Op de laatste pagina een Cabaretliec je Tekst: yvette Guflbert TAu&iek; T^ax Tak yrdres van Redacäe en ^dmlnwrame Qalgevater 22

m

l: ,

Op de laatste pagina een Cabaretliec|je Tekst: yvette Guflbert TAu&iek; T^ax Tak yrdres van Redacäe en ^dmlnWraMe Qalgevater 22. Cekten

,

"

^

^^^^^^^^^^^H

HBOBN EN TOEKOMST

DEFILMREGISEURääNüNARBEID

op het Filmscherm ende Planken Wanneer dit nummer verschijnt, is de laatste der ,,vacantie"-maanden voor het kunst- en amusementsbedrijf reeds aangebroken. Is een gewoon mensch doorgaans erg in z'n schik als hij vacantie heeft, voor hen, wier bestaan 't is anderen kunst te brengen of om de massa eenige vroolijke oogenblikken te verschaffen ter afwisseling van de dagelijksche beslommeringen, is vacantie 't meest onaangename begrip dat men zich kan denken. Wan: het onaangename verschijnsel doet zich voor, dat voor deze categorie onzer medemenschen de ,,vacantie" veelal onrustbarend lang is en dat die voor velen prettige tijd voor meergenoemde medeburgers niet gepaard gaat met behoud van een redelijk inkomen, 't Is of niets — zooals voor tal van tooneelspelers — of minder dan niets (men kan ook zeggen verlies) — zooals voor de eigenaars van theaters van de meest uiteenloopende soort, die hun zaken geopend houden om hun klanten niet geheel aan het uitgaan te ontwennen. Er zijn er dus ook, die jubelen, dat de laatste ,,vacantie"-maand däar is en dat het tijdstip nadert, waarop de groote massa ook weer met verlangen uitziet naar een ver blijf in de gezellige schouwburg- en bioscooptheaterzalen. Men bemerkt allerwege de nadering van den nieuwen herfst en 't nieuwe geluid, om met een kleine variatie op Gorter's ,,Mei" te spreken. Er zijn er reeds, die 't aandurven om in plaatsen, waar het vreemdelingenverkeer niet onbeteekenend is, met iets groots voor den dag te komen. We willen hier memoreeren de laatste groote film van Harry Piel, die in Cinema Royal in de hoofdstad wordt gegeven. Een ander voorbeeld is de vertooning van „Beatrys", een verfilming van de bekende sproke, in het schitterende theater van Tuschinski te Amsterdam. Dit zijn slechts een paar voorbeelden, die evenwel niet op zichzelf staan, want meerdere zijn eraan toe te voegen, b.v. „Paddy op een na cft beste'.', de film, die gemaakt is naar het tooneelspel van denzelfden naam, dat hier te lande zoo verbazend groot succes heeft gehad. Maar 't zijn nog slechts voorboden, want als de teekenen niet bedriegen, zal op filmgebied ons land dit jaar de room van de room te genieten krijgen. Wat we daaromtrent vernemen van onze film im presari o's wettigt wel deze verklaring.

Een van de knapste regisseurs is Rex Ingram. De groote massa van de bioscoopbezoekers kent de regisseurs niet zoo zeer. Er zijn enkele uitzonderingen, maar de meeste dezer artisten — want 't zijn artisten bijna zonder onderscheid — zijn vreemden voor de bewonderaars van hun schep pingen. We zeiden : er zijn uitzonderingen. Men kent bijvoorbeeld Dark William Griffith en Ernst Lubitsch evengoed als Mary Pickford en William Hart. Er is echter nog een derde regisseur, die zich een even grooten naam gaat verwerven als de hiervoor genoemden. Deze is Rex Ingram. Rex Ingram is o.a. de groote man van eenige films, die hier bijzonder de aandacht hebben getrokken — over het buitenland zullen we maar niet spreken — van „De Gevangene van Zenda", van „Rupert von Hentzau", van „De vier Ruiters der Open baring" en van „Scaramouche". Vier werken, die wel in staat zijn iemands naam onsterfelijk te maken. Ingram werkt voor de Metro-studio's en voor korten tijd heeft hij een nieuwe film gereed gekregen ..Where the Pavement ends". Daarvoor heeft hij met z'n vrouw, de bekende filmster Alice Terry — men ziet 't tweetal op de beide hierboven gegeven foto's, op de eene nadat ze juist een cocosnoot hebben bemachtigd, op de andere op het dak van eeahotel _ geruimen tijd doorgebracht te Miami, in Florida. Deze nieuwe film is gemaakt naar een in Amerika algemeen bekende novelle van John Russell. — Op de beide hier beneden weergegeven foto's ziet men Ingram in actie. Het eene geeft een moment je uit de verfilming van „Scaramouche", het enorme, op de Fransche revolutie betrekking hebbend werk, waar hij bezig is de verzamelde figuranten een uiteenzetting te geven van de te vervaardigen scene. Verder geven we Ingram nog, terwijl hij bezig is om een „jonge dame" van een der Zuidzee-eilanden, die behulpzaam was bij de verfilming van „Where the Pavement ends", haar filmrol in te studeeren. Rex Ingram mag tot de jongste filmregisseurs worden gerekend en stellig zullen we van hem nog menig beteekenend werk mogen verwachten.

Men stelt zich echter onwillekeurig wel eens de vraag, waar dat ten slotte heen moet. Want de climax kan niet blijvend zijn, dat moet elkeen gevoelen. Hoe grooter de filmwerken worden, des te kostbaarder worden ze ook. En ieder weet dat er nergens behoeft te worden gedacht aan verhooging van entreeprijzen. In landen waar men een niet zoo verdeelde bevolking heeft als in ons land, waai»niet ieder meent temoeten waken voor 't heil van een ander — met als gevolg een alleronaangenaamste bemoeizucht — en waar dientengevolge de massa van het bioscoopbezoekend publiek relatief oneindig veel talrijker is, zal 't gemakkelijker vallen om het aandeel in de kosten van den aanmaak op te brengen. Maar voor Nederland moet 't ten slotte op een debacle uitloopen, wanneer het publiek maar steeds meer gaat eischen. Het Nederlandsch publiek vraagt veel meer zelfs dan in het buitenland. Zelfs in het verwende Parijs is men gauwer tevreden. In elk opzicht I Een Nederlander wil vertoeven in een theater dat veel luxe en comfort biedt, hij wenscht de meest belangwekkende films voor 't hoofdnummer en daarnevens een keurcollectie van het fijnste bijwerk. En liefst niet zoo heel weinig. Dat is geen overdrijving, dat is praktijk. Het is juist een der oorzaken van enormen achteruitgang van het bezoek aan tooneelvoorstellingen, dat de directies van schouwburgen in de onmogelijkheid verkeeren om aan deze eischen te voldoen. Nu is de vraag te overwegen of het publiek, waar elke week de meest belangrijke films van de internationale markt te wachten zijn — want geen impresario durft 't er meer op te wagen met nownaal werk — niet eens zou kunnen worden gewend aan minder overvoerde program ma's.Men zou eens kunnen zien of de hoedanigheid van „hervorragende" films niet ruimschoots opwoog tegen een vermindering van de te geven kwantiteit. Het publiek zou er zelfs mee gebaat zijn, want 't zou veel meer op z'n gemak kunnen genieten van al het mooie in tal van films. Enwegeloo ven dat menige theaterdirectie een zucht van verlichting zou slaken, dat zij op veel meer verzorgde wijze de films zou kunnen vertoonen, in plaats van zooals thans dikwijls het geval is, de filmbeelden te projecteeren met snelheid die moordend is voor 't filmlint en voor de machines. Zal 't nieuwe seizoen ons ook een bescheidener, dankbaarder publiek brengen voor bioscoop en schouwburg?

Aerüm^ËSJii door de hofmakerijen van den ouden man, die haar grootvader wel kon zijn. De oorlog is uitgebroken en John is in dienst gegaan, lederen dag bidt zijn moeder hem te bewaren, maar ten slotte moet zij hooren, dat hij verdronken is. Al deze ellende is te veel voor den ouden vader, die wel inziet, dat de eenige zoon, die nog over is, Jimmy, niet al het werk kan doen, zoodat ten slotte het uiterste besluit wordt genomen

Kleine N^lly blijft achter als weesje, doch veel herinnert zij zich niet van het leven dat zij met haar ouders leidde: slechts één voorval is onuitwischbaar in haar geheugen gegrift, n.1. dat zij eens een meisje heeft zien doodslaan. De familie Hilton, neemt Nelly als kind aan. De vader is verlamd en kan geen werk meer doen, maar moeder en de zoons John en Jimmy trachten de kleine boerderij in orde te houden. Nelly merkt evenwel, dat zij haar eigenlijk niet kunnen onderhouden en zij verhuurt zich als dienstbode bij de buren, de Scrubbles, een onsympathiek paar menschen, waar zij een ellendig bestaan leidt, dat nog verergerd wordt

en de kleine familie haar intrek zal nemen in het armhuis. Den avond van te voren begeeft ds moeder zich naar het kerkhof, waar zij een gedenkteeken ter eere van haar gestorven zoon heeft opgericht en zij bidt God over haar zoon te waken en hem te leiden, zoodat haar gebeden niet tevergeefs zijn geweest. Als zij opstaat verschijnt voor haar verbaasde blikken plotseling het visioen van den verloren zoon. Zij uit een kreet vol vreugde; zij weet dat het Hiernamaals voor haar jongen verzekerd is. De kleine Nelly bevindt zich in een hachelijke positie in het huis van de Scrubbles, waar de oude man haar onophoudelijk vervolgt en waar zij op zekeren keer glashelder voor haar geest het tooneeltje ziet staan van het meisje, dat zij in haar jeugd zag doodmartelen. Plotseling wordt het haar duidelijk, de onmenschen, die de daad pleegden waren Scrubbles en zijn vrouw 1 Zij slingert hem de

beschuldiging naar het hoofd, waarvan 't gevolg is, dat de oude man bang wordt, dat zij hem verraden zal en wat de Scrubbles vijftien jaar geleden deden, zal zich nu herhalen; een ander meisje zullen zij slaan, tot zij er levenloos bij neervalt. . . Dan komt Jimmy Nelly opzoeken om haar de heerlijke tijding te brengen, dat hij ruwe olie heeft gevonden op stukje grond, dat tot hun boerderijtje behoort. Het kind, dat reeds bloedende teekenen draagt van het gegeesel, ziet hem aankomen en zooals zich begrijpen laat, is de sensationeele ontknooping van deze Amerikaansche film, die hier te lande is gebracht door het bureau voor cinematografie „Filma", nabij. 1

1

X

il

%m

j

,

iii^p^j!wi|ij^w:ju,i^,i^i^ijyip

^-——^^——^^^

V~

-
^>*~.

-^>»-

ägfc»

^^.^

^o»,

-^^r -' ^»^

-<»^

-^>^

^>>-

, ^,

^j>,

^J»-

^»,

■

■JJ

'

—^

-^*s~r.

Pisuisse te Schevenlngen

Alex Paassen Een der voortreffelijke oorlretten die de heerBerssenbtugge te 's Gravenhage van den bijkans 85-jarigen acteur heeft gemaakt, Qie in het komende seizoen weer hoopt op te treden

- Vos, Mejuffrouw Jeurens (celliste) en Mr.Rodi.

Wanneer een danseresje de dans school doorloopen heeft en zij zal voor het eerst de harde wereld van het tooneel betreden, dan zijn er vele punten van zelfkritiek, waaraan zij, die nu de vergelijking met vele ervarene voorgangers en voorgangsters moet doorstaan denkt: „Is mijn techniek voldoende? Beweeg ik mij natuurlijk genoeg,-ken ik mijn repertoire genoeg, om geen vergissingen te maken?" vraagt zij zich af. Doch maar al te vaak vergeet zij een der allervoornaamste

/KL**^ -Jf-^V

factoren van het succes van een danseres: de veelzijdigheid. Het publiek is veeleischend. Het is niet voldoende, wanneer een danseres een paar aardige dansen weet uit te voeren, zelfs niet, wanneer zij dramatisch talent heeft. Zij moet afwisseling bieden, afwisseling in bewegingen, in passen, in dansen, in costumes. Ook voor de danskunst geldt het „een traan en een lach". Een danseres, die uitsluitend dramatische dansen geeft, vermoeit het publiek te veel. En zij, die uitsluitend vroolijke en opgewekte dansen uitvoert, krijgt den naam: „Zij danst heel aardig, maar gevoel heeft zij niet." En zij laat in de herinnering niets na. Wanneer een danseres zich in tragische situaties even goed kan inleven, als in vroolijke en wanneer zij tevens het vermogen heeft veelzijdigheid in hare bewegingen te laten zien, dan is zij in staat iets goeds te geven en aan het verlangen van het publiek te voldoen. Elsie Altman beschikt over deze kwaliteiten. Wij zien haar als bedelkind, het hoofd kommervol m de schouders getrokken, een trek van smeekende gelatenheid op het bekoorlijke gezichtje. En wij zien haar als grande dame, met een trotsche zwier, een type uit het oude Weenen, waaraan elk Weensch jong meisje dweepend terug denkt. Een bijzonder charme gaat er

uit van haar ingenue. Hoop en vrees straalt er uit de blauwe pogen en uit haar heele figuurtje spreekt teederheid. Ook in haar phantasieën toont zij een fijn uitbeeldingsvermogen, geestig, maar nergens uitbundig. Wij twijfelen niet of een danseres met een zoo bij uitstek afwisselend programma zal overal, waar zij komt een aangename herinnering achterlaten.

Een paar nieuwe »oto'sult de «»"«^Vf^ien Ie war In het Paleis .oor Volksvlijt blijft de revue .Verdien je waf succes trekken. Wejevenj^jnkele

s

^

Openluchtspel te Zenderen

Onze tooneelspelers met vacantie

waar de almeloosche tooneelvereeniging .De Vriendenkring- Carinus opvoerde.

Lily en Theo Frenkel zonden ons vanuit Ostende hun groeten, die wij gaarne overbrengen.

BEZOEKT te DEN HAAG

The Cave Dancing 68 Wagenstraat 68 JE Cabaret en Dancing van New Style te Den Haag The Royal Dancing Band

t

'^—-^^J?V^_r^-S ^-JS<>-^*

onder eminente leiding van den heer J. C. v. Brück LL-.

'

,

^ ^^ ^ ^.^

-^■-=^WM^|^

.

■

.

ÜUé^

PEDICURE HANSA Amsterdamsche straat 29 Scheveningen VOOR SCHOONHEID- EN UCHAAMS VERZORGING MANICURE - PEDICURE - MASSAGE Speciale behudeling voor HAARGROEI - HAARDITVAL BAARROOS ENZ epder garanlie*

Behandeling door gediplomeerden specialist Vraagt ogie coaditie« voor apeciaal »bwineiaat.

i.

■■

.

—^—^—^

■.,■■.

ONZE SPORTFILMPJES

3

.jasxx'" I"I,W?S.,. .,„„,....,„„, m„„„ „, „.,.,,,„.,„,,

Piet van Kempen de winnaar uit den inhaalwedstrijd met Safety-gaogmalung.

