Nr Dec Jaargang 32

Nr. 177 - Dec 2015 - Jaargang 32

VAN DE

REDACTIE Beste WTOS’ers, Voor jullie ligt de winter editie van ons geliefde clubblad. In deze barre wintertijd is het voor sommigen noodzakelijk maar zeker niet aangenaam om je naar buiten te begeven. Je zit dus op de bank met deze Corsa opengeslagen voor je. Wellicht maak je je al zorgen over de voorbereidingen voor het komend seizoen. Train ik wel genoeg? Drink ik niet te veel? Verdient mijn fiets een upgrade deze winter? Moet ik komend seizoen gaan koersen in China? Hoe

2

kom ik gesoigneerd op fiets? Maak ik dit jaar wel kans om de gladde benen competitie te winnen? En hoe versier ik die charmante wielrenner? Wachtend op zonnigere dagen biedt deze Corsa gelukkig al wat antwoorden op je prangende vragen. Naast de mooie wedstrijdverslagen, een kalender met WTOS-activiteiten bevat deze Corsa namelijk versiertips voor in het peloton, een overzicht van de mooiste nieuwe gadgets, een ware gladde benentest en nog veel meer.

Ga dus gerust op de bank zitten, met een bak chocolademelk en een groot stuk appeltaart en geniet van de mooie verhalen. Als Corsa-commissie wensen we jullie in ieder geval veel leesplezier. En vergeet niet rust is soms beter dan een zware training. De redactie

VAN DE

VOORZITTER INHOUD COLOFON De Corsa is het clubblad van WTOS, Wij Trainen Ons Suf, Studenten Wielervereniging sinds 1983. Oplage: 250 Uiterste inleverdata Corsa 178: 2-05-2016 Redactie: Nienke Vloon (Voorzitter) Sophie van der Horst (QQ-er) Anton van der Meer (redacteur) Janneke Baeten (redacteur) Joleen van den Toren Pieter van Schaik (Design) Adresgegevens: Mekelweg 8 2628 CD Delft [email protected]

Van de redactie Inhoud Advertentie massagepraktijk Hensing Van de voorzitter Even voorstellen: bestuur 33 Gadget Ranglijst aller tijden Niet pensioengerechtigd De fiets van: Thomas van ‘t Klooster Uit het profpeleton: versiertips Advertentie Doerak Wedstrijdverslag NSK Wedstrijdverslag NCK Wedstrijdverslag regiocross BMX clinic Introweekend Cycling dinner Kalender WTOS zomervakantie Lieve Nienke Gladde benen test Koppelkoers: Thijs & Lyla Recept: Swiss Rice Cakes Jos in Azië Activiteiten & weekend commissies Babes on bikes Retro artikel: Explosief Advertentie BBB Rutgers stripje

2 3 4 5 6 8 9 9 10 12 13 14 15 16 17 18 19 20 22 25 26 28 30 32 35 36 37 38 39 3

STRIPJE

Het juiste adres voor: Sportmassage & BORN sportvoeding Massages vanaf €15,00 Sportvoeding tegen zeer scherpe prijzen

4

Massagepraktijk Hensing Gabonstraat 23 2622 DL DELFT 0683534851 [email protected] www.massagepraktijkhensing.com

VAN DE

VAN DE

VOORZITTER VOORZITTER Eindelijk kerstvakantie en tijd om het voorwoord in dit mooie blad te schrijven! Met de wissel ALV van begin oktober achter de rug, heeft 33 het stokje overgenomen van 32. Samen met Thomas, Gijs, Rowan en Anton-Jan sta ik aan het roer van WTOS. Stiekem vind ik het wel grappig dat ik me tussen al die mannen voorzitter mag noemen van WTOS. Gisteren begon mijn kerstvakantie en aangezien ik het de weken ervoor het te druk had gehad om veel te kunnen fietsen ben ik meteen op mijn fiets gesprongen. Even mijn hoofd leegfietsen. Rondje Rottermeren werd het deze keer. Met de wind in m’n rug en zon op mijn achterhoofd heb ik langs het water gereden. Genieten was het! Stiekem vind ik het nog niet zo erg dat het nu in december wat warmer is dan normaal en ik weet zeker dat meer WTOS’ers het met me eens zijn. Hulde voor de opwarming van de aarde! De afgelopen tijd zijn er veel activiteiten georganiseerd, waaronder het succesvolle cycling dinner. Met 33+11 mensen hebben we genoten van het lekkere eten dat iedereen had

gemaakt en daarna gezellig geborreld in de iets te krappe Doerak. Daarnaast hebben veel WTOS’ers met elkaar gekart, gepoold, spelletje gespeeld, bmx clinic gevolgd en natuurlijk het gefietst tijdens het KMK! Hier worden verderop in de Corsa meer woorden aan gewijd, maar ik vond het in ieder geval erg geslaagd! De komende tijd gaat het bestuur werken aan beleidszaken zoals een plan schrijven voor het invoeren van een regeling voor afgestudeerde leden (Benieuwd? Kom naar de hALV op 1 maart), ons voorbereiden voor de nog te invoeren wedstrijdtrainingen op de donderdag, samen met de acquisitiecommissie op zoek gaan naar nieuwe sponsoring en het overzichtelijker maken van de financiële administratie. Verder staan we natuurlijk altijd klaar om jullie mails te beantwoorden. Dus heb je nog vragen, tips of opmerkingen, laat het ons weten op [email protected]! Sophie van der Horst

5

B

EVEN VOORSTELLEN

BESTUUR 33

Hier Sophie! Naast het voorzittersschap bij WTOS doe ik de Masters Life Science and Technology en Science Communication, waarbij ik de brug tussen de wetenschap en de maatschappij wil slaan. In mijn vrije tijd fiets ik natuurlijk, waar ik mee ben begonnen op mijn 16de. Daarnaast kijk ik graag Boer Zoekt Vrouw en doe ik aan borrelen met mijn vrienden op Sint Jansbrug!

6

C A

Ik ben Thomas, Lucht- en Ruimtevaarttechniek student aan de TU Delft. Momenteel ben ik met 10 anderen bezig met het Bachelor eindproject, waarna ik in februari mijn master Space Engineering zal beginnen. Buiten het fietsen om vind ik het leuk om te zweefvliegen, waar ik met mijn 15e ben mee begonnen in Noordwijk. In de toekomst wil ik graag een mooie nieuwe fiets kopen om daarmee eens in de heuvels / bergen te fietsen.

EVEN VOORSTELLEN

BESTUUR 33

Ik ben Rowan, nu voor het tweede jaar Penningmeester bij WTOS. Daarnaast studeer ik Mechatronica aan de Haagse Hogeschool. Verder ben ik druk met mijn 3D-printers, series kijken en mijn vriendin. Ik ben pas laat begonnen met fietsen, pas in 2011 op 20-jarige leeftijd.

Ik ben Gijs, momenteel commissaris Activiteiten bij WTOS. Ik werk hier en daar een beetje, ben weer begonnen met trainen, en ik moet over een tijdje ook weer wat gaan doen voor mijn studie Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Verder houd ik van lekker koken (en eten), van goede koffie, tv kijken, de hipster uithangen en met mijn handen bezig zijn.

E

Ik ben Anton-Jan, Masterstudent Offshore & Dredging Engineering aan de TU Delft. Naast Wedstrijdcommissaris bij WTOS houd ik me naast mijn studie ook bezig met trainen voor het volgend seizoen waar ik een amateur licentie ga nemen. Wat ik ook leuk vind om te doen is series en films kijken, boeken lezen en koken.

Wie is wie? De babyfoto’s staan willekeurig over deze pagina’s. De juiste naam bij de juiste persoon vind je op de volgende pagina. D 7

GADGET Fietsen en techniek, het is een mooie combinatie. En nu gaan we het in dit artikel niet hebben over bochtentechniek of sprinttechniek maar over technische tools voor op de fiets. Tools die het leven gemakkelijker kunnen maken. Hier een korte update van enkele nieuw ontwikkelde nuttige en minder nuttige gadgets. Het ontwerpproces van een nieuwe gadget begint meestal met een probleem. Dus rij je altijd verkeerd? Monteer dan een richtingaanwijzer op je fiets. Deze geeft bij elke kruising aan welke kant je op moet. Of schrik jij je altijd kapot wanneer iemand je inhaalt? Dit kan je voorkomen door harder te trainen maar tegenwoordig is er ook een tool die waarschuwt als er een achterligger aankomt. Ook het roepen

van “paaltje” of “hobbel” is binnenkort misschien passé. Er is namelijk een tool ontwikkeld die dit voor je doet. Ook aan de gesoigneerde wielrenner wordt gedacht. Een belangrijke vraag is: “Hoe verstop ik mijn fietsbel zo goed mogelijk?” Dit kan bijvoorbeeld onder je kilometerteller of weggewerkt in je bidon. En ook wanneer je niet houdt van gaatjes in je snelpak is er een oplossing; magneetjes om je rugnummer ‘op te spelden’. Wanneer je graag vette filmpjes van jezelf maakt is er een drone ontwikkeld die je volgt. En als je liever zonder helm fietst kan dat ook met een airbag in je nek.

gadgets ontwikkeld zonder dat er een probleem aan vooraf gaat. Zo kwam ik bijvoorbeeld de achteruitrijdcamera tegen. Heel nuttig wanneer je achteruit een helling afrijdt, hoewel mij dit met achteruitrijdcamera ook vrij lastig lijkt. Ik heb er voor gekozen mij fiets nog niet te upgraden met een van deze tools. Maar de Corsa is wel heel erg benieuwd of jij net een mooie nieuwe gadget hebt aangeschaft of gewoon een heel goed idee hebt. Een tool die je medeWTOSers ook goed zouden kunnen gebruiken. Schrijf erover in Corsa 178! Anton van der Meer

Hoewel het nut van veel van deze gadgets mij als praktisch ingestelde Civieler al ontgaat worden er ook

