RVKOERIER Rotterdamse Vereniging voor Katholiek Onderwijs
Staat hier straks e de 86 locatie van de RVKO?
Jublileumfeest RVKO en inzameling voor school Bangladesh
“Haar enige wens was dat haar dochtertje van vijf niet in deze wereld terecht zou komen” Wie zingt er mee in het RVKO-koor?
“Iedereen kan zingen, dus schroom niet!”
Jaargang 14 | nummer 3 | maart 2013
3
2
Van het college van bestuur
Maatschappelijk betrokken In 1985 barstte de vulkaan Nevado del Ruiz in Columbia uit. Grote modderstromen eisten vele duizenden slachtoffers. Velen van u herinneren zich vast nog wel het meisje dat 3 dagen vastgeklemd zat onder ingestort puin in het water. Ze werd het symbool van de ramp. Een collega van het bestuursbureau van de RVKO werd benaderd door het Rode Kruis met het verzoek om toilettasjes met zeep, tandpasta, tandenborstels en pleisters in te zamelen, die door het Rode Kruis zouden worden opgestuurd naar Columbia. Ze benaderde een aantal teams van scholen, die spontaan hun medewerking toezegden. De eerste twee dagen gebeurde er niets, de derde dag kwamen de eerste tandenborstels op de scholen binnen. Na een week belde de bedrijfsleider op van één van de HEMA-vestigingen in Rotterdam, echtgenoot van een leerkracht. Hij kon voor een paar duizend toilettasjes zorgen. Oh ja, misschien kon hij ook nog wel wat kammen regelen. Op één van de scholen bleek een ouder bij de Hansaplast te werken. Kort daarop werden vele duizenden doosjes pleisters afgeleverd. De ene hartelijke gift volgde op de andere. Binnen twee weken was het bestuursbureau een vesting vol toilettasjes. Het was prachtig om te zien hoeveel grote en kleine mensen zo van harte hun bijdrage wilden geven aan het goede doel. Het sneeuwbaleffect was overweldigend. Op verenigingsniveau hebben daarna geen acties voor goede doelen meer plaatsgevonden, maar op de individuele scholen des te meer. Veel scholen hebben een eigen goed doel waar ze jaarlijks aandacht aan schenken. Wij zijn ons daarvan bewust. Toch gaat er nu een actie voor Bangladesh op verenigingsniveau plaatsvinden en dat gebeurt niet zomaar. Het initiatief komt voort uit de werkgroep, die heeft gefunctioneerd in het kader van de totstandkoming van het strategisch beleidsplan. Daaraan hebben onder meer een aantal jonge leerkrachten deelgenomen, die indruk hebben gemaakt met hun creatieve inbreng. Bij hen leefde onder andere de gedachte om niet alleen bezig te zijn met de eigen school, maar ook meer maatschappelijk betrokken te zijn en meer gebruik te maken van de kracht van een zo grote vereniging. Waarom ons als geheel niet af en toe inzetten voor een goed doel bijvoorbeeld? Dit speelde op de achtergrond bij de eerste gesprekken over de voorbereiding van de viering van het 140-jarig bestaan, waarbij al snel duidelijk werd dat het feest ’s avonds vooral niet mocht
ontbreken, maar dat de inhoud van de dag eens op een heel andere manier dan met lezingen en workshops moest worden ingevuld. Het idee om ons op die dag ‘met z’n allen’, 1900 personeelsleden en ruim 19.000 kinderen, in te zetten voor een nader te bepalen goed doel werd al snel omarmd. Er is een zorgvuldige keuze gemaakt voor het goede doel. Als vereniging voor onderwijs leek het voor de hand liggend, dat het om kinderen en onderwijs moest gaan. Uiteraard was er het bewustzijn in de werkgroep dat kinderen dicht bij huis ook allerlei problematiek kennen, we zien dat iedere dag immers op onze scholen. Toch is er voor gekozen om een school te gaan bouwen en onderwijs te faciliteren voor kinderen, die in meer dan ellendige en uitzichtloze omstandigheden leven en het zelfs aan onderwijs ontbreekt. Gezocht is naar een land waar nauwelijks sprake is van hulpverlening en naar de expertise van een organisatie, waarvan duidelijk moest zijn dat er niets aan de strijkstok zou blijven hangen. Die waarborg is gevonden bij Terre des Hommes. Alle gelden die binnenkomen voor de nieuwe school in Bangladesh zullen op een aparte voor de RVKO inzichtelijke rekening worden gestort, waarvan de bestedingen één op één gevolgd kunnen worden. Alle uitgaven zullen worden verantwoord door Terre des Hommes.
