VERENIGING BEHOUD DE VOLENDAMMER BOTTERS
Augustus 2014 Jaargang 2, nummer 2
Botternuuws Van de redactie: Hier is dan de volgende aflevering van Botternuuws. Gelukkig voor ons waren er deze keer veel minder hoofdbrekens, hoewel we toch weer voor verrassingen kwamen te staan. Omdat we op tijd zijn begonnen, kunnen we ons nieuwsblad afronden voor de dead-line die we onszelf hebben gesteld.
Verder in dit nummer:
Op dit moment is het volop zomer. Behalve hier en daar een dipje met een regenachtige dag, is het prachtig (zeil)weer. Er zijn al heel wat woensdagavonden gevaren met een lekker windje, een mooie zonsondergang of dreigende wolkenluchten aan de horizon.
Naar het voetballen & Een verjaardagsfeestje Blz. 5
Ook hebben een aantal evenementen plaatsgevonden, waar één of meer kwakken met enthousiaste bemanningsleden aan mee deden. Zo kunnen jullie lezen hoe de Kenterschootrace verliep en hoe het is om met de Kuilvisserij mee te doen. De Jan Haringrace werd gevaren vanuit Monnickendam met twee kwakken en de Volendammerdag leverde heel wat vaartochtjes met toeristen op. Het was dan ook een prachtige zondag met een gezellige drukte op de Dijk. Voor de tweede keer werd de Butter & Eekrace georganiseerd door onze vereniging. Een toenemend succes, waar acht botters aan mee deden. Vorig jaar vier, dus langzaam maar zeker neemt het animo toe! De kwakken worden regelmatig verhuurd voor diverse uitstapjes en personeelsaangelegenheden.
Kenterschootrace 2014 Blz. 2 In gesprek met............. Blz. 3 De lotgevallen van....... Blz. 4
Zo is er op 21 juni een personeelsuitje geweest van de firma Albaton. Dank zij Johan van Nierop, lid van de vereniging en werkzaam bij Albaton, kon de vereniging gebruik maken van een vrachtwagen met kraan bij hijswerk en werd er zand aangevoerd met een eigen wagen voor de vloer van het nieuwe clubgebouw ’t Hok. Als dank hiervoor zijn de personeelsleden getrakteerd op een dagje zeilen met een kwak, waarna er op de Krommer nog een feestje gevierd werd met o.a. vis eten. Ondanks dat er weinig wind was, werd het een geslaagde dag. Het bericht circuleert dat onze vereniging de Jan Peereboomprijs toegekend heeft gekregen. Enig speurwerk naar het „hoe en wanneer“ leverde weinig informatie op. De prijs wordt uitgereikt door de Landelijke Vereniging Botterbehoud, meestal op hun jaarvergadering. Het is een wisselprijs, die dient als blijk van waardering voor de inzet van de vrijwilligers om de botters in de vaart te houden. Jan Peereboom, afkomstig van Marken is erelid van Botterbehoud. Hij heeft de prijs zelf in het leven geroepen in de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Hij heeft veel bijgedragen in de beginjaren van Botterbehoud en schreef het boek „Botters“. Jan Peereboom overleed in 1987. Bezoek ook eens onze website! www.volendammerbotters.nl
Kuilvisserij 2014 Blz. 6 en 7 Schippersjargon en kalender Blz. 8 Wij streven naar een uitgave van één keer per kwartaal. Wil je ook een bijdrage leveren, dan kun je mailen naar:
[email protected] Graag tekst in Word: .doc of .docx, een .cdr mag ook. Foto’s los aanleveren. De redactie: Ron Verniers Margina Verniers Website: David Goulooze Met dank aan: Nico Dobber Leo Oudhuis Dirk Appel Dirk de Waart Theo van Geffen Carlo de Boer Hein Molenaar Foto’s Carlo de Boer Theo van Geffen Ron Verniers
Kenterschootrace 2014 op de VD 241
Vanwege een verhuur sloegen we de zaterdag van de kenterschoot over. Dat maakt dat mijn verslag al snel op de helft is. Direct na het verhuur zijn we vertrokken naar de overkant, naar Marken. Daar bleek dat er maar een klein aantal deelnemers was. Het bleek dat er in Huizen en Spakenburg ook grote verhuurtochten waren. Het werd wel gewaardeerd dat we toch kwamen, ook al was het maar met een kwak. Na de veilig landing hebben we een deuk in de biervoorraad gemaakt en wat markerelen gerookt. Dit zeer gewaardeerd door de havenmeester...... Wat er `s avonds in het marker uitgaansleven is gebeurd vertel ik niet. Dan had je zelf maar mee moeten gaan. Om negen uur palaver. De start om half elf. Wind Zuid 2 tot 3. Er waren 3 verschillende banen. Het eerste stuk samen opvaren. Dan op teken van het startschip man overboord manoeuvre uitvoeren, wat natuurlijk perfect gaat als je erop berekend bent. Dan de Gouwzee uit. De schouwen moesten de Mn3 ronden, wij de Mn5, de aken gingen nog verder tot aan het Paard. Complimenten voor de wedstrijdcommissie dat ze op deze manier de schepen toch zo dicht bij elkaar wisten te houden.
