Om voor elkaar te zijn

Om voor elkaar te zijn hervormde gemeente

gereformeerde kerk

SELLINGEN

rken

2015

kerstfeest

e ke nz

lkom in e o W

Voor alle Sellingers Als gezamenlijke kerken van Sellingen brengen we ook dit jaar weer een kerstblad uit. Dit blad wordt huis-aan-huis verspreid en we proberen daarmee het werk vanuit onze kerken zo goed mogelijk zichtbaar te maken. In dit blad krijgt u een toelichting op het Kerstverhaal in de bijbel en brengen we u op de hoogte van de activiteiten die rondom en tijdens de Kerstdagen worden georganiseerd. Ook heten we u allen van harte welkom in de kerkdiensten die staan vermeld op het laatste blad. Dit keer leest u ook wat er in onze kerken en de gebouwen De Hoeksteen en De Sprankel het hele jaar door zoal plaatsvindt. Bijzonder in deze uitgave is een interview waarin enkele dorpelingen vertellen dat de kerstboom voor hen niet meer het belangrijkste is. Naast veel leesplezier wensen wij u allen fijne feestdagen!

De redacties van beide kerkbladen Verantwoording: Dit kerstnummer is een speciale uitgave van de kerkbladen van de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk te Sellingen. Het is huis-aan-huis verspreid in een oplage van ongeveer 1200 ex. Gezamenlijke redactie H. Blaauw, L. van Dalen, G. Fokkens, N. van Gulik, H. de Haan, G. Heun, T. Huiting, M. Oost. Vormgeving en fotografie Koopmans & Van Dalen Communicatie. Drukwerk Drukwerkdeal Reacties naar aanleiding van dit blad kunt u sturen naar: ­ scribaGKS@gmail. com Verschijningsdatum 18/19 december 2015.

2

Kerstevangelie

Lucas 2

I

n die tijd werd er een bevel van keizer Augustus bekendgemaakt. Hij wilde alle inwoners van het Romeinse rijk laten tellen. Het was de eerste keer dat dit gebeurde. Het was in de tijd dat Quirinius de provincie Syrië bestuurde. Iedereen moest geteld worden in de plaats waar zijn familie vandaan kwam. Daarom gingen alle mensen op reis. Ook Jozef moest op reis. Hij ging van Nazareth in Galilea naar Bethlehem in Judea. Want hij kwam uit de familie van David, en David kwam uit Bethlehem. Jozef ging samen met Maria naar Bethlehem. Maria zou met Jozef gaan trouwen, en ze was zwanger. Toen Jozef en Maria in Bethlehem waren, werd het kind geboren. Het was Maria’s eerste kind, een jongen. Maria wikkelde hem in een doek, en legde hem in een voerbak voor de dieren. Want er was voor hen nergens plaats om te slapen. Die nacht waren er herders in de buurt van Bethlehem. Ze pasten buiten op hun schapen. Opeens stond er een engel tussen de herders, en het licht van God straalde om hen heen. De herders werden bang. Maar de engel zei: “Jullie hoeven niet bang te zijn, want ik breng jullie goed nieuws. Het hele volk zal daar blij mee zijn. Vandaag is jullie redder geboren: Christus, de Heer. Hij is gebo-

ren in Bethlehem, de stad van David. En zo kunnen jullie hem herkennen: het kind ligt in een voerbak en is in een doek gewikkeld.” En plotseling was er bij de engel een hele groep engelen. Ze eerden God en zeiden: “Alle eer aan God in de hemel. En vrede op aarde voor de mensen van wie God houdt.” Daarna gingen de engelen terug naar de hemel. De herders zeiden tegen elkaar: “Kom, we gaan naar Bethlehem. Want God heeft ons verteld wat er gebeurd is. Laten we gaan kijken.” Ze gingen meteen naar Bethlehem. Daar vonden ze Maria en Jozef, en in een voerbak lag het kind. Toen de herders het kind zagen, vertelden ze wat de engel over hem gezegd had. Iedereen die het hoorde, was verbaasd over het verhaal van de herders. Maria probeerde te begrijpen wat het betekende. Ze bleef nadenken over wat de herders gezegd hadden. De herders gingen terug naar hun schapen. Ze eerden God en dankten hem voor alles wat ze gezien en gehoord hadden. Want alles was precies zoals de engel gezegd had. Een week later werd het kind besneden. Maria en Jozef noemden hem Jezus. Dat was de naam die de engel genoemd had, nog voordat Maria zwanger was. 

Uit: De Bijbel in Gewone Taal

Dat gelooft toch niemand

DE KERST VAN SANDER Stil staat Sander voor zich uit te staren. Een traan loopt langs zijn wang naar beneden. Hij kijkt nog even naar zijn paard dat in de wei staat en draait zich dan om en loopt naar zijn fiets. Snel rijdt hij weg, weg van de plek waar het paard staat. Het bruine hoofd met de witte bles kijkt de wegfietsende jongen na, tot hij is verdwenen in de invallende schemering. Het paard stapt door de wei, in een onregelmatige pas. De merrie is kreupel. Mariska, de mooiste merrie in de verre omtrek, kan één been niet meer goed gebruiken. Vanmiddag is de dierenarts geweest. Met een licht hoofdschudden velde hij het vonnis over het leven van Mariska. “Ik denk dat het niet meer in orde komt. Ik kom morgen nog wel even langs, ik heb toch dienst, maar ik zie er weinig heil in”. Toen Sander dat hoorde was hij weggerend. Hij was de ruiter geweest die Mariska had gedwongen om de hindernis te nemen. Hij voelt nog hoe het machtige paardenlijf de andere kant op wilde gaan, naar links. Maar hij had de sporen gebruikt om haar te dwingen de hindernis toch te nemen. Er stond een kampioenschap op het spel! Het moest! Met een smak was hij op de grond terecht gekomen, gelanceerd uit het zadel door de vallende Mariska. Het had hem wel pijn gedaan, maar toen hij opstond zag hij al dat het mis was toen Mariska wilde gaan staan. Ze hinkte. Iedereen kwam toen naar hem toe, bezorgd om mens en paard. Niemand had hem iets verweten, “wat een pech”, zei

