Ronnie Flex Drank & Drugs

sept 2015 > Uiterste verkoopdatum: 21 september 2015 > Jaargang 20 > Vaste verkoopprijs: € 2,- (waarvan € 0,65 naar de verkoper)

#12

Ronnie Flex Drank & Drugs

Lodewijk Pincoffs: Oplichter of revolutionair? pag 13

Bennie Persoon: Als ik iets ben, dan ADO fan pag 14

Advertentie

inhoud #12

Straatnieuws #122015

OMDAT IEMAND MAAR ÉÉN LAATSTE STROHALM HEEFT... Problemen horen bij het leven. Maar als problemen zo complex zijn dat er niet meer tegen te knokken lijkt, dan is professionele hulp hard nodig. LIMOR is er voor mensen die nergens anders terechtkunnen. We begeleiden cliënten snel maar zorgvuldig bij hun eerste stappen op de weg naar hernieuwde zelfstandigheid. We leren ze weer vechten. Meer over onze motiverende maatwerkaanpak? Samenwerken? Hulp nodig? Kijk op limor.nl.

T / 0900 485 75 45 E / [email protected]

04 INTERVIEW RONNie FLex > colofon Straatnieuws wordt verkocht en mede gemaakt door dak- en thuislozen in Den Haag, Rijswijk, Rotterdam, Leidschendam-Voorburg, Westland, Delft, Gouda, Zoetermeer, Wassenaar en de Bollenstreek.

opvangen. aanpakken. loslaten.

typisch

De verkopers kopen de krant in voor € 1,35 en verkopen hem op straat voor € 2,-. Het verschil is een bijdrage in hun levensonderhoud. U herkent de Straatnieuwsverkoper aan de witte pas en het (niet verplichte) rode hesje.

Donaties IBAN NL90INGB0007544612. t.n.v. Stichting Haags Straatnieuws, Den Haag. Oplage 7.000 Adres Redactie Straatnieuws Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag 070 363 1821 Email [email protected] Website www.haagsstraatnieuws.nl Advertenties en distributie 070 363 1821

De Kessler Stichting zet zich in voor mensen die sociaal kwetsbaar zijn, in het bijzonder dak- en thuislozen, die opvang en/of zorg en begeleiding nodig hebben. Ook ambulante hulp is mogelijk. De stichting beschikt over meerdere locaties in Den Haag. Al ruim honderd jaar is de Kessler Stichting een begrip in de regio. Als gespecialiseerde, professionele instelling stemmen we de hulp af op de hulpvraag, behoeften en mogelijkheden van de cliënt. We hanteren een vernieuwende werkwijze en een motiverende, activerende benadering, waarbij we de vaardigheden van de

cliënten vergroten, zodat zij beter kunnen functioneren in de huidige maatschappij. Daarnaast kijken we met belanghebbende partijen en ketenpartners continu hoe het hulpverleningsaanbod actueel kan worden gehouden en delen we onze kennis hierover actief. Wilt u meer weten over de werkwijze en het hulpverleningsaanbod van de Kessler Stichting of over de samenwerkingen, kijk dan op de website of bel het secretariaat via telefoonnummer 070 8 500 500.

06 Hoofdredactioneel ’t nieuws ligt op straat 07 RECEPT Vervolg koffie

04

Tips and tricks.

08 verhaal RODNEY

De keerzijde van trots, het verhaal van Sydney een tentje met een driedelig pak aan. 10 Tijdsbeeld 1516

De rubriek Tijdsbeeld neemt u heel ver terug, het drieluikschilderij De hooiwagen van Jeroen Bosch uit 1516. 12 WERKPLAATS Tassen

De werkplaats met Tassen die passen, het bedrijf Rubber Soul van Myrte Memelink. 13 achtergrond Lodewijk Pincoffs

12

Coördinator Den Haag Arjen Geut: 06 2812 6950 E [email protected]

Oplichter of revolutionair stadsvernieuwer?

Coördinator Rotterdam Rieneke de Vries: 06 4303 7657 Marc Hulshof: 06 4190 7432 E [email protected]

Supporter van ADO Den Haag Bennie Persoon in zijn groengele rolstoel.

Hoofdredacteur Marko Fehres Medewerkers aan dit nummer Vers Beton Vincent Cardinaal c.s. Marieke Bolle, Bertus Gerssen, Boris Peeters, Djenna Perreijn, Mariette Storm, Paul Waaijers, Mark van Wijk, Daphne Wijnstok Ontwerp en opmaak Marieke de Roo Coverfoto AT Producties Druk Wegener Nieuwsdruk Gelderland Editie 13 verschijnt op donderdag 24 september 2015.

kesslerstichting.nl @dakloos 070 8 500 500 (24/7 bereikbaar)

Geen drank en drugs maar kikkers en musjes voor Ronnie Flex.

14 INTERVIEW Bennie Persoon

16 Taekwondo Ata Olympic

de hobby tegen wil en dank van meneer Ata. 17 Crypto 256

Stuur uw oplossing voor 14 september naar de redactie en u maakt kans op een rondvaart over de Maas met de firma Spido. 18 Agenda en uittips

Voordelige uittips. 20 Kaasheld en Poephoofd

Kaasheld en Poephoofd onthullen hun ware aard, blijven het vrienden?

16

3

4

interview ronnie flex


Ronnie Flex scoorde samen met Lil Kleine dé zomerhit van dit jaar: 'Drank & drugs'. Jelena Barisic trok met de rapper op. Geen penthouse in de stad voor hem, maar een gewoon flatje in Capelle aan den IJssel. tekst Jelena Barisic foto’s Pim Top

> Onder de rook van Rotterdam ligt Capelle aan den IJssel. De rechthoekige portiekflats in de Hovenbuurt zijn een doorn in het oog van de gemeente. Gebouwd in de jaren zestig en later overgeverfd in lelijke pastelkleuren: een schril contrast met de moderne nieuwbouwappartementen aan de overkant. Op de derde verdieping van een van deze gebouwen is Ronell Plasschaert (22) net wakker geworden. Het is ver na het middaguur, maar de jonge rapper oogt nog steeds moe. In zijn badjas schuifelt hij van de slaapkamer naar de gang. “Sorry, ik moet nog even douchen.” Onder de naam Ronnie Flex groeide Ronell binnen een paar jaar uit tot een van de populairste rappers van Nederland. Zijn catchy singles en samenwerkingen met Gers Pardoel, Mr. Polska en Yellow Claw maakten hem vooral populair bij een jonger publiek. In 2012 tekent de Capellenaar bij Top Notch, de vaandeldrager van Nederlandse hiphop. Twee jaar later is zijn debuutplaat af. In november 2014 presenteerde hij De nacht is nog jong, net als wij voor altijd. Zijn ster rees deze zomer nog wat verder. Met Lil Kleine scoorde hij dé zomerhit van 2015 – Drank & drugs, onderdeel van een ferm debat. Kon dit wel zo? Natuurlijk. Je kon geen grote stad inlopen deze zomer zonder de track uit een passerende auto te horen. Schollevaar, Air Max, Opgezwolle “Gaan we naar buiten?” Binnen een kwartier staat Ronell klaar. Petje

op, sneakers aan, zijn windbreaker dichtgeritst. Hij leidt ons zijn portiek en straat uit, langs de roomskatholieke Pauluskerk. “Hier kwam ik vroeger altijd. Niet omdat ik perse wilde, ik moest altijd met mijn oma mee. Ik kwam er altijd buren tegen die me niet mochten. Van die mensen die boos worden als je voor de

‘Ik spreek kids het liefst aan op straat’

deur voetbalt, omdat hun auto in de buurt staat.” Ronell groeit op in Schollevaar, een woonwijk in het noorden van Capelle aan den IJssel. Hij voelt zich thuis in Schollevaar, maar kon zich nooit echt identificeren met de bewoners. Lange tijd was hij de enige Surinamer in de klas, en een van de weinige donkere jongens uit zijn buurt. “Pas toen ik ouder werd, merkte ik wat dat met me deed.

In de wijk zijn weinig mensen écht racistisch, maar toch had ik het idee dat niet iedereen me op dezelfde hoogte had zitten omdat ik er anders uitzie.” Toen hij ouder werd, trok hij daarom meer op met jongens uit de wijken Oostgaarde en Middelwatering. “Daar maakt het sowieso niet uit waar je vandaan komt, zolang je maar voor Feyenoord bent. Die buurten hebben allebei hun eigen stijl en sfeertje. Toen iedereen in Rotterdam West opeens Gucci begon te dragen, liepen mensen in Capelle rond in North Face en Supreme. Air Max aan, Lacoste-petje op. En dan buiten rondhangen, soms voetballen, maar vooral veel blowen, graffiti spuiten en Opgezwolle luisteren.”

