Oppassen voor te veel regels

Nieuwsbrief 12, December 2015

Ankie van Tatenhove Wethouder gemeente Lansingerland

“Oppassen voor te veel regels.” Als wethouder van het ‘sociale domein’ zoals ze het graag noemt, voelt Ankie van Tatenhove zich nauw verbonden met het hospice. Ze vindt het een waardevolle voorziening voor Lansinger­land. “Mensen die thuis echt niet meer verzorgd kunnen worden, worden hier zo liefdevol verpleegd en verzorgd.” Ankie heeft het hospice al een aantal malen bezocht. “Wat mij steeds opviel, is de rust die er heerst”, vertelt ze. “Geen rondrennend medisch personeel dat altijd haast heeft, maar geduldige vrijwilligers die vol overgave hun werk doen. ”Ankie verbaasde zich ook over de speciale eenpersoons porties eten voor de gasten. ”Wat een creativiteit!” Veel vrijwilligers Het hospice is een waardevolle voor­ ziening voor onze gemeente”, vervolgt ze. “Natuurlijk wil je iemand die terminaal ziek is zo lang mogelijk dichtbij je houden, maar soms kan dat gewoon niet meer thuis. Dan is het hospice de oplossing. Ik vind het ook mooi om te zien dat zoveel vrijwilligers dit werk graag willen

doen. Het is toch niet de makkelijkste vorm van zorg. Je komt heel dichtbij mensen die je niet kent. Maar er is zelfs een wachtlijst voor vrijwilligers begrijp ik. Dat maken we eigenlijk nergens anders mee. Wel toen we onlangs ineens vluchtelingen op moesten vangen in de gemeente. Toen meldden zich ook spontaan veel inwoners om te helpen. Wat dat betreft blijven we als grotere ge­ meente gelukkig een betrokken dorp, zoals de drie kernen dat voorheen ook waren.” Professionals “Er is ook een andere kant. Doordat ik nauw betrokken ben bij de uitvoering van de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) in de gemeente, weet ik dat het werken met vrijwilligers voor professionals soms moeilijk

is. Dat moeten we goed begeleiden vind ik, zodat beide partijen oog houden voor elkaars werkwijzen.” Toekomst “Eigenlijk is het hospice een voorbode van hoe we in Nederland meer en meer naar de zorg gaan kijken. De trend is dat we zorg, waar mogelijk, zoveel mogelijk proberen over te laten aan de nabije familie en kennissen; mantelzorgers en vrijwilligers. Het hospice is daar de ultieme vertaling van. Wat ik van harte hoop is dat overheid en zorgverzekeraars het niet gaan ‘institutionaliseren’ en dan bedoel ik dat ze de hospices veel regels en procedures gaan opleggen. Dan verdwijnt het ‘thuisgevoel’ en daarmee het enthou­ siasme van de vrijwilligers.” .

Woord van de voorzitter Tijd gaat snel. Het gaat goed met het hospice. Er is het hele jaar vrijwel permanent een volle bezetting. Dankzij de inzet van alle betrokkenen, zowel professionals als vrijwilligers, weer met hoge kwaliteit en waardering door gasten en hun “omgeving”. Volgend jaar staan we stil staan bij het feit dat het hospice vijf jaar bestaat. Reden om niet alleen terug te kijken maar ook vooruit. Het bestuur zal, in goed overleg met andere partners, een beleidsvisie voor de korte en langere termijn opstellen en vaststellen. Daarbij wordt ingespeeld op veranderende regelgeving, meer normering

van kwaliteitseisen en een sterkere positie van de zorgverzekeraars. Daarnaast zullen ook het groeiend aantal gasten en de oplopende wachtlijst een rol spelen. Overigens uitgaande van het handhaven, en waar nodig nog het verbeteren, van onze kwaliteit. Daartoe bleek het in de loop van dit jaar ook

wenselijk om het bestuur te versterken. De secretaris, Georgine Zwinkels, heeft haar functie ter beschikking gesteld vanwege haar benoeming in de gemeenteraad van Lansingerland. Het bestuur heeft deze vacature opgevuld in de persoon van Cecile Mulder. Daarnaast heeft het bestuur versterking gekregen in het benoemen van Frans van Schaik en Geraldine Aben. Om tegemoet te komen aan de wens om de wachtlijst te beperken en zo veel mogelijk gasten te faciliteren wordt momenteel onderzocht of een inpandige verbouwing met uitbreiding van twee kamers, financieel en technisch tot de mogelijk­heden behoort. Begin volgend jaar zullen we daar zeker meer duidelijkheid over hebben en geven.

