PRIJS 15^ BELGISCHE ^{\ Pif\

—

PRIJS 15^

ELEGÏB i i^ïS AMATi w

w

1

y

^—urn—WL

I -

^ ^^^

^m^^^M^^Mf ^ ^^.u^rJr:

. ^ JM IW.WM^ J(ml..iui)o ówmu, jomo.

^on Amant, il est en guerre en T^aroc Jöi peur, mon coeur est triste et dit, i] ne reviendra pas. ÖN

Dt'cdu'W/.

^m

^I est venu, 5nais, mon Oieu, ses yeux sont fermés et jamais il ne verra les larmes cjui brillent sur mes Joues/

BELGISCHE ^{\ Pif\

^■^

UW, •■, -.""T^^^^^^^^^^^p*P

^"^

^^^^^^^^^^^"

,8 JB 'T IN 3S3BN BOEK 3LE3BST, OJSLOOP JE 'T NffiT! Maandagmorgen 18 Januari 1.1. werd de Flora in rep en roer gebracht door het ontstellende bericht, dat mevrouw Else Grassaju, die een dag of wat te voren door een mug gebeten was, plotseling, in de nacht van Zondag op Maandag, in het Burgerziekenhuis moest worden opgenomen. Het was vreeselijk voor mevrouw Grassau, maar ook voor de directie van de Flora, die natuurlijk-, als er geen spoedige redding kwam, de^voorstellingen van de Australische Nachtegaal moest staken. En die redding kwam! De directie vond één van de koristj es geschikt om de geweldig zware rol te vervullen, als .... ze durfde I Een groote artiste van naam, had natuurlijk geweigerd de rol in één dag van een kunstenares als mevrouw Grassau over te nemen, want het zou schade kunnen doen aan haar goede reputatie, maar een koormeisje die de moed heeft, kan alleen maar óf koormeisje blijven, óf hooger op komen, en het koristje die door de directie mtverkoren was, ze deed het en mèt succes I Met zeer, zeer veel succes, zooveel, dat ze wellicht nooit meer koriste zal behoeven te zijn! En omdat ik, als Cinema en Theater-interviewer een geweldige bemoeial^ ben, ben ik het meisje gaan opzoeken, na eerst de voorstelling van haar gezien te hebben! Het is een nietig persoontje, meer het Engelsche genre met een zeer mooie soepele stem die voor de toekomst veel belooft, als er zwaar gestudeerd wordt. Mej. Magda van Donk, zoo is de naam van de kleine ster vertelde mij ongeveer het volgende: Ik heb altijd zeer veel gevoeld voor het tooneel, maar het leven scheen voor mij altijd vol tegenslagen en nooit, ondanks dat ik mijn best deed, lukte het mij ook maar even te worden opgemerkt door mijn superieuren! Doordat mijn ouders altijd goede dilettanten waren, had ik ook een beetje artistenbloed in me en ik keek als de andere meisjes in de kleedkamers waren, altijd vol bewondering naar mevr. Grassau en zoo, zonder dat ik het eigenlijk zelf wist leerde ik die rol I Zij zat mij zoo in mijn hoofd gegrift, dat ik de eerste avond zelfs, absoluut niet zenuwachtig was! Een mug heeft gezorgd dat ik misschien carrière maak, en daarom heeft het technisch personeel mij een mug in een hangertje ten geschenke gegeven, als talisman. Nu ga ik flink studeeren, en misschien kan ik over êen jaar of wat zelf een groote rol creëeren, dan heb ik mijn doel bereikt! Zoon kleine durfal! Succes, kleine 23 jarige ster, en denk er aan: studeeren! De mug die mevrouw Grassau gebeten heeft, laat ze opzetten! rrwr»

«.SV- Ow -

.

v

,

.

„ ,

,,

IPAIISIEILVliSSCINIEIiSS EN PAPOEA'S

Door de Excelsior Film in den Haag, wordt hier te lande de intressante film uitgebracht, die door kapitein Frank Hurley in de tot nog toe onbekende streken van Nieuw Guinea is opgenomen. Meen niet, dat de kannibalen en de koppensnellers tot het verleden behooren; de heer Hurley heeft ze ontmoet en — vaak met levensgevaar — op het doek gebracht. Maar wat geeft Hurley om levensgevaar? Heeft hij al niet menige expeditie meegemaakt, de Zuidpool en het onbekende hart van Australië gefilmd en in den grooten oorlog voor heete vuren gestaan? Ten slotte rustte hij een expeditie uit met twee watervliegtuigen om de onbekende streken van Nieuw-Guihea, het land

van de koppensnellers, te ontdekken, en de zonderlinge avonturen, die hij tijdens dezen tocht beleefd heeft, zullen ongetwijfeld ook in ons land een groot publiek naar het theater trekken om daarvan het interessante te genieten. Twee dagen nadat de leden van de expeditie het land van de papoea's hadden betreden, kwamen de hoofden van de verschillende stammen hen begroeten, zij hadden zich prachtig opgetuigd en waren behangen met hondentanden en sapisapi, wat hun eenige kleedij was. Het doel van hun bezoek was een zwijntje te offeren aan de vliegmachine, wat de hoogste eer was, die zij aan het bovennatuurlijk monster konden bewijzen. Dan gaat de expeditie het land in, begeleid door wilde kreten „Keyamo, Keyamo", wat vaarwel wil zeggen. Het kostte evenwel moeite met een boot de rivieren op te gaan en het landschap op het doek te brengen. Kapitein Hurley had zich een heel klein bioscoopapparaat aangeschaft, dat zeer weinig woog en in 4e hand gehouden kon worden, en dat het in staat stelde tal van buitengewone opnamen te maken. Het was een apparaat van de bekende Fransche firma Debrie en de beelden, die er mee vervaardigd zijn, kunnen dan ook den toets doorstaan met die, welke door de duurste groote camera's zijn opgenomen. In Kaimari heeft de expeditie o.a. 14 dagen haar tenten opgeslagen ; de mannen keken heel onvriendelijk bij de eerste ontmoeting, maar een beetje „kuku" (tabak) deed veel. De wereld leek

den Engelschen, toen zij daar te midden dier onbeschaafde bevolking zaten, zoo ver af en zij gevoelden zich alsof zij op een andere planeet terecht waren gekomen. Het was een dorp met ongeveer 1500 inwoners, dis even vreemd waren als hun omgeving. Het ligt aan een bank van de Kaimari-rivier en is er trotsch op, dat het drie ,.voorsteden" heeft: Api, Kwai en Kaumai. Alle hutten zijn er gelijk en het eenige verschil tusschen rijk en arm bestaat in het aantal vrouwen, dat de mannen zich kunnen veroorloven er op na te houden. De volgende week zullen wij nog wat over deze vreemde bevolking, haar' zeden en gewoonten, meedeelen.

W^'jO

«D O-

.DO*

'D Q-

B Q.

-Da«

»EU»

-D O» BQ'

«B Q»

«D Q*

'EO«

u^ ^

r:jm^.

r

.-^-.H«.^--" u.,'."i;;-;. ...

;

"J—^■-

.■••■■

«Cl

a □

o Q

B

a

a o

n

a

ago Ck«S>C7

D

D

□

a a

o

□

1 \F.Zh Spaansche ^^^ schoonen zijn wel

behaalde zij een uit-

l beste dans- en iangsinds

zijn zij in het City Theater, Den Haag

langen tijd in ons land

en ook daar is hun

is

Zij

succes

enorm.

Iraden hel eerst op

hopen

dit

in Cabaret La Gaïté

nog langen tijd in ons land te behouden.

nummer

te

wat

opgetreden.

bundig succes. Thans

Amsterdam. Hier

a a

a

□ a □

ß

•

n

JÊÊL' ■■

^

M^J

JE ^SK

f pt^lo^

MNÉb * f^» / JP ^ ^W^^ji A KH ^jp

« 13

'K^pR^B^^-^aHC^^I ^H

a«

^B''iü^silÉ^l ■■■FjrM^ '^^E» >'^fc,-,'^H Si

m!l.

I ^^^H

a a

^

JRf ^vk

f^B[* f

Q •

□•

0

a

Q •

D

Wij

nummer

.^HBL

il '^^fc^J&A-. j^ ^Hr^

. «■

i

□

Sh1

^HFi''

KÜ^É BI «I i M^ft HM^.^-'i MwPs "' ".M

^IK HB ■^.^^■^

' ^ ■f

jS

■K*

'^Mr'"^ K4

□

v« B^" -■

a

5

DE

KANTMAAKSTER

NAAR H ET SCHIUDERU VAN VERMEER

^^ -C 3'

Da«-

>c a-

• ca*

• ca

• Ba«-

oa •••

..Ba?-

■ca

•DO'

►0

V

■^""

Vervolg „His Master's Voice' Kunst Gramophone opnamen. DA 596 Hebrew Lullaby . -. Grand Adagio from .Ballet Raymonda" Op. 57 'A. (met pianobegeleiding). DA 659 Waltz In D Major. . L. Stimmung,Op.32No.l

His Master's Voice Het eenige merk der groote Artisten is alléén te 's Gravenhage verkrijgbaar bij

WDILILilN Passage 46 Laan van Meerdervoort 60 a en Laan v. Meerdervoort 453 (Winkelgalerij) Gramophone-Opnamen van dfezen artist zijn uitsluitend te 's Gravenhage verkrijgbaar bij

WILLEM SPRENGER Passage 46 Laan van Meerdervoort 60 a en Laan v. Meerdervoort 453 (Winkelgalerij)

Wij noodigen U uit om bij een der bovenstaande adressen te komen hooren de volmaakte ,.HIS MASTERS VOICE" Gramophone-opnamen der grootste Wereldartisten: Jascha Heifetz. Fritz Kreisler, Mischa Elman, Jacques Thiband, Renée Chemet, Kubelik, Powell, enz. Alfred Corf ot, Pad ere wski, Rachmaninoff, Arthur de Greef, Frederic Lamond, Mark Hambonrg, Beano Moiseivitch, Irene Scharrer, Wilhelm Backhaus, enz. Caruso, Chaliapine, Amato, Baklanoff. Fleta, Galli-Curci, Gigii, Alma Gluck, Maria Jeritza, Martinelli, Mc Cormack, Maartje Offers, Titta Ruffo, Schipa, Smirnov, Tetrazzinl, enz.

DE BEROEMDE VIOOL-VIRTUOOS.

HEIFETZ, JASCHA. Slechts weinigen is het gegeven om in den aanvang van het leven dat succes te bereiken, dat gewoonlijk slechts na groote studie en ervaring op rijperen leeftijd komt. Toch is dat het geval met Jascha Heifetz. Op drie-jarigen leeftijd begon hij reeds viool te spelen en op zeven-jarigen leeftijd had hij de Koninklijke Muziekschool te Vilna afgeloopen, waarna hij onder Professor Leopold Auer te Petrograd zijn studies voltooiae. Zijn tournee door Rusland was een triomftocht; de scherpste critici hadden niets dan lof voor hem. Na zijn jrlucht uit Rusland heeft hij Amerika stormenderhand veroverd. Ofschoon pas 24 jaar, neemt hij een eereplaats in onder de grootste violisten van den tegenwoordigen tijd. Zijn techniek is onberispelijk, de toon volmaakt en absoluut individueel. In Mei 1920 debuteerde Heifetz te Londen in de Queen's Hall voor duizenden bewonderaars, die,aangetrokken door de pra»itige ,,His Master's Voice'-records, welke reeds vóór zijn optreden verschenen waren, hem persoonlijk wilden huldigen.

Glazounov Codowsky J. Achron

Prijs: f 5.55, 30 cM. doorsnede. DB 283 On wings of song. . Mendelssohn Ave Maria . . Schubert-Wilhelmi DB284 Zigeunerweisen,OD.20 No. 2. .... . De Sarasate Zigeunerweisen,Op 20 No. 1 OB 285 Introduction etTarantelle. Op. 43 . . . De Sarasate Soanish Dance. On.21 No. 1. .... . OB 286 Serenade Mélancolique Op. 26 . . . Tchaikovsky do. Sérénade,Op.48(Valse) DB 287 Symphonie Espagnole. Op. 21 (Andante) 4th movement .... Lalo Moto Perpetuo (AllePagan ini gro de Cpncert)Op.ll Paul juon DB288 (a)Berceuse,Op.28,No.3 (b) Valse du Ballet RayGlazounov monde, Op. 57 No. 6 Concerto in E Minor, Mendelssohn Finale Op. 64 DB 289 Concerto in A Minor Goldmark (Second Movem.) Canzonetta (van Viooi Tchaikovsky Concert) Op. 35 . . Wieniavski DB290 ScherzoTarantelle,Op.l6 Bazzini La Ronde des Lutins DB 291 Romance (From ConWieniavski certo in D Minor,Op.22) Joseph Achron Hebrew Melody . . DB292 Rondo in G Major . Mozart-Kreisler Chopin Nocturne>Op.27,No.2 DB838 Hebrew Dance . . . Joseph Achron Habanera (Spanish Sarasate Dance) O?. 21 No. 2

Royal Albert Hall, Mengelberg, Albert Coates en andere Symphonie Orkesten met wereldreputatie. Wie hem

MSCIKlä IHIIiölFiT^,

J. Achron

thuis wil hooren, vervoege zich tot

WILLEM SPRENGER Passage 46 en Laan v. Meerdervoort 60 en 453. 's Gravenhage waar de prachtvolle vioolopnamen van dezen grooten artist verkrijgbaar zijn OD dubbelzijdige ..HIS MASTERS VOICE"-PLATEN volgens onderstaande ongave :

Prijs: f 3.95, 25 cM. doorsnede. DA 241 Caprice, Op. 1 No. 20 (van 24 Caprices) . PaganinuKreisler Caprice, Op. 1 No. 13 (van 24 Caprices) do. DA 242 Ruins of Athens (Chorus of Dervishes) Beethoven Ruins of Athens (Turkish March) . . do. DA 243 Guitarre,Op.45, No.2 Moszkovski-Sarasate Capricieuse Op. 17 (Morceau de Genre) Elgar DA 244 Menuet Porpora-Kreisler Valse Bluette (Air de Ballet) Drigo arr. Auer DA 245 Spanish Dance. . Granados-Kreisler Hungarian Dance No.l in G Minor. . . . Brahms DA 246 Meditation .... Glazounov Sicilienne et Rigaudon Francoeur-Kreisler DA 247 Serenade, Op. 4 . . A. D'Ambrosio Slavonic Danse No. 1 in G Minor. . . Dvorak-Kreisler

IK LANDON RONALD Dirigent van het Royal Albert Hall Orkest te Londen, kan u niet genoeg waarschuwen voor Uw Gramophoneplaten de allerbeste naalden te gebruiken, n.1. het merk

„HIS MASTER'S VOICE" Van een goede naald heeft u immer goede weergave, zoowel instrumentaal als vocaal en uwe kostbare platen slijten niet. Vervoeg—u dan tot het bekende adres;

Willem Sprenger, Den Haag Hij levert u voor 60 cent pl.m. 200 naalden naar keuze: Zeer zacht geluid, zachten toon, hard en zeer luiden toon. Wacht niet voordat uwe platen door minderwaardige soorten bedorven zijn. Wat u daar aanschaft is van prima kwaliteit.

w

—

"

r^rr-p-

*P«=?f' ■

:

■

ffiül^BI

geeft en de aantrekkingskracht voimt om er zich met groote voorkeur aan te wijden.

De vrouw in de Kunst. Het is opmerkelijk, hoe de eerste pogingen tot nabootsing van de omgeving, teekeningen, die in de rotsen zijn gegrift en als intressante herinneringen uit lang vervlogen dagen zijn overgebleven, alleen dieren en jachttafreelen laten zien. De mensch, ook de vrouw, waren blijkbaar voor de oerjagers niet het meest intressant en de artistiek aangelegde trawanten dier jagers, dachten meer aan de triomfen en de gevaren van de jacht, dan aan de genoegens van den huiselijken haard. Die zij vermoedelijk, zeker in den zih, die wij eraan hechten, dan ook niet kenden. *** Bij de ontwikkeling der beschaving, heeft zich de belangstelling wel verplaatst. Geleidelijk en al naar den volksaard. Men kan dit heel goed nagaan, wanneer men onderzoekt, in welke beteekenis, functie
De godin, met de rijke afwisseling van het grieksche en romeinsche veel godendom, bezielt den kunstenaar. Zij weten de statighcid harcr figuur te geven, doch ook de weel derigheid van haar vormen. De grieksche vazen toonen minnespel en liefdesdans. De vrouwelijke figuur wordt uitgebeeld, ontdaan van de gebondenheid der traditie. * Het is natuurlijk niet de bedoeling van dit weekpraatje, om 't onderweip streng "kunstwetenschappelijk" te behande len, dat zou ik niet kunnen en ik ben ervan overtuigd, dat ik er u geen genoegen mee zou doen, ook al zou ik het vermogen. * Doch ik vond het onderwerp van belang genoeg, om er even uw aandacht op te vestigen. Want wij danken heel wat schoone kunstwerken aan de^ voorkeur, welke door den kunstenaar aan de uitbeelding der vrouw werd gegeven.

De egyptische koningin Mutnezemt (1350v.Chr.)

