JAARGANG 6
o n1 MRT 13
3 8 11 14
I N D I T NUM M ER
Veilig medicatie delen: hoe doe jij dat? Samen bouwen aan een krachtig Amsta Hulp bij financiële problemen Papier hier: van ZLP naar ECD MRT08 STA 1
3
< Voorpagina: Bewoners Denny Kloek en Whitney Brashuis en medewerkster Kim de Witte.
C O LOFON
Inhoud
Jaargang 6, nr 1, maart 2013.
2
STA is een uitgave van Amsta en verschijnt vier
3
keer per jaar, in een oplage van 4000 exemplaren.
Van de redactie Veilig medicatie delen: hoe doe jij dat?
STA is bestemd voor medewerkers, vrijwilligers
4
en externe relaties. Amsta biedt persoonlijke ondersteuning, wonen, zorg en welzijn aan mensen
De moeilijkste stap: zorg uit handen moeten geven
6
met een v erstandelijke beperking en ouderen in Amsterdam.
6
Redactie / Hoofdredactie: Sanne Hekman Eindredactie: Sanne Hekman
8
Redactie: Jiska Stroes, Helna Bicker, Elske Cazemier, Lia Edel, Lia Creusen, Hans van Oldeniel,
Als ik ‘t voor het zeggen had
11
(adviseur) Hester Keesmaat (adviseur).
De dag van een Persoonlijk Begeleider Samen bouwen aan een krachtig Amsta
10
Saskia Bakker, Josien Dudok van Heel, Relinde Weil
Column
Hulp bij financiële problemen
Het bewerken, inkorten en plaatsen van (ingezon-
12
den) stukken is ter beoordeling aan de redactie.
Fotografie / Cover: Jiska Stroes Illustratie / Pagina 7 Helen van Vliet Ontwerp, cartoon, illustraties / Studio Zwaan Drukwerk / Drukkerij Peters Redactieadres / Amsta, afdeling Communicatie Dr. Sarphatihuis, Roeterstraat 2, 1018 WC
T 020-60 66 927 E
[email protected] I www.amsta.nl
Nieuws van de redactie
13 14 15 16
En wat doen jullie daar? Denk aan het Opvangteam Papier hier! Van ZLP naar ECD Even voorstellen: Felix Thieme
Prikbord
De zorg is volop in ontwikkeling. De extramuralisering van ZZP 1, 2, 3 en 4, maatschappelijke discussies over de kwaliteit van zorg, de druk op de AWBZ en de acties vanuit de vakbond. Om maar enkele voorbeelden te noemen. Waar familie en vrienden vroeger op een v erjaardag nog wel eens durfden te suggereren dat werken in de zorgsector saai was, vragen ze je nu met veel interesse wat er toch allemaal speelt in deze dynamische sector. Al deze ontwikkelingen roepen ook vragen op. Want hoe reageert Amsta op de ontwikke lingen in de sector? Wat betekent dit voor de toekomst van de organisatie en haar medewerkers en bewoners? Elske Cazemier interviewde Ben de Valk hierover, voorzitter van de Raad van Bestuur. Zelf ervaar ik – ondanks de woelige tijden waarin we ons bevinden – gelukkig nog steeds dagelijks hoe mooi het werken in de zorg is. Dingen die werken in de zorg bijzonder en waardevol maken lees je ook weer volop terug in deze STA. Bijvoorbeeld een uitgebreid interview met Sjef van Bommel. Hij schreef een boek over het verlies van zijn partner aan dementie: ontroerend, maar zeker ook inspirerend. En een interview met een medewerker van de specialistische dagbesteding. Zij werkt al elf jaar op De kleine Johannes, iedere dag met evenveel plezier. En STA sprak met vrijwilliger Ria, die met trots vertelt over 25 jaar ervaring binnen Flesseman. Binnen de zorg hoef je je geen moment te vervelen. Hopelijk geldt dat ook voor het lezen van deze STA. Veel plezier!
/ Sanne Hekman, communicatieadviseur
[email protected]
2
MRT 1 3STA1
Veilig medicatie delen: hoe doe jij dat? Het uitdelen van medicatie is een handeling die veel zorgmedewerkers dagelijks verrichten. Maar een kleine fout kan grote gevolgen hebben. Hoe zorg je er voor dat dit veilig gebeurt? We vroegen het aan jullie en kregen de volgende tips.
Wat mij een erg goed idee lijkt, is om in
dragen medewerkers sinds kort een geel
de medicatiemap (waar de aftekenlijsten
hesje. De laatste periode hebben wij
in zitten) bij het tabblad van de cliënt een
ons gericht op het insuline- en opiaten
foto van hem of haar te plaatsen. Zo kun
beleid. Hierbij is de dubbele controle van
je verwarring en fouten voorkomen bij
Binnen het Dr. Sarphatihuis zijn we
belang, net als voor de andere risicovolle
nieuwe medewerkers en flexpoolers.
gestart met een verplichte scholing voor
medicatie. Eén keer per week voer ik
Jeroen Dirkx, Goudsbloem/ Wittenberg
alle niveau 3 en 4 medewerkers.
een controle uit of medicatie gedeeld en
Mirjam Veenema, praktijkverpleegkundige
afgetekend is. Ook bekijk ik of de wijzigin
Dr. Sarphatihuis
gen van huisarts en apotheek op de juiste manier zijn doorgevoerd op de afteken lijst en in het zorgdossier. Medewerkers
Als bijna gepensioneerde medewerker
worden bevraagd als blijkt dat zij zich
weet ik uit ervaring dat vergissingen en
niet aan de gemaakte afspraken hebben
fouten bij het geven van medicatie vaak
De huisartsen worden sinds kort twee
gehouden.
door nieuw personeel, invalkrachten
keer per jaar uitgenodigd om de voor
Op deze wijze probeer ik in kaart te
en leerlingen worden gemaakt. Ook de
geschreven medicatie te evalueren met
brengen of de apotheek of de huisarts
kleine moeilijk leesbare lettertjes op de
de bewoners met een ZZP onder de 4.
hierin een rol speelt of dat de mede
zakjes doen geen goed. Namen zijn soms
Sinds 2012 zijn er goede contacten gelegd
werker niet juist heeft gehandeld. Dit
moeilijk te herkennen. Maak daarom
met apotheek Farmadam. Medewerkers
maakt een ieder bewust van zijn of haar
gebruik van de voornaam, voluit. Stop
kunnen problemen waar ze tegenaan
rol binnen de medicatieveiligheid. Ik zie
de medicijnenzakjes na de controle in
lopen ook met hen bespreken.
medicatieveiligheid als een uitdaging. Op
een daarvoor bedoeld blauw bakje met
Om medicijnincidenten te voorkomen
die manier proberen we de kwaliteit van
daarop de naam van de desbetreffende
zorg te verbeteren en hoog te houden!
cliënt (zo groot mogelijk) en de verdeel
Miranda Bos, Kwaliteitsmedewerker/ Zorg-
tijden. Om het nog duidelijker te maken
coördinator Amsteldijk
kan er een foto van de cliënt op de blauwe bakjes worden bevestigd. Het is even een investering, maar die verdient zichzelf terug doordat er minder fouten worden gemaakt.
