Oktober, de eerste echte herfstmaand; tijd voor het herfstnummer van ons aller dorpsblad en dus ligt nummer vijf van 2011 weer bij u thuis om

Oktober, de eerste echte herfstmaand; tijd voor het herfstnummer van ons aller dorpsblad en dus ligt nummer vijf van 2011 weer bij u thuis om iedereen weer op de hoogte te brengen van wat er gebeurd is,gebeurt en nog staat te gebeuren. Na een prachtige laatste week van september waarvan je je kunt afvragen of het nou een goedmakertje was voor de afgelopen zomer of een intro voor een gouden herfst is het nu toch zo ver dat we ons weer moeten richten op het komende winterseizoen. De avonden zijn alweer heel kort en ;m met het einde van de zomertijd is het binnenkort helemaal over met het avondlicht en eten we weer bij lamplicht. Het bouwland ligt er weer verlaten en kaal bij nadat in die laatste week van september alles met een haast onvoorstelbare noodgang werd binnengehaald; dag en nacht denderden grote wagens met aardappelen, maispulp en wat er meer van het land kwam door het dorp. Inmiddels is het weer stil geworden en wachten de akkers op de ploeg en de winter. Wat niet wacht op de winter zijn de clubs en verenigingen die hun activiteiten afstemmen op het winterseizoen en het binnnengebeuren. De buitensporten zijn weer afgelopen en nu komt de zaalsport aan de beurt.en ook voor wat andere clubs betreft zal het de komende tijd wel weer drukker worden in het MFC. In deze Mienskip zal er vast wel meer over te lezen zijn. Wat is er behalve nieuws op dit gebied nog meer te lezen in deze aflevering van ons dorpsblad? De kerkrestauratie is weer opgestart, dus is hier wel wat over te melden; ook wordt er weer een grafmonument besproken. Dan is er een dubbele aflevering van het nieuws van 25 jaar geleden en duiken we mogelijk nog verder in het verleden aan de hand van een oude foto uit de collectei van Hille. Op het moment van schrijven is nog niet bekend of er nog nieuws is van de overkant van de oceaan, maar dat ziet u dan vanzelf wel. Verder is een bijdrage van W. de Haan over een kuierke, zijn er verslagen van de kaatsvereniging en de merkecommissie over de afgelopen gusellige dagen van Kimswerd. Van Tryater is er een stukje over een binnenkort te houden opvoering in Piers Stee en verwachten we nog een overzicht van het afgelopen seizoen van De Helfrichs en OKK. Al met al is er weer genoeg leesvoer om een heel nummer van De

Mienskip vol te zetten met allerlei nieuws en wetenswaardigheden betreffende ons dorp. Tijd dus om deze rubriek af te sluiten zodat u dit allemaal door kunt spitten. Dit afsluiten kan natuurlijk niet zonder een slotwoordje van onze illustere dorpsgenoot die al jaren een gooi doet naar wereldrecord sokkelstaan en die luistert naar de naam Grutte Pier:

“Waar we haast heel de zomer wel naar konden fluiten: op zondag 2 oktober zaten we lekker met z'n allen buiten. Zonnen, barbecuen, bootje-varen in de gracht; die zondag was met recht een pracht”

De rigel op ’e foarplaat komt diskear út in haikû fan Tsjits Peanstra. Faaks wol aardich om te witten: in haikû is in foarm fan Japanske dichtkeunst. Sa’n lyts gedichtsje bestiet út trije rigels. De earste rigel hat 5, de twadde 7 en de tredde rigel wer 5 lettergrepen. It is it belibjen fan in momint, in fingerhoed mei emoasje wurdt ek wol sein. Haikû fan de hjerst. De lêste apels wierje oan keale tûken, noch even geduld.

Moudekrûper. Earst de brommer opfiere, dan nei in stikmannich bekeuringen de brommer wer “ôf”fiere en dan by in proefrit fan noch gjin 20 meter omtrint wer in bekeuring foar it riden sûnder helm!

Kimswerd 2011 Op zaterdag 20 augustus jl was het ook voor alle kaatsers de traditionele Merkekaatsen. Ook onze jongste jeugd: de kabouters deden mee. Sjoerd Atze de Jong had een mooi circuit uitgezet met zes onderdelen: bord gooien, opslaan, uitslaan, onderhands gooien, bovenhands gooien en keren. Klaske Rijpma, Jelte Bouma, Noa van der Veen en Jurjen Fokkema deden erg hun best en met hulp van Titia en Anneke ging het hartstikke goed. Aan het einde was er nog een cool eindspel met een mega voetbal, dat was eigenlijk nog het leukste.Net zoals bij het echte kaatsen waren er twee prijzen. Alle punten zijn geteld en na de broodmaaltijd reikte Sjoerd Atze de krans uit aan Jurjen en de tweede prijs aan Klaske. Ook Jelte en Noa hadden het erg goed gedaan en hebben al veel geleerd na één seizoen kaatsen. Kabouters: 1e prijs: Jurjen Fokkema 2e prijs: Klaske Rijpma Bij de jeugd waren er 7 partuur. Zij kaatsten in tweetallen met een verliezersronde. Als je de eerste partij verliest kaats je dus altijd nog een keer. Uiteindelijk kaatsten Sander en Alicia in de finale tegen Martijn en Ruurd. In een spannende strijd ging de winst naar Martijn en Ruurd. Alle vier lieten zien dat ze het afgelopen jaar goed vooruit zijn gegaan. Na overleg kreeg Martijn de koningsbeker. In de finale van de verliezersronde kaatsten Karel en Klaas tegen Fleur en Rixt. Dit werd 5-1 in het voordeel van de twee K’s. De laatste bal was een prachtige trictrac. Mooi om de partij met zo’n bal te beëindigen. De prijswinnaars kregen allemaal een mooie thermosfles met inscriptie.

Jeugd: Winnaarsronde: 1e prijs: Martijn Wiersma (koning) en Ruurd Faber 2e prijs: Sander Wiersma en Alicia Vonk Verliezersronde: 1e prijs: Karel Monfils en Klaas Westra 2e prijs: Fleur Jongema en Rixt Fokkema Bij de dames waren 8 dames verdeeld over 4 partuur en er werd in een poule gekaatst. Na drie rondes was er één partuur dat alles had gewonnen: Boudie en Titia. Titia had voor het eerst haar nieuwe kaatswant aan en dat was te zien, ze liet bijna geen bal zitten in het perk. De tweede prijs was voor Janny en Linda, zij hadden alleen verloren in een hele spannende partij tegen Boudie en Titia, die pas op 5-5 en 6-4 werd beslist. Dames: 1e prijs: Boudie Bierma en Titia Postma 2e prijs: Janny Visser en Linda Kuipers Bij de heren in de B-klasse deden 4 parturen mee en werd er ook gepoulkaatst. Er zaten spannende partijen tussen. Voor het breamiel waren al twee partijen gekaatst. Na de lunch nog een partij. Er was één partuur dat alle partijen heeft gewonnen: Henk Rijpma, Jappie Tigchelaar en Eric Mulder gingen met de kransen naar huis.Henk Rijpma werd tot koning van de partij uitgeroepen! Voor de tweede prijs moest nog even gerekend worden. Uiteindelijk was één tegeneerst het verschil. De tweede prijs ging naar Jan Gerben Niezink, Douwe Faber en Pieter Stellingwerf. Ook hier weer prachtige prijzen: thermoskannen met inscriptie. Heren B-klasse 1e prijs: Henk Rijpma (koning), Jappie Tigchelaar en Eric Mulder 2e prijs: Jan Gerben Niezink, Douwe Faber en Pieter Stellingwerf

In de Heren A-klasse 4 partuur in een poule. En topkaatsen natuurlijk, want dit is de A-klasse. Top waren Jan Gerben Strikwerda en Lubbert Munniksma; zij wonnen drie partijen en daarmee de prachtige kransen! Er is achter de schermen nog even flink overlegd, ‹het zat dicht bijelkaar›, zei voorzitter Wybe de Jong: Jan Gerben is tot koning van de partij uitgeroepen! De tweede prijs is gewonnen door Arjen Hettinga en Michiel de Boer, zijn verloren slechts één partij, de laatste tegen Jan Gerben en Lubbert met 5-4. Heren A-klasse 1e prijs: Jan Gerben Strikwerda (koning) en Lubbert Munniksma 2e prijs: Arjen Hettinga en Michiel de Boer Kijk voor meer kaatsnieuws ook eens op: www.kvdehelfrichs.nl

Een mooie tekst op de muur,

HUISSTIJLONTWERP

of een mooie foto over de hele muur,

AUTOBELETTERING

of stijlvol uw huis voorzien van foto’s,

RECLAMEBORDEN

mooi ingelijst of opgeplakt.

CANVASPRINTS

Canvasprints op ieder formaat

FOTOBEHANG

Ideetje, maar u weet niet hoe of wat?

BOOTNAMEN

Wij vertellen u hoe of wat !

