: V C P S I L I C R E G I PO R U D G N A L G R N O I O M V R E H C S E B O C CIR
Porcilis® PCV
2
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Inhoud Deze technische brochure geeft u een overzicht van het Porcine Circovirus type 2, alsmede van de kenmerken en de ziektesyndromen waarmee dit virus in verband kan worden gebracht. Daarnaast treft u de meest recente ontwikkelingen aan over de samenhang tussen PCV2 en het effect hiervan op het immuunsysteem van varkens, waardoor u een adequaat beeld krijgt over PCV-gerelateerde ziekten en de rol die Porcilis PCV kan spelen in het voorkomen van deze ziekten.
Porcine Circovirus type 2
4
Porcine Circovirus en andere varkensziekten
5
De immunologie van PCV2-ziekten, door Artur Summerfield
6
Porcilis PCV: beschermt uitstekend
10
Porcilis PCV breekt door de maternale immuniteit
12
Porcilis PCV geeft langdurige bescherming
13
Porcilis PCV: laboratorium proeven
14
Porcilis PCV: veldproeven
18
GLP en veiligheidstests in de praktijk
20
Samenvatting van de productkenmerken van Porcilis PCV
21
3
4
Porcine Circovirus Type2 Het PCV2-virus behoort tot de Circoviridae, een virusfamilie die ziekten bij gewervelde dieren en vogels veroorzaakt. Het circovirus is een extreem klein virus (17 nm) met een cirkelvormig enkelstrengs DNA-genoom van 1767bp.
De Circoviridae familie kent de volgende genera: a) Anellovirus, typesoort Transfusion Transmitted Virus bij mensen, ook bekend als Torque Teno Virus (TTV). b) Gyrovirus, waaronder Chicken Anemia Virus (CAV). c) C ircovirus, waartoe het Porcine Circovirus Type 1 en 2 (PCV1 en 2) en het Beak and Feather Disease Virus (BFDV, bek- en vederrot) bij vogels behoren. a) Genus Anellovirus Genus Anellovirus. Het is de vraag of het Transfusion Transmitted Virus of Torque Teno Virus (TTV) pathogeen is. TTV is aangetroffen in het serum van varkens met Post-weaning Multi-systemic Wasting Syndrome (PMWS, oftewel wegkwijnziekte) in Spanje (Segales et al., 2009). b) Genus Gyrovirus. Chicken Anemia Virus (CAV) veroorzaakt bloedarmoede en immunosuppressie bij kuikens en wordt gekenmerkt door aplastische anemie en gegeneraliseerde lymfoïde atrofie met immunosuppressie, vaak gecompliceerd door virale, bacteriële of schimmelinfecties (Bulow, Schat, 1997).
c) Genus Circovirus. Bij dieren zijn al meerdere circovirussen aangetroffen: Porcine Circovirus Type 1 en 2, Kanariecircovirus, Boviencircovirus, Ganzencircovirus, Duivencircovirus, Struisvogelcircovirus en het Ravencircovirus. Ook bij mensen komt het circovirus buitengewoon vaak voor. Het Porcine Circovirus is niet de enige oorzaak van Porcine Circovirus Associated Diseases (PCVAD). Maar het PCV2virus is wel altijd aanwezig en vormt zo de belangrijkste factor bij het ontstaan van klinische symptomen van PCVAD, zoals PMWS (slijters).
PCV, EM foto* * Bron: Dr. Jan van Lent, Universiteit van Wageningen
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Porcine Circovirus en andere varkensziekten PCVAD werd in 1991 voor het eerst door Canadese dierenartsen waargenomen (Harding, 1997; 1998). Sindsdien wordt het over de hele wereld gemeld (Segales et al., 2006). Tussen 1995 en 1997 had het met PCV2 geassocieerde PMWS over de hele wereld epidemische vormen aangenomen, terwijl het PCV2-virus al zeker een aantal decennia in de varkenspopulatie voorkwam voordat de ziekte werd beschreven (Segales, 2007). PCV2 komt op alle bedrijven voor en kan bij zowel gezonde als zieke dieren worden geïsoleerd (Allan en Ellis, 2000). De hoeveelheid PCV2-virus is echter significant hoger in het weefsel van varkens met PCVAD.
Infecties met het PCV2-virus wordt door diverse onderzoeksgroepen uitgebreid onderzocht. De immunologische aspecten van besmetting met PCV2 zijn fascinerend en van grote betekenis voor de veterinaire sector.
Geschat wordt dat in 2004 de ziekte de varkenssector in de Europese Unie ongeveer 600 miljoen euro heeft gekost (Segales 2007). Varkens kunnen op natuurlijke wijze met meerdere PCV2-genotypen worden besmet (Hesse et al., 2008). Deze kunnen ook voorkomen op boerderijen waar geen klinische symptomen van PCVAD worden waargenomen (de Grau et al., 2008). PCV2 wordt in verband gebracht met PDNS (Porcine Dermatitis and Nephropathy Syndrome), verminderde vruchtbaarheid, enteritis en longontsteking, maar wordt vooral gekenmerkt door PMWS symptomen zoals wegkwijnen, vergrote lymfeklieren, geelzucht en gewichtsverlies. In de literatuur worden diverse factoren genoemd, die mogelijk samen met PCV2, PCVAD veroorzaken. Het omgekeerde is echter voor de preventieve therapie nog belangrijker: Als viremie door PCV2 kan worden voorkomen, bijvoorbeeld door middel van vaccinatie, wordt PCVAD niet waargenomen.
