Op een andere werkvloer

ke

Jaargang 13 - Nummer 1 verschijnt tweemaal per schooljaar

‘t

Schoolkrantje van VITO-HOOGSTRATEN VZW

www.vito-hoogstraten.be

Op een andere werkvloer

Matthias Timmermans en Kenneth Van Aelten

INHOUD

3.

Voorwoord

50.

Wat na Vito?

4.

De grote stap

52.

Sportuitslagen

6.

Nieuw in Vito

55.

In de pers

9.

Woordzoeker

56.

VITOOL

10.

Hoe overleef ik de examens?

13.

Een uitdagende week op Vito

14.

Op een andere werkvloer

16.

My machine

18.

Gramprijs BSC7

20.

Een blik op het deeltijds onderwijs

22.

Oplossing woordzoeker

23.

De mens achter de leerkracht

28.

Floriade 2012

30.

Wist je datjes

33.

Het kooibed

34.

Vito’s ‘laatste glazen huisje’ neergehaald

36.

Wedstrijd rookvrije klassen

38.

Een interview met Jens Bastiaensen

40.

Leraar van het jaar

42.

Op stap naar...

48.

Leerlingenraad ging vissen

49.

Sportiefste klas eet spaghetti bij LO-leerkrachten

Hoofdredacteur: Kristien Seels Vormgeving: Bie Fransen Werkten mee aan dit nummer: Alex Mensch - Marc Veltmans - Leen Koyen - Kathleen Dufraing - Linda Nauwelaers - Joke Lauwerysen - Hilde Lauryssen - Inge Vermeiren - Kristof Bouvé - Sofie Paulussen - Chris Aerts - Filip Wouters - Kristin Laurijssen - Marc Op de Beeck - Ed Sanen - Patricia Geenen - Jan Hoppenbrouwers Ferdinand Van der Aavoort - Bram Everaert - Tine Baets - Thomas Driesen - Yenthe Bevers - Sofie Postelmans - Jens Van Hal - Bo Van Beurden - Kenneth Van Aelten - Matthias Timmermans - Jorre Heirman - Jorne Laurijssen - Joren Aernouts - Thijs Lambrechts - Seppe Van den Broeck Verantwoordelijke uitgever: Alex Mensch, Gravin Elisabethlaan 30, 2320 Hoogstraten Ideeën en opmerkingen: [email protected]

2

VOORWOORD STUDIEBEOORDELING IN VITO In een persbericht van Klasse, dinsdag 23 oktober 2012, lezen we: “Wij willen weten hoe we punten krijgen” Leerlingen vragen van leraren een duidelijk en transparant puntensysteem voor testen en examens. Een op de drie leerlingen wil meer tijd voor persoonlijke feedback in de klas na toetsen of examens. Een op de vier leerlingen vindt dat leraren niet discreet omspringen met resultaten van taken of toetsen. Dat blijkt uit een enquête van de Vlaamse Scholierenkoepel bij zevenhonderd scholieren in Vlaanderen. De resultaten verschijnen deze maand in Maks!, het jongerenblad van Klasse. Hoe werken wij in VITO? In onze school proberen wij leerlingen zo goed mogelijk voor te bereiden op het Hoger Onderwijs of de arbeidsmarkt. Onze leerkrachten besteden daarom veel aandacht aan goed opgebouwde lessen. Maar ook de evaluatie van leerlingen behoort tot de kerntaak van leerkrachten. Doorheen het schooljaar worden leerlingen geëvalueerd met als doel: • Nagaan of een leerling in voldoende mate de leerplan- doelstellingen (kennis, inzichten, vaardigheden en attitudes) heeft bereikt. • De ouders en de leerlingen op de hoogte houden van de studievorderingen . We willen ouders zo veel mogelijk betrekken bij de ontwikkeling van hun kind. • We willen tussentijds zicht krijgen op de wijze waarop de leerling vordert doorheen het leerproces. Indien nodig bieden leerkrachten remediëringsoefeningen aan of sturen het leerproces zelf bij. In de verschillende vakgroepen hebben leerkrachten zich afgevraagd hoe ze nog gerichter informatie kunnen verzamelen en op basis daarvan de begeleiding van leerlingen kunnen optimaliseren. De leerplandoelstellingen vormen hierbij steeds het uitgangspunt. De leerkrachten hebben in overleg het belang van de verschillende doelstellingen op het gebied van kennis en vaardigheden vastgelegd. Bovendien hebben ze afgesproken welke vakattitudes belangrijk zijn binnen hun vakgebied en bijgevolg geëvalueerd worden. Op basis van dit overleg hebben de vakgroepen hun puntenboek aangepast en zijn ze in staat leerlingen efficiënter op te volgen. Waar we nu aan werken, is het aanpassen van ons rapport. We willen dat ook ouders en leerlingen al deze informatie kunnen inzien. We zijn ervan overtuigd dat we met deze nieuwe inzichten onze leerlingen nog beter kunnen begeleiden. We gaan voor een duidelijker en transparanter puntensysteem. Daarnaast blijven leerkrachten tijd maken voor de nodige feedback over de studievorderingen van hun leerlingen.

Alex Mensch directeur

3

De grote stap De eerstejaars vonden 31 augustus een grote en spannende belevenis. Voor hen was dat de 1ste schooldag op VITO. Dat is toch een dag die in hun geheugen gegrift staat. Hier kan u enkele reacties van leerlingen lezen.

Hoe was je 1ste schooldag? Ik keek er erg naar uit, maar kwam toch met een kriebelend gevoel naar school. Het was een superleuke dag. De 1ste schooldag was beter dan verwacht. De goed georganiseerde zoektocht vond ik heel leuk. Ik ben met een eng gevoel naar school gekomen, maar ik heb veel nieuwe mensen leren kennen.

Ik had een beetje buikpijn… De eerste dag had ik mijn bus al gemist! Ik was benieuwd of het hier nu echt zo streng zou zijn…

Waarvoor was je bang? Wat maakte je zorgen?

Omdat VITO een grote school is, was ik bang om verloren te lopen en dat ik de lokalen niet zou vinden.

4

Ik hoopte dat ik in een klas terecht zou komen waar een goede sfeer hangt. Ook was ik bang om gepest te worden.

Ik maakte me zorgen dat ik mogelijk op een verkeerde bus zou stappen. Zoveel leerlingen!

Ik was nergens bang voor. Ik had schrik dat ik mijn bus ging missen.

Ik maakte me zorgen over al de verschillende vakken. Zou ik elke dag de juiste boeken bijhebben?

Wat vond je van de onthaalweek?

De onthaalweek is goed verlopen. Ik vond het erg leuk want ik maakte veel nieuwe vrienden en we leerden de school beter kennen. Leuk, vooral de dag naar het Zilvermeer.

Toen kregen we de 1ste les praktijk en dat was heel prettig. De onthaalweek vond ik veel te lang duren. De dag aan het Zilvermeer was wel heel plezant! Vooral de olifantenpoten. Iedereen viel in het water! Het was ook grappig dat het vlot van de andere ploeg wegdreef zonder hen. Ze moesten zwemmen om het vlot terug te halen! Ik vond de onthaalweek wel leuk, maar ze duurde te lang. Ik keek uit naar de start van de echte lessen.

Heel de klas keek uit naar de 1e praktijkles. We maakten een naamplaatje van hout. Tekst: Kathleen Dufraing en Sofie Paulussen Foto’s: Marie-Anne Coppens, Hans Van Loon en Joke Lauwerysen

5

Nieuw In Vito 4

5

2

3

1. 1. Wat is u naam?

1

Edwin Jacobs

2. Hoe jong bent u? 3, Hoe bent u op vito terecht gekomen? 34 jaar



Ik heb gesolliciteerd op de vacature voor magazijnier



Veel afwisselend werk en goede werkuren



Bestellingen verwerken en klaarzetten, leerlingen en leerkrachten verder helpen, bureauwerk,...

4. Wat vindt u zo speciaal/leuk aan deze job? 5. Wat moet u zoal doen?

6. Heeft u goede werkuren ? 7. Heeft u vroeger als kind hier ook gezeten en zo ja wat heeft u gevolgd ? ja

ja, elektro-mechanica

6

2. 1. Wat is uw naam?

Verheyen Luc

2. Hoe oud bent u? 3. In welke klassen of graad geeft u les en welke vakken geeft u? 29 jaar



Ik sta vooral in de 2de graad en geef elektriciteit (theorie en praktijk) in volgende klassen BBM4B+C,



BRB5A+B, TEL4 en TEL3B

4. Welk vak geeft u het liefst ? 5. Hoe lang geeft u al les ?

Elektriciteit



Dit is mijn 5de jaar dat ik les geef. Ik heb voordien telkens 2 jaar les gegeven in KTA Kapellen en DON



BOSCO HOBOKEN.

6. Wat verwacht u van dit schooljaar ? 7. Wat zijn uw hobby’s ? 8. Bent u streng voor de leerlingen ?

Een zeer tof educatief jaar.

Volleybal zowel speler als trainer.



Er zijn bepaalde afspraken gemaakt in het begin van het schooljaar en die moeten nageleefd worden.



Dat er nog een Luc Verheyen elektriciteit geeft in TEL3A en dat we op dezelfde dag jarig zijn. Ik heb er



vroeger zelf ook les van gekregen.

9. Wat is het grappigste wat u hier op het vito al heeft meegemaakt ?

3. 1. Wat is uw naam?

Tinne Geentjens.

2. Hoe oud bent u? 3. In welke klassen of graad geeft u les en welke vakken geeft u? Ik ben 24 jaar.



Ik geef momenteel les in de 2de graad, ik geef Labo Elektriciteit, praktijk Elektriciteit, schakeltechnieken,



Electriciteit en Mechanica. Ik mag ook Techniek geven in de 1ste graad, dus wie weet.

4. Welk vak geeft u het liefst ?

Ik geef het liefste praktijk elektriciteit en basis elektriciteit



in het 3de jaar.(NU) Natuurlijk zou ik ook graag Techniek geven in het 1ste middelbaar, maar wat



niet is kan nog komen.

5. Hoe lang geeft u al les ?



Dit is mijn 2de jaar in het onderwijs na enkele jaren stage te lopen

in verschillende scholen.

6. Wat verwacht u van dit schooljaar ?

Mijn verwachtingen : ervoor zorgen dat mijn



leerlingen slagen voor de vakken die ik geef en een aangenaam schooljaar met de leerlingen en collega’s



beleven.

7

7. Wat zijn uw hobby’s ?

Als sporten een hobby is dan kan je dit als mijn hobby opgeven. Ik ga

namelijk enkele dagen in de week naar de fitness voor groepslessen (zumba, BBB en dans).

8. Bent u streng voor de leerlingen ?

Wat is streng zijn he!? Laten we zeggen: Streng

genoeg om een aangename sfeer in de klas te hebben.