iedereen. Maar Sander wist wel beter. Het was zijn schuld. Hij had het er niet op aan moeten laten komen. Als Sander thuis komt en de kerstboom ziet staan, dringt het pas tot hem door dat het kerstavond is. Vanavond gaan ze uitgebreid eten. Hij gruwelt ervan. Hoe kan je nu eten als je weet dat Mariska morgen door de dierenarts … hij durft er niet verder aan te denken. Als ze eindelijk klaar zijn met eten gaat hij naar bed. “Nu al?” Zijn ouders kijken hem verbaasd aan. Sander geeft geen uitleg, als hij op zijn kamer is trekt hij een extra trui aan en klimt uit het raam. Vannacht slaapt hij in de stal. De laatste nacht van Mariska op aarde. Mariska hinnikt zacht als hij de stal inkomt. Ze herkent hem direct. Hij gaat de box in waar ze nu staat en slaat zijn armen om het hoofd. Hij ademt diep in. Dan borstelt hij haar helemaal, pakt nog wat voer. Het moet de mooiste avond van haar leven worden. De laatste avond. Laat in de nacht valt Sander in slaap, met zijn rug tegen de muur, vlakbij Mariska. Opeens hoort hij zacht hoe zijn naam geroepen wordt. Hij wrijft zijn ogen uit en kijkt verbaasd naar de gestalte die voor hem staat. Het lijkt alsof er een zacht licht door de stal valt. Sander wil iets zeggen, maar zijn keel zit helemaal dicht. Er strijkt een hand langs het been van Mariska. Sander kijkt ernaar en valt weer in slaap. Vroeg in de morgen wordt Sander wakker, stijf van de kou. Het eerste wat hij doet is kijken naar het gekwetste paardenbeen. Hij gelooft zijn ogen niet, kijkt nog een keer. Mariska staat gewoon op vier benen! Aarzelend aait hij over de plek waar de zwelling gisteren nog zat. Dit kan niet. Dit is onmogelijk. De dierenarts komt een paar uur later langs en is helemaal verbaasd. “Het lijkt wel alsof Mariska beter wordt”, zegt hij aarzelend als hij het been heeft bekeken. Iedereen is blij met deze onverwachte genezing, nu kan Mariska nog jaren op de manege blijven. Sander gaat naar huis, hij is doodmoe. Als hij op zijn fiets zit herinnert hij zich de droom van vannacht. De hand die over het been streek en het beter maakte. Hij glimlacht opgewekt en trapt flink op de pedalen. Een droom over een kerstengel? Dat gelooft niemand.

3

Stemmen in de kerstnacht Hoor eens, stil, daar klinkt het weer; “… van de nieuwgeboren Heer…” Ik spring uit bed en open het gordijn. Ze zijn juist toe aan het refrein. Onder de lantarenpaal zingen jongeren het kerstverhaal, in het midden van de nacht door Gods Geest bijeengebracht.

Er zijn ook nog trompetten bij. Wat klinkt dat feestelijk, wat maakt het blij. Als ik kijk naar dit ontroerend tafereel neem ik er innerlijk vol vreugde aan deel. Mijn gedachten gaan naar de Heilige nacht waarin onze Vredevorst werd verwacht. Ik voel de rillingen over mijn rug, dit brengt mij bij de zangers terug. Ze lopen door naar het volgende licht, wrijven de slaap nog eens uit hun gezicht. Zoekend in boekjes blijven ze staan, heffen eerbiedig het engelenlied aan.

In mijn nachtkleding, rillend van de kou bewonder ik in stilte hun jaarlijkse trouw. Zij zijn weer voor dag en dauw opgestaan, zingend, getuigend op weg gegaan. Luisterend naar wegstervende gezangen overspoelt mij een intens verlangen. Laat iedereen het mogen horen; Onze Redder is geboren! Coby Poelman-Duisterwinkel Uit de bundel: “Granaatjes met een gouden slot”

Kerstfeest zondagsschool 2015 De zondagsschool viert ook dit jaar haar Kerstfeest op eerste kerstdag om 15.30 uur in De Sprankel. We zijn al weer een aantal weken bezig met de voorbereidingen ervan. We zijn druk aan het knutselen met kerstwerkjes en aan het oefenen op gedichtjes. Ook klinkt er de laatste weken vanuit De Sprankel een vrolijk gezang van kerstliedjes. De

kinderen zijn enthousiast en vinden het spannend om straks aan papa en mama, opa en oma, ooms en tantes en andere belangstellenden te mogen laten zien wat Kerstfeest is. Een feest wat niemand mag missen. Voor, door en met de kinderen van de zondagsschool willen we er een onvergetelijke happening van maken. 

Meta Kruize

We nodigen u van harte uit om het feest van de geboorte van Jezus met ons te vieren. Neem gerust familie en vrienden mee. Tot eerste Kerstdag om 15.30 uur in de Sprankel.

ft:

Geef licht

t

speelgoed

Geef licht

In Moldavië geven kerken in hun

Kerstcollecte 2015

kinderdagcentra aandacht en liefde aan

2,-

honderden kwetsbare kinderen, door te zorgen voor een gezonde maaltijd, warme

nde moeder

dekens en hulp bij het schoolwerk. Voor € 42 krijgt een alleenstaande moeder

en luiers nd

babyvoeding en luiers voor een hele

.v.v. Kerstcollecte.

Nr:

n Actie om eenmalig n Kerk in Actie.

Met Kerst vieren we dat Jezus werd geboren. Door het huismaand. En gezonde maaltijden voor twee kind. Welke kerstgift Hem werd Gods licht zichtbaar voor iedereen.weken kosten € 15 perwerk. Iedere geeft u aan kinderen in Moldavië? Vandaag mogen wij dat licht uitdelen aan straatweek gaan arme en verwaarloosde kinderen in Moldavië. Hun de kinderen €42 krijgt alleenouders zijn vertrokken om werk te zoeken“Voor en soms opeen bezoek staande moeder babyvoeding en zelfs spoorloos verdwenen. Andere ouders grijbij de bejaarluiers voor een maand”. pen in hun wanhoop naar alcohol, zonder zich om den in het Stuur deze bon in een envelop zonder hun kinderen te bekommeren.  dorp om hen Geef voor postzegel naar: een handje Kerk in Actie t.a.v. kwetsbare kinderen Opvang in de kerken  donateursadministratie te helpen. Antwoordnummer 4056 in Moldavië De kerken in Moldavië zien om naar deze kwetsWant ook 3500 VB Utrecht bare kinderen. Samen met professionele medewer- zij staan er kers van Youth for Christ en met steun van Kerk alleen voor.  in Actie vangen ze iedere dag tientallen kinderen Meer centra nodig  op in hun kerkgebouw. Ze zorgen voor een warme Er zijn in Moldavië op dit moment twintig van deze maaltijd, vertellen bijbelverhalen en helpen met centra. Dat is veel te weinig. Nog veel meer kwetsbare kinderen in Moldavië hebben een lichte en warme plek nodig, waar ze veilig kunnen opgroeien. Geef licht!   U kunt uw bijdrage overmaken op IBAN: NL 89 ABNA 0457 457 457 t.n.v. Kerk in Actie o.v.v. Kerstcollecte of geven tijdens de collecte in de kerken op 1e kerstdag. SEPA-incasso machtiging • Actiekenmerk: 2014505

2,-

Postadres: Postbus 456, 3500 AL Utrecht

Kerk in Actie is lid van de:

Telefoon: (030) 880 14 56

E-mail: [email protected] Internet: www.kerkinactie.nl

Kerk in Actie draagt de keurmerken:

Deze folder is gedrukt op FSC-papier

Foto’s: Kerk in Actie / EO-Metterdaad

Uitgave: Jaargang 27 nummer 14 Telefoon (030) 880 14 56 • [email protected] • www.kerkinactie.nl • IBAN: NL 89 ABNA 0457 457 457 Artikelnummer: Z150-0151

Foto links: Galea en Elena, 6 jaar. “Onze ouders zijn vertrokken, we weten niet waarheen. Nu wonen we bij oma. We waren heel vaak ziek en gingen bijna nooit naar school. Onze zus Natalia heeft ons hierheen gebracht. We kregen medicijnen en we komen hier elke dag warm eten. In het centrum hebben ze ons leren lezen en schrijven. Daardoor kunnen we nu naar de school in het dorp.

‘

Stiltecentrum

Heel erg mooi. Hier kom je tot jezelf. En even de week overdenken.