Wij hebben in iedere dienst een eerste
Mw Lidia Smit Post, Haag en Veld
verantwoordelijke. Hij of zij meldt in de algemene map of alle medicatie is afgetekend en of iedere bewoner zijn medicatie heeft gehad. Dit wordt ook aan de collega’s gevraagd waar je mee
Op dit moment is er een bijscholing
hebt gewerkt. Ook vermeld je of er
medicatieveiligheid op alle groepen door
bijzonderheden waren ten aanzien van de
Willem van Luttikhuizen om fouten te
medicijnen. Bijvoorbeeld benodigdheden
voorkomen. Ik zou zeggen loop met hem
die bijna op zijn die niet via de apotheek
mee daar leer je veel van!
komen. Die dubbelcheck werkt bij ons
Wil Jacobs, GZ psycholoog Amsta
prima! Margo Jansen, Rengerskerkestraat
M RT13STA1
3
Als je de zorg voor je geliefde uit handen moet geven
De moeilijkste stap De dag waarop je de zorg voor je naaste uit handen moet geven aan een verpleeghuis wordt door mantelzorgers vaak genoemd als het moeilijkste moment in het ziekteproces. Iemand die dit ervaren heeft is Sjef van Bommel. Hij raakte zijn geliefde, Thom Houweling, langzaam kwijt aan dementie en heeft er alles aan gedaan om de tijd die hem nog restte met Thom zo mooi mogelijk in te vullen. De laatste drie maanden van zijn leven bracht Thom door in het Czaar Peterpunt van Amsta. Ik spreek met Sjef van Bommel over liefde en niet los willen laten.
Voorafgaand aan mijn gesprek met Sjef van Bommel las ik zijn
was aan mij om dat zo mooi mogelijk te laten gebeuren. Als ik
pas verschenen boek Ik ben niet kwijt. Het was niet het soort
daarmee ook zou eindigen vond ik dat echt niet erg.”
boek over dementie dat ik verwachtte. Ja, er staat in hoe pijnlijk het is om je geliefde te verliezen aan dementie. Maar dit boek maakte op mij vooral zo’n indruk door dat wat tijdens het hele ziekteproces van Thom juist behouden bleef: de liefde en het gevoel van ‘wij samen’. Het strookte niet met mijn schrikbeeld over dementie, wat in mijn beleving juist draaide om vervreem
“Zo lang mogelijk samen, daar was alles op gericht.”
ding van de ander. Sjef zegt over dit schrikbeeld van dementie: “Ik kwam erachter
“Wel had ik soms ook die angst dat ik het niet zou redden, want
dat veel mensen zo negatief denken over het leven met demen
ik moest er nog wel zijn voor Thom. Maar ik wilde Thom zo
tie, alsof het daar plotseling ophoudt. Maar dat is niet zo. We
graag tot het laatste moment thuis houden, en ergens voelde
hebben door Thom’s ziekte hele moeilijke dingen meegemaakt,
ik dat ik toch nog de energie had om het aan te kunnen. Toen
maar ook hele mooie dingen. En we hebben een stuk leven
dacht ik: ik moet hier met een professional over praten, kijken of
gehad dat echt heel erg de moeite waard was, ondanks het
er toch nog mogelijkheden zijn. Met wat aanpassingen aan het
drama. Ik vond het wel heel erg dat dit Thom overkwam. En ik
huis en wat thuisondersteuning moet het toch kunnen. Ik heb
heb alles van mijzelf gegeven om het niet zo erg te laten zijn
daar toen een aantal gesprekken met een beroepskracht over
voor hem. Ik denk dat het de liefde was die mij daarin dreef en
gevoerd. Maar ja, die zag het als zijn taak om mij te helpen die
die me ook energie gaf.”
stap te maken om Thom uit huis te plaatsen. En dat deed hij zo goed dat ik daar elke keer haast huilend de deur uitging, zodat ik
Je schrijft dat jij graag tot het laatst zoveel mogelijk wilde blijven doen voor Thom, maar dat je omgeving zich vooral zorgen maakte om jou naderen waarop ik Thom niet meer op eigen kracht thuis kon
Neem je het je omgeving kwalijk, dat ze niet voldoende hebben meegedacht in mogelijkheden om Thom thuis te blijven verzorgen?
verzorgen, maar ik wilde niet de stap zetten om hem naar een
“Van vrienden begreep ik het wel, hun emotionele betrokken
verpleeghuis te brengen. Ik zag er in die tijd slecht uit en had last
heid was veel te groot. Maar van beroepskrachten had ik meer
van hartritmestoornissen. Mijn vrienden zeiden tegen me: “Sjef,
verwacht. Zij maakten mij impliciet duidelijk dat ik het nooit
je gaat er aan onderdoor, het gaat zo niet langer.” Mijn oudste
zou kunnen en daarin hadden ze minder sturend moeten zijn.
broer belde me een keer op, en hij had maar één boodschap: “Jij
Ze hadden meer kunnen uitgaan van de vraag wat ik wilde en
moet nu stoppen. Thom is belangrijk maar jij bent nog belang
me daarbij ondersteunen. Maar die steun kreeg ik niet en ik heb
rijker, want jij blijft over en Thom niet.” En ik had daar weinig
het laten gebeuren. Dit vind ik echt het moeilijkste punt van
wapens tegen, behalve te zeggen: dat kan me niet schelen, het
het hele proces. Er wordt vaak tegen me gezegd, je kunt in ieder
gaat me om Thom. En het kon mij ook niet schelen of ik het zou
geval tevreden zijn met hoe je het hebt gedaan. En dan denk
overleven als ik eerlijk ben. Alles van Thom ging eraan, en het
ik dus: nee, daar ben ik niet echt tevreden over. Niet helemaal.
“Ja, zo was het ook. Op een gegeven moment zag ik het punt
4
zelf ook ging denken: ja, het kan ook niet anders.”
MRT 1 3STA1
Voor een groot deel wel, maar op dit belangrijke punt niet nee. Dat is jammer maar het is zo.”
Maar je kunt ook achteraf niet weten of je het had gered als je het wel was aangegaan “Nee dat is waar, maar ik heb onder invloed van mijn omge ving de mogelijkheden niet voldoende onderzocht. En ik denk
‘Is het nu mijn Thom of is het jullie Thom’, heb ik weleens gezegd.
achteraf dat het had gekund. Want die weken rondom Thom’s opname in het Czaar Peterpunt waren zo moeilijk. Dat was erger
“Maar uiteindelijk heb ik het ongelooflijk getroffen bij het Czaar
dan toen hij doodging, echt waar. Het druiste zo tegen mijn
Peterpunt. De regels daar zijn veel ruimer dan in de meeste
gevoel in om hem weg te brengen, dat heeft me ongelooflijk
huizen, dus ik was heel blij dat ik daar terecht kon. Vooral de
veel energie gekost. Ik heb dat in mijn boek ook geprobeerd te
laatste weken en dagen met Thom waren helemaal goed daar. Ik
beschrijven, hoe zombieachtig ik bijna werd in die weken voor
had een tweede bed naast dat van Thom geplaatst, en ik was er
de opname. Ik kon dat ook niet delen met Thom. Ik moest voor
dus dag en nacht. Toen was het heel duidelijk dat het mijn Thom
hem leuk blijven doen. Ik was alleen nog maar een rol aan het
was en zij mij ondersteunden met de dingen die ik niet kon. Op
spelen waarin ik zelf nauwelijks meer zat voor mijn gevoel. En
een gegeven moment was er zoveel liefde en zoveel inzet ook
van binnen was ik alleen nog maar verdriet. Dat kostte zoveel
naar ons samen, dat was echt geweldig.”
