Preek: Openbaringen 22
27 maart 2011
Z. Opw. 354 (Glorie aan God) - band Belijdenis van afhankelijkheid Vredegroet van God Z. Ps. 100 - orgel / piano Lezing van Gods wet Z. Ps. 112:1,2 orgel/piano Gebed L. Openb. 22:6-21 Z. Ldb. 296 orgel/piano kindermoment Z. E&R 88 (en de Geest en de bruid) T. Openb. 22:17,20,21 Woordverkondiging Z. Opw. 585 (er is een dag) band Voorbedengebed Collecte (voorspelen Opw. 589) Z. Opw. 589 (ik wil juichen voor U) - band Zegen van God
UITZIEN NAAR JEZUS 1. Spreekt dat vanzelf? 2. Roepende stemmen! 3. Hoe hou je dat vol? <<sheet 2>> Met verbijstering zagen we voor het journaal de rampen in Japan. Verwoesting, dood en verderf en de dodelijke dreigingen van nucleaire gevolgen… je houdt je hart vast. En nog maar pas geleden beefde de aarde in Nieuw Zeeland, spoelden modderrivieren huizen en mensen weg in Brazilië en hoe lang is het geleden dat Haïti op zijn grondvesten schudde en tienduizenden het leven verloren? <<sheet 3>> En al die revoluties in de Arabische staten… wat gaat dat worden? Ze schieten elkaar overhoop alsof het niets is. Hoe gaat de wereld eruit zien? En zo kun je hele lijsten maken van dood en verderf, van rampen en ongelukken, een schepping, een mensheid in weeën. (Rom.8: 22) Natuurgeweld, menselijk falen… Soms grijpt het je zo aan, dat je God bidt: Heer, ontfermt U zich. Laat uw dag maar komen! Niet méér verdriet alstublieft. Schep licht aan de horizon, Heer! We hebben het over rampen in het groot, die miljoenen mensen treffen. Maar ook onszelf gaat het niet voorbij. Wie telt de dagen van rouw en gemis? De dagen van tranen en de onzekerheid? En dan leven wij hier in Nederland vergelijkenderwijs in het algemeen zo onbekommerd, en jazeker, er zijn verschrikkelijke dingen vlak bij ons gebeurd en aan de hand; het raakt je diep en verdiept je vragen én niemand ontkomt eraan.. maar er komt weer een dag en het leven gaat onherroepelijk verder; en wat voor tijd krijg je om stil te staan? Wat voor tijd neem je? Vanmorgen willen we dat doen. Laat God ons op die manier dan hier maar eens stil zetten, zodat we straks ook echt weer verder kunnen. Er is meer te zeggen dan in deze kerkdienst zal gebeuren. Dat is niet erg. Dat moet zelfs. Maar laten we luisteren. God wil aan het woord zijn, in Jezus Christus onze Heer. Want wereldomspannend is zijn heerschappij en zijn toekomst komt elke dag dichterbij. Dwars door alle ellende heen; dwars
door onze blijdschap heen. Dat geloven we immers? Dat Jezus komt? <<sheet 3, tik>> Uitzien naar Jezus! Heer, kom maar, en snel! Toch is dat vragen lastiger dan we wellicht willen toegeven. Uitzien naar Jezus? Als je de vreselijke dingen in de wereld bekijkt, kun je je er iets bij voorstellen. Laat het maar gauw voorbij zijn met al die rampen, die al eeuwenlang de aarde teisteren. En als je bidt: “uw Koninkrijk kome” dan vraag je daar ook om. Maar ook: stel dat Hij komt, dan is het toch het einde van alles? Wat is er van je werk terug te vinden, straks? En zou het allemaal wel waar zijn, want wat zien we ervan? En je wilt nog zoveel meemaken als je jong bent, maar dat geldt ouderen net zo goed. Wie ziet er niet tegen op om Jezus te ontmoeten in dat oordeel, waar de Bijbel het over heeft? En al die mensen die niet of niet meer geloven, wacht hen de hel niet? En wij maar bidden van kom maar? Is dat niet hypocriet en egoïstisch? <<sheet 4>> En wat ga je doen, straks in die eeuwigheid? Alleen maar zingen? Zalig niets doen? Je kunt je er geen voorstelling van maken. Ja, het zal mooi zijn, maar dat zijn de bergen ook en als je zeilt over