Reisverslag Bonaire 2009
Vrijdag 4 september Het is 16:00 uur als onze vriend Pascal zijn neus om de deur steekt en we kunnen vertrekken naar het A4 hotel Schiphol waar we een overnachting geboekt hebben zodat we zaterdag uitgerust en op tijd kunnen inchecken voor onze vlucht naar Bonaire. In de stromende regen komen we aan en we parkeren de auto op de parkeerplaats voor lang parkeren. Bij het inchecken reserveren we gelijk een plaats in de gratis shuttlebus voor 07:20 uur. We hebben afgesproken om geen ontbijt te nemen in het hotel maar eerst naar Schiphol te gaan en als we verlost zijn van onze koffers even rustig te gaan ontbijten. In de avond eten we een hapje in het restaurant en aansluitend brengen we nog een paar uur door aan de bar alvorens de binnenkant van de oogleden aan een nadere studie te onderwerpen.
Zaterdag 5 september Omstreeks 03:00 uur worden we opgeschrikt door een autoalarm wat afgaat en ogenschijnlijk niet meer te stoppen is. Het kost schijnbaar enige moeite om het ding het zwijgen op te leggen maar als dit eindelijk lukt ben ik ook door mijn slaap heen. Het uitgerust op vakantie gaan zit er dus niet echt in. In een sluimerslaap kom ik de tijd door tot 06:00 uur als de wekker aangeeft dat het tijd is geworden om op te staan en een verfrissende douche te nemen. We pakken onze koffers en om 07:00 uur checken we uit aan de balie en wachten buiten op de komst van de bus. Met stijgende verbazing zie ik het aantal wachtende toenemen en vraag mij af hoe groot de bussen hier dan wel niet zijn. Het moet een joekel van een ding zijn in ieder geval om iedereen die buiten staat te kunnen herbergen. Helaas heeft men geen investering gedaan in een bus van enige omvang en als de bus zelfs voor Indiase begrippen randvol gepropt is staan wij, en met ons nog een tiental uitverkorenen voor de rit van 07:20 uur, gewoon nog buiten op de stoep. Even een dame van de receptie erbij gehaald die begint te roepen dat iedereen die geen reservering heeft voor de rit van 07:20 uur direct de bus moet verlaten. Toevallig blijken er net nu mensen in de bus te zitten die de Nederlandse en/of Engelse taal niet machtig zijn want niemand doet aanstalten om de bus te verlaten. Ik geef de goede dame aan dat ze graag een taxi voor ons moeten bellen (uiteraard voor rekening van het hotel) omdat ik toch graag op tijd op het vliegveld wil zijn. Als er dan eindelijk een taxi voor ons komt blijkt deze te klein te zijn om onze bagage mee te nemen. Die zou dan met een andere meekomen!!! Dus niet. Aangegeven dat we graag een taxi willen hebben waar wij en onze bagage tezamen in kunnen. Uiteindelijk lukt dit en om 08:00 uur vertrekken we naar Schiphol.
We leveren onze koffers in en gaan, zoals gepland, nog even een hapje eten.
Om 10:50 uur gaat onze Arkefly vlucht met 30 minuten vertraging de lucht in. We hebben comfort class geboekt om zodoende meer beenruimte te krijgen wat zeer zeker voor Tiny nu even belangrijk is. Zelf komt het met mijn bijna 2 meter natuurlijk ook wel goed uit om niet gedurende de hele vlucht de foetus houding te hoeven aannemen. Het is voor onze begrippen een korte vlucht van nog geen 10 uur maar vanwege het ontbreken van goede entertainment aan boord (spelletjes en zo) trekt deze zich toch wel erg lang. We maken eerst nog een landing op Curacao waar we het vliegtuig voor iets meer dan een uur moeten verlaten en natuurlijk even iets nuttigen.
Zo, op Curacao waren we nu dus ook al. Kunnen we dat ook weer aanvinken op ons overzicht van de landen waar we allemaal geweest zijn. Aansluitend maken we dan nog een korte vlucht van 20 minuten naar Bonaire waar we rond de geplande tijd van 16:40 uur landen. Na het afhandelen van de noodzakelijke formaliteiten om het land in te komen worden we naar Waterlands village gebracht wat op slechts enkele minuten van het vliegveld ligt.