Airbags 8

Uitslag Wie is wie (vorige pagina) A: Anton-Jan

B: Rowan C: Thomas D: Gijs E: Sophie

VAN DE

RANGLIJST

VOORZITTER ALLER TIJDEN De ranglijst aller tijden bevat verschillende indrukwekkende getallen en namen. De complete ranglijst zullen we via de website beschikbaar maken. Hieronder een selectie van dit 2015, met dank aan Axel. Naam

Tijd

Gemiddelde

Datum

#Deelnames

Anton-Jan Eijsbouts

15:06

39,74

2015 05 27

5

Arian Stolwijk

13:39

43,95

2015 08 26

15

Axel Koper

15:45

38,09

2015 04 29

3

Bart Boonacker

16:00

37,50

2015 04 29

1

Bartjan Maat

15:09

39,60

2015 06 24

1

Chris van Trigt

14:57

40,13

2015 06 24

6

Daniel Langereis

14:31

41,33

2015 05 27

2

Edwin Meulman

14:51

40,40

2015 06 24

3

Ege de Bruin

15:12

39,47

2015 05 27

2

Eric Eisma

15:53

37,78

2015 09 30

1

Femke van Kessel

15:02

39,91

2015 09 30

1

Jelle ten Kate

16:01

37,46

2015 06 24

1

Jelle Zijlstra

14:01,00

42,81

2001 07 25

114

Jochem Kragting

16:07

37,23

2015 06 24

2

Johan Lonsain

14:16

42,06

2015 09 30

2

Kirsten Alphenaar

18:39,00

32,17

2015 06 24

1

Laurane Macquart

18:21,00

32,70

2015 05 27

1

Mans Maliepaard

15:05

39,78

2015 05 27

2

Marcel de Laat

15:44

38,14

20150826

3

Merijn Dam

14:29

41,43

2015 06 24

3

Mirja Dooren

17:56

33,46

2015 06 24

2

Roos van Rhijn

18:10

33,03

2015 04 29

1

Ruben van den Ende

13:22

44,89

2015 05 27

7

Sophie van der Horst

16:49

35,68

2015 06 24

3

Taco Postma

16:22

36,66

2015 04 29

1

Thomas van 't Klooster

16:11

37,08

2015 05 27

2

Ties van Sorge

15:17

39,26

2015 06 24

1

Tim Foppen

14:08

42,45

2015 05 27

4

Tim Hezemans

13:19

45,06

2015 09 30

15

Tim Swank

15:27

38,83

2015 09 30

3

Wouter Tel

14:40

40,91

2015 06 24

1

NIET PENSIOENGERECHTIGD Jarenlang heb je hard gewerkt. Je ging het hele land door, hebt duizenden kilometers afgelegd. Er werd ruw met je omgesprongen. Je oude lijf heeft flink wat deuken en schrammen opgelopen. Je hebt mooie dagen gezien, maar ook regen, harde wind of zelfs sneeuw. Zelden werd jij geprezen om jouw standvastigheid, je flexibiliteit, je accuratesse. Je werd wel regelmatig goed verzorgd, maar dan wist je ook wel dat je daarna extra je best moest doen. Na al die jaren van noeste arbeid hoopte je dat er een mooi pensioen op je stond te wachten. Alleen nog maar naar buiten wanneer de zon schijnt. Geen gehaast meer, gewoon alles op zijn tijd. Lekker rustig je rondjes maken met af en toe een bakkie koffie en een appelpunt. Eindelijk die liefde en aandacht die je gedacht had te verdienen. Niet is minder waar. Die deuken en schrammen maken dat er juist nog minder naar je wordt omgekeken. Anderen mogen juist met het mooie weer naar buiten. Jij bent er nu nog voor die donkere, natte, koude dagen wanneer pekel en bagger de wegen verontreinigen. Je bent op, en je baas weet het ook. Het tijdperk van wedstrijden is voorbij, je bent hoogstens nog geschikt voor trainingen. Er is geen wielerpensioen voor jou. Tot aan jouw dood zul jij je dagen moeten slijten als winterfiets. Jos Koop

9

DE FIETS VAN:

THOMAS VAN ‘T KLOOSTER Wanneer heb je deze fiets aangeschaft? Ik heb mijn fiets 21 september 2014 gekocht, van een andere TU Delft student.

lak zonder stickers de fiets tijdloos maakt. Verder maken de wielen, zwarte 36 spaaks aluminium Alesa Chasers, het grijszwarte plaatje compleet.

Waarom is de keuze juist op deze fiets gevallen? Ik was destijds op zoek naar een racefiets, om met het wielrennen te beginnen. Ik was al een tijd aan het hardlopen, maar fietsen leek mij veel leuker. Daarnaast wou ik al een tijd een racefiets kopen, om in de zomer door de duinen naar mijn ouders en zweefvliegclub te kunnen fietsen. Toen ik deze fiets voorbij zag komen, vond ik hem er erg mooi uit zien en de prijs was ook goed. Ik wilde met een goedkopere racefiets beginnen, zodat ik altijd nog wat beters kon kopen, mocht ik het wielrennen leuk vinden.

Heb je onderdelen aan je fiets vervangen? Toen ik de fiets kocht, zat er net een nieuwe casette op. De ketting was echter al dusdanig versleten, dat deze snel de casette heeft laten verslijten. Na enkele maanden heb ik de kettingbladen, casette, ketting en derailleur vervangen. Daarnaast heb ik het stuur vervangen en het witte stuurlint heeft plaatsgemaakt voor een zwart lint. Verder zijn de zwart-blauwe Schwalbe Lugano’s die erop zaten na een tijdje vervangen voor zwarte Vredestijn Fortezza Senso All Weather banden, naar een tip van Michiel.

Waarom is deze fiets zo’n bijzondere fiets? De fiets is een wat oudere stalen racefiets, uit de late zeventiger jaren. Norta is een Belgisch merk, wat haar high-end stalen frames in Japan liet maken. Omdat staal een grotere stijfheid heeft dan aluminium, zijn de tubes van het frame kleiner in diameter. Ondanks de leeftijd van de fiets en het materiaal, valt het gewicht mee, wat rond de 10 kg ligt. Omdat de BCD 130 mm is, in plaats van de tegenwoordige 110, zijn het aantal tandjes van de kettingbladen beperkt. Met de voorbladen van 42/52 en casette van 11-28 (8-speed) valt er prima in Nederland te etsen. In de meeste heuvels gaat het goed, maar bij de steilere ( 10%) wordt het lastig. De fiets is afgemonteerd met Shimano 600. De Shimano 600-groep (nu Ultegra) was lange tijd de beste groep, in 1973 werd Dura-Ace toegevoegd als betere groep.

Waren dit noodzakelijke reparaties of was dit om je fiets te upgraden? De banden en de drivetrain waren snel op en aan vervanging toe. Verder zijn er geen upgrades aan de fiets uitgevoerd.

Wat is het mooiste onderdeel van je fiets? Het mooiste onderdeel van de fiets vind ik het frame. De dunne stalen buizen geven een klassieke uitstraling, terwijl de grijze

10

Hoe vaak wordt je fiets gepoetst/gerepareerd? Onderdelen werden aanvankelijk gerepareerd wanneer ze aan vervanging toe waren. Nu vervang ik onderdelen als kettingen en banden sneller dan dat, op een reguliere basis. Welke exotische oorden heb je met deze fiets bezocht? In de zomer van 2015 heb ik mijn fiets meegenomen naar het Sauerland tijdens het zomerkamp van mijn zweefvliegclub. Daar heb ik voor het eerst kennis gemaakt met in de heuvels fietsen. Ik heb daar naast het vliegen vele mooi ritten en hoogtemeters kunnen maken. Welke extreme omstandigheden heeft je fiets overleefd? In het voorjaar van 2015 kwam ik zo uit dat ik door het Delftsche

VAN DE

VOORZITTER

Thomas op zijn Norta Top Racer tijdens de tijdrit op 24 juni 2015

Hout terug moest fietsen. Daar was niet gestrooid en dus moest ik een stukje voorzichtig over sneeuw fietsen. Daarnaast heb ik in de zomer in een afdaling de 80 km/h gehaald, waarbij je merkt dat de fiets minder stabiel wordt.

Wie heb je geregeld om voor de volgende Corsa een stukje in deze rubriek te schrijven? Over welke fiets? Jochem? Die heeft vast ook een mooi verhaal over zijn fiets met kleine wielen ;) Thomas van ’t Klooster 11

UIT HET PROF PELOTON

VERSIERTIPS

Hoe komen al die profrenners aan hun vriendin? Profs zijn toch het prototype man die nooit tijd heeft: want hij zit altijd op de fiets en hij gaat sowieso nooit naar de kroeg. Daarbij heeft hij meestal geen gespierde bovenarmen. Hoe lukt het ze dan toch om een vrouw aan de haak te slaan? Hoe is Mark Cavendish bijvoorbeeld aan zijn “Page 3 Girl” gekomen? Nog nooit van gehoord? Google maar. Wel zo prettig voor die renners dat er een vrouw is die ongeacht de resultaten hun grootste supporter blijft. En die ook nog eens de koersbroeken in de was doet zodat de renners zelf na een duurtraining van 7 uur lekker met de beentjes omhoog kunnen! Hoe kom je aan zo’n juweeltje? Daarvoor hebben we tips gevraagd van 3 toppers uit het profpeloton. Doe er je voordeel mee! Tip 1 van Niki Terpstra: Scoor de rondemiss! Rij je een meerdaagse en heb je goede benen? Trek dan de stoute schoenen aan zoals Niki Terpstra dat deed bij zijn (tegenwoordige) vrouw Ramona van der Lecq. Zij was rondemiss in de Olympia’s Tour van 2006, had nog nooit een wielrenner gezien, had niets met de sport, maar is door haar werkgever en sponsor van Olympia’s Tour, de ANWB, overgehaald om de renners te huldigen. Terpstra staat op het podium en werpt een blik op de waardebon die ze hem net heeft uitgereikt, en hij vraagt of er niets ontbreekt. ‘Je telefoonnummer staat er niet op’, grijnst hij. ‘Als ik morgen weer op het podium sta, geef je me er dan een Zó scoor je dus geen rondemiss! mét je nummer?’ En zo geschiedde.

