N^öó ZOAPßlL. 10m 195? I h E MA "WEATEI^ ;-,ï*ï»>;>

"

N^öó ZOAPßlL 195?

10m

W

/■

I h E MA "WEATEI^

HET BADWATER heerlijk

op temperatuur,

wat Old Cottage badzout er in uitstrooien en lucht en waterdamp zijn bezwangerd met de heerlijke opwekkende lavendergeur. Verstoor de harmonie niet door daarbij een andere dan Old Cottage Badzeep te gebruiken. Het is de discrete lavenderparfum, waarom de Old Cottage Badzeep en ook alle onderstaande Old Cottage toiletartikelen worden gekozen door de gedistingeerde vrouw. Toiletzeep Badcristollen Badzeep Brillantine

Reuksacheu

Imp ;

;-,ï*ï»>;>

Water Poeder Talcum Creams etc. etc

RICHARD WERNEKINCK & Co Huddestraat 9, Amsterdam C

(EtOÄSmitft^

wweuLitu


Vr^s per kwartaal f. t.95

Red. en Adm. Galgewater 22. Leiden. Tel. 760. Postrekcnu.a «080

^

^

cowon EEN BOEIENDE, GEVOELVOLLE PÄASCHVERTELLINQ

ÜKht uittluitend Hollondsche varpakking. Hat ii U W waarborg voor kwaliteit.

HP 20

GOED VOOR HET GEBIT Lentefoto's op

GEVAERT

N.V. DE ERVE WIJSMÜLLER'S PAPIERHANDEL

Films en Platen

LEDERBEWERKING ALLE INSTRUMENTEN, MATERIALEN EN LEDERSOORTEN VOOR DE LEDERBEWERKING Gratis Geïllustreerde Catalogus op aanvraag

Holdenatraat 26

'jC-i ."fW

HANDENARBEID. PAPIER EN CARTON FANTASIEPAPIEREN, ALLE SOORTEN KARTON, BOEKBINDERSLINNEN ENZ. ENZ. Monsterboekje wordt aan koopers gratis verstrekt

^ é^Ütw-f^

j

''vl-'<.

*

-

*

*•*■.*• ••ow ♦"•■. *■ •»■

Fotografeer deze Lente Schep nieuwe vreugde

Gevoed' HET KWAUTEITSMERK

Q

AMSTERDAM Opgericht in 1777

Altijd perfecte foto's met

fG E VA E RT - 2 —

I. Er was hem niets overgebleven, realiseerde Gordon Roystone zich met namelooze bitterheid, zelfs niet het oude, sterke besef van tegen het leven opgewassen te zijn. De eindelooze jaren hier hadden alle pit en merg, al zijn uitdagenden durf, uit hem verdreven. Hij trachtte zijn schouders de vroegere vierkante stevigheid — uitdrukking van robuste kracht — te geven, het hoofd hoog te dragen, maar het ging niet. Waarschijnlijk, neen zeker, zou de eerste de beste, dien hij buiten ontmoette, zich als een van zijn slachtoffers beschouwen en dientengevolge als een vijand. De welmeenende afscheidspredikatie van den gouverneur der gevangenis was innerlijk valsch geweest. Het ging den gouverneur niet werkelijk ter harte of Gordon Roystone, — dien hij met angstvallige beleefdheid thans „mijnheer Roystone" genoemd had en niet meer als alleen een nummer had aangesproken, zonk of zich boven water hield in den wilden maalstroom aan den anderen kant van de betrekkelijke veiligheid der gevangenis de wilde maalstroom, die toekomst heette. Nu was er de dokter, van wien hij afscheid moest nemen. Roystones schouders zakten omlaag en zijn kin viel op zijn borst. „Wat zijn uw plannen?" vroeg de dokter. „Ik hèb geen plannen," mompelde Roystone. Het was niet heelemaal in overeenstemming met de waarheid. In werkelijkheid had hij een plan gekoesterd, dat scherp in zijn hersens stond afgeteekend, maar naarmate de verlammende atmosfeer van de gevangenis zijn geest sterker had aangetast, waren de omtrekken verflauwd en was de hoop, om het te kunnen uitvoeren, tot , een nauwelijks glimmende vonk gedoofd. „U moet goed in het oog houden," ging de geneesheer verder, „dat iedereen zijn nieuwe kans krijgt." Iets van de vroegere, harde koppigheid vlamde in Roystone op; zijn mond verstrakte, toen hij antwoordde: „En als iemand nu eens geen nieuwe kans begeert, dokter?" „Kom, kom, Mr. Roystone..." „Wanneer je zoo'n hopeloozen janboel van je eerste kans hebt gemaakt ?" De dokter meende een snik in Gordon Roystones stem te hooren. „HOE VINDT U MIJN PAASCHHAAS ?'• VRAAGT BOOTS MALLORY. (Foto Fox)

„Het is nog 'n beetje vroeg om over plannen te praten," vervolgde Roystone. Hij huiverde licht — hij voelde zich plotseling oud. Het pak, dat zorgvuldig voor hem bewaard was, hing slobberig om een gestalte, die tijdens het langdurige verblijf in de gevangenis vermagerd was. „Ik hoef toch nog niet direct te gaan," hernam hij na een gespannen pauze van verscheidene seconden. „U zoudt toch ook een baby niet al zijn kleeren uitdoen en hem buiten op straat in de kou neerleggen, wel dokter? Nu, ik voel me op het oogenblik precies als zoo'n baby, net zoo hulpeloos en klein." „Ga dan nog even rustig zitten," inviteerde de dokter. „Niets geen haast, hoor! Maar je moet door den zuren appel heenbijten, mijn waarde." Dr. Garton ging hem voor naar een trieste wachtkamer in de hoofdpoort. „In onzen angst schilderen we ons de werkelijkheid altijd erger af dan zij is," trachtte hij den ander op te monteren. „Ik ben niet overtuigd, dat die werkelijkheid er voor mij zoo rooskleurig zal uitzien," was het sombere wederwoord. „U hebt gemakkelijk praten — u hebt

DOOR

D'ALVAREZ

natuurlijk een menigte vrienden." „Zeker." En als om den gevangene, wiens straftijd om was, nog verdere troost en bemoediging te geven, liet hij er op volgen: „Ik heb vèèl vrienden, vooral onder mijn oud-patiënten hier! Ik krijg dikwijls brieven van ze en dan is het telkens weer een onuitsprekelijke vreugde voor me, om te zien, dat ze zich mijn woorden en die van den gouverneur ter harte hebben genomen, een nieuw leven zijn begonnen en dat het hun nu goed gaat." „Ik heb geen enkelen vriend! En het besef, dat ik ze door mijn eigen toedoen verloren heb, maakt het niet gemakkelijker voor me. Hoe sneller je opkomt, hoe sneller je naar de weerlicht gaat, nietwaar ? En toch heb ik het goed bedoeld. Er zijn een heeleboel dingen. ik in orde zou willen maken ...."

De actrice Enny Meunier, verbonden aan het Rotter- damsch Hotstadtooneel, poseerde voor onzen medewerker Godrrled de Groot

Dr. Garton, zooals iedereen, geloofde, dat Gordon Roystone in de goede dagen een aardig appeltje voor den dorst terzijde had gelegd voor de kwade. Maar daarin vergiste de dokter zich — zooals iedereen. Roystone had ten slotte den laatsten penning, dien hij bezat, op het spel gezet, in een koortsachtige wanhoopspoging, om de onvermijdelijke ineenstorting af te wenden. En ofschoon hij, in de eenzaamheid van zijn straftijd, heel wat bij zichzelf gevonden had, om i( h verwijten over te doen — liicrvnn

v#«**UW'**0* Vraag driehonderd vier en twintig Hoe komt het. dat waterleiding-buizen e.d. stuk kunnen vriezen? Wij zullen een hoofdprijs en vijf troostprijzen verdeelen onder degenen, die ons vóór 27 April (Indische abonné's vóór 27 Juni) goede oplossingen op deze vraag zenden. Adrcsseeren aan: Redactie ,,Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart of enveloppe s.v.p. duidelijk vermelden: Vraag 324.

De toekenning der prijzen en troostprijzen geschiedt volgens een systeem, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke hunsen hchhen np hn vcrkriuirn der nnjzcn.

