Huurdersmagazine Stadgenoot Zesde jaargang | september 2013 nummer 3
Huurgenoot is er voor u! Maar wat doet de huurderskoepel dan precies?
‘Ik kreeg er een campinggevoel van’ Thuisblijven terwijl je huis wordt gerenoveerd
‘Is het geld echt op?’ Huurder in gesprek met Stadgenootdirecteur
Ontwerp je eigen keuken Ook in een huurwoning kan het vaker dan je denkt
inhoud
6
15
Waterlandpleinbuurt Stukje bij beetje vooruit
Wie hangt mijn gordijnen op? En andere huurdersvragen
10
Buurtprijsje
20
‘Is het geld echt op?’ Huurder in
€ 25 voor drie gangen bij restaurant Lulu
gesprek met directeur
11
Aaf weet raad
23
Je woning opknappen Ook in sociale
Wat te doen met een Enge Buurman
huur kan het
En dat terwijl één van de eerste dingen die me opvielen toen ik een kleine drie jaar geleden bij Stadgenoot kwam werken, de grote liefde is die veel collega’s hebben voor Amsterdam en haar bewoners. En de overtuiging dat sociale woningbouw hard nodig is om de diversiteit in de stad te behouden: het moet een fijne woonplaats blijven voor arm en rijk, jong en oud, autochtoon en allochtoon. Als ik naar mijn collega’s kijk, zo’n
30
Huurgenoot
Dakloze jongeren vinden een thuis
Wat doen zij eigenlijk precies voor u?
woord vooraf
Imago Als ik op feestjes vertel dat ik bij een woningcorporatie werk, krijg ik vaak felle reacties. Veel mensen beginnen meteen over de hoge salarissen van sommige bestuurders in de sector, waarbij de woorden ‘graaicultuur’ en ‘Maserati’s’ veelvuldig vallen. Het is duidelijk niet best gesteld met het imago van corporaties.
12
De Volksbond
vierhonderd Stadgenoten, zie ik een groep mensen die zich hard inzet voor het welzijn van onze huurders. Ze maken plannen om wijken te verbeteren, overleggen met stadsdelen en zitten regelmatig om de tafel met bewonerscommissies. Toch is de beeldvorming die veel mensen bij het woord corporatie hebben heel anders. Hoe komt dat verschil? Natuurlijk moeten we ook de hand in eigen boezem steken. Corporaties hebben de laatste tijd vooral het nieuws gehaald met negatieve berichten, over de Vestia-affaire bijvoorbeeld (waarbij oud-bestuurder Staal 3,5 miljoen euro meekreeg nadat hij de corporatie op de rand van de afgrond had gebracht) en over de verhuurdersheffing die de regering ons heeft opgelegd, met als gevolg dat we nauwelijks
nog kunnen investeren in nieuwbouw. De enige manier om de beeldvorming over corporaties beter te laten stroken met onze werkelijkheid, is door open te zijn over wat Stadgenoot doet. Door de passie en inzet te laten zíen die onze vierhonderd medewerkers hebben voor de stad en haar inwoners. Zo kwamen we op het idee om in deze Stadleven een huurder in gesprek te laten gaan met onze directeur Wonen, Franck Storm. Olga Engels wilde best namens de huurders spreken en kwam met pittige vragen. Zoals: ‘Is het geld echt op?’ Het antwoord leest u op pagina 20. En ik kan u geruststellen: aan het eind van het gesprek stapte Franck gewoon op de fiets, en niet in een Maserati. Helene van Santen, Eindredacteur Stadleven
Reageren? Mail naar
[email protected] Fotografie Hans van der Vliet
2
Stadleven 3 | 2013
mijn Diamantbuurt
‘We hebben de buurt leuk gemaakt’ l ste Am
Docent Peter van Maren verhuisde achttien jaar geleden van de Bijlmer naar de Saffierstraat. Een plek naar zijn hart. Al jaren zet hij zich in voor de wijk. ‘Iedereen is hier van harte welkom. Samen maken we de Diamantbuurt.’ Tekst Yvonne Polman | Fotografie Hans vd Vliet
2 at astra Lutm
4
3 gdplein Smara
de raëlka Jozef Is
5 ldijk Amste
at oustra Van W
t rstraa Saffie
t rstraa Saffie
1 Saffierstraat ‘Ik zag ooit een foto van de Diamantbuurt en was meteen verliefd op de bouwstijl, de Amsterdamse School. Prachtig, net één groot kasteel. Ik wist meteen dat ik daar wilde wonen, het liefst in een huis met voor- en achtertuin. Ik schreef me in voor een woning en was vijfendertigste op de lijst. Toch kreeg ik het. Alle 34 mensen voor mij haakten af. Het was namelijk een heel oud huis waar erg veel aan gedaan moest worden. Gelukkig kreeg ik veel hulp; al mijn leerlingen hielpen mee en binnen twee weken was alles klaar!’
2 Supermarkt ‘Een aantal leerlingen van mij werkt bij een supermarkt op de Van Woustraat. Ze zijn altijd blij om me te zien en daarom vind ik het een feestje om hier boodschappen te doen. Het voelt als thuiskomen.’
3 Smaragdplein ‘Vroeger was dit niet zo’n fijne plek. Vanwege mijn seksuele geaardheid werd ik vaak uitgescholden door de jongens. Samen met de buurtbewoners met verschillende culturele en religieuze achtergronden, heb ik er daarom heel hard aan gewerkt om het hier leuk te krijgen. Ook ging ik een alliantie aan met een aantal Marokkaanse vaders. Ik wilde dat iedereen zich hier thuis kon voelen, ongeacht leeftijd, komaf of seksuele geaardheid. Onder andere via Combiwel zet ik me in voor jongeren en families hier in de buurt. Ik organiseer ook feesten zodat bewoners elkaar beter kunnen leren kennen, en geef voorlichting op scholen in de buurt over jezelf kunnen zijn en homoseksualiteit. Daarnaast stimuleer ik bewoners om zélf activiteiten te ondernemen met elkaar. Het is ontroerend om te zien hoe goed iedereen meedoet. Niet alleen het Smaragdplein, maar de hele Diamantbuurt is daardoor een stuk gezelliger geworden de afgelopen jaren. Samen hebben we de buurt leuk gemaakt.’
4 Döner ‘Ik kan niet proeven en ruiken, een liefhebber van restaurants ben ik daarom niet. Maar de döner van Leeman op de Van Woustraat eet ik graag. Als mijn tweelingbroer uit Groningen op bezoek is, gaan we daar vaak naar toe.’
5 Plantenbak ‘Voor mijn huis, in de bocht van de Saffierstraat, is een heel grote plantenbak. Eerst was het een kale boel. Dat vond ik zonde en daarom heb ik er iets moois van gemaakt. De bak is een fleurig geheel geworden met bloemen, pijnbomen en vlinderstruiken. Er staat ook een Japanse Kers die ik als klein takje achttien jaar geleden meenam uit Groningen, waar ik oorspronkelijk vandaan kom. Het is een fantastische plek geworden waar ik elk jaar onder andere de ‘straattafel’ organiseer. Dat is een buurtbarbecue waar iedereen welkom is. Autochtoon of allochtoon. We grillen daarom zowel haram als halal.’
Wilt u ook vertellen over uw buurt? Mail naar
[email protected]
Stadgenoot
3
kort nieuws
Stadgenoot helpt middeninkomens
Gerechten onder de € 5 In Nederland leven ruim een miljoen mensen in armoede (bron: CBS). Voor velen van hen is het een dagelijkse opgave om voor weinig geld een voedzame maaltijd op tafel te kunnen zetten. Daarom is er nu het initiatief Bijstandsgerechten, een marktplaats voor tips, adviezen en gerechten voor mensen die rondkomen van een klein budget. Op de website www.bijstandsgerechten.nl staan inmiddels al meer dan zestig budgetgerechten, waaronder veel voedzame maaltijden voor het hele gezin voor minder dan € 5. Initiatiefneemster Merlien Welzijn (zie foto) deelt bovendien regelmatig zonnestraaltjes uit: nieuwe spullen (kleding, speelgoed, boodschappen of dinerbonnen) die worden verloot onder de fans op Facebook. Ook brengt zij deze maand een budgetkookboek uit.