9. Wat is het grappigste wat u hier op het vito al heeft meegemaakt ?





Dit ontgaat mij helaas... dus er is mij zo nog niet iets bijgebleven vrees ik ... Het schooljaar is dan ook nog



niet om.

4. 1. Wat is uw naam?

Guy Sprangers

2. Hoe oud bent u? 3. In welke klassen of graad geeft u les en welke vakken geeft u? Ik word op 10 november 34 jaar.



Ik geef praktijk bouw in BRB5A en BRB5B.

4. Welk vak geeft u het liefst ? 5. Hoe lang geeft u al les ? 6. Wat verwacht u van dit schooljaar ?

Mijn lievelinsvak is praktijk bouw (ook mijn enige vak).

Dit is mijn eerste schooljaar.



Ik ga mijn best doen om de jongens van bouw

zin te laten krijgen om in de bouw te gaan.

7. Wat zijn uw hobby’s ? 8. Bent u streng voor de leerlingen ? 9. Wat is het grappigste wat u hier op het vito al heeft meegemaakt ? Fietsen, liefst mountainbike.

Als het nodig is, zal ik streng zijn.

5. 1.Wat is uw naam?

Annemie Van Laer

2. Bent u getrouwd? 3. Hoe jong bent u? 4. Hebt u veel contact met leerkrachten en of leerlingen? 5. Wat zijn uw werkuren? Nee

52 jaar

Nee

Elke dag van 15.30 u tot 19.30 u. Op woensdag van 12.30 u tot 16.30 u.

6. Zijn er mannen bij de poetsploeg? 7. Hoeveel leden telt jullie team? 8. Heeft iedereen zijn vaste plaats om te poetsen? 9 Komt u veel rare dingen tegen? Nee

9

Nee

8

Ja

/

10. Hoelang werkt u hier al? 11. Waar hebt u hiervoor gewerkt? 12. Waarom doet u dit werk graag? 13. Heeft iedereen zijn eigen materiaal om te poetsen? 20. Welke benaming heeft u het liefste? Poetsvrouw of interieurverzorgster? Sinds 1 oktober.

Bij Van Der Smissen Feestservice. Je hebt veel afwisseling.

Is gelijk voor mij.

Ja

Tekst: Sofie Postelmans en Jens van Hal Foto’s: Joke Lauwerysen

breinbreker Woordzoeker

Breinbreker: Marc Veltmans

D T S T E V E R T O S I E B E E

E L T I B O O A U N A O G O I D

N A A N V Y I N O E M L E I M E

I H F O O A G C N H O E N R A N

E C I L C S N J R R H S N I X E

U I D H M I A A E A T T E S I V

W M R A E N D N A F M E S P M S

E O O T R O Z H D T F R B T P J

O L J E S O E L L E J R R B O E

N U B L N A E E J E R O E N O R

R M A R R C B R H C I R A Y E R

oplossing: zie pagina 22

A W O E I J E E D E E S A D B O

Y J E T B A E D N A N N O R Y Q

R O B I N Y N N R R N E S O B E

V E S I L E N A C I A T B J B P

I E E D R O J X C O C J E U O S

W I E S L J V K A R E L M A R B

Zoek de volgende woorden: AERNOUT, AMBER, ARNE, BASTRI, BEAU, BRAM, BRIAN, CEDRIC, DANTE, DIOGO, ELISE, EMIEL, EVERT, IRIS, IVAN, JARNE, JEFFREY, JELLE, JENCO, JEROEN, JOEY, JONAS, JORDE, JORDI, JORDY, JORN, KAREL, KJENTO, LESTER, LORENZO, MARCIO, MAXIM, MICHAL, QYRON, RADOSLAW, REMCO, RHENO, ROBBE, ROBBY, ROBIN, ROY, RUBEN, SAM, SANDER, SENNE, SEPPE, SIEBE, STAF, STEVE, SVEN, TAHLON, THOMAS, TIBO, TOM, WIES, XANDER, YANNICK, YARICH, YARNO, Streep bovenstaande woorden weg en de overblijvende letters vormen een zin. Veel succes!!

--

------

---- ---------- ---

---

------

-------!

9

Hoe overleef ik de examens? Dit is een vraag die zowel door de ouders als door de kinderen gesteld kan worden. Vaak is een examenperiode even stresserend voor de naaste omgeving als voor de leerling zelf. Relaxthee, peptalk, klavertjes vier, schietgebedjes… Laat je niets wijsmaken en zie de feiten onder ogen. Slagen doe je op basis van een goede voorbereiding en een goede examentechniek. Een goede studievoorbereiding is belangrijk. Je agenda is de ideale studieplanner. Als hij goed is ingevuld, vind je er alles in terug en wordt het dagelijks een leidraad voor het studiewerk. Dagelijks op een vaste plaats, en bij voorkeur op een vast moment studeren, vraagt discipline. Zorg dat je al je (les)materiaal, nota’s in het bezit hebt. Dingen die je afleiden, leg je buiten bereik. Schermtijd (GSM, computer, TV) kan je nemen NA je schoolwerk. Meld je af op Facebook indien je je computer nodig hebt tijdens het studeren. Zet je GSM af. De sms’jes zal je wel vinden NA het studeren.

Als je een studieplanning opmaakt, vermijd je dat je in tijdnood komt. Dagelijks studeren is een must. Een avond niet voor school

“Stress vermijden begint van je eerste schooldag”

werken, is een verloren avond. Als je dagelijks je leerstof verwerkt, voorkom je schommelingen in je punten. Staat er niet expliciet iets in je agenda dat je tegen de volgende dag moet doen, neem je de tijd om de leerstof die je de

10

voorbije dag kreeg, te verwerken. Je herleest, markeert, schematiseert en studeert. Noteer in je agenda hoeveel tijd je spendeerde. Een goede studieplanning moet concreet zijn : zeg aan jezelf heel concreet wat je gaat doen, dit is een duidelijke boodschap aan jezelf. Je studieplanning moet ook realistisch zijn. Jezelf dingen beloven of opleggen die je toch niet kan realiseren, is niet zinvol. Haalbare doelen stellen zijn het meest motiverend. Een studieplanning mag soepel zijn. Eenmaal je een planning hebt, is er voldoende ruimte nodig om onverwachte zaken op te vangen. Je kan dit doen door reservetijd (enkele ‘lege blokjes’ ) in je planning op te nemen. Er is geen algemene regel die bepaalt hoeveel tijd je moet studeren per dag of per week. Dit kan afhangen van de zwaarte en de omvang van je vakken, je capaciteiten, je studie-efficiëntie en hoe gedreven je bent.

Hoe studeren is een belangrijke en vaak gestelde vraag. Studeren is een ambacht, een kunde. Maar goed nieuws: studeren kan je leren! Er is een verschil tussen kennen en kunnen en herkennen. Definities, woordenschat, grammaticaregels, zijn dingen die je moet kennen. Verband leggen tussen theorie en oefeningen, tussen theorie en praktijk, zijn zaken die je moet kunnen. Een eerste stap bij de verwerking van leerstof is het oriënteren. Enkele tips kunnen je wellicht helpen : * Gebruik je leerstofoverzicht (inhoudstafel). * Lees titels. * Oriënteer je in de leerstof : markeer kernwoorden na het lezen van een alinea of paragraaf. Durf zelf vragen stellen bij de leerstof. Zoek de antwoorden op en controleer of ze correct zijn. * Maak een onderscheid tussen hoofd- en bijzaken. * Zoek eigen voorbeelden, probeer in eigen woorden uitleg te noteren. * Maak eigen overzichten, schema’s of samenvattingen. * Durf vragen stellen aan je leerkracht als je iets niet begrijpt. Laat ook je samenvattingen, of extra oefeningen tijdig nakijken.

11

Om je voldoende te kunnen concentreren, moet je voldoende ontspannen en slapen. Ontspanning moet je voldoende inbouwen in je planning, maar het moet wel in de juiste verhouding gebeuren. Anderhalf uur film kijken als ontspanning, en dan een kwartier studeren…. is niet de juiste verhouding. Ontspanning komt de concentratie ten goede. Werk in tijdsblokken van bijvoorbeeld één uur studeren en 15 minuten pauze. Om je echt te ontspannen is frisse buitenlucht altijd een heilzaam middel. Wandel even buiten, inhaleer de frisse lucht. Om goed te kunnen studeren moet je een helder hoofd hebben en moet je je lichamelijk fit voelen. Je concentratie zal verminderen als je een tekort aan slaap hebt. Je gaat best op een vast tijdstip naar bed. Stop minstens een uur voordien en ontspan in dat uur. Eet gezond. Dagelijks je portie groenten en fruit en water. Frisdranken en pepdranken werken tijdelijk, maar geven je absoluut niet de juiste energieboost. Vermijd alcohol tijdens de examenperiode. Je langetermijngeheugen functioneert slechter na alcohol en het verstoort je nachtrust. Ten onrechte wordt wel eens gedacht dat alcohol drinken goed is voor de nachtrust. Alcohol vermindert de kwaliteit van je slaap.

tekening van Yenthe Bevers, THT3

Als je al het bovenstaande toepast, ben je al goed voorbereid op examens en toetsen. Motiveer jezelf om de komende weken het onderste uit de kan te halen met het oog op de examens. Maak het je naaste omgeving ook aangenaam door rustig en goed voorbereid de examenperiode aan te vatten. Je ouders, je broers en zussen zullen je dankbaar zijn. Denk vooral niet dat goede schoolresultaten en echte studievreugde enkel weggelegd zijn voor de meest verstandige leerlingen, maar wel voor elke leerling die zo goed mogelijk, aandachtig en regelmatig doet wat hij kan.

Coachen is het beste uit een ander halen. Probeer voor jezelf de beste coach te zijn. Het zal resulteren in mooie cijfers waarvan je zelf kan zeggen : “Dat heb ik goed gedaan! “

Chris Aerts, studiecoach

12

Een uitdagende week op ‘t VITO! Naar Bangladesh gingen mevrouw Seels en Sven vorig jaar. Wat ze daar te zien kregen was onvoorspelbaar. Ze kwamen terug naar huis en wilden iets doen. Ze besloten te zorgen voor een hele hoop poen. In de filmzaal deden zij een aantal keer hun verhaal. Het verkopen van zoveel mogelijk stiftjes stond hierbij centraal. Er werd twee keer een lekkere soep gemaakt. Door velen onder ons werd ze gesmaakt. Het belangrijkste was op het einde aan de beurt. Leerlingen en leerkrachten werden gekeurd. Wie kon er het beste touwtrekken? Wie lukte het zijn leerkracht bij het armworstelen te nekken? Leerlingen en leerkrachten zetten zich heel hard in. Iedereen had het die week naar zijn zin. Of ze nu wonnen of verloren: puntjes voor het goede doel konden zij alleszins scoren. Een prachtig optreden werd georganiseerd. Wat is die Alina toch getalenteerd. Honderden fans stonden naar haar te kijken om daarna volledig voor haar te bezwijken. Dat vorige schooljaar was me het jaartje wel. Daarvoor aan iedereen: een heel harde dank je wel! Wij zamelden voor de Damiaanactie maar liefst 6258 euro in. Daar hadden we nooit van durven dromen in het begin.