energie. Als ik de energie die daarmee verloren ging had kunnen gebruiken om Thom thuis te verzorgen was me dat met wat
Heb je er spijt van dat je dat niet eerder hebt gedaan?
ondersteuning gelukt denk ik. En dan was het voor Thom een
“Ja, achteraf gezien is dat wat ik in die eerste weken had m oeten
veel betere situatie geweest en voor mij ook.”
doen, om de overgang van thuis naar daar makkelijker te maken voor Thom. Ik had daar twee bedden neer kunnen zetten en
En hoe ging dat toen Thom was opgenomen?
dan zeggen: ik ga daar een week of twee gebruik van maken en
“Die eerste weken in het Czaar Peterpunt waren ontzettend
dan ga ik steeds vaker even weg, tot ik gewoon weer thuis kan
moeilijk. Ik liet Thom daar zo ontredderd achter. Zijn gevoel
slapen. Dat was beter geweest voor Thom, en voor mij ook.”
van veiligheid bestond uit mijn aanwezigheid, en dat was in een keer weg. Hij begreep er niets van en was in shock. Ik kreeg in
Maar was die ruimte er geweest denk je?
die eerste dagen van een verzorgende het advies om maar niet
“Ik denk het wel. Het was wel fonkelnieuw geweest, maar ik
meer langs te komen, zodat Thom aan zijn nieuwe situatie kon
denk dat Inge (van Voskuijlen, red.) het goed gevonden zou
wennen. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, was wanhopig.
hebben. Het was misschien niet makkelijk geweest, ook voor
Na een week besloot ik om me niet langer aan het advies te
alle mensen die daar werken. En twee mannen natuurlijk, dat
houden, maar de veilige wereld voor Thom weer zoveel mogelijk
ook nog, maar dat is nooit een punt geweest daar. Ja, ik had die
te herstellen. Met het afdelingshoofd sprak ik af dat ik Thom zo
akelige eerste periode voor Thom anders kunnen aanpakken. We
vaak ik wilde ’s morgens zou komen wekken en zoveel mogelijk
hadden het in ieder geval kunnen proberen.”
de dag samen met hem zou doorbrengen. En dat voelde een stuk beter. Soms was het wel uitzoeken wie de regie had over
Ik ben onder de indruk van Sjef en zijn verhaal en overdenk nog
wat er met Thom gebeurde.”
even alles wat hij gezegd heeft. Dan zegt hij: “Het wordt toch geen somber verhaal hè, het wordt toch wel een beetje vrolijk?” Ja, vragen over spijt of ‘had-ik-maar’ kunnen een gevoel van zwaarte geven, maar dat is niet de teneur van het boek. Als ik weer denk aan de energie die daaruit spreekt is dat gevoel meteen weer weg. Ik kan het iedereen, of je nu weleens met dementie te maken hebt gehad of niet, van harte aanbevelen. Want behalve een boek over dementie is het ook vooral een boek over liefde waartegen geen ziekte opgewassen is. / Jiska Stroes
Ik ben niet kwijt is te koop in de boekhandel, of – voor een gesigneerd exemplaar – te bestellen via www.sjefvanbommel.nl
Sjef en Thom (links) die hier al twee jaar ziek is
M RT13STA1
5
DE DAG VAN...
CO
LU
MN
Roddelen Bijna niemand ontkomt er aan:
Bij Amsta werken tal van mensen met uiteenlopende beroepen op verschillende locaties. Voor STA aanleiding om eens te gaan kijken hoe mensen werken. In deze rubriek volgen we een of meer medewerkers van Amsta gedurende één dag.
roddelen.Hoe komt het toch en wat kun je er mee? Sommigen zien het als een sociaal gebeuren, anderen als tijdsinvulling. Soms ben je het onderwerp, soms misschien degene die roddelt. Aanleiding tot roddelen is natuurlijk het idee van een gezamenlijk onderwerp van irritatie en ergernis, dit werkt versterkend in relaties. Je voelt je bevestigd in jouw idee over een situatie of een ander. Maar ga je dan niet voorbij aan het vertrouwen dat je, ook in relatie tot
Een persoonlijk begeleider
je roddelpartner, teniet doet? Vandaag
Een dag uit het werkende leven van een persoonlijk begeleider omschrijven is voor
is de ander aan de beurt en morgen
Manuella Amiabel niet zo moeilijk. Zij doet dit werk namelijk al jaren: elf jaar om
jijzelf. Gooi je dus je geloofwaardigheid niet te grabbel?
precies te zijn, bij De kleine Johannes. En iedere dag met plezier. Haar drive?
Dit zou eigenlijk al genoeg reden moe-
“Ik vind het geweldig om kinderen een stukje verder te helpen. Deze kwetsbare
ten zijn om er mee op te houden. Mocht dat nog niet voldoende overtuigend
doelgroepen redden het anders soms niet.”
zijn, bedenk dan dat het een zwaktebod is om op de ander af te geven. Omdat jij het kennelijk nodig hebt om de waarde van de ander te verlagen om jezelf beter te voelen. Ai, dat maakt je wel heel erg afhankelijk, nietwaar? Je zou er beter aan doen om je eigenwaarde te gaan
Als ik op maandagochtend om tien uur aankom op groep 5b op De kleine Johannes is het rustig in het woongedeelte. Een lief, klein meisje zit aan tafel te eten, samen met een begeleider. Verder zijn alle kinderen naar school of dagbesteding. “Het spitsuur is al geweest”, begint Manuella haar verhaal. Dat begint hier rond kwart
zien. Dat is wat je onafhankelijk maakt!
over zeven. De eerste twee kinderen staan dan op. We helpen ze
Dus, investeer je levensenergie liever in
wekken we weer een kind. Zo hebben we de tijd om ze één voor één
jezelf in plaats van je afhankelijk op te
klaar te maken voor de dag.”
stellen. Dan ben je tenminste construc-
Manuella werkt sinds acht jaar op de observatiegroep binnen
tief voor jezelf en je omgeving en ben je
De kleine Johannes. Hier wonen zes kinderen tussen de 4 en 12
vertrouwen waard. En jij stopt in ieder
jaar oud, elk met een eigen observatievraag. Manuella: “De één
geval, met het verspreiden van verdriet.
heeft autisme, een ander is agressief, een derde heeft behoefte aan
En dan kun jij je, als je het aandurft,
meer structuur bijvoorbeeld. Wij observeren deze kinderen zeven
echt op een constructieve, open manier met anderen gaan verbinden. Daar is moed en oprechtheid voor nodig. Door te roddelen ontstaat er verwijdering, meer afstand tot elkaar in plaats van nabijheid. Nabijheid bereiken vraagt om verbinding, contact maken met de ander. En nabijheid beleven is toch voor velen de drijfveer voor een waardevol
met wassen, aankleden en ontbijten. Ieder kwartier daarna ongeveer
maanden en geven dan een advies voor vervolg. Soms volgt er na deze zeven maanden ook nog een behandeltraject binnen DkJ, van maximaal negen maanden.” Een bijzondere manier van werken, in Nederland bestaan slechts enkele observatiegroepen. 09:00 Rond een uur of negen zijn vijf kinderen vertrokken. Een deel gaat naar de dagbesteding, een deel naar een school voor zeer
moeilijk lerende kinderen. Eén meisje is nog veel thuis, zij kan de
leven. Dat is toch wat we willen, een
prikkels van dagbesteding nog niet aan. “Zodra de kinderen buiten
volwaardig leven?
de deur zijn hebben wij tijd om op te ruimen, schoon te maken en boodschappen te doen. Op deze momenten is er meestal maar één
/ Hans van Oldeniel
medewerker aanwezig. We steken op zulke momenten veel tijd in het maken van verslagen en rapportages: een belangrijk onderdeel
Heb jij ook een bijzonder moment
in het observatieproces. De eerste zes weken dat een kind hier
dat je wilt delen? Mail dan naar
woont rapporteren we bijna alles: wat doet een kind, wat zijn
[email protected]
zijn/haar rituelen, hoe is de hechting? Ook werken we veel aan het zogenoemde ‘Ik-boek’, bedoeld om de persoonlijkheid van
6
MRT 1 3STA1
kinderen te herkennen en versterken. Ook in de maanden die vol
hoeftes en mogelijkheden van de kinderen. Veel kinderen hebben
gen rapporteren we zo veel mogelijk.”