Van Crooswijk naar Capelle Op zijn negentiende verliet Ronell zijn ouderlijk huis en verhuisde hij een jaar naar Rotterdam-Crooswijk. “Het ging net goed met muziek en ik had eindelijk wat geld. Dat was echt een roekeloze tijd: ik ben toen gestopt met school, ging heel veel uit, had altijd vrienden over de vloer. Dan werd ik wakker met een kater en lag er tien man op de grond te slapen.” Sinds hij terug naar Capelle is verhuisd, voelt hij zich fitter. “Hier heb ik veel meer rust: ik woon verder weg van de coffeeshops en er zijn geen clubs in de buurt.” Volgens Ronell is Capelle eigenlijk gewoon een stukje Rotterdam, al heerst er een andere sfeer dan in het centrum van de stad. “De lucht lijkt schoner en je hebt hier kikkers, naaktslak-

ken en musjes.” Hij grinnikt. “Als ik in Rotterdam ben, mis ik dat stukje natuur.” Een jongen op een scooter rijdt ons tegemoet. “Meneer, bent u Ronnie Flex? Mag ik met u op de foto?” Hij haalt zijn telefoon al tevoorschijn. “Een nette jongen,” zegt Ronell als de scooter zijn weg vervolgt. “Zo ben ik ook opgevoed. Op straat had ik een grote bek en deed ik alles wat niet mocht, maar volwassenen sprak ik altijd met twee woorden aan.” Hij wil zijn jonge fans iets bijbrengen, ze aan het denken zetten, ook al is hij zich ervan bewust dat zijn muziek misschien averechts werkt. “Weet je, op die leeftijd luister je gewoon geen muziek waarin wordt gezegd wat je wel en niet mag doen. Daarom spreek ik kids liever aan op straat. Dan zeg ik dat ze hun best moeten doen op school en dat ze beter van de wiet kunnen afblijven.” Nog geen vijf minuten later is het weer raak. “Hey man, waar ga je heen?” vraagt Ronell, alsof de jongen op de scooter een oude vriend is. Hij maakt een kort praatje. “Ik vind het niet erg om herkend te worden. Soms loop ik ’s ochtends in mijn pyjama naar de supermarkt om sigaretten te halen en kom ik weer een groepje scholieren tegen dat pauze heeft. Ik vind het tof om dan even met ze te chillen.” Kopje suiker De jongens met wie hij vroeger op straat hing, zijn tegenwoordig onderdeel van zijn trouwe fanschare. “Als ik ze tegenkom, merk ik dat ze

oprecht trots en blij voor me zijn. Ik denk dat ze altijd in me hebben geloofd. Dat is belangrijk voor me, hun bevestiging geeft me zelfvertrouwen.” Hij vindt het jammer dat deze jongens vaak verkeerd begrepen worden door buitenstaanders. “Ergens snap ik het wel: als ik een groepje van tien gasten bij me in

‘In Rotterdam mis ik de natuur’

de straat zie hangen, voel ik me ook wel eens geïntimideerd. Maar als je ze wat vaker groet, merk je dat ze heel chill zijn. Juist in de Hovenbuurt kun je bij je buren aanbellen voor een kopje suiker.” Op steenworp afstand van de garage staat Ronells ouderlijk huis. Hij tuurt naar binnen door het raam en kijkt richting de parkeerplekken. “Volgens mij is er niemand thuis,” besluit hij. Bij de buren zwaait de

deur wel direct open. “We volgen wat je doet hoor,” verzekert de buurvrouw hem. “Ik zie je heel vaak op tv voorbijkomen.” “Ik ben hier al een tijdje niet geweest,” bekent Ronell als we de wijk weer uit lopen. Twee weken geleden keerde hij terug van een bezoek aan zijn vader in Los Angeles. Daarvoor had hij hem acht jaar niet gezien. “Ik hoorde van mijn tante dat hij ging trouwen. Mijn bezoek voelde als een afscheid van een periode in mijn leven. Dat mijn pa een groot gedeelte van mijn jeugd afwezig was, heeft veel invloed op me gehad. Mede daardoor ben ik nu zo ingetogen en terughoudend. Van tevoren dacht ik dat ik nog boos zou zijn, maar uiteindelijk was ik vooral blij om hem weer te zien.” Eindelijk vrij Zijn vader is een succesvol producer, al heeft Ronell zijn liefde voor muziek ook van zijn moeder meegekregen. “Ze is juf, zingt en speelt piano.” Ronell groeit op met een mix van hiphop, soul en Motown. Op zijn dertiende produceert hij thuis zijn eerste beats, een jaar later begint hij te rappen. “Na schooltijd gingen we altijd battlen tegen de boys van het Alexander College,” herinnert hij zich nog. Na de middelbare school leek een muzikale vervolgopleiding een logische stap. Hij schreef zich in voor drie muziekopleidingen en werd toegelaten op de Zadkine Popacademie in Rotterdam. Een belangrijk keerpunt, weet hij nu. “Op het vmbo

moest ik mezelf constant bewijzen aan mijn vriendengroep. Als je geslagen werd, moest je terugslaan, dat soort shit. Op Zadkine viel al die groepsdrang weg en begon ik pas echt mezelf te worden. Opeens was ik omringd door mensen die allemaal muziek wilden maken. Zangers, gitaristen, jongens met nagellak. Iedereen deed zijn eigen ding.” “Mijn moeder is heel blij dat het nu goed met me gaat,” vertelt hij. “Er is een grote druk van haar schouders gevallen. Toen ik jong was moest ik naar de psychiater en de homeopaat om te kijken of ik ADHD had. Ik kon me niet concentreren en had heel lang geen richting in mijn leven. Ik zei vroeger altijd: binnenkort heb ik geld. Lange tijd geloofde mijn ma dat niet. Toen ik die video met Yellow Claw had, zag ze eindelijk waar ik al die tijd naartoe gewerkt had. Vijf maanden later kreeg ik een contract bij Top Notch.” Als het aan Ronell lag, zou hij graag ook een meer kunstzinnige richting inslaan. “Minder poppy, meer arty. De Nederlandse markt is klein, je weet nooit hoe lang je populair blijft als artiest. Daarom bereid ik me nu al voor op de komende jaren. Ik wil een zo groot mogelijk publiek bereiken en zoveel mogelijk geld verdienen.” Hij wijst richting de horizon. “Daar staan een hoop mooie huizen. Ik hoef niet gelijk de allerduurste, maar met een huis van vier of vijf ton zou ik heel blij zijn.”

6

van de redactie

Hoofdredactioneel

't nieuws ligt op straat

KwikFit Ladies Training in Zoetermeer groot succes

door Marko Fehres

Deze Straatnieuws heeft als gastredactie journalisten van ‘Vers Beton’. Wat is dat? Dit schrijven ze over zichzelf: ‘Vers Beton is het online tijdschrift voor de harddenkende Rotterdammer. We duiden de stad, hebben het beste met haar voor, en richten ons op politiek, kunst & cultuur, stedelijke ontwikkeling, wetenschap, economie en human interest. Vers Beton is geen platform voor snel nieuws of uitgaanstips, maar een plek voor diepgang en reflectie. Het tijdschrift is begin 2011 opgericht en wordt gemaakt door een grote groep Rotterdammers die op vrijwillige basis deze website mogelijk maakt. Bovendien staat Vers Beton open voor gastbijdragen. Vers Beton wordt maandelijks zo’n 75 duizend keer bezocht door 50 duizend unieke bezoekers die tezamen 120 duizend pagina’s bekijken. Bovendien hebben we via Twitter, Facebook en onze nieuwsbrief ruim 10 duizend vaste volgers. Veel van deze bezoekers zijn actief betrokken bij de site en reageren op hoog niveau op de artikelen en hun medebezoekers. We bereiken veel beslissers in de stad, zoals politici, beleidsmakers, ondernemers en wetenschappers. Vers Beton draait op vrijwilligers en werkt dus in de regel onbezoldigd. Niettemin voeren we regelmatig betaalde opdrachten uit via samenwerkingen. Het geld dat we hiermee verdienen gaat ten dele naar de betrokken medewerkers en ten dele naar de stichting Vers Beton. Op deze manier kunnen wij onze medewerkers betaalde opdrachten geven en de onkosten van Vers Beton betalen. Idealiter groeien deze inkomsten voldoende om ook bepaalde medewerkers structureel te betalen, zoals leden van de kernredactie. Geld verdienen op internet is niettemin geen sinecure, en ook wij zijn nog zoekende. Vers Beton heeft inmiddels diverse prijzen gewonnen. We kregen in 2013 de – speciaal voor ons ingestelde – aanmoedigingsprijs van The Challenge (voor vernieuwende journalistieke ideeën), een speciale vermelding van De Loep (de jaarlijkse prijs voor onderzoeksjournalistiek) en een nominatie voor de Rotterdamse Persprijs (voor de beste journalistieke producties over Rotterdam).’ We zijn verguld met de – kosteloze en fraaie – bijdragen van Vers Beton aan deze Straatnieuws. www.versbeton.nl


Meer dan de helft van Zuid-Hollanders roddelt over buren Asociaal gedrag en overlast favoriete onderwerpen van gesprek.