H a r l i n g e r w e g 1 5 / 1 7 - K i m s w e r d - Te l : 0 5 1 7 4 3 4 8 4 5 - M o b i e l : 0 6 5 0 5 8 1 8 5 3 e -mail: [email protected] - w w w.mammoetprint.nl

V&S Bouwservice Voor Kwaliteit en Duurzaam Bouwen BOUWSERVICE Kantoor: Harlingerweg 29 8821 LE Kimswerd Tel.: 0517 642386 Fax: 0517 642369 Mob.:0 6 5 1 6 0 3 1 3 2

Nieuwbouw Onderhoud Renovatie

Werkplaats: Hilaerdermieden 3 9027 BB Hilaard

Restauratie

Tel.: 058 2893192 [email protected]

voor een vrijblijvende offerte

Bel, Fax of mail

Merke Kimswerd 2011…`Gewoan gesellug`

Vrijdagmiddag, 19 augustus 2011. Verraste- en verbaasde gezichten achter de ramen in Kimswerd. Deuren gingen spontaan open om de openingsoptocht van De Merke te aanschouwen. Ondanks de vakantie-periode was de opkomst van de jeugd met hun ouders geweldig en onder de “geselluge”klanken van een echt draaiorgel liep de jeugd, met eigengemaakte muziekinstrumenten, door het dorp.Terwijl Peter en zijn trouwe helpers George en Martin het verkeer in goede banen leidden, werd ook het oude dorp niet vergeten en op De Streek werd de complete stoet richting MFC gestuurd, waar om 14.00 uur de Merke 2011 “deksels” werd geopend. De Merkecommissie had iets anders in gedachten, n.l. de grutte-pier poort dichtplakken met papier, maar de harde wind gooide roet in het eten. De ballonnen gingen de lucht in , de kaarters zochten hun tafeltjes op, terwijl de jeugd gratis de draaimolen van de fam.Tolsma opzocht. De spelletjes voor de jeugd werden onder goede weersomstandigheden afgewerkt en het merkegevoel zat er al goed in. Hans won het klaverjassen (4204), met Henk als goede tweede (4125). Piet (3790) werd derde, terwijl Ronald als vierde eindigde, met 3657 punten. Theun won het hartenjagen, slechts 2 punten, terwijl organisator Cees tweede werd, met 26 punten. Het schutjassen werd overtuigend gewonnen door Harry, met 56 streekjes. Ook was er jeugd aanwezig om te pokeren. Dirk Jan won de eerste ronde, terwijl Pieter de tweede keer de beste was. Gelukkig bleven de kaarters binnen de tijdslimiet, want niemand wilde de zeskamp missen. Moeilijk te organiseren, omdat we niets wisten over deelname, weersomstandigheden etc. Een grote activiteit huren was een optie, maar besloten werd om alternatieve oplossingen te zoeken. Een succes werd de JVS, ofwel de jacuzzi van Subman. Waar groot materieel vrijwillig werd ingezet door Subman, Doeke, Paulus , Fokkema en Ferdinand Kroese (schonk het MFC een ton-terras-tafel),om een paar ideeën te realiseren. Met veel inzet, tijd en creativiteit werd een zwembad gebouwd. De zeskamp duurde maar een uurtje, maar er was veel

plezier. Skilattenrace,zachte voetbal-rups,viskistenwalrus, wijnvatenwaterestafette , eiergooiestafette en het zwembad brachten veel vertier. Zonder naam, Clinic clowns,gratis bier a/d tap, kaatsladies, Harlingerwegwinnaars (werden 2e) , en de Bobo’s, die uiteindelijk winnaar werden onder aanvoering van de onvermoeibare Harry W. Zij ontvingen het overlevingspakket, met o.a. bruine bonen, appelmoes en toiletpapier. De zeskamp speelde zich af op het parkeer-annex-ijsbaanterrein, terwijl voor de aansluitende BBQ het feestterrein moest worden opgezocht. Een eenvoudige, maar zeer doelmatige tent was aangebouwd bij het MFC en terwijl in een geselluge sfeer Cor Nijkamp zijn muzikale gaven etaleerde, kon een ieder zich tegoed doen aan de ruim voorziene BBQ. Met dank aan Supermarkt Plus, aan bakker Catrinus en Jolanda van Elsinga en de fantastische salades, beschikbaar gesteld door Matthijs en Oege Kingma van Seniorie Catering (Almenum.) Achteraf gezien had er nog wel een BBQ-tje bij gekund, maar ja ,er moet ook iets te wensen blijven, nietwaar ??! De Kimster avond (wat konden we verwachten ?) werd geopend door de Merkecommissie. Muzikaal begeleid door Cor Nijkamp en op drums, Lubbert Munniksma, op de melodie van ’t woonskip van Anneke Douma werd het Merkelied 2011 live gezongen. En de sfeer zat er meteen goed in. Diverse optredens volgden, Ingrid Dam en Chantal v.Dijk verzorgden een line- dance clinic, De kaatsladies waren wervelend met hun “Jo met de banjo…”,Tsjebbe(Jippie yayee) en friends (Klaas en Annie Bijlsma) pasten perfect in het beeld van de avond. Vóór Kimswerd, dóór Kimswerd..!Lars van Tongeren, imponerend met zijn live gezongen (orkestband Cees Greuter) Bloed, zweet en tranen, die de hele zaal meekreeg. De verrassingsact was natuurlijk….weergaloos…! Doeke en Annalies, als Ramona en Rinus, op een echte scooter. De dansbewegingen van Doeke lieten zien dat er veel trainingsarbeid in was gaan zitten. Zelfs de pruik raakte oververhit.! In deze sfeer was het voor Cees Greuter, de zingende vuilnisman uit Leeuwarden, een mooie gelegenheid om er een topfeest van te maken. En dat werd het. Tot in de kleine uurtjes werd duidelijk dat het weekend eigenlijk al niet meer stuk kon. Het mooie weer op de zaterdag, spannende kaatspartijen, slechts

1 remise (Paulus) partij (8 deelnemers) voor Cees Banning bij het schaken,een ouderwets geselluge broodmaaltijd (goed bezocht), muzikaal begeleid door enkele dames op de trekharmonica en het fantastische jeugdtheater zorgden voor een prima zaterdag. De jongste jeugd heeft het nog over Bertus en Pieter, en dat ze meegingen in de draaimolen was natuurlijk een schot in de roos. ’s Middags werd de muziek verzorgd door DJ Robert uit Franeker, in afwachting van de eiergooi-afstand-kampioenschappen. Ook weer op het ijsbaanterrein. Veel deelnemers, die geen moeite hadden met de korste afstanden. Boven de 15 meter ging het echter snel mis. Bauke en Sjoerd Atze wisten uiteindelijk de grootste afstand te overbruggen.Jan Gerben/Michiel werden tweede, gevolgd door een gedeelde derde plaats, n.l. Anne Monfils/Anneke Westra en vrienden uit Tzummarum, Leon en Michiel Vlaskamp. Sjoerd A. en Siebren B. lieten na afloop zien dat het eiergooitalenten zijn en wie weet, horen we daar meer van. Voor de russieseierroulette was helaas geen tijd. Rond 21.00 uur werd de muziek, in de tent, overgenomen door DR.G., een bekende DJ uit Harlingen. De muziek, op de jeugd gericht, kon ook veel senioren bekoren,dus bleef het lang druk, met een mix van jong en oud, in en buiten de tent. Vermeld mag worden , de goede sfeer en de gesellugheid, bij de jeugd, onderling. Het kaatsveld lag er zondag prima bij en alles zag er netjes uit. Ook nu weer fantastisch mooi weer. Dit mooie weer en het weghalen van de barriere-entree- ( er was gratis toegang voor iedereen..!) maakte het al vroeg druk op het kaatsveld tijdens de Hoofdklassepartij. Ná het kaatsen zette –Wijtze- de tent op zijn kop en bleef menigeen een uurtje bijkletsen. Wiebe en friends stapten onverwachts de tent binnen, en na enkele geselluge nummertjes, was er tijd voor het rad. Veel fantastische prijzen , te weinig houtjes, te weinig tijd, maar een hilarische Wiebe van Dijk zorgden er mede voor dat ook dit onderdeel een succes werd. Rond middernacht kwam een eind aan de Kimster Merke 2011, met als thema-“gewoan gesellug”. En dat bleek uiteindelijk de winnaar, want zowel voor organisatie als deelnemers aan de Merke, het was “gewoan gesellug”……..Met dank aan alle vrijwilligers die het hebben mogelijk gemaakt…………….De Merkecommissie………….

In de maanden november en december kunt u bij Mammoetprint een portret of gezins-foto laten maken en deze laten afdrukken op een canvasdoek of op fotopapier en laten inlijsten. De afdruk op 30 x 40 cm. op canvas of fotopapier kost inclusief het maken van de portretfoto slechts 30 euro inclusief BTW. Afwijkende formaten op aanvraag Kan niet bestaat niet. Het inlijsten van de foto hangt af van uw wensen. Maar ook daar stunten we mee. Afspraak maken voor de foto is wenselijk Harlingerweg 15/17 tel. 0517 434 845 of 06 50 58 1853

We willen in de volgende Mienskippen enkele dorpsgenoten aanhalen, die naast hun werk in ons dorp nog een baan vervullen. Ieder dorp heeft een vlaguitsteker. Iemand die er voor zorgt dat op gezette tijden de vlag op de toren komt te staan. Vaak weten velen in het dorp niet eens wie dat werk doet. Wel zullen enkelen de laatste maanden gedacht hebben, waarom staat de vlag niet meer op de toren. Onze vlaggenist Klaas Hibma, mocht door de asbestaffaire niet in de toren klimmen en was dus niet in staat dit klusje te klaren. Ik zeg klusje, maar dat is het helaas niet. Het is een zware klus, die soms acrobatische toeren vereist. Voordat je op de bovenste zolder bent, volgens oude gegevens 33 el hoog, moet je eerst diverse trappen opklauteren Op de bovenst etage begint het werk pas. Eerst een zwaar luik in het dak open wrikken en dan moet een lange plastiekpaal met een behoorlijke krachtsinspanning naar boven gedrukt worden. Hierbij moet er hulp van een tweede persoon komen, omdat het door 1 man niet lukt. Vooral als het hard waait is het een gemene klus, want de paal mag je niet ontkomen als hij bijna boven is. Die is dan nog niet geborgd en als je niet optimaal oplet schiet hij naar buiten en ben je hem kwijt. Tijdens de kermis staat altijd de Friese vlag op de toren, maar onze vaste man, Klaas Hibma was zwaar geblesseerd aan zijn schouder, zodat er twee hulpkrachten moesten worden ingeschakeld. Andries de Jong en Marten Oppedijk, twee stoere heren, waren gelukkig

bereid om te helpen, zodat de Friese vlag toch fier kon wapperen. Hopelijk herstelt Klaas zijn schouder, want hij klautert al 25 jaar trouw de toren in naar boven en weer naar beneden en gaat dat zelfde pad weer langs als hij ’s avonds de vlag gaat strijken. Reinder.

