Volksdansvereniging Plesjati – Alphen aan den Rijn voor Internationaal Dansen www.plesjati.nl
Op de Maat – november 2009
Van het bestuur Hier is de eerste Op de Maat van dit dansseizoen. Al lezend kom je er achter dat we meer doen dan volksdansen (als je dat nog niet wist): we zetten een (50)jarige dansleider in het zonnetje, eten gezellig pizza met elkaar, gaan naar een uitvoering van het Internationaal Danstheater in Castellum, enz. Dit natuurlijk naast onze dansactiviteiten: (kinder)workshops, Doe-dans, introductiecursus en natuurlijk bovenal de "gewone" dansavonden, met of zonder (zieke) dansleider. Want om dat dansen gaat het in de eerste plaats en het is heel fijn dat het ook nog gezellig is. Op de eerste introductieavond kwamen 2 dames uit Schoonhoven; veel te ver weg om elke week te komen dansen. Ze hadden al een aantal verenigingen bezocht, maar nergens hadden ze het zo gezellig gevonden als bij ons! Gelukkig woont Francina dichter bij en komt ze wel elke maandagavond. Ken je haar nog niet? Kan kloppen! Ze is ons nieuwste lid en stelt zich aan ons voor. Dat zouden meer mensen moeten doen, denk je nu misschien. Klopt ook. Er komen regelmatig nieuwe leden bij en we gaan hen ook vragen zich aan ons voor te stellen in Op de Maat. Maar... dan kennen wij hen, maar zij kennen ons dan nog steeds niet. Dus als er meer leden zijn die iets willen vertellen over zichzelf (en hun relatie tot Plesjati): je kopij is van harte welkom. Laat ik dan zelf maar beginnen: Ik ben Saphia Beukema, 52 jaar. Na mijn scheiding, 4 jaar geleden, gebruik ik weer mijn meisjesnaam. In september 1988 ben ik met mijn gezin (twee zoons) vanuit Rotterdam naar Alphen verhuisd en gelijk lid geworden van Plesjati. Ik ben er een paar keer een jaar tussenuit geweest, omdat ik toen geen tijd had, maar zodra het weer lukte ben ik weer gaan volksdansen. Tot die tijd kende ik de meeste leden hooguit van gezicht. Zo'n 7 jaar geleden ben ik in het bestuur gekomen en nu ben ik al 5 jaar voorzitter.
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
1/16
Ik heb Frans gestudeerd en ik ben een paar jaar lerares geweest. Daar ben ik mee gestopt, omdat ik dat veel te zwaar vond. Ik heb veel vrijwilligerswerk gedaan, o.a. bij Tafeltje-dekje en bij Vluchtelingenwerk toen Alphen een asielzoekerscentrum had. Bij dat laatste kwam mijn kennis van de Franse taal heel goed van pas. Toen het asielzoekerscentrum in 2003 sloot, ben ik bij de christelijke reisorganisatie Beter-uit gaan werken. Nu geef ik voor het 3e jaar huiswerkbegeleiding aan middelbare scholieren via het Centrum voor Studiebegeleiding. Dit bevalt me erg goed. Omdat ik alleen 's middags werk (van half 3 tot half 7) en alleen woon, heb ik weer tijd voor studie en ben ik begonnen aan een opleiding Vertalen Frans. En omdat ik veel vakantie heb, kan ik zomers twee maanden in Frankrijk blijven. En daarnaast bijvoorbeeld nog Rome bezoeken, zoals in de afgelopen herfstvakantie. Wil je meer van me weten.... vraag het gerust! Veel leesplezier met deze Op de Maat! Saphia
Even voorstellen Hallo enthousiaste volksdansers, Sinds begin september dans ik op de maandagavond mee. Al op de eerste avond werd ik, samen met nog enkele beginnende dansers, door Wim ingewijd in de geheimen van “de wisselpas”. Heerlijk! Het is altijd leuk als nieuwe dansers zich aan de anderen voorstellen. Op verzoek van Saphia doe ik dat bij deze. Mijn naam is Francina. Ik ben vernoemd naar mijn grootmoeder van moeders kant. Een foto van deze dame is altijd prominent in onze woonkamer aanwezig. Ik hecht aan geschiedenis en traditie. Sinds 6 juni 1980 ben ik getrouwd met Herman. Daphne is onze dochter. Ze is nu 24 jaar oud en studeert dit jaar af. Beleidsadvies op het gebied van sport is haar ding. Wij wonen met onze hond Bolder, onze poes en onze papagaai in Nieuwveen, gemeente Nieuwkoop. Mijn jeugd heb ik in Warmond doorgebracht. Nadat ik uit huis ben gegaan, kwam Alphen in beeld. Eind jaren zeventig heb ik aan de Preludeweg gewoond. Toen ons huidige huis eind jaren tachtig gebouwd werd, hebben we opnieuw in Alphen gewoond. Deze keer aan de Vliestroom. Een aantal van mijn zusjes woont ook in Alphen. Het Alphense is mij dus niet vreemd! Ik ben 55 jaar oud en sinds kort werk ik niet meer. Mijn agenda en telefoon liggen bij het grofvuil. Ik heb ze ingeruild voor allerlei activiteiten die nu mijn volledige aandacht kunnen krijgen. Een ervan is volksdansen. Na circa 34 jaar heb ik deze liefhebberij weer opgepakt. De laatste jaren heb ik als WOZ- taxateur gewerkt. Ook in Alphen behandelde ik bezwaren en beroepen in het kader van de Wet WOZ. (waardering onroerende zaken) Daarvoor ben ik als makelaar en zelfstandig assurantietussenpersoon werkzaam geweest. Mijn werk heb ik altijd met mijn gezin, huishouding en hobby’s gecombineerd.
