Preek 25-01-2004 - Evangelisatie Vandaag ben ik hier als visser verkleed. Ik weet niet veel van vissen en volgens mij is het ook niet echt een hobby van mij maar Markus 1:17 NBV Jezus zei tegen hen: ‘Kom, en volg mij! Ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ Nogmaals: ik weet niet zoveel van vissen af maar een aantal belangrijke dingen weet ik wel. Dingen die bepalen of je een echter visser bent en dat überhaupt wil zijn: Van vis(sen) houden!! Als we iets tegen het vasthouden en bekijken van een vis hebben is er niet veel kans dat vissen je hobby wordt. Vissen dat zijn maar enge dingen, glibberig, ongrijpbaar en vooral vies. Veel anders is het niet als we anderen willen bereiken. Als we niet-kerkelijken maar eng vinden en bang zijn dat we erdoor besmet zullen raken dan zullen we geen beste vissers worden van mensen. Van Jezus wordt gezegd: Lukas 7:34 HET BOEK ‘Die Jezus is een veelvraat en een drinker! Mooie vrienden heeft Hij: Tollenaars en slechte mensen!’ Het spreekwoord zegt: waar je mee omgaat, word je mee besmet? Natuurlijk is daar een kern van waarheid in. Soms hebben mensen een bepaalde slechte invloed op je leven (vaak omdat je niet zo sterk in je geloof staat). Ik zie veel tieners God kwijt raken omdat ze een relatie krijgen met een niet-gelovige vriend of vriendin. Maar weet je, dat mag geen reden zijn om een warme omgang met nietkerkelijken/ongelovigen te ontwijken. De bijbel zegt: Marcus 4: 21 NBV Tegen de menigte zei hij: ‘Je steekt toch geen lamp aan om hem onder de korenmaat te laten uitdoven of onder een bed weg te bergen? Nee, je zet hem op een standaard. Mattheus 5:13 NBG Gij zijt het zout der aard. In diverse teksten wordt gesproken over het nut van zout. Ik heb ooit iemand horen zeggen dat zout in een zoutkelder niet echt zinvol is. Ik denk dat voor ons het juiste spreekwoord zou moeten zijn: “wie met mij omgaat, wordt besmet”
Willen -
we echt wat betekenen voor ongelovigen, dan zullen we: met ze om (willen) gaan van ze houden ze aanvaarden zoals ze zijn eerst naar ze luisteren voordat ze naar ons luisteren
Naar de plek gaan waar vis bijt !! Vissen zijn voortdurend in beweging. Als het ene moment de vis op een bepaalde plek is, kan die de volgende keer wel totaal ergens anders zijn. Ook onze cultuur is altijd in beweging, mensen zijn in beweging. Een gesloten persoon van vandaag, kan de open deur van morgen zijn. Mat 10:14 NBG En indien iemand u niet ontvangt of uw woorden niet hoort, verlaat dat huis of die stad en schudt het stof uwer voeten af. Het gaat erom om geopende deuren binnen te gaan en gesloten deuren niet in te trappen (divine appointment). Als we onze tijd verdoen met duwen tegen iemand die niet geduwd wil worden, dan is het beter om te stoppen (ik zeg niet om te stoppen met lief te hebben). Vaak zie je dat mensen openstaan ten tijde van verandering (kind, scheiding, nieuwe bewoner, ziekte, wegvallen partner, wegvallen van baan). Weten waarop we (willen) vissen !! Het vist het beste als we ook weten op wat voor soort vis we aan het vissen zijn. Ik kan natuurlijk bij een groot water gaan staan (op zich al heel wat dat we weten dat de vis in het water zit). Dat is vaak al meer dan… Maar goed, we staan bij die plas maar weten absoluut niet wat voor vis er in dat water aanwezig is. Je doet maar wat en doet alles op goed geluk. Als we als kerk mensen willen bereiken moeten we goed nadenken wie we willen bereiken en hoe onze doelgroep er uitziet. Vragen als: hoe is deze stad ontstaan, wat voor mensen wonen er, wat is de diversiteit aan gezinssituaties en problemen, hoe zit de cultuur in elkaar? Je zult begrijpen dat je niet alle doelgroepen ineens kan bereiken en je zult dus moeten gaan bepalen op wie je je richt. Een werk onder Iraanse vrouwen in Montfoort (er zijn er geen) zal een stuk minder effect hebben dan in een grote stad. Daar moeten we onderzoek naar doen (geestelijk en natuurlijk). Daar is veel gebed voor nodig. De vraag is niet: “Heer, wilt u dat we deze stad bereiken?” De vraag is: “Heer, geef ons sleutels waarmee we deze stad kunnen bereiken!”