Het in augustus 2008 geopende resort en het huisje zien er prachtig uit.
Na het uitpakken van onze koffers gaan we een hapje eten in Kralendijk. We gaan nog wat inkopen doen en gaan vervolgens op tijd ons bed in want om 02:45 uur moeten we weer op om Verena van het vliegveld te gaan ophalen. Verena hebben we in 2007 tijdens onze duikvakantie in Sulawesi leren kennen. Zij komt uit Düsseldorf en haar partner heeft niets met de onderwatersport en zij was blij dat ze zich bij ons kon aansluiten.
Zondag 6 september Omstreeks 03:00 uur horen we de KLM jet aankomen en we stappen in onze auto en rijden naar het vliegveld. We pikken Verena op en nadat we haar bagage hebben afgezet bij haar bungalow drinken we om 04:00 uur bij een temperatuur van 28 graden nog even gezellig een pilsje.
We pakken onze nachtrust weer op en na het ontbijt gaan we omstreeks 10:00 uur naar de duikshop. We gaan duiken bij Dive Friends die een vijftal zaken op Bonaire hebben. Pascal is de enige die nog geen Nitrox brevet heeft dus we vragen of hij die eventueel vandaag nog kan doen. Na enig bellen mag hij zich om 13:30 uur melden op een andere locatie en we besluiten om dan samen de noodzakelijke checkduik aansluitend uit te voeren. We kopen de voor het duiken in Bonaire noodzakelijke vergunning en terwijl Pascal op de eerste verdieping met zijn Nitrox cursus bezig is hangen wij onder wat rond en gieten water naar binnen. Wel valt het op dat er af toe druppels naar onder vallen. Zouden ze Pascal boven dan toch aan het zweten gekregen hebben? Uiteindelijk komt hij dan toch met een glimlach de trap af, geslaagd dus! We controleren onze luchtmengsels en springen voor de duikshop in het water voor onze checkduik. Duikstek: Voor de duikshop van Yellow Submarine Diepte: 26,9 meter Duiktijd: 54 minuten We maken met zijn vieren een rustige checkduik waarbij we veel klein grut zien en een kleine school barracuda’s. Wat wel opvalt is dat op de lagere gebieden er slechts zeer sporadisch intact koraal is. De duik verloopt zonder problemen en we stappen allen lachend uit het water. We controleren gelijk weer 4 nieuwe flessen voor onze duik morgenvroeg. Het is ontzettend warm en in de namiddag schieten de temperaturen boven de 40 graden uit. We hebben derhalve besloten om elke dag rond 07:00 uur te vertrekken voor onze eerste duik en de 2 e duik ook al voor de middag te maken. Ook op Bonaire is het geen pretje om in de brandende zon bij temperaturen van 40+ je hele hebben en houden op te tuigen en aan te hijsen. Duiken moet bij ons immers relaxed plaatsvinden en op een hittestuwing zit niemand van ons te wachten. Na het uitwassen en opbergen van onze duikspullen kunnen we het Waterland Resort eens verder verkennen. Een vrij nieuw resort welke in augustus 2008 open is gegaan. Het is geen specifiek duikers resort maar de bungalow ziet er verder goed uit. Ze zijn overigens wel iets aan de prijzige kant maar gelukkig moeten we in dollars betalen en dat maakt het een en ander weer goed. De 24 bungalows op het resort zijn allemaal particulier bezit en een deel ervan is
voor verhuur beschikbaar. Een aantal marechaussees zitten in bungalows dus aan bewaking geen gebrek zouden we zo zeggen. Ons kan niets gebeuren hier!
We hebben een van de waterfront bungalows geboekt.
Regelmatig zien we adelaarsroggetjes en schildpadden voorbij komen. Mooi om te zien!