Tekst: Kristien Seels

13

Op een andere werkvloer bouw versus hout bouw

Tekst: Kenneth Van Aelten BHT4 Foto’s: Joke Lauwerysen en Leen Koyen

Een tijdje geleden deed ik mee aan een uitwisselingsproject bij ons op school. Aan de leerkrachten werd gevraagd om één leerling uit hout te kiezen die een keertje in de richting bouw mocht meedraaien en om één leerling uit bouw te kiezen die een keertje naar hout mocht komen. Bij ons in de klas waren er 3 personen geïnteresseerd. We deden daarom een loterij en die won ik. Twee weken later was het zover (25/10/2012). Ik ging vier lesuren lang metsen. Eerst ging ik naar de praktijk van hout. Hier moest ik mij zeer snel omkleden om naar de praktijk van bouw te kunnen gaan. Eenmaal daar aangekomen, lachten ze mij natuurlijk meteen uit. Ik zou er niks van kunnen. De leerkracht begon mij uit te leggen hoe ik een muurtje moest metsen. Hij deed een paar stenen voor en dan mocht ik zelf beginnen. Dit viel zeer goed mee. Het was echt makkelijk. De leerlingen zeiden dan ook dat ik dit zeer goed deed. Ze vonden zelfs dat ik maar van richting moest wisselen en naar de richting bouw moest komen. Sommige leerlingen zeiden dit ook. Ik voelde me een beetje vereerd met de vele complimenten die ik kreeg. Na de speeltijd had ik ongeveer zeven à acht lagen gemetst. Toen het laatste uur inging moest ik aan een rollaag beginnen. Hier had ik nog nooit van gehoord. Blijkbaar wil het zeggen dat je stenen recht op een laag moet zetten. Opnieuw deed de leerkracht het me voor. Daarna was het terug aan mij. Hoe makkelijk het er ook uitzag, hoe moeilijker het bleek te zijn. Tegen het einde van de les kwamen veel leerlingen naar mijn muurtje kijken. Ze vonden toch dat ze het zelf vorig jaar niet zo goed hadden gedaan. Ik kreeg nog een beeldje van Bob De Bouwer mee en vertrok terug naar mijn

14

klas. Hier wou iedereen natuurlijk weten hoe het met mijn muurtje was gegaan. Mijn antwoord luidde: “Beter dan sommige leerlingen die het vorig jaar gedaan hadden.” Want daar was ik natuurlijk fier op. Weinig van mijn medeleerlingen geloofden dat maar ze hadden er zelf maar eens moeten gaan staan. Ik vond het echt een leuk dagje in “den bouw”, jongens! Dit zou ik elke week wel willen doen!

hout

Tekst: Matthias Timmermans BBO4B Foto’s: Joke Lauwerysen en Leen Koyen

Bezoekje aan hout Het was al een tijdje geleden dat ik nog eens met hout had gewerkt, maar ik vond het wel plezant. De leerkracht gaf mij de opdracht om een juwelenkistje te maken. De houtsoort die ik gebruikte, was beuk. Het hout was al afgeschreven. Ik moest ervoor zorgen dat het hout op de juiste manier gekapt en gezaagd werd. Het was niet altijd even gemakkelijk, zeker het haaks zagen niet. Ik heb veel bijgeleerd tijdens de 4 uren praktijk in hout. Zo heb ik geleerd hoe je een gat-penverbinding maakt. Het was moeilijk, maar het is me toch gelukt. Je moet 2 stukken hout met elkaar verbinden. Dit doe je door bij 1 stuk hout een uitstulping te maken en bij het andere stuk hout een gat. En die 2 stukken moeten dan in elkaar passen. De leerlingen van hout hebben mij goed geholpen! Ik vond het wel de moeite om nog eens met hout te werken en een juwelenkistje te maken. Ik doe toch liever metselen!

15

Tekst: Filip Wouters

16

17

GRAM – prijs 2012: BSC7 behaalt 3de prijs GRAM organiseert elk jaar een wedstrijd voor de 7de jaars BSO. Een jury, samengesteld uit sympathiserende KMO’s en enkele leden van GRAM, beoordelen begin juni in de betrokken scholen, de deelnemende projecten op basis van originaliteit, creativiteit, vakmanschap, enz… Er werden een 40-tal projecten voorgesteld en de leerlingen van BSC7 behaalden deze keer een knappe 3de plaats, achter GITHO uit Nijlen en GTI uit Mortsel. Hun prijs van € 500,00 ging integraal naar de school. De leerlingen stellen even hun project voor. Sinds 2006 gaan de leerlingen van BSC7 (Bijzondere Schrijnwerk Constructies) elk schooljaar drie dagen vrijwilligerswerk doen bij Siddartha In Baal- Tremelo. Volgens de stichter, bezieler Broeder Gust Lauwerijsen is Siddartha “Een plek van hoop en bemoediging, van engagement en uitdaging. Siddartha wil op een originele manier kiezen voor kleine en zwakke mensen en hen het beste aanreiken.” In het verleden hebben de leerlingen al twee keukens gemaakt en geplaatst. Verlaagde plafonds getimmerd in de slaapvertrekken, binnendeuren geplaatst in een opvangcentrum en scheidingswanden in de leefruimtes van de bewoners geplaatst. Broeder Gust had de school een veranda voor de oudste bewoners van de leefgroepen gevraagd. Het concept moest eenvoudig zijn. De gebruikte materialen duurzaam en gemakkelijk te onderhouden. Na een eerste overlegronde tussen Siddartha en de praktijkleerkrachten, werden de grondmaten vastgelegd en werd het geheel met de klas besproken. Het uitgangspunt was hier: Iedereen werkt mee aan het project en krijgt specifieke taken toebedeeld, individueel of per team. Een paar leerlingen begonnen met de schetsen en het maken van de grondtekeningen. Andere leerlingen tekenden dan de details uit op de computer of zochten naar specifieke materialen (profielen en dichtingen). Na al het tekenwerk werden de verschillende borderels of houtlijsten opgesteld, nagekeken en bijgestuurd door de leerkracht.

18

In samenspraak met de verantwoordelijke van de machinezaal en het houtmagazijn is het hout door de leerlingen klaargemaakt. Per team of individueel werden de raamkaders gemaakt volgens de werktekeningen. Zo moest elk team afschrijven, machinale freesbewerkingen uitvoeren, vergaren, monteren en het geheel mee opbouwen. Het opbouwen van de gehele veranda nam wel wat tijd en plaats in beslag. Halverwege februari, juist voor de krokusvakantie, hebben we de veranda gedemonteerd en zijn we met al het materiaal naar Siddartha vertrokken. We wisten dat de tijdsdruk enorm was en we hebben lange werkdagen, tot acht uur ’s avonds, gemaakt om het geheel terug te monteren, het glas te plaatsen en af te werken. De weergoden waren ons niet zo goed gezind en zorgden soms voor een klein oponthoud. De bewoners van de verschillende leefgroepen kwamen ons op hun eigenste manier steunen met koffie en zelfgebakken koeken. Broeder Gust probeerde tussen zijn drukke werkzaamheden in, de opbouw van de veranda te volgen en liet zijn bewondering voor het gepresteerde werk duidelijk horen. Dit werkte voor ons extra motiverend. Dit project was een leuke en een zeer leerrijke ervaring. Het was tof dat we dit samen met de klas konden realiseren en het plaatsen van het geheel was de kroon op het werk. Als we met dit project ook nog eens een prijs winnen maakt het nog leuker. Aarts Nick – Dieleman Hugo – Hens Ake – Oosthoek Ruben – Severijns Johannes – Van Hoeck Dries – Verschueren Glenn

Tekst: Marc Veltmans

19

Een

op het deeltijds onderwijs

In dit artikel willen we graag het deeltijds onderwijs in de schijnwerpers zetten. Mensen vertrekken soms vanuit onwetendheid van verkeerde veronderstellingen (moeilijk publiek, geen volwaardig getuigschrift) en daar willen we graag verandering in brengen. ‘Onbekend is immers onbemind’, nietwaar?! Ik trek naar het deeltijds onderwijs voor een gesprek met Kristin Laurijssen, de coördinator van het Centrum Deeltijds Onderwijs in Hoogstraten, om een antwoord te krijgen op een aantal vragen. Laat ons eens beginnen bij wat deeltijds onderwijs precies inhoudt… Als je niet langer voltijds wil leren maar leren wil combineren met werken, dan kan je kiezen voor het deeltijds beroepssecundair onderwijs. In het deeltijds onderwijs kunnen leerlingen voldoen aan hun leerplicht zonder een volledige week op school te zijn. Dit wil echter niet zeggen dat de leerlingen in het deeltijds onderwijs niet voltijds bezig zijn! Een week in het deeltijds onderwijs ziet er als volgt uit: 2 dagen les (= minimum 15u per week) in een Centrum voor Deeltijds Onderwijs en 3 dagen ‘werkplekleren’ (= minimum 13u per week). Wat zijn de toelatingsvoorwaarden om deeltijds onderwijs te kunnen doen? Deeltijds onderwijs is toegankelijk voor elke jongere tussen 15 en 25 jaar: * Vanaf 15 jaar indien de jongere de 2 eerste jaren van BSO, TSO of ASO gevolgd heeft (hoeft niet geslaagd te zijn) * Vanaf 16 jaar zonder bijkomende voorwaarden * Vanaf 18 jaar indien de jongere werk heeft

Hoe worden de lessen georganiseerd? In TWEE lesdagen: Wekelijks worden er 15 uren vorming gegeven, verspreid over 2 dagen:

20

* 1 dag algemene vorming (7u): tijdens deze les worden de jongeren levensechte en levensgerichte thema’s aangeboden, met hun eigen inspraak in de uitwerking ervan. Ook basisvaardigheden als rekenen, taal en sociale vaardigheden komen aan bod. * 1 dag beroepsgerichte vorming (8u): tijdens deze les worden de jongeren voorbereid op de uitoefening van een beroep en wordt de vakkennis zowel theoretisch als praktisch verder uitgediept. De jongeren krijgen geen huistaken of toetsen, maar werken wel aan hun persoonlijke projectbundel die ze op het einde van het schooljaar voorbrengen voor een jury of voor hun begeleiders. En in DRIE werkdagen: De jongere kan drie dagen per week gaan werken. Hierbij wordt men geholpen door de tewerkstellingsbegeleider die met de jongere actief op zoek gaat naar een passende job. Men kan tewerkgesteld worden met volgende contracten: industrieel leercontract, deeltijds arbeidscontract of brugproject in een openbare dienst of VZW.