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
2/16
Ik heb een aantal hobby’s. Ik lees graag en veel. In elke kast in ons huis zijn wel boeken te vinden. Je vindt er zowel literatuur als muziekboeken en boeken over veel uiteenlopende onderwerpen. Ik houd van klassieke muziek. Verdi is mijn favoriete operacomponist. Mijn laatste ontdekking is de geweldige sopraan Danielle de Niese. Zij maakte recent haar opwachting tijdens het Prinsengracht concert. Ik ga graag naar concerten, toneel en cabaret. Sinds mijn 14de jaar is Liesbeth List mijn favoriete zangeres. In de musical Edith Piaf heb ik weer enorm van haar zang en spel kunnen genieten. Natuurlijk beluister ik haar oude platen regelmatig. Als er een huishoudelijke klus moet worden geklaard, gaat de volumeknop op maximaal. Uit volle borst zing ik dan mee. Ik speel gitaar, piano en keyboard. Ik ben geen performer. Performing voegt voor mij niets toe. Als ik het rijk alleen heb, geniet ik van de klank van het instrument en van het spelen. Bijna dagelijks bespeel ik een van de instrumenten. Tuinieren vind ik hemels. Echte aarde onder mijn nagels is mijn handelsmerk. In de groententuin kan ik me heerlijk uitleven. Ik verbouw groenten voor het hele jaar. Als de vrieskasten vol zijn, breng ik het surplus van de opbrengst naar de voedselbank. Daarnaast doe ik aan fietsen, nordic walking en yoga. Het maatschappelijke leven laat mij niet onberoerd. Ik ben fanatiek schrijfster voor Amnesty International, ben lid van de klankbordgroep van Natuurmonumenten en doe mee aan de e-mail acties van Greenpeace. Een week na onze trouwdag, stond er een van de zusters Augustinessen van Sint Monica bij mij op de stoep. Ze was gekleed in zwart habijt en wit kapje. Een bezienswaardigheid in die tijd. We spraken een poosje over het werk van de orde. Ik nam een abonnement op hun maandblad. Tot heden steun ik nog altijd hun pogingen om de verdrukten tijdelijk onderdak te verlenen. De Straatkrant is wat mij betreft de topkrant van Nederland. De krant biedt aan kansarmen een mogelijkheid om op een waardige wijze wat inkomsten te verkrijgen. De artikelen zijn het lezen meer dan de moeite waard en onder de gedichten kom ik regelmatig pareltjes tegen. Politieke, economische en sociale ontwikkelingen volg ik op de voet. Ik vind het heerlijk om deel uit te maken van deze maatschappij. Zo nu en dan laat ook ik mijn geluid horen. Positivisme is mijn credo. Al moet ik reëel zijn en toegeven dat optimisme soms moeilijk vol te houden is. Ik houd van talen. Spreek er een aantal. De laatste taal die ik me eigen heb gemaakt is het Spaans. Twee jaar heb ik les gevolgd aan de Volksuniversiteit. Nu lees ik dagelijks El Pais. Ik print een aantal voor mij interessante artikelen die ik vervolgens lees, ontleed en analyseer. Dat geeft me veel plezier. Al met al een heerlijk vrij leven. De sfeer van dans, muziek en sociale omgang die Plesjati biedt, past daar uitstekend bij. Misschien lukt het me om in de loop van de tijd ook met een ieder van jullie kennis te maken. Dat zou ik bijzonder leuk vinden. Ik hoop dat we nog heel wat (dans)plezier met elkaar kunnen beleven. Francina
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
3/16
Verslag Workshop Israëlische Dans - 15 mei 2009 Het was alweer een hele tijd geleden dat we een workshop Israëlische dans hebben georganiseerd, maar op vrijdagavond 15 mei 2009 was het zover. Onder leiding van Miryam Koifman konden in de gymzaal aan de Mandenvlechter de voetjes van de vloer. De vraag van het bestuur was of het wel haalbaar was om op vrijdagavond een workshop te organiseren. Het bleek dat we een mooie opkomst hadden met 20 leden en ook nog eens 9 mensen van buiten de vereniging. De zaal was op sommige momenten dan ook maar net groot genoeg. Van de dansleiding kon alleen Wim aanwezig zijn. Miryam Koifman was gezellig druk aanwezig. Haar laptopje kon gelukkig worden aangesloten op onze apparatuur en na een paar bekende, rustige Israëlische dansen die als warming-up werden gebruikt, kon het echte werk beginnen. Als eerste dans kwam David melech Israël aan bod. Een rustige dans op een bekend Israëlisch kinderliedje. Het lied gaat over koning David en dat zijn koninkrijk zal voortleven. De tweede dans Liya was een stuk ingewikkelder en het kostte dan ook wat meer tijd om deze in de voeten te krijgen. Het was flink huppelen en draaien en tussendoor werden er nog even boodschappen gedaan bij Albert Heijn (“aha-aha”-stukje). Tot slot zat er nog een verrassend spring- en draaigedeelte in de dans. Al met al een hele kluif, maar wel een hele leuke dans. Na deze inspanningen mochten we even bijkomen tijdens de welverdiende pauze. Niet te lang natuurlijk, want er stond nog meer op het programma! Dans nummer drie werd Ki le’ olam chasdo. Een Jemenitische dans met