De spiegel boven de authentieke marmeren schoorsteenmantel weerspiegelt niet enkel de riante kroonluchter, maar ook de openstaande deuren naar de gang. Op deze manier lijkt de smalle eetkamer veel breder dan ze in werkelijkheid is. Om het gevoel van ruimte te vergroten, heeft het Aubussontapijt geen binnentekening en hetzelfde kleurenpalet als de rest van de kamer.
Eerherstel voor een
oude woning
Toen Hilde en Wim op zoek gingen naar een authentieke woning, stuitte Hilde op het huis dat haar van jongs af aan al intrigeerde. Als schoolmeisje gluurde ze al door de ramen van dit prachtige huis, maar ze had nooit durven dromen hier ooit met haar gezin te mogen wonen. Toen het onmogelijke dan toch werkelijkheid werd, bleek de woning in een erbarmelijke staat te verkeren. Samen met Mira Talpe van Country House herstelde Hilde het prachtige huis in de weelderige staat die het verdient.
Tekst: Leen Verstraelen Fotografie: Dorien Ceulemans
augustus-september 2008 | 3
Foto rechtsboven: Het bankstel kreeg een grove linnenbekleding in een aardetint die ook terugkomt in de fresco’s van de drie muzen aan de muur. Ook de twee staande lampen, eigenlijk oude oesterstokken, liggen in dezelfde kleurenfamilie.
wisten we niet goed waar we aan begonnen”, lacht Hilde. “Eigenlijk “Het huis werd vroeger bewoond door een oudere, alleenstaande
dame die nooit iets aan de woning had veranderd. Er was dus nog geen verwarming, de elektriciteit was stokoud en er was maar één toilet achteraan in de tuin.” Maar Hilde en haar man Wim waren nu eenmaal verliefd geworden op het huis. De mouluren op de muren en het plafond waren ongeschonden, de deuren en de trap droegen de grandeur van weleer en vooral de gevel sprak meteen tot de verbeelding, al had die ook heel wat werk nodig. Eigen ontwerp Wim en Hilde stonden dus voor enorme verbouwingen om hun droomwoning te herstellen in haar oorspronkelijke staat. De oude dame had immers jarenlang in een klein bijgebouwtje geleefd, waardoor de rest van het huis zo goed als onbewoond bleef, met alle gevolgen van dien. “Zo lag er bijvoorbeeld een schattig vloertje van cementtegels in de leefruimte”, herinnert Hilde zich. “Maar door opstijgend vocht hebben we de hele vloer van de benedenverdieping moeten slopen. Ook de gevel moest opnieuw bekleed worden, aangezien de prachtige faience boven de ramen onherstelbaar was aangetast door de tand des tijds. Gelukkig bleven de muren, de schoorsteenmantels en de plafonds wel gespaard van vocht en verval.” Het kleine bijgebouwtje van de oude vrouw moest plaats ruimen voor een nieuwe en lichte aanbouw, die volledig werd uitgetekend door Hilde en haar man. “Aangezien Wim een bouwbedrijf heeft, hebben we deze ruimte kunnen bouwen naar onze eisen”, zegt Hilde. “Het werd een lichte en ruime leefkeuken die uitkijkt op de diepe tuin. Ook de keukenmeubels en het kookeiland heb ik zelf uitgetekend.” Maar Hildes plannen gingen verder dan enkel de keuken. Ze ontwierp zelf ook de badkamer en het toilet op de benedenverdieping.
‘De architectuur van deze woning vroeg net iets meer: warme tinten, rijkelijke stoffen en uitgesproken structuren’ 4 | WONEN
Landelijke stijl
De geest Ook al waren er heel wat veranderingen nodig, het koppel wilde de woning toch vooral in haar waarde laten. Daarom werd het plan van hun architect – die de binnenmuren wilde uitbreken voor meer ruimte – af gewezen. “Wie een oud huis koopt, weet dat er beperkingen zijn qua licht en ruimte”, legt Hilde uit. “Daar hebben we ons dan ook bij neergelegd. We houden juist van de binnenmuren met hun prachtige mouluren, ook al lopen ze nergens recht en hebben we dus ook nergens een augustus-september 2008 | 5
Toen Mira en Hilde op deze gezichtjes stuitten, wisten ze meteen dat ze qua kleur en stijl perfect in het kantoor zouden passen. Hilde besloot om de hele collectie op te kopen omdat alle gezichtjes uniek zijn.
‘We houden van het gekraak van de oude trap en de wind die onder de authentieke voordeur waait’ 6 | WONEN
Landelijke stijl
augustus-september 2008 | 7
Het kleurenpalet van de leefruimte en de eetkamer werd op elkaar afgestemd zodat het geheel een ruimtelijk gevoel ademt. Zo kreeg de lange wand die de twee kamers met elkaar verbindt dezelfde grijs-beige kleur die ook in de zijde gordijnen terugkomt. Zelfs de twee kroonluchters zijn identiek om de kamers een uniforme uitstraling te verlenen.
