Op Verhaal oktober 2015
Van de redactie De vakantie ligt alweer enige tijd achter ons. Een prachtige zomer waarin veel kinderen via Europa Kinderhulp van een vakantie mochten genieten. Alle verhalen kwamen weer voorbij. Kinderen die voor de eerste maal kwamen en onwennig uit de bus stapten, kinderen met heimwee, kinderen die weer bij het vertrouwde gezin kwamen en verder gingen waar ze een jaar geleden gebleven waren. Wij hopen dat alle vakantiegezinnen genoten hebben van de weken met hun vakantiekind en bedanken alle families die voor de eerste of zoveelste keer hun hart en huis openstelden voor kinderen die deze vakantie zo hard nodig hebben. De redactie is altijd op zoek naar dat mooie moment, die gulle lach en het plezier van de vakantie. Heb je een mooi verhaal om te delen? Mail de redactie van Op Verhaal!
Eerste editie Feanrun Een zonnige dag vormde het fraaie decor van de eerste editie van de Feanrun in Heerenveen. De loop van vier mijl trok op zondag 23 augustus een groot aantal deelnemers die van start gingen bij Sportstad Heerenveen. Olympisch kampioen Carien Kleibeuker loste het startschot van deze eerste Feanrun, een initiatief van Kiwanis Heerenveen in samenwerking met Sportstad Heerenveen en AV Heerenveen. Na ruim 22 minuten passeerde Ynte Lemstra uit Lemmer als eerste de finishboog op de Koemarkt. Winnaar bij de vrouwen werd Bettie Agricola uit Goingarijp in een tijd van 26.33. Grote winnaars van deze dag waren de goede doelen waarvoor de opbrengst bestemd was. Jan Arendz, ambassadeur van Europa Kinderhulp Friesland, nam samen met Herma van Keulen van het Jeugdsportfonds Friesland een cheque van 2.000 euro in ontvangst. Een prachtig bedrag dat mede namens vele sponsoren tot stand werd gebracht.
2
Jan Arendz en Herma van Keulen met de cheque van 2.000 euro voor Europa Kinderhulp en Jeugdsportfonds.
Alle deelnemers ontvingen een goodie bag met ondermeer een t-shirt met het logo van Heerenveen – ‘n Gouden Plak. Dit werd mogelijk gemaakt door Ondernemerskring Heerenveen. De organisatie was zeer tevreden over de eerste editie van de Feanrun dat de potentie heeft om de komende jaren uit te groeien tot een groot loopevenement.
Aandacht. Rust. Liefde. Structuur.
Column JELLS 30, moeder van Owen, vriendin van René Freek 2.0 Net als heel veel Nederlanders, ben ik heerlijk op vakantie geweest deze zomer! Ik was samen met Freek op vakantie, weliswaar niet dé Freek Vonk, maar mijn eigen Freek 2.0. Freek Vonk was erg aanwezig tijdens mijn vakantie. Net zoals veel dames vast en zeker over Freek fantaseren, gaat Owen ook van Freek fantaseren. We hebben regelmatig een blauw gestreepte skink voorbij zien sluipen, hij heeft 5 bloedzuigers in het huisje ontdekt en er zwommen in onze vijver heuse anjoemara’s. Voor slangen was hij overigens heel bang, die voorliefde heeft hij dan weer niet van Freek geërfd. Toen we één keer als een echte Freekfamilie illegaal langs een maïsveld slopen, en ik allerlei oer geluiden en gesis produceerde om het nóg echter te laten lijken, was hij doodsbenauwd en wilde hij zo snel mogelijk terug. Freek 2.0 ontwikkelt ook een eigen taal dankzij Freek 1.0. Zo is alles tegenwoordig ‘hándig!’ en ‘gáááf!’ en roept hij als hij vertrekt luidkeels ‘laterrrr!’ Het mooist zijn alle uitspraken die regelrecht gekopieerd zijn van de dvd. De grote karper die hij in de vijver zag (die was wél echt) stond hij vol ontzag te bekijken: ‘Oooooooh mán! Dit is echt een kínderdroom die uítkomt!’ Dat resulteerde in een snuifje van de buurman. Toen ik vroeg waar dát nou weer vandaan kwam, zei hij, en ik had het moeten weten: ‘Ja, dat zegt Freek toch ook bij de witte haaien.’ Ik zag ook bijna geen verschil tussen de karper en een witte haai, dat is natuurlijk ook zo. Verder leeft hij vast in hondenjaren en is hij eigenlijk 42 jaar oud in plaats van 6. Tip van de kleine bioloog (doe er je voordeel mee) was ook om mijn oksels goed droog houden, anders had ik vast en zeker okselrot tijdens de vakantie. Of Freek 1.0 de okselrot verzonnen heeft weet ik niet. Ik durfde het niet te googelen omdat ik bang was voor de eventuele afzichtelijke okselfoto’s. Ik ben nu weer in de verleiding, maar ik moet nog eten dus ik doe het toch maar niet.