“ Er is een zorgvuldige keuze gemaakt voor een goed doel ” Twee van onze collega’s, Riek en Peter, zijn in de kerstvakantie naar Bangladesh gegaan om met eigen ogen te zien wat Terre des Hommes in Dhaka doet voor kinderen, die niet alleen onder de armoedegrens leven, maar ook te maken hebben met ziekte, misbruik en discriminatie. In dit nummer treft u het verslag van hun belevenissen. Wij hebben hen gezien, de impact van hun ervaringen was enorm, hun verslag en gemaakte beelden ontroerend en indrukwekkend. Binnen de Vereniging is hartverwarmend gereageerd op de actie. Op schoolniveau worden allerlei initiatieven ontplooid. We hadden al gerekend op de nodige verrassingen, maar de werkelijkheid overtreft onze stoutste verwachtigingen. Wat een creativiteit! Om een goed schoolgebouw neer te zetten in Bangladesh en er de komende jaren goed onderwijs te verzorgen, is er veel geld nodig. Met uw inzet gaat dat lukken, daar zijn wij zeker van. Waar wij behulpzaam kunnen zijn horen we het graag. Alleen onze deelname aan die naaktkalender van die ene school in Rotterdam-Zuid, die laten we even aan ons voorbijgaan... Lia Zwaan-van Schijndel College van bestuur
RVKOERIER
ie zingt er mee W in het RVKO-koor tijdens het 140-jarig bestaan?
Van het college van bestuur
Maatschappelijk betrokken
2
Wie zingt er mee in het RVKO-koor?
3
Column
Later als ik groot ben... 4 In the picture Jubileumfeest RVKO en inzameling Bangladesh
4
6
Kerst-cd Pionier voor Bangladesh 9 Dubbele actie Michaëlschool 10 Onderwijstentoonstelling NOT 10 Column
Orde 11 Lees, lezer, leest!
De flat van Fatima
3
Jaargang 14 | nummer 3 | maart 2013
12
De werkgroep ‘Viering 140-jarig bestaan’ is druk bezig met de voorbereiding voor de feestelijke viering van het 140-jarig bestaan van de RVKO op 2 oktober 2013. Deze dag wordt geopend in de Laurenskerk te Rotterdam. Vooral ook door het enthousiasme van de koorleden tijdens de eerdere feestelijkheden, willen wij ook deze keer weer een groots optreden verzorgen met een groot én groots RVKO-koor. Enkele jaren geleden werd er tijdens de misviering in de kathedraal gezongen door een koor van zeventig leden en een flinke band. Tijdens de viering in de Doelen (2008) was er een koor van honderddertig leden en een orkest. Dus: wij zijn benieuwd hoeveel aanmeldingen wij nu krijgen! Ons uitgangspunt is: Iedereen kan zingen, dus schroom niet! De repetities vinden plaats op de Imeldaschool, Veurstraat 3-7, 3037 BN Rotterdam, van 19.30 tot 22.00 uur. Repetitiedata: Maandag 20 mei 2013 Maandag 27 mei 2013 Maandag 10 juni 2013 Maandag 24 juni 2013
Maandag 8 juli 2013 Maandag 9 september 2013 Maandag 16 september 2013 Maandag 23 september 2013
Generale repetitie: Dinsdag 1 oktober 2013 om 19.00 uur in de Laurenskerk Als je in het koor wil, verwachten we dat je minstens zeven van de acht repetitie-avonden mee-repeteert en dat je, uiteraard, met de generale repetitie meedoet. Mannen zijn eigenlijk allemaal verplicht zich op te geven. Mannen voor de klas, dus ook in het koor! Heb je er zin in? Wij streven ernaar een voorgezongen partij vóór de meivakantie toe te sturen, dus… flink oefenen in de meivakantie! Aan muziek en orkestbegeleiding wordt ondertussen hard gewerkt. Vraag aan de directie van jouw school of ze op de repetitie-avonden geen gebeurtenissen op school willen organiseren. Om je aan te melden, hebben we enkele gegevens van je nodig: Naam, huisadres, woonplaats, school en e-mailadres en of je een alt, (mezzo)sopraan, tenor of bas bent, of ‘weet niet’ qua stem. Je kan dit mailen naar de RVKO/Frans-Jan van Kessel:
[email protected]. Wij zien voor ons, dat we op deze feestelijke dag wederom iedereen kunnen verrassen met een mooi en enthousiast RVKO-koor!
4
Column Later, als ik groot ben... De kinderen uit mijn groep 8 schrijven in een opstel graag over het prachtige leven dat ze tegemoet gaan. Daar hoort natuurlijk een groot huis met een zwembad bij, net zoals een partner met het uiterlijk van een filmster, een rits kinderen en een hond. Helaas duurt het nog even voordat ze de villa betreden maar als het om de liefde gaat, gedragen ze zich al ontzettend volwassen. Neem nou Dave; hij is al tijden verliefd op (de twee koppen grotere) Daisy. In de complimentenronde raakt hij niet uitgepraat over zowel haar onovertroffen innerlijk als haar oogverblindende uiterlijk. Ondertussen lacht en knipoogt hij haar veelvuldig toe. Natuurlijk speelt Daisy de hoofdrol in zijn opstel. Ze wordt door held Dave uit de klauwen van een groot monster gered. Verkering hebben ze nog niet en Dave vindt de tijd rijp om daar serieus werk van te maken. Onder toeziend oog van de hele klas zakt hij op één knie en vraagt om haar hand. Daisy springt weliswaar geen gat in de lucht, maar vindt het gebaar zo sympathiek dat ze toch maar ja zegt.
