Op kamers. Op jacht naar je eigen plek. vertrouwenspersonen. docenten abs. vanzelfsprekende veiligheid. ontslag terecht

magazine voor studenten en medewerkers van de han

vertrouwenspersonen vanzelfsprekende veiligheid

docenten abs

jrg 18 #3 25 september 2013

ontslag terecht

Op kamers Op jacht naar je eigen plek

op snsr.nl... ‘De HAN? Hier kan ik wel aarden!’

Waarom de jongens het slechter doen…

Jazeker, wederom een rete-academische poll van de hand van Sensor. Ditmaal vroegen we eerstejaars wat hun eerste indrukken van de HAN zijn. Zo’n 18% van de in totaal 437 stemmers vinkte de optie ‘pff, wat een leerfabriek. Ik kan hier nauwelijks de weg vinden’ aan. 45% gaf aan ‘de sfeer leuk te vinden en hier wel te kunnen aarden’. Opvallend genoeg gaf 36% aan hierover ‘geen mening te hebben’. Die vinden het waarschijnlijk alleen leuk om een poll in te vullen. Waarvan akte.

Jongens doen het op dit moment slechter in het hoger onderwijs dan meisjes. Volgens een onderzoek van onderwijskundige Jos Claessen ligt dit aan het gebrek aan contacturen. Een voorbeeld: in het schooljaar 2010/2011 studeerde er in het hbo 15,2 procent meer vrouwen af dan mannen. Het probleem volgens Claessen: ‘Er worden steeds minder contacturen geboden. Daar zijn de jongens de dupe van.’ Jongens houden meer van ‘ouderwetse’ klassikale lessen en duidelijke huiswerkopdrachten, zoals op de middelbare school. Het volgen van hoorcolleges, waarbij meer zelfdiscipline wordt verwacht, gaat hen minder goed af.

Hoera! Geen dikzakken in Nijmegen Ja hoor, een grote hoera voor jezelf omdat je ervoor hebt gekozen om in Nijmegen te gaan studeren. Want uit onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat de kans dat je doodgaat aan vetzucht kleiner is dan in veel andere Nederlandse steden. Typisch gevalletje opleiding. In Nijmegen is 45% van de volwassenen te dik. Alleen de inwoners van Utrecht (38%) en Amsterdam (41%) zijn minder dik. Dat juist in die regio’s mensen relatief minder zwaar zijn komt door het hoge opleidingsniveau. Hoog opgeleide mensen zijn zich beter bewust van gezondheidsrisico’s. Ze eten gezonder en sporten meer.

Die snelheid wisten studenten uit Delft en Amsterdam te behalen toen zij deze maand op een zelfgebouwde - extreem aerodynamische - fiets stapten in het Amerikaanse Nevada. Het is een officieel snelheidsrecord.

133,78 km/u

Het citaat ‘Van mijn rechtermondhoek tot halverwege mijn oor loopt een witte, aangekoekte streep Colgate Whitener!’ Sensor-columnist Martijn verbaasde zich in zijn wekelijkse column over de vele sjans die hij in het openbaar vervoer had. Totdat hij zich realiseerde dat zijn hele bek onder de tandpasta zat.

Volg Sensor op www.snsr.nl of op Twitter (@snsr) 2

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 9 oktober 2013. REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 MEDEWERKERS Ruud Kroes Claudia Fitsch Mart Geurts Vince Hopkins Lotte Doomernik REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, M. Nederhoed, E. Cuppen, M. van Koolwijk, M. Witjes

15 26 31

28 Docenten ABS

Ontslag terecht In de rij op de HAN

Wachten, wachten, wachten… Vertrouwenspersonen

vanzelfsprekende veiligheid

Rubrieken Olga Oordeelt Uitgehoord

38

Opgetekend

40

FOTOGRAFIE Ralph Schmitz Coos Dam

Verder in dit nummer

VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno

MindFOOLness

ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

13

Stroopwafels



Verhalen uit Vilnius

26 29 39

Op kamers

pagina 16-25

Ontwikkeld de foto De medewerker en Wie: Rita van de Louw (58) Functie: Medewerker Frontoffice Vraagpunt Kapittelweg Wat: Voor het ouderlijk huis in Nijmegen Wanneer: Rond 1962

‘I

k weet niet precies van wanneer deze foto is. Hij is wel van na mijn Eerste Communie. Ik had namelijk al geen lang haar meer.’ Rita was de jongste van acht kinderen. In de Willem Heijdtstraat in Nijmegen-Oost paste het gezin precies. Twee slaapkamers met drie jongens en eentje met de twee meisjes, zo krijg je een huis met vier slaapkamers wel vol.

Rita’s jeugdherinneringen zijn louter leuk en fijn. Toch praat ze er zelden over. Wat jammer is, want eenmaal bezig komen spontaan de mooie verhalen naar boven. ‘Mijn moeder naaide gordijnen voor andere mensen. Ik schaamde me dood. Nu zie ik in dat ze juist heel vooruitstrevend was. Toch hoefden wij niet veel meer te doen dan de afwas. Mijn vader poetste de schoenen. Er kwamen bij ons thuis wel oude buurvrouwtjes die in de voorkamer sokken voor ons breiden of een paar pannen aardappels kwamen schillen. Ondertussen zat mijn moeder dan te naaien. Moeders wil is wet, zo ging dat bij ons thuis. Als er eens wat was, dan bemoeide mijn vader er zich ’s avonds nog eens mee. Ik zat op school op de Groesbeekseweg en ik moest een prikje krijgen. Ik viel flauw, twee trappen naar beneden. De nonnen zeiden dat ik me niet zo moest aanstellen, en toen is mijn vader op hoge poten naar school gegaan.’ Vanaf mijn derde gingen we elk jaar in een geleende Volkswagenbus op vakantie naar Renesse. De kleintjes moesten tussen de banken gaan liggen zo gauw we bij het Zijpe waren, waar we met de pont naar Schouwen-Duiveland gingen. Dan werden er lakens over ons heen gelegd, zodat mijn ouders voor ons niet hoefden te betalen. Dat scheelde toch maar weer.’ Zelf kreeg ze drie kinderen. Haar oudste dochter Patricia werkt ook op de HAN. Wat heeft Rita van haar ouders geleerd over de opvoeding? ‘Goed voorbeeld doet goed volgen. Je moet ze ook de vrijheid geven. En dat je niet meer kunt doen dan wat je aan financiën hebt. Wij zijn elk jaar met ze op vakantie geweest. Elk jaar naar een andere plek, maar wel altijd in Nederland. ‘RJ

4

Holleeder Het parkeerprobleem is opgelost. Lange rijen voor de slagbomen, eeuwig rondjesdraaien voor die ene plek, de dan-maar-op-het-gras tactiek, ja zelfs de gele wielklemmen; het hoort binnenkort allemaal tot het verleden. Het dak bij Autotechniek gaat gebruikt worden voor popconcerten, de drie parkeerlagen onder het nieuwe Educatie-gebouw worden te huur aangeboden als immense dark room. De gemeentes Arnhem en Nijmegen hebben namelijk een subsidie voor particulieren en bedrijven in het leven geroepen voor de aanschaf van een elektrische scooter. Met deze subsidie wil de gemeente mensen stimuleren de auto of de benzinebrommer te laten staan en de

Eindelijk

op kamers Kamerverhuurbedrijven, prijzen, huisbaasellende, gouden tips. Alles wat je moet weten als je eindelijk de stap zet van ouderlijk huis naar eigen benen. Sensor duikt in de wereld van de studentenkamers. Doe er je voordeel mee. Han Geurts

schone en stille e-scooter te gebruiken. De lucht wordt schoner, de herrie minder. De service unit HR (voorheen personeelszaken, jaja, we gaan met onze tijd mee) bemiddelt bij deze regeling en spreekt al van een ware tsunami aan aanvragen. De unit heeft een aantal werkstudenten in dienst genomen om alles vóór de einddatum van 20 januari rond te krijgen. Prachtig gezicht als straks drieduizend scooters richting campus rijden. Dus voor die felbegeerde Holleedeer-look: meld u snel aan bij de service unit HR, net als….

-x- HannaH

sensor 3, jaargang 18 5

nieuws

prinsjesdag:

studenten niet verder uitgekleed De afgelopen jaren zijn er al veel maatregelen aangekondigd om te bezuinigen op onderwijs: de studiefinanciering wordt voor nieuwe studenten in het studiejaar 2014-15 afgeschaft en ook de OV-kaart zal niet lang meer bestaan. Daar kwamen op Prinsjesdag geen nieuwe verrassingen bij. De LSVb is echter verontwaardigd dat Minister Bussemaker deze plannen niet in de ijskast heeft gezet. Bovendien vindt de bond dat er eindelijk eens maatregelen genomen moeten worden tegen

het gigantische tekort aan studentenkamers. Voor (toekomstige) leraren wordt de situatie wel wat rooskleuriger: er worden drieduizend extra banen voor jonge leraren gecreëerd in het basis- en voortgezet onderwijs. Alles bij elkaar komt er geen geld bij in het onderwijs, en al helemaal niet in het hoger onderwijs, en dat is volgens de LSVb het stomste wat het kabinet kan doen: ‘Investeren in het hoger onderwijs is de snelste weg uit de crisis’. RJ

Een Bikkel op reis

Lodewijk Brakels won afgelopen voorjaar Sensors Bikkel Award, omdat hij op de HAN de allergrootste Bikkel is. Hij heeft jaren van vechten tegen ziektes en burn-outs meegemaakt en toch volgehouden, om te komen tot wat hij nu is: een bijna afgestudeerde student. Lodewijk won een tegoedbon van 875 euro, te besteden aan een reisje. Hij ging met een vriendin op cruise, in vijf dagen van Amsterdam naar Hamburg, Helgoland en Dover. ‘Het was op meerdere fronten een fantastische reis. Het schip, de MS Magnifica, was een droomschip zoals je alleen maar ziet in films. Overal kroonluchters, een theater met drie verdiepingen en uitgebreide buffetten.’ Het was ook een onstuimige reis. De derde dag en nacht was onze bikkel zeeziek. En in Dover Castle werd zijn camera gestolen. Weg alle foto’s van drie dagen, weg mooie camera. Hij loste dat op als een echte bikkel: ‘Ik dacht: wat telt er nou echt in het leven. Ik kan de rest van de reis verpesten door boos te zijn, of lol gaan maken.’ RJ