Dan kwam natuurlijk de finish! Het spektakel van de dag. Finishen doe je op de kenterschoot niet gewoon, maar achteruit zeilend. Een discipline die nostalgisch verantwoord is, omdat ze vroeger op deze manier de (staande) netten benaderden. Onze finish was helemaal apart omdat vlak voor onze finish de wind ongeveer 45 graden draaide in ons voordeel. De bemanning van het startschip was het daar niet mee eens en besloot om het anker op te halen en ergens anders te gaan liggen. We zeilden eenvoudig om het startschip heen en lieten ons achteruit over de finishlijn zakken! Omdat de wind nu echt op was, zijn we met de motor naar de haven gevaren. Daar was de prijsuitreiking. Een spektakel dat je niet zomaar met een paar woorden kunt beschrijven. Adje van Asselt reikt daar al sinds jaar en dag de prijzen uit. Hij kent van ieder schip de historie/eigenaren/voorvaderen etcetera. Adje wordt wat ouder en heeft aangegeven dat dit zijn laatste prijsuitreiking was. Zijn opvolgster Marieke van de HK 89 heeft zich al gepresenteerd. Ook zij zal er volgend jaar een spektakel van maken. Voor ons was er niet meer weggelegd dan de laatste plaats: Omdat we zaterdag geen uitslag hadden. Carlo en Anouk (en Lotte) hadden een betere uitslag! Zij waren tweede met de WDN 11. De terugreis naar Volendam hebben we ook maar op de motor gedaan, omdat we allemaal inmiddels moe maar voldaan waren..... De Kenterschoot! Een gezellige, informele, niet zo massale wedstrijd, waar we hopelijk volgende jaren met meer schepen zullen verschijnen. Leo Oudhuis
pagina 2
In gesprek met ....... Nico Dobber De Vereniging Behoud de Volendammer Botters is een organisatie die bestaat uit een groot aantal vrijwilligers, die zich inzetten om oude kwakken in de vaart te houden. In Botternuuws staat telkens een gesprek met één van de vele vrijwilligers. jaar op een tjalk en heeft er veel mee gevaren. Toen de kinderen leerplichtig werden, zochten ze een vaste plek aan de wal. Op zoek naar een groter schip vonden ze een huis aan het water. Als jij het voor het zeggen had zou je dan iets willen veranderen? Er komt een volmondig: Ja! “We zijn al 12 jaar bezig om een fatsoenlijk onderkomen te krijgen. We willen een werf met alle faciliteiten, een eigen helling en wel zo spoedig mogelijk! “ Heb je wel eens een blunder gemaakt? „Niet met varen, ik ben altijd heel voorzichtig“.
Nico Dobber woont in Purmerend, maar ik tref hem voor een gesprek aan in Volendam. Hij werkt op dit moment deels in Volendam en deels in Zaandam. Hij is in dienst van de stichting Odion, die zich bezighoudt met het ondersteunen van mensen met een beperking. Tijdens ons gesprek vertelde Nico dat hij sinds kort werkt in Zaandam aan een project bij buurthuis “de Bovenkruier”. In Volendam is hij nautisch toezichthouder bij de VD84. Hij werkt hier beroepshalve, maar ook als vrijwilliger. De VD84 is door de stichting Odion aangeschaft als middel voor dagbesteding voor een groep clienten; een leer/werkbedrijf. Hier werken ook zo'n 25 vrijwilligers. Sinds enkele jaren zijn ze nu ook onderdeel van de Vereniging Botterbehoud. Zodoende is Nico ook bij de vereniging terecht gekomen. Zijn rol binnen de vereniging? Nico blijft verantwoordelijk voor de VD84 en is ook de walschipper. Hier lopen hobby en beroep door elkaar, hij is waarschijnlijk een van de weinige betaalde vrijwilligers. Verder is Nico als vrijwilliger bestuurslid en noemt hij zich de communicator tussen Odion en de Vereniging. Wat vind je leuk aan dit werk? “Het ontmoeten van al die verschillende mensen. Werken als katalysator: clienten de maatschappij in brengen en vrijwilligers in contact brengen met clienten. Ik houd van varen, heb een eigen boot en woon aan het water.” Nico vertelt dat het water trekt. Zijn opa was binnenvaartschipper op een tjalk. Zelf woonde hij 12 pagina 3
Heb je dan nog een leuk anekdote? Die heeft Nico wel: „We gingen een dagje varen met Beatrix, informeel met de Groote Beer. Ik vertelde toen over de Vd84. Na afloop dacht ik: Wel bijzonder, een hele dag met de koningin, dat maak ik nooit meer mee. Een paar weken later voeren we ter hoogte van Marken met de 84 toen er een Lemmer Aak, met Bea achter het roer, langs kwam om ons even gedag te zeggen!“ Tot slot nog even gevraagd of Nico ook andere hobby’s heeft. „Muziek en dat is meer een passie.“ Hij speelt drum en gitaar en treedt op met een akoestisch trio. Daar gaat veel tijd inzitten. Had 6 jaar geleden de Botterband opgericht (bestaat die nog?) en schreef op de zondag van de Pieperrace een lied. Tot besluit van dit gesprek volgt hier het refrein: April de eerste Zaterdag dat onze kwak weer varen mag op de Pieper. De Gouwzee in de rug, hoog aan de wind, geen weg terug op de Pieper. De tijd dringt en vliegt zelfs om we werken onze ruggen krom. Waarom, waarom, waarom..... Margina Verniers
De Lotgevallen van twee Kwakken op het droge. Een dagje klussen in Edam Vrijwilligers aan het werk op de werf links de VD 172, rechts de VD 84
Luchtfoto gemaakt door Ron Verniers Vanuit de PH-3R3 (type euroFOX) op 21 mei 2014
Van 5 tot 23 mei werd de scheepswerf in Edam bezet door twee Volendammer kwakken. De VD 84 heeft er drie weken gelegen en de VD 172 twee weken. Na een regenachtig tochtje voegde de 172 zich op zaterdag 10 mei bij de 84, waar op dat moment een drietal mannen aan het werk waren. Gelukkig is het weer daarna een stuk beter geworden, zonneschijn alom.
Tijdens het klussen werden de vrijwilligers met raad raad en daad bijgestaan door Freek Slot, de huidige eigenaar van de werf. Over Freek en de werf meer in het volgende nummer van Botternuuws.
Bij de 84 moest er eerst het nodige sloopwerk verricht worden voor er met de opbouw en de nodige herstelwerkzaamheden kon worden begonnen. Nico Dobber heeft regelmatig een tussenstand gegeven aan de leden via de mail. De vrijwilligers van de 84 werden ook bijgestaan door de cliënten van het leerwerkbedrijf, die meehielpen naar vermogen en zorgden voor een geweldige sfeer en een acceptabele lunch. Na drie weken kon het schip naar Volendam varen, waar aan de steiger van de Krommer de resterende werkzaamheden gedaan werden. De 172 werd in 10 dagen met behulp van gemiddeld 4 vrijwilligers per dag onder handen genomen. Dirk de Waart heeft even op een rijtje gezet wat er in die 10 dagen allemaal is gebeurd. Eenmaal op de helling werd het schip schoon gespoten, de kaarplaten gingen eraf en de bagger werd uit de bun geschept. Breeuwwerk nagekeken boven de waterlijn en 60% opnieuw gebreeuwd en afgekit. Huiddoorvoer verwijderd en dicht gemaakt. Boeisel en de kuip twee keer in de woodskin gezet. Het onderwaterschip werd bijgewerkt met bottemcoat en daarna afgewerkt met bronsbottem. In de bun werd breeuwwerk reparatie gedaan en daarna ging het geheel in de bottemcoat. Het ijzerwerk werd zwart gemaakt, een dagje drogen en dan weer te water. De bagger werd weer aan boord gezet en toch maar teruggegeven aan de schenker, omdat we geen gebruik maken van straktrekkende schoonheidsmiddelen. pagina 4
Antieke breeuwhamer, gezien op de werf. Zolang er houten schepen zijn worden de naden gebreeuwd. Dit om het schip waterdicht te krijgen. Het breeuwen in de buitenlucht kan alleen bij droog weer. Wat een geluk dat we zo’n mooi en droog voorjaar hebben gehad. Margina Verniers
orden van deze nieuwsbrief? Lid w Vul het formulier in op onze website!
Naar het voetballen zoals vroeger. Aan het eind van de competitie stond er nog één wedstrijd op het programma, namelijk de streekderby tussen de eerste elftallen van Marken en Monnickendam. Omdat er niets meer op het spel stond, behalve een hoop prestige tussen de aloude rivalen, had de selectie van Marken bedacht dat het wel leuk zou zijn als de reis naar Monnickendam ondernomen zou worden zoals dat voor 1959 geschiedde, namelijk met de boot. De MK 8 van Jan van Altena was al geregeld en aan mij werd het verzoek gedaan of er ook een Volendammer Kwak mee kon varen. Dat was snel geregeld. Een Kwak was beschikbaar en Leo was gemakkelijk over te halen om het schip met mij te bemannen. Vrijdagavond hebben we de VD 241 naar de Marker haven gevaren waaraan we, met Mano erbij, met windkracht 6 nog een behoorlijke kluif hadden. De volgende ochtend vertrok het konvooi om 12 uur uit de Marker haven. De selectie zat aan boord van de MK 8 en de trainers, bestuursleden en officials ( zeg maar de BOBO'S ) op de VD 241. Hoewel Leo er nog alles aan heeft gedaan om als eerste aan te komen, waren we met windkracht 2 geen partij voor de MK 8. Die kon als het ware een rondje om ons heen varen. Onderweg werd nog een cameraploeg van Monnickendam TV door de KNRM aan boord van de MK 8 gezet om wat interviews af te nemen en beelden te schieten van beide schepen. Na aangemeerd te zijn in de jachthaven van het Hemmeland kon het gezelschap lopend naar het voetbalveld. Nadat Marken op eigen veld een half jaar eerder ongenadig was afgedroogd door Monnickendam, gebeurde nu het omgekeerde. Marken won de wedstrijd met 5-2, waarbij ik niet onvermeld wil laten dat mijn zoon de beste man van het veld was. (Maar misschien was ik wel de enige die dat vond!) Inmiddels had Dennis zich ook aan boord gemeld, zodat we met z'n drieën het schip konden varen terwijl de gasten, onder het genot van een hapje en een biertje, een paar uurtjes konden genieten van het zeilen met een Vollendammer Kwak. Al met al een zeer geslaagde dag waarbij de inzet van onze Kwak zeer werd gewaardeerd door de voetvalvereniging Marken, zozeer dat al werd gevraagd of we dit volgend jaar weer kunnen doen. Dirk Appel
pagina5
Een verjaardagsfeestje
Onlangs heeft mijn dochter haar verjaardag gevierd op de VD 84. De aanleiding hiervan is, dat zij zich zorgen maakt, hoe haar vader de dag doorkomt. Het plan was een huisje te huren in de Marina en met een select gezelschap te gaan varen. Dit alles kan binnen de vereniging prima geregeld worden. Dus een weekendje Volendam. Dit is voor deze mensen volkomen nieuw, maar ik kan je zeggen, dit heeft bij hun veel indruk gemaakt. De organisatie, de huisjes van de Marina, de geschiedenis van de botters, het werk van de vereniging, de sponsoring, het overleg met verschillende instanties, het werk van Odion en het in stand houden van het cultureel erfgoed. Er gebeurt veel in onze vereniging! Hun conclusie is dan ook „dit mag nooit verloren gaan“. Ik heb tegen hun gezegd dat ze er ook aan kunnen bijdragen. Wij hebben in de vereniging meer behoefte aan geld, dan aan applaus. We zullen zien! Hun dank gaat ook uit naar Nico en de medewerkers van Odion voor de goede zorg. Het schipperskwartet Aad, Dirk, Johan en niet te vergetenMachiel (goeie uitleg jongen). In Ijmuiden hebben Volendammers al een goede naam, maar die wordt na dit weekend alleen maar beter. Namens mijn familie en de schoonfamilie van mijn dochter onze hartelijke dank hiervoor. Mijn dochter is ervan overtuigd geraakt, dat ik mij de komende jaren niet ga vervelen! Theo van Geffen
Kuilvisserij 2014 met de VD 172 en VD 84 We mochten weer dit jaar! Zeilend vissen met botters. De vergunningen waren rond, alle visserij spullen lagen aan boord van de schepen, de netten zijn gecontroleerd en de theorie van het dwarskuilen was weer afgestoft.
’s Avonds om 19.00 uur verzamelde de bemanning zich aan boord van de VD 172 en de VD 84: zes man op beide schepen. De laatste voorbereidingen werden getroffen, victualiën aan boord gezet en de schippers overlegden wat de beste visstek zou zijn vannacht. In verband met de verwachte zuidelijke wind, werd besloten ‚om de zuid’ te gaan. Het idee was om ten zuiden van het Paard van Marken ‚eraan’ te gaan en dan in de loop van de nacht naar het noorden te vissen. Zelf ben ik toch altijd een beetje gespannen voor zo’n visserijnacht. Hoe het zal gaan en - vooral - wat zal de vangst zijn? Meestal is het niks tot weinig, maar je weet maar nooit..... Met een zout harinkje bij de koffie ging het richting het Paard. Na dik een uur motoren ging de zaak overboord. Eerst de kuilstok, gevolgd door het aatje en dan voorzichtig de rest van de kuil. Er was een klein beetje wind, eigenlijk niet genoeg om te vissen. Maar ja, als je het niet probeert heb je niks. Korte tijd later lagen we volledig ‚voor anker’ met de VD 172, alle zeilen bij, inclusief fok en bezaan. Geen zuchtje wind! Het was wel een prachtige avond. Met een vaal zonnetje in de schemering had het wat mystieks.
pagina 6
We lagen vlak onder het Paard van Marken en zowaar zagen we na een tijdje een motorbootje met Thijs erin naderbij komen. Hij kwam even fotograferen! Een kwak onder vol tuig aan de kuil zie je tenslotte niet dagelijks. Inmiddels waren we de zaak weer aan het binnenhalen, want zonder wind kun je niet vissen. Er zat dan ook niks in. De VD 84 probeerde het een stuk zuidelijker en dichter bij de vaargeul. Ook daar was geen zuchtje wind. Inmiddels, zo tegen een uur of elf, was er toch een beetje wind gekomen uit het zuiden. Dus het net weer overboord. Met een klein vaartje, één knoop of minder, visten we dan toch echt! Ik ging even liggen, de nacht is tenslotte nog lang. Maar om half één werd ik geroepen: Haluhhh! We waren nogal dicht onder de wal verdaagd, volgens Henk en het net moest er dus uit. Zou het wat zijn? Al snel was duidelijk dat we vooral heel veel fonteinkruid hadden gevangen. Ook een steigerpijp van een meter of drie lang, die gelukkig weinig schade had aangericht.
Vangst: twee roodbaarsjes en een stuk of twintig rivierkreeftjes. En een klein gaatje in het aatje. Dat was een klusje voor opstapper Simon, want die kan boeten. Inmiddels waren we wel érg dicht onder de wal geraakt! Snel door de wind, want het zwaard kwam al omhoog. Na een stukje vrij zeilen en het visgerei naar de andere kant brengen (altijd weer gedoe...), lagen we er om kwart voor twee weer aan voor de derde trek. Inmiddels was er een prachtig kuilwindje opgestoken, een klein viertje uit het zuidwesten. Zonder bijzeilen maakten we nu een mooie snelheid, ongeveer twee knopen. Helaas was dit ook maar een korte trek, omdat we in de buurt van de geul raakten. En je wilt niet kuilend voor een binnenvaarder terecht komen! Dus een uur later hebben we weer gehaald. De vangst was erg miserabel: misschien een putje met klein spul.