Varkens met PCVAD
Intervet/Schering-Plough Animal Health heeft één van de onderzoekers, te weten Artur Summerfield, gevraagd om in deze technische brochure een bijdrage te leveren over PCV2 en immunologie en -belangrijker nog- wat het betekent voor het immuunsysteem van varkens.
5
6
De immunologie van PCV2-ziekten
Artur Summerfield, DVM, PhD, Instituut voor Virologie en Immunoprofylaxe, Mittelhäusern, Zwitserland
Onlangs zijn een aantal wetenschappelijke publicaties verschenen over immunomodulatie door PCV2. Intervet/Schering-Plough AH vroeg Artur Summerfield de huidige stand van de wetenschap omtrent dit aspect van PCVAD te beschrijven.
Immunosuppressieve kenmerken van PCV2-infecties PCV2 komt in de hele varkenspopulatie voor. 99% van de PWMS-gevallen houdt verband met coinfecties zoals PRRSV, M. hyopneumoniae, bacteriële septicemie, longontsteking, influenza en parvovirus. Dit zou verklaard kunnen worden door een door PCV2 veroorzaakte immunosuppressie, die weer leidt tot verhoogde vatbaarheid voor secundaire infecties. In pathologisch onderzoek bij varkens met PWMS worden inderdaad ernstige gegeneraliseerde laesies in het primaire en secundaire lymfeweefsel beschreven. De aard van deze laesies, die gepaard gaan met afbraak van lymfestructuren, vermindering van het aantal
lymfocyten en infiltratie met macrofagen, zal zeker leiden tot ernstige onderdrukking van de immuunrespons.
Varken met PDNS
Subacute tot chronische PDNS in de nier
In het schema op de rechterpagina zien we hoe PCV2 het immuunsysteem moduleert en het delicate evenwicht tussen de voor gezondheid en welzijn benodigde immuunstimulerende en immuunonderdrukkende triggers verstoort. Immuunregulering is van groot belang bij het voorkomen van immuungemedieerde beschadiging, zoals ernstige ongecontroleerde ontsteking, allergieën en autoimmuunziekten.
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Schematische weergave van de verschillende fases van de immuunrespons en de invloed hierop van een infectie met PCV2. Specifiek immuunsysteem
Niet-specifiek immuunsysteem
Fase 1 Antiviraal
PCV2
Fase 2
Fase 3
Fase 4
Ontstekingsremmend
Onstaan van humorale en celgebonden immuniteit
Regulatie en memory
PCV2
PCV2
PCV2
Antilichamen T-cel respons IFN-α/β cytokines chemokines
0
5
10
15
20
Dagen na infectie Figuur 1
Fase 1 In deze fase worden cellen van het niet-specifiek immuunsysteem aangezet om antivirale factoren zoals interferon-α, interferon-ß, en pro-inflammatoire cytokinen en chemokinen aan te maken. Hierdoor wordt, door niet specifieke cellulaire en humorale componenten, vroege replicatie van pathogenen beperkt en worden signalen afgegeven die nodig zijn om een actieve immuunrespons teweeg te brengen. PCV2 remt deze antivirale fase.
Fase 2 In deze fase wordt door IL-10 weefselschade, welke normaal tijdens een nietspecifieke immuunrespons ontstaat, voorkomen. PCV2 stimuleert macrofagen en dendritische cellen tot extra productie en afgifte van IL-10 waardoor PCV2 niet als lichaamsvreemd wordt herkend en getoloreerd wordt door het lichaam.
Fase 3 In deze fase wordt door activering van Ten B-lymfocyten een specifieke immuunrespons opgewekt. PCV2 remt de activering van deze specifieke immuniteit.
Fase 4 Na deze eliminatiefase komt het specifiek immuunsysteem in een stady state. Antilichamen hebben een bepaald niveau bereikt en specifieke cytotoxische T-cellen zullen langzaam verdwijnen. PCV2 kan, in geval van PCVAD, in deze fase zorgen voor overstimulatie van B- en T-cel immuniteit waardoor er oa. immuuncomplexen kunnen ontstaan (PDNS) of lymfo depletie door cytotoxische T-cellen (PMWS).
7
8
PCV2 plant zich voornamelijk voort in epitheel- en endotheelcellen, maar kan ook macrofagen (MF) en dendritische cellen (DC) infecteren, waar het virus persisteert en de functie van de cellen verandert. Dit is van kritisch belang vanwege de grote rol die DC en MF spelen bij het waarnemen van binnendringende pathogenen en het activeren van innate immuunresponsen om de replicatie van pathogenen te onderdrukken. DC’s presenteren antigenen aan de afweercellen en brengen zo verkregen (actieve) immuunresponsen tot stand en reguleren de activiteit van T-cellen door middel van de productie van stimulerende en remmende cytokinen. MF zijn belangrijker vanwege fagocytische werking, inflammatoire reacties en weefselhomeostase. Tegen deze achtergrond kan worden verwacht dat de immunomodulerende effecten van PCV2 op deze cellen grote invloed zullen hebben op de verschillende elementen van de innate en verkregen immuunrespons zoals deze is afgebeeld in de illustratie op pagina 9.
Het immuunsysteem van gezonde varkens kan dus ziektesymptomen (PCVAD) ten gevolgen van een PCV2 infectie voorkomen. Ook kunnen vaccinatieprogramma’s tegen PCVAD met succes worden toegepast. Het is nog niet volledig duidelijk hoe deze beschermende immuunresponsen precies werken. In onderzoek is wel het belang van neutraliserende antilichamen aangetoond. Hierbij kwam ook een correlatie tussen bescherming en het gehalte aan antilichamen naar voren. Na infectie verschijnen neutraliserende antilichamen pas na 21 dagen; het is niet duidelijk of deze relatief langzame respons wordt veroorzaakt door de immuunonderdrukkende eigenschappen van PCV2 of door virale epitopen die niet voldoende immunogeen zijn. Het is interessant te zien dat door infectie veroorzaakte PCV2specifieke T-cel-responsen ook deze langzame kinetiek kennen en over het algemeen zwak zijn. De rol die zij bij bescherming spelen is daarom niet duidelijk.
