PROJECTPLAN KUS ME NOG EENS WAKKER

projectplan ‘kus me nog eens wakker’

PROJECTPLAN ‘KUS ME NOG EENS WAKKER’ Inleiding Als uiterlijk vertoon geen rol meer speelt en je niet meer beheerst wordt door je gedachten, als het begrip tijd niet meer bestaat, wat gebeurt er dan met je? Wat blijft er precies van je over, als je lichaam afbrokkelt en je brein helemaal in de war is? De auteurs van het project ‘kus me nog eens wakker’, fotograaf Bert Verhoeff en schrijver Gerrit Molenaar, nodigen het publiek uit om samen met hen een intiem kijkje te nemen in het leven van negen mensen die in meer of mindere mate te kampen hebben met dementie. Om samen te leren dat, als wij hun in essentie willen zien voor wie ze zijn, we misschien een andere bril op moeten zetten dan die we normaal dragen. Er bestaan wellicht meer werkelijkheden, meer waarheden dan alleen diegene waar wij zelf ons – soms krampachtig- aan vasthouden. Door voor die mogelijkheid open te staan, bieden we ruimte om tot echt contact te komen met demente mensen, die vaak letterlijk in een andere dimensie lijken te leven. In die andere wereld kunnen dromen een realiteit worden. Kan een mooie zomerdag ontelbare malen worden herbeleefd. Kan liefde gaan bloeien als nooit tevoren. Maar er is ook veel pijn, er is verdriet, onbegrip, wanhoop, angst voor het onbekende. Het is tegelijkertijd verschrikkelijk en mooi. Het is leven onder een vergrootglas. Voor fotograaf en schrijver is dit project ook een persoonlijke zoektocht naar de kern van het bestaan, naar de sleutel tot geluk. Wat doet dementie met ons? Hoe verandert het diepe contact met deze mensen ons in ons menszijn? Zijn wij in staat om los te komen van ons cynisme, van onze onzekerheid, van ons vastgrijpen aan ‘schijnzekerheden’, zoals werk, familie, een huis, een auto, lichamelijke gezondheid, een vast inkomen? De demente hoofdpersonen in dit boek houden ons een spiegel voor. Zij leren ons dat alles dat we om ons heen opbouwen instabiel is. De enige stabiele factor in ons leven is ons zelf. Alleen door ons zelf te zijn, door onze aangeklede buitenkant af te stemmen op onze naakte binnenkant, kunnen we het diepste geluk ervaren. En liefhebben als nooit tevoren.

1


Over de auteurs Het project ‘kus me nog eens wakker’ is een samenwerkingsverband van initiatiefnemer Gerrit Molenaar, schrijver en dichter, fotograaf Bert Verhoeff en ontwerpbureau Heijdens Karwei van Teun van der Heijden. Bert Verhoeff (1949) is een gerenommeerd en gelauwerd fotograaf, woonachtig in Bussum, die jarenlang voor de Volkskrant werkte en de laatste jaren zelfstandig projecten maakt. In het voorjaar en in de zomer van 2010 waren er solotentoonstellingen van hem te zien in het Singer Museum in Laren, in de Janskerk in Haarlem en in Open Stal, een jaarlijkse kunst- en kijkroute in Friesland. Verhoeff werkte eerder samen met Molenaar als buitenlandcorrespondent in Sydney, Australië. Zijn website: www.bertverhoeff.nl Verhoeff won in 1984 de Zilveren Camera en werd in 1988 gekozen tot Fotojournalist van het Jaar. Daarnaast had hij solotentoonstellingen, onder meer in het Rijksmuseum, de Nieuwe Kerk, de Tweede Kamer, het Edam's Museum, het Persmuseum, op Fotofestival Naarden en bij ABN/AMRO. De fotojournalistiek heeft hij de laatste jaren op een zacht pitje gezet om zich te concentreren op bijzondere projecten zoals deze. Fotoboeken van zijn hand: -

