Onder de pannen: nieuwe dakloze op kamers bij eenzame Amsterdammer Dilemma s van een buddy De Regenboog Groep bezield: Innoveren zit in ons DNA

Meeleven, december 2014

Onder de pannen: ‘nieuwe dakloze’ op kamers bij eenzame Amsterdammer Dilemma’s van een buddy De Regenboog Groep bezield: Innoveren zit in ons DNA Meeleven is de nieuwsbrief van De Regenboog Groep en verschijnt 4 keer per jaar, december 2014

1


Doen betekent denken Terwijl het winkelend publiek in de binnenstad zich verlekkert aan de komende decembermaand, zetten wij de zeilen extra bij om ook kwetsbare Amsterdammers een feestelijk gevoel voor de winter te geven. Hoe? We hebben onszelf tot doel gesteld om in december €4000,- op te halen voor warme maaltijden voor daklozen. Heel hard nodig. Het is een veelgehoord verhaal, maar je kunt het niet vaak genoeg vertellen: dakloos of depressief de winter doorstaan is zwaar. We laten in deze Meeleven vier daklozen aan het woord, fel en eerlijk geven ze toe: ‘Dakloos zijn betekent gewoon dat je super eenzaam bent in je hoofd’. Omdat wij als organisatie in staat zijn de omstandigheden voor deze mensen te verzachten, doen we daar alles aan. Met uw hulp. En doen betekent in ons geval ook denken. Vernieuwen. Verbeteren. Zo’n anderhalf jaar geleden kregen we van de gemeente Amsterdam de vraag om na te denken over een probleem. Door de economische crisis kwamen steeds meer hoger opgeleiden op straat te staan die nergens terecht konden. Of we niet een oplossing wisten.

2

Illustratie: Yvonne Kroese

Foto: Dp51 Photography

Zo werd Onder de Pannen geboren, een huisgenotenproject voor hoogopgeleide daklozen en eenzame Amsterdammers (zie pag. 8). Nieuw en uniek in Nederland. Terwijl ik dit stukje schrijf heeft het project net de voorpagina van het Parool gehaald en staan de landelijke media te springen om erover te berichten. Als we zo onze deelnemers bereiken vind ik dat mooi, als we over een paar jaar zien dat er geen hoger opgeleide daklozen meer bestaan nog mooier. Volgend jaar vieren we dat wij als organisatie alweer veertig jaar buiten de lijnen kleuren om alle Amsterdammers een plek tussen de mensen te geven. U maakt mij blij als u dat met ons viert door een bijdrage over te maken voor de stadgenoten die het zo hard nodig hebben. Of natuurlijk voor een smakelijke maaltijd in december! Ik wens u goede feestdagen toe. Hans Wijnands p.s. Heel praktisch: Sms ‘De Regenboog’ naar 4333 en doneer zo € 1,50 voor een maaltijd. 3


‘Ik krijg er energie van’ Aart Kraak (50) is vijf jaar buddy bij De Regenboog Groep. Ook gaat hij regelmatig op bezoek bij mensen die hij via deze weg heeft leren kennen. Hij is oprecht geïnteresseerd in hun verhalen. Vaak niet de makkelijkste levens. ‘Samen koken als ik weet dat Gerard HIV zou hebben, vind ik geen probleem. Lastiger vind ik het als hij dreigt af te glijden.’ De dilemma’s van een buddy.

‘Mijn maatje Gerard (*) lag een paar jaar geleden in het ziekenhuis voor een niersteenoperatie. Ik ging met hem mee, zoals ik wel vaker met hem meeging naar het ziekenhuis’. Aart heeft aan den lijve ondervonden dat je als buddy vaak in een grijs gebied zit: tussen maatje en hulpverlener in. Aart: ‘Ik doe daar niet moeilijk over. Gerard vroeg of ik met hem mee ging en dat deed ik. Lastiger was het toen hij in het ziekenhuis uren onder de douche stond. Ik wist wat hij daar deed. Onder de douche was hij, zoals hij dat zelf noemt, met zijn hobby bezig. Aan het spuiten dus. Heroïne.’ Voor Aart was dit een enorm dilemma, want moest hij het zeggen tegen zijn behandelend arts of niet? ‘Ik heb toen een bevriend arts om advies gevraagd en hij zei dat dit belangrijke informatie is en dat ik het zeker had moeten vertellen in het ziekenhuis. Wat mag je wel en wat mag je niet als buddy? Dat blijft lastig.’

