Politie, ICT en toekomstvisie

6

Visie op politiewerk

het Tijdschrift voor de Politie – jg.75/nr.4/13

Politie, ICT en toekomstvisie J. Verhoef MSc MA, drs. R.R.K. Hiemstra en dr. A. Cachet Jelle Verhoef is analist bij Acestes Public Sector Strategy. Hij heeft onder meer strategische beleidsondersteuning verzorgd bij de FIU-Nederland. René Hiemstra is directeur van Acestes Public Sector Strategy. In 1997 schreef hij samen met Lex Cachet in dit Tijdschrift over de Visie voor de Nederlandse Politie van de projectgroep Mobiele Applicaties. Lex Cachet is voormalig universitair hoofddocent bestuurskunde van de Erasmus Universiteit Rotterdam en onder meer redacteur van dit Tijdschrift.

Dit artikel gaat over het belang van een doordachte visie op politiewerk bij de vormgeving van politieel ICT-beleid. Daarnaast wordt ingegaan op bouwstenen voor een dergelijke actuele visie. In 1997 ontwikkelde de projectgroep Mobiele Applicaties, destijds onderdeel van het platform voor de Politiële Informatievoorziening, een visie op de rol voor de politie in een snel veranderende, complexe samenleving. In hetzelfde jaar verscheen in dit Tijdschrift een artikel over het onderzoek dat men daartoe uitvoerde. De aanleiding voor de formulering van de visie destijds lag in toenemende maatschappelijke druk op de politie en de vraag hoe ICT kon helpen hierop te reageren.

A

nno 2013 zien wij goede redenen om in dit blad opnieuw stil te staan bij een visie voor de politie in relatie tot haar ICT-strategie. De komst van de nationale politie biedt, zo wordt gehoopt, uitzicht op verbetering van de ICT-situatie bij de politie. Het was de overtuiging van de projectgroep destijds – en onze overtuiging nu – dat de politie een heldere toekomstvisie op politiewerk dient te hebben, alvorens een effectieve ICTstrategie kan worden ontwikkeld. Ook de aanpak van de huidige ICT-problemen dient daarvan uit te gaan. Dit stuk vormt een reprise van het artikel in dit tijdschrift uit ‘97. Met verschillende politiekenners kijken wij opnieuw naar de visie van destijds.1 De visie uit ’97 vormt een springplank voor een gesprek over het nut van visieformulering voor de politie en de do’s en don’ts. Daarnaast denken wij met onze gesprekspartners na over (bouwstenen voor) een actuele visie op het politiewerk en de politieorga-

Het vermogen van de Nederlandse politie om fundamenteel vooruit te denken, wordt veelal als te beperkt ervaren

TvdP_4_DEF2.indd 6

nisatie tot 2020. In het onderstaande bieden wij een overzicht van de uiteenlopende (en soms tegenstrijdige) ideeën die bij de interviews naar voren kwamen.

Visieontwikkeling In onze gesprekken komt het blijvende nut van visieontwikkeling naar voren. De politie heeft altijd behoefte aan een gefundeerd beeld van de toekomst, om goede strategische afwegingen te kunnen maken. Verwachtingen en wensen uit een meerjarenvisie komen – uiteraard – nooit alle in hun geheel uit. Echter, een doordachte visie biedt wel het benodigde referentiepunt voor een consistente koers. Het vermogen van de Nederlandse politie om fundamenteel vooruit te denken wordt veelal als te beperkt ervaren. Binnen en zeker buiten de politieorganisatie bestaan al veel onderbouwde ideeën over toekomstige ontwikkelingen, maar deze zijn nog onvoldoende in samenhang bekeken vanuit het perspectief van de politie. Een goed startpunt voor een actuele visie voor de politie tot omstreeks 2020 is een brede blik op het veiligheidsdomein in het algemeen. Men dient zich bijvoorbeeld af te vragen wat de rol wordt van partners – dan wel publieke concurrenten – zoals defensie (de Koninklijke Marechaussee) of gemeenten (met stadstoezicht en BOA’s). Daarnaast dient men te kijken hoe de private markt voor veiligheidszorg zich zal ontwikkelen. Vervolgens kunnen we de implicaties van deze ontwikkelingen voor de politie doordenken. Bij het bepalen van de mogelijke rol van ICT voor de politie, moet ervoor worden gewaakt te zeer te redeneren vanuit de technische mogelijkheden. Puur technologiegedreven ontwikkelingen bieden nooit complete antwoorden op maatschappelijke en bestuurlijke problemen. Aan de andere kant: goed zicht op de technische mogelijkheden, nu en in de nabije toekomst, maakt het ‘fantaseren’ over de taakinvulling van de politie lonender.