***■

den overgang en samenvloeiing der .beide stijlopvattingen vormt, voorbeelden die sterk aan den griekschen invloed doen den-

ken, doch de „lieflijke vrouw" is nog geen hoofdmotief in de kunst, geen motief om zich zelve geboren, dat inspiratie

3. Alsina — Grleksch familieleven

Wie ooit wel ereis moeite gedaan heeft, om van de kunst der middeleeuwen voorbeelden te bezichtigen, die zal weten, hoe in deze periode, de machtige opbloei van de gewijde schilderkunst vooibereid werd en zich gedeeltelijk reeds liet aanschouwen. Het Madonna-beeld in de kunst der Italianen, Franschen, Spanjaarden en ook der zuidnederlandsche meesters, speelt zoo'n voorname rol, dat ik er slechts over behoef te spreken, om begrepen te worden. En wat er nadien ook is gebeurd, hoe de renaissance, de herleving der antieke stijlen, zich heeft ontwikkeld, de meesters der lóde, 17de en 18de eeuw ook hebhen gewerkt, de vrouw is gebleven het inspiratie-gevend model voor beeldende kunstenaars. Niet alleen in het Westen, ook in het Oosten. Chineesche kunst en japansche, vertoonen vaak de afbeeldingen der mcnschelijke, der vrouwelijke figuren. Uiterst rijk is in dit opzicht de japansche prentkunst, waarin de vrouw in haar leven, haar verhouding tot den man telkens weer wordt vertoond. ♦

Reynolds — Lady Betty Comp |

Leonardo de Vinco —Monna Lisa

*

Ook in de meest moderne kunst wordt deze lijn niet verbroken. En dat dit begrijpelijk is, behoeft ook al weer geen betoog, zeker niet voor onze lezers en evenmin voor onze lezeressen, die toch zelfonderschatting niet als een deugd mogen beschouwen. M. E. R. CURIUS.

^^^^^^■•^■^

■■~^^^^^^^^^^^^"

ZILVEREN HUWELIJKSFEEST VAN HET KON. ECHTPAAR SITUATIE

bE DROOGLEGaNG DER ZUIDERZEE De dijk van Ewijksluis naar Waringen (afsluiting van het Amsteldiep). Nttdat de noodige voorbefeidJUgen waren getroffen, werd jti het bejfln van Febiruari 1924 ttangévanlfen met het maken van den Hfsluitdijik tusschende ilOora-hollftndsche kust en het eiland Wieringen. Gedurende den «ersteh tijd werd bij den voortgang der werkzaamheden vettiafing ondervonden,. tengevolge Van de herhaaldelijk invallend« vorst, welke 't voortwerkert nu en dan zoo goed als geheel belette. Begonnen werd met deH bouw van.den dijk op het wad (Balgzand) aan de noord-hollandsche zijde, in aansluitlhg aan den in 1922— 1923 g&naakten dijk aan de zeezijde Van het afwaterings-en scheepvaÄrtkanaal langs den Balgdijjc. Hiertoe werden perskaden vatx keüeem vooruitgebracht en werd daartusschen zand opgesloten, terwijl ook 'n aanvang werd gemaakt met 't opwerken van de keileemkern nan de buitenzijde van den dijk. Voorts weid keileem gestort op de in 1920 gemaakte beteugelingsdammen in de diepe geulen van het Amsteldiep, welke hier den ondeibouw van den afsluitdijk vormen. In de eerste plaats werden de diepst gelegen gedeelten van deze dammen met keileem oogehoogd, terwijl verder een dam van keileem werd gestort in aansluiting aan het wad aan de westzijde van de diepe geul. Deze dam werd met behulp van een groote diijvende stoomkraan met giijper, met een inhoud van 2.5 M.3, boven water opgeweikt. Aan de noordzijde werd ovei "dezen dam een steiger uitgebouwd, waarna van daaruit een aanvang werd gemaakt met den aanleg van het dijkvak op het Balgzand. Toen de dijk op het Balgzand tot de hoogte van ongeveer 2.50 Meter -f- N.A.P. was opgewerkt, bleken de in. verband met de uitkomsten der grondboringen leeds verwachte inzakkingen in den ondergrond op te treden, welke echter niet van verontiustenden aard waren en door den aanvoer van grond geregeld kunnen worden bijgehouden. In 't begin ondervond de uitvoering van den 2200 Meter langen dijkbouw, groote vertraging, door de langdurige vorst. De aanwezigheid van ijsvelden in het Amsteldiep verhinderde 't baggeren van zand aldaar gedurende de geheele maand Januari, terwijl ook het grondverzet in den droge op 't opgespoten dijklichaam slechts

WIERINGEN

V rW

SCHAAl? I : 5O0O0.

"^^è^^^

-<

j^ff y^-^j

■ * / ■'

"

:

T

<;

é M &*■*

^^

it/

S

jJ&iïZuivtHQir

\ S

Jèr

/

»1.1 ■35 V

3 •*>< ^ /^

VBII

-T* VtRHOOOEN ZEEWEBINOEN mmrm

NIEUWE ZEEWERING.

Het vervaardigen van linkstukken

van rljshout, wtlke met steenen worden bezwaard en daarna in zee worden neergelaten, om zoodoende een vasten bodem te vormen.

Opslag van rljshout

Het lossen der steenen

in de korte tijdvakken van dooi, tusschen de vorstperioden in, mogelijk was. Toen het ijs blijvend verdwenen was, werd een begin gemaakt met het opspuiten van zand. Het afwerken van het zandlichaam werd met behulp van 'n stoomkraan met grijper voortgezet, welke het aan de zeezijde buiten het toekomstige profiel opgespoten zand rechtstreeks in het dijklichaam stort, en overigens door middel van handenarbeid en veivoer met kruiwagens en draagbaar spoormaterieel. Kort na den aanvang van het spuitwerk voor den zeedijk werd ook een begin gemaakt met het uitbaggeren van het nieuwe kanaalvak. De daartoe gebezigde emmermolen baggerde de geul uit tot op de volle diepte (5.55 M.—N.A.P.); de uitkomende specie, werd voorloopig gedeeltelijk op het wad gespoten. In het geheel werd rond 38600 M.3 specie, gebaggerd. In de eerste helft van April sloten de beide dijkvlakken oij elkander en op den ♦2en April was het wad voor de streaming van het water bij gewone getijden afgesloten, waarna geen water meer over de afsluiting van het wad is gevloeid. Na den genoemden datum is van beide zijden geregeld voortgegaan ' met het verder afwerken van dit dijkvak, dat in achtereenvolgende lagen van beide einden uit op hoogte gebracht is. Zoowel de keiieem-dam als het zandlichaam werden geregeld omhoog gebracht, het laatste door middel van opspuiting van gebaggerd zand met behulp van een tweetal perswerktuigen. In het Amsteldiep werd aanvankelijk nog voortgegaan met 't vanaf het Balgzand eenigszins verder uitbouwen en 't hooger opwerken van den keileem-dam met behulp van de groote drijvende stoomkraan met grijper; omstieeks half April '24 was deze dam tot op een afstand van ongeveer 1100 meter uit het beginpunt der werken op Wieringen vooruitgebracht Daarna ward de groote kraan vefrplaatst naar de Wieringsche zijde van de diepe geuJ. Op 20 Mei was de keileemdam tot ongeveer 300 Meter uit den Wieringschen wal uitgebracht. Aangezien de grijpers de keileem vrij steil uitstorten, zakt de dam, wanneer deze bij den verderen opbouw meer belast wordt, geleidelijk uit, tot het natuurlijk talud van ongeveer 4 op 1 bereikt is, waardoor de bovenkant van den dam van zeM daalt en bijwerken daarvan noodig wordt. Bij het begin van JuJi '24 was de keileemdam aan de westzijde boven

+-m' wy* 'f"

i) 1» 1

JH M. de Koningin en Prins Hendrik, tijdens het defilée van den Kon. onder, officieren Schermbond ter herdenking van zijn 25-jarig bestaan. Wij maken van deze gelegenheid gaarne gebruik ter geleqenhem van het zilveren huwelijksfeest het jongste portret van het koninklijk echtoaar te plaatsen.

■>

'■■* F— '

«ir

* ■-■ *'<

"

De laatste bladzijde van de huweiijksacte uit de registers van de Burgeiijke stand te 's-Gravenhage.

#.t p

söpr De begrafenis van Kardinaal Mercler De koning en de kroonprins van België in den stoet. Links generaal Foch.

mMntÊBÊSÊSBki

25-iarig bestaan van den Ned. Bond van confectle-bedlenden De Ned. bond van confectie-bedienden vierde zijn 25-jarig bestaan en hield een receptie te Amsterdam.

. -M

Tentoonstelling der vereenljlng „Kunst aan het volk" n het stedelijk museum te Amsterdam werd door de vereenlging,,Kunst aan het volk" de tentoonstelling „Vormen der ned. kunsten in de laatste vijftig jaar" geopend. Een foto van kleederdrachten van 1856 tot 1926.

Een bazar te Den Haag

In het clubgebouw voor vrouwen te Den Haag is een bazar geopend. Een foto van het bestuur, in het midden mevrouw Patijn-de Brauw, de vrouw van den burgemeester.

_ ■.'

waler gobiacht tot aan de bezinking op den overstortdam en was dus tusschcn de beide einden van het gemaakte werk nog ecnc opening van 300 Meter aanwezig. In October 1925 was het werk in hoofdzaak gereed, op het afwerken van enkele bekleedingen en het maken van den straatweg na. De verzakkingen welke in 't zandlichaam van den dijk op het Balgzand waren ontstaan ten gevolge van de ontgravingen voor het aanbrengen van den keileemdam, werden weder aangevuld met zand, dat per spoor aangevoerd werd uit het door het Amsteldiep aangelegde dijkvak, alwaar de daardoor ontstane afgravingen weder met zand werden volgespoten. Zakkingen

Steenzetten

komen thans in 't dijklichaam niet meer voor. Nadat het zandlichaam aangebracht en onder profiel afgewerkt was, werd regehnatig voortgegaan met 't aanbrengen der kleibekleeding. Zoodra deze nabij Wieringen geheel voltooid was, werd aldaar aangevangen met 't aanbrengen der bestrating vóór den weg op den binnenberm. 1 Januari 1926 was de bestrating geheel voltooid, alleen bij Westerland (Wieringen) is de toegang tot den dijk nog niet bestraat. De dijk is voor fietsers en wandelaars reeds te begaan, binnenkort ook voor voertuigen. De Wieringei postboot gaat dan ter ruste — met haar kapitein, in hoeverre dit een verlies is zou ik niet durven zeggen. Jan. 1926. ERIC WINTER.

De aanvoer en het lossen van keilen •

n

?3m&*Qf

^SPP^?

Zandzulser in actie

M

n 11

•■'"■■■■ Overzicht van het werk

■'

!

i

—

Toen de meester kwam

«-» Vloeibaar maken van het zand

:

Liefelijk smolt het zoete ruischen der muziek samen met het zachte geritsel van zijden kleederen, bloemengeur vermengde zich met zachte parfums en teergekleurde lampen wierpen haar schijnsel over de met fijn damast bekleede tafels, die prijkten met een keur van zilver en kristal. Hugh Nicholson, de rijke giootgiond-bezitter, gaf een van zijn beroemde partijen en alles wat schitterde en naam .had,mijlen in den omtrek, vereerde de Danketten met zijn tegenwoordigheid. Hugh, de rijke, jonge, geestige Hugh, was het middelpunt, nu eens hier, dan weer daar, zorgde hij, dat allen zich thuisvoelden en amuseerden. Het gezelschap was juist aan tafel gegaan, toen een van de bedienden Hugh een enveloppe overreikte en zei dat er op antwoord gewacht werd. „Laat de man morgen terugkomen, 't is nu geen tijd voor zaken", zei Hugh, ongeduldig het papier wegschuivend. „Heb ik ook al gezegd, maar hij wil niet weggaan, 't is zoo'n vreemde man", zei de kellner hulpeloos. „'t Is goed, ik wil hem nu niet ontvangen." De bediende verdween, maar keerde even later terug, op den voet gevolgd door een grooten forschen kerel, gekleed als een cowboy, die zijn scherpe grijze oogen door de zaal deed dwalen, tot ze met een blik van herkenning op Hugh bleven rusten. „Ik ben door Peggy Swain gestuurd om het geld voor den dijk te halen; zoo'gaat het niet langer, als er een storm komt, gaat het heele dal er aan." „Peggy Swain?" vroeg Hugh verbaasd. „Wat beteekent dit alles? Kom je uit het Colorado-dal? Is die dam dan nog niet klaar? En geld. Ik heb de laatste maanden niets anders dan geld gestuurd. Al meer dan honderdduizend dollar heb ik aan Frank Dunlap gezonden." „Er woidt niets gedaan, omdat er geen geld is", zei de cowboy norsch. „Maar hoeveel moet zoo'n dijk dan wel kosten, dat Dunlap mij dat nooit schrijft; ik zal er zelf eens heen moeten gaan", besloot hij nadenkend. „Dat zou ik u niet aanraden, als u zich in het dal vertoont, zijn zij in staat, om u te vermoorden. Als u het geld werkelijk gestuurd heeft", vervolgde hij aarzelend: „is Dunlap de schuldige." Toen draaide de cowboy zich am eti wilde heengaan. „Haïti" schreeuwde Hugh, wiens verbazing in grenzenlooze woede veranderd was,

HAAGSCHE TOONEELKRONIEK

„Tieneke" door 3hr. van Riemsdijk V.l.n.r. Kitty Kluppell, Louis Cimberg, mevr. Schwab-Welman.

De bankier van Walrave is weduwnaar en in het bezit van een niet bepaald aangename schoonmoeder, die zijn huishouden voert, benevens vier spruiten, waarvan er een 'n schat is en de drie overige akelige jongelui zijn met veel praats en weinig hart. Ruzie onder de jongelui met of zonder grootmoeder, is aan de orde van den dag, zoodat Papa van Walrave zijn geluk liefst alleen, in 'n café, of... bij zijn secretaresse zoekt, bij Tieneke. Dat is een allerliefste jonge dame, die blijkbaar evengoed den zakenman, als den naar warmte en liefde hunkerenden weduwnaar weet bij te staan. Te midden van de bankzaken praat v. Walrave honderd uit met zijn charmante secretaresse over de ellende in zijn huisgezin, over wat zij hem aan liefde kan geven en zoo gaat hij zich met Tieneke verloven. Dat zij hem meedeelt een vondelinge te zijn, laat hem koud. Edoch, zoo denkt de .„lieve" familie, mitsgaders zijn broer, de pimpelende, maar het familiewapen toch hoog willende houden, dokter, er niet over. We krijgen daarop een gemeene samenzwering, die ten doel heeft, de meest dubieuze middelen te bezigen, om het huwelijk te verhinderen. De arme Tieneke wordt dan het kind van de rekening en als haar in slechten staat verkeerend hart niet berekend blijkt te zijn tegen de emotie bij haar opgewekt door wat v. Walrave's huisgenooten haar en hem aandoen, geeft zij den geest. Over het spel van Gimberg als de bankdirecteur, en Kitty Perin-Kluppell in de titelrol niets dan goeds. Dit tweetal heeft er voor gezorgd, dat het publiek prachtige tooneelspeelkunst te aanschouwen kreeg en hierdoor bewees het den auteur een zeer grooten dienst. SPRINGVLOED door In> Boudier^Balcker.

Onze talentvolle schrijfster, van wie wij menigen prachtigen roman bezitten, heeft ons thans een tooneelstuk geschonken, dat zij veel beter in roman- of novelle-vorm tot het publiek had kunnen brengen. De inhoud van het stuk komt op het volgende neer. Martha Stichle, een meisje uit het Overijsselsche, heeft op zestien jarigen leeftijd haar kindje gedood: de wanhoop over de schande, die haar deel was, door deze vrucht van haar al te intiemen omgang met een buurjongen, bracht haar tot zulk een daad. In het opvoedingsgesticht, waar zij terecht kwam, heeft ze zich voorbeeldig gedragen: ze krijgt dan een goeden dienst bij de familie van Nes. De oude mevrouw alleen weet van haar verleden af, maar anders niemand, ook niet de weduwnaar van Nes, de fabrikant, voor wien eerst zijn moeder, en als deze dood is, Martha het huishouden bestiert. Zij doet dat voortreffelijk en niet minder goed zorgt zij voor Jenny, 't dochtertje van v. Nes, waaraan zij al haar liefde geeft. Martha is geworden tot een krachtige, eerlijke, flinke, arbeidzame vrouw. Als eindelijk, wel wat laat, van Nes na 'n ernstige ziekte tot het besef komt, wat Martha hem als echtgenoote kan zijn, staat niets het toppunt van h^ar geluk meer in den weg Edoch, er komt een leelijke kink in den kabel. Want Laurcns, de tuinman, die, nu hij door 'n

„Halt! Wordt er dan hcelemaal niets in het dal gedaan ?" „Ja, geknoeid", zei de cowboy lakoniek. „Er wordt een dijkje gemaakt, dat bij den eersten den besten storm weg zal waaien." „Zoo landsman, kom je den boel hier eens een beetje opvioolijken ? Nou ga je gang, het is wel noodig, als je maar niet op centen rekent, want die hebben we zelf niet." „Kom, kom, kameraad, je hebt toch werk en dat zul je ook niet voor niets doen." „Werk", zei de ander minachtend, „werk, ja wat je werk noemt, we hebben precies van alles de helft tekort, als we twee keer zooveel stecnen en twee keer zooveel cement hadden, dan zou het een prachtwerk zijn, maar nou.... en de betaling is ook maar zoo, zoo. Nou adjuus, daar het) je dén baas." De baas kwam aanloopen en keek achterdochtig naar den vreemden muzikant, die meteen doedelzak gewapend aan den kant van de rivier zat, waar een twintigtal mannen bezig waren een dijk langs te leggen. Hij zag schijnbaar onverschillig naar het werk der mannen, maar zijn grijze oogen maten eiken steen en telden eiken zak cement, die gebruikt werd. , „Zit je hier al weer?" vroeg de baas argwanend, je kijkt die kerels de steenen uit hun handen. Ga naar het dorp en speel in de herberg." „Ik zal zitten waar ik wil en mijn oogen stop ik niet in mijn zak; en ik zie ook wel, dat hier raar gewerkt wordt"., zei «Ie muzikant rustig. „O, goed genoeg hoor", zei de baas haastig. „Maar als je nou niet opschiet, zal ik je hier vandaan laten gooien." „Ik ga al baas. Ik weet nu genoeg", mompelde de muzikant, langzaam den weg naar het dorp oploopend. „Ik weet nu zeker waar mijn geld blijft". Al meer dan een week sloeg Hugh. Nicholson, als muzikant verkleed, de werkzaamheden bij de rivier gade. Toen de oewoners van het Coloradodal eenigc jaren geleden bij hem waren komen