6

Verbouw Mariënbosch eindelijk van start De eerste plannen om het oude klooster Mariënbosch in de Nijmeegse Heilig Land Stichting om te bouwen tot studentenwoningen dateren al van 2009. Met name protesten uit de buurt hielden de zaak tegen, maar nu gaat de verbouwing echt van start en in 2015 kunnen de eerste studenten erin trekken. Naast het klooster komt ook een nieuwbouwcomplex, zodat er in totaal 347 nieuwe studentenkamers met een huurprijs van 375 euro per maand opgeleverd worden. HG

Lekker eten Eerstejaars

wint

boekenpakket ‘Alle studieboeken gratis! Reken maar dat ik daar blij mee ben.’ Eerstejaars Communicatie Sophie Kieftenbelt kreeg begin deze maand haar complete studieboekenpakket ter waarde van 375 euro uitgereikt door Studystore accountmanager Joop Willems. Aankomende studenten kregen tijdens de Open Dagen en de introductie een foto van een bibliotheek te zien en moesten raden hoeveel boeken de bieb bevatte. Sophie was een van de deelnemers die het juiste aantal noemde uit de multiple choice mogelijkheden en haar naam kwam bij de trekking als uiteindelijke winnaar naar boven.’Ik ben er hartstikke blij mee.’ HG

verkoopt zichzelf In de kantine van de Nijmeegse Kapittelweg zit een groep studenten te genieten van een lunch met sushi, wraps en lamspasteitjes. ‘Lekker’, roepen ze, ‘en zoveel mogelijk biologisch’. Onder de noemer We Canteen heeft de kantine vier weken lang uitbreiding met gastcateraars, kleine lokale bedrijfjes. Daaronder eetcafé BliXem en Bakkerscafé Brood op de Plank, bedrijfjes waar mensen werken ‘met een grote afstand tot de arbeidsmarkt’, zoals dat heet. Vandaag genieten de studenten van het eten van de Wereldkoks, waar mensen uit verschillende culturen werken en leren en van het Zutphense BioToko. En zoals altijd bij lekker eten: je loopt er vanzelf op af, het ruikt heerlijk. Organisator We Canteen is een bedrijfje van twee Amsterdamse vrouwen, dat op steeds wisselende plekken dergelijke gastcateraars uitnodigt. Tot 11 oktober op de Kapittelweg dus. Grijp die culinaire kans! RJ

7

nieuws Wereldwijd innoveren en samenwerken Voor het veertiende jaar op rij is begin september de internationale CINet conferentie gehouden. CINet staat voor ‘Continuous Innovation Network’, een wereldwijd netwerk van academici. Aan de conferentie hebben zo’n tachtig deelnemers van verschillende universiteiten deelgenomen, waaronder Japan en Brazilië. Onder de noemer ‘Business Development & Co-Creation’ kwamen diverse onderwerpen aan bod, zoals het managen van ideeën, creativiteit en bedrijfsontwikkeling, en het stimuleren van kennisuitwisseling. Dit ondanks een zekere vorm van rivaliteit gezien er onder meer wordt samengewerkt met (potentiële) concurrenten. Papers werden gepresenteerd,

er waren PhD workshops en round table sessies over hoe de kloof tussen theorie en praktijk overbrugd kan worden. Het sluitstuk van het congres waar academici en praktijk elkaar konden ontmoeten was de ‘practitioners day’. Lector Gerard Berendsen: ‘Tijdens deze dag werd ingegaan op geslaagde en minder geslaagde samenwerking tussen bedrijfsleven, onderwijs en onderzoek. Maar ook hoe we innovatiever met subsidies om kunnen gaan, en wat daar bij komt kijken. Al met al geslaagd; hiermee hebben we ons onderzoek naar Business Development en Co-creation goed op de kaart kunnen zetten.’ Meer info: www.continuous-innovation.net RS

Rectificatie Bon Lokaal’99 In het bonnenboekje van Sensor no2 is helaas bij de bon van Lokaal’99 een verkeerd aanbod vermeld. Met het plaatsen van deze rectificatie vervalt de geldigheid van de eerdere bon!

LOKAAL ’99 Even toe aan een welverdiende break en lekkere versnapering? Dat kan bij Lokaal ’99, het gezelligste café op de Arnhemse campus! Voor slechts 2 euro kun je even bijkomen met 1 koffie, thee, chocomelk óf fris en 1 tosti! Jij komt toch ook?

Extra treinen op Heyendaal Net als vorig jaar zet Veolia in het begin van het schooljaar extra treinen in op de Maaslijn. Het gaat om het traject tussen Cuijk en Nijmegen centraal, dus ook naar station Heyendaal waar studenten van HAN, ROC en Radboud Universiteit intensief gebruik van maken. In de ochtendspits gaat het maximale aantal treinen rijden dat op het enkelsporig traject mogelijk is. Dat dit bepaald niet altijd afdoende is, valt te zien op de fotospread op pagina 10 en 11. HG

8

1 koffie, thee, chocomelk óf fris en 1 tosti

voor €2,-

Een bon per persoon Geldig t/m 31 oktober 2013 Lokaal ‘99 Campus Arnhem www.lokaal99.nl

...en dan dat linker been!

Fotograaf: Chris Thoonen

Meer foto’s?

www.snsr.nl

Swingfeest

in de galmbak Hoewel de kantine van de faculteit Techniek in Arnhem niet de ideale feestgelegenheid is, trokken enkele honderden medewerkers van het Service Bedrijf vorige week vrijdag toch naar die plek voor het jaarlijkse SB-feest. Een uitgebreide barbecue, een heuse friettent, drank, dj Friedy, een fitness annex hiphop demonstratie, en maar liefst drie bands uit eigen gelederen; The Sellouts, Plan Bee en Monkey Business. Aan het eind van de avond zong conciërge Erik Disveld – een van de organisatoren – nog het laatste refrein van Radar Love mee waarna hij aankondigde dat de bus naar Nijmegen gereed stond. De gasten hadden de smaak echter zo te pakken dat dj Friedy ze nog geruime tijd aan het swingen hield. Same time next year? HG

Lekkage Autotechniek duurt voort Studenten en medewerkers moeten sinds enige tijd op de derde verdieping van het Autotechniek-gebouw langs emmers en waarschuwingshekjes slalommen. Als het weer eens flink heeft geregend, druppelt het op diverse plekken in de gang. Daar komt voorlopig nog geen eind aan, verwacht Jaap Weijenberg van HAN Vastgoed: ‘Die lekkage zit er inderdaad al een tijdje. Er zijn een tijd terug werkzaamheden op het dak geweest. Misschien dat de lekkage toen is ontstaan.’ Het probleem is dat op het Autotechniek-gebouw een pvc-dakbedekking ligt. Het is heel moeilijk om de locatie van de lekkage te vinden zonder vocht. Afgelopen zomerperiode heeft het heel weinig geregend, dus dan is een lek niet waar te nemen. ‘En als het dan regent, zoals de afgelopen week, dan duurt het ook nog een aantal uren voordat het water door het plafond heen komt’, zegt Weijenberg. ‘We hebben eenzelfde lekkage bij de FEM gehad, maar toen hadden we het lek zo gevonden. Bij Autotechniek is het gewoon pech dat het zo lang duurt.’ HvD

9

In de rij op de HAN Wachten, wachten, wachten....

10

Het eindexamen was een makkie. De juiste studie zoeken ging gesmeerd. Je rooster ziet er solide uit. En dan verwacht je dat alles verder soepel verloopt. Maar de praktijk blijkt weerbarstiger; overvolle treinen, honderden voor je bij het uitcheckpunt, uitpuilende bussen, lange rijen in de kantine en vechten voor een plaatsje in het studiecentrum. In de rij en wachten, wachten, wachten.

sensor 3, jaargang 18 11

Fab apps

To have

Handige, leuke, flauwe en geniale applicaties die je volgens app-expert Raïssa op je smartphone móet zetten:

radium

who?

Deze radio-app is uitblinker der radio-apps. In ruil voor 1,79€ krijg je de mogelijkheid naar 8000 radiostations van over de hele wereld te luisteren. Oké, TunIn Radio biedt 70.000 zenders, maar Radium is eenvoudig te bedienen en mooi overzichtelijk ingedeeld. Ontdek zenders, maak gebruik van de equalizer en sla je favoriete stations op. Volgens de makers: chocolat for the ears. (Alleen voor Mac en iPhone)

Wie met nostalgie terugdenkt aan het gezelschapsspelletje ‘Wie is het?’ van vroeger moet opletten. De makers van deze app blazen er namelijk nieuw leven in: link je Facebook account aan de game, daag een vriend uit en raad door de juiste vragen te stellen welke gemeenschappelijke FB-vriend hij of zij ziet. En vice versa. De app is gratis, maar wil je geen reclame ontvangen dan betaal je € 1,79.

Handwriter

Arnhem App

Hoe leuk: met deze gratis Handwriter app van eigen bodem kun je gemakkelijk over je Instagram foto’s heen ‘schrijven’, voor een nog persoonlijker tintje. Kies je foto en je favoriete stijl, voeg je tekst toe en pas lettertype (16 varianten!) en kleur aan. Met extra opties als roteren, een kader toevoegen of een filter toepassen. Enige minpuntje: de tekstcompositie verspringt soms.

Nieuw in Arnhem? Deze gratis applicatie met GPS functie helpt je op weg met overzichtjes van onder meer restaurants, winkels, gemeentelijke instellingen, actuele evenementen en toeristische highlights. Ontwikkeld door Stichting Binnenstadmanagement Arnhem.