Vraag driehonderd en twintig Majolica is een geëmailleerd soort aardewerk, in fraaie kleuren beschilderd, dat vooral in de vijftiende en zestiende eeuw in zwang was en afkomstig was van het eiland Mallorca in de Middellandsche Zee. Den hoofdprijs konden we deze week toekennen aan den heer H. L. Molenaar te Den Haag; de troostprijzen aan mejuffrouw P. J. Cardon te Goes, mejuffrouw T. Martens te Den Bosch, mejuffrouw K. A. Luitink te Amsterdam, den heer Th. A. Potmeer te Den Bosch, mejuffrouw N. Schilderman te Arnhem.

kon hij zich geen verwijt maken. Als hij zijn vrienden had opgeofferd, Z'jn offer was niet minder geweest; — pond voor pond had hij zijn heele actief uitgeput, niet roekeloos, maar in de weloverwogen wetenschap, dat, als de zaak verkeerd liep, niets ter wereld zijn goeden naam zou kunnen redden. Met die laatste poging had hij immers beoogd het geld van die anderen in veiligheid te brengen. En het was misgeloopen — zijn suprème inspanning was op ondergang uitgeloopcn. En hoe vreemd het mocht klinken, diep binnenin zijn bewustzijn voelde Roystone zich na deze grauwe, lugubere jaren, geen misdadiger. Het was alleen een ontijdige zwaai van den slinger geweest, die hem tot een overtreder van de wet had gemaakt, in plaats tot een Kolossus. En vóór zijn val was hij werkelijk een Kolossus geweest. Maar ook de dokter had, gelijk ongetelde honderdtallen, zijn spaarpenningen verloren in de sensationeele debacle van Roystones grootsch opgezette ondernemingen en het kon moeilijk van hem verwacht worden, dat hij bijzonder altruïstisch gestemd zou zijn ten opzichte van dezen „patiënt", al schoot hij in zijn beroepsplicht, om hem moed in te spreken, niet te kort. Het had den al ouder wordenden medicus moeite genoeg gekost, om zijn thans in rook vervlogen idealen te vergeten: een vereenigingsgebouw te stichten, waar ontslagen gevangenen een rustig en prettig onderdak konden vinden, en zichzelf door studiereizen in zijn vacanties op de hoogte te stellen van den reclasseeringsarbeid in andere landen. Maar Roystone wist van dit alles niets en de edelmoedige geneesheer had hem, vroeger evenmin als nu, ooit iets van persoonlijken wrok laten merken. „Weet u wat in deze jaren zoo dikwijls in mijn hoofd is omgegaan, dokter ?" begon Roystone weer. Hij voelde zich toch gedrongen uit te spreken, wat er nog van zijn hoop was blijven leven. De dokter dacht met eenigen weemoed aan zijn ontbijt — hij was al vroeg op pad geweest zonder iets gebruikt te hebben. Maar plicht ging vóór. „Het is geen goede sentimentaliteit," vervolgde Roystone, „en u kunt me gelooven, dat ik gek geworden zou zijn, als deze gedachte mij niet in mijn zwartste oogenblikkcn gesterkt had. Alleen ben ik langzamerhand gaan twijfelen of het me zal gelukken. Mijn hoop, mijn moed, hebben een knauw gekregen. Maar ik zou niets liever willen dan er weer bovenop komen — niet voor mezelf, maar om iedereen, die door mijn toedoen verliezen geleden heeft, te kunnen terugbetalen, met interest, als het mogelijk is." „Mooi!" prees de dokter, zich dwingend tot enthousiasme, maar hij bedacht, dat de herinnering aan onrecht langdurig en hardnekkig is en dat reeds menige bekeerde zondaar daardoor belemmerd was in de verwezenlijking van zijn goede voornemens. „Niets beter dan een hoog ideaal, om opnieuw te beginnen," voegde hij er bij, „die hoog richt moet ook hoog schieten om te raken." Het scheen, dat Roystone voelde, dat — 4 —

de innerlijke overtuiging in de woorden van den dokter ontbrak. Het vergrootte zijn eigen kleinmoedigheid en ongeloof en er viel een drukkende stilte in. Dr. Garton maakte er een einde aan door zijn sigarettenkoker te voorschijn te halen en dien Roystone voor te houden. „Hier, probeer eens een van deze," zei hij joviaal en hij hielp Roystone, nadat deze met onzekere vingers een sigaret had genomen, aan een brandenden lucifer. „Dat is eigenaardig!" viel Roystone uit, den rook inhaleerend. „Het is maar een goedkoop soort!" lachte de dokter verontschuldigend, toen hij het onthutste gezicht van den ander zag. „Ik snap er niets van," kwam het wcderwoord. „Ik heb nachten wakker gelegen, aan niets anders denkend dan aan de eerste sigaar of sigaret. Het was of ik den smaak op mijn tong proefde en het maakte me wild van verlangen. En nu is het bitter — akelig gewoon." Hij legde de sigaret neer en staarde er naar met verbaasde, haast opstandige oogen. Weer was er de pijnlijke stilte. Toen: „Vrij-zijn zal precies zoo'n desillusie wezen! Ik... voel me als een opgejaagd dier!" De regelmatige, harde discipline had hem in haar greep — de doodende routine. Het besef, dat al zijn doen en laten, zijn heele dagindeeling voor hem waren vastgesteld, zonder dat hij zijn eigen hersens behoefde te gebruiken, hadden zijn verbeelding, zijn denken 'doen inslapen. Het gevangenislevcn had hem murw gemaakt, zijn stempel op hem gedrukt. „Er is niets om je opgejaagd te voelen," bemoedigde de dokter. „Als je je met alle kracht en beslistheid

1

A m

m

||

BIJ DE VOORPLAAT DORIT KREYSLER ■werd den 5 den December te Boedapest geboren. Zij studeerde voor danseres te Weenen, maar behaalde zóó weinig succes, dat zij verpleegster werd. Maar ook dit beroep beviel haar maar matig en Dorit besloot naar een looneelschool te gaan. Zij debuteerde te St. Gallen. Toen Renate Müller, die de hoofdrol zou vervullen in „Freut euch des Lebens", ziek werd, engageerde men Dbrit en men heeft er geen spijt van gehad. Nadien speelde zij nog in ,-,Kobien wil wat beleven" en „Hotel met damesbediening". Haar nieuwste film is „De verliefde modekoning".

BEZOEKT HET

TIHIEATIEK. TE DEN HAAG

m Bh^WnS

*&&%*

^——

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S voorgenomen hebt te winnen, mijn vriend, kan niets ter wereld je deren. Toon jezelf gróót, grooter dan je noodlot." Èn na een korte pauze voegde hij er voorzichtig aan toe, oordeelend, dat het onderhoud thans lang genoeg had geduurd: „Als je je nu fiksch genoeg voelt..." Roystone begreep den wenk, zich met een prik van pijn herinnerend, dat hij eens een man van beschaving en goede vormen was geweest. „Neemt u me niet kwalijk dokter, als ik u opgehouden heb. Het was niet mijn bedoeling u lastig te vallen." Hij stond op, instinctmatig in de

houding springend, zooals de tredmolen van het gevangenisleven hem geleerd had. Toen, beschaamd, ontspande hij zijn spieren. „Beste kerel," protesteerde de dokter met een vriendschappelijk soort bruuskheid, „het is mijn vak, om hulp en raad te geven. Laat het verleden rusten — u hebt uw verkeerdheden geboet en kunt met een schoone lei beginnen. Houdt u dat steeds voor oogen en handel daarnaar. Dan is er geen gevaar, dat u nogmaals buiten het rechte spoor belandt. Wel, en hoe voelt u zich nu ?" eindigde hij. „Zoo beroerd als 't maar kan," lag op Roystones tong, maar hij hield het binnen, om den dokter niet teleur te te stellen. Wat hij antwoordde klonk heel anders: „Uw woorden werken als een krachtig opwekkingsmiddel, dokter 1" En meteen geforceerden lach liet hij er op volgen: „Wacht u maar niet op mij; ik ga direct. Eerst nog eventjes diep ademhalen, vóór ik den sprong waagl" De dokter drukte hem stevig de hand en verwijderde zich met nogmaals een opmonterend woord. Hij liet een