Ruim 25 vrouwen uit Zoetermeer en omgeving deden in juni mee aan de Ladies Training bij KwikFit Zoetermeer. Gastheer Samy Keshk en zijn team trainden de deelneemsters in hoe zij zichzelf kunnen redden met bijvoorbeeld een lekke band, brandend olielampje, lege accu of kapot autolampje. Dat er animo was voor een ladies training, was wel duidelijk. De receptie van KwikFit Zoetermeer stroomde donderdag 25 juni vol met enthousiaste dames in de leeftijd van 19 tot en met 65 jaar. Moeders en dochters, vriendinnengroepjes, en een paar stoere vrouwen kwamen zelfstandig om meer over hun auto te leren. Veel opgestoken De dames leerden onder andere een auto met lege accu te starten, een band te verwisselen, een lampje te vervangen en vloeistoffen bij te vullen. Ook leerden de deelneemsters wat afkeurpunten van de auto bij een APK kunnen zijn en wat de beste bandenspanning is. Voor een volgende training bel: 020 5754035

Roddelen is al sinds jaar en dag voor veel mensen een populair tijdverdrijf. Daarbij worden ook onze buurtgenoten niet gespaard. Meer dan de helft van de Zuid-Hollanders roddelt wel eens over hun buurman of buurvrouw. Onderwerpen waar het meest over wordt gesproken zijn asociaal gedrag van de buren, overlast en het (slechte) gedrag van de buurkinderen. Schuldig voelen doen we ons niet. Slechts 6% van de Zuid-Hollanders heeft spijt van hun roddelgedrag. Dat blijkt uit onderzoek van Stichting Buurtlink en onderzoeksbureau Panelwizard onder 1.000 Nederlanders.

recept icecoffee


Daphne en koffie Koffie en Daphne Het vervolg: ‘Tips and tricks’

Ons vorige nummer ging over koffie, waarin ik uit de doeken doe hoe ik als 3-jarig meisje al begon met koffie drinken met hééél vééél melk. tekst en foto Daphne Wijnstok

Om daaraan een vervolg te geven, geef ik de komende nummers wat tips and tricks over koffie, het zetten van koffie zodat de thuisbarista aan de slag kan. Wilt u deze tips gebundeld lezen, dat kan in het boekje Water, Koffiebonen & Melk dat geschreven is door Joost Leopold & Petra Venekamp. Het boekje is bij Petra te bestellen. Afijn wat is belangrijk bij goede koffie? U raadt het misschien al: de bonen. De smaak is voor elke espresso verschillend, zeker bij een melange met robusta bonen. De smaakontwikkeling in verhouding tot de doorlooptijden van het water is daardoor heel anders.

Bron: KwikFit

13.000 huisdieren vermist in een jaar tijd

Nog één keer een recept met koffie en omdat we toch op een warme nazomer hopen dit keer een Ice Coffee.

De smaak wordt ook in hoge mate bepaald door het branden van de bonen: Arabica in sec 0-15 koffie is zuur en bitter 15-20 zuur 20-23 zuur en zoet 23-27 zuur, zoet en bitter 30-35 bitter 35-100 verbrand

Robusta in sec 0-10 koffie is zuur en galbitter 10-18 koffie smaakt aangenaam zuur en licht zoet 18-25 vol en stevig, weinig frisheid maar veel zoet 25-30 verbrand zoet (karamel) en chocoladebitter 30-35 chocoladebitter en houtachtig en aards 35-100 verbrand bron: Water, koffiebonen en melk

Het afgelopen jaar raakten zeker 13.000 baasjes hun huisdier kwijt, zo blijkt uit cijfers van vermissingsdatabank Amivedi. Vooral katten blijken vaak de benen te nemen Het gaat om de periode juli 2014 tot juni 2015. In de regio voert Den Haag de lijst aan, met de meeste vermissingen in absolute aantallen. In totaal raakten 369 huisdieren zoek. Daarvan ging het in 293 gevallen om een kat. Een vermist gezelschapsdier is de nachtmerrie van veel huisdiereigenaren. Begin dit jaar loofde een baasje uit Leiden nog 1.000 euro uit aan de vinder van zijn chihuahua Charlie. Bron: Omroep West

7

Wat heb je nodig: (voor 1 persoon, voorbereidingstijd 7 minuten) 2 bolletjes vanille ijs 200 tot 250 ml koffie slagroom chocoladevlokken

Ice Coffee Bereidingswijze • Doe twee bolletjes ijs samen met slagroom in een glas • Giet daarover een "Caffe Lungo" (een espresso met meer water in de bereiding) • Doe erboven op nog een beetje slagroom en chocolade vlokken. Mmmmm!

8

verhaal sydney


9


De keerzijde van trots Sydney leefde maandenlang in de duinen van Scheveningen. Zijn trots en zijn talent om te liegen brachten hem naar de afgrond. “I had it coming. Long time.” tekst Vincent Cardinaal illustratie Mark van Wijk

> Sydney (34) heeft een bijzonder verhaal. Of nu ja, zo bijzonder is zijn verhaal in principe niet, op een bepaald element na dan. Sydney leefde op straat, al kun je ook zeggen: Sydney leefde op het strand. Dat zegt hij zelf graag. Want dat klinkt romantischer en die romantiek was lang een strohalm voor hem om het überhaupt allemaal aan te kunnen. De harde waarheid echter is dat Sydney keihard dakloos was. Maandenlang. En dat is nu eenmaal niet zo speciaal – er zijn veel dak- en thuislozen, en al helemaal in de grote steden, waar Sydney vandaan komt. Hij groeide op in Rotterdam, en toen hij ging werken in Den Haag, toen verhuisde hij naar de hofstad. Daar nam zijn leven een vreselijke wending. Al kan Sydney ook niet zeggen dat hij die niet zag aankomen. “Man, het wás ook geen verrassing. I had it coming, long time.” Duinen Wat apart is aan het verhaal van Sydney, is het volgende: Sydney slaagde er lang in om de schijn op te houden. Niemand had door dat hij dakloos was. Althans, dat dacht Sydney. Natuurlijk hadden de mensen, zoals collega’s en de vrienden die hij ontweek, wel door dat er iets niet in orde was. Maar dat hij letterlijk geen dak boven het hoofd had? Nee, dat hebben ze pas jaren later vernomen. Van Sydney zelf. “Sommigen dachten dat ik gek aan het worden was. Of dat mijn relatie naar de knoppen was ofzo. Dat was ook allemaal wel waar, maar het belangrijkste was dat ik dakloos was. Ik woonde in de duinen bij Scheveningen. Ik vrat uit de containers van strandtenten. Ik waste me op het station. Van mijn salaris kocht ik soms nieuwe kleding. Het merendeel van het geld ging naar schuldeisers. Dat ging even goed. Toen werd het herfst, en dus kouder.

Het werd onmogelijk om de schijn op te houden. Toen heb ik mijn baan maar opgezegd. Toen was ik echt los.” Liegen Eerst maar eens terug naar het begin. Sydney groeit op in Rotterdam. In de volksbuurt Crooswijk. Hij is een trotse Surinaamse jongen. “Dat is aangeleerd bij ons. Maar diezelfde trots heeft me genekt. Dat verhaal ben ik later heel veel bij andere zwervers tegengekomen. Al die uitgestoken handen die je negeert. Je kunt het gewoon niet. Over mijn lijk, denk je.” Als kind blinkt hij uit in voetballen. Alle dagen is hij te vinden op de pleintjes, en op trapveldjes in het Kralingse Bos. Broers en zussen heeft hij niet, een unicum in de Surinaamse leefgemeenschap. Wel heeft hij een afwezige vader, bepaald geen unicum in dezelfde leefgemeenschap. Sydney heeft een strenge moeder. Zij behoedt hem voor de gevaren van de straat. Een val waar hij overigens nooit intrapt.

‘Die trots heeft me genekt’

“Ik ben niet verslaafd geweest, heb niet gestolen. Dat heb ik allemaal nooit gedaan. Toch ben ik dakloos geworden.” Roken Als Sydney naar de middelbare school gaat beginnen zijn moeilijkheden. Hij leert makkelijk, maar is lui.

Hij maakt er een potje van. Zichzelf leert hij wel goed kennen. Vooral het gedeelte wat hem het meest van pas komt: Sydney kan liegen als de beste. “Ik kon iedereen alles wijs maken. Zonder problemen. Ze geloofden het gewoon. Zo voorkwam ik veel shit. Nou ja, het haalt je altijd in, natuurlijk. Maar dat weet ik pas sinds een paar jaar.” Sydney wordt vaak geschorst, Sydney blijft een jaar zitten, Sydney wordt halverwege een werkweek in Brussel naar huis gestuurd. Allemaal zaken waar zijn moeder niet achterkomt. Die heeft twee baantjes en vertrouwt haar zoon. Die op zijn beurt de mooiste verhalen over een week Brussel ophangt. Zelfs als zijn moeder in de Albert Heijn hóórt dat Sydney eerder weg moest uit België, wegens betrapt op roken, gelooft ze het niet meer nadat ze met Sydney spreekt. “Ik heb daar heel veel spijt van. Ze heeft het verder ook nooit geweten. Ze heeft gelukkig niet meer mee hoeven maken hoe het fout ging met mij. Maar daarvoor was ik liever eerlijk geweest.” Pinautomaat Het gaat fout met Sydney als zijn moeder sterft aan kanker. Dat gebeurt een jaar of tien geleden. Sydney studeert inmiddels. De fantast heeft wel ‘gewoon’ zijn middelbare schooldiploma behaald. Hij studeert CMV, Cultureel Maatschappelijke Vorming. Daarbij komt hij in aanraking met moeilijke jongeren op straat. Zijn gave om verhalen te vertellen komt hem nu eens positief van pas. Hij weet op stages de jongeren veel langer en beter geboeid te houden dan zijn, soms zeer ervaren, collega’s. “Ik voelde me daar thuis.” Dan sterft zijn moeder. De strenge blik van mama komt vooral tot uiting in het omgaan met financiën in het leven van Sydney. Moeder bewaakt de studiefinanciering, houdt een oogje in het zeil op

zijn bankrekening. Hoewel Sydney vaak wegkomt met fraaie verklaringen voor ontbrekend geld (Sydney: “Jeetje, weer 50 euro vergeten uit de pinautomaat te halen”), zorgt zijn moeder er wel voor dat het de