De Rode Loper - 100 jaar sociaaldemocratie, met Taco Anema, 1994 De boomgaard der gelukzaligen - met teksten van Nescio, 1999 Van Tibooburra naar Packsaddle - over Australië, met August Willemsen, 2001 De lange mars van Wim Kok, met Jan Tromp, 2002 Het wonder van Waterland, met Marian Spinhoven, 2004 Langs het IJsselmeer, met Rolf Bos, 2007 Kuiven en Kraplappen, met Hannes Wallrafen en Reinie van Goor, 2009 Bij ons in het Gooi, 2010

Gerrit Molenaar (1968) is het schrijverspseudoniem van de in Maastricht woonachtige econoom en journalist Gerrino Mulder. Hij was onder meer persvoorlichter van NOC*NSF en buitenlandcorrespondent van het Algemeen Dagblad en het ANP in Australië. In 2004 stond hij aan de basis van het live vanuit Athene uitgezonden, dagelijkse BNN tv-programma ‘Met 1 been in de finale’, dat een doorbraak betekende voor de acceptatie van gehandicaptentopsport op de Nederlandse tv. Molenaar schrijft sinds een jaar literaire teksten en werd in januari 2011 voor het eerst met drie gedichten opgenomen in de bundel ‘dansen op de maat van het ogenblik’ van uitgeverij Augustus, met de 100 beste gedichten van de Nationale Gedichtenwedstrijd 2010. Leuk detail is dat één van die drie gedichten is geschreven samen met een demente mevrouw uit Maastricht in het kader van het project ‘kus me nog eens wakker’. Teun van der Heijden is een vooraanstaand ontwerper van fotoboeken. Vanuit zijn in Amsterdam gevestigde bureau Heijdens Karwei werkt Van der Heijden o.m. voor de organisatie van World Press Photo, het Fotofestival Naarden en Amnesty International. Van der Heijden werkte de afgelopen jaren samen met gereputeerde fotografen als Kadir van Lohuijzen en Stanley Greene. Zijn website: www.heijdenskarwei.com.

2


Inhoudsomschrijving van het project Het project kus me nog eens wakker is een boekpublicatie en een landelijke, reizende multimediapresentatie, waarbij fotografie, film, audio en tekst op artistieke wijze met elkaar verbonden zijn. Het brengt op een verrassende manier een gevreesde aandoening voor het voetlicht. De makers willen met dit project mensen tot nadenken aanzetten en hen laten nadenken over lichamelijk verval en geestelijke aftakeling en de vraag oproepen of dit niet zodanig onlosmakelijk met het leven is verbonden dat we daar op een meer natuurlijke en ontspannen manier mee om zouden kunnen gaan. Uitgangspunten Initiatiefnemer is schrijver Gerrit Molenaar. Hem was al langer opgevallen dat dementie voornamelijk als pijnlijk en mensonterend wordt gezien, voor patiënten én hun familie. Op verjaardagen wordt er zuchtend over gepraat – maar meestal over gezwegen. In publicaties wordt dit onderwerp uiterst zwart-wit weergegeven, met de nadruk op zwart. In gesprekken met fotograaf Bert Verhoeff bleek Molenaar een gevoelige snaar te raken: ook de fotograaf vindt dat de onverwachte, positieve, lichte, soms zelfs humoristische kanten die de aandoening met zich mee brengt, veel te weinig aandacht krijgen. Daarnaast vinden ze dat de verzorging van mensen met dementie veelal als een zware en ondankbare taak wordt gezien, terwijl werken met dementerende mensen ook vele andere facetten heeft. Schrijver en fotograaf besloten daarom dit onderwerp vanuit hun eigen disciplines nader te onderzoeken en vorm te geven. Opzet Verhoeff en Molenaar gaan in dit project op zoek naar de diepere betekenis van dementie; ze willen in beeld brengen hoe mensen omgaan met (de eerste tekenen van) dementie. Hoe zij op vindingrijke wijze proberen wegvallende zekerheden te maskeren en in te passen in hun nieuwe situatie die ze tegelijk ontkennen. Daarnaast kijken Verhoeff en Molenaar of ze de esoterische kant van deze aandoening inzichtelijk en voelbaar kunnen maken om zo dit zware onderwerp in een ander perspectief te kunnen plaatsen. Dat doen ze door langdurig in verpleeghuizen te verblijven en hun bevindingen met zorg vorm te geven. Aan de ene kant met verrassende foto’s, maar ook via filmbeelden, muziek en (gesproken) gedichten en literaire teksten, in sommige gevallen door dementerende mensen zelf gemaakt of uitgesproken. Medewerkende zorginstellingen Bij de totstandkoming van het project wordt intensief samengewerkt met de zorginstellingen Sevagram, Vivre en Mosae Zorggroep. Tevens wordt samengewerkt met Alzheimer Centrum Limburg bij het selecteren van geschikte kandidaten voor het project die nog thuiswonend zijn. Concreet eindresultaat Doel is om een gemêleerd publiek te bereiken in de directe omgeving van mensen met (beginnende) dementie: familie en verzorgenden. Maar óók willen de auteurs mensen raken die (nog) niet eerder met dit onderwerp te maken hebben gehad, hen op een onnadrukkelijke manier met de vele en uiteenlopende facetten van dementie kennis laten maken. De makers denken dat dit project - naast het zichtbaar en bespreekbaar maken van dit doorgaans eenzijdig belichte onderwerp - verschillende mogelijkheden biedt om informatieve en/of discussiebijeenkomsten te organiseren. Het project verschijnt in boekvorm, maar reist ook in de vorm van een overrompelende, multimediale presentatie door het land, langs zorginstellingen, medische opleidingen, stadsbibliotheken en Alzheimercafé’s.

