DE VENNENZWEMMERS De Zwetteraar N° 12/2010 - Pagina 1 Aan alle Vennenzwemmers :
EEN GELUKKIG 2010. Het is reeds een tijdje geleden dat we nog een Zwetteraar uitgegeven hebben, maar we maken dit nu helemaal goed door deze uitgave : superinteressant en extra dik. Dit is er ééntje om van te genieten.
Damme-Brugge Meedoen aan Damme-Brugge is een hele prestatie. Er zijn maar een paar Vennenzwemmers die er elk jaar weer in slagen om deze 4000 meter lange tocht te zwemmen. We zijn dan ook allemaal supertrots omdat Rik-Pockelé voor de 25ste keer deelnam.
Proficiat Rik We hebben hem bij deze gelegenheid gevraagd een verslag te schrijven . Lees en geniet .....
Damme Brugge 25 In het voorjaar van 1984 verscheen er een brief van BLOSO waarin de organisatoren van het langebaanzwemmen een subsidie zouden verliezen tenzij ze hun zwemwedstrijden zouden openstellen voor joggers, tegenwoordig recreanten. Met deze wetenschap in het achterhoofd trokken Cyriel Loos en ondergetekende met hun respectieve echtgenote naar de Grote Markt in Brugge waar de voorzitter van de Brugse Zwemkring de heer Robert Dooms in een bank werkzaam was. Onze overtuigingskracht en de verzekering dat wij, met een twintigtal zwemmers uit Essen en Kalmthout zouden deelnemen, zorgden ervoor dat wij een maand later in Damme het eendenkroos insprongen richting Brugge. Deelnemers van het eerste uur: Achiel Bevers, Tom Bevers, Leon Jaspers, Cyriel Loos, ondergetekende en nog een aantal mensen die niet in ons vennenzwemmersarchief terug te vinden zijn. Onderweg werden wij nog voorbijgezwommen door enkele honderden wedstrijdzwemmers die fanatiek toegebruld werden door coaches die het hadden over tachtig, negentig ,vijfentachtig… Het ging dan over slagen per minuut. Problemen waar wij nooit van wakker gelegen hebben. Om die mensen niet in verlegenheid te brengen lieten we ze rustig voorbij zwemmen. Jaren later en wat minder bedeesd ,hielden we gelijke tred met Brigitte Becue, maar om haar toch niet te hard te beschamen haakten we na een tiental meter toch maar af. Zo lieten we ook Fredje De Burggrave, toentertijd olympisch kampioen, maar voorbijzwemmen . Hij zwom gewoon wat sneller omdat hij nog nooit zoveel kou geleden had, zou hij later verklaren. Watje!! Een dik anderhalf uur later tikten we de Lamme Goedzak aan, kropen het laddertje op, spoelden met een fijn tuinslangetje het groen en het zand zo goed mogelijk af, dronken een borrel, wachtten we heel lang, in de meest ongezellige betonnen garage, op een aandenken, dat ons vertelde dat we 4500 meter gezwommen hadden terwijl het er maar 4000 waren. Men had blijkbaar niet voorzien dat een aantal snoodaards het tot een goed einde zouden brengen!
De Zwetteraar N° 12/2010 - Pagina 2 Toen was ik nog zeventigste waaruit je kan afleiden dat er nog een vrij beperkt aantal deelnemers waren. Tot slot bezochten we de binnenstad van Brugge, aten een stevige maaltijd en reden tevreden naar huis. Het jaar daarop informeerden we naar de juiste datum en toen bleek de tocht al voorbij. Maar men verzekerde ons dat, gezien het koude water in juni, de tocht in het vervolg steeds zou doorgaan de zondag het dichtst bij 15 augustus. Op enkele uitzonderingen na, die deze regel moesten bevestigen, bleef het inderdaad bij die datum. Waren er in het begin een 140 joggers en 300 aangesloten zwemmers dan had men dit jaar 400 recreanten en 100 zwemmers. Later volgden nog een aantal Vennenzwemmers dit voorbeeld: Roel Bevers, Jan Hectors, Rudy Krijnen, Kathleen Pockelé, Tineke Pockelé, Leo Swaegers, Koen Van Den Steen, Diane Van Ham, Henk Van Heeringen, Corry Van Someren, Dirk Van Tichelen. Deze namen komen in onze archieven voor. Vaste klant is natuurlijk ook Rita Pockelé. Zij bewees dat een dertiende deelname verrassingen kan hebben. Goed halverwege werd zij lekker warm ingepakt, kreeg een dikke kus van een lotgenoot, hield er een uniek goudkleurig vel aluminiumfolie aan over en een jaar later verliep alles weer zoals gewoonlijk. Daarnaast waren er nog heel wat mensen uit Essen en omgeving die de tocht tot een goed einde brachten: Mieke en Hilde Hectors, Paula, Greta en Koen Boden en natuurlijk Toontje