– vooral in de eerste weken – behoefte aan rust, dan eten we met hen apart. Het is dus een continue puzzel om rekening te houden
15:15
Rond kwart over drie komen de kinderen weer terug naar de
met de behoeftes van de kinderen, ook omdat de samenstelling
Overtoom. “Een half uur eerder start de avonddienst en is er
van de groep steeds verandert.”
een overdracht”, vertelt Manuella. “Zodra de kinderen binnen zijn gaan we wat drinken en eten we fruit en een snoepje. Vervolgens heeft ieder kind z’n eigen programma: dit maken we duidelijk
19:00-20:30 Tussen zeven en half negen ’s avonds worden de kinderen naar bed gebracht, er zijn dan drie medewer
door middel van pictogrammen. Er worden bijvoorbeeld spelletjes
kers. “Ons team kent drie persoonlijk begeleiders, 2 begeleiders en
gedaan of we gaan lekker naar buiten.
2 medewerkers begeleiders. Hiërarchie is niet duidelijk aanwezig, dat is bewust. De ervaringen van al deze medewerkers zijn name
17:00
Tot een uur of vijf, dan maken we ons klaar voor het eten.
lijk waardevol als het gaat om de observatie. Samen proberen we
Meestal eten we in twee groepen, afhankelijk van de be
deze jonge cliënten verder te helpen.” / Sanne Hekman
M RT13STA1
7
Elske Cazemier in gesprek met Ben de Valk, voorzitter Raad van Bestuur over de toekomstplannen van Amsta
Samen bouwen aan een krachtig Amsta Onder leiding van interim bestuurder Ben de Valk is Amsta begonnen aan een grondige heroriëntatie. Ben heeft de afgelopen weken met een frisse blik gekeken naar wat er goed gaat binnen de organisatie en naar wat er beter kan. Het resultaat is dat er krachtig wordt ingezet op verandering en verbetering van de positie van Amsta. De Raad van Bestuur schreef een plan van aanpak*. Hierin wordt de urgentie van het ingrijpen uitgelegd. Ben “We moeten de kwaliteit van zorg en dienstverlening
werkers zijn hiervoor persoonlijk uitgenodigd. Daarbij zetten
verbeteren. Die is nu net onder het stedelijk gemiddelde en dat
we regelmatiger informatie op intranet over de plannen en de
moet omhoog. Ook moeten we een toekomstvisie ontwikkelen.
voortgang hiervan. Ons doel is dat mensen gelukkig zijn in hun
Wat willen we bereiken de komende jaren en welke gebieden
werk. Iedereen is verantwoordelijk voor een goede uitvoering
lenen zich hiervoor? Dit alles is nodig nu, om de organisatie
van wat in zijn of haar functieomschrijving staat. Als blijkt dat
overeind te kunnen houden.”
daar iets in schort wordt erover gesproken. En als iemand niet
Toen ik Ben begin februari vroeg naar zijn plannen voor Amsta
mee wil in die beweging durven we ook grenzen te trekken en
voor de nabije toekomst noemde hij eerst de problemen die
afscheid te nemen.”
spelen: Binnen Amsta wordt op veel plekken uitstekende zorg geleverd, maar deze wordt overschaduwd door slechte publici
Het gaat om de klant
teit, die mensen wegtrekt van hun motivatie. Het ingrijpen van
Ik merk dat het verhaal van Ben duidelijk en eenvoudig klinkt.
de Inspectie op een aantal locaties waar de zorg beneden maat
Maar is dat ook zo? Ben beaamt dat: “Ja, we willen het ook
was, heeft ook invloed gehad op de beeldvorming van Amsta, zowel intern als extern. Daarnaast zijn er financiële tekorten. Die leggen ons beperkingen op voor de toekomst. Tegelijkertijd hebben we te maken met de landelijke politiek, die ervoor zorgt dat de minst noodzakelijke zorg gestopt wordt of overgeheveld naar zorg voor mensen thuis, waardoor Amsta haar zorgaanbod zal moeten aanpassen. Met al deze factoren moet rekening gehouden worden als er plannen voor de toekomst opgesteld worden. Ook zijn er allerlei verplichtingen uit het verleden, zoals bijvoorbeeld huurcontracten, die soms jaren lopen en waarin niet onmiddellijk kan worden ingegrepen. Zulke factoren kunnen het proces van verandering belemmeren.”
Erkenning voor de medewerkers Maar ondanks problemen en belemmeringen heeft Ben duidelijke en concrete plannen: “We gaan werken aan een positief beeld van Amsta. Dat betekent dat we de medewerkers erkennen voor wat ze doen. We gaan het gesprek met de werk vloer aan. We komen als Raad van Bestuur kijken en luisteren naar hoe het medewerkers vergaat en we zullen onze plannen met hen delen. Onder andere tijdens de Tour d’Amsta, waarbij we (om te beginnen) op vier locaties langskomen. Alle mede
8
MRT 1 3STA1
Je bent er als organisatie voor de dienstverlening aan de cliënt, niet voor je eigen bedrijfsvoering.
eenvoudig houden. We gaan terug naar de basis: het gaat om de
Voor medio maart worden verschillende onderwerpen door projectgroepen onderzocht. Dit om helder te
cliënt. Je bent er als organisatie voor dienstverlening aan de cliënt
krijgen waar we in de toekomst op in kunnen zetten en
en niet voor je eigen bedrijfsvoering. De kwaliteit van de dienst
hoe we de organisatie verder willen ontwikkelen.
verlening is de kern van ons werk. Dat is iets heel anders dan
Al deze projectvoorstellen* vormen samen de basis voor
politiek bedrijven, waarin het gaat om macht, invloed en kwanti
de plannen voor de komende jaren.
teit. Als we terug gaan naar de basis, dan betekent dit dat we onze afspraken met de cliënt nakomen. Die afspraken moeten dus ook helder zijn.”
De projecten 1 Als gevolg van het overheidsbeleid zal de intra murale capaciteit van Amsta afnemen. Er moet een plan
Letterlijk en figuurlijk dichter bij elkaar
worden opgesteld voor de afbouw van 250 verzorgings-
Een paar weken later vraag ik hoe het er voor staat met de
huisplaatsen in twee jaar tijd.
realisatie van de plannen. Ben: ”Op dit moment worden allerlei onderwerpen doorgelicht. De zwakke plekken in de organisatie of in processen worden nader onderzocht. Die verkenning is nodig voor ons als bestuurders om er zeker van te zijn dat we met de goede dingen bezig zijn, voordat grote beslissingen worden geno men. Er wordt eerst gezocht naar een stevige fundering. Daarna beginnen we met de nieuwe opbouw van de organisatie, waarbij alle medewerkers wel iets zullen merken van de veranderingen.”