3


Belang van het project Met 250.000 dementiepatiënten in Nederland krijgt vrijwel iedereen in zijn omgeving wel (eens) te maken met deze hersenaandoening, in de relationele sfeer of op het werk. Door een nog steeds toenemende levensverwachting worden het er alleen maar meer. We weten niet precies wat er in het hoofd van een dementerende omgaat. Maar met visuele communicatiemiddelen kan het gevoel van dementerenden wel in beeld worden gebracht. Fotografie en film zijn krachtige communicatiemiddelen. Het kan een bredere visie op dementie bewerkstelligen én de uiteenlopende kanten zichtbaar maken van werken met dementerenden. Op dit moment is het beeld van dementie nog altijd vooral: ‘zwart’, ‘vreselijk’, ‘mensonterend’, ‘het ergste dat je kan overkomen’. De auteurs van dit project willen daar iets tegenover stellen. Op basis van hun ervaringen willen ze laten zien dat het ook mogelijk is om van dementie iets te leren, met positieve effecten voor de demente mens en voor familieleden en andere verzorgenden. Er komen bij dementie regelmatig onverwachte dingen naar boven, die soms pijnlijk kunnen zijn, maar ook nieuwe deuren kunnen openen om de mens in alle volledigheid beter te leren kennen. We spreken nadrukkelijk van mensen en niet van patiënten. Dat onderscheid is in dit project van zeer groot belang. Het project leert het publiek om te kijken naar het grotere plaatje van wat een mens nou eigenlijk precies is en hoe gecompliceerd en genuanceerd dat ligt, terwijl we in onze samenleving juist zo gewend zijn om op iedereen zo snel mogelijk een ‘stickertje’ te plakken. De auteurs willen met dit project vanuit hun persoonlijke beleving tonen dat het mogelijk is om een veel dieper contact te krijgen door in de werkelijkheid van de dementerende mens te treden; door bijvoorbeeld open te staan voor de mogelijkheid dat een demente vrouw daadwerkelijk haar 135 jaar oude vader voor haar ziet staan, in plaats van direct te zeggen dat zoiets onmogelijk is. Om die houding te kunnen aannemen, moeten bestaande zekerheden en rationalisaties los worden gelaten. Je verstand (tijdelijk) aan de kant zetten en puur op gevoel werken is niet makkelijk, maar het is mogelijk. En het levert zowel de dementerende persoon als de bezoeker een hele rijke en nieuwe levenservaring op. Levenservaring is een moeilijk kwantificeerbaar begrip, maar daarmee niet minder relevant. Indirect zal beter contact met de dementerende mens naar onze overtuiging (dit is niet op wetenschap gestoeld, slechts op basis van onze eigen perceptie) tot een hogere kwaliteit van leven leiden (van de demente persoon, maar ook van mantelzorger(s) en andere familieleden en naasten), alsmede tot veel meer ‘rust in de tent’ en daarmee ook aanleiding geven tot een mogelijke besparing op personele kosten in verpleeghuizen. Door te kijken naar dementie als een levenservaring in plaats van als een afgrijselijk voorportaal van de dood zal het ook voor mensen die werkzaam zijn in de zorg veel meer een levensbepalende uitdaging worden om daarmee aan de slag te gaan dan een loden last. Indirect hoopt dit project hiermee het imago van het werken in de zorg te verbeteren. Publieksbereik De landelijke opening van dit project vindt plaats op Wereld Alzheimer Dag, woensdag 21 september 2011, in Museum Het Dolhuys in Haarlem. Museum Het Dolhuys, het nationaal museum voor psychiatrie, heeft in de eigen vaste expositie een gedeelte ingeruimd voor één van de hoofdpersonen uit het dementieproject ‘kus me nog eens wakker’. Het Museum ondersteunt tevens inhoudelijk de boekpublicatie en de reizende presentatie. Op basis van de reputaties van de makers van dit project, in combinatie met de bijzonderheid van het project en de gezamenlijke PR-kracht van museum Het Dolhuys en uitgeverij De Jonge Hond, zal het project ruimschoots landelijke publiciteit genereren.