Een basebal-wedstrijd

De amenkaansche zeelieden die te Rotterdam waren speelden »oor hun vertrek een base-balwedstrijd op het Sparta stadion te Rotterdam.

OP HET VLUGGE RAD De vierde dag van onzen Ardennentocht voert ons via Marche van Laroche naar Rochefort. De af te eggen afstand is niet groot, slechts 34,3 K.M., daar er voldoende tijd noet overblijven om van Rochefort ait een bezoek te brengen aan de »rot van Han. Om acht uur begeven we ons op weg en leggen het eerste :raject, de21 KM. naar.Marche af. 1 Van Laroche volgt men eerst den weg naar Hotten, slaat op de wegeniplitsing 2.5 KM. verder linksaf en ■ijdt op de viersprongen en zijwegen steeds recht door naar Marche. De weg stijgt over 1,5 KM., dan 3.5 KM. daling, wederom 5 KM. itijging en daarna geleidelijke daling »aar Marche. Het geheel is een goed mderhouden macadamweg. In Marche nemen we een kleine ust, b.v. 10 minuten. Ook het traject Marche-Rochefort s macadam en licht geaccidenteerd. Rochefort ligt op een hoogte aan len oever der Homme. Boven het lorp is een ruïne,. Daar we in Rochefort denken te ivernachten, is ons eerste werk een ;oed nachtverblijf te zoeken, da+ re vinden in hotel Biron of in hotel Ie j'Etoile. De goedkoopste gelegeneid is hotel de la Station, tegenver het station. Na een stevig tweede ontbijt gaan re opweg naar Han. De fiets blijft u thuis. Hoewel de afstand slechts K.M. is, is het niet aan te beelen er heen te wandelen, daar et bezoek aan de Grot zeer veel an onze inspanning zal vergen. an het station vinden we tegenoordig een electrische tram,'die is voor enkele hollandsche centen i Han brengt. Een bezoek aan de Grot van an is niet goedkoop, hoewel de ige.nwoordige valuta 't ons ook er al gemakkelijker maakt. Evenel, de Ardennen bezocht te hebben i niet ip de Grot van Han te zijn sweest, staat gelijk met Rome te sbben bezocht, zonder den Paus hebben gezien, 't Geheel is electsch verlicht en de gidsen, die u leiden zijn zeer betrouwbaar.

Draverijen op Woudensteyn te Rotterdam Overz-ch, .„dens het «-iden^den *™*-prii*. 12 draver.

Mevrouw Hulscher wordt gewogen vöör zij aan de j.ch.r,. kan medcdocn.

Athletiekwedstrijden te Dordrecht om den Prins Hendrik beker

400 Meter hardloopen, winnaar W. Kort

H. de Boer, kampioen verspringen.

F.C, du Hen, winnaar 1500 Meter hardloopen.

Zilveren Jubileum Ned. Lawntennisbond

Op de banen van de NoordwijkscheSportvereeniging werden verschillendewedstrijden gespeeld

Aardiger is het ongetwijfeld voor u bij den uitgang een mapje met 12 kaarten te koopen als souvenir. De grot zelf bestaat uit een serie zalen van verschillende afmetingen en met verschillende namen, naar gelang van de verschillende vormen, die de stalactiten en Stalagmiten hebben aangenomen. De voornaamste zalen zijn: Galérie de la Grenouille, Boudoir de Proserpine, Tróne de Pluton, salie du Dotne, de Mystérieuses en de place d'Armes, waar de grot een wonderschoone natuurlijke rotonde vormt en waar de ondernemers der grot de natuur meenden te moeten beleedigen door het aanrechten van buffetten en champagne-bars. Ik gebruikte daar de woorden stalactiten en Stalagmiten en wil die even verklaren. Stalactiten en Stalagmiten worden voortgebracht door doordruppeling van het regenwater dat, in den grond, door middel van het koolzuur dat het bevat, den kalksteen ontbindt. In de holten gekomen, laat dit water aan het gewelf of op den bodem der grot de vaste stoffen achter, die het meevoert. Dropsteen, die aan het gewelf door afdruppeling wordt gevormd, heet stalactiet, terwijl die, welke op den bodem door doordruppeling ontstaat, stalagmiet genoemd wordt. Soms gebeurt het, dat Stalagmiten en stalactiten aaneengroeien tot sierlijke zuilenrijen. Men is er nog niet toe gekomen zich een juist denkbeeld te geven vae het aantal eeuwen, dat noodig was om die kalksteerivormingen te verkrijgen. Vastgesteld werd dat, binnen een tijdverloop van 2i jaar zij op z'n hoogst maar één millimeter aangegroeid waren. Na ons^bezoek, dat eindigt in een roeitochtje op de Lesse, die plotseling in de Grot opduikt, begeven we ons weder per electrische naar Rochefort, na versteld te hebben gestaan van de 17 echoweerkaatsingen, die volgden op het bij het verlaten der grot afgeschoten kanon. Voor wie dat wenscht bestaat er te Rochefort ook gelegenheid eene grot te bezoeken, doch voor hen, die Han bezichtigd hebben is daartoe geen aanleiding. VETERAAN.

EEN VREESELIJKE MISDAAD. Dikwijls is de werkelijkheid erger dan wat in fantasie kan worden uitgedacht. De groote misdaden, welke de annalen der criminaliteit in de wereld vullen, bewijzen dit maar al te zeer. Voor kort was Engeland vol van een moord, welke blijkbaar, op de meest koelbloedige, gevoellooze manier is verricht en waarvoor de dader ter dood werd veroordeeld. Patrick Herbert Mahon heeft Emily Beilbye Kaye vermoord, na een korten tijd met haar als man en vrouw te hebben geleefd en haar van een groot deel van haar geld te hebben beroofd. Toen ik in Mei in Londen was, stonden de kranten vol over de arrestatie van Mahon, thans heeft de jury het schuldig over hem uitgesproken en de rechter hem tot den dood aan de galg veroordeeld. Miss Kaye was een meisje van ongeveer veertig jaar, toen ze zoo plotseling verdween. Zij was bekend als een kalm opgewekt iemand, zonder bijzondere voorkeur voor mannen. Zij stamde uit een nette burger-familie in Manchester, Mahon waar ze haar jeugd doorbracht.eerst later,na den dood van haar ouders, is zij naar Londen gegaan, waar ze een goede positie had en blijkbaar voldoende verdiende om een niet onaardig sommetje op de bank te hebben. Zij maakte met Mahon kennis doordat zij zakelijk met hem in aanraking kwam. Mahon schijnt een bijzondere attractie voor vrouwen te bezitten, waarvan hij met groote brutaliteit gebruik wist te maken. Hoewel hij reeds veertien jaar getrouwd is, onderhield hij zeer intieme vriendschap met verschillende vrouwen, wist zich tegenover haar als de gentleman, als de rijke man met de goede manieren voor te doen en daardoor haar genegenheid en vertrouwen te winnen. Miss Kaye bezweek voor zijn charmes. Zij schijnt zich geheel aan hem gegeven te hebben. Te samen bewoonden zij korten tijd een villaatje dicht bij Eastbourne gelegen op de z.g. Crumbles. Blijkbaar waren de gevolgen van hun samenzijn niet uitgebleven en uit vrees voor de schande voor haar hieraan verbonden, schreef Miss Kaye aan haar vriendin en familie, dat zij met een zekeren Derek Patterson verloofd was en met hem naar Zuid-Afrika zou gaan. Na die brieven, in April geschreven, hoorde men niets meer van haar. Mahon, voor wien de jonge vrouw, van wie hij gelei-

V ■'.

MM,n

—'."

■'■■-'

WATERSPORT

Sportvereenisins Hillegersberg Nationale wedstrijden in het Zwarte plasje, links „snoekduik" van mej. van Male. rechts , „zweelduik" van den heer Ph. Willebrands.

Waterkampen -ten behoeve van jongens en meisjes, georganiseerd door de Vereeniging ter bev. van de watersport onder de jongeren.

Internationale zwemwedstriid te Zutfen gehouden door Zutohen Vooruit en de Jonge Kampioen. Het nummer figuurzwemmen door de Apetdoornsche Damesclub.

Zwemwedstrliden op Zeeburg De amsterdamsche reddingsbrigade houdt eenige demonstraties.

delijk het grootste gedeelte van haar vermogen had weten in handen te krijgen, een sta-inden-weg begon te wórden, heeft toen koelbloedig en wel overdacht zijn plannen uitgevoerd. Emily Kaye werd door hem geworgd, haar lichaam in stuk-

ken .gesneden, het hoofd verbrand en de overige stukken in een koffer gepakt. Den dag na den moord, terwijl het lichaam van de vermoorde nog in het huis aanwezig was, ontving Mahon in de villa een andere vrouw, met wie hij tegelijkertijd als

met Miss Kaye vriendschap onderhield. En aLs getuige voor de rechtbank moest zij verklaren,dat ?ij niets aan hem heeft kunnen bemerken. Deze man is eigenlijk een geboren misdadiger, zooals trouwens uit zijn verleden blijkt. De politie kende hem als Pat Mahon. Behalve, dat hij van zijn invloed op vrouwen gebruik maakte om haar van geld te berooven, had hij nog een inbraak op zijn geweten, waarbij hij eveneens met de grootste koelbloedigheid te werk ging. Hij werd door 'n dienstmeisje ontdekt, hij trachtte deze met 'n houten hamer te vermoorden, toen hij daarin niet 8laagde,behandelde hij haar uiterst beleefd, kuste haar zelfs en wist de belofte te verkrijgen, dat zij Miss Kaye hem niet zou verraden. Doch zij hielp toch mee om hem voor de rechtbank te brengen, waar hij vijf jaren gevangenschap kreeg. Met wonderlijke vitaliteit wist Mahon zich telkens weer te herstellen. Er is een boek te schrijven over zijn verschillende avonturen. Tenslotte kreeg hij, met zijn keurig voorkomen en nette manieren, toch weer een positie, waardoor hij met Miss Kaye in aanraking kwam. Zooals het dikwijls met brutale misdadigers gaat, bracht een kleinigheid hem ten val. Zijn vrouw, die hem reeds lang verdacht, liet hem nagaan en op raad van den detective, die haar daarbij hielp, onderzocht zij zijn zakken, en vond daarin een bewijsje, dat Mahon aan het Waterloo-station te Londen iets te bewaren had gegeven. Detective Beard ging naar het station, kreeg op het bewijsje den koffer, er zat ondergoed in, met bloed bevlekt. Beard vond de zaak verdacht, waarschuwde de politie, die nu speciaal er op ging letten, wie den koffer kwam opeischen. Mahon verscheen, toonde het biljet, dat weer in zijn zak was gestopt en .... • werd gepakt. Het is geen gemakkelijke taak voor de justitie geweest, om tenslotte het net van misdaad te ^»atwarren, dat Mahon met groote listigheid had weten te knoopen. Stuk voor stuk werden de bijzonderheden ontdekt en bij elkaar gevoegd. Van Mei tot Juli duurde het eer Mahon definitief voor zijn rechter verscheen. En, het moet gezegd worden, hij verdedigde zich met moed, met bekwaamheid en als een schitterend acteur. Doch onverbiddelijk stond de rechter tegenover hem, kalm en rustig, met de fairness die den opgevoede engelschman typeert, behandelde hij den beschuldigde, maar hij liet hem niet los. Mahon liet het voorkomen, dat „Peter", dat was de liefkoozende

,

JUU,.!!« ili.lll«

E naam die hij Miss Kaye had gegeven, terwijl zij hem Pat noemde, hem van zijn vrouw had willen aftroggelen, hoe het haar werk was geweest om de kleine' villa te huren, hoe zij ten slotte hem had willen dwingen om met hem mee te gaan en hoe zij

^^■^^^^"

Het Eucharistisch Congres te Amsterdam

ter Avory in de rechtbank. De jury had na drie kwart uur haar meening uitgesproken en het „schuldig aan moord" doen hooren. De beschuldigde werd binnengebracht, rechtop stond hij, de hand vast om de leuning geslagen. Naast den rechter stonden een geestelijke en een deurwaarder. De geestelijke legde op de witte pruik vanden rechter een zwart stukje tulle, de z.g. „black cap", welke * het teeken is, Rechter Avory dat hij een doodvonnis gaat uitspreken. Toen stond de rechter op en las het vonnis voor. Patrick Mahon moest zijn leven aan de galg eindigen. Eerst daarna vertelde de rechter aan de jury, hoe het vroegere leven van den beschuldigde was. Zjjn vorige misdaden waren opzettelijk, om den jury nte< te beïnvloeden, buiten het geding gelaten. Mahon bleef tot het laatste oogenblik protesteeren en beweren dat hij niet schuldig was. Hij zal trachten appèl aan te teekenen.

g£3»

Kardinaal van Rossum omrinsd door kardinalen en bisschoppen bi] de openlngsveraaderins-

iP

SST

in een worsteling met hem gestruikeld was en met haar hoofd op een kolenbak was gevallen. Voor alles had hij een antwoord, voor alles een excuus. Doch de werkelijkheid, de voor de hand' liggende feiten, waren in flagrante tegenspraak met 'zijn beweringen. En.... tenslotte moest de jury wel toegeven, dat de man schuldig was aan moord en dat hier van geen dood door ongeluk te spreken was. Op Zaterdag 19 Juli zat rech-

De kardinalen verlaten de slotversadering terwijl kardinaal van Rossum den aanwezigen zijn zegen geeft.

De nederiandsche ministers die den Kardinaal Mis volgen.

^■Sl

DE VREESELIJKE PETROLEUMBRAND TE VLISSINGEN

vv• •,

lh

■

«pimF ;.-^P^M' .-

^.^

^3^P Vaten teer die in lichte laaie staan

Hoe de rookwolken over de stad trokken

Qedenkteeken voor willen H. Stratemeyer datte's-Gravenhageop Nieuw Eijlc en Duinen werd onthuld.

H. 3. W. Molf

W. 3. Schütz

oud-lid Yan Ged. Staten is te Ginneken op 67-jarigen leefiijd overleden.

de bekende schilder te Middelburg, wordt in Augustus 70 jaar.

Uit alle omlissende plaatsen komen de menschen toegestroomd

Veertig jaren dienst Mej. J. de Maar hoopt3Aug. den dag te herdenken dat zij 40 jaren geleden bij de familie Bausch te den Haag kwam.

Een gouden bruiloft Het echtpaar G. C. van Blitterwijk—Rijnberg Ie 's-Gravenhage hoopt 13 Augustus dit feest te herdenken.