Niet alleen de laagste inkomens hebben het moeilijk op de Amsterdamse woningmarkt, ook mensen met een middeninkomen (tussen de € 34.000 en € 45.000 bruto per jaar). Er zijn veel te weinig betaalbare woningen voor hen beschikbaar, omdat er een groot gat gaapt tussen de huur- en de koopsector én tussen de sociale en de vrijehuursector. Stadgenoot doet daar wat aan. We willen meer betaalbare vrijsectorhuurwoningen beschikbaar stellen voor middeninkomens en hebben daarom nieuwe inkomenseisen voor de vrije sector opgesteld (zie kader). We verhuren grote woningen (met vier of meer kamers en groter dan 70 m2) zoveel mogelijk aan gezinnen. Bij kleine woningen met één of twee kamers geven we voorrang aan kandidaten jonger dan 30 jaar. Drie- en vierkamerwoningen verhuren we zoveel mogelijk aan vrienden die samen een woning willen delen. Dit gaat via het zogeheten Friends-contract, vernoemd naar de populaire serie Friends, waarin vrienden een appartement delen in New York. Met dit contract bepaal je zelf met wie je je woning deelt. Benieuwd naar ons aanbod vrijesectorhuurwoningen? Kijk op www.stadgenoot.nl/wonen Nieuwe inkomenseisen vrijesectorhuur
Maandhuur
Brutojaarinkomen
€ 681 - € 800
€ 34.085 - € 38.400
€ 800 - € 900
€ 38.400 - € 43.000
> € 900
> € 43.000
Jaarverslag verschenen Het Jaarverslag 2012 van Stadgenoot is klaar. Ieder jaar brengt de corporatie voor 1 juli een verslag uit over de resultaten van het voorgaande jaar. In 2012 hebben we veel gedaan waar we trots op zijn. Wat precies, dat kunt u allemaal lezen in het Jaarverslag 2012, dat op onze website Stadgenoot.nl staat. Momenteel is er ook een mooi geïllustreerd boekje in de maak met de highlights. Als u dat boekje wilt bestellen, kunt u mailen naar
[email protected]
Steeds meer zwerfkatten in de stad In Amsterdam leven veel zwerfkatten. U heeft ze vast weleens bij u in de buurt gezien. Veel mensen ervaren overlast door de katten, doordat ze op straat vechten, krijsen of in de tuinen plassen. De Stichting Amsterdamse Zwerfkatten pakt het probleem van het groeiend aantal zwerfkatten op een diervriendelijke manier aan. Zwerfkatten worden na een melding gevangen. Uiteraard wordt gecontroleerd of het wel om een zwerfkat gaat. De dieren worden altijd door een dierenarts onderzocht en vervolgens –indien nodig- gecastreerd of gesteriliseerd, ontwormd en gevlooid. Indien mogelijk wordt de kat weer teruggezet in zijn vertrouwde omgeving. Vorig jaar heeft de Stichting ruim 1.300 zwerfkatten van de straat gehaald. Ieder jaar groeit dit aantal met zo’n 200 dieren. Ziet u een zwerfkat bij in de buurt? Meld het bij de Stichting Amsterdamse Zwerfkatten via 020 - 619 03 57.
Meer informatie vindt u op www.amsterdamsezwerfkatten.nl
4
Stadleven 3 | 2013
kort nieuws
Rekeningnummer Geef schimmel wordt IBAN geen kans! Binnenkort gaat iedereen bij betalingen in plaats van een rekeningnummer gebruik maken van IBAN (International Bank Account Number). Dat is een langer rekeningnummer dat voor een deel bestaat uit uw huidige nummer. Voorheen had u alleen bij buitenlandse betalingen een IBAN nodig; nu gaat iedereen het ook gebruiken voor betalingen in Nederland. De overstap naar IBAN is onderdeel van een reeks veranderingen binnen het Europese betalingsverkeer en is vanaf 1 februari 2014 verplicht. Stadgenoot gaat echter al rond 1 november 2013 over op IBAN. U hoeft hiervoor niets te doen. Het enige wat voor u verandert, is dat u een langer rekeningnummer ziet op uw rekeningen en betalingsoverzichten. IBAN bestaat in Nederland uit 18 tekens. Het is uw huidige rekeningnummer vooraf gegaan door de landcode, een controlegetal, letters die uw bank aanduiden en een aanvulling met nullen.
Meer weten over IBAN? Kijk op www.overopiban.nl
Het is herfst en dat betekent: natter weer. En als het kouder wordt, hebben veel mensen de neiging om ramen en ventilatieroosters te sluiten om daarmee stookkosten te besparen. Dat helpt niet: Vochtige lucht is moeilijker te verwarmen en kost meer energie. Daarnaast verdampt het vocht wel, maar blijft het in de woning. Hiermee vergroot je de kans op schimmel. Goed ventileren is van groot belang om schimmel tegen te gaan. Laat de ventilatieroosters in uw woning ook ’s winters open staan. Ook regelmatig luchten is belangrijk. Zet ’s avonds voor het slapen gaan de ramen in de woonkamer 15 minuten open. In de slaapkamer(s) doet u hetzelfde nadat u bent opgestaan. De badkamer is met name een plek waar gemakkelijk schimmel kan ontstaan, door het water dat na het douchen op de vloer en muur achterblijft. Gelukkig is dat ook eenvoudig te voorkomen door na het douchen de muur en vloer met een droogtrekker droog te maken, en de badkamerdeur na het douchen op een kier laten staan. Zo krijgt schimmel geen kans.
@MolenaarWim twitterde:
Een vrolijke noot
De Zandstraat in het centrum van de stad heeft een vrolijke noot gekregen: in juli is een roodwit-blauwe gevelsteen onthuld op de gevel van nummer 3. De Vereniging Vrienden van Amsterdamse Gevelstenen liet de gevelsteen maken door kunstenares Elisabeth Varga. Op de steen staat de tekst ‘In Olanda l’ora Canta’ en het carillon van de Zuidertoren. De inspiratie kwam uit een boek van Edmundo de Amicis, die in de jaren 1870 door Nederland reisde. In zijn boek schreef hij dat in Nederland de tijd zingt. Daarmee doelde hij op de carillons die spelen om de tijd aan te geven: ‘In Olanda l’ora Canta’. Stadgenoot stelde een gevel in de Zandstraat ter beschikking om de gevelsteen op te vestigen, als een ode aan de beiaardiers en klokkenluiders van de Zuiderkerk. Het is de tweede gevelsteen die Stadgenoot rond de Zuiderkerk heeft laten aanbrengen. De eerste werd in 2001 ingemetseld op het Zuiderkerkhof 23. De steen was afkomstig van een pand dat in de jaren 70 door de aanleg van de metro gesloopt was.
Leuk hoor. #Stadgenoot biedt ons, huurders, zonnepanelen aan. Doen? Heeft iemand daar –al- ervaring mee? Lijkt me wel wat. Volg ons ook op Twitter: @stadgenoot Of ‘like’ onze Facebookpagina:
www.facebook.com/stadgenoot
Stadgenoot
5
buurt in beeld
‘De onderlinge cohesie is bijzonder’
6
Stadleven 3 | 2013
buurt in beeld Waterlandpleinbuurt: stukje bij beetje vooruit
Een groene buurt met bloemen en sla Ze vallen meteen op, de bloemenkorven rond de lantaarnpalen in de Waterlandpleinbuurt in Noord. Een bewonersinitiatief waar huismeester Johan Backer trots op is. ‘Ik heb er niets aan hoeven doen. Alleen maar verteld hoe je dat kan regelen.’Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Hans van der Vliet De Waterlandpleinbuurt, voorheen Nieuwendam-Noord, is een puntje van Amsterdam-Noord. Daar waar je de snelweg naar Zaanstad opgaat, aan het eind van de Schellingwouderbrug. Niet te verwarren met de populaire Nieuwendammerdijk, waar de young urban professionals (yuppen) de afgelopen jaren de pittoreske dijkhuizen hebben opgekocht. In de Waterlandpleinbuurt staan heel gewone huizen. Een woonbuurt, waar op het eerste gezicht niet veel gebeurt. Een meisje zit er wat alleen op een schommel; haar vriendinnetjes zijn vast op vakantie. Het voetbalveldje, waar Stadgenoot kunstgras en twee doeltjes heeft geplaatst, is uitgestorven. ‘Maar normaal is het hier een kippenhok’, zegt Johan. De enthousiaste huismeester trekt ons langs de initiatieven die de afgelopen jaren in de wijk zijn ontplooid. Initiatieven die de binding tussen bewoners moesten vergroten. ‘Het was hier vies en vuil toen ik er een jaar of acht geleden startte’, zegt hij. ‘Er kwamen nieuwe bewoners in de buurt, mensen die nog niets hadden met de plek waar ze wonen. Het mooie is dat je die mensen, en dan vooral de kinderen, nog kunt sturen. Dat ben ik gaan doen.’ Hij vertelt over de portieken waar kinderen zelf schilderijen
maakten en waar sindsdien veel minder vernielingen plaatsvinden. En over de twaalf kinderen die het afgelopen jaar zwerfvuil en papier ophaalden. ‘We verzamelen dat papier in een garagebox die Stadgenoot beschikbaar heeft gesteld. Het papier wordt ingeleverd en van de opbrengst kopen we limonade of snoepjes, of we geven ze soms een zakcentje. Door de kinderen te betrekken ga je vandalisme tegen. Je maakt het van de mensen zelf.’ Dat geldt ook voor de buurtambassadeurs, een initiatief van de corporatie en de gemeente. ‘Geweldige mensen die iets willen betekenen voor de buurt’, zegt Johan. ‘Ze wijzen kinderen en bewoners op hun gedrag, noteren wat stuk is en stoppen dat formuliertje in mijn brievenbus.’
Sloop/nieuwbouw ‘De buurt is veel schoner’, zegt ook projectmanager Maarten Heersema, die er een jaar geleden voor het eerst kwam en toen zag hoe het vuil door de groene wijk was verspreid. ‘Behalve de initiatieven die de leefbaarheid vergroten, waar Johan zojuist over vertelde, hebben we >
Projectmanager Maarten Heersema en huismeester Johan Backer
Stadgenoot
7
buurt in beeld
‘De buurt is nu veel schoner’
8
Stadleven 3 | 2013
buurt in beeld als corporatie ook echt plannen voor sloop/nieuwbouw. De Binnentuinen van Noord heet dat project. Aan de Volendammerweg gaan we 42 eigentijdse woningen bouwen, met een prachtige binnentuin met oude bomen. We hopen in de tweede helft van 2013 te kunnen starten.’ Een paar straten eerder kwamen we twee bewoners van het eerste uur tegen. Ella de Zwart zat jarenlang in de bewonerscommissie. Zij zegt: ‘Die sloop hangt als een zwaard boven ons hoofd. Het wordt elke keer uitgesteld. Wanneer gaat het gebeuren? Wanneer moeten we weg? Het gevolg is dat je geen investeringen meer doet in je woning. Ik heb nu een paar potten witte verf gekocht om het een beetje op te knappen. Maar meer niet.’