- 6

^^^^^^m^^^mm

man achter, met een hoog en mooi ideaal, maar zonder hoop en kracht, om het te verwezenlijken, een man, die tegen de toekomst aankeek, als tegen een blinden, meedoogenloozen muur. II. „Wel, en hoe voel je je nu?" vroeg ook de bewaker, die hem in vrijheid stelde. Roystone vertelde niet, dat een verstikkende golf vari bitter, haast wild berouw, over hem heensloeg. „O, dat gaat wel," antwoordde hij vaag. „Het zal wel beter worden, als ik aan mijn vrijheid gewend ben." De bewaker was een gemoedelijke man. „Wend je tot de Vereeniging voor bijstand aan ontslagen gevangenen," adviseerde hij, „daar zullen ze je wel op weg helpen." Roystone bedankte hem afwezig; de bedoeling van wat de bewaker zei, drong nauwelijks tot hem door. Toen gaf hij den man een hand. „Succes hoor!" wenschte de bewaker hem vriendelijk toe. Roystone stapte naar buiten in een grauwen, gutsenden, door wind voortgezweepten regen. Toen de gevangenispoort zich achter hem sloot, bespeurde hij niets van dat gevoel van bevrijding, dat hij zich in de afgeloopen maanden zoo dikwijls had gedroomd. Hij voelde zich alleen. Het was, vond hij, als te staan aan den oever van een ijskoude, duistere rivier, vóór je den wanhopigen sprong in het onbekende deed. De troostelooze straat lag vrijwel verlaten; behalve een slanke vrouwenfiguur in de grijze verte, was er niemand te bekennen. Dat was het welkom bij zijn terugkeer in de wereld! Hij zette den kraag van zijn jas op tegen den killen, guren zondvloed. De omgeving was triest, er was iets in van de benauwende monotonie der hopeloosheid. Het geluid van rangeerende goederentreinen was het eenige, dat hoorbaar was boven het gieren van den striemenden wind. Met een grimmig sarcasme dacht Roystone er aan, welke dag het vandaag was. De Zaterdag vóór Paschen! Een mooien dag hadden ze uitgezocht, om hem in vrijheid te stellen. Paschen, zinnebeeld van herrijzenis, van verjonging, van nieuw leven, van hoop en vertrouwen ... —__^ Het was alsof ook de natuur weigerde deze Paaschgedachte te vertolken — haar best deed er een jammerlijke tegenstelling mee te vormen; het leek eerder late herfst, voorbode van donkeren winter, dan blij voorjaar — alle mildheid van de lente, alle zoete belofte van koesterenden zomer, scheen verdronken in den piassenden, kouden, naargeestigen regen. Een andere gedachte dreef deze bittere overpeinzing naar den achtergrond. „Mijn hemel! Waar moet ik heen?" Een herinnering dook op. In de cel had hij zich dikwijls voorgesteld het begin van zijn vrijheid te vieren met een hartigen maaltijd, een goed warm, smakelijk ontbijt, in een behaaglijk, huiselijk restaurant. Dat zou als een hemelsch geschenk zijn na de schrale.

EEN FOLMSTER THUIS. De Paramount-ster Sylvia Sidney aan haar ontbijt. Zooals U ziet, denkt zij aan de slanke lijn. onappetijtelijken gevangeniskost I In zijn verbeelding had hij den gloed van een knappend houtvuur zien weerkaatsen op het glimmend gepolitoerde mahonie van het ouderwetsche eetzaaltje, had hij den tantaliseerenden geur van sterke, versehe koffie opgesnoven. En nu had hij plotseling geen trek! Hij voelde zich geen mensch meer — geen man. Hij was alleen nog maar een schim, rondwarend in de schaduwen van een verspild leven. Hij stond met grooter angst tegenover het leven dan ooit te voren; machteloozer zelfs dan, toen hij in de beklaagdenbank zich door een onverstoorbaren rechter tot vijf jaar gevangenisstraf had hooren veroordeelen. Het was of zijn ziel ineengeschrompeld was, afgestompt tot gevoelloosheid. Nu de droom van vrijheid eenmaal werkelijkheid was geworden, scheen hij zijn laatste restje geloof verloren te hebben in zijn voornemens, om goed te maken wat hij misdaan had. „Ik moet er maar een eind aan maken," hamerde het in zijn hersens en werktuiglijk, als onderbewust, zochten zijn loome voeten de richting van de spoorbaan. Weldra bereikte hij het viaduct. Lag

Vrouwenhanden

blijven ondanks alle huishoudelijke ijki arbeid Raaf, zacht en blank door bi<

PUROL

^

hier de sleutel tot rust en vrede? Het gezicht van de glinsterende rails beneden, fascineerde hem. Maar afschuw van zelfvernietiging, hoop en ondanks alles hechten aan het leven, zijn machtige drijfveeren. Roystone aarzelde. „Mr. Roystone I" In zijn droefgeestig gepieker had hij de snelle voetstappen achter zich niet gehoord. Met een ruk draaide hij zich om, toen een hand zijn elleboog aanraakte. Hier plotseling zijn naam te hooren noemen, was als een onverwacht antwoord op een onuitgesproken gebed. Hij was niet langer X 2217; iemand kende hem als Gordon Roystone. Hij was een vrij man hij was weer een persoonlijkheid. Hij zag een jonge vrouw, bleek, ernstig — een vreemde. Dat wil zeggen — er was toch misschien iets vaagsbekends aan haar, als een half-vergeten herinnering, uit een verren tijd. „Ja, het is Mr. Roystone!" zei ze en glimlachte. Dat scheen op mysterieuze wijze het gevoel van bekendheid, iets van zich-thuisvoelen, te verhoogen. „Ik — — eh ik " Hij struikelde over woorden, waaraan hij de heugenis verloren had, een onzekere hand ging instinctmatig naar den druipenden rand van zijn hoed. En een tip van dien verstikkenden, goren sluier, die over zijn ziel lag, werd opgeheven. Zijn adem ginj zwaar, hij werd aangegrepen door angst, dat hij zou ineenzakken, dat hij in snikken zou uitbarsten, hij, die niet meer gehuild had sinds hij een kind was.

III. „Ik ben zoo blij," zei de jonge vrouw. Haar oogen schitterden, toen ze hem de hand toestak en er trok een blos over haar wangen. Hij zag dat haar regenmantel drijfnat was. Haar paraplu had ze dichtgeslagen; daaraan had ze toch niets in dezen wind. Haar modieuze hoedje was een ruïne.. Ze moest een toevallige voorbijgangster zijn, concludeerde Roystone, iemand die niets van zijn val en schande wist. „Ik ben bang — —" stamelde hij binnensmonds, maar nam de aangeboden hand, zooals een drenkeling zich aan een stroohalm vastgrijpt. „Ik ben miss Gleason, Amy Gleason," stelde zij zich voor. Zijn wenkbrauwen trokken sarpen. Gleason ? Kende hij iemand die Gleason heette ? „Van uw kantoor," vulde ze aan. Dus het was gèèn toeval. Als ze bij hem op kantoor was geweest, moest ze alles weten. „Er is een taxi-standplaats verder op," vervolgde ze, hem meevoerend bij de hand, die ze nog steeds vasthield. „Ik zou wel met een wagen gekomen zijn en dien hebben laten wachten..." Hij begreep haar verontschuldigend gebaar zonder verdere toelichting. Als ze hem aan de gevangenispoort had opgewacht, zou het geweest zijn of hij den smet van de kerkerstraf met zich meenam in den auto. „Mijn taxi-dagen zijn voorbij," viel hij uit met een bitterheid, waarvan hij direct [Vervolg op pa£ln» 12)

D ■

*p

* A

.