Broeckx die slechts eenmaal faalde omdat hij zichzelf licht overschatte .Van de geplande vier duizend meter vlinderslag bleken er een drie duizend achthonderd te veel. Hoe begin je aan zo’n tocht? Er zijn hier verschillende opinies en mogelijkheden. Tineke vroeg het aan haar gynaecoloog en die raadde het haar af indien ze niet kon zwemmen. Dus een man die jaren aan de universiteit studeerde diagnosticeerde zeer juist wat wij al jaren vermoedden: kunnen zwemmen is conditio sine qua non. Zij bezit trouwens de nodige ingesteldheid: deze tocht is een ” must”. Zo zwom zij eens, in Lyon, op het moment van de tocht, in een zwembad de nodige 4000 meters. Een kwestie van vallende appels? Of het gaat meetellen binnenkort als 25ste tocht valt nog te bezien. Sommigen beweren dat je moet oefenen. Maar Jules stelde na 200 metertjes vast dat hij zijn persoonlijk afstandsrecord reeds gebroken had. Twee uur later stond dat record op 4000 meter. Je moet goed uitgerust zijn. Maar de Rob moesten we oppikken na zijn nachtwerk. Of hij kwam samen met de Wim met de fiets naar Damme. Na hun tocht fietsten ze naar de Lokerse feesten . Na een nachtje doorzakken en hun terugtocht merkten ze enige sporen van vermoeidheid op. Ook zijn er zwemmers opgemerkt die een kwartiertje voor het vertrek tot de vaststelling kwamen dat ze zich moesten haasten om hun spaghetti en biertje op te krijgen. Uit mijn persoonlijke ervaring weet ik, dat een zwemtocht in de Oosterschelde van 4 km , de tocht 's anderendaags makkelijker maakt. Ook een wijkfeest en een goede fles wijn op de vooravond beïnvloeden slechts in geringe mate het welslagen. Maar normaal gesproken moet je toch regelmatig wat zwemmen. Wil je een snelle tijd neerzetten dan lijkt zeer regelmatig zwemmen alsook een niet te gevorderde leeftijd aangewezen. Voel je dat je een van deze eigenschappen bezit dan sta je op de zondagnamiddag die het dichtste bij 15 augustus aanleunt op het steigertje in Damme en je springt het water in . Je krijgt er even de schok van je leven wat koude rillingen betreft. De intensiteit hangt af van de buitentemperatuur en niet van het water, want meestal merk je na enkele ogenblikken dat de watertemperatuur dat jaar best meevalt. Je zegt het aan je medezwemmers: enige troost in die omstandigheden is immers altijd welkom. De eerste paar honderd meter spartel je door een wirwar van benen en armen. Snelle weeë watjes in zwarte pakken, die uit schrik voor afkoeling zo snel mogelijk in Brugge willen zijn laat je beleefdheidshalve door.. Wetenschappelijk is immers bewezen dat zo’n koukleumenpakje minstens 10 seconden per honderd meter sneller doet zwemmen. Goed om te weten: mijn tochten hebben mij dus twee uur en tweeënveertig minuten extra genot opgeleverd.
De Zwetteraar N° 12/2010 - Pagina 3
Eenmaal voorbij de molen wordt het wat rustiger om je heen en een blik achterwaarts geeft mij het geruststellend gevoel dat ik niet eenzaam achterop zwem. Er komen er nog ! Af en toe hoor je wat aanmoedigingen aan de kant maar met de jaren geraak je er hooghartig van overtuigd dat die voor anderen bedoeld zijn . Ik geraak er immers wel weet je . Alhoewel de zanderige smaak in je mond een dorstgevoel opwekt ,weet je dat de inwendige mens hogere eisen stelt dan de uitwendige en denk je maar dat bij de aankomst Jan met het nodige versterkende en verwarmende vocht klaarstaat : een borrel van minstens 40 graden om te beginnen en dan water en wat later ne pater René. Je komt heel wat waterplanten tegen : vooral lemnaceae, maar die verwar ik misschien met myriophyllum, ook nog de ceratophyllum demersumen en natuurlijk de nymphaea alba en aan de kant het wuivende glyceria maxima. Waarmee eens te meer aangetoond is dat enige wetenschap het water helderder en mooier maakt. Ach ja, een bril dragen, liefst van een behoorlijke sterkte , verhoogd ook de kansen op een goede afloop van de onderneming, tenminste indien je hem tijdens het zwemmen niet opzet. Mensen met een normaal zicht geraken wel eens gedemoraliseerd eenmaal ze de eerste bocht ,die al gauw de enige blijkt te zijn ,voorbij zwemmen en de aankomst in het zicht komt. Maar een afstand inschatten en