'—-^-^^-—-^—^—^-

kldgen over den slechten toestand van den dijk, had hij zijn agent Frank Dunlap, onmiddellijk last gegeven een nieuwen dijk te laten aanleggen. Telkennple kreeg hij bericht, dat het werk flink opschoot, welk bericht steeds vergezeld was van een aanvrage om meer geld en de gemakzuchtige Hugh had zonder verdere infoimaties steeds weer geld gezonden, tot hij door de komst van den boodschapper, achterdocht had gekregen, het w«rk was gaan controleeren en de meest droevige ontdekkingen deed. Frank Dunlop bleek de schurkachtigste „baas" te zijn die er bestond. Het grootste gedeelte van Hugh's geld verdween in zijn zakken, terwijl hij de dalbewoners vertelde, dat hij „geen cent los kon krijgen". Niemand had cenig vermoeden wie de reizende muzikant was, alleen Frank Dunlop had argwaan en dacht bij zich zelf, dat de speelman wel eens een spion van Nicholson kon wezen. Daarom besloot hij nog een slag te slaan en het Coloradodal voorgoed te verlaten. . Hugh was het huis van den ouden Swain, wiens energieke dochter den boodschapper gezonden had, genaderd en trad binnen. De oude man zat, aan de tafel en staarde met oogen die niets zagen, op een papier, dat trilde tusschen zijn vingers. Zwijgend gaf hij het document aan Hugh en bestudeerde angstig de uitwerking van de lezing. Het was een brief aan Swain van Frank Dunlap, waarin hij schreef, dat de hypotheek vervallen was, tenzij Swain hem binnen eenige dagen dertigduizend dollar kon afdragen. Hugh smeet den brief op tafel en balde zijn vuisten: „Als hij in mijn handen komt zal ik hem." .... Geruststellend legde hij zijn hand op Swain's schouder. „Tob er maar niet over, vriend, ik zal het wel voor je in orde maken; de schurk zal zijn loon ontvangen." Hij telegrafeerde naar NewOrleans om de onmiddellijke toezending van dertigduizend dollar, die hij, na ontvangst in een metalen doos deed, en zond een bericht naar Dunlap, dat de hypotheek van Swain geconfisceerd was. Eenige dagen later klom hij op het dak van Dunlap's huis en liet zich door een dakraampje op den zolder zakken. Behoedzaam sloop hij de trap af en liep naar een deur, waarachter hij stemmengerucht hoorde. Twee mannen waren blijkbaar bezig een reisplan op te maken, door het sleutelgat kijkend, zag hij enkele kaarten en reisgidsen op tafel, terwijl in een hoek vlak bij de deur een stapeltje papieren lag, door een elastiekje bij- elkaar gehouden. Met een forschen duw

stond en galoppeerde den weg af, op eenigen afstand gevolgd door Dunlap en twee agenten te paard. Het werd een wilde jacht. Door kreupelbosschen, over open vlakten, langs wild bruisende rivieren, rende Hugh op zijn gioot, sterk paard en liet de politie ver achter zich. Maar toe zij de stad naderden, scheen de snelheid van Hugh's paard af te nemen en juist bij het politiebureau hielden de agenten hem aan. Rustig liet hij zich binnenbrengen en luisterde kalm naar de opgewonden taal van Dunlap, die hem met veel omhaal van woorden, van diefstal beschuldigde. Langzaam zijn jas losknoopend, wachtte Hugh en toen Dunlop zweeg, haalde hij enkele papieren uit zijn portefeuille en had hij de deur open, draaide Maar Dunlap en zijn hand- overhandigde ze den inspecteur. het licht uit en greep de langer hadden hem herkend en Aandachtig las deze ze door. papieren, die hij herkend had terwijl de eerste hem nasnelde, Diepe eerbied klonk in zijn als de hypotheekbrieven van belde de andere de politie op. stem, toen hij eindelijk vroeg: Swain en rende de deur uit en Hugh sprong op zijn paard, „Meneer Nicholson uit Newde straat op. dat gezadeld in bef stalletje Orleans?" Hugh knikte. „Ja en ik kom hier, om dien man te beschuldigen wat drommel, waar KORTE KARAKTERISTIEK is hij ?" Toen Dunlap hoorde wie zijn gevangene was, had hij van de gelegenheid gebruik gemaakt, dat allen den rijksten man van New-Orleans aanstaarden, om op het paard van Hugh te ontsnappen. Onmiddellijk wierpen de politiemannen zich in 't zadel en nu begon de wilde jacht opnieuw. Maar het paard dat Dunlap bereed, was een onvermoeiden draver en de paarden der politiemannen waren nog vermoeid van den rit en weldra was Dunlap uit het gezicht verdwenen. Mr. J. LIMBURG. Toen de achtervolgers bij het Een scherpzinnig jurist, een man van breede beschaving. dal kwamen, werden ze opgeSchitterend docent, voortreffelijk spreker. Als docent heeft schrikt door een vreeselijken hij meermalen zijn leerlingen in de volksvertegenwoordiging knal, die door de dalwanden weerkaatst werd en als een van zijn gaven, eiu zijn geestige gevatheid, doen genieten. donderslag na bleef rommelen. Hij was reeds in de jaren, dat hij deel uitmaakte van de Dunlap had z'n laatste troef Kamer, een man van gezag, die zich door zijn goed veruitgespeeld. stand, en door zeker handig manoeuvreeren ook, een voaraanZich ontdekt ziende en geen staande plaats in 't parlement wist te veroveren. Echt populair uitweg meer wetende, was hij was hij er niet, al ontbrak het hem allerminst aan de neiging teruggereden naai het dal en om zich vele vrienden te maken en al werd men door zijri had in een. onberedeneerde vermakelijke en knappe opmerkingen dikwerf bekoord. Toen woede den dam laten springen. hij in eigen partij geen eerste viool kon spelen, liet hij dé Het water liep kokend en bruisend het dal in, alles meepolitiek links liggen en stelde zich tevreden met de vele sleurend wat hèt in den weg eervolle functies buiten de volksvertegenwoordiging, die hij' kwam. achtereenvolgens had weten te veroveren. Maar de misdadiger had zijn De regeering vond in hem een kundig medewerker op het eigen ondergang oespoedigd. gebied van internationaal recht en volkenbondsaangelegenHugh kwam juist aan op het heden en hij van zijn kant was beste maatjes met de regeering oogenblik dat de vloed het do.rp en haar aanhangers. Buiten den politieken strijd van allen bereikte en om het huis van dag staande, bewaarde hij zichzelf'voor staatkundige, onmatigSwain heenspoelde. heid en dit beleid ziet hij thans met het schitterendste succes Met het paard door het water wadend, bereikte hij de deur, bekroond, dat deze Jozef zich ooit heeft kunnen droomen. op hetzelfde oogenblik dat deze Aan hem zal het niet liggen, wanneer zijn kabinet spoedig aan den binnenkant geopend schipbreuk zou leiden. Integendeel, de kunst van 't schipperen werd door Dunlap. Een hevige is hem ten volle toevertrouwd. Voegt daarbij, dat zijn vele woistcling in het water volgde, bekwaamheden hem' in staat zullen stellen, een uitstekend toen ging Hugh het huis in figuur tegenover de Kamer te maken en het is duidelijk, om den ouden Swain te reddat het ministerie-Limburg een heel goede kans heeft op een den, terwijl het lijk van Dunniet kort leven. x. K. lap door den razenden vloed werd meegesleept.

-^^^^

.■

.,

^^^^^^^^^^^^^"

^^

erfenisje in eenigszins goeden doen is geraakt, Martha wil trouwen, dreigt haar, als zij z'n aanzoek afslaat, te zullen verraden: Laurens kent het ellendig geheim van haar jeugdzonde. Doch nu wordt het Martha duidelijk, dat zij toch voor dat verleden moet boeten, dat het niet voor goed verdwenen is. Zelf vertelt zij van Nes, wat zij eens misdeed, zelf verklaart zij daarom niet zijn vrouw te kunnen worden en beter te doen, met heen te gaan „Een springvloed van bewust innerlijk leven, hooger dan alle voorgaand getij van machtige gevoelens, rijst bij haar op" — zoo luidt de toelichting op stuk en titel in het programma. Daargelaten, dat het slot allesbehalve gemotiveerd scheen, noch overtuigend aandeed, was 't wel zeer vreemd de zeer gewone burgervrouw, die Martha was, plots een onmogelijke boekentaal te hooren spreken. Niettemin bleef men tot het eind geboeid en dit wel in hoofdzaak door het meesterlijke, warme, goedgevoelde spel van mevronw v. d. Horst. Daarnaast bijzondere-hulde aan Pierre Mols, die den stuggen tuinman, den man met dan harden kop en van binnen een goed hart, voortreffelijk typeerde. -p j^

Lentefeest in Palestina Proefvaart met het nieuwe motormallschlp „Indrapoera" van de Rotterdamsche Lloyd Links • Een matroos hiischt de viaq van de R.L. Rechts: De genoodigden verlaten net schip. De derae heer op de loopplank is burgemeester umus. een in»i.uua i.ijav-ii ^ Wijtema van Rotterdam.

Ter gelegenheid van het Lentefeest in Palestina verkochten leden der Joodsche jeugdfederatie amandelen, die in Palestina geteeld zijn Mr. hnlesum directeur van de Diamantbeurs in Amsterdam koopt ook een zakje.

De Friesche Vereeniging Selskip Fryslan t e Utrecht herdacht haar 25-jarig bestaan.

Een 100-iarig Jubileum

In het vaderland terug De heer en mevrouw Visser, de Karakorum-verkenners, zijn s.S. Juliana in ons land teruggekeerd.

per

Deze week zal het 100 jaar geleden zijn. dat voor het eerst de zorg voor het verkeer in de hoofdstad aan stadsambtenaren werd toevertrouwd. Wij geven hierbij een foto van de tegenwoordige leiders der verkeerspolitie in de hoofdstad.

—-

;

^

—

—

BABY»OORTJ3ü Eens was er een tijd, dat de mensch zich niet haastte, En dat hij zich ook niet te ergeren placht. Er waren geen auto's, geen trams en geen fietsen, En niemand, die aan een verkeersagent dacht. Van stofzuiger, typewriter, jazzband en blue band Had men op de wereld nog. nimmer gehoord. Men wist van geen aviateurs en geen dancings. Door geen telefoon was de rust ooit gestoord. Er was ook geen sprake van postcheque en -giro. Zoomin als draadlooze telegrafie. Men kende geen films, gramofoons en benzine, Geen autopiano's en stenografie. De vrouwen, met talrijke kroost vaak gezegend; Vervulden haar levenstaak vroolijk en blij. En moedertje, trouw aan het wiegje gezeten. Zong doorgaans 't gebruik'lijke liedje erbij: Slaap, kindje, slaap 1 Daar buiten loopt een schaap! Het heeft vier witte voetjes En drinkt z'n mellekie zoetjes. Slaap, kindje, slaap! Daar buiten loopt een schaap!

Optimist. Job Mc Rod was z'n naam waardig. Hij was een ongeluksvogel. Doch met dat al een groot oj)timist. Hij woonde natuurlijk in Amerika. Het eenige werelddeel waar ongeluksvogels optimisten zijn. Daarom is het, nu eenmaal het land van de wonderen. De districtsopziener kwam in de buurt waar Job woonde en zag den man op 'n boomstam zitten. Thans, in het bezit van de voornoemde zaken, Hoe gaat het, Mc Rod? Is 't leven onrustig, het menschdom gejaagd. Aardig goed, mijnheer! antNu zijn we nerveus en er wordt ook door velen woordde Job. Ik had 'n hoop Gestaag over allerlei kwaaltjes geklaagd. houtafval te verbranden, maar De vrouwen, thans dames, gaan teaen of dansen de bliksem sloeg er in, zoo En laten aan and'ren de zorg voor het kind; weid het voor mij gedaan. Dan Zelfs is het niet vreemd, als men ma en de nurse had ik een aantal boomen te Tezaam bij het edele dansvermaak vindt. vellen, de cycloon brak los en deed het voor mij. Vandaar, dat sinds kort de Parijsche ,,Radiola", Met 't droevige lot van de kleinen bekend, De districtsopziener vroeg daarop meewarig: En wat doe Ten bate van baby s met uitgaande moeders. je nu, Mc Rod ? Geregeld berceuses per draadlooze zendt. Job antwoordde als altijd opEn daarom is 't ook, dat men thans bij het wiegje timist: Nu wacht ik op een Inplaats van de moeder, den loudspeaker vindt. De zaak werkt perfect, want de Radiomoeder aardbeving om m'n aardappels uit den g-rond te schudden. Zingt t volgende liedje getrouw voor het kind: Pauvre bébé, Keurig gezegd. Radiola a pitié. Zoo juffrouw van Kalker, zei Maman et gouvernante, m'n vrouw tot onze schoonÉtant sorties, je chante maakster, die keurig gekleed Par radio. voor den dag kwam, je ziet Bébé va faire dodo! er uit als een goud haantje. DIRK DE BOER. Hoe kom je aan al dat moois? Om u de waarheid te zeggen, mevrouw, antwoordde juffrouw van Kalker deftig, mijn kleeEerlijk. terugbrengt, dat ze er dan een renkast is gevuld door vrijwilJongetje: Ma stuurt me om rozijn voor krijgt. lige bijdragen. u te zeggen, dat ze 'n vlieg in Nog erger. Nog geheim. de pastei vond. Op een jachtpartij legde 'n Bakker: Loop gauw naar groentje op een v> loopenden En vertelt u mij ereis, zei huis en zeg dat als ze de vlieg fazant aan. „Ho, ho, zegt z'n de nieuwsgierige journalist, tot den honderdjarige, waaraan hebt u het te danken, dat u dezen hoogen leeftijd zoo in gezondheid kunt vieren ? Dat kan ik u nog niet zeggen, m'nheer. 't Is nog een geheim. Ik ben met drie firma's bezig om te onderhandelen aan welk geneesmiddel het te danken is .... M'n neef Janssen. had van een reisje naar Parijs, waar die voor de goedkoopte der franken heen was geweest, eenige fransche bankbiljetten overgehouden. Vorige week poogde hij die te wisselen. De mijnheer van de bank keek hem erg nauwkeurig aan en vroeg tenslotte: Ze zijn toch wel echt ? Verleidelilk Waarop m'n neef lakoniek Ziet u mevrouw, zegt de bijdebande verkoopster op de waspop wijzend, zoo ziet u er antwoordde: Zie ik er soms in sportcostuum uit uit als een prins I

nevenman, een echte jager schiet nooit op een vogel die loopt!" „jouw idioot", antwoordt de nieuweling, „dat doe ik ook niet, ik wacht tot dat-ie stilstaat." Niet dat! Uitgever: Gisteravond ben ik begonnen uw manuscript te lezen. Ik kwam niet eerder uit mijn stoel dan ver na middernacht. Schrijver: Dat doet me pleizier. Vondt u het zoo intressant?. ' Uitgever: Dat niet, maar m'n vrouw heeft me niet eerder wakker gemaakt. Arme vader! Onlangs vroeg ik voor m'n verjaaidag een nieuwe cachenez. Ik kreeg er twee. Door ervaring wijs geworden, borg ik ze direct achter slot. Want toen ik het vorige jaar d'r ook twee kreeg, maakte m'n dochter uit de eene 'n blouse en m'n vrouw uit de andere een baltoilet I / Een bemiddelingsvoorstet. Moeder: Jantje, eet je rijstpudding op. Jantje: Moeder ik houheelemaal niet van rijstpudding. Moeder: Dan doe je maar net alsof je d'r wèl van houdt. Jantje: Moeder, mag ik niet liever net doen, alsol ik haar wel opeet? Begrijpelijke volharding. Lieveling, ik bemin je, wil je de mijne worden? Zoo sprak de minnaar. En de „lieveling" zei: Zou je niet eerst met m'n ma willen spreken ? Ik heb al een paar maal met je mama gesproken, zei de niet heel jeugdige minnaar, maar al is ze meer van mijn leeftijd, toch prefereer ik jou Qoeie raad Jonge vrouw tot haar man: Schattie, waarom kijk je toch zoo ernstig de laatste dagen? Man met zorg: Och, de boeken kloppen op kantoor niet. Jonge vrouw, met ongekunstelde verbazing: Maar lieve schat, waarom koop je dan geen nieuwe. Hoe het op de wereld kwam. Weet ge hoe de sprookjes in de wereld kwamen ? Toen het eerste kleine kindje voor de eerste maal lachte, toen brak dat lachje in een millioen kleine stukjes en ... ieder stukje was als een sprookje.

MooR MET

ü f.' 5 T E

ROT LOOD

^^■i^"

"^^^^^^""^

HET MEISJE UIT HET SLOP

v

Toen Dr. Burdlng, de jonge medicus, die zich zoo zeer voor ■ociale kweitfe* interesseert, 's avonds de woning van zijn vriend verliet, besloot hij naar huis te wandelen, daar de frisfchc lucht hem een verkwikking was na de benauwde atmosfeer der kamer vol rook. Het gesprek had een onderwerp geraakt, dat hem zeer na aan het hart lag en bij was blij, thans bevrijd te zijn van zijn lichthartige kameraden. Onderweg redt bij een meisje dat zich wilde verdrinken. Hij neemt haar mee naar huls en verpleegt baar. Zijn buisjuffrouw, een typisch stijve oude dame. is niet erg ingenomen met de nieuwe loge en begrijpt de bedoeling van den jongen dokter niet.