Welke opleidingen kan je volgen in het Centrum Deeltijds Onderwijs in Hoogstraten? Je hebt de keuze tussen een groot aantal opleidingen binnen het deeltijds onderwijs. In Hoogstraten worden de volgende opleidingen aangeboden: •

Bouw

•

Metaal

In de nabije toekomst zal er ook gestart worden met een module Sanitair.

Welk getuigschrift kan je behalen in het deeltijds onderwijs? Jongeren die op regelmatige wijze de lessen volgen, kunnen afhankelijk van hun niveau en bekwaamheden, volgende attesten en getuigschriften behalen: •

Attest van verworven competenties

•

Certificaat

•

Getuigschrift van de 2de graad van het secundair onderwijs

•

Studiegetuigschrift van het 2de leerjaar van de 3e graad van het secundair onderwijs

•

Diploma van het secundair onderwijs

Deeltijds onderwijs biedt ‘onderwijs op maat’: samen met de trajectbegeleider van het Centrum voor Deeltijds Onderwijs wordt er gekeken welk traject een jongere best volgt. Niet elke jongere is in de mogelijkheid om zijn diploma

21

of getuigschrift van de derde graad te behalen, wat niet wil zeggen dat deze jongere geen toffe job zal vinden!

Vinden de jongeren na het deeltijds onderwijs gemakkelijk hun weg naar de arbeidsmarkt? Jongeren die op regelmatige wijze de lessen volgen en gaan werken, krijgen soms de mogelijkheid om nadien vast in dienst te treden bij hun werkgever. Wat dit betreft, scoort men in het Centrum Deeltijds Onderwijs Hoogstraten wel hoger dan het Vlaamse gemiddelde. Misschien heeft dit te maken met onze Kempische werkersmentaliteit?! Het bedrijfsleven is momenteel nog niet heel vertrouwd met het deeltijds onderwijs, maar eens ze ervaring hebben opgedaan met jongeren die deeltijds onderwijs volgen, reageren ze vaak heel enthousiast.

Ziet een lesdag in het deeltijds onderwijs er hetzelfde uit als een lesdag in het voltijds onderwijs of zijn er verschillen? Door de kleinschaligheid is de band met de jongeren anders dan in het voltijds onderwijs. Elk jaar telt het deeltijds onderwijs in Hoogstraten ongeveer 40 leerlingen. De helft daarvan heeft les op maandag en dinsdag, de andere helft op donderdag en vrijdag. De begeleiders werken dus met kleine groepen wat hen de kans geeft om de jongeren beter te leren kennen. De jongeren in het deeltijds onderwijs hebben meestal al een heel parcours afgelegd in het voltijdse onderwijs, vaak met weinig succeservaringen. In het deeltijds onderwijs probeert men hen rust en een geborgen gevoel te geven zodat zij hun talenten verder kunnen ontplooien. De jongeren krijgen de hele dag les van eenzelfde begeleider en spreken hem of haar aan bij de voornaam, wat het persoonlijk contact bevordert. Tijdens de pauzes is de geliefkoosde bezigheid van zowel de leerlingen als de begeleiders: samen volleybal spelen!

Wat zijn de voornaamste troeven van het deeltijds onderwijs in Hoogstraten? De kleinschaligheid en de intensere band met de jongere zijn sterke troeven. Als jongeren vastlopen omdat vijf dagen naar school gaan teveel is, dan is deeltijds onderwijs een heel goed alternatief! Hopelijk schept dit artikel meer duidelijkheid over het deeltijds onderwijs, zowel naar leerlingen, ouders als leerkrachten toe! Bedankt, Kristin, voor jouw medewerking! Heb je nog vragen over het deeltijds onderwijs, dan kan je contact opnemen met Kristin Laurijssen, coördinator van het Centrum Deeltijds Onderwijs in Hoogstraten op het nummer 0478/69.05.67 of via email: [email protected] Tekst: Kristin Laurijssen en HIlde Lauryssen

Foto’s: Kristin Laurijssen

oplossing breinbreker p. 9 DE NIEUWE VITO LEERLINGEN VAN HET EERSTE BEROEPS! 22

de mens achter de leerkracht

Heel wat mensen denken dat leerkrachten alleen maar lesgeven en voor de rest vakantie hebben, maar met deze nieuwe rubriek willen wij de mens achter de leerkracht ook eens belichten. Zo starten we met Marc Veltmans die als vrijwilliger tijdens de vakantieperiode, mee vakanties begeleid voor personen met een licht verstandelijke handicap. Hoe ben je erbij gekomen om dit te gaan doen? Toen mijn vrouw en ik een vijftal jaar geleden op vakantie vertrokken naar Slovakije, zat er een groepje gehandicapten bij ons in de bus. Wij zagen dat dit mensen met een beperking waren maar dit stoorde ons niet. En daarbij: mensen met een beperking hebben ook recht op vakantie. Naarmate de tijd verstreek, raakten wij aan de praat met de begeleiders en de deelnemers. Toen we zagen hoeveel de deelnemers genoten van de reis en hoeveel vriendschap je als begeleider krijgt, kriebelde er iets in ons. Dit wilden wij ook wel doen! Temeer omdat het zo moeilijk is om voldoende

Marc Veltmans

vrijwilligers te vinden die een vakantie willen begeleiden. We hebben daarna contact opgenomen met de organisatie en we werden uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek.

Jij doet dit dus via een organisatie. Kan je hierover wat meer vertellen? Ik doe dit via de vakantiewerking van vzw DE KEI, gelegen in Deurne. Zij organiseren al meer dan 25 jaar leuke,

Tekst: Kristien Seels en Marc Veltmans Foto’s: Marc Veltmans

spannende, rustige of avontuurlijke vakanties in binnen- en buitenland voor licht verstandelijk gehandicapten.

23

De vakanties worden in kleine groepjes gedaan van 7 of 10 deelnemers met telkens 2 begeleiders. De vakanties zijn heel uiteenlopend: je kunt kiezen uit rustige vakanties, kant en klare vakanties,… Dit met senioren, jongeren… De verplaatsingen kunnen gebeuren met minibusjes, de autocar en zelfs met het vliegtuig. De Kei streeft immers integratie in het “normale” vakantiecircuit na en gaat ervan uit dat de begeleiders de deelnemers uit de groep aanvaarden en verdedigen in hun manier van doen en met hun uiterlijke kenmerken. Het fijne aan deze organisatie is dat er een permanente ondersteuning is tijdens de ganse vakantie. Wij kunnen hen dag en nacht bereiken om raad te vragen bij eventuele incidenten of problemen.

Wanneer doe jij dit? Tijdens de zomervakantie of andere vakanties? Ik doe dit tijdens de zomervakantie. Er worden ook nog enkele wintervakanties georganiseerd, maar tot op heden heb ik nog geen wintervakantie begeleid.

Naar waar ga je zoal op vakantie? We kunnen kiezen uit 45 verschillende reizen met bestemmingen in binnen- en buitenland. Zo gaan we vb. naar Nederland, Frankrijk, Denemarken, Spanje, Italië en zelfs met het vliegtuig naar Malta, Cyprus, Tunesië, Turkije, Griekenland,… Natuurlijk vergeten wij niet de verschillende vakanties in België. Ik heb al vakanties begeleid in Slovenië, Spanje en Oostenrijk.

Is het gemakkelijk om een verblijfplaats te vinden waar die mensen met een beperking terecht kunnen? Gelukkig is dit op voorhand allemaal al geregeld. De Kei reserveert de slaapplaatsen in het hotel of huurt vakantiewoningen waar de deelnemers terecht kunnen. Het enige vervelende is soms dat al de deelnemers niet op dezelfde verdieping liggen in het hotel en dan is het veel wandelen om ze ’s morgens te wekken, hun medicatie toe te

24

dienen,… Maar dit lukt ook wel.

We proberen er steeds voor te zorgen dat de ganse groep samen kan eten, maar dit is niet altijd even vanzelfsprekend. Als dit niet lukt, splitsen we de groep op en neemt elke begeleider een klein groepje onder zijn/haar hoede.

Wie gaat er met jou allemaal mee? Hebben zij allemaal dezelfde leeftijd? De groep bestaat uit maximum 10 personen en er zijn altijd 2 begeleiders. Er gaan zowel jongens als meisjes mee en de leeftijd varieert van 20 tot 75 of ouder indien zij alles nog naar behoren kunnen meedoen. De deelnemers komen uit heel het Vlaamse landsgedeelte en komen uit verschillende instellingen of begeleid wonen.

De meesten kennen elkaar niet of net wel van vorige reizen of van cursussen. Het is altijd een verrassing wie je gaat meekrijgen en hoe goed de groep zal samenhangen. Ongeveer een maand voor we op reis vertrekken is er een kennismakingsdag. Deze gaat door in het vormingscentrum in Oostmalle. De bedoeling is dat al de deelnemers daar aanwezig zijn. Dit om met elkaar kennis te maken. Belangrijk is dat zij hun begeleiders zien zodat zij iets herkenbaar hebben op hun vertrek. Op die dag worden er ook allerhande afspraken gemaakt i.v.m. wie slaapt bij wie, alcoholgebruik,… Hier krijgen we al een goede indruk over de groep. Met wat geluk heb je deelnemers die je al meegehad hebt bij vorige reizen en dan is het een prettig weerzien.

Wat doen jullie zoal op een vakantiedag? Zoals iedereen die op vakantie gaat, denk ik, proberen we vooral te genieten en plezier te maken! Daarvoor gaan we toch, nietwaar? We doen waar we zin in hebben. We overleggen met de deelnemers, we bekijken de mogelijkheden,… We bekijken ook of het financieel haalbaar is, want zij zitten natuurlijk ook met een beperkt budget. Onze taak is ook om daarover

25

te waken. Sommigen kennen de geldwaarde niet en als je hen laat doen, kopen ze de eerste dag al hun geld op aan souvenirs. We maken uitstappen, bezoeken musea, liggen aan het zwembad, gaan ’s avonds op stap, leggen een kaartje of doen een gezelschapsspel. En als de groep het niet eens geraakt, dan zitten wij er niets mee in om de groep op te splitsen en iedereen tevreden te stellen. Het is immers hun vakantie! Sommige reizen hebben een kant en klaar programma en dan volgen wij normaal gezien dat programma, maar niets houdt ons tegen om iets anders te doen als de deelnemers dat willen.

Wat is jouw taak op zo een vakantie? Eigenlijk is dit wel een hele boterham. We moeten vooral aandacht hebben voor het groepsgebeuren en de processen die zich in de groep afspelen. Het is belangrijk dat wij oog hebben voor signalen binnen de groep en dat wij de scherpe hoekjes proberen af te ronden om conflicten te voorkomen. We moeten de deelnemers het gevoel geven dat zij au sérieux genomen worden. Dit moet de groepssfeer bevorderen. We laten de deelnemers mee beslissen over de activiteiten, de avondbesteding,… Er wordt van ons verwacht dat wij toezicht houden op de geldbesteding van de deelnemers. Voor zij die het moeilijk hebben, beheren wij het zakgeld. Men verwacht ook van ons dat wij op een discrete manier de hygiëne en een verzorgde kledij van de deelnemers volgen en dat wij, indien nodig, tactvol ingrijpen.