Beschermende immuunresponsen Ondanks de hierboven omschreven immunomodulatie is de morbiditeit bij de voor het onderzoek met PCV2 besmette gespeende biggen meestal laag.
Samenvatting PCV2 heeft wisselende effecten op immuunfuncties, variërend van het opwekken tot het onderdrukken van immuunresponsen. Hoewel dit tegenstrijdig lijkt, is het niet verrassend gezien de werking van het immuunsysteem, dat is gebaseerd op de wisselwerking tussen zeer gespecialiseerde celtypen binnen een regulerend netwerk. Een ander uiterst belangrijk kenmerk van het immuunsysteem is dat het zowel voordelige als nadelige effecten met zich meebrengt, wat een strak geregeld evenwicht tussen stimulerende en regulerende elementen vereist. Voor zover we nu weten, heeft PCV2 zich ontwikkeld door dit systeem binnen te sluipen en zich te verstoppen voor immuunresponsen. PCV2 zelf lijkt onschadelijk te zijn, maar door de immunomodulerende werking, in combinatie met co-infecties en andere veehouderij-gerelateerde factoren, is het verantwoordelijk voor PCVAD.
Verdere literatuur (overzichtsartikelen) Ramamoorthy S, Meng XJ. 2008. Porcine circoviruses: a minuscule yet mammoth paradox.
Segalés J, Mateu E. 2006. Immunosuppression as a feature of postweaning multisystemic wasting syndrome.
Anim Health Res Rev 2:1-20
Vet J 171:396-397.
Opriessnig T, Meng XJ, Halbur PG. 2007. Porcine circovirus type 2 associated disease: update on current terminology, clinical manifestations, pathogenesis, diagnosis, and intervention strategies. J Vet Diagn Invest 19:591-615.
Segalés J, Allan GM, Domingo M. 2005. Porcine circovirus diseases. Anim Health Res Rev 6:119-142.
Chae C. 2005. A review of porcine circovirus 2-associated syndromes and diseases. Vet J 169:326-336.
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Specifiek immuunsysteem
Overzicht huidige kennis over immunomodulatie door PCV2.
1 PCV2
Persistentie en verstoppen
PCV2
2 Verminderde afweer
Niet specifiek immuunsysteem
Macrofaag of naïeve DC
NIPC
PCV2
Co-infecties!
PCV2
IFNIL-6 IL-12
PCV2
TNF-α IL-1β IL-8 MCP-1
IL-10
4 Tolerantie
Ontsteking, 3 immuun gemedieerde weefselbeschadiging Cytotoxische T-cel
PCV2 PCV2 PCV2
Plasma cel
Naïeve T-cel
Volwassen DC presenteert antigeen aan T-cel
PCV2
PCV2
Immuun complexen Effector lymfocyten
Figuur 2 1 - PCV2 besmet macrofagen en dendritische cellen (DC) en persisteert in deze cellen. Ze kunnen de cellen vervolgens gebruiken als een ‘paard van Troje’ voor het transport van virussen naar het lymfeweefsel, waar het de functie van diverse celtypen kan moduleren. 2 - PCV2 heeft een remmende werking op de functie van natuurlijke interferon producerende cellen (NIPC) , ook wel plasmatoïde dendritische cellen genoemd. Hierdoor wordt de afgifte van interferon-α, interferon-ß, IL-6 en IL-2 geremd. Interferon-α en -ß spelen een belangrijke rol bij de bestrijding van virusinfecties. Naast deze directe antivirale werking bevorderen de weefselhormonen samen de inductie van de specifieke immuniteit, door dendritische cellen aan te zetten tot rijping en migratie. Deze volwassen dendritische cellen initiëren vervolgens de T- en B-cel respons. Naïeve dendritische cellen zijn ondoelmatig in het stimuleren van de T- en B-cellen en kunnen zelfs de tolerantie voor het antigeen bevorderen.
3 - PCV2 kan de productie van pro-inflammatoire cytokinen (TNFα en IL-1ß) en chemoattractanten (IL-8 en MCP-1) stimuleren. Deze cytokinen zijn wellicht de veroorzakers van ontstekingsreacties en de vernietiging van het lymfeweefsel bij varkens met PMWS. Chronische stimulering van het immuunsysteem door deze cytokinen kan ook bijdragen aan immuuncomplex ziekten zoals PDNS. 4 - PCV2 bevordert de afscheiding van IL-10, een cytokine dat tijdens de immuunrespons een anti-inflammatoire rol speelt waardoor tolerantie tegen PCV2 optreedt. Co-infecties kunnen interfereren met deze functieveranderingen waardoor deze een belangrijke rol spelen in het ontstaan van de ziekte PCVAD.
9
10
Porcilis PCV: beschermt uitstekend In Porcilis PCV zit als antigeen het door ORF2 gecodeerde eiwit van het PCV2-virus. Het door ORF2 gecodeerde antigeen is de dominante immunogene factor voor bescherming tegen infectie met het PCV2-virus.