het water is dat ook genieten… dus, wat ga je verwachten? We verwachten het eeuwige leven… je belijdt het elke zondag opnieuw. En de terugkomst van Jezus net zo hard. Maar het zal vast nog duren en als er mensen zijn die zich wagen aan het noemen van een bepaalde tijd, dan halen we wellicht wel onze schouders op: geen mens kan dat toch weten… Nee, uitzien naar Jezus spreekt toch niet zo vanzelf. En daar kunnen we ons soms ook behoorlijk schuldig over voelen. Maar wees reëel: je leeft immers niet met beide benen op deze aarde en tegelijk met je hoofd in de wolken? <<sheet 4, tik>> Uitzien naar Jezus… vertel me, hoe moet dat? Hoe kan dat? Zoveel verdriet en tegelijk zoveel terughoudendheid… er is ook heel wat angst en onzekerheid. Het is allemaal waar en allemaal zo menselijk. Maar er is ook geloof en houden van, liefde en het verlangen naar wie er hier niet meer zijn en er is nog zo ontzettend veel meer te noemen. Het duizelt je bij alles wat er te noemen valt en te bedenken. Uitzien naar Jezus? Het spreekt niet vanzelf, maar Hij dan? Jezus zelf? Hij ziet wel uit naar ons, naar jou en naar mij. En dat zullen we niet vergeten! 2. <<sheet 5>> Wat je nergens tegenkomt in de Bijbel lees je in de Openbaring van Jezus Christus aan Johannes. Dat geldt heel veel dingen, die om nadere uitleg vragen. We zeggen het ook als we lezen over de kerk van Christus, die aan het einde van dit boek ‘bruid’ wordt genoemd. Een woord dat heel veel zegt. <<sheet 5, tik>> De kerk is de bruid van Christus. En Hij is de bruidegom. En er komt een huwelijk: de bruiloft van het Lam (19:7v). Ze staan op trouwen en wat dat betreft heeft de toekomst niets onzekers in zich. Alles wat geschreven staat richt zich op die huwelijksdag. De bruiloft komt, het huwelijk wordt gesloten <<sheet 5, tik>> en daarna: ze leefden nog lang en gelukkig! Het beeld is duidelijk genoeg. Met de verwachting van die bruiloft eindigt de Bijbel. Met dat verlangen.. en met de belofte van de bruidegom zelf. <<sheet 6>> Die drie hebben het laatste woord. Over alles heen wat er ook maar staat geschreven. Ooit is de tijd voorbij van verlangen en verwachten. Het is ook helemaal niet vreemd dat de kerk, Gods gemeente wereldwijd, bidt om de komst van Jezus Christus, de bruidegom. Hij heeft beloofd: het komt er van! Maar de dag is er nog niet. Nou, dan mag je daar als bruid toch zeker wel om vragen? Wie kan haar dat kwalijk nemen? Het zou eerder heel raar zijn als dat niet gebeden zou worden. Dan zou de bruid altijd bruid blijven, zonder dat er ooit een bruiloft van zou komen. Daar kun je je niets bij voorstellen. Betrek het maar op jezelf, want spreken over de kerk in
het algemeen kan iets heel afstandelijks hebben. En dus komt het er op aan je zelf die vraag te stellen: ben ik er echt van overtuigd het eigendom te zijn van Jezus Christus, die zijn leven voor me gaf? Wat zou jij zeggen als Hij je persoonlijk – net zoals aan Petrus ooit – zou vragen: heb je me echt lief? <<sheet 6, tik>> Spannend! Hij is er al en gaat komen! We zullen Hem zien zoals Hij is. Het zou best eens kunnen zijn als we van die spanning, die verwachting en dat verlangen niet zoveel meer voelen, we ons in beslag hebben laten nemen door wat er in ons leven gebeurt en in de wereld om ons heen. En toegegeven, dat is ook niet niks! Niet te geloven zo veel. En drukke mensen zijn we en de zorg voor het dagelijks leven is er altijd. Hoewel, naar de hemel willen we allemaal wel, ooit. Maar zou het een wonder zijn dat, nu die bruiloft is aangekondigd, je er ook echt naar verlangt dat dat volle licht