4


De auteurs zullen voor presentaties o.a. Alzheimercafé’s en verpleegtehuizen in het land bezoeken. Ter promotie van de presentatie ontvangt men flyers om te versturen aan klanten en relaties, samen met een uitnodiging voor een bijzondere avond, alsmede posters om op te hangen in bijv. omliggende verpleeghuizen of andere belangrijke publieke locaties waar de doelgroep komt. Fragmenten van het project zullen ruimschoots worden verspreid via de moderne sociale media, zoals YouTube, Flickr en Facebook. Financiering De auteurs financieren het project deels uit eigen middelen, uit uren die de makers er vrijwillig in steken, alsmede uit opbrengsten die uit het project voortkomen, bijvoorbeeld boekverkoop. Omdat dit onvoldoende is, doen de makers tevens een beroep op uiteenlopende fondsen waarvan de doelstellingen aanknopingspunten bieden om daar met mogelijk succes een bijdrage aan te vragen voor het project. Fondsen worden aangevraagd via een aparte stichting, de Stichting KunstHart.

5


BASISGEGEVENS BOEK ‘KUS ME NOG EENS WAKKER’ Synopsis Een uniek vormgegeven, lichte, bijna dromerige, kleurrijke benadering in foto en tekst van de gevreesde aandoening dementie, in diverse stadia, bij een tiental mensen die ruim een jaar lang worden gevolgd. In het boek pogen de auteurs de lezer een kijkje te geven in de gedachten- en leefwereld van de demente persoon. Het is de bedoeling van de auteurs dat daarmee de basis wordt gelegd voor het dieper begrijpen van de demente mens, waardoor op termijn een beter contact met demente mensen mogelijk is. In het boek wordt de lezer in feite uitgenodigd om open te staan voor een andere wereld dan waar zij normaal in verkeren. Dit is geen eenvoudige uitdaging, maar beslist de moeite waard. Het boek beslaat ca. 248 teksten fotopagina’s en is vanwege de grote foto’s gemaakt van hoge kwaliteit papier. De teksten zijn afgedrukt op zeer fragiel wit papier op een ander formaat dan de fotopagina’s, in gedachten het beste voor te stellen als een soort boekenlegger van rijstpapier. Het boek bestaat uit een korte introductie, vervolgens een combinatie van grote foto’s en ‘voorzichtige, gevoelige’ teksten en tenslotte een epiloog over wat het project voor de auteurs heeft betekend. Lezers die meer willen weten over de geschiedenis van de geportretteerde personen worden in het boek verwezen naar de projectwebsite www.kus-me-nog-eens-wakker.nl waar zij basisinformatie kunnen vinden over de betreffende personen, inclusief historische foto’s. Kortom: van de lezer wordt een inspanning verwacht om echt door te dringen tot de materie. Een uniek aspect van het boek is dat in diverse gevallen de teksten zijn geschreven door middel van een co-productie tussen de demente persoon en de schrijver. Doelgroepen - medewerkers in de zorg - vrijwilligers in de zorg - management van zorgorganisaties - familieleden van dementerende mensen - mantelzorgers van dementerende mensen - algemeen publiek dat direct of indirect binding heeft met het onderwerp dementie Oplage De auteurs van het boek mikken op een eerste oplage van 6.000 exemplaren, waarvan het merendeel collectief wordt verkocht aan zorgorganisaties. Verkoopkanalen Zorgorganisaties Projectwebsite Directe verkoop tijdens presentaties Boekhandel Personalisatie boek per zorginstelling Bij afname > 500 boeken is het mogelijk om zonder meerprijs enkele gepersonaliseerde pagina’s in het boek op te laten nemen, zodat het boek een specifiek kado kan zijn namens een specifieke organisatie. In verband met het artistieke ontwerp van het boek heeft een aparte brief met toelichting bij het boek de voorkeur van de auteurs. Prijs Verkoopprijs boek in de winkel: € 29,50 Voorverkoopprijs via internet en andere kanalen € 19,50 (excl. € 3, verzendkosten) Verkoopprijs boek bij collectieve afname > 500 stuks: € 15,Verkoopprijs boek bij collectieve afname > 2.000 stuks: € 13,50 Verkoopprijs boek bij collectieve afname > 3.000 stuks: € 12,00

6


Verzendkosten Het boek zal ca. 500 gram wegen. De verzendkosten binnen Nederland bedragen dan ca. € 3,- per boek (indien per stuk verstuurd en inclusief envelop en handling). Bind- en drukproces In het ontwerp van het boek komt de aandoening dementie ook tot uiting, kort samen te vatten als: ‘gestructureerde chaos’. Dit unieke ontwerp vraagt extra inspanningen van ontwerper, binder en drukker. De ontwerper van het boek heeft zeer veel ervaring met het maken van boeken en zal zijn uitgebreide netwerk van binders en drukkers zo scherp mogelijk laten offreren, mits zij in staat zijn om aan de kwalitatieve minimumvoorwaarden te voldoen die aan dit boek worden gesteld. Specifieke details boek - 248 pagina’s - full colour - groot formaat: 210 x 278 mm staand - pagina’s in drie verschillende breedtes uitgevoerd - binnenwerk: 150 grams Munken Polar Rough (foto’s) en 90 grams Munken Pure Rough (teksten) - binnen- en buitenomslag: 300 grams Munken Polar Rough - afwerking: genaaid Otabind in 4 pag’s omslag Tijdspad Het boek zal eind september 2011 klaar zijn.

