SkyAfrica Newsletter May 2012
SKYAFRICANEWS
Maximilian and Manfred enjoying some low level navigation along the river
Ready for takeoff! Young talent flying under African skies This month’s newsletter features a report by two bright and passionate Austrian pilots who came a little bit closer to reaching their goal of obtaining their Airline Transport Pilot License by clocking up some much needed flying hours with us in South Africa. Thanks very much to Max and Manfred for taking the time to share your experience with us! Sticking with the international theme of this newsletter, we also have a fantastic article written by the charming Eva “Miss Muffet” van der Ben about her bush flying experience with SkyAfrica, which was published in the April edition of the Dutch “Op de Bok” magazine (p.20). Please note: the article is in Dutch, and the full magazine can be downloaded here. So a big thank you also to you, dear Eva! We’re very confident that all three of these young pilots have great futures in aviation ahead of them, and wish them all the success in the world. Happy landings! Erika and the SkyAfrica Team
1
Eva proving that instructor Glen really has what it takes to become South Africa’s Next Top Model
www.skyafrica.com
SkyAfrica Newsletter May 2012
Hour Building in South Africa An account of our wonderful journey to becoming airline pilots By Maximilian Brunner and Manfred Reiter Dear readers, With this travelogue we would like to give you a bit of insight into our 19-‐day trip to South Africa and tell you more about our “holiday” that has enabled us to advance in our usually rigid ATPL training syllabus in a very adventurous way.
The Flight School We are currently students at the ATPL NG Flight School in Salzburg/Austria. This school offers a great all-‐encompassing training package that enables earthbound yet skyward looking aviation enthusiasts to become qualified airline pilots. The training is structured in such a way that the student can acquire his/her CPL gradually by accumulating ATPL theory credit. (CPL = professional pilot -‐ allows the licensee to fly commercially; ATPL = airline pilot – allows the licensee to take control in a two-‐man cockpit). This means that within the ATPL NG training structure the student first has to pass the exams for the PPL, then instrument flying and finally the ATPL theory (the CPL is included within). (AFZ/PPL/IR/ME/CPL/MCC/ATPL)
SkyAfrica In order to log as many flying hours for the CPL as possible -‐ and preferably as fast as possible -‐ students who wish to do so get the opportunity to go to our partner school SkyAfrica, based in Johannesburg/South Africa. In addibon to it being known as a fantasbc flying desbnabon, South Africa also boasts reliably good weather, as opposed to our somewhat rain-‐ prone weather in Austria. We only had two rainy days whilst in SA, but even then we were sbll able to fly! SkyAfrica is based in Brakpan (near Johannesburg) and has a very interesbng array of services on offer. From flying safaris to bush pilot and flight training courses, they really do cater for every taste. Our accommodabon was also provided by SkyAfrica, which was conveniently located directly on the airfield in Brakpan. The SKY Terminal furthermore houses the briefing rooms, maintenance offices and SkyAfrica flight school. The staff, flight instructors and examiners are all very ahenbve and friendly, and go out of their way to make the stay for all hour builders and flight students as pleasant as possible. They were also fantasbc at teaching us the flight and radio laws of South Africa, which are a bit different to the ones in Austria. Cessna 172: ZS-OHK Early morning sunrise in Brakpan
2
www.skyafrica.com
SkyAfrica Newsletter May 2012
Flying in Africa
Flying Safari
Flying and navigabng around Johannesburg can be a bit of a challenge, as the city lies at approximately 5000 feet AGL (1.600m), making taking-‐off and landing -‐ even without the high temperatures of summer -‐ feel very different. You quickly learn the art of leaning the mixture and to respect the laws of density albtude.
We were lucky enough to experience a typical South African safari. The highlight was the flight to Skukuza, which lies in the middle of the Krüger Nabonal Park and can only be accessed with a special permit. The SkyAfrica staff kindly organised this for us and the weather was also on our side as we crossed the high Drakensberg mountains towards the Indian Ocean, which is only recommendable in good weather and is not always the case. The 2 ½ hour flight from Brakpan to Skukuza took us through some really beaubful areas and lem us with wonderful memories. We stayed in an amazing hotel for 2 nights and flew back on the 3rd day. We enjoyed the 1 ½ day safari in a cheap rental car, which enabled us to drive around the park at our own pace. We were very lucky to find 4 of the Big Five and, apart from a leopard and a crocodile, we got to see everything we hoped to see. Impressions that will stay with us forever!