V.l.n.r.: John Tjen, Wim Joosse, Jaap Wolf, Geraldine Aben, Jeanette Voets, Paul Ras, Ariane Dirker, Frans van Schaik, Cecile Mulder

Bergschenhoek, december 2015 Jaap Wolf – voorzitter bestuur

De nieuwe bestuursleden stellen zich voor Cécile Mulder-Janus

Geraldine Aben

Frans van Schaik

Mijn naam is Cécile Mulder-Janus Ik ben 41 jaar oud, getrouwd, heb twee kinderen van 6 en 9 jaar oud en woon sinds ruim zeven jaar in Bergschenhoek. In mijn vrije tijd ben ik te vinden op de hockeyvelden van HBR en HCR, waar ik af en toe training geef en zelf speel. Daarnaast werk ik vier dagen als radiotherapeut-oncoloog in het Erasmus MC, locatie Daniel den Hoed, met de palliatieve zorg als één van mijn aandachtsgebieden. Vanuit deze invalshoek, maar ook privé, voel ik mij zeer betrokken bij het fenomeen hospice. De mogelijkheid iedereen een waardige laatste levens­ fase in een warme omgeving te kunnen bieden zie ik als zeer waardevol. Hospice Lansingerland vind ik dan ook een onmisbare instantie, waar ik graag mijn steentje aan zou willen bijdragen.

Ik ben Geraldine Aben, 47 jaar en moeder van een dochter van 17 jaar die studeert aan Fontys in Tilburg. Ik woon in Hillegersberg Noord en werk in het Maasstad Ziekenhuis als manager medische beeldvorming. Ik ben tevens lid van de Klachtencommissie Rijnmond en van het bestuur van mijn VvE. Van oorsprong ben ik verpleegkundige en ik heb rechten gestudeerd. Ik ben afgestudeerd in gezondheidsrecht. Ik heb het altijd belangrijk gevonden dat mensen hun leven kunnen leiden zoals zij dat zelf willen, ook als zij ziek worden en uiteindelijk overlijden. Het hospice is hierop gericht en heeft daarbij ook goed oog voor de naasten. Dat probeer­ de ik als verpleegkundige ook altijd in de gaten te houden. De mens is nauw verbonden met zijn omgeving. Ik ben blij dat ik mijn kennis en kunde mag inzetten voor Hospice Lansingerland!

Mijn naam is Frans van Schaik. Sinds begin oktober ben ik toegetreden als bestuurslid van de Stichting Hospice Lansingerland. Hoewel ik al diverse functies in stichtings- en verenigings­ besturen heb vervuld is het meebesturen van een hospice nieuw voor mij. Mij spreekt aan dat het hospice het mensen mogelijk maakt om een waardi­ge invulling te geven aan de laatste levensfase. Voor zo’n doel wil ik mij graag inzetten. Ik ben ruim 30 jaar actief in de advocatuur, waarvan de laatste 25 jaar in Lansingerland. Door mijn werk als advocaat heb ik een goed zicht gekregen op wat er allemaal in deze gemeente speelt. Ik hoop met deze lokale kennis, gecombineerd met mijn kennis en vaardigheden op het gebied van het recht een bijdrage te kunnen leveren aan het goed besturen van de Stichting Hospice Lansingerland.