Heb je een leuke tip voor in de appgids? 12

Stuur dan een mailtje naar [email protected]

O

lga

ordeelt Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

De Man Met De Hamer muziek televisie boek eten

Zodra de (meestal hevig met foundation ingesmeerde) smoel van Martijn Krabbé in beeld komt, krijg ik spontaan kokhalsneigingen. Zijn hele manier van doen wekt bij mij enorme irritatie op. Het is nep, waarbij hij ook nog eens semilollig de camera inblikt, alsof de kijker debiel is. Bij zijn vader, Jeroen Krabbé, heb ik het tegenovergestelde: respect voor zijn staat van dienst, zijn markante boevenkop en nonchalante wijze van spelen. Toen ik las dat vader en zoon samen in ‘De Man Met De Hamer’ spelen, een nieuwe dramaserie op RTL4, verkeerde ik dan ook in tweestrijd. Martijn maakt zijn acteerdebuut, onder de professionele vleugels van senior. Zowel een voordeel (lekker vertrouwd) als nadeel (kritiek van je familie is het moeilijkst te verteren). De serie is op een aantal fronten afwijkend. Zo zijn er geen reclameblokken, een eis van Krabbé senior, en is het tempo behoorlijk rustig (of zoals een twitteraar verwoordde: ‘ik dut hier een beetje in’). Het plot is niet moeilijk: na ruim twintig jaar afwezigheid staat Kasper (Martijn) totaal onverwacht op de stoep bij het veilinghuis van zijn vader Arend (Jeroen). Die is onaangenaam verrast, want Kasper vertrok destijds om duistere redenen met de noorderzon naar het buitenland en heeft nooit contact gezocht. Terwijl zich tussen de twee een haat-liefdeverhouding ontwikkelt

(soms overtuigend, af en toe tenenkrommend gekunsteld) wordt stukje bij beetje ontrafeld wat zich vroeger in de familie heeft afgespeeld. Na twee afleveringen weet ik nog steeds niet wat ik ervan vind, en dat is uniek: ik zit doorgaans niet verlegen om een mening. Jeroen speelt fenomenaal. Martijn verrast me met zijn ingetogen spel. Ik verwachtte die clowneske overdrevenheid die hem eigen is, maar in plaats daarvan legt hij subtiliteit in zijn gezichtsuitdrukkingen en komt zijn tekst er vloeiend uit. Toch doet het geheel, door het decor, bepaalde dialogen en de heersende kleuren (bruin en beige) wat oubollig aan. Alsof het niet 2013, maar 1963 is. En als je net lekker in een geloofwaardige scene zit, komt er ineens een wending die behoorlijk onwaarschijnlijk aandoet. Tevens moet er een strakkere spanningsboog in, want die verslapt nu zodra hij aangespannen dreigt te worden en dat is zonde. Al met al wil ik het nog één aflevering geven, hoewel ik vermoed dat ik afhaak. Of gewoon de laatste aflevering kijk om te zien wat de reden was van Kasper om ‘m te peren. Want het duurt mij in dit tempo, in combinatie met suffe zijtakken, te lang. Jammer. De Man Met De Hamer, zondag 21:30 uur, RTL4

13

Rechter bevestigt besluit van de HAN aangaande Drie FEM-docenten

De kantonrechter Arnhem heeft bepaald dat het ontslag op staande voet van de docenten van Arnhem Business School (ABS) afgelopen mei een juist en terecht besluit was. De rechtbank sprak hen vooral aan op hun eigen verantwoordelijkheid: als hoofddocent hadden zij in staat moeten zijn hun eigen gedrag te evalueren. Han Geurts

De docenten waren ontslagen omdat zij volgens de HAN in hun relaties met vrouwelijke studenten te weinig professionele afstand hadden gehouden. In een eerder kort geding in mei had de rechter bepaald dat voorlopige doorbetaling van salaris plaats diende te hebben maar dat de eis tot terugkeer in de functie was afgewezen. In de tussentijd heeft de HAN met één van de drie docenten een schikking getroffen zodat het ontslag op staande voet voor de overige twee docenten geldt. Bovendien zijn zij veroordeeld tot het betalen van de gerechtskosten.

binnen de HAN. Dit onderzoek moet ons helpen om de lessen te leren die geleerd moeten worden met betrekking tot zowel structuur als cultuur. Het moet expliciet duidelijk zijn wat wel en wat niet kan in relatie tot studenten. Duidelijkheid zal ons helpen in de toekomst een dergelijk incident te voorkomen.’ Hij acht het daarbij van wezenlijk belang te onderzoeken of de situatie voor buitenlandse studenten anders ligt dan voor Nederlandse.

Geen jubelstemming Theo Joosten, directeur van de Faculteit Economie en Management waaronder de Arnhem Business School (ABS) valt, vindt het een goede zaak dat een onafhankelijk rechter de casus getoetst heeft en het standpunt van de HAN zorgvuldig heeft bevestigd. ‘Maar ik betreur het incident nog steeds oprecht. Er heerst hier absoluut geen jubelstemming. Het is een trieste zaak voor de betrokken docenten persoonlijk, maar ook voor het instituut.’ Met deze uitspraak komt er een formeel einde aan de zaak; tegen de uitspraak is geen beroep mogelijk. Integriteitcode Joosten wil nog wel even terugkomen op de onrust die is ontstaan door dit incident. Daartoe zullen er binnenkort – met name binnen ABS – initiatieven ontplooid worden om een en ander bespreekbaar te maken. Joosten: ‘Ik denk daarbij aan het toetsen van de integriteitcode, de duidelijkheid van ons ICT-reglement en de positie van de vertrouwenspersonen

‘Verdrietig dat het gebeurd is, maar blij met de uitspraak’

15

eenmaal, andermaal... verhuurd! Sensor dook in de wereld van studentenkamers. In deze special lees je alles wat je moet weten over het vinden van een kamer in Arnhem of Nijmegen, huurprijzen, studentenhuisvesters en huurbazen ellende. Zodat je er niet in zo eentje terechtkomt voor 450 euro, exclusief. Redactie Foto’s. Coos Dam, Ralph Schmitz

16

sensor 3, jaargang 18 17

Landelijke monitor huisvesting Uit de Landelijke Monitor Huisvesting 2012 blijkt dat er ruim tienduizend studenten in Arnhem rondlopen. Daarvan wonen er zo’n tweeduizend op kamers in de stad, de rest woont buiten de stad (thuis of op kamers). In Nijmegen zijn bijna 34.000 studenten (HBO en WO), waarvan 3.870 HBO-studenten op kamers wonen in de stad.

wat betaal jij? In diezelfde monitor wordt vermeld dat de gemiddelde, als redelijk beschouwde, huurprijzen afhangen van de voorzieningen (gedeeld of niet). Als ‘goedkoop’ worden kamers tot 300 euro gerekend, onder ‘duur’ vallen de kamers van meer dan 300 euro. Overigens is het aantal m2 en de locatie daarbij van belang: het is logisch dat je voor een kamer van 20m2 misschien iets meer betaalt dan €300.

WONINGCORPORATIES Stichting Studenten Huisvesting Nijmegen (SSHN) SSHN is een woningcorporatie voor studentenhuisvesting in Nijmegen, welke studentenhuizen en –flats beheert. Je betaalt 20 euro inschrijfgeld, maar grote kans dat er iets -voor lange tijd of tijdelijk- voor je bij zit. www.sshn.nl Entree, Arnhem Op www.studentinarnhem.nl vind je op overzichtelijke wijze informatie, maar ze linken sowieso door naar www.entree.nu, want daar zitten alle woningcorporaties van Arnhem bij aangesloten. Die verhuren niet alleen gehele woningen, maar ook studentenkamers. Inschrijven is noodzakelijk, want het gaat op basis van meettijd. Overigens krijgen HAN-studenten voorrang bij het betrekken van sloopwoningen. Die kun je dus maximaal een paar jaar huren, maar bieden wel veel meer ruimte voor wènug.

ZOEKTIPS Fervent kamerzoekster Valerie, eerstejaars Voeding & Diëtetiek, heeft wat tips.Laat iedereen in je omgeving weten dat je een kamer zoekt. Plaats het op Facebook en hang ouderwets briefjes op. Op Facebook zijn ook speciale pagina’s waar zowel vraag als aanbod te vinden zijn. Check regelmatig de prikborden op je faculteit. Daar hangen zo af en toe ook ‘gezocht: huisgenoot!’ oproepjes. Vraag aan medestudenten of hun huisbazen nog kamers beschikbaar hebben, of dat zij iemand via via kennen die een huisgenoot zoekt. Heb geduld. Beter drie maanden wachten op een leuke kamer, dan binnen drie dagen een kippenhok.

18

Niks geen hoge

bemiddelingskosten Habib Muslem is vierdejaars student Small Business en Retail Management, en tevens eigenaar van StufiWonen: Verhuur, beheer en bemiddeling van kamers, appartementen en studio’s.

Hospiteer tips - Kom op tijd, maar niet te vroeg en al helemáál niet te laat. - Neem iets attents mee, zoals een pak koekjes of een fles wijn, maar overdrijf niet. - Stel je vriendelijk en netjes aan iedereen voor, met een stevige hand en oogcontact. - Doe je niet anders voor, door een ‘act’ prikken ze zo heen. - Praat niet alleen maar over jezelf, maar stel ook vragen terug en negeer de andere kandidaten niet (ook al zijn het je concurrenten). - Vergeet niet te vragen naar zaken als internet en de wasmachine, of er een schoonmaakrooster is en wat de eventuele gemeenschappelijke kosten zijn (zoals toiletpapier en kookgerei). - Peil of het een huis is waar ze rekening met elkaar houden qua overlast (muziek hard, tot laat uitgaan), mocht je dit belangrijk vinden. - Je ouders meenemen? Slecht idee. Net als je vriend of beste vriendin. - Wees eerlijk tegen jezelf of het huis en de huisgenoten ook wel echt bij jóu passen. Jij hebt, hoe wanhopig op zoek je ook bent, het recht om te weigeren en jezelf niet te kort te doen.