Bij het uitpakken van de spullen kom ik tot de ontdekking dat ik de bodemplaat ben vergeten voor het onderwater fotoapparaat. Omdat Pascal ook zijn apparatuur bij zich heeft besluiten we dat Pascal deze keer alleen onderwater foto’s maakt en wij alleen onderwater video opnames. Ik moet nu toch maar eens een checklist te maken! Laat in de middag gaan we naar Kralendijk en zien tot onze grote verbazing dat ook de Kerstman besloten heeft om zijn vakantie op Bonaire door te brengen. Hij heeft zelfs kosten nog moeite gespaard om ook zijn slee mee te nemen zoals jullie op de foto zien.
We gaan ergens een hapje eten en duiken op tijd in bed zodat we uitgerust kunnen beginnen aan onze eerste echte duikdag.
Maandag 7 september Het is 07:00 uur in de ochtend als we onze duikspullen in de auto hebben en we vertrekken naar Alice in Wonderland voor onze eerste echte duik. Duikstek: Alice in Wonderland Diepte: 22,1 meter Duiktijd: 59 minuten Vanwege de branding is het in en uitstappen erg lastig. Elkaar steunend komen we zonder problemen het water in en ook op deze duikplaats valt het op dat op het ondiepe deel vrijwel geen intact koraal meer te vinden is. We maken een mooie en rustige duik en zien veel flamingotongen en op een plaats treffen we een verzameling aan van grote vijlvissen, trompetvis en een mooie diadeem keizersvis.
Pascal gaat zijn 100e duik maken en heel toepasselijk kiezen we als duikplaats voor Something Special. Al snel blijkt dat het speciale van deze duikstek met name het vinden ervan is. Na enkele malen al vruchteloos de kustlijn te hebben afgezocht naar de bekende gele steen besluiten we om bij een van de zaken van Dive Friends toch maar even navraag te doen alvorens straks met een lege tank aan de waterkant te staan. Wat blijkt, de steen is er niet meer en op de plaats van de steen is nu een private property! In de duikshop geven ze aan dat je wel tot aan de private property kunt rijden en daar bij het bord het water in gaan. Dat is in ieder geval de duikstek. Dus zo gezegd zo gedaan. Duikstek: Something Special Diepte: 20,2 meter Duiktijd: 44 minuten Direct na de instap zien we al een juvenile keizersvis en verder treffen we tijdens deze duik mooi koraal aan. We komen tijdens de verdere duik nog oog in oog met pijlinktvissen, de diadeem en franse keizersvis en een grote school vissen. Een leuke en ontspannen jubileumduik naar onze mening waarbij ik echter op het einde toch weer een beetje hoofdpijn kreeg. Maar ja, inmiddels is dit een bekend verschijnsel in het acclimatiseringproces van Martie.
Dinsdag 8 september We vertrekken vandaag ietsje later omdat we maar een korte rit hebben van ons resort naar de duikplaats. Duikstek: Windsock Diepte: 24,3 meter Duiktijd: 52 minuten Weer een leuke en ontspannen duik waarbij we onder andere murene’s, steenvissen en op het einde ook nog pijlinktvissen te zien krijgen.
Duikstek: Calabas Reef Diepte: 20,9 meter Duiktijd: 64 minuten Vooruitlopend op de te houden nachtduik gaan we vandaag op het voor ons nog bekende Calabas Reef duiken. Naast mooie flamingotongen zien we weer veel verschillende soorten vis en ook het anker en de boot blijken nog aanwezig te zijn.
Mooie koraaltuinen zijn er echter niet meer te vinden.
Woensdag 9 september Tiny heeft vandaag haar eerste rustdag. De rest pakt alle spullen bij elkaar en we vertrekken op tijd weer naar de iets verder af gelegen duikstek. Daar aangekomen zien we dat de branding op de kust staat maar omdat de golven nog niet al te hoog zijn besluiten we onze spullen klaar te maken en gaan we te water. Duikstek: Tolo Diepte: 26,4 meter Duiktijd: 53 minuten We maken de moeilijke afdaling langs het talud en met vereende krachten weten we zonder problemen de branding te trotseren en duiken onder. Ook hier weer weinig mooie dingen nog over op het ondiepe deel. Het diepere deel
heeft mooie koraaltuinen. We komen een groep makrelen tegen en ook nu weer mooie flamingotongen.