Op 14 december 2012 werd voor de 10e keer het RVKO klaverjastoernooi gehouden op de Valentijnschool. Van de 54 deelnemers was Helma Mittentreiner met 5272 punten de winnaar. Het record blijft staan op Jos de Leeuw met 6244 punten (2010). Het volgende RVKO toernooi is het volleybaltoern ooi dat op 15 maart in de Margriethallen in Schiedam wordt gehouden. Een inschri jfformulier is aanwezig op uw school.
“ Ondertussen lacht en knipoogt hij haar veelvuldig toe ” Ik hoor vriend Pat mompelen: “Dave, Dave, je weet niet waar je aan begint, nu zit je eraan vast!” En ik hoop in stilte dat ze zich later niet zo snel laat verleiden. Drie weken later blijkt dat de kinderen uit groep 8 veel hebben opgestoken van de volwassen wereld. Op de grond vind ik een stuk papier. Het is een soort contract, waarin de verloving tussen Daisy en Dave wordt verbroken. De handtekeningen van beide kinderen staan er netjes onder. Ach ja, soms valt een relatie tegen en daarnaast kan het zwembadwater te koud zijn, of de hond luistert voor geen meter. Kim Boonstra Leerkracht Nicolaasschool
hool um van basissc het 45-jarig jubile laten. ge op en nn In het kader van llo 250 ba Klompé zijn er a arg M r ste ini M
RVKOERIER
Jaargang 14 | nummer 3 | maart 2013
In the picture
ellen hem’, om de lam roject ‘Zwermsc thuld. on rkt aan het raamp lijk we ge ste ag fee 13 Ha n uari 20 ademie in De ject is op 28 jan n van de Kunstac gingen. Het pro hebben studente bijna nooit open ol ho sc de Op de Bavokring n va ijk vanwege de ink te vervangen die
wilde voor in Omdat de Trinoom graag een kerstgroep of zij er de aula, schreven ze een brief aan het bisdom Hende wilde misschien één over hadden. Mgr. Van den ken en kwam graag een gloednieuwe kerstgroep schen nen. deze op 21 december 2012 persoonlijk inzege
5
6
Jubileumfeest RVKO en inzameling voor school Bangladesh Volgens goede traditie viert de RVKO ieder lustrum met alle RVKO-ers. We kunnen met plezier terugkijken op de viering van oktober 2008 waar met veel enthousiasme werd deelgenomen aan talloze workshops in de Doelen en de dag werd afgesloten met een feest in zalencentrum Engels. In oktober 2013 bereiken we een nieuwe mijlpaal en mogen we er trots op zijn dat de RVKO al honderdveertig jaar onderwijs verzorgt op inmiddels 85 locaties in Rotterdam en omgeving.
Het belang van goed onderwijs hoeven we niemand uit te leggen. Gelukkig is het in Nederland vanzelfsprekend dat ieder kind speelt, leert en ontdekt. Helaas is dit in veel andere landen nog niet zo en daarom heeft de RVKO zich ten doel gesteld om elders in de wereld – op een plek waar dit hard nodig is – de 86e RVKO-locatie te bouwen. Na grondige voorbereiding is er voor Bangladesh, één van de armste landen ter wereld, gekozen. We doen dit in samenwerking met Terre des Hommes, een erkende kinderhulporganisatie. Na overleg met Terre des Hommes viel de keuze uiteindelijk op het plaatsje Tangail in Bangladesh. Om er zeker van te zijn dat dit echt de plek is die we voor ogen hebben én om onszelf ervan te overtuigen dat iedere cent onder goede begeleiding wordt besteed, zijn wij in de kerstvakantie naar Tangail gereisd. Met veel bezieling heeft Cees Muit alles op film en foto vastgelegd zodat wij dit met alle RVKO-ers kunnen delen.
Historie Bangladesh In de eerste helft van de vorige eeuw waren het huidige India, Pakistan en Bangladesh verenigd in één land. Een derdewereldland vol problemen en vooral verscheurd door de forse religieuze tegenstellingen tussen hindoes en moslims. Na veel onderlinge twisten werd het land in 1947 uiteindelijk verdeeld in het hindoeïstische India en het islamitische Pakistan. Links van India lag West-Pakistan (het huidige Pakistan) en rechts van India lag Oost-Pakistan (ook wel Oost-Bengalen genoemd).
“ Een derdewereldland vol problemen en vooral verscheurd door de forse religieuze tegenstellingen tussen hindoes en moslims ” Doordat Oost-Pakistan werd genegeerd door de centrale regering in West-Pakistan waren er direct al ernstige strubbelingen. Dit leidde tot een bloedige onafhankelijkheidsstrijd in 1971 die aan meer dan een miljoen Bengali’s het leven kostte. India greep hierop in en in december van dat jaar gaf het Pakistaanse leger zich over, waarna Oost-Pakistan onder de naam Bangladesh onafhankelijk werd.