^^^—

^^"

zijn'" Onwilkkeurig herhaalde Loder de woorden, die Chilcote eens tot hem gesproken had. Fraide keek naar hem op. Hij was door K. CECIL THURSTONE een half hoofd kleiner dan zijn metgezel, hoewel dat feit door zijn waardigheid geheel verborgen werd. ontbijt waren beide gedenkwaardig. John Chilcote, afgevaardigde voor „Chilcote," zeide hij ernstig, bijna In dat uur vernam hij heel wat dinEast Wark, is bij, het verlaten van het dringend, „laat dat cynisme varen. gen, die tot nog toe een gesloten parlement door een dikken mist overHet is het handelsmerk van misboek voor hem geweest waren. vallen en heeft in dien mist een gesprek Hij zag voor 't eerst, hoe vol- lukte menschen en ik zie het niet met een voorbijganger. Als de mist optrekt, blijkt, dat de komen en hoe eenvoudig eengroot gaarne bij mijn — vrienden." 5 beide mannen op verrassende manier man zich kon geven aan hen, die Loder antwoordde niet. De verop elkaar lijken. Chilcote is daardoor hem belangstelling inboezemen. Hij zoenenden toon, waarop deze berisin de war. Hij excuseert zich door te voelde, wat tact en goedheid te ping gegeven werd en de groote zeggen, dat 't zijn zenuwen z\ya.. Yte zamen kunnen uitrichten en hij werd welwillendheid en goedheid, die uit ander gpot wat met de zenuwen. Chilinwendig gekweld door een besef de woorden spraken, troffen hem cote staat er op met zijn „evenbeeld van dubbelhartigheid, dat hem diep diep. Op dat oogenblik zag hij den kennis te maken. Het blijkt, dat deze vernederde en toch ook weer ver- weg heel duidelijk voor zich, waarJohn Loder heet. hief. Hij was John Loder — de langs hij zijn karretje liet loopen en De vreemde ontmoeting heeft Chücote nerveus gemaakt. Hij sliep slecht arme, eenzame man, zonder vrien- dat gezicht deed hem schrikken. De en gaat daarop naar de kasit en neemt den, zonder naam, zonder toekomst helling was veel steiler, het spoor daaruit morfine, waaraan hij sinds — toch wandelde hij door het be- veel smaller dan hij gedacht had, eenigen tijd verslaafd is. De uitwerking kendste deel van Londen, op het er waren scherpe krommingen, waarvan het gift wordt spoedig merkbaar. drukste uur van den dag met een op hij niet had gerekend. Hij keerde Chilcote is zichtbaar opgefrischt. Blesvan de grootste staatslieden, die En- zijn gezicht naar Fraide toe en ontsington, zijn secretaris, komt hem over geland ooit gekend heeft. moette diens blik. zaken spreken. ' Er werden juist eenige vreemde„U mag niet te vast op mij reke. Nadat de morfine uitgewerkt is, verlingen over het beroemde terras nen," zeide hij; „ik ben zoo bang, slapt Chilcote weer. Alles hindert hem. Hij gaat z'n huis uit en dwaalt door rondgeleid, toen hij met Fraide de dat ik u dan misschien opnieuw zal de stad. Zoo komt hij in een geheel vergaderzaal binnentrad. Er was nog teleurstellen." Bij 't laatste woord andere wijk, als daar waar hij gewoonnagenoeg niemand en toen de oude hield hij plotseling op, want 't gelijk verkeert. Er komt een rijtuig aan. heer de open deuren zag, zeide häj: luid van een bekende stem trof zijn Chilcote roept het aan en laat zich naar „Ik ben een groot voorstander van oor en hij zag door de deur vlak bij Cardogan Gardens rijden, naar Lady frissche lucht; zullen we even naar hen een groep van twee dames en Astrupp, een zeer jonge, zeer mooie buiten gaan, eer we onze plaatsen drie beeren het terras opwandelen. en wufte weduwe. Zij vertelt hem, dat zij Eén blik zeide hem, dat een van innemen?" een boek leest Other men's shoes, Hij stak zijn arm onder dien van de beide vrouwen Eve was. waarin van de groote gelijkenis van Loder en nam hem mede. Terwijl zij twee mannen sprake is. Toen zij hen zag, liet zij haaq Na het bezoek aan Lady Astrupp door de groote deur het terras be- gezelschap in den steek en kwam gaat Chilcote naar het parlement. Hij traden, drukten Fraide's vingers Lo- dadelijk naar hen toe. Loder bemoet spreken, maar voelt zich plotseling der's arm met vriendschappelijke merkte, dat er een blos op haar te ziek. Hij verlaat het parlement en warmte en op ernstigen toon wangen kwam en dat haar oogen rijdt naar huis om zoo spoedig mogelijk vroolijk glansden, toen zij haar blik morfine te nemen. Dan gaat hij naar zeide hij: „Ik zal dezen dag onder mijn aan- op zijn metgezel liet rusten; maar Loder, zijn dubbelgangers huis en doet genaamste herinneringen blijven ook bemerkte hij, dat zij bet, na hem het voorstel, om net als in het boek, rekenen, Chilcote. Ik geloof met, dat één haastigen blik, vermeed, zijn met elkaar van positie te ruilen. Eerst werpt Loder de gedachte ver van zich mijn gevoel zich vergist, als het me kant op te zien. af. Doch den volgenden dag krijgt Chilzegt, dat vandaag Eve's man en ik Toen zij naar hen toekwam, trok cote een telegram. Loder vraagt hem elkaar beter begrepen hebben dan Fraide zijn arm uit dien van zijn om naar zijn woning 'te komen; hij nog ooit te voren en het me gelukt metgezel, om haar de hand toe te accepteert 't voorstel. De voorbereiding is, snaren bij hem aan te roeren, kunnen steken. wordt getroffen. Allerhande moeilijkdie ik in jaren niet heb hooren weerheden zijn te overwinnen. Soms schijnt „Daar komt mijn petekind aan, het plan te mislukken. Plotseling komt klinken. Je weet niet, welk een zeide hij. „Ik -wensch wat dikwijls, vreugde dat voor me is." Hij keek dat ik dat voorvoegsel er af kon Chilcote bij Loder en zegt, dat hij hem moet vervangen. Hij kan 't met langer hem aan met die schrandere oogen, laten, Chilcote." Deze laatste woordie ondanks zooveel lange jaren van den zeide hij half fluisterend, want uithouden. Alles wordt in orde gemaakt. Bijna hard werken en verantwoordelijkzij had hen haast bereikt en haar hadden zij de ringen vergeten, die heid niets van hun helderheid hadvriendelijke glimlach beantwoorLoder's lidteekenen moest bedekken. verloren. dend, vervolgde hij hardop: Hij vertelt Chilcote de geschiedenis er- den Maar Loder werd plotseling bleek van, een ontmoeting met een ijdele , Wat' Wil je in Januari het terras vrouw, die hem, op avontuur belust, en zijn blik dwaalde af naar de rivier _ de breede, geheimzinnige, in den tuin van 't Paradijs gaan veervoor den mal hield. Haar hondje heeft anderen? Dat mogen we met toehem in de vingers gebeten. Dit heeft stille rivier. Onbewust had Fraide zijn illusie wreed verstoord. Het was hem tegen vrouwen gepanserd. Nadat Eve lachte. „Daar moet u lady de mannen afscheid hebben genomen, niet John Loder, die hier wanSarah over bestraffen," antwoordde blijft Chilcote alleen in Loder's kamer. delde; het was Chilcote, — Chilcote zij. „Ik heb bij haar geluncht en Loder gaat naar Chilcote's huis. Hij. met zijn schitterende poèitie, zijn daarna nam zij me mee, — '* teheeft een gesprek met diens vrouw, die vrouw, die Fraide's geliefd pleeg- hoef ii wel niet dat ik hem een baadschap van haar pleegkind was. Hij wilde zijn arm weg- niet noodig had tete zeggen, vader, Fiarde, den ouden politicus overvragen waartrekken, maar de oude heer verbrengt. heen!" hinderde dat. Loder slaapt rustig in Chilcote s bed Zij lachten alle twee, en ietwat „Neen," zeide hij, „wend je nu weifelend en voelt zich volkomen op z'n gemak. Loder mede. Hij niet opeens van me af. je bent daar moest nog lachte De nieuwe knecht van Chilcote beopmerken, dat de innige merkt niets van de omwisseling. altijd veel te gauw toe geneigd, 't liefde en toewijding van en Loder neemt kennis in Chilcote's beurt me niet dikwijls, dat ik een zijn vrouw het onderwerp Fraide was van notitieboekje van de afspraken welke aangename waarheid heb te vertel- menigen onschuldigen scherts in hun hem dien dag wachten. len, ik wil nu eens niet beroofd intiemen kring. Hij lunchte in de club tnet Fraide worden van dat genoegen." Hij Toen Eve hem hoorde lachen, en wandelde daarna met hem naar gliiplachte. wendde zij zich tot hem. „Ik hoop, „Kan de waarheid ooit aangenaam 't parlement. Die wandeling en dat

ï^^NDERMAS^SCHOENEN^

:

T

I.-,.«..«

N_

i»;,, „i,,,..,. mmm'mmi'"}

•M«*"

dat ik je niet van je nachtrust bezeide hij tot.Loder: „Mevrouwkomt roofd heb gisterenavond," zeide zij. LEVENSPROBLEMEN over vijf minuten, mijnheer." „Ik snapte den leeuw in zijn hol," De knecht verdween en Loder Een lezer, die mij verzocht noch vervolgde zij op vroolijken toon tot bleef nog eenigen tijd naar het zijn initialen, noch zijn woonplaats te Fraide „en drong er met onversaagnoemen, stort zijn hart op volgende tafeltje staren met al de attributen den moed in door. Ik geloof, dat we wijze uit. voor een gezellige after-noon-tea. tot twee uur hebben zitten praten." Evenals zoovelen ben ik slachtoffer Toen keerde hij zich brusque om en Opnieuw zag Loder, hoe haar blik geworden van de malaise. Ik heb een liep tot in 't midden van de kamer. zich weer snel van hem op Fraide zaak, die mij altijd genoeg opleverde Sedert den dag, dat Eve en hij richtte. Daardoor werd zijn zelfbe- om zijn bestaan te vinden.Zij het dan samen op het- terras hadden gepraat, wustzijn gesterkt. met hard werken. Sinds eenigen tijd had hij haar slechts driemaal gezien ben ik achterop geraakt. „Ik heb een uitstekende nachtrust en steeds in tegenwoordigheid, van Ik moet een mijner leveranciers, een gehad," zeide hij. „Zie ik er uit, alsof anderen. Na den avond van zijn firma die mij aan belangrijke mateik niet had geslapen?" rialen helpt, waarin ik zaken doe en komst had zij zijn domein niet meer Langzaam en eenigszins aarzelend die ik feitelijk niet missen kan ruim betreden en hij verwonderde erzieh wendde Eve haar blik weer naar f 1600 betalen. En ik heb ze niet. over, wat dit bezoek te beduiden zou hem toe. „Neen," zeide . zij, met Mijn zaak gaat thans wel zoo goed, hebben. eenige verrassing, — het eerste op- dat ik f 25.— per week zou kunnen Het kleine incident van de theerechte gevoel, dacht Loder, dat voor afbetalen. Weet u ook een adres waar tafel herinnerde hem aan zijn plichhem bij haar opkwam. „Neen; ik ik f 1600 zou kunnen leenen. ten tegenover de samenleving, maar geloof niet, dat je er in jaren zoo Antwoord. daardoor kwamen ook de ernstiger goed uit hebt gezien als vandaag." Naar het mij voorkomt moet ge dien dingen hem nog duidelijker voorden Zij had iets bijzonder innemend^ weg niet op. Gij zoudt hoogstens uw geest. Toen hij daar zoo peinzend toen zij dit zeide. Het trof hem, dat zorg verplaatsen. Waarom gaat gij niet de kleur van beur haar en oogen bij naar de bedoelde firma en legt uw midden in de kamer stond, zag hij daglicht nog mooier waren en tegen positie bloot. Indien ge iemand, die plotseling in, hoe sterk hij zich in den donkeren steenen achtergond u geld leent, f 25.— kunt betalen, dan die ernstige dingen verdiept had, hoe en de sombere rivier zoo heerlijk kunt ge het ook uw leverancier en deze hij er al zijn capaciteiten met hart heeft er veel grooter belang bij om u en ziel aan had gegeven. uitkwamen. boven water te houden, dan iemand Toen het besef van dit alles in Fraide glimlachte liefdevol tegen anders. die oogenblikken tot hem doordrong, haar en keek toen naar Loder. „QhilProbeeren het eene gat te stoppen cote heeft een nieuw stel zenuwen door een ander te maken, is m.i. het rees bij hem de vraag, of daarin de - verklaring lag van de kleine gekregen, Eve," zeide hij rustig, „en verkeerd&te wat ge kunt doen. comedie, die zoo dadelijk zou worik geloof, dat ik een nieuwen wapendrager heb verworven. Maar mijn dan vroeger? Hij zou een tijdlang den afgespeeld; als Eve had bemerkt, wat anderen bemerkt hadden, vrouw wenkt me. Ik moet even naar worstelen, en dan — ? Er kwam een glimlach op Loder's — dat Chilcote op politiek gebied haar toe, mag ik?" Eve keek hem na. „Ik denk wel gezicht, toen dit denkbeeld zich bij een belangstelling, een toewijding, een helderheid van begrip getoond eens," zeide zij half peinzend, „wat hem vormde. Dan zou de onvermijdelijke terug- had, als hij in jaren niet aan den ik toch zou doen, als de Fraide's me eens ontnomen werden." Maar roeping volgen; dan zou hij 't in dag had gelegd. Toen hij het lichte bijna op 't zelfde oogenblik begon ernst kunnen wagen de hand aan gedruisch van zijden rokken op het ze te lachen, alsof ze spijt had van den ploeg te slaan. Hij zat op klaar- portaal hoorde, bracht hij met zijn lichten dag nooit te droomen, maar gewone haastige beweging zijn die ontboezeming. „Ik hoorde met zoo'n pleizier wat nu kwam er toch iets over hem, dat schouders naar achteren en wierp hij zijn sigaar weg. hij zeide," vervolgde zij. maar haar aan een visioen deed denken. Dit alles had plaats gehad op den Eve trad de kamer binnen op detoon klonk toch niet warm meer. eersten dag van Loder's nieuwe zelfde wijze als zij het den vorigen „Mag ik je heusch feliciteeren?" Haar toon trof Loder pijnlijk. „Zal leven. Tegen vier uur op den keer had gedaan, met dit verschil, je dan nooit meer in me gelooven?" negenden dag liep hij in rustig dat zij Loder nu haar hand toestak. zeide hij. zelfvertrouwen Chilcote's studeerkaHij nam die even in de zijne en mer op en neer, met aangename gezeide half schertsend: „Wat verHOOFDSTUK XI. dachten bezig en genoeglijk roo- schaft me de eer?" In de ,dagen, die volgden op kende, toen hij met gefronst voorZij lachte en keek naar 't vuur. Fraide's intiem gesprek met Loder, hoofd bleef staan, gestoord door het „Zoo zijn de majnnen toch altijd! gedroeg deze laatste zich met een binnentreden van een der bedienden. Ze beginnen altijd met de reden van bescheidenheid, die zeer pleitte voor De man deed trouwens zijn ver- 't een of ander te vragen. Eerst de zijn karakter. Menig man, die in een dere werk bijna onhoorbaar; bijtrok dergelijke verantwoordelijke en toch een tafeltje wat dichter bij 't vuur thee en dan de explicatie!" Zij ging naar de theetafel en Loder volgde weer niet-verantwoordelijke posite en legde er een bijzonder mooi open- haar. Terwijl hij dat deed, trof het was geplaatst, zou volkomen te ver- gewerkt kleedje op. hem, dat haar japon zoo geheel in ontschuldigen zijn geweest, als hij Loder sloeg hem stilzwijgend gade. overeenstemming was met de kamer, van alle rechten, die zjjn positie mee- Hij was er langzamerhand toe gebracht, gebruik had gemaakt. Maar komen stilzwijgendheid als een bij- hoewel hij de details van die overLoder bezweek niet voor. die ver- zonder nuttige uitvinding te beschou- eenstemming niet kon volgen. Toen hij bij het tafeltje stond, schoof hij leiding. wen. Rustig wachten, tot de zaken een stoel voor. haar aan met een Hij moest langzaam en voorzichtig zich vanzelf afwikkelden, was het te werk gaan, zich niet hals over kop systeem, waarnaar hij gewoonlijk ietwat onhandige beweging. Zij bedankte hem en ging zitten. met de begeerte, die hij in zich handelde. Maar nu stond hij toch voelde branden tot handelend op- verbaasd te kijken. Hij had niet ge- Hij sloeg haar zwijgend gade, tertreden laten verleiden. Het was zijn scheld om thee en in elk geval zou wijl zij de kopjes inschonk en het eerste ontdekkingstocht in het dan een kop thee op een blaadje, schoot hem opeens te binnen, hoe nieuwe land en niet aan hem, maar zooals hij altijd kreeg, Voldoende zijn lang het ai geleden was, sinds een aan het Iqt was het gegeven, om te geweest. Met critischen blik nam hij vrouwenhand dat voor hem gedaan had. De fijnheid en bevalligheid van zeggen of het de laatste zou zijn. het mooie kleedje op. haar vingers vervulden hem met een Over een week of misschien twee De knecht ging weer weg en half nieuwsgierige bewondering. En weken zou Chilcote zijn plaats weer kwam even daarna terug met een opeischen. En dan? Zou Chilcote, zilveren blad, twee kopjes, een trek- die gewaarwording was zoo intens, die zulk een volkomen vrijheid ge- pot, melkkan en suikervaas eneenige dat hij, toen zij hem zijn kopje toenoten had, zijn verplichtingen niet schaaltjes met koekjes en gebak. reikte, dit niet dadelijk zag. duizendmaal ondraaglijker vinden, Toen hij dit alles klaar had gezet, (Wordt vervolgd.) . -