nu eindelijk, eindelijk eens zal aanbreken, omdat je Hem, Je Heiland nu ook eindelijk wel eens wilt zien, van aangezicht tot aangezicht, met al je liefde en omdat je Hem niet langer missen wilt en kunt? Of moet je daar een tikkeltje geschift voor zijn? Bovenaards bijna? <<sheet 7>> Maar de roep klinkt van de bruid: “kom”. En dat is écht wat Jezus Christus vanaf deze aarde hoort en net zo goed verwacht en verlangt te horen. Ook Gods Geest bidt om die dag, zegt de tekst. <<sheet 7, tik>> Hij doet dat als de grote contactlegger tussen Christus en de mensen die in Hem geloven. Er is meer aan de hand dan dat wíj moeten verlangen en verwachten. Dat werk van de Geest is geweldig van belang. Hij bidt om Jezus’ komst. Hij houdt zowel van de bruidegom als de bruid.. <<sheet 7, tik> Hij is uit op hun volmaakte eenheid in liefde. Hij leert het de mensen die in Christus geloven. Hij trekt je los uit je kortzichtigheid en alles wat je bezig houdt. Hij is er op uit dat wij niet vastlopen in de dingen van ons leven en net zo min in ons verdriet en in onze angsten. Hij leert ons daar bovenuit te grijpen, naar Christus, die de nieuwe dag aankondigt: dag van de bruiloft en het leven daarna. Hij, die Geest roept het eerst onderweg daarnaartoe en onderweg deelt Hij aan ieder die in Christus gelooft alles uit wat ze nodig hebben: vergeving, houvast, geloof, hoop en liefde. Dat geeft Hij aan ieder die gelooft in Jezus. Aan jou en u net zo goed. <<sheet 7, tik>> Maar het is nog lang niet volmaakt en daarom leert Hij ons bidden: Verlosser kom! Uw Koninkrijk kome! Dat weten we, maar we ervaren dat lang niet altijd even sterk. Ons geloof en ons vertrouwen, ons uitzien naar Jezus en de tijden die komen… we hebben dat eindpunt nog niet bereikt. Er moet nog heel wat overwonnen worden. Maar de belofte is zeker: Hij komt! “ Laat wie luistert zeggen: Kom”! staat er. Ieder die Gods boodschap van heling en gaafheid hoorde en hoort en aannam. En daarom is het vanzelfsprekend dat er gebeden wordt om de komst van Jezus, de Heer. Die Geest leert ons ook dat het niet alleen maar gaat om persoonlijke verlossing. En dat het ook niet ophoudt met Gods persoonlijke genade. De hele schepping, de hele geschiedenis is betrokken bij wat komt en hoe Christus daarnaar toewerkt. God maakt zijn eigen werk af. En het is echt genade dat je daarin betrokken bent. <<sheet 7, tik>> Die Geest is er op uit dat ieder die dit hoort, zal luisteren en zich zal laten meenemen door dat evangelie van de ultieme verwachting. Van het straks vervulde verlangen. Het is allemaal hoorbaar en zichtbaar. Het heeft te maken met je missionaire gerichtheid, je manier van leven, spreken en doen dus. We zullen er om bekend moeten staan, dat we inderdaad volop hier op aarde leven en tegelijk ons diep bewust zijn van Gods toekomst, any time. Daar hebben we veel geloof voor nodig. Als je maar naar Christus blijft kijken. Als we maar blijven belijden dat de toekomst
in Gods handen is. Dat je tegelijk beseft dat je werk dat je nu doet, niet voor niets is, in de Heer. Niet wij maken het, maar Christus. En daarom: uitzien naar Jezus! Kom, Heer Jezus! 