RVKOERIER
Jaargang 14 | nummer 3 | maart 2013
De plek van ‘onze’ nieuwe school Het plaatsje Tangail ligt zeventig kilometer ten noordwesten van de hoofdstad Dhaka. Er loopt slechts één weg naar deze volgepropte provinciestad. De weg is slechts deels geasfalteerd en is in uiterst slechte conditie. Om deze afstand te overbruggen moet er dan ook vier tot vijf uur uitgetrokken worden. Tangail heeft geen hotels, geen echte winkels en nauwelijks voorzieningen. Enorm waardevol in deze stad is het ziekenhuis, gebouwd door Terre des Hommes. Toch, als westerling kun je maar beter niet ziek worden en hier terechtkomen. Midden in de stad is een grote prostitutiewijk waar zo’n duizend dames hun diensten aanbieden, in krotten zonder water en riool. Ze leven daar met hun talrijke kinderen die geboren zijn na onbeschermde seks met klanten. Net naast deze wijk leeft een grote hindoegemeenschap in veelal nog armoediger omstandigheden. Het leven als hindoe in het islamitische Bangladesh is in alle opzichten een leven aan de onderkant van de samenleving.
Daar het grootste deel van Bangladesh uit laaggelegen gebied bestaat, vinden in het land regelmatig grote overstromingen plaats, vooral in juli en augustus tijdens de moesson. In die periode staat meer dan tweederde van Bangladesh onder water.
“ In 1998, 2004 en 2007 raakten miljoenen mensen dakloos en veroorzaakten de overstromingen honderden slachtoffers ” Hoewel de moesson ook voor meer neerslag zorgt, is de toename in de wateraanvoer van de rivieren de belangrijkste oorzaak. Wanneer het waterpeil in alle drie de grote rivieren tegelijk een maximum bereikt, is dit een ramp voor de bevolking. In 1998, 2004 en 2007 raakten miljoenen mensen dakloos en veroorzaakten de overstromingen honderden slachtoffers. Bangladesh is tweemaal groter dan Nederland en geldt als het dichtstbevolkte land ter wereld. Bij het begin van de 20e eeuw telde het land dertig miljoen inwoners. Inmiddels is dit aantal uitgegroeid tot officieel 148 miljoen, maar in werkelijkheid leven er ruim tweehonderd miljoen mensen als een enorme mierenhoop op elkaar. Slechts 3% van de bevolking heeft het financieel goed en woont voornamelijk in de afgeschermde en streng bewaakte wijk Gulsan in de hoofdstad Dhaka. Het overgrote deel van de resterende 97% leeft ver beneden de armoedegrens. In de stad Tangail zijn voor alle inwoners de omstandigheden uiterst zwaar en vaak ook mensonterend.
7
8 Op de grens van deze twee wijken staat momenteel iets wat op een school lijkt. In een golfplaten gebouw zijn twee lokalen en een hok gesitueerd waar ongeveer vijfhonderd kinderen bij toerbeurt les krijgen van ongediplomeerde leerkrachten. Het onderwijssysteem in Bangladesh kent acht leerjaren, maar hier wordt slechts tot en met groep 5 lesgegeven. Door het gebrek aan leerkrachten en ruimte kunnen de meeste kinderen helemaal niet en anderen slechts deels naar school.
Onze ervaringen Om al onze ervaringen, belevenissen maar vooral ook emoties te kunnen delen, zouden we een boek vol kunnen schrijven. Gedurende het jaar proberen we dit zoveel mogelijk met de schoolteams te delen. We mochten in uiterst primitieve omstandigheden deel uitmaken van het dagelijks leven in Tangail. We waren verbaasd, geschrokken en hebben heel wat traantjes weggepinkt omdat we zagen hoe mensen hier van dag tot dag leven in bittere armoede. Echter, we genoten van de enorme warmte, eerlijkheid en hartelijkheid van alle kinderen en volwassenen. Hartverwarmend was de grote gastvrijheid en de manier waarop eenieder contact met ons wilde leggen. Westerlingen, zo groot en zo wit! We waren een echte bezienswaardigheid. We spraken vaak met de prostituees rondom het terrein waar ‘onze’ school moet komen. De dames zijn in werkelijkheid meisjes vanaf acht jaar oud. Deze kinderen zijn verkocht, omdat hun ouders vaak in opperste wanhoop zijn. Door ze te koop aan te bieden, hopen zij dat hun kind als hulp in de huishouding beter af is. Veel van deze kinderen zijn echter gedwongen als prostituee te werken en moeten dit vaak tien tot twaalf jaar doen om hun zogenaamde schuld af te betalen. De uitzichtloosheid waarmee deze meisjes moeten leven en de triestheid die eromheen hangt, maakten diepe indruk op ons. Een van de oudere meisjes vertelde huilend dat ze geen enkele toekomstdroom meer had. Zij was ‘al’ 21 jaar en haar leven zat erop. Haar enige diepe wens was dat haar dochtertje van vijf niet in deze wereld terecht zou komen.
“ Deze kinderen zijn uit wanhoop verkocht ”
Naast het schooltje ligt een terrein braak, volledig ondergelopen door water en met miljoenen muggen als dankbare bewoners. Dit terrein kregen we van de burgemeester gratis aangeboden om hier ‘onze’ school te kunnen bouwen. Het terrein moet eerst drooggelegd en opgehoogd worden, zodat door de talloze heipalen de school ook tijdens de moesson toegankelijk zal zijn. Vervolgens moet er een gebouw met achttien lokalen komen: twee lokalen voor de peuterspeelzaal, twee lokalen voor ieder van de eerste vijf leerjaren, een lokaal voor ieder van de hoogste drie leerjaren, een medische post, een lerarenkamer en een ouderkamer (om les te geven aan de grote groep analfabeten onder de ouders).
