met objectief/ positie voor wat anderen/kwaliteit bezorgdheid betreft belangrijke van relaties issues

194 actoren hebben in totaal geparticipeerd in de nationale consultaties, 62 procent vertegenwoordigde overheidsinstanties en 38 procent vertegenwoordigde NietGouvernmentele lichamen. Een totaal van 256 actoren participeerde in de regionale consultaties; 49 procent vertegenwoordigde overheidsinstanties en 51 procent vertegenwoordigde Niet-Gouvernmentele lichamen. Tabel 1 geeft een weergave van de participatie per land. Nationale Consultaties Voor de nationale consultaties zijn drie of mee ronden van dialoog sessies gehouden met focus groepen in Barbados, Suriname en Trinidad en Tobago. Er zijn verder ook bilaterale meetings gehouden tussen nationale onderzoekers en belangrijke nationale stakeholders die niet in de gelegenheid waren om in de groepsconsultaties te participaren. In Antigua en Barbuda waren de nationale consultaties gelimiteerd 14

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

Openheid/steun voor proces van dialoog

Macht/middel van beinvloeding

tot bilaterale meetings en in St. Lucia zijn geen nationale consultaties gehouden. In totaal zijn er 92 nationale consultaties gehouden, waarvan 69 (75 procent) bilaterale meetings en 23 (25 procent) groep meetings waren. Regionale consultaties Vijf regionale meetings zijn gehouden in September 2010 in Paramaribo, Suriname; Port of Spain, Trinidad en Tobago; Bridgetown, Barbados; Castries, Saint Lucia en Kingston, Jamaica. Aan deze regionale meetings hebben een totaal van 256 personen geparticipeerd van regionale organizaties zoals

NOTES: 1 Er zijn geen consultaties gehouden in Guyana. De data voor Guyana is verkregen middles publieke bronnen en de UNDP Survey voor Burgerveiligheid 2010 2 IDEA, CIDA, OAS and UNDP. 2007. Democratic Dialogue – A Handbook for Practitioners.

Tabel 1. Aantal en Percentage van participanten in Nationale en Regionale consultaties, per land Land

Aantal participanten in nationale consultaties

Percentage

Aantal participanten in regionale consultaties

Percentage

Antigua & Barbuda

16

8

--

--

Barbados

44

23

47

19

Jamaica

37

19

42

16

Saint Lucia

--

--

46

18

Suriname

61

31

41

16

Trinidad & Tobago

36

19

80

31

Totaal

194

100

256

100

de Regional Security System (RSS), de Organisatie van Oost - Caribische Staten (OECS) en het CARICOM Secretariaat. Door middel van de regionale consultaties is de mogelijkheid geboden de kwantitatieve data van de survey te vergelijken met de ervaringen van de personen die betrokken waren in de consultatie ronden en feedback te krijgen van hen omtrent het rapport. Aanbevelingen die gedaan werden tijdens de consultaties varieerden van suggesties voor het aanvullen van ontbrekende data, het herzien van titels van hoofdstukken en het veranderen van definities/terminologie voor de identificatie van succesvolle misdaad preventie programmas. Er werden ook vragen gesteld door de participanten, specifiek voor wat betreft de methodologie die gebruikt was en de juistheid van

officiele misdaad statistieken en de representativiteit van de bevindingen van de survey, voornamelijk voor wat betreft de urbane en rurale bevolking en de verschillende demografische groepen. Alle groepen onderschreven de behoefte voor hervorming van het justitieel systeem en er zijn voorstellen opgeworpen voor alternatieve straffen, verschillende methoden van werken voor de politie, methoden voor het terugdringen van jeugd criminaliteit en strategieen voor het promoten van meer betrokkenheid van lokale gemeenschappen. Het is belangrijk op te merken dat de aanbevelingen die gepresenteerd zijn gedurende de consultaties of geaccepteerd zijn of verder onderzocht en ontwikkeld zijn. In de finalisering van het rapport is zoveel als mogelijk geprobeerd de feedback van de participanten in de consultaties te verwerken.

