oktober Verder in dit nummer: 100 x Wim Verhage. WARR Londen. En heel veel meer

CLUBBLAD September / oktober 2010

Verder in dit nummer: 100 x Wim Verhage WARR Londen En heel veel meer

KLM Roadrunners

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010

INHOUDSOPGAVE 

Cover



Inhoudsopgave



Clubgegevens



Van de Voorzitter



Van de Redactie



Nice to know



Achter de Meute 97 + 98



Lopen in andere landen



100 x Wim



Landgoed Twente marathon



Veluweloop



WARR Londen



Ge(s)pot



Hardlooptraining Regillio v.d. Vloot



Wheel of Energy



Sportkeuring



Aan tafel bij Robin



Ingekomen stukken



Hardloopblessure: Hielspoor



Planning RRI lopen


Clubgegevens Opgericht :

17 december 1985

Voorzitter :

Kitty Meijburg-van Loon Tel : 023-5631467

SPL/PX

Penningmeester :

Wim Verhage Tel : 06-20803895

SPL/ZW

Secretaris :

Cock v/d Pol Tel: 023-5628354 Mob: 06-51211228

SPL/TZ pv 261

Ereleden:

Driek Zwaan Cock v/d Pol

Uitslagen & klassementen :

Klaas Bruin

SPL/PI

Ledenadministratie :

Peter v/d Veldt

SPL/CC

Wedstrijdcoordinator :

Wim Verhage Tel: 06-20803895

SPL/ZW

PR:

Frank Jegers

SPL/CC

Jolanda Lucassen Clubblad :

Silvia Honig-Aland

SPL/PO

Sandra Huenders-Daemen

SPL/PO

Internet:

www.klmrri.nl

Webmaster:

Peter Groot

Postbank : Bankrekening :

4527630 3464.51.973 t.n.v. KLM Roadrunners, W. Verhage, Nieuwkoop

Oplage : Productie:

digitaal Honig & Huenders (H2PO)

Run2Day Haarlem: 10% korting op schoenen en kleding (niet op aanbiedingen en accessoires)


Beste mensen, Er zijn dagen, weken waarop/waarin je geen tijd lijkt te hebben voor je vertrouwde rondje dorp, bos of duin….je hebt het te druk. Tenminste, het pakt zo uit en dan kies je voor dat wat de meeste prioriteit heeft. Vaak betekent dit dan dat jouw sportmoment wordt verschoven….maar van uitstel komt vaak afstel… en duurt het toch weer even voordat je de loopschoenen aantrekt en lekker je rondje loopt. Eigenlijk vreemd dat je betrekkelijk makkelijk dat laat vallen, wat voor jouw gezondheid van groot belang is. Ik weet niet hoe het jullie vergaat (al kan ik het wel vermoeden) maar ik knap er bijna altijd van op. Lichamelijk en geestelijk verfrist, en al is de drempel soms wat hoog om te gaan….eenmaal aan het lopen ben ik zo blij om weer op pad te zijn…heerlijk! En dankbaar dat het kan, mag en lukt. We hebben bijna allemaal wel een periode van hardnekkige of hinderlijke blessures gehad of kennen deze momenteel. Nu zitten we midden in de herfst, met de kleuren en de geuren…ook de wind, buien en de felle opklaringen….(en gelukkig de buienradar!) Het buiten kunnen sporten is heerlijk, je beleeft de natuur en de omgeving en komt zo tot rust terwijl je actief bent. In veel landen is sport niet zo vanzelfsprekend, niet geaccepteerd of (h)erkend als heilzaam voor je welzijn. Veelal zijn dit de armere landen waar iedere dag een strijd geleverd wordt om te overleven en je alle energie nodig hebt om je dagelijkse hoeveelheid aan voedsel bij elkaar te sprokkelen. Sporten als bv. voetballen of cricket zijn als spel zeer geliefd, overal in de wereld . Geef kinderen of volwassenen een bal en ze gaan er achteraan rennen, grappig om te zien hoe een bal dit effect heeft. Het rennen zonder bal wordt waarschijnlijk als nutteloos of niet aantrekkelijk ervaren, terwijl het voor heel veel van ons een beleving op zichzelf is. De luxe van het kunnen en mogen sporten, het rennen zonder bal, daar beleven wij veel plezier aan. De KLM RoadRunners doen het overal ter wereld, al bijna 25 jaar…en dat we net Londen oranje gekleurd hebben en met overgewicht zijn teruggevlogen, getreind of gezwommen dankzij de 18 prijzen op de WARR….of dat we de elementen weer te lijf gaan in Langevelderslag….we gaan door! Mogen wij op je komst rekenen? Kom je ook gezellig eten? Per slot bestaan we maar 1x in de 25 jaar….jawel….25 jaar! Sportieve groeten! Kitty


Van de Redactie Weer een clubblad klaar. We hebben leuke artikelen ontvangen van de Roadrunners leden. . Van Robin Honig ontvingen we het bericht dat hij nog steeds op stukjes wacht van de Kananaskis loop, daardoor is het verslag van zijn team nog steeds niet gereed. Marathon. We lezen over de marathon van Marc Janz in Twente. Strijd der giganten e Achter de meute met Fred Bakkenist. Fred is onderweg naar zijn 100 verslag.

De estafettes van de afgelopen uitgaven waren een genot om te lezen. Estafette nummer 23: het stokje is opgepakt door Boudewijn Tiesinga. Zijn verslag volgt in het volgende nummer. Wij hebben helaas GEEN reacties van nieuwe leden ontvangen. Druk druk druk ??? We hopen snel iets van je te horen. Wheel of Energy. Marc had het geluk om als eerste op het Wheel te lopen. Lees zijn bevindingen. Den Helder-Maastricht. Wij gaan met 12 leden mee doen aan deze estafette over 425 km. Echter er zijn nog meer leden die willen lopen. Maar nog niet genoeg. We zoeken nog 6 lopers. Vrouwen zijn ook welkom. Zie onze uitvraag in het clubblad.

25 Jaar geleden begon een sprookje dat Roadrunners heet. Dit sprookje bestaat gelukkig nog steeds. U kunt alvast in uw agenda noteren dat we dit 25 jarig bestaan vieren met een feest op 18 december. Strand restaurant Nederzandt Langevelderslag Noordwijk

Veel leesplezier en sportieve groetjes, H2(P)O Huenders & Honig van SPL/PO


NICE TO KNOW Op 11 december 2010 zal RRI lid Robin Honig samen met een loopmaat mee doen aan de West Coast Challange. Deze bikerun, georganiseerd door de KNRM, over 135 km loopt van Hoek van Holland naar Den Helder of andersom. Op donderdag 09 december wordt aan de hand van de weersverwachting bepaald of de loop naar Hoek van Holland of naar Den Helder zal lopen. De windrichting is in deze de doorslaggevende factor. De doelstelling van deze loop is om fondsen te werven voor de KNRM, al het inschrijfgeld en eventuele extra giften komen dan ook volledig ten goede aan de KNRM. Wilt u meer weten, of Robin, en daarmee de KNRM steunen, kijk dan op de website. www.teamwijkaanzee.blogspot.com www.westcoastchallenge.nl

Nieuwe Leden let op !!! De nieuwe leden hebben recht op een welkomstgeschenk. Na betaling van de contributie is dit beschikbaar bij de penningmeester. Ik werk in gebouw 102 op Schiphol-Oost bij de KLM Cityhopper. Gebouw 102 is hetzelfde gebouw waar personeelsreizen zich bevindt en iedere echte KLM-er komt daar dus met zekere regelmaat. Heb je recht op een welkomstgeschenk meldt je dan van tevoren telefonisch -83407- of per E-mail ([email protected]) zodat ik kan zorgen dat ik de juiste geschenken in voorraad heb. Ook als je van plan bent naar een KLM-loopje te komen kun je het laten weten en kan ik regelen dat er een geschenk aanwezig zal zijn. Groeten, Wim Verhage

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Achter de meute 97

Zondag 05-09-2010

What a wonderful day, elke keer weer als de Tilburgse 10 EM wordt gelopen is het prachtig weer. Zo ook deze keer. Tijdens mijn worsteling op de 10 km vernam ik van mijn spionnen uit het Nieuwkoopse noorden, dat Willem Verhage zijn 100 ste marathon gelopen heeft in een respectabele tijd van 4:27:00. Willem van harte gefeliciteerd met dit reusachtige resultaat en wie weet, plak je er hier en daar nog wat marathons aan vast. Door je 100 ste ben je terecht gekomen in een heel selectief gezelschap. Geniet er met volle teugen van en er kan er maar één terechte winnaar zijn van onze titanen strijd, en dat ben jij. Terwijl Wim zijn succes aan het vieren was ploeterde uw verslaggever nog even door. En dat het ploeteren was dat werd wel duidelijk doordat ik vanaf de 3 km begeleidt werd door een prachtige antieke witte Ford uit de jaren dertig, wat aangaf dat ik de laatste van het hele stel was. Gelukkig werd ik zoals het heet gedragen door het publiek. Mijn naam scandeerde door de luidsprekers van het parcours bij het betreden van de laatste kilometers en het publiek was zo enthousiast dat mij dat over de streep hielp. Dat niet alle KLM „ers in Nieuwkoop waren bleek uit het feit, dat runner Olaf van der Laan van ES uitkwam op de 10 EM met een ook niet te versmaden tijd van 1:24:55, wat ook een prima resultaat is. Mijn inkt in de pen is minder vloeibaar gebleken dan het loop vermogen van Wim Verhagen, en zo hoort het ook. Mijn twee pogingen om een marathon ter lopen resulteerde in één geslaagde marathonloop in Rotterdam 2004. Toen wilde de benen nog goed. Maar ik weet in ieder geval wat het is om een marathon te doen. Dus petje af voor Wim. Fred Bakkenist

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Achter de meute 98

Zondag 19-09-2010

Zaandam, het gebied van de oorspronkelijke Waterlanders, en dan kom je toch gauw op mijn voorvaderen uit een ver verleden terecht. Het was dan ook Simon Persijn (kind van Jan Persijn), die de naam van Bakenes ging voeren en daarom wil ik u dit Vondels gedicht over de Persijns niet onthouden. Wat riemen voert of zeil heeft d'amirael Persijn Beslaegen in zijn' dienst by Vries en Waterlanderen. Al 't omgelegen volck ruckt haestigh by malkanderen, En treckt vast op den brand van kerck en toorens aen. Helaes, wat ga ick aen? wat koomt my weder over? Waer zendghe my? mijn lief, Persijn, den grooten roover Uw' vyand in den mond, die op ons vlamt en loert Uit Zwaenenburgh, daer hy des graeven vlagge voert? 't Verdriet hem zulck een slot en vasten burgh te derven, Die ongerechte gift. Uw zaed, uw wettige erven Noot: "Symon Persijn wert vermeld anno 1276, trouwde Machteld Potskijn, en komen van den selven die van Bakenesse die middelste falce (wapen) met drie kruizen van Persijn hebben gevoert met een bande (schuinbalk)." Bronvermelding: Algemeen Rijks Archief Den Haag Batavia Illustrata, pag.1047. De Bakenesse tak leefden later in Haarlem en omgeving. Wat een slopende race zeg, deze uitvoering van de 4EM Dam tot Dam loop 2010. Vanwege het redelijk vroege tijdstip waarop deze afstand startte, was het haasten geboden om toch nog op tijd in het startvak te staan. Toen de speaker al aan het aftellen was moest er nog in een sprint van de KLM tent naar het startvak worden overbrugt. Al hijgend kwamen we uiteindelijk nog op tijd aan, en konden meteen doorlopen met de race. Eigenlijk hebben wij dus 5 EM gelopen. Lastig, als je niet kan ontspannen voor de start, maar met dezelfde inspanning direct doorloopt. Het duurde dan ook een paar mijlen voordat het gewenste ritme werd verkregen. Gelukkig ging het kachelen in de straten van Zaandam weer lekker. We haalden hier en daar nog wat lopers in, waaronder Joop Campfens van Wings2 die zelfs met een beperkte longfunctie deze afstand toch maar heeft volbracht. Hulde Joop! Zo zie je maar dat je jezelf best wel kan vinden en hervinden als het in het “koppie” maar goed blijft. In de verte hoorde je de helikopters van de 10 EM wedstrijd al in de buurt komen. Sommige vooruitgestuurde motoren van de 10EM organisatie kwamen al schrikbarend dichtbij en voorbij. Ons doel was dan ook om buiten het bereik van de bezemwagens te blijven. En dat is gelukkig gelukt. Eenmaal in de Peperstraat aangekomen mocht je finishen hoe dan ook. De opvang na de streep was goed. Vele medewerkers van het rode kruis konden je helpen als het nodig was. Na het lopen en netwerken in het grote KLM-home, zwemmen in “de Slag”, en dat geeft toch een prima ontspannend gevoel na zo‟n inspanning. Maar goed, wat daar niet goed geregeld was zijn de douches. Koud dat het was, en dat sommige lopers en loopsters met hetzelfde shirt waarmee ze gelopen hadden ook het zwembad in gingen. Moest niet kunnen! Ondanks de oneffenheden was het een geslaagd festijn. Fred Bakkenist


Lopen in andere landen. (incl. Nederland dit keer)

11 december Midwinterduinloop in Egmond binnen.

www.lechampion.nl

09 januari Egmond halve marathon.

www.egmondhalvemarathon.nl

13 februari Groet uit Schoorl

www.groetuitschoorl.nl

06 maart de 20 van Alpen

www.20vanalphen.nl

06 maart Baggerloop in Didam

www.baggerloop.nl

13 maart City-Pier-City loop in den Haag

www.cpcloopdenhaag.nl

27maart Zandvoort Circuit Run

www.rwcircuitrun.nl

03 maart TT run Assen

www.tt-run.nl/

10 april marathon van Rotterdam

www.halvemarathonrotterdam.nl

10 april 2011 De marathon van Parijs. 35e editie.

www.parismarathon.com

16 april Gein loop in Driemond

www.geinloop.nl

17 april Enschede Marathon

www.enschedemarathon.nl

17 april Hilversum City Run

www.nikehilversumcityrun.nl

17 april Cursa Bombers 10km run in Barcelona

(Date not confirmed yet)

25 april Utrecht Marathon (jaarbeurs plein Utrecht)

www.jaarbeursutrechtmarathon.nl

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 De grote tocht, de 100e marathon Alle voorbereidingen waren behoorlijk goed gegaan en dus zou in overleg met de organisatie de halve marathon van Nieuwkoop eenmalig ook een marathon herbergen. Ik mocht een mannetje of 12 meenemen en we zouden 11.00 starten om vervolgens aan te sluiten bij de halve. Bij die twaalf 3 mensen van Loopvereniging Plantaris die ik regelmatig tegenkom bij loopjes in binnen- en buitenland. Peter Akerboom, Toon van Vlimmeren en Peter van Wouwe. Dan nog de maatjes Jos Cornelissen (7 marathons op mij voor) en Jeroen Kooijman. Van onze eigen loopgroep Aart Pieterse en Bart Pastoor. Dan Ben Pieterse (4 marathons waarvan 3 met mij), collega’s Frank Jegers en Guus Schutijser (bekend in binnen- en buitenland) en broer Rene die er een internet schema tegenaan had gegooid en zijn eerste marathon zou lopen. Een gemêleerd gezelschap dus met als koploper Peter Akerboom met 141 marathons en Toon met 122 marathons. met onderaan Aart en Rene met 0. Ook waren nog drie dames aanwezig die met het oog op de najaarsmarathons een 31 kilometer wilden lopen en bij het gebouw van Natuurmonumenten in De Meije instapten. Denise, de vriendin van Roberto, Ellen, de vrouw van Aart Stigter en Miranda. Verzamelen bij mij thuis was al een gebeuren op zich, iedereen krioelde door elkaar heen en onder het nuttigen van koek en koffie, krentenbollen en bananen werden de T-shirts uitgedeeld. De organisatie had speciale T-shirts laten drukken zodat iedereen er hetzelfde uitzag, behalve ikzelf want er stond bij mij op dat ik er 100 gelopen had en die trek ik dus niet aan na 99 marathons.

Na het poseren voor de nodige foto’s liepen we naar de start en vroeg Jolanda heel onopvallend de sleutel van het huis. Waarom zag ik pas weer na thuiskomst want het huis was versierd met slingers, ballonnen en buiten stond een groot spandoek. Ik kwam later te horen dat de trainster en Sylvia dit komplot hadden gesmeed. Om 11.00 stonden zowaar een aantal mensen klaar om ons uit te zwaaien en daar ging het stel, richting Noorden. Bij de afslag naar de Meeuwenlaan werden we deze laan opgestuurd en bij het huis van mijn ouders stonden deze buiten met de rest van de familie en een paar spandoeken. Alleen wisten ze niet dat we nog een tweede keer langs kwamen want de tweede keer was al geen kip meer te zien.


We hadden afgesproken dat we iedere drie kilometer zouden stoppen om te drinken en dat hebben we de hele wedstrijd volgehouden. Het was nodig ook want het zonnetje scheen behoorlijk fel. Na weer een loper van mijn groep met een spandoek kwamen we ook Hennie tegen, de bikkel uit Noorden(en nog steeds KLM Road Runners lid), met grote vlag, teksten op de weg en een passend T-shirt, dat gaf weer moed. Ook op de hoek Voorweg/Noordse dorpsweg/Uitweg hing een groot doek. Na het passeren van de patatkraam met zijn specifieke geuren richting Slikkendam. Op de hoek bij Natuurmonumenten stapten dus de dames in. Daarna in een rustig, maar constant tempo door De Meije. De bakfietsers Lia, Janneke en Fred (trainers en loopvriendin) hadden het druk om alle verkeer te waarschuwen dat er een speciale groep aankwam. Bij de watertoren, Nieuwkoop Pietje Potlood genoemd en bij de afslag naar het meijepad weer spandoeken, refererend naar een traumatische ervaring uit het verleden. Gelukkig hing er daarna een met “GEINTJE” maar sommige mensen zijn bijna niet te vertrouwen, dus er bleef wel een knagend gevoel over. Na het meijepad de dijk op, de verkeerde kant volgens sommigen maar de 21.1 moest precies volgemaakt worden dus een extra lusje.Na de lange tocht op de dijk kwamen we een paar minuten voor de start van de Halve in de Dorpsstraat aan en konden we gauw nog wat drinken. Helemaal aan de staart van het peloton begonnen we zo aan de tweede omloop. Hier hadden we al een mooi zicht op de KLM-kar die aan de voet van de Nieuwkoopse toren stond. In het eerste gedeelte was het nogal druk door het rustige aanvangstempo maar je kon zien dat er al meer dan 21 kilometer opzaten want het werd steeds stiller. Nu konden we buiten onze eigen catering ook nog gebruik maken van de reguliere drankposten dus er was genoeg te drinken en ook de bananen en krentenbollen vonden gretig aftrek. Rene, mijn broer die voor de eerste keer deze afstand liep kreeg wat probleempjes om het tempo bij te houden maar de marathon heeft speciale wetten en 5 kilometer verder liep hij weer in de groep of er niets gebeurd was. Het tempo werd trouwens wel af en toe hoog gehouden door de dames die alledrie lieten zien een goede conditie te hebben. We begonnen door het strakke tempo zelfs de laatsten van de halve marathon in te halen.Bij 35 kilometer kreeg ik zelf een beetje moeite en kon ik nog net aan het staartje blijven hangen. Na het eindigen van het meijepad en het bruggetje moest ik op de kop gaan lopen (voor de foto’s) en was de vermoeidheid verdwenen als sneeuw voor de zon.

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Bovendien kwam Aart Stigter een stukje meelopen en dat was natuurlijk ook een stimulans. Als een kameel die water ruikt liep ik de laatste kilometers en eindelijk... de laatste bocht. Bekenden en familie en gewoon nieuwsgierigen stonden klaar en een warm applaus verwelkomde me. Tjonge Tjonge wat een belangstelling, gelukkig was alles goed gegaan en zo kwam het einde van een prachtige dag. Na de interviews bij de kar even uithijgen en toe naar huis voor nog een heerlijk drankje. De belangstelling was groot en zo moest ik zelfs bij vriend Piet nog bier gaan bijhalen. Het was voor mij een prachtige dag, niet in het minst door de belangstelling van de Road Runners en het versieren van het huis. Silvia had alles prima geregeld en van alle versieringen heb ik nog dagen plezier gehad.

Iedereen die heeft geholpen of belangstelling getoond: HARTELIJK DANK.


Landgoed Twente Marathon. Na een overnachting in een hotelletje in Tubbergen viel op zaterdag 30 oktober om 10 over 10 uur het startschot van de Landgoed Twente Marathon. Voor de start nog even een flinke krentewegge weggewerkt met een kop koffie en een toespraak / gedicht aanhoord van voorzitter Vincent Beld en gedeputeerde van de provincie Overijssel Piet Jansen, gevolgd door de voordracht van het LTM gedicht door Marga Bult: http://bit.ly/start_LTM

De loop voerde door landweggetjes, bospaadjes, weilanden, boerenstallen, modderpaden en boerderijen; Twente op zijn best! Een pittig parcours maar dat werd gecompenseerd door een relaxte atmosfeer (het gaat hier niet om tijd) en heerlijke streekproducten bij elke 5km pitstop. Iedereen nam ruim de tijd om heerlijkheden te proeven. Buffelkaas met heerlijke mosterd, versgebakken pannenkoeken, Bentheimer koek en natuurlijk ook banaan, sinaasappel, peer en ander fruit. Bij deze culinaire pitstops kon je naast de gebruikelijke drankjes ook een alcoholische versnaperingen zoals wijn, bockbier en zelfs champagne genieten. Zoals een van de initiatiefnemers vertelde is deze loop ontstaan uit inspiratie opgedaan in de Franse Medoc Marathon, daar kun je bij 21 verzorgingsposten wijn drinken! Onderweg staken we het riviertje De Dinkel over en er zaten ook pittige heuvels in het laatste stuk van het parcours. Qua muziek ook eens wat anders dan bij de bekende stadsmarathons, hier waren hoornblazers, accordeonisten (twee boeren), zanggroepjes en zelfs een klassiek orkestje te beluisteren. Ik heb van deze marathon gehoord toen ik twee jaar geleden meeliep aan de Ultimarathon van Scheveningen naar Zandvoort, 2 medelopers waren vol lof over de LTM. Ik heb samen met mijn loopmaat Ben gelopen voor wie het, op 70 jarige leeftijd, zijn eerste marathon is geweest. Met een eindtijd van 4.22 en na aftrek van minstens 20 culinaire pitstop minuten een zeer respectabel resultaat. Bij de finish werden we juichend binnen gehaald over de rode loper. Er stonden vier grote houtgestookte tobbes klaar met heerlijk heet water, een weldaad voor het lijf en reuze gezellig om zo even met de medelopers na te genieten. Meer weten? Kijk even op www.landgoedtwentemarathon.nl of op mijn facebook pagina: http://on.fb.me/LTM_Marc Met sportieve groet, Marc


Veluwe loop Donderdag 25 maart, het KLM RRI bestuur bespreekt nog enkele dingen voorafgaand aan de jaarvergadering later die avond. Een van de onderwerpen die langs komt is een berichtje van Jan Oosterhof, of het misschien leuk is om een keer deel te nemen aan de Veluweloop, een estafette over 80 km met 12 lopers. Tijdens de jaarvergadering zal het mee genomen worden bij de ingekomen stukken. Dan kijken we wel of zich iemand opwerpt om dit te organiseren, wordt besloten. In de tussenliggende tijd blijft het geheel nog enkele keren door mijn hoofd spoken, met als gevolg dat ik besluit de organisatie op mij te nemen. Ik meld dit voor aanvang van de vergadering aan Kitty die dit dan tijdens de vergadering gelijk zal melden aan de massaal aanwezige leden. Na afloop van de vergadering laat ik mij alvast een beetje bijpraten door Jan over zijn kennis van deze loop. Ook blijkt in ons midden een echte Veluweloop veteraan te zitten, Ino Sohl die de loop ongeveer heeft opgericht en hem al 25 x gelopen heeft. Hij is dus 1 van de eerste die ik samen met Silvia, mijn vrouw, probeer warm te maken om deel te nemen in ons team. Samen met Serge, die aanbied om mee te denken in het geheel, de toezegging van Ino en Silvia hebben we al een aardige denktank bij elkaar om dit geheel op de rails te krijgen. Het vervolg hierop is de uitvraag naar alle leden om zich op te geven voor dit gezellige dagje uit op de Veluwe op 11 september. Al snel blijkt dat er redelijk veel animo is onder de leden, vooral de vrouwelijke, en er wordt besloten om te kijken of we misschien 2 teams kunnen vol krijgen. Ook wordt nu gekeken naar het andere aspect van deze loop, alle lopers dienen begeleid te worden door een fietser. Hier is dus de mogelijkheid om de lopers ook te laten fietsen of om te kijken of we voldoende mensen extra mee kunnen krijgen die alleen maar willen fietsen. Nu we bijna voldoende mensen bij elkaar hebben om 2 teams in te schrijven, wordt besloten om dit dan ook te doen. Met als achterliggende gedachten dat we in de resterende tijd vast nog wel die laatste plaatsen opgevuld krijgen. Helaas zal later blijken dat met enkele last minute afzeggingen en de nog 2 open plaatsen, die er nog waren, we misschien wel mensen dubbel moeten laten lopen. Gelukkig wil mijn tweelingbroer met zijn vriendin op die bewuste zaterdag in de loop van de middag langskomen om allebei een etappe te lopen. Wat nu nog rest is iedereen een etappe toewijzen, indelingen maken voor de auto’s op de dag zelf en fietsers indelen die de lopers begeleiden. Verder wordt er nog wat water ingeslagen, krentenbollen en wat snaaiwerk geregeld welke de lopers en verzorgers ten goede zouden komen op de dag zelf. De dag voorafgaand aan de loop rij ik nog enkele adressen af waar ik een mountainbike ophaal die gebruikt zouden worden voor de begeleiding. Wel zo verstandig want 80 % van de route die dag is onverhard. Het is 11 september 06.00 uur, Silvia en ik zitten in de bus. Onderweg pikken wij nog enkele lopers op en zetten koers naar Wageningen. Mede door het fantastische weer kan deze dag een groot feest worden, en naderhand blijkt dit ook zo te zijn. Na de teams aangemeld te hebben in Sporthal de Bongerd, van de Universiteit van Wageningen, melden de ander teamleden zich ook langzaam 1 voor 1 op het complex. Nu alle lopers er zijn volgt nog een korte briefing aan allen over de indeling en hoe we het denken te moeten doen. Na de briefing blijven enkele nog een beetje vragend om zich heen kijken. Maar als het startschot van de 1ste lopers is gevallen en de karavaan zich in beweging heeft gezet, lopers, fietsers en volg auto’s, vallen alle stukjes langzaam op hun plaats. Na wat in eerste instantie op een schokkend Trabantje leek, blijkt nu we onderweg zijn, een vlekkeloos lopende machine te zijn die niet meer te stoppen valt. Alleen op de door de organisatie ingelaste stops komt onze machine puffend tot stilstand om daarna, na het aanhoren van alle geweldige ervaringen, weer soepeltjes verder te gaan met als einddoel het behalen van de finish.

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Mede door het mooie weer deze dag, wij hadden er niet aan moeten denken dit geheel in een druilerige entourage af te moeten leggen, de geweldige inzet van alle lopers, de fietsers en de chauffeurs hebben we een fantastische dag beleefd. Lopen op 1 van Neerlands mooiste gebieden, met een groep enthousiaste RRI leden, met als beloning een 2e en 3e plaatst bij de bedrijventeams!! Ik wil nogmaals iedereen bedanken voor hun geweldige inzet die deze dag tot een mooie herinnering hebben gemaakt. Tevens wil ik Sil nog even extra bedanken die veel werk in de voorbereiding heeft gedaan en op de dag zelf alles strak geregisseerd heeft van begin tot het eind. Hierdoor bleef ons Trabantje vlekkeloos doortuffen tot de finish.

Wat een dreamteams.!!!! Dit jaar was er voor het eerst een Bedrijven competitie en de eerste drie zijn geworden: 1. Tauw Running Team met een tijd van 6:45:11 2. KLM Roadrunners 1 met een tijd van 6:51:28 3. KLM Roadrunners 2 met een tijd van 6:55:16

Bovenste rij: Ino, Ivonne, Yvonne, Jos, Robin, Andre, Jolanda, Brigitte, Ajalah, Denise, Peter, Ellen Onderste rij: Peter, Silvia, Corinne, Kitty, Katinka Niet op de foto: Rene & Inge van Houwelingen, Serge Reijnen, Laura van Wingerden, Roberto Hofman, Mathijs & Cock van der Pol, Danny (de chauffeur)

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Veluwe-loop September 2010 Na een aantal jaren weer eens meegedaan aan een estafette en wel op de Veluwe. Wat staat je dan te wachten? Tja, je weet dat de omgeving mooi is maar de rest is een grote verrassing. Samen met Brigitte op naar Wageningen, s'morgens om 0730 afgesproken en dat is vroeg op je vrije dag. We hadden een stralende dag in het vooruitzicht, het zonnetje was al vroeg aanwezig. Bij aankomst waren er al flink wat Roadrunners en we hebben ook weer wat nieuwe gezellige club-leden ontmoet. Ik had me opgegeven voor het eerste traject en dat was heel goed te doen, ik had een prachtig stuk door het bos en Brigitte fietste mee op de mountainbike. Het pad liep dwars door bossen en onverharde paden, ook voor de fietsers was het dus een leuke uitdaging De organisatie van Silvia en Robin was werkelijk perfect, want er komt logistiek heel wat voor kijken. Met auto's heen en weer rijden en dat voor twee ploegen! Daarnaast ook nog de planning van de fietsers, al met al een hele puzzel en ik neem dan ook mijn petje af voor al het geregel wat ze hebben gedaan. We hebben een ontzettende leuke, relaxte dag gehad waar we weer met veel plezier op terugkijken. Op naar een volgende uitdaging! Yvonne

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Etappe 5: 9.1 km/Kitty Een “herenetappe”, maar met een bonus voor de dame die dit traject te lijf zou gaan! Ik had er niet om gevraagd maar liet de keus aan Robin en Sil, want zo zouden zij het team makkelijker compleet kunnen maken. Dus daarom stond ik om 12.40 uur tussen de vele heren met snelle broekjes en enorme benen…qua lengte dus. Meteen dacht ik: dat wordt weer een fietser of wat in mijn nek als ik niet oppas…de “bezemwagen” achter mij aan is nu echt wel te verwachten. En ja hoor, die verwachting kwam meteen uit en, behalve met mijn eigen persoonlijke begeleider André, liep ik de eerste kilometers met een koninklijk gevolg door een werkelijk schitterende omgeving. Vanaf het begin liep het heerlijk, een zachte ondergrond, speels glooiende paden, veel bos en bloeiende heide, af en toe wat asfalt (wat het meteen bloedje heet maakte, zeker met het hesje aan) maar ik genoot…..! Het tempo was constant en best pittig te noemen. De snelle mannen voor mij…een metertje of 100 zeker…waren eerst ver weg. Maar, blijkbaar was de afstand, de temperatuur of de conditie anders dan verwacht en…jawel….beet!...2 man gepakt op de laatste kilometer. “Eureka”, zei het gevoel, “nog even trekken en dan kun je voldaan terugkijken op een geslaagde etappe!” en zo gezegd, zo gedaan. Ik was meer dan tevreden over het tempo, resultaat en hoe ik mij na afloop voelde. Daarbij: de hele dag was voor mij een groot feest, ik heb er van genoten…dankzij het mooie weer, de entourage, de KLM RRI leden en…de gehaktballen van Sil! Alle gekheid op een stokje; iedereen veel dank voor jullie persoonlijke inbreng, we hebben weer een mooie teamprestatie op de kaart gezet! Kitty Meijburg


Etappe 10 (2010) Planken Wambuis - Oostereng (11,3 km, man, onverhard)

Toen ik de oproep las dat er lopers gezocht werden voor de Veluweloop, een estafetteloop met 12 etappes dacht ik…..gaaf! Maar onmiddellijk dacht ik…shit! Dat valt namelijk midden in mijn vakantie. Gelukkig kwamen we de vrijdag ervoor weer terug zodat ik zaterdag gewoon naar Wageningen kon afreizen. Ik had mijn vaste supporter tevens (niet hardlopende) zwager ook meegenomen. De dag begon vroeg toen om 06:45 uur de wekker afging, niet erg, ik had tenslotte vakantie, en zo heb je nog wat aan je dag. Om 07:30 uur mijn zwager Danny opgepikt en naar Wageningen gereden waar wij rond 08:30 uur aankwamen en al gelijk hartelijk ontvangen werden door de andere teamleden. Gelijk al werd duidelijk dat Robin en Silvia het allemaal prima geregeld hadden, de lopers, fietsers en auto’s werden ingedeeld en na het startschot van de eerste etappe, vertrokken wij, Kitty, Laura, Serge en ik alvast naar het eerste verzamelpunt. Op het eerste verzamelpunt was (nog) niet veel geregeld immers de eerste loopsters kwamen pas over een ruime 2 uur binnen. Toen uiteindelijk iedereen was gearriveerd op het verzamelpunt kwamen de mooie verhalen van de voorgaande etappes.Ik stond te popelen om te starten, maar ik zou pas rond 16:15 uur starten.


Gelukkig kon ik in etappe 5, de etappe die Kitty zou gaan lopen, mee als begeleider op de mountainbike. Ik kan rustig stellen dat op sommige delen van het parkoers de mountainbiker het lastiger had dan de loper! Maar dit was erg leuk om te doen. Op het wisselpunt stonden Danny (mijn zwager die werd ingezet als chauffeur op de bus) en Katinka al te wachten om ons weer naar het volgende verzamelpunt te brengen. Daar aangekomen was het geen straf om in het overheerlijke zonnetje te wachten op de andere teamleden die nog bezig waren met hun etappe. Oppassen geblazen dat ik niet te veel krentenbollen, pepernoten en dropjes at die Silvia had meegenomen, ik moest immers mijn etappe nog lopen! Toen was het moment aangebroken, Jos en ik moesten naar het wisselpunt gebracht worden voor de Etappe 10. De vrouw van Jos en Rene gingen mee als begeleiders op de mountainbike. Door onze loopervaringen met elkaar te delen vloog de tijd om en moesten we gaan klaarstaan om het hesje over te nemen van Denise en Corinne. Van te voren had Robin me een sms gestuurd of ik kon aangeven wat ik voor een eindtijd zou gaan lopen, gezien mijn tijden afgelopen 10 km’s en een licht aflopend parkoers (zie plaatje) dacht ik dit wel binnen 48 minuten te kunnen lopen. Zo…….dat viel ff tegen, vals plat, grote plassen, dikke modder, takken, hitte! Na ruim 51 minuten passeerde ik uiteindelijk de finish, moe maar zeer voldaan. Wij gingen vervolgens alvast naar het volgende verzamelpunt en tevens eindpunt, waar we heerlijk konden douchen en daarna een lekker koud biertje dronken. Toen iedereen was gefinished hebben we nog genoten van een heerlijke pasta maaltijd. Ik wil iedereen bedanken voor de leuke, gezellige en sportieve dag! André van der Neut

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 En weer een wedstrijd waar je niet lekker kan uitslapen…de Veluweloop. Bij een KLM hardloopwedstrijdje zijn er over het algemeen andere Road Runners waar je voor, tijdens of na de loop een woordje mee wisselt. Bij een estafette is het Road Runner saamhorigheids gevoel nog een tandje hoger. Gedurende de hele dag ben je bezig met het aanmoedigen van anderen, het op de fiets begeleiden van lopers, het evalueren van de gelopen stukken en natuurlijk je eigen afstand. Goede weersomstandigheden zijn dan een welkome aanvulling. Voor ons was het vanaf de ochtend tot na het eten in de avond een prachtige zonnige dag. [Hier foto 1] Samen met Kitty, uit het andere team, begon ik aan etappe 5 op een vast tijdstip. Het stokje, in de vorm van een geel hesje, hoefde hier dus niet aangenomen te worden. De hele groep stond te trappelen tot het verlossende (her)startschot. Na een stukje asfalt en een grindpad ging het al snel over in bosgrond en glooiende met karrensporen gevulde hellinkjes afgewisseld met een stukje overbruggend fietspad. De verschillen in temperatuur in het beschutte bos en daar buiten waren aardig te voelen. Zon is echter nog altijd beter dan een koude regenbui met veel wind. De heel snelle starters werden na een paar kilometer voorbij gelopen. De twee fietsende begeleiders (Robin en Ino) fungeerden als motivator, pad vrijmaker en drank leverancier; erg prettig. Tegen het eind kwam er bij het omzeilen van een grote modderpoel waar een everzwijntje aan het baden was nog iemand voorbij. Jammer, net de verkeerde kant gekozen. Ook jammer dat niemand anders dit trieste maar ook mooie moment heeft gezien. Een paar honderd meter later kwam na 9.1 kilometer de finish. Bijna vergeten dat ik Brigitte mijn hesje moest geven. Na een praatje met enkele andere Road Runners en Kitty, die ondertussen ook binnen was, wilde ik de volgende twee etappes als training lopen. Na zo’n 2 kilometer rechtdoor gelopen te hebben zonder ook maar iemand tegen te komen realiseerde ik me dat ik wellicht een afslag had gemist. Zo snel als ik kon rende ik terug naar de finish waar de laatste mensen net aan het vertrekken waren. Na de laatste loper was er meteen iemand op de fiets meegereden om de bordjes weg te halen…dat had ik al gemerkt. Gelukkig kon ik met het laatste busje mee naar het volgende verzamelpunt. Daar kon ik na de herstart op de fiets stappen om nog een aantal etappes zelf als motivator en waterdrager mee te fietsen. De etappes van Peter G, Onno en Ino als laatste terug naar het startpunt. Een mooie dag, zeker de moeite waard van het vroege opstaan. Groetjes, Serge.


WARR 2010 Londen

Wat een kanjers op een rij. Wij gingen met 18 of 19 prijzen naar huis. Help ik ben de tel kwijt……

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Na twee jaar geen WARR te hebben gelopen vanwege de geboorte van mijn dochter en steeds terugkerend blessureleed, was ik in Londen weer van de partij. Doordat mijn kuit- en achillespees nog steeds opspelen, gaat het lopen van lange afstanden mij nog niet goed af. Mijn training voor deze race bestond dan ook uit twee maal per week een half uurtje lopen in een matig tempo. Twee weken voor de WARR ben ik wel heel voorzichtig wat interval training gaan doen om wat meer snelheid te krijgen. Vooraf had ik niet de illusie een prijs te gaan winnen in Londen, want tijdens mijn trainingsrondjes liep ik 5km in 28 a 29 minuten en tevens verwachtte ik een groot (zwaar) deelnemersveld in Londen. Mijn streven was om binnen de 28 minuten te lopen en hopen dat mijn spieren het zouden houden. De vrijdag voor de race ronddolend in het centrum van Londen was lichamelijk niet al te goed voor mij, want de zaterdagochtend werd ik wakker met stijve spieren. Maar gelukkig was er voor de start van de 5K nog voldoende tijd om warm te lopen en ik voelde de stijfheid al langzaam minder worden. Vlak voor de start heeft Silvia mijn kuit nog ingesprayed met een middel tegen spierpijn en dit hielp goed: de hele race heb ik mijn kuit niet gevoeld, terwijl dit normaal tijdens mijn trainingsrondjes wel het geval was. (Is dit een supermiddel of behoort het tot de dopingmiddelen?) Wat verder bijdroeg aan mijn resultaat was het vooraan staan bij de start om zo snel te kunnen starten. Hier liep Jolanda mij nog sneller voorbij, maar ik kon niet bij haar aanhaken. Wel liep Toni in de buurt en samen hebben we de eerste 3 km gelopen. Toen ik daarna wat wilde versnellen, maar Toni niet mee kon, liep Wim V. langszij en kon hij verder voor mij 'hazen'. Dit ging erg goed: ik voelde me nog fit en kon Wim goed bijhouden. Kort voor de finish liet ik Wim achter me, om nog een laatste sprintje te trekken en daarmee een dame van Jetblue die de hele race bij me liep, achter me te laten. Mijn eindtijd 25.49, was ver boven mijn verwachting en een prijs zou misschien toch binnen bereik kunnen liggen, gezien de eindtijden in mijn categorie van voorgaande jaren. Aangezien ik zelf niet bij het award dinner aanwezig was, vernam ik mijn tweede plaats pas thuis, maar dat maakte het gevoel niet minder blij. Alle omstandigheden waren blijkbaar die dag goed: een vlak, snel parcours, mooi weer, twee 'hazen' en een blessureverzorgster! Mijn dank gaat hierbij dan ook uit naar Sil, Toni en Wim, die hebben bijgedragen aan het behalen van mijn prijs. Groetjes Corinna


Derde prijs WARR 2010 Londen Het winderige Docklands waar de WARR 2010 zich afspeelde herinnerde mij erg aan thuis. Ook IJburg waar ik woon is omringt door veel water en het waait er bijna altijd. Van een lekkere bries tot stormachtige winden. Misschien maakte zo'n thuiswedstrijd het wel iets makkelijker! Gelukkig maakte de zon en de strakblauwe lucht veel goed op DE zaterdagochtend van mijn de 4 WARR. Nadat ik erg laat had ontbeten gingen we, Yvonne en Debbie, richting de Expo hal. Daar was het een drukte van belang. Op het laatste moment besloten Yvon en ik toch de 10K te lopen. Het parkoers was 5K lang dus het werd 2 x hetzelfde parkoers lopen en ging langs pakhuizen en over gladde keitjes en heel prettig geen verkeer. De eerste 5K kreeg ik last van mijn maag. Het ontbijt speelde op en ik had het gevoel dat mijn ontbijt niet bleef zitten waar het moest zitten………. Gelukkig ging het goed en de tweede 5K zat er zelfs nog een eindsprint in. Was blij dat ik de finish zag en de menigte schreeuwde iedereen de eindstreep over. Tijdens de `gala-avond' was de prijsuitreiking. Toen mijn categorie aan de beurt was zei ik nog melig dat iedereen zijn camera klaar moest houden en de zakdoeken paraat. Toen hoorde ik toch echt mijn naam. Ik verslikte me bijna en viel van mijn stoel. Haha dat was een grap. Ik had echt niet goed gelopen en dan toch in de prijzen vallen. Was aangenaam verrast, dit had ik in mijn stoutste dromen niet verwacht. Was en ben hartstikke blij met mijn 3de prijs. Ik moet nu toch echt maar eens een prijzenkast gaan kopen. Vond de Londen WARR erg gezellig, leuk om iedereen te zien en te spreken. Heb erg gelachen maar vond het galadiner slecht georganiseerd. Een slechte tafelschikking en helaas nogal onvrede over de communicatie over wie waar mocht/kon zitten. Wij zaten uiteindelijk met ruim 10 man aan een tafel voor 4 maar hebben het wel heel gezellig gehad. Ik kijk uit naar volgend jaar en hoop dat het weer zo gezellig zal zijn. Groetjes Monica

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 De WARR te Londen, lekker dichtbij en dus meteen een gelegenheid om weer eens een kijkje te nemen in deze bijzondere metropool….ik was er jaren niet geweest. Heel bijzonder. Aankomen op een luchthaven waar de piloot de Thames en de strook asfalt niet moet verwisselen, waarvandaan je in 15 minuten kunt lopen naar je hotel (maar toch 20 minuten in de trein zit , 2 haltes te vroeg uitstapt en dan nog 30 minuten mag lopen door een congrescentrum)…. een hotel hebt waar iedereen in het oranje gekleed gaat en zelfs de bediening Nederlands sprak, ….de stad een klimaat heeft waar de zomer- herfst en winter in 4 dagen kunnen vallen, …er vele pubs zijn waar het goed schuilen en opwarmen is,….de musea talrijk, interessant, druk bezocht en bovendien veelal gratis zijn,….Harrods meer (zeer verzorgd!) personeel dan klanten lijkt te hebben, en toch is het behoorlijk druk….de metro bedoeld is om je te laten vervoeren, maar dat je eerst kilometers ondergronds aflegt om überhaupt in een treinstel terecht te komen,….en waar ze het wat de WARR betreft zo geregeld hadden dat de zon uitbundig scheen op de dag van de race…wauw! Heel bijzonder. Zaterdag was een groot spektakel aan de oever van, langs en om het water heen….wind mee, wind tegen, zon mee, zon tegen…en op de 10 km was dat allemaal 2x. Als een gek van start….niet zo moeilijk in mijn geval….”stabiliseren”…..het bleek de moeite waard, ik kon het volhouden en op het laatste moment nog een collega LH voorbij…”yess!”…of is het “Jawohl”….oef….het zat er weer op….en nu maar afwachten hoeveel oudjes dat ook zo gedaan hadden en hoopten op een mooie prijs. Daarvoor moesten we eerst nog wachten tot het diner…wat ook weer, jawel, heel bijzonder was. We zijn ongeveer 18x uit ons bol gegaan, voor al die prijzen die we mochten ophalen en, persoonlijk als zodanig, een maal wel extreem….toen ik mijn 1ste prijs op de 10km mocht gaan halen. Heel bijzonder! Kitty Meijburg


de-man-met-de-vuvuzela Kort verslag van de WARR 2010 Londen Sinds begin 2010 ben ik lid van de KLM Roadrunners. Londen was mijn WARR debuut en tweede loopje als lid van de Roadrunners. Over mijn WARR kennismaking: Over het algemeen ben ik vrij minimalistisch ingesteld, voor mij geldt: minder is meer. Op sportief gebied is dit wellicht iets doorgeslagen. Kort gezegd komt het er op neer dat ik (als het lukt) geen niet-functionele herinneringen aanneem, wat soms een teleurgestelde vrijwilliger oplevert die na een triatlon -of hardloopwedstrijd medailles uitdeelt aan gefinishte deelnemers. Voor prijzen geldt eigenlijk hetzelfde, met het verschil dat na een prijsuitreiking de drempel vrij hoog is om de beker of medaille terug te geven. In de regel zijn er natuurlijk ook uitzonderingen. Hopelijk lukt het ooit eens om de herinnering der herinneringen te verdienen: het elfstedenkruisje. Door de verhalen van Serge over China en Canada, heb ik me begin dit jaar aangemeld bij de Roadrunners. Doordat ik diverse sporten doe (oa triatlon, MTB, schaatsen), komt het er vaak niet van om losse hardloopwedstrijden te doen. Dam-tot-dam niet meegerekend was de WARR pas de tweede loop bij de Roadrunners en meteen een bijzondere ervaring. Om meer kans te maken in het airline klassement was Serge van mening dat we zowel de 10 als de 5 moesten lopen, hoewel daardoor de kans op een goede individuele klassering/ snelle tijd wel minder zou zijn. Aangezien het teambelang boven het eigenbelang gaat, gingen we op beide afstanden de strijd. De eerste afstand, de 10km ging niet zoals verwacht. Na de start kwam ik te snel de-manmet-de-vuvuzela tegen en dat is een slecht teken. Waarschijnlijk door een combinatie van te snel starten en te weinig getraind, werd het voor de helft al duidelijk dat mijn pr ver overschreden ging worden. Uiteindelijk bleek de 39:14 nog goed voor de 2de plaats in mijn leeftijdscategorie van net-iets-boven-de-30. Bij de 5km was het plan om rustiger te starten en halverwege te kijken wat er nog mogelijk was na eerder de 10km te hebben gelopen. Na de start liepen er meteen opvallend veel nieuwe en frisse gezichten voor me….blijkbaar was het teambelang niet voor iedereen het hogere doel. Op de terugweg langs het Excel-gebouw zat er gelukkig nog een eindschot in de de benen en was de eindtijd goed genoeg voor nog een 2 plaats in de net-iets-meer-boven-de29 categorie. ’s Avonds na de prijsuitreiking/ award ceremony werd goed duidelijk hoeveel de meeste lopers hadden gegeven; er waren nog maar enkelen van de circa 1000 (?) deelnemers die nog voldoende energie hadden om te feesten. O ja, de prijzen….die staan nog op de kast en ik heb er nog geen functionaliteit bij kunnen bedenken…..tips? Jeroen


WARR 2010 - Over tafel lopen door Jolanda Lucassen Natuurlijk zouden we mee doen in Londen. Lekker op stap geweest met Peter en mijn nicht Joan, erg gezellig. Kitty ging de 10 km lopen, die afstand moest ik niet gaan doen wilde ik kans maken op een prijs, voor mij werd het daardoor de 5 km. Prettig parcours zonder auto's en de weergoden waren ons ook goedgezind. Ik liep verre van mijn beste tijd. Vandaar dat ik na de race nooit had gedacht kans op een prijs te maken. Ik had al een dame voor me zien finishen die al op leeftijd was en volgens haar zaten er ook nog anderen voor haar. Mijn man Peter was er echter van overtuigd dat ik in de prijzen zou vallen. Vandaar dat hij een weddenschap met mij aanging. Als ik geen prijs zou krijgen mocht ik alles van hem vragen wat ik wilde, als ik wel een prijs zou krijgen moest ik over de tafel naar het podium lopen. Toen de winnaars bekend werden gemaakt schrok ik echt dat ik toch gewonnen had. En wat voor een overwinning, de eerste op de 5 km dames 50-54 jaar! Dus over de tafel lopen was de belofte en die ben ik nagekomen.

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 WARR’iors here I come Na een jaar gewacht te hebben ivm met een slepende blessure is het eindelijk zover. Mijn eerste WARR zal een feit worden, een evenement waar ik al zo vaak de verhalen over aan moest horen maar nog nooit zelf aan mee kon doen. Shirts zijn besteld voor de Swap party, hotel gereserveerd, nu alleen nog een vlucht boeken. Omdat we nog steeds niet weten of we met zijn tweeën gaan, of onze zoon mee nemen hebben we de tickets nog niet in huis. Het is nu woensdag voor de WARR en we nemen het besluit Steyn toch mee te nemen. Naast de sportieve invulling zullen we nu proberen om onze zoon in 3 dagen zoveel mogelijk van Londen mee te geven. Vrijdag in de namiddag begeven wij ons langzaam richting Leadenhall Market om ons op te maken voor ons eerste T-shirt Swap-party. Al snel blijkt dat het ontwerp van Serge & Frank voor dit jaar zeer gewild is. Het is een ongekende blikvanger, alleen al door de kleur die het shirt heeft.

De volgende ochtend kunnen we, kijkend vanuit de ramen op onze kamer, al de eerste bedrijvigheid constateren bij het Excel Centre, alwaar de start en finish plaats zal vinden. Het is alsof de race gezegend is, want na de druilerige dag van gisteren is het nu strak blauw en heerlijk zonnig. Er staat wel wat wind, maar de condities zijn super.

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Sil vraagt of ik zenuwachtig ben, dit ontkennend verlaat ik de kamer om alvast rustig een beetje te dribbelen. Ik ga er onbevangen in en zie wel hoe ver ik kom, heb ik bedacht. Ik keer na een minuutje of 30 terug naar de kamer om nog even wat spullen op te halen waarna we met zijn 3en rustig naar het Excel Centre wandelen. Hier aangekomen begroeten we de andere reeds aanwezige Roadrunners waarna nog enkele teamfoto’s genomen worden. Het is nu vlak voor de start van 10 km en ik heb mijn specifieke warming-up gehad, en heb bedacht om te kijken of ik een beetje in de buurt van Jeroen kan blijven lopen, wetende dat hij zeker van hetzelfde kaliber is als ik. 11.00 uur en het startschot klinkt, nu is er geen tijd meer om te denken, nu moet het gedaan worden. Terwijl er een idioot voor de meute uit loopt met een Vuvuzela, ja Fred je leest het goed “voor de meute uit”, positioneer ik mij naast Jeroen op weg voor de 1ste ronde van 2. Na een kleine kilometer komen we de in eerste instantie soepel lopende malloot met zijn Vuvuzela weer tegen. De soepele tred heeft plaats gemaakt voor een stroef lopende, zwaar hijgende man, die er niet meer aan moet denken om de Vuvuzela ste nog een keer aan de lippen te plaatsen. Bij het keerpunt van de 1 ronde kom ik langzaam ste op stoom, vast houden denk ik en doorgaan in mijn eigen tempo. De 1 ronde van 5 km wordt afgesloten in 19 minuten vlak. Ik bedenk mij dat na mijn langdurige blessure dit de snelste tussen tijd is van dit jaar. Vasthouden denk ik. De 2de ronde zal ik uiteindelijk een klein beetje moeten prijs geven. Ik probeer nog wat te versnellen maar de loper voor mij blijft nog net iets buiten mijn bereik. Als ik de finishlijn passeer blijft de klok stilstaan op 38.38 min, mijn beste seizoenstijd. Voldaan loop ik terug naar Sil. Er resten mij nu ongeveer 45 minuten voor de start van de 5 km. Ik drink wat, hou de spieren warm, praat met andere over de 10 km race en probeer mij te ontspannen.


Vlak voor de 5 km start volgt nog een statie foto op de trappen van het Excel Centre met de Air France partners. Het moment is bijna daar dat ik, `de werker` , eindelijk de confrontatie aan kan gaan met `de stylist` Hofman. Ondanks het feit dat hij terug moet komen van een langdurige blessure, zal dit toch best een leuke ontmoeting kunnen worden. De start is vrij druk waarna Roberto in mijn kielzog om de hoek van het Excel Centre verdwijnt. Al snel passeert hij mij waarna ik denk, laat maar gaan. Eerst zelf weer mijn ritme vinden en kijken of ik de schade beperkt kan houden. Na ongeveer 2100 meter kom ik Roberto weer tegen en merk dat hij conditioneel nog een achterstand heeft, ik probeer hem nog mee te krijgen en roep hem toe mij te volgen. Maar helaas zit dat er in dit stadium nog niet in. Het laatste deel van de race probeer ik mijn voorganger nog in te halen, maar deze blijkt niet van plan op te geven en zie mijn uiterste inspanningen stranden in een achterstand van 5 seconden. Vermoeit en voldaan van deze inspanning klok ik uiteindelijk een tijd van 19.03 min. En dat na eerst een 10 km te hebben gelopen is dit meer dan ik verwacht had. Roberto komt vlak na mij binnen, en ik moet toegeven dat iemand die zo hard moet knokken om weer terug te komen, is dit een mooi resultaat. Wij spreken elkaar nog even na de finish, even als andere Roadrunners. De zon schijnt over Londen en het is goed toeven in de luwte bij het Excel Centre, tevreden wandel ik met Sil en Steyn terug naar het hotel om snel te douchen. De stad roept voor het vervolg van ons culturele programma.


Aan het einde van de middag keren wij terug bij ons hotel om even op te frissen en vervolgens aan te schuiven bij het Awards Dinner. Een avond die alle deelnemers nogmaals bij elkaar behoort te brengen, om de races na te bespreken onder genot van een hapje en een drankje. Maar waar ook oude koeien uit de sloot gehaald kunnen worden van voorgaande edities. Helaas heeft de organisatie met de gekozen locatie de plank volledig misgeslagen, doordat iedereen verdeeld over 3 ruimtes het feest moet vieren. Wat de slagroom op het toetje behoort te worden is nu een matige slotavond, waar wij Roadrunners met elkaar terug blikken. En hoe, want tijdens de prijsuitreiking blijkt dat wij het lang niet slecht gedaan hebben. Velen van ons vallen in de prijzen, sommige zelfs 2 keer. Ook mijn lopen van deze dag wordt beloond met een 3 prijs op de 10 km en een 2e prijs op de 5 km. Met gepaste trots loop ik later die avond met Sil en Steyn terug naar het hotel. Bij mijn 1ste WARR 2 prijzen behalen mag ik toch wel verdienstelijk noemen. Voldaan val ik in slaap, om vervolgens de volgende ochtend uitgerust aan het ontbijt te verschijnen. We gaan weer cultureel doen!! Aan het einde van de middag zijn we terug op Londen City Airport om Londen en de WARR achter ons te laten. Na 2 jaar gewacht te hebben kan ik nu zeggen dat ik een WARR’ior ben. Robin Honig


GESPOT Wij zijn op zoek naar je favoriete loopgebied. Waar ga je graag trainen?????? Laat het ons weten, indien mogelijk met foto. Dit keer met John Pot. Onlangs werd ik benaderd door de dames van de redactie met de vraag of ik een stukje zou willen schrijven voor de rubriek “Gespot”. Natuurlijk wilde ik dat, want ik vind het gewoon erg leuk om zo af en toe mijn gedachten aan het papier toe te vertrouwen en bovendien was het al erg lang geleden dat ik mij ingespannen had voor het clubblad. Maar de belangrijkste reden om geen NEE te (kunnen) zeggen was uiteraard het feit dat ik 3 jaar lang gemopperd heb over de geringe hoeveelheid kopij die doorgaans wordt aangeleverd. Kortom, NEE zeggen was absoluut geen optie. Maar toen ik hoorde waarover het stukje zou moeten gaan, krabde ik mijzelf wel even achter de oren. De opdracht luidde: Vertel iets over je favoriete hardloopgebied. Dat is natuurlijk lastig en een beetje tegenstrijdig, wanneer je hardlopen eigenlijk helemaal niet leuk vindt. Ja jullie horen het goed, het plezier en fanatisme waarmee ik tot mijn 35ste heb gevoetbald, heb ik eerlijk gezegd nooit meer teruggevonden in het hardlopen.

‘De trap van Rinus’ (64 treden) is een echte ‘kuitenbijter’ al vrij vroeg in het parcours.

Maar dan resten nog slechts een paar heuvels voordat het strand in zicht komt. Waarom ik het dan toch al zo‟n 15 jaar doe ondanks dat het gevoel erbij niet goed is? Omdat het gevoel, wanneer ik het niet doe, nog minder goed is. Verder heb ik een ongelooflijke eetlust waaraan ik nu kan toegeven zonder helemaal „dicht te groeien‟. En door twee á drie keer in de week een stuk te lopen, kan ik zonder noemenswaardige problemen en extra trainingsarbeid jaarlijks deelnemen aan de vaste loopjes waarvoor ik mij doorgaans pleeg in te schrijven. Welke loopjes dat zijn? Al jaren achtereen word ik door de roostermaker op mijn werk (zonder erom te hoeven vragen) vrijgespeeld op de dagen waarop de Dam tot damloop en de Zevenheuvelenloop plaatsvinden. En daarnaast probeer ik ieder jaar van de partij te zijn tijdens “De Halve van Katwijk” die pretendeert de zwaarste halve marathon van Nederland te zijn. Bij mij ligt de uitdaging niet zo zeer in het verbeteren van mijn tijd (ik ben best tevreden met mijn 1.53 in Katwijk), maar meer zoals al eerder opgemerkt, in het probleemloos uitlopen zonder er echt voor getraind te hebben.

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Aan het begin van dit jaar heb ik me er voor één keer wel toe laten verleiden om ergens echt voor te trainen. Ik moest en zou een keer de man met de hamer tegenkomen tijdens de hele marathon en ik heb wel zoveel realiteitszin dat ik wist deze afstand niet zonder voorbereidingen te kunnen afleggen. Middels een trainingsschema van 12 weken en enkele goede adviezen van Roberto Hofman zou het moeten lukken. Nou daar is ook alles mee gezegd, ik heb op 5 april de marathon van Utrecht uitgelopen, maar de laatste 7 kilometer heb ik echt als „afzien‟ ervaren.

Nog even rekken en strekken, het strand op en dan op weg naar Katwijk of Langevelderslag. De laatste loop die standaard op mijn „must-do‟-lijstje staat is de jaarlijkse WARR. De eerste keer was in Vancouver (1999) en sinds 2004 ben ik (met uitzondering van Calgary 2005) aanwezig geweest bij dit fantastische evenement. Amsterdam 2006 was een absoluut hoogtepunt en ook aan Hangzhou 2009 bewaar ik dierbare herinneringen mede door de 3 weken vakantie met een aantal collega Road Runners die ik eraan vastgeplakt heb. En London 2010 (waarvan ik net ben teruggekeerd) was heel bijzonder, doordat ik die samen met mijn jongste dochter Marieke heb gelopen.

Het doel van ‘al die trainingsarbeid’? samen met Marieke deelnemen aan de WARR 2010 . Maar nou ben ik nog steeds niet doorgedrongen tot de kern van de zaak, ofwel tot het thema waarop deze rubriek gebaseerd is. Waar, in welk gebied, verricht ik mijn trainingsarbeid? Dat doe ik al sinds jaar en dag op het strand en in het duingebied tussen Langevelderslag en Katwijk. Waarom? Omdat het een prachtig gebied is dat nagenoeg aan mijn achtertuin grenst en dat zowel bij mooi als slecht weer een vakantiegevoel geeft (waardoor inspanningen je makkelijker afgaan). Na al die jaren weet ik inmiddels exact waar de km-punten liggen en kan ik afleiden of ik al dan niet „op schema‟ loop.


Maandag 30 augustus, 19.30 uur, looptraining Wijk aan Zee met Regillio van der Vloot.


Wat vond je van de looptraining? - Leuk en leerzaam. Waarom? - We begonnen met een warming-up. Als ik aan een wedstrijdje mee doe dan ga ik altijd inlopen maar oefeningen, zeker voor mijn armen, heb ik nooit echt gedaan. Nu doe ik een aantal van deze oefeningen wel vooraf. Daarnaast liet Regillio ons de verschillen voelen tussen oefeningen niet doen en wel doen, zoals op spanning brengen van de spieren waardoor het voelbaar makkelijker gaat. - Ook erg nuttig was de looptechniek training. Voor mij specifiek gaf hij aan dat ik mijn armen te weinig gebruik. Ik let daar nu elke keer goed op en loop daardoor ook makkelijker. Een andere handige techniek is het bewust naar voren trekken van de benen. In eerste instantie loopt dit raar maar laatst heb ik het halverwege een wedstrijd toegepast en dat beviel erg goed. Het liep soepeler en is even een afwisseling van je manier van lopen hoewel ik me er wel op moet concentreren. - Elke keer liet hij ons het verschil voelen tussen het wel of niet toepassen van de verschillende technieken. Dat was ook het meest waardevolle aan de training; het is bruikbaar en je merkt dat het werkt. Serge Reijnen


Afgelopen maandag heb ik het genoegen gehad om als gast deel te kunnen nemen aan de looptraining van Regillio van der Vloot. Uit een ver sportverleden was het rekken en strekken mij niet vreemd, maar een aantal oefeningen van Regillio vond ik toch een eye-opener. Zo ook zijn uitleg over de armtechniek was echt een openbaring. Dat zoiets "simpel" als de houding van je armen een dergelijke impact op zowel je loop als je loopsnelheid kan hebben. Als beginnend hardloopster heb ik voor de komende maanden genoeg inspiratie en stof tot trainen meegekregen. Hartelijk dank voor de gastvrijheid.

Marjolein Vels Hoofddorp

KLM Roadrunners International Clubblad maart / april 2010

Wheel Of Energy Op 30 september, een spannende ochtend…. we mogen als 1e lopers het Wheel of Energy op Schiphol Plaza betreden. De dag ervoor om een uur of 4 krijg ik de uitnodiging en mag ik 2 loopvrienden strikken waarmee we de dag erop om 11:00 uur mogen aantreden. Het is een miezerige ochtend en er is buiten bijna sterveling te bekennen, om een uur of half elf genieten we nog een heerlijke cappuccino met een mini stroopwafel. De Hart van Nederland crew is gearriveerd en we kunnen aan de bak. Na een korte uitleg door Richard komt het Wheel in beweging, eerst even rustig inlopen om gevoel te krijgen hoe het Wheel voelt, het ronde loopvlak en de verende ondergrond. Eerder die ochtend heeft Richard ons nog wat bijgepraat over het initiatief, wat erbij komt kijken en hoe het idee is ontstaan om dit zo te doen. Al met al zijn we behoorlijk onder de indruk (dat waren we natuurlijk al) maar na het verhaal moet je toch vaststellen dat het geen eenvoudig project is. Sterker, het is een uiterst gedurfd project waarbij door het maken van heldere keuzes een prachtig innovatief en sportief fenomeen is ontwikkeld. Een fenomeen dat nog aan bekendheid zal toenemen als het eenmaal gaat beginnen, op 10 oktober 2010 om 10:10 om precies te zijn. Dat is ook hard nodig om elke dag weer, 365 dagen lang, 24 uur per dag het Wheel draaiende te houden. Dat betekent dat er zo’n 26.000 mensen een uur op gaan lopen. Het is voor Richard, net als enkele jaren geleden tijdens zijn marathon365 project alweer een serieuze uitdaging om elke dag een marathon af te gaan leggen op het Wheel, zoals het voor anderen een uitdaging is om er een keer een uur op te lopen. Wij zijn inmiddels een uur en 10 km verder en helemaal vertrouwd geraakt met het wiel, we hebben af en toe even van baan gewisseld om de verende eigenschappen van elke baan te verkennen, we hebben de snelheid laten variëren, we hebben uphill en downhill gelopen en vooral genoten van het publiek om ons heen dat al heel snel nieuwsgierig werd om even te komen kijken, een foto of video te schieten om na thuiskomst (of natuurlijk direct online) met familie en vrienden te delen wat ze nou toch helemaal gezien hebben. We vinden het unaniem een fantastisch initiatief en zijn een unieke ervaring rijker. Nu met de KLM RoadRunners aan de bak en een 24uurs RoadRunners Wheel Of Energy organiseren! Hans, Ben en Marc


Sportkeuring Ik was al serieus aan het nadenken om een sportkeuring aan te vragen gezien mijn leeftijd. Toen ik in het clubblad het stukje las over de sportkeuring, gaf dit de doorslag. Ik heb meteen een afspraak gemaakt. Ik heb de uitgebreide sportkeuring gekozen. Het laatste jaar had ik af en toe last van lichte duizeligheid en vermoeidheid. Die duizeligheid werd steeds erger en ik gaf de schuld daarvan aan het intensief sporten. 2 x sportschool en 3 x hardlopen in de week en het drukke leven van een gepensioneerde, kon wel eens teveel zijn. Ik heb thuis op mijn gemak het formulier ingevuld en als klacht de duizeligheid vermeld. Na een intake gesprek werd er bloed afgenomen. Hierbij werd geconstateerd dat mijn HB waarde (ijzer) veel te laag was en dat bleek de oorzaak van mijn klachten. Cholesterol en bloedsuiker waren goed. De conditietest onderging ik goed en na de test was mijn hartritme binnen de norm weer goed op peil. Mijn longinhoud was boven het gemiddelde. Er werd geadviseerd om na 3 weken een afspraak te maken met mijn huisarts om nog eens bloed af te nemen voor het HB gehalte. Die was toen nog te laag. Mijn huisarts adviseerde mij om voeding te kiezen waar meer ijzer in zit. Ook heeft hij een hartfilmpje gemaakt, wat niet bij de sportkeuring wordt gedaan. Over drie maanden moet ik terugkomen om te kijken of de HB waarde verbeterd is. Als het dan nog te laag is, moet ik extra ijzer slikken (da´s flink kauwen). Het is voor mij zeker de moeite waard geweest om een sportkeuring te ondergaan. Ik raad iedereen aan om dit ook te doen, want je weet nooit, wat je onder de leden hebt. Annie Schrijvers

De dame aan de rechterkant is Annie.


Aan tafel bij ….…….. Robin Honig Cajun garnalen De garnalen worden kort verhit in een boterachtige saus. Ze worden tijdens het eten aan tafel gepeld. Als hoofdgerecht eten 2 personen, 1 kilo niet gepelde garnalen. Je kunt ze ook als voorgerecht serveren. Lekker met brood erbij voor de saus.

         

1 pakje roomboter ongezouten 6 teentjes knoflook fijn gesneden /geperst 1tl gedroogde basilicum ,1tl gedroogde rozemarijn 1tl gedroogde oregano , 1tl paprika poeder 4tl citroensap 1el worcestersaus 1/2 tl zout 2tl cayennepeper , 2tl mosterdpoeder 1kilo ongepelde garnalen. (bv black tiger uit de vriezer) 2,25 dl visbouillon (maak ik van 3 blokjes visbouillon plus 2,25dl water)

Smelt in een pan op laag vuur de boter. Steeds omzwenken om te voorkomen dat die bruin wordt. Zodra de boter smelt alle ingrediënten toevoegen. Ook de visbouillon. Behalve de garnalen. Laat de boter ongeveer 15 minuten zachtjes sudderen zodat de smaken goed kunnen mengen. Zet daarna het vuur hoog en gooi alle garnalen in de pan. Langzaam omscheppen tot ze ondoorzichtig worden en gekruld zijn.(mooi rosé) Haal de pan van het vuur en doe de inhoud in een hittebestendige schaal. Deze garnalen zijn lekker met stokbrood /pidde voor de saus en een fruitsalade of een groene salade. Eet smakelijk.


Ingekomen stukken Bericht van Koen Hesseling.

7 Heuvelenloop 2010 Zondag 21 november (15 kilometer) Eigenlijk zit de loop vol. Koen heeft nog een paar afzeggingen. Twijfel je nog………….? Neem snel contact op met Koen voor de laatste plaatsen.

[email protected]

Bericht van Jan Oosterhof.

Benelux Run® 2012 De Benelux Run is de langste non-stop estafetteloop ter Wereld en loopt van La Rocheen-Ardenne naar Delfzijl. Deze internationale hardloop wedstrijd zal gaan door de landen Groothertogdom Luxemburg, België en Nederland waarbij men een hoogte verschil zal overbruggen van 559 meter met een totale lengte van ruim 800 kilometer. Waarbij mensen, in teamverband, een sportieve prestatie leveren. Een team bestaat uit maximaal acht lopers die dus ieder gemiddeld zo'n 65 kilometer lopen oftewel meer dan 1 ½ marathon. Daarnaast bestaat een team uit maximaal drie fietsers (fietsen worden geregeld vanuit de organisatie) en nog een aantal mensen in de begeleiding. Denk hierbij aan een chauffeur en een teamcaptain. Teams zijn zelf verantwoordelijk voor de invulling van deze taken. Wat zijn de voorwaarden voor deelname aan de Benelux Run? Een Benelux-team bestaat uit circa 10 personen van alle leeftijden in verschillende functies. Je kunt een voorkeursfunctie opgeven: loper, chauffeur of teamcaptain. Elke functie is even belangrijk, alle teamleden zijn tijdens de Benelux Run van elkaar afhankelijk. Iemand die wil lopen of fietsen moet blessurevrij zijn en een goede conditie hebben; snelheid vinden we minder belangrijk. Alle teamleden moeten fit zijn: gedurende de 40 - 80 uur dat je onderweg bent, slaap je niet meer dan 4 à 8 uur. Ook moet het team trainen en meedoen aan een testloop, die nodig is om de verwachte gemiddelde loopsnelheid van het team vast te stellen. Hoe langzamer het team loopt, des te vroeger zal het starten in Luxemburg. Tenslotte word je regelmatig verwacht op "teambuildingsbijeenkomsten". Dat is vooral gezellig samenzijn (lekker eten, samen trainen, bowlen en zo). De Benelux Run kost geld. Onkosten zijn voor eigen rekening van de deelnemers. Het inschrijfgeld per team bedraagt € 1.995,- exclusief BTW.

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Bericht van Eva (nichtje van Toni Samallo)

De warmste run van het jaar! 19 december gaat de KerstRun weer van start De originele 'Santa Run' is ooit gestart in Liverpool. Andere grote steden volgden snel en de run trekt inmiddels wereldwijd grote hoeveelheid lopers. Bij veel internationale runs is het uitgelopen op een wedstrijdje „wie kan de meeste Kerstmannen door zijn stad laten lopen‟. Dat wilden we in Noordwijk, het Kerstdorp aan Zee, anders doen. In Noordwijk gaat het om een sfeerverhogende run. Leuk voor de gezelligheidslopers en voor de echte loopfanaten. Waarbij originaliteit geen must is, maar wel op prijs wordt gesteld. Inmiddels gaat de KerstRun haar vierde editie tegemoet. In 2006 werd voor het eerst de run gelopen en binnen het deelnemersveld waren er direct veel elfjes, kerstengels, cadeautjes en complete dennenbomen te bewonderen. Kerstrun 2010 Dit jaar vindt de gezelligste run van het jaar plaats op zondag 19 december. Het is een Run waaraan ook altijd een goed doel wordt gekoppeld. Dit jaar is dit de Nederlandse Hartstichting aan de beurt en lopen we „hard voor hart‟. Iedereen kan meedoen: 1.5km voor de kleintjes en de echte gezelligheidslopers (de sponsorloop), 5km voor de gemiddelde sportieveling en 10km voor de echte hardloper. Om je in te schrijven, individueel of als team ga je naar www.kerstrun.nl/inschrijven. KerstRun en KLM RRI Een van de medeorganisatoren komt uit een echte KLMfamilie met een moeder die langer dan 30 jaar in dienst bij de KLM is en een KLM-oom die ook nog eens een ware hardloopfan is. De vraag aan de hardlopers van de KLM RRI om mee te doen kon daarom niet uitblijven. Wij hopen jullie (en natuurlijk ook de rest van de familie) te zien op zondag 19 december. Voor eventuele vragen kan er contact opgenomen worden met Eva – [email protected]. Neem ook eens een kijkje op de website: www.kerstrun.nl.


Bericht van Hans Koele

RunForPolio op de landingsbanen van vliegbasis Soesterberg Soesterberg Atletiekvereniging Altis organiseert in samenwerking met Rotary Club Amersfoort RunForPolio. RunForPolio is een hardloopwedstrijd die wordt gehouden op de voormalige vliegbasis Soesterberg en zal geheel worden gelopen op de landingsbanen.

De RunForPolio vindt plaats op 28 november 2010. Het doel van deze loop is geld inzamelen voor de wereldwijde actie “End Polio Now”. Deze wereldwijde actie wordt ondersteund door Bill Gates. Er zijn prestatielopen over 5 en 10 km en voor de kinderen is er een KidsRun over 600 en 1000 meter. Tevens is er de mogelijkheid in te schrijven als bedrijventeam. Er wordt geen herinnering beschikbaar gesteld voor de prestatielopen. De organisatie heeft er voor gekozen zoveel mogelijk geld bij een te brengen voor het goede doel. Voor de kinderen is er wel een herinnering. Verder stelt de Amsterdamse Club voor Zweefvliegen een zweefvliegvlucht beschikbaar voor de winnaars en er zal tevens een zweefvliegvlucht worden verloot onder alle deelnemers. Er wordt gestart vanaf 12 uur. Voor alle informatie en inschrijven kijk op www.runforpolio.nl


BIKKELS (m/v) gezocht!!! Juist ja, bikkels want de KLM Road Runners willen gaan deelnemen aan de langste estafette van Nederland (426 km). ………van "links boven" naar "rechts onder"...... van den Helder naar Maastricht (van DHR naar MST)

De estafette is op 26 en 27 maart 2011 Een schitterende route die je via het Noord-Hollandse duingebied voert langs de Utrechtse Vecht, de Linge, de Brabantse Peel, het Maasdal, over een paar pittige heuvels die u wellicht kent van de Amstel-Goldrace naar het “Onze Lieve Vrouweplein” in Maastricht. Wij zoeken 12 KLM Road Runners. Je moet ook „s nachts lopen in het donker. Wij zoeken dus ECHTE BIKKELS (m/v) De kosten zijn 30 euro pp. Daarnaast komen er ook nog kosten bij voor vervoer en eten. Lijkt dit je ”de ultieme” uitdaging …………… Geef je dan op voor 30 november via Robin & Silvia Honig email: [email protected] want vol is vol.

Met vriendelijke groeten / kind regards, Silvia Honig, Frank Jegers, Robin Honig KLM Road Runners WWW.KLMRRI.NL

WHEEL OF ENERGY365 365 DAGEN SAMEN IN BEWEGING IN DE STRIJD TEGEN KANKER Hebben jullie het wiel al gezien? Wij proberen iets te regelen,zodat we met de Roadrunners in mei of juni 24 uur kunnen vullen met zijn allen. Het lijkt ons een mooie reclame voor de K.L.M. Verdere info volgt nog.


Hielspoor Hielspoor is een soort botwoekering (vergroeiing) die meestal ontstaat door irritatie van het botvlies, in dit geval van het hielbeen. Ook wanneer er een ontsteking (door overbelasting) is van de aanhechting van het peesblad aan het hielbeen spreekt men van hielspoor. Deze irritatie kan verschillende oorzaken hebben. Zwaar lopen op de hielen, d.w.z. een verkeerde voetafwikkeling (aangeboren, of door een verkeerde lichaamshouding. Ten tweede overgewicht. Ten derde het type schoen (te platte zool of te harde, niet veerkrachtige zool). Ten vierde: een staand beroep. En verder bij holvoet, valgusstand van het hielbeen (d.w.z. het hielbeen kantelt naar binnen), en instabiele voorvoet. De klachten zijn:    

Pijn in de hiel bij de eerste stappen 's morgens of na een langere periode van zitten Pijn in de hiel bij langdurige belasting De pijn kan uitstralen naar de knieholte Het voetzoolpeesblad kan warm en gezwollen aanvoelen

Behandeling: Rust is het belangrijkste, maar wellicht niet altijd haalbaar omdat het weken in beslag neemt. Om de rust te ondersteunen kunnen schoenen gedragen worden met een hakje van maximaal 5 cm. Daardoor wordt de hiel ontlast en de voorvoet extra belast. Ook schoenen of inlegzolen met goede "schokdemping" zijn aan te bevelen. Het sporten moet voorlopig gemeden worden, alleen fietsen en zwemmen zijn wel toegestaan. De fysiotherapeut kan voetgymnastiek geven en tevens laten zien hoe de voet preventief ingeteept kan worden, als er toch gelopen of gesport moet worden. De podotherapeut of podoloog kan inlegzolen op maat maken met een uitsparing in de hiel en een mediale gelengsteun. Bij ernstige gevallen worden soms injecties in de hiel gegeven of wordt een operatieve ingreep uitgevoerd. Nieuw op dit gebied zijn de "Visco-spot" hielkussentjes die via de voetverzorger aangeschaft kunnen worden. Deze zijn van siliconen gemaakt. Op bestelling kan op iedere gewenste plek een nog zachter stukje ingezet worden. Voor velen is dit een uitkomst. Bovendien kan de voetverzorger met certificaat "Officieel aanmeetpunt PCZ" ook een inlegzool laten maken. Deze komen overeen met de hierboven genoemde zolen welke via podoloog of podotherapeut verkrijgbaar zijn. Een van de leden van de RRI is behandeld door Marcel Spruijt. Hij doet Fysiotherapie (schouder / arm klachten) Podologie en Echografie bij het Paramedische Kollektief in Haarlem. Byzantiumstraat 24 2033 EK Haarlem Telefoon 023-5350187 Het RRI lid is behandeld met ESWT (extracorporeal shockwave therapie) Na een blessure van 1 jaar is de hele klacht verholpen. In de praktijk hebben ze de beschikking over shockwave-apparatuur. De shockwave-techniek werd oorspronkelijk gebruikt als niersteenvergruizer en is later gemodificeerd naar een drukgolftechniek welke een activerende invloed kan uitoefenen op niet herstellende peesblessures. De volgende chronische peesblessures zijn geschikt om met shockwave te behandelen: - schouderpijn met een beperkte beweeglijkheid - tenniselleboog / golferselleboog - kniepeesklachten - achillespeesklachten - pijn onder de hiel (hielspoor) - calcificatie (kalkvorming) in pezen - andere vormen van peesklachten ter beoordeling van de therapeut.

KLM Roadrunners International Clubblad september / oktober 2010 Een shockwave-behandeling wordt voorafgegaan door een intake-gesprek , waarna een echografisch onderzoek of een triggerpoint-onderzoek gedaan wordt. Alleen in geval van peesklachten zal een echografisch onderzoek als aanvullende techniek gebruikt worden om de aard, de grootte en de positie van de blessure te kunnen bepalen. Voor een behandeling met shockwave zijn gemiddeld 3 tot 5 sessies nodig om het gewenste resultaat te bereiken. Tussen de behandelingen zit 1 a 2 weken.


KLM Roadrunners planning Dag

Zo Zo Zo Zo Za Zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo

Datum

Loop

14 Zonov 10 Olympisch Stadion loop 28 nov 10 Ringvaartloop 05 dec 10 Ter Speckeloop 12 dec 10 AVH Cross 18 dec 10 Club kampioenschappen KLM RRI 02 jan 11 Oliebollenloop 16 jan 11 Drechtloop 30 jan 11 Vakantiemakelaarsloop 06 feb 11 Twiskemolenloop 20 feb 11 Bosdijkloop 06 mrt 11 Westeinderloop 20 mrt 11 Voorschotenloop

Waar

Afstanden

Tijd

KLM Kar

Opmerkingen

Amsterdam Aalsmeer Lisse Hoofddorp Langevelderslag

6.4, 10 en16.1 km 5 en 16.1 km 5, 10 en 15 km 5 en 10 km 6 en 10 km

11.00 11.00 11.00 11.00 13.00

Nee Nee Nee Nee Ja

Site Site Site Site Site

Aerdenhout Leimuiden Uithoorn Landsmeer Vinkeveen Aalsmaar Voorschoten

5, 10 en 20.8 km 4, 10 en 16.1 km 5, 10 en 16.1 km 5, 10, 16.1 en 21.1 5, 10 en 21.1 km 5.2 en 10 km 5, 10 en 16.1 km

12.00 11.30 11.00 11.00 12.00 11.00 11.15

Nee Nee Nee Nee Nee Nee Nee

Site Site Site Site Site Site Site

Alle lopen en vooral tijden onder voorbehoud. Bij twijfel, bel even met de organisatie. Onze KAR zal aanwezig zijn bij de KLM lopen waar dit erachter vermeld is.

EXTRA LOOP (zie KLM RRI site onder Dam tot Damloop): Zo

21 nov 10

Zeven heuvelenloop

Nijmegen

15 km

13.00

Nee

Evenement

Informatie

Voor evenementen (nog) zonder website zie: ->

www.runnersweb.nl en dan doorklikken naar “agenda”

KNAU trimloop agenda

www.atletiek.nl/ klik door via “loopsport” -> ”loopsport” naar trimloop kalender

Site

oktober Verder in dit nummer: 100 x Wim Verhage. WARR Londen. En heel veel meer

Recommend Documents