Leren denken als vissen !! Ik kijk wel eens naar een programma op National Geographic over vissen. Ze zeggen wel eens dat honden op hun baas lijken, maar die man die alles van vissen wist, leek wel als een vis te denken. Hij wist precies waarop vissen het best zouden reageren. Leren denken als vissen betekent een inlevingsvermogen ontwikkelen en durven te vragen naar mensen hun gewoonten, gedachten enz. Hoe langer mensen christen zijn hoe minder ze gaan denken als een ongelovige. Dat is natuurlijk ook een goed proces, maar je kunt een beetje “wereldvreemd”” worden (vb. Poster als “Jezus wil uw leidsman zijn”. Voor iemand die onbekend is met het geloof had er ook kunnen staan: “Jezus wil uw warme bakker zijn”) Als we onkerkelijken willen bereiken moeten we leren en denken zoals zij. Ik geloof ook dat veel weerstand tegen het evangelie simpelweg voortkomt uit het feit dat we niet op dezelfde golflengte zitten. Er is op dit punt al veel onderzoek gedaan, maar twee dingen komen uit dergelijke onderzoeken: - de kerk is saai, en vooral de preken sluiten niet aan bij mijn leven - als ik naar een kerk ga, wil ik mij welkom voelen zonder me te hoeven generen Mattheus 10:16 NBG Zie, Ik zend u als schapen midden onder wolven; weest dan voorzichtig als slangen en argeloos als duiven. Jezus geeft ons hier een opdracht om op een strategische wijze het evangelie te brengen. In de eerste plaats stuurt hij ons als schapen met een opdracht om ons staande te houden tussen de wolven. Nogal kwetsbaar, zoals Jezus koos om kwetsbaar te zijn. Maar daarnaast roept hij ons op om voorzichtig te zijn als slangen. Slangen zijn dieren die afwachtend zijn, het klinkt een beetje bot, maar ze proberen pas te bijten als het kan. En daarnaast mogen we argeloos (onverstoorbaar) zijn als duiven. Duiven schuiven wel maar wijken niet. Ze gaan altijd onverstoorbaar door met wat ze aan het doen zijn. Vissen vangen op hun voorwaarden !! Als je een vis wil vangen zul je er voor moeten kiezen om dat te doen op de voorwaarde van die vis. Soms kan dat onaangenaam en vervelend zijn. De meeste visliefhebbers gaan ergens zitten dicht bij de weg (kan de auto er tenminste bij). Serieuze vissers die echt vis willen vangen hebben er van alles voor over (desnoods dwars door een jungle). De vraag is: “Hoe serieus neem ik de grote opdracht?” Zijn we bereid om ook lastige dingen te doen om mensen te bereiken? We moeten ons aanpassen aan de cultuur en de doelgroep de aanpak laten bepalen. We moeten de grote bezwaren van mensen tegen de kerk kennen om erop in te kunnen gaan. Het beste voorbeeld hiervan is Paulus in Athene. Ik zie me Paulus daar rond lopen. Hé kijk, daar staat een beeld van die god en daar een tempel van die god. Wat een aanbidding voor al die goden. Ze gaan daar echt voor. En dan loopt hij ook nog eens die occulte berg op (“mocht hij daar wel zijn dan?”) en keek ook daar goed rond. En dan ziet hij een beeld staan, speciaal neergezet voor de zekerheid,
voor de onbekende god, stel je toch voor: word je door 99 goden gesteund en dan toch nog gedood door nummer 100. Alle inzet voor niets. Een religie gebaseerd op twee dingen: ontzag en angst. En dan komt Paulus met de volgende woorden: Handelingen 17 NBG 22 En Paulus, voor de Areopagus staande, zeide: Mannen van Athene, ik zie voor mijn ogen, dat gij in elk opzicht buitengewoon ontzag voor godheden hebt; 23 want toen ik door uw stad liep en de voorwerpen uwer verering aanschouwde, heb ik ook een altaar gevonden met het opschrift: Aan een onbekende god. Wat gij dan, zonder het te kennen, vereert, dat verkondig ik u. Paulus past hier letterlijk toe met wat hij zegt om een Griek te zijn met de Grieken en een jood met de joden. Meer dan één haak gebruiken !! Ik heb me laten vertellen dat vissen met meer haken ook wel beugen wordt genoemd. Het is simpelweg de idee dat hoe meer vishaken er in het water zitten, hoe meer kans is dat er een vis bijt. Het is onzin om te denken dat er maar één goede manier is om mensen te bereiken. 