3. <<sheet 8>> Houden we dat vol? Kunnen we volharden? Hoe zie jij uit naar Jezus en hoe kun je dat? Kijk je echt alleen maar naar jezelf, dan kan dat ongelooflijk lastig worden. Er is zoveel te dragen, te klagen. En anderen zien uit naar wat het leven ze hier nog zal brengen: je kinderen, kleinkinderen… Wachten duurt lang en verlangen… hoe lang wordt er al niet naar die dag uitgezien? Wat kan er van terecht komen, van al die wonderlijke verhalen die je inde Bijbel leest? Van dat opstaan van al die gestorven mensen, alle eeuwen door? Van een Jezus, die door iedereen gezien zal worden, komend met de wolken… van een pijnvrije nieuwe wereld? Hoe wij het volhouden? Ja, maar dat is in feite niet zo’n goede vraag. Jezus Christus zelf komt tenslotte aan het woord. Hij zegt: Ja, ik kom spoedig! <<sheet 8, tik>> Die komst is wel van later, maar is nu al bezig! Als Christus zegt : “Ik kom” dan mag je dat weergeven met <<sheet 8, tik>> “ Ik ben bezig te komen”. Zijn komst… daar hebben ze in de Bijbel naar uitgezien. Alle offers die gebracht werden…. Ze zagen uit naar de komst van het volmaakte Paaslam. Hij moest nog komen, maar Hij was er ook al. Voordat Abraham er was, ben Ik, zei Jezus (Joh.8:58). Hij is er. Immanuël: God met ons. En zo is dat nog: Ja Ik kom spoedig. Het is het evangelie in een paar letters. Jezus stelt niets uit, al verslapt onze aandacht. Ons verlangen is soms minder. Of gewoon weg. <<sheet 8, tik>> Maar zijn verlangen is onverminderd sterk. Hij wil en zal zijn wereldwijde gemeente zien en ontmoeten! Als Hij komt, zullen we Hem zien zoals Hij werkelijk is. En om vol te houden, geeft de Bijbel ons, naast die onverminderd sterke belofte van de Heer zelf ook heel veel in handen. <<sheet 8, tik>> Ons gebed om zijn komst en ons heilig leven gaan samen op.
Moge de Heer u door die liefde kracht geven zodat u zuiver en heilig voor onze God en Vader zult staan wanneer onze Heer Jezus komt met al zijn engelen (1 Thess.3:13) Moge de God van de vrede zelf uw leven in alle opzichten heiligen en mogen geheel uw lichaam en ziel en geest zuiver bewaard zijn bij de komst van onze Heer Jezus Christus (1 Thess. 5:23) ik draag u op uw taak vlekkeloos en onberispelijk uit te voeren totdat onze Heer, Jezus Christus verschijnt op de dag die is vastgesteld door de verheven en enige heerser ( 1 Tim.6:14)
Zo hou je het vol door hier en nu in liefde met Hem te leven. <<sheet 8, tik>> En schiet je te kort, dan mag je ook weten dat Hij ook voor die schuld betaald heeft. Gelukkig, de toekomst hangt alleen van Hem af. Maar je verwacht IEMAND en daarom durf je, als het moet best alleen te staan en kun je veel missen. Houden van Jezus ontstaat daar waar je Hem werkelijk leert kennen. Daar mag je allereerst en allermeest om vragen. Leef met Hem en groei in Hem. Zelfs als het snoeitijd is, is dat om je dichterbij Hem te brengen. Aan zijn voeten. Uitzien naar Jezus. <<sheet 9>> Je leert het elke dag weer. Gods Geest zet je er in geloof bij neer. Begin je dag ermee: Heer, als U vandaag komt, laat het feest zijn in de huizen! Eindig je dag ermee: Heer, leer me uitzien naar U! Geef dat ongelooflijk veel mensen U zullen kennen. Het ‘ja’ van Christus geeft ons hoop op de toekomst! Zekerheid. Hij vult ons verwachten, en ons verlangen groeit hoe dichter we bij Hem leven en met Hem.
Dan leren we dat antwoord ook geven op wat Christus zelf belooft. We leren te zeggen: Ja, kom Heer Jezus! <<sheet9, tik>> We maken ons klaar op deze aarde. We steken de handen uit de mouwen om in Christus’ naam te helpen waar dat kan. We kennen onze tranen en onze eenzaamheid. De rampen en alle ellende gaan ons niet voorbij. Maar de kracht van ons “ja, kom Heer, ontlenen we aan het ‘ja’ dat Hij heeft gezegd. Uitzien naar Jezus… we houden het vol, omdat Hij ons nabij is. Omdat Hij komt. Ons leven is spannend: we hebben nog heel wat voor de boeg. In geloof, in hoop en in liefde. <<sheet 9, tik>> Er is een dag…. Spoedig zullen wij Hem zien! Wat beloofd is, blijft in alle eeuwigheid.