De ‘invitro’ replicatie van het PCV2-virus verloopt zeer moeizaam. Een vaccin moet voor een optimale immuunrespons precies de juiste hoeveelheid antigeen bevatten. Intervet/Schering-Plough Animal Health heeft vanwege zijn gevestigde reputatie en uitgebreide ervaring op het gebied van subunit-vaccins, ervoor gekozen om de beproefde Baculovirus technologie toe te passen voor
de productie van ORF2-antigeen voor Porcilis PCV. Dit ORF2-antigeen (PCV2a, genotype2) in Porcilis PCV vormt spontaan na het oogsten van Virus Like Particles, die een overeenkomst vertonen met het PCV2-virus; dit draagt bij aan de uitstekende immunogene eigenschappen van het vaccin.
PCV2-virus
Virus Like Particles (VLP) van ORF2 na oogsten; let op de overeenkomst in vorm en grootte
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Infectie van insecten-cellijn met recombinant Baculovirus
Recombinant Baculovirus
Grootschalige fermentatie voor de productie van ORF2 PCV - antigeen in de vorm van Virus Like Particles (VLP)
ORF2 van PCV2 Figuur 3
In Porcilis PCV wordt als adjuvans X-solve gebruikt. De basis van X-solve bestaat uit vitamine E en minerale olie.
vrije radicalen. Daarnaast zorgt vitamine E samen met de minerale olie voor chemotaxis van macrofagen en monocyten naar de injectieplaats welke gevolgd wordt door een snelle inductie van zowel de B- als de T-cel immuniteit.
opname antigenen + olie
RIJPING
LymfEKNOOP
aantrekken monocyten
Antilichamen
Antigeen Vitamine E
CelGEBONDEN immuniteit
Figuur 5: Aantrekking van moncyten, opname door monocyten, migratie en inductie van B- en T-cel immuniteit door Porcilis PCV
Olie
Figuur 4: Schematische opbouw van de verschillende componenten (ORF2-antigeen en X-solve) in Porcilis PCV
De combinatie van de juiste hoeveelheid VLP (ORF2antigeen) en X-solve resulteert in een optimaal werkzaam vaccin. Vitamine E beschermt het antigeen en cellen van het immuunsysteem tegen schadelijke enzymen en
Deze unieke eigenschappen komen tot uiting in twee belangrijke claims die Porcilis PCV mag voeren: 1. H et vermogen om door de maternale immuniteit te breken. 2. D e aanvang (binnen twee weken) en de duur van de immuniteit (22 weken na vaccinatie)
11
12
Porcilis PCV breekt door de maternale immuniteit Porcilis PCV kan gegeven worden in de aanwezigheid van beschermende maternaal verkregen antilichamen (MDA) waardoor een lacune in de immuniteit doeltreffend wordt voorkomen. Eenmalige vaccinatie op drie weken leeftijd is het meest effectief Porcilis PCV breekt door de maternale immuniteit De Ludwig-Maximilians-Universiteit in München verrichte een dubbelblinde studie met Porcilis PCV waar duidelijk werd aangetoond dat de vaccinatie door hogere MDA niveaus breekt. In dit onderzoek werden op een PCV geïnfecteerd bedrijf met PMWS en PDNS klachten 627 pas geboren biggen at random verdeeld in drie groepen (209 dieren per groep) waarbij één groep een eenmalige vaccinatie met Porcilis PCV kreeg op dag 7, één groep een eenmalige vaccinatie kreeg op dag 21 en één groep niet gevaccineerd werd (controle groep). In de grafieken hier beneden zien we de serologische respons (figuur 6) en de hoeveelheid virus in het bloed (figuur 7). De maternaal verkregen antilichaam titers van de controle dieren nemen geleidelijk af tot negen weken leeftijd waarna de gemiddelde antilichaamtiter toe neemt t.g.v. circulerend PCV2 veldvirus. De gemiddelde titer van de op dag 7 gevaccineerde biggen daalt niet ten opzichte van de controle dieren en vertoond een lichte stijging na week 9
wanneer de dieren blootgesteld worden aan circulerend PCV2 (boostering door PCV2 veldvirus). De gemiddelde titer van de op dag 21 gevaccineerde dieren stijgt na vaccinatie tot hoge waardes en neemt daarna geleidelijk af ondanks blootstelling aan circulerend PCV2 veldvirus (serologische bescherming). Figuur 7 (qPCR) laat zien dat bij de controle dieren het hoogste percentage dieren met hoge virusload (>104 kopieën) gevonden werd tijdens de vleesvarkensperiode wat overeenkomt met de periode waarop vooral PMWS en PDNS gezien werd. Het figuur laat duidelijk zien dat het percentage dieren met een hoge virusload significant minder is bij de dieren welke op dag 7 en dag 21 gevaccineerd zijn ten opzichte van de controle dieren. Bij de op dag 21 gevaccineerde dieren werd zelfs geen enkel dier meer gevonden met een hoge virusload. De sterfte (van week drie tot slachten) zakte significant van 7.2% bij de controle dieren naar 2.4% bij beide gevaccineerde groepen.
hoeveelheid PCV2 in het bloed (qPCR)
gemiddelde PCV2 antilichaam titer per groep 90
14
80
% dieren >10E4 copiën/ml
12
log2 PCV2-Elisa
10 8 6 4 2
60 50 40 30 20 10
0 1w
3w
5w
7w
9w
11w
14w
18w
22w
26w
0 3w
leeftijd vaccinatie op dag 21
Figuur 6
70
vaccinatie op dag 7
5w
7w
9w
11w
1 4w
leeftijd controle
vaccinatie op dag 21
Figuur 7
vaccinatie op dag 7
controle
1 8w
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
13
Porcilis PCV geeft langdurige bescherming Varkens die eenmalig op drie weken leeftijd gevaccineerd worden met Porcilis PCV zijn tot minimaal 25 weken leeftijd beschermd Gevaccineerde dieren werden 22 weken na vaccinatie geïnfecteerd met een PCV2b veldstam. Bij dit onderzoek waren drie groepen betrokken: een controlegroep die niet gevaccineerd werd, een groep die twee maal gevaccineerd werd (op drie dagen en drie weken leeftijd) en een groep die alleen op de leeftijd van drie weken werd gevaccineerd. Onderstaande grafiek (figuur 8) toont het antilichaam titerverloop na vaccinatie en challenge.
Let hierbij op: • de hoogte van de maternaal verkregen antilichaamtiters ten tijde van de vaccinatie • de hoogte van de antilichaamtiters ten tijde van de challenge (22 weken na de vaccinatie) • het verschil in de reactie op de challenge tussen de gevaccineerde groepen en de controle groep
Challenge 22 weken na vaccinatie (DOI) gemiddelde PCV2 antilichaam titer 14
log2 PCV2-Elisa
12
10
8
6
4
2
0 3 weken
10 weken
25 weken
26 weken
27 weken
28 weken
(challenge) leeftijd Porcilis PCV one shot
Porcilis PCV two shot
controle (niet gevaccineerd)
Figuur 8 Challenge 22 weken na vaccinatie (DOI) hoeveelheid PCV2 in lymfatisch weefsel 3 weken na challenge 4
Inductie va producere
3.5 3
60
2.5
aantal interferon gamma producerende cellen/106 PBMC
log10 DNA copieën/µl
De antilichaamtiters bleven gedurende 22 weken na vaccinatie boven het niveau van bescherming. De verschillen in virus load van de gevaccineerde groepen en de niet gevaccineerde controlegroep was zeer significant (figuur 9). Porcilis PCV geeft dus een beschermingsduur tegen PCV2 van minimaal 22 weken.
2 1.5 1 0.5 0 In. Mesenteriales
Inn. Inguinales
Milt
Tonsil
50 40 30 20 10 0 3 weken (vaccinatie)
6 weke
orgaan Porcilis PCV one shot
Figuur 9
Porcilis PCV two shot
controle (niet gevaccineerd)
vaccinatie en cha
14
Porcilis PCV: laboratorium proeven De werkzaamheid van het vaccin kan gemeten worden aan de hand van inductie van beschermende antilichamen. Deze antilichamen correleren met bescherming tegen het PCV2 virus zoals de volgende laboratorium experimenten laten zien. Challenge twee weken na vaccinatie Biggen werden op een leeftijd van drie weken gevaccineerd, gevolgd door een challenge proef vijf weken leeftijd, twee weken na vaccinatie. Figuur 10 toont de antilichaam respons en laat zien dat de gevaccineerde dieren hoge antilichaam titers hebben op het moment van challenge.
Drie weken na de challenge met een PCV2b veldstam werd een duidelijk verschil gezien in virusload na challenge (figuur 11). De verschillen in de PCV2 load (log10 schaal) tussen de gevaccineerde en niet gevaccineerde dieren waren significant in zowel serum, faeces, tonsillen als de mesenteriale lymfeknopen.
Gemiddelde antilichaam titer na vaccinatie met Porcilis PCV op 3 weken en challenge op 5 weken
Hoeveelheid PCV2 in organen 3 weken na challenge
12
2.5
log10 DNA kopieën per µl
log2 PCV2-Elisa
10 8 6 4 2
2
1.5
1
0.5
0 3
5
6
8
0 serum
leeftijd in weken Porcilis PCV
Figuur 10
faeces
Porcilis PCV
Controle
Figuur 11
tonsillen
Controle
mesenteriale Inn
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Porcilis PCV biedt bescherming tegen zowel PCV2a- en PCV2b- virusisolaten van verschillende geografische oorsprong Eerste proef (twee vaccinaties) Voor de challengeproef, uitgevoerd op het CReSA (Fort M. et al., 2008. Vaccine 26: 1063-1071), werden biggen 2x gevaccineerd met Porcilis PCV en werden twee weken na de 2e vaccinatie geïnfecteerd met de volgende pathogene PCV2 isolaten (figuur 12): uit Europa:
stam A = I-12/11 (genotype b) uit Noord-Amerika: stam B = Burgos (genotype a)
DQ104422
13
0.01
stam C = STOON 1010 (genotype a) stam D = MO/S-06 (genotype b)
(PCV2b) (genotype 1, 321-like)
3 AY484416 AY849938 12 21
DDQ017036 AY484414 12/11 (stam A)
26
DQ104420 AY188355
54
AY484415 AY969004
99
AY916791 223962 92
M0/S-06 (stam D) AB072302
(PCV2a) (genotype 2, 422-like)
AY146993 Burgos (stam B)
74
80 59
SN L15 220107
99
88
AY256459 AF201308 AY322004
100
31
AY256458 STOON 1010 (stam C)
52
AY699793
99
AF118097
49
DQ104423
68 75
Figuur 12: De rode stippen in de figuur zijn de verschillende isolaten die in deze proef werden gebruikt
AF264039
15
16
Viremie na challenge met verschillende PCV2 isolaten De onderstaande grafieken (figuur 13) tonen de PCV2-viremiegehaltes na challenge met de verschillende isolaten (stam A, B, C en D). Ook hier is weer sprake van een log10 schaal. Het gaat dus om een enorme reductie van circulerend virus bij de gevaccineerde dieren. In geen van de Porcilis PCV gevaccineerde dieren kon challenge virus teruggevonden worden.
Stam A (I-11/12)
Stam B (Burgos) 6
hoeveelheid DNA copieën /µl
hoeveelheid DNA copieën /µl
7 6 5 4 3 2 1
5 4
3 2
1 0
0 0
6
1 3
0
2 0
6
dagen na challenge Porcilis PCV
controle (niet gevaccineerd)
Porcilis PCV
Stam C (Stoon 1010)
2 0
controle (niet gevaccineerd)
Stam D (MO/S-06)
5
hoeveelheid DNA copieën /µl
hoeveelheid DNA copieën /µl
13
dagen na challenge
4
3
2
1
6
5
4
3 2
1
0
0 0
6
13
2 0
0
6
dagen na challenge Porcilis PCV
controle (niet gevaccineerd)
13
2 0
dagen na challenge Porcilis PCV
controle (niet gevaccineerd)
Figuur 13
De bovenstaande grafieken laten duidelijk zien dat in de gevaccineerde en aan een challenge met een van de vier verschillende isolaten blootgestelde dieren geen viremie werd aangetroffen. Dit in tegenstelling tot de niet gevaccineerde controle dieren waar bij alle vier de groepen viremie werd aangetroffen.
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Tweede proef (enkelvoudige vaccinatie) In een tweede proef (Fort et al; 2009.Vaccine, 27:40314037) werden de biggen eenmalig op drie weken leeftijd gevaccineerd in aanwezigheid van maternaal verkregen antilichamen. De biggen werden op zes weken leeftijd geïnfecteerd met een PCV2 genotype b isolaat. De resultaten zijn vergelijkbaar met de vorige proef. Figuur 14 geeft de serologische respons weer (let op de hoge maternaal verkregen antilichaamtiters op drie weken leeftijd) en figuur 15 het percentage viremische dieren na challenge. De virus load in het serum (figuur 16) was bij de gevaccineerde dieren significant lager dan bij de niet gevaccineerde controle dieren. Alleen één week
na challenge werd er een laag virusgehalte bij de gevaccineerde dieren gevonden. Twee en drie weken na de challenge werd er geen virus meer gevonden in de gevaccineerde dieren, terwijl de controle dieren nog volop viremisch waren. Behalve de serologische réspons heeft deze onderzoeksgroep van het CReSA in Barcelona ook gekeken naar cellulaire immuniteit veroorzaakt door Porcilis PCV. Na een enkelvoudige injectie werd een duidelijke cellulaire respons waargenomen, met een snelle en duidelijke anamnestische respons na challenge (figuur 17).
gemiddelde PCV2 antilichaam titer (IPMA)
% PCV2 viremische dieren na challenge bij enkelvoudige vaccinatie
14 12
ge 7
60
6
10
50
8
5
4 2 0 3 weken (vaccinatie)
6 weken (challenge)
7 weken
8 weken
9 weken
leeftijd
% positieve dieren
40
6
% positieve dieren
log2 IPMA
17
30
20
10
niet gevaccineerd - challenge gevaccineerd - challenge
3 2
1
0
niet gevaccineerd - geen challenge gevaccineerd - geen challenge
4
0 3 weken (vaccinatie)
6 weken (challenge)
7 weken
8 weken
9 weken
3 weken (vaccinatie)
6 (ch
leeftijd
Figuur 14
Porcilis PCV (n=26)
gemiddelde virusload na challenge bij enkelvoudige vaccinatie 7
Figuur 15
4
Inductie van kapsel specifieke interferon gamma producerende cellen na vaccinatie en challenge
5
3
60
2.5
aantal interferon gamma producerende cellen/106 PBMC
positieve dieren log10%DNA copieën/µl
3.5
3
2 2
1.5
1
1
0.5 0
P
Challenge 22 weken na vaccinatie (DOI) hoeveelheid PCV2 in lymfatisch weefsel 3 weken na challenge
6
4
controle (niet gevaccineerd, n=18)
0
3 weken 6 weken 7 weken In. Mesenteriales Inn. Inguinales (vaccinatie) (challenge)
8 weken Milt
9 weken Tonsil
50 40 30 20 10 0 3 weken (vaccinatie)
6 weken (challenge)
leeftijd orgaan Porcilis PCV one shot Porcilis PCV two shot controle (niet gevaccineerd) Porcilis PCV controle (niet gevaccineerd)
Figuur 16
7 weken
8 weken
9 weken
leeftijd vaccinatie en challenge
Figuur 17
alleen vaccinatie
alleen challenge
18
Porcilis PCV: veldproeven Ervaringen met Porcilis PCV, gegevens uit praktijkproeven. Registratiestudie Tijdens het registratieproces in Japan zijn diverse praktijkstudies met succes uitgevoerd en werden geregistreerde labelclaims officieel goedgekeurd voor zowel het 2 x 2 ml vaccinatieschema op de leeftijd van drie dagen en drie weken als het 1 x 2 ml vaccinatieschema vanaf de leeftijd van drie weken. De onderstaande figuur toont het percentage uitval van 4 - 24 weken leeftijd. Er is een duidelijk verschil te zien tussen de gevaccineerde groep en de controlegroep. In deze officiële veldstudie werd geen verschil gevonden tussen een enkelvoudige en een dubbele vaccinatie.
Sterfte
3% 3.5% 31.6% 0%
10%
20%
Porcilis PCV 2x 2ml
30%
40%
Porcilis PCV 1x 2ml
50% Controlegroep
figuur 18: Sterfte percentage van gevaccineerde biggen t.o.v. de controle groep
Behalve deze opmerkelijke stijging van het aantal biggen dat een infectie met een PCV2-veldvirus overleeft, werd ook een aanzienlijke verhoging van de groei waargenomen (figuur 19).