‘Zijn collega gelooft het. Half.’

spuigaten niet uitloopt. Dat loopt faliekant mis zodra zij er niet meer is. “Ik stopte vrijwel meteen met rekeningen betalen.” Tegelijk blijkt één telefoontje naar de IB Groep (nu DUO) afdoende om maximaal te gaan lenen van ‘Groningen’. “Opeens had ik 800 euro in de maand. Plus inkomsten uit een baantje en het spaargeld van mijn moeder. Dat spaartegoed was na twee jaar weg. De rest werd een catastrofe.” Hypotheek De ramp in Sydneys leven voltrekt zich in een klein jaar. Via via krijgt hij een aanbieding om in Den Haag te gaan werken. Er staan goeie verdiensten tegenover. Hij pakt het aan. Zijn conversation skills zijn weer eens een pré. “Ik moest bedrijven aan de telefoon overhalen om reclamepakketten te kopen. Tegen commissies. Dat liep als een trein.” Sydney komt vanaf dan niet meer op zijn studie: hij zal die nooit meer afronden. Het werk gaat aanvankelijk goed. Sydney krijgt een bank zelfs zo ver een hypotheek te verstrekken op basis van een jaarcontract met uitzicht op vaste aanstelling die hij

krijgt. Het wordt een van de vele rekeningen die hij nooit betaalt. Sterker: een van de vele rekeningen die hij nooit opent. “Ik heb denk ik vijf jaar lang geen envelop opengemaakt die ik ontving. Ik had geen idee wat voor schuldenberg ik opbouwde.” Tentje Het zwaard valt na tien maanden geen hypotheek aflossen. Een doortastende medewerker van de bank probeert beslag op zijn salaris te leggen. Sydney verkoopt een lulverhaal aan zijn baas en ontspringt zowaar de dans. Het blijkt een pyrrusoverwinning. De bankmedewerker spit verder. Het incassobureau, dat bij de bank zelf hoort, doet de rest. Sydney heeft een ton uitstaan bij de IB Groep en tienduizenden euro’s elders. Plus zijn hypotheek.

Hij wordt uit huis gezet. Het is zomer. Hij koopt een tentje bij Bever en woont vanaf dan in de duinen bij Scheveningen. Op zijn salaris is dan wel beslag gelegd, al houdt hij nog wat over. Je blijkt met mooi weer, plus die schamele inkomsten van

een baan nog steeds te kunnen functioneren. Hij eet bij fastfoodrestaurants, of smeert met zijn zorg-

‘Hij wast zich op het station’

verzekeringspas huzarensalade op witbrood. Hij wast zich op openbare gelegenheden als het station, of in de toiletruimte op zijn werk. Een keer wordt hij ‘betrapt’ – hij vertelt zijn collega dat hij is doorgezakt en

zich nog even opfrist. Deze gelooft het. Half. Niet lang daarna wordt Sydney voor het eerst geconfronteerd. Door zijn baas. “Hij wilde weten wat er gaande was. Ik leverde geen resultaat meer, hij kreeg opnieuw brieven van instanties, die om informatie over mij vroegen. Ik hield een lulverhaal over een verbroken relatie.” Schuldsanering Als het kouder wordt is het over. Eerst waait zijn tent weg. Daarna raakt hij onderkoeld. Als hij op zijn werk verschijnt, direct van de eerste hulp waar een taxichauffeur hem heenbrengt, besluit hij de baan op te zeggen. Het net is gesloten. “Maar ik was te trots om hulp te vragen aan mijn baas. Toen ik hem later tegenkwam zei hij dat ik dat had moeten doen. Tja.” Sydney loopt weg van zijn

werk. Hij zwerft dan nog een paar weken rond. Het gaat snel van kwaad tot erger. “Ik werd echt een zwerver.” Op een avond wordt hij in de buurt van het Malieveld afgetuigd door een stel hangjongeren. In het ziekenhuis spreekt hij iemand van het Leger des Heils. Zo komt hij uiteindelijk in de schuldsanering terecht, al duurt ook dat nog lang. “Ik was nog steeds te trots”. Inmiddels woont Sydney weer in Rotterdam. Hij zit nog in de sanering, maar zijn leven is er op vooruit gegaan. Soms denkt hij terug aan zijn tijd in een tentje, in de duinen van Scheveningen. Hoe hij er een driedelig pak aantrok en alsof het niets was naar de tram wandelde. Hij grijnst. “Ik vertel het soms op scholen, bij voorlichting. Ze geloven het niet. Terwijl ik nu juist ware verhalen vertel. Ik zal het wel verdiend hebben.” Hij lacht. Maar niet van harte.

10

tijdsbeeld


11


1516 Regelrecht de hel in. De Hooiwagen, een van de topstukken van de Nederlandse schilder Jheronimus (Jeroen) Bosch, komt naar Nederland. Voor het eerst in 450 jaar verlaat het drieluik Spanje, waar het normaal gesproken hangt in het Pradomusuem in Madrid. Het schilderij blijft een half jaar in Nederland en maakt dit najaar deel uit van de tentoonstelling Van Bosch tot Bruegel - De ontdekking van het dagelijks leven - in het Boijmans van Beuningen in Rotterdam. De tentoonstelling is het hoogtepunt van het Nationaal Evenementenjaar Jheronimus Bosch 500 dat in 2016 wordt gevierd en de 500ste sterfdag van de schilder herdenkt. Rond 1516 schilderde hij de Hooiwagen, een van de eerste schilderijen in de kunstgeschiedenis waarop alledaagse taferelen zijn afgebeeld. Op het schilderij is een stoet mensen afgebeeld die achter een hooiwagen, een metafoor voor materialisme, aanloopt. De stoet loopt regelrecht de hel in. Op de voorgrond worden middeleeuwse taferelen afgebeeld met dronken monniken, tandentrekkers, muzikanten en zigeuners. Op de hooiwagen zit een verliefd stel met aan weerszijden een engel en een duivel. De Spaanse koning Filips II kocht het drieluik in 1570 voor zijn privéverzameling, sindsdien heeft het Spanje nooit meer verlaten. Volgens Museum Boijmans van Beuningen verkeert het kunstwerk in een uitstekende staat nadat het enkele jaren geleden werd gerestaureerd. Bron: NOS

12

werkplaats tassenmaakster


In de oksel van de Haagse maak-economie zijn in het bedrijvengebouw De Besturing op industrieterrein De Binkhorst veel kleinschalige bedrijven actief. Eén van die bedrijven is Rubber Soul, het geesteskind van tassenmaakster Myrte Memelink. tekst Paul Waaijers foto’s Bertus Gerssen

Tassen die… passen > Via diverse omzwervingen belandde de, in het Limburgse Sint Geertruid geboren Myrte Memelink, op de kunstacademie. Haar vader bezag deze kunstzinnige carrièreopbouw met enige zorg en adviseerde dochter Myrte om toch vooral een vak te leren. Dat werd de lera-

renopleiding handenarbeid. Aldus geschiedde maar het artistieke bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. Myrte: “Toen ik de kunstacademie had gedaan, bleek mijn voorliefde voor driedimensionale vormgeving een hardnekkige voorliefde te zijn. Dat bracht mij naar de schoenma-

kersvakschool. Daar heb ik geleerd om van een paar stukken leer een schoen te maken. Ik heb nog steeds de houten leesten. Dat heb ik een zestal jaren gedaan. Dat schoeisel bracht mij weer naar de filmindustrie, waar ik voor de film Erik en het Klein Insectenboek het schoeisel heb ontworpen. Daarna heb ik heel veel schoenen op bestelling gemaakt en kleine series voor een winkel. Gaandeweg echter ontdekte ik dat ik met die schoenen meer bezig was met een ambacht en eigenlijk maar een heel beperkt deel met vormgeving. Want de klant heeft namelijk die vormgeving in zijn hoofd en ik moet me daar naar richten. Toen ik met die tassen begon, merkte ik dat ik qua vormgeving daarin veel meer mijn ei kwijt kon. Met schoenen heb je uiteraard altijd de voet van de klant en het hele orthopedische verhaal dat bij die specifieke voet hoort. Met tassen heb je dat natuurlijk niet. Daar gaat het puur om de vormgeving. Dus in 2003 ben ik begonnen met die leren tassen.” Sober De tasontwerpen van Myrte vallen op door hun grote mate van soberheid en de perforaties die op hun beurt ook nog eens bewerkt worden. Myrte: “Het leuke van die perforaties is dat je met het leer dat erachter zit, een soort spel aan kan gaan. En verder hou ik van soberheid. De less is more-gedachte. Als ik een tas ontwerp, begin ik met een schets. Vanaf die schets maak ik een patroon in karton. Vervolgens maak ik vanaf dat patroon een tas van stof, omdat dit goedkoper is dan gelijk in leer te beginnen. En als de uitvoering van die tas overeenkomt met mijn idee, dan pas maak ik ‘m in leer. Ik lever aan de duurdere modezaken zoals Fabrique, NicoNico en the Outsite. En in opdracht van particulieren. Zo was hier laatst een mevrouw die van

haar man als verjaardagscadeau een tas mocht laten maken. We hebben toen samen een voor haar unieke tas ontworpen. Het mooie en ook leuke van deze werkwijze is het klantencontact dat je opbouwt en daardoor gaan er hier nooit ontevreden klanten de deur uit. Het geeft mij altijd een goed gevoel dat mensen echt blij zijn met hun tas.” Overstap Het looien van leer is een milieubelastende activiteit. Dat begint Myrte