Eindelijk hoorde hij een zacht geklop aan de deur. „Binnen", riep Burding vroolijk uit Langzaam werd de deur geopend en verscheen Elsie. „Lieve hemel", riep de dokter verschrikt, zoodra hij haar zag. Juffrouw Border had Elisie bevolen haar kraag en manchetten aan te doen en er een stijf wit mutsje aan toegevoegd. Ook droeg zij een witte boezelaar, dikke zwarte kousen en leelijke, plompe schoenen. Wel zag zij er helder uit, maar dat was dan ook het einige wat in haar voordeel gezegd kon worden. Haar, door het schoeien gezwoilen oogen, vulden zich opnieuw met tranen, toen zij het ontevreden gezicht van Buiding zag. „Nu zijt ge boos op mij ?" snikte zij luid. „Wie heeit je zoo toegetakeld ?" vroeg Burding. » „De dame, wie ge het geld er voor heb gegeven/" snikte Elsie. „Ga zitten en houd op met huilen. Ik ben in 't geheel niet boos op je", antwoordde Burding vriendelijk. Elsie gehoorzaamde en wreef vluchtig met haar hand de tianen van haar gezicht. „Waarom huil je; heb je verdriet?" vroeg Burding. Plotseling sprong Elsoe op en ging voor hem sitaan met een DOOS gezicht: „Waarom liet jelui me niet doodgaan; dan was ik nu van alles af geweest. Ik ben hier net zoo min noodig als thuis; niemand heeft mij noodig. Ik laat me niet behandele als een stuk vuil door die vrouw in de keuke. Liever ga ik weer in 't water. Ik haat jelui allemaal!" Burding begreep, dat er in de keuken een vinnige strijd moest hebben plaats gehad, maar hij had geen gelegenheid daar naar te informeeren, want op ditzelfde oogenblik kwam juffrouw Border met zijn lunch binnen. „Juffrouw Border", sprak hij, „heb ik tegen u gezegd, dat juffrouw Elsie hier als dienstmeisje in huis zou blijven ?" „Neen mijnheer", antwoordde de huishoudster verbaasd, „maar natuurlijk verondersitelde ik, toen u zei, dat zij hier zou blijven, dat u haar als dienstmeisje zoudt aannemen. En een prachtexemplaar zou zij ook wezen", voegde zij er bitter aan toe. „Daar heb ik geen verstand van", zei Burding, „maar ik begrijp niet, hoe u zoo iets hebt kunnen denken — juffrouw Border. Ik wil juffrouw Elsie als kind aannemen." „Lieve hemel, mijnheer", riep juffrouw Border verbaasd uit, terwijl Elsie Burding aankeek, alsof zij dacht, dat hij gek moest wezen. „Ja, ik ben er vast toe besloten en daarom verzoek ik u, juffrouw Elsie te behandelen, zooals gij dat mijn zuster zoudt doen." Juffrouw Border bleef een oogenblik geheel sprakeloos. „Gossie", zei Elsie.

„U bedoelt, dat dat vieze kind hier als uws gelijke in uw huis blijft ?" vroeg juffrouw Border op beleedigenden toon. „Ja, dat bedoel ik!" antwoordde Burding. „Neemt u mij niet kwalijk, mijnheer, maar zijt ge niet wat te jong, om een volwassen meisje aan te nemen ?" vroeg juffrouw Border met een lasterlijke uitdrukking op haar gezicht, „Dat is mijn zaak", sprak Buiding kort, „Dat weet ik wel, mijnheer — maar toch de mijne ook", sprak juffrouw Border. „Ik ben een fatsoenlijke weduwe, doch ik ken de mannen voldoende, om achterdochtig te zijn, wanneer zij er over spreken een meisje van dien leeftijd te willen aannemen." „Juffrouw Border!" viel Burding uit met zulk een woedende uitdrukking op zijn gelaat, dat de waardige dame haar toevlucht in tranen zocht. „Het is alles goed en wel, mijnheer, maar u zoudt het ook heel hard vinden, als u .in mijn plaats was. Ik heb u jarenlang trouw gediend en nu verlangt u van

BEKENDE MUSICI

Willem de Boer vertoonde reeds vroeg neiging tot oe muziek en begon reeds op 7 jarigen teeltijd viool te spelen. Van 1901—'04 nezochl hij het conservatorium te Amsterdam, waar Bram tidering en Carl Flesch zijn leermeesters waren. Hij was de eerste violist, die aldaar den „orix d'cxcelience" verwierf. In 1908 werd de Boer tot concertmeester en tevens tot hoofdieeraar voor viool aan het conservatorium te Zürich benoemd. Onlangs trad de Boer met zeer veel succes B!S solist in enkele steden van ons land oo.

mij, dat ik dat minne schepsel, dat ik op straat niet zou aankijken, hier met eerbied ■moet behandelen!" De woede van Burding bedaarde. Zijn gevoel voor humor hielp hem, een waardige houding te ocwaren. „Gij hebt mij trouw gediend, juffiouw Border, dat is waar en ik hecht groote waarde aan uw helder inzicht. Zou het de zaak iets gemakkelijker voor u maken, als ik u vertelde dat het in 't belang van de wetenschap was?'' zei hij. „Nee, dat zou het niet", antwoordde juffrouw Border. „Ik verzoek u, mij de volgende maand te ontslaan, mijnheer, als u werkelijk van plan bent, dit meisje aan te nemen. Ik blijf hier niet om door haar afgesnauwd te worden."' „En zij wil niet hier blijven en door u afgesnauwd worden. We zullen hier eens ernstig over moeten praten, juffrouw Border. In dien tusschentijd is mijn lunch koud geworden. Wilt ge zoo vriendelijk zijn, juffrouw Elsie andere kleeren te bezorgen, die meer overeenkomen met haar tegenwoordige positie ?" antwoordde Burding.

Juffrouw Border verliet de kamer zonder het meisje, dat stil had zitten luisteren, met een enkelen olik te verwaardigen. Nauwelijks had zij de deur achter zich gesloten, of Elsie sprong van haar stoel. •„Meen u het echt, om me hi r te houwen ?" vroeg zij Burding. „Ja zeker, als je zelf graag wilt tenminste", sprak Buiding ernstig, terwijl hij zich tot eten zette. „Wille! Lieve hemel! Hij is goed! Ik kan het niet gloove!" schreeuwde zij, buiten zichzelf van geluk. „En ik wor' geen dienstmeid ook", voegde zij er verrukt aan toe. „O, wat was ze kwaad; zou ze heusch weggaan ?" „Ik weet het niet", antwoordde Burding, met een somber gezicht. Het denkbeeld, zijn goede huishoudster te zullen verliezen, lokte hem niet zoo erg aan. „En ga je nou een dame van me make ?" vervolgde Elsie, „Het lijkt op 'n sprookje uit „de bloeiende Roos; heb je er wel eens een geleze ?" „Nee, dat genoegen heb ik nooit gehad, ik heb voldoende andere boeken hier", zei Burding, wijzend op alle boeken aan den muur. „O, wat veel! Heb-ie die allemaal geleze?" vroeg Elsie. „Ja, en dat zul jij oo-k, als je goed oppast", beloofde Burding haar, „Ik wil wel graag, als er maar veel van liefde instaat", besloot Elsie, „Ik stel me dan altijd voor, dat ik het meisje ben en dat de rijke jonges met auto's verliefd op me worde en dat ze mooie bontmantels en van alles voor me koope, zoodat ik dan de meide uit de fabriek jaloersch kan make. Vooral die zoo'n drukte make en zich zooveel verbeelde!" „Maar zou je niet liever een fatsoendelijken, hard-weikenden jongen man trouwen, Elsie ? Rijkdom maakt niet altijd gelukkig", vroeg Burding, benieuwd naar haar antwoord. „Nee, ik zou behandeld wille worde, as de jongelui in de bocke, die ik geleze heb, de meisjes behandele, ik zou behandeld wille worde als een prinses", zei Elsie, met stralende oogen. Burding raadde hieruit het verlangen naar eerbied en hulde en keek Elsie liefderijk aan, „Maar behandelt niet iedere man de vrouw, waarvan hij houdt, op die manier?" vroeg hij. „Bij ons niet; er ware wei jongens, die me naliepe, maar geen een was na me zin. Langer dan veertien dagen mocht ik ze nooit lij jen." „Wel Elsie, je bent een echte flirt", zei Burding, die nu klaar was met zijn lunch. Hij leunde achterover in zijn stoel en bestudeerde aandachtig het gezicht van Elsie „Welk soort jonge man zou je graag hebben ?,, „Heb je ooit Bob Harold op de film gezien?" vroeg Elsic. ■ „Nee, ik ga nooit naar de bioscoop", antwoordde Burding. Elsie staarde hem medelijdend aan. „Nooit naar de bioscoop geweest! Lieve hemel, je bent er me eentje. Als ik hier blijf, zal ik je eens mec, moete neme!" Burding achtte het nu noodig, het gesprek een andere wending te geven. „Morgen ga ik informeeren naar je familie." „O, nee, nee", protesteerde Elsie, „o als ze hoore, dat ik hier ben, mot ik terug om geld voor ze te verdiene en dan zelle ze me doodslaan, omdat ik weggeloope ben!" (Wordt vervolgd.)

^^ ^^MWHIBI^^^^HiMfPPip

len 3000 theaters daarbij betrokken zijn, vertegenwoordigend een waarde van naar schatting 200 millioen pond sterling.

ONS SPORTHOEK JE

_

,

.

•

Ons nationaal voetbalteam voor 1926.

o-

Fransche filmondememingen schijnen er heil van te verwachten om parijsche revue's te verfilmen en ze op het witte doek aan het publiek buiten Parijs „voor te draaien". Een poging in die richting is gedaan door de opname van Paris en fleurs, de revue van het Casino de Paris, waarin Maurice Chevalier en de bekende Dolly Sisters optreden. In Amerika is een nieuwe rage aan het opkomen. Het venr.melen van handteekeningen van bekende persoonlijkheden, doch dan niet in den vorm van los weg geteekende namen in het een of ander album, doch wel in het opsporen van boeken, die aan bekende persoonlijkheden hebben behoord en waarin ze hun n^am hebben gezet. Het meeste opgeld doen school- en kinderboeken van celcbriteiten. Toen ik dat hoorde, speet het me, dat ik m'n schoolboeken nooit van een ,,ex libris" had voorzien! Een van de eigenaardigheden van het cngelsche en speciaal wel van het londensche leven waren de vele „clubs". Bijkans iedere zakenman, politicus; kunstenaar, (ook de dames) had zijn club. Deze boden bijzonder veel comfort en verschillende waren beroemd. Het schijnt, dat het clubleven ook den invloed van den tijd ondervindt. Er zijn er tenminste, welke financieel er bijzonder slecht voorstaan. Josef von Sternberg, de regisseur van „Salvation Hunters", de film, die in Amerika zulk een opzien baarde en den vervaardiger op het eerste plan bracht, is weer naar Pluropa teruggekeerd. Hij is geboren Wiener, is weer naar zijn geboortestad teruggekeerd en zal daar een film, getiteld „Scheherezade" op het doek brengen.

In Mary Pickford's nieuwe film „Scraps" speelt Roy Stewart de mannelijke hoofdrol. Daar deze acteur op een buitengewone lengte kan bogen, lijkt Mary een heel klein meisje. Deze „truc" komt het geheel ten goede.

Charlie Chaplin zal Europa bezoeken en naar Engeland gaan, waar hij geboren is. Vermoedelijk zullen er niet velen onder zijn bewonderaars en bewonderaarsters zijn,, die weten, dat Charlie een zeer talentvol violist is, die zijn instrument met d^ linkerhand bespeelt. Het Royal College of organists in Engeland heeft een beweging op touw gezet om het orgelspel in cinema's te verbeteren. Te oordeelen naar de meesterlijke wijze, waarop hier te lande in vele bioscopen gespeeld wordt, zou men mogen constateeren, dat wij hier te lande onze buren over de zee de baas zijn.

CORRESPONDENTIE Alej. M. G., Amsterdam.Het is ons werkelijk niet mogelijk om een lijstje van goede zang-leeraren en -leeraressen in Amsterdam op te geven, U kunt deze gemakkelijk zelf vinden. Vraag eens in een bekenden muziekhandel. H. M. G., den Haag zond ons onderstaande teekening. Zij is geheel met de schrijfmachine getikt. Een geduld werkje hoor

W-A

^5 De bekoorlijke amerikaansche film-actrice Dorothy Mackaill, heeft een nieuw modesnufje gelanceerd, namelijk, dat van kousebanden van chinchilla of zibelinebont. De amerikaansche meisjes zweren reeds bij de zijden kousjes, onder de knie geflankeerd door het coquette randje bont. Naar gemeld wordt, vormen een 7octal amerikaansche bioscoop-directeuren, volgens het plan van den president van de Famous Players Lasky Corp., Adolf Zukor, een combinatie. In het geheel zul-

Hl

f* •

Mej. O. W. te R. Het electrischc ontharingsapparaat is verkrijgbaar bij den heer P. Harinck, Harstenhoekstraat 31, Scheveningen.

WELDON'S LADIES JOURNAL De vraag naar een proefnummer van bovenstaand blad heeft onze verwachtingen verre overtroffen.Daardoor zijn wij nief in staat aan alle aanvragen direct te voldoen. Wij verzochten de firma Weldon echter ons nog eene flinke partij toe te zenden en hopen, dat onze abonnees even geduld zullen willen hebben. De toezending zal ten spoedigste geschieden. De Administratie.

De winler heeft de liefhebbers van ijssporl tevreden (?) gesteld. Sneeuw en ijs zijn, in voor ons voetbaliers meer dan voldoende quanlüeit, stagnatie komen brengen in het coinpetilieprogram. Het voorjaar nadert en daarmede ons internationaal program. Dit programma ziet er als volgt uit: 14 Maart Ie Antwerpen: België—Nederland. 2S Maart te Amsterdam: Nederland—Zwitserland. 2 Mei te Amsterdam: Nederland—België. . 13 Juni te Kopenhagen: Denemarken--Nedei land. Zijn 'de wedstrijden tegen de Belgen immer van belang, ook de beide andere ontmoetingen van dii voorjaar behooren ditmaal met de grootste voorzichtigheid Ie worden voorbereid Immers de debacle van Zurich moet worden uitgewischt en werkelijk zullen de Oranjemannen moeten toonen. dat die smadelijke 4—1 nederlaag uitsluitend Ie wijten was aan het klimaat, zooals Indertijd is beweerd. De wedstrijd legen de Denen nu eenige maanden geleden in hel Amsterdamsche sledion door de onzen met 4—2 gewonnen, heeft ■ zonneklaar bewezen, dat onze noordelijke sporlbroeders heel wat wetenschappelijker voetbal spelen. Ons nationale elftal zal dus dit jaar mei extra zorg dienen Ie worden gekozen Ook de NE.C. (Ned.XI-tal Commissie) heeft dit begrepen. Zij'vergadert Zaterdag 20 Februari met de vertegenwoordigers der dislriclselftalcommissies en zal dan op Zondag 21 Februari het flflal samenstellen, dat naar Antwerpen zal worden afgevaardigd. De keus is voor de commissie dit jaar wel moeilijk. Spelers, die zichzelf kiezen zijn er o.i. dit jaar slechts vier- We bedoelen de beeren: v. dMeulen, Denis, van Heel en tiuilenweg-Hun verkiezing slaat o i vast. Gaarne hadden we hierbij genoemd de sympathieke Dr. Lefèvre, doch rekening zal moeten worden gehouden met hel feil dal hij nog niet geheel hersteld is van zijn beenblessurc, opgeloopen in de dislriclsseriewedstrijden- In dit geval achten wij de R.C.H, er Krom de aangewezen vervanger. Hordijk, hoe goed clubspeler ook, heeft al meermalen bewezen, in het Oranjeleam niet het spel te kunnen ontwikkelen, dal hij in Ajax ten toon spreidt. Een groole puzzle is ook de spilolaats- Nu van Linge niet disponibel is en van Daalen en Wamsteker absoluut hebben gefaald, zit de commissie hier voor een al zeer moeilijk probleem. Schäfer van H. B. S. vertrekt in Maart naar Indic. Aan hem hebben we dus niets. Is Lefèvre fit, dan is de oplossing minder moeilijk en stelle men de rniddenlinie op van links naar rechts: Krom, van Heel en Lefèvre, of Van Heel, Krom en Lefèvre. Beiden opstellingen zullen zeker beier voldoen, dan die van vorige wedstrijden. In beide gevallen geve men de linksachlerplaals aan van Dijke, dan zijn we er zeker van. dal hel maken van doelpunten legen ons elftal niet bepaald gemakkelijk zal gaan. Maar nu de voorhoede! Zooals gezegd. Buitenweg wordt middenvoor, dal is vast. Verder is er geen een reden om Gielens en Tap Ie vervangen, de beeren hebben legen Denemarken voldaan. Maar de linkerwing? Baer van Slangenburgh is naar Indië vertrokken en de Nalris is blijkbaar zóó op retour, dal hij niet eens in aanmerking kwam voor een der drie olaatsen in de Oostelijke proefeiflallen. We nemen dus aan, dal Jan bij de N.E.C- heeft afgedaan. Voor deze plaats komen o.i- in aanmerking Lash en Sigmond. We zagen Sigmond reeds bij herhaling in het oranje en vonden hem steeds wal houterig en ... . Ie langzaam- Lash is geweldig snel. doch wat lichlBesluil de commissie een proef te nemen met Lash, dan is de aangewezen binnenman zijn clubgenoot Küchlin, die weliswaar in H.b.S- rechtsbinnen speelt, doch daar ook voortdurend blijk geeft, links te kunnen spelen en juist mei zijn linkerbeen juweelcn van doelpunten weet Ie fabriceeren. Bovendien is Küchlin een fijn speler, die over veel tactiek beschikt- Wij, voor ons persoonlijk, zouden ook een andere combinatie aandurven- n-L linksbuiten Tap, linksbinnen Vis (H-V-V.) en rechtsbinnen Küchlin, We zagen Tap vroeger bij herhaling linksbuiten spelen. Zijn spel had toen veel overeenkomst met dal van den onvergelelijken Dé Kessler. Na de vele proefnemingen met spelers uil de provincir. geloof ik niet, dal het aanbeveling verdient wederom Ie gaan experimenteeren. Conclusie: Op 14 Maart trede men Ie Antwerpen binnen de lijnen met: v, d. Meulen Denis van Dijke Lefèvre van Hee Krom Gielens Tap Buitenweg Küchlin

De heer K. Dibben

U.V.V. (1)—Ajax (3) te Utrecht

van de voetbalvereeniging V.V.A. te Amsterdam speelde Zondag zijn SOOsten voetbalwedstrijd.

Spartaan (1)—Z.F.C. (3) te Amsterdam Z.F.C, valt aan.