Groei per dier per dag
640 638 530 0
200
Porcilis PCV 2x 2ml
400 Porcilis PCV 1x 2ml
600
800 Controlegroep
Figuur 19: Gemiddelde dagelijkse groei van gevaccineerde biggen t.o.v. controlegroep
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Europese studie PCVAD in Europa betreft voornamelijk achterblijvende groei, verlies van uniformiteit en steiging van antibiotica gebruik. In de hierna samengevatte studie verricht door de Ludwig-MaximiliansUniversiteit in München is gekeken naar de groei en de uitval op een varkensbedrijf met milde PCVAD. Het betreft een dubbelblinde studie met 140 dieren per groep, gevaccineerde en controle dieren zaten bij elkaar in 1 hok.
Porcilis PCV
Lichaamsgewicht Lichaamsgewicht Lichaamsgewicht Lichaamsgewicht 3e week 11e week 24e week 1e week
Enkelvoudige vaccinatie 3e week
Controle groepniet gevaccineerd
Groei/dier/dag vleesvarken
2.20 kg
5.75 kg
29.99 kg
97.28 kg*
739 gram*
2.17 kg
5.77 kg
30.65 kg
94.82 kg
705 gram
*significant verschil met controlegroep (P<0.05)
tabel 1: Groei en uitval bij vleesvarkens, veldproef van de Universiteit van München
Na deze vaccinatie studie is dit bedrijf alle biggen gaan vaccineren op drie weken leeftijd. Figuur 20 laat het verschil in sterfte zien na de introductie van Porcilis PCV. uitval vleesvarkens in 2007 - 2008
gemiddelde 95% betrouwbaarheids interval
3.5
3
Introductie Porcilis PCV 2.5
2
p<0,05 1.5
1
0.5
Dec
Okt
Nov
Sep
Juli
Aug
Mei
Juni
Mrt
Apr
Jan
Feb
Dec
Okt
Nov
Sep
Juli
Aug
Mei
Juni
Mrt
Apr
Jan
Feb
0
figuur 20
Dit zijn slechts enkele van de vele voorbeelden van praktijkervaringen met Porcilis PCV. De stijging van de groei is een constant resultaat op bedrijven met milde PCVAD.
19
20
GLP en veiligheidstests in de praktijk De veiligheid van nieuwe vaccins wordt getest onder laboratoriumomstandigheden volgens de richtlijnen van Good Laboratory Practice (GLP) en in de praktijk volgens de richtlijnen van Good Clinical Practice (GCP). De volgende tekst komt uit de bijsluiter van Porcilis PCV: Voorbijgaande lokale reacties op de injectieplaats kunnen na vaccinatie voorkomen, voornamelijk in de vorm van een harde, warme en soms pijnlijke zwelling (diameter tot 10 cm). Deze reacties verdwijnen spontaan na een periode van 14-21 dagen zonder belangrijke gevolgen voor de algemene gezondheidsstatus van de dieren. Onmiddellijke systemische overgevoeligheidsachtige reacties kunnen na vaccinatie voorkomen, resulterend in geringe neurologische symptomen zoals trillingen en/of excitatie, die meestal binnen enkele minuten verdwijnen zonder dat behandeling noodzakelijk is. Een voorbijgaande verhoging van de lichaamstemperatuur, meestal niet meer dan 1°C, kan voorkomen tot 2 dagen na vaccinatie. Af en toe kan een verhoging van de rectaaltemperatuur tot 2,5°C voorkomen die minder dan 24 uur duurt. Sommige biggen kunnen neerslachtig zijn en een verminderde voedselopname vertonen gedurende maximaal 5 dagen. Vaccinatie kan resulteren in een voorbijgaande afname van de groeisnelheid in de periode direct na toediening van het vaccin.
Aan de hand van de tot nu toe opgedane ervaring met Porcilis PCV kan worden geconcludeerd dat deze bijwerkingen een lage incidentie hebben. De waargenomen reacties kunnen verschillen, afhankelijk van het bedrijf, het management en de toegepaste vaccinatietechniek. Het wordt aanbevolen het product
eerst op kamertemperatuur te laten komen alvorens het te gebruiken (minimaal drie uur uit de koelkast). Verder dient het vaccin toegediend te worden met schone vaccinatiematerialen, door middel van steriele naalden met de juiste maat en door toepassing van de juiste vaccinatietechniek
Porcilis PCV beschermt van start tot finish!
Samenvatting van de productkenmerken van Porcilis PCV Elke dosis van 2 ml bevat: Porcine circovirus type 2 ORF2 subunit antigeen: ten minste 4,5 log2 ELISA eenheden zoals verkregen in de in vivo potency test bij kippen. Adjuvantia: 25 mg dl- α -tocoferylacetaat 346 mg licht vloeibare paraffine Farmaceutische vorm: Emulsie voor injectie Doeldier: Varkens Indicaties voor gebruik: Voor de actieve immunisatie van varkens om de virusload in bloed en lymfatisch weefsel te verminderen en om sterfte en gewichtsafname geassocieerd met PCV2-infectie gedurende de vleesvarkensperiode te verminderen. Aanvang van de immuniteit: 2 weken. Duur van de immuniteit: 22 weken.
zelfinjectie kan ernstige pijn en zwelling tot gevolg hebben, vooral in geval van injectie in een gewricht of vinger. Zonder snel medisch ingrijpen kan dit in zeldzame gevallen leiden tot verlies van de betrokken vinger. Raadpleeg in geval van accidentele injectie onmiddellijk een arts, zelfs wanneer de geïnjecteerde hoeveelheid miniem is. Zorg ervoor dat u de bijsluiter bij u heeft. Consulteer opnieuw een arts, als de pijn meer dan 12 uur na het eerste medisch onderzoek aanhoudt. Voor de arts: Dit geneesmiddel bevat minerale olie. Accidentele injectie, zelfs met kleine hoeveelheden, kan hevige zwelling veroorzaken die bijvoorbeeld kan leiden tot ischemische necrose en zelfs tot verlies van een vinger. Onderzoek door een deskundig chirurg is met SPOED vereist. Het kan nodig zijn in een vroeg stadium een incisie te maken in het geïnjecteerde gebied en dit te irrigeren, met name wanneer de weke massa van de vinger of pezen aangetast zijn. Niet gebruiken tijdens dracht en lactatie.