Ook waren er best veel vissen te zien. Maar ja, dat is altijd een momentopname.
Duikstek: Pink Beach Diepte: 11,2 meter Duiktijd: 73 minuten Ook hier weer sprake van branding die het in en uitkomen moeilijk maakte. Het is een lange zandige bodem alvorens de dropoff te bereiken maar daar zijn mooie koraaltuinen met volop leven. Pascal ziet al snel een grote octopus liggen. Opvallend veel poetsstations hier waar de vissen in alle rust hun poetsbeurt genieten. Leuke video opnames gemaakt van de poetsers en hun klanten. Erg leuke duik.
Donderdag 10 september Ondanks het feit dat we de boottocht bij Dive Friends eigenlijk te duur vinden ($44,00 per persoon terwijl we allen al een unlimited Nitrox pakket hebben) besluiten we toch een dagje naar Klein Bonaire te gaan. We kunnen dus ook wat uitslapen en melden ons om 08:45 uur bij de duikschool. Na het controleren van onze gasmengsels laden we de flessen aan boord en krijgen al snel te horen dat het een snelle wetboat is. Daar waren we inderdaad met zijn allen al snel achter toen de kapitein gas begon te geven. Duikstek: Forest (Klein Bonaire) Diepte: 22,0 meter Duiktijd: 53 minuten We krijgen tijdens de briefing te horen dat de maximale duikdiepte 25 meter is en de maximale duiktijd 60 minuten. Het valt me op dat een van de duikers (iemand met duidelijk een paar kilo teveel) wel erg kleine flippers bij zijn uitrusting heeft liggen. Mag hopen voor hem dat hij in de haast die van een van zijn kinderen heeft meegenomen en anders laat ik me eens graag verrassen hoe hij met die kleine dingen dat reusachtige lichaam naar voren denkt te stuwen. We duiken met een groepje en ik lig al in de deining als de man met de kleine flippers van de boot af springt. Ik zie hem niet bovenkomen en onderwater kijkend zie ik hem
als een baksteen zinken. Een van de beide diveguids weet hem, helaas nadat al een beetje koraal beschadigd was, weer in te vangen en brengt hem weer aan boord. Zou die zijn checkduik wel hebben gehad? De rest van de groep begint inmiddels met de andere diveguid aan hun duik. We zien mooie koraaltuinen en veel verschillende soorten vissen. Helaas bleef een deel van mijn bril steeds beslaan dus daarom de video maar aan Tiny gegeven zodat zij opnames kon maken. We hebben nog genoeg lucht in onze flessen voor nog een duik als we weer terug zijn bij de boot. Leuke duik met opvallend veel grote vijlvissen, keizervissen (franse en diadeem) en natuurlijk het bekendere kleine grut.
Duikstek: Monte’s Divi (Klein Bonaire) Diepte: 22,5 meter Duiktijd: 53 minuten Na een oppervlakte interval van 50 minuten springen we weer in de deining voor onze 2 e duik. Neem aan dat tijdens onze eerste duik er het een en ander veranderd is aan de kilo’s lood van onze onfortuinlijke duiker van eerder. Hij springt van de boot en ….. blijft drijven met zijn kleine vinnen. We duiken onder en ook hier is de onderwaterwereld vergelijkbaar met die van de eerdere duik vandaag. Zoals was te verwachten moet onze duiker met de kleine vinnen aardig werken om het allemaal te kunnen bijbenen. Wellicht is het een nieuwe, mij verder nog onbekende manier om extra calorieën te verbranden, maar zijn armen en benen gaan in een hoog tempo tekeer en zijn luchtverbruik is navenant. Na amper 20 minuten zie ik hem richting diveguid het teken maken dat hij op 100 bar zit en die geeft aan dat we moeten omdraaien. Wij besluiten er onze tijd van te nemen voor de terugweg en hebben ook nu nog meer dan voldoende lucht over als we aan boord klimmen. We zien deze duik wel een mooie naaktslak die we nog nergens anders zijn tegengekomen. Ook nu weer een leuke en ontspannen duik.