Vorig jaar opende de Gereformeerde Kerk

Stilte is als slaap zij verfrist wijsheid.

aan de Dorpsstraat een Stiltecentrum.

Het Stiltecentrum is er voor i­edereen die

behoefte heeft aan een moment van rust, bezinning of meditatie. Hiernaast een aantal citaten uit het ­gastenboek. Het Stiltecentrum is geopend op ­ dinsdag van 18.30 uur tot 20.00 uur en ­vrijdag van 14.00 uur tot 16.00 uur.

Stilte geeft ruimte, Stilte geeft rust. De stilte is de grootste openbaring. Ik was weer even dat kleine gelovige jongetje. Dank je wel. Een paar wonderlijke minuten. Ik heb zoveel behoefte aan rust. Die vond ik hier. God, wees s.v.p. bij……. Mijn tranen zoeken rust in U! Het was heel aangenaam om U te ontmoeten. I wish you the LOVE of our GOD!

Nieuwjaar 2016 Tijd is een wonderlijk gegeven als je erover nadenkt. Je hebt er nooit genoeg van en soms lijkt de tijd wel te kruipen. Boeiend! Vaste rituelen helpen ons om te gaan met het ongrijpbare, maar dwingende verschijnsel tijd. De afwisseling van dag en nacht, van zomer en winter geven wel houvast, maar je hebt er bij lange na niet genoeg aan. Klokken en kalenders, jubilea en rustdagen, agenda’s en dienstroosters komen er aan te pas om de tijd in de greep te krijgen. Iedere minuut komt maar één keer langs en wie hem niet gebruikt is hem kwijt, als een geldstuk dat op straat in een putje rolt, voor altijd kwijt. Alleen mensen hebben tijdsbesef. Er zijn bloemen die hun blaadjes sluiten als het avond wordt en dieren die de hele herfst in de weer zijn om een wintervoorraad voedsel aan te leggen. Maar weten kunnen zij het niet. Alleen een mens weet dat hij ooit een baby is geweest en daarvoor niet bestond; alleen een mens maakt een afspraak voor volgende week. Alleen de mens beseft, even zeker als hij zo- en zoveel jaar geleden geboren is, dat hij eens dood zal gaan. Ik heb mijn Bijbel open bij psalm 33: Vanaf zijn troon houdt Hij het oog op allen die de aarde bewonen. Hij kijkt ons aan. Hij kent ons bij name en zegent ons en gaat met ons mee het nieuwe jaar in. Opdat we elkaar tot zegen zullen zijn en elkaar niet loslaten. We worden ook in het nieuwe jaar door God gezien. Hij trekt met ons mee en houdt zijn oog op ons gericht. Hij is onze hulp en ons schild. Achter een schild kun je schuilen. Hij is ons schild. Bij Hem zijn we veilig. Veiligheid! Is veiligheid niet datgene waar de mens koortsachtig naar op zoek is? Ons bestaan wordt bedreigd. Niet zozeer door een machtig leger, dat met open vizier ons tegemoet treedt. Meer door een sluipmoordenaar, een zelfmoordterrorist, een ongrijpbare vijand, die ergens in een onherbergzaam gebied zijn hoofdkwartier heeft. Plotseling kan hij toeslaan in een ogenschijnlijk vredige straat van New

York, Londen, Amsterdam, Brussel of Parijs. Maar als burger moet je je toch veilig kunnen voelen? Met alle mogelijke middelen voeren de groten der aarde hun strijd tegen die terreur. Anderen spinnen garen bij dit gevoel van onveiligheid door haat te zaaien tussen bevolkingsgroepen en religies. Politici spelen in op het onveiligheidsgevoel om hun populariteit bij de kiezers te vergroten. Onveilig voelen we ons ook door de alarmerende berichten over ons leefmilieu. De opwarming van de aarde zorgt voor een stijging van de zeespiegel. Zelfs achter onze dijken en duinen voelen we ons niet meer voldoende beschermd. Er moet iets gebeuren om het tij te keren! En ook in ons persoonlijk leven voelen we ons niet veilig. Nóg verraderlijker dan terrorisme of natuurrampen zijn de bedreigingen door ernstige ziekten en ongelukken. Als je er in je omgeving mee wordt geconfronteerd, slaat de onzekerheid toe. Het kan ook mij overkomen. Wie zegt mij dat alle ellende in het komende jaar aan mijn deur zal voorbijgaan? Wie kan mij veiligheid geven in het nieuwe jaar? In psalm 33 lees ik: wij verwachten vol verlangen de Heer, Hij is onze hulp en ons schild. Hij geeft ons veiligheid! Deze kostbare woorden uit psalm 33 mag ik u en jou meegeven voor het komende jaar. Hij is onze hulp en ons schild! Ja, om Hem is ons hart verblijd, op zijn heilige naam vertrouwen wij. Schenk ons uw trouw, Heer, op u is al onze hoop gevestigd! Heil en zegen voor 2016 en een groet aan u en jou vanuit het hart,  Klaas Meijer

De Hoeksteen en De Sprankel zijn begrippen in Sellingen In ons dorp is in oktober van dit jaar, aan de Korteweg, een multifunctionele accommodatie geopend. Een gebouw waar u ongetwijfeld over hebt gehoord en gelezen. Het is zelfs niet onwaarschijnlijk dat u er al binnen bent geweest. Een fraai gebouw, maar niet uniek in Sellingen. Zowel aan de Dorpsstraat als aan de Torenstraat zijn ook multifunctionele gebouwen te bezoeken, namelijk De Hoeksteen en De Sprankel. In dit kerstmagazine is te lezen dat er in deze gebouwen in het kader van het Kerstfeest diverse bijeenkomsten worden gehouden. Reden voor de redactie om ze eens voor u in de schijnwerpers te zetten. De Hoeksteen, een royale aanbouw aan de Gereformeerde kerk, werd in 1952 geopend en deed toen, onder andere, enkele jaren dienst als kleuterschool van de christelijke school. In 1967 is er stuk aangebouwd. De laatste verbouwing was in 1993. Er kwam toen een nieuwe keuken en een invalidentoilet. Er zijn twee zalen beschikbaar, een grote en een kleinere, de zogenaamde kerkenraadskamer. De Hoeksteen heeft jarenlang onderdak geboden aan diverse jeugdclubs en de GJV en is vanaf de opening het vaste onderkomen van de inmiddels 90-jarige muziekvereniging Jeduthun. Ook het koor Animamea gebruikt momenteel (tijdelijk) de repetitieruimte. De kerkzaal is ingericht met losse stoelen die geschakeld kunnen worden. Met een andere opstelling en de tussendeur open, ontstaat een accommodatie die ook voor grotere evenementen bijzonder geschikt is. De Sprankel is het verenigingsgebouw van de Hervormde Gemeente, het staat tegenover de kerk, achter de pastorie. Het gebouw bevat meerdere zalen, waaronder een grote zaal met een podium. Ds. P. Hetebrij, de grote voortrekker van het tot stand komen van dit gebouw, verrichtte op 24 maart 1962 de opening. In de loop der jaren hebben nog twee verbouwingen plaatsgevonden. Nauw verbonden met De Sprankel is de ‘Sprankelgroep’, een

toneelgezelschap dat al sedert 1960 niet alleen zorgt voor vier of vijf vermakelijke toneelvoorstellingen per jaar maar ook een enorme financiële bijdrage levert aan het beheer van de Sprankel. Zie voor details: www.desprankelgroep.nl. Ook de opbrengst van de kniepertjes- en spekdikkenbakkerij, jaarlijks georganiseerd door vrouwenvereniging Dorcas komt grotendeels ten goede aan De Sprankel. De beide kerken in Sellingen doen meer dan het verzorgen en aanbieden van de zondagse erediensten. Uiteraard is dit de belangrijkste taak, maar er is daarnaast veel meer. Er worden wekelijks, maandelijks en jaarlijks allerlei activiteiten georganiseerd en het grootste deel hiervan vindt plaats in de verenigingsgebouwen van beide kerken. Tijdens de kerkdiensten zijn dat: de zondagsschool, de kindernevendienst en de kinderoppas. Regelmatig is er een aanleiding om na de dienst met elkaar een kop koffie te drinken. Bij kerkelijke uitvaartdiensten wordt in de meeste gevallen de condoleancebijeenkomst in één van onze gebouwen gehouden.