15-05-2013 16:03:00


7


Hervormingen op ICT-gebied dienen gebaseerd te zijn op een heldere visie op de toekomst van de politie. Een vergelijking, op basis van interviews, met Visie voor de Nederlandse Politie uit 1997 laat interessante overeenkomsten en contrasten zien. Periodieke actualisering van een visie voor een organisatie als de politie is hoogst noodzakelijk.

Visie uit ‘97 De projectgroep Mobiele Applicaties uit ’97 had aanvankelijk als opdracht om reeds ontwikkelde ‘mobiele applicaties’ verder te verspreiden binnen de politie en om een visie te ontwikkelen op de ‘mobiele werkplek’ en ‘mobiele werkwijze’ voor politiemensen. Deze opdracht riep veel bredere strategische vragen op over de toekomst van de politie. Ook toen constateerde men dat een uitsluitend technologische oriëntatie onvoldoende houvast bood. Om zinvol te kunnen spreken over ICT-strategie, dient helder te zijn wat er met het politiewerk en de -organisatie gaat gebeuren. De projectgroep concludeerde dat een actuele algemene visie op politiewerk noodzakelijk was, alvorens beleid te ontwikkelen voor de inzet van mobiele ICT. Er werd een tweede onderzoekstraject gestart, waarin de bredere strategische vragen werden voorgelegd aan de top van de politieorganisatie destijds. Het resultaat van dit onderzoek was de Visie voor de Nederlandse Politie.2

Naar een visie voor 2020 Met onze gesprekspartners kijken wij opnieuw naar de visie uit ’97. Hoe kunnen we de visie van destijds beoordelen, anno 2013? Hoe staat het nu met de verwachtingen en wensen van toen? Welke ideeën uit de visie zijn nog steeds relevant? Welke nieuwe ideeën verdienen een plek in een actuele visie voor de politie tot 2020? En, tot slot, welke rol zou ICT kunnen en moeten vervullen in de nabije toekomst?

Maatschappelijke trends Visie voor de Nederlandse Politie (1997) Van belang voor de politie: s6ERSPREIDINGGROOTSTEDELIJKEPROBLEMATIEK s4OENEMENDEANONIMISERING s'ROEIENDEMAATSCHAPPELIJKECOMPLEXITEIT s4OENEMENDETEGENSTELLINGEN s-ULTICULTURALISERING s)NTERNATIONALISERING s6IRTUALISERING s"EWEGINGINBESTUURLIJKEOMGEVING s4OENEMENDEBEHOEFTEAANVEILIGHEIDENLEEFBAARheid s2ESULTATENBEHAALDDOORPOLITIEBLIJVENACHTERBIJ de maatschappelijke verwachtingen In de gesprekken komt naar voren dat ook anno 2013 de prestaties van de politie achterblijven bij de maatschappelijke verwachtingen. Dat is het blijvende grote probleem voor de politie. Politiek, bestuur en maatschappij stellen veel uiteenlopende eisen, maar hebben hierbij te weinig oog voor wat de politie met haar beperkte capaciteit kan presteren. Als de nationale politie in de publieke perceptie ‘mislukt’, dan zal dit waarschijnlijk terug te voeren zijn op de scheefgroei tussen wat van de politie wordt gevraagd en wat met de beschikbare capaciteit mogelijk is. Trends die nog niet aan bod kwamen in de visie uit ’97,