Zelf verantwoordelijk Ben: “Tot nu toe zijn medewerkers vaak afwachtend. Ze vragen om regels, procedures en instrumenten of wijzen naar andere
2 Amsta moet een keuze maken of het een rol wil spelen in de zorg voor mensen thuis en zo ja welke. 3 Amsta kan zich onderscheiden en profileren door haar specialismen. 4 Er wordt gestreefd naar een plattere organisatie, minder managementkosten, meer vrijheid voor locaties en minder overhead. 5 De verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van zorg en dienstverlening wordt zo laag mogelijk in de organisatie gelegd. 6 Per locatie moet een eindverantwoordelijke zijn over het proces van zorg en dienstverlening aan cliënten. 7 Het moet helder zijn waar Amsta als organisatie
organisatieafdelingen die hun werk niet goed zouden doen. We
voor staat en aan welke kwaliteitseisen iedere locatie
willen medewerkers echter meer zelf verantwoordelijk maken en
moet voldoen.
ze aanspreken op hun taak. Medewerkers geven zelf ook aan dat
8 Cliënten moeten de juiste (her)indicatie krijgen,
juist zij goed weten wat er speelt en hoe dingen beter kunnen.
zodat zij de zorg krijgen waar ze recht op hebben, met
Daarom willen we hen vanaf dit moment steeds betrekken bij
de financiering die hierbij hoort.
processen. Zodat ze meer gemotiveerd raken om in hun eigen functioneren te streven naar een extra ster waar het gaat om de kwaliteit van hun werk. Ze hoeven niet langer naar boven te kijken en alles van de Raad van Bestuur te verwachten”. Ik realiseer me dat de verhuizing van de Raad van Bestuur van de Parooltoren naar het Dr. Sarphatihuis een prachtig symbool is
* Het plan van aanpak en de verschillende projectopdrachten staan op Amst@net, onder het tabblad Projecten
van de manier waarop er voortaan samengewerkt gaat worden. Medewerkers krijgen meer verantwoordelijkheid en de bestuur ders zijn meer zichtbaar en gemakkelijker aanspreekbaar op hun handelen. De richting van de veranderingen ligt in het verlengde hiervan: “De locaties zullen meer vrijheid krijgen, ze mogen zich onderscheiden, als ze zich maar houden aan de algemene Amsta normen en waarden. De dragende principes onder Amsta, de pijlers onder onze dienstverlening worden nu neergezet door
dam. Ook kijken we of we de organisatiestructuur platter kunnen
projectgroepen. De projecten zijn: financiën, herstructurering
maken. Een ander speerpunt is onze specialismen. We willen ons
organisatie, herindicatie, HRM, huisvesting, merkenstrategie,
onderscheiden door ons aanbod op het gebied van bijvoorbeeld
kwaliteitskader en specialismen. Alle opdrachtnemers leveren op
Korsakov, gerontopsychiatrie en de zorg voor licht verstandelijk
15 maart een projectplan in, op basis daarvan wordt de begroting
beperkten. En we kijken natuurlijk naar het aanbod voor thuiszorg.
aangepast. Vanaf 1 april start de uitvoering en implementatie van
Doordat mensen met een lichte indicatie in de toekomst langer
de uitgewerkte voorstellen. Daar kunnen we straks op verder bou
thuis blijven wonen, liggen hier mogelijkheden. Tenslotte valt
wen. Op die manier kan Amsta een organisatie worden, waarin we
er nog veel te behalen als het gaat om indicaties. We moeten
werkelijk met elkaar kunnen ervaren wat het betekent om liefde
herindicaties blijven uitvoeren als mensen al bij ons wonen.
volle, praktische, professionele en persoonlijke zorg te bieden.”
Hierdoor blijven we ze de zorg verlenen die ze verdienen én krijgen we de financiële middelen die hierbij horen. Concrete punten dus
Toekomst
waaraan we vanaf nu hard gaan werken.”
“Het doel van de heroriëntatie is te groeien naar Amsta als een betrouwbare aanbieder van kwalitatief goede zorg in Amster
/Elske Cazemier en Sanne Hekman
M RT13STA1
9
ALS IK ’T VOOR HET ZEGGEN HAD In deze rubriek komen medewerkers aan het woord die in hun dagelijkse werk een probleem of knelpunt tegenkomen, waar zij best een oplossing voor zouden weten… als zij ’t voor het zeggen hadden!
Vrijwilligster Ria Ria werkt al 25 jaar als vrijwilligster bij Flesseman. Op zondag verzorgt ze de koffie en daarnaast is ze actief betrokken bij de bingo: ze verkoopt bingo plankjes en stuurt de andere vrijwilligers een beetje aan. “Dat hoor ik eigenlijk niet te doen, maar ik ben een beetje een bemoeial. Dat weet ik, hoor!” zegt Ria met een lach. Als echte Amsterdamse woont ze al 52 jaar naast Flesseman en kent ze de omgeving en het gebouw goed. Volgens Ria zijn er veel dingen veranderd door de jaren heen. En als zij het voor het zeggen had zou ze de tijd het liefst een beetje terug draaien…
Ria: “Ik zou graag meer op de hoogte gehouden willen worden van wat er gebeurt in Flesseman. Vroeger hadden we een paar keer per jaar een vergadering. Die worden nu niet meer georganiseerd. Er kwamen de laatste paar keer ook maar hooguit 2 of 3 vrijwilligers naartoe. Ik woon dichtbij en loop zo naar binnen, dat geldt niet voor iedereen. Hierdoor zie en spreek je andere vrijwilligers minder. Het team bestond eerst uit 12 vrijwilli gers, nu zijn we nog met een paar over. Het is ook minder druk geworden. Toen ik hier net kwam deden we de zondag koffiedienst altijd met zijn tweeën. In de ochtend zaten er al 25 tot 30 bewoners beneden. Bewoners zijn nu slechter ter been als ze hier komen wonen, als er nu 8 tot 10 mensen beneden zijn is het veel. Veel bewoners blijven op de afdeling en komen pas later op de dag naar het restaurant.”
Over vroeger
“Ik zou graag meer op de hoogte gehouden willen worden”
Als Ria gaat vertellen over vroeger begint haar gezicht te stralen. “Vroeger was het
bieler dan nu. Logisch dat de biljarttafel
zondag helemaal speciaal uit Almere. Dat
echt gezellig in de Flesseman. Dat is alle
weg is, want niemand kan er meer op
gebeurt nu niet meer. Begrijp me niet
maal veranderd na de verbouwing. Tijdens
spelen. Voor ons als vrijwilligers was dat
verkeerd ik ben heel tevreden en doe het
de verbouwing zijn de bar en biljarttafel
ook leuker. Lekker wat reuring en leuke
werk met veel plezier, maar vroeger had
eruit gehaald. Daarvoor was het echt
contacten!”
je toch wat leukere contacten en meer drukte. En die bar was zo gezellig!”
een huis voor de buurt. Kroegbazen van
10
de Zeedijk kwamen een borreltje halen
Ria: “Mensen wilden toen ook nog graag
en samen met de bewoners biljarten.
vrijwilligerswerk doen. Met Roosmarie
De bewoners waren jonger en veel mo
deed ik de koffiedienst en zij kwam elke
MRT 1 3STA1
/ Saskia Bakker
Hulp bij financiële problemen In het najaar van 2012 startte Amsta een samenwerking met een budgetcoach. Deze kan ingeschakeld worden door medewerkers die door omstandigheden in financiële problemen zijn gekomen. Lisa Verdegaal is de budgetcoach van Amsta.