Kerkenraden vergaderen niet altijd (bij het afscheid van ds. Jan Post)

Gemeenteavonden vonden plaats in de Hoeksteen…

Kindernevendienst in de kerkenraadskamer en gezamenlijk ontbijt na het dauwtrappen op Hemelvaartsdag.

Alle kerkzaken worden geregeld door de zogenaamde kerkenraden. vervolg op pagina 16 7

Restauratie orgel Hervormde Kerk

Het orgel in de Hervormde Kerk is in de afgelopen maanden grondig onder handen genomen. Gerestaureerd noemen we zoiets! Eén keer in de zoveel jaren moet dit gebeuren. Het orgel is volledig geïntoneerd. Dat wil zeggen dat de gehele klankstructuur weer op orde is gebracht. Hierbij is gekeken naar de afmetingen van de pijpen, de aanleg van de pijpen, de akoestische ruimte van de orgelkast, de omvang en de aanleg van de windvoorziening, de aanleg van de windlade en de druk van de wind waarmee de orgelpijpen worden aangeblazen. Uiteindelijk is ook nog een nieuwe windmachine geïn-

Ook dit jaar zal tussen Kerst en nieuwjaar de geur van spekdikken zich over Sellingen verspreiden. Door de inzet van vele vrijwilligers zullen er in De Sprankel weer vele kilo’s meel, spek en worst worden verbakken, ten gunste van de Sprankel.

Er zal gebakken worden op:

Maandag 28 december van 9.30 uur tot ± 20.00u Dinsdag 29 december van 9.30 uur tot ± 20.00u Voor een natje en een droogje wordt gezorgd, evenals een warme maaltijd tussen de middag.

8

stalleerd en is het klavier volledig vervangen. Dit alles heeft er toe geleid dat we begin november weer uit volle borst konden zingen onder de enthousiaste begeleiding van Dennis Wubs. De klank van het orgel is hoorbaar verbeterd. We zijn blij dat het orgel weer te gebruiken is, met name met de Kerstdagen in het vooruitzicht. We kunnen dan, hetzij met begeleiding van het orgel, hetzij met de muzikale begeleiding van Jeduthun, samen de prachtige Kerstliederen zingen.

Iedereen is van harte welkom om een kijkje te komen nemen. Voor degene die nog nooit een spekdik heeft gebakken, is het misschien leuk om het te proberen onder toeziend oog van een ervaren iemand. Meer info: www.hervgemsellingen.nl

Weet u het nog, de clubavonden van vroeger? Ze zijn er weer; zij het in een nieuw jasje gegoten. Anderhalf jaar geleden is er vanuit de gezamenlijke kerken besloten om het jeugdwerk nieuw leven in te blazen. Er is gekozen voor een eigentijds programma; helemaal toegespitst op de jeugd van nu. En het werkt! De opkomst is iedere keer groot. Er is een groep enthousiaste jeugdleiders die het helemaal ‘in de vingers heeft’ en de jeugd zit dan ook volledig vrijwillig onder de plak. Rock Solid (11 tot 14 jaar) komt twee keer in de maand bij elkaar en Solid Friends (15 jaar en ouder) één keer in de maand. De bijeenkomsten zijn in de Sprankel; op vrijdagavond van 19:30–21:00 uur, maar vaak blijft de jeugd wat langer hangen… hoezo hangjeugd. Die worden dan naarstig door de slimme jeugdleiders aan de afwas gezet.

zoals spel, discussie en verdieping. We sluiten altijd af met een chill-out; gezellig nazitten met chips en cola! En ja, daar hoort dus ook afwas bij… De jongeren van beide kerken hebben in oktober hun medewerking verleend aan een barbecue in de Sprankel, waarbij de opbrengst voor Roemenië bestemd was. Zij hebben onder andere koekjes gebakken en verkocht, in de rook gestaan, muziek gemaakt, appeltaarten gebakken en een verloting georganiseerd. Filmpje zien? Ga naar www.youtube.nl. Het 1e filmpje is van een gezamenlijke Rock Solid avond in de Sprankel, met als thema: het regent complimenten! Ook kunt u ons volgen op facebook: www.facebook.com/rocksolidsellingen/?fref=ts.

De programma’s zijn dynamisch en de thema’s sluiten goed aan op de wereld van nu. Iedere avond heeft een aantal vaste elementen Iedere avond heeft een eigen thema. Hieronder een aantal thema’s van het afgelopen seizoen: Vriendschap: over de kracht van echte vriendschap…; Etiquette: hoe heurt het eigenlijk?; Selfie: …en de invloed van social media; Jaloezie: het groene monster… met groene snoepjes en olijven; Wraak: 9 doen of tot 10 tellen?; Try before you die: over bucketlists en meer…; Over de streep: hoe goed ken je elkaar echt?

Kerstwandeling Het is een jaar geleden dat we op zoek gingen naar het Kerstkind. Langs een weg met allemaal lichtjes zijn we de Bijbel doorgelopen. We hebben Adam en Eva gezien, kwamen langs Noach met zijn ark. Jesaja vertelde ons van de koning die komen zal; Zacharias en Elizabeth vertelden over hun eigen kindje Johannes. Dat was niet het Kerstkind Jezus. Tot we eindelijk na lang zoeken Jozef en Maria in de stal vonden met het Kindje waar we naar op zoek waren.

Het is bijna Kerst, we gaan weer op zoek naar het Kerstkind. Gaan jullie allemaal weer mee? En ook iedereen die vorig jaar de tocht door de Bijbel niet gemaakt heeft? Als we allemaal het licht langs de weg blijven volgen dan komen we zeker bij Jezus in de stal. De kerstwandeling is op dinsdag 22 december We starten weer bij familie de Haan aan de Molenkampenweg 8.

We gaan in gr kan om 18.30 Als je uiterlijk zig bent weet groep mee ku Na afloop is e chocolademe lekkers. Deelname is g weggaan een doen. Even ee aan en stevig

De evangelisa van jullie te o

2015

roepen en de eerste groep 0 uur op zoek gaan. k om 19.30 uur aanwet je zeker dat je met een unt lopen. er voor iedereen warme elk of iets anders met wat

gratis, wel kunt u bij het n vrije gift in de melkbus en tip: trek warme kleren g schoeisel.

atiecommissie hoopt velen ontmoeten.