Foto rechtsboven: “Een interieur is pas af als er ook objecten met een ziel een gepast plekje krijgen”, lacht Mira. “In deze woning zijn heel wat antieke objecten te vinden, decoraties met een ziel dus.” Voorbeelden hiervan zijn de decoraties van zilvertin op de schoorsteenmantel en het oude jeu de boules-spel op het antieke kastje ernaast.
rechte hoek. We houden van het gekraak van de oude trap en de wind die onder de authentieke voordeur waait. Dan grap ik wel eens tegen de kinderen dat de geest van het huis hier ronddwaalt”, lacht ze. Het bankstel Toen het tot de inrichting van hun gerestaureerde woning kwam, stuitte Hilde opnieuw op enkele moeilijkheden. “Ik ging op zoek naar een geschikte bank voor de leefruimte en kwam terecht bij een nogal opdringerige verkoper”, lacht Hilde. “Ik liet me verleiden en kocht een groot bankstel. Toen dat geleverd werd, bleek hij veel te groot voor de kleine salon. Wim en ik vonden het een afschuwelijk ding en namen ons voor een beroep te doen op iemand die de totaalinrichting van een huis doet, voor we nog zulke fouten zouden maken.” Zo kwam het koppel terecht bij Country House, waar Mira hen meteen begreep. “Hilde en Wim waren nog niet zeker van de stijl die ze wilden volgen”, legt Mira uit. “Daarom hadden ze hun oude meubels voorlopig laten staan en hadden ze alles wit geschilderd. Maar de architectuur van deze woning vroeg net iets meer: warme tinten, rijkelijke stoffen en uitgesproken structuren in het originele gedeelte van het huis en achteraan, waar de nieuwe en strakke leefkeuken zich bevindt, mocht ook de aankleding iets strakker.” Ruimtelijk inzicht Volgens Mira begint de hele inrichting van een huis bij een goed plan. “Vooral in dit huis was een grondplan met alle mogelijke zijaanzichten onontbeerlijk”, legt ze uit. “De ruimtes zijn vrij klein, wat typerend is voor een oud huis. Hierdoor moet je extra aandacht besteden aan doorgangen en maatgeving. Pas wanneer je kunt visualiseren hoe een ruimte eruitziet met een bankstel, kasten en tafels, kun je aan de eigenlijke inrichting beginnen.” Dit gebeurde, zoals Hilde en Wim het zelf ook wensten, stap voor stap. “Het begon bij de inrichting van de benedenverdieping”, zegt Mira. “De eetkamer, de woonkamer en de bureauruimte zijn smalle en kleine ruimtes, maar ze tonen groter door een weldoordacht kleur- en materiaalgebruik.” Lichte ton-sur-tonkleuren geven de kamers een luchtige uitstraling. De lange muur die zowel de eetkamer, zithoek als de leefkeuken doorkruist, werd in een grijs-beige accentkleur geschilderd, zodat het huis meer diepte krijgt. Deze lichte tinten worden ook doorgetrokken in het meubilair. Zo kreeg de zitbank en damesbergère een zandkleurige, grove linnenbekleding. Ook de 8 | WONEN
Landelijke stijl
augustus-september 2008 | 9
Foto rechterpagina. Foto linksonder: Het strakke buitensalon van Dedon past perfect bij de moderne uitstraling van het poolhouse. Ook in het huisje staat een gezellig en modern bankstel van Dedon. De roze tint van de zitkussens komt zowel binnen als buiten terug.
kroonluchters werden van een licht patina bediend en de zijden gordijnen sluiten naadloos aan bij het natuurlijke kleurenpalet. “De sfeer moet in beide kamers doorlopen”, zegt Mira. “Anders toont het huis immers nog kleiner. Om het ruimtelijke aspect nog verder uit te werken, plaatste ik in de zithoek en eetkamer ook twee identieke spiegels die de kamers weerspiegelen.” Herhaling De tweede fase in de totaalinrichting van het huis was de bovenverdieping. De meisjeskamer van Florence en de twee jongenskamers van Jean-Louis en Baptist waren eerst aan de beurt. Ook hier werden stoffen, kleuren en materialen steeds herhaald. “Net als in het bureau beneden, werden de lampenkappen van de kinderkamers ook afgestemd op de gordijnen”, verklaart Mira. “Bij Florence is dit bijvoorbeeld een vichyruitje, in de kamer van Baptist is het dan weer een olifantgrijze stof. En ook de tapijten in de jongenskamers werden op het kleurthema afgestemd.” Momenteel legt Mira nog de laatste hand aan Hildes slaapkamer. “Hier werken we opnieuw met warme grijze tinten die in verschillende aspecten van de inrichting terugkomen, zoals in het luxueuze Spink & Edgar-bed en in de raamdecoraties”, verklapt ze alvast. Tuin en poolhouse Deze herhaling wordt in het hele huis toegepast, tot in de tuin toe. Achteraan in de diepe tuin doemt een strak poolhouse uit ceder en met enorme glaspartijen op. Tijdloze teakhouten tuinmeubels worden afgewisseld met moderne loungemeubels van Dedon. En uiteraard worden de kussens voor deze meubels ook aangepast aan de kleurenwaaier in het poolhouse: felroze kussens voor de zithoek naast het bijgebouw en een gesofisticeerde kleurvariant voor het textiel in het poolhouse. Hier werden de lampenkappen en zitkussens opnieuw uit dezelfde stof gemaakt. Dankzij de haard en de bar is het gezellig vertoeven in dit tweede huisje weg van huis. Hilde, Wim en de kinderen brengen hier dan ook heel wat tijd door. “Hier worden veel feestjes georganiseerd”, lacht Hilde. “De kinderen kunnen dan ploeteren in het zwembad terwijl wij ons bedienen van een glaasje aan de bar.” En zo bereiken Wim en Hilde toch stilaan het ideaalbeeld van hun droomwoning: een plek die rust, gezelligheid en authenticiteit uitstraalt. ❚ 10 | WONEN
Landelijke stijl
augustus-september 2008 | 11