TvdP_4_DEF2.indd 7

maar die anno 2013 en waarschijnlijk in de nabije toekomst een belangrijk effect op de politie hebben, zijn de toegenomen gerichtheid op incidenten en een groeiende behoefte in samenleving en politiek aan repressief politieoptreden. De focus op repressie en incidenten werkt door in de politieke besluitvorming. De sterk toegenomen publieke en private concurrentie voor de politie is een andere ontwikkeling waar nog geen zicht op was in ’97, maar die tot 2020 steeds belangrijker zal worden. De vraag naar typische politiediensten blijft toenemen, omdat de politie uniek is in het aanbieden van een breed pakket aan diensten en daarnaast 24 uur per dag beschikbaar is. De exclusiviteit van veel politietaken loopt nu echter weg. In onze gesprekken komt een toekomstbeeld naar voren waarin de ‘markt’ voor veiligheid opgedeeld is tussen (1) de politie, die zich concentreert op veiligheidszorg voor het armere deel van de samenleving, (2) een zeer omvangrijke industrie van private veiligheidszorg voor het rijkere deel van de samenleving en (3) de gemeenten, die in toenemende mate zelf aan ordehandhaving doen. Een andere relevante hedendaagse trend is het steeds complexer worden van het politiewerk, als gevolg van het Europese beleid van vrij verkeer van personen. De politie wordt in toenemende mate geconfronteerd met extranationale problematiek. Voorbeelden hiervan zijn de komst van criminelen en kansarmen uit Oost-Europa en criminele organisaties die steeds vaker internationaal opereren. De ontwikkeling van de Nederlandse politie – met een vooral (sub)nationale focus en werkterrein – loopt uit de pas met dat vrije verkeer van personen. Ook de nationale politie blijft een nationaal, generiek instrument voor veiligheid, dat gebrekkig toepasbaar is op de genoemde extranationale problemen. Ten slotte valt de huidige, aanhoudende economische crisis te noemen als een zeer belangrijke ontwikkeling voor politiewerk tot 2020. Naar verwachting zal de crisis de maatschappelijke tegenstellingen verscherpen en een motor vormen voor veel onrust en extra criminaliteit.

Taakoriëntatie Visie voor de Nederlandse Politie (1997) De politie diende: sDEOPERATIONELEREGIEVANLOKALEVEILIGHEIDEN leefbaarheid op zich te nemen; sZICHLOSTEMAKENVANEENREACTIEVEHOUDING sMINDERTEFOCUSSENOPDENOODHULPFUNCTIEWANT symptoombestrijding), meer te werken aan preventieve veiligheidszorg; sEENSIGNALERENDEFUNCTIETEVERVULLENVOORANDERE overheidsinstanties; sMAXIMAALBEREIKBAARENBENADERBAARTEZIJN In de interviews komen ten aanzien van de taakinvulling door de politie, zoals voorgesteld in de visie uit ’97, verschillende zienswijzen naar voren. Eén standpunt is dat de lijn van de visie destijds – meer preventieve veiligheids-

15-05-2013 16:03:00

8


zorg, minder nadruk op de noodhulpfunctie – het meest verstandig is en blijft. De nadruk op repressie en incidenten anno 2013 leidt onvoldoende tot een duurzaam algemeen gevoel van veiligheid en leefbaarheid. De politie dient in haar taakuitvoering telkens de verbinding te leggen met de creatie van duurzame veiligheid en leefbaarheid, door burgers mee laten denken en doen. Hier zouden sociale media veel bij kunnen betekenen. Het is echter volgens andere geïnterviewden de vraag in hoeverre de ambities van preventieve veiligheidszorg in de visie uit ’97 realistisch zijn. De politie is geen sociaal werker. De noodhulpfunctie is welbeschouwd de ‘core business’ van de politie; haar kracht ligt met name in het vermogen om ‘stevig’ te kunnen optreden in onverwachte situaties. Overigens nam in ’97 de overschatting bij de politie van de mogelijke eigen maatschappelijke invloed al af. De politie in een regisserende rol bij het lokale veiligheidsbeleid lijkt anno 2013 een achterhaald streven. Het lijkt onverstandig voor de politie om deze rol als regisseur te ambiëren. De regiefunctie hoort thuis bij de gemeente. Dat laat echter onverlet dat er gerede twijfel en bezorgdheid zijn of de gemeenten hun regietaak de komende jaren in voldoende mate zullen (kunnen) oppakken. Als onderdeel van haar signalerende functie kan de politie het gemeentelijk bestuur informeren, wanneer laatstgenoemde te weinig regie voert. Maar de politie dient zich regisseerbaar te maken en zich er niet toe te laten verleiden om de regie op zich te nemen. Anno 2013 hangt het succes van de politieorganisatie samen met haar vermogen om politiek-strategisch te handelen. Het werk van de politie is in toenemende mate gepolitiseerd. De politie moet ervoor waken verstrikt te raken in irreële eisen van politiek, bestuur en samenleving. Het succes van de nationale politie zal deels afhangen van de politieke bereidheid om de politie zich te laten concentreren op een beperkt pakket aan taken, en zo voldoende capaciteit te kunnen genereren voor de aanpak van concrete problemen van veiligheid en leefbaarheid. De politie dient de publieke verwachtingen te managen door deze boodschap breed te communiceren.