Eala, ( ûndersteand mailtsje krige ik fan de dichter Cornelis van der Wal, Meindert) graach wiis ik jo op de lytse opera 'Grutte Pier' fan Cornelis van der Wal. De opera is hjir: www.youtube.com/watch?v=P_rhWgCVn9M online te sjen en te beharkjen. Mei freonlike groetnis: Cornelis van der Wal www.cornelisvanderwal.nl

Boekemerk. Minsken fan Kimswert. Op 29 oktober is it wer safier: ús Fryske Boekemerk yn Piers Stee. Al wer foar de achtste kear. Diskear net foar de fakânsje mar dernei. Fan 10 oere moarns oant middeis 3 oere binne der wer tûzenen Fryske Boeken te krijen. Yn alle soarten en maten en fan sawat alle Fryske skriuwers. Mar net allinnich dat. Der sille ek âlde foto’s fertoand wurde fan Kimswert en Kimswerters. Komme dus.

Sjoukje Kikstra-Bakker. Sjoukje kaam yn Kimswert te wenjen doe’t se troude mei Tseard Kikstra. Se kaam fan Nijlân. Se koe goed leare, mar moast al op 11 jierrige leeftyd fan skoalle. Pake en beppe waarden âlder en dêr moast help komme. Soks wie yn it ferline normaal. Wol fûn se dat tige spitich,want as jo heger ûnderwiis hân ha, binne jo better taret op it libben. Se hat noch wol naailes hân yn Boalsert, fan juffer Brems. Dat wie in suster fan ús juffer Baukje Brems. Nijlân wie in hiel oar doarp as Kimswert. Yn Nijlân stie de tsjerke sintraal yn it doarpslibben. Dat wie yn Kimswert oars. It leauwen stelde hjir neat foar, yn alle gefallen gong men der hjir totaal oars mei om. De earste tiid yn ús doarp wie se ûnwennich fan har sa fertroude bertedoarp, mar dat duorre net lang. Sjoukje hie it fermogen om har oan te passen en se lei maklik kontakten. As der sykte by minsken wie en der moast help komme dan stie se klear om te helpen. Se setten haren te wenjen oan de Jan Timmerstrjtte. Efter de slachterij fan Jan Bouma stie de pleats fan Jetse en Durk Kuipers. Dy woenen ophâlde en sadwaande kochten se dy pleats. It wie wol âld mar se hienen neist de pleats ek noch in bûthús, sadat se de earste jierren wol foarút koenen. Lykwols de tiid gong hurder as wy allegearre tochten en op in stuit waard it te lyts. De ruilferkaveling wie geande en yn it doarp mocht net mear fee holden wurde. Je moasten it doarp út want it joech tefolle stjonkerij. Se krigen yn dy jierren trije bern. Yn 1971 krigen se de kâns om nei Wytmarsum te ferhúzjen. Efkes bûten it doarp stie de Waaipleats leech en dy koenen se hiere. It wie in pleats mei poerbêst lân. Yn Kimswert ha se mei nocht buorke, mar yn Wytmarsum koenen se harren fleugels better útslaan. Wol miste Sjoukje Kimswert. Sjoukje spile hjir in grutte rol yn it sosjale libben en dat moast se yn Wytmarsum wer opbouwe. Hjir wenne se midden yn it

doarp, mar de Waaipleats stie bûten it doarp. Yn Kimswert wie se wol ris frege foar in bestjoersbaan of yn de tsjerkerie, mar dat weefde se fuort wei. Se woe har ynsette foar har jonge húshâlding en it bedriuw. Tseard mocht net âld wurde en stoar yn 1994. Syn soan Ype hat doe mei syn mem de buorkerij trochsetten. Yn Wytmarsum krige se wat mear frije tiid en waard al ridlik gau tsjerkerielid, diaken en âlderling. Ek hat se jierren foarsitter west fan de NCVB. Sjoukje wie in pyntere frou dy’t wol wat yn de mars hie. Se koe goed út de wurden komme en doe’t sy de kâns krige om trou-amtner te wurden, by ús gemeente, hat se dat mei beide hannen oanommen. Hoefolle pearkes oft se troud hat wit ik net, mar alle kearen wienen dy nei ôfrin tige optein. Want alle kearen besocht se der wat spesjaals fan te meitsjen. Sa hat se har dochter Doet ek troud. Sjoukje wie in frou dy´t fan kontakten hold, sadwaande hat se har ek ynsetten foar frijwilligerswurk yn Aylva State. Se krige 8 beppesizzers. Doe´t de pleats ferkocht waard gong se mei har soan Ype nei in pleats ûnder Harns, mar nei in jier kaam se wer yn har fertroude Wytmarsum werom. Ferskate jierren hat se yn de Master de Vriesstrjitte wenne, mar se moast op in stuit wol wat fan har sûnens ynleverje en ferfear sadwaande nei in oanleunwennig fan Aylva State. Dêr is se ek stoarn, 84 jier âld. Sjoukje wie in frou dy´t wat foar in oar bestjutte woe. Reinder.

De laatste stappen op het Zuiderzeepad. Ondanks dat de hondsdagen het land teisteren gaan de Zuiderzeepad wandelaars onverdroten door en treffen ze het elke keer weer met de omstandigheden. Zo ook vrijdag 12 augustus j.l., toen we het laatste deel over 28 kilometer van Nij Amerika naar Stavoren aflegden. Met de buurtbus van Stavoren naar Mirns en vandaar met lijn 44 naar Nij Amerika en toen de stap erin. Geen koffie aan het begin, want in die contreien is dat niet te koop. Wat was het toch fijn geweest, wanneer b.v. Huize Kippenburg aan de Luts een uitspanning was geweest waar we ons moed hadden kunnen indrinken met een lekker stuk gebak erbij, maar helaas. Nee, dit kon pas na 8 kilometer in Hotel Gaasterland en toen hadden we al heel veel moois gezien. Lange beukenlanen, een bok in een weitje, een eenzame reuzen-eik, Huize Kippenburg en de Scharenslijperbrug in de Oude Balksterweg; allemaal zaken op ons pad om in het geheugen op te slaan. De koffie viel er in als koek en hiervoor werd gebak genomen zodat we gelaafd aan het volgende deel konden beginnen en dat was de lange beukenlaan door het Rijsterbos langs het Vredestempeltje naar het Mirnser klif. In zilver lag het water van de Zuiderzee te schitteren en terwijl donkere luchten aan de overkant het ergste deed vermoeden brak bij ons schoorvoetend een voorzichtig zonnetje door. Terwijl er telkens meer blauw aan de hemel kwam vervolgden wij ons pad richting Bakhuizen en toen we op het met 12 meter hoogste punt van Gaasterland waren zagen we ver beneden ons tegen de bosrand aan meer dan 20 reeën in een weiland liggen. In Bakhuizen moesten we via de Brink naar de Odulfusstraat en dit deed ons denken aan de bijzonderheid dat Bakhuizen tijdens de reformatie als enige dorp katholiek bleef. Dit kwam door invloed van het Odulfusklooster bij Stavoren. De route die we liepen hield ons nog een poos in de buurt van Bakhuizen en omdat de oude route wat was verlegd waren we pas na drie kwartier in Mirns; precies op de plek waar we ’s-morgens de overstap van de buurtbus naar de lijnbus hadden gemaakt. Mirns maakte op ons alleen indruk omdat er aan de weg aardbeien, geitenkaas en vlaggenmasten

worden verkocht en omdat we van dit alles niks nodig hadden richtten we onze blik op de horizon waar Laaksum ons wenkte. Wij dachten dat dit kwam door het pittoreske, maar toen we er waren wisten we beter. Het was de verkoop van veel te dure visproducten die als een magneet op toeristen schijnen te werken. Gelukkig zagen wij daar doorheen en ontdekten we, dat de laatste visser bezig was zijn vangst verkoopklaar te maken. Na een foto en een laatste blik kwamen we na korte tijd op het Reaklif terecht en hier vonden we een motorrijder bereid om ons voor de beroemde steen met de tekst “leaver dea as slaef ” te vereeuwigen. Stavoren was nu binnen handbereik en terwijl de sluis voor, het volgens ons, dagelijkse vertier zorgde, vermaakten wij ons met ijs en haring en maakten we ons op, om met een grandioos etentje in De Visserman samen met onze supporters deze Lange Afstand Wandeling af te sluiten. Ons volgende project wordt het Friese Wouden pad en daar zullen we in oktober aan beginnen. Voor die tijd zal ik nog een keer wat herinneringen aan en high lights van het Zuiderzeepad ophalen. De Wandelaar

Moudekrûper. (riedsel). “Myn namme wie jim berop.” Wa soe dat sein ha tsjin v.d. Broek en Lubbers dy ’t er tsjin kaam yn in restaurant yn Tubbergen?

KOMT YN KIMSWERT!