'

i

■

■-■

•

-■

■

■

PAVILLON ORIENTAL Z=: HABLE = GEVERS DEYNOOTWEG 17/19

SCHEVENINGEN TELEFOON 50474

Geopend een naar de eischen des tijds ingerichte Salon van de ouds gerenommeerde

HABLÉ-WAFELS Lunch- en Tearoom Aangenaamst en rustigst zitje van Scheveningen, halte lijn 8, tegenover de „Seinpost" Rijwielbewaarplaats Zelfde firma als op de Boulevard, Zeekant 9 - . Telefoon 50318

NEDERLANDSCH-INDIË KANTOOR VOOR ADVIEZEN ten behoeve van hen, die voor het eerst naar Indië vertrekken, door een dame, volkomen op de hoogte van Indische toestemden. Dcsgewenscht ook les in Maleisch. Inlichtingen gratis. VAN SLINGELANDTSTRAAT M DEN HAAG

Bezoekt te Scheveningen

CENTRAL PAVILLON en

CENTRAL DIELE HET Cabaret van Scheveningen HET ..BUREAÜ-PISÜISSE" Frankenslag 166 - Den Haag Telefoon 50585 belast zich mat kat SAMENSTELLEN vaa CibaretprograaHu'a en het arganiseerea vaa Feestavonden. Concerten Drawing room EotertainmCDt». 'Soirees particulier es Kindervoorstellingea, etc. etc.

Kinderen en Dansen Er is mij voor een tijd geleden iets heel grappigs gebeurd. Bij het doorbladeren van een boekeneatalogus, viel mij de brochure van Dr. A. de Vletter: „Waar schuiven wij heen?" op en ik vroeg er een recensie-exemplaar van aan. Toen ik dit kreeg, bleek dat het boekje reeds in 1918 verschenen was. Bij het doorlezen bleek mij echter, dat lang niet alle problemen, die erin behandeld worden, verouderd zijn; er zijn er zelfs, die geregeld in belang toenemen. Daartoe behoort onder anderen de kwestie: „Moeten onze kinderende moderne gezelschapdansen meedansen?" Velen, die mij als voorstander en verdediger van al wat dans is, kennen, zullen wellicht verwachten, dat ik deze vraag bevestigend zal beantwoorden. Maar mijn antwoord is: „Neen", beslist „Neen". En waarom? Niet omdat ik denk, dat deze dansen de kinderen, de kleine vooral, zooveel slechter zullen maken. Zelfs erotische bewegingen zullen zij door het dansen alléén niet begrijpen, wanneer niemand verkeerde gedachten bij hen opwekt. Maar wanneer wij kleine kinderen de moderne dansen zien uitvoeren,

No. 7r29ii

No. 71299. No. 71299. Het moderne driedeelig costuum, bestaande uit een rok met jumper en manteltje. Het zal zeer voldoen, als hel gemaakt wordt vangabadine.popelinc of andere mooie stof en de jumper van crêpe de chine, crêpe marocaine, shantung enz Verkrijgbaar in maat 42, 44, 46, 48 of 50. Benoodigd van 135 cM. breede stof voor mantel en rok :550 M.; van 100 cM breede stof voorde blouse 150 M ; van 100 cM. breede garneerstof 0.75 M Deze modellen zijn met toestemming der fa. Weldon Ltd. te Londen, ontleend aan de Weldons Modebladen (ieknipte patronen zijn tegen toezending van 5065, ingeregen patroon mantel f 1.80, japon en mantelcostuum f2.75, blouses en kindergoed f 1.50 en strijkpatronen a 25 cent per nummer franco te bekomen bij Mevr. Milly Simons, 2e Schuytstraat 261, Den Haag

moeten wij onwillekeurig lachen. Dat lachen toont, dat er iets niet in den haak is. Die kinderen doen iets potsierlijks, dat onzen lachlust opwekt, zooals onze lachlust opgewekt wordt, wanneer wij een kleinen jongen zien, die een pandjesjas aan en een hoogen hoed op heeft. Die jas en die hoed zijn voor groote menschen bestemd en dat zijn die dansen ook. Wil men kinderen gezelschapdansen laten uitvoeren, dan moeten dat kinderdansjes zijn. Er waren er zoovele. Waar zijn de Pas de Bohémienne, de Hyawatha, de Side by Side, de Rouli, Rouli, de Delicia, (moet ik er nog meer op noemen?) gebleven? Die -vielen in den toonaard der kinderen, ware^i kinderlijk en werden door de kinderen met plezier gedanst. Ik weet, dat er zelfs „kinderen" van 20 jaar zijn, die ze graag nog eens zouden dansen als het maar mode was. Daarom zou ik alle dansleeraren willen toeroepen: „Brengt het weer in de mode, laten onze kinderen weer kinderdansjes doen en verban de Fox-Trotts, enz., van uw middaglessen. Velen zullen er dankbaar om zijn en de dans zal er niet onder lijden." Integendeel! ALBERT HERFRED.

Dit is de vreugde dezer dagen, Ue kracht der reuzen van het land, Dat zij de volle schatten dragen, Die schutten voor den zonnebrand. De kopjes in de groene bogen. Die droomend staren in den wind. En gouden streepen, zacht bewogen. Zij zeggen dat het spel begint. En En En De

zie: de kopjes blijven staren schuiflen zachtkens, zij aan zij hoor: zij tokklen op hun snaren melodie van 't schoon getij. THEOPH1LE MALLISE.

ijiiu^i mmi

JONGENS EN MEISJES

De Anatomische Les

BEN HOEKJE APART1

(Op rijm). Uit het dictaat van een medisch-student.

ONDER REDACTIE VAN TANTE LIZB

XXII. Lieve nichtjes en neefjes. Vonden jelui de prijsvraag van 27 Juni moeilijk ? Ik kreeg niet zooveel antwoorden als ik wel van jelui gewoon ben. Hieronder laat ik de prijsvraag nog eens volgen: Nu moeten jelui me ereis helpen. Ik heb een heel moeilijken brief van een paar vriendjes van jullie gekregen, een meisje en een jongen, zusje en broer. De zus schreef: Tante Lize, ik heb evenveel zusters als broers. De broer schreef: Ik heb half zooveel broers als zusters. Kunnen jullie me nu zeggen, hoeveel broers en hoeveel zusters er waren ? Het antwoord is: De zus had 3 broers en 3 zusters, en de broer had 2 broers en 4 zusters, dus tweemaal zooveel zussen als broers, want natuurlijk rekenen zij zich zelf niet mee. Onderstaande inzenders kregen een prijs: Trijntje Verkade, v. Reedestr. 18, Alphen a.d. Rijn; L. Wertheim, Rapenburg 2f, Amsterdam; Molly Scheenstra, Celebesstr. 92, Dordrecht; H. Wagenvoort, Schoolstr. 10, Hoven bij Zutphen; L. M. van der Linden, Noordstr. 85, Den Haag; Leendert Eekhardt, v. Bylandtstr. 179, den Haag; J. v. d. Veer, K. N. Havenstr. 84, Den Haag; Willem Eckhardt, v. Bylandtstr. 179, Den Haag; Aaltje Post, Boonenburgerlaan A 208, Heerde (Geld.); D. Kemp, Zaaierstr. 303, Charlois, Rotterdam; Willy Kuiler, Prins Hendriklaan 15, Rijswijk (Z.-H.); Neeltje Kuivenhoven, Heerenstr. 27, Leiden; Jan Harting, Alexanderstr. 1 8, Leiden; Ines Hammink, Julianalaan 130, Overveen; A. Leeuwen, Julianalaan 253, Overveen; H. de Vries, Vooruitstr. F 114, Purmerend; Hein Hasefeld, Saftlevenstr. 3, Rotterdam; Paulus Nap, Rijndijk 16, Voorschoten; H. J. Tamboer, Kerksteegje 15, Zutphen.

DE NIEUWE PRIJSVRAAG Het is ditmaal de heer H. A. Schimmel, Rochussenstraat 188, Den Haag, die ons aan de prijsvraag heeft geholpen. Hij kent vijf woorden, die samen 25 letters tellen en een naam aangeven, die vooral bij sportlui de aandacht trekt. 1, 3, 2, 4, is iets bij het voetbalspel in acht te nemen. 3, 4, 6, 17, 18, zijn boomen. 9, 10, 11, 8, 7, 7, 15, 23 noemt men iemand die op 't water leeft. 12, 13, 19, 11, 20, 23 is een vrouwennaam uit de Bijbelsche Geschiedenis. 22, "2i, 14, 15, 16 is een vrucht, welke in Nederland groeit en heerlijk smaakt. 21, 22, 23, 24, 25 is een groote stad. Onder de goede inzenders worden de prijzen verdeeld. Stuurt uw oplossingen vóór 9 Aug. a.s. aan Tante Lize, Galgewater 22, Leiden.

Elke week een vraag. Dirk L. te Leiden, vraagt waar de naam tram vandaan komt. Trams werden al eeuwen geleden in Engeland gebruikt, al was 't dan ook niet in den zin van trams op den huldigen dag. Honderden jaren ü:

Mei«;««««/-'.

DE BEKKENGORDEL HET HEILIGBEEN - HET STUITBEEN De bekkengrordel wordt weerszijden Begfrensd door 't heupbeen; deze beide Bestaan uit: zit-, schaam , darmbeen, Tezamen vastgegroeid tot één. Van achteren wordt hij afgesloten Door 't heiligbeen, 't welk is ontsproten Uit wervels; doch waarom men ziet Daarin iets „heiligs", weet ik niet. Het stuit- ook staartbeentje geheeten, (Om niet zijn afkomst te vergeten ?) Is niet ontwikkeld, slechts een kleen Aanhangsel van bet heiligbeen.

geleden, toen men kolen begon te delven in Engeland, werden ersteenen of blokken hout op den modderigen weg gelegd (van wegenaanleg wist men toen natuurlijk nog niets), opdat de breede wiekn der kolenkarren er over konden rijden, zonder al te veel in den modder te zakken. Een zeer oud Noorsch woord voor een houtblok (waarvan deze primitieve rails werden opgebouwd) was „trom", 't geen later „tram" werd en deze wegen, waarlangs de steenkool afgevoerd werd, kregen daardoor den naam van trom- of tramwegen. Nog later waren de „trams" de dwarsliggers, waarop ijzeren rails werden gelegd en zoo Wegen we onze eerste, werkelijke tramwegen. Men heeft vaak gedacht, dat 't woord tram, een verbastering was van Outram, den naam van den man, die de tramwegen grootelijks verbeterde. De eerste uitleg is echter de ware.

VOOR DE OUDEREN Zijt ge uw eigen klok? Sommige menschen zijn wandelende klokken; ze bezitten de buitengewone eigenschap precies op de minuut af den tijd te kunnen aangeven, wanneer men hun dien vraagt, zonder dat zij daarvoor horloge of klok behoeven te raadplegen. Hoe zij dit vermogen, weten ze zelf niet en dokters noch geleerden heb-

^^^^^^m ^^^

ben ooit een verklaring kunnen geven van dit feit. Zoo af en toe kan ieder van ons z'n eigen klok zijn. Duizenden menschen verlaten zich niet op wekkers, als zij vroeg op willen zijn, maar op zich zelf; zij kunnen wakker worden op den tijd, dien ze zich daarvoor stellen. Probeer dit zelf ook eens, Voor ge gaat slapen, besluit ge, dat ge, zeg eens, om zes uur den volgenden morgen wakker wilt zijn; doordring u zelf van dat voornemen en ge zult den volgenden morgen uw oogen opslaan, juist als uw horloge zes wijst. Lukt 't den eersten morgen den besten niet dadelijk, dan zal 't dat zeker den tweeden morgen doen. Menschen, die op 't land geboren en getogen zijn, zijn er bijna alle bedreven in den tijd af te lezen naar de schaduwen. Ze kunnen in 't ruwe weg met een enkelen oogopslag naar de schaduwen der boomen op 't gras vertellen, welken tijd van den dag 't is. In de binnenlanden van Indië, waar klokken onder de inlanders onbekend zijn, ziet men den tijd nooit anders dan met behulp van de schaduwen bepalen.

De VROOLIJKE BLADZIJ Het zorgzame vrouwtje. Visser was een hartstochtelijke hengelaar en de eenige reden waarom hij van lijd tot tijd z'n jong vrouwtje een Zaterdagmiddag alleen liet was het toegeven aan de hengelsport-liefde. Vorige week kwam hij later dan anders thuis. Vol trols toonde hij zijn wijfje de vangst. „Prachtig!" zei ze. .Ik ben maar blij dat je ze hebt. Want ik was toch zoo ongerust toen je veel later thuis kwam." „Bang dat ik verdronken was?" „Neen dat niet, maar je weet Zaterdagsavonds kan je zoo moeilijk bij de vischwinkels terecht. Ze zijn dikwijls al vroeg uitverkocht!" Arme jongen! „Hè," zei de bezoeker, „vertel me ereis, wie is hier de verantwoordelijke man ?" „Dat weet ik niet," zei de jongste klerk, „maar ik weet wel, wie overal de schuld van krijgt. Dat ben ik f Moderne sprookjes. D'r was ereis een man die tegen z'n vrouw zei, toen ze met vacantie gingen: „Maar liefje, waarom pak je dien anderen koffer ook niet vol. Ik zal alles met pleizier dragen." Een ander modern sprookje. En dr was ereis een vrouw die toen zei: „Neen mannie, zooveel bagage heb ik werkelijk niet noodig." Hg had 't beter. Oom: „Nou Wim, nog ereis op oom's knie paardje rijden? ' Wim: „Dank u wel oom. Van morgen heb ik pas op 'n echten ezel gereden."

Hoe ontstaan rimpels. , Onze huid zet zich veel gemakkelijker uit, dan dat ze zich samentrekt; dit is de oorzaak van de meeste rimpels in 't gelaat. — Onder de opperhuid liggen weefsellagen, die, als we gezond zijn, groeien, tot we een zekeren leeftijd bereikt hebben. Die groei maakt, dat de opperhuid zich strekken moet. Wanneer de groei dezer weefsels echter, éoét ouderdom of ziekte tot stilstand komt, trekt de opperhuid, die wat gerekt was, zich niet weer samen, maar plooit zich over de ontstane ruimte heen. Ook door andere oorzaken dan ouderdom, kunnen de weefsels stoornis ondervinden, b.v. door langdurige geestelijke inspanning en zoo ziet men, dat iemand, die veel tobt, over allerlei, véél vroeger rimpels krijgt, dan iemand, die luchtig over de dingen heenstapt. Soms worden rimpels veroorzaakt, doordat men de opperhuid slecht verzorgt of zelfs mishandelt door 't gebruik van allerlei zalfjes of smeerseltjes, waardoor de rekbaarheid der huid eer tegengewerkt, dan bevorderd wordt.

Onder vriendinnen. „Begrijp jij waar die Lin al d'r fouten vandaan heeft? „Niet van d'r moeder. Dai ben ik zeker van. Die heeft z allemaal zelf nog." Niet uit het veld geslagen. .Kom ereis hier juffrouv Ziet u eens wat ik in de soe vind. Een knoop van ee blouse." „Och, wat gelukkig. Das zoek ik al een uur naar." Dat was ze. Bruin: „En heeft m'nvrou gisteren op de vergadering waar je ook was, gesproken? Vacantlevreusde Vader (die mer met zijn tot den kruier): „Hier beste man is een Blauw: „Ik kan 't je n« Vader (aK j agezin een uitstaDJe ^ r,^ gaat ^ maken, ^ ^^ j^g,.,,. zeggen. Ik heb je vrouw noo gezien. Maar d'r was een magei dame, die, toen ze op ston zei, dat ze geen woorden ko vinden om d'r gevoelens uiten " Bruin: „'t Klopt. Dat was zé Beleefd gezegd. „En Johny, is dat het portr van je bruid?" Ja." Dick keek er ernstig na en zei toen beleefd: „Ze is zek erg rijk." Moeder en dochter. Moeder: „Hoe dikwijls h( ik je nu al gezegd, dat h Ook gelukkig W^ (springt op): .Goeie deugd. Daar heb ik het brandende eind van m'n cigarette in m-n niet behoorlijk is, op straat o mond gestoken " ... L u. •• te kijken, en nu doe je h Zij (verdiept in d'r boek): .Gelukkig schat dat je het nog bijtijds gemerkt hebt. toch."' De beste manier. De eenige manier. Dochter: „Maar moe, ik wc Pat en Pit moesten op een „Waarom heb je dien man zoo alleen maar even kijken o geslagen?" vroeg de rechter. kamer slapen. te kijken of ik omkeek!' Ze waren een half uurtje te „Och hij had ruzie met 'n ander en ik wilde de ruzie bij- bed toen.Pat plotseling op stond WIJSHEDEN en een lucifer aanstak. leggen." „Wat doe je?" vroeg Pit „En daarom sloeg je hem?' ledereen weet wanneer „Ja, ik merkte gauw dat de met een slaperige stem. zich verveelt. Moelijker is h „Och," zei Pat, ik wou ereis eenige manier om 't bij te te merken, wanneermenande« even kijken of je het licht wel leggen was om hem neer te verveelt. had uitgedraaid." leggen. En dat deed ik."

HET KORTE VERHAALTJE

Onze kleine encyclopedie. Blind. Er zijn bijkans \li2 millioen t)linden in de wereld. Blindheid komt veel in oostelijke landen en in onbeschaafde gebieden vooprL Het schijnt dat ook hier de hygiënische verzorging van den mensch van de geboorte af aan, een groot voorbehoedmiddel is. Blindenschrift. Ook wel brailleschrift genoemd. Bestaat uit een alfabeth van verheven punten en welke in bepaalde combinaties zijn saamgevoegd. De blinden „lezen" het met de vingers, dus door hun tastzin. L

.. :'■*'*-.■:.'•

...

coupe

De bekende geschiedenis Dt vervelende kerel: .Heb ik ooit over die visch gesproken,dieikin Schotland gevangen heb." Slachtoffer: Ia, maar niet kortelings. Hoe gaat het ermee? Groeit ie nog altijd verder.'•

.. ':ÉMk

-^^—^^^—

En hij was een beetje ge't Verkeerde antwoord. haast. Want ze hadden nog verZe moesten eenige bezoeken schillende bezoeken te maken. afleggen. „Staat m'n hoed recht Om half twee waren ze beiden naar boven gegaan en kwart mannie?" vroeg ze. Toen beging hij de fout om. voor drieën kwam hij naar zonder te kijken, .ja" tezeggen beneden, netjes aangekleed, z'n „Och, je hebt heelemaal niet mooiste jas, z'n mooiste das, gekeken. Staat ie werkelijk z'n mooiste hoed, z'n mooiste recht?" handschoenen. „Ja zeker, heusch. Alles in Hij ging in de voorkamer zitten en nam een krant, die orde. Kom nou mee schat." „Neen dat kan niet. Als m'n hij tot kwart over drieën las. hoed recht staat moet ik nog Toen ging hij naar de trap even naar boven. Dat soort en riep: „Vrouwtje, ben je hoeden moet juist een beetje haast klaar?" scheef staan " „Direct schat. Een minuut." En fluks liep ze naar boven Om vier uur riep hij nog om de fout te herstellen. eens. Hij viel in een stoel neer. „Ik kom," antwoordde ze. Om kwart over vier kwam ze.

Aan het verkeerde ardres .Waarde heer je bent verkeerd Daar mo naar de eksteroogén-snijder mêe gaan

—^^^^—~

DE OORLOG IN BELGUB

1924

Brieven van heden en van eenige duizenden jaren geleden

VERNIELD EN WAT HERBOUWD WERD {Foto's van onzen eigen foto-correspondent.)

De dooden herdacht Het gebed aan het eenzame graf.

Het graf van vier burgers

De stakgescfaoten kerk te Visé welke nog niet herbouwd is.

"Tien jaren geleden! De tijd vliegt. Wie het bewust heeft meegemaakt, die vergeet echter niet, wat er zoo dicht bij ons gebeurd is in den nazomer van het jaar 1014. België, hel land waarmee wy in zoovele opzichten te maken hébben en sympathiseeren, werd het slachtoffer van den oorlog. Steden verwoest, menschen gedood en verdreven. Wanneer aan ons strand en in de zuidelijke provincies duidelijk de schoten dreunden, dan was het alsof wij er zelf door getroffen werden. De oorlog voorbij! De menschelijke energie weer ontwaakt. Veel van het verwoeste is hersteld. Na tien jaren bieden wij een beeld van het herbouwde België. Maar ook van wat onherstelbaar is.

die bij het begin van den oorlog werden dood geschoten.

^^•i»:^^^^^^-!;^

l

f cmi^i.—

■£*•

»-JP-JLJ»

H^

«r.: -.

■

.

.'«F-.

HT »

E

—^

1

;

.--

ii J

' ^

Ä

. ËÜ ; $ ■

fS&& '

'

■

,

■

7 ^"

v

Het gedenkteeken van de gesneuvelden in Moalan.

Het binnenkomen te Visé. verwoesting en herstel

i

•

^

.

Hebt gij wel eens gadegeslagen, hoe uiterst zorgvuldig en met welk een bijzondere attentie sommige menschen het papier uitzoeken waarop zij hun correspondentie willen voeren I Het is niet alleen de kwaliteit van het papier ^waarop gelet wordt, men vraagt ook speciaal naar kleur, satinage, die mat of glad moet zijn en ook soms wel naar linnen of andere persing. Verder speelt* het formaat een groote rol. Men heeft het langzaam in onbruik rakende biljetformaat, het tegenwoordig eveneens minder gevraagde octavo post formaat en verder de thans zeer gewilde kleinen groot heerenformaten en als meest moderne het lang smalle z.g. Amerikaansch cabinet formaat. Bij de keuze van het meest geeigende formaat speelt de smaak de hoofdrol. Wat de één mooi en practisch vindt, acht de ander niet geschikt en totaal niet chique. De beeren kiezen enveloppen met donker lila, blauw of bruin zijdevoering, terwijl de dames de meer subtiele kleuren uitzoeken. Hoe het ook zij, men merkt duidelijk uit alles, dat de schrijver er heel veel prijs op stelt, dat het cachet van zijn brief niets te wenschen overlaat, ja zelfs in sommige gevallen gaat er zulk een bekoring van, dit kleine, hoekige stukje papier uit, dat de ontvanger reeds' vóór het openen van den brief door het gedistingeerd of luxe karakter van het uiterlijk omhulsel geheel beïnvloed wordt. Het is niet alleen de particuliere correspondentie, die in de kleinste finesses goed verzorgd wordt, doch ook aan de zakelijke briefwisseling worden zeer hooge eischen gesteld. Het is immers een feit, dat ieder bij ontvangst van een zakenbrief min of meer onder den indruk geraakt van het goed verzorgde briefhoofd. Het zware bankpost met keurige letter betikt, geeft reeds bij het openvouwen zoo'n heel voornamen aanblik en in de meeste gevallen ziet men ook onmiddellijk Hieraan of men met een eerste klas firma te doen heeft. Het is geen wonder, dat men aan dit alles zooveel waarde is gaan hechten. De geheele vorm van den brief, zooals wij dien thans kennen, is reeds eeuwen oud en toch was deze vorm weer een uitvloeisel van nog veel primitievere methodes. De hoofdbedoeling van den brief, n.l. om als middel te dienen om de schriftelijke mededeelingen aan andere personen zoo nauwkeurig mogelijk over te brengen, bleef hetzelfde, het uiterlijk ervan heeft in den loop der tijden nog heel wat variaties doorleefd. Een der eerste brieven waarvan in de geschiedenis gesproken wordt, is die welke de Koning Semiramis 2500 jaar vóór de gewone jaartelling van den Indischen Koning Serabotates ontving. Ook wordt er in den bijbel herhaalde malen het woord brief genoemd en Homerus vertelt, dat de helden der oudheid ook in de kunst van het brievenschrijven zeer bedreven waren. Sommige beweren, dat een dochter van Cyrus, de Koningin Atossa den eersten brief, die eenigszins met den onzen overeenkwam, geschreven heeft. De oude diplomaten bedienden zich al van een zeer eigenaardig middel om bijzonder gewichtige berichten.

•

^-

FILM-FILMPJES De Gishes. Een van de nieuwe Metro-Goldwynsterren zal Dorothy Gish zijn, die juist haar taak beëindigd heeft in Romola" met haar zuster Lillian. Door het contract van deze onderneming met Inspiration, waaraan Lillian Gish en ook Richard Barthelmess verbonden zijn, zullen de zusters waarschijnlijk nog meer werk samen geven. Er wordt evenwel ook gewag gemaakt van nieuwe plannen van Lillian die bekend zullen worden gemaakt als zij teruggekeerd is van haar werken in „Romola". Een film met drie personen Lew Cody, de talentvolle acteur van Goldwyn-Cosmopolitan heeft de rechten gekocht van een drama in één acte, dat hij voor eigen rekening wil opnemen, des avonds als zijn arbeid voor de firma met wie hij contract heeft, is afgeloopen. In dit werk spelen slechts een drietal personen en het drama speelt zich af in één en hetzelfde decor. De vervaardiging zal dus niet zeer kostbaar zijn, maar Lew Cody stelt zich veel voor van de satisfactie, die het spel hem zal verschaffen. Als het publiek er maar eveneens over denkt! „Teddy, jij en ik" voor de film. Naar we vernemen is jan van Ees bezig het blijspel „Teddy, jij en ik", waarmee een zomergezelschap van acteurs en actrices van het Hofstad Tooneel in Den Haag een geweldig succes had, voor de film te bewerken. welke voor den vijand geheim moesten blijven, over te brengen. Men gebruikte hiervoor een slaaf, waarvan men eerst het hoofd geheel kaal schoor om daarna met zwarten inkt de mededeeling op de kale kruin neer te schrijven. Hierna wachtte men eenige weken tot het haar-weer aangegroeid was en de slaaf werd hierop als levende brief naar e^n bepaald adres gezonden. De ontvanger, die hiervan natuurlijk op de hoogte moest zijn, liet den slaaf het hoofdhaar weer afknippen en op deze wijze kon hij dan het geschrevene weer ontcijferen. Voordat de ontvanger den slaaf weer terugzond, schreef hij weer met donkere letterteekens zijn antwoord op het geduldige slavenhoofd en zoo werd deze levende brief herhaalde malen heen en weer gezonden. Een nog eigenaardiger briefwisseling' was die van den Perzischen edelman Harpagus, die den Koning Cyrus een levenden haas zond, die onder zijn vel een brief verborgen had. Hieruit blijkt wel, dat men zich in dien tijd al zeer weinig om dierenbescherming bekommerde. Interessant zijn voorts de z.g. knoopenbrieven van de Inka-Peruanen, die omstreeks het jaar 1200 in ZuidAmerika leefden. Deze knoopenbrieven bestonden uit een horizontaal gelegen snoer waaraan op allerlei wijzen touwtjes geknoopt werden. Elke

knoop had zijn bijzondere .beteekenis en men kon hierdoor dus heel wat mededeelingen overbrengen. Zoowel de Perzische als de Romein sehe regeering bad voor de bezorging van brieven speciale postboden, waarvan echter niet door particulieren gebruik gemaakt mocht worden. Ieder, die dus een brief te bezorgen bad, moest zelf een boodschapper hier voor zenden, hetgeen natuurlijk een zeer tijdroovende en kostbare geschiedenis was. De fabricage van papier voor brieven werd het eerst door de Egyptenaren ter hand genomen, die dit uit de stengels van de aan den Nijl groeiende papyrusplant vervaardig den. Hoe uiterst duurzaam deze eerste papiersoort was, blijkt wel uit de bij verschillende opgravingen gevonden papyrusrollen, welke niettegenstaande dat zij reeds duizenden jaren oud waren, toch nog geheel onbeschadigd bleven. Doordat dit Egyptisch schrijfmateriaal zeer kostbaar was, konden alleen de rijken van die dagen het gebruiken. Tijdens de groote volksverhuizingen raakte het gebruik van de papyrusrollen op den achtergrond en nam men hiervoor vooral in Griekenland dat toen bet toppunt van beschaving meemaakte, het pergament, dat met ganzenpennen beschreven werd. Het schrijven zelf geschiedde mees-tal alleen in de kloosters en beschouwde men de geheele schrijfkunst al? iets dat voor gewone menschen verbor gen moest blijven. Men sloot de pergamenten brieven met groote zegels van was dicht en hierna werden deze brieven nog in linnen verpakt. Intusschen begon men in Italië reeds papier uit lompen u maken. Deze fabricage was al tevoren in China bekend, terwijl de overige volken nog gelooide huiden, boom bladen en wastafeltjes gebruikten Een bewijs, dat de papierfabricage uit lompen van Arabic naar Europa kwam, is bijv. de vorming van bet woord ,.Riem" (500 of 480 vel papier) hetgeen uit het oorspronkt lijke Arabische woord „rasma" (dit is in bet Italiaansch „Risma" en het Spaansch „Resma") dat is bundel, afkomstig is. In oude tijden gebruikte men als schrijfstift de spits toeloopende pen van het Kalmus riet, die men in inkt of verf indoopte. De brief werd meestal gerold en daarna met een koord omwikkeld, waarvan het einde vastgeplakt werd. Ook gebruikte men wel de waszegels, welke met een cachet bestempeld werden. Het eerste bestaan van het postwezen dateert uit de 13de of 14de eeuw, toch ging alles toen nog zeer primitief toe. Vóór het verzenden van den brief moest men den postbode de vracht betalen en er gingen soms maanden overheen alvorens de brieven aan den geadresseerde bezorgd werden. In gelijken tred met de meerdere beschaving nam de omvang van het postverkeer toe en het aantal brieven dat jaarlijks ovef de geheele wereld verzonden wordt, is ontzettend groot. Het mag zeker een verblijdend teeken genoemd worden, dat Holland een zeer voorname plaats inneemt onder de landen, welke thans het grootste briefverkeer onderhouden.

-

Fotografceren voor iedereen Het maken van portretten. Na hetgeen we in het vorig nummer bespraken rijst thans de vraag: Wat zal dus het gevolg yjn van een opname onder die omstandigheden? Wel, immers, dat een portret verkregen wordt, waarvan de eene wang hard-wit is als marmer, terwijl de andere heel donker, soms geheel zwart wordt. Van een goede vleeschweergave kan onder zulke omstandigheden geen sprake zijn, zoodat ook het portret, door de overdreven verscherpte trekken onder zulk een harde verlichting, niet gelijken kan. We moeten er nu wat anders op vinden en dat is niet zoo heel moeilijk. We draaien de zaken maar eens precies om en zetten het model op de plaats waar eerst ons toestel stond en gaan met ons toestel bij het venster staan. Gij moet dat bij u thuis eens probeeren en dan zult ge zien, dat we nu al aardig op weg raken. Het gelaat is meer gelijkmatig verlicht en daar de achtergrond vanzelf wat donkerder wordt door den afstand, komt het vleesch ook beter tot zijn recht. Maar we zijn er hiermede nog niet Krijgen we op deze manier al veel beter resultaten dan met de eerst beschreven verlichting, een fout maken we ook nu weer. Wat is toch een der eigenaardigheden van het menschelijk gelaat? Immers, dat het rond, of beter, dat het eivormig is. Wat ik bedoel is, dat aan een portret te zien moet zijn, dat een gelaat geen pannekoek, doch een bolvormig lichaamsdeel is. Als we een sinaasappel bij vlak, zeer verstrooid licht bekijken met slechts één oog, (ons toestel ziet slechts met één oog) dan zou het, als men het niet wist, onmogelijk zijn uit te maken, dat de appel bolvormig is. Predes eender is het met het menschelijk gelaat. Met onze twee oogen zien we de voorwerpen plastisch en kunnen we waarnemen of ze rond dan wel vlak zijn. Met één oog kunnen we dat niet en op die manier werkt toch de camera. Het is dus noodzakelijk, dat we de gebrekkige werking van het toestel op de een of andere manier tegemoet komen, want een portret moet doen zien dat een gelaat niet plat doch rond is. Hierover een volgende maal.

r—ËÉj-n CAMERA'S

fOI&BCNOODIODiHEliEN

CAPI RDM OEN MÄÄÖ

ii» KAumem iM. WDBWMW

NIJMEGEN GRONINGEN

^^^■""

—^^^^^^^^^—ü^^^^^^^—

.

Uitslag van de Vijf-guldensprijsvraag Den 2 7-en Juni vroegen wij een definitie van het begrip verstrooidheid. Het volgende rake en geestige antwoord van den heer E. Nieuwenhuizen, Chr. de" Wetstr. 121b, Rotterdam, beloonden wij hiervoor met den prijs. Een druk kruispunt van gedachten, waar de verkeersagent zoek is. Verder krijgen troostprijzen: G. J. K. Schenkman, Gr. Bickerstr. 17, Amsterdam; C. van de Leeuw, Hooge Kadijk 83 I, Amsterdam; M. van Heemskerck, Vossiusstr. 1 5, A'dam; Joh. Verhoef, Rechtboomsloot i6hs., A'dam; G. de Wagter, Quellijnstr. 13711, Amsterdam; Mej. L. Kemp, Zaaierstr. 303, Charlois, Rotterdam; Mevr. Scheenstra, Celebesstr. 92, Dordrecht; Mej. T. Folkers, Tasmanstr. 152, Den Haag; W. A. v. Veldhuizen, Kaapstraat 150, Den Haag; D. van Gelder, Chr. de Wetstr. dia, Rotterdam; F. Vlietstra, Weimansweg 123, Rotterdam; M. v. Kampen, St. Annastr. 42, Naarden.

Nieuwe Vtjf-guldens-prflsvraag De heer M. v. Kampen te Naarden doet ons een nieuwe prijsvraag aan de hand, een aardige oefening voor den vacantietijd. Net iets als men zamen buiten is om ereis na te pluizen. Wie geeft de meeste Nederlandsche spreekwoorden of uitdrukkingen, waarin een telwoord voorkomt, hetzij, een bepaald of onbepaald telwoord, b.v.: Beter één vogel in de hand, dan tien in de lucht. Er gaan vele makke schapen in een hok. Mijl op zeven. Zooveel hoofden zooveel zinnen. Een gewaarschuwd man telt voor twee. Vele varkens maken de spoeling dun. Vrienden in den nood, honderd in een lood. Een ezel stoot zich geen tweemaal aan denzelfden steen. Zendt uw oplossingen, voorzien van het getal der spreekwoorden vóór 9 Aug. a.s. aan de Redactie, afd. Prijsvragen, Galgewater 22, Leiden. Er is één vijfguldens prijs, vijf prijzen van één gulden en vele troostprijzen.

Onderschriften prijsvraag Het bekroonde antwoord op het gevraagde onderschrift van 27 Juni is van den heer Leopold v. Santen Reitzstraat 58, Den Haag, voor het volgende onderschrift: Zij (in doodsangst): O ezel, ezel, houdt 'em! Hij (laconiek): Wie bedoel je? Troostprijzen kregen de volgende inzenders: J. Jubels. Mamixstr. 130III, Amsterdam; Mevr. Wed. H. de Groot, Bilderdijkstr. 17311, Amsterdam; H. Boxem, Renbaanstr. 37, Enschedé; J. v. d. Zei, „Moeijes", Proostensteeg 3, Hoorn; T. v. d. Veer, K. N. Havenstraat 84, Den Haag; J. v. d. Veer, K. N. Havenstr. 84, Den Haag; Hem Hassfeld, Saftlevenstr. 3 B, Rotterdam; C. Blok, Bakkerstr. 51, Charlois, Rotterdam; Leon Boonvang, Hugo de Grootstr. 127 B, Rotterdam; R. v. d. Gaag, Nassauhaven 69, Rotterdam- W. v. d. Gaag, Nassauhaven 69, R'dam.

Een onderschrift gevraagd. Zendt dit vóór 9 Aug. a.s. aan het adres Redactie Wereldrevue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 22, Leiden. Als prijs wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen.

CORRESPONDENTIE A. te B. Dat wisten we. Motten leggen hun eieren het liefst niet in kunstmatig gekleurd bont. /ƒ. te D. Califomië schijnt wel een heel gezond land te zijn. Het laatste onderzoek heeft bewezen, dat er ongeveer drie honderd menschen leven, die boven honderd jaar zijn. T. te F. De Franschen zijn blijkbaar niet minder liefhebbers van honden. Er is onlangs een hondenvolkstelling gehouden. Het totaal aantal bleek over de drie millioen te zijn. O. te M. Neen, Australië was niet het eerste land waarvan het bevroren vleesch kwam. Eskimo's hebben al in 1816 bevroren wild naar Engeland meegebracht. Het bleek de reis goed te hebben doorstaan. G. te H. Ja, er zijn verschillende aanwijzingen om aan te nemen, dat de Sahara vroeger Ven groote zee was. Men is er b.v. in geslaagd om een diepe put aan te boren en in het water leefden kleine krabben en vischjes, die anders alleen in de zee worden gevonden. V. te J. De groote hotels in Londen geven den jongens, die daar rondgaan om de gasten te waarschuwen dat er iemand voor hen is, speciaal les in het duidelijk spreken. Tot nu toe kan men er echter, dat weet ik uit ervaring, weinig van merken. M. v. K. te Naarden. Uw raadsel lijkt me niet geschikt. Het is te moeilijk voor de kleinen en te makkelijk voor de grooten. 7. S. te Velsen. Uw versje is werkelijk aardig en ik dank u voor uwe goede bedoeling. We kunnen echter dergelijke gedichtjes op ons blad niet op-, nemen. U weet, alles wat op eigen roem lijkt, dat heeft men niet graag. Adr. Schw. te Velsen. Vragen op het gebied van Pluimvee moeten van 35 ets vergezeld zijn. U begrijpt, dat wij onzen medewerker uw vragen niet gratis kunnen laten uitwerken en dat de porto ook betaald moet worden. H. Z. te Leiden. De tocht is niet doorgegaan. De Wereldrevue kost f o. 10 per week en is 16 pagina's groot. Vraag maar gerust zooveel mogelijk. Kijk ook naar Het hoekje apart. G. VV. K. de L., Schiedam. Een bioscooptoestel zelf maken, zielfs voor huiskamergebruik, neen, dat gaat niet, daarvoor is het een te ingewikkeld apparaat van fijne samenstelling. /. K:. te Amsterdam. Indien u ons het kiekje sturen wilt, dan heel gaarne, doch wij kunnen u niet beloven het spoedig te plaatsen. Wij hebben nog enorm veel voorraad.

HET ^WAAR OBTBÏSTBM3E VOSSÏNOEN

Jt, JbJl

ucn vuuiu

4 m*

...

I

A/Ur-r-ir-w tf-t»

IA)

brandende petroleumtanks.

WERELDREVUE .^^—_^^_

....

WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M. E. B. CURIUS. KEDACTIE-ADBES QALQEWATER 22. LEIDEN.Tel. 760.

1

AUG.

192-

■

Ï9I4 I Augustus IQ24 Wanneer deze aflevering van ons lad verschijnt, dan is het tien jaar eleden sinds de wereld opgeschrikt f erd door de mare: de oorlog is itgebroken. Tien jaren. Dat is heel wat in ïn menschenleven, heel weinig in e reeks der eeuwen. Deze tien jaren hebben voor de lenschheid heel veel beduid. En )ch zijn wij er zoo weinig in vooruitskomen, dat men al zijn optimisme, | zijn geloof in de overwinning van ït goede, noodig heeft, om niet te anhopen in de toekomst. Na dien Isten Augustus 1914 zijn Jnderdduizenden wreedelijk veroord en verminkt, ontzaggelijk veel lende en verdriet is geleden. De schade, het verlies aan goederen ui men alleen in vele, vele mil>enen aangeven. Wat vast leek te aan, werd aan het wankelen geacht, zoo het al niet heelemaal t den val werd gebracht. De grenzen, welke de europeesche ken ompaalden, werden gewijzigd, ieuwe rijken ontstonden, ouden verrenen of werden in vorm veranderd. Het czarendom eindigde met den eeden dood van den laatstert NicoïS, wiens zoo tragischen sterven tien 'en geleden niemand kon voorzien. i een kort tusschenspel kwam de jeering van het volk voor het volk een vorm, welke wij niet velende kennen om er een afdoend rdeel over te geven, doch die ons Inig aanlokkelijk toeschijnt. Het duitsche keizerrijk hield op bestaan. Het einde van den oorlog s ook het einde van de regeering n koningen, prinsen, groothertogen andere vorstelijke bestuurders in i duitschen bondsstaat. Turkije joeg zijn vorst weg en rd een republiek, Griekenland ïnzeer. Hongarije en Oostenrijk rden van elkander gescheiden, len herleefde, tal van z.g. randten ontstonden. Het oude Bohen kwam in een hernieuwde vorm i plaats in de rij der zelfstandige ;ies opeischen. Servië, waar de ecte oorzaak van den oorlog te den was, wist zich uit te breiden, uikrijk kreeg den Elzas en Lotharen weer. België rondde zijn oostnzen af. Ierland en Finland kregen fbestuur, Denemarken herwon eger verloren provincies, /eel is er veranderd, ïen ding echter niet. Er is nog jd geen rust. 'ie vrede van Versailles, welke officieele slot van den oorlog

_

moest zijn, was geen vrede. Het was een contract, een- overeenkomst, welke de overwinnaars aan de overwonnenen oplegden. Een contract, dat niet goed kan zijn, omdat er de groote basis voor elke overeenkomst aan ontbrak: het vertrouwen. • * Dat is de moeielijkheld, de ellende schreef ik bijna, welke het opbouwen van een betere maatschappij op heden nog even bezwaarlijk maakt als voor tien jaren, het ontbreken van vertrouwen tusschen de „vrienden" onderling en tusschen hen en de vroegere vijanden. Ook nu is men in Londen weer bezig om te trachten epn oplossing te vinden, welke ons nader brengt tot den vrede, dat is de mogelijkheid om zich in rustigere ontwikkeling uit te leven. Maar op het oogenblik. dat dit geschreven wordt, nog zonder resultaat. In een der duitsche bladen werd . dit uitblijven van het welslagen geweten aan het ontbreken van groote breede opvattingen. Met den blik slechts op het stoffelijke, kan men het hoogere niet bereuten.

Te Belgrado

juicht een groote menigte de koninklijke familie toe.