Wie ben je en wat kan je voor een medewerker betekenen?
Als ik later opnieuw hulp nodig heb, kan ik die dan weer krijgen?
Amsta heeft me gevraagd of ik haar
Ja, dat kan, je moet dan wel eerst weer
medewerkers wil bijstaan, ondersteunen
contact opnemen met je leidinggevende.
en mogelijk adviseren bij financiële
We doen dan opnieuw een intake en ik
problemen. Het doel van de hulp is dat
kijk – samen met jou – wat je nodig hebt.
de betreffende medewerker weer de
Een collega (anoniem): “Mijn ervaring met de budgetcoach” “Mijn leidinggevende nam contact met
situatie. Natuurlijk kan ik alleen helpen
Wat wordt er van mij als medewerker verwacht?
als de medewerker dit zelf ook wil.
Allereerst dat je duidelijk voor jezelf
bij Amsta met de budgetcoach.
besluit dat je geholpen wilt worden.
Mijn leidinggevende was hierover erg
Hoe kom ik in aanmerking voor hulp en hoe wordt er omgegaan met mijn persoonlijke gegevens?
Probeer daarna zoveel mogelijk openheid
enthousiast en probeerde mij te helpen
van zaken te geven zodat de hulp voor jou
en te ondersteunen. Haar betrokkenheid
persoonlijk zo snel mogelijk resultaat kan
trok me over de streep om budgetcoach
Wil je begeleiding van mij, dan bespreek
geven.
Lisa te bellen. Het was fijn maar ook eng dat Lisa binnen
spreekbaar maken als er problemen
Heb je tips om te voorkomen dat ik te laat hulp inroep?
geconstateerd zijn. Goed om te weten is
Als je er zelf snel bij bent om hulp te
dat ik volledig zelfstandig werk en niet
zoeken voor je financiële situatie voor
in loondienst ben bij Amsta. Doordat er
kom je dat het steeds erger wordt. Je post
geen belangenverstrengeling is, blijven
niet openmaken terwijl je weet dat je
jouw persoonlijke gegevens en alles wat
schulden hebt, is geen oplossing. Indien je
wij samen bespreken tussen ons en wordt
elke maand precies uit komt met je geld,
niets bekend bij je werkgever.
en daarbij niets spaart, zit je reeds in een
per week begeleiding om mijn financiën
kwetsbare positie. Budgetcoaching is dan
weer op orde te krijgen.
controle krijgt over de eigen financiële
je dit met je leidinggevende. Ook kan jouw leidinggevende dit met jou be
mij op nadat er loonbeslag was gelegd. In dezelfde periode startte net de pilot
een week een afspraak met mij heeft gemaakt. Ik schaamde mij erg en vond het confronterend om samen met haar al mijn post te openen die ik steeds op een stapel had gelegd en probeerde te negeren. Door de hulp van Lisa heb ik weer grip gekregen op mijn eigen situatie en op dit moment heb ik nog één maal
In elk stadsgebied zijn hulpinstanties; heb ik bij jou sneller hulp?
eigenlijk al zeer gewenst.
Wanneer ik de naam van een medewerker
Op tijd voor jezelf vaststellen dat je hulp
heid geeft om gebruik te maken van een
door krijg met de vraag voor begeleiding,
nodig hebt is heel belangrijk. Het kan
budgetcoach. Je persoonlijke problemen
maak ik binnen een week een afspraak
iedereen overkomen. Bij twijfel kun je
en je werk staan los van elkaar maar
voor een intake gesprek. Daarna gaan wij
op mijn website (www.lisaverdegaal.nl)
samen verder in het zoeken naar oplos
kijken. Hier worden mogelijk ook veel
singen voor jouw financiële problemen.
vragen die je nog hebt, beantwoord.
Ik vind het fijn dat Amsta de gelegen-
Wanneer je hulp zoekt in bijvoorbeeld je eigen stadsgebied, duurt het vaak langer. De ervaring leert dat bij diverse hulpin stanties begeleidingstrajecten soms wel
/ Helna Bicker
kunnen elkaar wel erg beïnvloeden. Tip voor een collega met financiële problemen: schaam je niet voor je eigen situatie. Lisa is veel g ewend en kan je echt helpen. Neem op tijd contact met haar op en je krijgt weer grip op jouw eigen situatie.”
1,5 jaar, of langer, kunnen lopen. Ik sta voor een daadkrachtige, snelle aanpak.
M RT13STA1
11
EN WAT DOEN JULLIE DAAR? Karin Wesselius is logopedist in het Dr. Sarphatihuis. Daarnaast is zij contactpersoon voor de Commissie Ethiek. Josien Dudok van Heel, zelf ook lid van de Commissie Ethiek, vraagt Karin naar haar motivatie om contactpersoon te zijn.
Logopedist Karin Wesselius Wat houdt jouw werk in?
om ethiek wat meer tot leven te brengen
Uiteindelijk was er geen reden tot ver
“Een logopedist behandelt mensen
binnen onze organisatie.”
andering van het beleid omdat we deze
met communicatiestoornissen en met
vrouw niet zagen lijden.”
problemen op het gebied van het gehoor,
Ethische dilemma’s?
de stem, slikken en eten en drinken. Ik
“Ja, die kom ik regelmatig tegen. Dat gaat
werk vanaf 1998 als logopedist, waar
vaak over eten en drinken, wel of niet voe
Rumoer binnen het Sarphatihuis. Wat maakt het werk waardevol?
van nu 7 jaar binnen Amsta. Ik heb me
den. Ik herinner me een vrouw die gevoed
“Ik heb het gevoel dat zo langzamerhand
gespecialiseerd in volwassenen met
werd via een PEG-sonde. De vraag was:
de juiste poppetjes op de juiste plaats
neurologische aandoeningen. Daarbinnen
hoe lang ga je daarmee door? En wat is
zitten, ik zie licht aan het einde van de
ben ik gespecialiseerd in de behandeling
dan de kwaliteit van leven? We vroegen
tunnel! Ik verwacht dat er nu echt iets
van mensen met de ziekte van Parkinson.”
ons af wat zij zélf zou willen maar zij was
gaat gebeuren met concrete verbeter
zo ziek dat zij niet meer kon praten. We
punten. Het geeft mij in mijn werk vol
Op welke manier spelen jouw eigen normen en waarden een rol?
zijn heel uitvoerig ingegaan op de vraag in
doening om kleine successen te behalen
hoeverre deze vrouw leed. Het was vooral
op ons vakgebied, los van de onrust in
“Van huis uit heb ik eerlijkheid, vertrou
prettig om hier met z’n allen rustig over te
het stadsgebied. Als iemand beter gaat
wen op jezelf, en naastenliefde meege
kunnen spreken, zonder haast.
praten, of als het hem zelf weer lukt om
kregen. Wie eerlijk is en niet liegt, hoeft
Er waren veel artsen bij het gesprek aan
te gaan eten en drinken waardoor hij
nergens om heen te draaien, wel zo mak
wezig, met verschillende opvattingen
zijn zelfstandigheid terugkrijgt, dàt zijn
kelijk. Dit speelt duidelijk een rol in mijn
over het te voeren beleid. We namen
dingen waar ik echt blij om kan zijn!”
werk. Verder stel ik mezelf regelmatig de
alle tijd om gestructureerd en zorgvuldig
vraag: ‘Doe ik het goed?’ en meestal is
de betrokkenen aan het woord te laten.
het antwoord dan: ‘Ja, ik kan het’. Onder andere door dat vertrouwen voel ik me prettig op mijn werkplek. En naastenliefde speelt wellicht een rol in de contacten met mijn collega’s, maar ook die met de bewoners. Ik probeer me in te leven in hun situatie, en daarbij wil ik de mens als geheel zien. Ik vraag me wel eens af hoe ik het zelf zou vinden om hier te wonen, of hoe het zou zijn als mijn moeder hier dag en nacht zou moeten zijn.”