een lekkere kadans in de muziek en natuurlijk veel Jemenieten in de dans. De vierde en laatste dans van deze avond was Elohim ta’ase shenigdal. Een langzame dans met prachtig mooie zwijmelmuziek. De dans was rijk voorzien van draaien, waarbij je eerst denkt: “Help, waar moet ik heen?”, maar als ie eenmaal zit en je laat je gaan op de muziek, gaat het bijna als vanzelf. Heerlijk! Na het herhalen van de dansen, kwam ook aan deze workshop een einde en werd Myrjam bedankt met een mooie bos bloemen. Myrjam was de hele avond zo lekker positief. Het hoefde allemaal niet perfect te gaan, je moest gewoon lekker genieten! En mocht het even niet lukken, dan sprong ze voor je om je weer op weg te helpen. We hadden een goed gevulde dansvloer, we hadden in Myrjam een super enthousiaste dansleider en we hebben vier leuke, nieuwe dansen aangeleerd gekregen. Voor mij en ik hoop ook voor jullie, een geslaagde avond! Magda
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
4/16
Wim proficiat! We hebben er allemaal last van en we kunnen er niet omheen. Elk jaar worden we een jaartje ouder. Maar er zijn van die jaren dat we daar iets meer bij stilstaan dan normaal. Zo was het ook op maandag 22 juni. Het feit dat Wim op 18 juni zijn 50e verjaardag had gevierd, werd op die maandagavond nog eens dunnetjes overgedaan. Nelleke, Elly en Saphia hadden zich speciaal in Abraham- en Sarahkostuum gehesen en verrasten Wim met hun komst. Creatieve Yvonne had op de muziek van de Israëlische dans David melech Israël een toepasselijk lied geschreven, dat door de gehele groep ten gehore werd gebracht. Hierbij werd Wim letterlijk versierd met tape van toch wel een beetje antieke en waarschijnlijk bijna niet meer verkrijgbare cassettebandjes. Bij een verjaardag horen natuurlijk ook cadeaus en zo werd Wim behoorlijk verwend met onder andere een echte traditionele Abraham. De lekkere hapjes en drankjes die altijd op de laatste dansavond van het seizoen worden meegenomen, waren voor deze bijzondere gebeurtenis een weekje naar voren geschoven en maakten het feestje compleet. Een aantal van de foto’s die Jan en Saphia hebben gemaakt, staan in onderstaande collage. Zo wordt het voor iedereen duidelijk dat het wel een héél gezellige avond was. Magda
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
5/16
Verslag optreden Nitsanim met onze Karin in Turkije Het ensemble van Nitsanim uit Den Haag heeft meegedaan aan een festival in Istanbul dat werd gehouden van 15 tot en met 20 juli 2009. Ik heb meegedaan als gastdanser. Op woensdag 15 juli is de groep aangekomen in Istanbul, verspreid over de dag en de twee luchthavens van Istanbul, de laatsten kwamen aan met twee auto’s vanuit Roemenië. We sliepen in een internaat in het Aziatische gedeelte van Istanbul. We waren erg blij met de hurktoiletten, zo kan je nog eens je beenspieren op een andere manier trainen. Het eten werd uitgedeeld net zoals dat aan de schoolkinderen gebeurt: je krijgt een ijzeren dienblad met vakjes, je loopt langs de koks, de een heeft een pan met vlees, de ander met groenten, weer een ander met aardappels of pasta en dat wordt allemaal in je vakje gekwakt (het was wel lekker!). Op het festival waren ook nog groepen uit Kroatië, Letland, Griekenland, Slovenië, Hongarije (2), Polen, Japan (2), Taiwan en Turks Cyprus. De Japanners en de Polen waren gelijk al druk aan het oefenen, heel slim in de avonduren. Donderdag 16 juli gingen we met de bus van het Aziatische naar het Europese gedeelte. We deden er langer dan een uur over. We hebben de Blauwe moskee gezien, hebben de cisternen bezocht, daar zwemmen veel vissen in die gevoerd zijn met ons lunchpakket. Het is toch veel leuker om in een restaurant wat te eten. Ook hebben we nog de overdekte bazaar onveilig gemaakt. Het was er heel erg druk, je kan er heel veel leuke dingen kopen. ’s Avonds gingen we na het avondeten swingen in de disco. Helaas waren niet alle groepen er. De Japanners hadden allemaal cadeautjes meegenomen, ze hadden flink wat georigamied. Ze hadden ook een leuk rood/wit koordje om hun hoofd gebonden waarmee we op een Cisterne gegeven moment gelimbo’d hebben. Op het eind mochtende Grieken hun eigen cd afspelen en hebben we nog even lekker Grieks gedanst. Vrijdagavond 17 juli zou het eerste optreden zijn, dus gingen we oefenen in de brandende zon. ’s Middags waren we vrij en gingen we met de veerpont naar de Europese kant: dat duurt gemiddeld zo’n 25 minuten. Het was vrijdag, tijd voor het belangrijkste gebed in de moskee, nou ja, in, de mensen zaten zelfs buiten te bidden. We hebben het Topkapi paleis gezien en toen weer snel terug naar het internaat om ons om te kleden. We gingen verkleed in de bus naar het Ozgürlük park. De Kroaten, Japanners, Hongaren, Polen en Cyprioten waren er ook bij. Eerst gingen we