Vrijdag 11 september We vertrekken op tijd naar een van de meest bekende duikstekken van Bonaire, de Hilma Hooker.
Duikstek: Hilma Hooker Diepte: 26,7 meter Duiktijd: 49 minuten Als we aankomen staat er een heftige branding op het strand met redelijk grote golven. Na ampel beraad besluiten we toch hier te duiken en na het klaarmaken en controleren van de uitrusting helpen we elkaar om zonder problemen het water in te komen. Als we eenmaal onderwater zijn is van de branding en deining verder niets meer te merken en dalen langzaam af tot we opeens een gigantische muur voor ons zien liggen….de Hilma Hooker. Het wrak ligt op zijn kant met de bodem naar het strand. We duiken helemaal om het wrak heen en zien mooie grote tarpons en een mooie diadeem keizersvis. Het wrak is helaas nog niet weelderig begroeid omdat men vóór het afzinken vergeten is de afdeklaag, die moet voorkomen dat zaken zich aan het schip gaan hechten, is vergeten te verwijderen. Het zal dus nog wel even duren alvorens het uitziet als de Libberty bij Tulamben op Bali.
Na de duik komen we tot de ontdekking dat de branding is toegenomen. Als we boven aankomen en het water willen verlaten zie ik dat Verena door een grote golf naar het strand wordt meegenomen en als speelbal door het terugstromende water even later weer bij ons is. Behoedzaam helpen we elkaar en komen verder zonder ongelukken uit het water. Een aantal duikers die net aankomen met hun auto besluiten, nadat ze ons eruit hebben zien komen, om ergens anders te gaan duiken. Duikstek: Invisibles Diepte: 18,0 meter Duiktijd: 62 minuten e In vergelijking met de 1 duik is er sprake van lichte branding. Direct na de dropoff zien we al buisalen en aansluitend mooie koraaltuinen, veel vissen en ook veel poetsstations. Tijdens het uitduiken zien we nog een grote barracuda.
Zaterdag 12 september Tiny maakt vandaag weer maar 1 duik en zal de eerste weer overslaan. Duikstek: 1000 Steps
Diepte: 22,7 meter Duiktijd: 55 minuten We dalen de trap af en gaan te water. Het diepere deel heeft verder niet al te veel te bieden. Veelal overal hetzelfde koraal en relatief weinig vis. Op het ondiepere deel van deze duikplaats was de verscheidenheid aan koralen en ook de hoeveelheid en diversiteit van de vissen beduiden groter. Rustige en ontspannen duik gemaakt.
Duikstek: Margate Bay Diepte: 23,0 meter Duiktijd: 56 minuten We maken een van de mooiere duiken tot nog toe. Op deze plaats zijn nog mooie koraaltuinen te vinden en ook de hoeveelheid en diversiteit aan vissen is prachtig. Zoals de naam al doet vermoeden treffen we inderdaad ook veel en grote Margate’s hier aan.
Zondag 13 september We laden onze auto met de duikspullen en rijden naar de duikstek. Duikstek: Salt City Diepte: 25,7 meter Duiktijd: 74 minuten Om onduidelijke reden is duikplek de Salt Pier al enige tijd gesloten. Bij de duikshop geven ze aan dat je van een van de naastgelegen duikstekken er onder water wel naar toe kunt gaan. Bij Salt City aangekomen zie ik dat het toch nog wel een afstand is om tot daar te komen en als kort na de instap ook blijkt dat er een lichte stroming staat geef ik de groep aan dat we terplekke blijven en niet richting Salt Pier gaan duiken. We duiken hier over het 1 e rif heen en gaan naar het 2 e rif. Het koraal is er redelijk en de hoeveelheid vissen is goed te noemen. Op de terugweg zien we in de verte nog een schildpad en pijlinktvissen. Leuke duik in ieder geval.