‘Mensen zijn echt blij met hun tas.’

steeds meer te storen. Myrte: “De laatste tijd ben ik heel erg op zoek naar ecologisch leer. Dus leer van biologisch gehouden koeien en dat niet chroom- of aniline gelooid is, maar ecologisch. Dat kan, alleen hangt daar een hoger prijskaartje aan, wat de klant uiteindelijk moet gaan betalen. Maar toch probeer ik stukje bij beetje die kant uit te gaan en daarmee onderscheid ik me steeds meer van andere tassenmakers. Ik onderscheid me sowieso van andere tassenmakers door niet alleen af en toe aan een particulier te leveren, maar ook aan modehuizen. Dat doen er maar weinig. En voor de rest is het af en toe sappelen, maar dat is nu eenmaal inherent aan ambachtelijk werk. Ondertussen heb ik wel de luxe dat ik kan doen wat ik hartstikke leuk vind en bovendien mijn eigen tijd en dag kan indelen. Dus ik voel me een zeer gelukkig en gezegend mens.”

achtergrond lodewijk pincoffs


13

Lodewijk Pincoffs:

Oplichter of revolutionair stadsvernieuwer? Steden zijn niet in één dag af. Zo ook Rotterdam niet. De historie is bezaaid met dubieuze types, die grote risico’s namen om zichzelf én de stad te verrijken.

alsnog. In 1879 vluchtte hij met de staart tussen de benen naar New York. Daar dreef hij een sigarenwinkel. In 1911, genaturaliseerd tot Amerikaan, stierf hij daar onder bescheiden omstandigheden.

tekst Vincent Cardinaal foto Menno Bouma

> De geschiedenis kan wreed zijn. En bovenal vergeetachtig. Jaren, decennialang, zetten mensen zich in voor het algemeen nut en toch verdwijnen hun prestaties langzaam uit de geschiedenisboeken. En dan zijn er nog diegenen die langs de hoogste toppen scheerden, de grootste ambities wisten te verwezenlijken om later alsnog genadeloos de rekening gepresenteerd te krijgen, al dan niet mede door eigen toedoen. Vaak het resultaat van nieuwe generaties die, als zij eindelijk aan de beurt zijn, schoon schip maken en de

geschiedenis naar hun hand zetten. Ongeduldig heen-en-weer stappend stonden ze in de coulissen, de messen reeds vlijmscherp geslepen. Bom Één van de moeilijkste, maar tevens meest symbolische hoofdstukken van de geschiedenis van Rotterdam kent de persoon Lodewijk Pincoffs (1827-1911) in de hoofdrol. Pincoffs was een vrijmetselaar, een jood, een politicus en bovenal een koopman. Later bleek hij een oplichter. Opgeleid aan privéscholen in binnen-

en buitenland maakte hij vanaf het midden van de negentiende eeuw als een komeet carrière in de stad. Hij zetelde in de gemeenteraad, richtte een zeer succesvolle koopvaardij op én stond mede aan de wieg van tal van Rotterdamse iconen – van de Holland-Amerikalijn via de Heinekenfabriek in Crooswijk tot de Rotterdamsche bank. Gedreven door een grenzeloze ambitie vloog Pincoffs te dicht tegen de zon: zijn fortuin verdampte en na jaren via een valse boekhouding de dans te zijn ontsprongen barstte de bom

Peperklip Lang was Pincoffs persona non grata voor de gemeente Rotterdam. Pas in de vroege jaren negentig van de afgelopen eeuw kwam er een rehabilitatie. Mondjesmaat. Er werd een standbeeld opgericht voor het Entrepotgebouw én er werden een straat, een plein en een brug naar hem vernoemd. Wie de Lodewijk Pincoffsweg twintig jaar later aanschouwt, ziet een allegaartje. Van de Laan op Zuid, met zijn moderne kantoren, voert hij via een kunstmatig jachthaventje uiteindelijk naar sociale huurwoningen en de Peperklip. Daarna loopt hij uit in de Rosestraat. Wat het verhaal van Pincoffs ons vertelt is de weerbarstigheid die schuilt achter de welvaart van steden als Rotterdam. Het zijn vaak de onmogelijke, maar tevens onweerstaanbare persoonlijkheden als Pincoffs die durfden te dromen van een horizon die veel verder lag dan wat de burgerij destijds durfde te denken. Ze verzetten bergen en haalden de Zilvervloot binnen. Dat ze daarbij over lijken gingen en niet keken op een creatieve boekhouding meer of minder is een realiteit waar we nog altijd moeite mee hebben. Maar één ding is zeker: zonder Pincoffs en zijn evenknieën zou er nu geen Maastoren staan te pronken, geen Kop van Zuid zijn ontwikkeld. Dat juist ‘zijn’ straat deel uitmaakt van de van verdacht schone handen getuigende Kop van Zuid lijkt een laatste wrang-ironische trap na van het Rotterdamse gemeentebestuur. Nee, dan liever de Peperklip, die is, met zijn onmogelijke, krankzinnige ambities en ambivalente realiteit veel meer representatief voor de naamgever van de straat waaraan het grenst.

14

xx xx


interview bennie persoon


15

Supporter Bennie in groen/gele rolstoel:

‘Je bent een ADO-fan of niet, nietwaar?’

Als fervente ADO-fan je rolstoel overhandigd krijgen op de middenstip van het ADO-stadion zelf. En dan is die rolstoel ook nog eens retestrak gespoten in de groen gele ADO-kleuren zelf. Maar ja, zo Hagenees Bennie Persoon (26) iets is, is het een ADO-fan. En dat laat hij zien ook. tekst en foto's Paul Waaijers

> Als Bennie in zijn rolstoel door een Haags winkelcentrum rijdt, keert menige passant zich om. De rolstoel van Bennie is dan ook een echte, bijna lichtgevende blikvanger. Puntgaaf gespoten en afgewerkt met op de rugleuning van de stoel een afbeelding van de bekende Haagse ooievaar. Zo’n 26 jaar geleden werd Bennie geboren met spinabifida. Dat bleek geen reden om in een rolstoel te belanden. Een daarna uitgevoerde en mislukte heupoperatie deed dat wel. Terug naar die meer dan opvallende rolstoel. Bennie: “Toen ik 12 werd ging ik, in eerste instantie nietsvermoedend, naar een wedstrijd in het ADOstadion, toen nog in het Zuiderpark. Wat ik wel vreemd vond was dat iedereen in mijn familie opeens ook mee ging naar het stadion. Dat vond ik eigenlijk wel een tikkie vreemd. Maar goed, ik wist eigenlijk niks meer dan dat ik op mijn verjaardag voetbal ging kijken. Eenmaal bij ADO werd ik vlak voor de wedstrijd het veld opgeduwd. En daar stond op de middenstip een soort van pakketje met de ADO-vlag erop. Een toenmalige speler, Leonard van Utrecht, trok die vlag eraf en daar stond hij. Mijn groengele ADO-rolstoel. Toen die te klein was geworden, kwam deze. Weer in dezelfde kleuren gespoten. Ja, je bent ADO-fan of niet, hè?” Pekingeend Met een rolstoel als die van Bennie, kunnen reacties op straat niet uitblijven. Bennie: “Kijk met die rolstoel vraag je natuurlijk om opmerkingen. Toen Hui Wang ADO had gekocht, werd ik nageroepen van Hé Pekingeend! En als ze verloren hebben, dan krijg ik dat ook te horen. Het grappige is wel dat ik met deze rolstoel heel snel contact maak. Soms iets te gemakkelijk. Ik speel rolstoelbasketbal en als we dan in Amsterdam moeten spelen, dan moet ik alles wat groengeel is

uit mijn auto halen, anders liggen de ruiten eruit en kom ik met een paar blauwe ogen thuis. Sterker zelfs, ik heb meegemaakt dat ze stenen gooiden naar mijn rolstoel. Tja, typisch 020. Overigens heb ik me met de bouw van het nieuwe ADO-stadion bemoeid als het ging om rolstoeltoegankelijkheid. In die tijd had ik