Technische Noot 2. UNDP Burgerveiligheids Survey 2010 Het meest belangrijke methodologisch instrument gebruikt in het opmaken van de Caribbean Human Development Report 2012 was de Burgerveiligheids Survey. In deze survey waren meer dan 11.000 respondenten over de gehele regio betrokken. Het objectief van de survey was om te voorzien in empirisch bewijs voor de analyse van de negatieve impact van onveiligheid en geweld op menselijke ontwikkeling in de context van het Engels- en Nederlands sprekend deel van het Caribisch Gebied en binnen de ontwikkelingscontext van de Small Island Developing States (SIDS). Op basis van dit centraal doel, heeft de survey de volgende data verzameld: • Tevredenheid met de levensstandaard/niveau van menselijke ontwikkeling • Slachtofferschap/ Criminaliteit in de woon gemeenschap • Huiselijk Geweld • De angst voor criminaliteit • Beleidsorientaties van de bevolking • Evaluatie van en vertrouwen in de politie en het justitieel systeem

• Cohesie in de gemeenschap en de samenleving • Informele methoden van controle van criminaliteit en geweld • Zelf gerapporteerde interactie met het justitieel systeem • Demografie De survey is gedaan in de zeven geselecteerde landen waar ook onderzoek is gedaan voor het rapport, Guyana, Trinidad & Tobago, Suriname, Antigua & Barbuda, Saint Lucia, Barbados en Jamaica. Als doelgroep voor de survey was gekozen voor huishoudens met tenminste één permanente bewoner die 18 jaar of ouder was. In totaal zijn 11,155 personen geinterviewd.3 De sample voor de survey was zodanig gemaakt dat het de belangrijke karakteristieken van de demografische populatie, gebaseerd op de meest recente census moest weergeven. Data processing na het veldwerk hield in dat gekeken werd of alle relevante demografische variabelen, op basis van de meest recente census data, waren meegenomen om zodoende mogelijke vooroordelen te evalueren. De variabelen waren SAMENVAT TING C ARIBBEAN H UMAN DE VELOPMENT R E P O R T 2 0 1 2

15

gedistribueerd op basis van leeftijd, gender, etniciteit, onderwijsniveau en bevolking per land/gebied. Het rapport maakt ook gebruik van een serie van surveys die gedaan zijn door de Vanderbilt University Latin American Public Opinion Project (LAPOP). Deze data is primar gebruikt voor informatie voor wat betreft de justitiele systemen in de Caribische landen. Analyse van beleids attituden De issues waarop analyse van de beleids attituden van de bevolking gebaseerd waren, zijn de volgende: • de mate waarin criminaliteit en onveiligheid gedefinieerd worden door de verschillende populaties als te zijn een serieus sociaal probleem, dat aangepakt moet worden. Section 1 van de Survey voor Burgerveiligheid weergeeft dit als de relatieve ernst van het probleem. • de specificatie van dimensies van beleidsorientatie en de determinatie van de omvang en de intensiteit van ondersteuning voor elk. • de patronen van ondersteuning voor verschillende beleids orientaties per land, slachtoffer ervaring, vertrouwen in het justitieel systeem, leeftijd, gender, inkomen, onderwijsniveau en gebied. • intensiteit en coherentie van de verschillende tendensen en orientaties. • Correlatie met perceptie van kenmerken van de gemeenschap (bijvoorbeeld, hoe rechtvaardig wordt een samenleving geacht te zijn); de neiging van de bevolking om zich aan de wet te houden; percepties van goed bestuur (maatregelen tegen corruptie, vertrouwen in het justitieel systeem etc) en commitment aan het regime (oftewel attitude tegenover wisseling van regimes of militaire staat). Om onderliggende attitude orientaties te detecteren en

analyseren is een cluster analyse uitgevoerd gebaseerd op 22 items die geincludeerd zijn in de questionnaire. Deze items meetten de mate van ondersteuning of afwijzing van verschillende stellingen gerelateerd aan preventie beleid, beleid met betrekking tot straf maatregelen en attitudes van optimisme (of pessimisme) voor wat betreft de capaciteit van de staat en de sameleving om het criminaliteitsprobleem effectief aan te pakken4. Cluster analyse is een segmentatie methode die groepen van entiteiten of samples (in dit geval, de burgers) identificeert met de bedoeling homogene subgroepen te identificeren in een sample. Deze techniek wordt gebruikt om ten eerste groepen te identificeren die eerder nog niet gedefinieerd waren, maar die relevant zijn voor de studie en ten tweede om de karakteristieken van de groep te analyseren. De specifieke methode die in hoofdstuk 6 van dit rapport is gebruikt is hierarchische clustering. De analyse van vertrouwen in de politie en het justitieel systeem is gebaseerd op de constructie van simpele additieve schalen. Cronbach Alpha coefficienten zijn geanalyseerd om de betrouwbaarheid van de schalen te verifieeren. Het gebruik van officiele misdaad statistieken Het rapport heeft ook gebruik gemaakt van secundaire data beschikbaar gesteld door officiele bronnen in de zeven landen die geincludeerd zijn in de HDR. Officiele misdaad statistieken zijn gebruikt voor de trend analyse. Een belangrijke voorwaarde voor het vergelijken van misdaad indicatoren is dat de verenigbaarheid van definities wordt gemeten. Vanwege deze reden zijn de categorieen van criminaliteit beperkt tot doodslag, verkrachting en de categorie ernstige misdaden en eigendoms misdaden.