Ik maak vandaag geen 2 e duik en breng de rest van de dag ontspannen en relaxed door aan de pool. Pascal en Verena maken nog een 2 e duik die dag bij White Slave. Maandag 14 september Het is vandaag de verjaardag van Pascal. Na het in ontvangst nemen van onze welgemeende felicitaties laden we onze auto met de duikspullen en rijden naar de duikstek. Duikstek: Andrea 1 Diepte: 26,9 meter Duiktijd: 56 minuten Het in en uitstappen viel weer behoorlijk tegen deze keer. Een beetje branding maar verraderlijke rotsblokken met spleten onder water. De tijd genomen dus en iedereen is zonder ongelukken weer uit het water gekomen. Duik viel tegen omdat er bijna geen verscheidenheid aan koraal is hier. Komt allemaal een beetje eentonig over. Ook de hoeveelheid vissen valt erg tegen. Pascal ziet wel ineens nog ergens een riddervis zitten. Spinkrabben komen we overigens elke duik wel veel te zien.
Duikstek: Tori’s Reef Diepte: 20,9 meter Duiktijd: 69 minuten Voor de afwisseling hebben we nu eens geen branding en een relatief eenvoudige in en uitstap. Een leuke diversiteit aan koraal en veel vissen. Op het ondiepe deel waren erg veel koffervissen te zien. Leuke rustige en ontspannen duik.
Omdat Pascal jarig is gaan we, op kosten van de jarige job, vandaag bij Mona Lisa in Kralendijk eten. Was erg lekker en is aan te bevelen. Niet te veel gedronken en ook niet te laat gemaakt want morgen staat weer gewoon (dus verantwoord) duiken op het programma. En bij ons zijn veel alcohol en weinig nachtrust dan taboe. Dinsdag 15 september We laden onze auto met de duikspullen en rijden naar de duikstek. Duikstek: Boka Slagbaai Diepte: 29,8 meter Duiktijd: 61 minuten Vandaag een duik in het nationale park Slagbaai. We waren dus enige tijd onderweg en het laatste stuk is hobbelig en niet verhard. Onderweg nog gekeken naar de zaken die het park verder te bieden heeft. Over de duikplaats kunnen we kort zijn. De meest eenvoudige in en uitstap van de hele duikvakantie en het minste te zien onder water. Deze plaats is eigenlijk geen duikplek meer te noemen en 98% van het koraal is totaal verwoest.
Duikstek: Calabas Reef (Nachtduik) Diepte: 16,8 meter Duiktijd: 56 minuten We maken een nachtduik en zien mooie grote langoestes en een aantal jagers die op pad zijn. Hadden verwacht om ook enkele tarpons te zien maar wij hebben er geen gezien. Pascal en Verena hebben er wel 3 gezien.
Woensdag 16 september We vertrekken rond 07:00 uur naar Karpata, een van de duikplaatsen waar we iets verder voor moeten rijden. Tiny zal vandaag weer maar 1 duik maken en zal derhalve de eerste duik overslaan. Bij Karpata aangekomen blijkt de branding hier vol op de kust te staan. We besluiten om het niet te wagen en kiezen ervoor om terug te gaan
en bij Cliff te gaan duiken. Bij deze duikstek is ook weer een locatie van Dive Friends gevestigd. Duikstek: Cliff Diepte: 26,8 meter Duiktijd: 61 minuten Direct na de instap zien we, op enige afstand, een schildpad. Tijdens het duiken zie ik in de diepte een grote tarpon liggen die we rustig tot dichtbij kunnen naderen alvorens hij met enkele slagen ervandoor gaat. We zien nog een mooie grote diadeem keizervis, grote vijlvissen en het bekende kleinere spul. Bij het uitduiken komen we weer een schildpad tegen.
Pascal geeft na het duiken aan dat hij toch wel last heeft van zijn oor en besluit verder niet meer te duiken deze vakantie. Helaas valt onze onderwaterfotograaf dus af en moeten we het zonder foto’s gaan doen. Bij de bungalow aangekomen spoelen we zijn spullen al direct uit zodat het goed kan drogen. Duikstek: Angel City Diepte: 18,1 meter Duiktijd: 69 minuten We rijden de weg af en besluiten onze 2 e duik vandaag te maken bij Angel City. Mooie duikstek met een dubbelrif en op de bodem zien we al snel een grote barracuda liggen die er geen probleem mee heeft als een drietal duikers tot op een meter naderen. Tijdens de duik valt op dat hier veel grote en dikke vissen zitten.