‘Een tijd geleden was ik zelf op zoek naar woonruimte, en kwam ik erachter dat je bij veel makelaars hoge inschrijf- en bemiddelingskosten betaalt. Met de borg en de huur kwam dat op bijna drie maanden huur in de eerste maand, wat veel studenten zich niet kunnen veroorloven. Ik vond het te duur en dacht: dat moet en kan anders. Op school werkte ik die tijd mee aan een succesvolle Student Company, wat me een boost gaf om te ondernemen en mijn idee uit te werken. Ik benaderde verhuurders in Arnhem, Wageningen en Nijmegen, en inmiddels heb ik heel gewilde appartementen in mijn aanbod. Ik vraag eenmalig 25 euro inschrijfgeld voor drie maanden onbeperkt bezichtigen, ik reken geen bemiddelingskosten, en besteed er echt tijd aan om aan de huurwensen te voldoen. In Nijmegen is het momenteel moeilijker woningen te vinden, maar mijn streven is wel te groeien in Gelderland en Utrecht, en uiteindelijk landelijk te gaan.’ Meer weten? www.stufiwonen.nl

Word je niet gekozen na een bezichtiging, dan is dat geen ramp, en hoef je dat ook niet meteen persoonlijk op te vatten. Misschien zat er iemand tussen die bevriend is met de bewoners, of past diegene simpelweg beter bij hen en hun huishouden. Geef de hoop vooral niet op!

Handige sites www.kamernet.nl (tip: Kamernet heeft tevens een app!) www.kamerhuren.nl www.kamer.nl www.kamerscentrum.nl

sensor 3, jaargang 18 19

onder de pannen De komende vier pagina’s gunnen studenten ons een kijkje in hun kamer. En hun keuken, hun wc, hun badkamer, eigenlijk in alles. Hoe is het om op jezelf te wonen? Kun je rondkomen? Hoe is dat, samenwonen met onbekenden?

Kirsten Hemelaar, vierdejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) Adres: Lange Hezelstraat in Nijmegen Huur: €281,- inclusief €40,- servicekosten, exclusief wasmachine en internet Oppervlakte: 15m2 Meer midden in de stad dan in de Lange Hezelstraat in Nijmegen bestaat niet. Mazzelaar Kirsten woont hier in een studentenhuis. Al bij de voordeur krijg je daarvan een voorproefje: van de dertien bellen doet maar één het. Binnen voert een kale, houten trap naar de eerste verdieping met daar meteen Kirstens kamer. Die is verrassend ruim, met twee royale openslaande ramen, uitkijkend op de kaasboer, vier meter tegenover. Bij Kirsten voel je je meteen thuis. Alles is er, een tweepersoons ledikant, een grote kledingkast (‘Die was heel donker, ik heb hem geverfd met whitewash’), een bankje en een tafeltje. Aan de muren hangen vrolijke foto’s van haar met haar vriendinnen, studiegenoten en vriend. In het huis wonen zes mensen die samen een wc, twee ruime keukens en twee douches delen. ‘Aan de andere kant’ wonen nog twaalf mensen, de twee huizen zijn via een doolhof van trapjes en gangen verbonden. Overal hangen brandblusapparaten en nooduitgangbordjes, maar verder heeft de huisbaas nergens tijd of geld verspild aan schilderwerk, behang of vloerbedekking. Je walgt ervan of je denkt: hier wordt tenminste echt geleefd. Het is een huis vol achtergelaten kapotte apparaten van vorige bewoners, van afwas in de keukens, lekkages, van afgebladderde muren en kalkresten in de douche, maar ook van persoonlijke boodschappen op de wc (‘Kirsten <3 Vio, xxx’) en van een grote open ruimte op zolder, waar het prima feesten is. Behalve dat doen de bewoners nog meer samen, zoals eten of uitgaan. Wat wil je ook als de kroegen je toelachen zo gauw je de deur uitgaat. RJ

20

Sam Jütten (24), derdejaars Culturele en Maatschappelijke Vorming (CMV) Adres: Tolhuis in Nijmegen Huur: €336,- inclusief, met internet Oppervlakte: 15 m2 Sam woont sinds zijn zeventiende op kamers; een tijdje in Malden waar hij oorspronkelijk vandaan komt, en twee jaar hartje centrum in Nijmegen. ‘Ik woonde boven café De Buurman, in een zijweg van de Hertogstraat. Ik vond het te druk, dus ik probeerde via Kamernet iets anders te vinden. Dat schoot maar niet op; deze kamer heb ik uiteindelijk via via gevonden.’ Sinds een half jaar huurt Sam een kamer in een gezinswoning (particulier) in de wijk Tolhuis, waar hij met nog drie jongens woont. En dat bevalt goed, hoewel hij het eigenlijk te ver van school en centrum af vindt (lees: 25 minuten fietsen). De voordelen: het is er zeker rustig. En ‘huiselijk’, met een woonkamer, voor- en achtertuin en dakterras ter beschikking. Maar hoe ‘huiselijk’ is een huishouden met alleen maar mannen? ‘Gaat prima! We eten samen als dat zo uitkomt, en hebben één keer per maand ‘huisvergadering’ waarin we kunnen zeggen waar we ons aan ergeren. Zo denken we er over om een schoonmaker te vragen. Want schoonmaken, afgezien van sporadische opruimbuien, nee daar komt het niet van. Als ik thuis ben, wil ik relaxen.’ Iets wat voor de rest ook lijkt te gelden. In de woonkamer staan drie koelkasten. ‘Eén van mijn huisgenoten heeft wietboter voor spacecake, en dat spul stinkt – dus zo heeft hij eigenlijk een eigen koelkast gecreëerd. De derde op rij is onze bierkoelkast, die gebruiken we alleen voor feesten. Moet die open blijven als hij uitstaat? Schimmel? Even kijken. O jee. Ja inderdaad, schimmel.’ Met de enorme verzameling glaswerk en vuilnis in de schuur, de berg afwas op het aanrecht (‘die houden we echt goed bij hoor!’), wasgoed over stoelen en banken (‘ik kijk per keer waar plek is’), vergane glorie meubelstukken en gordijnloze slaapkamers valt het huis absoluut onder de noemer ‘studentikoos’. Sam: ‘Zeg, komen jullie hier om vooroordelen te bevestigen?’ Welnee, eerlijk is eerlijk: het kan echt erger, en gezellig is het zeker. Hij vervolgt: ‘We zoeken trouwens nog een huisgenoot. Geïnteresseerden kunnen mailen naar [email protected] met een leuke omschrijving van zichzelf.’ RS

sensor 3, jaargang 18 21

Anika Plaat (20), eerstejaars Pabo Adres: Groene Weide in Arnhem Zuid Huur: €200 per maand, inclusief servicekosten Oppervlakte: 6 m2 In de wijk Malburgen, meteen na de John Frostbrug, ligt de brede straat Groene Weide. Sinds augustus heeft Anika, die tot voor kort bij haar ouders in Ede woonde, intrek genomen in een kamertje van zes vierkante meter in een studentenhuis, waar ook parkieten Coco en Chanel wonen.’Die zijn van mijn huisgenote, maar hun kooi staat in de gemeenschappelijke woonkamer’, aldus Anika. ‘Hun gekwetter is gezellig, maar soms word je er tureluurs van.’ Anika is aan haar kamer gekomen via kamernet.nl. ‘Het ging verbazingwekkend snel. Er zat een week tussen het reageren en het krijgen van de kamer.’ Nou ja ‘krijgen’; ze moest er wel wat voor doen. ‘Hospiteren had ik nog nooit gedaan, dus ik had geen flauw idee wat ik moest verwachten. Gelukkig was er direct een klik met de andere bewoonsters: toevallig ook twee Pabo-studentes en een meisje dat in Nijmegen studeert. De dag erna kreeg ik een belletje dat ik de uitverkorene was.’ In de kleine kamer stond al een eenpersoonsbed, maar die viel van ellende uit elkaar. ‘Dus heb ik een nieuwe gekocht, de muren lila geverfd en bij Ikea wat meubeltjes gehaald. Ik heb mijn draai gevonden, maar nog niet alles hangt en staat zoals het hoort. Mijn vader komt binnenkort langs om fotolijsten op te hangen.’ Dat je in de kamer amper je kont kunt keren, vindt Anika geen probleem. ‘Ten opzichte van de kamer die ik bij mijn ouders heb, ben ik er één vierkante meter op achteruit gegaan. Sowieso ben ik veel te vinden in de gemeenschappelijke woonkamer. Daar kijken we televisie, praten bij, eten aan tafel en doen huiswerk.’ Wat Anika fijn vindt aan op kamers wonen, is dat ze niet meer hoeft te overleggen hoe laat ze thuis is en of ze mee eet. ‘Ik had het prima naar mijn zin thuis, maar had behoefte aan onafhankelijkheid.’ Waar ze aan moet wennen is boodschappen doen. ‘De eerste keer dat ik hier kookte, was ik de helft vergeten, zoals bakboter en olijfolie. Dat kon ik toen lenen van mijn huisgenoot, maar inmiddels heb ik het ook in mijn keukenkastje staan.’ Op financieel gebied is het eveneens wennen. ‘Van mijn bijbaan bij de Hema in Ede, in combinatie met de uitwonendenbeurs kom ik net rond. Hopelijk blijf ik dat volhouden.’ OH

22

Jeffrey Bermudez (22), eerstejaars Life Sciences Adres: Klaverlaan in Arnhem-Zuid Huur: €325, inclusief alles! Oppervlakte: 15 m2 Jeffrey heeft een jaar Geschiedenis gestudeerd aan de Radboud Universiteit. Via kennissen is hij aan deze kamer in Arnhem-Zuid gekomen. ‘Ik wilde wel een kamer in Nijmegen, maar het is lastig om daar woonruimte te vinden. Na een jaar Geschiedenis ben ik de Life Sciences gaan doen, een internationale opleiding. Zo leer ik mensen van over de hele wereld kennen. Volgende week heb ik een eetafspraak bij een meisje uit Oman.’ De flat torent hoog boven de omliggende rijtjeshuizen uit. Vanuit zijn kamer op de zevende verdieping ziet Jeffrey de John Frostbrug liggen. Als hij door de brede gang naar de andere kant van het flatgebouw loopt, kijkt hij naar het Gelredome. ‘Ik ben er wel eens geweest, voor een Hard Bass concert. Aan het eind van het concert loop je het stadion uit en ben je na vijf minuten lopen thuis.’ De flat bestaat uit vier kamers. Jeffrey heeft de middelste van drie op een rij. Daar tegenover zijn de badkamer, de wc en de ingang naar de grootste kamer, waar het enige meisje woont. ‘Zij heeft een tv, dus zitten we daar regelmatig met een paar man te kijken.’ Aan het eind van de brede gang is de keuken, ruim en keurig opgeruimd. De hele flat ziet er eigenlijk keurig uit. Iedereen houdt zich aan het schoonmaakrooster. De ligging van zijn flat vindt Jeffrey prima: ‘Vorige week ben ik voor het eerst met mijn flatgenote Flavia meegegaan naar klimcentrum Mountain Network, hier vlakbij. Dat was heel leuk. Ik ga snel nog een keer. Verder ga ik ook regelmatig naar een sportschool aan de Rijnkade. Ga ik meestal joggend naar toe, dan heb ik mijn warming up al gehad.’ Wat zijn de plus- en minpunten van deze flat? ‘Het is hier erg rustig. De bewoners boven en onder ons maken geen lawaai, dus studeren gaat hier prima. En er zitten een paar supermarkten dichtbij. Een minpunt is dat de afgelopen twee jaar twee keer mijn fiets is gestolen. Gemiddeld één per jaar ja, haha.’ HvD

sensor 3, jaargang 18 23

Je huisbaas voert geen klap uit als er problemen zijn (lekkage, een kapot raam, een miezerige douchestraal), je betaalt 450 euro voor 10m2 op drie hoog achter, ga zo maar door. Soms is op kamers wonen helemaal niet leuk, gezellig en goed voor je portemonnee of geestelijke gezondheid. Wat dan?