Tip 3 van Tony Gallopin: Scoor een wielrenster! Wat is nou leuker dan gewoon een leuke vriendin? Nou, een fietsende vriendin! Eentje die net zo gek is van fietsen als jij. Dan heb je ten minste wat om over te praten tijdens je eerste date. En zij zal het als geen ander begrijpen dat je weekenden lang aan het koersen bent, want dat doet zij zelf ook! Tony Gallopin heeft bijvoorbeeld wielrenster Marion Rousse van Lotto-Belisol Ladies team aan de haak geslagen. De Australische mountainbikers Daniel McConnel en Bec Henderson (allebei Trek Offroad team) reizen samen de wereld over om World Cups te rijden. Samen een hotelkamer delen is toch een stuk gezelliger dan een Skype-relatie onderhouden. Nog een voordeel van een fietsende wederhelft is dat ze begrijpt dat trainen belangrijker is dan shoppen! Bonnie van Vuure

Tip 2 van Zdeněk Štybar: Scoor de kapster! Ondanks die helm moet je haar er tijdens het fietsen toch goed uitzien. Je weet nooit waar een bezoekje aan de kapper toe kan leiden. Nadat Štybar de kapster Ine Vanden Bergh voor het eerst in de kapsalon had gespot was hij op een missie. Zo’n mooie Vlaamse moést hij hebben! Daarom nam hij geen halve maatregelen: hij nodigde het voltallige personeel van de kapsalon uit voor de receptie om zijn Wereldtitel Veldrijden te vieren. De vonk sloeg over tussen de twee en na een aantal jaar relatie heeft Štybar haar ten huwelijk gevraagd, jawel… boven op de Stelvio! De ex-vrouw van Sven Nys trouwens is ook kapster, dus levenslang succes is niet Niki Terpstra kon zich hier wel inhouden. gegarandeerd! 12

VAN DE

VOORZITTER

Doerak Biercafé Vrouwjuttenland 17 2611 LB Delft

13

NSK

WEDSTRIJDEN

Het is eindelijk zover, zaterdag 3 oktober. Met gezonde spanning kijk ik uit naar een van de laatste wedstrijden van het jaar: het NSK wielrennen 2015. Aangezien de studentencup Delft een halfjaar eerder uitdraaide op lossen in de eerste ronde, ben ik erg benieuwd of zes maanden suf trainen genoeg progressie heeft opgeleverd. Met 20 graden, onbewolkt en windstil zit het weer in ieder geval mee voor de tijd van het jaar. Ongeveer 80 man staan op de startlijst van heren zonder licentie, waarvan 13 WTOS’ers. Hierna nemen zo’n 40 dames het over, met als slotstuk de heren met licentie, ook met 80 man sterk aan het vertrek.

14

Pang! En we zijn weg voor 90 minuten koers plus drie ronden. Halverwege het parcours: het colletje 33e categorie. Desondanks blijkt het toch in de eerste omloop meteen een scherprechter: in de afzink houdt er één links aan en zijn poten stil. Onder zijn linkerschoen bungelt zijn crank die van de as af ligtHet blijkt een voorbode: vanaf de meet af aan is het meteen chaotisch in het peloton. De grote groep, het relatief smalle parcours en een hoop onervaren piloten zorgen voor een hoop onrust gedurende de gehele koers. Niet zonder gevolgen. Halverwege de race smakt Johan hard onderuit op het rechte eind. Een rondje later blijkt hij gewoon weer aan te kunnen sluiten, om vervolgens stug weer de kop te nemen. Aan de voet van het klimmetje weer een val, nu met meer betrokkenen. Nipt weet ik tot stilstand te komen. Een jongen ligt hard te kermen, klinkt niet goed. Het peloton is er al vandoor. Ik kijk om me heen. Blauwe shirts? Shit, ja. Maarten zit links in de berm, en rechts

Edwin, met een hand aan zijn schouder. Die stapt niet meer op. Ook Sytse en Merijn staken de strijd. Zo is het plukje WTOS renners ineens een stuk dunner. En dan is het na 70 minuten ineens toch koers. Volle bak. Maar de vreugde blijkt van korte duur. De wedstrijd wordt stilgelegd, er komt een ambulance op het parcours. Gedurende drie kwartier staan we met 50 à 60 man af te koelen aan de meet. Er volgt een herstart achter de safety car. Nog acht ronden koers. En weer is het meteen chaotisch. Acht ronden vechten voor een goede stek. In de laatste ronde weet ik van gaatje tot gaatje te rijden voor een redelijke positie in de sprint, en finish als zesde. Achteraf blijkt Edwin een ernstige schouderblessure te hebben opgelopen, maar is desondanks toch dit jaar als 2e geëindigd in het algemeen klassement van de studentencup. Een kleine pleister op de wond, waarvoor hulde. Bij de dames ging het er iets rustiger aan toe. De groep was bij de start gesplitst in een licentie en niet-licentie groep, wat de wedstrijd iets spannender maakte. Marlies en Sophie deden mee bij de nietlicentiehouders en zaten goed in de groep. Helaas kreeg Marlies schakelproblemen, waardoor haar ketting er telkens af viel en is dus afgestapt. Sophie is tot het bittere einde doorgegaan en met een mooie 10 plaats afgesloten. Bij de licentiehouders reden Daniel, Ruben, Arian, Michiel en Thijs mee. Jochem Kragting

Na een aantal weken training, reisden zes mannen van WTOS naar de mooie plaats Dronten af. De Taxcen werden op de parkeerplaats uitgestald voor de warming up, de banden werden opgepompt en de benen werden geolied. Om precies 13:44 rolden de mannen van het startpodium af. Met Sytse voorop en daarachter Ruben, Arian, Daniël, Wouter Jan en Merijn gingen ze vol adrenaline start. Helaas kreeg Merijn bij de start door domme pech een lekke voorband, wat betekende dat ze de overige 52 kilometer met vijf man moesten doen. Eenmaal op stoom draaide het lekker met een snelheid van 46 km/h. Na het eerste lange rechte stuk hadden ze hun voorgangers al in beeld waarna ze hen al snel inhaalden. In de buurt van Swifterband kregen ze de

wind in de rug. Helaas dacht een verkeersregelaar dat een mooie John Deere trekker er nog wel voor kon. Al snel reden ze vlak achter deze trekker, lekker uit de wind met 52km/h, maar hebben hem toch maar gepasseerd, want ze konden harder. Na 40 kilometer en de wind in de rug, begonnen de benen toch wat pijn te doen. Desondanks werd er nog met zeker 50 km/h gereden! Na nog een aantal rotondes en wat klinkers in Dronten was de finish in zicht.

WEDSTRIJDEN

NCK foto NCK

De mannen zijn het snelste studententeam van Nederland geworden met een erg scherpe tijd! Arian Stolwijk

foto NCK

15

WEDSTRIJD

REGIOCROSS Na ongeveer vijf vergaderingen waarvan de meeste in een moordend tempo werden afgehandeld zowel in de kroeg als tijdens het avondeten waren alle taken verdeeld en het overgrote deel al van tevoren geregeld. De voorbereidingen liepen wat dat betreft soepel en voorspelden een goede wedstrijd. Op de dag zelf zat de sfeer er goed in. Hilariteit alom door de goedgemutste maar correct strenge heren van de jury en Anton spande zich in ieder te voorzien van een warm kopje erwten soep, wat onmisbaar was tijdens de regiocross. Algemene mening was dat de WTOS cross een van de leukste regionale wedstrijden is, mede dankzij deze Nederlandse versnapering. Dat is extra lekker in de koude en blubberige omstandigheden zo eigen aan de cross. Onze zo omschreven WTOS “coryfee” Thijs Nijveldt verdiende een 2e plaats, en hield zo de eer hoog op onze eigen wedstrijd. De drie bosjes met zorg uitgekozen bloemen werden uitgegeven door rondemissen in sexy regenlaarzen; “een crossmiss zonder regenlaarzen, is geen miss”, aldus de WTOS dames whatsappgroep. We kunnen zeker terugkijken op een geslaagd evenement mede dankzij de vrijwilligers, deelnemers en rondemissen! 16

Het parcours was praktisch hetzelfde als vorig jaar, maar dit jaar hebben we wel een nieuw sponsor gevonden: Hensing Massagepraktijk. Na de wedstrijd hebben we alle deelnemers dankzij deze sponsor een

goodiebag mee kunnen geven en die werden goed ontvangen! Als we een junior van Restore mogen quoten: “Er zitten twee Born repen in, dat is die twee euro inschrijfgeld meer dan waard”. Daphne van der Vorm & Lyla Kok

VAN DE

BMX CLINIC VOORZITTER Op 7 november organiseerde de AC een BMX clinic. Om 12 uur begonnen we op de BMX baan in Zoetermeer. Daniëlle Vrenegoor, studente Technische Natuurkunde en professioneel BMX’ster gaf de clinic, samen met Martijn. Voordat we begonnen moest eerst een helm, handschoenen, knie- en elleboog beschermers en het niet-te-vergeten modebewuste haarnetje uitgezocht worden. We begonnen met rustig inrijden over het asfalt, wat slalommen, de eerste sprongen en wheelies (proberen te) maken. Het was op dat moment nog droog, maar Michiel houdt niet van droog zijn en misschien is zwemmen meer zijn sport (zie foto?). Nadat iedereen net deed alsof ze zich helemaal zeker voelden op de BMX fietsjes gingen we het parcours op. We begonnen

met een klein deel van het parcours. Maar aangezien we allemaal sportief waren was het tijd om naar de start te gaan. Direct de officiële start waar af werd geteld tot het groene lampje. Dat lampje keek bijna niemand naar, de meesten hebben het waarschijnlijk überhaupt niet gezien. De focus lag op het feit dat je met een minifietsje op een natte stalen heling staat van 45 graden, tegen een hekje aan die elk moment kan dichtklappen. Want ja, waarom niet? Het klinkt enger dan dat het eigenlijk was. En waarschijnlijk voelden we ons ook cooler dan dat we eigenlijk waren. Met z’n tweeën deelde je één fiets, wat erg fijn was want na een het parcours één keer gefietst te hebben had je wel behoefte aan een kleine pauze. Na allemaal een paar keer het volledige parcours gefietst

te hebben begon de wedstrijd, wat succesvol was. Er waren maar een paar valpartijen, omdat soms werd vergeten dat BMX’en geen contactsport is zoals natuurlijk het geval bij wielrennen en het mountainbiken. Wouter had gewonnen, hij was de beste van alle niet-BMX’ers. Nogmaals gefeliciteerd! Hierna werd duidelijk dat BMX’en wel degelijk een contactsport is. Een spel wie het langste op zijn/haar fiets kon blijven en binnen de grenzen bleef fietsen. De clinic werd afgesloten met een slakkenrace, waar tegen alle verwachtingen in Daniëlle won. Daniëlle, bedankt voor de clinic! Simone Dijkhuis