*>^

t*8am-

(FRISCHER WIND AUS KANADA) UFA-film

■-

Regie: Heinz Kenter en Erich Holder Rolverdeeling; J. N. Granltx Karin, zijn dochter Meinkel i employe's Bernetzki van het modehuis Lore Hartwig \ Granitz Henry Baker Jakob Tledtke Jonny, zijn zoon Harald Paulsen Frau Olden .... Leopoldine Konstantin Sven, haar zoon .... Hans Brausewetter Christian Fr. Schulze. . . Aribert Wäscher Margot Grete Weiser Mackie, boks-trainer Oskar Sabo Bauer, fotograaf Werner Finck

■ Max Gülstor« • Dor» Kreysler PW Hörbiger Oskar Sima Blandine Ebinger

11

l

11*-

M|£a i B^BJ '

i

K

fiü

• IK^y'SJH^K''^ 1

*?i ■

steeds grooter en schijnt ten slotte onafwendbaar. De zaak zou nog wel te redden zijn als de voornaamste schuldeischer, de pelshandelaar Henry Bakei uit Canada, maar uitstel van betaling wilde verleenen. Deze Baker komt met zijn zoon Jonny naar Berlijn, doch duistere machten, die gaarne den ondergang van het huis zouden zien, verhinderen een samenkomst van Granitz en Baker. Jonny vermoedt iets ongarechtlgs en brengt eens een bezoek aan het modehuis, waar hij spoedig de menschen ontdekt, dié de catastrophe probeeren te verhaasten. Granitz zet hem echter om zijn brutaliteit de deur uit. Intustchen heeft echter Granitz Baker ontmoet, hoewel incognito en in een bar, doch ze krijgen hevige ruzie. Als dan nog Jonny ten tooneele verschijnt en ook deze van Granitz eenige minder vleiende opmerkingen naar zijn hoofd krijgt over zijn optreden in Granitz' modehuis, lijkt het lot der firma Granitz bezegeld, want Baker onthult dan zijn identiteit en belast zijn zoon met de faillissementsaanvrage van de firma Granitz. Doch jonny heeft Karin, de dochter van Granitz, gezien en besluit zijn opdracht een beetje te wijzigen. Hij weet Granitz tot het vervaardigen van verkoopbare modellen te krijgen, de schuldelschers zoet te houden, kortom de zaak weer op de been te brengen, waarvoor hem de zoete belooning natuurlijk niet onthouden blijft.

«►■*■

K

v*

1

»*• (jêtj ™M5" w c ■- ns' ■■*■

-

-

■ V-

m

"0"fe

>7%*^;>:-^

.

fc

•«, "■ *>

IN

Wi

■...

„,

• • 25

^-1■

"1

14

«Mik»*

— O

iVT-,

.

.v.• •

^r*

■'^t *Wi " *■ fT /"* ranitz is de eigenaar van een groot modehuis, doch de zaak floreert niet erg, daar Granitz wel is waar prachtige modellen ontwerpt, doch die niet te betalen en ergo nietteverkoopen zijn. Het gevaar voor een faillissement wordt

im

F

v^.-.

^4^i

1. Grat« Weiser. Der» Krayilar an Harald Pnulien. 2. Harald Paultan an Hant Richter. 3. Dorft Krayilar an Harald Paultan. 4. Max CfllitoHl an Jakob Tladtka. 5. Leopoldine Konstantin an Harald Paultan. 6. Paul Hörbiger an Harald Paultan. 7. Dorit Kreysler an Max Gülttorfl. 8. Harald Paultan, Paul Hörbiger, Blandlna Eblngar an Max GOlttorff.

[■UM

■

PALL MALL Mm

M

CENT P

M

' ''

mi

zonri

fj

11 s ■ ' • t

Elf

FIL_M STBRC2EM -ABC 93

iP*

*•**• '••nden

Importeure „ALVAN A". D*n Haag

HLM-ENTHOU5IASTEN W. G. B. te AMSTERDAM. Wendt U tot den heer Loet C. Barnstyn, Benoorden« houtscheweg 3, 's'Gravenhsge. Ä. P. C. R. te ROTTERDAM. Albrecht Schoenhal» is te Mannhelm geboren. Hij is getrouwd met de actrice Anneliese Born en den 7den Maart jarig. Zijn adres is Fontenay-Allee 13, Hamburg. Binnenkort zullen de nieuwe Rudolf Forster-films in ons land vertoond worden; wij zullen dan ook foto's plaatsen. Het nieuwe adres van Louis Graveure is Siemeastrasse 31, Betlijn. Zoodra er een film met Graveure vertoond wordt, zullen wij hem in ons blad afbeelden,

ERNA MORBNA ii den 24s(cn April te Aschafienburg geboren. Zij bezocht te München een conservatorium, werd toen verpleegster en ging daarna naar de Reinhardt-tooneelschool te Berlijn. Zij debuteerde voor de film bij Messter en richtte toen een eigen filmmaatschappij op. In 1918 ging deze onderneming failliet. Ontelbare stommefilms heeft zij gespeeld: haar bekendste sprekendefllm is ..So endete eine Liebe". Zij is gescheiden van den schrijver Herzog en heeft ren dochter.

FRANK MORGANs vader was een bekend New Yorksch advocaat. Ook Frank studeerde cenigc jaren aan de universiteit. Daarna nam hij declamatie-les bij lohn Barrymore. Deze bezorgde hem een contract bij de Metro-Goldwyn-Mayer. Eerst speelde hij kleine rollen, sedert 1933 vertolkt bij echter ook hoofdrollen. Hij Is een zeer knap karakterspeler.

RALPH MORGAN begon zijn film loopbaan als figurant. Jarenlang leidde hij een zeer armoedig bestaan, totdat William Fox hem ontdekte en hem een kleine rol in een stommefilm toevertrouwde. Hij voldeed en kreeg een vast contract. Hi) speelt thans bij de Fox-Filmmaatschappij belangrijke rollen, hoewel hij nog niet tot ster Is verheven.

L. H. te 's-GRAVENHAGE. Annie van Duyn kunt II schrijven p.a. Majestic-Film, Wester markt 3, Amsterdam. Zij zal U de gevraagde handteekening wel geven. A. B. te AMERSFOORT. Onnoodioeen postzegel voor antwoord in te sluiten. Der* gelijke vragen beantwoorden wij steeds in deze rubriek. De film „Continental" ken* nen wij niet. Is de naam wel juist? C. P. A. te ROTTERDAM. De film „Peer Gynt" zal in ons land vertoond worden. Trude von Molo filmt in Duitschland, Rose Barsony speelt in Weenen en Trude Berliner is op tournee. A. W. W. te AMSTERDAM. Deze foto's hebben wij niet voorradig, meld ons s.v.p., welke U eten wenscht te ontvangen. Grace Moore is een Amerlkaanscbe, de acteur Tullio Carminati een Italiaan. De film is te Hollywood opgenomen. Wij zullen spoedig aan Uw wensch voldoen. J. G. B. te NIJMEGEN. Deze film werd niet in ons blad besproken. De film „Goudeiland" is gemaakt naar een scenario dat eenigszlns van het boek afwijkt. Norma Shearers adres is Metro»Goldwyn-Mayer« studios, Culver-Clty, Califomië. Zij is den lOden Augustus te Montreal geboren. Zij is met Irving Thalberg getrouwd. Een ant« woord-coupon insluiten.

ANTONIO MORENO ia den 26sten September te Madrid geboren. Zijn vader, Spaansch officier, was er niet zeer mee ingenomen, dat zijn zoon acteur werd. Antonio verhuisde naar Hollywood en werd filmspeler. Ten tijde van de stommefilm was hij een ster. Zijn grootste succes oogstte hij in ..De Venus van VenetK". Hij Is getrouwd met Daisy Danziger.

MARILYN MORGAN is Jarenlang een bekende Amerlkaanscbe operet'te-steir geweest, In bijna alle steden van Noord- en ZuidAmerlka heeft zij triomfen gevierd, Eddie Qulllan. de beroemde filmster, wist haar over te halen naar Hollywood te gaan en haar geluk bij de film te beproeven. Zij kreeg een engagement bij de P.D.C, en speelde met Qulllan in ,,)oe College".

KAREN MORLEY. de echtgenoote van regisseur King Vldor, werd den 12den December geboren. Zij studeerde medicijnen in haar geboortestad Ottumwa in den staat Iowa. Op twintigjarigen leeftijd verhuisde zij naar Hollywood. Zij debuteerde in de Mctro-Goldwyn-Mayer-fllm ..Inspiration". Daarna volgde ,,Ars^ne Lupln". Korten tijd heeft zij ook voor de R.K.O. gespeeld.

A. W. v. Z. te AMSTERDAM. Wil hebben kortgeleden een levensbeschrijving van Mae West geplaatst. Zij is den 17den Augustus jarig. Eigen naam. Niet getrouwd. Privé-adre» mag niet vermeld worden.

HE CARELSEN EN COR RUYS VOOR HUN VERTREK KAAR IKDIÉ

G. v. d. E. te GRONINGEN. Hierbij de gevraagde verjaardagen. Trude Marlen 7 November. Iwan Petrovich 1 Januari. Friedel Pisetta 13 Juli. Dank voor Uw aardig briefje. R. B. te DORDRECHT. De filmschool van den heer Barnstyn is nog niet opgericht. Den heer Haro van Peski kunt U schrijven: Westermarkt 3, Amsterdam. Karl Ludwig Diehl is getrouwd. L. P. M. te '.«HERTOGENBOSCH. Gustav Fröhlich is Inderdaad gescheiden. Gitta Alpar is niet blind maar blond i dat was een drukfout in het blad waarover U schrijft. Friedl Schuster is getrouwd. Renate Müller Is niet bij de Ufa geëngageerd.

Binnenkort zal „Het Nederlandscb-Indisch Tooneel" het land verlaten voor een tournee door onze Oost. Dezen keer maakt ook de actrice Fie CareUen deel uit van het ensemble. Mevrouw Carelsen en haar directeur Cor Ruys poseerden nog even • voor onzen medewerker Godfried de Groot.

- 10 -

i ROSITA MORENO is in Spanfe geboren. Op jeugdigen leeftijd verhuisde zij met haar ouders naar Amerika. Zij werd er danseres en kwam later bij een revue-gezelschap. Haar filmtalent werd ontdekt door Sheehan, die haar mee naar Hollywood nam. Na een geslaagde proefopname kreeg zij een langdurig Fox-contract. In de film „Stamboul" speelde zij een belangrijke rol.

PAUL MORGAN is den Isten October te Weenen geboren. Hij debuteerde aan het Theater in der Josefsstadt te Weenen. Zijn filmdebuut vond plaats in het Sachscha-ateller. eveneens te Weenen. In 1930 werd hij te Hollywood geüngageerd bij de Metro-Goldwyn-Mayer. Hij speelde daar In de Duitsche versie van „Menschen achter tralies^. De laatste jaren heeft hij weinig gefilmd. Zijn ware naam Is Paul Morgenstern,

- 11 —

CHESTER MORRIS werd den 13den Februari geboren. Hij bezocht een tooneelschool. maar voelde veel meer voor filmen. Het duurde echter Jaren voordat hij een engagement wist te bemachtigen. Thans is hij echter tot ster verheven. Zijn bekendste films zijn ..Red headed woman" en ..I've been around". Chester Is niet getrouwd.

(Foto WmrntT Bros)

Mevrouw Jolson, de filmster Ruby Keeler, gefotografeerd in den tuin van haar villa te Hollywood.

B'r zijn boeken over geschreven. D'r zijn gedichten over gerijmd. D'r is muziek voor gecomponeerd. Je hoort den lof er van zingen op de planken. Tegenwoordig zelfs in den bioscoop en ... menige ruzie is er over begonnen. Historici beweren zelfs, dat d'r oorlogen over zijn ontstaan. Nou, vragen jelui, die weet dat ik niet om niet vele woorden gebruik, wat bedoel je eigenlijk Petrus? 't Antwoord, heel kort, 't vrouwenhoofd, of als je 't een beetje genoegelijker wilt zeggen ,,het aardige kopje". Hoeveel koppen zijn daarvoor niet op hol geslagen. Laten we d'r maar niet over ftlosofeeren. Wij zijn allemaal jong. ... of jong geweest, wij mannen. En we weten dus ons weetje. Dat 'n vrouw met 'n aardig kopje 't nog aardiger wil maken door 'n leuk dopje, dat aan een niet volmaakte silhouet de noodige correctie wil aanbrengen, zooals m'n redacteur in z'n journalisten-jargon, pleegt te zeggen, dat begrijpen we ook. Maar dat een vrouw, zelfs een rijke vrouw, zelfs een die in de buurt van Parijs woont 15000 gulden of de wel 150.000 Fransche francs per jaar aan hoeden uitgeeft, da's toch wel een beetje bar. En toch is dit zoo. Het is onlangs weer gebleken uit een eigenaardig proces, dat bij de Amsterdamschc rechtbank aanhangig is gemaakt. Wie er door ,,hangen" zal, de hoedenzieke dame, die d'r hoedenleverancier niet vertrouwt, of de hoedenfabrikant, laat mij Siberisch koud. Ik erger me genoeg aan het feit, dat het mogelijk is, dat iemand zooveel voor d'r hoofd besteedt, terwijl zooveel anderen niet weten boe ze d'r hoofd boven water kunnen houden. PETRUS PRUTTELAAR.

{Veivolè van pag. 7) spijt had. „Ik — ik herinner me niet..." Hij streek met de hand over zijn krampachtig trekkenden mond en slikte een paar keer. „Laat u het maar aan mij over — u kunt me vertrouwen." Ze was flink en doortastend — maar had toch niets bazigs over zich. Haast vóór hij het wist waren ze het viaduct over. Het was Roystone of zich een wonder aan hem voltrokken had. Er was ten minste één mensch, die het ter harte ging of hij zonk of boven water bleef. In zijn hart was een dankbaarheid, waarvoor hij geen woorden had. Langzaam kwam de herinnering terug. Hij wist nu, dat deze rijzige, capabele jonge vrouw, een van de vele meisjes op zijn kantoor was geweest. „Miss Gleason, wel — — natuurlijk — nu herinner ik mij ui" zei hij, toen ze in den taxi zaten. „Maar — ik begrijp niet — — hoe u — — eh — — daar kwam." „Ik heb daar eeuwen gewacht — ze zeiden, dat u om zeven uur — — naar buiten zou komen." Ze keek op haar polshorloge. Het was nu over negenen. Meer dan twee uur had ze dat hondenweer getrotseerd. „Ik zou me niet teveel het hoofd breken met vragen," raadde ze hem opgewekt aan. „Neem het zooals het is." „Weet u, dat u mijn leven hebt gered ?" zei hij opeens. Hij huiverde bij de gedachte aan de blinkende rails. Ze liet zijn opmerking onbeantwoord; haar licht trillende hand hield hem een geopenden sigarettenkokervoor. Hij nam er een en stak die aan. Dat smaakte

anders dan die sigaret van den dokter! Was de kwaliteit zooveel beter of was het zijn eigen gemoedsstemming ? Met welbehagen rookte hij nu, onderwijl haar gezicht van terzijde bestudeerend. „Ik betwijfel, of u me ooit met een hoed op gezien heeft," glimlachte ze. Ze zette haar verregend hoofddeksel af en streek haar verwarde haren glad. „Neemt u mij niet kwalijk," hernam Roystone, „ik herinner mij u wel, maar ik kan mij niet te binnen brengen, wät u bij mij op kantoor deedt." „U nam mij op de correspondentieafdeeling, zes jaar geleden," antwoordde ze. „Ja?" Ze moest niet zoo'n heel belangrijke positie hebben gehad; de leden van het personeel, waarmee hij geregeld in contact kwam, zou hij onmiddellijk herkend hebben. „We zijn er," kondigde ze aan, toen de auto stopte. Toen ze betaald had en hem voorging in de hal van het kleine, ouderwetschgezellige hotel, kromp Roystone ineen. Maar de welgedane eigenaar, die hem met een glimlachend, „Goedenmorgen, mijnheer," begroette, leek de hartelijkheid in persoon. „Ja, alles is klaar," vervolgde hij tot miss Gleason, ,precies zooals u het besteld heeft. Maar ik begon warempel al bang te worden, dat u niet meer kwam."

K/U/nru>^ „Wij hoeren onze stem nooit precies zooals anderen haar hooren," schrijft een geleerde. — Dat verklaart misschien waarom wij allemaal zoo graag praten I Een Indische fakir heeft onlangs een én twintig dagen onbeweeglijk gezeten. — Dergelijke amusementen hebben wij alleen maar bij schaak-tournooien.

IV. Als in een soort trance hing Roystone zijn druipnatte jas en hoed op en volgde miss Gleason in een pittoresk, laaggezolderd zaaltje, waar de heldere vlammen van den haard op het donkere houtwerk der betimmering dansten. Een gedekte tafel, met sprankelend zilver en glaswerk, stond in een hoek bij het vuur. Een heerlijke geur van verschgezette koffie vervulde de weldoendwarme atmosfeer. Het was precies als in Roystones gevangenis-visioen. [Veivolé op pagina 21)

•-».♦♦•«••oo»

„Wat denk je er van. Jonas? Zou Hector het naar zijn zin hebben in zoo'n huisje?"

De radio-sportverslaggever (in gesprek met zijn vrouw): „Baby heeft nu de flesch te pakken — er is eenige spanning te bemerken — hij brengt de flesch naar den mond — 't gaat langzaam maar zeker — daar is hij — nee — ja — nee — ja — hij drinkt er uit — baby drinkt uit de flesch — ha 1 dat was een schitterende poging I"

Dezer dagen werd op den Burgerlijken Stand de voltrekking van een huwelijk telkens onderbroken door het gehamer van timmerlui. — Althans dat dacht men, totdat de bruidegom bekende, dat het zijn knieën waren, die tegen elkaar klapperden. „Waar vindt men in dezen tijd nog een huisvrouw, die den moed heeft om behoorlijk werk van haar dienstbode te eischen?" lezen wij in een tijdschrift. — Op het arbeidsbureau, waar zij een nieuwe probeert te krijgen.