Ontdaan

Toen Aart pas begon met zijn buddywerk, had hij nog hele idealistische ideeën: ‘Aart Kraak ging wel eventjes de wereld verbeteren. Gerard moest clean worden. Dát was mijn doel.’ Maar Gerard is zestig en gebruikt al harddrugs sinds zijn 14de. En al snel kwam Aart erachter dat hij zijn doel moest bijstellen. Zelf had Gerard een veel bescheidener wensenlijstje. Hij kwam vrijwel nooit meer buiten, maar zou heel graag nog een keertje willen biljarten. Samen zijn Gerard en Aart naar een kroeg gegaan in Amsterdam en hebben een half uurtje gebiljart. Dat deden ze nadien elke vrijdag. Aart herinnert zich nog goed hoe ontdaan Gerard was toen de barman na hun wekelijkse potje biljart hen vriendelijk groette: ‘Zei hij nou ‘Doei Gerard’?, herhaalde hij in de deuropening. Hij kon zich niet meer herinneren dat iemand buiten de scene hem ooit bij zijn naam noemde. Daar doe ik het voor. Voor dit soort momenten. Krijg ik energie van. Dat heb ik met alle mensen die ik via De Regenboog Groep ken. Ik zoek ze regelmatig op en kom er altijd weer rijk vandaan.’

oprecht geïnteresseerd in hun verhalen en geef ook geld. Ik stel me kwetsbaar op. Dat is heel belangrijk, anders wordt je werk als buddy een soort aapjes kijken.’ Aart ondervond dat je goed moet kunnen luisteren en over een groot inlevingsvermogen moet beschikken: niet oordelen bleek essentieel om zijn werk als buddy goed te kunnen doen, maar geduld hebben was misschien wel het allerbelangrijkste. ‘Ik heb engelengeduld. Gerard ken ik intussen vijf jaar. Ik zoek hem nog altijd op. Alles bij elkaar heb ik in uren denk ik wel een jaar op hem gewacht. Hij heeft gewoon een heel apart bioritme. We zouden een keer naar NEMO gaan, dat technologiemuseum. Ik zou Gerard om 13 uur ophalen. Uiteindelijk was hij tot 16 uur onder de douche met zijn hobby bezig. Om kwart voor vijf stonden we uiteindelijk voor de deur van NEMO. ‘Misschien een beetje duur’, zei ik toen tegen hem en deed net of ik boos was. ‘’Over een kwartier gaan ze dicht.’’ In werkelijkheid was ik helemaal niet boos. Ik kan namelijk niet boos worden. Ik pik alles.’

Wereldverbeteraar

Toch kent ook Aart zijn grenzen: ‘Gebruiken als ik er ben, is tot daar aan toe, maar ik wil het niet zien en de dealer moet bij me vandaan blijven! Anders gaan er twee werelden door elkaar lopen en dat wil ik echt niet. Verder ben ik heel liberaal. Samen koken als ik weet dat mijn maatje HIV zou hebben, vind ik geen probleem.’ Lastiger vind Aart het als zijn maatje dreigt af te glijden: ’‘Mijn huidige maatje gebruikt haar hele leven alleen softdrugs. Een tijd geleden zei ze dat ze coke wil gaan gebruiken. Dat moet iedereen natuurlijk voor zichzelf weten, maar we weten ook dat je van coke niet bepaald beter wordt. Bovendien is het niet te betalen. Ik ben toen echt op de stoel van de hulpverlener gaan zitten en heb op haar ingepraat. Aart Kraak de betweter. Bedoeling of niet, op dat soort momenten komt toch de wereldverbeteraar weer bovendrijven.’

Geduld

Aart Kraak is al van jongs af aan geïntrigeerd door mensen die afwijken. Aart: ‘Als ik door de stad loop, ga ik naast ze zitten en begin ik een praatje. Ik ben 4

Foto: Merlijn Michon

(*) Omwille van de privacy is de naam Gerard gefingeerd. 5



Dinsdagochtend in Amsterdam. Het miezert. Bij inloophuis De Kloof is het een komen en gaan van mensen. Even opwarmen. Met koffie en een goed gesprek. Overwinteren met Nico (51), Andries (40) en Henk (49). Drie kenners van de kei.

Dakloos in de winter Stelling 1

Stelling 3

Stelling 4

In Amsterdam hoeft niemand honger te lijden.

Als ik een uitnodiging zou krijgen voor een kerstdiner bij burgemeester Van der Laan thuis, dan zou ik zeker een kerstcadeau meenemen.

Nieuwkomers in de stad die ook dakloos zijn, zal ik altijd helpen met raad en daad.

Alle mannen knikken bevestigend. Honger bestaat niet in Amsterdam. Alleen Nico wil trouwens op de foto. De anderen hoeven niet zo nodig met hun hoofd in Meeleven. ‘Henk’ wil wel meedoen aan de discussie, maar niet onder zijn eigen naam. Terug naar de stelling. Andries neemt het woord: ‘In Amsterdam heb je misschien trek, nooit honger. Loop een Shoarmazaak binnen, zeg dat je dakloos bent en je krijgt meestal wel iets. Dat moeten ze doen van Allah: de armen helpen.’

Stelling 2

Dakloos zijn vergt een flinke dosis humor. Anders houd je het niet vol. Andries: ‘Nou, ik zie de humor er niet van in om op straat te leven. Ik leef al 8 jaar op de kei en dat is geen pretje. Zeker niet in de winter.’ Henk: ‘Vertel mij wat. Ik verheug me ieder jaar op het voorjaar. De kou is niet erg. Regen, dát is het ergste. Dan ben je door- en doornat.’ 6

Andries: ‘In de winter heb je ook veel meer vechtpartijen op straat. Mensen worden gewoon chagrijnig van de kou.’ Henk: ‘Hoe we de moed erin houden..? Wat dacht je van HEINEKEN. Nee hoor grapje. Soms heb je mazzel. Dan zie je ergens een half opgerookte joint van een toerist op straat liggen. Of het is zo’n mooie winterdag waarop het zonnetje schijnt. Dan ga ik in het Vondelpark zitten en heb ik zomaar ineens een glimlach op mijn gezicht. Maar om dat nou humor te noemen...’ Nico: ‘Je moet gewoon doorgaan. En positief blijven denken. Ga je negatief lopen doen, dan ben je de bok.’ Andries: ‘Ik ga in de winter vaak in de bibliotheek zitten om op te warmen of in het restaurant van V&D met zelf meegebrachte flesjes GROLSCH. Verkopen ze daar ook. Veel te duur natuurlijk. Ik koop één flesje van V&D en drink daarna mijn eigen GROLSCH voorraad op. Heeft niemand door.’

Henk: ‘Ik zou er alleen heen gaan voor het eten. Als ik alles op had, zou ik weer weg gaan. Ik heb niets met politiek. Hypocriet zootje.’ Nico: ‘Ja, ze zouden ervoor zorgen dat geen enkele dakloze meer op straat hoefde te slapen. Nou, dat schiet lekker op met 1000 slaapplaatsen voor 3600 daklozen. Ik ken de cijfers niet precies, maar dat er veel te weinig bedden zijn, is duidelijk. Helemaal in de winter.’ Andries: ‘Het allerergste zijn de boetes. Dreig je op straat in slaap te vallen, dan krijg je een boete van 81 euro.’ Henk: ‘Ik had het laatst nog. Ik zat in kleermakerszit wat te dutten. Word ik op mijn schouder getikt... We gaan hier niet zitten slapen, makker!’ Nico: ‘Zittend slapen mag volgens mij wel, liggend slapen mag niet op straat. Het slaat helemaal nergens op.’

Henk: ‘Ze zoeken het zelf maar uit. Moeten wij ook. Trouwens, je moet je nooit door iemand laten helpen. Wie hulp aanneemt – van wie dan ook – is manipuleerbaar. Dat wil je toch niet.’ Andries: ‘Op straat kun je alleen op jezelf vertrouwen.’ Nico: ‘Of op je familie. In mijn geval gaat dat ook al niet op, want ik heb twee broers en die zijn allebei niet te vertrouwen.’ Henk: ‘Dakloos zijn betekent gewoon dat je super eenzaam bent in je hoofd.’ Andries: ‘Dat maakt de kerstdagen extra zwaar. Zie je iedereen rond de kerstboom zitten.’ Nico: ‘Terwijl jij zeiknat geregend bent.’ Henk: ‘Gelukkig kunnen we hier nog terecht. Zonder de Regenboog zou het echt een stuk moeilijker zijn om dakloos te zijn.’ 7


Onder de pannen

Nieuwe dakloze onder de pannen bij gastvrije Amsterdammer Het PAROOL van 20 oktober opent ermee: ‘Beschaafde daklozen gaan op kamers bij eenzame Amsterdammers’. Michelle Delleman, één van de coördinatoren over misschien wel één van de meest gedurfde projecten van De Regenboog Groep: ‘Op 1 januari hopen we 10 mensen geplaatst te hebben.’ 8

Per jaar komen er 1500 daklozen bij in Amsterdam. Daarvan kan tachtig procent tijdelijk terecht bij familie of vrienden totdat ze weer een eigen onderkomen hebben gevonden. Tien procent kan terecht bij de maatschappelijke opvang. De overige tien procent dreigt tussen wal en schip te vallen. Daarbij gaat het om een nieuw type dakloze, dat veelal hoger is opgeleid, maar door faillissement, scheiding of schulden op straat is beland. Deze dakloze past niet in de bestaande opvang, waar vooral mensen met verslavings- en psychiatrische problemen wonen. Wel kunnen ze sinds kort terecht bij De Regenboog Groep.

Wat is de urgentie van dit project? ‘Onder de pannen is een oplossing voor een maatschappelijk probleem, namelijk dat er een nieuwe groep daklozen ontstaan is, met een andere achtergrond dan de ‘gewone’ dakloze. Deze nieuwe groep is veelal beter opgeleid, kent geen psychiatrische problematiek of verslavingsproblemen waardoor ze voor de hulpverlening tussen wal en schip vallen. Ze hebben bijvoorbeeld geen recht op nachtopvang. De meesten zijn hun baan kwijtgeraakt of zijn als gevolg van een scheiding op straat terecht gekomen. Hoewel de meesten zich heel goed zelf weten te redden, bestaat het risico dat ze wel verder afglijden naar verslaving en psychiatrische problemen. Hoeveel partijen zijn er bij het project betrokken? ‘Onder de Pannen is een initiatief van De Regenboog Groep. We zijn er nu een jaar mee bezig. Verder zijn DWI, dienst wonen (WZS) en de woningcorporaties van Amsterdam erbij betrokken. Alle partijen steken met dit project hun nek uit. Als het allemaal gaat lukken, dan zou het project wel eens een groot succes kunnen worden en mogelijk kunnen worden uitgerold naar andere delen van Nederland.’

Welk belang hebben mensen erbij om zomaar iemand in huis te halen? ‘Er is veel woonruimte in de stad bij eenzame Amsterdammers met een huurwoning. Kinderen zijn de deur uit. Het zijn mensen die baat hebben bij gezelschap en ondersteuning. Maar het kan ook zijn dat een huurder langere tijd in het buitenland zit, of door zijn lat-relatie niet vaak thuis komt. Dat soort huizen staan nu vaak leeg. Als verhuurder verricht je bovendien een goede daad en je krijgt een kleine vergoeding per maand, tussen de 150 tot 200 euro. Het is natuurlijk wel een risico, maar we stellen gedragsregels op. Het huurcontract is ook maar voor een jaar.’ Worden mensen niet gekort op bijvoorbeeld hun huurtoeslag door een huurder in huis te halen? ‘In overeenstemming met de woningbouwcorporaties, uitkeringsinstanties en de gemeente hebben we afspraken gemaakt waardoor we oplossingen op maat kunnen maken. Zo is er voor de verhuurder altijd een financieel voordeel.’

9


Blijven prikkelen ‘De Regenboog Groep is een hands-on-organisatie’, begint Brigit Nieuwburg. ‘We zijn doeners, aanpakkers. Wat dat betreft verschilt de aanpak van nu niet veel met die van dominee Douwe Wouters. Ook hij was een doener. Wouters bekommerde zich destijds om mensen die nergens anders terecht konden voor hulp; om jonge verslaafde daklozen in het Vondelpark. Hij liet ze tot rust komen in inloophuizen en richtte De Regenboog Groep op. Intussen zijn we veertig jaar verder. We steken nog altijd onze nek uit voor een groep mensen die als ‘ingewikkeld’ te boek staat. Ze wijst op het belang van vrijwilligers voor de organisatie. ‘Jaarlijks gaan er zo’n duizend vrijwilligers voor ons op pad, waarbij er één-op-ééncontact is tussen de vrijwilliger en de klant. Beide partijen geven we veel verantwoordelijkheid.’ In de ogen van andere organisaties lijkt dat misschien wel té veel verantwoordelijkheid, maar de praktijk wijst volgens Brigit Nieuwburg uit dat het juist goed werkt om mensen meer verantwoordelijkheden te geven. Niet alleen de vrijwilliger maar ook de klant zelf krijgt binnen De Regenboog Groep veel verantwoordelijkheid. Brigit: ‘Dat maakt ons anders, koploper zo je wil. Onze hulp is niet geïncorporeerd in zorg. We focussen liever op de mogelijkheden. Op wat iemand kan. Dat is onze aanvliegroute. Kijk naar onze inloophuizen. Deze worden grotendeels gerund door de bezoekers zelf. De bezoekers zijn verantwoordelijk voor de registratie, de schoonmaak en alle andere zaken die komen kijken bij het reilen en zeilen van een inloophuis.’

Bijna veertig jaar geleden door dominee Wouters opgericht, groeide De Regenboog Groep uit tot één van de koplopers in de zorg. Hoeveel lef heb je als organisatie nodig om te pionieren op het randje? ‘Daar zijn we helemaal niet bewust mee bezig’ aldus regiomanager Brigit Nieuwburg. ‘We zijn van oudsher een club van doeners die linksom of rechtsom onze klanten blijven prikkelen. Dat kun je ‘lef ’ noemen of ‘eigengereidheid’. Hoe het ook zij, het werkt.’

10

Bij de Buurtboerderij, waarvan De Regenboog Groep vijf jaar geleden de exploitatie heeft overgenomen, hebben vrijwilligers een nog grotere rol. Brigit: ‘Dit is geen inloophuis, maar een horecagelegenheid met een buurtfunctie. Er werken ongeveer 60 vrijwilligers. Ook weer met veel verantwoordelijkheid. We doen dingen net even anders. Daar is lef voor nodig, maar het werkt wel. Het Foto: Dp51 Photography

stimuleert de ontwikkeling van mensen. Het geeft mensen zelfvertrouwen en opent de weg naar betaalde banen.’ Sociale firma’s De Regenboog Groep blijft vernieuwen. Brigit vertelt hoe de organisatie steeds een stapje verder gaat. Bijvoorbeeld met het initiatief tot sociale firma’s: ‘Het gaat daarbij echt om commerciële bedrijven die winst willen maken. Anderzijds hebben sociale firma’s een maatschappelijk oogmerk. Rederij Kees is een goed voorbeeld. Het schip vervoert goederen van A naar B door de binnenstad. Onze klanten varen mee als schipper. Rainbow Popcorn, een ander voorbeeld, laat daklozen popcorn verkopen op festivals als de Parade en Into the Great Wide Open. Onze klanten blijken zorgvuldig om te gaan met het beheren van de kas. Wat sociale firma’s nog eens extra interessant maakt voor onze doelgroep, is de werkomgeving. Had je voorheen vooral dagbestedingsprojecten in beschutte omgevingen, sociale firma’s halen onze klanten uit hun comfortzone. Popcorn verkopen op Terschelling terwijl je nooit verder kwam dan de binnenstad – dan gaat er letterlijk een andere wereld voor je open.’ Sociale firma’s blijken te prikkelen. Dit is ook precies wat De Regenboog Groep sterk maakt. Volgens Brigit Nieuwburg hebben alle projecten gemeen dat ze de ontwikkeling van mensen stimuleren met als doel ze actief deel te laten nemen aan de samenleving. ‘We gaan daarom zeker verder op het pad van de sociale firma’s. Er zijn al plannen in de maak voor een bedrijfje dat zwerffietsen verzamelt, demonteert en doorverkoopt. Ook denken we aan een hotel. Een hotel met vijftig kamers in Amsterdam Noord. Gerund door daklozen. Aan ideeën geen gebrek. Innoveren zit in ons DNA, zou je kunnen zeggen. En ook al hebben we minder geld te besteden, dit weerhoudt ons er niet van nieuwe projecten op te starten. Sterker: is er een half jaar geen nieuw project opgestart, dan ga ik me pas echt zorgen maken.’ 11


Actueel Hippe agenda 2015

Laat uw agenda inbinden door deelnemers van De Regenboog Groep bij Boekbinderij De Derde Schinkel. U heeft keuze uit veel verschillende stoffen, van hip retroprintje tot chique leer.

Stagiaires

Behalve vrijwilligers, schakelt De Regenboog Groep steeds vaker stagiaires in. Bijvoorbeeld bij de projecten van Vonk, Papermate en de inloophuizen. De stagiaires komen van de opleidingen MWD (Maatschappelijk Werk en Dienstverlening) en SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening). Beide opleidingen zijn HBO-studies. De Regenboog Groep biedt stageplekken aan 2e en 3e jaar studenten.

10.000 uur vrijwilligerswerk

Stichting 10,000 HOURS organiseerde op maandag 13 oktober voor de tweede keer een vrijwilligersdag in dak- en thuislozencentrum Makom, een onderdeel van De Regenboog Groep. 10,000 HOURS inspireert jonge mensen om tijd te doneren en iets te doen voor een ander. Door struiken te snoeien en bomen te planten, een helpende hand te bieden in verzorgingshuizen voor ouderen of te koken voor dak- en thuislozen. Dit laatste gebeurde op 13 oktober door de DJ’s Boris Werner en Elias Mazian. Het was een groot succes.

Interesse? Ga naar www.deregenboog.org/ webshop

Origineel kerstcadeau Oogstfeest

De Amstelkerk en Inloophuis Makom zijn al langere tijd goede vrienden van elkaar. Al jaren worden onze bezoekers, de dak- en thuislozen, blij van het oogstfeest in de Amstelkerk, dat dit jaar op 2 november plaatsvond. Vele etenswaren, lichamelijke verzorgingsproducten en zelfs plantjes voor op tafel werden naar Makom gebracht. Het vieren van het oogstfeest is een oude traditie waarbij boeren 10 procent van hun opbrengst doneerden aan de armen. De Amstelkerk zet deze traditie voort met het jaarlijkse oogstfeest voor Makom. Daarvoor dank!