17

16-18 OKTOBER 2016

INTROWEEKEND Voordat de winter echt zijn intrede zou doen, hadden alle nieuwe en oude leden nog één keer de kans om een weekend lang te fietsen, mountainbiken en crossen in de buurt van de Utrechtse Heuvelrug. Maar waarom twee dagen fietsen als dat er ook drie dagen kunnen zijn? Voor Ruben, Arian en mij begon het introweekend daarom al in Delft, op de fiets. Het was jammer genoeg wel een hele natte oversteek: zowat de hele weg van Delft naar Amerongen regende het pijpenstelen en was het ook nog eens koud. Echt koud, want na afloop had ik Arian’s hulp nodig om mijn helm los te maken. :D Het goede nieuws was wel dat Ruben op de brommer was, dus dat scheelde weer. Nadat ik een uur in de douche had gestaan om weer iets of wat op temperatuur te komen, was een deel van de WeekendCie gelukkig al naar de winkel geweest om avondeten te kopen. Net toen wij ons eten op hadden, kwam de rest van de groep aan met de auto. Om wat te integreren met de nieuwe leden werd er ‘s avonds nog een toffe pubquiz gespeeld, die mijn team helaas niet gewonnen had. Voor het weekend goed en wel begonnen was had ik mijn kruit al een klein beetje verschoten. Maar omdat je niet elke dag de kans krijgt om in zo’n mooi gebied te fietsen, vertrokken we ‘s ochtends na een stevig ontbijt met een select gezelschap voor een lange tocht over de Posbank en 18

door de Hoge Veluwe. In tegenstelling tot de dag ervoor regende het een keer niet, het beloofde dus een mooie dag te worden. Helaas sloeg het noodlot al na twee kilometer toe: de eerste lekke band… Nadat de band geplakt was, kon de rit pas echt beginnen. Langs de Rijn, door het platteland, over obscure onverharde wegen en kasseienklimmetjes (die hebben ze dus in Nederland) kwamen we uiteindelijk bij de Posbank aan, waar het tempo flink de hoogte in ging. Om zoveel mogelijk hoogtemeters te maken, werd de Posbank van alle kanten bedwongen. Moe maar voldaan moesten we daarna op zoek naar een plek om te lunchen. Gelukkig had Thomas connecties bij de lokale zweefvliegclub en konden we opwarmen bij een kampvuur op het vliegveld Terlet. Op een gegeven moment kregen we daar gezelschap van de lokale stamgasten en hun hond, die bijna zijn hele staart er afbrandde aan het vuur, maar daar zat ie geloof ik niet zo mee. Na de terugweg langs de Hoge Veluwe en de universiteit van Wageningen (zo zie je nog een keer wat van Nederland) kwamen we weer in Amerongen uit. Na het avondeten bleek iedereen toch een beetje moe te zijn (ik in ieder geval wel!) en bleef van het plan om die avond in Utrecht te gaan stappen niet zo veel meer over. Zoals gebruikelijk waren er weer veel spelletjes meegenomen, geen reden voor paniek dus. De hele

avond werd er zeer gedreven spelletjes gespeeld, af en toe misschien zelfs iets te. Ik was bijvoorbeeld vrij opgelucht dat ik bij Jungle Speed geen vingers was kwijt geraakt. Omdat het tijdens het introweekend toch voornamelijk om het fietsen te doen was, ging iedereen ook redelijk op tijd naar bed. De laatste dag had Axel nog een leuk rondje uitgezet over de Utrechtse Heuvelrug. Bekend terrein voor Axel en daarom geen verrassing dat hij alle onverharde wegen die je daar echt gedaan moet hebben op de racefiets in de route had opgenomen. ;) De meesten van ons hadden de dag ervoor al veel gefietst en waren dus al een beetje vermoeid, voor sommigen begon het fietsen om niet nader te noemen redenen eigenlijk pas die zondag. Aangezien we op tijd uit het huisje moesten, vertrokken we die dag al vroeg om nog wat kilometers te fietsen. Na afloop zat het weekend er helaas alweer bijna op. In het huisje aangekomen, moest er nog snel gekookt en gegeten worden waarbij uiteraard het veldrijden op tv niet kon ontbreken. Daarna werd de hele groep gemobiliseerd voor de grote schoonmaak en zat het weekend er echt op. Ondanks het matige weer was het weer een zeer geslaagd weekend, ik kijk alvast uit naar het KMK! Johan Lonsain

VAN DE

CYCLING VOORZITTER DINNER Wielrennen is bijna onlosmakelijk verbonden aan eten. Denk maar aan de verslagen van Mart Smeets voor je ultieme Frankrijkgevoel, met shots van sfeervolle locaties, smaakvol eten en een mooi glas wijn. Of aan de verhalen over de teams die hun eigen kok en keuken meenemen om te zorgen dat het eten zo verdraaid lekker is dat de profs elke dag de dubbele porties van een normaal mens naar binnen kunnen stouwen. Eten is onderdeel van de verhalen die bij de wielersport horen. Normaal gesproken eten wielrenners de maaltijden voor en na de wedstrijd of de training. Maar waarom zou je een diner en fietsen niet combineren? Eigenlijk combineert een cycling dinner heel veel goede dingen; lekker & afwisselend eten, fietsen, gezelligheid, veel nieuwe mensen leren kennen en uiteindelijk met z’n allen in de Doerak eindigen voor een goedgemutste goudgele rakker. Zo gebeurde het op 1 december dat 44 WTOS’ers in koppels de gangen van het menu afwisselden met een stukje fietsen. Wij weten natuurlijk allemaal allang dat pasta niet het standaard wielervoedsel is, en dat bleek deze avond ook. Elk koppel had z’n best gedaan om met een tongstrelend gerecht aan tafel te veschijnen. Aangezien iedereen maar op een gang hoefde te focussen oversteeg de kwaliteit het standaard studentenvoer ruimschoots.

Via de app werden allerlei fraaie plaatjes in allerlei variëteiten van overheerlijke gerechten gedeeld. We kijken er watertandend naar. Na elke gang is er ruim de tijd om met elkaar te kletsen voordat men door moet naar de volgende locatie. Daar ontmoet je weer vier andere mensen. Zeker voor nieuwe leden is het een uitermate relaxte manier om meer leden van WTOS te leren kennen. En natuurlijk zie jezo nog eens iets van al die domicilies van de verschillende leden.

Tijdens de avond passeren allerlei onderwerpen het gesprek. Het varieert van politiek en grote wereldproblemen tot iets kleinere uitdagingen zoals de indeling deze avond. Als ingenieurs in spe is kan je het indelen van koppels en locaties natuurlijk benaderen als een optimalisatieprobleem. Zo zou je als commissie bijvoorbeeld met een script kunnen zorgen dat de gemiddelde te fietsen afstand gemaximaliseerd wordt. Michiel bood al uiterst gastvrij aan om in Den Haag een gang klaar te maken. De afstand tot Delft bleek echter voor sommige mensen weer een obstakel. Zo’n cycling dinner is tenslotte geen training. Uiteindelijk wordt de avond afgesloten in de Doerak waar WTOS welhaast de hele ruimte vult. Mooie verhalen en ervaringen worden uitgewisseld onder het genot van het gerstenat. Al met al een mooie ervaring die zeker voor herhaling vatbaar is! Pieter van Schaik 19

20 Maandag

Maandag

1

25

18

11

4

21.00 uur Borrel

19:30 uur Trainen op parcours Spartaan

Dinsdag


Activiteit



21:00 uur Borrel


Dinsdag

2

26

19

12

5

27

20

13

6

Donderdag

20:00 uur Trainingsleer-avond

Donderdag

Vrijdag

28

21

14

7

Vrijdag

Gijs jarig!

3

4

Februari 2016 Woensdag

19:00 Commissie bedankdiner

Woensdag

Januari 2016

KALENDER

5

29

22

15

8

1

Zaterdag

Zaterdag

6

30

23

16

9

2

10:00 uur Duurtraining

Zondag






Zondag

7

31

24

17

10

3

Kick-off Training

Maandag

28

21

14

7

22

15

8

Activiteit



19:33 uur hALV 19:30 uur Trainen op parcours Spartaan

Dinsdag


Activiteit



29

22

15

8

1

23

16

9

18:30 uur 10 km Tijdrit

Donderdag

Schaatsen met ELS

25

18

11

30

23

16

9

2

Introtraining

31

24

17

10

3

Vrijdag

Trainingsweekend Simpelveld

Maart 2016

Woensdag

24

17

10

25

18

11

4

26

19

12

5

19

12

26

Studentencup Delft!