de tijd nodig om die al zwemmend af te leggen, misleidt vaak een sterveling die meestal een ander element dan water om zich heen voelt. Bomen tel je best ook niet ,die blijven toch maar komen en lijken in het water(volgens bovenstaande stelling) toch verder van elkaar te staan dan in werkelijkheid. Je wisselt best je slagen wat af, maar ik wil toch aanbevelen dat je slagen zoals de dolfijnslag en zeker de erikaardenslag niet te lang moet aanhouden. Bij de corryslag kan je de snel voorbijvliedende wolken bewonderen. Bij rustiger weer doe je dan weer beter de miekesslag. Wil je echt van de wolken genieten, dan moet je bij de Leo zijn. Hij hield het telkens bij 4000 meter samengestelde rugslag. Worden je spieren wat stram en stijf, krijgen je vingers een lijkkleur en blijkt je schoolslag evenveel resultaat op te leveren als de crawl, dan is, in de meeste gevallen, de aankomst nabij. Maar zoals de laatste loodjes, gezien hun soortelijk gewicht en zeker in het water, het zwaarst wegen , zijn de laatste hectometers schijnbaar ook langer dan de eerste. Dat laatste sprintje laat je na jarenlange ondervinding achterwege. Je weet immers dat je weer een jaar zal moeten wachten eer je weer eens in de vaart mag spartelen en daarom probeer je zoveel mogelijk van de laatste meters te genieten. Krampen? Vooraf veel drinken, magnum B ,hopen of bidden dat er geen komen en indien wel, gewoon doorzwemmen . Geen erg in hebben. Dat is me eenmaal een kleine twee kilometer gelukt. Een intens gevoel dat mij nog lang zal heugen. Ook nog hartelijk dank aan de mensen die mij naar Brugge begeleiden en misschien zo mijn verslaving in stand houden. Zo’n mijmeringen over vroeger zou het vermoeden kunnen opwekken dat ik speel met einde carrière of afscheid. Ik heb welbewust zoveel mogelijk de verleden tijd vermeden. Dus zolang het kan, zullen we doorgaan. Reeds enkele malen was ik de oudste zwemmer bij het vertrek . Maar dit jaar kwam ik tot de geruststellende vaststelling dat er een deelnemer bij was, die de kaap van de zeventig reeds even voorbij was. Nog bemoedigender was, dat hij reeds aangekomen was toen ik nog, volop genietend, in het kanaal lag. Hoopgevend was ook dat ik dertien minuten sneller zwom dan de laatste jaren. Geruststellend was ook dat, zeven seconden na mij, iemand aantikte die zevenenveertig jaar jonger was. Ik had er dus reeds vijf tochten opzitten toen hij nog geboren moest worden. Eigenlijk, wie zich een Vennenzwemmer met een hoofdletter wil noemen zou… juist, ja, heel juist...
De Zwetteraar N° 12/2010 - Pagina 4
De Zwetteraar N° 12/2010 - Pagina 5 Wij zijn altijd blij dat Leon Jaspers artikels schrijft voor ons “clubblad”. Bedankt Leon, we hopen dat je dit ook zal blijven doen in de toekomst. BLIJF FIT, VOEL U JONG Deze bijdrage aan “DE ZWETTERAAR” bestaat uit verschillende onderwerpen die toch onrechtstreeks met elkaar te maken hebben. Bovenstaande titel staat model voor het onderwerp de sportieve beoefening zelfs op latere leeftijd. De passie om zich fit te voelen heeft veel mensen er toe aangezet daadwerkelijk aan hun conditie te werken. Komt daar nog bij dat de gelegenheid om dit waar te maken ruimschoots aanwezig is. Onze jongeren vinden het normaal dat de sportbeoefening in de scholen ruim aan bod komt. Verder in deze bijdrage zal U merken dat deze mogelijkheden niet altijd aanwezig waren. De senioren die de weg naar Fitness-centra vonden, hebben zelfs een dubbel doel : A) elkaar ontmoeten in het sociaal aspect B) het verouderingsproces te verleggen De conditie waarin een lichaam zich bevindt is belangrijk voor het bereiken van een sportief niveau. Deze theorie staat in nauw verband met de psychische toestand van het individu. Het zit, zoals men het populair uitdrukt, “tussen de oren”. In onze creatieve zwemclub is er nogal wat verschil in leeftijd. Wanneer wij onze baantjes trekken, vormen wij een homogeen geheel, dat toch behoorlijk snel door het water klieft. Zich telkens weer opnieuw in zijn element bevinden, geeft een kick. Alles verloopt prima en gedisciplineerd. Onze coach, De Rik, leidt alles letterlijk en figuurlijk in goede banen. Ik ondervind persoonlijk dat “bewegen” en “sportieve inspanning” in de zwemsport, de conditiegrens verlegt, die ik vroeger niet voor mogelijk hield. Althans voor mijn persoontje. Jonge, maar ook steeds meer ouderen stichten eigen sportclubs, gaande van “jeu de boules” tot deelnemen aan de “10 miles”. Er zijn spijtig genoeg te veel mensen voor wie de woorden zoals sporten en dieeten klinken als een banvloek. Kijk maar eens rond hoeveel creaturen er rondlopen met een kogelrond lichaam met een souplesse als een vadsige koning. Ik zeg niet altijd, maar vaak zit men veel te lang achter zijn computer en andere electronische nevenverschijnselen. Op veel bedrijven werkt men al met roulerende tijden voor de computer. De automatisering is de baas geworden. Een veelvoud aan productiviteit met een minimum aan lichamelijke arbeid. Wij zetten in de volgende alinea de klok ruim 50 jaar terug. Toen alles nog veelal handernarbeid was. Geen automatisering, maar handenarbeid en een veelvoud aan arbeidskrachten. In schril contrast met de hedendaagse welvaart waren dat de toestanden waarin mijn jonge jaren evolueerden. Ik kan nauwelijks geloven dat wij nu al zolang hebben geleeft. NIEUWE TIJDEN ..... NIEUWE SAMENLEVING Na de memorabele oorlogsjaren werd alles anders. De wereld ging voor ons open. Nu zouden wij kunnen profiteren van het leven. Het werd een koude douche. We moesten gaan werken, er moest geld in het familielaadje komen. Voor vele jongeren betekende dit een desillusie maar we konden improviseren. Wie bijvoorbeeld in Antwerpen werkte, kon proeven van de nieuwe amerikaanse trend. De revolutionaire swing en bobmuziek schalde uit de café’s en klonk in de danszalen waar het alle dagen feest was. Voor de jeugd die terechtkwam tussen school en atelier, kan ik mij nog goed volgende feiten herinneren : als kind reden wij mee in antieke auto’s die de oorlog hadden overleeft, zonder veiligheidsgordels of airbags. Wij kenden geen kindvriendelijke afsluitingen op de geneesmiddelen, deuren of kasten en wanneer wij met ons fiets reden, deden we dat met een passagier op de bagagedrager terwijl zijn voeten over het wegdek sleepten. We dronken water van de tuinslang tijdens de vele hete zomerdagen. Urenlang prutsten we aan een soort go-cart, dat heette doen een zeepkist. Dan roetsjten we met een rotgang de helling af in de bossen van Calmeyn. Wij gingen ’s morgens van huis en speelden de hele dag in de beemden en de weiden en visten in de beek met een vislijn, gemaakt van een heggetak. Bij valavond vielen wij, zwart als een pekduiveltje het ouderlijk huis binnen en ontweken nog net een oorveeg van vader. Wij hadden nog nooit van een GSM gehoord. Ons gehoor was nog niet aangetast. Soms sloegen we elkaar bont en blauw, kwestie van prestige.
De Zwetteraar N° 12/2010 - Pagina 6 We waren echte slokkoppen als er te eten viel, maar nooit hadden wij overgewicht. Geen playstations, geen nintendo, geen videospelletjes, geen 40 (of meer) TV-zenders of surroundsound. Onbekend was de PC en chatrooms, maar wij hadden echte vrienden die voor ons door een vuur gingen. Bij bezoeken werd er overal zonder kloppen langs achter binnen gegeaan. Hoe kon dat toch ? Wanneer de zon ’s avonds was ondergegaan werd het overal echt donker, helsdonker. Hoe durfden wij naar huis te gaan ? Het idee van onze ouders die ons verdedigden indien we het ergens te bont maakten, bestond gewoon niet! Integendeel, onze ouders steunden de wet onvoorwaardelijk. Hetzelfde was van toepassing als op school een uitschuiver werd gemaakt. Een flinke oorvijg van vader was het resultaat. Niettegenstaande onze ongezien ruwe en primitieve jeugd, zijn al deze “badraven” probleemloos overgeschakeld op de levenswijze “NEW WAVE” (nieuwe stijl). De voorbije vijftig jaar hebben een explosie gekend aan innovaties en nieuwe ideeën. Wij kenden vrijheid, mislukking, succes en verantwoordelijkheid en leerden ermee leven. Is er iemand die zich hierin herkent ? Dan schat U zeker het voorrecht om al uw ambities te realiseren naar waarde en voelt U zich jong! Leon Jaspers
Feestcomité der vennenzwemmers Vragen of info --
[email protected] tel . 03 667 67 68 of
[email protected] tel. 03 667 54 88
