Op eigen benen staan. Daar tekent zij voor

Persoonlijke service voor de directeur grootaandeelhouder en zelfstandig ondernemer DIENSTENPAKKET afzonderlijk of in combinatie

Op eigen benen staan. Daar tekent zij voor.

FINANCIAL LIFE SUPPORT • Overzicht over uw financiële zaken • Inzage in uw netto besteedbaar inkomen onder alle omstandigheden • Financiële rust is emotionele rust

PENSIOEN SERVICE • Uw inkomen voor later regelen • Uw pensioen in de BV of verzekeren • Partner en kinderen goed verzorgen

AOV SERVICE • Uw inkomen bij arbeidsongeschiktheid regelen • Passende voorwaarden en premies • Onafhankelijk, geen provisies

HYPOTHEEK SERVICE • Hypotheek voor privé of zakelijk • Doorlopende check op betere voorwaarden • Passende aflossingssystematiek

Mozartlaan 27a 1217 CM Hilversum + 31 (0)35 - 6251040 [email protected] www.vanderlee-partners.nl

Het Liliane Fonds helpt haar met protheses en revalidatie. Helpt u mee? Lilianefonds.nl

120 jaar jong

De levensloop van een bijzonder tenniskind Special geschreven door Rutger van Versendaal

Zo vader, zo zoon Interview met André en Julius Bult

Prof in de dop

Vincent van den Honert in de eredivisie

Oudere jongeren Verslag van het eerste veteranentoernooi

Win-win situatie Rabobank hoofdsponsor van ‘t Melkhuisje

Competitie 2015 ‘t Melkhuisje dit jaar zonder kampioenen

3

MELKHUISJE Magazine Jaargang 71 - Juli 2015 Banen

Bussumergrintweg 58 1217 BS Hilversum

Harm-Jan van Pelt

Postbus 356 1200 AJ Hilversum 035 - 6245031

Website & email

[email protected] www.melkhuisje.com

Bestuur

Harm-Jan van Pelt Voorzitter Klaas Pieter Rieksen Sectretaris Dennis Kroon Penningmeester Michel Ham Jeugdcommissaris André Bult Wedstrijdcommissaris Rani Schootsman Commissaris Algemene Zaken Atze Sytsma Baancommissaris

Ledenadministratie Marian Riedijk-Karsemeijer 035 - 6236642 ledenadministratie@ melkhuisje.com

Training

Tennisschool Jeroen van den Heuvel

Ereleden

Hans Back Piet van Eijsden Rutger G. van Versendaal

Leden van verdienste Christian Feenstra Trudy van Poelgeest Menno ter Hasenborg Wim Roest

Redactie

Jeroen Keers Michiel Adriaansens Jon Visbeen Pieter Goderie Klaas Pieter Rieksen redactie@ melkhuisje.com

4

Als nieuw bestuur zijn we al weer meer dan 9 maanden bezig om onze prachtige tennisclub weer een stap verder naar voren te brengen. De introductie van onze laatste voorzitter Kees Brügemann (6 jaar!) heeft ons goed geholpen om de juiste start te maken. Zoals uitgelegd tijdens de laatste ALV, vinden wij het als team heel belangrijk dat we onze leden motiveren om veel te tennissen en ze op die manier goed te binden aan hun tennisclub. Cruciaal voor ‘t Melkhuisje om zo de club weer echt succesvol te maken. Onze penningmeester Dennis Kroon is op basis van dit uitgangspunt druk bezig om in 2015 er weer een beter (financieel) clubjaar van te maken. Het helpt dat we inmiddels al weer 35 nieuwe leden erbij hebben. Heel goed ook te zien dat we samen (inmiddels met meer dan 70 leden!) heel veel voor onze tennisclub doen. Maar alles begint natuurlijk echt met tennis, gezellig en lekker spelen is voor iedereen die deze sport mooi vindt het belangrijkste. Daar zijn we dus druk mee bezig. Onze 6 gravelbanen, onder verantwoordelijkheid van baancommissaris Atze Sytsma, worden stapje voor stapje beter. Om onze leden veel te laten tennissen is het goed dat wedstrijdcommissaris André Bult en zijn commissie er weer voor hebben gezorgd dat er toch meer dan 120 leden in 18 ver-

schillende teams competitie konden spelen. En ja, ons beste team, Heren 1 op zondag, wist zich weer goed te handhaven in de eredivisie. Daarnaast is het voor de club ook belangrijk dat er veel leuke activiteiten plaatsvinden gedurende de week, zoals bijvoorbeeld de toss op maandag en de speciale dames-toss op vrijdagochtend. Op die manier zorgen we ervoor dat veel leden met plezier net even iets langer samen aan de bar of rond het

Toernooi,Thyn Vogel + team, zeker weten wordt het weer een intensieve en heel gezellige week. Wij hopen dat al onze leden via de nieuwsbrief, website en Facebook de juiste informatie ontvangen over onze vereniging, Klaas Pieter Rieksen is met zijn team de man die dit voor ons regelt. Veel goede en drukke maanden op de club voorafgaand… aan ons 120 jarig lustrum feest. Dit

We kijken nu al uit naar het lustrum feest op 29 en 30 augustus. clubhuis blijven. Als commissaris Algemene Zaken Rani Schootsman doet er alles aan om de sfeer zo gezellig mogelijk te maken. Natuurlijk is het ook interessant voor onze leden dat we goede Open-Toernooien hebben. Dit jaar een verbeterd Open Dubbeltoernooi 25+ en 45+ (dank Guy en team!). Een prima Open Jeugd Toernooi, erg knap dat 5 spelers van ons Melkhuisje in de finale stonden, alles georganiseerd door Michel Ham met zijn Jeugdcommissie. En sterk dat ‘t Melkhuisje nu voor het eerst ook een 60+ Toernooi heeft. Dank voor de organisatie aan John van Pomp en team, dit is een onderdeel van de toekomst. En eind juli hebben we weer het Open

is uniek, ’t Melkhuisje is één van de top 10 oudste tennisclubs in Nederland.Wij hopen jullie allemaal te zien op zaterdag 29 augustus en tennis natuurlijk mee zondag de 30ste! Als nieuw bestuur, samen met de commissies, proberen we er alles aan te doen om van ’t Melkhuisje weer een hele interessante tennisclub te maken. En we staan natuurlijk altijd open voor suggesties: dus als één van jullie nog tips hebben die we daar ook voor kunnen gebruiken, laat het ons weten. Tot zaterdag de 29ste augustus. Harm-Jan van Pelt Voorzitter

120 jaar jong

Het zal u niet ontgaan zijn. De Hilversumsche Lawn Tennis Club ’t Melkhuisje bestaat dit jaar 120 jaar. Voorzitter Jan Mulder in zijn bespiegelingen over clubliefde in 1965:

“Sinds 1 maart 1895 hebben vele sterke figuren onze H.L.T.C. eerst opgericht, daarna uitgebouwd, teruggang opgevangen, wéér opgebouwd, opnieuw gered, waarbij sfeer, standing, maar vooral liefde voor de tennissport en ware clubliefde het steeds weer wonnen van de financiële zorgen, die een groot aantal jaren het tennisleven op en rond het Melkhuisje beheersten. De huidige generatie beseft en waardeert de prachtige opofferingen die een aantal grote voorgangers met meestal een kleine schare van toegewijde medewerkers om zich heen, steeds weer hebben opgebracht.” Veel van de historie van ’t Melkhuisje is al in boekvorm verschenen. In 1995 het boek van Hans Back 100 Jaar Tennishistorie en in 2005 ’t Melkhuisje in het Elfde Decennium. Om een beeld te krijgen van hetgeen voorzitter Jan Mulder in 1965 bedoelde, en wat nog steeds voor de hedendaagse situatie geldt, volgt hierna een overzicht van veel (maar lang niet alles) wat zich in de afgelopen 120 jaar op ons park en in onze club heeft afgespeeld. Het maakt duidelijk dat het lang niet altijd eenvoudig is geweest om de vereniging in leven te houden. Veel dank is daarom verschuldigd aan al die leden die zich hebben ingezet om de vereniging te redden in tijden van nood en hun bijdra-

door Rutger van Versendaal

maakt van een ‘tweedaagsche invitatiematch’ met 20 deelnemers onder wie zelfs één uit Engeland. Eigenlijk dus al het eerste internationaal toernooi van onze club. Winnaar bij de heren was J. Blijdenstein, later een van de oprichters van de club.

gen te leveren aan de vele hoogtepunten van de club. Dankzij hen kunnen we nu nog steeds genieten van een van de mooiste tennisparken van Nederland, met een gezond clubleven.

Voorspel

In Het Boek der Sporten, geschreven in 1900 door jhr. Jan Feith (inderdaad onze voorzitter van 1910-1920) werd onder de sport Tennis vermeld dat in 1893 in Hilversum “een tournament werd gehouden, waar de Heeren-single een ongekend aantal inschrijvingen, niet minder dan 21, kende”!

Hoewel de officiële oprichting van de vereniging plaats vond op 1 maart 1895, werd er al enkele jaren daarvoor tennis gespeeld op de banen ‘achter het Melkhuisje’. Dit was een uitspanning, annex hotel, annex badinrichting waar nu restaurant Spandershoeve staat.

Maar, er gebeurde op tennisgebied al veel meer in Hilversum. Zo had de familie Gülcher twee grasbanen op de plaats waar nu het gemeentehuis van Hilversum staat (De Hooge Dreuvik) en had de familie Blijdenstein een cementen baan op haar landgoed Vogelsang.

In het weekblad Nederlandsche Sport van 27 augustus 1892 werd reeds melding ge120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje 5

1895-1904 Op 1 maart 1895 werd de Hilversumsche Lawn Tennis Club officieel opgericht ten huize van de familie van Lennep aan de ’s-Gravelandseweg, de tegenwoordige sociëteit De Unie. Aan de wieg van deze nieuwe vereniging stonden onder andere de families Blijdenstein en Gülcher, de heer C. Cruys (de eerste voorzitter), de heer P. Lauwerse, Henri van Eeghen, de familie Blom-van Eeghen, de jongelui van Lennep en nog anderen, uiteraard allen afkomstig uit ‘goede Gooische kringen’. Al kort na de oprichting werd in augustus een ‘Internationalen Lawn-Tennis Wedstrijd’ uitgeschreven. Helaas zijn hier geen nadere gegevens van behalve dat de prijzen bestonden uit kunstvoorwerpen.

Op 13 juni 1901 werd de Algemene Ledenvergadering gehouden in het Oranje Hotel in Hilversum. Het verslag hiervan is het oudste dat in onze archieven te vinden is. Er waren 12 leden aanwezig. De penningmeester meldde een voordelig saldo van 910,06 gulden en een halve cent. Mej. C. van Lennep werd als eerste benoemd tot Erelid van de H.L.T.C. Tijdens deze ledenvergadering stelde het

In 1903 werd een proef gedaan met een afschrijfsysteem. Hiertoe werden vier leien aangeschaft. Al in 1896 werd een obligatielening à 5.000 gulden uitgeschreven, de eerste van vele volgende.... Op maandag 5 juni 1899 vond in het Poolsche Koffiehuis in Amsterdam een bijeenkomst plaats van de toenmalige tennisverenigingen met het doel te komen tot de oprichting van een Lawn-Tennis Bond. Toen alle aanwezigen het met deze oprichting eens waren ging de vergadering over tot het vaststellen van de Statuten en het Huishoudelijk Reglement. Onze H.L.T.C.-secretaris, de heer P. Lauwerse, had voor beide een ontwerp gemaakt. Met slechts geringe wijzigingen werden deze ontwerpen tot wet verklaard.

bestuur voor een stukje grond te kopen, gelegen tussen het laatst aangelegde court en ‘den Bussumer Grintweg, alsook twee strookjes ten N. en O. van dat court, tezamen een oppervlakte van 750 centiare’. Ook werd in deze vergadering al aangedrongen op wijziging van de statuten. Er werd ook geklaagd over de kwaliteit van de door de vereniging ter beschikking gestelde tennisballen. En op de vraag van een lid of de club niet kon zorgen voor ballenjongens, was het antwoord dat ieder lid zelf voor ballenjongens moest zorgen. Ook in dit jaar werden voor het eerst in Hilversum de Nationale Kampi-

oenschappen gehouden, de eerste van een reeks van 18, de laatste in 1932. Deze kampioenschappen leverden een stroom Hilversumse kampioenen op, zoals de broers en zusters van Lennep, mej. Bom Evers en Otto Blom. Tijdens de ledenvergadering op 10 mei 1902 lichtte de ‘President’ het bestuursvoorstel toe tot aankoop van een stukje grond ter grote van 750 centiare. Het voorstel werd met algemene stemmen aangenomen. In 1903 werd een proef gedaan met een afschrijfsysteem. Hiertoe werden vier leien aangeschaft. De Hilversumsche Courant van 8 augustus deed uitgebreid verslag van de Lawn-Tennis-wedstrijden op de banen van de H.L.T.C. achter het Melkhuisje.In augustus 1904 werden weer ‘Internationale wedstrijden’ gehouden, zulks in overeenstemming met de wensen van de A.N.L.T. Bond. (Algemene Nederlandse Lawn Tennis Bond).

1900 120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje 6

1905 - 1914 In de Ledenvergadering van zaterdag 2 mei 1905 kwamen twee merkwaardige zaken aan de orde. Moest er introductiegeld gevraagd worden aan nieuwe leden en moesten leden die eerder hun lidmaatschap opgezegd hadden en opnieuw lid wilden worden daarvoor extra betalen? Het eerste voorstel werd afgewezen omdat er in Hilversum al meer clubjes van de grond kwamen die aanzienlijk lagere contributies vroegen (dat fenomeen speelt heden te dage nog steeds). Op het tweede voorstel was het compromis dat deze hernieuwde leden 2,50 gulden aan administratiekosten moesten betalen. Op 20 mei van datzelfde jaar werd er een speciale ledenvergadering belegd voor de juniores. Er waren 17 juniores aanwezig. Voornaamste doel was een commissie te benoemen die de grieven en wensen van de jeugdleden zou kunnen communiceren met het bestuur en tevens zou kunnen meewerken om de orde onder de jeugdleden te handhaven. Niets nieuws onder de zon dus.... In 1907 werd groundsman Dorus een pensioen toegekend van 2,50 gulden per week. Op 15 juni 1909 werd een Buitengewone Ledenvergadering belegd met als onderwerp herverkaveling van het park, met name door de aankoop van 325 m2 voor 2 gulden/m2 en de daarmee gepaard gaande werkzaamheden om ook het ‘tennishuisje’ te verbeteren en een vierde baan aan te leggen.Voorgesteld werd een obligatielening (de tweede al) uit te schrijven à 6.000 gulden. De vergadering ging akkoord. Onze latere voorzitter jhr. Jan Feith, een geoefend schaatser, was ooggetuige bij de start van de eerste officiële Elfstedentocht. Niet alleen dat, hij schaatste zelf als journalist mee en hielp de winnaar zelfs over eindstreep. Tijdens de Ledenvergadering van 5 maart 1910 kwam een bestuursvoorstel ter tafel om de banen tot gravelbanen om te bouwen en tevens een nieuw clubhuisje te bouwen. Na veel geharrewar over de financiering hiervan (de obligatielening

1912 van 1909 moest hiervoor gedeeltelijk gebruikt worden), creatief boekhouden van de penningmeester en met de nieuwe uitschrijving van een leninkje ging de vergadering uiteindelijk akkoord, zij het voor slechts 3 gravelbanen. Wel werd de contributie voor de senioren verhoogd naar 15 gulden. In de voorjaarsvergadering van 1911 deelde voorzitter Feith vol trots mee dat de H.L.T.C. dit seizoen beter geoutilleerd zou zijn dan ooit tevoren: vier gravelbanen en een cementbaan rond een nieuw clubhuis (kosten van het clubhuisje: 3.200 gulden). Onmiddellijk werd besloten tot een 'permanente douche-inrichting in het huisje’ (150 gulden). Op de Ledenvergadering 1912 waren, naast het bestuur, slechts drie leden aan-

wezig. Gemeld werd dat de N.L.T.B. goedkeuring had gegeven voor de Nationale Kampioenschappen op de banen aan de Bussumergrintweg, met uitzondering van de ’nieuwe nummers’. In de Ledenvergadering van 1913 (wederom drie leden aanwezig) moest de penningmeester voor de eerste maal een negatief kassaldo melden, 4,15 gulden. Aan de laatste cementbaan werd in 1914 een graveloppervlak gegeven. Besloten moest worden een nieuwe obligatielening uit te schrijven (à 2.000 gulden). Ook de Statuten moesten herschreven worden. Besloten werd aan de competitie deel te nemen in de klassen I en II. En ondertussen gingen onze Internationale Toernooien en Onderlinge Wedstrijden in deze jaren gewoon door.

120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje 7

1915 - 1924

nodig had en plannen te ontwikkelen. Groundsman Gijs kreeg iemand boven zich om hem te ’begeleiden‘, de eerste baancommissaris. Later dit jaar kwam het voorstel tot uitbreiding van de club aan de orde.