Ook zijn we veelvuldig in de hindoegemeenschap geweest. Tijdens een huisbezoekje aan een gezin waarvan zowel de vader als de enige zoon al overleden was, troffen we een doodziek meisje aan. Er was geen geld voor een doktersbezoek en voor medicijnen. Gelukkig konden wij helpen. Ook al was dit slechts een druppel op een gloeiende plaat, voor dit gezin (en voor ons) was het een fantastische druppel. Hartverwarmend was ons bezoek aan een ruimte tegenover ons pension. Daar zaten zo’n vijftig kinderen tussen de vijf en twaalf jaar oud, bijeen op de grond te oefenen met letters en cijfers. Deze kinderen waren verkocht om als werkster of kinderoppas te werken. Zij hadden geluk want van de gasthouder mochten zij een of twee uur per week naar dit lespunt. Onze traktatie van chips en chocola leidde eerst tot grote verbazing en daarna tot schuchter een hapje nemen. De meesten van hen hadden dit namelijk nog nooit geproefd. De blijdschap die we vervolgens te zien kregen, vergeten we nooit meer.
RVKOERIER
Jaargang 14 | nummer 3 | maart 2013
Pionier haalt geld op voor project Bangladesh met kerst-cd José van der Ham (leerkracht groep 6, bovenbouwcoördinator De Pionier): “Wij hebben een kinderkoor met 21 kinderen van groep 5 tot en met 8 en we waren al druk bezig met repeteren voor de kerstviering. Toen werd in een vergadering de Bangladesh-actie besproken en riep ik spontaan: Leuk! Dan gaan we een kerst-cd maken! Ik wist toen nog niet wat mij boven het hoofd hing, zoals het gedoe met uitgeverijen om de muziek te mogen gebruiken en de hele regelgeving rondom het Buma/Stemra recht.
Eén van de mooiste momenten beleefden we in een opvangtehuis. Een honderdtal kinderen van de prostituees, voornamelijk meisjes, leven net buiten Tangail op een groot stuk land. De slaapzaaltjes zagen er best redelijk uit. Er was een schooltje, een speelterrein en een stukje landbouwgrond voor eigen gebruik. Ook waren er drie koeien voor de melk. We konden zien dat deze kinderen flink door het leven waren getekend. Maar toen we samen gingen sporten, zingen en spelen was dat voor hen én ons één groot feest. Voor ons is het meer dan duidelijk geworden, dat wij als RVKO in dit immens drukke en arme land echt iets kunnen betekenen. De noodzaak is groot, de warmte en betrokkenheid van de mensen is hartverwarmend én de inzet van Terre des Hommes en hun zusterorganisatie SSS is indrukwekkend.
Geplande acties • We zouden graag zien dat alle scholen met de kinderen een of meerdere acties aangaan. We organiseren ook een loterij waaraan hopelijk alle kinderen van de RVKO actief mee zullen doen. • De teamleden nodigen we van harte uit op onze jubileumdag en/of hieraan voorafgaand op een bijzondere wijze geld in te zamelen. • We bieden alle personeelsleden van de RVKO een tiental brieven aan met het verzoek deze te verspreiden en familieleden, vrienden, buren en kennissen enthousiast te maken evenals bedrijven waar een relatie mee onderhouden wordt. Wij zijn ervan overtuigd dat ieder dubbeltje zonder enige commissie ten goede komt aan ons project. Onze hartenwens is dan ook om als RVKO-ers te laten zien dat de mensen en de meisjes van Tangail op ons kunnen rekenen. Fijn als ook jij kunt helpen! Peter van Deursen Riek Timmers
Ik nam dit project op me, samen met mijn collega Jiske Ditters. We gingen aan de slag met repeteren want we moesten opschieten. Het leek ons leuk als ook leerkrachten zouden meezingen dus vroegen we hen een bijdrage te leveren aan de cd. Ze reageerden eerst wat voorzichtig maar uiteindelijk hebben we een aantal – het was eigenlijk een flinke groep! – toch zo ver gekregen en zongen ze een paar nummers mee en zelfs ook solo. Dat was superleuk. Spannend We repeteerden na schooltijd en moesten alles in een kort tijdsbestek doen. In oktober begonnen we en begin december rolden de cd’s al van de persen. In vier middagen waren de opnamen en in de avonduren werden die afgemixt. De vormgeving van de cd hoesjes was in de creatieve handen van Jiske. Toen naar de persen en het was heel spannend of we de deadline zouden halen. Dat is gelukt! Het was een gigantische klus maar het was het helemaal waard. We hebben de cd overal gepromoot en Guido (locatieleider) ging naar de ouders om ze erover te vertellen en ze over te halen om al vooraf aan de start van de verkoop in te tekenen. Tijdens de kerstviering op school hadden we ’s avonds een borrel met de ouders erbij en daar hebben we de laatste van de honderdvijftig cd’s verkocht! Het precieze bedrag is nog niet bekend, maar het zal rond de twaalfhonderd euro liggen wat we hiermee hebben opgehaald voor de school in Bangladesh. Cd te koop De reacties op de cd waren verrassend en leuk. En de kinderen van het koor vonden het ongelooflijk spannend dat het om een échte cd ging. Tijdens de repetities en opnamen is er gefilmd en kregen alle kinderen na het kerstconcert, waarin de cd-verkoop van start ging, een making-off dvd zodat ze alles nog eens konden bekijken en beluisteren en waaruit je heel goed de leuke sfeer die er was, kan proeven. Ach, we waren toch al bezig met repeteren voor de kerstviering dus dan is zo’n actie een inkopper. Als er belangstelling is voor de cd, willen we deze graag extra bij laten maken! Neem dan contact op met Jiske of José via
[email protected].