Trainingsweekend Simpelveld

Zaterdag

27

20

13


27

20

13

6

28

21

14

VOORZITTER Trainingsweekend Simpelveld


Zondag




VAN DE

21

DE WTOS

ZOMERVAKANTIE Ook afgelopen jaar is er weer een flinke groep WTOS’ers de bergen op gaan zoeken elders in Europa. Deze editie waren er zelfs twee locaties: week één De Mont Ventoux en week twee Landry, een klein plaatsje nabij Bourg Saint Maurice in de Franse Alpen. De eerste week in de Provence schijnt erg mooi te zijn geweest, maar ook bloedheet. Schijnt, want ikzelf sloot pas met een zevental anderen de tweede week aan in de Alpen. Onze aankomst kwam toevallig precies uit met de doorkomst van de Tour de France, dus leek het ons wel een goed idee om boven op de Croix de Fer te gaan kijken. Dit was de voorlaatste etappe naar Alpe d’Huez waar de klassementsmannen nog een maal het Froome lastig probeerde te maken. Na een lange reis en een Frans ontbijt met stokbrood van de plaatselijke bakker parkeerden wij de auto’s onderaan de beklimming in Saint-Jean-de-Maurienne. Wellicht een beetje naïef dachten we wel omhoog te kunnen fietsen. Helaas bleek het parcours al te zijn afgezet, en besloten we, wellicht een beetje naïef om de berg via de andere kant, via Col du Glandon, te beklimmen. Toen we allemaal boven waren gekomen, en een dekentje tegen de kou gekregen hadden van een aardige mevrouw, kwam de gehele karavan langs, wat toch wel erg vet was. Toen alles voorbij was zijn we weer afgedaald en terug naar de auto gegaan, via Lacets de Montvernier, om vervolgens het huisje en de andere groep van de eerste week op te zoeken.

Op zondag werd besloten de Col d’l Iseran te beklimmen. Het idee van deze beklimming is bijna 50 km klimmen tot een hoogte van bijna 2800 meter. Het beginpunt was niet ver van Landry en al snel bleek de één enthousiaster dan de ander, zodat er verschillende groepjes ontstonden. Het eerste stuk tot een ski dorpje, waar we een verdiende pauze namen, was nog redelijk druk met verkeer, maar ook met een mooi uitzicht op een stuwmeer. De laatste 15 km tot de top waren pittiger en ook kouder. Na een korte pauze en een fotootje op de top werd er maar weer afgedaald terwijl het weer wat minder werd. Op Strava hadden we een rondje van Wilco Kelderman ontdekt die in de buurt van Landry ook een rondje had gereden. Deze ging tot de top van de Petit Saint Bernard, die toch niet zo petit bleek te zijn, en richting Les Arcs. Dit klonk als een mooi plan en zo geschiedde. Bovenaan de Petit Saint Bernard werd op iedereen gewacht en een drankje gedaan. Na deze klim van 15

“Het gravelpad bleek een kilometer of 8 te duren, met een gemiddeld stijgingspercentage van 10%”

Het huisje zag er goed uit met meerdere kamers zodat iedereen een plekje had om te slapen. Na een goede maaltijd en een update over de Provence kroop iedereen uiteindelijk onder de wol, want er stond nog een lange week te wachten.

22

km ging de ene helft weer richting het huisje, terwijl de andere de route verder volgde. Toen we bijna beneden waren stuurde Axel - Mini Tom Boonen - Koper een bocht met wat gravel te scherp in kon een val niet meer voorkomen. Na een uitvoerige reconstructie en inspectie bleek het allemaal redelijk mee te vallen, maar hij draaide toch maar af. De rest stuitte op een gravelpad. Dit wisten we, maar het pad bleek een kilometer of 8 te duren, met een gemiddeld stijgingspercentage van 10%: de Colle de Finestre uit de Giro 2015 etappe was er niks bij! Eenmaal boven werd verder naar Les Arcs gefietst, waar nog even werd

VAN DE

VOORZITTER genoten van een groep Zumba-ende vrouwen op het terras. Dinsdag werden verschillende rondjes gefietst. Zo werd de Cormet de Roselend beklommen waar aan de andere kant in Beaufort een heerlijk gebakje met koffie stond te wachten. De Col du Pré en Col de Jolie werden ook nog aangedaan. Boven op de Col du Jolie was er een prachtig uitzicht op de Mont Blanc. Woensdag was de rustdag, waar bijzonder weinig werd gedaan. Door enkelen werd nog een klein rondje gefietst, en door anderen werd samen een spelletje gespeeld of een boek gelezen. Op donderdag stond de Col de Madeleine gepland. Dit was ietsje verder van Landry vandaan. De auto werd bovenop de berg geparkeerd. Gezien de mist en nattigheid was de afdaling geen walk in the park, zo ondervond ook Jos, de doorgaans goede daler, die licht gehavend beneden kwam. Gelukkig niks ergs en zo werd de rit voortgezet. Zo volgenden nog een aantal beklimmingen met uiteindelijk ook de Croix de Fer. Johan bevestigde hier nogmaals zijn klimmerskwaliteiten door iedereen achter zich te laten. We zouden afdalen via de Col du Glandon, voor de ene helft van de groep dus bekend terrein. Reden om te denken dat dit een makkie zou worden, maar schijn bedriegt! Na de eerste serie bochten was ik iets te optimistisch begonnen, totdat er een auto uit een flauwe bocht verscheen. Dit forceerde mij tot een sub-optimale lijn die eindigde in de graskant van de volgende flauwe bocht. Met de schrik vrijgekomen bleek er niks aan de hand, op een gebroken zadelpen na! Ter plekke bleek dit niet te fixen, zodat ik maar zonder zadel de rest van de afdaling moest doen, wat in Sagan stijl toch nog redelijk goed lukte. De volgende hindernis deed zich echter voor dat de auto’s bovenop de Col de Madeleine (een klim van 20km) stonden. Terwijl de ene helft van de groep nog een extra blokje om zou fietsen, zou ik wel zien hoever ik zou komen. Na een uur en 50 minuten ben ik

zowaar bovengekomen, wat niet eens zo slecht is gezien ik de gehele klim dus uit mijn zadel heb moeten fietsen en sowieso mijn anti-klimtalent. Bij het huisje aangekomen konden we niet zo heel veel aan mijn fiets meer doen. De volgende dag, vrijdag, ben ik maar met Tim Swank maar filmpjes gaan maken, met de auto, van Axel, Ruben, Jos en John die de Cormet de Roselend gingen beklimmen. Zo kom je ook nog eens te weten hoe het is om MTB’er te zijn. Er moet gezegd worden dat na een week fietsen de beklimming in de auto ook niet verkeerd voelde! Op zaterdag zat de vakantie er alweer op en zijn we terug naar Delft gereden, met een lekker diner bij Hazeldonk. Zoals elk jaar was ook deze WTOS vakantie weer erg geslaagd. Zo zijn er weer genoeg hoogtemeters gemaakt voor een geheel jaar, maar was er ook voldoende gezelligheid naast het fietsen met samen koken, eten, verschillende spelletjes en het terugkijken en analyseren van de gemaakte videobeelden. Arian Stolwijk 23

24

LIEVE NIENKE

VAN DE

VOORZITTER

Zoals menig vrouw binnen WTOS weet is Michiel de held binnen het WTOS vrouwenpeloton. Stiekem ben ik wel een beetje jaloers, dus vraag ik me af hoe ik die status bereik? Beste Anoniem, Groetjes, Anoniem

LIEVE NIENKKE

Lieve Nienke.

Dat Michiel als held gezien wordt door de WTOS dames is niet gek. Dit heeft eigenlijk alleen te maken met zijn naam: Michiel. Hoewel de naam ‘Tim’ vaak gezien wordt als een belangrijke WTOS-naam, is de naam ‘Michiel’ altijd verbonden geweest aan geadoreerde mannen. Grote helden uit het verleden waren Michiel Groothoff, Michiel Brevet en natuurlijk Michiel Katgert. Kortom laat je voornaam aanpassen naar ‘Michiel’ en de WTOS vrouwen zullen je aanbidden.

Beste Anonieme WTOS’er,

Hoi Lieve Nienke, Allereerst wil ik zeggen dat ik het heel fijn vindt dat je weer terug bent. Ik heb wel een dringende vraag. Gezien de terroristische aanslagen de laatste tijd ben ik bang dat mij ook wat overkomt met fietsen, zoals bijvoorbeeld een zelfmoordband die zichzelf opblaast. Hoe kan ik mijn fiets terrorist-proof maken?

Ik deel je bezorgdheid. Zoals we aan het eind van 2015 hebben kunnen ervaren is zelfs het dreigingsniveau binnen de muren van de TU verhoogd. Dat geeft toch wel te Groetjes, denken. Op de fiets ben je kwetsbaar. Er Anonieme WTOS’er is echter een revolutionaire oplossing. De ‘meetfiets’, ontwikkeld door Niels kan nog veel meer. Zo ook het voorspellen van terroristische aanslagen en daar direct op inspelen. De fiets heeft zelfs een hypermodern nanoschild die de renner beschermd tegen extreem geweld. Mijn advies zou dus zijn om allemaal een mooie meetfiets van Niels aan te schaffen.

Lieve Nienke, Ik wil een revolutie ontketenen binnen WTOS zodat wij vrouwen de touwtjes in handen kunnen nemen, hoe doe ik dat?

Beste Laurane,

Wat een top idee! Dat had Lieve Nienke kunnen bedenken. Om dit plan te laten slagen is het van groot belang dat we het onder de radar weten te houden. We hebben één kans en die moeten we grijpen. Eerst zorgen we ondergronds dat alle dames op de hoogte zijn en weten wat ze moeten doen. Daarna is het toewerken naar de dag van opstand: 1 maart 2016. Maar zoals ik al eerder zei: niemand weet dit nog, dus mondje dicht! Verdere instructies volgen later.

Groetjes, Laurane

25

GLADDE BENEN TEST 26

Als fanatieke fietser scheert natuurlijk iedereen die lid is bij WTOS zijn benen. Dit vond de Corsa-commissie genoeg aanleiding om eens dieper de wereld van het ontharen in te duiken. Vanuit de Corsa- commissie hebben drie heldinnen en één held hun lichamen beschikbaar gesteld voor de wetenschap. Met gevaar voor eigen leven onderzochten wij de beste methoden om zo glad mogelijke benen te krijgen. Er is gekeken naar scheren, harsstrips, epileren en een ontharings-creme.