Veel mensen binnen de Protestantse kerk zijn als kind met het geloof opgegroeid en bij de kerk betrokken geraakt. Voor hen is het vertrouwd om met Kerst de geboorte van Jezus te vieren en naar de kerstnachtdienst te gaan. Voor mensen die niet gelovig zijn, ligt dat anders. Lang niet altijd weten zij wat er met Kerst

De kerstboom is het belang

gevierd wordt en gaat het vooral om de kerstboom en cadeautjes. De redactie was benieuwd wat er in dit opzicht veranderde voor mensen die later in hun leven tot geloof zijn gekomen. We vroegen het aan drie leden van de protestantse kerken in Sellingen, namelijk Sandra Potse, Diny Nijland en Dineke Molema. Zij vertellen hoe zij (weer) in het geloof geïnteresseerd zijn geraakt, hoe hun omgeving erop reageerde en hoe zij Kerst vieren.

Een korte kennismaking

Sandra Potse is 44 jaar, getrouwd met Bennie Potze en

Van links naar rechts: Dineke Molema, Nellie van Gulik (interview, samen met Liesbeth van Dalen, niet op de foto), Diny Nijland en Sandra Potze.

woont midden in het dorp Sellingen. Ze is geboren en getogen in Tolbert. Ze werkt al bijna dertig jaar in verschillende supermarkten, nu in Nieuwe Pekela, dat is lekker dichtbij. Ze mag graag hobby-en, zoals haken, breien, en kaartjes maken. Skiën is haar grote passie. Diny Nijland is 67 jaar. Haar man Barend Dreves overleed in 2004. Ze werkte jarenlang in een pension tot zij en haar man in 1996 Hotel Homan in Sellingen kochten. Nu is ze gepensioneerd, werkt ze als vrijwilliger bij De Bolderbörg en bij Rzijn en is EHBO-er. Ze schildert graag. Dineke Molema is geboren en getogen in Sellingen. Samen met haar man Erik hebben ze drie kinderen. Ze is laborante in het Refajaziekenhuis, houdt van lezen, volleybal en af en toe een spelletje op haar tablet. Ze doet mee als leidster van de kindernevendienst in de Gereformeerde kerk en is lid van het beamerteam. Van links naar rechts: Sandra Potze. Dineke Molema, Diny Nijland

12

De (hernieuwde) kennismaking met het christelijk geloof

Op de vraag hoe zij geïnteresseerd raakten in het christelijk geloof, vertellen Sandra en Diny dat in hun ouderlijk huis het geloof niet onbekend was. Voor Dineke was dat wel het geval. Ze doen hun verhaal. Diny vertelt: “Als kind ging ik naar de zondagsschool en als jongere ben ik naar de catechi-

wel, maar ze deden er niets meer aan omdat het toenmalige kerkbestuur vond dat zij op verschillende aspecten tekortschoten. Daarom hebben ze zich uit laten schrijven als lid van de kerk,” vertelt Sandra. “Ik kwam dus ook niet meer in de kerk. Ik heb daardoor meegekregen dat de kerk je dus kon beoordelen als ‘onvoldoende’ en ik weet nog hoe eng ik het vond als we met de muziek in de kerk moesten spelen. Dat durfde ik niet en als kind denk je dan dat de kerk ook jou niet wil.” Los van die vrees, heeft de kerk haar toch altijd getrokken. “Ik ben wel eens een keer in een kerk wezen kijken, maar om als jongedame alleen naar de kerk te gaan, dat is niet fijn. Ik ben weggebleven en heb het zo gelaten.” Totdat ze Bennie ontmoet, die wel gelooft en bij een kerk wil horen. “Hij verwachtte niet dat ik mee zou gaan, dat hoefde van hem niet. Maar ik wilde het heel graag en voelde me er direct thuis; ik werd opgenomen in de groep. Ik was zo blij, we zijn in dit dorp komen wonen en kwam in een kerk waar ik welkom was! Het bevalt nog steeds goed. Ik heb meegedaan als leidster van de zondagsschool. Dat vond ik heel bijzonder, dat je nu zelf onderricht kan geven aan de kinderen. Het is heel fijn om het aan de kinderen over te brengen, op een leuke manier en zonder dat ‘niks mag en alles moet’. In

s niet meer grijkste satie geweest. Mijn ouders hadden vanwege negatieve ervaringen met de kerk hun lidmaatschap opgezegd, maar vonden het wel belangrijk dat ik daar naar toe ging. Daar bleef het voor mij bij. Barend was niet gelovig, we zijn niet in de kerk getrouwd en de kinderen zijn niet gedoopt. Ik ging altijd wel naar de christelijke vrouwenvereniging in Jipsinghuizen.” Toen zij Hotel Homan kochten werd buurman Henk Luth hun accountant. “We raakten in gesprek over de kerk en op een gegeven moment zei Henk: ‘Waarom ga je dan niet met ons mee, hier naar de kerk aan de overkant?’ Dat deed ik en dat is nu zo’n tien jaar geleden. Ik voelde me er heel welkom, ik hoorde er weer bij.” Om zich verder te verdiepen in het geloof volgt Diny nu al een aantal jaren een Alphacursus, bedoeld voor nadere kennismaking met het christelijk geloof. De ouders van Sandra stonden bij de burgerlijke gemeente ingeschreven als Nederlands Hervormd. “Dat klopte op zich

het begin was ik best nog huiverig dat iemand zou gaan zeggen dat ik er niet bij mocht horen of niet mocht komen! Maar inmiddels ben ik gedoopt en een paar jaar geleden heb ik belijdenis gedaan.” Dineke groeide op in een gezin waar het geloof geen rol speelde. Ze hoorde er nooit iets over. Toch kwam Dineke als kind wel in contact met de kerk omdat ze bevriend was met dochters van Paul en Joke Hoomoedt en Harry en Wuppie Meendering. “Ik trok veel met hen op en dan krijg je er toch dingen van mee. Ook was er op de basisschool eens per week catechisatie, dat werd gegeven door de hervormde dominee. Als jongere zat ik op de jongerenclub van de Hervormde kerk, waar ik samen met een klasgenoot van de RSG naartoe ging. Ik heb altijd geloofd dat er meer was dan het alledaagse.” Als ze Erik leert kennen, gaat ze ’s zondags met hem mee naar de kerk. “Ik vond het intrigerend, ik voelde me er welkom, direct al en ben er meer over gaan lezen. Toen ik 24 jaar was overleed mijn moeder en vond ik een bijbeltje vanwege haar afscheid van de zondagsschool. Dat vond ik heel bijzonder, want ze was er eigenlijk altijd op tegen geweest. Ik heb het niet meer kunnen

13

vragen, maar denk dat er ook bij haar iets is voorgevallen, waardoor ze niets meer met de kerk te maken wilde hebben. Toen ons eerste kind Chris werd geboren, kwam de dominee met ons praten over de doopdienst. Hij vroeg toen of ik zelf ook gedoopt wilde worden. Ik heb er over nagedacht en besloot het te doen. Het heeft meer inhoud gegeven aan de doop van Chris. Het was heel indrukwekkend.”