9
10
ichaëlschool haalt M geld op voor ver én voor dichtbij Petra Verheij (leerkracht met directietaken): “Rond Kerstmis organiseren wij altijd iets voor een goed doel en deze keer hadden we ons op twee goede doelen gericht, namelijk dicht bij huis en ver van huis: het project voor Bangladesh en Jarige Job. Jarige Job trakteert kinderen op een leuke dag door ze een verjaardagsbox te geven.
Dat ‘ver & dichtbij’ zoals we dat noemen, spreekt onze kinderen erg aan. Want ze weten wel dat kinderen in derdewereldlanden het moeilijk hebben, maar dat er ook problemen zijn in hun eigen buurt, daar hebben ze niet veel weet van. Dat er in Tangail een nieuwe school gebouwd gaat worden, terwijl wij zelf straks ook naar een nieuw gebouw gaan, vinden ze heel interessant. Collecte Tijdens de kerstviering in de kerk vertelde Riek Timmers de kinderen over Bangladesh. Daar was zij toen nog niet geweest, maar samen met Peter van Deursen reisden zij in december af naar dit gebied. Nadat Riek haar verhaal had gedaan, vertelde ik van de actie voor Jarige Job en daarna was er een collecte waarbij we geld ophaalden voor beide projecten. Kunstwerken verkocht Op 20 december hielden we ’s avonds buiten een kerstmarkt. Dat was heel gezellig; met muziek, lichtjes, erwtensoep, wafels en glühwein, echt een kerstsfeer. Voor de Bangladesh-actie hadden we met de kinderen afgesproken dat ze allemaal voor een kunstwerk zouden zorgen. Ze wisten het al in november dus ze hadden de tijd om iets moois te maken en dat hebben ze dan ook gedaan. Kerststalletjes, versierde kaarsen en borden, het was heel leuk allemaal. De kinderen van groep 8 verkochten deze kunstwerken voor twee euro of meer. Wie op de foto wilde voor het goede doel, kon zich laten vereeuwigen tegen een mooie achtergrond. De ouders waren ook blij met deze manier van werken voor een goed doel, hier konden ze echt iets mee. Op die manier hebben we ons steentje bij kunnen dragen.”
Onderwijstento Carla (adjunct-directeur, De Bavokring), regelmatig NOT-bezoeker: “Wij zagen André en Martijn bij de stand van Parnassys omdat we ons aan het oriënteren zijn op een nieuw digitaal rapport. Er was ook taart dus aten we met elkaar een taartje. Het is echt een dagje uit. Wij bekijken niet alle stands maar focussen ons op dat wat op dat moment belangrijk is voor onze school. Deze keer was dat de sociaal-emotionele ontwikkeling, het rapport en het zelfstandig werken. Met dit doel maakten we onze route door de Jaarbeurs. We deden veel ideeën op. En concreet maakten we afspraken met uitgeverijen voor een oriënterend gesprek. Het is altijd leuk om te zien wat nieuw is op onderwijsgebied. Vooral op ICT gebied komt er veel op de markt.” André Roling (beleidsondersteuner ICT): “Martijn en ik bezoeken regelmatig de NOT. Dit, om te zien of er ontwikkelingen zijn die we gemist hebben en om met leveranciers te spreken over de wensen en mogelijkheden van de gebruikte soft- en/of hardware. Natuurlijk zijn dan Station to Station en Parnassys de bekendste leveranciers. Om het ons makkelijk te maken ;) hadden de bouwers van de NOT dit jaar beide bedrijven naast elkaar gezet. Hierdoor hadden we in de ochtend maar weinig loopwerk en konden we onze energie volledig richten op deze twee leveranciers. Natuurlijk waren er ook collega’s van de scholen op de beurs te vinden, zoals beide dames van De Bavokring. Omdat alle scholen van de RVKO gebruikmaken van de diensten van deze twee leveranciers, is het natuurlijk niet toevallig dat je op het pad tussen beide stands collega’s tegen het lijf loopt.”
v.l.n.r.: Mariska van Dijk, Carla Matze, André Roling en Martijn Redegeld.