ons om en om presenteren gewoon in het park zelf (nog niet in het theater). De Poolse groep was geen folkloregroep maar een drumband met majorettes. Er waren twee Japanse groepen: een was een slagwerkgroep, de andere groep bestond uit een orkest met dansers, maar het orkest danste mee met de dansers, heel speciaal. Deze avond hebben we het Breughel gedanst. De eerste dans is met de klompen aan, dat viel erg goed in de smaak bij de Istanbulers, we dansten op een betonnen podium, dus dat klonk goed door. Het avondeten was rond 6 uur, maar toen waren we druk bezig met omkleden, make-up etc. dus het eten schoot er vaak bij in. Maar na elk optreden gingen we weer terug naar het internaat waar je lekkere broodjes kon bestellen bij Dr. Kebab. Daar maakte iedereen gretig gebruik van. Het betekende wel dat je soms 1 uur in de rij stond te wachten.
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
6/16
Zaterdag 18 juli was er een boottocht met disco op de Bosporus georganiseerd voor alle groepen. Ik zelf had daar niet zo veel zin in. Ik ben de stad ingedoken op zoek naar boeken over folklore en muziek. Er is een gedeelte van de winkelstraat Istiklal Caddesi met allemaal tweedehands boeken, daar ben ik heel goed geslaagd. Deze keer hebben we opgetreden in een voorstadje van Istanbul, Maltepe, dat aan de kust ligt. We hebben daar de vissersdans gedaan in het kostuum van Marken. We werden vergezeld van dezelfde groepen als in het park. De meeste groepen hadden ook een andere serie. De Japanners niet... De Hongaarse groep is van een Duitse minderheid in Hongarije, ze deden dus Duitse dansen. Bij de dans van vanavond waren ze bier aan het drinken, dat hoorde bij de dans, waarop een aantal mensen van Nitsanim verzuchtten dat wij dat eigenlijk ook wel bij het Breughel kunnen doen, dus als Wim kans ziet om de choreografie aan te passen!?!?!? Zondag 19 juli waren we overdag weer vrij, dus hebben we de Aya Sofya bezichtigd, inkopen gedaan in de Egyptische bazaar en de Suleymaniye moskee bezocht. De Japanse groep heeft de zondag gebruikt om een nieuwe dans in te studeren, ze wilden niet achterblijven bij de rest. ’s Avonds hebben we weer opgetreden in het park. Nu waren er een paar andere groepen bij: uit Taiwan (muziekgroep), Griekenland (taveernedansen), de andere Hongaarse groep. Wij hebben weer de vissersdans gedaan maar nu in Zeeuws kostuum. Maandag 20 juli zijn we vertrokken zoals we aangekomen waren: in aparte groepen met verschillende vervoermiddelen: de drie waarmee ik op de kamer sliep gingen om 6 uur (’s ochtends!!) weg met nog een paar anderen met de auto. Ik heb ze volgens Turkse gewoonte een goede reis gewenst: water op de auto gooien. Daarna ben ik nog even naar bed gegaan om om 9 uur met de rest te ontbijten. Om half 11 ben ik vertrokken met een taxi naar de veerpont. Overgestoken naar het Europese gedeelte, vandaar met een taxi naar mijn hotel, en kijk, ook in Istanbul kunnen taxichauffeurs de weg niet vinden, ik moest hem laten zien waar mijn hotel lag. Om 3 uur had ik mijn eerste dansles: buikdansen en woensdag had ik mijn tweede dansles: zigeunerdans. Allebei van dezelfde lerares, Janet, een Amerikaanse die in Istanbul woont. Ze geeft dansles en treedt op, o.a. met de (in Turkije) bekende groep Baba Zula. Ik heb ze vorig jaar op de Turkse tv gezien. Ik had natuurlijk ook graag folklorelessen gevolgd maar die lerares was zwanger en stond op springen. Dus wie weet volgend jaar... Karin
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
7/16
25e SIVO in Odoorn - 29 juli t/m 2 augustus 2009 SIVO (Stichting Internationale Volksculturen Odoorn) presenteert ieder jaar in de 31e week haar Internationaal Folkloristisch Dansfestival in het Drentse dorp Odoorn. In 2009 is het festival voor de 25e keer georganiseerd. Hier volgt een bijdrage van Trudy die hierbij aanwezig was. The China Hohhot Mongolian Performing Art Group
Op zaterdag 1 augustus bezochten mijn zus Cora en ik ‘s middags het festivalterrein. In het dorp, op loopafstand van elkaar, waren ca. 5 podia opgesteld. Van 14 - 16 uur werden er optredens verzorgd door verschillende groepen. Er traden steeds 3 landen na elkaar op in het eerste uur. Daarna kwamen de landen nogmaals op hetzelfde podium aan de beurt. Keuze genoeg dus..., maar die keuze was nog best lastig! Het was deze middag erg warm. We besloten eerst bij een overdekt podium te kijken. Zo zagen we uit Boerjatië het folkloristisch ensemble “Razdolie” (met zang / dans) opgericht in 2000. Folkoristisch ensemble“Razdolie”
Vervolgens uit Udmurtië het Folksong Theatre “Aikai”, opgericht in 1990. Voor deze groep is het nationaal kostuum belangrijk. Het handgemaakte borduurwerk is kleurrijk en ieder kostuum is uniek. Zij zongen en dansten o.l.v. een eigen orkest. Beide groepen komen uit Rusland.