die mini-heremietkreeft, die een dag zijn huisdier was, nu mooi dood zijn. Het beest moest namelijk mee naar huis, levenloos welteverstaan. Hij wilde ook zijn huisje slopen, want hij wilde weten hoe zijn nieuwe vriend er naakt uit zag. Maar ik begon gewoon iedere keer met ‘Freek zou…’. En de naam van een BNer noemen helpt echt hoor! Door Freek liep Owen dapper de zee in, leeft de kreeft nu nog voort in de zeeën van Kroatië en haalde hij met liefde voor de vissen de vishaak uit hun snaveltje (brrr). Owen sneller laten eten met de ‘Freek zou…’ regel werkte niet, dat was jammer. Dankbaar ben ik voor de dvd’s. Díe zijn pas hándig! Owen heeft ‘Freek in het wild’ ongeveer 8x gekeken onderweg. Alleen die ene dvd, want dat is zijn favoriet. Terug lag achterin ook zijn Freekstok (versie 3), want hij had een stok nodig om door woeste stromen te banjeren. Er is deze vakantie 1 stok afgekeurd door mij (die was 1 meter 20 langer dan Owen zelf en paste niet in ons huisje) en 1 stok gesneuveld (riet was niet bestand tegen 20 kilo Owen). Ik koop wel een keer een bezemsteel voor hem. Afgelopen zomer zijn er ook bij Europa Kinderhulp veel kinderdromen uitgekomen. Ik moest er toch even aan denken toen ik dit verhaal schreef. Hebben jullie ook van die mooie uitspraken gehad? Vast wel! Misschien hebben ze dat nu nog niet eens door, dat is het mooie! Maar samen hebben we hier wel een steentje aan bijgedragen.
Laterrrr!
Maar eerlijk is eerlijk, ik heb Freek ook wel een beetje misbruikt. Want zonder Freek zou Owen nooit de zee ingegaan zijn terwijl hij wist dat er zee-egels rondstuiterden. En zonder Freek zou Geef een kind de vakantie van zijn leven.
3
Voor het derde jaar drie weken met Awa Awa (8 jaar) kwam dit jaar voor het derde jaar drie weken in ons gezin. Hierdoor voelt ze zich inmiddels helemaal thuis bij ons, heerlijk is dat. Omdat ze nogal onrustig slaapt voelden we ons een beetje bezwaard om haar dit jaar op zolder te laten slapen. Maar wat schetste onze verbazing ze voelde zich juist helemaal niet “weggestopt”, maar was juist supertrots dat ze voor het eerst een eigen kamer had. Thuis ligt er een matras in de woonkamer en zij slaapt in een andere kamer met andere gezinsleden, dus het was voor haar juist een voorrecht!
SportEvent hier in Soest. Elke middag wordt er op ‘de Engh’, dit is een groot openbaar groengebied (een uitloper van de Utrechtse Heuvelrug), gesport onder leiding van jongeren van Athletes in Action. Op woensdag hebben wij een krantenwijk waar we de locale krant ‘Soest Nu’ bezorgen en wat was ze ongelofelijk trots dat ze op de voorpagina stond afgebeeld (zie foto). Bij diverse winkels waar we de krant bezorgden, wees ze zichzelf aan en daar werd enorm leuk op gereageerd. Ook moest er een krant bewaard worden voor haar moeder want die zou niet weten wat ze zou zien. De overgebleven exemplaren wilde ze uitdelen aan alle kinderen op de terugreis in de bus. Wij vroegen haar of ze de krant aan alle kinderen wilde uitdelen, waarop ze antwoordde: “ Nee want ik heb er maar 17.” Hier hebben we natuurlijk hartelijk om gelachen. Dit jaar was de bus van Gelderland vol en reisde Awa mee met de bus van Zuid-Holland. Hierdoor moesten we wat verder rijden en misten we onze vertrouwde gezichten in Arnhem. Een voordeel voor Awa was dat haar oudere broer Kassim van 11 met dezelfde bus meereisde omdat hij al jaren bij een vakantiegezin in Zuid-Holland komt. Het afscheid van Awa was hierdoor minder beladen doordat ze blij was haar broer na drie weken weer op de parkeerplaats te ontmoeten en gelijk honderduit vertelde over haar belevenissen.
De laatste week deed Awa, evenals voorgaande jaren, met veel plezier weer mee aan het
We kijken terug op drie gezellige en liefdevolle weken met Awa.
Hein & Joanne Koekkoek
4
Aandacht. Rust. Liefde. Structuur.
Op reis naar Hannover Voor het eerst mag ik als ambassadrice mee op reis met Europa Kinderhulp. We gaan 240 kinderen bezoeken in Hannover om ze vervolgens een onvergetelijke vakantie in Nederland te bezorgen. Ik heb er zin in! Bepakt en bezakt zit ik enigszins gespannen in de trein. Ook omdat ik niet zo goed ben met het openbaar vervoer, maar vooral omdat ik nog niet weet wat me te wachten staat. Alle overstappen zijn goed gegaan en uiteindelijk zit ik met de hele club in de trein onderweg naar Duitsland. De reis gaat voorspoedig en het is gezellig. We kletsen wat, we eten wat, we drinken wat en we zijn bij de eindbestemming. Het is niet te laat om nog even de stad te gaan verkennen dus dat lijkt ons een goed plan. Hannover is een grote stad met hier en daar wat gezellige straatjes. Ook worden we meteen geconfronteerd met de armoede in de stad. Verschillende bushokjes zijn gevuld met spullen en worden door zwervers gebruikt als slaapplaatsen en zelfs “woningen”. Het roept niet meteen het gevoel van veiligheid bij me op, maar gelukkig ben ik met een fijn gezelschap. De volgende ochtend gaan we vroeg uit de veren voor een lekker ontbijt en een vergadering daaropvolgend. We bespreken wat we die middag gaan doen. Ik mag samen met Judith en Leffert een bezoekje brengen aan een kindertehuis. We worden meteen vriendelijk ontvangen door de gastvrije begeleidster van het kindertehuis. Ze vertelt vol enthousiasme in het Duits en ik concludeer ineens dat die twee jaar Duitse les
op de middelbare school niet genoeg is om net zo enthousiast met haar mee te praten. Maar dat mocht de pret niet drukken. Met mijn handen en voeten, wat Nederlandse en Duitse woorden kom ik een heel eind om de begeleiders en de kinderen te laten merken dat ik het erg leuk en interessant vind om eens bij ze op bezoek te zijn. Ze hebben een heerlijke lunch voor ons gemaakt en met een volle buik en een voldaan gevoel gaan we de deur uit. Deze kinderen komen dus naar ons om een onvergetelijke vakantie te krijgen. Wat super! De terugreis verloopt net zo voorspoedig als de heenreis, maar heel anders. Ik zit in een bus vol met kinderen. Naast me zit de kleine Lena van 5 jaar. Met haar twinkelende oogjes heb ik haar gelijk in mijn hart gesloten. Net zoals alle andere kinderen. Alle kinderen zijn ontzettend lief en rustig en wachten in spanning af waar ze terecht zullen komen. Bij aankomst staan alle vakantieouders enthousiast zwaaiend toe te kijken naar de bus vol kinderen. Voor sommige is het bekend, voor anderen is het een compleet nieuwe ervaring. Ik blijf staan in de bus en kijk toe hoe de kinderen hartelijk ontvangen worden. Ze gaan drie leuke weken tegemoet. Misschien krijgen ze heimwee of hebben ze het juist prima naar hun zin. Maar één ding is zeker; deze drie weken worden onvergetelijk. Ze krijgen de aandacht en de liefde van een warm gezin en dat verdienen ze. Ik laat de kinderen met een goed gevoel achter, loop naar mijn auto en rijd met een brok in mijn keel naar huis.
Iris Rulkens, Ambassadrice Europa Kinderhulp Geef een kind de vakantie van zijn leven.