** * Wat is er op stoffelijk gebied niet veel geweest in die tien jaren, flat ons zorgen baarde. Het zou te ver voeren, wanneer hier werd uitgewijd over de moeilijkheden, welke ook de neutralen tijdens den oorlog ondervonden, noch is hier op zijn plaats een uiteenzetting van den omvang en de oorzaak der z.g. Valuta-ellende, van den sohijnrijkdom en de diepe inzinking. Er is tusschen 1 Augustus 1914 en 1 Augustus 1924 heel veel gebeurd, waarlijk heel veel.

In Oostenrijk

begint de mobilisatie en vervoer van het leger.

Toch hoeft men niet geheel en al te wanhopen aan de mogelijkheid van het goede. Aan den bond der volkeren is gewerkt, al moge dan het aanvankelijke succes niet overweldigend groot zijn. Er is succes. De vredesgedachte leeft in het hoofd van duizenden en nog eens duizenden. De onmogelijkheid, de misdaad en de nutteloosheid van den oorlog worden meer en meer erkend. Nog niet genoeg, zegt ge. Helaas ge hebt gelijk. Maar vergeet niet, dat wanneer -tien jaren heel wat beduiden in een menschenleven, dat ze daarom nog slechts weinig zijn in de ontwikkeling der wereld. En.... laat ons niet mismoedig worden. Ende despereert niet I

In Parijs

maken de menschen queue voor de Banque de France.

^ ■ '

De verspreiding der extra bulletins.

.' il

in Berlijn Het enthousiasme der menigte

M. E. R. Curius.

In Nederland

Unze groote spoorwegbruggen worden afgezet en het geschut voor de verdediging van Amsterdafti

'.

in stelling gebracht.

;

• .:.,.^...^^^-... ■

^■'»^'^'tfi'fafiBttl

—-

■

ONTBOEZEMINGEN VAN TUL. Uil-

WEEKPRAATJE WEMBLEY. Er zullen er ook in ons land niet veel menschen zijn voor wie bovenstaande naam geheel en al onbekend is. En dit, ondanks het feit, dat Wembley tot voor kort een dier vele ,\v einig genoemde plaatsjes in den omtrek van Londen was, waarheen men alleen trok, wanneer men er wezen moest. Nu gaan er duizenden en nog eens duizenden heen, omdat de groote tentoonstelling van het Britsche rijk, the British Empire Exhibition, er is opgebouwd.

* * * Het denkbeeld, dat achter deze tentoonstelling zit, heeft, vooral van een Engelsch standpunt uit bekeken, iets bijzonder aantrekkelijks. De geheele wereld, maar vooral ook de Britten zelf, moeten zien, wat eigenlijk dit geweldige rijk beteekent, hoe groot het is, en wat het voortbrengt en fabriceert. Het eigenaardige nu is, dat over het algemeen de Engelschen en vooral de Londeners met deze expositie heelemaal niet tevreden zijn, terwijl de vreemdelingen er veel meer door worden geïmponeerd. * * Wembley als een geheel is een totaal mislukte opzet. Het is geen geheel. Het is een aantal bijeengebrachte gebouwen, zonder bepaald onderling verband. Feitelijk dus een goed beeld van de verwording van de Empire, ook een rijk, waarvan de deelen wel bij elkaar zijn gebracht, doch naar buiten niet altijd een harmonisch,goed ingedeeld geheel vertoonen. Bezoekt men echter de tentoonstelling met de bedoeling een meer of minder diepe studie te'maken, een meer of minder volledig overzicht te krijgen van wat in alle deelen wordt gemaakt, dan vindt men daartoe een zeer goede gelegenheid. In dat opzicht is Wembley, dit mag zonder voorbehoud gezegd worden, een succes.

VACANTJE-ADVIEZEN Nu de tijd van de vancantie Weder komt voor groot in klein. Bied ik u een reeks adviezen. Die u welkom zullen zijn. Knoopt ze stevig in uw ooren. Maakt een goed gebruik ervan, 't Is een rissie, lang niet mis, hoor, Alsjeblieft,,daar gaat ie dan'! Stedeling, gaal ge logeeren Op het platteland, welaan, 'k Raad u ernstig, een dozijntje Vliegenvangers in te slaan. Gaat ge verre reizen maken, Doet dan hier uw voordeel mee: Zorgt dan in de eerste plaats maar Voor een dikke portemonnaie. Sportliefhebbers, trekt ge 't land per Auto, fiets of motor rond. Niet te hard, hoor, want gelooft me: 't Hardste is toch steeds... de grond. Gaat ge in de bosschen dwalen, 'n Goeden raad heb ik dan hier : Zit nooit op een mierenhoop, want Dat geeft u een hoop gemier.

En vooral, „Weekblad"-verslinders. Als ge in zee baden gaat. Stapt nooit uit 'n trein, vrind lezer. Eer die goed en wel stil staat; Wie per vliegtuig reist, bedenke Oók deez' weigemeenden raad. Huismoeders gaat ge een dagje Met uw kroost naar bosch of zee. Neemt vóór alles voor zoo'n reisje. Flink wat pannenbrooden mee! Autobusbestuurders rijdt nu Geen toeristen meer in 't nat; •Heusch, de menschen nemen liever Aan hei strand een lekker bad. Gaat ge soms naar Scheveningen, U vermeien in het zand. Houdt dan het advies voor oogen. Rechts te houden op het strand. Plattelanders, als ge strakjes Naar groot Amsterdam toe gaat, Kijkt dan naar die trotsche huizen. Liefst niet midden op de straat. En tenslotte veel genoegen / Daarin slaagt ge zeker wel. Als ge eraan denkt: ons weekblad Zij daarbij uw reisgezel/

't Hoofd omhoog.' Zij steeds uw leuze Immer brengt deet raad u baat.

TIJL

DE TENTOONSTELLiNG TE WEMBLEY

Overzicht van de tentoonstelllns vanuit de lucht

Voor ons is het Pavilion of the Emoire met het Stadion, daarvan links Canada, rechts Australië, dan de beide „Slopes", de gebouwencomplexen rechts Palace of Industries, links Palace of Engineering; vooraan de tuinen met links de ingang naar het amusementspark.

* * * Zij bevat ook een zeer eigenaardige Jes en wel deze, dat de beteekenis van de Aziatische volkeren, hun kunst en kunstzinnigheid niet mogen worden onderschat. Tot de meest geslaagde afdeelingen behoort ongetwijfeld Indië, waarvan ook het gebouw groote aantrekkingskracht uitoefent. Burma.dat op een magnifieke wijze is Vertegenwoordigd, de Straets, waar men eveneens iets aparts te zien krijgt, Palestina, dat wel klein doch toch typeerend is ingericht. Australië is groot. Canada evenzeer, NieuwZeeland niet minder, doch noch van de gebouwen, waar deze dominions zijn ondergebracht, noch van hun inzendingen gaat

UIL.

een kracht uit als van de oostersche landen en hun vertegenwoordiging.

* * * Men versta mij nu niet verkeerd, door te gelooven, dat de andere inzendingen niet de moeite van het bezichtigen waard zijn. Verre van dit. Canada,bijvoorbeeld, geeft door panorama's, die op verdienstelijke wijze zijn aangebracht, een prachtig overzicht van dit zoo uitgestrekte deel van het Britsche rijk en dit overzicht vindt men ook voor Australië. Maar men heeft hier het gevoel het werk van Europeanen te zien, die het land exploiteeren, niet dat van de inwoners, die er door alle eeuwen heen op de innigste wijze mee verbonden waren, er hun eigen kunst maakten, hun eigen cachet op zetten, lang voor dat de europeaan er binnen kwam. De Wembley-tentoonstelling is zoo ingericht, dat het groote paviljoen van het Empire met het stadion, het hoofdgedeelte, het z.g. kopstuk vormen, recht daarop loopen breede lanen, het z.g. Princes Path en de Kingsway, die eindigt in een tuinaanleg. Voor het paviljoen is een breede allee met een zich naar links en rechts uitstrekkenden vijver, de Pacific slope en de Atlantic slope. Staat men op een der aardig aangelegde bruggen, dan ziet men rechts het gebouw van Indië met zijn minarets, voor zich de tuinen. Over de brug gaande komt men in de breede allee, waaraan links het Palace of industries zich bevindt en rechts het Palace of engineering. Zoowel in het een als in het ander is heel wat interessants te zien. * Natuurlijk is ook voor het z.g. amusement gezorgd. Doch het Park of amusements staat niet veel hooger in opzet en aankleeding dan onze gewone kermissen. Alleen wat grooter, wat uitgebreider. De alles beheerschende attractie is de switchback, de reusachtige „montagne russe".

* * ' * Met een enkel woord noem ik nog de Coal mine, het Palace of beauty en de non-stop tram, attracties, die men niet moet passeeren.

* * *

Het amusements-park met op den achtergrond de'reusachtige montagne-russe.

Er zijn heel wat Hollanders itt Londen op dit oogenblik, doch ze zinken in het niet bij de honderd-duizenden uit alle andere deelen van de wereld, waaronder de Amerikanen belangrijk in aantal zijn. Mochten er onder onze lezeressen en lezers personen wezen, die Londen en Wembley willen bezoeken en die mg om inlichtingen zouden willen vragen, zeer gaarne sta ik tot hun dienst, mits de aanvragen schriftelijk geschieden en van postzegel voor antwoord zijn vergezeld. M. E. R. Curius.

l»--

^^^^^^f*-

"■

■ .

. .'■

^'.■■'"i7V'i'^:v.i^i^Tr7^

-

DE FOTO'S VAN DEZE WEEK

IJ

»1

Majoor Pedro Zannl

de argentijnsche vlieger.die van uit ons land >\n een .Fokker" êen vliegtocht om de wereld awil maken, naast hem staat de heer Fokker.

Het baselsche muziekgezelschap

van het Leger des heils, op zijn rondrei? door Holland, speelt voor het stadhuis te Rotterdam voorden burgemeester en een zeer talrijk publiek.

Oefeningen aan boord

het overboord biengen van een zieke met behulp van / het z.g. raam „de Mooi".

Den Dood ontsnapt" is een vervolg op de film „GevaarlijkSpel", waarin Harry Piel de dubbelrol vervult van filmartist en Emir van Baradschistan, welke films zijn uitgebracht door Emelka te Amsterdam en vertoond in Cinema Royal, eveneens in de hoofdstad. Wij zien hem met primes Vasantasena de hoofdstad naderen, maar Hakim is hem voor en drijft de geheele bevolking uit de stad en laat 's nachts Piel gevangen nemen. Door zijn behendigheid komt hij slechts vrij. Zijn huwelijksdag wordt vastgesteld en als hij nog maar vijf dagen daarvan verwijderd is, krijgt hij bericht van den Emir, dat deze over tien dagen hoopt aan te komen. Hij stuurt een bode weg met een telegram, maar deze wordt overvallen; dan gaat hij. zelf als koelie vermomd naar het radio-station. Hij wordt weer overvallen en weet zich weer te bevrijden. Dan hitst Hakim de bevolking tegen hem op, maar dit loopt verkeerd af en Hakim wordt naar de schandpaal gesleept. De Emir heeft int usschen verno-

Roofmoord te 's-Qravenhase.

Het amerlkaansche s.s. Arkansas

^pij het Prinsenhoofd te Rotterdam aan den grond geloopen wordt door zes sleepbooten weer T vlot gemaakt.

?

Dei? Dood OnmPT

In den Haag is een 67-jarige, die alleen het benedenhuis no. 105 in de de Riemersstraat bewoonde in de voorkamer van Zijn woning dood gevon4en. Het huis waar de vermoorde rentenier woonde werd door de politie bewaakt. Boven, het portret van den vermoorde.

Een intressant werk

Volksbond tegen drankmisbruik

De leden van den Volksbond tegen drankmisbruik werden door het gemeentebestuur van Haarlem op het Gemeentehuis olficieei ontvangen.

De Accijnstoren te Alkmaar zal geheel worden omgeschoven, wat een zeer zeldzaam en eigenaardig werk is. Hierbij geven wij een tweetal foto's van de voorbereidende werkzaamheden, welke aangenomen zijn door de firma Gebr. van Balen te Oudenrijn.

r

■

EU

m ui: m 'WÄ \m.

HllL''- II

—

i

ek LU JJ

,!

LIJ ■

ï 11 1 u ïi II ..- ;..j. .

mm

—

L

Een noodige herstelling De Schipbrug te Deventer vertoont dergelijke uiterlijke teekenen van verval dat door het gemeentebestuur met de meest bekwame spoed wordt gewerkt aan een plan voor een vasten brug' De oude brug moet op sommige plaatsen gestut worden.

__^^_

. i

_..

Een verarooting van het Algemeen Ziekenhuis te Almelo Het juist geopende nieuwe gedeelte, dat door den heer Egbert ten Cate werd geschonken. midiA,i.-.M>.^

men, wat er gebeurd is. Nelly en hij begeven zich met een vliegmachine naar Klein-Azië, moeten echter met een minder modern apparaat verder vliegen en komen in den woestijn terecht. Na veel moeite gelukt het hun een oud paard vóór • den Emir te bemachtigen en zonder Nelly's hulp was Nasir Ali een verloren man geweest. De trouwdag is aangebroken, de prinses en de gasten wachten ongeduldig, maar Harry zint op middelen om te vluchten, hij kan zich toch niet met de prinses in den echt laten verbinden? Hij laat zich aan een touw van een hoogen muur glijden en ziet in de verte de lang verbeide aankomen. Grenzeloos is zijn vreugde de kleeding wordt vlug verwisseld, terwijl de Emir van alles op de hoogte wordt gesteld. Oogenblikkelijk betreedt hij de troonzaal en de priester verbindt hem met Vasantasena in den echt. Tot zijn groote verbazing ziet Harry Piel ook Nelly aankomen. Lachend geeft zij hem opheldering en verheugd weer bij elkaar te zijn, rijden zij, na door den Emir vorstelijk beloond te zijn, van daar. ■

.. . .

WIJ GAAN NAAR BUITEN!