Consumententoets Maarten Heersema legt uit dat de stadsdeelraad eerst wil weten of er voldoende belangstelling is voor de koopwoningen die Stadgenoot heeft gepland. ‘Pas dan krijgen we toestemming en mogen we gaan slopen. We hebben daarom in het begin van dit jaar een consumententoets gehouden. Het ziet er goed uit. Er zijn veel inschrijvingen van mensen die werkelijk geïnteresseerd zijn. Zo’n 75 procent van die mensen komt trouwens uit Noord. Dit is natuurlijk een toplocatie. Je zit vlak bij de uitvalswegen, je rijdt zo de polder in naar Zunderdorp en Durgerdam en je hebt een splinternieuw winkelcentrum om de hoek.’ Tot de sloop worden een deel van de leegstaande woningen tijdelijk bewoond door studenten. ‘Andere corporaties timmeren zo’n pand dicht. Maar in het kader van leefbaarheid, kiezen wij daar niet voor’, zegt Maarten.
Orkestje Johan Backer staat even stil bij de bloemenkorven. ‘Je ziet ze tegenwoordig door de hele stad. Maar dat is hier begonnen, in deze buurt. En wat zie je vervolgens gebeuren? Er komen ook meer bloembakken aan
balkons te hangen.’ Onderweg laat hij ons ook nog een scholenproject zien, waarbij kinderen uit de buurt een gebeurtenis moesten uitbeelden die zij in de buurt met andere bewoners hadden meegemaakt. ‘Ja, de onderlinge cohesie is wel bijzonder’, zeggen ook de twee bewoners. ‘Op een dag stond er een orkestje op de straat. Bleek dat onze buren uit Eritrea gingen trouwen. Maar die mensen hebben natuurlijk niet veel familie hier. Kwamen ze vragen of ik de bruid wilde begeleiden.’
Moestuinen Even verderop heeft Stadgenoot een stuk grond bestemd voor moestuinen. De bewoners die in de flat wonen, ontmoeten elkaar in de tuinen. ‘Als je je afval op de composthoop gooit, heb je straks weer mest’, zegt Johan. Hij wijst naar de compostberg aan het eind van de tuinen. Als dank voor zijn tip krijgen we allemaal een vers kropje sla uit de Nieuwendamse grond. ‘Goed bezig hè?’, zegt hij. ‘Soms staan hier mensen hoofdschuddend te kijken. Dat ziet er toch niet uit, zeggen ze dan. Maar ik vind dit geweldig. Ik word hier blij van. Het is toch hetzelfde als een volkstuin, maar dan in de wijk.’
Een prachtig plein We eindigen de rondleiding aan de overkant van de weg op het Waterlandplein, waar een fonkelnieuw winkelcentrum wordt gebouwd. Er wappert een vlag van Albert Heijn, in het fitnesscentrum doen de eerste bezoekers hun workouts op de loopband, maar verder zijn er nog vooral aannemers en ondernemers bezig met het inrichten en afmonteren van winkels. ‘Je moet er even doorheen kijken, maar straks is dit een prachtig plein’, zegt Johan. En zo is het eigenlijk met de hele buurt. Het gaat stukje bij beetje, want het zijn magere tijden. Maar met genoeg bewonersinitiatieven, een enthousiaste huismeester en een welwillende en creatieve corporatie kom je een heel eind.
Binnentuinen van Noord De Binnentuinen maken onderdeel uit van een groter plan voor stedelijke vernieuwing in de Waterlandpleinbuurt. De bedoeling is dat er een mix van sociale huur en koopwoningen wordt gerealiseerd, in een kindvriendelijke buurt. Er komt een autovrij kindlint, waardoor kinderen rustig en veilig naar school kunnen lopen. ‘De Binnentuinen krijgen een gezamenlijke binnentuin die als ontmoetingsplaats voor bewoners kan dienen. Uit de consumententoets bleek dat geïnteresseerden juist dit onderdeel aantrekkelijk vinden’, aldus Maarten Heersema.
Hart van Elzenhagen Stadgenoot heeft in Noord ook het project Hart van Elzenhagen. ‘Daar waren de 26 woningen van de eerste fase in vijf maanden uitverkocht en die zijn we volop nieuw aan het bouwen. Stadgenoot had die grond al en met de verkoop verdienen we weer een stukje terug’, zegt Maarten Heersema. In Elzenhagen, de nieuwe woonwijk van Noord, worden eengezinswoningen gebouwd die vanaf circa 170.000 euro worden verkocht. ‘De verkoop gaat heel goed. Van de 31 woningen uit fase 2 is er ook alweer een flink aantal verkocht’, zegt Maarten.
Stadgenoot
9
de ondernemer
‘Bij mij waan je je op vakantie’ Erwin Debije, eigenaar restaurant Lulu aan het Beukenplein (Oost): ‘Kroonluchters, oudroze tafelkleedjes… het kan me niet kitsch genoeg zijn. Mijn restaurant oogt lekker popperig en theatraal. Maar wat ik met Lulu vooral wil uitstralen is dat het een zaak is waar met liefde gekookt en bediend wordt. Wat ik van mijn gasten terughoor, is dat als je hier een avondje hebt gezeten, je het idee hebt een avondje op vakantie te zijn geweest. ‘Lulu’ was ook de naam van het allereerste restaurant dat ik in 1991 overnam, in de Runstraat, een van de 9 Straatjes in het centrum. Ik was toen 26 en kwam net terug uit Frankrijk, waar ik een aantal jaren had gewerkt in diverse keukens. Met het geld dat ik daarmee had opgespaard kocht ik na terugkomst in Nederland Lulu. De Franse keuken gebruikte ik toen, en nu nog steeds, als basis. In de jaren negentig had ik een kookprogramma op tv. Daarvoor werd ik uitgezon10
Stadleven 3 | 2013
den naar verschillende landen over de hele wereld. Ik combineer de Franse keuken dan ook graag met Mexicaans, Italiaans, Aziatisch en ga zo maar door. Na twintig jaar is Lulu terug! In de tussenliggende jaren heb ik ook veel grote restaurants gehad, maar dat hoeft voor mij niet meer. Mijn bedrijfje is niet commercieel. Voor 25 euro eet je bij mij al drie gangen. Dat zijn buurtprijsjes, toch? Ik heb plaats voor zo’n dertig gasten. Precies goed. Een ander pluspunt is de locatie. Met een restaurant in de binnenstad ben je al gauw aan het koken voor toeristen. Dat geldt hier de Oosterparkbuurt veel minder. Het is een superleuke buurt. Drie jaar geleden kwam ik hier terecht met mijn compagnon, Jochem Douwes. Hij belde me op en zei: ‘Er staat een pandje te huur via Stadgenoot, zullen we eens gaan kijken?’ We verkenden de buurt en werden steeds enthousiaster. In het desbetreffende pand zijn we uiteindelijk het restaurant
Bidou gestart. Nu ik in juli pal daarnaast mijn eigen restaurant ben begonnen, wederom in een pand van Stadgenoot, zijn Jochem en ik dus elkaars buurman geworden. Ik zit op m’n plek. Het pand en de locatie zijn perfect. Ergens anders zou ik absoluut niet willen zitten.’ Tekst Wendy Dekker | Fotografie Wout Jan Balhuizen
Bij inlevering van deze bon:
GRATIS bij een diner bij restaurant Lulu: een glaasje biologische prosecco, brood met tapenade en een amuse. Actie geldig tot 1 december 2013. Graag reserveren: 020 - 665 45 50. Beukenplein 17, Amsterdam.
column
Aaf Brandt Corstius (1975) is columniste en schrijfster. In haar vaste column in Stadleven schrijft ze over haar leven in de stad.