Folksong Theatre “Akai”
We besloten deze eerste dansronde nog even snel te switchen naar een ander podium. We waren heel benieuwd naar wat China ons zou laten zien... Dat hebben we geweten. We vonden het fantastisch! De kleding, de muziek, de dansen… zo origineel! Gelukkig konden we deze eerste ronde toch nog twee dansen bewonderen! De officiële naam was “the China Hohhot Mongolian Performing Art Group”. Het is een theatergroep (opgericht in 1986) die zich ook aan het voorbereiden is op de Olympische Winterspelen in Vancouver (volgens het festivalboekje van de SIVO).
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
8/16
De tweede ronde begon om 14 uur. Wij besloten bij dit laatste podium te blijven. We wilden China nog wel een keer zien. Maar eerst was het nog de beurt aan Slowakije met de folkoregroep “Druzba”( opgericht in 1954). Veel gedraai en gestamp van de laarzen….. Heerlijk om te zien en te horen!
Folkoregroep “Druzba”uit Slowakije
Tot slot weer de “Hohhot” zang- en dansgroep. We verwachtten hetzelfde repertoire van daarnet…, maar ze deden 3 totaal andere dansen! Het was genieten…. en zweten in de zon. Goed plekje opgezocht om foto’s te maken. Wat dachten jullie van 133 foto’s (digitaal natuurlijk) in 2 uurtjes tijd??? Ik heb er dan ook een fotoboekje van gemaakt. Enkele foto’s wil ik jullie niet onthouden, vandaar deze impressie.
Die zaterdag bleek wel de mooiste dag te zijn. De slotoptocht op de zondag is afgelast door de regen en ook een eerder avondprogramma kon door de regen niet doorgaan. Wij hebben genoten, al was het maar een middag! Trudy
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
9/16
Doe Dans 2009, een bijdrage van Regina WIST U DAT ? • het 4, 5, en 6 september weer Doe Dans weekend was! • Nelleke niet zonder haar regenpak kan, tijdens Doe Dans! • Manja en Regina vanaf het eerste moment beste vriendjes waren met de wespen! • je Esther niet moet vragen om water te halen, want ze komt met niets terug! • je aan Marian geen toiletpapier moet vragen, want dan heb je wel een hele grote …… • brood zonder kaas lekker is!!!! • Manja en Regina een reclameboodschap na kunnen spelen! • Nelleke haar rugzak kwijt was, terwijl die gewoon op haar rug hing! (hoe zou dat nou toch komen) • Esther het altijd koud heeft in een tent, maar nu lag te blazen van de hitte! (misschien door het gezelschap) • Marian graag groepsknuffels geeft! • Esther Hosli ook besmet is met het Doe Dans virus! • Doe Dans weer één groot feest was, met geweldige voorstellingen! • voor het Doe Dans Festival het doek valt. 2010 is de laatste keer. Dit mag niet gebeuren. Het deelnemers aantal loopt terug, met te weinig deelnemers krijgt het festival namelijk geen subsidie meer. Dus allemaal komen volgend jaar. En voor degene die nog nooit geweest zijn, je moet het een keer meemaken. Doe Dans mag niet verdwijnen!