Strijd voor het U.V.V.-doel.

Excelsior (2)

Feijenoord (3)

Enschede (3)—Vitesse (0) te Enschede

te Rotterdam. Een kooba.

Spannend moment.

Het elftal van Tubantla

Ëen noviteit op sportgebied is ds wegschaats, welke Zaterdag te Amsterdam werd gedemonstreerd.

De Noordholiandsche Jachtvereeniglns

Storm vogels (0)—Sparta (4)

hield te Laren een slipjacht met de meute der Kon. ned. jacht-

te IJmuiden. Naast het doel.

óf Gh

Kücli in

Buitenweg

Vis

Tap

VETERAAN-

Schermwedstriiden van den K.O.O.S.B. Den Haag De zweedsche equipe

Steenwedstrijden A.T.B. teAmsterdam MejEdeLeviedeeerstedame wier naam in den steen zal worden gebijteld.

, . Schermwedstrllden van den K.O.O.S.B. Den Haag De fransche equipe.

■

HISTORISCHE

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

■""—■—^——^

Hij leefde zeer excentriek; iederen dag had hij langdurige conferenties met zijn kleermakers. Nimmer droeg hij tweemaal eenzelfde paar handschoenen. Aan zijn uiterlijk besteedde hij veel zorg. Hij begon.steeds het puntje van zijn neus te poederen, daar dit meestal rood was, zooals bij het meerendeel zijner familieleden. Daarna besmeerde hij zijn wangen met rouge en begon zijn baard en zijn haren te verven. Dit waren zijn telkens terugkeerendcf bezigheden. Uit vrees, vergiftigd te worden, had hij geen kok, maar at meest buitenshuis. Thuis was hij tevreden met een kop chocolade, die hij zelf op een spintuslamp bereidde.

FIQUREN]-

Hertog Karel van Brunswük of „de prin*millionair."

Het is in het jaar 1823 in het hertoglijk paleis te Brunswijk. Wij bevinden ons in tegenwoordigheid van een jongen prins, negentien jaar oud, erfgenaam van alle glorie, alle schatten, die daar verzameld zijn en die door het geheele volk, onder den naam van Karel II, als hertog van Brunswijk en Luneberg, prins van Wolfenbuttel en Blankenburg werd uitgeroepen. Vijftig jaar later. De jonge vorst, dien wij stralend den troon van zijn voorvaderen hebben zien beklimmen, het hoofd van het koninklijk huis, ten doop gehouden door den keizer van Rusland, den koning van Zweden, den koning van Engeland, die een keizerin als peettante gehad heeft, is thans niets meer dan een onbekend persoon, die zijn laatste dagen doorbracht in een hotel te Genève, welke stad hij tot universeel erfgenaam van zijn fabelachtig fortuin heeft gemaakt. De lotgevallen van den hertog van Brunswijk zijn even wonderlijk, als ongelooflijk. Op den leeftijd, waarop de kinderen slechts denken aan hun speelgoed, hoorde de jonge vorst reeds de kogels om zijn ooren flauten, het eerste kanonschot, ter zijner eere afgeschoten, had het hoofd van den artillerist meegenomen; voorwaar een ongunstig voorteeken. Een paar jaar later werd zijn grootvader doodelijk getroffen op het slagveld bij Jena; een kogel ontnam dezen beide oogen en hij stierf na eenige dagen van ondraaglijk lijden. De prins, toen twee jaar oud, werd aan de zorgen van een kolonel toevertrouwd, wien het slechts na veel moeite en door veel list gelukte, de vijandelijke linies te overschrijden. De beide vluchtelingen trokken eerst naar Zweden, waar Gustaaf Adolf hen gastvrij ontving. Maar de rust was van korten duur en opnieuw dwaalden-de bannelingen door Europa: van het zweedsche naar het badensche, van het badensche naar het engelsche hof, waar de jonge prins zijn moeder zag sterven door de uitgestane ellende der ballingschap. Door den slag bij Leipzig, waarbij zijn vader den troon terug kreeg, werden voor hem de poorten van zijn vaderland geopend ; maar de slag bij Waterloo maakte hem ^ees en gaf hem de kroon onder voogdij van zijn oom George IV. Toen hij negentien jaar oud was, nam hij zelf de teugels van het bewind in handen, hij verklaarde, nu zelf in staat te zijn, zijn volk te regeeren. Uitgaand van het beginsel, dat reizen de jeugd ontwikkelt, ondernam hij een rondreis en begaf zich naar Italië, waar hij de kroning van Paus Leo XII meemaakte; daarna trok hij naar Frankrijk en Engeland. In Londen leidde hij een vroolijk Leven, bracht de dagen te paard of op de jacht, de avonden in de theaters, de nachten op een bal door. In het theater heeft hij haar ontmoet, die zijn vrouw geworden is. Het was een heel jong meisje, van bloeiende schoonheid, dat tot den ouden adel behoorde. Ze was wees en woonde met haar zuster bij eene tante, weduwe van een kolonel.

—

In Engeland zijn maar weinig formaliteiten voor een huwelijk noodig: een priester, twee getuigen, een blad papier — en het meisje werd zijn vrouw. 19 Maart 1826 trok hertog Karel met lady Charlotte Colville naar Duitschland. Uit dit morganatisch huwelijk werd een kind geboren; doch door allerlei omstandigheden, te veel om op te noemen, hield de liefde tusschen de ouders geen stand. Na twee jaar verliet lady Colville, in de meening, dat d^ aan haar gedane beloften niet waren nagekomen, het hof van Brunswijk en keerde naar haar familie in Engeland terug. Spoedig getroost, hervatte de hertog zijn nomaden leven. In 1830 te Parijs zijnde, brak daar de Juli-revolutie uit. Hij nam deel aan het fameuze feest in het koninklijk paleis, door de familie van Orleans aan den koning en de koningin van Napels aangeboden; maar toen Parijs geheel in handen van de revolutie-mannen was gevallen, kostte het hem veel moeite een paspoort te krijgen en verliet hij onder vermomming te voet Parijs. Onder veel avonturen bereikte hij veilig Brussel, waar eveneens de revolutie begonnen was; hij trok naar Brunswijk en zag ook daar het volk in oproer, zoodat hij opnieuw de vlucht moest nemen. Nog juist zag hij het paleis van zijn voorouders in vlammen opgaan. Hij hoopte hulp en steun te vinderi bij den koning van Engeland; ook dit was vergeefs en na vele wederwaardigheden keerde hij haar Duitschland terug en vestigde zich te Hannover. Nauwelijks in een hotel daar aangekomen, hoorde hij de woedende kreten der volksmenigte, welke hem met den dood dreigde. Het gelukte hem door een achterdeur uit het hotel te ontsnappen en over daken en muren, in gezelschap van zijn trouwen dienaar, klom hij langs heggen en door struiken tot hij eindelijk veilig was. Uitgeput van vermoeidheid en emotie, bc,reikte hij een dorpje, waar hij in een stal een slaapplaats voor den nacht kon vinden. Zoo eindigde ae eerste poging van den ongelukkigen vorst, on? in zijn land terug te keeren. Korten tijd later was hij weer te Parijs,

maar de toestand waarin de hoofdstad verkeerde, dwong hem, haar weer te verlaten; hij doorkruiste heel Frankrijk in een postwagen, die legendarisch gebleven is. Dit vervoermiddel bevatte een bed, een sofa, een buffet, een schrijftafel, een brandkast, een ' bibliotheek, en alle verdere benoodigdheden voor een reis van langen duur. Behalve spiegels en gordijnen waren er ook zonneschermen, blinden en sloten aan de vensters, zoodat men veilig was voor een eventueelen overval. Meestal waren er zes paarden noodig, om dezen wagen te trekken, soms moesten er nog eenige toegevoegd worden, -als de wegen al te slecht waren. Aan nieuwsgierigen werd medegedeeld, dat zich in dit voertuig het lijk van een spaanschen grande bevond, die naar zijn land teruggebracht werd. In Spanje, waar hij evenmin veilig was, bleet de hertog slechts enkele maandenen keerde, als knecht vermomd, naar Frankrijk terug, waar men hem echter ook weer te kennen gaf, dat het wenschelijk zou zijn, dit land zoo spoedig mogelijk te verlaten. Hij wist echter de regeering te verschalken en, terwijl men dacht, dat het de hertog van Brunswijk was, die onder militair geleide Parijs verliet, was het een van zijn trouwe knechten en bewoonde de werkelijke . hertog, onder een falschen naam en als student verkleed, de 6e étage van een armoedige woning te Parijs. Gedurende vele weken vroeg men zich af, wat er van den hertog van Brunswijk geworden was, toen men hem onverwacht aan de balie van een rechtbank zag verschijnen en hij tegelijk den minister, den prefekt van politie en den leger-commandant aanviel, wegens „schending van grondgebied en aanslag op de vrijheid." Het meest te verwonderen is, dat hij daarvoor niet veroordeeld werd; maar het recht kreeg, zich vrij in Parijs en in geheel Frankrijk te bewegen. Weldra kocht hij aan de ChampsElysées het hotel, dat hem beroemd maakte en waarvan de bouw en de inrichting weldra het gesprek van den dag vormden. In zijn slaapkamer, aan het hoofdeind van zijn bed, had hij een soort kooi laten metselen, welke in een put kon zakken In deze kooi, die met een ijzeren deur gesloten was ,had hij zijn brandkast verborgen en in de kelders van het hotel waren de ijzeren kisten opgestapeld, die zijn .onmetelijke schatten bevatten. Maar het grootste wonder van het huis was een trap, die wonderlijk klein in een hermetisch gesloten kast verborgen was en die het appartement van den intendant op de bovenste étage verbond met een sousterrain, naast den schatkelder. Slechts de hertog en de intendant hadden de sleutels van de kasten en zij waren de eenigen, die van deze geheimzinnige verbinding op de hoogte waren. De hertpg had dit werk in gedeelten aan vreemde werklui toevertrouwd en had niemand van zijn naaste omgeving iets van z'n plannen meegedeeld.

WEES SLIM QEBRUfK GLIM

^

Hij was een groot dierenvriend en hield speciaal veel van paarden, honden en papegaaien. Zijn groot-tenue was van enorme waarde; de epauletten waren van diamanten ,die elk een millioen vertegenwoordigden en die dag en nacht door vier man bewaakt werden. Toen de fransch-duitsche oorlog uitbrak moest hij Parijs in allerijl verlaten om een toevlucht te vinden in Zwitserland. Drie groote reiskoetsen, elk met vier paarden bespannen, brachten den vorst en zijn' schatten in veiligheid. Hij vestigde zich in Genève en vermaakte die stad bij testamentaire beschikking al zijn eigendommen. Als tegenvoorwaarde stelde hij vast, dat zijn stoffelijk overschot bijgezet zou wor-

den in een mausoleum, dat speciaal te zijner eere moest opgericht worden en waaraan de meest vooraanstaande kunstenaars moesten meewerken. De stad Genève is deze clausule uit het testament trouw nagekomen en het tot stand gekomen monument ter nagedachtenis aan den hertog van Brunswijk, doet de herinnering leven aan een man, die geen andere vreugde kende dan millioenen te verzamelen en zich erin te verlustigen. Een onzer lezers heeft in één kwartaal 12 boeken ontvangen, omdat hij ons twaalf abonné's aanbracht. Hoeveel boeken ontving gij reed« ?

■ ■■••»■mum •>■>>»»»•••»»>»♦♦♦♦♦■• K >■■><>■>••>•••••♦•<♦<>>••>•>*•><»»>••••■ miiti ••■■>>••••••■>••»♦

EEN ROMAN VAN DEN EERSTEN CONSUL »#»»♦••••>•>••••♦♦♦♦♦♦»♦••••••••*■•**•

4

Het w» een gure. stormachtige dag in den laten herfst van het jaar tSOO dat Edmtt de la Feuillade een dochter uit een adelijk geslacht In de Vendte. van den Abb* Bernler verneemt, dat zij Jen volgenden dag naar Parijs zou gaan vergezeld door Monsieur de Chantillon. De koningsgezlnde partijen hebben vrede met de republikeinen gesloten en daardoor is dete reis mogelijk. Het jonge meisje la geschrokken met het bericht. Doch staat haar tegen, dat men, blijkbaar zonder haar voorkennis terug wil komen op de mogelijkheid haar uit te huwelijken aan Louis de Chateauneuf voor wien zij als kind bestemd was. Het was voor haar eene vernederende gedachte, dat hare bloedverwanten haar bij de eerste beste gelegenheid wegzonden en eenen man wilden opdringen, die weliswaar sedert jaren tot baar gemaal was bestemd, maar die haar wellicht vergeten was. Buitendien zou zij tot hem komen, ontbloot van alle middelen. en zonder cenig ander vermogen, dan hare aanspraken op goederen, waarop beslag gelegd was. en die zij waarschijnlijk nooit zou terugkrijgen, fa. zij bezat zelfs niet eene ordentelijke reisjapon, waarin zij voor hare familieleden zou kunnen verschijnen. Lang en breed wordt over Parijs gesproken. De reis daarheen duurde 14 dagen. Gedeeltelijk legde men den afstand in de koets af. ook reed Edmte wel achter op het paard van Monsieur de Chantillon. Zij hoorde voor het eerst met bewondering over Napoleon Bonaparte den eersten Consul, spreken. Edmtc moest zich wel wennen aan de veranderingen die het nieuwe regime had veroorzaakt. In Parijs ziet het meisje niet alleen een nieuw leven maar een nieuwe wereld. De „legitimisten" de aanhangers dus van het koningschap, zien In den Eersten Konsul Napoleon den man, die bun Idealen zal helpen herstellen. Edmte woont een parade bij en is zeer getroffen door het optreden van Napoleon. Tegen haar wil juicht zij mee. Kort daarop wordt zij door Abb« Beroier aan den Eersten Konsul voorgesteld. Deze zegt : „Ik heb u vroeger al eens gezien. Het was bij de voorlaatste parade". Napoleon heeft op buitengewoon welwillende wijze Edmte's belangen behartigd. Zij maakt kennis met de heerschende kringen en hoort hoe Josephine. Bonaparte's vrouw, haar man bedriegt met een onbeteekenenden fat, zekeren Monsieur Charles. Bonaparte maakt een einde aan de feestelijke samenkomsten, welke zijn vrouw organiseert tijdens zijn afwtzighcld. Hij berispt Josephine ernstig en denkt aan echtschelding. Hij wil haar nog een kans geven en geeft haar daarom een jaar tijd. De toestand is voor Frankrijk zeer ernstig geworden en Bonaparte volgt met spanning de ontwikkeling zijner militaire plannen. Op een zekere dag gaat hij ter ontspanning in de Jardin des Plantes wandelen en ontmoet daar Edmte de la Feuillade met haar tante en neef. Hij spreekt met haar en het meisje uit op naïve wijze haar bewondering voor hem. Napoleon vertrekt daarop naar Itali«. Louis .de Chateauneuf, Edméc's neef. heeft bemerkt hoe het meisje zich voor den Eersten Consul interesseert en hij Is jaloersch. Aan tafel maakt hij hierover een scène, die eindigt met een liefdesverklaring zijnerzijds. Edmée antwoordt hierop niet in toestemmenden geest, doch laat hem heel veel hoop. Zij is in Louis gezelschap en dat van zijn vrienden en amuseert zich. Voor het naar bed gaan staart zij door het venster. Haar kamenier komt met een brief binnen. Deze blijkt afkomstig te zijn van den Eersten Consul, die het meisje In hartstochtelijke woorden zijn liefde verklaart. In Edmee's hart vindt deze liefde weerklank. Geheel Frankrijk volgt den veldtocht in Itali« met spanning. Napoleon heeft tegen aller verwachting de overwinning behaald. Edmée is gelukkig. Zij vindt thuisgekomen een brief van den Eersten Konsul. Zij gaat met hare familie naar het buitengoed Belles Rives. Napoleon zendt een van zijn bedienden erheen en komt spoedig zelf. Op zijn eigen onstuimige wijze verklaart hij het meisje zijn liefde. En zij kan zich niet weerhouden om hem haar wederliefde te bekennen. Hij moet het wederzien wel tot haar terugkomst naar Parijs uitstellen. Door een ongeval dat haar tante overkomt Is Edmie echter aan Belles Rives gebonden. Zij schrijft Napoleon een brief, doch hoort niets van hem. Terwijl zij op een dag op het terras staat ziet zij hoe het paard van haar neef Louis nadert. Louis bemerkte hoe Edmie's hart niet meer vrij Is en ook zijn moeder verbaast zich dat de kinderen hun huwelijk zoolang uitstelden. Na eenigen tijd gaat het meisje weer naar Parijs, waar zij op een bal wordt genoodlgd. dat oqk door den Eersten Konsul wordt bezocht. Zij houdt zich op den achtergrond, doch Napoleon ziet haar en komt dan naar haar tOe. Met moeite kan hij zijn liefde verbergen, doch zij weet hem te bedwingen, daar Louis naar hen kijkt. Napoleon dwingt haar de toezegging af dat zij hem zal ontmoeten. Dlenzelfden avond zegt Louis deChateauneuf aanzijn nicht, dat hij haar moet spreken. Hij vertelde haar, dat hij door het Ministerie van Buitenlandsche Zaken naar Londen gezonden wordt en neemt nu afscheid van zijn moeder. Op het laatste oogenblik, voordat hij het huis verlaat, spreekt hij. nog met Edmée. Op zijn vraag of er nog eenige hoop voor hem bestaat, antwoordt zij vol smart „neen". Edmée gaat daarna bij Mad. Junot logeeren. Denzelfden dag brengt Bonaparte zijn ouden kameraad een bezoek. Mad. Junot is erg geagiteerd door dit eerste bezoek van den grooten man. Edmée wit liefst 'n ontmoeting methem vermijden en verlaat 't vertrek. Doch Bonaparte volgthaar en op hartstochtelijke wijze spreekt hij van zijn liefde .Edmée toont hem hoe ook hij alles voor haar is. Spoedig daarop ontmoet zij Bonaparte weer bij Mad. Bonaparte en ook daar toont zij hem hoe gelukkig zij met zijn liefde is. Napoleon wordt hoe langer hoe overmoediger. Hij weet Edmée een papier in de handen te spelen, waarop staat, dat hij haar

1 avonds om elf uur z«l komen beroeken. Met schrik en met ■panning liet het meifje dat bezoek tegemoet. Na dit eerste bezoek volgden vele. Ëdmie ging naar Napoleon. Doch alleen haar dienstmeisje en zijn trouwe dienaar wisten, wie die gesluierde dame was. welke zoo vaak bij den Eersten Konsul kwam. Ëdmie verstond meesterlijk de kunst om Napoleon gelukkig te ■temmen. Hij aanbad haar« als zijn prinses en zij Inspireerde hem voor grootere daden. Aan haar vertrouwde hij zijn plannen en zij was vol trots om hem Haar liefde was zoo groot, dat zij slechts met moeite scheidde. Ia deze dagen werd een aanslag op Napoleons leven gedaan. Edm^e behoort tot hen. die zoodra het feit bekend is. in het huis Van den Eersten Consul komen. Zij wordt daarna ziek. Haar neef Louis komt uit Engeland terug en bezoekt haar in haar kamer. Daar spreken zij over Napoleon en Louis waarschuwt Edmée. Zij wil naar hem niet luisteren. Hersteld bezoekt zij een bal-masqu( verkleed als Koningin Anna van Oostenrijk.