2

Thuis Technologisch team (TT-team) Vierstroom in het Hospice Lansingerland; met hart en ziel samenwerken in de laatste levensfase Het TT-team van Vierstroom komt graag in Hospice Lansingerland om een bijdrage te leveren waar nodig. Ons dynamische team bestaat uit acht gespecialiseerd verpleegkundigen, die met hart en ziel te werk gaan met en voor onze patiënten en hun familie. De inzet van het TT-team is echter niet altijd nodig bij alle patiënten in het hospice. De zorg van ons team wordt ingezet door de huisarts of als patiënten vanuit het ziekenhuis komen en specialistische intraveneuze (een naaldje in een ader), of epidurale (pijnstillend medicijn via een zeer dunne kunststof katheter in de ruimte van de ruggenmergvloeistof of de ruimte daaromheen) therapieën nodig hebben, of als er een medicatie­ pomp ingezet moet worden ten behoeve van pijnstilling of bewustzijnsverlaging bij een niet weg te nemen klacht (sedatie). Alle verschijnselen die zich voor kunnen doen in de terminale fase hebben onze aandacht en daar zoeken wij de verbin­ding met anderen in op.

Uitstekende samenwerking

zorg is maatwerk, waarbij de unieke behoeftes centraal staan.

allemaal van elkaar in deze bijzondere omgeving.

Er is geen standaard manier om te zorgen voor een zo comfortabel mogelijke stervensproces: dit bepaalt de patiënt. Iedere patiënt heeft een ander verhaal te vertellen, een andere weg te bewandelen en wij lopen graag een stukje mee om te ondersteunen waar nodig of gewenst. Het verkennen van deze verschillende “paden” maakt ons werk zo bijzonder en dankbaar. Dit uitgangspunt is natuurlijk niet uniek voor het TT-team; het geldt voor alle betrokkenen bij het hospice, want wij dragen samen ons steentje bij. Wij leren

Wij hebben graag dat patiënten, families, zorgverleners en vrijwilligers ons direct bellen om vragen te bespreken of te overleggen waar nodig. Het is jammer als men blijft zitten met vragen tot een volgend bezoek. Het TT-team is werkzaam in verzor­ gings­huizen, verpleeghuizen en het hospice, maar ook in de thuissituatie in Zoetermeer, Langsingerland, Zevenhuizen, Moerkapelle, Benthuizen, Boskoop, Waddinxveen en Alphen a/d Rijn.

Deze samen­werking met medewerkers in het hospice: verpleegkundigen, coör­di­na­to­ren, vrijwilligers, en huis­ artsen, verloopt uitstekend. Wij houden korte lijnen met elkaar en zijn 24 uur per dag bereikbaar voor vragen of overleg. Ieder die betrokken is bij het hospice zet zich helemaal in voor een optimale patiëntenzorg en het comfort van de patiënt. Dat geeft ook voor ons de basis van een prettige samenwerking. Zo kan iedere betrokken partij zijn of haar eigen steentje bijdragen voor hetzelfde doel: zorgen voor een zo comfortabel mogelijk stervensproces.

Geen standaard manier

Ons team levert graag een bijdrage waar dat nodig is, met de wetenschap dat ieder mens uniek is met een eigen levensverhaal en de daarbij behorende behoeftes. Alle palliatieve terminale

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws via

Twitter via @HospiceLLand

Facebook via Hospice-Lansingerland

Van de coördinatoren

Giften in natura

Ontwikkelingen in de hospicezorg op maatschappelijk gebied

Zoals u weet zijn wij voor een belangrijk deel van ons bestaan afhankelijk van giften. De Stichting Vrienden mag vele giften in ontvangst nemen. Soms ontvangen wij giften in natura. Hiervan willen we graag noemen de mooie vlag die het hele jaar door wappert in weer en wind. Deze vlag moet zo nu en dan vervangen worden en krijgen wij altijd belangeloos aangeboden door JDH promotie.

Letty van Velsen en Brigitte de Jong

Mede als gevolg van de veranderingen in de langdurige zorg die in 2015 zijn ingezet, merken wij een toename van het aantal vragen tot opname in het hospice. Het aantal palliatieve bedden in de regio is afgenomen. Dit wil zeggen dat er minder mogelijkheden zijn voor mensen met een door een arts afgegeven palliatief terminale indicatie (levensverwachting van maximaal drie maanden) om de laatste periode van het leven op een waardige manier, zoals men dat zelf wil, af te sluiten als dit thuis niet meer kan. De veranderende regelgeving, zwaar­ dere normering van kwaliteitseisen en een sterkere positie van de zorgverze­ keraars zullen ook de hospicezorg beïnvloeden. Dit is geen slechte ontwikkeling, maar wij moeten wel voor ogen blijven houden dat Hospice Lansingerland een Bijna Thuis Huis is, waar wij uitgaan van de wens van degene die komt te overlijden. Het groeiend aantal gasten en de oplopende wachtlijst zullen de komende

jaren een rol spelen. De vele aanmel­ dingen van gasten, de ontwikkelingen in de maatschappij, binnen de regio Lansingerland en binnen de gezond­ heids­zorg, vragen om onze constante aandacht en ontwikkeling. Overigens uitgaande van het hand­ haven, en waar nodig nog het verbete­ ren van onze kwaliteit.De aanpak van specifieke problemen in de laatste levensfase kan nog maar eenmalig goed gedaan worden.

Subsidie ministerie van VWS Het ministerie van VWS subsidieert voor ongeveer een derde deel het in stand houden en kunnen uitvoeren van een hospicevoorziening. Deze subsidie is gebaseerd op het aantal gasten welke wij mogen bege­leiden, over een gemiddelde van drie jaar. Deze subsidie is bedoeld voor ondersteuning van de inzet, coördinatie en scholing en ontwikkeling. Aanpassing van laatstgenoemde subsidieregeling wordt begin 2016 in de Tweede Kamer besproken ter verdere uitwerking voor de periode na 2017. Staatssecretaris drs. M.J. van Rijn van VWS heeft aangegeven de inzet van vrijwilligers in de palliatieve zorg belangrijk te vinden en dit duurzaam te blijven ondersteunen. Zoals u zult begrijpen is deze subsidie­ regeling essentieel voor het voortbe­ staan van het hospice.

Onlangs werden we gebeld door de firma Stolk met de vraag of we enkele prachtige dieppaarse orchideeën wilden hebben als geschenkje voor onze gasten. Op de vraag hoeveel we er wilden hebben we geantwoord dat een stuk of zes planten erg mooi zou zijn, waarna we bij wijze van grap meegaven dat er wel ongeveer zestig geïnteres­ seerde vrijwilligers zijn. Wat schetst onze verbazing toen we binnen een week zeventig prachtige planten mochten ontvangen, zestig voor de vrijwilligers. Dit is zeer op prijs gesteld.

4

We kijken terug op weer een prachtig jaar voor de Vrienden van het Hospice. Via de medewerking van veel gulle gevers is het ons in 2015 opnieuw gelukt om een structurele bijdrage te leveren aan de financiering van het hospice. Hoogtepunt daarbij was uiteraard het Hospice Lansingerland Dictee op 8 oktober jl. Wat een geweldige avond!

Terugblik op het dictee Mede door de vrijwillige medewerking van Roelof Hemmen als presentator en Ivo Opstelten als voorlezer van het dictee, hebben we op donderdag 8 oktober jl. een prachtig bedrag opgehaald voor het hospice. Nadat we alles bij elkaar hebben

Voorlezer van het dictee Ivo Opstelten

opgeteld komen we uit op een eindbedrag van ruim € 12.000,-. We willen alle sponsoren bedanken die dit mede mogelijk hebben gemaakt. En natuurlijk ook een speciaal woord van dank aan Melanchthon Bergschenhoek voor het ter beschikking stellen van de aula. Presentator van het dictee Roelof Hemmen

Vooruitblik op het jubileumjaar

Nu alle drukte rond het dictee voorbij is, richten we het vizier op het vijfjarig bestaan van het hospice in 2016. We grijpen dit heuglijke feit aan om nieuwe sponsoracti­viteiten op te starten. Er zijn alweer veel plannen, variërend van feestelijke diners tot inspirerende wandelingen. We houden u uiteraard op de hoogte.

Als laatste willen we de vrienden van een onlangs overleden gast bedanken voor de nieuwe vaatwasser die geheel belangeloos is geschonken en de installateur die de installatie als gift op zijn vrije avond voor ons heeft verzorgd.

Afscheid van bestuursleden

De familie El Hadad Tot slot willen we nog een heel bijzonder zij-effect met u delen. Onlangs is er een feest georganiseerd voor onze vrijwilli­gers. Dit feest had het Marokkaanse eten, dansen en de gezelligheid als thema. Een aantal van onze vrijwilligers heeft begin 2015 spontaan de Marok­kaanse familie Yousef, Malikka en Firdaous benaderd met de vraag of ze kookles mochten krijgen. Hieruit is een bijzondere vriendschap ontstaan.

Van de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland

De familie El Hadad heeft gedurende een aantal maanden kookles gegeven. Tijdens de feestavond is er gedanst en gegeten en was de familie aanwezig. Het was voor iedereen, zowel voor de familie als voor ons, een fantastische belevenis dat wij in deze donkere tijden met veel onbegrip voor eenieder, elkaar mochten tegenkomen. Op dit moment geven drie van onze vrijwilligers Nederlandse les aan Malikka.

Helaas hebben we dit jaar afscheid genomen van maar liefst vier bestuurs­ leden: Vincent de Beer, Suzan Snels, Marjolein Gielis en Erika van Roon. We zijn hen veel dank verschuldigd voor hun enorme inzet. Suzan Snels nam al begin van dit jaar afscheid. Hieronder vindt u nog een persoonlijke terugblik van Suzan. Suzan Snels uit Berkel en Rodenrijs was vanaf het eerste uur betrokken bij de oprichting van Hospice Lansingerland. Eerst in de werkgroep die alle voorberei­ dingen trof en later als lid van het bestuur van de Vrienden. Eind vorig jaar nam ze afscheid. In deze nieuwsbrief blikt ze nog even terug.

“Toen de voorbereidingen in 2009 startten, werkte ik als communicatie­ adviseur bij 3B Wonen. Vanuit die functie ben ik lid geworden van de werkgroep. Ik voelde me direct verbonden met het initiatief. Enerzijds omdat ik ook mijn in eigen leven te maken heb gehad met ziekte en overlijden, anderzijds vanwege het enorme enthousiasme van alle betrokkenen. Ik denk bijvoorbeeld met veel plezier terug aan de gezamenlijke sloopdag in het pand, met al die vrijwilligers. Dat was zo bijzonder! Na mijn vertrek bij 3B Wonen kon ik het hospice niet loslaten en ben ik lid geworden van het bestuur van de Vrienden. Ik had echt nooit gedacht dat we dit allemaal zouden bereiken.

Suzan Snels

Maar het hospice is een prachtig initiatief dat op veel sympathie kan rekenen. Voor de toekomst van het hospice heb ik maar één wens en dat is dat we vast kunnen houden aan onze basisgedachte: dat de gasten de regie hebben en zich thuis voelen in het hospice. Want dat is waar het hier om gaat.” 5

Vijf jaar vrijwilliger bij Hospice Lansingerland Thea, vrijwilliger van het eerste uur binnen Hospice Lansingerland, gaat in gesprek met Hanneke, die, net als Thea, alweer vijf jaar als bevlogen vrijwilliger in het hospice vele gasten en naasten heeft mogen begeleiden Wachten op de eerste gast In de prachtige stilteruimte van Hospice Lansingerland spreek ik met Hanneke Benning. Het is nu bijna vijf jaar geleden dat Hanneke startte met haar opleiding als vrijwilliger voor het hospice. Hanneke blikt terug op de afgelopen jaren. Zij herinnert zich nog goed dat zij samen met vrijwilliger Corrie en coördinator Brigitte wachtte op de eerste gast van het hospice. Als zij terugkijkt komen er veel herinneringen boven, zoals aan de spanning die zij voelde in het begin. Hanneke kwam in 2009 voor het eerst in aanraking met een hospice. Van heel dichtbij mocht zij ervaren hoe haar moeder maar liefst acht maanden zeer liefdevol werd verzorgd in een hospice. Hanneke vertelt zichtbaar ontroerd dat haar moeder heel bewust déze keuze maakte. Kwaliteitstijd met haar dochters was haar grote wens. In deze verdrietige tijd er gewoon voor elkaar mogen zijn. De rust die zij en haar zus kregen dankzij de goede zorgen binnen het hospice voelde als een warm bad.

cursus zou beginnen, was haar interesse direct gewekt. Was het misschien zelfs té snel na het overlijden van haar moeder? Hanneke sprong in het diepe en al tijdens de cursus voelde zij dat ze de juiste keuze had gemaakt. Nu kon zij als vrijwilliger ook de andere kant binnen het hospice ervaren. Op de vraag of er hoogte- en dieptepunten zijn geweest binnen het hospice, antwoordt Hanneke vlot ‘natuurlijk loop je als vrijwil­li­ger wel eens tegen moeilijke situaties aan’. Zij herinnert zich het lijden van een moeder en het grote verdriet van haar dochter nog goed. De machteloosheid,

het verdrietige gevoel dat je niets kunt doen brak haar op. Later besefte zij zich, dat zij door haar aanwezigheid al veel had kunnen betekenen. Na je dienst ga je met een fijn gevoel naar huis Een heel dierbare herinnering heeft zij aan een echtpaar zonder kinderen. ’De vrouw was ernstig ziek en haar laatste uren braken aan. De gebroken man was intens verdrietig en bang voor de naderende dood van zijn vrouw.’ Samen met hem en de andere vrijwilliger bleven zij tot steun bij de stervende vrouw. De man was angstig en durfde zijn vrouw niet aan te raken. De beide vrijwilligers legden de hand van de man op de hand van zijn stervende vrouw, waarop zichtbare ontspanning op haar gezicht volgde en haar ademhaling die rustig werd. ‘Getuige te mogen zijn van deze intieme momenten in de sche­mer­donkere kamer maakt je dankbaar.’

Werkzaamheden binnen het hospice zijn van grote invloed op mijn persoonlijk leven Op mijn vraag hoe Hanneke zich voorbereidt op een dienst in het hospice antwoordt zij: ‘dit gebeurt al bij de voordeur als ik aanbel. Ik haal diep adem en laat los, tevens breng ik beide handpalmen boven mijn hoofd en laat ze in een vloeiend gebaar langs mijn oren en schouders naar beneden vallen. Zo laat ik al mijn dagelijkse dingen buiten de deur en ben ik er de komende vier uur alleen voor onze gasten. Als ik over de drempel stap, word ik verwarmd door kleuren, het gedempte geluid en de mooie grote hoge hal. Iedereen die hier naar binnen stapt moet die rust en warmte wel voelen.’ Het werk in het hospice ervaart Hanneke niet als zwaar; ‘ik kan het goed loslaten. Natuurlijk zijn er weleens verdrietige

Een sprong in het diepe Hanneke hield mooie herinneringen over aan deze tijd en besloot dat, als de kans zich zou voordoen, zij zelf vrijwilliger zou worden. Natuurlijk had zij niet kunnen bedenken dat deze kans zich al heel snel zou voordoen. Toen zij hoorde dat er een hospice in Lansingerland zou worden gerealiseerd en dat er binnenkort een

Haar werkzaamheden binnen het hospice zijn van grote invloed geweest op haar persoonlijk leven. Hanneke vertelt dat zij na 20 jaar de weg heeft terug gevonden naar de kerk. Zo zag zij van nabij de angst van haar moeder voor de dood. Nadat zij

in het reine was gekomen met haar geloof kon zij loslaten en rustig sterven. ‘Dit zet je aan het denken en laat je niet meer los. Geboorte en sterven zijn de meest intieme momenten van het leven. Het één kan niet zonder het ander.’ Haar man zegt regelmatig tegen haar, dat het lijkt of Hanneke heel de wereld aan kan sinds zij in het hospice werkt. Met een bedacht­ zaam gezicht zegt Hanneke dat zij zich moet verontschuldigen omdat zij eigenlijk niets negatiefs te vertellen heeft over ‘haar’ hospice. Daarna breekt de lach weer door en zegt zei: ‘mijn innige wens is dat ik gezond blijf. Dan zie ik nog een lange toekomst voor mij binnen het hospice.’