Tijdens de ALV van 30 maart 1915 vroeg de voorzitter een machtiging voor een bedrag van 500 gulden voor de uitbreiding van banen 1-3. Hij was namelijk bang dat dit anders door de oorlogsomstandigheden later tegen ongunstiger voorwaarden gerealiseerd zou moeten worden.

Om alle verbeteringen aan park en clubhuis te bekostigen werd weer eens een obligatielening uitgeschreven, nu van 20.000 gulden à 5%.

Speciaal voor de zondag werden ballenjongens aangenomen, te betalen door spelers en club, voor een uniforme kleding werd door de club gezorgd.Voor de competitie 1915 werd met twee teams ingeschreven. De H.L.T.C. werd Nederlands Kampioen. Tijdens de ALV van 11 mei 1916 werd het overlijden van groundsman Albert herdacht. Hij werd op kosten van de club begraven. De ambitie bleef om van Hilversum als Nederlands ‘Wimbledon’ een blijvend tenniscentrum een te maken. In december 1916 was het tekort opgelopen tot 481,20 gulden en een halve cent, veroorzaakt door de kosten van het overlijden van Albert, de aanschaf van een buffet en het overmatige gebruik van clubballen, waarmee aflossing van de obligatieleningen in gevaar kwam. Besloten werd de contributie te verhogen naar 20 gulden. Weer werd geklaagd dat de juniores teveel de boventoon gingen voeren. Daarom werd een nieuw baanreglement vastgesteld.Wel opmerkelijk was dat achter het clubhuis hondenhokken werden gebouwd. Tijdens de ALV van 1917, voor het eerst in het clubhuis gehouden, werden alle

Jhr. Jan Feith, voorzitter van ‘t Melkhuisje van 1910 - 1920. leden gemaand om toch vooral zuinig te zijn met de clubballen. Tijdens de jaarlijkse ledenvergadering van 1918, nu toch weer in het Hof van Holland, constateerde de voorzitter somber dat de club na een tijdperk van bloei thans in een minder gunstig stadium terecht was gekomen, zich uitend in minder spelanimo en gebrek aan ’matchspelers’. Besloten werd een trainer aan te trekken voor zes dagen per week op rekening van de club. Leden konden inschrijven door aankoop van boekjes met 10 kaartjes, elk voor een half uur à 2,50 gulden. In 1919 werd een werkcommissie benoemd om een juiste tekening op schaal van het terrein te maken zodat kon worden uitgemeten wat de club precies

De heer W. Pont werd in 1919 tot erelid benoemd vanwege het beschikbaar stellen tot in lengte der dagen van een terrein voor de nieuwe baan, het later legendarisch geworden Centrecourt. De secretaris werd verzocht contact op te nemen met de Fransche Tennis Bond en met Duitsche spelers om te trachten volgend jaar tot een internationaal toernooi te komen. Het jaarverslag van de penningmeester over 1921 was niet erg opwekkend aangezien er nog een flinke bankschuld openstond, die eerst afgelost diende te worden alvorens aan enige uitloting van obligaties gedacht kon worden. Met een supplementaire lening van 3.000 gulden zou de club toch weer aan uitloting van obligaties toe kunnen komen. Dit jaar werd de uitspanning Het Melkhuisje afgebroken. De financiële situatie in 1923 was nog steeds niet op orde. Lichtpunt was wel dat de meest noodzakelijke en kostbare verbeteringen aan het banencomplex en het clubhuisje nu achter de rug waren. Van het jaar 1924 zijn helaas geen verslagen van bestuurs- en ledenvergaderingen bewaard gebleven.


1926 1925-1934 Van de jaren 1925 – 1928 zijn weinig gegevens bewaard gebleven behalve een paar foto’s waarop te zien is dat in 1925 en 1926 de Nederlandse Kampioenschappen weer gespeeld op de banen van de H.L.T.C. In 1928 werd weer besloten om de nationale Kampioenschappen op ons park te laten plaatsvinden omdat er toch niet veel kans bestond dat we enige internationale wedstrijd hier zouden kunnen krijgen. In dit jaar werd een ledenstop voor juniores ingevoerd, uitzonderingen ter beoordeling van het bestuur. Junioren werden overigens pas toegelaten als zij 12 jaar waren. Discussiepunt was ook of wij voor het beschikbaar stellen van onze banen voor de Nationale Kampioenschappen nu ook huur moesten gaan vragen, terwijl het voorheen gratis was. Aan de N.L.T.B. werden tevens de banen op 13-15 juli ter beschikking gesteld tot het houden der Competitie-Kampioenschappen. De jeugdwedstrijden voor de Tengbergen- en Quarles van Ufford Bekers werden met Pinksteren gespeeld. De over 1927 uit te keren rente aan Obligatiehouders werd goedgekeurd. De beoogde renovatie van het clubhuis mocht niet meer kosten dan 1.500 gulden. In 1929 werd een tennismachine, systeem Lacoste, aangeschaft. Bestuurslid mevrouw Pont-Sligcher verzocht in de notulen van de bestuursvergadering van 22 maart de voorwaarde op te nemen dat het terrein van baan 6 kosteloos aan de club werd afgestaan zolang de club bestond, maar, dat als de club ophield te be-

staan de grond weer terug zou gaan naar haar familie. Op de ledenvergadering van 1930 was, naast enkele bestuursleden, slechts één lid aanwezig! In dit jaar werd baan 6 gerenoveerd, door Gijs van Harskamp aangenomen voor een bedrag van 1.280 gulden. Daarnaast werden warmwater douches aangelegd in twee kleedkamers. Dankzij het grote aantal nieuwe leden waren de financiële uitkomsten niet slecht.

schappen weer op onze banen gespeeld. Achteraf bleek dat dit de laatste keer is geweest. Begin 1933 werd een laddersysteem ingevoerd omdat er wel erg weinig onderling contact tussen de spelers was. Dit werd echter geen succes. Gedacht werd aan het samenstellen van een BallotageCommissie, hetgeen nog niet doorging. In plaats van de Nationale Kampioenschappen werden nu de Competitie Kampioenschappen op ons park gehouden.

Op de ledenvergadering van 1930 was, naast enkele bestuursleden, slechts één lid aanwezig! Tijdens de ‘Pinkster-Matches’ werden Handicap wedstrijden (voor de Tengbergen beker) gespeeld. Tevens waren er Jongenswedstrijden voor de Quarles van Ufford Beker, streden de meisjes voor de Clubbeker en was een toernooi voor de aspiranten onder 12 jaar. In de winter werd het aan de Hilversumsche Mixed Hockey Club toegestaan gebruik te maken van ons clubhuis. Daartoe werd een kacheltje in het clubhuis geplaatst. In 1931 werd besloten 3% rente te betalen over 1930 aan de Obligatiehouders. Er werd nu een derde team ingeschreven voor de competitie.Tijdens de ledenvergadering van 18 februari werd één lid geroyeerd wegens wanbetaling ondanks meer dan herhaalde waarschuwingen en werd over het oefenmuurtje gepraat.Ten gerieve van de leden had het bestuur in de kamers van het clubhuis elektrisch licht aan laten brengen.

Geklaagd werd dat de watersport in Loosdrecht steeds meer spelers aan de tennissport ontrok waardoor de banen gedurende de zomermaanden haast in het geheel niet werden bespeeld. Door het bedanken van veel leden waren er op 1 januari 1934 nog maar 97 leden: 4 donateurs, 42 senioren, 10 buitenleden en 41 juniores. In het verslag van de Ledenvergadering van 12 februari 1934 werd voor het eerst melding gemaakt van ijsbanen op ons park. Het punt ‘verkiezing van bestuursleden’ werd tijdelijk aangehouden omdat er geen kandidaten aanwezig waren.

In 1932 werden de Nationale Kampioen120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje 9

1935-1944 In 1935 werd getracht de banen 4 en 5 te verhuren vanwege de deplorabele staat van de clubfinanciën. De premie voor het aanbrengen van nieuwe leden werd nu weer afgeschaft. Alternatieve vormen van lidmaatschap werden door de leden verworpen. In dit jaar werd een Wedstrijdcommissie in het leven geroepen. Een uiterst sombere secretaris/penningmeester constateerde “dat ontbinding der vereeniging de eenig mogelijk oplossing is, tenzij ’t mogelijk is binnen enkele weken een garantiefonds bijeen te brengen”. In een Buitengewone Ledenvergadering werd de financiële nood erkend en het teruglopend ledental geweten aan de aantrekkingskracht van andere sporten, hockey, golf, watersport en de daling van tennisleden zou een landelijke tendens zijn. Uiteindelijk werd toch besloten de club niet te liquideren en met een nieuw bestuur verder te gaan. In 1936 werd een nieuw Huishoudelijk Reglement vastgesteld met onder andere de bepaling dat uitsluitend in 'tenniscostuum‘ op de banen van de H.L.T.C. mocht

1944 consumpties, gasten werden door de club ontvangen. In verband met de vandalistische neigingen van enige jeugdleden werd een waarschuwing in het ‘clubbericht’ geplaatst en gesteld dat bij herhaling streng gestraft zou worden. In 1938 hield de IJsclub Trompenberg op te bestaan. In 1939 betaalden veel leden hun contributie niet, of niet tijdig. Voor

In verband met de vandalistische neigingen van enige jeugdleden werd een waarschuwing in het ‘clubbericht’ geplaatst. worden gespeeld. Dit jaar werd voor het eerst de naam Nienaber genoemd als trainer. Inmiddels deden vier teams mee aan de competitie. Eind juni werd een A en B toernooi gehouden, waaraan de titel Hilversumsche Kampioenschappen verbonden was. De ’restauratie’ van het clubhuis kostte 190 gulden. In 1937 werd Gijs van Harskamp gepensioneerd (6 gulden per week) en zijn zoon Jopie nam zijn plaats in. En nog steeds werd gedelibereerd over de aanstelling van een ballenjongen. In een bijeenkomst van Bestuur met de Commissie van Obligatiehouders werd voorgesteld de uitkering van 3% aan de obligatiehouders weer te hervatten. De toename van nieuwe leden was groot en het 3e en 4e competitieteam werden afdelingskampioen. Competitiespelers betaalden hun eigen

sommige leden werd zelfs royement overwogen. De financiële situatie was in 1940 behoorlijk verbeterd, niet in de laatste plaats dank zij “onze timmerende penningmeester die eerst banken en umpirestoelen en later de hoofden der niet betalende leden als object koos” zoals de voorzitter tijdens de ledenvergadering van 1 maart het zo plastisch uitdrukte. Geprobeerd werd het huisje naast het park waar de groundsman woonde, te huren zodat wat meer invloed op hem uitgeoefend kon worden. Aan overste Dufour werd een brief geschreven over de mogelijkheid de in Hilversum liggende militairen te animeren lid van de H.L.T.C. te worden. En dit alles korte tijd voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. In de bestuursvergadering van 10 juni 1940 werd de voorzitter geluk gewenst met zijn behou120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje

10

den terugkeer uit den oorlog. En de toernooien gingen dit jaar gewoon door. In de ledenvergadering van 1941 werd opmerkelijk weinig aandacht besteed aan de Duitse bezetting. Wel wees de voorzitter in zijn openingswoorden op het verbod politiek, in welke vorm ook, ter sprake te brengen. En weer was ballotage een punt van bespreking. Voorzitter Versluis werd, met enkele andere bestuursleden, ontboden bij de Orts-Kommandant die een aantal banen vorderde voor bespeling door leden van de Duitse weermacht. Er kon een hoge huur bedongen worden en op de vraag welke banen de beste waren was het antwoord dat zij dat zelf het beste konden uitzoeken. Zij kozen banen 4 en 5 waarover de bestuurders natuurlijk wel een binnenpretje hadden. De belangstelling voor de ledenvergadering op 1 april 1942 was groot, wellicht door het feit dat na afloop 14 paar tennisschoenen, door de N.L.T.B. beschikbaar gesteld, zouden worden verloot. Ballen werden naar verschillende firma’s gestuurd om ze weer op spanning te laten brengen. Ook dit jaar werd de voorzitter weer ontboden bij de OrtsKommandant die hem dit keer verweet dat zijn grijze muizen (zo werden toen de Duitse meisjes in weermachtsdienst genoemd vanwege hun grijze uniformen) uitgelachen werden door onze leden en dat onze leden blijkbaar niet met de Duitse soldaten wilden spelen. In 1943 werd niet meer meegedaan aan de competitie. In plaats daarvan werden

vriendschappelijke wedstrijden gespeeld met andere clubs en ook vonden nog enkele onderlinge wedstrijden plaats. Het verkrijgen van het benodigde tennismateriaal, ballen, rackets, schoenen, etcetera, werd steeds lastiger. In augustus werd de voorzitter gebeld door de groundsman die zei dat er plotseling veel Duitse militairen op de banen waren verschenen om de zaak om te ploegen. De Duitsers plantten de banen helemaal vol met dennetjes en sparren omdat de banen een goed oriëntatiepunt vormden voor vliegtuigen. Omdat de Blaskowitz bunker dichtbij lag moest de hele zaak gecamoufleerd worden. Na deze maatregel werd gastvrijheid genoten op de twee banen van de familie Perk aan de Albertus Perkstraat en op het terrein van Hoogerheide. In 1944 werden aan de externe speelmogelijkheden nog een baan op het Sportpark en een paar banen van de Nederlandse Seintoestellen Fabriek toegevoegd, beide voor een beperkt aantal uren per week, zodat leden van de H.L.T.C. nu verspreid over heel Hilversum tennisten.

1945-1954

Op 20 maart 1945 werd door de geallieerden een tweede bombardement uitgevoerd op de Blaskowitz Bunker bij het Rossiniplein. Ook “het sportgebouw van het Melkhuisje” werd daarbij getroffen. Het 50-jarig jubileum van de H.L.T.C. in 1945 ging door de omstandigheden vanzelfsprekend stil voorbij. Ook werd kennelijk de Ledenvergadering overgeslagen, want er zijn geen notulen bekend. In de bestuursvergadering van 9 augustus werd gemeld dat de ledenlijsten, het kaartsysteem en verschillende andere gegevens verbrand waren.Wedstrijden met andere clubs gingen niet door vanwege vervoersproblemen. Om herinrichting van het park met de mogelijkheid van een zevende baan te onderzoeken werd een bouwcommissie ingesteld. Gemeld werd dat vijf leden van de H.L.T.C. door oorlogshandelingen gevallen waren en vastgesteld werd dat geen der tegenwoordige leden van de H.L.T.C. geschrapt hoefde te worden op grond van ‘N.S.B.er-schap’.

In de ledenvergadering van 1 april 1946 (druk bezocht, wellicht mede vanwege een verloting van allerlei tennismaterialen) vertelde de voorzitter hoe het clubhuis er uitzag toen hij na de bevrijding voor het eerst op het park kwam: alle ruiten waren kapot, deuren hingen uit de hengsels en de plafonds vernield. De bomen van het park waren ernstig uitgedund, verdwenen in de kachels van hen die het ingepikt hadden. Ook de tribunes van baan 6 en alle banken waren verdwenen, evenals een flink stuk van de vloer van de zolder. De schade was 8.885 gulden en meteen werd een claim ingediend bij de Schade Enquête Commissie. Dit jaar werd weer meegedaan aan de competitie met zes teams en werd zelfs weer een Open A en B Toernooi gehouden. Op 31 december telde de H.L.T.C. 153 leden. Dit jaar verschenen voor de eerste keer de Melkhuisje Mededelingen, de voorloper van het latere clubblad. In 1947 speelde het eerste team weer in de Hoofdklasse.Vier ballenjongens stonden ter beschikking van de eerste twee competitieteams. De financiële situatie bleef ongunstig omdat de uitkering van de oorlogsschade uitbleef en uiterst onzeker was De penningmeester vreesde zelfs dat opnieuw een faillissement en ontbinding van de vereniging dreigde. Ook nu weer moest een bedelbrief aan het eind van het jaar enig soelaas bieden.

Er werd nu een formele Ballotage Commissie benoemd. Uit deze jaren dateren de ‘clubberichten’, de voorlopers van het latere ‘echte Clubblad’. Van Philips kwam in 1948 een offerte binnen voor het aanleggen van een natriumverlichting op baan 6 voor ruim 2.000 gulden. Dat werd te duur geacht. Op 2 juli 1949 werd de van de K.N.L.T.B. ontvangen Bondsvlag officieel gehesen op ons park. Op 9 juli defileerde een afvaardiging van de H.L.T.C. trots met de nieuwe vlag op Paleis Soestdijk ter gelegenheid van het koperen huwelijksfeest van Koninklijk echtpaar. Het clubblad heette nu Nieuws van ’t Melkhuisje. In 1951 werd besloten om aan de seniores geen ballen van de club meer ter beschikking te stellen. De driehoek achter banen 1, 2 en 3 werd helaas zonder ons medeweten verkocht namens erelid mevrouw Pont, hoewel de H.L.T.C. een (mondelinge) optie had. Ook het pand Bussumergrintweg 52 werd verkocht, hoewel pogingen waren ondernomen door de H.L.T.C. om het pand zelf aan te kopen. De in 1952 op onze banen gespeelde landenwedstrijd Nederland-Frankrijk voor dames werd voor toeschouwers en speelsters een succes, voor de club aanzienlijk minder omdat de K.N.L.T.B. haar aanvankelijke financiële toezeggingen niet gestand deed.