Hufterproof Jaren geleden woonde ik boven een Enge Buurman. Hij draaide harde – en enge – muziek, schreeuwde vaak en veel, kreeg ongure types over de vloer die middenin de nacht per ongeluk bij mij aanbelden, en trapte mijn deur in toen hij dacht dat ik iets vies op zijn balkon had gegooid. Dat vieze was overgeefsel van een reiger. Ik was op vakantie toen hij de deur intrapte, gelukkig. De politie kwam, hing een hangslot aan mijn kapotte voordeur en liet de zaak voor wat hij was. Want: enge buurmannen, daar zijn er meer van in de stad. Ik was niet de eerste met een enge buurman, en zou ook niet de laatste zijn. Nu woonde ik in een huurhuis, dus ik melde me bij de woningbouwvereniging. Legde uit wat er gebeurd was, en ze zeiden dat ze de man kenden, maar dat ze hem niet uit zijn huis konden zetten. Want: waar moest hij dan naartoe? Maandenlang was ik boos. Boos dat ik zat opgescheept met Enge Buurman, boos op de woningbouwvereniging dat ze me niet konden helpen, en boos op Enge Buurman zelf, natuurlijk. Ik groette hem niet meer in het trappenhuis. Hij leek dat niet op te merken. Ik geloof dat hij wel interessantere zorgen had dan een buurvrouw die wel of niet groette. En toch, jaren later, snap ik de woningbouwvereniging wel. Waar hadden ze Enge Buurman kunnen plaatsen? Welke mensen hadden er wel zin in om opgescheept te worden met een hard muziek draaiende, agressieve man naast de deur? Toen ik allang wegverhuisd was van Enge Buurman, want als hij niet ging, dan ging ik wel, las ik over een stel betonnen huisjes dat aan de rand van Amsterdam gebouwd was, speciaal voor het genre mens waartoe Enge Buurman behoorde. Mensen die een huurhuis hadden, maar bij wie eigenlijk niemand in de buurt wilde wonen. Mannen, over het algemeen. 250 waren er in Amsterdam, las ik. Maar er waren maar vijf van deze huisjes. Hufterproof, heetten ze. Uit nieuwsgierigheid fietste ik er een keer langs. Het waren lage, stevige gebouwtjes. Beton en kleine ramen. Weinig tuin of gezelligheid, maar aan de andere kant: wel op een steenworp van het prachtige IJ en het gezellige Amsterdam-West. Heel erg was het voor Enge Buurman niet geweest als hij daar terecht was gekomen. En al zijn oude buren hadden kunnen feestvieren, met harde, vrolijke muziek, de hele nacht.
Stadgenoot
11
reportage
Schrijnend, maar hoopvol ‘Een half jaar heb ik op straat geleefd. Ik ging van opvang naar opvang. Gelukkig was er steeds ergens plek, anders had ik ook echt op straat moeten slapen.’ Het verhaal van de 22-jarige Irwan is schrijnend, maar gelukkig ook hoopvol. Hij woont nu in een kamer van Maatschappelijke Opvang Atlantisplein van de Volksbond. Tekst Erwin Rooyakkers | Fotografie Wout Jan Balhuizen
Carlos Lowijs
De opvang is een veilige woonvoorziening in Oostpoort (nieuwbouwlocatie bij de Linnaeusstraat in Oost) voor voormalig dak- en thuisloze jongeren. Stadgenoot is eigenaar van het pand. Jongeren krijgen hier hulp om weer grip op hun leven te krijgen en te werken aan hun toekomst. Locatiemanager Carlos Lowijs leidt me rond. Irwan zit in het raam van zijn kamer die grenst aan de galerij. ‘Ik zit hier sinds april van dit jaar. Hiervoor woonde ik bij mijn moeder. Zij zat in de schuldhulpverlening. Wat er precies is gebeurd, weet ik niet. Maar haar salaris werd ingehouden, en de schuldhulpverlening zou daarmee haar huur en andere rekeningen betalen. Toch kreeg ze een brief van haar verhuurder dat ze een huurachterstand van twee maanden had. Dat kon ze niet betalen. En ik net zomin. We zijn toen het huis uitgegaan. Mijn moeder zit nu ook in de opvang. We hebben nog steeds contact.’
Regie in eigen hand Irwan is één van de zes jongeren die hier met woonbegeleiding in één van de twee apparte12
Stadleven 3 | 2013
menten met drie kamers woont. Met zijn drieën delen ze badkamer, huiskamer en keuken. De woonbegeleiding komt onder andere van hun personal coach. Die komt een paar keer per week langs en controleert bijvoorbeeld of ze hun appartement schoonhouden. Verder kunnen ze met al hun vragen en problemen bij deze coach terecht. Insteek van de begeleiding is dat de jongere zelf de regie over zijn leven in handen houdt. Samen met de personal coach bespreekt hij of zij financiën, dagbesteding, eventuele verslaving en/of problemen met justitie, zijn of haar geestelijke gezondheid en woonvaardigheden.
Boterhammen smeren Carlos vertelt uitgebreid over de Volksbond en over deze jongerenopvang. ‘De Volksbond is een stichting die zich inzet voor dak- en thuislozen en sociaal kwetsbare mensen. We hebben zeven locaties waar cliënten wonen en waar ze begeleiding krijgen. Ook gaan we steeds meer praktische hulp aan huis bieden aan mensen met
een verstandelijke beperking, psychiatrische problemen en/of (ex-)verslavingsproblematiek. Hier aan het Atlantisplein richten we ons op jongeren tussen de 18 en 23 jaar.’ We zitten in de gemeenschappelijke ruimte aan een eettafel. Er is een keuken, er staan banken, de deuren naar een groot terras staan open - maar het is te warm om in de zon te gaan zitten. Er druppelen wat jongeren binnen, die boterhammen smeren en hier hun lunch opeten. Carlos stelt me aan hen voor. En hen aan mij: ‘Dit zijn jongeren die hier een eigen kamer hebben en met zijn vijven of zessen een woongroepje vormen. Ze wonen hier minder zelfstandig dan Irwan. Die zit in een ander traject. Deze jongeren zitten in, wat wij noemen, fase 1, en stromen straks door naar fase 2.’
24 uur begeleiding In fase 1 draait het vooral om het leren omgaan met een dagelijkse structuur. Er gelden daarom bijvoorbeeld regels over hoeveel bezoek je mag ontvangen. En om hoe laat je bij het ontbijt >
reportage
‘Jongeren werken hier aan hun toekomst’
Stadgenoot
13
reportage
‘Alle jongeren hebben een personal coach’ moet zijn. 24 uur per dag is er een begeleider aanwezig. ‘Ook de jongeren in fase 1 hebben een personal coach’, gaat Carlos verder. ‘Die ondersteunt de jongere bij het vergroten van zijn eigen kracht. We leren ze bijvoorbeeld hoe ze hulp door hun familie, vrienden en buren kunnen organiseren. Zodat ze alleen als het echt niet meer gaat op professionele hulpverlening kunnen terugvallen. Verder ondersteunt de personal coach onder andere bij het herstellen van het contact met ouders, het op orde krijgen van hun financiën en het vinden van werk.’
Omgangsregeling De meeste jongeren aan tafel zijn terughoudend met het delen van hun verhaal met een journalist. Bram (24) daarentegen, wil best wat vragen beantwoorden. Hij woonde bij zijn moeder, broer en zus. ‘Maar het huis werd te klein, het ging niet meer. Ik ben hier terechtgekomen, vooral om rust te vinden. Ik wil uiteindelijk op mezelf gaan wonen, maar ik weet niet of dat wel zo handig is. Ik denk dat ik dan ook woonbegeleiding nodig heb.’ Ik vraag hoe hij zijn toekomst ziet. ‘Zodra mijn gezondheid op 14
Stadleven 3 | 2013
orde is, wil ik iets gaan doen voor jonge vaders. Ik heb zelf een zoontje. Er loopt een juridische procedure over de erkenning en een omgangsregeling. De moeder van mijn zoontje krijgt gelijksoortige ondersteuning als ik. Ze is, hoe zal ik het zeggen, niet zo communicatief.’ Bram zit in een re-integratietraject voor werk, maar dat wil niet zo vlotten. En hij wil graag veel vaker afspreken met zijn personal coach. Maar die heeft niet alleen Bram onder zijn hoede. Of hij zijn toekomst wel zonnig inziet, vraag ik tot slot. ‘Als ik naar mezelf kijk, eerlijk gezegd niet. Maar wel als ik naar mijn zoontje kijk.’ ‘Dan zou ik naar m’n zoontje kijken, als ik jou was’, probeer ik hem een hart onder de riem te steken. Hij kan er om lachen.
alles wat hier gebeurt. Niet alleen wat de zorg betreft, maar ook het wonen. Dat is onze kracht. Wij zijn er namelijk voor hen, niet andersom.’ En Irwan, tot slot? Hoe gaat het met hem verder? ‘Ik probeer positief te blijven. Ik doe mijn best om mijn leven weer op orde te krijgen. Dat half jaar op straat motiveert me enorm om mijn zaakjes te regelen. Ik ben schulden aan het afbetalen, ik werk nu bij een fietsenmaker en wil een schildersdiploma of -certificaat halen. En mijn rijbewijs.’
Schildersdiploma en rijbewijs Carlos laat me de rest van het huis zien. We zijn op de eerste verdieping. De tweede en derde zien er nagenoeg hetzelfde uit. Een lange gang met aan weerszijden gesloten deuren. Op de bordjes ernaast lees ik wat erachter schuilt: een kantoor, een toilet, een douche, een vergaderruimte en de kamers. ‘Die vergaderruimte is te huur. We willen namelijk contact maken met de buurt hier. Dat is een van de manieren. Verder hebben we Brotherhood 4 Real als buren. Dat is een stichting waar jongeren tussen 8 en 25 hun creativiteit kunnen ontwikkelen. Vooral op muzikaal gebied. Jongeren die worstelen met een plek in de maatschappij zijn daar aan het juiste adres. Je snapt dat we nauw samenwerken.’ Voordat we afscheid nemen, wil Carlos nog één speerpunt van de Volksbond toelichten: cliëntparticipatie. ‘De jongeren hebben een stem in
Vanwege privacy zijn de namen van de jongeren in dit artikel veranderd.
klantenservice
Opmerkelijke vragen aan de Klantenservice Dagelijks beantwoorden de medewerkers van de Klantenservice honderden vragen van onze huurders. Deze vragen gaan voornamelijk over reparaties, betalingen of over het huren van een woning. Eens in de zoveel tijd zitten er echter ongebruikelijke vragen tussen…
Kunnen jullie niet iets doen aan al die verkeerd geparkeerde auto’s voor de deur?
Ik heb al een jaar last van een lekkende kraan, kunnen jullie daar met spoed iemand voor sturen?
Er zitten veel kleine vliegjes in mijn woning, kunnen jullie die weg komen halen?
Stadgenoot is verantwoordelijk voor het onderhoud aan uw gebouw. Ook vallen de algemene tuinen onder ons. De grond daarbuiten is meestal van de gemeente. Problemen met de straatverlichting, grof vuil en fout geparkeerde auto’s mag u bij de gemeente melden, via telefoonnummer 14020. Als er regelmatig foutparkeerders in uw straat zijn, dan kunt u dit doorgeven aan uw stadsdeel. Zij weten dan dat er extra gecontroleerd moet worden.
Wanneer er iets stuk gaat in de woning, mag u daar meteen voor bellen. Als het geen haast heeft, kunt u natuurlijk ook een e-mail sturen, of een contactformulier invullen via de website. Vergeet hierbij niet uw adres en telefoonnummer te vermelden, zodat wij contact met u op kunnen nemen voor een afspraak. Wacht niet te lang met het aanmelden van een mankement, omdat dit het probleem kan verergeren. Omdat het soms erg druk kan zijn, komt het voor dat u een week moet wachten op reparatie. Bij de Klantenservice wordt er bepaald of een spoedmelding (reparatie op dezelfde dag) noodzakelijk is.
Als u last heeft van ongedierte in uw woning, kunt u in bepaalde gevallen onze hulp inroepen. Het is dan wel belangrijk dat u weet wat voor beestjes er in de woning zijn. Op deze manier kunnen wij het beste beoordelen wat we voor u kunnen doen. Voor bijvoorbeeld vliegen, muggen, fruitvliegjes, zilvervisjes, pissebedden, muizen en mieren kunnen wij niemand sturen. Als het u niet lukt om de overlast van deze beestjes zelf te verhelpen, kunt u een ongediertebestrijder inschakelen zoals Multitect (020-689 83 25). De kosten die hieraan verbonden zijn, zijn voor uw eigen rekening. Heeft u echter overlast van ratten, wespen of kakkerlakken, dan kunt u met Multitect een kosteloze afspraak maken.
Ik word gestalkt, kunnen jullie daar iets aan doen?
Er is niets vervelender dan een onveilig gevoel hebben in uw huis. Misschien ziet u dingen in uw buurt gebeuren waar u bang van wordt. Als u overlast ondervindt van hangjongeren of mensen in uw gebouw die er niet thuis horen, neemt u dan contact op met de politie op 0900-8844. Dit geldt ook als u vanuit uw privékring lastig gevallen of bedreigd wordt. Als u overlast ondervindt van uw buren, spreekt u die dan zelf aan. Als u er samen niet uitkomt, kunt u Beter Buren inschakelen (020-6891859).
Kunnen jullie mijn gordijnen ophangen?
Als u iemand nodig heeft die een lampje kan indraaien of uw gordijnen kan ophangen, kunnen wij u niet helpen. Is er iets kapot in uw woning, dan kunnen we natuurlijk wel een afspraak maken voor een monteur. Voor de meeste kleine klusjes in huis kunt u bij ons een serviceen onderhoudsabonnement afsluiten. U betaalt dan € 7,40 per maand, maar de reparaties aan bijvoorbeeld uw kranen, toilet, douche, sloten en scharnieren zijn dan kosteloos.
Heeft u ook een opmerkelijke of een gewone vraag? Kijk dan in het boekje 'Huren bij Stadgenoot' of op www. stadgenoot.nl. U kunt natuurlijk ook contact opnemen met de Klantenservice: 020 - 511 80 00
[email protected]
Tekst Petra Hermans
Stadgenoot
15
fotoreportage
Renoveren doe je zo! In een stad zo oud als Amsterdam ontkom je er niet aan dat woningen soms een flinke opknapbeurt moeten krijgen: nieuwe leidingen, dubbel glas, centrale verwarming… Regelmatig blijven bewoners tijdens het uitvoeren van deze renovatiewerkzaamheden gewoon in hun huis wonen, terwijl er om hen heen wordt geklust. Een impressie. Tekst Yvonne Polman en Helene van Santen | Fotografie Wout Jan Balhuizen en Hans van der Vliet
16
Stadleven 3 | 2013
fotoreportage
Kijkje in de modelwoning Stadgenoot wil zijn huurwoningen in de Bosleeuw in Bos en Lommer een grote opknapbeurt geven: van het vervangen van de waterleidingen en het aanbrengen van ventilatieroosters tot het plaatsen van rookmelders en het herinrichten van de binnentuinen. In juni werden alle buurtbewoners uitgenodigd in een modelwoning om zelf te kunnen zien hoe de woningen eruit komen te zien na alle werkzaamheden. Stadgenoot heeft ook een energiepakket voorgelegd aan de bewoners, met onder meer het plaatsen van zonnepanelen en centrale verwarming in plaats van gaskachels. Na de renovatie gaat de maandelijkse huur omhoog, maar de energierekening omlaag. Ook zijn de energiebesparende maatregelen goed voor het milieu. Aangezien 70% van de huurders akkoord is gegaan met het energiepakket, wordt het uitgevoerd. > Stadgenoot
17
fotoreportage Klussen, klussen en nog eens klussen Woningen in de steigers, meubels die zijn afgeschermd met plastic hoezen en onderhoudsmedewerkers die met potten verf en gereedschap in de weer zijn. In de Louis Couperusbuurt in Slotermeer werd afgelopen juni hard geklust in en aan de woningen. In een paar weken tijd werden alle huurwoningen opgeknapt.
18
Stadleven 3 | 2013
fotoreportage
‘Ik kreeg er een campingevoel van’ Maurice Schouw woont in de Solebaystraat in Bos en Lommer. Dit voorjaar renoveerde Stadgenoot zijn hele woning. Hij was van tevoren sceptisch, maar is nu heel blij met het resultaat. ‘Ik woon hier sinds 1999. Vanaf het eerste moment dat ik hier binnen stapte, vond ik het een fantastisch huis. Alles klopt gewoon; de indeling is erg handig, ik heb twee balkons en omdat ik op drie hoog woon, is het uitzicht ook nog eens erg mooi. En ik heb geen bovenburen, dat geeft me een heerlijk vrij gevoel. Het is de eerste woning waar ik me echt thuis voel. Afgelopen voorjaar heeft Stadgenoot mijn hele woning gerenoveerd. Ik heb nieuwe leidingen gekregen, het plafond is vernieuwd en er is dubbel glas en een combiketel geplaatst. Ook is het hang- en sluitwerk volledig vervangen, waardoor de woning een stuk veiliger is geworden. In eerste instantie was ik heel huiverig voor de renovatie en zag ik er tegenop. Maar achteraf ben ik ontzettend blij met mijn ‘nieuwe woning’. Het is veel mooier en comfortabeler geworden. Tijdens de werkzaamheden ben ik in mijn woning blijven zitten. Ik wilde er graag bij zijn. Dat was best heftig, ik zat namelijk weken lang tussen de dozen en het stof. Maar het was ook erg leuk. De werkmannen hadden een goed en strak schema dat ze me van tevoren lieten zien. Zo wist ik precies waar ik aan toe was. Ze werkten hard door en waren altijd vrolijk en positief, ondanks de kou. Natuurlijk was het behelpen. Drie dagen lang had ik geen douche en toilet en moest ik voor sanitaire voorzieningen naar een container buiten op straat. Maar ach, dat had ook wel iets. Ik kreeg er een beetje een campinggevoel van. Hoe sceptisch ik van tevoren ook was, ik ben zeer tevreden met het resultaat. En dat ik alles heb moeten inpakken en opruimen, kwam eigenlijk heel goed uit. Ik had veel te veel te spullen en kampte al jaren met het idee dat ik mijn interieur moest omgooien. Dat is gebeurd.’ Stadgenoot
19
interview
‘Stadgenoot probeert, misschien tegen de klippen op, dicht bij zijn huurders te blijven’ 20
Stadleven 3 | 2013
interview
‘Onze bruidschat in stand houden. Daar gaat ons geld naartoe’ Tijdens een wandeling over het Van Beuningenplein praat directeur Wonen Franck Storm met huurder Olga Engels over wat er in de bewonerscommissie besproken wordt. Een gesprek over investeren en besparen, over de politieke tegenwind, over basiskwaliteit en de sociale rol van Stadgenoot. Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Jan Freriks
Het Van Beuningenplein was ooit een leerschool voor Amsterdammers uit de Jordaan. De armsten, die met heel veel mensen in kelders huisden, konden er leren wonen. Architect Karel de Bazel (1869-1923) ontwierp de huizen. Een mooie ijzeren poort geeft toegang tot het voormalig buurthuis, een gebouw dat later in het woningblok werd geplaatst en wat nu door een woongroep is gekraakt. Het was ooit een decorstuk in de film Turks Fruit. ’Die mensen doen van alles voor de buurt’, zegt Olga. ‘Ze repareren dingen, ze organiseren activiteiten op het plein.’ ‘Ja, we moeten iets met die plek’, erkent Franck Storm. ‘We zijn in onderhandeling met allerlei partijen, maar het gaat niet vanzelf. Zoals er weinig meer vanzelf gaat.’ Komt dat nou echt allemaal door de crisis, vraagt Olga zich af. De corporaties investeren niet meer; is het geld op? Franck: ‘We kunnen niet meer doen wat we tien jaar geleden deden, we moeten kritischer kijken naar waar we ons geld aan uitgeven. Ja, dat komt voor een deel door de crisis, ons vastgoed is gewoon veel minder waard geworden, maar er zijn ook andere oorzaken. In de media gaat het elke keer weer over Vestia. Ik moet je zeggen dat ik daar behoorlijk van baal. Alle corporaties gezamenlijk moeten circa twee miljard euro ophoesten voor de fouten die bij Vestia zijn gemaakt. Kijk, als een bank omvalt, grijpt de overheid in, maar corporaties staan borg voor elkaar.’
Kerntaak De politiek belast de corporaties ook met de verhuurdersheffing, een maatregel om meer geld naar Den Haag te krijgen. Franck vertelt: ‘En daarbij zegt minister Blok dat wij ons meer moeten richten op onze kerntaak, sociale huur. Dat is nogal kortzichtig. In een stad als Amsterdam spelen hele andere problemen waarbij de corporaties een belangrijke sociale rol kunnen spelen. Amsterdam moet toegankelijk zijn voor jonge stedelingen en moet de mid-
dengroep in de stad houden. Daarom is het investeren in het GAK-gebouw een bewuste keuze. Dat gebouw stond leeg, dat kost geld. En het is ideaal voor studenten. Op Oostenburgereiland willen we met particuliere en zakelijke partijen in zee voor de ontwikkeling van wonen en werken. Elke keuze is doordacht. We stoten ook bezit af. Het Volkskrant-gebouw bijvoorbeeld. Daar vonden we een koper voor die er geweldige plannen mee heeft. Dan zeggen we: doe het maar. Want wij kunnen het niet meer.’
Gemengde wijken De middengroepen, waar Franck Storm het over heeft, zijn ruim vertegenwoordigd in de stad, maar er zijn weinig woningen beschikbaar. Olga vertelt dat haar twee zoons graag in de buurt een huis zouden kopen. ‘Ze zijn hier opgegroeid.’ Franck knikt. ‘Van de 30.000 woningen die wij hebben, stellen we 75% beschikbaar voor sociale huur en 20% voor huren tot 900 euro per maand, de zogenaamde middengroepen. Voor Amsterdam is het belangrijk dat we die middengroepen, jouw zoons dus, in de stad houden. Gemengde > Stadgenoot
21
interview
‘We moeten het steeds meer hebben van eigen initiatief in de buurten’ wijken, geen concentratie van alleen sociale huur of koopwoningen in buurten, dat is waar we ook in de stedelijke vernieuwing naar streven. Helaas wil minster Blok dat corporaties de huisvesting en bouw voor de middeninkomens over laat aan de markt. Met het inzakken van de koopmarkt is het zo dat een huis dat langer dan een half jaar te koop staat, in principe terug gaat naar de sociale huur. Leegstand kost ook geld.’ De zoons van Olga wonen nu in Zuidoost. Zij kunnen een koophuis in de Staatsliedenbuurt niet betalen en voor huur gelden enorme wachtlijsten. Zij wijst nog even fijntjes op een ander politiek punt: mantelzorg. ‘Hoe moet dat als je helemaal geen familie meer in de buurt hebt. Als je mantelzorg wil stimuleren, moet je zorgen dat kinderen in de buurt van hun ouders kunnen blijven wonen.’
Neus stoten De politiek speelt dus een cruciale rol. Waar de bewonerscommissies aankloppen bij de corporaties, stoten die corporaties vaak hun neus tegen Haagse muren. Ook het verbeteren van leefbaarheid is bijvoorbeeld een taak die door de minister uit het pakket van corporaties geschrapt dreigt te worden of zeer zal worden beperkt. ‘Maar Stadgenoot probeert, misschien tegen de klippen op, dicht bij zijn huurders te blijven’, zegt Franck. ‘Wonen is meer dan een dak boven je hoofd. Maar leefbaarheid doe je met elkaar. Daar zijn ook andere partijen voor nodig. En ook die hebben last van de crisis. Stadgenoot heeft geen invloed op het groenonderhoud of op hoe vaak er vuil wordt opgehaald in een wijk. We houden dat natuurlijk wel in de gaten en gaan de gesprekken aan met stadsdelen en andere partijen. Daarom hebben we ook onze huismeesters en zijn we blij met mensen zoals jij, die in bewonerscommissies gaan zitten. Iedereen die iets bijdraagt aan de woonomgeving is belangrijk voor een buurt. Maar ik moet er wel bij zeggen dat we ook op ons personeel bezuinigen. Dat gaat door de hele organisatie heen, en betekent ook dat er minder huismeesters zullen komen.’
Onderhoud Maar wat kan Stadgenoot nog wel, vraagt Olga zich af. Franck: ‘Wij hebben duidelijke keuzes gemaakt. Het belangrijkste is dat we onze bruidschat in stand houden. Dat betekent dat we de basiskwaliteit van onze woningen voor elkaar willen hebben. Daar gaat ons geld naartoe.’ ‘Daar valt nog wel wat te verbeteren’, zegt Olga. ‘Ik heb laatst tien werkdagen moeten wachten op een onderhoudsmonteur.’ Franck vertelt dat klanttevredenheid een belangrijk onderwerp is bij Stadgenoot. ‘Sinds de fusie is het cijfer dat klanten ons geven voor reparatieonderhoud van een 6 naar bijna een 8 gegaan. We zijn op de goede weg, maar het kan altijd beter.’ Olga herkent dit: ‘Direct na de fusie ging er inderdaad het nodige mis, maar het gaat beter. Ja, Stadgenoot heeft zijn sokken goed opgehaald.’ De uitslagen van de klanttevredenheidsonder22
Stadleven 3 | 2013
zoeken gebruikt de afdeling Vastgoed om onderhoudsbedrijven te selecteren. Franck: ‘Kijk, als een elektricien een goede prijs vraagt, maar zijn afspraken niet nakomt, doen we geen zaken met hem.’ Dit najaar start Stadgenoot overigens met een digitaal platform ‘Mijn Stadgenoot’, waarmee huurders zelf hun afspraken kunnen inplannen voor onderhoudsreparaties, maar ook voor betalingen en andere vragen. ‘Ik las trouwens dat de subsidies voor het verkrijgen van betere energielabels stoppen’, zegt Olga. ‘De huizen hier zijn allemaal nog F of G gelabeld.’ Franck kan haar geruststellen. ‘Een onderdeel van ons programma ‘Basiskwaliteit op orde’ is dat we hebben gezegd: voor 2020 verdwijnen alle energielabels van D en hoger. Dat gaat echt gebeuren.’
Maling Op deze mooie, zomerse middag in de vakantie is het druk op het Van Beuningenplein. Kinderen maken driftig gebruik van de speeltoestellen. Vanaf het bankje onder de bomen heb je een prachtig uitzicht op de gereinigde gevels. ‘Het is een gezellige buurt’, zegt Olga. ‘Ik woon hier al sinds 1985.’ Ze heeft de buurt zien veranderen. De Staatsliedenbuurt is populair. Aan het eind van de Haarlemmerweg begint het centrum van de stad. ‘Echt betrokken bewoners zijn er maar weinig’, zegt ze. ‘De nieuwe generatie heeft maling aan sociale cohesie in de buurt. De woonomgeving lijkt ondergeschikt aan hun woning.’ Franck: ‘Terwijl we het in de buurten, wat ik net al zei, steeds meer moeten hebben van eigen initiatief en zelfredzaamheid.’