Doe de huurprijscheck op www.huurcommissie.nl om erachter te komen of jij te veel voor je kamer betaalt. --> Betaal je volgens het puntensysteem teveel voor je kamer, dan kun je naar de Huurcommissie gaan. Dat is geen gemakkelijke weg, zeker met louche huisjesmelkers kan je het lelijk aan de stok krijgen. Gelukkig zijn er in Nijmegen Huurteams om je bij te staan. Deze huurteams halen jaarlijks voor tientallen huurders de kastanjes uit het vuur en halen voor het grootste deel van de klagers een aanzienlijke huurverlaging binnen. www.huurteamsnijmegen.nl

--> In Arnhem kun je voor geschillen en problemen terecht bij de Huurdersbalie (www.huurdersbalie. nl). Daar krijg je deskundig en betrouwbaar advies op juridisch, bouwtechnisch en volkshuisvestelijk gebied. Er zijn zelfs vaste spreekuren, waar je zonder afspraak terecht kunt. Gewoon even binnenlopen. Het is laagdrempelig en kosteloos.

Creatief met servicekosten De zwarte lijst Louche huisbazen zijn er genoeg in Nederland. Sommige maken er een sport van om de huurders zoveel mogelijk uit te buiten. Dat zijn de ‘echte’ pandjesbazen. Maar ook de huisbazen die zich op papier aan alle regels houden en zelfs de huur bepalen via het puntenstelsel, kunnen er wat van. Zoals een van de grootste verhuurders in Nijmegen, Wibeco. Die biedt studenten huisvesting aan in statige villa’s en oude kloosters, berekent netjes de huur volgens het puntenstelsel, maar is daarnaast zeer creatief met servicekosten. Die worden keurig uitgesplitst in een paar euro voor het vuilnis, tien euro schoonmaak van de gangen, wat geld voor de afschrijving van de hoogslaper, wat eurootjes voor de brandpreventie, onderhoud van de CV, stoffering zus en schoonmaak zo, tot aan een vast bedrag voor ontstoppingen toe. Dat wordt allemaal weer verhoogd met btw en daar komen dan weer administratiekosten overheen. Zo komt Wibeco op meer dan honderd euro servicekosten voor een kamer van 15m2. Op zich zou de Huurcommissie zich ook buigen over deze servicekosten, maar dat is een ingewikkelder thema vergeleken met een te hoge kale huur.

24

Het hangt al maanden op het prikbord bij de lift in het Autotechniekgebouw in Arnhem: ‘Malafide Huisbaas!!’ Met deze waarschuwing start een informatief en enigszins wraakzuchtig stukje over een vastgoedbeheerder in Arnhem, die behalve een beroerde huisbaas blijkbaar ook een dief is. ‘Je krijgt je borg NOOIT meer terug!!’, aldus de boze (en onbekende) schrijver van het bericht. Eronder staat het nummer van De huisbaas, zodat je hem hoogstpersoonlijk kunt uitfoeteren, of in ieder geval het nummer kunt herkennen bij toekomstige zoektochten. Helaas bestaan er wel meer louche huisbazen in Nederland (zie verderop het verhaal van Mathilde, die in Arnhem pech had). Vandaar dat er een aantal ‘zwarte lijsten’ bestaat. Dus voordat je ‘JA!’ roept als je een kamer kunt huren, check dan eerst deze sites: www.studentenkamers.nl/zwarte_lijst en www.studentzonderkamer.nl/ZwarteLijst.aspx.

Versteend

in de Steenstraat Mathilde (niet haar echte naam) is student International Business and Languages en vond begin februari in Arnhem een appartementje in het Spijkerkwartier. Dat ging via verhuurmakelaar Domica (voorheen Rotsvast), in de Steenstraat. Op de site klonk het allemaal geweldig: een eigen woonruimte op de tweede verdieping, met zelfs een kleine bergzolder. Toen ze de ruimte zag, viel het wel een beetje tegen. De huur was ook behoorlijk (530 euro), de bemiddelingskosten gigantisch (€850), maar, zo werd haar op het kantoor verzekerd, ze zou met haar studenteninkomsten ruimschoots aan de norm voor huursubsidie voldoen, dus tekende ze enthousiast het huurcontract en betaalde ter plekke meer dan duizend euro, zijnde de bemiddelingskosten en een halve maandhuur. De ellende begon meteen. Het appartementje was in haar hoofd steeds groter geworden, maar bevatte toch eigenlijk niet meer dan twee kleine kamertjes en een zoldertje zonder raam en er waren allerlei gebreken. Het was steenkoud in februari en dus niet prettig dat het raam van de grootste kamer niet goed sloot. Temeer omdat ook de verwarming, een oude gevelkachel, het niet bleek te doen. Mathilde

gebruikte een elektrische kachel, maar na een paar dagen sprongen voortdurend alle stoppen. Bijna dagelijks kwamen er mannetjes langs om de boel te fiksen. Na anderhalve maand waren echter noch het raam, noch de verwarming of de elektriciteit gerepareerd. Wat wel opviel was een steeds sterkere wietlucht vanuit de kelder. Bij het kantoor van Domica was de reactie daarop: ‘Zie je, dat dáchten we al’. Toen Mathilde een paar dagen later haar huisbaas opbelde, dat ze vanwege de gebreken de huur niet betaalde en dat ze trouwens ook naar de Huurcommissie zou gaan en dat er wel een erg penetrante wietlucht in het zeer brandgevaarlijke pand hing, werd de huisbaas agressief. Hij dreigde met ‘vervelende dingen die haar zouden overkomen’ en zei toen dat ze het beste maar meteen kon vertrekken. Mathilde koos eieren voor haar geld. De huisbaas ook. Toen hij de sleutel kwam ophalen nodigde hij haar en haar vader uit om de kelder te bekijken. Die was volkomen leeg… Mathilde vond een kamer vlakbij. Ze loopt nog steeds wel eens door de Steenstraat. Het raam van ‘haar’ appartementje hangt nog steeds op half zeven. RJ

25

Voormalig student CTO geeft workshop MindFOOLness

De kwetsbare kracht van de clown Ex-studente Creatieve Therapie en theatermaakster Els Jansen vermengt boeddhisme, drama en clownerie tot mindFOOLness. ‘ Eigenlijk onderzoek ik hoe je vrij kunt zijn.’ Al meer dan vijfentwintig jaar treedt Els op en geeft ze trainingen en workshops in Nederland, België en Frankrijk. De laatste jaren doet ze dat ook voor de HAN bij diverse minoren. Sensor mocht meespelen, uiteraard voorzien van een rode clownsneus. Ruud Kroes Wie bij clownerie denkt aan Bassie en Adriaan, het circus of de gruwelclown van Stephen Kings ‘It’ kan rekenen op gelach en de welgemeende uitroep ‘afschuwelijk’. ‘Ik versta onder clowns en clownerie iets heel anders dan dat’, aldus Els. Maar wat is clownerie dan wel? Daar hopen we achter te komen bij de introductie workshop ‘Wat en Hoe in het Clowns.’ Tijdens de kennismakingsronde blijkt dat de elf deelnemers verschillende motieven hebben om te komen. Een paar Belgen treden op als clownesk duo en willen zich professioneel bijscholen, maar het merendeel van de cursisten is gewoon nieuwsgierig of wil zichzelf ontwikkelen. Zo min mogelijk plannen En dan beginnen we echt. Na wat fysieke losmaakoefeningen, lichte meditatie en een zelfmassage van top tot teen (‘dat opent je zintuigen’), is iedereen heerlijk ontspannen. Nadat we als een kind de ruimte en allerhande rondgestrooid materiaal verkend hebben, moedigt Els ons aan om zo min mogelijk te plannen en direct vanuit je gevoel te reageren. Om al onze gevoelens, ook de negatieve, te accepteren, te vergroten en uit te spelen. ‘In het dagelijks leven presenteren we onszelf vaak als stabiel, rustig en zeker, terwijl we dat vaak niet zijn. Een clown denkt niet na maar volgt zijn impuls zoals een kind dat doet. Hij stuitert alle kanten op en dat is grappig. Dat kwetsbare is in feite ook zijn kracht.’ Masker Ook traagheid blijkt voordelig, zo licht Els toe: ‘Vaak reageren we zo snel op alles om ons heen dat we niet echt contact maken met onszelf en anderen. Door te vertragen ervaar je de wereld intenser en kun je beter reageren op wat er gebeurt.’ We oefenen en improviseren in slow motion tot het tijd wordt om de rode neus tevoorschijn te halen. ‘Geef een mens een masker en hij speelt zichzelf’, schreef Oscar Wilde al. Hetzelfde principe treedt op als we onze rode neuzen opzetten en uiteindelijk een eenvoudige slotpresentatie spelen. Het gelach klinkt het meest hartelijk naarmate het gespeelde ongemakkelijker en authentieker is. De ietwat verlegen vrouw die vooraf wat angstig sprak dat ze dit normaal nooit doet, is na afloop dol enthousi-