“Zoals iedereen die op vakantie gaat, denk ik, proberen we vooral te genieten en plezier te maken!”

Wij zien er op toe dat het drankgebruik “normaal” is en dat zij die een alcoholverbod hebben omwille van vb. medicatie, dit ook naleven. Dat de deelnemers op de juiste tijdstippen hun medicatie nemen. We streven er naar om elke deelnemer met zijn specifieke eigenwaarde, kwaliteiten of eigenschappen een toffe vakantie te laten hebben. Wij zijn geen supermensen maar we proberen op onze eigen, rustige manier een luisterend oor te zijn en ouderlijke bezorgdheid te tonen.

Het leukste dat je op vakantie hebt meegemaakt was… Iets dat mij zeker zal bijblijven is dat een doodgewone medereiziger uit de bus een gedicht heeft geschreven over één van de mensen uit mijn groep. Zij heeft dit in de bus voorgelezen en daarna afgegeven. Een heel tof moment dat zeker moet gekoesterd worden. Het laat zien dat er toch

26

mensen zijn met veel begrip die beseffen dat mensen met een beperking ook recht hebben op vakantie. Toch zijn er heel wat mensen die deze mening niet delen. Een ander moment dat zal bijblijven is dat er iemand naar mij kwam en vroeg voor welke instelling ik werkte. Toen ik hem vertelde dat dit vrijwilligerswerk was, kon hij dit amper geloven.

Wat is het gênantste wat je hebt meegemaakt op vakantie? Dat was op onze eerste vakantie. Wij waren ’s morgens toegekomen in Spanje en konden nog niet op de kamer. De deelnemers vroegen om wat te gaan shoppen. Toen wij echter de winkel verlieten, ging het alarm af. Dadelijk paniek. De deelnemer zei direct dat hij niets gestolen had. Wij vertelden hem om rustig te blijven en alles uit zijn rugzakje te halen. De winkelbediende kon inderdaad niets vinden. Wat bleek nu: onze deelnemer had een nieuwe rugzak gekocht en blijkbaar was het alarmstrookje nog niet verwijderd. Uiteindelijk is alles goed gekomen, maar je staat toch maar mooi te kijken.

Nog één vraagje: is dit dan geen stressvakantie? Het is natuurlijk een hele opgave. Je moet met heel wat dingen rekening houden en kleine akkefietjes kunnen oplossen. Maar de voldoening die je achteraf hebt is enorm. Als je ziet hoe de groep tijdens de vakantie groeit en voor elkaar zorgt, als je ziet hoeveel vriendschap je krijgt en dat de deelnemers genieten, dan is de rekening snel gemaakt. Als zij hebben genoten, dan ben ik ook tevreden. Ondanks de stressmomenten tijdens reis. Als er na de reis afscheid wordt genomen met een traan bij een welgemeende knuffel, dan weet je dat je het goed gedaan hebt en dan is alle stress weg. Ook als wildvreemde medereizigers je achteraf komen vertellen dat je het goed gedaan hebt, geeft dat je motivatie om dit te blijven doen. Het afscheid is natuurlijk erg, maar begin september is er altijd nog de heimweedag. Hier wordt er een reisevaluatie met de deelnemers gedaan, er worden foto’s en herinneringen uitgewisseld,… Het doet dan ook deugd dat de mensen die je had op voorgaande reizen een goedendag komen zeggen en een praatje komen doen. Mocht je je geroepen voelen om mee in te stappen in dit avontuur en om mee reizen te begeleiden voor personen met een handicap, spreek mij gerust even aan, neem contact op met DE KEI vzw of neem een kijkje op www.dekei.be. Ieder jaar zijn er mensen te kort om reizen te begeleiden en reizen met zulke mensen is echt niet saai. De voldoening is enorm!

27

Floriade 2012 Slechts om de 10 jaar gaat in Nederland de Floriade door. Een wereldtentoonstelling op tuinbouwgebied. Van modeltuinen over smakelijke groenten tot kunst met grote

K

.

Wij, leerlingen van de 3de graad tuinbouw, zijn op dinsdag 18 september naar Venlo gereden om de tentoonstelling te bezoeken. Hieronder vind je enkele sfeerbeelden…

Kijk eens hoe gul Moeder Natuur toch wel is !

Dit vonden velen het allermooiste wat de Floriade te bieden had. Wilgentakken in elkaar gevlochten tot gangen, hokken en hutten voor dieren. Deze constructies waren tevens toegankelijk voor mensen. Wat een gepassioneerde kunstenaar!

28

Dit grote kunstwerk was gemaakt van beelden die omringd waren met planten. Op die manier kwamen deze beelden heel goed tot hun recht. De kunst is om van verschillende planten een mooi en ordelijk geheel te maken.

Horizontale en verticale tuinen De laatste tijd groeit de belangstelling voor daktuinen en voor muren van groen . Dit is echt iets om in kleine stadstuinen toe te passen.

Huis van de smaak Het huis van de smaak trok heel veel belangstellenden. Je kon er proeven van kiemplantjes van radijs, notensla en allerlei keukenkruiden. Ooit al eens koriander geproefd? Kori-wie?

Tot binnen 10 jaar! In samenwerking met leerlingen van TPT5.

Tekst en foto’s: Marc Op de Beeck

29

De provincie Vlaams-Brabant, de Vlaamse Stichting Verkeerskunde en de pedagogische begeleiders verkeers- en mobiliteitseducatie voor het secundair onderwijs in 2012 een eenmalige Vlaamse wedstrijd voor leerlingen van de derde graad van de technische secundaire scholen organiseerden. De wedstrijd beoogde het bewustmaken van leerlingen van het secundair onderwijs voor het dragen van de gordel in de auto en bij uitbreiding het verhogen van de verkeersveiligheid. Leerlingen van het technisch secundair onderwijs die een GIP uitwerkten in de vorm van een leskoffer over de gordel konden deze leskoffer indienen voor de wedstrijd en prijzen winnen. Tom Van Gansen (TEM6) heeft vorig schooljaar gewonnen met zijn leskoffer.

De leerlingen van sanitair aan de gebouwen van onze school geen werk meer hebben. Om de leerlingen toch het echte werk aan te leren, zijn we op zoek gegaan naar een werf in de buurt. Zo zijn we terechtgekomen bij de firma Lauwerysen – Driesen, een loodgietersbedrijf, uit Merksplas. Deze firma zag het zitten om de 13 appartementen aan de oude gebouwen van Friswit in Hoogstraten te voorzien van toe-en afvoerleidingen. Niet elk bedrijf staat voor zoiets open, het is tenslotte voor mensen die veel centjes in hun appartement steken. Ondertussen zijn we al enkele weken aan het werk in de appartementen. De leerlingen zijn verdeeld in 3 ploegen en voeren de volgende werken uit: uitslijpen, opkuisen, afvoerleidingen bijsmeren en aftesten. Op deze manier leren de jongens veel op een korte periode. Die ervaring kunnen ze zeker op hun stage gebruiken.

30

Nick Van Looy (BHT4) Belgisch kampioen wielrennen is.

Pascale Van Cleuvenbergen, Joke Lauwerysen, Jan Buylinckx (foto links) en Veronique Laeveren (foto boven) de Mont Ventoux opreden met de fiets. Benji in zijn werkboekje werkte tijdens de studie. (Iemand die schrijft, is een schrijver enz...) “Mevrouw, .... iemand die gierig is....? Dat is toch een Hollander hé?” Ik lachte eerst eventjes. Toen ik zag dat hij het wel meende, zei ik: “Dat had wel gekund, maar het is eigenlijk een gierigaard.”

De 1ste jaars tijdens de onthaaldag de functies moesten noteren van de groene gang. Bij Hilde Lauryssen stond “leerlingenbegelijdster”. De richting hout aan het uitbreiden is. Binnenkort verhuizen de leerlingen van TSO naar de nieuwe werkhuizen in de D-blok.

De leerlingen van 6 TSO/BSO de toneelvoorstelling “Ja, ik wil...” gezien hebben. Afscheid nemen, sterven en euthanasie waren de thema’s van de voorstelling. Onze leerlingen van de tuinbouwafdeling deze creatie hebben gemaakt voor Hoogstraten in “Groenten en Bloemen”.

31

De meeste brieven voor Amnesty International werden geschreven door LB1E. In totaal werden er 130 brieven geschreven.

De oud-leerlingen van 7IO (TSO Industriële Onderhoudstechnieken schooljaar 1986-1987) 25 jaar geleden zijn afgestudeerd. Ze vierden dit met een gourmet-avond.

Levi Grouls (TEM6) mee deed aan het Belgisch kampioenschap karate en eerste werd! Lenz, de zoon van Ilse van Leuven vorige week zilver heeft behaald op het WK Reddend zwemmen in Australië. De Belgische ploeg wist zich daar ook te selecteren voor de World Games (vglbaar met de olympische spelen, reddend zwemmen is geen olympische sport) volgend jaar in Columbia.

Er prachtige bloemen groeien langs de Vrijheid.

Tekst: Kathleen Dufraing

32

kooibed Wij (Joren Aernouts en Thijs Lambrechts) hebben onlangs de kans gekregen om aan een uniek werkstuk te werken tijdens de lessen praktijk. Het was namelijk een kooibed. Een kooibed is een speciaal bed voor kinderen met een mentale handicap, zodat er zich geen problemen kunnen voordoen. Deze kooibedden zijn bestemd voor Villa Rozerood. Het kooibed werd gemaakt uit meerlagige multiplex met beukenfineer als afwerking. We hebben het bed zo gemaakt dat het demonteerbaar is en dus meermaals verplaatst kan worden. Er is aan vanalles gedacht tijdens het ontwerpen van het kooibed zoals: - gaten in de bodem voor verluchting van de matras - hoeklatten, zodat men een mooier zicht krijgt en niet op schroefkoppen kan kijken - de naam is in de bovenregel gefreesd - er zijn grote openingen in de zijkanten en de deuren gefreesd zodat de persoon ook naar buiten kan kijken - een slot op de deur, zodat de persoon veilig kan slapen Het was een leuke ervaring om hieraan te mogen werken. Tekst: Thijs en Joren Foto: Seppe Van den Broeck