„De Sheik heeft hoog bevel van den profeet zelfl Wij zullen dansen en vroolijk zijn, koningin Annal" Zij dansten. Er werd ,,le Monaco" gespeeld, de dans, dien de Eerste Konsul het beste danste, en dien hij op het programma had wenschen te vinden. Koningin Anna was voortdurend door een zwerm bewonderaars omgeven. Zij was eene diergenen, die den meesten opgang maakten. De zwarte domino echter week niet van haar zijde, hij hield haar arm vast tusschen den zijnen geklemd, en voerde op luiden toon een gesprek met haar. „Hoe gevoelt Uwe Majesteit zich eigenlijk in dit gemengde .gezelschap ? Uwe Majesteit weet wel, dat niet alle aanwezigen in de hofkringen thuis behooren. Ik ken hier verscheidenen, die zich zeer onbeleefd tegenover koninklijke personen gedragen hebben. Kom, wij zullen verder gaan! Eene koningin is aan zichzelve verschuldigd, zich op een afstand van dergelijke lieden te houden, nietwaar ?" Hij maakte een gebaar met de hand, dat velen, die zich in hunne onmiddellijke nabijheid bevonden, noopte zich terug te trekken. De koningin vermaakte zich koninklijk bij dit spel, zij kon er zich echter niet genoeg over verbazen, dat zijne eigenaardig klankrijke stem en zijn min of meer vreemd accent niemand scheen op te vallen. Zij leunde dichter tegen hem aan, en terwijl zij beproefden, zich een weg door het gedrang te banen, antwoordde zij luid: „De gemalin van Lodewijk XIH en de moeder van Lodewijk XIV is nog nooit bevreesd 'geweest voor rebellen. Ik ben de koningin der Fronde en van het hof, en de stijve Engelsghcn heb ik kneedbaar gemaakt als koekdeeg. Vraag Buckingham maar, mijn goede domino! of Engeland niet voor Frankrijk heeft gebogen." Eerï nieuwe dans begon, en zij kwamen ongemerkt in een der kleine zijkamers. Zij zetten zich op een nieuwmodischen canapé met lange rugleuning, die door twee vergulde sfinxen gedragen werd, welke tegelijk de zijleuningen vormden. „Laten wij vroolijk zijn, mijne koningin!" fluisterde hij uitgelaten onder zijn zwarten

DOOR MATHILDA MALLINQ

1

capuchon. „Ik ben vandaag zoo vroolijk als ik zelden was, en gij spreekt als eene godin of een orakel I Engeland heeft voor Frankrijk gebogen, zeg je, en toch weet je niet, wat ik weet — Pitt is eindelijk heengegaan! Ook hij begint te begrijpen, dat tegen mij strijden hopeloos is. Thans zijn het nog maar enkel idioten, waarmede ik te doen heb," hij glimlachte overmoedig met stralende oogen, „en met hen zal ik wel klaar komen. George III heeft geene enkele verstandige gedachte in zijn hoofd, Karel IV evenmin ,de vredevorst is een domme vos, en de prins van Brazilië een haas. De czaar, Gustaaf Adolf, de kroonprins van Defféhiarken — zij zijn allen zoo dom en verblind, als alleen absolute vorsten het kunnen zijn. De koningin van Napels is zoo woedend, dat het haar telkens rood voor de oogen wordt, en zij als eene bezetene rondloopt. De keizer en de koning van Pruisen zijn wel een weinig verstandiger dan de anderen, maar ook slechts — een weinig! Ik zal hun echter ook nog eens een schrik aanjagen, dat hun hooren en zien vergaat!" Hij strekte zijne blanke hand uit — zij was klein en zacht als eene vrouwenhand — en omklemde die van Edmée met vasten greep. „Wij hebben nog niet op den vrede van Luneville gedronken, mijne koningin! Wees zoo genadig, met mij te klinken, kom mede!" Edmée had geen lust, zich weer tusschen de gasten te wagen, waar hij ieder oogenblik herkend kon worden. Zij bleef zitten en hief trots het hoofd op. „De koningin van Frankrijk en Navarre drinkt niet op het welzijn barer landen met den eersten onbekenden domino den besten," sprak zij schertsend; „zij wacht tot de Eerste Konsul komt. Niemand behalve hij is waardig, zijn glas met het hare in aanraking te brengen!" „Uwe Majesteit bewijst den Eersten Konsul te veel eer! Uwe Majesteit herinnere zich slechts, welk een parvenu hij is!" Koningin Anna trok zich weer in haar hoek terug en keek naar den kroonluchter op, tenvijl zij langzaam antwoordde: „De koningin van Frankrijk en Navarre heeft Bonaparte's ster zien rijzen. Na Ma- rengo en Luneville ziet zij zeer duidelijk, dat hij degene is, die de nalatenschap van den grooten koning moet aanvaarden." „O, Edmée!" Hij lachte zacht, boog zich neer en kuste hare handen, die in haar schoot lagen, „De rol van historischen geest speel je verwonderlijk goed; je doet het met plechtigen ernst en door je orakelspreuken vergeet men de jonge schoonheid der koningin met haar zilverbrocaat en

^^^™^"

^^

Wc juweelen. Het verheugt mij, dat uwe „Madame, wij beiden zijn zeker de Majesteit de st<4- ziet rijzen; ik geloof eemgen, die hier in de zaal Frankrijk ver- scherp aan. Toen trok hij de wenkbrauwen bijna, dat ik het zelf ziel" in de hoogte en glimlachte. tegenwoordigen." , Zij bleven eenige minuten zwijgend naast Duroc wendde zich. tot Edmée en fluiHare Majesteit antwoordde slechts mei sterde ^elkander zitten. Zij hoorden de muziek in haar toe: % een neiging, en de Eenste Konsul fe gin^ ö de zaal die het gepraat, gelach en ge- verder. , V€r0 ^ L x!rl0J0f m-ij'' u miJn compliment te fluister der gasten begeleidde. De meesten hadden Mademoiselle de la maken. Mademoiselle I Het is verstandig Hij streelde liefkoozend en peinzend hare Peuillade reeds' onder haar masker her- van u - in het volgende oogenblik zou hand, en zeide plotseling, zacht, met ernhet hem ontstemd hebben kend. Na het puntige compliment van den stige stem: De Eerste Konsul stond op, en over -bersten Konsul werd zij nog meer opge„Kijk eens, Edmée, als ik niet mijne de tafel, die in het licht van tallooze ster aan den hemel had, en niet beter wist merkt dan in het begin. De praetonaan kaarsen, van goud, zilver en robijnrood deed juist moeite om een weg naar haar te rekenen dan. de anderen, en niet het Vcnetiaansch glas - alles oorlogsbuit plaats te banen, toen de onvermoeibare geluk gehad had, de eerste plaats te verfonkelde, zochten zijn oogen Mademoiselle bheik reeds weder opdook. de la Feuillade. Hij hief zijn champagneoveren, dan zouden al die menschen, die zich ^ YÏ.f1 ,s°uPer begint. Zijne Majesteit de glas omhoog en sprak met luide, krachtige daar binnen bevinden en op de aankomst 6 Kahf (Berthier was als zoodanig ver- stem: van den Eersten Konsul, als op het glans- schenen) „heeft mij bevolen Uwe Majespunt van den avond wachten, mij geschuwd „Medeburgers en vrienden! Ik noodig teit naar de eeretafel te brengen. Plaats u uit, met mij een glas op de onderteekehebben als een melaatsche. Groot succes — plaats voor Frankrijks koningin I" is het eenige, wat de menschen met het ning van de vrede van Luneville te ledigen I Bonaparte ging alleen, zonder dame Leve de eer, de vrijheid en de vrede! denkbeeld kan verzoenen, dat een ander het eerst naar de als Oostersche tent ge- Leve Frankrijk!" meer kan dan zij. Geloof maar niet, dat ik decoreerde eetzaal, waV het souper zou XVII. nu reeds vast in het zadel zit, hoe knap gebruikt worden. Berthier zat aan zijne een ruiter ik meen te zijn. Verloor ik maar In het midden van Prairial van het rechter zijde, de plaats aan zijn linker een enkelen, beslissenden slag — als bij jaar IX kwamen de koning en de koningin kant was ledig. Hij keek voortdurend naar voorbeeld die van Marengo was — dan van Etruné naar Parijs, om voor hunne den ingang der zaal; niemand was gezou je zien, dat zij zich op mij zouden werkroon te bedanken, die zij uit de hand noodigd, op den ledigen stc^l plaats te des Eersten Konsuls ontvangen hadden pen als een zwerm schorpioenen op een nemen, en niemand durfde dit omrenooZij reisden incognito als graaf en gravin leeuw. Maar waarom zou ik verliezen ? digd doen. Wanneer men vingt-et-un speelt met van Livomo, maar werden als regeerende Thans trad Duroc met Mademoiselle vorsten ontvangen. Europa als medespeler en zijn eigen lot de la Feuillade binnen. De Eerste Konsul als inzet, moet men zooveel verstand heb„Zie je wel," zeide Bonaparte opeen gaf hem een wenk, maar Edmée had reeds ben, om bij twintig te blijven staan." avond, nadat de Spaansche gezant hem den V eel takt €en Plaats aan de andere koning en koningin had voorgesteld, De Arabier Duroc verscheen in de deur. "^ . zijde der tafel, schuin tegenover hem geHij wierp een snellen blik op Bonaparte kozen tot Edmee de la FeuÜlade, „dat de Parijzeen naderde hen. Bonaparte keek haar een oogenblik naars er met bang voor zijn, een Bourbon over de Place de la Revolution te laten „Uwe Majesteit permitteert ?" Hij boog zich naar den domino neer, en fluisterde gaan. Kijk deze koningsmoordenaars en ONZE NIEUWE PRIJSVRAAG bpartanen eens, hoe zij glimlachen en zich dezen toe: „Het wordt langzamerhand tijd voor dit Lihputsche koningspaar buigen voor de officieele ontvangst, Berthier heeft rust noch duur." dat wij zelf gemaakt hebben. Ha-ha ha! U, mijne deugdzame Republikeinen! — ik De domino maakte eene buiging voor behoef ze, maar in een vergulde livrei de koningin en vertrok. De Arabier ging op zijne plaats zitten. te steken en dadelijk heb ik hun geweten in mijn hand!" „Ik zie aan de oogen Uwer Majesteit, Door de plaats, die Mademoiselle de dat u over de vermetelheid van uw dienaar la l-euillade in den Faubourg St. Gerverwonderd is." Hij deed zijne stem zoo main en in de Tuileriën innam, sprak het diep dalen, dat hij nog slechts fluisterde, van zelf, dat zij als gast verscheen op en legde de hand op het hart: „Begrijp de talrijke feesten, die ter eere der infanten mij wel en vergeef mij — hij heeft mij zijn vertrouwen gesfchonken!" gegeven werden. Op Talleyrand's groot Itahaansch feest had zij de eer, een FranKoningin Anna bloosde diep onder haar ?aise met den neef van Marie Antoinette masker. Zij maakte een afwijzend handte dansen, „de caricatuur van een konine" gebaar. „Ik begin te verstaan..." mur- ' Zend on. voor 12 Febr. .... „„ onderschrift bij dit plaatje melde zij in verwarring. zooals zij later zeide - en op het bal ä rS ri/t 0 trtkk Z!trl" f- /"l " '" 'xg hebben op het plaatje en tepi) de markiezin de Montesson was de „Ik ben de eenige, die het weet," veri'mtrttld in verband staan met de goede werkinv der "oraltabletten rheumatiek. verkoudheid, slapeloosheid, infiuenja mor jonge koningin zoo genadig, haar ter zijde volgde hij, „en dat ik het weet, werd slechts ischias, gritp, jicht. spit. hoofd- en zenuwpijn E ke week' te nemen en te verzoeken, haar bij het wordt aan de beste intending een priis van f 2 50 in ^n door een toeval, niet door een indiscretie Tene nae in orde brengen van haar kapsel te helvan zijn of mijn kant veroorzaakt — dat inzindin^n"'"' «^.r^if meêr^fn goe^n" 69 10 stMtn wi hoo^?, in '" " !? k0men J bovenaien pen, dat door het dansen een weinig los zweer ik u bij mijn eer. Ik hoop, dat hoogste 10 troostonjzen ter beschikking. Zend uwten antwoord voor 12 Febr. 1926 aan de was geraakt. Toen de Eerste Konsul, die u weet, Mademoiselle, op welke gevoelens Redactie. Galoewater 23, afd. Prii.vraBen no. XVIII. Leiden alles wilde weten, het later hoorde, fronste u bij zijn nesten vriend kan rekenen." hij het voorhoofd. „Ik geloof, dat het van00/7r2MdetrlChrlft y afb"!di"9 no. XV werd de prijs Edmée de la Feuillade stond op, en van p 2,50 toegekend aan. den heer F I Fels Ir te koninginnetje zich heel wat verbeeldt." Hij' terwijl zij haar cavalier de hand reikte, Amsterdam voor net navolgende gedicht: legde zijn hand op Edmée's voorhoofd zeide zij met heldere, duidelijke stem: UIT EEN KRANTENBERICHT; De Ever-eek" heeft schiobreuk geleden „Zie daar heb je een kroon, die meer „Monsieur, ik kan en wil niets ver^ij zonk als een baksteen naar beneden macht geeft, dan die van Etmriël" klaren. Maar ik dank u en vertrouw u." Alleen een passagier en een stoker zijn qered ZIJ zw.erven vijf dagen rond OD een vlet ' Een half uur later kwam de Eerste (Wordt vervolgd.) Zij hadden totaal geen eten of drinken, Konsul in gala, met een escorte te paard, eds ailen nl0ed laI T^f i.f.-u ? «n zinken. lot eindlijk den vijfden dag redding kwam aan. In zijn gewoon uniform — die van een bn een passeerend schip ze opnam. overste der cavalerie — zonder masker of ^.11 hadden geen vleesch meer aan hun lijf Hun kleeren waren bevroren en stijf costuum trad hij aan de hand van den DK „NÜW EDISON"-. Zij vielen als wolven aan op het eten gastheer de zaal binnen. Hij zag er vergeWanT,.."" M1?-?' het.9<=lcste nog, moet u weten! Want nauw Inks na 't eten en drinken, gewis. noegd uit; zijn voorhoofd was helder, zijn Waren beiden weer zoo gezond als een visch! oogen lachten en hij groette beleefd en Met scheepsvolk was met stomheid geslagen Vijf dagen op een vlet, in storm en reqenviaaen TlC ffiSpm met gulle vriendelijkheid de maskers, die n9"nJnflïenza/.\e"3 niet "rs 9ewoon verkouden', hij kende of meende te kennen. Koningin MM Konden zij hun verstand niet bij houden! Maar weldra was 't raadsel opgehelderd Anna danste met een Romeinsch praeWant voor de .Ever-lek" was gekelderd, COMPARISON winilrurjuviNc AUTIST toriaan, toen hij haar voorbij kwam. PlnV.' .Pas"9' = r (tegenwoordigheid van geest), REVEALS NO DIFEEBENCE „Een prachtig costuum!" zeide hij luid, W.L.h A" T9GAI-. 't ^ hun behoud geweest ZiJ T0GAL de vlu<:h zich tot Bcnhicr wendend. „Dat is een lë waren l S en ""^ om ' S^men, ZBLT/. M' , "■"' ■' leven gnomenI stuk echte Lyonsche zijde; het doet mij Wij' noodigen U uit tot een bezoek b,!hoedde h HiTrK^, <" t=gen koude en vorst! genoegen iets Fransch in dit cosmopoHierboven een foto van 't tweetal op zee. (van onzen correspondent te B.) htische gezelschap te vinden." Voor troostprijzen kwamen in aanmerking de beeren H var Met een buiging voor de koningin zeide Heerde. Leeuwarden; M. de Jong, Amsterdam; H. Oude. DENTHAAGM LE1DSCHESTRAAT 84 hij glimlachend: Wormerveer; F. Marees, Apeldoorn.

WANDELINGEN IN DE NATUUR iÉS Mossen. In ons land kan men een oneindig groot aantal verschillende vormen van mossen vinden. Verreweg de meeste soorten hebben alleen een latijnschen naam, slechts enkele karakteristieke groepen — die opvallen door vorm, kleur, of veelvuldig voorkomen op een bepaalde groeiplaats — hebben ook nog een nederlandschen naam. Wij zullen het dezen keer hebben over eenige bekende en opvallende korstmossen (Lichenen.)