Waarom ben je contactpersoon voor de Commissie Ethiek? “Ik vond het jammer dat ik weinig merkte van de Commissie Ethiek. Toen er een vacature kwam zag ik daarin een kans om meer bij de activiteiten van de commissie betrokken te raken. Ik ben inmiddels één keer benaderd in mijn rol als contact persoon. Een collega deed een suggestie
12
MRT 1 3STA1
Josien Dudok van Heel en Karin Wesselius
/ Josien Dudok van Heel
Een schokkende gebeurtenis meegemaakt of gezien?
Denk aan het Opvangteam! Je kunt vinden dat schokkende gebeurtenissen bij het
gebeurtenis, het tweede gesprek twee weken later en het derde
werk in de zorg horen en proberen ‘gewoon’ verder te
gesprek 4 weken na het tweede gesprek.
gaan. Je kunt er echter ook aandacht aan besteden.
Het opvangteam heeft de verantwoordelijkheid om vervolg schade te beperken, problemen bij het verwerkingsproces tijdig te
Bijvoorbeeld door in contact te komen met het Opvang-
signaleren en zo nodig de getroffen medewerker behulpzaam te
team binnen Amsta.
zijn bij het vinden van passende vervolgopvang.
Verslaglegging anoniem De leden van het opvangteam zijn allen medewerkers van
De verslaglegging die gedaan wordt is niet te herleiden tot
Amsta en hebben een training gehad in het kunnen verlenen
personen. Er wordt geen informatie verstrekt aan anderen zonder
van opvang na een schokkende gebeurtenis. Het opvangteam
instemming van de getroffen medewerker.
kan benaderd worden via een voice-mailsysteem of via een e-mailbericht. De voicemail wordt één keer per dag afgeluisterd door een lid van het opvangteam en de mailbox wordt dagelijks
Laat het opvangteam van Amsta iets voor je betekenen.
gecontroleerd op nieuwe berichten.
T 020- 589 01 23
Gesprekken
Op Amst@net onder tabblad Opvangteam, kun je
Nadat de melding is binnengekomen, benadert een opvang
informatie vinden over het opvangteam.
E
[email protected]
teamlid de getroffen medewerker telefonisch en biedt aan een
Coördinator van het opvangteam: Els Rode
afspraak te maken voor een gesprek.
Organisatorisch ondersteuner van het opvangteam:
Het eerste gesprek vindt plaats binnen 72 uur na de schokkende
Marja van Sante
M RT13STA1
13
Van ZLP naar ECD
Papier hier! Afdeling Magnolia, locatie Wittenberg
In heel Amsta wordt vóór 1 juli 2013 het Elektronisch Cliënten Dossier (ECD) ingevoerd, een positieve impuls voor de kwaliteit van zorg. Maar wat komt er op ons af? Gaat het helpen of komen er alleen maar meer taken met betrekking tot registratie op de zorgteams af? We vroegen het medewerkers van de afdelingen die bij wijze van pilot het ECD in gebruik hebben genomen; afdeling de Beuk van locatie Jan Bonga en afdeling Magnolia van locatie Wittenberg. Corry van Montfoort, afdelingshoofd vertelt dat locatie Jan
Wat levert het op?
Bonga gevraagd is om te starten met het ECD. “Ik had niet direct
Corry: “De Beuk heeft alle zorgdossiers half februari omgezet in
door dat we een pilot zouden gaan uitvoeren en had nog geen
het ECD en vanaf 18 februari zijn we helemaal over en gaan we
idee wat er op ons af zou komen, maar het leek me een goede
ook rapporteren in het systeem. Wij merken nu al dat er beter
zaak om middels het ECD alle informatie rondom een cliënt
gerapporteerd wordt, omdat het systeem dwingt om er rustig voor
helemaal op orde te hebben. Dus ik was enthousiast.”
te gaan zitten en het hele dossier door te lopen.” Meral vult aan
Afdeling Magnolia van locatie Wittenberg meldde zichzelf aan
dat de controles en overige werkzaamheden die rondom een
als pilotafdeling. “Wij starten in juni met een nieuw team, onze
cliënt uitgevoerd moeten worden, in een balk op het scherm
ambitie was en is een voorbeeldafdeling te worden, dus we
weergegeven worden. Omdat het ECD getoetst is aan alle
wilden heel graag snel starten met implementeren van het ECD”,
inspectie-eisen, vermindert straks ook de registratiedruk. Meral:
legt Meral Bozkurt, zorgcoördinator van afdeling Magnolia uit.
“De Zorginhoudelijke Indicatoren die we jaarlijks aan moeten
“Wij verwachten dat het ECD naast kwaliteitswinst, ook zal
leveren, kunnen bijvoorbeeld uit het ECD ingelezen worden, de
opleveren dat de hoeveelheid administratie afneemt. De SNAQ-
meting is dus geen tijdrovende invuloefening meer.” Afdeling
score en het decubitusrisicoformulier* bijvoorbeeld, zijn veel
Magnolia is per 1 maart helemaal over op het ECD.
makkelijker in gebruik en de rapportage is met één muisklik te openen zonder dat je in alle dossiers hoeft te bladeren.”
Tips Corry en Meral zijn het eens: “Doe het, oefen met het systeem
Werkgroep
want het valt echt mee. Verzorgenden hebben soms last van
Medewerkers van beide afdelingen hebben nauw samengewerkt
computerangst, ermee aan de gang gaan is het enige wat helpt!”
om stap voor stap het papieren dossier te digitaliseren. Corry: “Djoen Liem, applicatiebeheerder heeft hier een grote rol in
/ Lia Edel
gehad. Hij vertaalde de wensen van de zorg naar het ECD, op zo’n manier dat het systeem makkelijk in gebruik werd. Verder was er
14
* Met de SNAQ score brengt de verzorgende per cliënt in kaart of er risico is op
veel contact met Frans Stuurman, de projectleider die zorgde dat
ondervoeding. Het decubitusrisicoformulier meet of er bij de bewoner verhoogd
randvoorwaarden geregeld werden en verder natuurlijk met de
risico is op het ontstaan van doorligwonden en of er bijvoorbeeld een speciaal
contactpersoon van IT-partner Pink Roccade.”
matras nodig is.
MRT 1 3STA1
EVEN VOORSTELLEN
Felix Thieme
Weet jij wie je bent Weet jij wie je bent?
Met ingang van 14 januari 2013 is Felix Thieme bij Amsta gestart als tijdelijk programmamanager VG. Hij is aangesteld voor 1 jaar en gaat in dat jaar de VG binnen Amsta opnieuw vormgeven. Een korte kennismaking.