Met God ben je niet alleen

Op de vraag wat het geloof voor hen betekent, geldt voor alle drie: het geeft rust, je hoeft het niet alleen te doen. Diny weet dat ze voor die tijd nogal snel met haar mening

durf op een rustige manier aan te geven als ik het ergens niet mee eens ben of als mensen negatief over anderen praten.”

Diny: “Ik ben rustiger en als ik ergens mee zit heb ik ‘ruggespraak met boven’. ‘Wat denk je ervan?’, zeg ik dan.” klaar stond en stug en ongedurig was. “Ik vind mezelf veranderd. Ik ben rustiger en als ik ergens mee zit heb ik ‘ruggespraak met boven’. ‘Wat denk je ervan?’, zeg ik dan. Voor die tijd was ik ook wel eens bang om alleen te zijn, maar dat heb ik niet meer. Ik ben wel alleen, maar zo voelt het niet. Ik merk het aan mezelf ook, ik ben anders, gemakkelijker en

Ook Sandra ervaart sterk dat ze niet meer alleen is. “Ik kan mijn problemen bij God neerleggen. Je krijgt geen antwoord, maar je krijgt wel sturing. Je beseft dat je keuzes kunt maken en ­problemen niet alleen hoeft op te lossen. Eigenlijk heb ik minder zorgen. Ik ben nogal ziek geweest, zodanig dat het de

Dat geldt ook voor Dineke. “Het geeft rust dat je ergens op kunt vertrouwen, steun dat je wat kwijt kunt bij Iemand en het niet alleen hoeft te doen. Je spreekt met Iemand, je legt het voor, en dat komt er toch altijd wel een oplossing.”

De omgeving reageerde heel verschillend

Diny kreeg heel verschillende reacties, van acceptatie tot ongeloof. “Veel mensen vonden het bijzonder dat ik weer naar de kerk ging, maar hadden daar geen problemen mee. Alleen mijn zussen, die keken alsof ze het in Keulen hoorden donderen. Mijn dochter had zo iets van ‘moet dat nou’ en mijn zoon zei: ‘Gewoon doen, prima hoor’.” Dineke kreeg veel positieve reacties. “Wat me wel opviel is dat

Dineke: De muziek van Jeduthun in de nacht betekent voor mij: ‘Nu is het Kerst’. vraag was of ik nog wel zou kunnen werken. Ik heb dat in een gebed bij God neergelegd en ik heb me er niet meer druk over gemaakt. Het geloof heeft iets van ‘het komt zoals het komt’ en dat kun je dan ook aan. Dat jij je problemen kunt uitspreken, kunt voorleggen, dat alleen al geeft rust.”

14

de gelovige ouders van Erik er helemaal geen moeite mee hadden en mijn ouders, met name mijn moeder, wel. Later, na het vinden van het zondagsschoolboekje, werd mijn gevoel dat zij negatieve ervaringen heeft gehad erdoor versterkt. Verder heb ik nauwelijks negatieve reacties gehad. Mijn vader respecteerde het dat ik deze keuze heb

gemaakt en het was heel bijzonder toen hij Chris bij zijn doop als baby de kerk indroeg.”

Het gaat niet meer om de boom

Bij Sandra thuis betekende Kerst vooral ‘twee vrije dagen’. Vrij van werk en van school met als belangrijkste punt de boom. “Het was traditie dat ik met mijn moeder de boom optuigde, met engelenhaar en de ster van Bethlehem. Ik vond het prachtig maar het zei me niets. Belangrijk was het kerstkransje dat ‘zomaar’ uit de boom viel als ik er voor ging zitten en wat ik dan op mocht eten. We aten soep, rollade, gekookte aardappels, groente en zelf gemaakte pudding na. ’s Middags was er een boswandeling. Zo was onze kerst. De boom is nu niet meer het belangrijkste. We hebben wel een boom, maar dat Jezus is geboren, daar gaat het om met Kerst. Daar staan we bij stil door naar de kerk te gaan, de graven van de overleden schoonouders te bezoeken en ’s middags eerste Kerstdag gaan we naar het zondagsschoolkerstfeest.” Ook bij Diny thuis stond er met Kerst een kerstboom, die zij en haar vader samen uit het bos haalden. Ze gingen niet naar de kerk, maar het kerstfeest op de zondagsschool was voor haar heel belangrijk. “Ik weet het nog goed. We kregen dan fruit en een boekje en hoe langer je op de zondagsschool zat, hoe dikker het boekje was.” Ze viert het nu anders dan toen. “Ik ga naar de kerstdienst. Verder hou ik het sober, zoals het in mijn ogen hoort. Ik eet net zoals door de week, een stamppot of zo, dat vind ik genoeg. Ik ben niet zo kerstboomachtig. Meestal staat de televisie aan en zing ik de kerstliederen mee.” Terwijl ze het vertelt, realiseert ze zich ineens dat het dit jaar de eerste kerst is zonder ‘Lovende Stemmen’. “Ik heb jaren lang op dat koor gezeten en dat is begin dit jaar opgehouden te bestaan. Nu pas bedenk ik dat we dus

niet hoeven op te treden. Dat is wel heel gek, wat moet ik nu met de kerstdagen?”

het goed om volgend jaar een soort buffet te organiseren voor iedereen, zoals gedurende het

Sandra: Het geloof heeft iets van ‘het komt zoals het komt’ en dat kun je dan ook aan. Als Dineke nadenkt over de kerst van ‘toen en nu’ is er iets wat voor haar altijd hetzelfde is gebleven. “De muziek van Jeduthun in de nacht. Vroeger en nu, altijd betekent het voor mij: Nu is het Kerst. Zelf gaan we met kerst naar de kerk, waar we op eerste Kerstdag iets leuks doen met de kindernevendienst. Verder was en is Kerst vooral een familiefeest.”

jaar gebeurt voor Moldavië en Roemenië. Voor dit jaar geldt in ieder geval zoals altijd: kom op eerste Kerstdag ‘s middags naar de kerstviering van de Zondagsschool in De Sprankel. Iedereen is er welkom en de koffie staat klaar. Door Liesbeth van Dalen en Nellie van Gulik

Wat kan de kerk voor het dorp betekenen

Tot slot de vraag of de kerk met Kerst ook iets voor de dorpsbewoners kan betekenen. Alle drie weten ze maar al te goed dat er mensen zijn die ‘blij zijn als de kerst voorbij is’. Misschien is 15

Passage

Kerstviering Passage op 16 december 2015

We staan aan de vooravond van het Kerstfeest. Het feest van Licht in deze duistere wereld. Het grote Licht dat ons met Kerst ieder jaar opnieuw wordt geschonken. Als Passage (christelijk, maatschappelijke vrouwenbeweging) Sellingen mogen we met elkaar dit feest vieren. Het feest van de geboorte van onze Heiland, die het Licht van de wereld wil zijn. Samen

christelijk-maatschappelijke vrouwenbeweging

zingen, samen bidden, samen luisteren naar het Kerstevangelie. De organisatie is in handen van de kerstcommissie en het is elk jaar weer een verrassing wat de avond ons gaat brengen. Bent u nieuwsgierig geworden en zou u dit feest graag samen met ons willen vieren? Dan bent u van harte welkom op woensdag 16 december in De Sprankel. We beginnen de avond om 19.45 uur.

Vervolg van pagina 7, De Hoeksteen en De Sprankel zijn begrippen in Sellingen

Hiervoor moet uiteraard regelmatig vergaderd worden en ook dat gebeurt in deze gebouwen. De kerkenraden vergaderen met alle leden (zogenoemde lidmaten) tijdens de gemeenteavonden. Voor vorming en toerusting zijn er de catechisaties en bijbelstudie- en gespreksgroepen. De damesbezoekgroep komt er bijeen en ook de vrouwenvereniging Dorcas. Voor de jeugd zijn er de clubs ‘Rock Solid’ (11-13 jaar) en ‘Solid Friends’ (14-16 jaar). Er zijn bijeenkomsten voor de wat oudere jeugd en jonge gezinnen van ‘Solid Road’, maar ook seniorenochtenden en een koffie-ochtend voor iedereen op de eerste donderdag van de maand. Maaltijden voor Moldavië, BBQ voor Roemenië en het dauwtrapontbijt met Hemelvaart zijn activiteiten waarbij de keukens van de gebouwen stevig worden belast. Drie maal per jaar het Inspiratiemoment; twee maal per week is het Stiltecentrum geopend; de jaarlijkse bijbelquiz is een goed bezocht evenement (georganiseerd in samenwerking met het Nederlands Bijbelgenootschap). Maar niet alleen voor kerkelijke cq christelijke activiteiten is er plaats in

onze gebouwen. Ook maatschappelijk is er veel te doen. De muziekvereniging Jeduthun repeteert wekelijks in de Hoeksteen. De christelijke vrouwenvereniging Passage houdt haar maandelijkse bijeenkomsten in de Sprankel. Bejaardengymnastiek, volksdansen en yoga, de wereldwinkel, huwelijksjubilea, sinterklaasfeesten, tentoonstellingen, verjaardagen, te veel om hier alles te vermelden, maar het is allemaal mogelijk dankzij deze twee gebouwen én de vele vrijwilligers die zich inzetten om ze in stand te houden. Wie een vergadering moet beleggen, een groep vrienden verwacht die niet in de huiskamer past, een tentoonstelling wil organiseren of ergens anders een zaal(tje) voor nodig heeft kan contact opnemen met de respectievelijke beheerders. Voor informatie over de Hoeksteen is dat de heer E. Molema (tel.: 0599322575), en voor De Sprankel is dat de heer E. Dik (tel. 06-15617819). Wat de toekomst brengt is nog niet te overzien. Het zou kunnen zijn dat sommige vaste gebruikers ‘zwichten’ voor de grotere en nieuwere multifunctionele accommodatie. Dat zij dan zo, maar De Hoeksteen en De Sprankel blijven nodig en nuttig voor alle inwoners van Sellingen, of zij nu wel of niet tot een kerk behoren.

‘Nachtdienst’ Het woord ‘nachtdienst’ roept heel verschillende gedachten op. Je kunt natuurlijk denken aan de kerstnachtdienst in de kerken. Dat is toch een heel speciale dienst, anders dan alle andere diensten. De sfeer is dan heel bijzonder. Vroeger hadden de christenen meer van dat soort ‘nachtdiensten’, voorafgaand aan Pasen bijvoorbeeld. Maar bij het woord ‘nachtdienst’ kun je ook denken aan de vele beroepen waarin mensen soms ’s nachts moeten werken. Om snelwegen aan te leggen die overdag niet afgesloten mogen worden. Om gebouwen te beveiligen. Om zieken bij te staan. Enzovoorts. Nachtdienst is niet altijd een pretje. De meeste mensen werken liever van negen tot vijf, zodat ze hun nachtrust niet mislopen, want dat is toch een aanslag op je gezondheid en je humeur. Nachtdienst vráágt wat van je. In het Kerstevangelie van Lucas komen ook mensen voor die nachtdienst hebben: de herders. “En er waren herders in diezelfde landstreek, zich houdende in het veld, en hielden de nachtwacht over hun kudde.” (vs. 8, Statenvertaling). Blijkbaar waren ze met hun kudde onderweg en was er geen stal beschikbaar. Daarom moesten ze de wacht houden, nachtwacht. Anders zouden er schapendieven kunnen komen, of wolven, zoals Jezus zegt in het bijbelboek Johannes 10:12. Als een huurling de wolf ziet komen, dan vlucht hij. Een goede herder doet zoiets niet. En in het bijbelboek 1 Samuël (hoofdstuk 17 vers 34) vertelt David dat hij met beer en leeuw gevochten heeft. Kortom, geen overbodige luxe, die nachtdienst van de herders!

wij in de kerken samenkomen rondom het Woord, is dat een samenkomst rondom het Vuur. Als we bidden, waken we in de gebeden. We moeten wakker blijven. Niet indommelen. Niet denken: mijn leven is op orde, ik kijk niet verder. Laten we een voorbeeld nemen aan de herders die de nachtwacht hielden over hun kudde. En juist aan hun valt het grote geschenk ten deel. Zij horen van de geboorte van de Goede Herder. In de stad van David, de herdersjongen die vocht met leeuw en beer. De herders mogen de Herder verwelkomen, zij als eersten. Hun grote opdrachtgever. De Opperherder, zoals Petrus hem noemt (1 Petrus 5:4). Hij heeft gevochten met de leeuw die de satan is. Hij heeft zijn leven voor ons overgehad. Daarom geeft hij ook ons een pastorale taak. Weid mijn schapen. Weid mijn lammeren. Dat is onze nachtdienst. Het is dan wel nacht in de wereld, maar wij mogen bijeenkomen rondom het Licht dat in de duisternis verschenen is. Iedereen blijde kerstdagen gewenst! 

Ds. W.T. van Voorst

Wilt u reageren? Stuur dan een e-mailtje naar ­[email protected]

Ik sprak ooit iemand die pastoraal werk verrichte: omzien naar mensen, ze leiding geven, ze bij elkaar houden. “Maar”, vertelde ze, “vroeger deed ik dit werk eigenlijk ook al. Ik was zuster en had ’s nachts de verantwoordelijkheid voor heel wat ouderen. Soms moest ik zelfs stervenden bijstaan in de nacht.” Dat is werkelijk ‘pastorale nachtdienst’. Je hoeft geen pastoor, pastor of pastoraal ouderling te zijn om herderlijk op te treden! De herders hadden nachtdienst. Maar geldt dat niet voor ons als gemeente ook? Het is nacht in deze wereld. Er zijn roofdieren op weg, en dieven, mensen zijn bang. Soms is de reden groot: oorlog, terrorisme, klimaatverandering... Soms is de reden kleiner: een dreigende ziekte, relatieproblemen, twijfel, verdriet... Hebben wij geen taak om ze bij te staan, ze te beschermen, ze leiding te geven? Als 17

Kerken in Sellingen gaan voor Moldavië en Roemenië

Samen eten voor een goed doel

Op de basisschool, in de Ter Apeler Courant of op het prikbord bij de COOP: U hebt vast wel eens een uitnodiging gezien voor een barbecue voor Roemenië of een buffet voor Moldavië. Zowel de hervormde als de gereformeerde kerk in het dorp zetten zich hiervoor in. De Hervormde gemeente steunt een Roemenië-project uit Onstwedde, de Gereformeerde kerk steunt Stichting Hart voor Moldavië.