‘Kijk met die rolstoel vraag je natuurlijk om opmerkingen’

veel contact met de gemeentelijke afdeling die de toegankelijkheid in de gaten hield. Het mooie was dat de gemeente echt naar mijn ideeën luisterde. Naast de bouwkundige aspecten van rolstoeltoegankelijkheid is er ook nog de mentaliteit van de stewards. Als jij als rolstoeler nieuw in het stadion komt wordt je van alle kanten geholpen. Dat is echt top! Dat is mijn cluppie!” Territorium Vanwege zijn beperking zit het praktiseren van voetbal er bij Bennie niet in. Rolstoelbasketbal des te meer. Daar begon hij zo’n 15 jaar geleden mee, in een tijdsgewricht dat er amper kinderen deze tak van sport beoefenden. Dus Bennie moest zich bewijzen tegenover de volwassenen. En deed dat met verve, mede aangespoord door een toefje typisch Haagse straatvechtersmentaliteit. Bennie: “Het mooie van rolstoelbas-

ketbal is dat je 5 P’s mag maken, zonder dat dit echt consequenties heeft. Dus vijf overtredingen. Ik was in die tijd ook wel een wilde jongen en dat kwam me eigenlijk goed van pas. Want ik moest wel van me af bijten tussen al die volwassen mannen. Laten zien van Hè hallo zeg! Ik ben er óók nog! Dus naast het spel zelf, probeerde ik er af en toe één uit zijn stoel te rammen. Territorium afbakenen, hè? Maar daarnaast bleek ik wel talent te hebben. Ik zat binnen één jaar bij de Nederlandse Jeugd. En ik won diverse prijzen zoals een plak Sportkampioen Gemeente Den Haag en na een gewonnen toernooi in België op 11 december 2010 een beker omdat ik de beste jongere was van dat toernooi. Veertien jaar terug kon ik meedoen met de Paralympics. Maar dat is toen helaas niet doorgegaan, vanwege mijn opleiding. Eigenlijk is het jammer dat de artsen dat rolstoelbasketballen bij mij vaak hebben ontmoedigd. Ze hadden er geen vertrouwen in, omdat ik zo klein was en nog zo jong. Maar ja, ikzelf had er ongelooflijk veel lol in, was altijd al met een bal aan het spelen. Op dit moment train ik één keer per week en speel één keer per maand een wedstrijd.” Havenmanagement Toegegeven, het ouderlijk huis van Bennie staat kadastraal geregistreerd als woonhuis. Maar het interieur verraadt een hoog scheepsdiesel en klinknagel-gehalte. Veel schilderijen van schepen, scheepsmodellen en in de achtertuin sieren een scheepsschroef en een kloek anker het gazon. Aan diezelfde achtertuin is een steiger geklonken, waaraan o.a. Bennies Boot de Benji ligt; een visserssloep met buitenboordmotor. Naast ADO heeft Bennie’s en zijn familie kennelijk ‘iets’ met boten. Bennie: “Klopt. Mijn vader is binnenvaartschipper en mijn broer vaart op een duwboot. En dit huis ligt aan een sloot en met die steiger dus vrij bootvriendelijk. Het grappige is dat

je vanuit deze sloot helemaal door Den Haag en daarbuiten kan komen. Vrij regelmatig vaar ik erop uit met mijn visbootje. En veel hengelen, natuurlijk, hè? Karpers vangen. Door mijn beperking zit een vak als binnenvaartschipper en niet echt in. Ik kan wel zelfstandig aan- en van boord gaan, maar het binnenschippersvak vereist meer mobiliteit aan boord dan ik heb. Om toch in die fascinerende wereld van schepen te blijven, ben ik havenmanagement gaan studeren. Vind ik heel boeiend. Hoe lopen de goederenstromen, tijdplanningen maken van laden en lossen, berekenen wanneer een schip op welk tijdstip ergens aankomt. Noem het maar op. Ik ben eigenlijk meer een planner en regelaar dan dat ik ooit binnenschipper zal worden. Alleen jammer dat ik daar nog niet echt een baan in heb gevonden. Gek eigenlijk ook want een aantrekkende economie zou toch het eerst merkbaar in een haven als Rotterdam moeten zijn? Maar goed, ik zie dus voor mijzelf een toekomst óf in de haven als planner óf in de sport als coach. En verder zit ik goed in mijn rolstoel. Ik denk dat als er ooit een middel zou komen waardoor ik weer zou kunnen lopen, ik zoiets zal hebben van Opzouten. Wegwezen met je middel! Mijn rolstoel is zo geïntegreerd in mijn leven, is daar zo’n deel van gaan uitmaken dat ik niet zonder zou willen. Dit klinkt misschien raar, maar het is goed zo...”

De terugkeer van Tom Beugelsdijk in de ADO Den Haag selectie heeft de fans goed gedaan.

16

reportage ata olympic

crypto 256


17

door Mariëtte Storm

256 1

2

4

3

5

5

6

7

8

6

9

10

11 13

12

Taekwondo Ata Olympic:

Hobby tegen wil en dank Iedere buurt heeft baat bij gemotiveerde gebruikers en bewoners. In Middelland vind je taekwondomeester meneer Ata, die waakt over de jeugd. Taekwondo kan de weg naar buiten blootleggen. tekst en foto Vincent Cardinaal

> In Rotterdam-West, pal achter het sjieke Marnixgymnasium, vind je het recreatiecentrum Oostervant. Het betreden is alsof je Center Parcs anno 1987 bezoekt. Er is de geur van chloor, afkomstig van het ouderwetse zwembad. Er is een bowlingbaan, die eruit ziet als iedere bowlingbaan op deze planeet. Wie linksaf slaat bij de balie komt terecht bij een steengrillrestaurant. Toch is dit ook een plek waar sport wordt bedreven, van hobby tot het meer serieuze werk en van 8 tot 88. Misschien wel de meest kleurrijke hiervan is de Taekwondoschool van Ata Alavi, door de meeste mensen ‘Meneer Ata’ genoemd. Het is een van oorsprong Iraanse vijftiger die al decennia voor zijn nieuwe vaderland de (internationale) medailles aaneenrijgt. Ik spreek hem voor ik een sessie bezoek in de kantine van het complex. Zwarte band Meneer Ata is een fitte, rustige man. Ondanks dat hij al vrij dicht tegen de pensioengerechtigde leeftijd aan zit oogt hij kranig, lenig, waardig in al zijn bewegingen. Hij legt me uit dat Iran na Korea de bakermat van het taekwondo is. Er is tegenwoordig zelfs een heuse

taekwondo-universiteit, de Iraanse equipe is wereldkampioen. Zijn eigen reden om met de sport te beginnen is klassiek als een jongensboek. ‘Ik wilde een meisje op de bus beschermen’. Hij glimlacht. ‘Dat ging wel, maar ik wilde nog beter worden in vechten en verdedigen.’ Zo werd hij een taekwondomachine. Hij werd de jongste houder van een zwarte band, zowel in Iran als in Nederland. Taekwondo betekent min of meer letterlijk ‘de weg van de voet en de vuist’. Het is een Koreaanse vechten verdedigingssport, waarin atletische handelingen met arm, been en voet centraal staan. Vooral die laatste twee zijn essentieel. Ook zijn er zogenaamde breektesten: oefeningen waarin stenen, hout en andere voorwerpen doormidden worden geslagen of getrapt. Het imago van (Oosterse) vechtsporten zal altijd wel wat besmet zijn door films als The Karate Kid, of een mythe als Bruce Lee. De clichés: schrale, onzekere jongens die aan de hand van een mentor zich een weg uit een marginaal bestaan vechten, zowel op de mat als op straat. Respect Een blik op de klas ‘beginners’ die

ik bijwoon op een dinsdagavond leert mij dat dit vooroordeel wat al te romantisch gesteld is. Het is een uitgelaten club, divers in afkomst. De meeste van deze kinderen zijn hartstikke jong. Agressie is afwezig. Meneer Ata daarentegen is wel het prototype mentor. Hij moedigt de kinderen aan goeie trappen te maken, wijst ze op wat een sterke houding is. Hij legt me de basisbeginselen van zijn sport uit. ‘Het begint allemaal met respect. Wie dat niet heeft kan nooit aan taekwondo doen. Wie wil knokken is hier aan het verkeerde adres.’ Zijn focus ligt op de jeugd, en de samenleving. ‘Ik help ze met alles, ook buiten de zaal. Ik ga langs scholen. Laatst zag ik een filmpje van een vechtpartij op een school. Pesten. Dan ga ik gewoon langs, leg ik ze uit hoe ze respect voor elkaar kunnen krijgen.’ Meneer Ata woont zelf in de buurt van het Oostervant, een wijk vol problemen. ‘Er is hier geen geld, maar dat is er sowieso niet voor sport in Nederland of Rotterdam. Ja, voor hockey, voor judo. Wij hebben geen aansprekende naam, geen Epke Zonderland. Daarom is het zelfs voor mij een hobby, ook al heb ik tientallen titels. Sponsors

zijn nauwelijks te vinden. Alleen ik heb persoonlijk Adidas als hulp. De club zoekt verder.’ Ster We zwijgen even. Ata vertelt over talenten die van hem gratis mogen trainen, jarenlang soms. Alles om ze te helpen, om taekwondo in Nederland aan een ster te helpen. Het mag zelden baten. ‘Ze stoppen gewoon. Het is niet anders.’ Ik vraag hem naar zijn eigen motivatie. ‘Ik geef nooit op! Dat doe ik niet. Ik werk fulltime in een bedrijf, ben ondernemer, ben coach en doe mijn eigen trainingen en wedstrijden.’ Hij laat een stilte vallen. Ik durf hem niet naar een privéleven te vragen. Terug in de zaal valt me het grote respect op dat de kinderen voor Meneer Ata hebben. Ze zijn stil als hij zijn hand opheft, luisteren naar hem, zijn leergierig. Meneer Ata overziet zijn troepen als ik afscheid kom nemen. Hij zegt trots te zijn op aandacht van de krant. Van élke krant. Als ik wegloop en nog een keer naar zijn kids kijk, hoop ik dat de ster er tussen zit die hij al lang zo zoekt. Eentje die er niet zomaar mee ophoudt als hij eenmaal puber is.

Horizontaal 1 Rotterdams Jumbootje (4) 6 Drankkleur (11) 9 Ontbrekend enkelvoud van Voorschoten (6) 11 Zijn proefballonnen zijn serieuze kunstwerken (8) 14 Ligt het Brabantse geld op het chique deel van Den Haag? 15 Keerde toch weer terug naar Rotterdam (3+6) 16 Nieuwe algemeen directeur (3) 18 Moest luister brengen in de wijken van Ella Vogelaar (6) 19 Uitstekende plaats (4) 20 Dolletjes, zulk vuurwerk (4) 22 Zure theaterschool (8) 24 Voormalige steek in het Natuurhistorisch Museum Rotterdam? (4) 26 Het beste speelgoed sloeg je vroeger met een zweep (4) 28 Façades van Stevers bij Haagsche Bluf (6) 30 Lichte Haagse of Rotterdamse nadruk (8) 31 Zien ze in Rotterdam aan de Witte de Withstraat, graag komen (5) 32 Snoepje van een saxofoniste (5) Verticaal 1 Verdient hij netto (na zijn gescheurde kuit) (10) 2 Van de doden wil de Hagenaar in november, niets dan goeds horen (4) 3 Veldfles voor de krottenwijk (5) 4 Zo’n 177 miljoen gaat de Haagse obsessie kosten (11) 7 Het laatste is het beste bij dorst (4) 8 Krijgt een nieuw ‘krantenmeisje’ (3+3+4) 10 Smeuïge kleur (5) 12 Chabot en van Hanegem staan er nog steeds achter (3) 13 Islamitische godin? (4) 17 Oud gordijn om je in te laten lopen (3) 19 Afkeuring uit de wei (3) 20 Vreemd lichaamsdeel van de aanvoerder (4) 21 Technische man bekent nu al kleur (3+4) 23 Functionele tekst in de Haagse schouwburg (3) 24 Wat een enthousiasme in dat hert (5) 25 Brengt de boodschappen gratis op een mooi plekje in de natuur (6) 27 Bestaat er een pil voor deze lusteloosheid? (5) 29 Pas om mee te beginnen (5)

13

1

14

15 7

4

16

17 18

19 12

10

20

21 9

22

23 11

24

25 2

26

27

28

29 3

30 31

32 8

256

1

2

3

4

5

6

Uitgepuzzeld?

7

8

9

10

11

12

13

OPLOSSING CRYPTOVILLE 255: Rotterdamsebaan

Als u bent uitgepuzzeld leest u in de gekleurde hokjes de naam van een omstreden vervoermiddel dat tijdelijk niet wordt gebruikt. Stuur uw oplossing vóór maandag 14 september naar: Straatnieuws, Nutshuis Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag of mail naar redactie@ haagsstraatnieuws.nl. Straatnieuws verloot onder de goede inzendingen een rondvaart over de Maas met de firma Spido.

De winnaar van crypto 255 is oma Ank de Jong uit Den Haag. Het boek Water, koffiebonen & melk, wordt toegestuurd.

* * * L O L * * * * * * * M * A * * *

* * * * U * * * * * D E M A R K I E S

* D * * W * * S O M S * * I * E * V *

J E S S E * * J * A * H * S * N O E N

* P * W * * Z A N D M O T O R * * N *

* A * A * P * R * E * F * N * E * M *

* T E N T A K E L * * W * K O F F I E

* E * M * R * L * V R Y * E * F * N *

* R I A * K E E S * * C E L * E * * *

* * * R Y P * X * * * K * D * * A R E

* M O K * R * * * * * * * E * C * I *

* A * E * O * B A K J E T R O O S T *

* T * T O E T * * L * I * * * R * A *

* * * * * V * * P A L E I S * I * * *

* * P Y B E S * * V * R * A F T R A P

* * * S * N * * L E D E R * * A * B *

* * * * * * * * * R * N * * * * * N *

Straatnieuws geeft adresgegevens niet door aan derden, maar gebruikt deze incidenteel voor eigen mailings.

18

agenda september


19


eerde Straatnieuws select atis uit de agenda twee gr or u. of goedkope uitjes vo di 8 september 13.00 Spui: Koningstour. Altijd al benieuwd geweest naar alle ins & outs van Prinsjesdag, van de route en de Gouden Koets? VVV Den Haag organiseert op de drie dinsdagen voor 15 september een heuse Koningstour: met stadsgids verkennen deelnemers de route van de Gouden koets en leren zij alles wat er te weten valt over deze dag. €8,50 http://denhaag.com/nl/ event/12484/koningstour

Den Haag vr 4 september 15.00 Maranathakerk: Bazaar en rommelmarkt. Gezellige en grote bazaar op vrijdag en zaterdag met kleding, boeken, brocante, curiosa, schilderijen, speelgoed, schoenen, tassen, klein huisraad en nog veel meer. Op zaterdag is er ook een loterij, een fotostudio, maaltijden en taart. Gratis www.maranathakerkdenhaag.nl 13.00 Spui: 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden. Ter afsluiting van de herdenking van 200 jaar Koninkrijk biedt het Gilde tot en met vrijdag 11 september een stadswandeling aan die is samengesteld voor deze herdenking. Er is vooral aandacht voor het Koningshuis en de staatsinrichting sinds 1813. De gids neemt u mee langs diverse huizen van Oranje en andere locaties, die een rol hebben gespeeld bij de totstandkoming van ons koninkrijk. €4,50 www.excursies.denhaag.com/ nl/excursie za 5 september 16.00 Rond de energiecentrale: Festival NotInMyBackyard. NotInMyBackYard is een kleinschalig Haags buurtfestival,

voor en door muziekliefhebbers. Het gratis festival draait om (semi-)akoestische muziek, door singer-songwriters over het voetlicht gebracht, en gesproken woord. De locatie van het festival bevindt zich in de Darwinstraat in Den Haag, een zijstraat van de Gaslaan. Gratis www.nimby-festival.nl 20.00 Binnenstad: Museumnacht. Tijdens de Museumnacht zetten tientallen Haagse musea en culturele instellingen hun deuren tot diep in de nacht wagenwijd open voor kunstminnende nachtbrakers. Van 20.00 uur tot 01.00 uur bieden de deelnemers een buitengewoon programma aan dat geïnspireerd is op hun collectie of expositie, binnen het thema ‘Open & Bloot’. €15,www.museumnachtdenhaag.nl

1

ma 7 september 13.00 Huis Ten Bosch: Openstelling Oranjezaal. De Oranjezaal in Paleis Huis ten Bosch wordt van maandag 7 september t/m zondag 1 november 2015 tijdelijk opengesteld voor publiek. Nog nooit eerder was deze beroemde koepelzaal van het koninklijk woonpaleis in Den Haag vrij toegankelijk. Geïnteresseerden kunnen na aanmelding de Oranjezaal bezichtigen onder begeleiding van een gids. Gratis www.bezoekdeoranjezaal.nl

vr 11 september 23.00 Paard van Troje: SoulCity. Een dampende clubavond gevuld met soulclassics uit de jaren zeventig en tachtig, dansbare boogie en swingende bossa. Denk hierbij aan de hits van James Brown, het vrolijke oeuvre van The Jackson Five en de mooiste hits van Earth Wind & Fire. €7,50 www.soul-city.nl za 12 september 12.00 Binnenstad: Open Monumentendag. Jaarlijks evenement in het tweede weekend van september, waarbij duizenden monumenten in Nederland gratis toegankelijk zijn voor publiek. Het is dé kans om een plek te bezoeken waar je normaal niet zo snel komt. Daarnaast zijn er extra activiteiten, zoals rondleidingen, vaartochten, workshops en fietsroutes te doen. Gratis www.denhaag.nl/ monumentenzorg 18.00 Scheveningen: Prinsjespop. Een happening in de Keizerstraat met politieke debatten, live muziek, Haags literaire comedy en Koninklijkculinaire hoogstandjes. Politici, ondernemers, bewoners en belangenverenigingen kruisen de degens met elkaar op onderwerpen als bezuinigingen, zorg en Scheveningen in de Oude Kerk van de Keizerstraat. Tussen de debatten door speelt Willem Bodhi liedjes en ook in De Maatschappij en bij Live Podium Saturnus is live muziek en literaire comedy. Gratis www.prinsjespop.nl

zo 13 september 11.30 Humanity House: Kindercollege: Hoe voelt het om nieuw te zijn? Stel je eens voor: je bent acht jaar oud en moet vluchten naar Nederland omdat het in je eigen land Congo niet meer veilig is. Hoe voelt het om ergens volstrekt nieuw te zijn? Hoe en waar word je hier opgevangen? Kun je wel naar school? Tanans heeft dit allemaal meegemaakt en Eefje maakte er een korte documentaire over. Samen leggen ze je de regels van het Nederlandse asielbeleid uit en kun je Tanans het hemd van het lijf vragen. €15,www.humanityhouse.org 15.00 Nieuwe Kerk: Patsy’s roze rondje. Tijdens de stadswandeling Miss Patsy's Roze Rondje trippel je langs allerlei plekken waar Haagse homo's hebben geleefd, hebben liefgehad en zijn vermoord: een roze blik op de verboden geschiedenis van de Hofstad. De tour begint bij de Nieuwe Kerk aan het Spui. De rondleiding duurt twee uur en eindigt bij Café De Landman op de Denneweg, de oudste ‘hetero-vriendelijke’ kroeg van Den Haag sinds 1761. €17,50 www.misspatsy.nl/tours/rozerondje-2015/