De Presidintes

In groteske keukentafelkomeedzje mei in grimmitich rantsje Yn de wenkeuken fan in trochsnee hûs, yn in trochsnee doarp, sitte trije trochsnee froulju by mekoar. Se prate oer it libben, oer harren noeden en soargen en oer eangst en lilkens. It gelok wurdt harren net sa mar gund. Erna libbet fan de AOW en hat soargen oer har soan en it neiteam dat mar net komme wol, Greta hat lykwols in pensjoentsje, mar kin it net goed fine sûnt har dochter út har libben fuortrûn is. En Marytsje... ach, sy is tefreden mei har wurk as toiletjuffer. As it húske ferstoppe is, dan libbet se op en pakt se de boel mei beide hannen oan. Erna en Greta dreame lûdop. Yn harren fantasy meitsje se it libben nijsgjirriger en moaier. Se dreame fan in wrâld dêr’t sy as presidintes fan in sprankeljend libben, mei genôch bier en woarst, elkenien oan harren fuotten lizzen ha. De trije froulju rattelje en rabje en hawwe spul oer hoe’t it libben wêze kin. Se laitsje en fantasearje frijút: brutaal, wreed, hilarysk en grinsleas. Want harren langstme nei werkenning en weardichheid is grut. Oant Marytsje te fier giet... De Presidintes is in keukentafelkomeedzje oer it libben sels. It is in ferhaal oer teloarstelling, ûnmacht en lilkens. Mar ek oer langstme en freonskip. En benammen oer de enoarme krêft fan de fantasy. In moderne klassiker, dy’t al 20 jier yn hiel Europa spile wurdt. De Eastenrykse skriuwer Werner Schwab skreau De Presidintes yn 1990 doe’t er 32 jier âld wie. Hy libbe op himsels op in pleats. Al yn 1994 stoar hy. De omstannichheden fan syn dea binne noait oan it ljocht kommen.

     

Auto op terras. Van Eline kregen wij deze foto. Ze schreef: “Misschien wel goed om alle praatjes even recht te zetten: de bestuurster had niet gedronken of geraced. Door de regen was de weg glad en ze heeft de stoeprand geraakt. Ze stuurde toen naar links, zag daar een auto staan en heeft vervolgens het stuur omgegooid naar rechts. Voor de ogen van de ontbijtende hotelgasten schoot ze het terras op. Gelukkig niemand gewond.”

 

Moudekrûper. Wy tochten al dat Herberch De Greate Pier in Drive-In wurden wie.

Nijs fan OKK Kimswerd kan terugkijken op een hele geslaagde, erg geselluge merke! Er werd door veel mensen enthousiast meegedaan aan alle activiteiten, de sfeer was goed en het weer was ook nog eens fantastisch! OKK kon ook dit jaar weer gebruik maken van de wagen van Kuipers uit Witmarsum, waarvoor dank! Het is altijd even weer wennen, zo’n eerste optreden na de vakantie…..De lipconditie moet dan nog een beetje opgebouwd worden. Maar ook op de muziekwagen was de sfeer gewoon gesellug! Mogelijk mede doordat er bij het kaatsen geen entree werd gevraagd, was het op het veld ook erg druk. Onze geselluge lotenverkoopsters Hillie & Willy moesten er tegenaan werken om het hele veld rond te komen, maar ook dat is weer gelukt. De aanmerkers Ruurd Faber, Karel Monfils en Klaas Westra hebben de winnende lotnummers getrokken. De 1e prijs, een GAMMA cadeaukaart ter waarde van 125 euro is gevallen op lotnummer 3002. De 2e prijs, een HEMA cadeaukaart ter waarde van 75 euro, is gevallen op lotnummer 1167. De 3e prijs, een HEMA cadeaukaart ter waarde van 75 euro, is gevallen op lotnummer 1245. De derde prijs moet nog opgehaald worden, dit kan voor of na onze repetitie op woensdagavond. Voor het vierde jaar op rij doet OKK mee aan de wandeltocht “Bewegen voor overleven”. Attie loopt mee, de rest van ons zit aan de route te toeteren. Dit jaar loopt de route andersom, van Leeuwarden naar St. Jacobiparochie. De tocht start nu ’s middags, zodat de laatste 10 kilometer in de schemer, verlicht door fakkels, gelopen zal worden. OKK speelt van 17.30u tot ongeveer 19.30u bij restaurant de Molen in Vrouwenparochie. Voor meer informatie over deze wnadeltocht, zie http://www.bewegenvooroverleven.nl Hier zullen na afloop ook de foto’s te vinden zijn. Op zaterdag 29 oktober doet OKK mee aan het fanfarefestival van de Federatie (voorheen) Wunseradiel. Dit wordt gehouden in de sporthal Gearhing in Parrega. Zaterdagavond 5 november houdt OKK haar jaarlijkse donateursconcert in de grote zaal in Piers Stee. We hebben het donateursconcert nu 3 jaar achtereen op een avond gehouden en dat bevalt prima! Het zijn keer op keer hele leuke avonden, die tot in de kleine uurtjes duren…..We brengen ook dit jaar weer een muzikaal en afwisselend programma. Daarnaast zullen we (een deel van) de tijdens onze jubileumdag gemaakte foto’s vertonen en is als het goed is de dvd van de jubileumdag dan ook eindelijk klaar…….Tijdens de pauze houden we een verloting, deze keer met een hele bijzondere hoofdprijs: een rondvlucht voor 2 personen boven je woonplaats (mits in Friesland…Ik zet het er voor de zekerheid maar even bij, aangezien we tegenwoordig zelfs OKK-fans in Nieuw Zeeland hebben J Deze

rondvlucht wordt aangeboden door Bert) Verder kun je een Blitzy-cadeaubon ter waarde van 50 euro winnen (Blitzy is de kleding-, accessoires-, cadeauwinkel van Milja op voorstraat 4 in Harlingen) of een Poeiszcadeaubon ter waarde van 50 euro. Dus kom allemaal, iedereen is van harte welkom! Op het moment dat ik dit schrijf krijg ik eindelijk het gevoel dat de zomer misschien nog eens gaat beginnen. De realiteit is echter dat we dichter bij de winter zitten….En dus ook steeds dichter bij het nieuwjaarsconcert. Vorig jaar konden we in verband met de restauratie niet in onze kerk in Kimswerd terecht. Tijdens mijn ‘nieuwjaarstoespraak’ in de Grote Kerk in Harlingen heb ik gezegd dat het maar één keer in de honderd jaar zou gebeuren dat OKK Kimswerd haar nieuwjaarsconcert op 1 januari in Harlingen zou houden. Mogelijk moet ik op mijn woorden terugkomen…..Zoals iedereen waarschijnlijk wel heeft meegekregen, gaat de restauratie van de Laurentiuskerk helaas niet van een leien dakje… Onder andere omdat er asbest is aangetroffen tijdens de werkzaamheden, heeft de restauratie veel vertraging opgelopen. De verwachting is nu dat de kerk omstreeks maart 2012 helemaal klaar zal zijn. De restauratiecommissie heeft binnenkort weer overleg met de architect en de timmermannen. Dan wordt ook besproken hoe groot de kans is dat OKK op 1 januari in de kerk terecht kan voor het nieuwjaarsconcert. Wij willen het allerliefste in Kimswerd in de kerk spelen. En dat moet wel mogelijk zijn…Wij moeten met een volledige bezetting ergens goed kunnen zitten. We moeten het publiek kwijt kunnen. Het mag niet stoffig zijn (als je een uur lang zaagsellucht door een bes-bas moet blazen, wordt je daar niet echt vrolijk van). En het is ook wel prettig wanneer er tussen ons en het publiek niet allerhande obstakels zoals steigers staan. En het allerbelangrijkste is wel dat we zeker moeten weten dat we in Kimswerd terechtkunnen, ook als de restauratie nog een onverwachte vertraging op zou lopen. Dus op dit moment weten we nog niet waar we op 1 januari 2012 muzikaal het nieuwe jaar inluiden. Als het even kan in de kerk in Kimswerd. En als dat niet lukt, dan zitten we weer in de Grote Kerk in Harlingen. (ben ik even blij dat OKK dan ook net begonnen is aan de volgende 100 jaar!) Zodra wij het weten, kunt u het ook weten. OKK zit namelijk sinds kort op Facebook. De berichten van OKK zijn voor iedereen te zien, en iedereen die dat wil kan ook ‘vriend’ worden van onze toeterclub. Gewoon met ons mailen kan natuurlijk ook nog steeds, via [email protected] Op zaterdagavond 31 maart 2012 zitten we in ieder geval in de Grote Kerk in Harlingen. Angelique en Jack Bonnema organiseren dan namelijk voor de 4e keer ‘Proms in concert by Jack Heaven’. Op dit moment weet ik niet meer dan dit. En dat het weer een groot feest gaat worden! Tot ziens bij een van onze optredens, Tine

Ronde van Friesland in de toekomst beslist op de berg van Kimswerd?