Gewoon Schorsmos Een korstmos is een bondgenootschap van een zwam en een

Verkeerd begrepen door F.MONTGOMERY Verteld voor de jonge lezeressen en lezers van ons blad

WIE ZINGT DAAR? NEW«E)!lSON

KUNSTZAAL EDISON

^•^DAM

:

WITTE

DE^HSTRIAT^

J

Baron Evcrard verloor jong iijn vrouw, die hem twee jongeni naliet. Humphrey, een wildzang, en Alfred, een xwakker ventje. Hun franache kinderjuffrouw heet Vlrglnle. De baron ia lid van bet Parlement, wanneer hij thuis komt zijn de jongen« erg blij. Aan tafel vertelt de baron aan zijn zwager, die met hem meegekomen is. dat hij van plan il de adel uit de buurt op een diner te vragen. Wat ia dat adel. Informeert Humphrey. Oom Charlie houdt hem voor den mal en zegt dat het halve wilden zijn. Den volgenden dag gaat de baron met zijn zwager en Humphrey naar de kerk. Oom Charlie verbaast zich er over dat Humphrey zoo stil en gehoorzaam is. Hij weet niet hoe het knaapje. gedurende den kersttijd nog altijd vol van de gedachte aan zijn moeder is. Na de kerk gaan vader en oom met de kinderen wandelen. De kleine Alfred is vaders lieveling. Oom Charlie vermoedt dat Humphrey een weinig jaloerscb ia. Na dat oom weg is, smeedt Humphrey plannen om voor de ..wilden" die bij zijn vader zullen konen eten champignons te verzamelen. Hij weet Alfred te overhalen om hem te volgen. Het lesuurtje van Virginie valt hem wat zwaar. Zij plukken de paddenstoelen, doch bet avontuur is bij langena niet zoo prettig als vooral Humphrey zich dat heeft gedacht. Alfred is voor dien taak niet berekend. Virginie ontdekt tot haar groeten schrik dat de jongens voor dag en dauw weg zijn gegaan. Natuurlijk worden ze ontdekt en Virginie is doodsbang dat de kleine Alfred vergiftige paddestoelen beeft gegeten. De adellijke vrienden van den baron komen op visite. Humphrey mag bij de ontvangst zijn, doch tegen zijn gewoonten in is hij heclemaal niet ' wellevend. Hij meent toch dat al die menschen wilden zijn en staart ze aan. Gelukkig weet z'n vader hem die gedachte uit bet hoofd te praten. Humphrey neemt afscheid van alle beeren. Wat vreeselijk lang duurt. Eindelijk gaat hij naar bed. Als zijn vader 'savoads naar de kinderen komt kijken ligt Humphrey in zijn bedje te snikken. Hij Is bang dat zijn oom in de hel komt voor zijn liegen. Virginie klaagt over hem en de baron moet Humphrey beknorren, doch al zijn pogingenstuiten af op Humphry'santwoorden. De baron gaat met zijn oudste zoon uit rijden. Humphrey krijgt het denkbeeld om deze gelegenheid te gebruiken teneinde voor zijn vader Iets voor diens verjaardag te koopen. Hij gaat er een klein winkeltje binnen doch zijn bezoek la niet fortuinlijk. Tenslotte vindt bij een sigarenkoker dien hl) koopt al rookt zijn vader niet. Hij vindt het vreeselijk om zijn geheim te bewaren. Hij krijgt van zijn vader een stuiver en belooft hem dat geld te bewaren om den dooven Dyson van het opgespaarde geld een hoorn te koopen. Humphrey Is zóó vol van het geheim, dat hij zijn vader maar niet mag vertellen, dat hij het met alle geweld aan een dame van de kennissen van zijn vader wil mededeelen, bij welke familie zij een visite maken. Bij het naar huls gaan hoort Humphrey van zijn vader dat er twee beeren op bezoek komen. Deze blijken heel aardig tegen

wier. De zwam is de baas. Zij kan naar willekeur het aantal wiercellen uitbreiden door groote wieroellen te schuiven naar plaatsen, waar ziij wenscht uit te breiden. Het eencellige wier splitst zich dan in meerdere cellen. Bij de samenwerking zorgt de zwam voor water en voor de vasthechting b.v. op een boomstam, terwijl het wier zorgt voor de voedingstoffen, die het kan vormen door middel van het bladgroen. Eenige algemeen voorkomende korstmossen zijn o.a. de schorsmos&en, waaivan afgebeeld is het gewone schorsmos (Ramalina fraxinea), dat zeer veel voorkomt op allerlei boomstammen. Bij alleenstaande boomen zal men meestal bemerken, dat de dikste laag zit aan den westkant. Dit staat in verband met de regenbrengende westenwinden. Een andere soort Parmelia physodes vindt men veel op de schors en de takken van naaldboomen. Een bukenlandsche verwant levert het lakmoes, welbekend de jongens. Na het ontbijt worden zij echter alleen gelaten tot dat Virginie komt roepen. Daar het weer Ie slecht is om naar de kerk te gaan, wordt er thuis een godsdienstoefening gehouden, 's middags wordt bet huls bezichtigd en vindt een der gasten op de kinderkamer den sigarenkoker. tot grooten schhk van Humphrey. De zaak komt echter in orde. want deze bezoeker. Kolonel Sturt interesseert xlcb ook voor de horen voor den ouden dooven Dyson, waarvoor Humphrey geld spaarden. Hij belooft den jongens dit apparaat om vijf uur te zullen zenden. Vol opgewondenheid gaan zij de boren halen. Op weg naar Dyson open Humphrey het pakje en laat Alfred den Inhoud zien. De jongens zijn natuurlijk erg geïnteresseerd bij het Instrument. Dyson moet wakker gemaakt worden voor hij het cadeautje kan aannemen. De jongens raken op den terugweg verdwaald en worden eerst later weer gevonden. De zwakke Alfred Is ziek geworden en heeft weer longontsteking. Humphrey wil zijn broertje wst radijsjes brengen en wordt door Virginie erg beknord. Weet hij dau niet hoe vreeselijk ziek Alfred was. Virginie heeft geen idee hoe diep zij het Innerlijk zoo gevoelige kind heeft gekwetst. Hij hield zooveel van zijn broertje en een gevoel van naamlooze verlatenheid kwam over Humphry. Doch zoodra is Alfred niet hersteld of Humphry lijkt weer de ..oude."

Uit de kinderkamer komende, ging de baron naar de bibliotheek, schelde, en beval dat men terstond den jongeheer Humphrey tot hem zou zenden. „Ik denk nier dat het eenigen indruk op hem zal maken," sprak hij tot zich zelf, terwijl hij stond te wachten, „maar ik wil het toch beproeven." Nooit verwachtte hij veel van Humphrey, toch was hij nu ter nauwernood vooi bereid op de luidruchtige wijze waarop het kind naar binnen stormde en op zijn vroolijk gelaat. Gelijk wij reeds opmerkten, beknorde of bestrafte de baron zijn moederlooze kinderen niet gaarne, en wanneer het geschieden moest, dan deed hij het uit een gevoel van plicht. Maar de onbeschaamde en bijna uitdagende wijze, waarop het kind hem nu te gemoet kwam, maakte hem boos, en ditmaal was liet op een toon van ernstig ongenoegen, dat hij tot hem zeide: „Wat denkt gij. wel om zoo in de kamer te komen?" Humphrey was bezig in zijn

uit de scheikundige proefjes op de H.B.S.en. De korstmossen maken het terrein geschikt voor de groei van andere planten. Ze groeien b.v. op een vochtige plaats van een rotswand. Aarde hebben zij zoo goed als niet noodig. Als zij nu vergaan, vormen zij een dun laagje humus, dat dan al spoedig weer genoeg is voor een of ander muurvarentje. En als die er eenmaal zijn, banen zij vanzelf een weg voor allerlei andere rotsplanten. Eien ander opvallend korstmos is het groene bekermos (Cladonia pyxidata), dat men overal algemeen voorkomend kan vinden op zandgrond. Groote exemplaren bereiken een tuintje te werken, toen zijns vaders boodschap tot hem kwam; hij had zijn gansche gedrag, en het gevaar waarin zijn broertje verkeerd had, vergeten. In zijn vreugde over zijns vaders tehuiskomst, had hij niet aan de waarschijnlijkheid van zijn misnoegen gedacht, dus was het met ongeveinsde verwondering, dat hij zich aldus hoorde aanspreken. Deze uitdrukking van verwondering diende slechts om zijn vader nog meer te verbitteren. „Sta daar niet alsof je dacht dat je geen kwaad hadt gedaan", riep hij uit, meen je je arme broertje telkens' in gevaar te kunnen brengen en hem ziek te maken, en dan nóg geen straf te krijgen ? Weet je niet dat je ongehoorzaam geweest bent en je belofte verbroken hebt? Had ik je niet verboden naar den vijver te gaan ? Ik zeg je dat ik het niet hebben wil, en je zult naar school gaan, als je je thuis niet beter kunt gedragen. Versta je mij ?" Humphrey begreep nu alles. Zijn lippen beefden, zijn wangen gloeiden bij deze strenge woorden, en hij durfde niet antwooiden uit vrees zich door schreien te vernederen. De toom van den baron bedaarde spoedig. „Je ziet Humphrey", vervolgde hij zachter, „het is altijd hetzelfde. Dag aan dag en week op week hoor ik dezelfde klachten' over je. Ik dacht da je oud genoeg was om te w :ten dat Alfred zeer zwak is en dat je zorg voor hem dragen zoudt, in plaats van hem ongelukken op den hals te halen. Weet je wel", besloot hij,, terwijl zijn stem eensklaps zacht werd, „dat het niet veel scheelde of wij hadden Alfred verloren ?"

hoogte van ongeveer een centimeter. Op den rand van het bekertje vormen zij de ascosporen, dit zijn zwamsporen, die alleen dan het tot ontwikkeling kunnen brengen als zij op een plaats terecht komen, waar men wiercellen aantreft, waarmee zij een nieuw korstmos kunnen vormen. De voortplanting der korstmossen kan ook nog op een andere wijze plaats hebben door middel van sorediën of wiercellen, waarom reeds enkele zwamdraden zitten. Dit is dus reeds een miniatuur korstmosje, dat zich slechts heeft uit te breiden.

Tot verbazing van den baron barstte Humphrey in tranen uit. Deze woorden herinnerden hem als een dolksteek 't lijden van den vorigen avond en zijn gansche lichaam beefde. De baron was oogenblikkelijk verteederd. Gelijk bij de meeste mannen, oefende het zien van tranen tooverkiarht op hem uit; hij nam het kind op z'n schoot, en trachtte hem te troosten. „Nu, nu", zeide hij, het krullekopje streelende, „schrei maai niet, ik kan ook geen oud hoofd op jonge schouders verwachten, maar je moet je best doen te denken aan hetgeen ik zeg en niet weder ongehoorzaam zijn. Geef mij nu een kus en ga maar buiten wat spelen." Humphrey hief zijn betraand gezichtje omhoog en ontving dankbaar den kus der vergeving. Eenige oogenblikkcn later speelde hij met den knecht, zonder een spoor van droefheid op 't gelaat en zonder 'n enkele treurige gedachte in het hart. De baron bleef alleen achter, was onrustig en niet op zijn gemak. Het zwakke uitzicht van' Alfred had hem zenuwachtig gemaakt, en hij peinsde er over, hoe gemakkelijk de kleinste aanleiding weder ontsteking veroorzaken kon. Hij kende te goed den aard der borstziekten. Had hij die niet van uur tot uur gadegeslagen? Kende hij niet ieder keerpunt dier ziekten? Juist zulk een aanval als deze was aan de ziekte zijner vrouw voorafgegaan. Dagelijks had hij den blos dieper en de trekken scherper zien worden op dat gelaat, dat zoo veel gelijkenis had met dat kleine gezichtje boven, dat hij aan beide denkende, ze nauwelijks durfde scheiden. (Wordt vervolgd.)

;

^WBJLÖON'S

^

—

:

■

■

-

;

VOOR ONJ^E 3LEJZ-ERBSS3BN-

•

—^^^^^^■■■Bü™

^mmÊmmÊÊ—ÊÊÊÊm^^^

MOOBOLEN

WIJSHEDEN VAN EVA

No, 74320

*Uf

Het is dikwijls moeilijk voor degenen, die niet meer tot de jeugd kunnen gerekend worden, om met volkomen instemming den gedachtegang van de nieuwe generatie te volgen. Men is zoo gauw geneigd om vast te houden aan begrippen, waarmede men zelf is opgegroeid en zoo komt men er toe, critièk te oeferien op het karakter en de opvattingen der moderne jeugd. Nu is 't heel goed mogelijk, dat de jonge meisjes vroeger volgzamer en eenvoudiger waren, maar andere tijden brengen andere zeden en dan is 't toch niet billijk, om altijd het tegenwoordige met het verledene te willen vergelijken. De tijden zijn veranderd, de levensvoorwaarden eveneens en onvermijdelijk worden de menschen er door beïnvloed. Van jongs af wordt 't meisje voorgehouden, dat ze moet leeren werken, om zich met eigen kracht door 't leven te slaan. Dat onder die omstandigheden haar zelfbewustzijn en zelfstandigheid zich krachtig ontwikkelen is te begrijpen. Hoe gauw is ze dan geneigd tot overdrijven, ze overschat zich zelf zoo licht, waardoor dan menigmaal een tekort aan onderwerping en gehoorzaamheid ontstaat, dat een pijnlijken indruk maakt op haar omgeving. Zulk een houding is wel niet goed te keuren, maar toch eigenlijk een gevolg van de opvoeding. Wanneer men eerlijk wil zijn, zal men moeten erkennen, dat er ook nog wel veel goeds steekt in de vrouw van tegenwoordig. Moet men niet den moed bewonderen van menig modern, meisje, dat zoo dapper door 't leven gaat, hard werkt en studeert met een houding alsof ze volkomen gelukkig is, terwijl ze diep in haar hart het gemis voelt aan de koesterende warmte van 't ouderlijk huis ? Ze past zich echter aan, weet wel, dat ze 't niet zoo hebben kan als moeder in haar jonge jaren, die beschermd door anderen, niet reeds op zoo jeugdigen leeftijd in aanraking kwam met de ruwe kanten van 't leven. Want 't jonge meisje van tegenwoordig leeft in veel grooter gevaren, ziet zich geplaatst tegenover dingen, waarvan haar moeder in haar jeugd 't bestaan zelfs niet vermoedde. Daarom moet de kennis van goed en kwaad haar ook zooveel vroeger worden bijgebracht. Maakt haar dit gelukkiger? Over 't algemeen leeft 't moderne jonge meisje gemakkelijker, luchtiger, ze lijkt onverschilliger en wordt daarom weleens onvrouwelijk genoemd. Toch getuigen soms haar daden, hoe diep haar innerlijke levensbeschouwing is. Zeker zijn er meisjes die te lichtzinnig zijn in woorden en daden, maar die zijn er altijd geweest, dat is niet speciaal een kenmerk van dezen tijd. Het meerendeel der moderne, jeugd kan echter gerust de vergelijking met vroeger doorstaan.

No. 74329

LAAT ADAM HELPEN Het is bij het schoonmaken van houtwerk in de kamers dikwijls lastig om alles goed te reinigen, zonder gevaar te loopen, dat liet behang wordt bespat. Hierbij kan Adam weer helpen. Laat hem van stroobord een vierkant stuk snijden zuiver haaks, niet te groot en niet te klein, zoodat het makkelijk Jcan worden gehanteerd. Wanneer Eva dan haar taak zonder hinder voor het behang wil doen, zet ze het door Adam gesneden bordpapier tegen de vvandbekleeding en houdt er haar natte hand tegen aan. Ze kan opschieten zonder vrees iets te bederven.

No. 72541

No. 74328 Moderne robe prinCeSSe van fluweel of zijde, gegarneerd mei galon en een vest van zijde. Benoodigd van 135 cM. breede stof 2.75 M, van 90 cM. breede zijde 0.50 M., galon 1.25 M.

No. 74329. Coquet jutnperjaPOnnetje voor een jonge dame mei geplooide rok en groole das. Benoodigd van 135 cM. breede slof 3 M. Verkrijgbaar in maal 42, 44. 46 of 48, overeenkomend met buste 90. 95, 100 of 120 cM.

No. 72541. Combinatie van lijfje met broek. Benoodigd van lOOcM. breede slof 1.65 M., enlredeux 1-25 M. 5mal kanlje 1 65 M. Verkrijgbaar in maat 42, 44, 46 of of 46. overeenkomend mei buste 90, 95, 100 of 120 cM.

No 71»97. Allerliefst manteltje mei bijpassend hoedje en slobkousen voor kinderen van 1—4 jaar. Benoodigd van 135 cM breede stof voor mantel en hoedje 1.50 M. en voor de slobkousen 75 cM., van 5 cM. breed bont 1 65 M. Van deze afbeeldingen, welke met toestemming der fa. Weldon Ltd. te Londen, zijn gereproduceerd, zijn franco p, p. geknipte patronen verkrijgoaar tegen toezending van f 0.75 en vermelding van het no. aan Mevr.MillySimons, 2eSchuytstr. 261, Den Haag,

TEGEN DE VLEKKEN

^ ^

A. B. te Koog a.d. Zaan vraagt: „Hoe krijgt men een vertvlek uit een bruinen ratiné-mantel ?" Onze medewerkster schrijft: Het is een moeilijk geval, die verfvlek. 't Is te pfrobeeren de vlek eerst te weeken met olie, en daarna met (au-bain-Mari) verwarmde witte terpentijn. Is het echter een goede mantel, dan zou ik de reiniging liever door een chemische reinigingsinrichting laten geschieden.

HET TOPPUNT VAN COMFORT No. 8 Nog zoon kwaad idee nietl Wat is gezelliger dan in een heerlijk warm bad te zitten en de buitenwereld haar gang maar te laten gaan, terwijl de warmwaterkraan vroolijk loopt. En speciaal indien Comfort Zeep Uw metgezel is. Want wasschen en baden met Comfort Zeep is een ongeëvenaard genot. Het geeft een ongekend gevoel van gezondheid en behagelijkheid. COMFORT ZEEP is absoluut zuiver. Het is een geheel plantaardige palm1

en olijfoliezeep, zonder dierlijke vetten.

LAAG IN PRIJS

NATUURLIJK VAN KLEUR

De prijs behoeft zeker geen bezwaar voor U te zijn f Een carton, inhoudende twee groote stukken kost slechts 30 cent.