1955 In 1953 werd geen juniorenteam meer ingeschreven in de competitie omdat men het onjuist vond dat “4 junioren op zaterdagmiddag één baan geheel bezetten”! En dit jaar werd voor het eerst een formele ‘Najaarsledenvergadering’ gehouden. En parkeren van auto’s op het terrein werd niet meer toegestaan. Met het komende lustrum in het vooruitzicht werd in 1954 een bijdrage van vijf gulden van alle leden voor het Jubileumfonds ingevoerd. Een enthousiaste redactiegroep tikte, stencilde en vouwde het clubblad en maakte de edities elke keer weer verzendklaar.Wel was er de nodige discussie over het gebruik van de juiste spelling. Tot een verbod op het gebruik van de oude spelling kwam het echter niet.

1955-1964

In het lustrumjaar 1955 werden ongelooflijk veel sportieve en feestelijke activiteiten ontplooid. Op 4 september van dit jaar werd het eerste Besturentoernooi gehouden en werd gestreden om de door Hoogerheide uitgeloofde wisselbeker. De voorzitter memoreerde in zijn toespraak tijdens de Voorjaars Ledenvergadering van 1957 enige memorabele punten: moeten we op ons park blijven of uitzien naar een andere locatie en hoe om te gaan met de uitstaande obligatieleningen. Deze onderwerpen zouden nog jarenlang op de agenda blijven staan. Tevens werd er gesproken over de vorming van een Bouwfonds H.L.T.C., hetgeen resulteerde in de vorming van een commissie, niet te verwarren met de Restauratie Commissie die zich bezig hield met de afwikkeling van de uitstaande obligaties.

Voor het eerst in de geschiedenis bereikte de H.L.T.C. het aantal van 400 leden. De H.L.T.C. werd eigenaar van een dienstwoning voor haar groundsman, Kees Okx, het pand Witte Kruislaan 3. Het jaarlijkse Open A-B Toernooi werd gehouden van 31 juli tot en met 4 augustus. Later zou dit toernooi officieel als eerste van het grote ’Internationale Melkhuisje Tournooi’ aangemerkt worden. De winnaar was Lasly Legenstein die 50 jaar later (!) nog eens zou terugkeren op ’t Melkhuisje tijdens een demonstratiewedstrijd van oud- toernooiwinnaars. Het bestuur van de H.L.T.C. werd in 1959 samengesteld uit uitsluitend heren, hetgeen zeer tegen de zin was van vele leden. Voor noodzakelijke reparaties aan het clubhuis werd een hoofdelijke omslag van 10 gulden per seniorlid geheven om hieruit een zogenaamd Vernieuwingsfonds te vormen waaruit de meest noodzakelijke reparaties aan het clubhuis konden worden bekostigd. De hypotheek op baan 6 werd door mejuffrouw Pont teruggebracht van 6.000 naar 4.000 gulden door een schenking van 2.000 gulden (waarover wel successierechten betaald moesten worden). Ook dit jaar werden weer leden geroyeerd wegens wanbetaling. Tijdens de Ledenvergadering van 10 maart 1960 ontstond er zo’n ophef over kandidaatstellingen dat een tweede vergadering uitgeschreven moest worden om tot duidelijkheid te komen. Het echtpaar Okx diende per 15 september zijn ontslag in, waardoor de banen de rest van het seizoen door de eigen leden onderhouden moesten worden en de bar door vrijwilligers gerund moest worden. Op 22 oktober 1960 werd het 65-jarig jubileum van de H.L.T.C. gevierd, tezamen met het 25-jarig voorzitterschap van 120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje

12

Jan Versluis: ’s middags een autorally gevolgd door een borrel en een ’aangekleed diner‘ in het Palace Hotel. In dit jaar trad Jan Mulder aan als voorzitter. Hij zou het Internationaal Tournooi groot maken. In de herfst werd voor het eerst in H.L.T.C. verband een begin gemaakt met overdekt tennis in de Expo-hal. Dit jaar kwam ook het nieuwe oefenmuurtje, systeem Cramwinckel, gereed. Piet van Eysden werd in 1961 Nationaal Nederlands Kampioen. Met de actie ’Alles in één klap‘ van Jan Mulder lukte het om de grote uitstaande obligatielening totaal af te lossen, waarmee het park weer geheel eigendom van de vereniging was geworden (behoudens een kleine hypotheek op baan 6). Voorstellen werden gedaan voor de oprichting van een Bouwen Reservefonds.

1970 Het Internationaal Toernooi trok steeds betere spelers en speelsters aan.Winnaar in 1962 Herensingle was de Australiër Rod Laver (tweemaal Golden Grand Slam), die voor een draagbare radio als hoofdprijs naar Hilversum was gekomen, en winnares Damessingle de gracieuze Braziliaanse Maria Bueno, veelvuldig Grand Slam winnares. Dit jaar werd door de KNLTB de titel ’International Championships of the Netherlands’ aan het toernooi toegekend.Ter verdere leniging van de toch nog wel steeds zorgelijke financiële toestand van de club werd de actie ‘Vuurwerk’ opgezet. Leden werden verzocht de speciaal ontworpen H.L.T.C. doosjes te verkopen die hun waren toegestuurd. De uiteindelijke opbrengst was ongeveer 12.500 gulden, hetgeen geheel ten goede kwam aan het Bouwfonds voor een nieuw clubhuis. In 1963 werd voor junioren een ledenstop ingevoerd. Het aantal leden in 1964 was 365. Op de KNLTB ranglijst van grootste verenigingen nam de H.L.T.C. nu de 29e plaats in. Het Internationaal Toernooi was weer een groot succes, vooral bij de dames Margaret Smith en Maria Bueno die een Wimbledon revanchewedstrijd streden, dit keer gewonnen door Margaret Smith. In juni werd een tenniskanon aangeschaft waarvoor veel animo bleek te bestaan. De animo voor ‘winteractiviteiten’ nam geleidelijk af.

op, waarvan het grootste deel echter opgevangen werd door bijdragen van de gemeente Hilversum en de K.N.L.T.B. Voor een mogelijk samengaan van de Hilversumsche Mixed Hockey Club met de H.L.T.C. en samen naar een nieuwe locatie te verhuizen, werd goedergewoonte een commissie benoemd. De H.L.T.C. telde in 1966 233 senioren en 147 junioren en bovendien 210 donateurs. Op de lijst van grootste 50 verenigingen zakte de club naar plaats 43. Er waren veel interne bestuurlijke problemen en kennelijk (mede) als gevolg daarvan werd op 9 juli de Raad van Advies (zes leden) geïnstalleerd in Sociëteit De Unie.Tom Okker won dit jaar ’ons‘ Internationaal Toernooi. Vanwege de steeds hogere spelerskosten en het ontbreken van voldoende financiën daarvoor werd er in 1967 geen Internationaal Toernooi gehouden. Op 8 april werd tijdens een geanimeerde receptie de opening van het vernieuwde

1965-1974

Het 70-jarig jubileum van de H.L.T.C. werd in 1965 groots gevierd met onder andere een Olympisch Festijn in het Hof van Holland en op 2e Paasdag een festijn voor de jeugd in kleding uit de begindagen van de tennissport. Het Internationaal Toernooi leverde een financieel verlies

clubhuis gevierd. En ook dit jaar waren in de winterperiode de damesbridge-middagen weer iedere laatste donderdag van de maand. En er werd weer eens een commissie benoemd, nu ter voorbereiding van nieuwe Statuten en Huishoudelijk Reglement. In 1968 keerde het 1e Competitieteam weer terug in de Hoofdklasse A en was er weer een Internationaal Toernooi, inclusief feestavond aangeboden door de Heineken Brouwerij. Het baantje aan de Doodweg werd gehuurd als extra trainingsmogelijkheid voor de betere spelers. De nieuwe Statuten werden dit jaar Koninklijk goedgekeurd. De winteractiviteiten omvatten naast een Sinterklaasavond en een Nieuwjaarsborrel ook weer een auto-rally. In 1969 behoorde de H.L.T.C. niet langer meer bij de 50 grootste verenigingen van ons land. In januari 1970 werd het pand Bussumergrintweg 56 aangekocht. Het 75-jarig jubileum van de H.L.T.C. werd groots gevierd met een geweldig festijn op oudjaarsavond 28 februari in de zalen van Societeit De Unie, waar de meeste leden gekostumeerd verschenen. Trainer Nienaber werd hartelijk bedankt voor zijn 35-jarig trainerschap en bood bij die gelegenheid de Nienaber Wisselbeker aan voor de beste prestaties in de zondagcompetitie. Het werk aan het park kwam te rusten op de schouders van de heer Verwoerd. Het Internationaal Toernooi, voorzien van het boeiende verslag van Willem Duys, kreeg extra cachet door de aanwezigheid van Prinses Beatrix en Prins Claus op de finaledag. De familie Homringhausen trad in 1971 aan om banen en bar te gaan verzorgen en betrok het pand Bussumergrintweg 56. Het Internationaal Toernooi kende


1984 een magere bezetting, maar vermeldenswaard is wel de overwinning bij de dames van de Australische Evonne Goolagong, veelvuldig winnares van Grand Slams in die jaren. Het clubblad kende een moeilijk jaar omdat het bestuur verzuimd had te zorgen voor een nieuwe redactie. Het blad werd zelfs enige malen gemaakt door Hans Hillen die noch lid, noch donateur was. Het stencilen moest ook nog uitbesteed worden. In 1973 werd de Jeugdcommissie opgeheven. Per evenement werd assistentie gevraagd van jongere seniorleden. De ’Open Haard Commissie’ organiseerde in het voorjaar weer enige geslaagde evenementen. Het terrein achter baan 6 werd gedeeltelijk afgegraven en voorzien van een grasmat om plaats te bieden aan een tribune tijdens het Internationaal Toernooi met dit jaar een dubbele Nederlandse overwinning door Tom Okker en Betty Stöve. Voor het eerst vond betaling plaats aan de spelers van het 1e competitieteam. Daartoe werd een Spelers- en Trainersfonds opgericht.

1975-1984 Het 80-jarig bestaan van de H.L.T.C. werd in 1975 sober gevierd met een onderling toernooi en een feestavond op 29 maart. Het hekwerk van banen 4 en 5 werd ten dele vernieuwd en de waterleidingbuizen werden vervangen, daar ze “na 50-60 jaar min of min dichtgegroeid waren”. Totale kosten 18.000 gulden. Voor het eerst was er geen Internationaal Toernooi meer voor de dames. Rumoer was er over de inhoud van het clubblad. De voorzitter vond dat de clubkrant diende tot bevordering van de belangen van de club en dat de rubriek Tante Kaatje deze belangen schaadde. De redactie weigerde dan ook in de najaarsvergadering het cadeau bij hun afscheid. In 1976 was er het nodige rumoer over het Spelers- en Trainingsfonds, het voor-

Het jaar 1974 was belangrijk voor het tennis, immers, de K.N.L.T.B. bestond 75 jaar. Herma Scholze was secretaresse van de Jubileum Commissie. In verband met dit jubileum werd aan voorzitter Jan Mulder, als organisator van de Internationale Kampioenschappen van Nederland, het Bondsonderscheidingsteken uitgereikt.

Het clubhuis werd in 1977 voorzien van vaste vloerbedekking en van buiten geheel geschilderd. Met de verbouwing van de sanitaire voorzieningen werd in september begonnen. En er werd alweer een nieuw tenniskanon aangeschaft. Na enige turbulente jaren was er in 1978 een grotendeels nieuw bestuur aangetreden met de heer Martens als voorzitter. Het prijzengeld van het Internationaal Toernooi moest, noodgedwongen, verhoogd worden tot 75.000 dollar. Het aantal leden was eind 1979 gestegen tot 514, hetgeen een ledenstop noodzakelijk maakte. Op 14 mei 1980 werd met een Open Huis de afronding van de verbouwing van het clubhuis feestelijk gevierd en de nieuwe tennis-squashhal, vernoemd naar erelid Mr. H.B.F.J.A. Peters, officieel door zijn twee aanwezige dochters in gebruik genomen.

Wegens een bijzonder verdienstelijk lidmaatschap van de Bond ontvingen Herma Scholze, Piet van Eysden en de heer Peters (jarenlang trainer van onze selecties) de Zilveren Tulp. In de najaarsvergadering werd Herma Scholze ook nog benoemd tot erelid van de H.L.T.C. Guilermo Vilas was de onbetwiste winnaar van het Internationaal Toernooi.

De ALV op 12 maart 1981 duurde slechts 1 uur en 25 minuten, waarschijnlijk een record. De heer Toet ontving van de KNLTB de Zilveren Bondsspeld voor zijn vele werk voor het District. Voorzitter 120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje

14

stel van de Wedstrijdcommissie om het eerste team uit de Eredivisie terug te trekken, het niet plaatsen van bepaalde stukjes in het clubblad, kandidaatstelling voor het voorzitterschap. Dit alles wees op grote onvrede bij een groep leden, vooral de jongere, betere spelers. In de loop van het jaar leken alle problemen zich vanzelf op te lossen. Er was zelfs een toename van het ledental van zo’n 20%. Otto Blom, die in het voorjaar tot bestuur was toegetreden gaf uit allerlei onvrede aan het eind van het jaar zijn functie weer op.

1988 Tjalko Martens legde plotseling zijn bestuursfunctie neer. Tijdens het seizoen ontving de penningmeester een bedrag van een aantal leden dat bestemd was voor een bord Vrienden van het Melkhuisje. In 1982 kostte het vernieuwen van banen 1, 2, 3 en 6 60.000 gulden. Er werd toch weer een oplossing gevonden voor het voortbestaan van de Raad van Advies. De finale van het 25e Internationaal Toernooi werd bezocht door minister-president Van Agt. Balasz Taroczy won voor de zesde en laatste maal dit evenement. Tijdens het toernooi overleed Jan Mulder, de man die het toernooi groot gemaakt had. Op 8 december 1983 werd de Stichting Internationaal Toernooi het Melkhuisje opgericht. De meerderheid van de bestuursleden was (betsuurs)lid van de H.L.T.C. Bovendien benoemde het bestuur van de H.L.T.C. de overige bestuursleden. Dit alles met het doel de eventuele financiële risico’s van het toernooi voor de vereniging te beperken en

anderzijds fiscale voordelen te behalen uit de opbrengsten van het toernooi en tegemoet te komen aan de stijgende eisen van de internationale tennisgemeenschap. Christiaan Feenstra werd in 1984 Europees Jeugdkampioen en ontving daarvoor de Nienaber Beker. In het najaar werd besloten het beheer van de bar in eigen handen te nemen. Ter voor-

van de H.L.T.C. Op de finaledag van het Internationaal Toernooi, voor het eerst met een prijzengeld van 100.000 dollar, maakten twee parachutisten een buitengewoon ongelukkige landing op het Centrecourt. In 1987 werd het Internationaal Toernooi, inmiddels met een prijzengeld van

Onder baan 6 werd een drainagesysteem aangelegd dat nooit zichtbaar gefunctioneerd heeft. bereiding op het Lustrum 1985 werd een commissie samengesteld. Alle leden dienden 25 gulden bij te dragen aan de kosten van dit lustrum. Dit jaar werd het afhangsysteem met pasjes ingevoerd.

1985-1994

Voor het Lustrum 1985, met als hoogtepunt een Jubileum Feestavond met cabaret en slotbal in de Dobber te Kortenhoef, werd een speciale krant uitgegeven met een schat aan historische gegevens

150.000 dollar, dan toch op het uiteindelijk vernieuwde Centrecourt gespeeld. Goed voor de club, want het toernooi was een bron van inkomsten. Middenin het toernooi gaf groundsman Gijs van Harskamp er de brui aan en zodoende stond de baancommissaris er met een onervaren hulpje alleen voor. Gelukkig was Harry Homringhausen graag bereid terug te keren als groundsman. Mevrouw Landmeter nam de zorg voor de bar over. In de Najaarsledenvergadering werd een motie van wantrouwen tegen het bestuur weggestemd. Op zondagmiddagen was er gedurende de winter muziek in het clubhuis,The Milkhouse Band. In 1988 degradeerde het 1e Competitieteam naar de Hoofdklasse. Chris Feenstra werd in 1989 voor de tweede keer Nederlands Kampioen. De toss op de maandagavond was een groot succes. De finale van het Internationaal Toernooi werd pas op maandagochtend afgespeeld vanwege enorme regenval op zondagmiddag. Trainings- en competitiekosten werden nog steeds voor een groot deel gedekt door ontvangsten van de Stichting. En het ballenkanon was kapot.


1985 De Sponsorcommissie functioneerde in 1990 maar kort, gehinderd door tegenstrijdige belangen met het Internationaal Toernooi. Het gat in de begroting daardoor werd gedekt vanuit de Stichting. Onder baan 6 werd een drainagesysteem aangelegd (10.000 gulden) dat echter nooit zichtbaar gefunctioneerd heeft. Het 95-jarig bestaan van de club werd zeer bescheiden gevierd. En een voorstel om niet te roken tijdens de ledenvergaderingen werd aangenomen. In 1991 zorgde de combinatie jeugdcommissie/trainster voor zo’n toeloop van jeugd dat een ledenstop moest worden ingesteld. De ’zondagochtend-ontbijten‘ voor de competitiespelers waren een gouden vondst. Als nieuwe groundsman trad Matthias Maiwald aan. Voor de viering van het 100-jarig bestaan van de H.L.T.C. werd in 1992 alvast een Lustrum Commissie ingesteld. De financiële risico’s voor het handhaven van het Internationaal Toernooi werden steeds groter ingeschat, omdat dit ook gevolgen zou kunnen hebben voor de afdrachten van de Stichting aan de vereniging. De eerste Ladies Day was in 1993 en het

seizoen werd afgesloten met het Kruikentoernooi, het opmaken van de laatste voorraden van de BarCie. Dit jaar startte de KNLTB een donderdag-damesdubbelcompetitie waaraan door de H.L.T.C. met één team werd meegedaan. De nieuw ingestelde Bouwcommissie had architect en clublid Van Hemert opdracht gegeven voor het vervaardigen van een voorlopig plan voor een nieuw clubhuis. Voorlopige schatting van de kosten zonder ATP voorzieningen en met verkoop

Onder baan 6 werd een drainagesysteem aangelegd (10.000 gulden) dat echter nooit zichtbaar gefunctioneerd heeft. van het pand Bussumergrintweg 56 was 620.000 gulden exclusief BTW. Renovatie van het oude clubhuis zou 380.000 gulden gekost hebben, eveneens exclusief BTW. Eind 1993 werd bekend dat in 1994 het Internationaal Toernooi voor het laatst op ‘t Melkhuisje gespeeld zou worden!

dient te worden. Door de verplaatsing van het Internationaal Toernooi naar Amsterdam werd met Piet van Eijsden Sportmanagement gesproken over overdracht van de toernooirechten. Dat resulteerde in een opbrengst van 434.000 gulden, hetgeen geheel ten goede kwam aan het Bouwfonds.

In 1994 was de financiering voor het nieuwe clubhuis sluitend en eind van het

Het woonhuis werd verkocht voor 267.500 gulden. Het afsluiten van een hypotheek werd daarom niet meer nodig geacht. De aanbestedingen van diverse aannemers bleken echter substantieel hoger uit te komen dan de begroting van de architect. Het bestuur werd uiteindelijk gemachtigd tot een investering van 682.000 gulden (inclusief BTW). Om BTW voordelen te behalen werd de Stichting Het Melkhuisje opgericht, waaraan het economisch eigendom van de vereniging werd overgedragen. De vordering van 65.027 gulden van de vereniging op de Stichting Internationaal Toernooi Het Melkhuisje werd voor 1 (één) gulden verkocht aan Piet van Eijsden.


jaar werd het bestaande clubhuis afgebroken. Het Bestuur werd gemachtigd een hypotheek van 350.000 gulden te sluiten voor de investering in het nieuwe clubhuis. Het wedstrijdtennis kon ook dit jaar weer aanzienlijk niet geheel door sponsorinkomsten gedekt worden. De winnaar van het laatste Internationaal Toernooi, Karl Novacek, werd door de voorzitter spontaan tot erelid benoemd, hetgeen conform de statuten nog steeds door de ledenvergadering bekrachtigd

1995 1995 - 2004 Op 1 maart van het lustrumjaar 1995 werd de eerste steen gelegd voor het nieuwe clubhuis.Tijdens de bouw vonden de horeca-activiteiten plaats vanuit een tent bij het centrecourt. De adviezen van de interieurcommissie voor de inrichting van het clubhuis werden meestal genegeerd. De officiële opening van het nieuwe gebouw was op 19 mei met een grote receptie, waar de KNLTB de club een nieuwe Bondsvlag cadeau deed. Uiteindelijk was de totale investering in het nieuwe clubhuis 760.212 gulden. De overschrijding van de begroting noopte tot een kredietfaciliteit bij Van Lanschot van 150.000 gulden.Voor de financiering van de BTW werd nog een extra krediet aangevraagd van 85.000 gulden. Op 28 mei werd tijdens het slotfeest van de competitie het boek 100 jaar Tennishistorie uitgereikt. Hoogtepunten van de lustrumviering waren onder andere een jubileumloterij, een Ladies- en Men’s Day in nostalgische Engelse stijl, een jubileum-slotfeest voor de jeugd en een jubileum-slotbal voor de senioren op kasteel de Hooge Vuursche, uiteraard ook weer met een cabaret. Dit jaar werd het wedstrijdtennis geheel uit sponsorgelden gefinancierd en de bar in eigen beheer genomen.

omdat het aantal vrijwillige bardiensten sterk was tegen gevallen. De conceptbegroting voor 1997 begon voor het eerst na vele goede jaren zorgelijke vormen aan te nemen. In 1997 werd met een statutenwijziging de naam van de vereniging gewijzigd in Hilversumsche Lawn Tennis Club ’t Melkhuisje. De KNLTB introduceerde een computerprogramma voor de ledenadministratie, hetgeen de nodige problemen met zich meebracht voor secretaris en penningmeester. Na enige jaren zonder open toernooi gezeten te hebben, besloot een aantal enthousiaste jongere leden een nieuw toernooi op te zetten, het Melkhuisje Open B, C en D toernooi. Rick Blom was de eerste winnaar bij de heren. Gezien de moeilijke financiële situatie werden niet meer alle trai-

ningskosten voor 100% door de club gesubsidieerd. Het ‘ballotage-instituut’ was weer eens onderwerp van discussie.Verschillende bestuursleden legden om hun moverende redenen hun functie neer. Pieter Pastor verzorgde prachtige nieuwe bloembakken op de terrassen. Op bestuurlijk niveau was 1998 een heftig jaar. Tijdens de Buitengewone Ledenvergadering van 13 januari werden de door een ’Commissie van wijze mensen‘ aangedragen personen benoemd in het bestuur. Hoofdpunt van de Buitengewone Ledenvergadering van 23 juni was de toelating van een kandidaat-lid. Emoties liepen hoog op omdat de procedures niet geheel zorgvuldig waren verlopen en sommige betrokkenen zich beschadigd voelden. Uiteindelijk werd het kandidaatlid aangenomen en werden de gelederen toch weer gesloten. Het tennismuurtje werd nu in de squashhal gesitueerd. Daarvoor waren 700 blokken nodig die de leden voor 10 gulden per stuk konden ’kopen‘ waarna ze met hun handtekening ingemetseld konden worden. Er werd dit jaar tweemaal ingebroken wat reden was om een alarmsysteem te gaan installeren. Het jaar werd afgesloten met een negatief exploitatiesaldo. In 1999 ging een tweede Open Melkhuisje Toernooi van start, nu voor de iets ouderen en uitsluitend dubbels. Inmiddels rustten er op het onroerend goed drie hypotheken. Het Huishoudelijk Reglement werd aangepast waarmee de Ballotage Commissie officieel werd opgeheven.

De Sponsorcommissie nam in 1996 het initiatief tot de vorming van ’De Club van Honderd‘ om tot fondswerving voor de competitie te komen. De Stichting ’Het Melkhuisje’ werd op 23 december opgeheven. Niet voordat alle gebreken aan het nieuwe gebouw (o.a. stank in het halletje) waren opgelost, zou een tweede oplevering plaatsvinden. De Barcommissie pleitte voor een verplichte bardienst

Chris Feenstra werd in 2000 het eerste Lid van Verdienste van onze vereniging. In een nieuw beleidsplan werden nu vijf pijlers voor de club genoemd: betaald wedstrijdtennis, competitietennis, jeugdten120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje 17

2007 nis, recreatie en toernooien. Het 105jarig bestaan van de club werd sober gevierd, maar wel met een Ladies Day en een reünie van oud Melkhuisje topspelers tijdens het 35+ Dubbeltoernooi. In 2001 werd het voorstel voor een PreRolland Garros Toernooi op de banen van ’t Melkhuisje niet door de Ledenvergadering gehonoreerd. De discussies hierover leidden zelfs tot de vorming van de Juridische Commissie. Ook plannen voor een blaashal op ons park haalden het niet. Wel werden de eerste plannen voor een website voorzichtig omarmd. En ook werd dit jaar voor het eerst het Melkhuisje Golfkampioenschap gehouden.Voor het eerst werd dit jaar een Algemene Jeugdleden Vergadering gehouden, waar 16 jeugdleden aanwezig waren. Hun grootste wens was een keer te mogen kamperen op het terrein van de club tijdens een toernooi.

De financiële positie van de club maakte in 2002 strategische keuzes noodzakelijk. In mei nam een aantal leden deel aan de ’Strategic Clinic‘ waaruit vele voorstellen werden geformuleerd. Het plan voor baanverlichting werd nu terdege aangepakt en, mede door vrijwillige bijdragen, was er al behoorlijk geld voor het pro ject in kas. Maar ideeën voor een zwembad onder baan 6 en fitness en sauna faciliteiten onder banen 4 en 5 werden afgeblazen. In augustus werd een nieuwe Sponsorcommissie samengesteld. Wel was in dit jaar een eerste aanzet van de Friday Family Fun. Tachtig leden werden lid van de nieuw opgerichte Vrienden van het Melkhuisje. Steeds meer leden kochten hun verplichte bardienst af. De vergunningaanvraag voor baanverlichting werd op 16 mei 2003 ingediend. Voor het eerst werd een IVA (Instructie

Verantwoord Alcoholgebruik) georganiseerd. In 2004 werd een derde Open Toernooi georganiseerd, het Melkhuisje Open Jeugd Toernooi. De Melkhuisje website begon dit jaar vorm te krijgen en het eerst werd automatische incasso ingevoerd voor contributies, barafkoop en trainingen.

2005 - 2014

Begin 2005 was het ledental 520. Op 6 maart vond eindelijk de trekking plaats van de door de Sponsorcommissie georganiseerd loterij. De hoofdprijs, een KIA auto, viel niet, evenmin als de andere prijzen! In 2005 werd een bron geslagen voor de baansproeï-installatie, een ontruimingsalarm aangelegd (eis van de brandweer) en een nieuwe telefooninstallatie geïnstalleerd, alles ruim binnen budget. Dit jaar werd er weer Eredivisie Competitie gespeeld met als grote trekpleister Brenda Schultz, die helaas weinig partijen wist te winnen. In de Buitengewone Ledenvergadering van 5 april 2006 werden de nieuwe Statuten goedgekeurd en in de Najaarsledenvergadering het nieuwe Huishoudelijk Reglement. Trainer Paul van der Knaap nam, tot spijt van een groot aantal leden, afscheid van ’t Melkhuisje. De startleeftijd voor guppen werd veranderd naar zes jaar. De procedures rond de baanverlichting richtten zich nu meer op het vinden van beschermde vleermuissoorten. Op 24 mei werden de lichtmasten uiteindelijk geplaatst, maar een schorsingsverzoek van de omwonenden resulteerde er in dat de lampen niet gebruikt mochten worden.


2013 Eindelijk kon na vijf lange jaren juridisch touwtrekken op 17 maart 2007 de baanverlichting officieel in gebruik genomen worden. In de competitie speelden inmiddels 17 seniorenteams en 7 jeugdteams. Een hoogtepunt dit jaar was het Melkhuisje Revisited, waar vier oud-winnaars van het Internationaal Toernooi nog eens de rackets met elkaar kruisten. Dit evenement ter gelegenheid van het

Nieuw in 2008 was het Charity Diner, georganiseerd door enthousiaste damesleden, waarvan de opbrengst ten goede kwam aan een goed doel. In 2009 werd begonnen worden met de grote verbouwing van het clubhuis. Niet minder dan 40 teams deden mee aan de competitie. Plotseling was er dit jaar ineens een geheel vernieuwde website en ook het Melkhuisje logo bleek aangepast

Plotseling was er dit jaar ineens een geheel vernieuwde website en ook het Melkhuisje logo bleek aangepast te zijn. 50-jarig bestaan van het toernooi leverde ’t Melkhuisje veel publiciteit op. Tijdens het Gala enkele dagen later werd de officiële, originele wisselbeker met alle 49 winnaars van het toernooi aan het bestuur overhandigd. In de najaarsvergadering werden plannen voor renovatie en aanpassing van het clubhuis, inclusief kostenplaatjes, tijdens een tumultueuze stemming, waarvan de rechtsgeldigheid tot op de dag van vandaag onderwerp van gesprek is, geaccepteerd. En weer zag een nieuwe commissie het levenslicht, De Archiefcommissie. In een brief van 2008, ondertekend door zo’n 50 leden, werd het bestuur nog eens gevraagd de verbouwingsplannen te evalueren, meer te luisteren naar de echte wensen van de leden en vooral veel geld te besparen. Ook dit leidde weer tot felle discussies in de Najaarsledenvergadering, maar daar werden alle voorstellen toch goedgekeurd. De 35+ Toernooicommissie gaf na afloop van haar 10e toernooi het stokje over aan een geheel nieuwe commissie.

te zijn. Op 11 september brak er brand uit in de meterkast, hetgeen tot enorme stress leidde bij de Charity Commissie die hun diner de volgende avond hadden gepland. Uiteindelijk kwam alles toch goed dank zij de hulp van velen.

klaarde de penningmeester dat de financiële positie van ’t Melkhuisje allesbehalve rooskleurig was. Op 12 december werd het archief van ’t Melkhuisje van 1895 tot en met 2000 formeel overgedragen aan het Streekarchief Gooi- en Eemland. Op 3 februari 2013 vond het eerste klassieke winterconcert plaats in ’t Melkhuisje, geïnitieerd door Jaap Sytsma. Een demonstratiewedstrijd van Haarhuis-Eltingh tegen Feenstra-Koopman tijdens het 35+ Dubbeltoernooi op 14 juni was een groot succes. Plannen voor een minibaan en oefenkooi voor de jeugd haalden het niet. Het ledental was in 2014 inmiddels gedaald tot zo’n 380. Rond het vertrek van groundsman Maiwald, en de manier waarop, leek een tweespalt in de vereniging te ontstaan. Uiteindelijk kon toch met Matthias een bevredigende regeling getroffen worden die ook voor de leden accepta-

Begin 2010 werd de laatste hand gelegd aan de verbouwing. Het 115-jarig bestaan van de vereniging werd op 6 maart gevierd met een drukbezochte receptie waar bijna 300 leden en oud-leden de onthulling door erelid Herma Scholze bijwoonden van het door de leden geschilderde portret van het Meisje van Vermeer. Vanwege onvrede met de tennislessen zegden veel leden hun lidmaatschap op. In 2011 werd een Jeugdbestuur geformeerd. Het clubblad werd teruggebracht van zes naar vier uitgaven per jaar, maar de kwaliteit bleef ongeëvenaard hoog. In juli werd eindelijk een veranda gebouwd, een grote wens van veel leden. In de Najaarsvergadering van 2012 ver120 jaar H.L.T.C. ‘t Melkhuisje 19

2010 bel was. Hulp daarbij kwam ook van bijdragen van leden via de nieuw opgerichte Stichting Vrienden van ’t Melkhuisje. Op 22 maart nam Matthias waardig afscheid van ’t Melkhuisje met een zeer druk bezochte receptie. Op 22 juni werd met succes de eerste Clinic met Diner geïntroduceerd. En ook dit jaar werd weer eens een Strategiegroep samengesteld om na te denken hoe de toekomst van ’t Melkhuisje er uit zou moeten komen te zien.

2015

club heeft afgespeeld. Er is natuurlijk nog zoveel meer te vertellen, maar daar is de beschikbare ruimte niet groot genoeg voor en is dit artikel ook niet voor bedoeld. Wilt u meer weten over een bepaald onderwerp, neem dan contact op met de Archiefcommissie. Het gaat er hier om u te laten zien dat er altijd mensen waren die bereid waren hun club te helpen, ook als de organisatorische, financiële en juridische problemen groot waren. Dat geldt heden ten

dage nog steeds. Ik hoop dat ook u de komende jaren in positieve zin zult bijdragen aan de continuïteit en de hernieuwde groei van een florerend Melkhuisje. De H.L.T.C.Archiefcommissie dankt allen die in het verleden zo zorgvuldig zijn geweest de archieven van de vereniging zo nauwgezet te vullen. Rutger van Versendaal

En dan staan we nu in 2015 aan het begin van een nieuw decennium. Met een grotendeels nieuw bestuur, nieuw enthousiasme en elan in de club en een voorzichtig stijgend ledental lijken de tekenen gunstig. In het voorgaande hebt u een kleine indruk kunnen krijgen van wat er zich in de afgelopen 120 jaar allemaal op onze Fotobijschriften

tre court ‘t Melkhuisje in 1926.