Om hûs en hear yn Milford, New Hampshire. Rypster merke kaam yn ’t lân De famkes kuieren hân yn hân. Het is een liedje dat ús mem vaak en graag zong. Het schoot me te binnen toen ik vernam dat Kimster merke een dag of wat geleden gehouden werd. Het had niets met de merke te doen, het was een lied dat onze Friese dichter Waling Dykstra dichtte en dat de famkes voor hield om niet te kieskeurig te zijn en net te gnizen as hja blau jûn hienen. Us heit en mem waren godsdienstig en de merke was een werelds vermaak en dat paste niet in hun wereldbeschouwing en dus namen wij geen deel aan de merke. Het is een halve eeuw geleden dat ik naar Amerika verhuisde en sindsdien is er veel veranderd, onder andere dat nu iedereen aan de merke deelneemt en dat vind ik prachtig. Ik hoop dat u goed weer heeft gehad. Het is hier ook de tijd voor zoiets. In het najaar zijn er zogenaamde fairs, meerdaagse festiviteiten die in het teken staan van de landbouw en veeteelt. Er zijn wedstrijden tussen paarden, muildieren en ossen om te zien wie het beste en het snelste een zwaar belaste slee kan trekken of een forse boom door obstakels trekken. Er zijn schoonheidswedstrijden voor koeien, geiten en schapen, vooral door jonge mensen gepresenteerd. Schaapherders demonstreren het werk van honden die getraind zijn om schapen te leiden enzovoort. Ergens in al deze drukte is er ruimte voor de zogenaamde “midway”, een stuk terrein voor allerhande vermaken zoals schiettenten, draaimolens en zo. En natuurlijk ook om te eten en te drinken (alkohol doorgaans niet toegestaan). Vooral populair is de zogenaamde “friet dough”, dat is een soort pannenkoek van deeg die in hete olie gebakken wordt waar je bij staat en dan gesmolten boter, kaneel en poedersuiker er op. Heerlijk! Over ossen gesproken: er zijn boerderijen waar ze ossen als

werkdieren gebruiken, maar niet alleen dat. Er zijn altijd, vooral jonge mensen, die in conflict zijn met de maatschappij en de wet. Die worden dan te werk gesteld op zo’n boerderij en ze leren dan om met die ossen om te gaan. Het nauwe contact met die beesten heeft iets dat die mensen anders doet denken over hun plaats in de maatschappij. Het plaatje toont een os, Max geheten. Hij weegt een ton en is 1 meter 80 cm. Hoog bij de schouders. De vrouw op het plaatje is de eigenaar van de boerderij. Er waren in de bergen van New Hampshire in een vorige eeuw goudmijnen. Iedereen kon daar naar goud zoeken, maar er was niet veel goud en dus duurde de pret niet lang. Toch zit er nog goud in de bergen en vooral de rivieren die met veel kracht de bergen af komen, hebben nog wel goudsplinters in het water. Tegenwoordig kommen er nogal wat mensen naar die rivieren om de splinters te vinden. ( zie plaatje). Het brengt niet veel op zeggen de goudzoekers, maar ze doen het omdat ze de goudkoorts hebben. Zelden vindt iemand een klontje goud, een zogenaamde “nugget”. Op het plaatje is sprake van een “sluice”, dat is een dam die door de goudzoeker wordt gebouwd, zodat het water een klein meertje vormt waarin de splinters kunnen bezinken.

New Hampshire heeft 24000 geregistreerde ATV’s ( All Terrain Vehicles). Dat zijn gemotoriseerde voertuigen die op bos- en bergpaden kunne rijden. Er zijn ongeveer 2000 KM van die paden die door de staat onderhouden worden. De rijders betalen daar aan mee. De naburige staat Vermont heeft vrijwel geen ATVpaden en de rijders komen over de grens en gebruiken onze paden, maar willen er niet voor betalen. Ruzie dus! Het ziet er evenwel naar uit dat het allemaal bijgelegd zal worden en dat de Vermonters mee gaan betalen. Ze hebben het weer gedaan. Ik heb u in vorige stukjes verteld dat we in het midden van NH een berg hebben van 2 KM hoog, met op de top een weerobservatiestation en sinds men een autoweg naar de top heeft aangelegd ook een restaurant. De weg naar de top is van bodem tot top 12 KM lang en elk jaar is er een wedstrijd om te zien wie per fiets het snelste de top kan bereiken. De winnende tijd was dit jaar 55 min. 3 sec. Irene is de naam van een orkaan die ons over drie dagen zal bereiken met plensbuien en windsnelheden van wel over 100 KM per uur. Spannend! Voetbalschoenen kosten: 45,Een autoband: 75,Een combinatie was- en droogmachine: 2000,Een stofzuiger: 400,Tot een volgende maal, Jan J. Tigchelaar.

Bridge-cursus in Kimswerd Wij willen nogmaals een poging doen om in Kimswerd een bridge-cursus te organiseren. Hiervoor hebben we minimaal 16 deelnemers nodig en dit is vorig jaar helaas niet gelukt. De basiscursus zal ongeveer 12 lessen in beslag nemen. We hopen (bij voldoende deelname) in oktober/november met de lessen te kunnen beginnen. Willen de mensen die zich vorig jaar al hadden aangemeld dit opnieuw doen? U kunt zich opgeven bij: Germ Schiphof, Greate Pierwei 36 tel.0517 641586, [email protected] Of bij: Tet Dijkstra, S.v.Stratenstrj. 32 [email protected]

tel.0517 641363, bert.tet.

We hopen vele reacties te ontvangen!

Uit de oude doos.

We mijmeren maar weer even verder en nemen zo in gedachten een gedeelte van de oude Pierweg onder de loep. We zien dan per foto “kantje sloot” de tramrails, waarop eens het locomotiefje rakelings langs de diaconiewoninkjes kreunde en steunde, om vervolgens voor de pastorie de trampassagiers en goederen veilig af te zetten. Ter rechterzijde zien we de met een fraaie boommantel omzoomde fruithof van Heemstrastate en komen vervolgens terecht op de “Smidshoeke” waar van de smederij de bovenbouw nog niet is gerealiseerd en er dus een doorkijkje te zien is van herberg “De Greate Pier”. Een foto die in de negentiendertiger jaren als ansichtkaart te verkrijgen was bij uitgever G. Politiek en voorzien was van de tekst: “Groet uit Kimswerd”. Op foto twee komen we op de Grote Pierweg 1. de statige en bezienswaardige pastorie tegen. Een kiekje dat als oudste exemplaar uit de oude doos wel als een honderdjarige mag worden bestempeld. We zien in de voortuin in zomerse sferen het prieeltje, tuin- of theehuisje staan met een poserend gezin dat waarschijnlijk eens de pastorie heeft bewoond. Wie het zijn? Misschien kan onze historicus Reinder Politiek zijn registers weer eens open trekken en opheldering geven, want: “Van ouds gaan langs Piers wegen komen wij hem telkens tegen.” Hille.

Deze keer een dubbele aflevering omdat er in het vorige nummer geen ruimte was. We kijken dus even terug naar de nummers 4 en 5 van 1986. In de nummer 4 die toen nog niet Merkemienskip heette stond natuurlijk wel alles over de aanstaande merke te lezen, dat begon al in Om'e toer en werd gevolgd door een inleidend stukje namens de feestcommissie waarin aangekondigd werd dat de entree voor de Kimsterjûn dit jaar slechts f 7,50 zou bedragen en dat men daarom eigenlijk alle Kimswerders die avond in de tent verwachtte. Dan volgt het programma voor het feest. Op de vrijdag staan kinderspelen , een fietspuzzeltocht en de Kimsterjûn met barbecue gepland. Op de zaterdag is er er het ledenkaatsen, draakjefleanen en peuter- en kleuterfeest. 's Avonds ie er dansen met muziek van Les Cigalles. Op zondag is er het eersteklas kaatsen, filmvoorstelling in It Foarhaad, muziek in de feesttent en tenslotte om21.00 uur in het café dansen met de Helderse Jantjes. Dan is er een bijdrage waarin Kimswerders die een opleiding met goed gevolg hebben afgesloten worden opgenoemd en gefeliciteerd. Van de kaatsvereniging een verslag van de tot dan toe gehouden partijen. In Yn en om'e tsjerke beschrijft Reinder de grafsteen van de Bongafamilie en het papier waarin de Fransen bevelen om van deze steen de familiewapens te vernielen De matnee- commissie roept Kimswrders op om hun kunsten te laten zien op de show op zaterdag 16 augustus. Dan enkele korte mededelingen, o.a. van Alie Waalkens, kunstenares; zij kondigt aan naar Groningen te verhuizen omdat ze verder wil studeren aan de kunstacademie. Dan is er een stukje kerkhistorie over de laatste pastoors in Kimswerd voordat de kerkhervorming plaatsvond; de laatste pastoor was Sybrnadus Jacobi die zich aansloot bij de hervorming in 1566. Van de jubileum- commissie van OKK is er een uitgebreid verslag onder de noemer Minsken, minsken, wat in minsken. Er wordt met grote tevredenheid teruggekeken en de hoop wordt uitgesproken dat er over 25 jaar weer net zo'n feest plaats zal vinden.

Er volgen nog een aantal mededelingen van o.a. de vrouwenvereniging, de straatkaatscommissie en de sportraad Wûnseradiel. Mienskip nr.4 van 1986 wordt gewoontegetrouw afgesloten met het administratie-nieuws van Sjouk. De Mienskip van oktober opent in Om'e toer met een weerpraatje en de vermelding dat er druk wordt gewerkt aan de zeedijk. Van de kaatsvereniging is er het verslag van de merkepartijen en de uitslagen van de competitie. Dan is er de aankondiging dat er een glascontainer in het dorp geplaatst zal worden. Deze zal worden beheerd door dhr. Wiersma, schillenboer te Pingjum. Vervolgens is er een stukje over de overlast die de vele kauwen op het kerkhof bezorgen; ondanks de goede zorg die de fam. Zijlstra besteedt aan het onderhoud is het er steeds een grote smeerboel door de vogelpoep. De gemeente heeft toestemming gegeven om er iets aan te doen en dus zal E. Rijpma belangeloos de vogels het vuur eens na aan vleugels leggen. Ook worden de mensen opgeroepen om eens aandacht te besteden een niet gebruikte schoorstenen e.d. Door het dichtmaken hiervan wordt minder nestruimte geboden met als gevolg dat de vogels zullen vertrekken. Van de jeugdclub is er een aktiviteiten- overzicht voor het komende seizoen. Het verhaal over de kerkhistorie wordt vervolgd met een overzicht van de eerste voorgangers van na de hervorming; ook over de grafsteen van de fam. Bonga wordt nog wat vermeld, de sterfdatum van de opdrachtgevervoor het maken van de steen werd wel uitgespaard maar werd na diens overlijden nooit ingevuld. Dan is er een stukje over de geschiedenis van het braakhok, dit stond op de plek waar Jan Baars nu zijn werkplaats heeft. Omdat het op dat moment werd afgebroken werd er nog even stilgestaan bij de bijzondere rol die deze schuur ooit speelde in de wintermaanden in ons dorp. Tenslotte zijn er nog war korte mededelingen van diverse clubs m.b.t het komende winterseizoen en wordt De Mienskip nr. 5 afgesloten met administraasje- nijs.