De kleur van COMFORT is natuurlijk. De zachtgroene olijfkleur en de heerlijk verfrisschende geur worden niet door kunstmatige middelen teweeggebracht. GARANTIE VAN ZUIVERHEID

De zuiverheid van COMFORT ZEEP wordt onvoorwaardelijk gegarandeerd door de Lever's Zeep Maatschappij, de flbrikanten van Sunlight Zeep en Lux. U weet dus precies wat U koopt.

Oordeel zelf! Koop heden een doos! De Lever's Zeep Mij., Vlaardingen. Zend ons de voorzüden van 3 Comfortdoozen onder vermei-ding van No. 8 en U ontvangt gratisdeze reproductie opkunstdrukcarton zonder eenige reclame.

Zie uit naar onzen Comfort prijzen wedstrijd 2 OROOTE STUKKEN VOOR 30 CENTS

CO-12

..i^^j.iMJ...

..

:

r

w&&u©m äii

iwai^T?? twee van zijn meest volhardende bewonderaarsters, te waarschuwen, dat hij (Larry) nu een getrouwd man is. De twee meisjes komen op een zeer ongelegen oogenblik bij Larry binnen en Colette, gekwetst en teleurgesteld, eischt nu een scheiding. Gloria Harding, Bob's verloofde, komt Larry inviteeren voor een weekend op haar buiten. Collette herkent in Gloria sen oude schoolvriendin en wordt eveneens voor de buitenpartij uitgenoodigd. Bij de Hardings arrangeert Collette een

Tot heden moest de amateur-fotograaf, wiens weinige vrije tijd hem niet toestond, de meer ingewikkelde afdrukprocedé's te beoefenen, zich beperken tot de vervaardiging van zwarte of bruine foto's, hoe weinig bevredigend deze kleuren ook mochten zijn. Thans opent ons MONOCOLOR-PICTURE-PROCÉDÉ de gelegenheid, op uiterst eenvoudige en goedkoope wijze foto's te vervaardigen in alle denkbare kleuren waarbij bovendien de tijdroovende werkjes als fixeeren en spoelen absoluut vervallen. Om deze redenen verdient het voor ieder amateur aanbeveling, met deze nieuwe vinding kennis te maken. Men vrage prospectus aan bij onderstaand adres.

ISSTTI^^T II - Ik® Den 5cn Februari hooen mijn geiiefde ouders

JOH. ZINNEMERS

„TIHli C^WIE O^ISOINI€ MASCOTTE WAGENSTRAAT 68 Tel. 14172

09

V/H

EN

J. ZINNEMERS-ZWEERS hun 50-jarige echtvereeniging te herdenken: JOH. ZINNEMERS VELP (GIJ ). F.b™r. 1926

DEN HAAG

= Dir.-Elsenaar: C. F. HACK

HET WINTERSEIZOEN 1923-1926 IS HEROPEND met medewerking van de schitterende

ivvZAADHANDEL

THE ROYAL, DANCING BAND OPTREDEN VAN EERSTE KLASSE ARTISTEN

V

Matinee van 4—8 uur

/HA.H0BBEL

g.KUNKERT STADHOUDERSKADE'52

TELEFOONNUMMER 24232

MAISON

het ideaal-procedé voor elk soort drukwerk.

STRASTERS

HET „BUREAU-PISUISSE"

KAPPER

2e Schuytstraat 65 - Den Haag

CH. DE BOURBONSTRAAT 2 TEL. 71205

Telefoon 36644

SPECIALITErr IN:

BOBBED EN SINGLED HAIR KNIPPEN GENRE 1926

DANSINSTITUUT ROTOGRAVURE

Soiree van 8' 2—1' 2 uur

Restaurant geopend van 4—1 uur n.m. Zaterdags, Zon- en feestdagen 50 ets. entree.

•Ti^i

OOLTGENSPLAAT

UW GBAMOPHOON Zeer mooi van toon Komt U ook eens luisteren ? ZEER BILLIJKE PRIDZEN Ook In huurkoop Vanaf f 7.50 per maand

Kapelmeester 3. C. v. BROCK

ENZAADTEELT

levenna M» landbouwers en toinbeziUers Men vraqf prijscourant Op bijna alle plaatsen vertegenwoordifld

Wettig gedeponeerd handelsmerk)

Belast zich net het SAMENSTELLEN van Cabaret programma s en hel organiseeren van Feestavonden. Concerten, Drawingroom-EDtcrtainments.Soirr ps particulier es Kindervoorstellingen, etc. etc.

IPIE CAMÜEIiSA HET IDEALE TUDSCHRIFT VOOR AMATEUR-FOTOGRAFEN 24 nummers per jaar - f 1.50 pervkwartaal

I

BID SALONKAST 20 NUMMERS GRATIS

I

STEDNMETZ PIANO f625.-

Bijzonder mooi van toon CIO Jaar garantie)

Huurkoop vanaf f 15.— per maand

Harporgels f 325.

Huurkoop vanaf f 10. per maand

Firma 3. Groenendijk & Co. Resentesselaan 24 Tel. 32004 DEN HAAG

^"olette Girard, een populaire Fransche actrice, ^-'.ontmoet Larry Charters voor het eerst in den trein op reis van Parijs naar Londen. Larry is een bekend componist, wiens liedjes zeer in den smaak vallen van sentimenteele vrouwen. Charters die voor een tijdje verschoond wil blijven van de aanbidding van het vrouwelijk geslacht, geeft zijn vriend Bob Hawley het recht, zijn naam aan te nemen, journalisten te woord te staan, enz. Collette en Bob ontmoeten elkaar en Hawley geeft zich voor Charters uit om haar te imponeeren. Bij een klein tusschenstation waar zij moeten overstappen, zijn zij dooi een ontsporing genoodzaakt te moeten overnachten. Het stadje is geen hotel rijk en zij worden verwezen naar het huis van den burgemeester, die er in voorkomende gevallen ook een hotel op na houdt. Deze denkende dat zij een jong paar zijn. dat hij verwacht, trouwt ze. Bij zijn aankomst op Larry's kamers in Londen kondigt Bob dezen aan, dat Mevr. Larry Charters beneden wacht. Larry is ten zeerste verbaasd en ontsteld, maar na kennismaking wordt hij op het eerste gezicht verliefd op haar, en als zij een scheiding voorstelt, weigert hij er naar te luisteren. Den volgenden morgen draagt Larry zijn vriend Bertie Bird op. Lulu en Eva,

nachtelijke ontmoeting met Larry door hem uit Lulu's naam een briefje te sturen. Larry, die Lulu evenwel niet ontmoeten wil, verzoekt Bertie Bird zijn plaats te willen innemen. Op den vastg^telden tijd komt Colette aan Larry's .deur. Bertie, die verwacht Lulu te zien, knst haar de hand en als Colette, verontwaardigd over Larry's vermeende ontrouw probeert te ontsnappen, trekt Bertie haar de k^mer binnen. Colette is zeer verbaasd, als zij bemerkt, dat zij niet in Larry's kamer aange land is, maar bij Bertie, als plotseling Larry, die iets vergeten heeft, op zijn kamer terugkeert. In een heftige poging Colette te verbergen, zet Bertie het geheele huis op stelten en gedurende eenige oogenblikkeü is het een ware chaos. De knoop wordt eindelijk ontward, als Colette en Larry e kaar wederkeerig hun liefde bekennen en het slot vindt alle paren gelukkig vereenigd. int Een alleraardigste Paramoun film, waarin de bekende actrice ice Bébé Daniels de hoofdrol ver vult en die uitgebracht wordt door de Famous Players Lasky Corporation te Amsterdam.

*

INDIEN GE VOOR HET INZEEPEN

HOki ■ ' '. r

GEBRUIKT

r

„Ready Cream" wordt geleverd in potten van 1 Kilogram tegen toezending van f3.— aan de

mEP^mmEK

Z. BINNENS1NQEL 211

X

„BE

©©myä&M"

DEN HAAG

k ^K. W

vf al l^W '

Als Uw Kinderen

Izich bezeerd hebben ■

gebruik dan dadelijk I

PUROLI

f'

?

V| ƒ '■' y l

V l

.,,- .^t,....

^:^—_-.._

^A^m^mm

^"^^^^^^^^^^^

^^^^

SSfêSPP?;

In „Flappy"

ADOLPHE ENGERS VAN

^FA-

NAAR

Ami lecteur, als uw geheugen u 'n beetje in den steek laat, en u zich niet direct meer herinnert wie en wat hij was en gaandeweg geworden is, dan zult u wel ietwat vreemd opkijken, veroorloof ik me te veronderstellen, wanneer ik vertel, dat ie weer onlangs bij de première van „Circes' Heirat", 'n blijspel van André Picardi te Berlijn, buitengewoon veel succes in de wacht sleepte — zóó zelfs, dat de Berlijnsche bladen een lijn trokken en alle z'n voortreffelijk en tintelendgeestig spel, dat de mannelijke hoofdrol van dit —■ naar verluidt — niet bijster belangrijke stuk redde, noemden. Voor welken „ie" toch het wierookvat gezwaaid werd, vraagt u? Voor 'n Limburger! Geboren en — tot den aanvalligen leeftijd zoowat, waarop het leed der „prille jeugd" en wat dies meer zij geleden is — getogen te Gulpen, in het Zuiden van het koninkrijk der Nederlanden. In 1905 ging de jonge Adolphe Engers, om wien deze regelen nu eigenlijk draaien en uit wiens „loopbaan" we enkele dingen terloops aan willen stippen, op een handelsschool te Elberfeld, waar-ie bijzonder

„TOKAYER" fooneelspel van Hans Muiier, gaat mcl enorm succes bij het Nieuwe fooneei Ie Amsterdam. Op de bovenste foto Louis Saalborn als Lulz. Onder v.l.n.r. Veerhoff als Staneslaus, Saalborn als Lulz en mevrouw Lobo als Agathe-

..JAANTJE'" klucht In drie bedrijven van Harry Nicholls en W. Lestocq. wordt door „De Speeldoos opgevoerd. Links: Johan Kaart Jr. als William Tipson; rechts een aardige scene.

..DE DOODEN DE KUS" vanL.Gouriadee wordt

i ?

inde PlanlageSchouwburg

Ie

Amsterdam

gespeeld.

Links: Aaf

Bouber-ten Hoope als Cecile

Desbiens

en

Maurits de Vries als Dokter Monroy. Rechts: scene uit het eerste

bedrijf v.l.n.r.

Elise Poons van Biene, Joh. Fischer, Eb. Erfmann. Joh. Elsensohn.

£-0 • O

..FOX"

—<*> • O-SI

S-O

3Ê-0 »0-=

3-0 • O-SE

s-o. o „In Elegantes Pack"

uitblonk in de schoone kunst van 't spijbelen I Dat kwapi, doordat hij dagelijks haast 'n glippertje naar Keulen ondernam en daar, buiten zijn oudelui om natuurlijk, les in tooneelspel yan niemand minder dan prof. Martersteig genoot. Dolfje's papa rook gauw lont en de politie haalde zoonlief retour. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: Engers junior maakte korte metten, vluchtte naar Parijs I Vandaar-uit raakte hij te Nizza verzeild, waar vrouwe Fortuna in een prettig-grillige bui hem bij het „Petit Boube"gokken in het beroem de-beruchte Casino bedacht met het zoet winstje van maar eventjes vijfduizend, toen nog veilige, francs.... Daar ook leerde hij Henry Burguet van de „Comédie frangaise du Theatre municipal" kennen— het gevolg was: 'n engagement bij diens ensemble.... als volontair om te beginnen —, en later den hongaar Franz Molnar, die in Engers' verdere tooneelloopbaan zoo'n voorname rol gespeeld heeft. In Holland teruggekeerd, kwam-ie bij Dr. V/illem Royaards, bij Herman Heijermans eigen gezelschap, in Den Haag trad hij 'n honderd keer achtereen op in een Fransche klucht „Le tir au flan", in 1913 wipte hij naar Jan Oost over — kort voor het uitbreken van den oorlog weerom — in den zomer van '20 reisde hij naar Berlijn om een film-gastspel te vervullen, in '21 kreeg hij er een engagement bij de „Robert-Bühnen", in '23 bij de .Meinhard-Bernauer Bühnen": toen legde het zilveren scherm allengs meer en meer beslag op hem, z'n bekwaamheid als filmacteur trad dadelijk op den voorgrond en de „Bataclan Film-Society — 'n concern, dat naar ik meen te ■MHBHM

■sfïs^CHiS'?

In „Die Puppe vom Lunapark" weten een zeer intieme relatie met de U. F. A. geniet —■ kreeg in hem een harer meest serieuse, toegewijdste, geliefdste „Prominenten ". Het is mij niet wel doenlijk op dit laatste stramien voort te borduren. Ik kan natuurlijk enkele titels noemen van films, waaraan-ie meewerkte — om 'n greep te doen: ,,Der Tyrann", „Die Puppe vom Lunapark", „Der Evangelimann", „Elegantes Pack", „Die Prima-Ballerina" „karakterrollen" allen, zou ik ze kenschetsen, maar jammer genoeg heb ik zelf A. D. nimmer gade kunnen slaan in z'n evoluties op het slappe koord der filmuitbeelding (de manke beeldspraak zij mij niet al te euvel geduid!) en 'k geloof trouwens niet dat hier te lande rolprenten met zijn verschijning daarin geloopen hebben. Zijn positie bewijst overigens, dat de waardeering, welke hem ruimschoots ten deel valt, verdiend is — en de veronderstelling, dat het wreede monster „Publiek" hem 'n warm hart toedraagt, wordt gewettigd door het feit, dat z'n autobiografie in het boekje „Berliner Bühnen-Lieblinge" prijkte naast personalia omtrent Trude Hesterberg, Käthe Dorsch, Eduard Lichtenstein en Eugen Rex. Hier voor me ligt de door Engers in het Hollandsch gepubliceerde„tragédie in5bedrijven", welke Oscar Wilde's „leven en sterven" tot stof nam, — hij vertaalde Molnar, Lenggel, Bird, Shaw en Pinero in onze taal;~en 'n knipseltje uit de „Nieuwe Rotterdammer" behelst de kortelings gedane mededeeling, dat-ie Melchior Lenggels ,,De slag bij Waterloo", 'n stuk dat in de film-

In „Der Tyrann" wereld speelt, in het Hollandsch bewerkte; en „het zal nog in dit seizoen in ons land worden vertoond", voegde genoemde krarjt aan het berichtje toe, — iets, waarvan we nog niets hoorden intusschen, maar dat we toch en vanzelfsprekend met grage belangstelling tegemoet zien, nietwaar? En „De Telegraaf" meldde laatst voorts, dat Molnar's „Glazen Muiltje" — in Enger's vertaling —■ weldra te Berlijn opgevoerd zal worden, ?n óók in Nederland voor het voetlicht zal komen, evenals Molnar's laatste en ook weer door Engers bewerkte stuk „Romeinsche Nachten".... Haast schijnen onze tooneel-ensembles anders niet met dit alles te maken, lijkt mij zool Van 1 Dec. 1.1. af is het driemaands, gastspel ingegaan, dat Engers bij Professor Reinhardts „Kammerspiele" afgefloten heeft. En straks, met het voorjaar '26, vertrekt hij naar ,,Fox-Amerika'", zooals-ie het uitdrukte in een brief, om in twee filmen de hoofdrol te vervullen. „Was danach wird", schreef ie nog, „weisz ich noch nicht! Bin ich ein Prophet?" Kom, Iaat 'k nu de eindstreep trekken: De hoofdopsteller — klinkt dit Vlaamsche woord niet aangenamer dan ons hoofdredacteur? — van dit blad mocht 'ns het snoeimes grijpen en mijn betoog onmeedoogenloos kappen. Brrrrrr! PAUL VAN DER SCHALK.

•

—

•■...,

In „Der widerspenstige Heiratskandidat"

_,

——

=

,+.^^~M.

i

-

■

i

-■.*•■

■■...

■ .■-

,

: ■:

■; ■ ■■■ ■-■'-r'-v '•■■"■

^^ ■■■; ■•^^c;-

■ ■■■

.

^^^^"

BELGISCHE ./?/?, VJIXÖ/Vs/

:oeo*.:

/^0,50

::©0 0

RUILOFT Woordeo vam Amny vap Veeo

Muziek van Theodor H. Polmaim

i

I llJl .1 ^ .1' M JD^

gl^-Hj'j J J I'Li

rjij | .1' r

r

:3yM^/t«Ma<^»V-^X£j'lV^

IJ_J i >^

-w

w

ill j I',

^ i J

'i'ri'

F p Irr 11 Ij. t ^

i

^

»

Ik zing van een dag vol glorie Ik zing van een dag van feest, Zooais er in Holland's historie, In jaren niet meer is geweest. Ik zing van het zilveren Bruidspaar! Ik zing er m'n liedje zoo luid! En de klokken die klinken en kleppen. De vroolijkste feestklanken uit!

e^Jjß^*

m HJ J

J3 *dc*p

voor voor voor voor voor voor

den Uw den Uw den Uw

.

v

m i

f=T.

■j-ifefy-^l"'

m

^ ^

^

Ik zing van de zilveren Bruiloft! Ik zing van het zilveren paar! En de meisjes en jongens van Holland, Die hebben hun wenschje al klaar. Lang leve het zilveren Bruidspaar! ■ In kalme gelukkige vreugd! Met uw lief'lingskind Juliana, En de trouw van de Hollandsche jeugd! Sport-Iiefhebber, Clubhuis, Dans-liefhebber, vrienden. Kunst-liefhebber, HOME.

0

o:

eä m

I'p

—|

r F I N-

MMd!

© G O

i

v

—;©O0:=

WIE den "NEW EDISON" gehoord heeft WIL een "EDISON" of NIETS CATALOGUS GRATIS OP AANVRAGE BIJ

O •o O

DE

KUNSTZAAL "EDISON" AMSTERDAM DEN HAAG ROTTERDAM

...

LE1DSCHESTRAAT 84 LANGE POTEN 15 WITTE DE W1THSTRAAT 88

:'

©o Sa