Contra-indicaties: Geen Speciale waarschuwingen: Uit de geleverde gegevens kan geconcludeerd worden dat een enkelvoudige vaccinatie door gemiddelde niveaus en een tweevoudige vaccinatie door gemiddelde tot hoge niveaus van maternale antilichamen in biggen heen breekt. Er zijn geen gegevens beschikbaar over het gebruik van het vaccin in fokberen. Speciale voorzorgsmaatregelen voor gebruik bij dieren: Vaccineer alleen gezonde dieren. Speciale voorzorgsmaatregelen, te nemen door degene die het geneesmiddel aan de dieren toedient: Voor de gebruiker: Dit geneesmiddel bevat minerale olie. Accidentele injectie/
Er is geen informatie beschikbaar over de veiligheid en werkzaamheid van dit vaccin bij gebruik in combinatie met enig ander diergeneesmiddel. Ten aanzien van het gebruik van dit vaccin vóór of na enig ander diergeneesmiddel dient per geval een besluit te worden genomen. Niet vermengen met een ander diergeneesmiddel. Bijwerkingen: Voorbijgaande lokale reacties op de injectieplaats kunnen na vaccinatie voorkomen, voornamelijk in de vorm van een harde, warme en soms pijnlijke zwelling (diameter tot 10 cm). Deze reacties verdwijnen spontaan na een periode van 14-21 dagen zonder belangrijke gevolgen voor de algemene gezondheidsstatus van de dieren. Onmiddellijke systemische overgevoeligheidsachtige reacties kunnen na vaccinatie voorkomen, resulterend in geringe neurologische symptomen zoals trillingen en/of
21
excitatie, die meestal binnen enkele minuten verdwijnen zonder dat behandeling noodzakelijk is. Een voorbijgaande verhoging van de lichaamstemperatuur, meestal niet meer dan 1°C, kan voorkomen tot 2 dagen na vaccinatie. Af en toe kan een verhoging van de rectaaltemperatuur tot 2,5°C voorkomen die minder dan 24 uur duurt. Sommige biggen kunnen neerslachtig zijn en een verminderde voedselopname vertonen gedurende maximaal 5 dagen. Vaccinatie kan resulteren in een voorbijgaande afname van de groeisnelheid in de periode direct na toediening van het vaccin.
Hoge niveaus van maternale antilichamen kunnen worden verwacht wanneer zeugen/gelten worden gevaccineerd tegen PCV2 virus of wanneer zeugen/gelten recent zijn blootgesteld aan hoge niveaus van PCV2 virus. In dergelijke gevallen wordt geadviseerd om PCV2 serologie met geschikte diagnostica uit te voeren om het meest geschikte vaccinatieschema vast te stellen. Pas in geval van twijfel het tweevoudige vaccinatieschema toe.
Indien u ernstige bijwerkingen of andersoortige reacties vaststelt die niet in deze bijsluiter worden vermeld, wordt u verzocht uw dierenarts hiervan in kennis te stellen.
Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren: Buiten het bereik en zicht van kinderen bewaren. Bewaren in een koelkast bij 2°C - 8°C. Niet laten bevriezen. Beschermen tegen licht. Houdbaarheid na eerste opening van de flacon: 8 uur.
Dosering, gebruik en toedieningsweg: Dien één dosis van 2 ml toe via intramusculaire injectie in de nek, in het gebied achter het oor, volgens het onderstaande schema: Bij lage tot gemiddelde niveaus van maternale antilichamen tegen PCV2 wordt een enkelvoudige vaccinatie (2 ml) van varkens vanaf de leeftijd van 3 weken geadviseerd. Als hogere niveaus van maternale antilichamen te verwachten zijn wordt het volgende schema van 2 vaccinaties geadviseerd: de eerste injectie (2 ml) kan worden gegeven vanaf de leeftijd van 3-5 dagen, de tweede injectie (2 ml) 2-3 weken later.
Wachttijd: Nul dagen.
Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen van niet-gebruikte diergeneesmiddelen of eventuele restanten hiervan. Ongebruikte diergeneesmiddelen of restanten hiervan dienen in overeenstemming met de lokale vereisten te worden verwijderd. Houder van de vergunning voor het in de handel brengen en fabrikant: Intervet International B.V. Wim de Körverstraat 35 5831 AN Boxmeer Nederland
Porcilis PCV het enige geregistreerde
1 SHOT
circo vaccin dat
22 weken lang beschermt
1 SHOT
2 ML
3 WEKEN
Porcilis PCV: 1 shot van 2 ml vanaf 3 weken leeftijd
De inzet van Porcilis PCV wordt ondersteund met ResPig: het diagnostisch- en monitoringssysteem van Intervet voor varkensbedrijven.
© 2010 Intervet International B.V. Alle rechten voorbehouden. itemnummer: UIN 000120