7


BASISGEGEVENS REIZENDE PRESENTATIE ‘KUS ME NOG EENS WAKKER’ Synopsis Een overrompelend, multimediaal spektakel van beeld, geluid en tekst, waarbij de gevreesde aandoening dementie op een totaal andere manier wordt gepresenteerd dan gebruikelijk. De reizende presentatie haakt aan bij de boekpublicatie, maar biedt veel meer: Algemeen 1. In de zaal worden ruim voor de presentatie begint geurpotjes gezet, bijvoorbeeld met de geur van anijs, stroopwafels, pannenkoeken. Als alternatief kan met de organisatie worden afgesproken dat het publiek in de zaal verse stroopwafels (kruimels) krijgt aangeboden met een glas anijsmelk. 2. Buiten de zaal en in de zaal worden ruim voor de presentatie enkele grote tekstvellen opgehangen (formaat ca. 2 meter hoog en 50 centimeter breed?). Deze tekstvellen zijn bevestigd aan een soort grote kledinghangers. Eenvoudig op te hangen, ultralicht, misschien zodanig dat het ook kan ronddraaien (?). Ca. 10 stuks. 3. Buiten de zaal en in de zaal worden ruim voor de presentatie enkele grote foto’s opgehangen met de beste foto’s uit het boek. Ca. 20 stuks. Posterformaat 100 x 70 (zoals de eerdere filmposters?). Hoe krijgen we dit strak, eenvoudig op te hangen en eenvoudig mee te nemen in de auto? 4. Buiten de zaal staat een tafel voor boekenverkoop. 5. Indien voldoende financiën voor het project: bezoekers van de presentatie krijgen een gimmick mee, bijv. een magic cookie, met daarin verwerkt een verwijzing naar de website en een sterke tekst-zin ter overdenking. 6. Kan er nog iets met de kleurstelling worden gedaan? Mintgroene stofbekleding / achtergrond? Vloeistofdia’s inzetten? 7. Op de achtergrond zijn tijdens de gehele presentatie, via beamer geprojecteerd op grote wand (of scherm), continu –bij wijze van een soort ‘behangetje’- filmbeelden te zien (zonder geluid) van ruimtes in een verpleeghuis. Daar gebeurt in principe niets (hooguit heel subtiel). Dit zijn ruimtes zoals de verlaten kamer van een bewoner, een verlaten kapsalon, een lege woonkamer (waar gespeeld wordt met licht en donker), een lege gang (met een pauw die naar binnen wil), een andere lege gang die helemaal versierd is, een volière met kanaries, een leeg terras en een tuin met kippen. Lange versie presentatie (2 uur) 1. Alle TV’s staan op ruis als de bezoekers binnenkomen. Daarna gaat het testbeeld aan. Vervolgens gaan alle 1 voor 1 (met tussenpauzes) de filmpjes spelen op 5 plasma-tv’s tegelijkertijd, aangestuurd door een centrale computer die vijf filmpjes aanstuurt via een speciaal programma. Duur ca. 10 minuten. 2. Literaire voordracht, inclusief inleiding en nawoord, begeleid met een serie op de plasmaschermen vertoonde fotobeelden op de achtergrond. Duur ca. 15 minuten. 3. Digitale kijkdozen. Op de plasmaschermen worden de demente hoofdpersonen van ons project 1 voor 1 (of allemaal door elkaar op verschillende schermen tegelijk?) via een flashpresentatie aan het publiek voorgesteld. Ca. ½ - 1 minuut per persoon, beginnend met het hoofd in beeld, langzaam inzoomen en dan vervolgens naar binnen en daar vanuit plaatjes / foto’s laten zien. Het publiek in de zaal kan vervolgens 1 persoon uitkiezen. Hier laten we op de plasma-schermen een rustige slideshow van zien. Ik ga met het publiek praten, over wat deze persoon voor ons, voor Bert Verhoeff en voor mij, heeft betekend, wat deze persoon met ons heeft gedaan. Duur ca. 20 minuten. PAUZE 30 MINUTEN 4. Audio-presentatie (met wat voor apparatuur afgespeeld? eventueel via de plasma-tv’s?), begeleid door groot geprojecteerde filmopnames van lege ruimtes in een verpleeghuis; er gebeurt in principe niets in die ruimtes en er is tijdens de presentatie geen ander geluid dan de audio-opname; ca. 15 minuten. 5. Literaire voordracht (bijv. over mevrouw Boer of mevrouw Kok, voorlezen uit hun werk), inclusief inleiding en nawoord, begeleid met een serie op de plasmaschermen vertoonde fotobeelden van / over Anneke op de achtergrond. Duur ca. 15 minuten.

8


6. Persoonlijke presentatie van de auteur over wat het project met ons heeft gedaan, wat het voor ons heeft betekend. Gesprek hierover met de zaal. Korte versie presentatie (1 uur) De pauze en een literaire voordracht worden uit het programma weggesneden. De volgorde wordt aangepast: 1, 2, 4 en tenslotte 3 + 6 gecombineerd. Toegangsprijs presentatie Gemikt wordt op publieke locaties, waarbij de toegang gratis is. Het publiek mag een vrijwillige bijdrage achterlaten, waarvan de opbrengsten ten goede komen aan het wetenschappelijk onderzoek van prof. dr. Frans Verhey c.s. naar jong-dementie. Prijsstelling presentatie Een presentatie (lang of kort) kost standaard € 500,- (excl. BTW) en excl. reiskosten op basis van € 0,25 per km vanaf Maastricht. Een presentatie wordt gegeven op voorwaarde dat op locatie de benodigde voorzieningen (stroom, catering, technische ondersteuning, e.d.) aanwezig zijn en dat na afloop van de presentatie boekenverkoop mogelijk is. Een organisatie die gegarandeerd minimaal 100 boeken afneemt a € 19,50 per boek ontvangt de presentatie tegen de halve prijs, dus voor € 250,- (excl. BTW). Een organisatie die gegarandeerd minimaal 500 boeken afneemt a € 15,- per boek ontvangt een presentatie gratis. De presentaties zijn met name aantrekkelijk voor zorginstellingen die hun personeel op een andere manier naar dementie willen laten kijken. Tevens geschikt voor familieleden en mantelzorgers van dementerende mensen. Ideaal voor zorgcongressen en –symposia. Ook geschikt voor opleidingen medicijnen en psychologie. Om kleinere locaties (bijvoorbeeld Alzheimercafé’s), die vaak minder budget hebben dan grote organisaties, ter wille te zijn, zullen de auteurs deze locaties voorzien van gratis promotiemateriaal, waarmee zij meer publiek kunnen trekken. Ook zullen de auteurs voor organisaties/locaties die weinig budget hebben, een aangepast tarief hanteren, dat in gezamenlijke overeenstemming tot stand komt. Presentaties voor scholen In het kader van de maatschappelijke vorming is het mogelijk de presentatie, qua toon enigszins aangepast naar de doelgroep, ook te geven op middelbare scholen. Daarbij kan aan een presentatie op school vervolg worden gegeven door met middelbare scholieren demente mensen te bezoeken en door de scholieren op eigen wijze de (levens)verhalen van demente mensen op te laten tekenen c.q. in beeld te laten brengen via film of fotografie of andere kunstzinnige uitingen. Deze educatieve presentatievorm wordt in de zomer gezamenlijk met Museum het Dolhuys in Haarlem voorbereid. Ondersteunende website Bezoekers die na afloop van de presentatie meer willen weten over de geschiedenis van de geportretteerde personen worden verwezen naar een website waar zij basisinformatie kunnen vinden over de betreffende personen, inclusief historische foto’s. Deze website wordt in de zomer van 2011 gebouwd onder de titel www.kus-me-nog-eens-wakker.nl. Doelgroepen - algemeen publiek - medewerkers, vrijwilligers, management van zorginstellingen - familieleden van dementerende mensen - mantelzorgers van dementerende mensen - middelbare scholieren - bezoekers van zorgcongressen - bezoekers van Alzheimercafé’s - studenten medicijnen en psychologie Tijdspad De reizende presentatie wordt op Wereld Alzheimer Dag, woensdag 21 september 2011, ten doop gehouden in Museum Het Dolhuys te Haarlem. Vanaf die datum zal de presentatie door Nederland reizen.

9


SPECIALS Partners van dit project kunnen rekenen op een speciale behandeling. Daarbij kan gedacht worden aan: -

presentaties door de projectmakers aan Raad van Bestuur, Raad van Toezicht, topmanagement, locatiemanagers, etc., inclusief mogelijkheid tot discussie

-

gebruik van foto’s, films, audio-opnames voor intern gebruik, denk aan kantoorwandbekleding, ingelijste foto’s, posters, etc.; met name afdelingen communicatie van zorginstellingen zitten te springen om niet-cliché-matige beelden uit de zorg; voor hen kan het rijke beelden geluidsmateriaal van ‘kus me nog eens wakker’ een uitkomst betekenen