Introductielessen 2009 Dit jaar hebben we op de maandagavond vier introductie-, instapavonden gehouden in plaats van een enkele avond, zoals vorig jaar. Dit omdat het twee jaar al op de donderdag een succes was gebleken. Nieuwelingen en beginners konden het eerste half uur basispassen oefenen, waarna de nieuwelingen met de gehele groep mee konden blijven dansen. Onze introductie-, instapavonden, die we in september gehouden hebben waren een succes! De eerste avond waren er drie nieuwe mensen en een handjevol leden die het leuk vonden danspassen bij te schaven. De nieuwe mensen vonden het erg leuk, maar omdat twee dames van ver kwamen, was het voor hen niet haalbaar om elke maandag te komen. Het resultaat van de eerste avond is dus een enthousiaste blijver. Op de derde avond van de serie kwam er een mannelijke nieuweling die al danservaring had. Nadat hij met de donderdaggroep had meegedanst voelde hij zich bij de gevorderden meer thuis. Al met al, twee nieuwe leden van de vier die nieuw meegedaan hebben aan de avonden, is een goede score. We zijn erg blij met hen. Enne …… de 4e avond was Wim ziek en nam Annemieke met verve de honneurs waar! Ze heeft talent voor uitleg. Nelleke
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
10/16
”Wim is ziek!” Op maandagavond 5 oktober, tegen half acht kwam ik de kleedkamer binnen. Het eerste wat me toegeroepen werd was: “Wim is ziek!” Wim is ziek? Hoe moet dat nu? Gelukkig had Saphia Annemieke gebeld en bereid gevonden om een programma voor de avond voor te bereiden. Zelfs aan de beginnende dansers had Annemieke gedacht. We studeerden een dans in die dacht ik Ji-ti-ho heet. Het kan ook een totaal andere naam zijn. Ik herinner me een “i” klank en drie lettergrepen. Het is een dans met tweemaal een draai naar rechts en eenmaal naar links enzovoort. De kenners roepen nu vast de juiste naam. Na een half uurtje danste het hele koor mee. Annemieke was opgetogen, net als wij. De avond was prima begonnen. Inmiddels druppelden de anderen binnen. Annemieke begon de avond met een warming-up. We deden allemaal enthousiast mee. Daarna begon het programma. Herhaaldelijk kwam het verzoek “nog een keer”, waarna we de dans opnieuw dansten. De avond vloog om. Het was bijna tien voor tien toen Nelleke meedeelde dat we door de lijst van geplande dansen heen waren. “Zullen we stoppen?” Er klonk een eenstemmig “nee.” Dan maar een cooling down?“ Iemand opperde de naam van een dans. Er werd door Annemieke en Nelleke koortsachtig naar gezocht. Resultaat bleef uit. De muziek werd niet gevonden. “We zingen gewoon zelf,” klonk het. Als vanzelfsprekend vormde zich een kring. De melodie werd luid en duidelijk geneuried. Het was alsof ik wajangpoppen zag bewegen. De kring danste vloeiend en melodieus in het rond. Op de achtergrond leek het of de klank van de gamelan de zangers begeleidde. Tegen het einde van de dans hoorde ik de melodie tweestemmig zingen. Deze ervaring doet zelfs het meemaken van een zonsondergang op Bali verbleken. Als één man besloot de groep, zonder hoorbare aanwijzing, dat de dans was afgelopen. Er volgde een luid gejoel en applaus. Nelleke snelde naar de kleedkamer en kwam met een bos geurige, gele rozen terug. Ze bedankte Annemieke voor haar voorbereiding en voor de overgave waarmee ze de avond had geleid. Goed, Wim kunnen we niet missen, maar Annemieke is top! Het was kortom een memorabele avond! Een dansende reporter.
Verslag workshop Internationaal Dansen voor de jeugd - 9 oktober 2009 Na het succes van de afgelopen twee jaar, heeft onze vereniging ook dit jaar weer een dansavond voor de jeugd van ongeveer 8 tot 13 jaar georganiseerd. Dansleidster Evelien Hendriks was weer bereid om de avond te leiden. Daar waren we erg blij om, want van vorig jaar wisten we nog hoe enthousiast de kinderen onder haar leiding hebben gedanst! Tot op het laatste moment bleef het spannend hoeveel kinderen we op de dansvloer zouden hebben. We waren dan ook reuze trots toen uiteindelijk bleek dat we 16 (en bij twee dansen zelfs 17) danseressen op de vloer hadden staan. Een hartstikke leuke groep! Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
11/16