Scheren Merk: Iedereen heeft hiervoor zijn eigen mesje gebruikt. Wij gebruikten bijvoorbeeld de Gilette Venus en de Gilette Fusion, maar er zijn meer messen in deze categorie te gebruiken. Kosten: De kosten varieren per scheermesje. Vanaf € 7,99 is er al een mes met houdertje te koop. Hier kan je je benen meerdere keren mee scheren. Tijd die je er aan kwijt bent: Als je het onder de douche doet gaat het heel snel! Hoe glad voelt je been? Wij waren het er allemaal over eens dat je benen hier super glad van worden. Hoe pijnlijk is het? Als je je niet snijdt doet het geen pijn. Hoe lang blijft het weg? Na een dag of twee zijn er toch al weer stoppels te voelen.

Epileren Merk: Braun Silk-epil Kosten: Vanaf € 25,- maar dit is een eenmalige uitgave. Tijd die je er aan kwijt bent: Het kost heel veel tijd om al je haartjes te laten verdwijnen. Hoe glad voelt je been? Hierover verschillen de meningen. Volgens de man in ons midden werd zijn been “megaglad”. De vrouwen vonden het lastig alle haren weg te krijgen met alleen dit apparaat. Hoe pijnlijk is het? Ook hier verschillen de meningen nogal. De een vindt het voelen als een soort kietel, de ander heeft er serieus last van. Hoe lang blijft het weg? De haren blijven hier wel redelijk lang weg.

VAN DE

GLADDE BENEN TEST

Ontharingscreme

VOORZITTER

Merk: Kruidvat Ontharingscreme voor de normale huid. Kosten: €2,99 voor 150ml. Tijd die je er aan kwijt bent: Na het insmeren van je been is het de bedoeling deze creme 3 tot 6 min te laten zitten. Daarna afschrapen en spoelen. Dus en minuut of tien ben je er wel mee bezig. Hoe glad voelt je been? Dit voelde bij iedereen super glad aan. Heel af en toe bleef een verdwaald haartje zitten. Hoe pijnlijk is het? Helemaal geen pijn. Het geeft wel een hele chemische geur af. Hoe lang blijft het weg? Dit bleef bij iedereen het meest lang weg. Op moment van beoordelen ruim 1,5 week later waren de beentjes nog steeds lekker glad!

Harsen Merk:Kruidvat Ontharingsstrips Kosten: € 2,99 voor 20 strips. Tijd die je er aan kwijt bent: Wij hebben allemaal één strip gebruikt, hier waren we minder dan een minuut mee bezig. Voor het hele been heb je natuurlijk meerdere strips nodig. Hoe glad voelt je been? Ook hier had de man in de groep weer een “megaglad” resultaat. Bij de dames bleven er wederom veel haren zitten. Hoe pijnlijk is het? Hier waren we allemaal toch het meest angstig voor. Dit viel echter 100% mee. Misschien dat dat komt omdat er veel haren zijn blijven zitten? Hoe lang blijft het weg? Dit was erg lastig te beoordelen aangezien niet alle haartjes verdwenen waren na het harsen.

Binnen de testgroep bleek het niet mogelijk om een eenduidige winaar aan te wijzen. Kortom persoonlijke voorkeur speelt hierbij een rol.

27

THIJS & LYLA

KOPPELKOERS Ook buiten de weg, het veld en de baan is het koers. In deze koppelkoers beantwoorden WTOS-koppels vragen om zo aan de leiding te komen in het WTOS-koppelklassement. In de afgelopen Corsa’s behaalden Christan&Bonnie en Janneke&Arjan een score van 56% en staan dus gezamenlijk aan de leiding. Het functioneert als volgt: beide geliefden beantwoorden afzonderlijk van elkaar vragen over zichzelf en over elkaar. Wanneer de antwoorden overeen komen worden er punten toegekend. Deze Corsa nemen Thijs&Lyla de handschoen op. Ná een succesvolle regiocross, waarin Thijs op het tweede treetje mocht staan, en vóór het familiediner in huize Kok (waar de Corsa ook mocht aanschuiven) krijgt het koppel de moeilijke vragen voorgeschoteld. De ambiance is goed in het mooie huis van Lyla’s ouders midden in Delft. Tussen de maquettes en gezeteld in een prototype stoel is eerst Thijs aan de beurt. Thijs beantwoord de gestelde vragen vakkundig, soms uitgebreid, soms tactisch. Daarna is het de beurt aan Lyla terwijl Thijs gespannen luistert. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet? Lyla: “We kenden elkaar al van Proteus, waar Thijs coach was. Toen ging ik een fietsproject voor BBB doen op IO. Ik wist niet zoveel van fietsen en heb Thijs gevraagd voor een interview. Het was leuk en we hebben ook nog een mooi filmpje gemaakt voor het project. Toen wist Thijs veel over mij en over mijn project, maar ik niet veel van Thijs. Toen heeft hij me gevraagd om een biertje te gaan drinken in de stad.” Het antwoord van Thijs was tot op de details gelijk aan die van Lyla en hier worden dus punten toegekend. Maar vanaf nu worden de vragen moeilijker. Als Thijs een onderdeel van z’n fiets zou moeten herontwerpen, welk onderdeel zou hij kiezen? Lyla: “Ik denk iets met het verzamelen van gegevens. Meer 28

gegevens. Iets met een vermogensmeter?” Het antwoord is goed! Maar hoe zou hij dat willen doen? Lyla: “Geen idee.” Thijs heeft momenteel een Powertap in z’n fiets zitten, maar vindt dat het nog veel nadelen heeft net als de andere typen vermogensmeters. Het idee was om een vermogensmeter te ontwerpen voor in het bottombracket. Helaas heeft een of andere fietsfabrikant hier net een patent op aangevraagd. Maar gelukkig was Thijs’ antwoord identiek aan die van Lyla, dus worden er punten toegekend. En wat zou jezelf aan je fiets willen veranderen? Lyla: “Ik zou sowieso een Ass Saver aan mijn fiets willen toevoegen. Maar eigenlijk ben ik heel blij met mijn fiets! Als ik iets zou willen veranderen zou ik iets doen met kleuren, een mooier design.” Thijs had ook veel problemen met deze vraag en merkte terecht op dat Lyla heel blij is met haar fiets. Maar gokte uiteindelijk dat ze iets aan het zadel zou willen veranderen.

VAN DE

VOORZITTER Wat is van Thijs de mooiste ervaring op de fiets? Lyla: “Die weet ik! Winnen op de Ottolandse Muur! Waar een heel mooie foto van is.” Hier haalt Lyla twee wedstrijden door elkaar. De twee grote zeges van Thijs afgelopen jaar: De Wageningse Muur en de Omloop van Ottoland. Thijs: “Op de overwinning in Ottoland ben ik meer trots omdat het minder verwacht was. Maar ik denk dat ik mijn leukste ervaring toch in Noord-Ierland was.” Wat is jouw mooiste ervaring op de fiets? Lyla: “Starten in de Studentencup? Wedstrijden fietsen is heel mooi. Of de fietsweekenden met WTOS? Na zo’n weekend kan ik ook weer beter klimmen en dalen. En ik hou heel erg van dalen. Of fietstraining met de WTOS-meisjes! Dat vind ik heel leuk!” Zijn er nog meer mensen met wie het leuk is te fietsen? Lyla: “O ja, met Thijs. Hij weet heel mooie routes. Maar dan moet ik heel hard fietsen.” En als je een specifieke fietstocht zou moeten noemen? Lyla: “De eerste keer met Thijs fietsen?” Na wat suggestieve vragen komen we wel op het juiste antwoord, maar hier

kunnen natuurlijk geen punten worden toegekend. Thijs wou eerst het afgelopen introweekend noemen. “Lyla heeft toen heel veel gefietst.” Uiteindelijk gokte Thijs dat Lyla hun eerste fietstocht zou noemen. Als je op vakantie zou gaan met je fiets, waar zou je dan heen gaan? Lyla: “Patagonië! Het is heel mooi daar. Wel bergen, maar niet te steile. En mooie natuur.” Hoe zou je daar willen fietsen? Dagtochten of een trektocht van plek naar plek? Lyla: “Dat is beide leuk. Maar misschien is een tocht niet chill met alle bagage.” Helaas geen punten. Thijs dacht een trektocht door Colombia. Thijs: “Maar ik ging er vanuit dat de bagage gehosseld zou worden.” En als Thijs met z’n fiets op vakantie zou gaan? Lyla: “Ook Patagonië. Of Zwitserland, dan kan hij het ook nog combineren met skiën. Een trektocht, gegidst, door de bergen, met de MTB.” Thijs: “Ik zat eerst ook te denken aan Patagonië.” Maar gelukkig koos Thijs ook de Alpen. Op de MTB, niet op de crosser. Als je een bekende wielrenner zou mogen kiezen om een rondje mee te gaan fietsen. Wie zou je kiezen?