Plak hier een postzegel

Adres Postcode / Woonplaats

Hoofsponsor

Sponsor Goud

- GGN Nederland

- Aannemersbedrijf Van der Lecq en Droogers - Beercoo Schoonmaakgroep en gevelrenovatie - Dedel administratie- en adviesbureau

- Alphega apotheek Meerpolder en BENU apotheek Bergschenhoek

Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland

Telefoon

Burgemeester Van Oostenweg 10-12 2661 HN Bergschenhoek

E-mail Rekeningnummer

6

momenten, gevoelens kan je niet buitensluiten. Het is soms moeilijk om te zien dat de gast worstelt met onenigheid binnen het gezin of de familie. Dan moet je accepteren dat jíj die situatie niet kan veranderen. Niet veroordelen, maar er zijn met een luisterend oor en troost bieden waar nodig, dat is jouw taak als vrijwilliger.’

Naam

Sponsors We bedanken onderstaande bedrijven en vele andere bedrijven die structureel of eenmalig een (financiële) bijdrage leveren.

Na tien minuten verliet mevrouw heel rustig en sereen het aardse leven. ‘Na je dienst ga je dan met een fijn gevoel naar huis’. Is het ook weleens leuk om in het hospice te werken? Er verschijnt een lach op Hanneke’s gezicht. ‘Het lijkt een rare vraag, maar jazeker we hebben veel plezier samen. Zowel met je collega’s als met de gasten. Lachen en humor maken het leven luchtiger.’

Handtekening

Uw steun is belangrijk Colofon:

Oplage 750 stuks

Tekst en redactie

Jeanette Voets, Paul Ras Hetty Weenk, Brigitte de Jong

Vormgeving en lay-out

Marthy Mourits, Uniek in Ontwerp

Adresgegevens

Hospice Lansingerland Burgemeester Van Oostenweg 10-12 2661 HN Bergschenhoek Telefoon (010) 524 10 90 / Fax (010) 521 03 75 [email protected] www.hospicelansingerland.nl Wilt u deze nieuwsbrief in de toekomst digitaal ontvangen? Stuur dan een mail naar: coordinator@hospicelansingerland

De Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland zet zich in om donaties en giften in te zamelen voor Hospice Lansingerland. Het hospice draait gedeeltelijk op subsidie van de overheid. Naast deze subsidie is het hospice financieel afhankelijk van vergoedingen door zorgverzekeraars, eigen bijdragen, donaties, giften, legaten en sponsoring. En niet te vergeten: de inzet van onze vele vrijwilligers! Zonder hen zou dit fijne huis niet mogelijk zijn. Hoe kunt u ons helpen? Als u het hospice en het werk dat daar verricht wordt een warm hart toedraagt, kunt u ons financieel ondersteunen door een eenmalige gift over te maken op rekening IBAN: NL78 RABO 0156175053. U kunt ons ook structureel steunen door donateur te worden of lid van de Club van 100 van de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland. Deze stichting is door de Belastingdienst aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Dit betekent dat u een gift onder bepaalde voorwaarden kunt aftrekken van de belasting. Het is ook mogelijk via een notariële akte periodiek te schenken of een legaat op te nemen in uw testament. Uw financiële bijdrage is van harte welkom om het hospice blijvend in stand te kunnen houden. Wilt u meer informatie over de verschillende mogelijkheden, stuur dan een mailtje naar: [email protected]. We nemen zo spoedig mogelijk contact met u op.

Vriendenkaart Hierbij meld ik mij aan als: Donateur van de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland. Ik ontvang graag jaarlijks een acceptgiro.

Tot opzegging machtig ik u voor een jaarlijkse afschrijving van €…........ (minimaal € 25).

Ik ontvang graag een door notariskantoor Nouwen Notarissen te Bergschenhoek verstrekt formulier voor periodieke schenkingen. Ik wil een legaat opnemen in mijn testament. Notaris­kantoor Nouwen Notarissen mag contact met mij opnemen.

Lid van de Club van 100 van de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland. Tot opzegging machtig ik u jaarlijks € 100 af te schrijven. Jaarlijks ontvang ik een acceptgiro van € 100.

Ik ontvang graag meer informatie over de diverse sponsorpakketten. Wilt u contact met mij opnemen?