RVKOERIER
oonstelling NOT Wilma Boender (juf groep 1-2 d, De Wingerd): “Bij een van de stands stond de schrijver Harmen van Straaten. Hij hield wacht naast de grabbelton. Van Straaten schrijft het kinderboekenweekgeschenk 2013. Nicole grabbelde het Gouden Ei en maakt met haar groep kinderen dus kans op een Skype-sessie met deze schrijver. We vroegen toen meteen of we met hem op de foto mochten. We gingen niet met elkaar naar de NOT maar kwamen elkaar wel steeds tegen. We gingen op onze vrije dag, omdat we het heel erg leuk vinden om daar rond te kijken. Hanneke noemt het een soort luilekkerland op het gebied van onderwijs, en dat is het ook. Heel veel collega’s van onze school zijn geweest; de full timers gaan zelfs op zaterdag of woensdagmiddag. Je ziet veel nieuwe dingen, het is heel inspirerend!” En de winnaar is… De Wingerd! Nicole van Triet heeft erg goed gegrabbeld, want zij heeft gewonnen!
Jaargang 14 | nummer 3 | maart 2013
Column Orde Van nature ben ik niet heel erg netjes en geordend. Als journalist zocht ik keer op keer vergeefs naar pennen of schrijfblokken en plunderde ik de kasten van het secretariaat of stiekem het bureau van een collega. Toen ik leraar werd dacht ik dat het wel zijn charme zou hebben als het in de klas een beetje rommelig en chaotisch was. Daar kwam ik razendsnel van terug. Dat ik als verslaggever mijn spullen kwijtraakte, ach. Zolang mijn stukjes maar op tijd klaar waren had ik daar alleen zelf last van. Maar wat doen twintig jongens en meisjes uit groep 3 als hun meester hen laat wachten in de kring omdat het scharenblok zoek is? Die gaan wiebelen. Staan. Rondlopen. Lachen. Of ruziemaken. Zo wordt orde houden vanzelf een zware klus. Maar ik heb mijn leven gebeterd. Schriften, handleidingen en boeken liggen tegenwoordig tijdig klaar. Had ik nog een ouderwets schoolbord, dan zou ik de reservekrijtjes nu ongetwijfeld op een vaste plek bewaren. Maar dat hoeft niet meer. Mijn lokaal is uitgerust met zo’n modern digibord en een set elektrische pennen. Als je vergeet om die ‘digipennen’ tijdig in de oplader te steken, heb je niks aan zo’n supersonisch snufje. Ook dat overkomt me gelukkig nagenoeg niet meer.
“ Je moet me éven helpen! ” Gaat er dan helemaal niks mis? Je kan niet alles voorkomen. Toen ik vorig jaar vol overgave probeerde te demonstreren hoe je van een lege wc-rol iets knutselt wat op het hoofd van Sinterklaas lijkt, klonk er opeens geschreeuw. Uit het terrarium op de vensterbank waren een paar wandelende takken ontsnapt. Content met hun herwonnen vrijheid, stapten ze kordaat richting de plukken watten waarmee ik de goedheiligman van een baard wilde voorzien. De helft van de groep zocht een veiliger oord: bovenop een tafel of in de wc. De andere helft maande mij tot actie en een enkeling wilde zich zelf vol overgave op de takjes storten. Hun stoere meester rende meteen naar de dichtstbijzijnde juf: “Je moet me éven helpen!” v.l.n.r.: Wilma Boender, Nicole van Triet, Hanneke Henkens, Harmen van Straaten, Alice Rouss, Ineke Peeperkorn.
“ Het is altijd leuk om te zien wat nieuw is op onderwijsgebied ”
Aan het begin van het schooljaar nam ik het besluit: er komt geen beest meer het lokaal in. Maar vorige week gebeurde er dit. De leerlingen waren geconcentreerd, ik wilde net met mijn vers opgeladen digipen een verhoudingstabel op het bord tekenen: “Kijk…” Op hetzelfde moment riep een leerling dat ook: “Kijk! Een wesp!” Het bleek een hommel, maar dat kon de gemoederen amper sussen. En zo bleef het nog even onrustig in groep 7. Tot de hommel na ruim een uur eindelijk het lokaal uitvloog. Aan het eind van de dag vulde ik mijn to do-lijstje aan met één woord voorzien van drie uitroeptekens: ‘Vliegenmepper!!!’ Mark van der Werf Deze column is eerder verschenen in het Algemeen Dagblad
11
De flat van Fatima Auteurs: Janneke Schotveld Illustraties: Annet Schaap Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf, Houten (2010) ISBN: 9789047510895 / NUR 282
Personalia Geboren 22 november Feiko zoon van Léon Eikelenboom en Cennet Gök (Maasoever) 26 november Jurrian zoon van Sebastiaan en Marjoleine Böhne-de Laat (De Trinoom) 23 november Kingsley George Andreas
Lees, lezer, leest!