Denk jij dat je jezelf kent? Weet jij wat je competenties zijn? Weet jij wie je wilt zijn? Ga je door het leven met een lach? Reflecteer jij je eigen gedrag? Durf jij om feedback te vragen?
Wat ga je precies doen bij Amsta?
Durf jij verantwoordelijkheid te
“Eind 2012 is besloten de VG-onderdelen uit de stadsgebieden te halen en als zelfstandig
dragen?
organisatieonderdeel neer te zetten. Ik ben gevraagd om dat proces vorm te geven.”
Stel jij vragen voordat je een oordeel velt?
Hoe ga je dat doen?
Zie jij in wanneer een ‘grapje’ kwelt?
“In de VG onderscheiden we twee programmalijnen: cliënten met een lichte verstan
Durf jij te zeggen wat je vindt?
delijke beperking (LVB) en cliënten met een ernstige en meervoudige verstandelijke
Zie jij de verschillen en zie jij wat
beperking. Deze programmalijnen moeten de kern van de organisatie worden. Het
ons mensen bindt?
komende jaar ga ik samen met de VG-managers en andere medewerkers deze lijnen
Deel jij je kennis en ervaring?
uitwerken en de verschillende VG-onderdelen daarin onderbrengen. Zo maken we van
Zoek jij voor ‘het gedrag’ een
alle VG-onderdelen een geheel.”
verklaring? Check jij je handelen op effectiviteit?
En de dagelijkse praktijk?
Zie jij het belang van authenticiteit?
“Die moet natuurlijk gewoon doorgaan. Samen met de managers kijk ik hoe we de
Zie jij in verschillen de kracht?
kwaliteit van zorg kunnen versterken en de cliënttevredenheid kunnen verhogen.
Durf jij toe te geven dat het anders
Hiervoor brengen we een aantal zaken op orde, zoals de ondersteuningsplannen en de
is dan je dacht?
BOPZ-procedures. Ook kijk ik hoe Amsta strategisch kan inzetten op trends in de zorg,
Is JA echt het antwoord op al deze
zoals de extramuralisering en de decentralisatie van begeleiding naar de WMO. “
vragen? Dan moet je dat ook zeker uitdragen.
Wat is jouw achtergrond?
Dat je het durft is al goed, maar
“Ik ben verpleegkundige van oorsprong, daarna ben ik al snel in het bestuur en
belangrijk is dat wat je durft ook
management terechtgekomen. Ik heb gewerkt bij o.a. Stichting Zorgcentra Soest, Leo
doet.
Kanner Huis en Zorgpalet. Voordat ik bij Amsta kwam heb ik bij De Opbouw - Zidiris
Vergeet het niet te delen
gewerkt waar ik ook van losse onderdelen één organisatie heb gemaakt. Het is me daar
en doe dit met velen.
gelukt een stevige organisatie neer te zetten, waar mensen graag werken. Dat hoop ik bij
Wees niet stil
Amsta ook te bereiken.”
... maak het verschil!
/ Ilse den Hollander
/ Ron Coens+
M RT13STA1
15
Zorg en vermaak komen samen tijdens Week van de Zorg Van dinsdag 12 t/m zaterdag 16 maart openen acht locaties hun deuren voor geïnteresseerden. Dit in het kader van
prik
bord
de Nationale week van Zorg en Welzijn.
Medewerkers Parooltoren verhuizen naar het Dr. Sarphatihuis De Raad van Bestuur van Amsta verhuist
Tijdens deze week van de zorg kunnen
per 11 maart naar het Dr. Sarphatihuis. Al
bezoekers binnen wandelen bij verschil
Optreden Ronnie Tober
enige tijd was het de wens van de Raad
lende verzorgings- en verpleeghuizen en
Op zaterdag 19 januari was het één
van Bestuur om dichterbij de cliënten, de
Ontmoetingscentrum De Keyzer.
groot feest in het Dr. Sarphatihuis.
daadwerkelijke zorg en de medewerkers
Op zaterdag 16 maart is
Ronnie Tober gaf een spetterend
te huisvesten. De verhuizing is één van
er bovendien een speciale
optreden weg voor de bewoners van het
de maatregelen in het kader van een
informatiestand ingericht
dr. Sarphatihuis én voor alle VG cliënten
grootschalig verbeterplan voor Amsta.
in woon- en zorgcentrum
van Amsta. Onder deze Amsta bewoners
‘De kantoorlocatie in de Parooltoren aan
Amsteldijk. Hier zijn mede
veel fans van de zanger, die dit jaar ook
de Wibautstraat is te geïsoleerd van de
werkers van Werving,
zijn 50-jarig jubileum viert. /
werkvloer, daardoor mis je wat er leeft
Opleiding en het Cliënten
bij cliënten en medewerkers’, aldus de
Service Bureau aanwezig
Raad van Bestuur. ‘Als bestuur moet je
voor vragen en informatie.
voeling houden met je klanten, dan kan je
Ook de bewoners en hun
bepalen welke richting de organisatie op
familie genieten mee van de activiteiten
moet’. Bovendien draagt een verhuizing
in het kader van de Week van de Zorg. Er
bij aan een kostenbesparing op de huur
zijn muzikale optredens, extra activitei
van de kantooretage. In het Dr. Sarphati-
ten, marktkraampjes en lekkernijen. Op
huis is ruimte beschikbaar die niet door
dinsdag 12 maart komt wethouder Zorg
bewoners wordt gebruikt, deze kan
en Welzijn Eric van der Burg bovendien
makkelijk geschikt gemaakt worden voor
een nieuwe reminiscentiekamer voor
werkplekken voor de Raad van Bestuur
bewoners openen in woon- en zorg
en enkele stafdiensten. Kortom een ‘win-win-situatie’: dichterbij cliënten en
centrum Vondelstede. /
Stagiair geestelijke verzorging
de werkvloer én kostenbesparing. /
De geestelijke verzorging heeft t/m mei een stagiaire: “Mijn naam is Ruth Hoogen
Ik heb me vergist bij het uitdelen van de medicijnen...
dam. Aan de Protestantse Theologische Universiteit volg ik de opleiding tot pre dikant. In het kader van deze studie loop ik stage bij ds. Elske Cazemier, geestelijk
Ik had onze honden tegen de vlooien per ongeluk de plaspillen van m’n schoonmoeder gegeven ... Ik heb de hele nacht lopen dweilen.
o jee
verzorger voor mensen met een verstan delijke beperking. Het doel van deze stage is om ervaring op te doen met alle werk zaamheden van een geestelijk verzorger, zoals het voeren van pastorale gesprekken en het leiden van sfeervieringen. Ik verheug mij erop bij Amsta aan de slag te gaan en zie uit naar een leerzame tijd.” /
Rondvaart bewoners VG Op donderdag 7 februari mochten de
Jubileum Amsteldijk
cliënten VG een rondvaart maken samen
Amsteldijk bestaat dit jaar 25 jaar. Het
met medewerkers van het stadsdeel
hele jaar door worden er activiteiten
kantoor centrum. 1,5 uur hebben ze
georganiseerd voor bewoners.
vanaf het water genoten van de mooiste panden en bezienswaardigheden. Er werd
Louis
spontaan gezongen door cliënten en
De Koffiehoek 16
MRT 1 3STA1
jarig! jarig!
medewerkers. Het was een groot feest. /