NOTES: 3 Voor meer details over de technische aspecten van de survey: http://hdr-caribbean. regionalcentrelac-undp.org/ 4 De complete Engelse versie van de questionnaire is beschikbaar op http://hdr-caribbean. regionalcentrelac-undp.org/. De vragen met betrekking tot de cluster analyse zijn vraag 55a tot 55v.

16

SAM E N VAT T I N G C A R I BBEAN HUMAN DE VELOPM ENT REPORT 2012

Index van de Menselijke Ontwikkeling voor de CARICOM Om meer specifiek de karakteristieken van het Nederlands – en Engels sprekend Caribisch Gebied te benadrukken, is een 2011 geagregeerde Index van de Menselijke Ontwikkeling (Human Development Index - HDI) gemaakt voor alle CARICOM landen waarvoor data beschikbaar was. Detail informatie voor wat betreft de schattingen die gemaakt zijn kan gevonden worden op http://hdrcaribbean.regionalcentrelac-undp. org/. Dit is de eerste keer dat gepoogd is zulk een geagregeerde index te maken. De 2011 CARICOM geschatte HDI is 0,564 en dit is aanzienlijk lager dan de 2011 HDI voor Latijns Amerika en het Caribisch gebied (LAC). Gezien het feit de HDI gebaseerd is op de grootte van de bevolking, is het mogelijk dat de lage waarde van de CARICOM HDI teweeg gebracht wordt door de impact van Haiti, gezien Haiti’s bevolking zeker 60 procent bedraagt van de totale CARICOM bevolking. Als de CARICOM HDI berekend wordt zonder Haiti mee te nemen, dan zien we een verhoging van de waarde naar 0.724. Deze waarde komt dichterbij de realiteit van het Nederlands – en Engels sprekend deel van het Caribisch Gebied en is ook dichterbij de LAC waarde van 0.731

CARICOM Human Development Indices

Medium human development

Low human development

Caribisch

Human

Development

Report

2012

Menselijke Ontwikkeling en de shift naar een Betere Burgerveiligheid Geweldsmisdrijven zijn een belangrijke uitdaging voor menselijke ontwikkeling in de Caribische landen. Samengesteld na grondig overleg en gebaseerd op een onderzoek onder 12.000 burgers uit zeven landen, biedt dit rapport een herziening van de huidige status van misdaad in de Engels- en Nederlandssprekende Caribische landen alsook van het beleid en de gedragslijnen en programma’s ontwikkeld op zowel nationaal als internationaal niveau ter bestrijding van misdaad. Het onderhavig rapport biedt een reeks aanbevelingen voor de vermindering en preventie van geweldsmisdrijven binnen het kader van menselijke ontwikkeling. Het pleit voor een gebalanceerde mix van beleid en gedragslijnen waaronder sociale programma’s om jongeren weg te houden van misdaad, instellen van preventieve maatregelen om de cyclus van geweld te doorbreken en een halt toe te roepen aan gendergeweld en een verschuiving teweeg te brengen van een benadering gericht op staatsveiligheid naar één gericht die gericht is op burgerveiligheid en participatie. Om dit te kunnen bereiken zijn hervormingen vereist hervormingen om voor een rechtvaardige wetshandhaving, betrouwbaardere en respectvollere mensenrechten. Een belangrijke boodschap van het rapport is dat een ieder een instrument voor burgerveiligheid kan zijn: regering, politie, sociale instellingen en burgers – iedereen heeft een rol te vervullen.