reportage
‘Een nieuwe keuken, een nieuw begin’ Een droom die uitkomt, een nieuw begin of gewoon pure noodzaak. Ieder heeft zo z’n eigen redenen om iets aan zijn huis te verbouwen. Of om dat door Stadgenoot te laten doen. Ronald, Wendy en Michel vertellen afzonderlijk over de gloednieuwe keukens en badkamer in hun sociale huurwoningen. Tekst Wendy Dekker | Fotografie Jan Freriks
Zie pagina 24
Zie pagina 25
Zie pagina 26
Stadgenoot
23
reportage
‘Ik begin helemaal opnieuw’
Wendy de Haas (32), woont in Diemen. ‘Eind augustus ben ik verhuisd naar Diemen. Hiervoor woonde ik in Watergraafsmeer met mijn ex en ons dochtertje van vijf. We hebben co-ouderschap en verdelen de zorg fifty-fifty. Dat betekent ook dat ik dicht in de buurt moet blijven wonen van waar mijn dochter naar school gaat, en dat is hier in Diemen. Dertien jaar geleden schreef ik me in bij WoningNet. Gelukkig heb ik die inschrijving tussentijds nooit stopgezet, ook niet toen ik met mijn ex een huis kocht. Ik vind het niet erg dat ik er qua ruimte op achteruit ga vergeleken met mijn vorige woning. Wat ik wel belangrijk vind is dat mijn dochtertje een eigen ruimte heeft. En dat heeft ze nu. Toen ik deze etagewoning ging bezichtigen, had ik meteen een goed gevoel. Ik zag mezelf er wel wonen. Maar niet voordat er een nieuwe keuken in zou worden gezet. De keuken die erin zat was echt waardeloos. Er hing een cv-installatie tussen de keukenkastjes in, je zag de leidingen bij het aanrecht lopen, een koelkast en vast fornuis ontbrak… Daar moest iets aan gebeuren.’ Lees verder op pagina 27
24
Stadleven 3 | 2013
reportage
‘Ik sta lachend op als ik onze keuken zie’
Ronald Keplinger (49), woont in Amsterdam-Noord. ‘Ik heb altijd gezegd: ooit wil ik een mooie keuken in mijn huis hebben. En nu is het eindelijk zover. Mijn hele leven lang houd ik al van koken. Jaren geleden heb ik zelfs nog een brood- en banketbakkersopleiding gedaan, waarbij een specialisatie tot kok zat. Uiteindelijk is het niet mijn beroep geworden. Maar dat neemt niet weg dat ik het heerlijk vind om voor mensen te koken. Voor mijn gezin vooral. Mijn vrouw en kinderen genieten met volle teugen van de gerechten die ik maak. Toen we in dit huis kwamen wonen in 2011, zat er zo’n standaardkeuken in. Een goedkoop aanrechtblad, de kastjes waren van misselijke kwaliteit en de muur was slecht afgewerkt. De rest van het huis zag er overigens prachtig uit. De enige doorn in het oog was de keuken…’ Lees verder op pagina 27
Stadgenoot
25
reportage
‘Makkelijker kan het niet’
Michel van Aesch (43), woont in Amsterdam-Noord. ‘Via woningruil kwamen we in deze eengezinswoning terecht. Het huis telt ongeveer 70 m² en twee verdiepingen. We zitten hier perfect in Amsterdam-Noord. Met uitzicht op het zwembad en de speeltuin. Ideaal voor onze kinderen. Voordat we hier in 2011 kwamen wonen, zaten we in West. Qua buurt is het hier in Noord net zo leuk. De buurt is de voornaamste factor van wonen, vind ik. Nu is het hier jammer genoeg niet altijd even veilig voor de kinderen. Mensen rijden als gekken, dus dat moet je altijd in de gaten blijven houden. Maar qua woongenot zijn we van alle gemakken voorzien. Wat het wonen nog plezieriger heeft gemaakt, zijn de renovaties die we hebben laten doen door Stadgenoot. Om te beginnen het plaatsen van een cv. Er zat nog een gaskachel in. Verder zag de badkamer er niet uit…’ Lees verder op pagina 27
26
Stadleven 3 | 2013
reportage Vervolg pagina 24 Wendy: ‘Van Stadgenoot kreeg ik toestemming om zelf een nieuwe keuken te plaatsen. Wanneer ik me bij zo’n verbouwing aan bepaalde criteria zou houden en ik verhuis over een paar jaar, dan is er een kans dat Stadgenoot de keuken overkoopt. Daarnaast is het toilet opnieuw betegeld en op de vloer heb ik door het hele huis laminaat gelegd. Ook hiervoor moet je vooraf toestemming vragen aan Stadgenoot. Dat werkt niet bepaald versnellend. Voor de keuken en het toilet had ik vrij snel toestemming. Maar het duurde een maand voordat ik toestemming kreeg een harde vloer te leggen. Zolang ik mijn vloer niet kon leggen, werd het uitvoeren van de andere klussen natuurlijk ook lastiger. In dat opzicht vond ik toestemming
‘Het moet natuurlijk binnen de perken blijven’ vragen vervelend. Maar ik begrijp het ergens ook wel. Het moet tenslotte binnen de perken blijven. Bij Ikea heb ik een keuken uitgezocht in landelijke stijl. Crèmekleurig met een houten aanrechtblad en een witte gootsteen. Mijn vader, die aannemer is, heeft de keuken geïnstalleerd. Ook mijn oom heeft me geholpen met klussen. Bovendien blijk ik aardige, behulpzame buren te hebben. Een van de buren bracht zelfs een lading grof vuil voor me weg. De landelijke stijl van de keuken heb ik in het hele huis doorgevoerd. Het is totaal anders dan in mijn vorige huis. Ik begin helemaal opnieuw. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.’
Vervolg pagina 25 Ronald: ‘Eerst zijn we ons goed gaan oriënteren op de keukenmarkt. Je wordt om de oren geslagen met aanbiedingen van mooie keukens, maar er zitten zo veel valkuilen in. Uiteindelijk hebben we in Zaandam een bedrijf gevonden waarmee het meteen klikte. Mijn vrouw en ik hebben geen verstand van keukens, dus het was fijn te merken dat zij echt wilden helpen een mooie keuken voor ons budget te kopen. Ze waren duidelijk niet puur uit op winst maken. Samen met de eigenaar hebben wij onze eigen keuken ontworpen. Stap voor stap. Net zolang totdat er een keuken op papier stond die echt bij ons past. Een moderne, lichtblauwe keuken met marmer. De 3D-ontwerpen stuurden we op naar
Stadgenoot met de vraag om akkoord. Want zij moeten natuurlijk toestemming geven voor een verbouwing. Al binnen een week kregen we een positieve reactie. Dat was prettig. De keuken is er vervolgens door het Zaandamse bedrijf met veel zorg en vakmanschap in gezet. We zijn dan ook meer dan tevreden. Elke och-
‘We hebben onze eigen keuken ontworpen’ tend sta ik lachend op als ik onze droomkeuken zie. Wat ben ik blij dat we die extra investering hebben gedaan! Ik ben een geboren en getogen Amsterdammer, maar ik ben niet altijd in Nederland gebleven. Zo heb ik onder andere vijf jaar in Venezuela gewoond en gewerkt. Daar heb ik mijn huidige vrouw ontmoet. Mijn droom is uiteindelijk om met haar en onze kinderen te gaan wonen en daar met pensioen te gaan. Mochten wij gaan verhuizen, dan kijkt Stadgenoot wat op dat moment de waarde van onze keuken is en kunnen ze ons een bedrag aanbieden om deze over te nemen. Maar zover is het nog lang niet. Wij gaan er vanuit dat we voorlopig niet gaan verhuizen. Voorlopig zitten we goed.’
Vervolg pagina 26 Michel: ‘Alles was smerig. De voegen waren vies en er zaten haarscheuren in de tegels. Ik snap niet dat de vorige bewoners hier genoegen mee namen. En dat terwijl je zo je hele badkamer kunt laten verbouwen door Stadge-
noot. Je gaat dan maandelijks een paar tientjes omhoog qua huur. Maar makkelijker kan het toch niet? Ja, goedkoper kan het wel, door het zelf te doen. Maar ik ben niet zo’n klusser. Ik heb twee linkerhanden. We hebben een schriftelijk verzoek ingediend bij Stadgenoot voor een grote verbouwing van onze douche. Het is vrij snel gegaan allemaal. Stap voor stap werd onze badkamer gerenoveerd, maar wel binnen een week! Eerst kwamen er twee klussers om de tegels eraf te slopen, op te ruimen en af te voeren. Daarna kwam er weer iemand anders voor de elektra, enzovoorts. Er kwamen steeds weer andere mensen over de vloer. Over het uiteindelijke resultaat ben ik hartstikke tevreden. Alles
‘Qua woongenot zijn we hier van alle gemakken voorzien’ is mooi afgewerkt. Ook de termijn waarbinnen alles is gerealiseerd, was prima. Nog geen zes weken na onze aanvraag hadden we een compleet nieuwe badkamer. Er was maar één ding waarmee ik minder blij was. Onze trap was net bekleed en vervolgens liepen die mannen de trap op en af met witte kalk onder hun schoenen. Daar was ik niet zo happy mee. Gelukkig konden we de kalk uit de bekleding krijgen. Ik zou eigenlijk ook graag de keuken willen laten renoveren. Maar ik moet eerst eens even kijken wat het financiële plaatje is.’
Wilt u iets aanpassen? Vraag eerst toestemming! In je woning wil je weleens iets aanpassen. Een nieuwe keuken met een vaatwasmachine, een ligbad in de badkamer of isolatieglas in de ramen. Hiervoor heeft u toestemming van Stadgenoot nodig. Wekelijks krijgt de corporatie tientallen verzoeken van huurders voor aanpassingen in hun huis. Per woning wordt gekeken wat er mogelijk is. Soms kunt u zelf aan de slag, soms worden de werkzaamheden door Stadgenoot gedaan (waar meestal een huurverhoging tegenover staat). En sommige aanpassingen mogen simpelweg niet. Een overzicht van de mogelijkheden kunt u vinden in het rode boekje Huren bij Stadgenoot, dat u afgelopen juni heeft ontvangen. Natuurlijk kunt u ook meer informatie vinden op www.stadgenoot.nl.
Stadgenoot
27
zo woon ik
‘Ik heb hier een echt Amsterdams gevoel’ Ivan Vermeulen kocht onlangs een woning van Stadgenoot in de Nieuwe Hoogstraat in het hartje van de stad. ‘Toen ik hier binnenstapte, had ik meteen zoiets van: ja, dit is het!’ ‘Twee maanden geleden kocht ik via Stadgenoot deze woning. Ik woon er dus nog maar net, maar voel me hier al helemaal thuis. Eigenlijk al vanaf het eerste moment dat ik hier binnenstapte. Ik had meteen zoiets van: ja, dit is het!