Restauratiecommissienieuws VI. De eerste keer dat ik na het asbestdebacle de kerk betrad, stond ik letterlijk vastgenageld aan de kerkvloer. Ik ontwaarde een vreemde onbekende ruimte en een totale chaos. Onze mooie kerk was veranderd in een grote ravage. Alle banken en vloeren waren er uitgesloopt en ik voelde me op dat moment als een diepgelovige die door de Heer behoorlijk met de roede gegeseld was! Geschrokken en beroerd. Daarna het faillissement van de aannemer. Gelukkig hebben we een kordate voorzitter. Tsjebbe ging dadelijk met de architect om de tafel zitten en op zijn initiatief gingen ze een afspraak regelen met de curator. Voor dat overleg hadden ze zich goed voorbereid en het resultaat was meer dan ze ooit verwacht hadden. De heren konden de curator Lambertus Verdonk overtuigen, dat onze kerk niet de dupe mocht worden van de financiële afloop bij de aannemer. De curator, een zeer beminnelijk man, bleek na hun uitleg gevoelig voor hun argumenten te zijn en zag toen ook wel in dat zoiets niet kon. Toch had hij het ons financieel in een nog veel beroerder situatie kunnen brengen. Hij pakte de zaak gelukkig zeer effectief aan, wilde het faillissement snel afwikkelen en wilde onze kerk niet in de vervolgwerkzaamheden dwars zitten. Na afloop van het gesprek waren Tsjebbe en Brouwer meer dan tevreden. In alles, waar ze om vroegen, werden ze volledig tevreden gesteld. Op zulke momenten is het belangrijk dat we over mensen beschikken, die een koe bij de horens durven te pakken. We konden alle balken, banken, ramen en vloerplanken ophalen, zodat de verdere werkzaamheden in de kerk geen vertraging gaan oplopen. Zelfs het personeel van Bleeker, Gosse Damstra en Douwe Tolsma, mochten weer bij ons aan het werk. Wel onder leiding van de nieuwe aannemer Peter van der Hoek van Spannum. Volgens deskundigen een zeer bekwame restaurateur. De beide personeelsleden hadden tijdens het afbreken van de banken en vloeren alles genummerd en een kenmerk gegeven. Zij alleen wisten zodoende hoe alles weer op de juiste plaats moest komen. Waren er anderen gekomen dan was het een gepuzzel geworden. Ondertussen zijn bijna alle nieuwe ramen geplaatst en komt er weer wat licht in de kerk.

De eiken balken zijn weer na 100 jaar op de Heemstra familiegrafkelder geplaatst, zodat deze bijzondere 400 jarige kelder weer in oude glorie hersteld kan worden en de unieke grafsteen, die bij het graf hoort, weer op zijn oorspronkelijke plaats kan worden gelegd. Ook de nieuwe balken voor het nieuwe bintwerk in het koor zijn geplaatst. Op de door hen authentiek besneden schoorbalken, de karbelen, hebben Gosse en Douwe op een geheime plek hun initialen gesneden. Ondertussen wordt de vloer van het koor onder handen genomen en ziehier: weer een bijzonder grafsteen. Een grote steen met de naam Robijn Haitses Bonnema. Hij stierf op 8 maart 1664 en was in leven gedeputeerde voor de vier delen “Buytendijx” en rechter. Dijkgraaf van dat grote deel van de zeedijk om Friesland. Hij woonde op Bonnema State en bezat vele vruchtbare landerijen op Dijksterburen. Jammer dat de laatste boerderij met de naam Bonnema State aan zijn lot werd overgelaten en roemloos en ten onder ging. Ondertussen heeft het bestuur van de Laurentius Stichting een onderhoudscommissie benoemd. De heren Daan Visscher, Jan Baars en Rudmer Meekenkamp hebben die taak op zich genomen. Deze heren kunnen ieder jaar over een bepaald budget beschikken, om het nodige onderhoud te plegen. Toch zal de ontstane financiële ramp opgevangen moeten worden door o.a. verbouwingen e.d. die niet subsidiabel zijn, in eerste instantie niet uit te voeren of eenvoudiger opgelost moeten worden. De voogden van De Stichting Diakonale Goederen van Franeker (De Voogden) zijn op bezoek geweest bij de nog te restaureren grafkelder van Ibella Ida van Tiara. Ze hebben het financiële plaatje bekeken en hebben royaal de financiële verantwoordelijkheid op zich genomen. Het restaureren van het graf gaat 20.000 kosten en zij staan borg voor dat bedrag. Een geweldige opsteker voor de Restauratiecommissie. Het restaureren van het orgel blijft wel het doel. Hopelijk kunnen we de komende tijd een aantal royale extra giften en misschien een legaat of erfenis tegemoet zien. Het is maar en tip. De rekeningnummers zijn: 29. 27. 93. 189. en 36 76 53 575 Reinder.

Maandag 18 juli was de laatste kaatstraining van dit seizoen. De ‘toptrainer’ van kaatsvereniging ‘de Helfrichs’ in Kimswerd: Thomas van Zuiden had een circuit gemaakt voor het diploma kaatsen. Diverse opslag-, uitslag-, keer- en loopoefeningen waren uitgezet. De jeugdkaatsers deden hun uiterste best, bijgestaan door ouders en begeleiders. Na afloop van alle inspanningen stonden in het MFC heerlijke pannenkoeken klaar, gebakken door de beste pannenkoekbakkers van Kimswerd. Thomas van Zuiden deelde na het welverdiende maal de diploma’s uit aan alle kinderen. Vervolgens werden Thomas en Sjoerd Atze verrast door de kaatsertjes: ze kregen een prachtig sportshirt met daarop alle namen van de kaatser en achterop de tekst: Toptrainer KV’de Helfrichs Kimswerd. Daar kun je maar trots op zijn. Wel wordt verwacht dat de shirts regelmatig op de kaatsvelden zijn te bewonderen. Thomas en Sjoerd Atze worden ontzettend bedankt voor de inzet van de trainingen van de Kimster Kinderen! Het was Top! Kijk voor het volledige (foto)verslag op www.kvdehelfrichs.nl

schoolmeester Luitzen Yntema. In Kimswerd zijn vele bekwame schoolmeesters geweest. Eén van hen was Luitzen Reinders Yntema. Als je in oude notulenboeken snuffelt, kom je zijn naam dikwijls tegen en kom je tot de ontdekking dat hij een organisator met visie was. Verder was hij een zeer sociaal mens en zeer betrokken bij de gemeenschap. In 1887 werd er tijdens een jaarvergadering van het ziekenfonds door Cornelis Wieling op gewezen, dat het begraven in Kimswerd niet meer optimaal gebeurde. Nu hebben we de begrafenisvereniging, maar toen gebeurde dat door de buren. Burenhulp noemde men dat. Er waren wel gedegen afspraken, waar ieder dorpsgenoot zich aan moest houden, maar er waren ontlastende redenen en daar werd teveel gebruik van gemaakt. Familieleden waren vrijgesteld van hulp en een rijke huurde iemand, die zijn taak overnam! Zodoende verliep een begrafenis soms niet feilloos en dat gaf vaak ongenoegen. Tijdens een begrafenis moesten de buren zorgen voor 8 dragers en 4 klokluiders. Niet alleen de begrafenis zelf moest verzorgd worden, maar ook alles daar om heen. De buurvrouwen moesten de overledene “afleggen”: De overledene wassen en in schone kleren steken. In die tijd was dat meestal een hemd of pyjama. De linker buurman moest de timmerman waarschuwen die dan kwam om de lengte van de overledene te meten en ging daarna een kist op lengte maken. De buurvrouwen dienden dan de kist van binnen te bekleden. De rechterbuurman zorgde voor een “vergunning tot begraven”, die