33

Toenmalig dir. Voet overschouwt het glasbestand van zijn L&T-school in 1986

Tekst: Ed Sanen Foto’s: Ed Sanen en Joke Lauwerysen

VROEGER

Vito’s laatste‘glazen huisje’neergehaald Toen ik in 1976 in de Land- en tuinbouwschool les begon te geven, stond ze er al: de ‘oude’ serre van de school. Ze bestond uit twee compartimenten met daartussen een middengang die ook als werkplaats werd gebruikt. Achteraan was er een speciaal compartiment voor de bloemen. Links stond een serre die toen eigenlijk al voorbijgestreefd was: het binnengedeelte werd nog gedragen door houten palen die op betonnen ‘poeren’ rustten, telkens 3,2 m uit elkaar. Het rechtse gedeelte bestond al volledig uit metaal en glas en had een overspanning van 6,4 m. In 1978 werd dat oudste gedeelte afgebroken en in de paasvakantie metselden de leerkrachten eigenhandig het ‘ketelhuis’. Voorheen stond er rond de verwarmingsketel alleen een eenvoudige glazen constructie zoals die van de serre zelf. Tegelijk werd een nieuwe serre gebouwd, met tralieliggers en nokverluchting en een halve meter hoger! We waren ‘even terug bij de tijd’. Deze serre kondigde zich aan als een blijvertje en zou dat ongewild ook langer zijn dan op den duur gewenst. Want vanaf de jaren 80 ging de evolutie razendsnel. Er kwamen steeds grotere serres (in oppervlakte, poothoogte, overspanning en glasmaat) en planten die niet meer in de grond werden geteeld, maar in groeizakken (grow-bags) en later in goten. Voeding (bemesting) werd volledig met het druppelwater meegegeven en het klimaat helemaal computergestuurd. CO2-bemesting deed zijn intrede, net als biologische bestuiving (hommels) en biologische bestrijding (geen sproeistoffen meer, maar wel natuurlijke vijanden). En niet te vergeten, ook warmtekrachtkoppeling voor elektriciteitsproductie. Anders: hoezeer de school ook probeerde ‘mee te zijn’, na 20 jaar was de serre opnieuw verouderd. De planning en uiteindelijk de bouw van een nieuwe serre is een werk van lange adem geweest, maar op 28 april van dit jaar kon in de Hemelrijksestraat een nieuw en modern complex feestelijk ingehuldigd worden. Deze nieuwe infrastructuur voldoet aan alle huidige normen van moderne glasteelt en kan weer een tijd garantie bieden voor een opleiding in een gepaste omgeving.

34

onze serre was zelfs decor voor een visuele act

nu Nu rest nog: een straks ‘groene’ vlakte EN het ketelhuis Zodra de nieuwe serre in gebruik was genomen, kon de oude afgebroken worden, snel en bijna geruisloos. Op enkele weken tijd werd dik 35 jaar tuinbouwgeschiedenis opgeruimd, uit het zicht gewist. Maar nog niet uit het geheugen.

Het was er goed toeven; winter en zomer kwamen collega’s in het glazen huis de warmte opzoeken of gewoon wat tussen groen en bloem verwijlen. ’s Avonds liet men dan de partner wel eens meegenieten van een meegebracht tuinbouwproduct.

Als je vroeger van ‘de Vito’ naar ‘den Tuinbouw’ stapte, kwam je eerst voorbij het welkomstbord: onze serre (kom in de kas, vroeger: het warenhuis). Daar begon het groene leven. Symbolisch ook de overgang van stad naar platte land en boerenbuiten. Met het neerhalen van het glazen huisje is de laatste fysieke barrière ‘tussen de twee scholen’ weggevallen. Sommigen van ons bleven de eerste dagen wat verweesd achter, het was alsof het eigen kind was verdwenen, aldus een ‘tuinbouw’collega. Wat nu alleen nog rest zijn tractoren. Maar zoals bij elke verandering: de eerste periode is de moeilijkste, daarna vervaagt zelfs de herinnering en op den duur wordt alles vergeten. Maar voorlopig koesteren we in memorie nog de oude kas. De oude kas is dood, leve de nieuwe. Jense Brosens aan het werk

35

VBH2C wint prijs met wedstrijd “Rookvrije Klassen” Dat roken ongezond is, weten we allemaal. Gelukkig wordt er vastgesteld dat steeds minder jongeren beginnen met roken. Bewust neen zeggen tegen de sigaret is niet iets voor flauweriken, maar getuigt juist van persoonlijkheid. Door in te spelen op de groepsdruk en de groepsnorm, wil de‘Wedstrijd Rookvrije Klassen’ in heel Vlaanderen en Europa jongeren steunen in hun rookvrije keuze. Het Vlaams Instituut voor Gezondheidspromotie en Ziektepreventie vzw (VIGeZ) en de Vlaamse Logo’s organiseren daarom al enkele jaren een wedstrijd voor de eerste graad secundair onderwijs om rookvrij te blijven of om het te worden. Het initiatief beloont leerlingen die met hun klas 6 maanden rookvrij blijven. 1 768 klassen (in totaal 27 637 leerlingen) uit 200 scholen namen vorig schooljaar deel aan de wedstrijd. 1 376 klassen (in totaal 25 732 leerlingen) slaagden in hun opzet. Van het aantal klassen dat startte, was 78% rookvrij op het einde van de wedstrijd. Aan deze wedstrijd was ook een creatief luik verbonden. Alle deelnemende klassen konden een zelfgemaakt filmpje insturen waarin ze leeftijdsgenoten motiveren om niet te beginnen met roken of om ermee te stoppen. VBH2C besloot zijn kans te wagen en tijdens de les SOCA werd er gebrainstormd. Het scenario werd in grote lijnen uitgeschreven en de verschillende scènes werden ingeoefend. De jongens van VBH2C waren enorm enthousiast en iedereen was overtuigd dat ze gingen winnen. Tijdens de eerste projectdag van Kerstmis werd het filmpje opgenomen. De leerlingen hadden zelf voor een camera en aangepaste kledij gezorgd. Het groepsgevoel was enorm. Iedereen deed zijn best. Het filmpje werd gemonteerd en ingezonden. Daarna was het afwachten… Wat zou de jury ervan vinden? In totaal werden er 84 filmpjes ingezonden en de jury (bestaande uit gezondheids- en tabaksexperts) koos uit alle inzendingen de uiteindelijke winnaar. Niet VBH2C, maar de klas 2Ab van het H. Pius X Middenschool uit Antwerpen ging met de eerste prijs lopen. Jammer, maar helaas en eerlijk toegegeven is het ook de verdiende winnaar. Toch was er hier en daar wat teleurstelling merkbaar. Tot er plotseling het bericht kwam dat “VBH2C gaat rookvrij” een prijs kreeg vanuit Logo Kempen. De hele klas won filmtickets. “Zie je wel dat we een prijs zouden

36

winnen”, klonk er hier en daar.

De prijsuitreiking volgde op het stadhuis van Hoogstraten. Daar kregen de deelnemende Hoogstraatse klassen hun diploma’s. VBH2C kreeg een diploma en filmtickets. Achteraf nog een kleine receptie en dan samen met de klas naar de cinema! VBH2C Hoe kan je het filmpje bekijken? 1) Ga naar YouTube, typ in ‘VBH2C rookvrij’ 2) Je kan ook surfen naar www.rookvrijeklassen.be 3) http://www.youtube.com/ watch?v=C17JG7iiVL0

Neem gerust een kijkje om te zien welke boodschap de mannen van VBH2C er ingestoken hebben!

VBH2C

LB1D LA1D

LB1C

LB1A

LA1A GAB2

LA1C

VBH2B

Tekst: Marc Veltmans Foto’s: Joke Lauwerysen en Hans Van Loon

We dienen zeker nog te vermelden dat naast VBH2C ook de volgende klassen 100% rookvrij waren. Een dikke proficiat!! LA1A - LA1C - LA1D - LB1A - LB1C - LB1D - GAB2 - VBH2B

37

[een interview met] [Jens Bastiaensen]

38

1.

Wanneer ben je begonnen met het vouwen van figuren?



Ik begon hiermee in het zesde leerjaar.

2.

Van wie heb je het geleerd?



Ik zoek de figuren op internet en maak ze dan na.

3.

Wat is het moeilijkste dat je kan vouwen?



Een papieren bal die verschillende vormen kan aannemen.

4.

Doe je iets specifieks om te vouwen of maak je gewoon van alles wat?



Ik doe niets specifieks. Ik maak van alles wat.

5.

Welke figuur ga je ons aanleren?



Ik maak zelf een kikker (zie hierboven) en hiernaast kan je zelf adhv de stappen een giraf maken.

Tekst: Yenthe Bevers en Thomas Driesen Foto’s: Joke Lauwerysen Stappenplan: Yenthe Bevers

39

Het onderwijstijdschrift Klasse riep 2012 uit tot ‘Het Jaar van de Man’. Aan mannen nog geen gebrek op VITO. Als Leraar van het Jaar, een wedstrijd van Klasse, nomineerden wij Hans Van Loon. En wel hierom: Hans heeft op VITO zelf op de schoolbanken gezeten als leerling, dan werd hij praktijkleraar. Hij kent dus al lang het reilen en zeilen van onze school. Dan heb je natuurlijk al een streepje voor. (Lut Martens) Hans is jaren klastitularis geweest van het eerste jaar technisch. Hij deed deze job met veel overgave en enthousiasme. Hij is ook een heel gegeerde leerkracht bij de leerlingen. Elke leerling heeft hem graag: niet alleen omdat hij hun lievelingsvak, praktijk, geeft, maar ook omdat Hans elke leerling weet te motiveren. Hij geeft zijn lessen met een goede scheut humor, maar staat ook altijd klaar voor een serieus gesprek. Ook heeft hij een groot rechtvaardigheidsgevoel en zal hij een leerling die in moeilijkheden zit kost wat kost willen helpen. (Tine Mombaers)

Toen we twee jaar geleden in onze school op zoek moesten naar een nieuwe graadcoördinator voor de jongsten op onze school, moesten we niet lang nadenken. De directie en de ploeg van graadcoördinatoren waren op zoek naar een gedreven en enthousiaste medewerker, iemand met teamgeest, iemand die mee-denkt, mee-voelt en mee-werkt. De gedachten kristalliseerden als vanzelf bij Hans. (Ed Sanen) Hij begeleidt ook leerlingenraad 1, hier bij het vissen.