Evelien begon rustig zittend in de kring met een voorstelrondje, gevolgd door een warming-up. De eerste dans kwam van Tahiti, hetzelfde eiland waarvan de kinderen die er vorig jaar ook bij waren, de dans met hun geknutselde ieie’s (cheeleader ponpons) hadden geleerd. Hierna volgde een Israëlische dans. Een aantal kinderen kende deze dans van balletles. Het was een kringdans met een mayimpas. Na een beetje oefenen waren de kinderen er wel aan toe om in twee kringen te dansen. Als er aan het einde van het “couplet” iemand tegenover je stond, mocht degene die in de buitenkring stond, de volgende ronde in de binnenkring dansen. Het ging hartstikke goed. Op een Internationale Dansavond mag natuurlijk Nederland niet ontbreken. Evelien had een geweldig leuke dans, zonder klompen! De kinderen werden in groepjes van twee of drie verdeeld en op swingende muziek werd er een liedje ingestudeerd: Wij! De beste schoonmaakploeg zijn wij-ij! Oh, wat was dat leuk én... wat klonk het goed! Ons koor had zo naar Kinderen voor Kinderen gekund. Natuurlijk had Evelien voor prachtige poetsdoeken gezorgd en werd er tussendoor flink gepoetst, waarbij ook het publiek nog even werd schoongemaakt. Na al dat harde werken waren de kinderen wel toe aan een pauze. De grote meiden hielpen goed mee om iedereen van drinken en wat lekkers te voorzien. Dat ging er wel in. Ondertussen waren de de knutselspullen tevoorschijn gehaald. Van een prop krantenpapier een bolletje wol/katoen en een plastic tasje, lukte het om voor ieder een paar zogenaamde poi’s te maken. Een poi is een bal aan een touwtje, waarmee allerlei draaifiguren kunnen worden gemaakt. Deze poi’s werden oorspronkelijk door de Maori uit Nieuw-Zeeland gemaakt en gebruikt. Toen idereen klaar was, werd er eerst eens flink geoefend met al die draaibewegingen. Daarna werden de poi’s in een NieuwZeelandse dans gebruikt. Het was een zitdans, waarbij alle dansers in een lange rij dicht tegen elkaar aan zaten. Eerst vooruit draaien, dan achteruit en toen de moeilijkere bewegingen van links naar rechts etc. totdat tot slot iedereen achterover liggend met draaiende poi’s in hun handen bezig was. Best een moeilijke dans, waarbij natuurlijk wel eens een poi uit de bocht vloog, maar wel een ontzettend leuke dans! Om thuis ook nog eens een keer poi’s te maken, kreeg iedereen een kopie van de werkbeschrijving mee naar huis. Na al dit draaiende geweld, was de avond ten einde, maar niet voordat al de dansen nog een keer werden herhaald. Er werd opgetreden voor het aanwezige publiek en iedere dans werd door één van de kinderen aangekondigd. Vervolgens dansten ze er bijna zonder hulp van Evelien lustig op los. Toen het dan echt voorbij was, vlogen de poi’s in het rond. Alle kinderen werden nog even bijeen geroepen om met elkaar Evelien te bedanken. Hierbij hoorde natuurlijk een lekker flesje wijn. Met een glimlach op het gezicht, verlieten niet alleen de kinderen, maar ook het publiek en dansleidster Evelien, voldaan de dansvloer. Magda Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
12/16
Onverwacht... Een familiefeestje bracht me het weekend van 9/10/11 oktober in Settle, North Yorkshire, Engeland. Prachtig herfstweer, heel aanlokkelijk om foto’s in de omgeving te maken. Dus zondagmorgen op pad. Wie de Yorkshire Dales kent weet dat de weggetjes niet al te ruim zijn. Stenen muurtjes aan beide kanten, bijna geen passeergelegenheid, maar prachtige doorkijkjes en uitzichten op herfstachtige heuvels. Omdat we een speciaal viaduct in de spoorlijn Settle-Carlisle op de foto wilden zetten, reden we via een plattelandsweggetje in de buurt van Stone Houses. Een dorpje bestaande uit een typisch Engels stenen bruggetje met hoge rug, enkele boerderijen en een pub. Door een meneer met een bloemenhoed en scheenbenen vol belletjes (een echte Morris Dancer!) werden we de oprit van de pub op gedirigeerd: er zou een kudde schapen over de weg komen. Tja, dat was wel de bedoeling, maar de schapen vluchtten zodra ze al die belletjes hoorden.
Terwijl we aan het wachten waren, vonden de Lady Morris Dancers (maar 1 groep in Lancashire bekend) dat ze wel wat konden laten zien: live music en dames op zwarte klompen met belletjes die met elkaar patronen dansten die de belletjes luid lieten klinken.