5
Bedankt! Op maandag 13 juli mochten we in Overijssel weer onze kinderen uit Oostenrijk begroeten. Dit jaar waren dat er 18 in totaal die naar onze provincie kwamen voor een welverdiende vakantie. In de voorgaande vier jaren waren de Nederlandse Spoorwegen zo vriendelijk om ons gratis te vervoeren met railrunners en dagkaarten voor de begeleiders. Maar met het verdwijnen van het ‘papieren’ kaartje stopten ook de gratis ritten tussen Schiphol en Deventer (de verzamelplaats voor de vakantiefamilies). Gelukkig kregen we van het dagelijks bestuur ‘groen licht’ om twee personenbusjes te huren. Eén van de chauffeurs was vakantievader Niek Bosch uit Oldenzaal. Zijn werkgever heeft aangeboden om de kosten van een personenauto (van en naar Schiphol) voor zijn rekening te nemen.
de kosten van de personenbus die we hiermee uitsparen weer besteden aan de kinderen die het zo nodig hebben om eens lekker kind te zijn. Heel, heel hartelijk dank voor wat u voor ons en daarmee ook rechtstreeks de kinderen hebt gedaan.
We zijn het bedrijf MiniValve uit Oldenzaal zeer erkentelijk voor het ter beschikking stellen van het personenbusje. Door hun sponsoring kunnen we
Zoekt u meer informatie over MiniValve? Kijk dan maar eens op hun website: www.minivalve.com.
Johan IJsendorn, RCK Oostenrijk Overijssel
1500 Vriendschapsboekjes! Dit jaar hebben we alle vriendschapsboekjes uit kunnen delen aan de kinderen. Deze boekjes zijn aangeboden door VBK Media uit Utrecht. De kinderen vonden de boekjes erg leuk en er werd
6
veelvuldig in geschreven. Vakantieouders, de vakantiebroertjes/zusjes en vriendjes schreven mooie verhalen. VBK Media, bedankt!
Aandacht. Rust. Liefde. Structuur.
Jij Kind met een rugzak
Voor mij ben je mooi en speciaal
Kansarm en kwetsbaar zoals je soms bent
Mag je volledig kind zijn
Voor jou een onbezorgde vakantie
Even geen grijs bestaan
Een onvergetelijk en bijzonder moment
Maar een kleurrijk en feestelijk festijn
Welke last je ook draagt
Een rugzak vol mooie herinneringen
Hoe klein of groot die ook is
Neem je zo weer mee naar huis
Ik gun jou graag een ogenblik plezier
Om daar te delen met de ander
Een vakantie vol betekenis
En wordt je huis daadwerkelijk een thuis
Ongeacht jouw achtergrond Geslacht, religie of afkomst Dankzij mijn steun is er altijd zicht Op een supermooie toekomst
Johan Verweij, AapNootJohan.nl Geef een kind de vakantie van zijn leven.
7
Haiku terug naar Berlijn hazeslaapje in de bus weemoedig voldaan toelichting (Wikipedia): Haiku (俳句; meervoud: haiku of haiku’s) is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt. De haiku drukt, in de klassieke vorm, een ogenblikervaring uit, soms gelinkt aan en geïnspireerd door zen. De haiku is een vingerhoed vol emotie, waarin weinig ruimte is voor ontledingen en benaderende omschrijvingen. Deze Haiku is geschreven door Felix Verlaar. Schrijf je ook Haiku’s? Mail de redactie.
Colofon Oplage: 6500 stuks Uitgave van: Stichting Europa Kinderhulp Oktober 2015, Alle rechten voorbehouden Algemeen secretariaat: Henk van der Velden Redactie: Marjelle Kooijman, Leon Voskamp en Liesbeth van Keimpema (eindredactie). Kopij en originele foto’s voor de volgende editie inleveren vóór 16 november 2015 per e-mail of per post:
[email protected] Postbus 8087, 4330 EB Middelburg ISSN 1380-4812 www.europakinderhulp.nl RABO NL78RABO0147400627 ING NL-14INGB0000009662 t.n.v. Europa Kinderhulp te Middelburg Vormgeving: Drukkerij Bareman www.bareman.nl
Wist u dat...? ...Europa Kinderhulp ook op Twitter en Facebook actief is? Kijk en volg het laatste nieuws! www.twitter.com/EKHforkids www.facebook.com/europakinderhulp Heeft u dit blad uit? Gooi het niet weg, maar geef het aan uw buren, familieleden of goede vrienden of laat het achter in een wachtkamer.