Op zoek naar een origineel kerstcadeau? In onze webshop kunt u sinds kort producten kopen, gemaakt van bierblikjes. Ze zijn vervaardigd door de Valentijn Veegploeg van De Regenboog Groep. Op onze webshop vindt u originele bierblikproducten en andere leuke artikelen voor de feestdagen. Kijk op: www. deregenboog.org/webshop

Laat uw kerstkaart dit jaar printen bij Repro, een afdeling van het leerwerkbedrijf De Derde Schinkel, dat weer een onderdeel is van De Regenboog Groep. Bij de Derde Schinkel worden mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt via gerichte begeleiding uit hun sociale isolement gehaald. Interesse? Mail naar: [email protected]

Acceptgiro We sturen altijd een acceptgiro mee met de Meeleven, zodat ook de lezers die geen donateur zijn aan onze projecten kunnen doneren. Volg ons op Facebook en Twitter en blijf op de hoogte van het laatste nieuws over De Regenboog Groep

De Regenboog Groep Amsterdam @Regenboog020

Colofon Meeleven wordt vier keer per jaar uitgegeven door De Regenboog Groep. ISSN 13840607 Hoofdredactie Claartje Chajes Eindredactie Chulah Berkowitz Tekst Nicolline van der Spek Correcties Cecile de Bakker en Lisette Forrer Fotografie Merlijn Michon, Dp51 Photography Cover Merlijn Michon Ontwerp Bourne Design Druk Drukkerij Schuttersmagazijn Abonnement Een abonnement op Meeleven is gratis. Een acceptgiro en machtigingskaart worden vrijblijvend meegestuurd. Voor opgave van adreswijzigingen of voor het minder vaak ontvangen van de Meeleven, kunt u terecht bij bovenstaand redactie-adres. Overname van artikelen is toegestaan, mits de redactie wordt ingelicht. Giften, legaten etc.: NL21INGB0000008081 t.n.v. De Regenboog Groep, te Amsterdam.

Valentijn’s Blik, kaarsenstandaard c.q. asbak. Foto: Bep Brunt

Uw eigen Kerstkaart

Oproep Verhuisd? Nieuw mailadres? Om ons adressenbestand upto-date te maken, roepen wij al onze donateurs op zijn of haar gegevens (naam, volledige huisadres en mailadres) te mailen naar: [email protected]

Publicaties De Regenboog Groep heeft een reeks publicaties over drugs, verslaving en het werk van De Regenboog Groep. Ook schilderijen, kaarsen, sieraden en ansichtkaarten, vervaardigd door onze bezoekers, kunnen worden besteld. Voor meer informatie of bestellingen: bel 020-5317600, of bestel via info@ deregenboog.org

Foto: Chulah Berkowitz

12

13


Goed besteed geld Klanten van De Regenboog Groep zitten er deze winter warmpjes bij. Kledingbedrijf Sacobel doneerde 9 pallets winterkleding. Honderden parka’s, bomberjacks, bodywarmers en ook nog eens 219 paar schoenen. Alles fonkelnieuw en ook nog eens gratis in Amsterdam afgeleverd door deze gulle gever uit Breda.

‘Op een dag kreeg onze receptioniste een niet alledaags telefoontje’, vertelt regiomanager Janneke van Loo. ‘Een bedrijf uit Breda, dat kleding importeert en exporteert, wilde kleding doneren aan De Regenboog Groep. We krijgen regelmatig kleding, maar dan gaat het meestal om gedragen kleding. Daar zijn we ook blij mee hoor, maar 9 pallets ongebruikte kleding – die krijg je niet dagelijks in je schoot geworpen!’

Opruiming

‘Eens in de zoveel jaar ruimen we op’, aldus een woordvoerder van Sacobel. ‘Het is een keuze. Je kunt kleding eindeloos op stock houden of er iemand anders blij mee maken. Mijn collega Edgar Fernandes was bekend met De Regenboog Groep. Bezoekers van inloophuizen kunnen onze kleding goed gebruiken, vond hij. Zeker in de winter. Dat vonden wij ook! Vandaar ons belletje naar De Regenboog Groep.’