zoon van Nathan en Willemijn Azopardi (Laurens Cupertino) 6 december Gloria Maria de Pina Gomes
De flat van Fatima
dochter van Tony en Natasha Ras (De Trinoom) 10 december Jop Bastiaan zoon van Martijn
‘Mam, geloof je in God?’ ‘Nu even niet, Karel,’ zegt mama. ‘Maar waarom zijn wij eigenlijk niks?’ vraagt Karel. ‘Hm,’ zegt mama. ‘Bij Raja thuis woont een god met vier hoofden die korstjes en fruit eet. Aan de muur hangt er een met een olifantenhoofd. En eentje die ligt te slapen op een slang.’ Dit is een fragment uit ‘De flat van Fatima’, een boek voor kinderen vanaf ongeveer 7 jaar, van schrijfster Janneke Schotveld. Schotveld is onder andere bekend van de populaire boekenserie ‘Superjuffie’. Het boek laat goed zien dat de cultuur van andere kinderen leren kennen iets heel waardevols is: voor kinderen zijn culturele verschillen in vriendschappen geen punt. Het boek gaat over een meisje waar de ouders van gaan scheiden. Ze verhuist met haar moeder van een groot huis naar een
verwaarloosde flat. Ze krijgt daar al snel vrienden en vriendinnen. Als blijkt dat één van de bewoners bijna haar huis wordt uitgezet, komen de kinderen gezamenlijk in actie. Het boek behandelt onderwerpen die veel kinderen op onze scholen bezighouden: leven in een multiculturele samenleving, een scheiding van je ouders, eenoudergezinnen en geldzorgen. Een hartverwarmend verhaal, dat goed aansluit bij de belevingswereld van kinderen. Kortom, een aanrader om aan te schaffen voor op school of voor te lezen aan je klas. Bovendien is op de website van Janneke Schotveld, www.jannekeschotveld.nl, ook lesmateriaal te vinden bij de onderwerpen die in dit boek naar voren komen.
van Alphen en Larissa Schurink (Contrabas) 12 december Jens Christiaan zoon van Sara van Leeuwen en Stef Meihuizen (Bestuursbureau RVKO) 19 december Mees zoon van Arjen Fortuin en Sophie Wanders (Het Tangram) 20 december Quinn Pieper zoon van Frank en Odette (Paus Joannes) 22 december Vince William zoon van Marc en Moniek Schouten (De Kleine Prins) 28 december Lot dochter van Melanie en Coen Bosma (Christophoor) 1 januari Luca zoon van Rona en Stijn Eisinger (Willibrord) 4 januari Daniël Benjamin zoon van Simon en Rozemarijn (Augustinus) 9 januari Pelle James zoon van Ronny en Teri (Willibrord)
Suzanne Dumoulin-van Eijk Intern Begeleider en Leerkracht De Vijfster
21 januari Lynn dochter van Ester en Sander van den Bos (De Trinoom) 22 januari Saar Jasmijn dochter van Marcel en Ingrid van der Voort-Raaphorst (Stephanus)
Van de GMR: Vanaf volgend jaar Wet Passend Onderwijs
25 januari Lorenzo Clement zoon van Nigel en Tamara Delwel (Agnes) 4 februari Kyan zoon van Leon en
Passend onderwijs is geen ver van ons bedshow. Sterker nog per 1 augustus 2014 zal de Wet
Sandra Deckers-Joosen (Regenboog)
Passend Onderwijs in werking treden. Voor Rotterdam en omgeving is er een samenwerkingsverband
5 februari Lavinya Gustella dochter van
opgericht: Passend Primair Onderwijs in Rotterdam. Erik Groeneweg (GMR): “Hierin zijn 24 school-
Sebastiaan en Bianca (Stephanus)
besturen vertegenwoordigd. De RVKO heeft tevens zelf een werkgroep passend onderwijs opgericht. Er zijn veel vragen die nog beantwoord moeten worden, zoals wat betekent dit nu voor de scholen en wat betekent het voor de ouders? Wat komt er concreet op de scholen af? Moeten alle kinderen worden toegelaten op school? En wat vraagt dit van onze leerkrachten?”
Colofon
Geen probleem, maar uitdaging
De RVKOerier is een uitgave van
“De scholen gaan nu hun ondersteuningsprofielen opstellen. Dit betekent dat er wordt benoemd waar
de Rotterdamse Vereniging voor
de school goed in is en wat de school de kinderen kan bieden. Daarbij moet een omslag plaatsvinden
Katholiek Onderwijs
van het denken in kindkenmerken naar het denken in onderwijsbehoeften. Bij de inrichting en uitwerking van het samenwerkingsverband Passend Primair Onderwijs heeft de GMR adviesrecht.
Redactie: Emmy Fons, Mariëlle van Bommel,
De ontwikkeling wordt dus ook actief gevolgd en beoordeeld. Namens de GMR is al een advies
Bas Dumoulin
uitgebracht. Hierin is onder meer aangegeven dat passend onderwijs passend moet zijn voor ieder
Eindredactie: Mariëlle van Bommel
kind. En dat dit niet alleen geldt voor kinderen van het SO. Er is nog een heel traject te gaan, maar het
Illustraties: Herman Jansen
is goed om te zien dat er binnen het samenwerkingsverband op zeer professionele wijze mee wordt
Foto voorpagina: Cees Muit
omgegaan. De GMR ziet het dan ook als een uitdaging en niet als een probleem voor de scholen.”
Vormgeving: hAAi Drukkerij: Printvisie
RVKO | K.P. vd Mandelelaan 80 | Postbus 4250 | 3006 AG Rotterdam
Deadline nr 4: 26 april 2013
T: 010 4537500 | F: 010 4531369 | E:
[email protected] | www.rvko.nl
Kopij:
[email protected]