Lyla: “Hoe heet die wielrenner die het heel goed deed in de Tour de France? Dumoulin!” Helaas, Thijs dacht Quintana. Lyla: “Ja, want die heeft een heel leuke vader. Die verkoopt al zijn hele leven foto’s van zoon.” En Thijs? Lyla: “Hij moet mooi op z’n fiets zitten. Het moet een klimmer zijn. Een Nederlander. Niet te bekend. En?” Wie zou dat dan zijn? Lyla: “Tom Dumoulin?! Maar kan die klimmen dan?” Gelukkig, Thijs koos inderdaad voor Tom Dumoulin en gaf exact de beschrijving waar Lyla mee begon. De punten voor deze vraag kunnen dus terecht worden bijgeschreven. Na deze laatste vraag is het zaak het algemeen klassement op te maken. Thijs&Lyla hebben vier van de negen vragen identiek beantwoord en komen dus uit op een score van 44%. Het is dus helaas niet genoeg om de leiding over te nemen van Bonnie&Christan en Arjan&Janneke, hoewel ze bij alle vragen in de goede richting zaten. De koers is niet altijd eerlijk. Lees in Corsa 178 of het volgende koppel de leiding gaat overnemen. Door Anton en natuurlijk Thijs & Lyla

29

FIETSVOER: FEED ZONE PORTABLES

SWISS RICE CAKES Vergeet die voorverpakte mueslirepen, Fruitkicks, Snelle Jelles of gelletjes tijdens trainen of wedstrijden. Met dit boek maak je onwijs lekkere hapjes voor op de fiets. Feed Zone Portables is een kookboek voor “on-the-go food for athletes”, vol met rice cakes, two-bite pies en baked cakes. De hapjes die erin beschreven staan zijn zo lekker dat ze soms al op zijn voordat je aan je training begonnen bent. Heerlijke afwisseling op de zoete meuk die je gewend bent om te eten tijdens het wielrennen of mountainbiken. Het boek is ontzettend Amerikaans, maar dat is dan ook wel weer grappig. De kracht van dit boek zit ‘m het feit dat het geschreven is door twee mannen (Biju Thomas & Allen Lim) die ook gekookt hebben voor teams in de Tour de France. Ze hebben dus genoeg ervaring in het werken met profs om te weten wat ze doen. Het boek begint met 50 pagina’s aan uitleg over waarom je wat wanneer moet eten. Hoe bereken je calorieverbruik? Moet je je calorieën juist eten of drinken? Wat gebeurt er met het eten in je maag en in je darmen? Hoe zit het met osmose bij de darmwand? Verfrissend is ook de taboeloze uitleg over gastrointestinal (GI) distress, waar nogal wat atleten aan lijden.

Feed Zone Portables, € 21,99, o.a. bol.com

Hun filosofie is dat je van vers en lekker eten blijer wordt, en dus ook harder gaat fietsen. Dat is zeker waar. Zelf ben ik weleens klaar met al dat zoete spul dat ik normaal tijdens het fietsen eet, en is het heerlijk om eens iets hartigs te eten. Daarom hierbij mijn favoriete recept uit dit boek. Bonnie van Vuure

Rechtsonder: Swiss Rice Cake

30

VAN DE

VOORZITTER Dit is de aangepaste versie van het recept voor 12-16 portables: • 2 cups ongekookte kleefrijst (1 cup ≈ 230 mL) • 100 à 120 gram dunne plakjes bacon • 1 uitje • 2 eieren • 4 à 5 champignons • 4 eetlepels strooikaas/parmezaanse kaas • ½ theelepel gedroogde dragon • Peper/zout • Optioneel: beetje sambal Verder nog nodig: • Grote pan + zeef om de rijst te stomen, of rijstkoker • Platte (ondiepe) schaal • Huishoudfolie om te schaal mee te bekleden • Aluminium folie om de portables in te verpakken Bereiding: Koop bij een Toko echte kleefrijst, bijvoorbeeld Thaise kleefrijst. Om kleefrijst te maken, moet je de rijst eerst een nachtje in koud water laten weken, of drie uur in warm water. Was de rijst goed voor het stomen. Ik gebruik voor het stomen een grote pan met een laag water en een metalen zeef/vergiet. Doe de rijst in het vergiet dat boven het kokende water hangt, deksel erop en dan minimaal 30 minuten flink door laten stomen, halverwege een beetje doorroeren. Kijk of alle rijstkorrels echt goed zacht zijn geworden. Vraag je je af hoe dit stomen gaat: Youtube is your friend. Je hebt nu plakkende rijst, verwerk die zolang het nog warm is. Je schijnt ook een rijstkoker of magnetron te kunnen gebruiken voor de bereiding van de rijst. Snipper de ui, snij de bacon en de champignons in kleine stukjes. Bak de ingrediënten, voeg de eieren toe en maak er een roerei van. Meng in een kom de ingrediënten goed met de gare rijst. Voeg nu ook de strooikaas, dragon (pas op met de sterke smaak), peper, en eventueel nog zout en sambal toe naar smaak. Bij het afkoelen wordt de smaak vaak wat minder sterk, toch moet je er op letten dat je tijdens het fietsen vaak minder sterke smaken wilt dan wanneer je een normaal hapje zou maken. De schaal of bakplaat bedek je met huishoudfolie, en dan druk je de rijstmassa plat. Goed aandrukken, afdekken met huishoudfolie en in de koelkast laten opstijven. Na een paar uur kun je ze in porties snijden en los verpakken in aluminiumfolie. Je kunt de portables een paar dagen bewaren in de koelkast of eventueel invriezen. En smullen maar!

31

INTERVIEW

JOS IN AZIE Een beetje WTOS’er gaat graag naar de Bami. En waar kun je nu beter naar de Bami gaan dan in China, het beloofde Bami-land? Ik hoefde er dus niet lang over na te denken toen mij gevraagd werd om weer de Tour of Poyang Lake te rijden, een 11-daagse etappekoers in de Chinese provincie Jiangxi. Het zou voor mij al de derde keer worden, dus ik wist wel een beetje wat ik kon verwachten. Mijn eerste keer, twee jaar geleden, ben ik serieus naar de Bami gegaan omdat ik na een paar dagen behoorlijk ziek werd. De hoofdverdachte voor dat malheur was ironisch genoeg het eten, hoewel bami over het algemeen wel veilig is. In tegenstelling tot andere jaren had de organisatie dit jaar ervoor gekozen de sprinters te pesten door een flink aantal lastige etappes uit te zetten. Gelukkig hadden we een mooie gemixte ploeg met mede-Hollander Sjoerd Kouwenhoven, twee Australiërs, een Taiwanese junior en een verdwaalde Spanjaard. We kenden elkaar niet of nauwelijks, maar in tweeënhalve week heb je voldoende gelegenheid om daar aan te werken. Het lastige parcours leidde ertoe dat de negende etappe pas de eerste massasprint opleverde. Omdat ik het parcours al kende wist ik precies waar ik moest zitten om niet ingesloten te raken voor de eindsprint. Het plan lukte 32

en ik wist zowaar de etappe te winnen! Ook de laatste twee etappes werden een massasprint, maar hierin kon ik me niet goed plaatsen, waardoor een korte klassering uitbleef. In de afsluitende eendaagse wedstrijd deed ik wel weer mee en werd ik vijfde. Uiteindelijk Bamiresultaat: reguliere Bami. Omdat deze koers nog niet voldoende Bami had opgeleverd greep ik de kans aan om met het CCN Cycling Team mee te doen aan de Tour of China I en II (twee keer 6 etappes). Dit zijn 2.1 wedstrijden, dus in zekere zin prof-koersen. Voor mij

en de etappe eindigde zo meestal in een massasprint. Wat ook aan dit koersverloop bijdroeg was het parcours, wat relatief vlak was en vaak over 3en 4-baans wegen leidde. Koersen in China doe je op de snelweg met 50 km/u gemiddeld. Ik wist nog niet of mijn niveau hoog genoeg was om mee te kunnen doen om de knikkers dus zette ik safe in om eerst maar eens top-10 te sprinten. Dit lukte gelijk al in de eerste etappe, de lat werd dus verhoogd. Nu wilde ik UCIpunten scoren, wat hier betekende dat

“Koersen in China doe je op de snelweg met 50 km/u gemiddeld. ” was dit hét moment om deze kans te benutten. Ik kon gerust nog langer van huis wegblijven en de vorm was goed. Omdat ik toch al in de buurt was kon een beetje extra Bami geen kwaad, dacht ik zo. Tour of China werd gekscherend ook wel Tour of Transfer genoemd, want als je door heel China wilt koersen moeten er flinke afstanden overbrugd worden (een verplaatsing per vliegtuig, 11 uur in een busje, dat soort werk). Dat het niveau hoger was bleek vooral door de manier van koersen. Een klein groepje mocht ontsnappen, werd gecontroleerd

ik in de top-6 moest finishen. Hierna volgden etappes waarin ik niet aan sprinten toekwam door een valpartij, een ontsnapping die stand hield en een aantal bergen. In de zesde etappe kwam ik tot de 8e plek. Gelukkig was er nog de ‘herkansing’ in de Tour of China II. De tweede etappe verliep voor mij uitstekend en ik pakte bergpunten, een bonificatieseconde en een derde plek in de etappe! Als gevolg van mijn bergpunten en plaats in het algemeen klassement mocht ik de dag

VAN DE

VOORZITTER

erna als bonus ook nog starten in de bollentrui (compleet met bollenbroek). Dit bleek geen garantie om verder goed de bergen en heuvels over te komen want ik moest alle zeilen bijzetten om mee te kunnen blijven doen voor het algemeen klassement. Met verder nog een 7e, 4e en een 8e plek (helaas zonder bonusseconden) zakte ik jammer genoeg nog een paar plaatsen maar hield ik wel een tiende plek over in een officiële profkoers. En ja, de Bami was ondertussen wel Bami Speciaal geworden.

en werd 13e in de uitslag, ondanks 20 strafseconden voor het ”gangmaken van een andere renner”. Maleisische renners in een Maleisische koers…

Koersen in Borneo is wel weer anders. Het weer is wat tropischer, de wegen zijn een stuk smaller (en slechter) en de sfeer is heerlijk relaxed. Deze koers was een 2.2 wedstrijd en met 69 renners aan de start was het niveau wel wat lager. Het begon lekker met een tijdrit van 27 km, niet bepaald mijn favoriete onderdeel. Toch bleek hier mijn vorm uitstekend te zijn. Ik haalde 5 renners in

Ik behield de puntentrui nog een dag en scoorde nog een 3e plek. Daarna begonnen het parcours (hele dag op en af) en de weersomstandigheden (30 tot 35 graden) hun tol te eisen. In de laatste etappe moest ik na 75 kilometer op een klim lossen uit het peloton. Ik zag hier kansen om mijn Bami Speciaal uit te breiden dus heb ik de laatste 100 kilometer solo afgelegd.