Pagina 5: A. Diemer Kool in actie in 1920. Koninklijk Besluit Goedkeuring 1e Statuten H.L.T.C. 1896.

Pagina 10: De bunker van Blaskowitz.

Pagina 6: (boven) De banen omstreeks 1905. (beneden) De banen omstreeks 1900. Pagina 7: Affiche aankondiging Nederlands Kampioenschap in 1912. Pagina 8: Deelnemers aan de tenniskampioenschappen in 1916. Pagina 9: Finale HD Nationale Kampioenschappen op het cen-

Pagina 11: H.L.T.C. bij defilé op paleis Soestdijk. Pagina 12: Huib Wilton feliciteert het bestuur (Beks,Versluis, Kremer en Cramwinkel) tijdens het jubileum in 1955. Rod Laver (Internationaal Toernooi in 1962). Pagina 13: Het bestuur in 1970 met v.l.n.r. Jan Mulder, Herma Scholze, Carel Kutsch Lojinga en Piet van Eijsden. Tv-verslaggever Willem Duys interviewt Tom Okker (1970). Pagina 14: H.L.T.C. 1 Kampioen

(Pascal Druyts, Chris Feenstra, Maarten Koopman, Monique Margaroli) in 1984. Guillermo Vilas tijdens het Internationale Toernooi in 1975. Pagina 15: Centre court in 1988. Clubhuis in 1989. Pagina 16: De lustrumcommissie in 1985. Bloemen voor kampioenen in de competitie van 1992. Pagina 17: Cabaret tijdens het lustrum in 1995. Trainer Paul van der Knaap. Pagina 18: v.l.n.r. Ladislav Legenstein, Balazs Taroczy, Guillermo Vilas enTom Okker tijdens het


Revisited evenement in 2007. Het oprichten van de lichtmasten in 2006. Pagina 19: Paul Haarhuis en Jacco Eltingh na de demonstratiewedstrijd tegen Maarten Koopman en Chris Feenstra. Groundsman Matthias Maiwald. Pagina 20: Teamcaptain en speler van het eerste herenteam Johan Dijkstra. Jeugdteam in 2015 met v.l.n.r. Samuel Poorterman, Christijan van der Lee, Sebas Feenstra, Mats Feenstra (ontbreekt Freek Loth).

André en Julius Bult

Het zal je getalenteerde kind maar wezen…. De eerste zin van dit verhaal is uiteraard enigszins ironisch bedoeld. Want het is natuurlijk een zegen als een van je kinderen ergens in uitblinkt. Het heeft echter ook schaduwzijden, die de buitenstaander niet meteen ziet. In geval van een sporttalent wordt de uiteindelijke topprestatie bejubeld, maar de weg er naartoe vaak vergeten. André Bult weet er alles van. Hij zucht eens een keer. Eigenlijk is papa Bult trots als een pauw op zoon Julius (11). Die slaat meer dan gewoon tegen een tennisbal en is idolaat van de sport. Als je het ventje bezig ziet op de tennisbaan, bekruipt je het gevoel om ‘ooohhh’ en ‘aaahhh’ te roepen. Hij heeft nu al de slagen van een volwassen vent en vader André beseft dat maar al te goed. Zelf een verdienstelijk competitiespeler ziet hij de tenniskwaliteiten en -capaciteiten van een van zijn drie kinderen, maar daarin schuilt ook meteen het probleem. Hoe kan ik zijn talent tot volle ontplooiing laten komen zonder dat mijn andere kinderen erbij inschieten? Want er vol voor gaan betekent opofferingen in tijd maar ook in financiële zin. En daarbij komt dat het eindresultaat ongewis is. Ons bestuurslid met wedstrijdtennis in de portefeuille is intussen bijna dagelijks met Julius en tennis bezig. ‘Hij speelt competitie bij ’t Melkhuisje en krijgt hier drie keer in de week training van Jeroen van de Heuvel. Daarnaast traint hij ook twee uur per week bij de tennisschool van René Gorter op het Tulip Tenniscentrum. En dan moet je ook al aan fitnessen conditietraining gaan denken. Daarbij komen de toernooien, die hij afwerkt, en zijn voetbal. Want tegen die voetbal kan hij ook behoorlijk goed trap-

Zo vader, zo zoon door Jon Visbeen

pen. Dat slokt dus heel veel tijd op en financieel is het ook een forse aderlating.’ Een tennisopleiding van een talent kost veel geld. Tjerk Bogtstra, beheerde van BK Tennisacademie in Doorn, rekende eens uit, dat een talentvolle zoon of

gaan trainen en spelen. Dan ga je kijken wat de mogelijkheden zijn bij de bond. Die kiest alleen de allerbeste jeugd. Je polst grote tennisacademies en kijkt wat een opleiding daar kost. Dat is dan best even slikken. Je zoekt een school, die meedenkt met sporttalenten, want Julius gaat dit jaar naar de middelbare school. Dan kom je bij het Comenius college terecht, maar wil je faciliteiten krijgen dan moet Julius bij wijze van spreken de allerbeste zijn in zijn leeftijdscategorie.We hebben gekozen voor het Alberdingk Thijm college. Dat is geen zogeheten LOOT-school, maar ze willen ons waar mogelijk tegemoet komen.’

Er vol voor gaan betekent opofferingen in tijd, maar ook in financiële zin. En daarbij komt dat het eindresultaat ongewis is ...

dochter van zijn achtste tot zijn achttiende aan opleiding 100.000 euro kost. Je hoeft niet puissant rijk te zijn om je zoon of dochter te kunnen ondersteunen, maar je moet het wel even hebben liggen. ‘Wil hij beter worden dan moeten we verder kijken dan ’t Melkhuisje. Hij moet met de beste jeugd van Nederland

Julius zelf wil niets liever dan tennissen. Het voetballen is na het vorige seizoen op een lager pitje gezet. Hij is bezeten van het tennisspelletje. Op het moment van dit interview was hij de nummer 54 in zijn leeftijdscategorie tot en met 12 jaar. Dubbel- en enkelspelresultaten worden bij elkaar geteld om de ranking van de 21

sinecure. Mijn vrouw en ik doen wat binnen ons vermogen ligt. Julius wil graag proftennisser worden. Als dat niet lukt moet je een plan-B hebben, want het is wel verstandig je maatschappelijk in te dekken voor het geval dat het avontuur

Om hogerop te komen moet hij dus de competitie zoeken buiten onze club.

op een mislukking uitdraait. Maar in dat geval is eredivisie spelen ook mooi.’ Julius begon al op vroege leeftijd met tennis. Op zijn achtste kreeg hij al instroomtraining. Hij was net te oud om daar een seizoen later opnieuw voor in aanmerking te komen. Inmiddels zijn er weinig leeftijdgenootjes, die Julius kunnen bijhouden. Om hogerop te komen moet hij dus de competitie zoeken buiten onze club.

jeugd te bepalen en hij heeft de afgelopen anderhalf jaar grote sprongen gemaakt. ‘Ik vind tennis het leukste wat er is. Als ik even kan ga ik naar de baan. En ’s zondags kijk ik ook weleens naar ons eerste team. Maar het liefst sta ik zelf op de baan’, aldus Bult junior, die een grote fan is van Roger Federer.

22

Hij wil heel graag. Dat weet ook vader André. ‘Als we niet op de tennisbaan zijn dan kijkt hij You Tubefilmpjes over tennis. Vooral naar video’s met Federer. Hij komt pas voor financiële steun in aanmerking als hij bij de top30 van Nederland behoort. Zo ver is het nog niet, dus moeten we alles zelf betalen. Dat is geen

En dat betekent reizen naar toernooien en trainingen. ‘Ik kan maar beter een diesel gaan aanschaffen. Dat loont langzamerhand de moeite, want hoe beter Julius wordt, hoe verder weg je vaak naar toernooien moet. Ik klaag nu wel, maar het is natuurlijk hartstikke leuk. Goed zijn ergens in is fantastisch. Daarmee onderscheid je je van anderen. Al haalt hij de wereldtop niet dan nog heeft hij straks iets om op terug te kijken en bovendien leert hij hoe dan ook mensen kennen. Op de baan, maar ook daar buiten.’

Oudere jongeren

Maanden waren eraan voorafgegaan.Vele vergaderingen waren er gehouden. De verschillende taken waren verdeeld. John van Pomp had een cursus met goed gevolg doorlopen bij de K.N.L.T.B. Trinette Hoofd en John van Pomp waren geïnstrueerd door Thijn Vogel hoe zij het computerschema van het toernooi in de computer moesten opslaan en hoe er mee te werken. Maar toen wij maandagmorgen 8 juni het clubhuis binnenkwamen was het er al aardig bedrijvig. In een gezellig versierd clubhuis was de toernooicommissie druk doende met het inrichten van de wedstrijdtafel.

door Hans Back

Al spoedig druppelden tegen 10 uur de eerste spelers binnen (voor twee wedstrijden) vergezeld door enige aanhang. Zij meldden zich aan de wedstrijdtafel, waar hun spelerspasjes werden gecontroleerd en zij, in afwachting van de aanvang van hun eerste wedstrijd, een bon kregen overhandigd voor een gratis kopje koffie met een overheerlijk stuk appelgebak. Deze geste van de toernooicommissie werd zeer op prijs gesteld. De eerste dag, op een zonovergoten tennispark, werd gekenmerkt door een rustige gezelligheid en leuke partijen. Van de lunch, waarvoor globaal van 12 tot 15 uur de tijd werd gegeven, werd slechts

De commissie van het Open Veteranen Toernooi 2015 met op de voorste rij vlnr Hans Back, Albert Eilander, Trinette Hoofd en John van Pomp. Op de achtersterij vlnr bestuurslid Michel Ham en de commissieleden Kees Brügemann en Wietze Aardema.

door enkele aanwezigen gebruikgemaakt, maar zij, die zich tegoed deden aan een kopje soep en een van de stokbroodjes, waren zeer complimenteus over de producten! De toernooicommissie had zich ten doel gesteld dagelijks op tijd met de wedstrijden klaar te zijn, zodat de commissie van het 25+/45+ toernooi, dat om 17.00 uur met de wedstrijden begon, niet in de wielen zou worden gereden. De laatste wedstrijd in de 60+ van deze dag kwam om 15.45 uur van de baan, dus was wedstrijdleider John van Pomp een tevreden mens en u weet: “als het opperhoofd tevreden is, zijn ook zijn medecommissieleden dat”. Een greep uit de gespeelde wedstrijden: Er viel deze week van diverse partijen met een niveau, dat ik zou willen kenschetsen als “best aardig” te genieten. De “smaakmakers van het toernooi, en dat mag hier best even worden opgemerkt, waren ongetwijfeld de koppels Wim van der Zwaan / Elly Smink in de gemengd dubbel 60+ en Lo Rosenthal / Jan Holdinga in de heren dubbel 60+. Op deze dubbelteams kom ik verder in dit stukje nog wel even terug, maar ook Pieter Pastor en Rutger van Versendaal lieten zien dat zij het tennissen nog niet zijn verleerd en dat zij eigenlijk voor de 70+ -ers, die dit jaar hadden ingeschreven, te sterk waren. Zij haalden flink uit

Marty ‘Turbo’Petersen (links) en Hans ‘Snijbal’ Böhm. 23

weet dat dit koppel ’s morgens ook al een wedstrijd had gespeeld, waardoor zij in de finale kwamen.

dat alleen in hun eerste wedstrijd het moeilijk had, want daarin waren de dames in de beslissende supertiebreak net iets te sterk voor de latere toernooiwinnaars Veronica Erdtsieck en Marjolein Zwiep.

In de dames dubbel 60+ vielen vanaf het begin de dames Erdtsieck en Zwiep op door hun zeer gemotiveerde en degelijke spel en hun enthousiasme, dat zich onder andere uitte in menige keer gehoorde

In de finale heren dubbel 60+ stonden de als eerste geplaatsten Hans Böhm en Marty Petersen tegenover Lo Rosenthal en Jan Holdinga. Ik vertelde u hierboven al dat, met name, dit laatste koppel de

Marijke Shioda (links) en Sylvia van Asbeck, met in het midden John van Pomp sleepten de publieksprijs in de wacht bij het eerste Melkhuisje Open Veteranentoernooi. en kregen dan ook in hun wedstrijden maximaal 3 games tegen. Het was dan ook geen wonder dat wij dit tweetal in de finale tegenkwamen, waarin zij het opnamen tegen John van Pomp en Bert Kremer. Ja, u leest het goed: dit was een volledige Melkhuisjes finale. John en Bert deden hun uiterste best, maar Pieter en Rutger straalden zo een rust uit en oefenden flinke druk uit op hun tegenstanders dat deze in het geheel niet in hun, normaal gesproken toch redelijke, spel kwamen. Uitslag: 6-0; 6-2! In het gemengd dubbel 60+ werd de finale gespeeld tussen, de reeds genoemde, Elly Smink en Wim van der Zwaan aan de ene en Denise Ertner en Wim van der Laak aan de andere zijde. Een zeer levendige en spannende aangelegenheid met afwisselend kansen voor beide partijen. Het was dan ook “zonneklaar” dat de beslissing pas viel in de “supertiebreak”. Met 11-9 ging de winst naar Wim en Denise. Een enorme prestatie leverden Elly Smink en Wim van der Zwaan, als men

... Daarna volgde de meest spannende supertiebreak van het toernooi. Het toegestroomde publiek viel van de ene verbazing in de andere ...

“gilletjes”, als er weer een goede bal werd gescoord. Ook in deze klasse was het dus geen verrassing dat Veronica en Marjolein in de finale mochten strijden om de felbegeerde titel. Het andere tweetal bestond uit Liesbeth Hoogendijk en Wil Sevenstern,

Rutger ‘De pijp’ van Versendaal (links) en Pieter ‘Plantjes’ Pastor waren heer en meester in de HD 70+. In de finale overmeesterden zij Bert Kremer en John van Pomp.

24

smaakmaker van het toernooi was, als het gaat om mooi tennis en lange slagenwisselingen. De eerste set werd, na een speeltijd van bijna anderhalf uur, in de (super spannende) tiebreak gewonnen door Rosenthal / Holdinga. De tweede set werd redelijk snel beslist in het voordeel van Böhm / Petersen. Daarna volgde de meest spannende supertiebreak van het

Veronica Erdtsieck (links) en Marjolein Zwiep wonnen de DD 60+ met gemotiveerd en degelijk spel... toernooi. Het toegestroomde publiek viel van de ene verbazing in de andere. Wat Jan en Lo ook probeerden met snelle diepe ballen dan wel met uitgekiende lobjes of listige dropshots, Marty Petersen zette dan de “turbo” aan en had op bijna alle ballen een passend antwoord. Hij was fantastisch snel en lichtvoetig. ”En Hans Böhm dan”?, zult u vragen. Wel, die keek toe en op het juiste moment stapte hij, zeer goed getimed, (zoals dat heet) “ertussen” en met zijn bekende en door velen gevreesde snijballen of snijvolleys maakte hij uiteindelijk de lange slagenwisseling af. De beslissing in deze finale moest dus vallen in de supertiebreak, die uiteindelijk in het voordeel van Böhm / Petersen uitviel. Een partij een finale waardig! Bij de prijsuitreiking, die door de voorzitter van de toernooicommissie, Wietze Aardema, werd ingeleid met een zeer geestige speech waarin hij, uiteraard alle sponsors bedankte, een goed woord had voor de vele vrijwilligers, die zich ook deze week weer actief hadden ingezet.

Daarna reikte John van Pomp de prijzen uit, dat wil zeggen hij noemde de namen van de prijswinnaars op en deze konden uit een, door diverse Hilversumse middenstanders en Vandyck uit Amersfoort, rijk voorziene prijzentafel, hun prijs kiezen, die varieerde van badjassen en badlakens tot diner- en boekenbonnen. Ook Tennisschool Jeroen van den Heuvel had een prijs beschikbaar gesteld in de vorm van een privé tennisles van een uur voor 1 tot 4 personen.

... Met een goed gevoel werd teruggekeken op deze week ...

Alle 1e en 2e prijswinnaars in de gespeelde categorieën kwamen zo aan de beurt, maar de toernooicommissie had aan de grote publieke belangstelling de vraag voorgelegd wie het publiek vond dat óók nog voor een prijs in aanmerking zou komen. Deze publiekprijs, zoals John van Pomp het noemde, viel ten deel aan het koppel Marijke Shioda en Sylvia van Asbeck, die deze prijs, onder luid applaus

van de aanwezigen, in ontvangst namen. Tot slot werden de bondsgedelegeerde, Pauline de Bruin en de groundsman, Denis Ruijer nog even in het zonnetje gezet en bedankt voor hun inzet. Michel Ham dankte namens het bestuur de leden van de toernooicommissie voor hun enthousiasme en liet deze dank vergezeld gaan door een flesje wijn en voor de dame een mooi boeket bloemen. Toen nam Wietze Aardema weer even het woord en stelde een pastel ter beschikking om te verloten ten bate van het Open Jeugdtoernooi, waarvan de begroting nog niet “rond” was. De opbrengst van de lootjes bedroeg € 125,- en die werd ter plekke aan Michel Ham, de voorzitter van de Jeugdcommissie, overhandigd. De gelukkige winnaar was Rutger van Versendaal. En als u dan ook nog weet dat de Rabobank de drankjes en hapjes na afloop van de prijsuitreiking voor haar rekening nam dan begrijpt u dat de vele aanwezigen met een goed gevoel op deze week tennis terugkeken en dat het nog lang gezellig bleef op ’t Melkhuisje.

25

En dan dit nog... Oude tijden

Het bestuur van ’t Melkhuisje en Bert Spaak van PRO SPORT hebben de afgelopen maanden in nauw overleg met de KNLTB een plan ontwikkeld voor een nieuw internationaal tennistoernooi op ’t Melkhuisje. Momenteel wordt door de Stichting Internationaal Tennistoernooi ’t Melkhuisje onderzocht of het mogelijk is om met ingang van volgend jaar in de week vóór Roland Garros een intiem internationaal tennistoernooi op de banen van ’t Melkhuisje te organiseren. Het evenement wordt omschreven als klein, maar fijn en duurt drie dagen. In totaal moeten vier dames en vier heren ter voorbereiding op de Franse Open Tenniskampioenschappen aan het toernooi gaan deelnemen. Van de acht deelnemers zouden vier toptennissers uit Nederland moeten komen. De afgelopen maanden is het

plan besproken met de gemeente Hilversum. Ook wethouder Sport Floris Voorink is enthousiast over de plannen: “De gemeente is verheugd met dit initiatief om het roemruchte verleden van het Melkhuisje, zo onlosmakelijk verbonden met de Hilversumse sporthistorie, nieuw leven in te blazen. De gemeente werkt graag samen met de organisatie om dit evenement te realiseren, en zal zich inzetten om, naast alle logistieke en facilitaire zaken (zoals parkeren), haar netwerk in te zetten om dit mooie initiatief mogelijk te maken.” Uiterlijk 1 oktober zal duidelijk moeten zijn of het toernooi financieel levensvatbaar is.

Hobbykok

Voor de zogeheten tossavond op maandag zijn wij op zoek naar een gezellige hobbykok, die in samenwerking met anderen een ‘hartverwarmende’ en smakelijke maaltijd kan be-

Michel Ham geeft uitleg tijdens de eerste SportFair in Hilversum, gehouden op het Sportpark. reiden. De toss vindt elke maandagavond vanaf 17.00 uur plaats op de banen aan de Bussumergrintweg. Dan gaan de tennissers de baan op, waarna meestal tussen 20.00 en 20.30 uur wordt plaatsgenomen aan de dinertafel in het clubhuis. Wij zoeken iemand die niet alleen lekker kan koken maar die ook de gezellige sfeer aanvoelt en eventueel aanvult Als hobbykok bedenk je wekelijks een menu, doe je de boodschappen en bereid je de maaltijden in de keuken van het clubhuis, waarbij het maximaal om een- of tweegangen gaat. De tossavond is de gezelligste avond op de club, waar tennis eigenlijk niet meer dan een middel is richting het gemeenschappelijke doel: een leuke avond. Heb je interesse ? Bel, sms of mail met één van de hongerige tossers Karin (Kevenaar) 0646 325 631 of Hans (Mackaay) 0653 662 227 [email protected] of [email protected]

Muurtje

V.l.n.r. Bert Spaak van Pro Sport, Melkhuisje Voorzitter Harm-Jan van Pelt en wethouder Floris Voorink. 26

Tijdens de FFF op vrijdag 19 juni is onze indoor tennismuur officieel weer in gebruik genomen na een mooie speech van Wytze Aardema . Na jaren als opslagruimte t hebben gefungeerd, kan onze jeugd nu eindelijk weer ge-

bruik maken van de muur. Het initiatief is indertijd genomen door Wytze Aardema en John van Pomp.

SportFair

Nog heel erg druk was het zondag 14 juni niet tijdens de eerste SportFair op het Sportpark, maar Sportwethouder Floris Voorink liep toch tevreden rond. Ook ’t Melkhuisje was met een stand vertegenwoordigd en kinderen konden (met hun ouders) oefenen op twee geïmproviseerde tennisbaantjes. Trainer Roelof Pijpers gaf tot grote tevredenheid van de bezoekers een paar uurtjes les. De SportFair werd georganiseerd om de inwoners van Hilversum kennis te laten maken met de sportverenigingen in hun stad. Wethouder Voorink: “In andere plaatsen was het ook niet meteen de eerste keer volle bak, zoiets moet groeien”. Rani Schotsman, die de organisatie namens ’t Melkhuisje deed, blikte tevreden terug: “Het is goed dat we ons aan de Hilversummers hebben gepresenteerd. Dat je bij onze stand daadwerkelijk kon tennissen werd door de bezoekers zeer gewaardeerd.” Het ligt in de bedoeling dat ook volgend jaar een Sportfair in Hilversum wordt georganiseerd.

Vincent van den Honert

Hij kan zich nog goed herinneren, dat zijn tennisclub TEAN en de rest van Alphen aan den Rijn in de ban waren geraakt van tennis. Martin Verkerk ging als een houthakker door de Franse Open op Roland Garros heen en kapte de ene na de andere boom resoluut om op weg naar de finale. Een ongekende zegetocht in 2003 voor de Alphenaar en de manier waarop sprak ook mensen, die niet zo veel op hadden met tennis, ineens aan. Vincent van de Honert (geen familie van tophockeyer Taco van den Honert) had twaalf jaar geleden op de basisschool al veel met de sport. De succesvolle tennisser van ons eerste team speelde op dezelfde club als waar Verkerk lid van was. TEAN in Alphen aan den Rijn volgde de

door Jon Visbeen

verrichtingen van ‘Mighty Marty’ op de voet en dat weet de inmiddels 22-jarige Van den Honert nog heel goed. De reus uit Alphen strandde overigens in de eindstrijd, maar had de hele profwereld op stelten gezet. ‘Er werd een groot tv-scherm geplaatst op het parkeerterrein bij onze club.Veel leden en vrienden van Verkerk waren afgereisd naar Parijs. Iedereen sprak erover. Ik was nog jong dus de impact ging een beetje aan me voorbij, maar ik had wel in de gaten dat zo’n prestatie veel kon los maken. Hij was niet meteen mijn idool. Ik wilde altijd al graag tennissen. Maar wat Verkerk op Roland Garros in 2003 heeft teweeggebracht, heeft mij wel een extra push gegeven.’

Prof in de dop Al snel werden Alphen en TEAN te klein voor het talent, dat ooit bij TC Nieuwe Sloot (ook in Alphen aan den Rijn) is begonnen. Door een beetje merkwaardige samenloop van omstandigheden kwam Van den Honert bij HLTC ’t Melkhuisje terecht.

vaarwel zegt. ‘Ik heb mijn studie aan de Johan Cruijff Sportacademie afgerond en heb mijzelf daarna een periode gegund om te kijken hoe ver ik kan komen in het proftennis. Ik ben al even bezig maar tot twee keer toe ben ik er lang uit geweest

‘Ik was kampioen geworden met Unicum (Leiden) in de eerste klasse gemengd op zondag en zou hoofdklasse gaan spelen. Maar de mensen van de tennisvereniging kwamen hun afspraken niet na. Ik was er een beetje klaar mee. Inmiddels trainde ik bij de Laurense Tennisacademie in Buitenveldert en via mijn trainer en nu ook teamgenoot Arjen Pondman kon ik de overstap naar ’t Melkhuisje maken. Het nadeel van de eredivisie heren is dat het zeven weken duurt. Als ik internationaal iets wil bereiken, moet ik zo veel mogelijk toernooien spelen. Dan komt in 2016 de competitie in de knel. Ik ben er nog niet uit wat ik volgend jaar ga doen.’

“Als ik nu zou stoppen heb ik het niet eens echt geprobeerd.”

Dat staat of valt met zijn progressie in het proftennis, want Van den Honert wil nog twee, drie jaar proberen het ultieme uit zijn mogelijkheden te halen. Mocht dat crescendo gaan dan is de kans groot, dat de Zuid-Hollander volgend jaar in de eredivisie gemengd gaat uitkomen, de enige competitie die binnen drie weken wordt afgewerkt, en dus onze vereniging

met ontstekingen aan een kniepees.’ Tot nog toe verzamelde hij een handjevol punten voor de ATP wereldranglijst. Hij beseft dat de jungle van de futuretoernooien hem te wachten staat. ‘Je moet ergens beginnen en je komt echt niet in een gespreid bedje. Ik heb onder andere al eens in Marokko gespeeld en dan zie ik dat ik het niveau aan kan. Maar je realiseert je ook, dat je er alleen voor staat. Je komt in situaties terecht, die je niet gewend bent; je staat tegenover spelers die je niet kent en dan heb ik het nog niet eens over de randzaken. Je staat daar en denkt: ‘Is dit het nou?’ Maar ik moet daar doorheen. Als ik nu zou stoppen, heb ik het niet eens echt geprobeerd.’ 27

De Laurense Tennisacademie en zijn ouders steunen hem in zijn jacht op ATP-punten en overwinningen.Want een vetpot is het in de beginjaren op de Tour geenszins. Er moet eerder geld bij. ‘Ik speel niet alleen competitie bij ’t Melkhuisje maar ook in België en Duitsland. Die inkomsten heb ik nodig om überhaupt te kunnen reizen en tennissen. Een echt vastomlijnd doel heb ik niet voor ogen. Ik wil zo ver mogelijk komen en als dat de top100 of 200 van de wereld is, zou dat geweldig zijn.’

komt het algehele niveau ten goede.’ Het eerste team rolde de afgelopen voorjaarscompetitie het team van ELTV uit Eindhoven met 6-0 op. In het hol van de leeuw kwam Van den Honert tegenover niemand minder dan Sjeng Schalken te staan. De nummer 3 van Nederland achter Krajicek en Okker mag dan op leeftijd zijn gekomen, hij staat nog steeds zijn mannetje. Onverschrokken trok Van den Honert ten strijde tegen de ‘Muur’ van weleer en hij won (6-3 7-6). Nu zegt dat niet zo veel meer, want Schalken is alweer heel wat jaren geleden gestopt. Maar het is toch leuk te kunnen vertellen dat je van de man won, die negen ATP-titels bij elkaar sloeg, nummer 11 van de wereld was, in de kwartfinale van Wimbledon en de halve finale van de US Open heeft gestaan.

Van den Honert miste een eerste kennismaking met toptennis in februari op een haar na. Hij drong door tot de Supermatch van de clubkampioenen en de winnaar mocht aan de zijde van Jesse Huta Galung meedoen aan het dubbelspel bij het fameuze ABNAMRO World Tennis Tournament in Rotterdam. ‘Dat is met afstand mijn zuurste nederlaag tot nog toe. Ik kwam in de finale en verloor die Supermatch in de super tiebreak met 5-10 van Glenn Smits. Balen met een grote B, want ik had al eens eerder tegen hem gespeeld en toen dik gewonnen. Het was nogal hectisch en ik moest een paar wedstrijden op één dag spelen. Maar ja, dat hoort er ook bij en je moet niet vergeten dat er meer dan 200 spelers aan hadden meegedaan. Ik heb die week trouwens nog wel kunnen sparren met een paar spelers, die in Ahoy meededen, want ik was in dienst van het evenement om te helpen met clinics geven. Dat was dan weer mooi meegenomen.’

28

Het liefst zou hij in groepsverband een aantal futures over de wereld afwerken. Hij heeft in het competitieteam van ’t Melkhuisje gemerkt dat je elkaar kunt stimuleren ondanks dat je een individuele sport bedrijft. ‘Wij gunnen elkaar ook succes. Dat is soms ver te zoeken, ook in het Nederlandse tennis. De gunfactor ontbreekt, terwijl je elkaar nodig hebt om beter te worden. Dat heb je ook gezien aan de gouden generatie met Krajicek, Siemerink, Koevermans, Eltingh, Haarhuis, Schalken en die andere jongens. Je jut elkaar onbewust en bewust op en dat

Van den Honert behoorde in de jeugd niet tot de top van Nederland maar vanaf zijn achttiende begon hij op te vallen. ‘Misschien ben ik een beetje een laatbloeier, want ik ben inderdaad geen zeventien meer. Maar ik wil het graag proberen, zodat ik mezelf nooit hoef te verwijten, dat ik de stap naar het proftennis niet heb gezet.’

Win-win situatie Zet een sportprogramma op tv aan, grote kans dat je in de loop van de uitzending het logo van de Rabobank tegen komt. Breng je zoon of dochter naar de plaatselijke sportvereniging, grote kans dat je ergens in het clubgebouw of op een sponsorbord langs het veld het logo van de Rabobank tegenkomt. De Rabobank, in 1972 ontstaan uit een fusie tussen de Coöperatieve Centrale Raiffeisen-Bank en de Coöperatieve Centrale Boerenleenbank, is qua sponsoring natuurlijk vooral bekend van de wielersport, maar ook op het hockeyveld en in de paardensport kom je de bank met grote regelmaat tegen. Als partner van de hockeybond, de wielrenunie en de hippische sportfederatie doet de bank er alles aan om sporttalent te ontwikkelen. 'Samen de sport verder brengen' is dan ook het motto van de rol bij de door Rabo gesponsorde sporten. Maar niet alleen landelijk, ook regionaal en lokaal doet de bank een duit in het zakje. Zo is de Rabobank HilversumVecht en Plassen al jaren hoofdsponsor van ’t Melkhuisje, een contract dat eind vorig jaar nog eens met drie jaar werd verlengd. In aanwezigheid van een delegatie van de sponsorcommissie en toenmalig Melkhuisje voorzitter Kees Brügemann, tekende namens de bank Sebastiaan Laanen, Manager Private Banking bij de Rabobank Hilversum-Vecht. Aan het eind van het gesprek lopen we langs de Rabobank-bank die in de overdekte doorgang tussen het clubhuis en baan 2 staat. Op het vergulde plaatje staat ‘Aangeboden door de Rabobank’.

“Wat leuk dat die bank er staat!”. Hij glimlacht en zijn ogen stralen mogelijkheden uit, in de zin van ‘hier kunnen we wat mee’.

door

Klaas Pieter Rieksen

We spreken elkaar in het clubhuis op nog net niet de heetste dag van de hittegolf eind juni. De koperen ploert geselt het gravel. De banen liggen er uitgedroogd bij. Nog een paar uur en de derde dag

cieel advies zoeken of hun vermogen willen onderbrengen bij een betrouwbare partner: “Onlangs werd er bij ’t Melkhuisje in samenwerking met ons een avond georganiseerd over de woningmarkt in ’t Gooi met Reynier Hillen als gast. Na afloop hebben ik en mijn aanwezige collega’s wat gesprekken gevoerd en daar zijn concrete afspraken uit voortgekomen. Dat is voor ons ook onderdeel van de sponsoring.” En dat ’t Melkhuisje uit de vele sponsorverzoeken die de bank krijgt werd gepikt om ook daadwerkelijk te ondersteunen, lijkt logisch. Sebastiaan Laanen:“We moeten inderdaad keuzes maken. Maar bij ’t Melkhuisje ontmoet ik onze klanten en lopen ook onze toekomstige klanten

Sebastiaan Laanen: “Bij ’t Melkhuisje lopen ook mijn toekomstige klanten rond. Dan kan je alleen maar spreken van een win-win situatie”.

van het Open Jeugdtoernooi gaat beginnen. De organisatie heeft het ‘hitteplan’ uit de kast getrokken.Veel water langs de baan voor de toppers van de toekomst.

rond. Dan kan je alleen maar spreken van een win-win situatie. Daarbij proefde ik op de club een goede sfeer. Ik voelde mij er meteen thuis.”

Wij houden het bij de schaduw in het clubhuis, met de koffie onder handbereik. Sebastiaan Laanen blikt tevreden terug op de jaren dat zijn bank sponsor is van ’t Melkhuisje. Voor de Rabobank Hilversum-Vecht en Plassen een goede bondgenoot. Als Manager Private Banking is hij altijd op zoek naar mensen die finan-

Sponsoring is meer dan een vlag of een bord bij een vereniging ophangen.“Ik vind het belangrijk dat wij als sponsor ook een actieve samenwerking nastreven. Zoeken naar wat je voor elkaar kunt betekenen. En het is belangrijk dat je je gezicht laat zien bij de vereniging die je sponsort. Het is mijn droom dat als 29

Ineke, Lisette of ik hier op het park rondlopen, we herkend worden als de vertegenwoordigers van de Rabobank en daarop ook worden aangesproken (Ineke de Boer en Lisette Spork zijn Vermogensmanagers bij de bank - KPR). Het gaat bij ons vooral om mensen, zeker als je het over Private Banking hebt.” Er gebeurt veel binnen de lokale Rabobank. Zo is het de bedoeling dat de Rabobanken Hilversum-Vecht en Plassen én Noord Gooiland in 2016 gaan fuseren om te komen tot één bank in de regio Gooi en Vechtstreek. Of, zoals Huub Nijhuis, directievoorzitter van Rabobank Hilversum-Vecht en Plassen het omschreef: “Door samen te gaan blijven we ook in de toekomst een sterke bank. Een bron van energie, waar klanten zich welkom en begrepen voelen. We blijven lokaal betrokken in een groter gebied.” Sebastiaan bekijkt deze ontwikkeling vanuit zijn aandachtsgebied Private Banking. Hij zegt: “Met het samengaan met onze collega Rabobank ontstaat een krachtige bank met een stevig accent op Private Banking. De afgelopen periode heeft laten zien dat actief participeren in onze omgeving leidt tot groei van onze klantenbestand. En met deze fusie zie ik veel mogelijkheden om nog gerichter onze kracht te benutten en onze groei vermo-

gensbeheer en –advies te zien versnellen. Maar dit kan alleen als onze klant en omgeving ook daadwerkelijk ervaren wat wij bedoelen met een aandeel in elkaar.” Aan zijn carrière als amateur voetballer in Haarlem heeft Sebastiaan Laanen een paar slechte enkels overgehouden. Dus bij veel soorten sport moet hij voorzichtig zijn. Om fit te blijven heeft hij sinds een jaar of vier het wielrennen gevonden.

Het blijkt een spor dat prima aan. Het fietsvirus besmette Sebastiaan toen hij in 2011 mee deed aan Alpe d'HuZes. Toch zullen we hem binnenkort op het gravel van ’t Melkhuisje zien tennissen. Op zijn to-do lijstje staat het maken van een afspraak met Guy Demuynck (voorzitter van de commissie 25+ Dubbeltoernooi). Als zijn enkels het maar aan kunnen.

morgen ben ik 12 dagen gestopt met roken

Roken is een belangrijke oorzaak van kanker. Als niemand meer zou roken, zou er 30% minder sterfte door kanker zijn. KWF Kankerbestrijding doet er alles aan om kanker verder terug te dringen en onder controle te krijgen. Daarom helpen we rokers succesvol te stoppen met roken en geven we advies over hoe u gezonder kunt leven om de kans op kanker te verkleinen. Samen met uw hulp komen we steeds een stapje dichterbij. Kijk vandaag nog op kwfkankerbestrijding.nl om te zien wat ú kunt doen.

iedereen verdient een morgen 30

Marieke Pol

Als er een prijs in Nederland zou bestaan voor de sympathiekste onderneming dan moet die onmiddellijk naar Sport United gaan. Daar worden de plannen gemaakt voor professionele sporters die langzaam afscheid moeten nemen van hun professionele sportcarrière, zij zoeken naar een maatschappelijke toekomst en dat zijn thans met name de profvoetballers. Immers niet iedereen kan trainer worden. De meeste profvoetballers in Nederland hebben onvoldoende kapitaal opgebouwd om verder een zorgeloos leven te leiden en hebben onvoldoende vooropleiding voor een doorstart in een ander beroep; uitzonderingen daargelaten. Er moet voor hen naar een baan gezocht worden passend bij hun mogelijkheden. Bij Sport United worden kwetsbare jongeren in contact gebracht met een aantal ex-topsporters om door sport meer structuur in hun dagelijks leven en persoonlijkheid te brengen en hen weerbaar te maken.

door Pieter Goderie

Daar zijn die twee gastdocenten van Sport United, oud beroepsvoetballers, die komen spreken op de introductie dagen voor een horeca opleiding voor wat minder gemotiveerde jongelui die dan ademloos luisteren naar die mannen met hun verhalen wat zij mee gemaakt hebben op het veld en in de kleedkamers. Dat is wat werkt daar. Het was het LEF team die dat deed. Zo werkt Sport United sinds 2006. Er wordt een project opgezet en daar moet een kop en een staart aan zitten en daarna moet het zelf

Af en toe een hint draaien. Er zijn nog veel plannen zoals een project van loopvoetbal voor ouderen. Dat is iets wat bindt. Het is allemaal zo voor de hand liggend wat in die onderneming gebeurt en het is nauwelijks voor te stellen dat overheid of anderen dit niet eerder zagen. Een fraai voorbeeld van maatschappelijk ondernemen. Ik zit aan een tafeltje op het terras van ons clubhuis met de ondernemer van Sport United tegenover mij. Het is Marieke Pol. Op het tafeltje staat een Bitter Lemon voor haar en een biertje voor mij. Er heerst een gezellige drukte op het park in verband met een toernooi en de 70+ ploeg is vrijwel klaar met de klus. Zij zullen zich nog ongetwijfeld herinneren hoe Willem Duys op het dak van ons clubgebouw gezeten was van waaruit hij de verslaggeving deed ten behoeve van de AVRO met teksten als “het zonovergoten Melkhuisje met haar unieke huiselijke sfeer” met zijn wat krakende stem. Al die zeventig plussers die op het eind van de dag met een door de hitte geteisterd gezicht het gravel verlaten met een tevreden blik in de ogen. Gewonnen of verloren. Zij gaan naar de wedstrijdtafel, delen het resultaat mede aan de tournooi commissie en vragen met een bezweet gezicht aan Trinette wanneer ze weer moeten spelen.

Een groot deel van haar jeugd bracht Marieke door op de Veluwe en het leven daar stond sterk in het teken van de sport. Op zevenjarige leeftijd begon zij met tennissen en later werd competitie gespeeld in de tweede klas. Daarnaast was zij onder andere ook nog actief met waterpolo, volleybal en andere sporten. Het was dan ook voor de hand liggend dat zij dacht aan een opleiding als het CIOS maar haar vader dacht daar anders over en het werd loopbaanbegeleiding.

Lid van ‘t Melkhuisje sinds 1999; lid van de Raad van Advies sinds enkele maanden. Sinds kort woont zij in Laren met haar man Niels en zij is lid van onze club sinds 1999 dankzij een handtekening van Hans Back en Thomas Erdsieck. Het was nog de tijd dat geballoteerd moest worden en er tegenwerpingen voor het lidmaatschap mogelijk waren. Thans is zij gevraagd plaats te nemen in de raad van advies en moeiteloos zie ik dan een vergadering voor me met wat gezette heren die enige decennia eerder wel eens een balletje geslagen hebben. 31

De lucht van sigaren en jenever komt me dan in gedachte tegemoet als de deur van de bestuurskamer open gaat en ik vraag me af wat Marieke Pol hier tussen moet. Ze maakt nou niet direct de indruk daar de bitterballen te gaan serveren. Allereerst dit, het zit wat anders in elkaar met de samenstelling van de raad van advies. Het zijn allen leden en actieve sporters en laat ik ze maar noemen: het zijn Wouter Riedijk, Arine van de Meent, Hans Ruygrok en nu dus ook Marieke Pol. Zij hebben allen een eigen aandachtsgebied als ondernemerschap, jeugd, financiën of juridische zaken. Zij vormen geen raad van toezicht die verantwoordelijk gesteld kan worden in geval van falen bij hun toezicht, nee, zij vormen een raad van advies. Een raad die geraadpleegd kan worden door het dagelijks bestuur die dan advies geeft en dat advies kan door het bestuur ook ter zijde geschoven worden, het is immers een advies. Je zou je ook het volgende kunnen voorstellen: het bestuur

Join the club

Om het teruglopende ledental weer een beetje op peil te brengen werd een zogenoemde ‘Join the club’ georganiseerd. Op vrijdag 10 april was het zo ver en het werd een wervelende leden wervende avond met ontvangst door het bestuur, een leuk toernooi met korte wedstrijden en een overheerlijke maaltijd. De avond leverde meteen al een aantal leden op en in de weken daarna meldden zich nog meer enthousiaste tennissers om lid te worden van ’t Melkhuisje. Een geslaagd initiatief dus, dat volgend jaar zeker navolging verdient.

Club van 100

Tijdens de laatste Algemene Ledenvergadering in april sprong Bert Kremer (foto) plotseling op en doneerde de vereniging € 100,- onder het motto ‘Een vriend in nood moet je helpen’. Het betekende de geboorte van de Club 32

voelt zich steviger in de schoenen staan na raadpleging van deze raad. Ik kon het even niet nalaten te vragen aan Marieke “denk je ook dat je ongevraagd advies gaat verstrekken”? Ze dacht even na en zei “Ik kan toch wel soms een hint geven Pieter”? Heel diplomatiek en dat is Marieke.

En dan dit nog... kan je een gift doen om ’t Melkhuisje financieel gezond te houden. En het kan nog steeds! Stuur een mailtje naar [email protected] en het komt allemaal in orde.

Facebook

van 100, met als doel 100 leden te vinden die een extra bijdrage van € 100,aan de vereniging willen doen om op die manier wat ruimer in de slappe was te zitten. Inmiddels zijn er al enige tientallen leden die spontaan een bijdrage hebben toegezegd. De Club van 100 staat onder leiding van Michiel Adriaansens en via hem

Onze club was al aanwezig op Facebook onder de naam H.L.T.C. ’t Melkhuisje, maar erg veel activiteit viel er niet te bespeuren. Maar daar is verandering in gekomen! Het belangrijkste was een beheerder van de pagina aan te stellen en dat werd redactielid Michiel Adriaansens (foto), die zelf een verwoed gebruiker van Facebook is en de klus met beide handen aangreep. Het is zijn bedoeling het laatste nieuws over onze prachtige tennisvereniging te plaatsen, maar ook

filmpjes van mooi gescoorde punten en aankondigingen. En dat is gelukt. Actueel werden de afgelopen weken de verrichtingen van het eerste herenteam in de eredivisie gevolgd, maar ook actuele aankondigingen van evenementen. Er zijn nu al bijna 150 leden van H.L.T.C. ’t Melkhuisje op Facebook. Meld je dus snel aan en mis helemaal niets!

Berend Rubingh

Back to basics

Bij ’t Melkhuisje en veel andere tennisverenigingen staat het ledental onder druk en in veel gevallen loopt het terug. Het is niet anders, het is een feit. Dan kun je gaan zitten mokken, maar het is beter om vooruit te kijken. Hoe brengen we die negatieve tendens tot staan en wat kunnen we doen om te stabiliseren en weer te groeien. Om te onderzoeken waar het aan schort en om jouw vereniging van nieuwe impulsen te voorzien. Berend Rubingh, (sport)management consultant, laat zijn licht schijnen over de tennisclub en de nieuwe manier, waarop we daar met zijn allen naar zouden moeten kijken en aan werken. Rubingh was een van de sprekers tijdens het goed bezochte Jaarcongres van de KNLTB op Papendal, dat vorig jaar werd gehouden. De boodschap van management ‘goeroe’ Berend Rubingh is overduidelijk. In zijn ogen moet een sportvereniging niet door de eminence grise worden geleid, maar door jongeren. De ‘grijze massa’ beschikt in zijn ogen weliswaar over tijd en ervaring, maar het is onzin om, als het om besturen gaat, alleen naar die aspecten te kijken. Rubinghs analyse over de sportvereniging in de toekomst gaat niet uit van symptoombestrijding, maar van het op juiste waarde inschatten van de ontwikkelingen die clubs doormaken. ‘Ons verenigingsleven en de manier waarop wij het plachten in te richten is intussen zo’n honderd jaar oud. Een aantal gelijkgestemden richtte een club op en stak de handen uit de mouwen voor hun vereniging. De redenen waarom

door Jon Visbeen

mensen tegenwoordig lid worden van een sportvereniging zijn veel meer divers. De verbondenheid en de gelijkgestemdheid zijn ver te zoeken. Er valt voor mensen zo veel te kiezen dat het veel moeilijker is de band hecht te houden. De concurrentie van andere vrijetijdsbestedingen is moordend. Het aantal vrijwilligers is daardoor ook onder druk komen te staan. Het runnen van een club komt op de schouders van enkelen neer en de democratie is ver te zoeken’, aldus Rubingh.

mele kant. Een sportclub is geen bedrijf; juist het informele aspect is van het grootste belang.We zijn met z’n allen een beetje vergeten wat de bedoeling is van een club. Dat is verenigen, dus samen de schouders eronder zetten. De vereniging is een gemeenschap waar gezamenlijk een doel wordt nagestreefd. Je hoeft niet per se groter te groeien, zoals dat in het bedrijfsleven usance is.’

Een succesvolle vereniging kent volgens Rubingh een bestuur, dat de saamhorigheid weet te bevorderen. Dat aandacht en waardering toont voor leden, die hun steentje bijdragen aan de club. ‘Mensen willen best vrijwilligerswerk doen, maar ze moeten daar voor worden gevraagd.Vooral door mensen die ze kennen. Daar ligt een schone taak voor bestuurders, die zich met name moeten

Sportmanagement consultant Berend Rubingh over de tennisvereniging van de toekomst. Bovendien eisen de leden steeds meer faciliteiten. Ze beschouwen zichzelf als klanten, waardoor de oorspronkelijke functie van een vereniging onder druk komt te staan. Rubingh vervolgt: ‘Vandaag de dag gaat het binnen een club om strategie, structuur en cultuur. Het is zaak voor een bestuur om die zaken op elkaar af te stemmen zodat de vereniging in balans is. De cultuurkant is daarbij onderbelicht gebleven, maar is o, zo belangrijk. Hoe gaan we met elkaar om? Dit is de infor-

richten op de verbondenheid.Terug naar de roots, back to basics is het devies.’ Leuk allemaal, maar deze analyse vereist een cultuuromslag bij de ‘klanten’. De consument van tennis in dit geval dient zich lid van een vereniging te voelen, waarbij het eisenpakket niet van tafel moet maar waar een eigen bijdrage aan dient te worden geleverd.Wellicht dat de economische crisis mensen heeft laten inzien, dat niet iedereen op zijn eigen eiland zit. Verbondenheid lijkt het toverwoord is tijdens van crisis. 33

‘Bestuursleden moet binden en verbinden’, meent Rubingh. Dat betekent dat er binnen een bestuur al een bepaalde chemie moet bestaan. Is die er niet dan is de overdracht van de boodschap aan de leden ver te zoeken en glij je als club nog verder weg. Rubingh: ‘Je moet bepalen waar je staat als vereniging. Daartoe moet je de functioneringsprincipes kennen. Vroeger bestonden zelfs ballotagecommissies en die bepaalden of je paste bij de vereniging of niet.Tegenwoordig mag iedereen lid worden en is een vereniging zelfs blij iemand binnen te halen. Het maakt veel uit hoe je als bestuur en commissies nieuwe leden benadert. Ze moeten zich in een warm bad gedompeld voelen. Wijs de Melkhuisje-leden erop wat binnen de

club goed gaat en niet zozeer wat voor verbetering vatbaar is. Het gaat om ONZE vereniging en niet om DE vereniging.’ Vooral voor individuele takken van sport is het zaak, dat de opvang van nieuwe leden de hoogste prioriteit krijgt. Zij moeten begeleid worden en inzicht krijgen hoe bijvoorbeeld de tennisclub is georganiseerd. Als bestuur dien je ervoor te zorgen dat zij zich welkom voelen. Dan wil men in een later stadium veel eerder een vrijwilligerstaak verrichten. ‘Clubs zien het ledental stagneren of dalen. Ga bij je nieuwe beleid uit van een vereniging, die niet zo nodig hoeft te groeien. De kracht zit hem in de continuïteit en de cultuurcirculatie. Laat jon-

geren functies vervullen, ook binnen het bestuur. Zij hebben de toekomst en worden op die manier ook extra gemotiveerd tot een grotere betrokkenheid en verbondenheid.’ De nieuwe sportclub anno 2015 gaat uit van verbinding en saamhorigheid. Het is wat Rubingh noemt back to basics. In zijn ogen is de essentie van een vereniging de laatste jaren uit het oog verloren. Heilige (Melk)huisjes (‘Zo doen wij dat hier nu eenmaal’) dienen naar zijn mening plaats te maken voor open (Melk)huisjes. ‘Sta open voor geluiden en ideeën van leden. Je hebt een verhaal en een droom. Als je die optelt ontstaat vanzelf actie. Ach, met een beetje enthousiasme en goede wil kun je heel wat bereiken. Daar ben ik van overtuigd.’