SIGAREN

!-£:

's Morgens,

««*

's Middags, 's Avonds.

„Heb jij soms even een postzegrel, George?"

„Heilal Sloop jij dat huis of ik?"

- 13 - 12 — ..

Vele vrouwen, zegt men, zijn in het voorjaar zeer verstrooid. — Wij hoorden bijv. onlangs van een dame, die 's morgens aan het ontbijt haar hard gekookt eitje een morgenkus gaf, haar echtgenoot met een eierlepeltje op zijn kale hoofd tikte, haar servet openvouwde en verklaarde, dat er niet veel nieuws in stond dien morgen.

wmmß

^^^^mm^^^^^—^—m ^^^™

ALS HET LEVEN EEN TRIOMF WORDT SINCLAIR LEWIS. Het is zonderlihg: Sinclair Lewis behoort tot de bekendste schrijvers van de wereld — hij was de eerste Amerikaan, die den Nobelprijs voor letterkunde won — ert tóch heeft hij een hekel aan schrijvenl Ofschoon het toch óók waar is, dat hij uit roeping er toe gekomen is! Het duurt vaak maanden en maanden eer hij er zichzelf toe kan dwingen — dat is het juiste woord — om aan een boek te beginnen, waarvah hij den opzet reeds kant en klaar fferuimen tijd in zijn hoofd heeft. Het is, alsof hij een zekeren afkeer moet overwinnen. Maar eenmaal zoo ver, eenmaal voor zijn schrijfmachine gezeten, terwijl het eerste vel blanco papier er in gezet is, dan zou hij weer niets liever doen dan altijd maar door schrijven tot het boek af is. Minstens acht uur per dajr schrijft hij dan — als de ongedurigheid in persoon. Nu eens gaat hij op dezen stoei zitten, dan weer OD genen; soms ligt hij er bij op den grond of op den divan, den kop als lessenaar gebruikend. Zijn zenuwen zijn tot het uiterste gespannen, en evenals de groote Dickens weleer, verbeeldt ook Lewis zich, de hoofdpersoon uit zijn verhaal te zijn. Maanden lang was hij de wanhoop nabij, omdat hij overtuigd was een „Babbitt" te zijnl Hierdoor, en door de geweldige concentratie waartoe hij zich tijdens zijn schrijfperiode dwingt, is hij totaal uitgeput wanneer zijn boek af is. De geweldige inspanning is de moeite echter waard, want voor ieder manuscript ontvangt hij ongeveef een millioen gulden. Zoo gevierd is hij niet altijd geweest. Als journalist begonnen, kon hij het nauwelijks een paar maanaen lang in één en hetzelfde baantje uithouden, en wanneer hij weer „zonder" was, woonde hij in een der geringste buurten van New York, niet wetend waar hij den volgenden dag van zou leven. Eindelijk had hij genoeg van dit bestaan en trok hij, met zijn boterhammen in een papier gepakt, naar Californië. Daar leefde hij in een miniatuur bungalow van de hand in den tand, bijna dag en nacht schrijvend — zonder dat een uitgever het aandurfde, zijn werk te publiceeren. Na verloop van een jaar had hii dan ook precies twaalf gulden verdiend! ' Men had hem één korte humoristische bijdrage afgekocht! Terwijl hij een gulden of dertig verdiende op 'n redactiebureau in New York, schreef hij zijn eersten roman tijdens een treinreis heen en terug naar New Yersey. Het boek werd uitgegeven, maar er was nauwelijks iemand, die er notitie van nam. Behalve de uitgever, die merkte, dat hij er mee bleef zitten! Toen hij vijf en dertig was — hit is nu vijftig jaar — stak hij zich in de schulden, gaf zijn journalistieke baantje er aan en schreef „Main Street". Zijn naam was toen voorgoed gevestigd. Van dat oogenblik af waren de uitgevers bereid hem ieder bedrag voor een boek te betalen, dat hij vroeg. Lewis heeft over de heele wereld gezworven en is daarbij tot de conclusie gekomen, dat Venetië de mooiste stad is. Toch woont hij daar niet, maar op zijn boerderij in New England. Zijn werkkamer is de grootste kamer van het huis. Er zijn veel ramen in, die een prachtig uitzicht bieden over de beboschte heuvels in den omtrek. Tot halverhoogte zijn de muren door boekenkasten ingenomen. Lewis is lol op boeken. Wanneer hij een boekwinkel voorbij komt, moet hij in negen van de tien gevallen haar binnen om een

SuphAn Arch#r ElBwr D.IIUh Jénl* Pultimn PMI* . . .

>

LOUIM

BMvan

ReetralU Hudnon fnét WaiMngtan

Be« Pullman »een jong« weduwe, die voor sich en haar dochtertje eén zweren strijd om het bestaan to voeren heeft - begint tezamen B meteen negerin, Delilah, die in hetzelfde gevel verkeert, een pannekoeken-restaurant, dat na verloop vanjaren oen geweldig succes wordt en zijn bezitsters tot welstand brengt. Als Bea's dochter Jessie tot een jongmeisje tt opgegroeid, ontmoet Bea Stephen Archer, dl* haar ten tweeden mal« de groot« liefde zal schenken. Terwijl Jessie op «en kostschool vertoeft, verloven ze sich. Jessie komt met vacantle thuis al* haar

moedar op reis is wegens moeilijkheden met Delilah's dochter. Boe ond dit een mooi« gelegenheid voor Jessie om wat met haar tweedon vader vertrouwd t* raken, doch het meisje wordt y*rliafd op den nog betrekkelijk jongen man. Dos«, dl* Jessie slechts als een kind beschouwt, probeert haar tot eon Juister inzicht to brongen, doch zonder succes. Ook Bea probeert het, evenmin mot resultaat Zij slot dat «on huwetijk tusschen haar en Stephen voor haar kind een ondraaglijke kwelling sou zijn on daarom brengt s« hot groote öfter en var-., breekt haar verloving met Stephen.

De schrijver Sinclair Lewis, dl* een hekel heeft aan ...

schrijven I boek te koopen. Zijn huwelijksreis heeft hij te voet gemaakt door Wales en langs de kust van Cornish, en geen avond kwam hij thuis, of zijn rug was bijna gekraakt onder het gewicht van zijn knapzak! Overal waar hij kans zag, had hij boeken gekocht en ze in den zak gestoptl De manier, waarop hij ae boerderij gekocht heeft waar hii nu woont, is typeerend voor Lewis. Hij was met zijn vtouw een eind in zijn auto gaan toeren, toen zij aan het eind van een weg het huis zagen liggen. Het stond niet te koop, maar toch gingen zij naar binnen. De eigenaar vroeg hen te olijven eten. Toen de koffie werd geserveerd, werd het koopcontract geteekend. De eigenaar nam dien nacht zijn intrek in een hotel, de heer en mevrouw Lewis bleven waar zij waren en stuurden iemand naar New York om hun kleeren te halen. Mevrouw Lewis, die zifn tweede echtgenoote is en van zichzelf Dorothy Thompson heet, is een bekend journaliste, die ohder andere heel wat beroemde personen heeft geïnterviewd. Lewis weet, dat zij daar nogal trotsch op is, en zijn grootste vermaak is daarom, haar verscheidene keeren per dag op te Dellen en dan daarbij de personen na te doen, die zij gesproken heeft. Lewis houdt er van, in de huid van een ander te kruipen. Soms staat hij — wanneer er veel gasten zijn, en hij brengt er wel eens twaalf en meer mee naar huis zonder dat zijn vrouw er iets van afweet — soms staat hij In zoo'n geval aan het diner ongemerkt op en ver- 14-

laat even de kamer. Eenige oogenblikken later komt hij dan verkleed en gegrimeerd terug. En hij imiteert daarbij zóó goed dengeen, dien hij uitbeelden wil, dat zelfs zijn vrouw hem niet eens direct herkent! Sommige van zijn vrienden beweren dan ook, dat hij misschien als acteur nóg beroemder had kunnen worden dan als schrijver!