ROTTERDAM vr 4 september 10.00 Erasmusbrug: Wereldhavendagen. Het eerste weekend van september staat Rotterdam geheel in het teken van de haven. De Wereldhavendagen nemen je mee op ontdekkingstocht naar de meest bijzondere plekken op en langs de waterkant. En Festivals als het Maritiem Kwartier (4 t/m 6 sep), het Internationaal Shantyfestival (4 t/m 6 sep) en De Nacht van de Kaap (5 sep) geven de stad dit weekend een maritiem tintje. Toegang op het evenemententerrein is gratis. www.wereldhavendagen.nl 17.00 Fenixloods I Katendrecht: Voorspel.

psychedelisch rauwe DeWolff en DJ Roccalberti in Fenixloods 1! Op het Rijnhavenplein is vanaf 17.00 uur ook een gratis programma met diverse acts geprogrammeerd door Grounds in samenwerking met Fullmoon Babylon. €10,- tot €12,50 www.denachtvandekaap.nl za 5 september 20.00 Aloha Bar: Textielhaven. Twee toffe modeshows, waarvan één wordt gehost door modeblog Hotterdan en daarmee het Rotterdamse winkelaanbod representeert. Ook is er kunst in de vorm van AAA-fresh live act en wordt de avond afgesloten op de dansvloer, waar DJ Jeff Solo, Job Smit en Dansbar de boel losdraaien. €15,www.facebook.com/ events/691827614251324/ ma 7 september 13.30 Rechtbank: Week van de rechtspraak. De Week van de Rechtspraak is een jaarlijkse publieksevenement en staat dit jaar in het teken van het thema ‘De keuze tussen vrijheid en veiligheid. Een dag op de stoel van de rechter’. Rondom deze landelijke week organiseert de rechtbank Rotterdam bijeenkomsten met demonstratiezittingen. De bijeenkomsten vinden plaats in het zittingszalencomplex van de rechtbank Rotterdam. Gratis Aanmelden via [email protected]. di 8 september 10.45 Museum Boijmans Van Beuningen: Codarts dans bij Serra. Met het programma rondom de Wassende bogen van Richard Serra (San Francisco, 1939) wil Museum Boijmans van Beuningen het werk tot leven brengen en het publiek inzicht geven in wat normaal verborgen blijft. Van 8 tot 11 september krijgen dansstudenten van Codarts les van danser en choreograaf Sjoerd Vreugdenhil, te midden van de Wassende bogen van Richard Serra. Gratis, excl. Entree museum www.boijmans.nl

vr 11 september 12.00 Witte de Withkwartier: Kunst. Kunst in het Witte de Withkwartier presenteert het programma niet langer in één straat, de Witte de Withstraat, maar gaat als showcase-festival voor Rotterdamse kunst en kunstenaars de wijken in, op expeditie. Ontdek wat de stad te bieden heeft op het snijvlak van performance art en beeldende kunst. www.festivalwwwk.nl za 12 september 10.00 Binnenstad: Open Monumentendag. Met 'Kunst & Ambacht' zal op 12 en 13 september 2015 zowel de kunst als het ambacht, in en rond het monument, centraal staan. In het Rotterdamse programma zal verder ruime aandacht worden besteed aan het thema 75 jaar 'Wederopbouw'. Er is een sterke relatie tussen de beide thema's: de toegepaste kunsten zijn immers een integraal onderdeel van de Rotterdamse Wederopbouw. Gratis www.openmonumentendagrotterdam.nl

tip 1 za 5 september > Museumnacht

2

za 19 september 10.00 Centrale bibliotheek: Boekenmarkt. Tussen 10.00 en 17.00 uur kan iedereen zijn of haar slag slaan op de Boekenmarkt in de centrale hal. Een ruim aanbod aan romans, kinderboeken en informatieve boeken uit de collectie. De informatieve boeken zijn per stuk geprijsd, de romans kosten €1,- per stuk. Pinnen is mogelijk. Gratis www.bibliotheek.rotterdam.nl 20.00 Zuiderpark: Baroeg Open Air. Gratis muziekfestival met de nadruk op underground en alternatieve acts. Met dit jaar optredens van onder meer Batmobile, Venom Inc., Rats on Rafts en Vader. Met een tweede podium waar overdag ruimte is voor startende talentvolle acts en ’s avonds elektronische acts. Gratis www.baroegopenair.nl

Eén keer per jaar openen Haagse musea hun deuren tot in de nachtelijke uurtjes. Een goede kans om in korte tijd veel musea te bezoeken voor een relatief kleine prijs. Het thema tijdens de zesde editie

op zaterdag 5 september is ‘Open en Bloot’. Tijdens deze zesde editie is het oude klooster Willibrordushuis voor het eerst te bezoeken en ook het ADO museum is nieuw. In het Kyocera Stadion is de

rijke historie te aanschouwen. De rondleiding gaat langs de spelerstunnel, de catacomben, de sponsorloges, de perskamer, de Senaatskamer en de commandokamer. Bezoekers kunnen er gratis parkeren en de bus naar het centrum pakken. Veertig andere instellingen zullen tot in de kleine uurtjes laten zien wat ze in huis hebben. Van 20.00 tot 01.00 uur bieden zij een speciaal programma geïnspireerd op hun collecties of tentoonstellingen. Het thema van dit jaar is Open & Bloot. Musea en andere culturele instellingen stellen zich open en geven zich bloot. Deze nacht vertellen ze je de naakte waarheid, je kunt ze het hemd van het lijf vragen en je wordt tot op het bot ondergedompeld in

DEN HAAG cultuur. Na afloop is de after party in het Paard van Troje. Ook voor de kinderen is vijf september genoeg te beleven. De officiële opening van Kindermuseumnacht is om 16.30 uur in het Gemeentemuseum. Met theaterkoor Dario Fo wordt het gegarandeerd lachen tijdens de korte voorstelling ‘Een huis met zeven kamers’. Tot 20.00 uur zijn er allerlei leuke, grappige, spannende en boeiende dingen te beleven. Met te gekke optredens en verrassende activiteiten maken kinderen als jonge nachtbraker kennis met het culturele aanbod van Den Haag.

Voor meer informatie: www.museumnachtdenhaag.nl/

tip 2 za 12 en zo 13 september > Open Monumentendag Rotterdam derdeel van de Rotterdamse Wederopbouw.

Met ‘Kunst & Ambacht’ zal op 12 en 13 september zowel de kunst als het ambacht, in en rond het monument, centraal staan. Het monument is dé plaats waar kunst en ambacht samenkomen. Daarom volop aandacht voor de architectuur – moeder aller kunsten – van het monument zelf; dit keer op een speciale

manier uitgelicht. Maar ook voor de toegepaste kunsten die daarin te zien zijn. In het Rotterdamse programma zal verder ruime aandacht worden besteed aan het thema 75 jaar ‘Wederopbouw’. Er is een sterke relatie tussen de beide thema's: de toegepaste kunsten zijn immers een integraal on-

ment van 14 mei 1945 en de daarop volgende Wederopbouw van Rotterdam op de historische ontwikkeling van de Maasstad is onveranderd bijzonder groot. Ten eerste de uitzonderlijke monumentaliteit van enkele kolossale Wederopbouwgebouwen als het Groot Handelsgebouw, Concertgebouw de Doelen, het Hilton Hotel, het Hofpleintheater, maar ook kleinere zoals de Schotse Kerk en de Steigerkerk. Ten tweede komt de unieke betekenis van de toegepaste kunsten bij de wederopbouwmonumenten aan de orde in een wandelroute door het Centrum. Alle monumenten zijn gratis te bezoeken. Voor een aantal activiteiten en openstellingen moet worden gereserveerd.

Tijdens Open Monumentendag is er aandacht voor toegepaste beeldende kunst in of aan het monument en erfgoed als inspiratiebron voor andere kunstvormen zoals podiumkunst, beeldende kunst, letteren of muziek. Bij ambacht moeten we bij monumenten denken aan verfraaiing met stucwerk, wandschilderingen, tegeltableaus, metselwerk, betimmeringen en glas-in-lood. In Historisch Delfshaven –het oudste Rotterdamse Beschermde Stadsgezicht –zijn al deze facetten in rijke hoeveelheid voorradig. Groot- en kleinschalige monumenten uit diverse perioden van de rijke Hollandse stedelijke ontwikkeling liggen hier vlakbij elkaar. Logisch, Delfshaven is het epicentrum van het thema Kunst & Ambacht. Voor meer informatie: www.openmonumentendag.nl/ De impact van het bombardegemeente/rotterdam

Ronnie Flex Drank & Drugs

Recommend Documents