Gebiedsgebonden werken Visie voor de Nederlandse Politie (1997) s0OLITIEZORGZOVEELMOGELIJKAFGESTEMDOPDELOKALE situatie s/PTREDENDIENDEZOlJNMAZIGMOGELIJKTEWORDEN In onze gesprekken wordt de blijvende relevantie van de wijkgebonden politiezorg bevestigd. In de contacten met wijkbewoners krijg je als agent de beste informatie. Een zichtbare agent op straat, in combinatie met het kennen en gekend worden, heeft een aanzienlijke preventieve werking tegen criminaliteit. Gebiedsgebonden werken draagt bij aan

TvdP_4_DEF2.indd 8


de beleving van veiligheid en vergroot de acceptatie van politieoptreden in de wijk. De praktijk toont echter dat het ideaal van gebiedsgebonden werken slechts beperkt kan worden gerealiseerd, door de vele uiteenlopende opdrachten van politiek en bestuur aan de politie. De politie dient zelf de effectiviteit van gebiedsgericht werken zichtbaar te houden. Zo kunnen de successen van de wijkagent veel meer onder de aandacht van burgers worden gebracht. Sociale media lijken in dit kader een krachtig instrument in de handen van de wijkagent.3 Mogelijk leidt de nationale politie, met de voorgenomen inrichting, tot een verzwakking van de gebiedsgebonden aanpak op wijkniveau. De consequentie van de opzet van robuuste teams is dat de politie organisatorisch waarschijnlijk op grotere afstand komt te staan van buurten en wijken. Dit kan ten koste gaan van een fijnmazige, wijkgerichte aanpak.

Afrekening en verantwoording Visie voor de Nederlandse Politie (1997) s0OLITIEMOCHTNIETVERANTWOORDELIJKGEHOUDEN worden voor beleidsoutcomes in het totale veld van integrale veiligheid, maar enkel voor de output waar zij daadwerkelijk een bijdrage aan kon leveren s2ELATIEMETPUBLIEKMOESTGEKENMERKTWORDEN door een hoge kwaliteit van dienstverlening s0OLITIEDIENDEALSÏÏNCONCERNTEGAANFUNCTIONEren De sectie uit de visie van ’97 over afrekening en verantwoording brengt ons in onze gesprekken op het nut van prestatiemetingen. Eén standpunt is dat politiewerk in het algemeen te complex is om via cijfers en statistieken te beoordelen. Hiertegenover wordt door sommige respondenten gesteld dat, hoewel in het verleden te eenzijdig en ongenuanceerd is ingezet op prestatiemeting binnen de politie, prestatiemeting wel degelijk positieve resultaten heeft. Anno 2013 is er meer besef van de mogelijk perverse effecten van prestatiemeting en van de do’s en don’ts.4 Daarnaast maakt de komst van de nationale politie het praktischer (en eerlijker) om de prestaties politiebreed te meten – iets dat in het verleden, met 26 eindverantwoordelijke korpschefs, moeilijk was. De focus dient echter minder op prestatieafspraken en -metingen te liggen, als wel op het versterken van het presterend vermogen van de politieorganisatie. Prestatieafspraken moeten realistisch zijn, door ze af te stemmen op het bestaande vermogen van de organisatie om ‘te leveren’. Daarnaast moet permanent geprobeerd worden het presterend vermogen van de politie verder te vergroten. Dit kan bijvoorbeeld door inefficiëntie als gevolg van lastig uit te voeren wetgeving te verminderen en door de samenwerking met bestuurlijke partners te verbeteren.

15-05-2013 16:03:00


9 Foto: Roel Dijkstra Fotografie


Ook al in 1997: informatievoorziening niet gebonden aan tijd en plaats. Foto uit toenmalige artikel in het Tijdschrift voor de Politie.