Etappe 2 gaf de kans op revanche. Ik kan me nog precies de laatste kilometers voor de geest halen en hem meter voor meter beschrijven, maar daarvoor is de beschikbare ruimte in deze Corsa te beperkt. Samenvatting: ik won de massasprint. Mijn eerste UCI zege leverde me naast de etappe-medaille (geen Op zoek naar de pindasaus dus. Deze werd gevonden in Borneo bloemen, geen rondemiss) ook nog de groene puntentrui op. (Maleisische deel) waar ik een kleine twee weken na de Tour of Deze trui geniet wel behoorlijk aanzien in Maleisië, aangezien ze China ook nog kon starten in de vijfdaagse Tour of Borneo. Als je daar dol zijn op sprinters. Eindelijk waardering voor deze laffe dan toch in de buurt bent… B-sprinter.

33

Het toetje was een 40 kilometer lange slotklim met daarbovenop ook nog een tropische stortbui. Ik kwam zo volledig uitgewoond, maar wel voldaan en binnen de tijdslimiet over de streep. Na twee maanden fietsen in Azië heb ik weer wat van de wereld mogen ontdekken. Een ervaring om nooit te vergeten. En die Bami Speciaal met Pindasaus, die kwam er. Jos Koop

34

COMMISSIES VAN DE

ACTIVITEITEN VOORZITTER & WEEKENDEN WTOS is de mooiste wielervereniging van de wereld, we houden allemaal van fietsen, maar ook een hoop gezelligheid! De Activiteitencommissie houdt zich daarom bezig met het organiseren van toffe uitjes en evenementen, die soms wel en soms helemaal niet met fietsen te maken hebben. Zo zijn we bijvoorbeeld dit jaar al wezen karten, bowlen en BMX’en. Gezelligheid staat voorop en daarom is het bezoeken van activiteiten, zeker voor nieuwe leden, een erg leuke manier om andere leden te leren kennen. Elke eerste dinsdag van de maand is er een borrel in biercafe de Doerak. Elke 3e dinsdag van de maand, (en soms nog wel vaker tussendoor) wordt er een activiteit georganiseerd. Alle activiteiten worden via het prikbord en de nieuwsbrief bekendgemaakt. Heb je een goed idee voor een activiteit? Stuur ons een mailtje! [email protected] Axel Koper – Voorzitter Tim Swank – Penningmeester Janna Bogers – Commissaris Epibreren Stef Lambregts – Commissaris BBQ Gijs Bouman – QQ’er

Misschien hebben jullie al kennis gemaakt met ons als fantastische commissie tijdens het eerste evenement wat wij hebben georganiseerd, namelijk het Introweekend. Dit eerste evenement vonden wij al zeer geslaagd met een mooie opkomst waarbij we heerlijk hebben kunnen genieten van het prachtige fietslandschap van de Utrechtse Heuvelrug. Zoals je uit bovenstaande begrijpt zijn wij als commissie gedurende het jaar in verschillende bezettingen bezig met het organiseren van de mooiste weekenden van het jaar, de WTOS fietsweekenden. Dit houdt in dat wij verantwoordelijk zijn voor het introweekend in oktober en natuurlijk het alom bekende KMK (kennismakingskamp) wat weer zal plaatsvinden begin mei. Mocht je niet weten wie er allemaal in de commissie zitten dan hierbij een lijstje: Axel, Janna, Janneke, Jelle, Laurane, Mirja en Tim Swank. Natuurlijk is er ook iemand vanuit het bestuur bij om de boel in goede banen te leiden, bij ons neemt Thomas dat voor zijn rekening. Mocht je bij deze namen niet precies weten wie er bedoeld wordt vrees dan niet, binnenkort zullen wij weer zichtbaar aanwezig zijn om te gaan hypen voor het aankomende KMK. Je kan ons herkennen aan onze commissie outfit, de dieren onesies! Zoals je begrijpt is deze outfit dusdanig cool dat wij al onze vergaderingen in complete outfit afwerken. Wij kijken alweer uit naar het al eerder genoemde KMK, hierbij zullen we hopelijk weer met een hele groep nieuwe en huidige leden met onze fiets over de grens trekken om een aantal dagen te kunnen fietsen in een heuvelachtig gebied en naast de fiets natuurlijk de nodige gezelligheid zodat we elkaar ook zonder helm kunnen herkennen. We hopen jullie allemaal te zien bij onze aankomende weekenden, en mocht je vragen hebben over het een of ander mail ons dan vooral, wij zijn bereikbaar onder het volgende emailadres: [email protected]

35

36

BABES ON BIKES

WTOS dames opgelet! In de mannenwereld van Delft is het voor de lieve dames die wij zijn niet altijd makkelijk om gehoord te worden. Binnen WTOS zijn de hoeveelheden dames ook niet altijd groot geweest, maar onze getallen groeien en daarom wordt het tijd om onze stempel op deze vereniging te drukken. Bij de wissel ALV in oktober hebben een paar van ons geprobeerd om aan de macht te komen. Helaas is deze eerste poging niet gelukt (of was het misschien allemaal een afleidingsmanoeuvre om Sophie koningin te laten worden?) Maar niet getreurd, Bestuur met Boobies is nog niet klaar met van zich te laten horen!

commissie zal alleen bestaan uit voorstanders van Bestuur met Boobies. Nu vragen jullie je allemaal af, wat gaat er verder gebeuren om WTOS naar een hoger niveau te tillen?

Je kan het aan iedereen vragen, over één ding zijn we het allemaal eens: boobies zijn beter dan geen boobies. Sommige mannen moeten even nadenken bij deze vraag, maar diep in hun hart (of diep in jouw decolleté) weten ook zij dat dit klopt. Met dit in het achterhoofd zijn onze belangrijkste speerpunten opgezet. Allereerst moet het voor iedereen duidelijk worden dat boobies beter zijn dan geen boobies. Daarom moet WTOS opgesplitst worden in categorieën leden, namelijk:

Een andere belangrijke doelstelling van Bestuur met Boobies is het harder laten fietsen van Klasse A leden. Het belangrijkste bij trainen is dat er goed wordt uitgerust. Hiertoe zijn de volgende stappen ter ondersteuning van een Klasse A lid opgesteld, mocht deze ernaar vragen: • Klasse B lid gaat op kop (dit staat het Klasse A lid ook toe om van het zicht te genieten) • Klasse B lid duwt Klasse A lid • Klasse B lid draagt Klasse A lid naar huis en haalt vervolgens haar fiets op

• • •

Klasse A lid: leden met boobies Klasse B lid: leden zonder boobies Klasse C lid: leden zonder boobies die rechten van leden met boobies krijgen wegens verleende diensten

Wie waarbij hoort zal door een nog in te stellen commissie worden bepaald. Hier worden nog vrijwilligers voor gezocht. De

Er wordt altijd gezegd dat het belangrijk is om gesoigneerd rond te rijden. Dat vinden wij dames uiteraard ook en daarom willen wij de volgende regel inbrengen: • Klasse B leden moeten rondfietsen met ontbloot boven lichaam. Op deze manier kan iedereen het mannelijk schoon bewonderen, wordt er gewerkt aan de naamsbekendheid van WTOS, en worden mouw-loze shirts beschikbaar zodat klasse A leden ook hun biceps kunnen showen.

Dit is een heel klein overzicht van wat Bestuur met Boobies kan betekenen voor WTOS. Er bestaan ook meer plannen zoals het binnenhalen van Tom en Peter voor WASP (over mannelijk schoon gesproken!), het beschikbaar maken van meer kleren in vrouwenmaten, het houden van highteas, etc. Mochten jullie nog meer ideëen hebben: laat het vooral weten! Zolang je niet vergeet: Boobies zijn beter dan geen boobies! Uit de beleidspresentatie van Bestuur met Boobies

RETRO ARTIKEL Bovenstaand artikel komt uit Corsa 38 uit september 1988 en is geschreven door Peter Bentvelsen. Toen was het lidmaatschapsgeld nog 25 gulden en werd er in de winter op maandag en donderdag gewoon doorgetraind (wel om 16:00 uur ‘s middags).

37

BBBCYCLING.COM

Jens Meer, fietsforens,

rijdt 12.000 kilometer per jaar om files te vermijden

ADVERTENTIE

VERLICHT JE RIT VAN ZONSONDERGANG TOT ZONSOPKOMST

Als de zon ondergaat blijf jij gewoon doorfietsen. Het enige dat je daarvoor nodig hebt is goede en betrouwbare verlichting. De Swat is daarvoor de juiste keuze. Een heldere krachtige lichtstraal, makkelijk in het gebruik en de Swat verblindt geen tegemoetkomend verkeer. IJzersterk en lichtgewicht door de aluminium behuizing. Geen excuses meer, de Swat neemt je mee de nacht in!

SWAT BLS-105K

VOOR HET VOLLEDIGE VERHAAL, CHECK: BBBCYCLING.COM/ACCESSORIES/LIGHTS/SWAT

RUTGERS

STRIPJE

39

M O C . G N I L CY C B B B

NAV TIR EJ THCILREV TOT GNAGREDNOSNOZ TSMOKPOSNOZ ,snerofstefi ,reeM sneJ

nedjimrev et selfi mo raaj rep retemolik 000.21 tdjir

ne edeog si tbeh gidon roovraad ej tad egine teH .nestefirood nooweg jij fjilb taagredno noz ed slA ,laartsthcil egithcark eredleh neE .ezuek etsiuj ed roovraad si tawS eD .gnithcilrev erabwuorteb ne kretsrezJI .reekrev dnemokteomeget neeg tdnilbrev tawS ed ne kiurbeg teh ni kjilekkam !ni thcan ed eem ej tmeen tawS ed ,reem sesucxe neeG .gniziuheb muinimula ed rood thciwegthcil

TAWS/STHGIL/SEIROSSECCA/MOC.GNILCYCBBB :KCEHC ,LAAHREV EGIDELLOV TEH ROOV

K501-SLB TAWS

Nr Dec Jaargang 32

Recommend Documents