-

verwerking van elementen van het project in intern instructiemateriaal voor personeel, met name ten behoeve van opleidingen die erop gericht zijn het personeel vanuit het maïeutisch zorgconcept de cliënten te laten bedienen (volgens dit concept staat het gevoel, de intuïtie, van de zorgmedewerker voorop; medewerkers worden uitgedaagd om op dit pure gevoel te reflecteren en hieruit een stabiel kompas te destilleren voor het dagelijks handelen)

-

op basis van bestaand projectmateriaal tegen kostprijs (d.w.z. zonder auteursfee) maken van een speciaal magazine (of gedeelte daarvan) over dementie voor personeelsleden en relaties

-

uitnodiging voor de landelijke opening van het project in Museum Het Dolhuys in Haarlem op woensdag 21 september 2011, Wereld Alzheimer Dag

-

presentaties door de projectmakers op speciale gelegenheden aan personeelsleden, mantelzorgers, vrijwilligers, familieleden van cliënten en andere relaties van de organisatie; dit kan bijvoorbeeld worden gekoppeld aan geschikte dagen zoals ‘de dag van de vrijwilliger’ op woensdag 7 december 2011, ‘de dag van de mantelzorger’ op donderdag 10 november 2011 of ‘de dag van de thuiszorg’ op vrijdag 23 september 2011

Afhankelijk van de binnen het partnership gemaakte afspraken worden op maat prijsarrangementen gemaakt of worden deze specials door de auteurs als tegenprestatie aangeboden aan de organisatie.

10


TEGENPRESTATIES VOOR SPONSORENDE INSTELLINGEN EN FONDSEN Zorgorganisaties die een afnamegarantie bieden, alsmede zorgorganisaties en fondsen die op andere wijze het project financieel mogelijk maken, kunnen rekenen op een tegenprestatie. Om het karakter van het kunstproject non-commercieel te houden en de artistieke inhoud van het project te waarborgen, geven de auteurs van het project er de voorkeur aan om deze tegenprestatie te leveren op een persoonlijke wijze, tevens passend (op maat) bij de betreffende organisatie. Daarbij kunnen de volgende tegenprestaties in aanmerking worden genomen: 1. Opname van gepersonaliseerde pagina in het boek (bij afname van minimaal 1.000 boeken zonder meerkosten) 2. Achterin het boek wordt een pagina opgenomen met een overzicht van ondersteunende organisaties 3. Op een informatiepaneel van de reizende presentatie wordt een overzicht opgenomen van ondersteunende organisaties 4. Op de projectwebsite wordt een pagina opgenomen met een overzicht van ondersteunende organisaties 5. In persberichten wordt informatie opgenomen met een overzicht van ondersteunende organisaties 6. In free publicity worden de namen van ondersteunende organisaties zoveel mogelijk genoemd 7. Bij grote presentaties van het project op een publieke locatie worden ondersteunende organisaties uitgenodigd aanwezig te zijn 8. Bij een afname van minimaal 500 boeken of een financiële bijdrage > € 5.000,- verzorgen de auteurs van het project kosteloos een presentatie-avond; de doelgroep wordt bepaald door de ondersteunende organisatie 9. Bij een afname van minimaal 2.000 boeken of een financiële bijdrage > € 10.000,- verzorgen de auteurs van het project kosteloos twee presentatie-avonden; de doelgroep wordt bepaald door de ondersteunende organisatie 10. Bij een afname van minimaal 3.000 boeken of een financiële bijdrage > € 20.000,- verzorgen de auteurs van het project kosteloos twee presentatie-avonden; de doelgroep wordt bepaald door de ondersteunende organisatie; tevens verzorgen de auteurs –indien gewenst- een special magazine over dementie c.q. artikelen over het project voor bijv. personeelsblad of relatiemagazine tegen kostprijs (d.w.z. zonder auteursfee) en op basis van bestaand projectmateriaal

Maastricht, juni 2011

11

PROJECTPLAN KUS ME NOG EENS WAKKER

Recommend Documents