Moldaviëbuffet Het project ‘Moldavië buffet’ is één van de pogingen om vrede door te geven en een kans om tot steun te zijn voor oude mensen en meisjes in Moldavië. Moldavië ligt ingeklemd tussen Roemenië en Oekraïne. Sinds 1991 is het onafhankelijk geworden van de Sovjet Unie. Wel zijn ze nog steeds afhankelijk van Russisch gastoevoer en Rusland is hun belangrijkste exportland. De bevolking is fifty-fifty pro Europees en pro Russisch. Ook in Moldavië is er corruptie, hetgeen recentelijk heeft geleid tot protestdemonstraties tegen de corrupte leiders. Stichting ‘Hart voor Moldavië’ ondersteunt in Mol18

davië projecten die gericht zijn op het geven van hulp aan de zwaksten in de samenleving. Zij ondersteunt initiatieven, die door de lokale bevolking worden ondernomen om de situatie in hun land te verbeteren. Hier in Sellingen zijn wij een klein

Geef vrede door van hand tot hand, je moet die schat bewaren; bescherm haar als een tere vlam behoed haar voor gevaren. Geef vrede door van hand tot hand met liefde, onze redding; wees vriendelijk in woord en daad bewogen om Gods schepping. Geef vrede door van hand tot hand, als brood om uit te delen; kijk ieder mens met warmte aan, zo kunnen breuken helen. De sterke, zachte hand zij dank, die meer dan troost kan geven: als woorden stokken spreekt de hand in vriendschap, steun en zegen. Geef Christus door van hand tot hand, zijn liefde schenkt ons leven. Geef vrede door, geef haar een kans: een schat om uit te delen.  (Lied 1014, Liedboek)

radertje om deze stichting financieel te ondersteunen. Dat doen wij door vier keer per jaar een maaltijdbuffet te organiseren. Vrijwilligers koken hun favoriete menu’s. De door koks gemaakte kosten worden, indien gewenst, vergoed. Eetgasten geven zich op via intekenlijsten, email of persoonlijk bij de werkgroep. De prijs is € 7,50 voor volwassenen en € 5,00 voor kinderen. Ieder kan zo vaak hij of zij wil, opscheppen, eerst van het hoofdmaaltijdbuffet en daarna van het dessertbuffet. Wilt u meedoen of een keer proberen? Iedereen is van harte welkom op de buffetten! Om 17.00 uur

staat de koffie of thee klaar in de omgebouwde kerkzaal van de Gereformeerde kerk. De opbrengst van deze maaltijden wordt vanuit Sellingen besteed aan hulp aan de ouderen, waardoor ook zij letterlijk van warme maaltijden worden voorzien. Namens de werkgroep Sellingen van Stichting ‘Hart voor Moldavië’, www.hartvoormoldavie.nl een vredevolle Kerst gewenst.

Hulp aan Roemenië De Hervormde Gemeente te Sellingen ondersteunt het werk van de Roemenië Werkgroep in Onstwedde. Deze werkgroep heeft al meer dan dertien jaar contacten met kerken in de omgeving van Oradea. Deze plaats ligt in het westen van Roemenië. Jaarlijks gaan diverse vrachtauto’s met hulpgoederen vanuit Onstwedde naar Oradea. Daar worden de hulpmiddelen door de plaatselijke kerken verdeeld. Ze ondersteunen enkele ziekenhuizen, een kindertehuis en een bejaardentehuis. De plaatselijke kerken helpen de mensen die de hulp het meeste nodig hebben. Om welke goederen gaat het? Het zijn kleding, matrassen en bedden, dekbedden, schoolmaterialen, knuffels, speelgoed, naaimachines enz. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de fam. Heun aan de Dorpsstraat 65 (tel.nr. 32 25 90) bij ons in Sellingen.

en daarmee een goed doel steunend’. Het werd een zeer geslaagde avond, mede dankzij de geweldige inzet van de jongeren van ‘Rock Solid’. Zie hiervoor ook op pagina 15. Op de gemeenteavond in november kwamen enkele leden van de werkgroep uit Onstwedde ons iets vertellen over het werk van de hulptransporten. Elk transport heeft steeds weer zijn eigen verhaal. De armen in Roemenië kijken er naar uit. Aan het eind van de avond kreeg de werkgroep een waardecheque ter waarde van 1500,= euro. Daarmee is een nieuw verhaal begonnen voor een volgend transport. Voor meer informatie: www.hervgemsellingen.nl 

E. Kupers, diaken

De diaconie van de Hervormde gemeente wil graag haar steentje, in dit stukje werk van ‘dienst aan de naaste’, bijdragen. Immers als gelovigen hebben we de opdracht hulp te bieden aan diegenen die het moeilijk hebben. Helpen daar waar geen helper is. Daarnaast hebben we als voordeel, dat we geen nieuwe organisatie hoeven op te zetten. Alle contacten bestaan al. In het afgelopen jaar zijn er enkele collectes in de kerk voor dit transport geweest. Verder hebben we in oktober een barbecue-avond georganiseerd onder het motto: ‘Samen lekker eten 19

Samen delen In ieder mensenleven zijn er belangrijke momenten. Dat loopt uiteen van heel vrolijke gebeurtenissen, zoals een geboorte, tot heel aangrijpende zoals het verliezen van een partner. Het zijn momenten die je niet zomaar voorbij wilt en kunt laten gaan. In de kerken zijn er rituelen om deze momenten met elkaar te beleven en er bij stil te staan. Om met elkaar te vieren en met elkaar te treuren. Samen het leven delen. De kerken in Sellingen staan ook open voor al onze dorpsgenoten die hun levensmomenten willen delen of daarbij steun zoeken. Lees ook over het Stiltecentrum op pagina 5.

Kerkdiensten* Hervormde Gemeente en Gereformeerde Kerk Datum

Hervormde Gemeente

Gereformeerde Kerk

20 december

Ds. J.W. Baan, doopdienst

24 december

Ds. J.M. Viergever uit Onstwedde Kerstnachtdienst in de Hervormde Kerk, aanvang 22.00 uur m.m.v. dubbelmannenkwartet Cantabilé uit Klazienaveen

25 december

Ds. A. Lagendijk uit Onstwedde

26 december

2e Kerstdag ds. K. Meijer Gezamenlijke dienst in de Sprankel m.m.v. FosFour en groep muzikanten van Jeduthun

27 december

Ds. F.A. Slothouber uit 2e Exloërmond

31 december

Ds. K. Meijer, Oudejaarsdienst aanvang 19.30 uur. Gezamenlijke dienst in de Gereformeerde kerk

1 januari

Ds. K. Meijer

Drs. F. Postema uit Krewerd

Ds. Eerbeek uit Westdorp

Dr. J.C. Borst uit Sleen Vanaf 9.45 uur koffie in de Sprankel;
Nieuwjaarsdienst, aanvang 10.15 uur Ds. A. Lagendijk uit Onstwedde

Mevr. M. Smith-Luttjeboer Na de dienst koffiedrinken in de Hoeksteen

10 januari

Ds. J.H. Adriaanse

Dhr. J. van Vondel uit Emmercompascuum

17 januari

Ds. N. Noorlander

Ds. K. Meijer

24 januari

Ds. K. Meijer Gezamenlijke dienst in de Gereformeerde kerk t.g.v. het 90-jarig bestaan van Muziekvereniging Jeduthun

3 januari

* De diensten beginnen om 9.30 uur, tenzij anders vermeld. 20