ïWT 'J 9 JJ i

Wi

IJJI-

bui-

-ten

«] "Wanneer je .... Wanneer je twaalf maanden lang i gemusiceerd hebt ) Wanneer je twaalf maanden lang, : twee en twintig keer per week met ; ^sta Nielsen geweend, met Harold : Lloyd gelachen, met Rudolf Valenitino geflirt, met Paul Wegener geweldig, met Constance Talmadge 3 :oquet, met Mea Busch naïf, met I Barter Keaton schlemielig, met Pola ISIegri hartstochtelijk, met Charlie Dhaplin onbeholpen, met Otis Skinmer a la Hadji,- met Mary Philbin élroef, met Norman Kerry ge-aartsSoertogd, met Georg Siegman ge■;draaimolendeslevensverspullebaseerd inet Douglas Fairbanks stoutmoedig, net Mary Pickford kinderlijk, met 1 Tom Mix waaghalzerig bent geweest... I Wanneer je dan nog voor eenige ycranten geschreven, anecdotes bij sikaar gezocht en liedekens gecom ■ wneerd hebt. . . j Wanneer je groote mannen en jrrouwen, en zij die het nooit zullen ivorden, voor het onbescheidenst I dement onzer samenleving, de pers, »ebt geïnterviewd, uitgevraagd, uit1 sik aar-geplozen hebt i Wanneer je — zooals ieder mensch \vel eens meemaakt — partikuliere j )eroerigheden hebt aanvallen j' Ier belastingtyrannen. I Wanneer, dank zij dit alles, lust gevoel over ie komt, dat het iien tikje te veel dreigt te worden.... | Dan Dan wordt het tijd dat je naar jbuiten gaat. 1 En moet ik denken aan mijn I irmen vriend Cohn — waarom menI chen die gijntjes maken altijd namen | icbben die vizioenen van het verre j losten oproepen is een raadsel — j if' onbewust compliment — dies 1 noet ik denken aan mijn vriend I lohn, wiens neus met den mijnen I 'an een zonderlinge architectonische 1 ivereenstemming is.die op de vraag /aarom hij nooit eens vacantie nam iet antwoord gaf: „Och, och, het /eer beginnen is zoo moeilijk, daarim werk ik maar door". Daar ik geen „Cohn" heet denk k er anders over en besloot mij t 'Oor eenige dagen van alles los te ; naken, dat maar in de verste verte jets te maken had met muziek, Dioscoop of schrijverij. i Oorspronkelijk had ik een groote eis willen maken. Naar Japan, naar ie Himalaya, naar Lapland. | Toen ik met mijn penningmees!er(es) de cassa-middelen natelde, Ueek dat alleen een trip naar de jneest nabij gelegen badplaats mogeIjk was. Weg Japan, weg Himalaya, weg ,apland. ' Een anderen keer maar.... Da's je reinste optimisme.. .. Of 't er ooit van komt ? ?.. . Illusies, illussies... vasthouden... lisschien .... You never can tell... Wij zouden voor onze rust gaan. Dat is het liefste zelfbedrog waarmee je op reis kunt gaan Voor goed begrip van wat volgt

bega ik de groote indiscretie mijn uiterlijk te beschrijven. De redactie van dit blad heeft gemeend het opschrift van de „Con Spirito"-rubriek te moeten ontsieren, met het portret van een imbecielen misdadiger. Waarbij geïnsinueerd wordt, dat dit het portret van den schrijver is. Dergelijke wandaden zijn niet te vervolgen, dus beschrijf ik me zelf in het kort: Lang, dun, leelijk. Met een aanstoot-gevende Harold Lloyd-bril. Die me heel makkelijk zit en ik dus niet afdoe. Ik ging voor m'n rust. . . . Dit bleek me overtuigend uit de prettige wijze waarop ik ontvangen werd door de jeugd van het lieve badplaatsje: Da-hei-je Kaoreltje. .. . Nietes, da's vroolijk Fransie. Je-bê-gek, da's Kaoreltjel Kaoreltje. .. . Kaoooorelt je 11! I... . Fransie-ie-ie-ie-ie ... Nadat ik met groote zalfvoldaanheid deze begroetingsrede had aangehoord liep ik door. Echo's van geestdrift, Kaoreltje in hun midden te hebben, bereikte mij zoo nu en dan.. .. Men went aan alles .... Ik ging toch voor m'n rust? We liepen waarlijk eenige meters ongestoord. Toen ontmoetten we een karavaan. Bestaande uit een dikke dame — niet die welke Barnum en Bailey voor vele jaren den volke vertoonde — omringd, omjoeld, omgild door versierde kinderen en wat familieleden. Wanneer Zeus zelve uit den hemel was gedaald .... Mengelberg Jopie Slim had staan draaiorgelen ... Van Spijck nog eens voor de aardigheid in de lucht was gevlogen, ze hadden niet plotseling verstomder kunnen staan kijken. Als door den donder getroffen

bleven ze ons aanstaren. Draaiden hunne versufte koppen mêe-om. Toen weeën paar meters ver waren hoorden we het karavaanhoofd zeggen: „Da hei-je MaxTak, da hei-je nou MaxTak. De tante zei néééé. En de oome zei.... jaaaaa. En de kinderen die het — heb dank — heelemaal niets kon bommen zeurden om een dropsie. Dat verbrak de stemming en de karavaan ging verder. Wij ook. Ongehinderd. Voorloopig. We waren er toch om uit te rusten. Een rauwe indiaansche krijgskreet hield ons plots staande .. . Verbleekt tuurde ik naar het monster dat bruinverbrand ons van de overzijde van het trottoir trachtte tegen te houden door met armen en beenen (voor zoover mogelijk) te staan zwaaien en huppelen. M'n oude vriend X. Y. Z. Collega. Dat wil zeggen: hij speelt ook viool. Hij schreeuwde: „Ben jij hier?" waarop ik maar antwoordde: nee „ik ben niet hier." Dat begreep ie - niet. Ik eigenlijk ook niet. Toen lachtten wij maar 'n beetje. Da's altijd een uitkomst. Hij vroeg wat ik kwam doen en een tikje minder standvastig dan ik zelf wel wilde, antwoordde ik: uitrusten. Dit vond hij zoo'n origineel idee, dat hij daarin aanleiding zocht mij tot de deur van het pension te brengen — vertellende wie er op de badplaats waren en daarover vriendelijk-zachtzinnig roddelend. Dat vond ik heel lief en veelbelovend. Aardige jongen — ik wilde hem nog adviseeren colporteur voor een adresboek te worden, maar de krijgskreet „Da-hé-je-Kareltje" geuit door een paar schatten van jongens die elkaar een blauw oog — voor de rust — sloegen, leidde mij af. Het pension viel erg mee. Ook de omstandigheid dat ik — gratis

MARTÏN SPANJAARÖ Jong veelbelovend dirigent in 1892 geboren te Den Hoog. Studeerde viool bij André Spoor. Compositie bij Koeberg, Dr. Gernsheira (Berlijn)en Cornelis Dopper. Werd uit vele condidafen no Heuckeroth's vertrek benoemd tol leider von hef Arnhemsch Stedelijk orkest, dat onder zijn leiding een tijdperk van artistieken en flnancieelen bloei'beleeft. Hij leidde begin Juli een volksconcerl van hel beroemde Concertgebouw-orkest bij welke gelegenheid hij toonde'de klassieken in een sobere vertolking op ie vatten en van de modernen Dopper's Ciaconna Gothica met veel smaak voordroeg. Ook Berlioz' ouverture „Carnaval Romain" droeg hij met veel succes voor. Een jeugdig talentvol kunstenaar, met veelbelovende vooruitzichfen. M.T.

. .■,:■■■■

.VT-.,.

'

'■'■■ ^

•■

-■-

•

■■■

:

-L^-~

- ^ - •■rw.i,.i—.-■

in staat werd gesteld, mijn Duitsch te onderhouden, daar het bedienend personeel uit het overrijnsohe afkomstig was. Nadat ik den pensionhouder zijn vrouw, zijn zonen, zijn vogelkooitje en verdere inventaris begroet en in oogenschouw had genomen, gingen wij op het strand. Dat leek een fatale domheid. Uit eiken badmand staken een è twee hoofden die met uitpuilende nieuwsgierigheidsoogen van onze komst nota namen. Scharrelgrage meisjes kwamen demonstratief giebelend voorbij. Overbodige moeite. Ik. heb al een dochter van zeven jaar. Niet dat ik iemand deze voortdurende belangstelling kwalijk neem. Wanneer men — zooals ik jaar in, jaar uit doe — dagelijks voor plus minus drieduizend menschen zijn orkest aanvoert, dan is het begrijpelijk dat men herkend wordt... maar nog begrijpelijker zou het zijn, wanneer iemand er eens bij dacht, dat ik ook wel eens musicus-äf ben ... en net als 'n gewoon mensoh wil genieten van zon, zee, strand. En we .gingen in zee, lieten ons verfrisschen door de eeuwige kracht van het Noordzeewater, voor enkele minuten vergetend, dat er theaters zijn, orkesten die gedirigeerd en vellen papier, die vol, vol geschreven moeten worden. De belangstelling, die wij genoten toen wij het water verlieten getuigde van de bijzonderheid dat. wij in badcostuum de bekoring van een natuurwonder nabij kwamen ... Oorspronkelijk zouden wij in de serre dineeren . .. Maar da's een luxe alleen voor „gewone" menschen weggelegd. Want uwe zeer gehoorzame dienaar te zien eten schijnt een attractie te zijn, waarvan de vele, tè luide uitroepen van voorbijgangers blijk gaven Dit derangeerde mij allerminst. Was ik er voor mijn rust of niet ? De eerste nacht was zeer interressant, wel te verstaan, in het plaatsje doorgebracht. Ik heb er nooit achter kunnen komen, welk drama zich boven mijn hoofd afspeelde . .. maar de man die de eerste verdieping bewoonde scheen een marcheer- en deurschuifmaniak geweest te zijn. Of hij liep heen en weer of hij stond stil. Maar wanneer hij niet liep, schoof hij de deuren open en dicht. .Het onderbewustzijn van dezen man dwong hem zeker portiertje te spelen. Dat was de reden, dat ik niet in slaap kon komen. Tegen den ochtend hielden deze veldoefeningen op. En juist toen ik wilde gaan slapen, tikte Gretchen op de deur voor het ontbijt. Ik dommelde zoo'n beetje. .... Max.... werd er geroepen, meen ik. ....Maaaaaaax 111 Er werd weer geklopt... ^aaaax, word wakker. Ik ijlde zoo'n beetje: „ik heet Kaoreltje" .. „Kaoreltje" ,... Stilte Ik hoorde tegen Gretchen zeggen: Meneer heeft nog zoo'n slaap 1!! Ik dacht nog: Hoe is 't mogelijk... .... Ik ben hier toch voor.... voor. de rust.... j En sliep in.

'

n o

\

ï 4 o

I 1 0

o

f 4 7 o

o

o

i

ï

G

1

:l*^

„In een mooie lijst hoort een passend schilderij"

Ik heb het eerst m'n vrouw gevraagd. Die kon mij niet verklaren Wat „con spirito" eig'lijk is. Dat kost me grijze haren. Spirito komt van spiritus Zoo dacht ik philologisch. Maar iets te schrijven wat 'k niet weet, Lijkt mij onpaedagogisch.

o

GRIT HEGESA, een der meest op den voorgrond tredende danskunstenaressen in Duitschland.

mmmn -o-

CONsSPïRïTO

i

BLANDA HOFFMANN, bekend door nationaal-dansen.

....

l

I

Max Tak is toch wel vrees'lijk knap Die kent latijnsche spreuken. En vast en zeker algebra En allerhande breuken. Ik denk dus bij mezelf, die spreuk Die kan ik best gebruiken. Ik hoef daarbij niet bang te zijn d'Auteurswet te ontduiken.

i

Ik houd van iets gecompliceerds Van die geleerde termen. Ik weet vaak zelf niet wat het is Maar 'k mag er graag mee schermen. Spirito komt van „spirit" Geest. (M'n zoontje weet 't heel zeker) Dus niet het namen synoniem Wat j'haalt bij een ap'theker.

ï I

Dat ik een „Con Spirito" schrijf. Nou ja, ik wil 't wel weten. Een toomelooze eerzucht heeft Bij mij slechts voorgezeten, Waar groote mannen om mij heen Zoo week'Iijks geschakeerd zijn Moest ook de titel van dit rijm Een weinig Hoog Geleerd zijn.

MAUD MXDY. een der aardigste dansfiguurtjes.

9

0

0

LUCY KIESELHAUSEN. de gevierde karakterdanseres, vooral bekend in Duitschland en Oostenrijk.

©

'k Besluit dit Hoog Latijnsch gedicht, Met deze slotaccoorden,. O „Conspirator ad Compromis" i(Wat zegt u van die woorden?) Conservelatus Conductor Concours Compromitandus M Confrater Conclus Con amore y Con Spirito absendus. o . CHEF VAN DIJK.

! 1 j^ , 0 H I| 0

A

TWEE FILMSTERREN Herhaaldelijk bereiken ons verzoeken om >en bepaalde filmsterren foto's te geven- 'I Is ons niet mogelijk aan al die verzoeken te voldoen, maar'we komen nu weer eens aan de wenschen van sommige dier vragers tegemoet. Links geven we Eva May. de dochter van den bekenden regisseur Joe May en de beroemde actrice Mia May. Rechts Lotte Neumann, die indertijd ook in ons land. in Volendam. onder de regie van Paul Stein, werkte.

/«: •«

pr

f—i

1

!

.

|

ttOQj!^uLsbQoyTr7^rttOQxzzttozzz

i CHANSON L.ORMAINB TEKST: WETTE OOÏEBERT

o e

MUJZIBK: MAX TAK« ? . ,v,,vv'«v-*'",*m

pJ'H r r iff ^i j'i J r- ri^ ■''' i^1 r r.r ir#^Kh y.

&wjw.M{M)cjpa/v Xa/^vt. tzcUw'-a/. .AXC wud MC/./M*

f£ :) J 'm wim

j i

m

Ë

5 Ï ■

i.

$ ^

m P s

ff^

pi J) / U'J r. p U1 J'J JlJi-K p IJ óOS.

?

ZM 1

^^

^

1 j.'l J ) v=^ j i "' J'

mfi ^

«m

k

l

t,^^-1

*iji$i ^^

~^* fxHm^/UuUv.

^.^.3. V.

V. *. «^. -T".

3

m

w

ii i i

; j> j> j* ;^^

$

J

ick* i^d W-i^nt ^gL^./^éd AA/.Ja4Mv&..'vec'iMMtäAcfadcw4foi.'Vic

Mh

m jTi »^ WH^

te

\

^ ^

i m w

^

/pec wwt>

m

/zm/.ctM/JkaiÄUM ca^yl..^ckme^^a^.

i

-S-ofo.

rf,_vec"m4ó tya/..Sobi.

m

mwm

5

7

ï

^

r

É

^^

F

-

^

Tf

^

is

I. En passant par la Lorraine avec mes sabots Rencontrai trois capitaines avec mes sabots lis m'ont appelé vilaine Avec mes sabots, dondaine, Oh! oh! oh! Avec mes sabots.

''rrO

>iv o"^.

3. Puisque le fils du roi m'aime avec mes sabots, Il m'a donné pour étrenne avec mes sabots Un. bouquet de marjolaine Avec mes sabots, dondaine Oh! oh! oh! Avec mes sabots!

2. Qi

lis m'ont appelé vilaine avec mes sabots Je ne suis pas si vilaine avec mes sabots. Puisque le fils du roi m'aime Avec mes sabots, dondaine, Oh! oh! oh! Avec mes sabots.

Un bouquet de marjolaine avec mes sabots S'il fleurit je serai reine avec mes sabots! S'il y meurt, je perds ma peine, Avec mes sabots, dondaine, Oh! oh! oh! Avec mes sabots!

■'^^^rv'r'w/^/rcXT-^-k »><->/■<. et siAsstjest t ». « wg\/^/"VA_JH.A. vgs/i\-
f

^28 ^^m

m™ »™ «edocfe en

op de laatste pagina een aardig liedje van

^°™Z*fcJan-

3a,.«rT^,,

nax Oaulé met muziek van H. Armstrong ^«. v.p.e,^**«--