26

ast. ‘Ik vond de opbouw van de workshop erg goed.’ Bij het afscheid omhelzen een paar mensen, die elkaar voordien niet kenden, elkaar hartelijk en welgemeend. ‘Dat is het leuke van dit werk. Door te spelen en te lachen om elkaars onzekerheden, ontstaat er heel snel een warme band tussen mensen.’ Atheneummeisje Na afloop in de kroeg vertelt Els wat meer over haar achtergrond. ‘Ik was een braaf atheneummeisje dat het schoolcabaret fantastisch vond en genoeg had van boekenwijsheid. Bij Creatieve therapie stond je persoonlijke ontwikkeling centraal en was er veel vrijheid om te experimenteren. Eigenlijk ben ik nog steeds met hetzelfde bezig.’ Na diverse opleidingen waarin lichaamswerk en dans centraal stond, verdiepte ze zich in Tibetaans boeddhisme. Inmiddels woont ze part time in Frankrijk en reist ze heen en weer om trainingen te geven in België en Nederland. Dat lijkt ingewikkeld, maar zelf heeft ze daar een goede reden voor: ‘In Frankrijk is veel ruimte, rust en natuur en kun je beter in jezelf verzinken. In Nederland is het levenstempo hoog en is er meer stress.’ Toch is ze niet alleen negatief over Nederland. ‘Nederlanders zijn enorm gemotiveerd om het goede te doen en ze zijn heel toegankelijk. In Frankrijk moet ik meer moeite doen om echt contact te krijgen. ‘ Keerzijde Door het boeddhisme intensief te beoefenen verdiepte ze zich haar clownswerk en leerde ze zich niet meer zo mee te laten slepen door emoties, gedachten en gebeurtenissen. Maar het heeft ook zijn keerzijde. ‘De valkuil van meditatie is dat je je vooral mentaal ontwikkelt. Soms worden mensen er koel en arrogant van terwijl dat niet het idee erachter is. Het is juist de bedoeling dat je compassie met jezelf en anderen ontwikkelt. Maar dat is dan weer de kracht van de clown. Die stort zich met een warm en open hart in het leven en neemt alles zoals het komt.‘ Ze is even stil als haar wordt gevraagd naar de essentie van haar werk. ‘Door het lichaam en de geest te bestuderen ontdek ik ook steeds meer hoe rijk en gelaagd mensen zijn. Je kunt als mens op veel verschillende manieren zijn. Je hebt veel mogelijkheden om vrij te zijn. Mensen daarin begeleiden is mooi werk.‘

Zelf een keertje clownen? Kijk op

www.toolsforfools.nl

‘De valkuil van meditatie is dat je je vooral mentaal ontwikkelt.’ sensor 3, jaargang 18 27

NIEUWE STUDIEVERENIGING ICA

MIU

‘Bij doen we niet aan ontgroeningen of verplichtingen’ ‘Icarus was slecht georganiseerd en de naam klinkt oubollig’, vertelt Wouter de Bever, als hij uitlegt waarom de oude studievereniging van de Informatica en Communicatie Academie (ICA) is opgeheven en heeft plaatsgemaakt voor een gloednieuwe vereniging, genaamd MIU. ‘Dat staat voor Multimedia, Informatica & U (you)’. We willen een netwerkplek creëren voor alle studenten van de ICA. Zowel voor studiedoeleinden, als de mogelijkheid tot ontspannen en ontmoeten.’ Olga Helmigh

Wouter, zelf derdejaars student Communicatie & Multimedia Design en penningmeester van de kersverse studievereniging, is al een tijdje bezig om MIU op te zetten, samen met Selwin Vervoort, Yonni de Haar, Niels ten Broeke en Elle Martens. ‘Ik hielp wel eens mee bij Icarus, maar het liep gewoon niet goed. De intenties waren prima en met name het kerstfeest was elk jaar weer legendarisch. Maar er vonden sporadisch activiteiten plaats en er was geen sprake van duidelijke taakverdelingen of een koers. Vandaar dat we met een groepje besloten om het geheel nieuw leven in te blazen. Een paar borrels en brainstormsessies later doopten we het om tot MIU, en zijn met een plan van aanpak naar het bestuur van de ICA gestapt.’ Vaste plek De faculteit ziet het idee zitten, maar er moeten nog concrete afspraken worden gemaakt. Zo heeft MIU op dit moment nog geen standplaats. ‘Vlak voor de zomervakantie zaten we in het voormalig Icarus-honk in de D-vleugel. Helaas moesten we ‘We willen plaats maken voor de bouw van een open, toilet-ten. We zijn nu kantoorloos, toegankelijke maar hopen binnenkort met ICA in sfeer scheppen: gesprek te kunnen over een een netwerk dat nieuwe plek binnen de faculteit waar we ons kunnen vestigen. zowel gezellig als leerzaam is.’ Daar willen we werkplekken, aansluitingen voor laptops, maar ook een loungehoek, waar studenten koffie en thee kunnen drinken, en kunnen netwerken.’

28

Geen kliekjesvorming Met netwerken bedoelt Wouter niet alleen kennismaken en kletsen. ‘Stel dat je eerstejaars, tweedejaars en ouderejaars door elkaar hebt zitten in onze MIU-ruimte: als je dan ergens mee zit, kun je advies vragen, of regelen dat een ICT’er zich aan kan sluiten bij je project. Wie weet kan iemand je via via aan een stageplek helpen. Of je zoekt een CMD’er die goed is in vormgeven en photoshop, en je tips kan geven op dit gebied. We hopen dan ook dat studenten van alle takken van ICA samenkomen bij ons. Je ziet toch dat er een tweedeling is: Informatica ‘versus’ Communicatie, en daarnaast ook nog eens eerstejaars versus ouderejaars. In het eerste jaar heb je nog een vaste klas, daarna verspreidt iedereen zich via verschillende semesters. Bij MIU willen we een open, toegankelijke sfeer scheppen: een netwerk dat zowel gezellig als leerzaam is.’ ICT’er gezocht Je hoeft geen lid te worden om je bij MIU aan te sluiten. ‘Juist om die toegankelijkheid en openheid te creëren. We doen niet aan ontgroenen of verplichtingen. Je kunt, zodra we een vaste plek hebben, gewoon binnenlopen. Tot die tijd kun je ons liken op facebook, en daar up to date blijven. Tijdens de introductieweek hebben we onze kans gepakt en ons voorgesteld aan alle eerstejaars ICA-studenten. We hadden onder meer een barbecue in Sonsbeek Park en zelfs een eindfeest in The Stage, concurrerend met het feest in Luxor Live, haha! Daar kwamen gelukkig veel studenten op af, superleuk.’ Binnenkort hebben we een eerste activiteit waar we als vereniging aan meedoen: The ITtalent Debates, op 11 oktober in Amsterdam. We zoeken nog een ICT’er die ons bestuur wil versterken. We willen balans aanbrengen tussen de Informaticamensen en de Communicatielui in ons team, zodat we representeren waar we voor staan. Als bestuur moet je wel ‘het goeie voorbeeld’ geven, natuurlijk.’

Met de stroopwafel naar Amerika De Amerikanen laten genieten van de waffle, de stroopwafel. Dat is de gedachte achter het bedrijfje van Jens Schoemaker. Later dit jaar gaat hij naar New York om Amerika te veroveren. Reneé Jenniskens Deze student International Business and Management Studies (IBMS) zit in het laatste jaar van zijn opleiding en moet nu een afstudeerstage gaan oppakken. Al een aantal jaren loopt Jens rond met het idee om stroopwafels te exporteren naar Amerika. Zelf woonde hij daar al eens een jaar, en toen merkte hij hoe gretig de Amerikanen de daar onbekende stoopwafels verorberen. Daarom heeft hij een bedrijfje opgezet dat stroopwafels gaat leveren aan kleine koffiecafeetjes in Amerika. Het mooie is dat zijn opleiding zijn bedrijfje levensvatbaar genoeg vindt voor een afstudeerstage. Crowdfunding Een stroopwafelexport is een leuk idee, maar hoe kom je aan een netwerk van cafeetjes? Dat moet je toch ter plekke gaan opzetten? Jens wil dat inderdaad dit najaar gaan doen. Eind oktober

gaat hij naar New York met een lading koeken. De kosten van de trip heeft hij begroot op 3500 dollar. Het geld voor het opzetten van zijn eigen bedrijfje gaat Jens niet lenen van de bank of van wie dan ook, maar wil hij bij elkaar krijgen met crowdfunding. ‘Je moet het zien als een soort sponsoring’, legt hij uit. ‘Via mijn website kunnen mensen geld doneren. Het is dus iets heel anders dan aandeelhouder worden.’ Tot nu toe leverde deze crowdfunding al 1300 dollar op. Eerst van familie en vrienden, maar inmiddels ook van onbekenden. Waarom doen die dat? ‘Gewoon om te helpen, ze zien er wat in en ze willen de eersten zijn die in aanraking komen met een product.’ Natuurlijk is geld inzamelen niet het enige waar Jens mee bezig is, via social media en competities is hij ook druk bezig met branding, zodat iedereen straks niet alleen aan stroopwafels denkt, maar zeker ook aan waffles, Jens’ waffles.

www.jensandwaffle.com Jens Schoenmaker: ‘Financiering via crowdfunding’

29

D N U O R A G N I K C A BACKP

D L R O W TCHAHNGEED MY LIFE – CARLIJN

S T E K C I T WERELD ENTEN D U T S R O VO F A N A V L A , 5 39 . 1 €

Vertrouwenspersonen op de HAN

de vanzelfsprekende veiligheid Pia in het Veld is docent bij Social Studies. Al een jaar of tien is zij een van de vertrouwenspersonen in Nijmegen en sinds een jaar is zij voorzitter van de vertrouwenspersonen van de HAN. Gedurende het hele gesprek met Pia komt het naar voren: op de hogeschool moet een veilig leer- en werkklimaat zijn en iedereen is daar verantwoordelijk voor, het is een belangrijk cultuuraspect. Zelf wil ze er graag veel over praten: ‘Hoe meer aandacht het krijgt, hoe vanzelfsprekender het wordt’. Renée Jenniskens

sensor 3, jaargang 18 31

Vertrouwenspersonen op de HAN

Pia in het veld:

‘Meestal gaat het om intimidatie.’