Voordat ik dit huis kocht, woonde ik met een aantal vrienden samen op de Overtoom. Dat was supergezellig. Maar op een gegeven moment wilde ik toch graag iets voor mezelf. Ik had inmiddels een vaste baan en het leek me wel lekker rustig om een eigen huis te hebben. Dus ging ik op zoek. Via via kwam ik uit bij Stadgenoot, die een paar mooie woningen op de Nieuwe Hoogstraat in de verkoop had. Ik ben die meteen gaan bezichtigen, want ik vond de straat en de buurt echt te gek. De eerste twee woningen vielen af. Ik vond ze te klein en te donker. Maar toen ik dit huis zag, was ik verkocht. Wat ik zo fijn vind aan dit huis? Het is een spilt-level woning, de verschillende verdiepingen geven een heel mooi effect. Dankzij de grote ramen is het heel licht en ruim. En het uitzicht is natuurlijk te gek! Voor mijn huis staat de Zuiderkerk. Vooral ’s avonds is dat heel mooi, de toren is dan verlicht en vanuit mijn woonkamer kan ik de wijzers van de klok zien oplichten. Ook de buurt vind ik erg leuk. Ik woon op loopafstand van de Dam en heb hier echt een ‘Amsterdams gevoel’. Ondanks dat ik in het centrum woon, is het toch best rustig. In deze straat rijden nauwelijks auto’s. Er lopen wel veel toeristen rond, maar dat vind ik best gezellig. Ik heb nog niet zoveel spullen in mijn huis staan. Ik woon er natuurlijk nog maar net, maar ik hou er ook niet zo van om alles vol te stouwen met meubels. Dat vind ik zonde van de ruimte. Ik heb wel een nieuwe bank gekocht, een chesterfield, waar ik erg blij mee ben. En een nieuwe grote houten tafel, die heb ik voor het raam gezet. Als ik bezoek heb, zitten we meestal daar. Het is een perfecte plek om lekker te kletsen, muziek te luisteren en wijntjes te drinken. Met op de achtergrond de Zuiderkerk. Ja, dan is de avond compleet.’ Wilt u ook vertellen over uw woning? Mail naar
[email protected]
28
Stadleven 3 | 2013
zo woon ik
Tekst Yvonne Polman | Fotografie Hans van der Vliet
Stadgenoot
29
mijn werk Erwin Vleerlaag zet zich dagelijks met veel enthousiasme in voor Huurgenoot, een vrijwilligersorganisatie die de belangen behartigt van alle huurders van Stadgenoot. Van conflicten en meningsverschillen schrikt Erwin niet terug. ‘Ik zie het juist als een uitdagende taak om bewonerscommissies en Stadgenoot met elkaar in gesprek te brengen.’
‘Met begrip ben je al op de helft’
Erwin werd in 2002 bestuurslid van de Kerngroep AWV, de voorloper van Huurgenoot, en is sinds de oprichting van Huurgenoot de penningmeester. Samen met de voorzitter en de secretaris vormt Erwin het dagelijks bestuur. Naast het beheren van de financiën, houdt Erwin zich bezig met vergaderen, doornemen van stukken en het afhandelen van klachten. Vooral de rol van bemiddelaar ligt Erwin wel. ‘Het komt wel eens voor dat bewoners of bewonerscommissies veranderingen in hun complex willen, maar Stadgenoot daar niet aan mee wil werken. Niet uit onwil, maar vaak vanwege geldbeperkingen. Voor bewoners en bewonerscommissies kan dat frustrerend zijn. Als er dan een impasse ontstaat, probeer ik de twee partijen weer om de tafel te krijgen. Je zult als bewonerscommissie niet altijd 100% je gelijk krijgen, maar dat hoeft ook niet. Wanneer beide partijen elkaars kant van het verhaal horen, ontstaat er tenminste begrip en is er misschien een tussenweg. En dan ben je al op de helft.’
Compromis Dat Huurgenoot een belangrijke functie vervult voor huurders, is voor Erwin een feit. ‘Wij zorgen ervoor dat alle gelederen van Stadgenoot weten dat er huurders zijn waar ze rekening mee moeten houden. Neem nou bijvoorbeeld groot onderhoud. De laatste tijd maken we steeds betere afspraken over de communicatie naar de bewoners. Die betrokkenheid is belangrijk. Een goed voorbeeld van communicatie en samenwerking waren de plannen van Stadgenoot om in mijn eigen complex de gemeenschappelijke tuin te veranderen. Ik zei: ‘Laat me eerst een aantal informatieavonden organiseren voor de buurt. Dan presenteren we de plannen en vragen de bewoners wat hun ideeën en wensen zijn.’ Uiteindelijk zijn we tot een tuin gekomen waar ook de meeste bewoners heel tevreden mee waren.’ Een mooi compromis, waarmee iedereen blij is. Inclusief Erwin zelf, want zulke resultaten, daar doet hij het voor.
Wegwijzer Niet elk conflict kan via Huurgenoot worden opgelost, volgens Erwin. ‘Het oplossen van individuele klachten is vaak heel erg moeilijk. Dan gaat het bijvoorbeeld om een burenruzie. Daar kan ik helaas niet bij helpen, want ik ken de individuele case en betrokkenen niet goed genoeg. Wat ik wel kan doen, is de juiste weg wijzen. Ik ken Stadgenoot erg goed. In het geval van een burenruzie zou ik een huurder dan ook doorverwijzen naar de juiste professionals.’
30
Stadleven 3 | 2013
Ik werk… ‘fulltime in een wit- en bruingoedwinkel in hartje Jordaan. Daarnaast besteed ik gemiddeld 10 uur per week aan Huurgenoot.’ Het grootste misverstand dat over mijn werk bestaat, is… ‘dat het geld ‘niet op kan’. Integendeel, ik ben er als penningmeester zuinig mee. Het is niet mijn geld en ik besteed het verantwoord.’ Over 10 jaar… ‘hoop ik nog steeds deel uit te maken van Huurgenoot. En hopelijk komt er in de tussentijd ook wat jongere aanwas bij. Zij hebben hun eigen, frisse kijk op dingen.’ Tekst Wendy Dekker | Fotografie Jan Freriks
Stadgenoot verkoopt
Waarom nú je eigen huurwoning kopen? Sommige huurders kunnen hun eigen woning kopen met interessante korting. Een kleine duizend huurders van Stadgenoot kreeg onlangs een brief in de bus, waarin we hun de mogelijkheid boden om hun eigen sociale huurwoning met een interessante korting te kopen. Een unieke kans, want mede door de economische crisis is het leven voor veel mensen duurder geworden. Door de huidige plannen van de regering gaan de huren jaarlijks fors omhoog, ieder jaar opnieuw. Stadgenoot heeft besloten enkele woningen te verkopen aan zittende huurders. Daarom kan kopen juist nu heel aantrekkelijk zijn. Hypotheekkosten zijn stabieler dan de jaarlijks stijgende huur. Door de huidige huizenmarkt zijn de prijzen van koophuizen naar beneden bijgesteld en is de hypotheekrente bovendien historisch laag. En Stadgenoot geeft huurders die hun eigen woning kopen een korting van minimaal 10% op de verkoopprijs. Je eigen huurwoning kopen heeft als bijkomend voordeel dat je geen verhuiskosten of verbouwingslasten hebt: je koopt immers een huis waar je al in woont. Stadgenoot heeft uitsluitend huurders aangeschreven die wonen in een complex waarin al eerder woningen verkocht zijn, zodat er een goede mix tussen huur- en koopwoningen in één complex ontstaat. Huurders die een brief van ons hebben ontvangen, zijn natuurlijk niet verplicht om te kopen. Het is uitsluitend een aanbod. De reacties op ons aanbod zijn positief. Tientallen huurders gaven aan interesse te hebben. De eerste koopcontracten zijn zelfs al getekend. Vanwege dit succes gaat Stadgenoot nog eens duizend huurders dezelfde aanbieding doen. Zij kunnen voor het einde van dit jaar een brief in de bus verwachten. Krijgt u zo’n aanbieding, grijp dan uw kans. Want kopen voor een aantrekkelijke prijs met interessante korting én een historisch lage hypotheekrente; zo’n aanbod komt niet vaak voorbij… Stadgenoot benadert uitsluitend de huurders van wie de huurwoning in aanmerking komt voor verkoop. Mocht u geen aanbieding krijgen dan valt uw woning niet binnen deze regeling.
Stadgenoot
31
fotostrip
Scheefwonen Nina & Ype
colofon
contactgegevens
Eindredactie Helene van Santen
Klantenservice 020 - 511 80 00
Vormgeving Milja Oortwijn Coverbeeld Jan Freriks
E-mail
[email protected]
Website
www.stadgenoot.nl
Medewerkers Wout Jan Balhuizen, Gijs Coffeng, Aaf Brandt Corstius, Wendy Dekker, Ype Driessen, Jan Freriks, Petra Hermans, Yvonne Polman, Erwin Rooyakkers, Hans van der Vliet Drukker Lecturis
Bezoekadres Sarphatistraat 370, 1018 GW Amsterdam
Stadleven is een uitgave van Stadgenoot. Het huurdersmagazine verschijnt
Postadres
vier keer per jaar. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming van Stadgenoot worden gekopieerd en/of gebruikt. Aan de inhoud van dit magazine kunnen geen rechten worden ontleend.
Postbus 700, 1000 AS Amsterdam