1. Roch.ll. Hwtom «n CUudatt* Coibart 2. Bèby Jan«. S. Wamn William «n CUnëMto Coibart. 4. Loulu Baavan an Fradl Wathlogto«.

Lewis houdt veel van vreemde talen. Hij heeft nooit Amerikaansche bedienden, doch altijd buitenlanders, en hU staat er op dat zij alleen hun eigen taal spreken! toen hij te Stockholm was om den Nobelprijs in ontvangst te hemen, verbaasde hij iedereen aan de lunch, waarbij ook de koning van Zweden aanzat, door op de speech, die tot hem werd gericht, in het Zweedsch te antwoorden. Om die verbazing was het hem uitsluitend te doen geweest en dat was de reden, waarom nij eindelooze uren had besteed om met behulp van een gramophoon en zonder dat iemand er iets van afwist, de nieuwe taal te leeren! Lewis is gelukkig met zijn tweede vrouw. En toch zijn zij, wat karakter betreft, elkaars tegenstellingen. Doch dat is uitstekend. Mevrouw Lewis is accuraat, ordelijk, doortastend. Lewis gelooft dat allemaal wel, en hij is zelfs zoo slordig, dat als zijn vrouw er geen oogje op hield, de kans groot zou zijn, dat hij, wanneer hij het laatste vel van een roman #uit de machine trok, de eerste pagina's nergens meer zou kunnen vinden.... - 15 -

I

-—

■.'jSilä&*'

CITY-FILM DEN HAAG Rolverdeellfnj: Regle: Gez« von Bolvary Hilde Möller Magda Schneider Peter Kreutzberg Wolf Albach-Relty Romuald Boenecke Richard Romanowjky Leopold Prinz H«ns Moser Kautz . . w/uThc0 Hü0*!! Schumann Walter Steinbeck Graaf von Segensburg Gustav Waldau Degenfels Hubert von Meyerlnck yera Hedda Björnson Erlc 0de Fritz paul Carl Walther Meyer Han Sepp Loldl » Henninger

Twee employe's van een groot bedrijf, Boenecke en Leopold Prinz, zullen In de wlntervacantle Hilde Müller, die jaren lang met toewijding hun twaalfuurtje verzorgd heeft, een« een genoegen doen en met haar naar de wintersport gaan, waar ze dan wel gelegenheid zal hebben een passenden man te vinden. In het groote hotel krijgt ze onmiddellijk drie aanbidders, waarvan er direct twee met bekwamen spoed weggewerkt worden. De derde. Ingenieur Peter Kreutzberg, gebruikt echter een list en geeft zich voor den sklleeraar Seppl en weet zoo met Hilde samen te zijn; niet zonder succes overigens. Intusschen wordt Boenecke een som gelds ontstolen, terwijl hij op zijn beurt door zijn directie van verduisteringen verdacht wordt. Hilde heeft haar sklleeraar met een voor een dergelijk Iemand verdacht groote som gelds gezien en, veronderstellend dat hij de dief Is, neemt ze het hem af. Boenecke heeft de verdenkingen kunnen ontzenuwen, doch de pret is er voor het drietal af en ze gaan teleurgesteld weer naar huls en aan het werk. Daar blijkt wie de ware schuldige van de verduisteringen is. Hilde belt haar „sklleeraar" op om hem haar verontschuldigingen aan te bieden. Hij is gelukkig niet haatdragend en noodigt het drietal bij zich uit, waar de belde oude beeren spoedig getuige kunnen zijn van een gelukkige verloving. 1. Richard Romanowsky en Magda Schneider. 2. Magda Schneider en Wolf Albach-Retty. 3. Hans Moser en Theo Lingen.

- 16 -

-

IN NAAM DE3 KONIN(J3 Regie van: FRANK TUTTLE. ROLVERDEELING: Koning Rudolph Carl Bris3»n Carlo Rocco . . Koningin Elaine Mary Ellis Graaf von Schlapstadt, Edward Everett Horton Con Conley . . . Eugene Pallette Mimi Katharine de Mille Baron Kraemer . . . Arnold Korff Steffi Marina Schubert Ilonka Rosita Graaf Batthy . . . Stanley Andrews Paramount-film. Koningin Elaine is pas een jaar getrouwd met koning Rudolph van Langenstein, doch reeds heeft dit huwelijk haar zeer teleurgesteld. De koning en de koningin houden weliswaar zeer veel van elkaar, doch de koning heeft het zóó druk met conferenties en redevoeringen, dat hij zijn koningin telkens slechts een paar minuten gezelschap kan houden. En in die korte oogenblikken wordt haar vreugde over zijn kus weer bedorven door het prikken van zijn baard. En een koning van Langenstein behoort nu eenmaal een baard te hebben... dat is een 750 jaar oude familietraditie. Het wachten en smeeken moede, pakt de koningin op een goeden avond haar koffers en vertrekt naar haar zomerresidentie, zonder Rudolph zelfs goedendag te zeggen. Een jaar verstrijkt en de koningin is nog niet teruggekomen. Rudolph inviteert dan Carlo Rocco, een filmacteur uit Hollywood, die juist zijn geboorteland Langenstein bezoekt, in het paleis, en vraagt dezen ervaren man, hoe hij zijn vrouw zou kunnen terugwinnen. Volgens Carlo is het noodzakelijk, dat hij zijn baard afscheert en spoedig glijdt dan het mes door de koninklijke sik. Na de operatie blijken Carlo en Rudolph... op elkaar te lijken als twee druppels water 1 Dit maakt het gemakkelijk voor Rudolph, om zich nog eenige eigenschappen te verwerven, die Carlo noodig acht, indien hij de koningin blijvend wil bekoren. Rudolph gaat naar Weeaen, om daar wat vlotheid en^ vroolijkheid op te doen en Carlo neemt in het geheim de plaats van den koning in. Niemand merkt iets-'van de verwisseling, maar de situatie wordt zeer précair als de koningin, die heeft gehoord, dat de koning eindelijk zijn baard heeft afgeschoren, in het paleis terugkeert. Zij komt op een avoncï plots Carlo's

MAAKT FEN EIND AAN

AFZICHTELIJK HAAR

ivA TANDPASTA In tuben ä 25 & 60 cts.

CARL BRISSON EN KATHARINE DE MILLE.

CARL BRISSON EN EDWARD EVERETT HORTON.

kamer binnenvallen en ook zij houdt hem voor Rudolph. Carlo wil natuurlijk niet in Rudolphs plaats treden, en om zich uit de penibele situatie te redden, zonder deninWeenen vertoevenden koning bloot te geven, weet hij een bak met bloemen op zijn hoofd te doen vallen. Hij doet vervolgens heel lang over zijn herstel van dit ongeluk, en zendt intusschen brandtelegrammen naar Rudolph. Maar die telegrammen bereiken den koning niet, want graaf Von Schlapstadt, die zijn gids is in Weenen, en die behoorlijk aan zijn gast verdient, zou niet graag zien, dat de koninklijke goudmijn naar zijn land terugkeerde. De koningin weet door list te bereiken, dat ze eindelijk een oogenblikje met haar „zieken" echtgenoot alleen is. Zij meent, dat er een of ander complot gesmeed is, om hen van elkaar te houden/ en zij wil hem eens ver van het hof ontmoeten. Het echtpaar maakt een afspraakje voor een gezelligen dag in Gnnzing, een voorstad van Weenen. Carlo vliegt dan per eerste gelegenheid naar Weenen, waar hij echter alleen Von Schlapstadt vindt, die beweert, dat de koning met onbekende bestemming is gaan wandelen. Carlo draagt hem op Rudolph zoo spoedig mogelijk naar Grinzing te brengen en gaat zelf daarheen, om tot zoolang den koning weer te vervangen. Het is een heerlijke avond en de koningin is in een romantische stemming. Zij danst met Carlo in een paviljoen en rust met gesloten oogen in zijn armen. Carlo dreigt werkelijk onder haar bekoring te komen, maar gelukkig daagt Rudolph op, en zonder dat zij het merkt, gaat Elaine tijdens den dans van de armen van den een over in die van den ander... De eer des konings is gered ...