Hoe is het beleid rond vertrouwenspersonen geregeld op de HAN? ‘De HAN loopt voorop, vergeleken met andere hogescholen. Er zijn geschoolde vertrouwenspersonen, er is een klachtencommissie. De klachtenregeling is goed beschreven en we zijn makkelijk te vinden op de site. Nu willen we van een plek aan de zijkant meer midden in de organisatie terechtkomen. Veiligheid heeft weerslag op de cultuur. Goede voorlichting werkt preventief, daar stel je normen mee. We hebben daarover brieven naar faculteitsdirecteuren geschreven in de hoop dat zij die weer onder de aandacht brengen bij de instituutsdirecteuren. Wij kunnen het namelijk niet alleen.’ Welke zaken vallen onder de vertrouwenspersonen? ‘Ongewenst gedrag, pesten, discriminatie en werkdruk. Dat laatste is trouwens een vreemde eend in de bijt; de eerdere zaken hebben met interactie te maken. Het zal er wel tussen staan vanwege de Arbowet.’ Hoe vaak krijg je iemand aan je bureau? ‘Dat is verschillend. Bij mij moet je aan zo’n tien tot twaalf meldingen per jaar denken. Een aantal moet ik meteen weer verder sturen, omdat het geen zaak is voor de vertrouwenspersoon. Zoals een verhaal uit de privésfeer van een student die aangerand is. Ik stuur zo’n student door naar een psycholoog: gelukkig heb ik een goed netwerk.’ Met wat voor kwesties krijgen jullie te maken? ‘Meestal gaat het om intimidatie. Eigenlijk wel vreemd: uit onderzoek blijkt pestgedrag steeds vaker voor te komen, maar op de HAN zijn daar nauwelijks meldingen over. Meestal gaat het om kwesties waarbij iemand te weinig weerwoord heeft in afhankelijkheidsrelaties. Bijvoorbeeld tussen een student en een docent die die student ook moet beoordelen. Een casus speelde bijvoorbeeld ooit bij studenten Fysiotherapie, die op elkaar moeten oefenen. Als je daar dan in je ondergoed ligt, dan ben je heel kwetsbaar. Daar zijn destijds maatregelen voor getroffen. Ik heb onlangs nog een kwestie kunnen helpen oplossen tussen twee studenten. Ze zaten samen in een projectgroep en daar knalde het regelmatig tussen hen. Zelf kwamen ze er niet uit, ook niet met de begeleidende docent. Die raadde hen toen aan om naar een vertrouwenspersoon te gaan. Ze zijn samen hier gekomen. Na één gesprek was de lucht al een heel eind opgeklaard. Je kunt je afvragen of dit wel echt tot het werk van een vertrouwenspersoon hoort. Maar ik heb wél een bijdrage geleverd aan een veilig leerklimaat, en daar ben ik toch voor. Een randgebied is de stage van studenten. Als daar iets voorkomt, kunnen studenten daar heel onzeker van worden, bang worden dat de beoordeling ervan afhangt. Stageinstellingen hebben overigens ook vertrouwenspersonen.’ Hoe ga je te werk? ‘Komt er iemand met een klacht, dan is onze vraag: wat heb jij nodig zodat het hier weer oké wordt. Wij nemen het nooit van hen over. Soms oefenen we via een rollenspel een moeilijk gesprek dat iemand moet gaan voeren. Zelf ga ik niet mee naar zo’n gesprek. Bemiddelen laat ik altijd over aan een andere vertrouwenspersoon, een onpartijdig

32

Vertrouwenspersonen Campus Arnhem iemand. Ik ga ook geen oordeel vormen, het gaat niet om geloven of niet geloven. Vaak helpt het al door te luisteren: erkenning is het sleutelwoord.’

Ben van Hoof (026) 36 58259

Gaat elke klager naar de klachtencommissie? ‘Afgezien van de klacht bij de FEM dit jaar, (toen drie docenten ontslagen zijn wegens grensoverschrijdend gedrag, zie pagina 15 in dit nummer -rj) is de klachtencommissie afgelopen jaar niet bij elkaar geweest. Mensen voelen zich meestal voldoende gehoord, genoeg geholpen, kunnen er beter mee leven. Het kan ook zijn dat ze opzien tegen de procedure. Dat zeg ik ook altijd: een klacht is een pittige weg. Ze krijgen daar begeleiding bij van de vertrouwenspersonen. Het tegenovergestelde is ook voorgekomen, alweer jaren geleden. Als vertrouwenspersoon hoor je het een en ander. Steeds doemde dezelfde naam op. Toen ik opnieuw over die persoon een melding kreeg zeiden we tegen de klager: je zou een klacht moeten indienen, maar die student wilde dat niet. Dan kun je niets als vertrouwenspersoon. Het is namelijk aan de melder wat er met de melding gebeurt. Toen er een half jaar later weer een melding binnenkwam, heeft die klager wel een procedure aangespannen. De betreffende docent is toen ontslagen.’

Helena Leusink (026) 36 91831

Krijg je meer studenten dan docenten bij je? Hert is ongeveer gelijk. Je hebt klachten van studenten onderling, van personeel onderling, tussen medewerkers en studenten en dan ook nog eens tussen personeel en leidinggevenden. Wat dat laatste betreft viel ons de kwetsbaarheid op bij R&Ogesprekken. We kregen meldingen van gevoelens van intimidatie bij het krijgen van feedback. Er zou wat meer aandacht mogen zijn voor de communicatieve vaardigheden van leidinggevenden bij R&O-gesprekken. We hebben dat als aanbeveling gedaan naar het CvB: Kristel Baele heeft toegezegd dat dit wordt opgepikt.’

Anke Noback (024) 3531061

Gymnasion Nijmegen Mia Litjes-Ponjee (024) 35 30312

Pabo Nijmegen Toos Scheen (024) 38 23802

Campus Nijmegen Pia in ‘t Veld (024) 35 31014 Marianne de Bruijn (024) 35 30933

Service Bedrijf Nijmegen Joke Steenwinkel 024 3530490

Service Bedrijf Arnhem Leo van der Steen 026 3658196

Allochtone studenten Nevzat Cingoz (024) 35 31026

sensor 3, jaargang 18 33

De bekoring

van het koraal Een tijd geleden zat Roy Augustijn - zoals wel vaker - naar een documentaire te kijken over het leven rond een koraalrif. Hij was onder de indruk van de kleuren, de harmonie, het hele plaatje. En hij zag mensen in duikuitrusting filmen en fotograferen. Dat wilde hij ook. Inmiddels heeft hij tachtig keer gedoken en duizenden foto’s gemaakt. Herman van Deutekom

Een jaar of tien geleden moet het geweest zijn. Toen besloot Roy Augstijn, onderwijsassistent bij instituut Built Environment van de faculteit Techniek, om met zijn vrouw Lydy, directiesecretaresse bij hetzelfde instituut, naar Egypte af te reizen. ‘Vanwege het prachtige koraalrif in de Rode Zee. Vanuit Nederland is dit rif het dichtst bij, en ik vind het eigenlijk ook de mooiste.’ De grillige vormen van het rif, de kleurrijke plantachtige koraalpoliepen (die op anemonen lijken) en natuurlijk de kleine vissen die zich door het gevaarlijk scherpe koraal beschermd weten tegen hun natuurlijke vijanden: de hele setting spreekt Roy erg aan. Het werkt zelfs verslavend: ‘Ik ben vooral fan van de rifbewoners: naaktslakjes, garnaaltjes, koraalvlinders, anemoonvisjes, doktersvissen. Er zijn veel verschillende soorten en de een is nog mooier dan de ander. Er komt ook wel eens een haai voorbij, en vooral dolfijnen en schildpadden: dat is best leuk, maar daar ligt mijn hart niet.’ Zeven goede jaren In 2004 neemt hij zijn introduik in het Egyptische Hurghada. ‘Toen ik boven kwam, wist ik: dit is het! Ik baalde dat het voorbij was. Het liefste was ik terug gegaan.’ Wat nu? Een cursus duiken duurt vijf dagen. Daarvoor is de vakantie te kort. Terug in Nederland blijkt zo’n cursus best prijzig. Daarom besluit het echtpaar in 2007 drie weken naar Egypte te gaan. Tijd genoeg voor Roy om het gewilde brevet te halen. Vanaf dat moment lijkt hij niet meer te stoppen: zeven jaar achter elkaar is Egypte de vakantiebestemming van de familie Augustijn. En ieder jaar gaat hij naar een ander deel van het rif. ‘Dat rif loopt langs de hele Egyptische kust. En je kunt ook met een boot de zee op en in het midden van de Rode Zee gaan kijken. Keus genoeg.’ Vijf tot vijftien meter Elke keer als hij het water in duikt, wordt Roy weer verrast: ‘Het is steeds weer anders.’ En elke keer vertelt hij zijn vrouw weer

34

enthousiast over wat hij allemaal ziet. Hoewel Lydy regelmatig mee gaat om te snorkelen, krijgt Roy haar niet zo ver om ook haar duikbrevet te halen. ‘Maar als je snorkelt, zie je ook al heel wat, hoor. Toch, als je het rif beter wilt zien, moet je al gauw zo’n vijf tot vijftien meter duiken.’ Hij heeft natuurlijk ook een duikpak moeten aanschaffen, compleet met duikbril, trimvest, loodgordel, zwemschoenen en –vliezen. Die schoenen zijn noodzakelijk want als je per ongeluk met je blote voet een stuk koraal raakt, heb je meteen een flinke snee.’ Om de pracht en praal die de zee hem biedt, vast te leggen, is Roy vrij snel gaan fotograferen. ‘Ik heb duizenden foto’s gemaakt. En ik kan er iedere keer weer met plezier naar kijken. Het grappige is dat het lijkt of die vissen weten dat ik ze wil fotograferen. Ze zwemmen niet weg, het is net of ze poseren.’