Donderdag 17 september Het is vandaag de verjaardag van Tiny. Helaas voor haar doen we ook nu geen concessies en is het dus op tijd opstaan, felicitaties in ontvangst nemen, en dan gewoon weer vroeg vertrekken voor onze eerste duik. We laden onze auto met de duikspullen en rijden naar de duikstek. Duikstek: Jeannies Glory Diepte: 28,6 meter Duiktijd: 63 minuten Direct na de instap zien we al een grote adelaarsrog die Tiny komt feliciteren. Er is mooi koraal hier en een aantal dikke baarzen komen we tegen. Erg leuke duik waarbij we tijdens het uitduiken ook nog een octopus zien en een schildpad.
Duikstek: North Belnem Diepte: 25,0 meter Duiktijd: 31 minuten Op onze weg naar de dropoff zien we een jonge riddervis. Tijdens de duik komt er ineens sterke stroming opzetten. Helaas hebben we nu geen boot boven ons die de luchtbellen doet volgen. Dus even aanpoten. Tiny geeft op enig moment aan dat ze het wel gehad heeft in de stroming en we beginnen aan de opstijging. We hebben deze duik weer een mooie grote tarpon gezien en een hele grote cubera snapper.
In de avond worden we door Tiny getrakteerd op een heerlijk etentje. Gekozen is om dit te gaan nuttigen bij Sense waar het goed verzorgd en lekker was. Omdat morgen de laatste duikdag op de planning staat gaan we op tijd weer naar huis om toch de nodige nachtrust te kunnen nemen.
Vrijdag 18 september Zoals inmiddels gebruikelijk vertrekken we de laatste dag zonder foto en/of videospullen naar de duikstek. Op de laatste dag duiken we altijd heerlijk ontspannen zonder dat we ons druk hoeven te maken voor eventuele opnames. Duikstek: Aquarius Diepte: 26,3 meter Duiktijd: 65 minuten Direct na de instap zien we in het ondiepe water al een grote barracuda liggen die we tot op korte afstand kunnen benaderen alvorens hij rustig wegzwemt. Tiny geeft aan dat ze problemen heeft met klaren en we besluiten niet naar het 2 e rif te zwemmen maar blijven rustig bij het eerste rif hangen. Later geeft ze aan weer te kunnen klaren en we laten ons langzaam afzakken langs het rif. We zien de mooie franse keizersvis en de nog mooiere diadeem keizersvis laat zich ook nog even zien. In sommige zachte koralen zitten opvallend veel flamingotongen met hun prachtige tekeningen. We nemen rustig de tijd om uit te duiken en als we boven komen zijn we alle drie de mening toegedaan dat dit een mooie duik was om de vakantie af te sluiten.
Duikstek: The Lake Diepte: 19,4 meter Duiktijd: 67 minuten Voor onze laatste duik parkeren we de auto iets verder van de instap. Deze week hebben we al een koppel geholpen die hun wagen dichtbij geparkeerd hadden en daarna niet meer naar boven konden komen. We kiezen het zekere voor het onzekere en besluiten dan maar iets verder te lopen met onze uitrusting in plaats van het risico te lopen dat we op onze laatste duikdag nog een sleepwagen moeten laten komen. Het is een lange weg naar de dropoff over een zandige bodem waar vrijwel alle koraal kapot is. Bij de boei aangekomen duiken we langs het eerste rif en steken over naar het 2 e rif en na een paar minuten worden we opgeslokt door een grote school grootoog makrelen vergezeld door duizenden kleine visjes. Minutenlang blijven we gefascineerd hangen en nemen alles aandachtig in ons op. Op enig moment geef ik aan dat we verder gaan we steken weer over naar het 1 e rif. We genieten van het prachtige koraal op deze duikplek en op enig moment komen 2 reusachtige tarpons recht op ons af. Ze passeren ons achteloos op ongeveer een meter afstand. Al met al een prachtige duik en een waardige afsluiting van onze duikvakantie 2009.