Maar daar was ie! Een aaltje! Genaamd Lotte, want dat had ik mijn dochter beloofd. Om wat meer ruimte te hebben zochten we het nu noordelijker en om 3:30 uur lagen we weer te vissen, voor de laatste trek. Nu ging bijna de hele bemanning te kooi om een uurtje slaap te pakken. Zelf vind ik dit het mooiste gedeelte van de nacht,
met het ochtendgloren en het begin van een nieuwe dag. Na twee uur vissen haalden we het net weer boven met een teleurstellende vangst. In de klaarmaak lag een bodempje, puf’ (klein spul).
Zo liggen we om half acht ’s morgens weer onder de afslag, alsof er niks is gebeurd. Maar ik ben kapot.... De VD 84 komt er ook aan, met Aad en Leo. Zij hebben meer bedakt. Vangst: een laars (de man erbij stonk teveel, aldus Aad), een tuinstoeltje en een enorme basaltkei. En twee hele palingen! De VD 84 heeft dus gewonnen vannacht. Uiteraard wordt er - onder het genot van een biertje nog nagepraat over de visserij. Het was een prachtige nacht!
Journaal VD 172: Schipper: Henk de Boer Journaal: Carlo de Boer Trek 1: 21:45 - 22:30 o o Pos. 52 25'70'’ - 005 09'12'’ Geen wind, geen vooruitgang, geen vangst. Trek 2: 23:20 - 00:45 o o Pos. 52 26'28'’ - 005 08'39'’(23:55) Windkracht 2, snelheid 0,5-1 kn, zeilvoering zeil, fok, kluiver, bezaan Vangst: veel fonteinkruid, ca. 20 rivierkreeftjes, 2 roodbaarsjes, steigerpijp (3m), puts klein spul Trek 3: 1:45 - 2:40 o o Pos. 52 26'34'’- 005 08'99'’ Windkracht 3-4, snelheid 1,5 - 2 kn, zeilvoering zeil, fok Vangst: puts klein spul, 1 aaltje
Geen aaltje, geen baarsje, niks van dat alles. Misschien toch te licht gevist? Nu begon de Grote Schoonmaak, want hoe miserabel de vangst ook is, die kleine visjes zitten overal. Met Dennis aan het roer gaan alle achterlaningen eruit en wordt alles geputst en geboend. We denken dat we het schoner achterlaten dan het gisteren was.... Ook het net wordt uitgespoeld achter de botter.
Trek 4: 3:30 - 5:30 o o Pos. 52 27'29'’ - 005 11'54'’ Windkracht 3-4, snelheid 1,5 - 2 kn, zeilvoering zeil, fok Vangst: putsje klein spul.
Carlo de Boer
pagina 7
VERENIGING BEHOUD DE VOLENDAMMER BOTTERS
Colofon Postadres Vereniging Behoud de Volendammer Botters: Postbus 151 1130 AD Volendam E-mail:
[email protected]
Schippersjargon Breeuwen is het dichten van de naden van houten schepen. De naden worden eerst schoongemaakt; oude kit en oud breeuwsel wordt verwijderd. Een streng hennep wordt nu voorzichtig met een breeuwhamer in de naad geslagen, zo’n 4 tot 8 mm diep. Op de foto hieronder is Freek Slot bezig met het breeuwen van de VD 172. Daarna wordt het hout rond de naden afgeplakt met tape en wordt de naad opgevuld met kit. Hierna wordt het tape weer verwijderd. Er worden steeds kleine gedeelten van een schip gebreeuwd. In het artikel over de Kuilvisserij wordt geschreven over victualiën. Victualiën is de proviand die men meeneemt op een scheepstocht.
Geïnteresseerd in het huren van een van onze schepen? Stuur een mailtje naar:
[email protected] Of bel: 06 22 695 733
Bezoek ook eens onze website! www.volendammerbotters.nl
Activiteiten 2014 Waddenzeetocht wordt dit jaar gevaren in de eerste helft van aug. Kermis Visbakken 2014 (Volendam) Zondag 7 september Botterwedstrijd voor bedrijven (Elburg) Vrijdag 12 september Open Nationale Monumentendag en Botterdag - Elburg en Volendam Zaterdag 13 september Nederlandse kampioenschappen Botterwedstrijden (Volendam) Vrijdag 3 okt. en zaterdag 4 okt. De eerste Nederlandse Kampioenschappen Botterwedstrijden worden gehouden onder auspiciën van de landelijke Vereniging Botterbehoud, met medewerking van onze vereniging. Muider hardzeildagen 2014 (Muiden) Zaterdag 25 okt. en zondag 26 okt.
pagina 8