Informatievoorziening, ICT en mobiele technologie

een belangrijke factor voor falen. Het optimisme van destijds is verdwenen. Verbetering van de ICT bij de politie lijkt nu cruciaal. Als de politie er niet binnen afzienbare tijd Visie voor de Nederlandse Politie (1997) in slaagt om haar ICT op orde te krijgen, dan zou haar s)NFORMATIEBELANGRIJKEPRODUCTIEFACTORINPOLITIEmaatschappelijke relevantie sterk kunnen teruglopen. werk Hoe hebben de problemen zo ver kunnen oplopen in de s.OODZAAKVOOREENNIEUWEINFORMATIEVOORZIENING afgelopen 15 jaar? In onze gesprekken komen twee hoofdvoor basispolitiezorg, die politiebreed ontwikkeld oorzaken naar voren voor de huidige problemen met de en gebruikt diende te worden basissystemen en een gebrekkige benutting van mobiele s$ETOEGANGTOTINFORMATIEVOORZIENINGDIENDENIET ICT. Ten eerste de autonomie van de korpsen in de regionale gebonden te zijn aan tijd of plaats structuur, die korpsen de ruimte gaf tot eigen investeringen s&LEXIBILISERINGWERKPLEKAGENTNODIG in ICT in verschillende richtingen. De tweede oorzaak is de s:OUERVOORZORGENDATAGENTENZOLANGMOGELIJK keuze om eigen ‘dedicated’ systemen te ontwikkelen, in effectief op straat aanwezig waren plaats van aan te sluiten bij breed beproefde ICT-middelen. s6ERDEREPROFESSIONALISERINGAGENTNODIGMET C2000 blijft daarvan een sprekend voorbeeld. maatschappelijke veranderingen en nieuwe Naar verwachting zal de komst van de nationale politie werkwijze door mobiele applicaties helpen bij het op de rails krijgen van ICT bij de politie. Nu kan beter politiebreed op dit dossier gestuurd worden. De Ten slotte spraken wij met onze gesprekspartners over de inhaalslag op ICT-gebied vraagt ten eerste om meer jong informatievoorziening en ICT binnen de politie. De ambities personeel met de juiste technische expertise. Wat betreft de ten aanzien van ICT uit de visie uit ’97 zijn nog verre van backoffice zijn op korte termijn grote stappen nodig in de gerealiseerd. Het is haast overbodig om te stellen dat inforstandaardisering, verbetering en vervanging van systemen. matie en ICT probleemdossiers zijn binnen de politie.5 In Daarnaast is innovatie hard nodig in de toepassing van ICT ’97 werd ICT hoofdzakelijk gezien als een kans voor verbe- in het primaire proces, oftewel bij de handhaving en opspotering van prestaties; anno 2013 is ICT echter veranderd in ring, om de maatschappelijke relevantie van de politie te behouden. Innovatie op dit vlak móét. De dominante opvatting binnen de politie lijkt echter te zijn dat ‘het huis eerst op orde’ moet – éérst dienen de problemen in de backoffice verholpen te worden, voordat er weer geïnnoveerd mag worden met ICT voor de agent in het veld. De huidige aarzeling om te innoveren in het primaire proces lijkt evenwel een schadelijke overreactie op de problemen met ICT.

Men heeft te weinig oog voor wat de politie met haar beperkte capaciteit kan presteren

TvdP_4_DEF2.indd 9

Anno 2013 dient, net als in de visie uit ’97, een landelijk homogeen ICT-systeem het doel te blijven. Men tekent hierbij aan dat deze strategie als mogelijk nadeel heeft dat sommige bestaande ICT-innovaties voor het primaire proces, die eigenstandig door een paar vooroplopende korpsen zijn ontwikkeld, buiten gebruik genomen moeten

15-05-2013 16:03:02

10


Hervormingen op ICT-gebied dienen gebaseerd te zijn op een heldere, gefundeerde visie op de toekomst worden. De politie dient bij de genoemde innovatie ervoor te waken wederom veel eigen systemen te (laten) bouwen; zij dient te investeren in middelen die vandaag of morgen algemeen beschikbaar zijn. Door de komst van mobiele telefonie en later smartphones met mobiel internet is de politie haar informatievoorsprong op straat kwijtgeraakt. Het bedrijfsleven (waaronder particuliere beveiligers) en veel criminelen benutten de mogelijkheden van mobiele ICT vele malen beter dan de politie. De slimme inzet van mobiele technologie zal de agent op straat vele malen effectiever maken – mits de ICT en informatievoorziening in de back office op orde komen. In ’97 was het gewenste ‘informatiepistool’ door de stand van de technologie nog niet realiseerbaar; anno 2013 ligt een dergelijk instrument – met smartphones en tablets – binnen handbereik. Daarnaast zal met de instroom van jongere generaties in de politie het gebruik van mobiele ICT vanzelfsprekender worden. Hopelijk kan de politie op den duur haar dominante informatiepositie (deels) herwinnen. Achter de huidige technische mogelijkheden ligt echter de fundamentele uitdaging om te bepalen wat de informatiebehoefte van de agent op straat is – en hoe in deze behoefte kan worden voorzien zonder hem of haar ‘onder te sneeuwen’ met informatie. Door een agent te overladen met minder relevante informatie wordt hij juist ineffectiever. Er schuilt veel potentie in het recent omarmde concept van real time intelligence. In dit ideaal krijgt een agent op straat bij een vraag aan een intelligencecentrum vrijwel direct de voor hem of haar op dat moment relevante kennis doorgespeeld – en niet meer dan dat. In deze centra wordt de enorme berg aan platte data en andere informatie omgezet in praktische inlichtingen voor de mensen in het veld.