Na de duik gaan we voor de laatste keer naar duikschool en leveren onze Nitrox flessen in. We stempelen onze logboeken af en bij de bungalow aangekomen spoelen we onze spullen goed uit en hangen het buiten te drogen. Aansluitend beginnen we al voorzichtig wat zaken in te pakken. De avond brengen we wederom bij Sense door. Omdat we niet meer kunnen duiken en we de bloemetjes nog even goed willen buitenzetten laten we ons bij Waterlands
ophalen door een taxi.
Zaterdag 19 september Even na 03:00 uur in de ochtend brengt ons de taxi weer terug naar onze bungalow op Waterlands waar we toch even een paar uurtjes op een oor gaan liggen. We slapen “uit” en om 08:00 uur is er het laatste gezamenlijke ontbijt met Verena die we aansluitend naar de luchthaven brengen voor haar binnenlandse vlucht naar Curacao. Zij gaat daar nog een paar dagen duiken en vertrekt dan volgende week ook naar huis. Wij gaan met ons drieën nog eens een heerlijk ijsje eten in Kralendijk en vullen de dag met het verder pakken van de koffers en hangen nog wat aan de pool rond. Om 15:30 uur gaan we naar het vliegveld en checken in voor onze vlucht naar Amsterdam die voor 17:50 uur gepland staat.
We kunnen terugzien op 2 weken Bonaire waarbij Waterlands een prettig verblijf was. Voor de liefhebbers zou ik beslist een waterfront bungalow adviseren (wij hadden overigens nummer 10) omdat alleen al het voorbij zien komen van de adelaarsroggetjes en de schildpadden geweldig is.
Het is geen specifiek duikersresort en toen wij er waren was er een klein beetje overlast van bouwwerkzaamheden aan andere huizen. Ons heeft dit in ieder geval niet gestoord. Ook het feit dat het resort slechts op een steenworp afstand van het vliegveld ligt was voor ons niet problematisch en hebben wij verder beslist niet als storend ervaren. Daarnaast valt het op Bonaire op dat men er aan het bouwen is. Veel aan het bouwen is! Naast de vele huizen die nu al te koop staan schieten bouwprojecten op het eiland als paddenstoelen uit de grond. Een ontwikkeling die, naar mijn persoonlijke mening, het eiland niet ten goede gaat komen. Voor wat betreft het duiken is het duidelijk dat de (uitlopers) van de orkanen hun sporen hebben achtergelaten op Bonaire. Veel duikstekken zijn pas interessant op het diepere deel en de ondiepe koralen zijn, op een uitzondering na, vrijwel weggeslagen. Tevens is er, behoudens een enkele uitzondering, weinig variatie qua kleuren in het koraal. En Pascal had al eens opgemerkt dat er na de eerste week duiken eigenlijks niets nieuws meer naar voren was gekomen. Wat dat betreft zijn wij op andere plaatsen natuurlijk enorm verwend. Daar is elke duik een ware ontdekkingsreis.
Divers Paradise, zoals op de nummerborden staat op Bonaire, is een uitdrukking van weleer. Het zal vele tientallen jaren duren alvorens de natuur zich heeft weten te herstellen van de verwoestingen die, met name Omar, in oktober 2008 heeft aangericht. Het kantduiken is gewoon geweldig. Lekker gaan duiken waar en wanneer het jezelf uitkomt!! Dit is ons (wederom) goed bevallen. Gezien de staat van de koralen zal Bonaire echter de komende jaren niet als een mogelijke locatie om te gaan duiken meer voorkomen op ons lijstje. Daarnaast zal het volbouwen van Bonaire een verblijf aldaar beslist niet goedkoper gaan maken. Wat dat betreft kan de duikminnende liefhebber beter naar andere plaatsen gaan waar onder water in ieder geval veel meer is te zien tegen aanzienlijk goedkopere bedragen.