‘Het is net of die vissen voor me poseren.’ Familie De afgelopen twee jaar is Roy op vakantie naar Indonesië geweest, waar zijn roots liggen. ‘Daar zijn ook riffen, minder mooi dan Egypte, maar ik ben toen alleen wezen snorkelen. Dat waren vakanties die in het teken stonden van familie. En afgelopen zomer zijn we helemáál niet op vakantie geweest. In mei zijn we opa en oma geworden. Ik ben vooral druk geweest met het inrichten van een kinderkamer in ons huis, omdat Lydy een keer in de week op onze kleinzoon past.’ Maar Roy moet toegeven dat het, ondanks zijn kleinkind, steeds meer gaat kriebelen: de zee lonkt: ‘Ik mis Egypte. Ik zou er graag snel weer heen gaan, maar door de huidige onstabiele situatie in dat land vind ik het te gevaarlijk om te gaan. Ik moet nog even geduld hebben.’

PASSIE

sensor 3, jaargang 18 35

Voor het

lekkerste brood ga je naar...

Bakker Arend Lange Hezelstraat 31 • Nijmegen • T 024 322 06 52

Elke maandag, dinsdag en woensdag

Welkom!

Ga met je studentenkaart

Dagelijks geopend van 17.00 tot 22.00 uur

en ID naar een van de vestigingen. Schrijf je

in vóór 1 november en

50% korting

1e Walstraat 18 Nijmegen (024) 360 11 81

op je abonnement.

Daalseweg 19 Nijmegen 024-3230257

GRATIS

zaalverhuur voor borrels, feesten en vergaderingen

voor

11,95

VAKANTIE IS...

GRATIS ADVERTENTIE

ontvang

een 3-gangen pizza/pasta menu

...HET BESTE IN HEM NAAR BOVEN HALEN VAKANTIE IS WIELEWAAL Bezorg jij hem een onvergetelijke vakantietijd? www.wielewaal.nl/vrijwilligers

meer nieuws, achtergronden, foto’s, films

www.snsr.nl

Mededelingen Op zoek naar de agenda? kijk op www.snsr.nl In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 4 van jaargang 18 verschijnt op 9 oktober; de deadline van dit nummer is 30 september. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

CvB berichten Herbenoeming plaatsvervangend docentlid Klachtencommissie Grensoverschrijdend Gedrag Mevrouw I. Boersma is per 1 juni 2013 door het CvB en op voordracht van de MR benoemd tot plaatsvervangend lid van de Klachtencommissie Grensoverschrijdend Gedrag. Dit geldt voor een periode van drie jaar. Benoeming voorzitter Commissie Profileringsfonds Mevrouw mr. B.A. (Brenda) van Koeven is door het CvB benoemd tot voorzitter van de Commissie Profileringsfonds. Deze benoeming geldt voor een periode van twee jaar en is ingegaan op 1 september 2013.

algemeen Nieuw bij het Behandelcentrum IPS: presentatie- en uitspraaktrainingen Het paramedische behandelcentrum biedt per september 2013 eerstejaars en tweedejaars Logopedie studenten een leerwerkomgeving Naast stemtrainingen voor HAN medewerkers en studenten gaat het Behandelcentrum IPS ook uitspraaken presentatietrainingen aanbieden. Het Behandelcentrum biedt professionele zorgverlening en streeft naar een optimale samenwerking tussen de verschillende

disciplines, studenten, docenten en op termijn met collegae uit het werkveld. Studenten worden actief betrokken bij de diagnostiek en behandeling van de cliënt (met toestemming) om theorie en praktijk goed op elkaar af te stemmen. Het beleid en de diensten van het behandelcentrum worden afgestemd met de arbocoördinatoren van de HAN en met HAN SENECA. Voor HAN medewerkers en studenten is deze service van het paramedische behandelcentrum heel praktisch omdat behandelingen tijdens of aansluitend aan werktijd of colleges kunnen plaatsvinden. Het Behandelcentrum IPS hanteert een gereduceerd tarief voor het aanbod van de behandelingen in een leerwerkomgeving. Maar je kunt ook kiezen voor een behandeling zonder studenten. De behandelingen vinden plaats in het Praktijkhuis op de Kapittelweg 33 in Nijmegen. Meer informatie over diensten en behandelingsmogelijkheden: www.han. nl/insite/behandelcentrumips; [email protected].

Wie schrijft ‘ODE AAN ARNHEM’, het stadslied van 2013? Ode aan Arnhem is een initiatief van Volkshuisvesting Arnhem en Popcentrum Jacobiberg en zij zoeken samen naar de mooiste ‘Ode aan Arnhem’. Wie schrijft hèt loflied over zijn eigen straat, buurt, het Sonsbeekpark, de Eusebiustoren, de handgemaakte friet van de snackbar op de hoek of… of wat dan ook. Zolang het lied maar een directe link heeft met het leven in, of de beleving van ‘onze’ stad Arnhem. Muzikanten kunnen tot 10 november hun lied insturen via odeaanarnhem.nl en de winnaar ontvangt maar liefst een prijs van duizend euro. Tijdens het eindgala op 20 december in Luxor Live worden de leukste, mooiste en meest markante inzendingen live gebracht. Singer-songwriters, punk, hip hop, jazz, smartlap, indie of klassiek, alle muziekgenres zijn welkom. Schrijf je eigen lied en neem het zo goed mogelijk op! Aanmelden voor de competitie kan via odeaanarnhem.nl. Ben je geen muzikant maar wil je wel een tekst schrijven? Doe dan mee met de Karaoke actie. Op de website is een speciaal karaoketrack te downloaden. Schrijf de tekst en zing jouw tekst in op het bestaande nummer. Voor de winnaar(s) van de karaoke-actie staat een mooi prijzenpakket klaar. odeaanarnhem.nl

sensor 3, jaargang 18 37

Uitgehoord

Schijnbaar oppervlakkige vragen en veelzeggende antwoorden

38

Verhalen uit vilnius Koen Stokkel (22) en Nik van Eck (21), beiden derdejaars International Business and Languages, brengen een half jaar van hun studie door op de universiteit van Vilnius. De komende maanden laten Koen en Nik ons weten wat ze zoal in de hoofdstad van Litouwen meemaken.

Koen Nik

Introductie ‘Vilnius style!’ Net als de eerstejaars bij de HAN hebben wij in Vilnius ook een introductieweek gehad. En dat is ook precies wat het was: een introductie met de stad, de universiteit, andere studenten en de goede feestjes.  Tijdens deze week hebben we veel nieuwe mensen leren kennen en heel Vilnius verkend. We zijn zelfs buiten Vilnius geweest met alle erasmus studenten. De week begon met een rondleiding door de universiteit, waar we al snel aan de praat raakten met een aantal Spanjaarden en Duitsers waar we het goed mee konden vinden. De universiteit van Vilnius is meer dan 500 jaar oud, een bijzonder gevoel als je hier door de hallen loopt. Net als in Nederland bestaat de introductieweek uit meerdere dagen én activiteiten. Een van die activiteiten was de zogenaamde ‘International fair’ die plaatsvond in een grote hal in de universiteit. Alle studenten werden geacht iets te eten mee te nemen wat typisch was voor hun land. Op de laatste dag zijn we naar het stadje Trakai gegaan. Het is een historische stad op ongeveer veertig kilometer ten zuiden van Vilnius. De stad wordt omringd door verschillende grote meren waarin enkele eilanden liggen. Op een van deze eilanden staat een gereconstrueerd kasteel genaamd Tyszkiewicz, dat bekend staat als enige kasteel op een eiland in Oost-Europa.

De omgeving van Trakai is prachtig, maar het kasteel vonden we niet heel bijzonder: het was vrij klein en er viel weinig te beleven. Het enige leuke wat we daar hebben gedaan, is met pijl en boog schieten: een ervaring op zich. De pijlen vlogen namelijk alle kanten op behalve in de roos!

39

8

2

Opgetekend 2 Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter de vereeuwigde versiering op hun lichaam.

Sarah Sobkowiak (21)

Eerstejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening

8

‘Muziek is altijd een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest. Ik zing al zolang mijn herinneringen teruggaan. Een paar jaar geleden was ik zangeres voor de band Saint Season – die overigens niet meer bestaat - en besloot ik muzieknootjes op mijn pols te vereeuwigen. Ik moest er zestig euro voor neerleggen, wat ik betaalde met mijn eerste ‘loon’. Ik werkte als vrijwilligster met gehandicapten in Warstein [Duitsland], waar ik vandaan kom. Later heb ik de lijnen erbij laten zetten, tijdens een vakantie in Calella. Voor mijn gevoel is deze tattoo nog niet af, er moeten nog een paar noten bij. Ik woon en studeer nu een jaar in Nederland en dat bevalt me goed, maar ik ben ook altijd blij om weer in Warstein te zijn. Daar heb ik een jeugdvriendin die ik steevast opzoek. Mijn tweede tatoeage, het uiltje op mijn enkel, hebben we beiden laten zetten. Een eerbetoon aan onze vriendschap. Janina en ik zien elkaar meestal ’s avonds want we werkten samen in twee kroegen. Nachtuiltjes zijn we, haha. Een keer na werk zagen we zo’n uil daadwerkelijk in een boom zitten terwijl hij naar de maan keek – een prachtig gezicht. We besloten die nacht dat hoe ver we ook uit elkaar zouden zijn, we altijd naar de maan konden kijken en hetzelfde zouden zien. Niet veel later kwam Janina met het idee dit uiltje met maan op onze enkels te laten zetten. Ik ben er heel blij mee en weet dat ik er geen spijt van zal krijgen. Deze vriendschap is voor altijd. Ook al hebben we een tijd weinig contact; zodra we elkaar zien, is het als vanouds.’ RS

‘We hebben exact dezelfde tatoeage laten zetten op dezelfde plek. Een eerbetoon aan onze vriendschap.’

Heb jij een speciale tatoeage en wil je daar in Sensor over vertellen? Mail dan naar [email protected]