40

Hans is één van die mensen die op het einde van elke vakantie zegt: “De vakantie heeft weer veel te lang geduurd, ik ben blij dat ik terug mag komen werken!” … Hij combineert moeiteloos verschillende rollen: die van leerkracht, graadcoördinator, FAT-organisator (Feesten AnimatieTeam op VITO) en niet te vergeten: vriend, collega, vader en echtgenoot! (Hilde Lauryssen)

Wat ik bijzonder vind aan Hans is zijn positivisme. Ik heb Hans nog nooit horen klagen, zagen of roddelen. Hij is altijd goedgehumeurd op school en straalt dat ook af op zijn collega’s. Hij is ook nooit verlegen om een complimentje te geven en doet dat dan ook altijd op de juiste momenten. … Hans straalt door zijn eenvoud en stille werklust … (Ruth Dockx)

Hans is voor mij persoonlijk het “grote” voorbeeld van de juiste persoon op de juiste plaats! Iedereen weet dat dit oh zo belangrijk is voor het goed functioneren van een bedrijf, een school … Hij is voor mij als het ware de “olie” waarmee een machine wordt gesmeerd om goed te kunnen draaien. (Lut Martens)

Als er iets georganiseerd moet worden, is Hans de eerste die zijn handen uit de mouwen steekt. Hij zal er alles aan doen om ons te helpen. Hans is een perfectionist. (Tine Mombaers) Hans is iemand die met beide voeten op de grond staat. Hij is geen zweverig type dat met zijn hoofd in de wolken loopt of naast zijn schoenen loopt. (Hilde Lauryssen)

Zit je met een probleem, dan vind je altijd wel een luisterend oor bij hem … en hij schiet dan ook snel in actie om je probleem te verhelpen. (Lut Martens)

Tekst en foto’s: Patricia Geenen

41

Op stap naar... Berlijn

Onze reis naar Berlijn is vroeg in de ochtend gestart, op 17 oktober 2012, de verjaardag van Wannes. Onze klas, TBIO6 en de klas TEE6

verzamelden in het centraal station van Antwerpen om 6.30u. Van hieruit namen we de trein naar de luchthaven van Zaventem waar we in het vliegtuig naar Berlijn stapten.

Eenmaal in Berlijn gearriveerd maakten we kennis met het bijzondere openbaar vervoer. Nadat we de koffers in ons appartement hadden afgezet, vertrokken we meteen richting stadscentrum. Daar bezochten we ‘Checkpoint Charlie’ en leidde onze deskundige gids mijnheer Drewello ons langs heel wat historische gebouwen.

De volgende ochtend stonden we op met de geur van spek en ei. Geweldig! We gingen met onze klas naar de zoo van Berlijn. Er zitten daar heel veel verschillende diersoorten maar spijtig genoeg was de reuzenpanda het voorbije jaar overleden. Later op de dag kregen we een rondleiding in een schuilkelder uit de Tweede Wereldoorlog. We eindigden met een etentje in het gezellige restaurant Endlos en een bezoek aan het lichtspektakel bij de Brandenburger Tor.

Op vrijdag hebben we restanten van de Berlijnse muur bezocht. Vervolgens hebben we een speciale rondleiding gekregen in de Reichstag, het Duitse parlement. Boven op het indrukwekkende gebouw staat een prachtige koepel. Daar heb je een mooi uitzicht over de stad.

42

Zaterdag hebben we het concentratiekamp Sachsenhausen, even buiten Berlijn gelegen, bezocht. Het was echt een gruwelijke plek. Terug in de stad hadden we twee uurtjes om het stadscentrum verder te verkennen. De laatste dag zijn we naar een gigantisch groot museum vol met technologische ontwikkelingen gegaan. Om vijf uur zondagmiddag stegen we dan jammer genoeg terug op naar België.

in de buurt van de Berlijnse Muur

We hadden de hele tijd prachtig weer, de sfeer was goed, de bezochte plekken interessant, we hebben veel moois gezien, maar ‘t was wel vermoeiend. Steven Hendrickx, Lars Jansen, Wannes Peeters met aanvullingen van Rik, Bram, Yarco, Jeroen, Wouter, Rik, Els, Anke, Lieselotte en Linda.

43

Het Zwin en de Uitkerkse Polder Op 24 en 25 september 2012 zijn wij met TBIO5 op studiereis geweest voor het vak biotechnieken.

We vertrokken ‘s morgens aan het station in Brecht en spoorden via Antwerpen-Centraal, Gent en Brugge naar Blankenberge. Daar haalden we fietsen op en reden we naar de jeugdherberg De Wullok.

Nadat we onze boterhammen opgegeten hadden fietsten we naar een vestiging van Natuurpunt. Daar kregen we uitleg over de polder en mochten we de BBI van het water uit de sloot bepalen. Het water bleek matig zuiver te zijn. De fietstocht met zoekopdrachten die daarna volgde werd halverwege afgeblazen want de weersomstandigheden zaten niet mee: we werden bijna omvergeblazen en waren doornat. Gelukkig konden we daarna in een warme douche en kregen we lekker eten: soep, kroketten en kip en een kleine chocomousse.

‘s Avonds na de afwas maakten we nog een wandeling naar het strand en na een drankje moesten we om elf uur naar bed.

De volgende morgen vroeg uit de veren want om half acht stond het ontbijt klaar. Daarna sprongen we op onze fiets voor een tocht van 17 km naar het Zwin. Daar leidde een gids ons door het reservaat dat door vogels gebruikt wordt als tussenstop op hun reis naar het zuiden of in de lente als broedplaats. We kregen ook informatie over het bodemen plantenleven.

Omdat we te laat terug waren in Blankenberge moesten we het bezoek aan het chocolademuseum in Brugge afzeggen en reden we na een late lunch met een aantal overstappen terug naar Brecht.

44

Al bij al een geslaagd uitstapje, enkel zonde van het slechte weer de eerste dag. Lukas Bal, Robin Bevers, Robin Jacobs, Laila Truyen, Thomas Van de Mierop en Linda Nauwelaers

Oostende Op 17,18 en 19 oktober gingen de klassen TEM5 en TEE5 op driedaagse naar Oostende. Woensdagochtend werd iedereen om half 10 verwacht aan het station Noorderkempen te Brecht. Van daaruit namen we de trein naar het Centraal station in Antwerpen om ginds onze aansluiting richting Oostende te nemen.

Rond 12 uur kwamen we aan in Oostende. We wandelden naar de jeugdherberg De Ploate waar we de komende nachten zouden slapen. Na een half uurtje bedden opdekken en valiezen uitladen, vertrokken we richting de Amandine, een voormalige ijslandvaarder die omgebouwd is tot een museum. Na een film over het leven op een dergelijk schip, en een toer rond en in het schip, stapten we naar de andere kant van de haven waar de Mercator aangemeerd lag, een gigantisch zeilschip. Ook dat schip bekeken we helemaal: de machinekamer, de keuken, de slaapvertrekken van de bemanning,…

’s Avonds hebben we lekker gegeten in de jeugdherberg. Eén van de leerlingen had een quiz in elkaar gestoken waar we de rest van de avond zoet mee waren.

45

De volgende ochtend deden we allemaal onze stevige schoenen aan voor een wandeltocht naar het openluchtmuseum Raversijde. Dat is een museum met kanonnen en andere overblijfselen uit de 1e en 2e Wereldoorlog, die een deel vormden van de “Atlantic Wall”.

Toen we in de jeugdherberg aankwamen, waren we natuurlijk allemaal bekaf. We hadden wel 20 km gewandeld en ondertussen nog verschillende bezinnende ogenblikken moeten ondergaan.

De volgende dag hadden we eerst onze valiezen ingeladen en daarna nog een kleine wandeling gemaakt langs de haven van Oostende. Aan alles komt een einde en dat was ook hier het geval. Rond 3 uur zaten we op onze trein richting thuis. Om 18 uur kwamen we aan in het station Noorderkempen. De voorbije dagen hebben we onze klas veel beter leren kennen. Het waren 3 dagen om nooit meer te vergeten!

Tekst: Jorre Heirman Foto’s: leerlingen

46

Isotopolis en boshuis Op maandag 1 oktober stonden we te popelen. Met heel het tweede jaar GTW gingen we op uitstap. We vertrokken met de bus en zouden eerst stoppen aan Isotopolis. Dit is een bedrijf waar chemisch afval verwerkt wordt. Toen we aankwamen werd er buiten een algemene uitleg gegeven over Isotopolis. We gingen naar binnen en kwamen terecht in een zaal. Hier bekeken we een film over het bedrijf. Iedereen werd in drie groepen gesplitst. We hebben gezien hoe het afval werd verwerkt en we zagen welke soort straling er werd tegengehouden door verschillende vaste stoffen. Daarna hebben we uitleg gekregen over wat ze later gaan zetten. Uiteindelijk zijn we terug naar de bus gegaan en zijn we naar het boshuis gereden. We hebben er gegeten en kregen tussendoor een uitleg over wat we allemaal gingen doen. We vertrokken naar de bossen en visten daar naar kleine waterdiertjes. Iemand ving een vis die daar normaal helemaal niet zit. We namen de waterdiertjes mee en kregen er in het boshuis een uitleg over. Daarna zijn we terug naar VITO gegaan. Het was een fijne dag! Tekst: Bo Van Beurden

47

ging vissen Met leerlingenraad 1 organiseerden wij een “visnamiddag”. Dat was een initiatief van mevrouw Coppens en meneer Van Loon. Enkele leerlingen vonden dat een geweldig idee. We spraken tijdens de middag nog eens af om onze koppen een keertje bijeen te steken om de activiteit te regelen. De “visnamiddag” ging geweldig worden. Niemand kende eigenlijk iets van vissen. We waren bereid om het te leren, maar het belangrijkste was er een geweldige namiddag van te maken! Eindelijk was het zover. Op een warme woensdagnamiddag vertrokken we naar De Mosten. We reden met de auto’s van de leerkrachten naar daar. Toen onze dobbers in het water lagen, kwam mevrouw Coppens met haar zonnecrème rond. We mochten zeker niet verbranden hé. Het was wachten tot onze dobber onderging en tot we onze eerste vis konden bovenhalen. Sommige leerlingen hadden vaak beet, anderen minder. Vissen is geduld hebben en niet iedereen heeft dat, dus is vissen niet voor iedereen “ontspannen “. Maar op het einde van de namiddag had iedereen toch wel een vis gevangen. Het was een geslaagde namiddag.

Tekst: Jorne Laurijssen TBO3

(GBH2B was ik vorig jaar ! )

Op woensdag 30 mei heeft de leerlingenraad van de eerste graad van vorig jaar een visnamiddag georganiseerd. Alle leerlingen van de eerste graad mochten hun haken en hengels bovenhalen om een namiddag te gaan vissen in De Mosten. Deze dag was niet alleen voor ervaren vissers, ook al had je het nog nooit gedaan, toch kon je ervan genieten. De ervaren clubleden stonden paraat om de beginnelingen een handje toe te steken. Het materiaal was ook geen probleem. Bij De Mosten kon je een paar hengels lenen. Deze dag werd gewoon een topdag voor de profs en de beginnelingen.

48

Tekst: Thomas Driesen

Tekening: Yenthe Bevers

Sportiefste klas eet bij LO-leerkrachten Elk jaar wordt de competitie “sportiefste klas” ingericht door de leerkrachten LO. Bij elke deelname aan sportactiviteiten buiten de les LO (woensdagnamiddag - SVS-, klassencompetitie) scoor je punten voor je klas. De klas met het hoogst aantal punten wordt getrakteerd door de leerkrachten LO. Deze klas mag dan tijdens de middagpauze spaghetti komen eten. Vorig schooljaar was het LB1E die zich sportief wist te onderscheiden. Ook dit jaar is deze competitie reeds volop aan de gang. Enig verschil met vorig jaar: iedereen scoort punten voor zichzelf m.a.w. we maken een top 10 van de sportiefste leerling! Zo kunnen leerlingen die aan veel activiteiten meedoen, maar waarvan de klasgenoten niet echt mee willen, toch kans maken op “de spaghetti van het jaar”.