Conclusie De politie staat voor grote uitdagingen bij het op orde krijgen van haar ICT. De kansen voor verbetering van de ICT-situatie zijn momenteel goed. Enerzijds omdat er voldoende politieke urgentie is, onder meer als gevolg van

TvdP_4_DEF2.indd 10


de reeks kritische Rekenkamer-rapporten. Anderzijds door de komst van de nationale politie. Hervormingen op ICT-gebied dienen echter wel gebaseerd te zijn op een heldere, gefundeerde visie op de toekomst van de politie, zoals in onze gesprekken opnieuw werd benadrukt. ICT moet het politiewerk nu en in de voorzienbare toekomst optimaal ondersteunen; en een dergelijke ICT kan enkel worden gecreëerd bij voldoende zicht op hoe het politiewerk er de komende jaren waarschijnlijk uit gaat zien. Uit onze interviews blijkt dat de visie uit ’97 ten dele op het goede spoor zat qua verwachtingen over ontwikkelingen buiten en binnen de politie, en wensen over de rol die de politie zou gaan vervullen. Treffend zijn bepaalde contrasten tussen toen en nu. Het grote optimisme over betere prestaties (mede door de inzet van ICT) schijnt sterk door in de visie uit ’97; dit optimisme is tegenwoordig significant minder. In ’97 leek de politie ook nog een aanzienlijk grotere maatschappelijke rol te ambiëren dan anno 2013. En ten slotte is de perceptie van ICT veranderd van grote kans naar een van de grootste struikelblokken. De periodieke actualisering van een visie voor een organisatie als de politie is hoogst noodzakelijk – zo tonen ook onze gesprekken. De laatste visie, Politie in Ontwikkeling (PiO), dateert al weer uit 2005. Dit artikel toont naar wij hopen de potentiële waarde van een nieuwe visie voor de politie tot 2020. Er circuleren veel interessante ideeën over ontwikkelingen die de politie de komende jaren zullen raken, en over hoe de politie op deze in dient te spelen om haar publieke waarde te behouden. Zeker met de komst van de nationale politie lijkt het opportuun om dergelijke ideeën te toetsen en verder uit te werken in een nieuwe visie, die de (nationale) politie het benodigde richtsnoer biedt in de komende jaren. Ook waar het de verdere ontwikkeling van ondersteunende ICT-instrumenten betreft.

«

Noten 1) Wij spraken met een aantal (oud-)leden van de politietop die ook in ’97 meewerkten aan het onderzoek voor de visie: Bé Lutken (voormalig Korpschef Regio Rotterdam-Rijnmond), Kees Bakker (voormalig Korpschef Gelderland-Midden) en Huub Schalken( ten tijde van ons interview plaatsvervangend Korpschef Brabant-Zuidoost, nu programmamanager High Impact Crime). Daarnaast spraken wij met Marjan Hanrath (Hoofd strategie & beleid, Politieacademie), Wim Broer (programmanager Virtueel Politie Korps) en Wouter Stol (bijzonder hoogleraar Politiestudies en cybersafety, Open Universiteit). Wij zijn hen zeer erkentelijk. Wij attenderen de lezer erop dat de stellingnames en eventuele feitelijke onjuistheden in dit artikel geheel voor rekening van de auteurs zijn. 2) De visie uit 1997 en het onderliggende onderzoeksrapport zijn beschikbaar op www.acestes.nl/nl/visie-politie. 3) Vgl. bijvoorbeeld Leon Veltman, ‘Twitter voor wijkagenten’, het Tijdschrift voor de Politie, jrg. 74/ nr.1/ 2012, 30 – 35. 4) Zie over dit onderwerp bijv. ook Hans de Bruijn (2001), Prestatiemeting in de publieke sector: tussen professie en verantwoording. Amsterdam, Boom Juridische Uitgeverij. 5) Zie de vele kritische rapporten van de Algemene Rekenkamer over dit onderwerp.

15-05-2013 16:03:02

Politie, ICT en toekomstvisie

Recommend Documents