bij het gemeentehuis gehaald moest worden. De andere buurman moest voor een graf zorgen en tijdens de begrafenis moesten 8 buren aantreden. Dat ging steeds moeizamer. Familieleden waren vrijgesteld voor deze taak. Doordat een groot deel van de dorpsgenoten familie was en mensen met geld vervangers gingen zoeken, werd het soms een eindeloos gedoe. Voor de familie en betrokkenen uiterst onaangenaam. Voor degene die vaak moest optreden om de buren te ontlasten frustrerend, want alles gebeurde gratis. In 1887 was de tijd nog niet rijp om het oude systeem te veranderen, maar in 1897 was hoofdmeester L. Yntema wel in staat, om weer op een jaarvergadering van het Nut, de aanwezigen warm te krijgen om eindelijk een begrafenisvereniging op te richten. Yntema belegde op 29 december een vergadering waar een 40 tal belangstellenden bij aanwezig waren. Diezelfde avond werd besloten om de vereniging op te richten en wel op 1 januari 1898. Op die avond werd ook al een reglement vastgesteld. Artikel 1 luidde: Het doel der vereniging is: op gepaste wijze de begrafenissen in ons dorp te doen plaats vinden. Yntema werd als President benoemd. Hij eindigt het eerste jaarverslag met de woorden: “Zoo is het dorp een vereeniging rijker geworden, die tot heil moge strekken van vele, zooniet van alle ingezetenen van Kimswerd”. De nieuwe vereniging had als snel de wind in de zeilen en het ledenaantal groeide tot ver boven de 200. Er melden zich 22 mannen, die wel drager of klokluider wilden worden. De grootste mannen werden drager en de kleinste klokluider! Yntema heeft het fundament gelegd onder de begrafenisvereniging en die nu na meer dan 100 jaar nog een grote rol speelt in ons dorp. Yntema verliet ons dorp in 1908 en werd leraar aan de ambachtschool in Harlingen. Het laatste jaar dat hij de begrafenisvereniging leidde was een rampjaar. De dragers moesten in totaal 12 keer aantreden. Voor de betreffende families erg, maar de kas kon het ook amper dragen en de penningmeester kreeg het moeilijk. Verder was er nog een vreemd incident. Een zekere Hiltje van der Geit, geen dorpsgenoot, wilde persé in Kimswerd begraven worden. Maar toen, volgens de notulen bleek, dat ze “Catholiek” was, moest er eerst een pastoor op het kerkhof verschijnen, voordat ze in

het graf werd bijgezet. De goede man wilde eerst het graf wijden en daarna de dienst overnemen. De dragers namen daar, toen dit veel tijd in beslag nam, geen genoegen mee. Niemand had hier op gerekend en daar waren ze uiteindelijk niet voor ingehuurd. Na een vervelend overleg is het uiteindelijk gelukkig in der minne geregeld. Toen Yntema hier als hoofdmeester kwam was hij gehuwd met Grietje Meijer In 1889 kregen ze een zoon met de naam Reinder. In 1894 weer een zoon met de naam Johannes. Daarna raakte zijn vrouw ziek en overleed op 2010-1896. Antje van de Valk, het dienstmeisje, nam daarna de taak op zich, om het gezin met de kinderen verder te gaan verzorgen. In 1909 is meester met haar getrouwd. In 1911 kregen zij nog een meisje met de naam Griet. Ondertussen was Yntema ook voorzitter van de ijsclub geworden. Antje de Valk overleed in 1938 en meester Luitzen Yntema in 1949. Beide vrouwen en meester zijn op ons kerkhof begraven. Meester Luitzen was een groot inspirator, ook bij de sociale strijd in die moeilijke jaren voor degenen die minder vermogend waren. Ouderen vertelden vaak hoe hij zich in ons dorp heeft ingezet. In de winter tijdens avonduren gaf hij ouderen, die amper naar school waren gegaan extra les. Veel kinderen uit arbeidersgezinnen werden op 8 en 9 jarige leeftijd gedwongen, om mee te werken op het land. In de winter gingen ze bij tijd en wijle naar school. Armoe was bij velen troef en dan was een paar centen aan inkomsten van de kinderen welkom. Op een vastgestelde avond gaf hij rekenles en op een andere lezen. Ook hielp hij mensen, die secretaris van een vereniging waren, om de notulen of jaarverslag te schrijven. Zulke schoolmeesters waren onmisbaar in die tijd. Toch is het nog maar 100 jaar geleden, dat er in ons dorp, in diverse gezinnen bittere armoe werd geleden en daarnaast waren grote gezinnen normaal. Ik hoop dat men in de toekomst wat extra zorg aan zijn graf blijft besteden. Hij was toen onmisbaar in het dorp. Helaas staat men tegenwoordig niet lang stil bij het verleden. Reinder.

Een kuierke met stralend weer in Zurich Was het op de vastgestelde datum 13 juli storm en regen, op de daarom nieuwe datum 20 juli was het tegendeel letterlijk het geval. De van heinde en verre (o.a. St.Annaparochie en Gorredijk) opgekomen 45 deelnemers konden de meegenomen jasjes opbergen en, terwijl elders in het land tunneltjes en kelders onderliepen, onder een wolkenloze blauwe hemel genieten van de weidse omgeving van Zurich. Zurich, een vlekje op de wereldkaart dat zo bekend is in b.v. Zwitserland, ontving ons in alle rust en zo kon Willem dan ook zonder stemverheffing Nico uit Pingjum een huldeblijk brengen, omdat Nico de dag erop 80 jaar is geworden. Bijna alle kuiers is Nico wel van de partij en Nico brengt ook altijd dat stukje gezelligheid mee waardoor de simmerjûnkuierkes zo in de positieve belangstelling staan. De kuier ging deze keer via de Waddendijk in noordelijke richting en de deelnemers konden maar amper een bewonderend oooh onderdrukken, toen ze aan de zeekant van de dijk kwamen. Bij de lage waterstand (eb) lag Harlingen als een plaatje te schitteren in de zon en waren de drooggevallen platen in verschillende kleuren grijs/blauw te bewonderen. Bij de Halsbân, zoals de voetgangersbrug over de N31 is gedoopt, gaf Willem uitleg over de ontstaansgeschiedenis van dit zo open landschap en over de Pingjumer Gouden Halsband. Deze oeroude waterkeringsdijk (plm 1000jr. oud) kronkelt als een gouden halsketting in een wijde boog rondom het dorp Pingjum en is sinds kort met hier en daar een kleine afwijking, als wandelroute te doen. Omrop Fryslân heeft er in het item De Bêste fan, afgelopen week veel aandacht aan gegeven. Via een deeltje van de route, het z.g. Zandweggetje, dat een kerkenpad is, werd een kruising van kerkenpaden bereikt en hier vertelde Willem het e.e.a. over dit soort paden in het gebied. Na de wens uitgesproken te hebben hier ooit (met hulp van Simmerjûnkuierders) een picknicktafel te realiseren werd de stap erin gezet omdat Willem nog een (zo vond hij) heel leuk toetje in petto had. Door het tunneltje onder de N31 door werd Zurich weer bereikt, maar met instemming van allen werd het dorp ook dadelijk weer verlaten, om naar Kop Afsluitdijk te wandelen en hier

werd de Waddendijk weer beklommen en kon men nogmaals genieten van het ontzettend mooie uitzicht in de reeds zakkende zon. Willem vertelde hier, met het zicht op zowel Zurich als Harlingen, dat hij, tijdens de storm van de week ervoor, in een aangespoelde fles een brief met daarop een refrein van een door Rients Gratama geschreven en uitgevoerd liet had gevonden. Om het verhaal dat bij dit lied hoort in te leiden zong hij het refrein van de Ballade fan de Bokking en toen kwam de herkenning bij velen al naar boven; ook het ontroerende verhaal dat er aan vast zit werd met een glimlach en ook wel weemoed ontvangen. Het ging over een innige liefde tussen twee harinkjes die wreed werd verstoord doordat het mannetje in een vissersnet belandde en als bokking aan het einde kwam. Zijn naam was Sjoerd...............(bakte bokking ! ! ! )

Moudekrûper. “Moai waar op ’e Lemmer “ is de siswize, mar diskear wie it: “Moai waar op ’ e Merke.”

Janny en Lubbert winnen Pearkekeatsen in Kimswerd Zondag 28 augustus was alweer de laatste ledenwedstrijd van kaatsvereniging ‘de Helfrichs’ te Kimswerd. Traditioneel stond het ‘Pearkekeatsen’ op de agenda, met de zachte bal. Er stonden acht parturen op de lijst en er is gespeeld met een verliezersronde. De toppers in Kimswerd waren zonder twijfel Janny Visser en Lubbert Munniksma, ze zijn tijdens de bouwvak waarschijnlijk naar een trainingskamp geweest, ze waren onverslaanbaar. Met slechts één eerst tegen stonden ze in de finale tegen twee andere kanjers: Boudie Bierma en Sybren Beert de Jong. Hoewel de uitslag anders doet vermoeden was het een spannende finale met mooie slagen. Janny en Lubbert kwamen nooit echt in gevaar en wonnen de prachtige kransen met 5-2 en 6-0. In de verliezersronde was het spannender. Nynke Bosma en Sjoerd Atze de Jong kaatsten tegen Joan Jongema en Pieter Former. Ook hier mooi tussenspel, prippers en skroeiers. Nynke en Sjoerd Atze wonnen de partij met 5-4 en 6-0. Na een gezellige kaatsmiddag met droog en vaak zonnig weer kon voorzitter Wybe de Jong de kransen en vleespakketten uitreiken. Kijk voor meer kaatsnieuws ook eens op: www.kvdehelfrichs.nl

Boudie Bierma Jannie Visser L. Munniksma S. B. de Jong Nynke Bosma S. A. de Jong Pieter Former

JoAnne Jongema van boven naar beneden en van links naar rechts

Op vrijdag 9 september is het kaatsseizoen traditioneel afgesloten met een gezellige ‘slotjûn’ van kaatsvereniging ‘de Helfrichs’. Deze keer was de opzet iets anders, de jeugd had ook de ‘slotdei’. ’s Middags was er een kaatsclinic door Kaatsschool Meerenpost uit Makkum. Peter Rinia en zijn kaatsers hebben de hele zomer op de dinsdag- en donderdagvond het kaatsveld in Kimswerd gebruikt voor trainingen. Als dank voor dit gebruik werd aan onze jeugd een kaatsclinic gegeven waarbij extra aandacht voor de techniek van opslag en uitslag. Een mooi gezicht om alle kinderen bezig te zien op het kaatsveld. Na deze inspanning was er patat in het MFC en werden de prijzen van het competitiekaatsen uitgereikt. 1e prijs: Karel Monfils 2e prijs: Martijn Wiersma: 3e prijs: Rixt Fokkema: 4e prijs: Bianca van der Heide: 5e prijs: Lisanne Mulder:

78 eersten voor en 44 tegen 64 eersten voor en 71 tegen 61 eersten voor en 50 tegen 58 eersten voor en 40 tegen 58 eersten voor en 40 tegen

’s Avonds was het de ‘slotjûn’ voor de senioren leden van de kaatsvereniging. Albert Niezink had weer een heerlijk buffet gemaakt en er was een verrassingsoptreden met de quiz ‘wantsje oan, wantsje út’. Voorzitter Wybe de Jong blikte terug en keek vooruit naar volgend jaar. En de prijzen van het competitiekaatsen werden uitgereikt.