Away from the sprawling city you navigate over miles of open fields and it becomes very clear that South Africa is flying country when you see just how many farms are kihed out with lihle airstrips for the farmer’s convenience. All of these (air)fields presented us with a different challenges: downward slopes, short length, grass, gravel, cows on the runway! Very demanding, but also a fantasbc way to add to our flying skill set and gain experience. Most airfields in South Africa do not charge landing fees, which is ideal to perfect ones landings, and is a bit of a luxury for us Europeans. As the minimum flight albtude over rural areas is 500m, we got to explore some of our surroundings from a wonderfully low height. Low-‐level flying -‐ as fun as it is -‐ requires a lot of concentrabon and should of course only be done amer a thorough flight briefing. It is, however, an invaluable skill when conducbng low-‐level inspecbons of airfields to ensure that the runway is suitable for landing.
3
www.skyafrica.com
Johannesburg - the City of Gold
SkyAfrica Newsletter May 2012
Johannesburg We also hired a rental car in Johannesburg and travelled much of the city and surrounding areas. Just driving on the lem side of the road, whilst sirng on the right side of the car was an experience all on its own. We explored the city, museums, casinos and the like.
Things that will stay with us forever It is nearly impossible to put our amazing trip into words or photographs (of which we took almost 900!) It was an experience for which we will be forever grateful and one we will remember for many years to come. A huge thank-‐you goes to the staff at SkyAfrica, who kindly took care of us and pabently endured several hours of us bombarding them with millions of quesbons. Appreciabvely we look back on our lovely bme and hope to someday return to Brakpan for another flying safari, to rediscover the beaubful landscapes and improve our technical flying skills. A huge thank-‐you also goes to the ATPL NG, who made it possible for us to go to South Africa in the first place during our airline pilot training. Kindest greebngs, Maximilian Brunner and Manfred Reiter
4
www.skyafrica.com
Bushvliegen in Zuid-Afrika Tekst: Eva van der Ben
H
et is bloedheet, we zijn anderhalf uur onderweg en ik heb al vijf touch and go’s gemaakt, op vijf verschillende veldjes. Ik kom net vanaf Rooiberg, een privé grasstrip, met powerlines aan het eind van de baan waar de kist met de huidige density altitude nog maar net overheen wist te klimmen. Rundu bundu, het volgende veld, komt in zicht en ik daal naar 200 ft AGL om een runway inspectie te doen. Hardop: “De aanvliegroute is vrij van obstakels, het is een gravel strip, ik zie geen kuilen, alleen wat giraffen op de baan... eh huh?!” Ik zet de low pass door, zak nog wat lager, maar de beesten verzetten geen poot en staren naar de felgekleurde C-172 die op ze afkomt. This is Africa!
Nieuwsgierigheid naar bushvliegen, vage plannen om als lowtimer naar Afrika te gaan en honger naar nieuwe skills en vliegervaring buiten het beperkte Nederlandse luchtruim maken dat ik in Zuid-Afrika ben beland. Ik ben klaar voor een week vol vliegavontuur bij Sky Africa. Ik logeer in het gastenverblijf van de van oorsprong Oostenrijkse eigenaar Karl Finatzer. Sky Africa is sinds 1981 gevestigd op Brakpan airport (FABB), een half uur rijden ten oosten van Johannesburg International airport. De club heeft zich gespecialiseerd in bushvliegen en trainingen. Daarnaast is het mogelijk om bij Sky Africa een ICAO license te behalen, of om relatief goedkoop uren te bouwen in een fantastische omgeving. Regelmatig komen vliegers van Lufthansa, TAP en Qantas bij een stop-over op Johannesburg naar Brakpan, om een kist te huren voor een mooie bushtrip.
20
Terug naar de basis De eerste twee dagen van de cursus staan in het teken van de ‘foreign license validation’. Ik maak kennis met mijn instructeur Glen, een exluchtmachtvlieger met inmiddels duizenden uren aan ervaring in de Zuid-Afrikaanse bush. Het programma start met diverse briefings: over de regels die rond de JNB TMA gelden, high altitude operations en voorzorgslandingen. Wanneer Glen tevreden vaststelt dat het met de kennis goed zit, mag ik aan het werk en de voorbereiding doen voor mijn eerste vlucht in het Afrikaanse luchtruim. Het is echt weer terug naar de basis: geen GPS, geen hulp van VOR-radialen of andere
navaids, maar puur de kaart, pilotage en dead reckoning. Met de kaart op tafel goochel ik met de rekenschijf en zet de route uit. We vliegen tweeënhalf uur lang en doen diverse veldjes aan. De bush flying course werd gevolgd bij Sky Africa (www.skyafrica.com). Ze bieden diverse standaard trainingen op een C-150, C-172, C-182 of Piper Cherokee, maar in overleg kun je ook een cursus op maat laten maken naar je eigen wensen en budget. Ik ging zelf voor een week met een minder luxe verblijf, maar met wat meer vlieguren. Naast Sky Africa zijn er nog veel andere scholen en clubs die bushtraining aanbieden.
Ik prent mezelf alle herkenningspunten in voor de cross country check morgen, waarbij ook gediverteerd moet worden. Race- of landingsbaan Wanneer ik de volgende ochtend aankom op het veld, begrijp ik waarom al die dixi-toiletten pal langs de runway staan opgesteld: het is tijd voor de maandelijkse autorace die op de baan wordt gehouden. Bij vliegverkeer worden de races tijdelijk gestaakt. Wonderlijk, maar voor de vliegclub vormt het een goede inkomstenbron. Ik maak het verplichte air law-examen en bereid de checkvlucht voor. Dan steekt de wind op, en goed ook: helaas teveel om te vertrekken van baan 18-36. Echter: de grasstrip 03-21, die al tijden niet gebruikt wordt, en niet eens is opgenomen in Brakpans airfield information, is met deze windconditie wellicht een optie. Ik spring met mijn examinator Tony in een open truck en we rijden over het baantje voor een inspectie. Het gras is halflang, er zijn niet al teveel hobbels en kuilen. Runway 21 it is, let’s go! Het illustreert de mentaliteit van de vliegers bij Sky Africa. De grasbaan is erg kort, en alleen door vroeg te roteren, flaps te trekken en snelheid op te bouwen in grondeffect, komen we weg. Naast de normale onderdelen van een CPL check komen vervolgens spin en spiral dive recovery aan de orde en moet ik slagen voor het onderdeel low flying. Op minder dan 50 ft, met een hoge powersetting en de neus omhoog getrimd, scheur ik over de velden. Te gek, waar kan dit nou! Ik ben tevreden en de examinator ook. Er zijn geen regels omtrent de tijd ‘from throttle to bottle’ en bij terugkomst schenkt hij direct een goed glas Suid-Afrikaanse wijn voor me in. Vanaf nu mag ik als PIC fungeren in ieder Zuid-Afrikaans geregistreerd kistje. Loslopend wild En dan begint het avontuur pas echt. Mijn instructeur kent de leukste veldjes, met de meest wonderlijke namen: Klipriver, Zebra, Driefontein, Bierman Estate... iedere paar minuten doen we wel weer een strip aan, steeds voorafgegaan door een nauwkeurige runway inspectie. Het is hierbij ook van belang om de obstakels in de uitklimrichting op te merken. Dat blijkt soms kritischer dan ik in eerste instantie denk: door de hitte en hoogte klimmen we op vol vermogen met amper 200 voet per minuut. Ik oefen verschillende technieken: vele short-field take-offs en landings, verschillende slopes, softfield- en crosswindlandingen. Het is een behoorlijk intensieve manier van vliegen, en ik kan al snel 50 landingen bijschrijven. Het belangrijkste is voor mij het plezier en de vrijheid die ik hier ervaar, en het zelfvertrouwen dat ik opbouw. Je leert om de kist volledig te
Een foreign license validation blijft 60 maanden geldig, of tot het moment dat je eigen license verloopt. De validation bestaat uit een geschreven air law-examen, een general flight check ride met een instructeur en een cross country navigatievlucht met een examinator. Deze check staat ongeveer gelijk aan een CPL-examen. Het is raadzaam om in Nederland eerst een checkout te doen indien je niet geheel current bent. De tijd voor het papierwerk kan worden verkort door vooraf alle benodigde documenten op te sturen, zodat je license bij aankomst in Afrika al klaar ligt.
beheersen, de limieten te kennen en hiermee te werken. De laatste avond landen we op Kunkuru, een prachtige lodge middenin de bush, waar we die nacht zullen blijven. We maken een call dat we eraan komen, en de rangers zorgen ervoor dat de runway vrij is van loslopend wild. Dat is geen overbodige luxe: eerder die dag had ik bijna een springbok gefileerd met mijn propeller. Ondanks een uitgebreide runway inspectie, sprong het dier na een touch and go plotseling op de strip tijdens het uitklimmen. En zo leer ik gedurende de cursus wat voor specifieke vaardigheden het bushvliegen vereist. Ook pik ik een en ander op over survival, wildlife en technisch onderhoud – iedere bushvlieger moet bijvoorbeeld een V-snaar kunnen vervangen mocht hij ergens stranden. De week vliegt om. Het moment is daar om de laatste full stop landing op Brakpan te maken. Via mijn headset hoor ik Glen zeggen: ‘Now that was beautiful darling.’ En dat is exact mijn gedachte: wat een week!
21