Tekst: Bram Everaert

49

Wat na Vito? KdG Racing Team stelt voor ... dé racewagen!

het voorontwerp

Hij kan van 0 tot 100 kilometer in 3,5 seconden en heeft met de motor, die naast de bestuurder zit, een heel eigen look. Meer dan een jaar werkten 21 studenten van de richting industriële wetenschappen en technologie aan hun zelfgebouwde racewagen.

Op 18 mei 2011 stelden ze dit unieke eindwerk voor aan het grote publiek om er vervolgens mee deel te nemen aan de Formula Student-wedstrijd in Silverstone, Engeland.

het resultaat

50

Bij de 21 studenten waren er ook 3 oud-leerlingen uit onze richting elektromechanica, namelijk Bartholomeeusen Sven (schooljaar 2005-2006), Marijn Caymax en Arne Ribbens (schooljaar 2007-2008).

Sven volgde de opleiding professionele bachelor autotechnologie, deed een schakeljaar en studeerde af als academische master (industrieel ingenieur) Elektronica-ICT, afstudeerrichting Automotive Engineering/Car Ecology. Voor de racewagen ontwierp Sven een elektronisch systeem om sneller te kunnen schakelen. Momenteel is Sven auto-elektronicaspecialist in het bedrijf van zijn ouders, garage Barto NV.

Marijn en Arne volgden de opleiding professionele bachelor autotechnologie, afstudeerrichting personenwagens. Zij werkten mee aan de aandrijflijn en de motor.

Marijn heeft een job bij DAF Eindhoven in de ontwikkelingsafdeling voor vrachtwagenmotoren.

Arne is wegenwachter bij VAB.

Tekst: Ferdinand Van der Avoort Foto’s: oud-leerlingen

51

Handbalcompetitie tweede jaar Maar liefst 17 ploegen hadden zich ingeschreven voor de handbalcompetitie tijdens de middag. Dat was een massale opkomst! Er is mooi gespeeld, gewonnen en verloren en vooral veel plezier gemaakt.

Een dikke pluim voor GTW2A! Zij zijn met maar liefst 2 ploegen tot in de halve finale geraakt. Helaas hebben geen van beide ploegen het ticket voor de finale kunnen veroveren. De eer viel te beurt aan VHB2B en GME2 (2). Uiteindelijk heeft GME2(2) de zege kunnen binnenhalen met een overtuigende 6-4 als einduitslag! Proficiat! VBH2B

GME2

Tekst en foto’s: Joke Lauwerysen

GME2

Schoolploeg voetbal 2012 Eerste ronde scholieren Zoals de voorbije jaren mochten we onze eerste ronde op de velden van HVV spelen. Tegenstanders waren het Klein Seminarie van Hoogstraten en de sportschool Mariagaarde van Westmalle. De school van Oostmalle had forfait gegeven.

Onze eerste wedstrijd tegen het Klein Seminarie werd al bij al gemakkelijk gewonnen met 2 tegen 1. Het eerste doelpunt werd knap afgerond door Nathan Aernouts (BRB6B). Na de pauze nam Stef Leemans (BRB6A) alle

52

twijfels weg. Het Klein Seminarie kon nog milderen tot 1 tegen 2, maar verder kwamen ze niet. De tweede wedstrijd tegen Mariagaarde was een ander verhaal. We kwamen eerst 2-0 achter, maar nog voor de pauze bracht Jirco Wouters (BRB6A) terug spanning in de wedstrijd. Net na de pauze kregen we een mooie kans op de gelijkmaker, maar deze werd spijtig genoeg gemist. Zoals het dan meestal gaat in het voetbal maakt de tegenstander het dan wel af en even later stonden de 3-1 eindcijfers op het bord. Toch een zeer verdienstelijke wedstrijd van onze jongens tegen de sportschool van Mariagaarde.

Onze selectie: Nick Aerts en Mendes Mucha Jose (BCR7), Rob Michiels (BHT6A), Stef Leemans en Jirco Wouters (BRB6A), Nathan Aernouts (BRB6B), Jorne Smits (BRB5A), Jens Koyen (TBO6), Sven Aerts (TEE6), Jort Keustermans en Wouter Rombouts (TEM6) en Kenneth Van Aelten (BHT3B)

Eerste ronde cadetten Voor onze eerste ronde moesten we direct naar de Leunen in Geel. Daarom besloten we om samen met de bus van het Klein Seminarie mee te rijden. Deze was ook onze eerste tegenstander. De wedstrijd begon veelbelovend en na 2 minuten stonden we dankzij Mick Franke al 1 tegen 0 voor. In de 10e minuut werd er terecht een fout gefloten op Nicolas Verlinden in het strafschopgebied. Spijtig genoeg werd deze strafschop door ons gemist. De doelman van het Klein Seminarie pakte de bal tot 2 maal toe. In de tweede helft kwam het Klein Seminarie gevaarlijker opzetten met een tegendoelpunt als gevolg. Dit was ook de eindstand. Strafschoppen moesten beslissen wie deze wedstrijd ging winnen. Spijtig genoeg misten we 1 keer meer dan het Klein Seminarie en verloren we dus deze wedstrijd. De tweede wedstrijd was tegen een school van Geel. Deze tegenstander was achteraf gezien net iets te sterk voor ons, al waren er zeker kansen op een gelijkspel. Geel kwam net voor de rust 1 tegen 0 voor. Na de pauze misten we in de 3de minuut een reuzekans en zoals het dan vaak gaat in het voetbal, scoorde Geel tegen. De wedstrijd werd door Frank Van Der Steen nog wel spannend gemaakt, maar een minuut later stonden de 3 tegen 1 eindcijfers op het bord. De strafschoppen, die geen belang meer hadden, eindigden op 4 tegen 4. De derde en laatste wedstrijd was tegen de sportschool van Mol. Zij waren met 16 spelers voor 2 ploegen en hadden ervoor gekozen om de 2 ploegen te laten spelen met telkens 8 spelers. De eerste wedstrijd hadden zij al met 8 tegen 0 verloren van Geel, de tweede wedstrijd werd met 12 tegen 0 verloren van het Klein Seminarie en tegen ons verloren ze nog eens met 13 tegen 0. Doelpunten waren voor Nicolas Verlinden (3x), Frank Van Der Steen (3x), Vincent Van Endert (2x), Ruben Vloemans (2x), Jannes Jansen, Steyn Roefs en Joren Van Den Kinschot telkens 1x. Door de strafschoppen uit de eerste wedstrijd tegen het Klein Seminarie werden we verwezen naar de derde plaats in

53

onze reeks en slechts de eerste twee mochten verder naar de volgende ronde. Dit kwam eigenlijk wel hard aan. Geen verwijt naar onze spelers, want zij hebben meer dan hun best gedaan. Een hele leuke, aangename en gedreven groep waar we zeker nog van gaan horen als zij terug bij elkaar voetballen bij de selectie van de scholieren.

Onze selectie: Mick Franke, Arne Schaffers en Vincent Van Endert (BBO3), Arne Martens (BBO4A), Jannes Jansen (TBH4), Dietse Arnouts (TBO3), Thomas Aerts, Lennert Van Dijck en Ruben Vloemans (TBO4), Joren Van Den Kinschot (TEE4), Steyn Roefs (TEM4), Thomaz Van der Smissen (THT3), Matthias Marijnissen (TPDM4), Frank Van Der Steen (TTW3), Nicolas Verlinden (TTW4) Jens Smet (BBM3A) kon deze ronde niet meedoen. Konden er niet bij zijn omwille van provinciale selectie: Mathias Eelen (TBH4) en Brent Van den Muysenbergh (THT3)

Eerste ronde miniemen Hetzelfde verhaal als bij de cadetten. Weer konden we 4 spelers niet opstellen. Zij werden opgeroepen voor ofwel de provinciale selectie ofwel de Vacla. Daardoor was onze selectie toch wat verzwakt, maar met volle moed gingen we de confrontatie aan tegen het Klein Seminarie van Hoogstraten. Normaal waren er 3 ploegen aanwezig, maar de school van Mol had forfait gegeven. Hierdoor moesten we i.p.v. 2 keer 15 minuten, 2 keer 30 minuten voetballen. Geen probleem als je sterker bent dan de tegenstander, maar als dit niet zo is… Het verschil was al snel duidelijk. Het Klein Seminarie had allemaal nationale spelers in het elftal en dan nog allemaal van HVV. Hoewel onze spelers echt hun best deden, stond het aan de rust al 5 tegen 0 in ons nadeel. Na de pauze kregen we nog 3 doelpunten tegen en zo was ons avontuur bij de eerste ronde al over. Toch knap van onze jongens dat ze er bleven voor gaan en een eerredder had er zeker ingezeten. Onze selectie: Lennert Marijnissen (GAB2), Jenthe Pacquée en Martijn Versmissen (GBH2B), Lennerd Bols en Quinten Hermans (GME2), Steven Franck (LA1E), Nick Leemans (VBH2C), Joren Diels (LA1F), Wouter Crab (VBH2B), Thomas Broeckx en Stef Weyts (LA1B), Wannes Lambregts (GBH2A), Jeroen Mertens (GBH2A) moest nog geblesseerd afhaken. Jonas Geusens (GAB2) en Robbe Aerts (LA1C) moesten op het laatste moment ook nog afhaken. Konden er niet bij zijn omwille van provinciale of Vacla selectie: Jolan Goossens en Geoffrey Mertens (GTW2A), Robbe Dierckx en Daan Swaanen (LA1B).

54

Tekst: Kristof Bouvé

55

Op vrijdagavond 16 november 2012 vond de 2de editie van VITO-OL plaats. Ook dit jaar daagden onze oud-leerlingen weer massaal op, om een praatje te maken met hun klasgenoten en oudleerkrachten. Al ruim op tijd daalden de eerste oud-leerlingen de trappen van de vernieuwde refter af. De eerste praatjes werden gemaakt en drankjes werden besteld. Al snel was de gehele refter gevuld met leerlingen die blij waren hun ex-klasgenoten terug te zien. Ook de aanwezigheid van de leerkrachten werd door hen enorm geapprecieerd. Straffe verhalen, anekdotes, grappige momenten, … over VITO werden opgerakeld. Rond 24.00u liep de avond op VITO op zijn einde en werden de gesprekken elders in Hoogstraten verder gezet. De leerlingen tekenden alvast present voor de derde editie van VITO-OL, die zal plaatsvinden op vrijdag 15 november 2013! Het VITO-OL comité dankt alle aanwezige leerlingen en leerkrachten!! Tekst: Tine Baets Foto’s: Ilse Van Leuven

www.vito-hoogstraten.be