Iedereen weer aan de kant tot de schapen met de boer langs waren..., waarna de dans werd hervat door de dames in hun kleurige rode rokken. Wat een onverwacht feest...! Geen dans voor toeristen, maar een dans voor de bezoekers van de pub in het afgelegen Stone Houses, vlakbij het Artengill viaduct. Evelien
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
13/16
Internationaal Danstheater – Stampende stilte – 28 otober 2009 Daar zit ik dan op de bank met mijn laptopje op schoot. Ik moet echt even bijkomen van al het dansgeweld wat ik vanavond heb gezien. Het gezelschap van het Internationaal Danstheater (ID) was naar mijn mening in topvorm. Wat een geweldige voorstelling hebben ze op het toneel neergezet. En dat speciaal voor ons, mensen uit Alphen en omstreken! Dit keer geen moeilijk te begrijpen thema, geen zwaarmoedig drama, maar herkenbare dansen! Dansen, zo gevarieerd en op prachtige muziek. En de geweldige orkestleden hebben met hun klanken de voorstelling op een mooie manier opgeluisterd. Voor mij begon het direct goed met een dans met grote witte bontmutsen uit de Kaukasus . Eén van mijn favoriete dansen van het ID. Dit keer alleen de dans, zonder messenwerpen. Heel vloeiend ging deze dans over in een mooie Hongaarse dans. Stoer klappend op benen en laarzen. Dat was de rode draad in de voorstelling, de vloeiende overgang van dans naar dans met als hoogtepunt de Turkse dans als cliffhanger voor de pauze. Wat was dat een mooie dans. Wat een heerlijk gezicht zo’n lange, strakke rij dansers en danseressen in hun prachtige kostuums. Die kleine, snelle pasjes, alle benen gelijktijdig zo hoog in de lucht. Ik had zo mee willen doen! Dat geldt niet alleen voor het Turks, maar eigenlijk voor alles. Ik kan tijdens zo’n voorstelling dan ook moeilijk stilzitten. Ik kan niet alle dansen opnieuw beschrijven, maar de “regendans” vind ik toch nog wel het vermelden waard. Dat je met zo weinig materiaal met alleen wat getik en gestamp het weer op zo’n manier kan weergeven. Indrukwekkend! Was er dan werkelijk niets wat tegenviel? Ja, het licht. Op een bepaald moment scheen het toneellicht vanaf de achterkant van het toneel vanaf de grond richting publiek en tja, daarbij werd ook ik een paar keer verblind. Ik hoop dat ze dat bij de nog komende voorstellingen een beetje zullen aanpassen. De zaal was vanavond goed gevuld, volgens mij zat het beneden nagenoeg vol en op het balkon zat onder andere enthousiast jong publiek. Zouden het leerlingen uit een cultuurklas of iets dergelijks zijn geweest? In ieder geval klapten en joelden ze enthousiast en volgens mij ook gemeend. Leuk! Aan het einde van de voorstelling kregen de dansers en het orkest terecht een staande ovatie. Wij, het publiek, werden getrakteerd op een toegift, volgens mij de eerste die we ooit in Alpen hebben gekregen. Het was tot op de laatste minuut puur genieten. Mochten jullie de voorstelling hebben gemist, dan raad ik jullie aan om deze alsnog te gaan bezoeken. Het is zeker de moeite waard. Ik heb nog even op de speellijst gekeken. Er staan nog veel voorstellingen op het programma, waarvan een aantal in de buurt van Alphen. Het ID speelt bijvoorbeeld op 27 december in Hoofddorp, op 8 januari in Leiden en op 19 januari in Gouda. Ik ga in ieder geval proberen de voorstelling nog een keer te gaan kijken! Magda
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
14/16
Activiteiten De activiteiten, georganiseerd door Plesjati staan in de agenda op onze website www.plesjati.nl. Kijk daar ook altijd voor de actuele gegevens en eventuele wijzigingen. Voor de komende periode staand de volgende activiteiten op de planning: November 2009 Maandagavond 16 november is er een workshop Internationaal Dansen o.l.v. Bert Fledderus. Deze avond wordt gehouden in de gymzaal aan de Havixhorst 254-256 in Alphen aan de Rijn. Voor leden is de entree € 1,=. Niet-leden betalen € 5,=. Januari 2010 Op zaterdag 23 januari 2010 vindt ons traditionele Winterbal plaats. Net als vorig jaar zorgt het orkest Kaleb voor de muziek. De dansleiding ligt in handen van Wim en Karin. Houd voor verdere informatie de website in de gaten.
Vakanties Kerstvakantie: Voorjaarsvakantie: 2e Paasdag: Meivakantie: Hemelvaartsdag: 2e Pinksterdag: Zomervakantie:
21 december 2009 t/m 1 januari 2010 22 t/m 26 februari 2010 6 april 2010 30 april 2010 t/m 7 mei 2010* 13 mei 2010 24 mei 2010 juli en augustus 2010
* De middelbare scholen hebben maar 1 week meivakantie, bepaal met de groep of jullie 1 of 2 weken meivakantie willen.
Laatste dansavond 2009/2010 Maandag Donderdag 28-6-2009 1-7-2009 Start seizoen 2010/2011 Maandag Donderdag 31-8-2009 3-9-2009
Tot slot... Het is weer gelukt om deze Op de Maat goed te vullen met een gevarieerd aanbod aan verhalen. Heel erg BEDANKT voor iedereen die hieraan bijdragen heeft. Voor het volgende nummer zoeken wij natuurlijk weer nieuwe kopij. Wie o wie gaat zichzelf in het volgende nummer (opnieuw) voorstellen? Wie is bereid een verslagje te schrijven over de komende workshop van Bert? Wie zou dit willen doen over het Winterbal? Heb je tips, ideeën, foto’s? Mail ze! Kom mensen, samen wordt het volgende nummer er vast weer een om naar uit te zien. Magda (
[email protected]). Ps. Vergeten jullie niet om ook nog even op onze website www.plesjati.nl te kijken? Daar staan een paar foto’s van de workshop Israëlisch en heel veel foto’s van de kinderworkshop.
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
15/16
Contributie: € 14,50 per maand voor één keer dansen per week € 22,00 per maand voor twee keer dansen per week (Alphenpas: € 5,= korting per maand, alleen voor variant 1 pashouders) Dit bedrag is inclusief de bijdrage voor Interdans Bij vooruitbetaling op Postgiro 4448761 t.n.v. Plesjati, Alphen aan den Rijn
Op de Maat – November 2009
www.plesjati.nl
16/16