100 jaar geleden was dat wellicht een beetje anders (je had snel aandacht) maar in deze tijd (en zeker in de westerse cultuur) heb je zoveel keuzemogelijkheden dat mensen dat gewend zijn. “Voor elk wat wils”, zogezegd. Deze generatie verwacht op alle gebieden te kunnen kiezen, terwijl wij vaak “graag of helemaal niet”, “alles of niets” hanteren. Het is onze opdracht om het niet-kerkelijken zo makkelijk mogelijk te maken om over Jezus te horen. Ik denk dat veel niet-kerkelijken een beetje het gevoel hebben dat ze eerst een tunnel moeten graven om binnen te komen. Willen we op vele manieren mensen bereiken, dan zullen we daarvoor de juiste mensen, materialen en vaardigheden moeten ontwikkelen en verkrijgen. Prediker 10:10 NBV Iemand die zijn bijl niet slijpt wanneer de snede bot wordt, moet meer kracht gebruiken. Wie met wijs beraad te werk gaat, heeft meer kans van slagen. VB van de gereedschapskist (alleen een hamer, waardoor alle problemen worden behandeld als een spijker). Je hebt veel vormen van evangelisatie. Sommige zullen werken in onze omgeving, anderen niet. Ikzelf geloof heel sterk dat in een verhardende maatschappij een grote kans ligt om via dienstbaarheid zonder enige verplichting daaraan mensen Jezus te laten zien. Het is een vorm die me aanspreekt, maar dat is slechts mijn beleving hierin.
Het was in 1999 dat ik voor het eerste sprak in SION. Eigenlijk wilde ik toen spreken over het onderwerp van vandaag. Zowel evangelisatie in algemene zin als de stappen die nodig zijn om de gemeente een plek te laten zijn voor hen die God zoeken (al weten ze dat vaak zelf nog niet). Ik voelde echter dat God zei dat het niet de tijd ervoor was. De afgelopen vijf jaar heb ik bij bijna elke voorbereiding van bijna elke preek me eerst afgevraagd, of het nu goed was om hierover te spreken. Terugkijkend besef ik dat de jaren die daarna kwamen ook niet ze goed waren geweest voor evangelisatie. Het was in mijn voorbereiding van het 10 jarige bestaan, dat ik echt ervaarde: dit is het moment, ga er aan bouwen. Begrijp me niet verkeerd. Ik wil niet dat SION een kerk wordt die gedreven wordt door zoekenden. De vraag is dan steeds alleen maar wat niet-kerkelijken willen. Het is goed om ons te gaan richten op de noden en behoeften, maar evangelisatie is slechts één van de pijlers van een gezonde gemeente. Samen met al onze verscheidenheid zijn we allemaal bronnen van licht van de Vader. Sommige zijn echte buitenlampen, anderen zijn vooral geschikt voor binnen. Maar ik geloof dat wanneer we ons licht bundelen zoals door een vergrootglas heen, we kunnen gaan werken naar een doel. Daarnaast is het alller, aller, allerbelangrijkste dat we wachten op de Heilige Geest. Handelingen 1: NBG 6 Terwijl zij zo bij elkaar waren, vroegen zij Hem: "Here, gaat U nu van Israël weer een vrij land maken, met een eigen koning?" 7 "Dat hoeven jullie niet te weten", antwoordde Hij. "Mijn Vader beslist hoe en wanneer bepaalde dingen gebeuren. 8 Maar als de Heilige Geest op jullie neerkomt, zullen jullie kracht krijgen om de waarheid over Mij te vertellen aan de mensen in Jeruzalem en ook in Judea en Samaria. Zelfs tot in de verste uithoeken van de wereld." Vrije vertaling Mijn gebed is Heer, gaat u een wonder doen in dit land en de mensen van dit land weer vrij maken. Hij antwoordt ons: dat hoeven jullie niet te weten. Mijn Vader beslist hoe en wanneer bepaalde dingen gebeuren. Maar als de Heilige Geest op jullie neerkomt, zullen jullie kracht krijgen om de waarheid over Mij te vertellen aan de mensen in Montfoort en ook in (laten we dat nog maar even niet invullen).