(Advertorial)

‘Soms moet je moeilijke vragen durven stellen’ Klanten met vermogensvraagstukken kunnen een beroep doen op de vermogensmanagers Ineke de Boer en Lisete Spork van Rabobank Hilversum- Vecht en Plassen. Neem nou deze ondernemer: midden-vijtiger, een leven lang hard gewerkt, goed verdiend en sober geleefd. Het resultaat: een aanzienlijk vermogen, dat volledig in de zaak zit. Deze ondernemer heet zijn schaapjes op het droge, zou je denken. Maar ergens knaagt het: er is geen testament, er is niets geregeld voor de kinderen en wat er gebeurt bij overlijden is onduidelijk. Deze ondernemer raakt op een netwerkbijeenkomst aan de praat met Lisete Spork. Het klikt en er komt een vervolggesprek. En daar blijt het niet bij. Lisete brengt de ﬁnanciële situaie van het gezin in kaart en haalt de juiste specialisten erbij. Er komt een testament, een estate-plan en een schenkingsplan voor de kinderen. Een paar maanden na de eerste kennismaking is alles ingeregeld. Dat geet rust. Wat gebeurde er ijdens die netwerkbijeenkomst? Waarom klikte het? “We raakten aan de praat en ik stelde de juiste vragen”, zegt Lisete. Zo gaat het eigenlijk alijd, vult haar collega Ineke de Boer aan. “Noem het nieuwsgierigheid of oprechte interesse. Lisete en ik hebben dat van huis uit: we willen graag weten wat iemand drijt, wat voor hem of haar belangrijk is. Achter elk vermogen en elke ondernemer zit een verhaal.” Het vak van vermogensmanager is bij uitstek dienstverlenend, zegt Lisete. “Ons werk heet niets te maken met het verkopen van bancaire producten. Het begint alijd met een goed gesprek. Vermogen vraagt

34

aandacht, of het nou komt uit een onderneming of uit de familie. Vermogen moet beheerd worden, er moet een ﬁscale planning zijn en een helder beeld van de risico’s. Ons doel is klanten op alle fronten te ontzorgen. Dat doen we samen met een aantal specialisten: een vermogensstructureerder, een vermogensbeheerder en vaak een zakelijk accountmanager. Als vermogensmanager ben je de regisseur van dat team.” “Relaies komen alijd met een concrete vraag”, zegt Ineke. “Maar zo’n vraag staat niet op zichzelf. Want waarom wil die man ofvrouw dat? Waarom is het belangrijk? Wat wil hij of zij bereiken? Zo ontstaat alijd een gesprek. Soms moet je als vermogensmanager ook moeilijke vragen durven stellen, of vragen die nog niet eerder gesteld zijn. Of je houdt iemand een spiegel voor.

Dat is soms lasig, maar het levert wederzijds respect op.” Vermogensmanagement is echt samenwerken. Niet iedereen heet daar behoete aan, weet Ineke. “De meeste klanten willen probleemloos internetbankieren en als er iets is, dan bellen ze wel. Maar als iemands vermogen toeneemt, neemt ook de behoete aan samenwerking toe.” "En dan is er een rol voor ons weggelegd," vult Lisete aan.

Voor direct contact: Ineke de Boer (06)137534 77 [email protected] Lisete Spork (06)22459762 [email protected]

Competitie 2015

Zaterdag 30 mei was het al weer voor ons de laatste voorjaarscompetitiedag. Voor een aantal competitieteams dreigde er degradatie naar een lagere klasse. Het was dus de dag van de waarheid. Hebben we genoeg getraind? Zijn we op tijd naar bed gegaan en hebben we onze zenuwen nog onder controle? Is het materiaal in orde? In de categorie 35+ is het daarnaast ook nog de vraag of iedereen blessurevrij is. Zowel geestelijk als lichamelijk. Alleen dan kunnen we goed aan de wedstrijd beginnen. Waar spelen we en hoe laat? Gelukkig thuis dus hoeven we niet te zoeken naar het park. Laten we nog even wat lekkers halen voor bij de koffie. Oh, onze tegenstanders zijn er al en zitten op ons te wachten. Eigenlijk niet zoals het hoort, maar ja, we zijn logistiek allemaal erg druk in het weekend. Ze zien er wel professioneel uit. Allemaal strak in hetzelfde pak en met mooie hele grote tennistassen net als de profs. Komen uit Bunschoten waar het altijd waait en je de vis kunt ruiken van afstand. Ruwe bolsters met een blanke pit. Geven allemaal stevige handen en blijken in het eerste te hebben gespeeld bij de Blauwen of bij de Rooien. Nou dan weet je ongeveer wat voor wedstrijden het gaan wor-

No guts, no glorie

den.Technisch niet geheel verzorgd maar met een geweldig loopvermogen en een niet aflatend fanatisme. Ook de plaats waar de door ons geslagen ballen terecht zullen komen weten zij al ruim van tevoren. Dit noemen we spelinzicht.

En als je dan zelf niet helemaal je dag hebt dan kan het maar zo gebeuren dat je averij oploopt. Gewoon roemloos ten onder gaat met je prachtige service, topspin forehand, slice backhand en running lob. Nog wat proberen met de opstelling. Eén en twee op drie en vier zetten. Levert uiteindelijk 2 punten op.We hadden alles zelf in de hand maar dat alles was los zand. Dan maar aan de borrel. Cola met een eigen brouwsel uit het vissersdorp. Ga je goede moppen van tappen. Hoe-

veel punten hebben jullie nodig? We denken het wel te redden en spelen het zuiver. De volgende ochtend bleek dat onze directe concurrenten met 6-0 hadden gewonnen van een B-team dat ook nog wedstrijden had opgegeven. Kater is dan groot en degradatie een feit. Helaas zijn er meer teams gedegradeerd dit jaar. Ons eredivisieteam is er gelukkig in gebleven door geweldig mooi tennis te spelen. Daar kunnen we volgend seizoen weer van genieten evenals van de BBQ op de laatste competitiedag. Het weer was niet geweldig maar toch 80 deelnemers aan de gezellige afsluiting van de voorjaarscompetitie! André Bult, wedstrijdcommissaris

35

Zondag

Eindstanden competitie

Eredivisie Heren 1 T.V.S. 2 T.O.P. Papendrecht 3 De Metselaars 4 T.O.S. 5 't Melkhuisje 6 T.V. DUNO 7 Vredenburch 8 E.L.T.V.

7 7 7 7 7 7 7 7

31 28 27 24 19 17 16 6

3e klasse Heren 1 Blauwe Reiger 2 De Bijvanck 3 Strandvliet 3 ULTC Iduna 5 Oudenrijn 6 L.T.V. Almere 7 't Melkhuisje 8 Soestdijk

6 6 6 6 6 6 6 0

27 23 22 22 14 12 6 0

5e klasse Heren 1 L.T.V. Leusden 2 T.V. De Eemslag 3T.V. Risenborgh 4 't Melkhuisje 5 Tautenburg 6 T.V. Huizen 7 U.S.V. Hercules 8 T.V. Bosch en Duin

7 7 7 7 7 7 7 7

35 31 30 23 20 15 14 0

Hoofdkl. Jongens 11 t/m 14 jaar 1 T.V. Badhoevedorp 7 42 2 T.C. Zandvoort 7 26 3 L.T.C. De Meent 7 25 4 't Melkhuisje 7 25 5 Helderse T.C. 7 20 6 T.V.Vep 7 16 7 B.L.T.C. Blaricum 7 11 8 T.C. W.O.C. 7 4

2e klasse Gemengd 17+ 1 ATC-Buiten 7 2 T.C. 't Laer 7 3 H.L.T.C. Gooiland 7 3 B.T.V. De Geeren 7 5 Tulip 7 6 't Melkhuisje 7 7 U.S.V. Hercules 7 8 Meijenhagen 7

29 24 18 18 17 13 11 10

2e klasse Dames 17+ 1 T.V. De Rading 7 2 H.L.T.C. De Kuil 7 3 Het Spieghel 7 4 Hoogerheide 7 4 L.T.V. Meijenhagen 7 6 't Melkhuisje 7 7 Z.T.C. Shot 7 8 Tulip 7

32 29 27 23 23 18 12 4

3e klasse Meisjes 11 t/m 14 jaar 1 U.S.V. Hercules 7 35 2 Larense L.T.C. 7 27 3 Hoogerheide 7 26 4 't Melkhuisje 6 23 5 L.T.C. De Meent 7 20 6 T.V. At Risk 7 15 7 B.L.T.C. Blaricum 7 9 8 T.C. 't Laer 6 7

1e klasse Heren 17+ 1 L.T.V. De Bijvanck 7 2 L.T.V. Almere 7 3 L.T.C. Waterwijk 7 4 T.V. Naarden 7 4 Larense L.T.C. 7 6 H.L.T.C. De Kuil 7 6 't Melkhuisje 7 8 T.V. Koriander 7

38 25 24 18 18 17 17 11

1e klasse Heren 35+ 1 L.T.V. Lockhorst 7 2 T.C. Bilthoven 7 3 T.V. Ter Weijde 7 4 L.T.V. Almere 7 5 LUNO Tennis 7 6 C.T.V. De Doelen 7 7 Tulip 7 8 't Melkhuisje 7

30 26 24 20 19 18 17 14

Zaterdag

3e klasse Heren 17+ 1 Het Spieghel 7 2 T.V. De Eemslag 7 3 L.T.C.Vechtlust 7 4 T.C. Bosheim 7 5 L.T.C. De Meent 7 6 Tulip 7 7 't Melkhuisje 7 8 T.V. Eemnes 7

28 25 24 22 20 19 18 12

2e klasse Heren 35+ 1 H.L.T.C. De Kuil 7 2 L.T.C. Soestdijk 7 3 H.L.T.C. Gooiland 7 4 De Hakkelaars 7 4 't Melkhuisje 7 6 B.L.T.C. Blaricum 7 6 L.T.V. Breukelen 7 8 T.V. Westerveld 7

30 26 24 21 21 17 17 12

1e klasse Gemengd 17+ 1 L.T.V. Randenbroek 7 2 L.T.V. Flehite 7 3 L.T.V. De Bijvanck 7 4 't Melkhuisje 7 5 Z.T.C. Shot 7 6 T.V. Weldam 7 7 B.L.T.C. Blaricum 7 8 B.A.S. 7

29 26 25 16 14 13 11 6

Voorjaar 2015 werd een mager jaar voor ‘t Melkhuisje: geen kampioenen

36

3e klasse Heren 35+ 1 Gooische Vallei 7 2 T.C. Bosheim 7 3 L.T.C. Soestdijk 7 4 De Ronde Vener 7 5 L.T.C. De Meent 7 6 Tulip 7 7 Baarnse LTC 6 7 't Melkhuisje 6

38 37 21 20 17 11 9 9

2e klasse Dames dubbel 17+ 1 L.T.V. Breukelen 7 2 H.L.T.C. De Kuil 7 3 't Melkhuisje 7 3 B.L.T.C. Blaricum 7 5 T.V. De Eemslag 7 5 T.C. Hoogland 7 7 T.V. Naarden 7 8 Larense L.T.C. 7

Dinsdag

Donderdag

1e klasse Dames dubbel 17+ 1 Abcouder L.T.C. 7 2 ULTC Iduna 7 3 Vleuten de Meern 7 3 T.V. Westerveld 7 5 VLTV 7 5 't Melkhuisje 7 7 T.C. Woerden 7 8 T.V. FAK 7

1e klasse Dames dubbel 17+ 1 Baambrugge 7 1 T.C. Bosheim 7 3 ATC-Buiten 7 4 Heksenmeppers 7 5 L.T.C. Soestdijk 7 6 Larense L.T.C. 7 7 't Melkhuisje 7 8 T.V. Westerveld 7

20 19 16 16 14 14 11 2

19 17 14 14 13 13 12 10

20 20 19 17 14 11 8 3

Vrijdag Open kl. Gemengd dubbel 50+ 1 L.T.V. Leusden 6 23 2 't Melkhuisje 6 16 3 A.L.T.A. 6 14 4 T.V. Poseidon 6 11 5 L.T.V. De Bijvanck 6 7 5 T.V. Sparta 6 7 7 L.T.C. De Meent 6 6 Open klasse Heren dubbel 50+ 1 De Doordraaiers 7 26 2 't Melkhuisje 7 18 2 Baarnse LTC 7 18 4 T.V. Loosdrecht 7 15 5 Tulip 7 14 6 H.L.T.C. Gooiland 7 12 7 A.T.C. 7 7 8 T.V. FAK 7 2

Ga naar www.tennis.nl/gratis-editie en vraag een

GRATIS nummer aan

10snl

@TENNiS_nl

37

Welkom nieuwe leden

Na een paar jaar een dalend ledenaantaal zitten we gelukkig weer wat in de lift. We hebben wat leuke activiteiten georganiseerd met het doel nieuwe leden te werven. Dat is gelukt. Nieuwe senioren: Marleen Albert-Kroon 035-6235204 06-40112936 Marc Albert 035-6235204 06-22763845 Danique Albert 035-6235204 06-28756297 Anthony Albert 035-6235204 06-20685509 Annemieke Aleven 035-6244178 06-31972727 Caroline van den Bogaard 06-15374371 Anja Bout 035-6246501 06-55824279 Tijs Brouwers 035-7731859 Linda Dekker 06-47396404 Vincent Demuynck (foto) 06-23568380 Dorothee Greven 06-41713368 Eileen Keukens 06-16080093 Piet de Leeuw 035-6834875 06-51561785 Saskia Roorda-Heinen 06-12907138 Fred Majoor 06-22631895 Majella Schmeink-Vermaat 06-53858989 Leonore Siepel 06-10019853 Corine Smink 035-5447148 06-51121331 Arjan Sollewijn Gelpke 06-25417766 Frank Verkerk 06-51509329 Esther Verkerk-Sels 06-34543669 Frederique Vogel 06-41100326 Anna Yarovaya 035-5448685 Nieuwe Mini’s: Eline van Doorne 035-6220238

38

Matthijs Koster 035-7720783 Syl van Steenis 035-6948760 Fjodor Groenewegen 035-6838795

Nieuwe junioren: Pieter Buht 06-12907138 Sophia Dokter 06-15010735 Feline Eddes 06-13742572 Marte Eddes 06-13742572 Mats Feenstra 035-7721327 Danae Lamme 035-6217733 Myrthe Siepel 06-10019853 Abel Sollewijn Gelpke 06-10019853 Juliette van Vlaardingen 035-6280067 Iris Esbach 06-44004508 Allen hartelijk welkom. OPGELET !!! Opzeggen lidmaatschap: Mocht u overwegen uw lidmaatschap van onze fijne ver-

die goed te bewaren. Zo voorkomen u en wij eventuele misverstanden. In december worden de pasjes voor bestaande leden voor 2016 door de KNLTB aangemaakt en de ledenadministratie aangepast. Zijn de opzeggingen niet op 1 december binnen dan gaat het lidmaatschap nog een jaar door met alle kosten van dien. Natuurlijk hopen wij dat u nog vele jaren lid van ’t Melkhuisje blijft.

door Marian Riedijk

eniging op te zeggen, let u er dan op dit voor 1 december 2015 schriftelijk (per email mag ook) te doen. Gaarne met vermelding van de reden van opzegging en uw Bondsnummer (staat op uw pasje). U stuurt uw brief naar Ledenadministratie, Postbus 356, 1200 AJ, Hilversum. Of een e-mail naar [email protected] Wij raden u aan altijd om een bevestiging te vragen en

denadministratie, Postbus 356, 1200AJ Hilversum. Or an e-mail to: [email protected]. We suggest to always ask for a confirmation and to retain it carefully in order to prevent possible misunderstandings at a later date. New KNLTB cards for members for 2016 are being prepared in December and the membership records adapted. If terminations are not received by the Leden-administratie on December 1 at the latest, your membership will be extended for a further 12 months, including all related charges. Naturally, we hope and expect you will continue your membership of ‘t Melkhuisje for many years to come.

ATTENTION PLEASE !!! Termination of membership: In the unlikely case you consider terminating your membership of our great club, please make sure you do so before December 1, 2015, in writing (or per e-mail). Please mention the reason for termination and indicate the number of your KNLTB card. Your letter to be sent to: Le-

Wilt u uw veranderingen van adres, emailadres, rekeningnummer etc. zo snel mogelijk doorgeven aan de Ledenadministratie? Als u een recente digitale ledenlijst (senioren of junioren) wilt, kunt u die aanvragen bij [email protected] Marian Riedijk-Karsemeijer Ledenadministratie HLTC ‘t Melkhuisje

Drukkerij erij Brügemann

anaf 15 juni zijn wij verhuisd naar drukkerij de Toekomst. Een goede mix waar we trots op zijn. Het is even wennen maar we gaan voor de golden set! Naast het druk- en printwerk bieden we nu ook websites & apps aan. Een waardevolle aanvulling op gebied van communicatie. Wil je ook komen proeven van onze mix? Bel of mail me gerust! Niels Brügemann echtseweg 198 – 1215 KD Hilversum telefoon +31 35 72 00 600 – [email protected]

8Z YHUPRJHQ RPULQJHQ

PHWNHQQLV HQHUYDULQJ

'HVSHFLDOLVWLVFKHDDQSDNYDQ5DER9HUPRJHQVPDQDJHPHQW ,QHNHGH%RHUHQ/LVHWWH6SRUN]LMQYHUPRJHQVPDQDJHUVELM5DEREDQN +LOYHUVXP9HFKWHQ3ODVVHQ=LM]LMQJHVSHFLDOLVHHUGLQJURWHYHUPRJHQVHQFRPSOH[H ILQDQFL«OHVLWXDWLHVGLHRPSHUVRRQOLMNHHQVSHFLDOLVWLVFKHDDQSDNYUDJHQ

(HQDDQGHHOLQHONDDU 9RRUGLUHFWFRQWDFW,QHNHGH%RHU ,7%RHU#KYSUDEREDQNQOHQ/LVHWWH6SRUN /6SRUN#KYSUDEREDQNQO

Op eigen benen staan. Daar tekent zij voor

Recommend Documents