XXL

‘Het idee is om de gangbare maten eerlijk te verdelen over onze 9 inloophuizen’, aldus Janneke van Loo. ‘Het probleem is alleen dat er nogal veel XXL-jassen bij zitten. Onze doelgroep is juist eerder aan de magere kant. Maar we hebben een oplossing bedacht. We maken er een win-win situatie van. Een werkproject! Op het naaiatelier op de Princehof, het inloophuis van De Regenboog Groep op de Oudezijds Voorburgwal, zijn we van plan om de te grote jassen in te nemen. Verder kijken we of we nog andere organisaties gaan benaderen. Het Leger des Heils bijvoorbeeld. Behalve honderden winterjassen hebben we 219 paar schoenen gekregen, mooie stevige werkschoenen met een stalen neus. Fonkelnieuw, alleen uitsluitend maat 44. Daar kunnen we vast nog andere mensen blij mee maken.’

14

Foto’s: Merlijn Michon

15

De stelling van Amsterdam

Goede voornemens voor gevorderden. Afkicken na dertig jaar gebruik. Nikki Goossens (44) is het gelukt.

‘Er is moed voor nodig om je verslaving onder ogen te komen’


‘Elke week ga ik naar de meeting van de NA (*). Ik zit er altijd naast een bekende voetballer. Samen grappen we altijd dat wij twee normaal zijn, maar de rest niet. We weten allebei wel beter. Ieder heeft zijn eigen verhaal. Ook ik. Op mijn elfde zat ik al aan de benzo’s van mijn moeder: kalmeringsmiddelen en andere pillen. Op mijn twaalfde dronk ik elke avond voor het eten een glaasje sherry en vanaf mijn dertiende blowde ik dagelijks. Daarna kwam de coke en de LSD. Op mijn 27ste, toen ik een fout vriendje kreeg, kwam ik in aanraking met crack en heroïne. Met de crack werd het oncontroleerbaar. Je wilt steeds meer. De euforie van de eerste hijs. Dat wil je terug, maar het komt niet terug. Heroïne heb je gewoon nodig, anders word je ziek. Naar crack verlang je. Ik was de hele dag bezig om aan geld te komen en had een heel kort lontje. Altijd was er wel een excuus om te gebruiken. Iemand hoefde me maar een beetje 16

raar aan te kijken op straat of ik was volkomen uit het veld geslagen. Was er geen reden om te gebruiken, dan ging ik expres ruzie zoeken, waarna ik me klote voelde en dus een excuus had om te mogen gebruiken. Ondertussen moest ik allerlei dingen onthouden in mijn hoofd. Tegen wie heb ik wat gezegd? Wie krijgt er nog geld van me? Er is nooit rust. Tot ik het helemaal zat was. Op mijn 42ste ben ik met geld van de kerkgemeenschap van Oost-Zaan, dat ik renteloos mocht lenen, vijf maanden naar Schotland gegaan om af te kicken. Ben je ineens na dertig jaar nuchter. Dat is gek hoor. Nuchter naar de kroeg, nuchter naar Koninginnedag, nuchter naar het Museumplein als het Nederlands Elftal speelt. Gek maar niet eng. Veel enger is het om eerlijk te moeten zijn na een leven lang liegen. Om in die spiegel te kijken – daar is lef voor nodig. Van kinds af aan liep ik weg voor mezelf. Nu kom ik mezelf dagelijks tegen. Ook als het tegenzit. De verhuurder van mijn kamer doet de laatste tijd ongelooflijk moeilijk. Vroeger zou ik dan onmiddellijk zijn gaan gebruiken. Nu denk ik: gebruik maakt alles alleen maar erger. Toch blijft het oppassen. Verslaafd blijf je de rest van je leven, ook als je clean bent. Daarom blijf ik voorlopig naar die meetings gaan. De komende dertig jaar als het moet.’ (*) NA staat voor Narcotics Anonymous, een zelfhulpgroep voor drugsverslaafden.

Onder de pannen: nieuwe dakloze op kamers bij eenzame Amsterdammer Dilemma s van een buddy De Regenboog Groep bezield: Innoveren zit in ons DNA

Recommend Documents