Dames: 1e prijs: Boudie Bierma 2e prijs: Tineke van der Veen 3e prijs: Janny Visser 4e prijs: Tiny Wiersma 5e prijs: Anneke Westra

47 39 32 31 28

Heren 1e prijs Sybren Beert de Jong 2e prijs Sjoerd Atze de Jong 3e prijs Douwe Faber 4e prijs Doeke Osinga 5e prijs Harry Wiersma

94 82 79 58 55

Wederom even een opmerking van de DTP-er die dit boekje nu al weer 6 jaar maakt. Ik weet niet wie dit stukje heeft opgemaakt. Haal aub geen trucjes uit in Word! Als je het toch niet kunt laten, realiseer je dan dat het boekje wordt gedrukt op A5 formaat. Maak je document dan ook op in dat formaat. Gelukkig heb ik mijn werk door de achterdeur nog net kunnen redden maar door de opmaak in Word raakt mijn programma overstuur!. Het kost mij zeeën van tijd om de dingen te repareren.

Marijke Damsma en haar broer Roeland hebben deze karper gevangen in de Bolwardervaart vlakbij de brug. Onlangs was ik( RvS) getuige van de vangst van nog zo’n karper. Marijke en haar broer hebben op het internet uitgezocht wat voor spullen ze nodig hadden om op karper te vissen! Naar aanleiding van de foto’s van Marijke Damsma en haar broer, kreeg ik het idee voor een nieuwe rubriek. “Visserslatijn”. De meesten van ons hebben wel eens gevist. Altijd waren dat kleine avontuurtjes op zich. Ik heb in mijn jeugd heel vaak gevist en best wel veel meegemaakt. Ik ging bijna iedere dag vissen in de zomer en ook ’s winters gooide ik vaak een lijntje uit in zee. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam en woonde vlakbij de Jozef Israelskade. het is logisch dat dit kanaal als een magneet op de kinderen werkte. Samen met mijn vriendjes gingen we al op jonge leeftijd op aal vissen. Ik had een vriendje die de aal wel twee weken lang in een teil op het balkon liet zwemmen. Compassie met de dieren hadden we in het geheel niet. Echte stadsjongens waren we wat dat betreft. De aal werd na die twee weken bijna doorzichtig en veloor de bekende grijze kleur volledig. Dan ging de kop eraf en ging de aal in de koekenpan om lekker knapperig gebakken te worden. Ik vond het maar niets om die aal op te eten. Eetbare vissen kocht je immers op de nabij gelegen

Albert Cuyp markt.?? Ja …ik was een echte stadsjongen. Mijn vriend at ze met smaak op maar ik hoefde niets te proeven! Die vriend heb ik na ruim 40 jaar nog steeds. We hebben vaak gevist in IJmuiden. We hebben zelfs eens de laatste trein genomen naar IJmuiden om ‘s nachts te gaan vissen op de zuidpier. Vreemd genoeg vingen we daar altijd weinig tot niets en toch was het spannend. Martin, zo heet mijn vriend, had altijd bijzondere vangsten. Zo rende hij eens met een noodgang het strand op, toen wij aan het vissen waren op de pier en kwam hij terug met een haring in zijn handen. Ook heeft hij eens twee dikke palingen gevangen in een soort kommetje op de pier. Dat was op de plaats van de vuurtoren en daar was een rondlopende golfbreker gemaakt om de boel te beschermen. Het mooiste was eigenlijk dat hij die palingen ving met hele lichte werphengels die alleen maar geschikt waren voor binnenwater. Ergens in de jaren ’70 zaten we te vissen op de pier toen er een Boeing 747 laag overvloog met de space-shuttle op haar rug. Nu ik dit aan het schrijven ben komen al die herinneringen naar boven. Martin heeft van buurman een oude, nogal aftandse bamboehengel gekregen. Zitten we lekker te vissen in een zijkanaal van de Amstel, krijgt Martin beet. Zijn hengel breekt doormidden… en nog eens en nog eens. Aan het laatste stuk blijkt een mooie zeelt te zitten. Hengel in stukken maar de zeelt maakte alles goed…Waar de zeelt is gebleven behoeft weinig fantasie. Hij heeft ‘m opgegeten. Ik heb geen letter verzonnen van dit verhaal. Ik heb nog veel meer visverhalen en onder U zijn waarschijnlijk ook velen die avonturen hebben meegemaakt. Schrijf ze op en stuur ze in voor de nieuwe rubriek. Ik verzeker u dat het opschrijven van de verhalen vele fijne herinneringen ophaalt. Rik van Stormbroek

Dûnsjûnen yn Piers Stee. Wat ha wy in gesellige merke hân mei in moai stikje dûnsmuzyk! Dêr waard dan ek wol op dûnse. Doe tochten in stikmannich dûnsleafhawwers dat it wol aardich wêze soe om dizze winter in tal dûnsjûnen (dûnslessen) te organisearjen. As puber gongen wy nei dûnsles ( dat hearde by de opfieding) en ha wy de Fokstrot, Ingelske wals, Tango en noch mear dûnsen leard. De lêste tiid krigen wy net sa faak de kâns om dy dûnsen te dwaan. En no ús plan: hawwe jo nocht oan dûnsjen, wolle jo it leare of wer wat ophelje, doch dan mei ús mei! Ik haw al ris om dûnslieding sjoen en ha Tiny en René Yedema ree fûn om dy jûnen te fersoargjen. It binne profs. Ik tink dan oan seis jûnen en wol: 4 en 18 novimber en 9 desimber 2011; en 20 jannewaris en 3 en 24 febrewaris 2012. De kosten binne: €65,- p.p. Tiid: fan 20.00 oere oant 21.30 oere, mei in skoft der tusken yn. Minimaal 10 pearen. ( allinnich-steanden kinne har ek opjaan fansels). Ynformaasje en opjaan by: Annie Bylsma til.: 0517 641532. Mail: [email protected]

Dansavonden in Piers Stee. Wat hebben wij een gezellige merke gehad, met mooie dansmuziek! Daar werd dan ook wel op gedanst. Een aantal dansliefhebbers dacht toen dat het wel leuk zou zijn om deze winter een aantal dansavonden ( danslessen) te organiseren. Als puber gingen wij naar dansles (dat hoorde bij de opvoeding) en hebben wij de Foxtrot, Engelse wals, Tango en nog meer dansen geleerd. De laatste tijd kregen wij niet zo vaak de kans om deze dansen te doen. En nu ons plan: heeft u plezier in dansen, wilt u het leren of weer wat ophalen, doe dan met ons mee! Ik heb al om dansleiding gezocht en heb Tiny en René Yedema bereid gevonden deze avonden te verzorgen. Het zijn profs. Ik denk aan zes avonden en wel: 4 en 18 november en 9 december 2011; en 20 januari en 3 en 24 februari 2012. De kosten zijn: €65,- p.p. Tijd: van 20.00 uur tot 21.30 uur met een pauze er tussen in, Minimaal 10 paren. (alleenstaanden kunnen zich ook opgeven natuurlijk). Informatie en opgave bij: Annie Bijlsma tel.: 0517 641532. Mail: [email protected]

FAN ’E ADMINISTRATIE

Wy ha wer lêsjild krige fan: J.F.Boersma-Danes T.Bouma Y.v .d. Zee A.v. Olst J.D.v.d. Tol

Wommels Goutum Arum Witmarsum Nijemirdum

Dan de stipers ùt Kimswert: A. en B. Kuperus, N.J.P. v. Winden, D.en E. Kooistra, Sikke en Marten Oppedijk, Tiete Dijkstra, de TWA HANEN, en Meindert syn rûntsje: t.w. Houtman,, Bonnema, Borkus, Otte, v.d. Bergh, W.Hibma en de Greate Pier. Sels bitelje: 9 Euro Ophelje: 10 Euro Butenlêzers: 14 Euro

Mevr. S.Rijpma – Bosma De Mienskip Harlingerweg 23,Kimswert

Bûtenlêzers: 14 Euro

Friesland bank 29.36.58.048

TIGE TANK SJOUK.

Tel.: 0517-642245

COLOFON: Redactie:

Secreariaat:

M. Bylsma K. Hibma S. Rypma R. Politiek S. Anema Sjouk Rijpma - Bosma Harlingerweg 23, Kimswert Tel.0517-642245 ING 36.33.364 Frieslandbank 29.36 .58.048

Opmaak verzorgd door: Rik van Stormbroek/Mammoetprint Drukwerk: Printwurk Iris Makkum Omslag: Klaas Hibma

Kopij inleveren voor 1 november Redactie adres: Buorren 3 Kopij voor [email protected] 1 januari insturen naar: [email protected] E-mail: