VERENIGING BEHOUD DE VOLENDAMMER BOTTERS
December 2014 Jaargang 2, nummer 3
Botternuuws Van de redactie: Het jaar is bijna voorbij en hier is alweer de laatste aflevering van Botternuuws van 2014, met een feestelijk tintje. Er zijn het afgelopen seizoen weer vele mooie tochten gevaren. Een spectaculaire tocht was die naar de Waddenzee, waar maar liefst zeventien mensen aan mee hebben gedaan. Met de VD172 en een bemanning die elkaar, op van tevoren afgesproken plaatsen, aflosten, zijn er tien havens aangedaan en zowel het IJsselmeer als de Waddenzee bevaren. Jullie hebben er al over kunnen lezen, maar een „beknopt“ verslag zal komen in de volgende aflevering van Botternuuws.
Drie van de vier kwakken liggen inmiddels keurig in de haven onder hun winterdek. De vierde ligt nog altijd op de werf. Maar aan de VD17 wordt gestaag doorgewerkt. Begin november zijn een viertal mensen op weg gegaan naar Harlingen, om eikenhout te laten verzagen bij de Houtcompagnie. Daar wordt het hout speciaal gehaald uit de bossen van Denemarken. (Leuke filmpjes hierover op YouTube.) Met 2000 kg hout kan de timmerploeg voorlopig weer vooruit.
De redactie houdt deze gesprekken bij voorkeur op lokatie, die tot nu toe heel verschillend zijn geweest.
Verslag Muiderhardzeildagen Blz. 2 In gesprek met......... Blz. 3 De Zaanse Schans Blz. 4 De Zaanse Schans en de Zaan Blz. 5 en 6 Politiebericht Blz. 6 NK Botterwedstrijd Sponsors Blz. 7
Een andere bijzondere gebeurtenis was de tijdelijke verblijfplaats van de VD84 aan de Zaanse Schans. Daar vandaan werden er diverse tochten en tochtjes gevaren. Hierover kunnen jullie uitgebreid lezen in dit Botternuuws, evenals over het verloop van de Muiderhardzeildagen. Er is weer een leuk interview gemaakt. Deze keer tijdens een zeiltocht op woensdagavond.
Verder in dit nummer:
Schippersjargon Agenda Blz. 8
De VD17 is er helemaal klaar voor. Wij hebben ook een nieuwe rubriek in onze nieuwsbrief. In iedere aflevering zullen wij iets schrijven over één van onze sponsors. De primeur hiervoor vind je op bladzijde 8, naast een stukje over de NK Botterwedstijden. De allereerste Nederlandse Kampioenschappen voor de Zeilende Visserij, die gehouden zijn onder auspiciën van de landelijke vereniging Botterbehoud, met medewerking van onze eigen vereniging. Een succes. Tot slot willen wij iedereen alvast fijne feestdagen wensen en een goed en „waterig“ 2015.
Wij streven naar een uitgave van één keer per kwartaal. Als er mensen zijn die ook een bijdrage willen leveren, dan kunnen jullie dit mailen naar:
[email protected]
Graag platte tekst en eventuele foto’s los erbij aanleveren. De redactie: Ron Verniers Margina Verniers Website: David Goulooze Met dank aan: Leo Oudhuis Hein Molenaar Carlo de Boer Nico Dobber Henk de Boer Foto’s Carlo de Boer Henk de Boer Ron Verniers
Muiderhardzeildagen 2014 met de kwakken Traditioneel varen de Volendammer kwakken in het laatste weekend van oktober het laatste zeil evenement van het jaar. Deze keer waren de Muider Hardzeildagen aan de beurt, na de stormachtige Bontekoerace van vorig jaar. De najaarswedstrijd is altijd bijzonder. Vaak is er veel wind, zoals vorig jaar. En het kan al ijzig koud zijn. En nat, heel nat. Maar dit jaar was het prachtig, rustig oktoberweer, met op zaterdag nauwelijks wind en op zondag net genoeg om een beetje leuk te kunnen zeilen. Op vrijdagmiddag vertrokken de VD84 (met schipper Aad), VD172 (schipper: Carlo) en VD241 (schipper: Leo) uit Volendam, bemand door circa 15 vrijwilligers. De tocht naar Muiden was lang, want alle wind die er was, was tegen. Op de culinaire kwak, de VD241, werd de vuurduvel opgestookt en werd de ene na de andere lekkernij te voorschijn getoverd. Na de inschrijving in de Kazerne zijn we uiteraard nog even bij Ome Ko geweest. Het was na twee jaar weer een vertrouwd weerzien. De wedstrijdbaan op zaterdag was lang: twee flinke vierkanten om Pampus heen. Al heel snel werd duidelijk dat één vierkant uitvaren al een hele uitdaging zou zijn. Ondanks de minimale wind (eerst windkracht 0-1, later hooguit 2), was het een heel interessante wedstrijd. Na de start vlogen de lichte bottertjes er vandoor. Ook de VD241 ging nog redelijk vooruit, dankzij de masttop-halfwinder van de VD17. De VD172 en VD84 dobberden eindeloos voort op de eerste twee halve en ruime windse rakken. In de doldrums rond Pampus dreigden de 84 en 172 pas in het donker aan te komen, zo traag ging het. De VD241 was helemaal uit zicht. Maar al dat urenlange gedobber was niet voor niks. Want net voordat deVD172 en VD84 aan het laatste kruisrak begonnen, gebeurde er een klein wondertje. De wind nam wat toe (een dikke 1) en draaide 45 graden. Hierdoor was de finish opeens redelijk bezeild, terwijl de meeste botters inmiddels helemaal in de laagte verzeild waren geraakt. Het werd hierdoor weer spannend, vooral tussen de VD172 en VD241. Laverend tussen grote klippers en tjalken wist uiteindelijk de VD241 nog net te winnen, maar het verschil was minimaal, slechts 20 seconden! Terug op onze ligplaatsen onder het Muiderslot werd het echt feest. Er was vis en bier in grote hoeveelheden.
Geweldig, wat een afsluiting van het seizoen. Wat wil een botterman nog meer! `s Avonds was het nog lang onrustig in het Muidense, zoals het hoort tijdens de Hardzeildagen. Het feest was in de Kazerne met levendige muziek. Ondergetekende had daar nog een bijzondere ontmoeting met Huib Smelt, de nestor van de Muidense Vloot. Huib is een legendarisch figuur. Hij woont nu in Frankrijk, maar tijdens de Hardzeildagen komt hij nog altijd even terug in zijn oude habitat. Hij heeft de meest absurde, ongelofelijke verhalen en belevenissen, die allemaal waar gebeurd lijken te zijn. En hij heeft veel met kwakken gevaren, vooral met de VD5 (nu 241). Nu verhaalde hij over een avontuur begin jaren zestig met de VD230 `De Bul`. Ze zijn toen met een paar man op een ouwe kwak naar Chatham gevaren en terug. Gewoon, omdat het kan en omdat kwakken voor 1900 ook de Noordzee op gingen. Later vond ik op internet een verslag van deze expeditie: http://www.ssrp.nl/publicaties/schepen-en-verhalen/ botterikken-met-de-bul-vd230-naar-chatham. Echt bedakke.... Op zondagmorgen vroeg was het weer de harde werkelijkheid: Palaver bij Ome Ko. Brakke koppen, vermoeide mensen, zoals dat hoort. Vandaaag was er iets meer wind, ca. 3 Beaufort. Er kon lekker gezeild worden.
Buiten de haven was het bijna mystiek: Een doorzichtige mistige deken, waarboven een vaal zonnetje probeerde door te prikken. Typisch najaarsweer. In de wedstrijd had de VD241 een off day: er kwam geen vaart in en elke slag leek mis. De VD172 en VD84 liepen daarentegen als een speer. Het kan raar gaan. In de einduitslag hebben de kwakken het goed gedaan: Een 5e (VD172), 8e (VD241) en 11e (VD84) plaats in een veld van 16 schepen. Met het zeer lichte weer is dat heel knap. De terugtocht was een mooi toetje: Ruime wind met een zonnetje erbij. In nog geen twee-en-half uur lagen de kwakken weer in de haven. Omdat de zeilen mooi droog waren, zijn twee kwakken nog direct afgetuigd en de zeilen droog opgeslagen. Het waren prachtige en bovenal gezellige Hardzeildagen in Muiden. Carlo de Boer
pagina 2
In gesprek met ....... Leo Oudhuis De Vereniging Behoud de Volendammer Botters is een organisatie die bestaat uit een groot aantal vrijwilligers, die zich inzetten om oude kwakken in de vaart te houden. In Botternuuws staat telkens een gesprek met één van de vele vrijwilligers. Het verhuren van de kwakken vindt Leo belangrijk, want zo kunnen zoveel mogelijk mensen kennis maken met dit culturele erfgoed. De schepen moeten dus in goede staat zijn, zodat ze over 100 jaar nog varen. Het klussen vindt hij dan ook erg belangrijk, maar ook heel leuk. Er moet heel veel gebeuren aan zo’n oud houten schip. Er moet groot onderhoud gedaan worden, maar er zijn ook heel veel kleine dingetjes, zoals naadjes die openscheuren en weer dicht moeten.
Op een warme zomeravond zeilden wij het Markermeer op, zoals gebruikelijk op woensdagavond, de verenigingsavond. Deze keer echter, zou ik een gesprek hebben met Leo Oudhuis. Gezellig op het voordek gezeten, een aantal keren onderbroken voor het overstag gaan, deed Leo zijn verhaal. In het dagelijks leven is hij elektriciën. Zijn werkterrein is de binnenstad van Amsterdam, waar hij renovatiewerkzaamheden doet. Soms moet hij weleens ergens anders heen. Leo vindt zijn werk erg leuk en afwisselend. Hij woont in Monnickendam, waar hij als kind van 10 al leerde zeilen met een Piraatje. Toen zijn broer een Tjalk kocht, voer Leo regelmatig mee. Van beroep was hij op dat moment automonteur. Het zeilen en erop uit trekken vond hij leuker dan de hele dag in een garage werken. Toen Leo 22 jaar was nam hij ontslag en ging varen op een charterschip. Zij voeren op het IJsselmeer en de Wadden en Leo heeft er heel veel geleerd, zoals het omgaan met de gasten aan boord, het inschatten van weer en tijd. Leo ging naar de Zeevaartschool en haalde daar zijn vaarbewijs voor de zeilvaart. Op de vraag hoe hij bij de kwakken terecht was gekomen, vertelde Leo dat hij op de VD 84 voer, die in bezit was van Willem Simons uit Monnickendam. Deze boot werd gekocht door de stichting Odion. De mensen die het schip moesten gaan varen, hadden echter moeite met manoeuvreren. Leo ging ze helpen en is blijven hangen. Hij vindt het leuk om andere mensen de technieken van het zeilen bij te brengen, maar ook om anderen enthousiast te maken voor het in de vaart houden van oude schepen. Hij ging wedstrijdzeilen met de cliënten van Odion. pagina 3
Leo is walschipper van de VD 241. Hij controleert 2x per week de pompen en zorgt er voor dat er voldoende spullen aan boord zijn. Omdat Leo verstand heeft van motoren en elekticiën is, heeft hij zich ontfermt over de VD 241, nadat deze helemaal opnieuw is opgebouwd. Zoals hij zelf zegt: „Ik ben een beetje blijven hangen“. Als ik vraag of hij iets wil veranderen bij de vereniging, antwoordt hij dat hij het allemaal wel leuk vindt zoals het nu gaat. Het allerleukste zou zijn, als alle 4 de kwakken weer in de vaart zouden zijn. Heb je weleens een blunder gemaakt? „Ik heb meerdere akkefietjes gehad, die nog net goed afliepen. Na een wedstrijd is het vaak zo gezellig, dat ik de volgende dag minder scherp oplet“. Dat lijkt mij niet echt een blunder, behalve als je graag wilt winnen! Nog meer hobbies Leo? Jazeker: „Visroken en dat is ook heel leuk om op het dek te doen“. Daar kunnen heel wat vrijwilligers over mee praten.... Tot slot nog de vraag of Leo iets heel spannends of leuks heeft meegemaakt. Dat heeft hij en hij noemt verschillende gebeurtenissen, zoals het zonder diesel een charter varen op de zeilen. Bij Urk voor anker gaan en een bunkerbootje bellen om te tanken. Aan je gasten niets laten merken, maar dan wordt er in iedere haven waar je aanlegt gevraagd wat of er aan de hand was! Met schoolkinderen 5 dagen varen. De laatste dag wilden ze hun bed niet uitkomen. Toch iets verzinnen om het spannend te houden. Stonden ze allemaal in hun onderbroek aan de zeilen te hijsen! De ontmoeting met koningin Beatrix en de Groene Draak. Zalm opwarmen in de zon op de motor. Leo kan zelf wel een boekje schrijven over zijn leven op zee! Margina Verniers
Met de VD 84 naar de Zaanse Schans
Donderdag 7 augustus zetten we vanuit Volendam koers richting Zaanse Schans, alwaar we de komende 2 weken tochtjes hadden georganiseerd voor wijkbewoners van het Kalf en natuurlijk onze eigen vrijwilligers. Onderweg pikten we bij de steiger van Uitdam de cliënten van het Leerwerkbedrijf op, die met ware doodsverachting 2 vervaarlijk uitziende bokken hadden getrotseerd om over de dijk daar te komen. Volgens mij zat er ook een wurgbok bij en dat zijn de ergste...... Na de Oranjesluizen en het IJ arriveerden we via de Den Uylbrug (ons welbekend sinds de afgelopen Sail) op de Zaan. Vanaf de kant is door niemand minder dan Gerard Fokke (u weet wel: één van de grondleggers van stichting Zuiderzeecultuur) een foto reportage gemaakt, die we ooit nog wel eens te zien zullen krijgen. Na een voorspoedige tocht (wat nou Wilhelminasluis gestremd! Wat nou sluisgeld! Tot op de dag van vandaag wordt nog steeds uitgezocht hoeveel en waarom dat is!) arriveerden we bij zaagmolen ` t Jonge Schaap aan de Zaanse Schans. Daar werden we hartelijk ontvangen door Tim en z’n vrijwilligers. Vooral Aad heeft in de weken daarop het molenaarsvak aardig onder de knie gekregen en bij menig houtstapel heeft hij en plasje kwijl achtergelaten. Het is dan ook niet zo gek dat we een mooi stuk essen voor een nieuwe gaffel kado kregen.
Een ander houtavontuur was het bezorgen van wat boeidelen in Krommenie. Hier werden wat aan het water wonende Odion medewerkers gespot, maar vooral verrast. Het Alkmaardermeer heeft ook een paar keer een echte Volendammer Kwak mogen bewonderen. pagina 4
Men heeft het er nog over en vooral over de hekgolf die onder vol zeil getrokken werd langs de N246. Het visbakken bij de molen heeft ook diepe indruk gemaakt, vooral toen dat nog eens muziekaal omlijst werd door één of andere beroemdheid. Hoe is dit allemaal gekomen? Nou, als je als opdracht van je baas krijgt om activiteiten voor de wat moeilijk over de drempel te krijgen medemens te organiseren en je bent bovendien beheerder van een Volendammer Kwak, dan is 1 + 1.... De bedoelde wijkbewoners hebben genoten, wat trouwens voor alle opvarenden geldt.
Eén tocht was gereserveerd door de dames van de gymclub (gemiddelde leeftijd 70). Die vrouwen, dat zijn pas kerels! Toen het schip gegrepen werd door een flinke windvlaag steeg er gejuich op en toen we een boei raakten, kon het helemaal niet meer stuk. Bovendien ontdekten we nog een Odion terras aan de Zaan, waar we een bakkie leut kregen en onmiddellijk werden geïnterviewd door de Zaankanter.
Er ontbrak ons aan niets en als dat wel dreigde te gebeuren, meerden we gewoon even af, zodat dhr. van Nierop even z’n boodschappen kon doen. Iets met een B. Alle tochten zaten vol, met als hoogtepunt de vrijwilligersavond: 27 man! Nico Dobber
De Zaanse Schans en de Zaan Op zondag 10 augustus gingen wij aan boord van de VD84, met als doel een tocht te zeilen over de Zaan. Vanwege de onweersverwachting werd het een klein tochtje met veel laveren, tussen twee bruggen in. Na een bezoek aan houtzaagmolen Het Jonge Schaap en een natte wandeling over de Zaanse Schans gingen wij weer aan boord, waar we dankzij een geïmproviseerde tent, droog konden zitten op het achterdek, terwijl wij genoten van gebakken schol en muziek. De schol was belangeloos beschikbaar gesteld door onze vissponsor Jos Sondag en heerlijk gebakken door Ron en Johan. De muziek werd verzorgd door Nico, Sander en Marcel, die er lustig op los gingen op hun gitaren en prachtige liederen ten gehore brachten. (zie foto pag. 4) Het werd een gezellig samenzijn en wij wilden nog wel een keer komen. De woensdag erop zijn we teruggegaan om mee te varen met de bewoners uit de wijk `t Kalf. Deze keer werd de tocht wat groter. We zijn door twee bruggen gevaren, (met de nodige wachttijd) en hebben zelfs een „bakkie leut aan de Zaan“ gedronken! Een heerlijk plekje, de hele dag zon en hele blije, dankbare mensen, die genoten van hun vaartocht en de muziek van onze gids. Omdat we er toch waren, zijn we maar gebleven en konden zodoende ervaren hoe het is om met 27 man aan boord te zijn! Rustiger was het op zaterdag 15 augustus, toen we met Aad aan het roer zijn gaan zeilen. De dag begon zonnig, daarna een regenbui en vervolgens bleef het zwaar bewolkt tot we weer terug waren. Op de motor vertrokken we, want eerst moest er een ladinkje hout worden afgeleverd in de Nauwernasche Vaart. Onderweg kreeg ik uitleg van Klaas Jacobs, een vrijwilliger en rondleider van de houtzaagmolen Het Jonge Schaap, over de historische plekken waar we langs voeren. Zo staan er langs de Zaan de oude pakhuizen, die inmiddels een andere bestemming hebben gekregen. We voeren langs de Batavia, waar een Grand Café in zit en een casino. Het rijstpellerij complex van Hollandia, dat nu kantoren, ateliers en woningen herbergt.
pagina 5
De namen op de pakhuizen verwijzen meestal naar de havens in het land van oorsprong, waar de rijst werd verscheept, zoals Batavia, Saigon, en Java. Nog altijd in gebruik zijn de Lassiefabrieken en cacaobedrijven. Opvallend is ook het complex van Foto: Gemeente Archief Zaanstad de voormalige zeepziederij met er bovenop een adelaar. Het is de tweede adelaar, want de eerste viel tijdens het bevestigen naar beneden en ligt op de bodem van de Zaan. Foto omstreeks 1912. Het Bartelsluisje werd aangewezen, waar vroeger voor papierfabriek de Eendracht het hout werd aangevoerd. Nu is het niet meer dan een tuintje. Toch is dit plekje nog steeds van belang voor de houtzaagmolen van de Zaanse Schans. Er komt regelmatig een vrachtauto met bomen, die ze daar in het water laat glijden. De vrijwilligers maken er een vlot van en met een oude sleepboot wordt dit naar de molen gebracht. De molen zaagt niet alleen voor de toeristen, maar ook commercieel. Alles gaat echter op de manier zoals het vroeger ging: Aangedreven door windkracht. Veel wind, veel produktie, weinig wind, weinig produktie. De molen is een bovenkruier, dat wil zeggen, dat alleen de kap in de wind wordt gezet. De op en neer bewegende zaagramen in de molen maken van de boomstammen balken of planken. Deze molen heeft drie zaagramen. Ook het hijsen van de boomstammen uit het water gebeurt met windkracht. Het touw om een stam wordt om een rad, het krabbelrad, gewonden en zo wordt de boomstam langzaam uit het water getakeld. Ook de zaagramen worden door dit krabbelrad steeds een stukje opgeschoven.
De Zaanse Schans en de Zaan Het hout dat hier gebruikt wordt, is larikshout en komt van de Veluwe. Het is zo’n 50 tot 60 jaar geleden geplant om te worden gebruikt als stuthout voor de kolenmijnen. Deze werden allemaal gesloten en met Staatsbosbeheer is afgesproken dat het hout voor een zacht prijsje overgenomen kan worden. Tijdens het luisteren naar dit interessante verhaal voeren wij rustig over de Zaan, die kronkelde tussen de plaatsen Wormer en Wormerveer.
Politiebericht Controle in havens en op het water Tijdens het afgelopen vaarseizoen vond, in de maand augustus, een gecombineerde controle plaats op de Gouwzee en in de havens van Volendam, Edam, Monnickendam, Katwoude en Marken. Aan de controle werd meegedaan door de lokale politie, politiemedewerkers van de Landelijke Eenheid, het agentschap Telecom en de Belastingdienst. In totaal werden vierentwintig vaartuigen gecontroleerd. Dit leverde voor de politie drie overtredingen op, namelijk het niet gebruiken van de dodemansknop, het niet aanwezig hebben van een reddingsvest en een registratienummer voor snelle motorboten.
Nadat het hout en de bijbehorende passagier aan wal waren gezet, draaide Aad de kwak vakkundig tussen wal en woonboten.
Het agentschap Telecom bekeurde zes schippers wegens het niet in orde hebben van ATIS en/of AIS (Automatic Transmitter Identification System en Automatic Identification System). De belastingdienst voerde zeventien controles uit, waarbij in twee gevallen een aanvullend onderzoek wordt uitgevoerd. Wegens de harde wind (windkracht 6 tot 7), waren er weinig schepen op de Gouwzee. De controles concentreerden zich dan ook in de jachthavens. Gelezen op de politiesite.
Daarna gingen wij op de zeilen langs de eilandjes Stierop en de Woude naar het Alkmaardermeer. Met een pittige wind in de zeilen hebben we ons daar prima vermaakt. Op de terugweg waren we even het decor voor een bruidsreportage en daarna ging het weer de Zaan op met volle zeilen. Omdat we drie bruggen moesten passeren, maar toch wilden zeilen, werd het een voortdurend neerhalen en hijsen van fok en grootzeil. Nog even een paar keer in de volle zon langs de Zaanse Schans gezeild, zodat menig toerist een paar mooie foto’s heeft kunnen maken. Tot slot werd de boot netjes afgemeerd op het inmiddels vertrouwde plekje aan de steiger van houtzaagmolen Het Jonge Schaap. Ron en Margina
pagina 6
Bezoek ook eens onze website! www.volendammerbotters.nl
Het eerste Nederlandse Kapioenschap voor de Zeilende Visserij
De Sponsor Sponsoren zijn belangrijk voor onze vereniging. In deze rubriek maak je kennis met één van onze sponsoren.
Machinewerkplaats J. Steur B.V. al jarenlang betrokken bij behoud van de Volendammer kwakken De familie Steur is al vanaf het begin betrokken bij het reilen en zeilen van de kwakken.
Op 3 en 4 oktober jl. werd voor de eerste keer het NK Zeilende Visserij gehouden. Botters uit o.a. Elburg, Spakenburg, Hoorn en Huizen hadden zich ingeschreven voor het evenement. Donderdagavond kwamen ze de haven van Volendam binnenvaren. Ook de Volendammer kwakken waren van de partij. Vrijdagmorgen om 09.00 uur was het palaver in de afslag en werd de te varen wedstrijd toegelicht. In de ochtend een snelheidswedstrijd met een olympische driehoeksbaan pal voor de kust, zodat het vanaf de kade goed was waar te nemen. In de middag was het de bedoeling om dobbers zeilende weg op te vissen. Er was niet veel wind en in de middag werd besloten de 2e wedstrijd af te gelasten. 's Avonds om 19.00 uur was er een schippersmaaltijd in restaurant de Dijk. Hier werd onder het genot van een hapje en een drankje het visserslatijn geoefend.
Het begon bij de restauratie van de VD 172, waarbij Jaap Steur (stok) al het ijzerwerk verzorgde en daarbij altijd een beroep kon doen op de werkplaats van zijn broer Jan Steur (’t mannetje). Vele uren zijn daarmee gemoeid geweest. Ook bij Jack en Jeroen kunnen we terecht als er weer eens roestvrij staal of maatwerk nodig is voor één van de kwakken, die de vereniging in beheer heeft. Jack, zelf ook een fanatiek zeiler, gaat graag mee aan boord om actief mee te doen aan onder meer de Pieperrace. Zeilen met de catamaran heeft voor Jeroen ook geen geheimen. Het gaat goed met het bedrijf getuige de verhuizing binnenkort naar een groter pand in Edam. We hopen natuurlijk ook in de toekomst een beroep op deze sponsoring in natura te kunnen blijven doen. Hein Molenaar
Zaterdagmorgen stond er een mooi windje, windkracht 4-5. En werd tijdens het palaver aangegeven dat, als er voldoende tijd was, er wellicht 3 wedstrijden gevaren konden worden. De eerste wedstrijd verliep voorspoedig en werd er vlot gefinisht. Het dobbervissen bleek voor velen toch moeilijker als gedacht en nam meer tijd in beslag, waardoor de 3e wedstrijd niet kon worden gevaren. De VD153 van Hans Bootsma werd de uiteindelijke winnaar. De bemanning van de VD84, VD172 en VD241 kan terugkijken op een geslaagd kampioenschap. Hopelijk wordt het een jaarlijks terugkerend evenement. Vereniging Behoud de Volendammer Botters zal er in ieder geval graag zijn medewerking weer aan verlenen.
pagina 7
Jack en Jeroen Steur, de huidige eigenaren van het reeds meer dan 50 jaar bestaande bedrijf. Zie voor verdere informatie: http://www.jsteur.nl
VERENIGING BEHOUD DE VOLENDAMMER BOTTERS
Colofon Postadres Vereniging Behoud de Volendammer Botters: Postbus 151 1130 AD Volendam E-mail:
[email protected]
Schippersjargon Het zwaard Een botter is een platbodem. Zij heeft geen kiel, zodat ze beter weg kan komen op de ondiepe Hollandse binnenwateren. Zij heeft wel twee zwaarden, die dus eigenlijk de kiel van het schip zijn. Het zwaard geeft extra weerstand aan het schip in het water. Daardoor wordt het schip minder makkelijk opzij gezet door de wind. De windkracht wordt effectiever omgezet in een voorwaartse beweging. De stand van het zwaard is afhankelijk van drie dingen: - de koers ten opzichte van de wind - windkracht - waterdiepte Het zwaard mag nooit helemaal verticaal staan of naar voren wijzen. Het moet altijd iets achteruit blijven wijzen om te garanderen dat het omhoog scharniert, zodra het de bodem raakt.
Geïnteresseerd in het huren van een van onze schepen? Stuur een mailtje naar:
[email protected] Of bel: 06 22 695 733
Op het Alkmaardermeer ging het er ruig aan toe! Zo moet het zwaard dus niet.
Activiteiten 2014-2015 Kerstborrel: zaterdagmiddag 20 december in `t Hok vanaf 13:00 uur. Nieuwjaarsreceptie: zaterdagmiddag 10 januari 2015 vanaf 15:00 uur in `t Hok. Jaarvergadering: Vrijdagavond 6 maart bij Smit Bokkum. om 20:00 uur. Woensdagavond / zaterdagochtend: Klussen in de loods.
De VD 241 tijdens de Muiderhardzeildagen van 2014....................!
Bezoek ook eens onze website! www.volendammerbotters.nl
pagina 8