VERWACHT

HET MEISJE MET DE BLAUWE HOED m«( TRUUS VAN AALTEN. LOU BAMOY en ROLAND VARNO wordt uitgebracht door N.V. FILM A AMSTERDAM

-r-

NIEUWE VLOEISTOF

DE MADONNA DER WILDERNIS MARY ELLIS EN CARL BRISSON — 16-1

E«n Superfilm uit de Metro-GoldwynMayer Productie 1935 — 1936

Bndeüik heelt de weteiuchao een welriekende, betlitt onschadelijke vloeistof ontdekt — preciet alt water — die een eind maakt aan overtollig haar in 3 minuten. Scheermetten doen het haar slechts dikker en sneller aangroeien; «in gevaarlijk en pijnlijk en laten de huid achter in een opangetchaafden, geprikkelden en puitterigen toestand. Alle tot dusverre bekende ontharingsmiddelen waren weerzinverwekkende, yie» pasta's. Vloeibare Vieto it de allerlaatste. verbazingwekkende vinding der wetenschap. U watcht het haar eenvoudig weg, de huid zacht,-glad en blank achterlatende. De reinste, gemakkelijkste en snelste methode om U te bevrijden van airichtelijk, engewentcht haar. Eischt Vloeibare VittO.

Een landlooper lag te slapen op een behaaglijk plekje van een golfterrein, toen de secretaris van de club, waarvan het terrein eigendom was, hem vond en hem onzacht wakker schudde en hem beduidde, dat hij moest verdwijnen. „Wie ben je?" vroeg de landlooper. „De secretaris van de golfclub." „Nou, laat ik je dan zeggen, dat dit niet de manier is om nieuwe leden te winnen!" zei de landlooper.

OVERTOLLIG HAAR verwijderd door

De „Braafste" Jongen van de heele Straat „Braaf' en Wlmple Dlngmans, daar ligt een afstand tusschen van om en bij de 40.000 K.M. zegt Papa Dlngmans en Wlmpie» Moeder zucht: Hebben ze nóg die ijzeren schoenen niet uitgevonden? Maar gezond is 't Ie. gezond en sterk (dank zij Halltran 1200) en trotsch zijn ze toch op hun spruit. Op êtn ding la de jongen fel, op de wekelljksche haarwasachlng met SlMkrin Liquid Shampoon, daar laat hij alles voor In den steek en het "schuim spat naar alle kanten. Dan geniet hij. Sllvlkrln Liquid Shampoon maakt zijn haar gezond, krachtig, glanzend. Alle vettigheid, stof en roos verdwijnt, de hoofdzenuwen worden verkwikt, de haarwortel« versterkt. Millioenen Nederlandsche gezinnen gebruiken ze elke week. Koop nog heden een flacon.

Silvikrin

™

Liquid Shampoon

[H

ELfCTROLIJSi komt niet tanig. Ewig «Woand ty»ta«m. Adviseer uw arts. Behandeling absoluut pijnloo«. Laat gaan lldtaakant na. Cratlt advlai. Inttlt. v. alactr. ontharing E. Noa»aboam. Coudteha Slngal 83« - RotUrdam

10

wosschingen

SW Sft^mtwort ooor dc. fanuu«' Met lait INNOXA kan men het gebruik van zeep voor het gelaat vermijden. Zij reinigt de huid volkomen,zonder haar te irrlteeren en stelt haar in staat haar normale werking te hervatten.

Lalt INNOXA is een melkdieet voor de huid Dank rij de verzachtende bestanddeelen.diezij bevat, kalmeert zij de opperhuid. Door deze te voeden blijft de soepelheid bewaard, zij voorkomt rimpelvorming, ontstaan door het uitdrogen en de slechte voeding van het huidweefsel.

AS*

Knip deze advertentie uit, zend ta met 40 cant In postzegels aan: RICHARD WERNEKINCKI.Ce., HUDDESTRAAT 9. AMSTERDAM, an U ontvangt aan kaUrlg doosja monstert.

Zijt gij verliefd? Een

friaache welriekende adem door

zuivert en parfumeert de adem; ontneemt direct alcohol en tabakslucht. Succesvol btf schorre of heesche stem; onontbeerUJk voor zangers, redenaars, rockers, chauffeurs enz. Per pakje 5 cent, BU parf.zaken. Drogisten en». Bngroa: SEN-SEN-IMPORT Hilversum

,'tSSw"w:

onder den microscoop bezien, toont duidelijk, of het haar in gezonde functionneering met de hoofdhuid staat. Onvoldoende gevoed haar wijst op typische veranderingen in de innerlijke structuur. Dit tot haaruitval voerende verschijnsel, verloopt zoo onopvallend, dat het meestal de hoogste tijd is, wanneer het wordt opgemerkt. Voor dit gevaar hoedt U .Sebald's Haartinctuur'. Dit voortreffelijke middel zorgt er voor, dat Uw haar zich weer herstelt en gezond en krachtig blijft. Dat zullen U ook vele Uwer medemenschen bevestigen. Sebald's Haartinctuur doet Uw haar groeien, geneest roos en kale plekken. - 72 flacon f. 1.65, '/, flacon f. 2.95, '/, L. flacon f. 4.75.

Uu}9CulS De vrolijke, tleuntfe -Faasverpakking van LUX TOILET ZEEP brengt cie lente in Uw mus ! .Maar net is ook leuk om er vnencien en kennissen mee te verrassen ! Want deze kleungePaasverpak king is een leestelijk geschenk van erkende kwaliteit. Lux J.oilet Zeep wordt bereid uit de zuiverste grondstofien en is heilzaam eu weldadig voor de teerste mud. Alaak een lijstje van vrienden en kennissen die \J wilt verrassen met dit welkome geschenk. JMaar bedenk, dat de voorraad beperkt is. Dus nog neden bestellen bij Uw winkelier.

EN NU NOG EEN GOEDE RAAD: Voor Uw gailcht .Seb.ld'i Gazlchtiwater" (face-lotion), hst nieuw«, uitstekend semengeitelde huidverzorgingtmiddel. Het reinigt de poriën, ipant de -huid, maakt haar friich an behoedt gelijktijdig Uw teint. Par fl.con I. 0.85, bij Droglften, Parfumeriazaka'n en Kappart. Import: H. TEN MERKEL. HILVERSUM.

AARTINCTUUR SEBALD'SSGEZICHTSWATER

je^t

Joh Andre

SEBALD

, JPccccS yetrtOLKkiruTi -üx-ho-uxTl

3 stoJJuP^n. 's&jc/uir 37yv ds.

Hildesheim

LT««»-04it1"

gcqr.

G. J. Graauw, Boekhandelaar, Amsterdam-C, KelxTsgr. 168. Tel. 44505, Pottglro 48605, Gem. Giro 2021

Een aanbieding die alles overtreft! ^MAHOE«^

Zoo Jullt verschenen: I. 2. 3 4 5 6

A.dan Doolaard, DE DRUIVENPLUKKERS Louis Couperus. METAMORFOZE Arthur van Schendel, DE MENSCH VAN NAZARETH . Emmy van Lokhorst, PHIL'S AMOUREUZE PERIKELEN A. H. NlJhoH, TWEE MEISJES EN IK Maxim Gorki, DRIE MENSCHEN

. .

260 254 254 246 270 280

blz. blz. blz. blz blz, blz.

Johan da Maesler, CARMEN Herman Haijermans, JOEP'S WONDERLIJKE AVONTUREN A. M. da Jong, DE MARTELGANG VAN KROMME LINDERT 10. Anna van Gogh-Kaulbaeh, OP DEN DREMPEL VOL GEHEIM II. Henri Barbusse. HET VUUR 12. Georg Harmann, KUBINKE

269 233 273 267 287 263

blz. blz. blz. blz. blz. blz!

Reads eerder versehenen: 7 8 9

De beste oorspronkelijke en vertaalde romans PRIJS per deel, gebonden In linnen band, f. 1.50 De prijs van de vorige editie van deze 1 2 romans was f. 46.45, thans gebonden In linnen banden voor {.18.—. Betaalbaar met 1.1.— per maand of meer. Franco toezending geschiedt direct na ontvangst van onderstaand bestelbiljet. Elk boek is afzonderlijk^ verkrijgbaar è I. 1.50 par deel.

De Pers (zeer verkort) over De Salamander: D» SalamandarrMki,

MK

galukklg Inltlatlal »n

MD

lo«»lljk itr.y.n. _

Hat It ««n onderneming dl* man van harta toajuich.n kan. Ean aarataluu« voor da» artlttlaka praitatlal

-

De Telegraaf

Algemeen Handelsblad Den Gulden Winckel

Er It nu aan kant goadkoop aan goad boak ta bamachtlgan I —

Het Veilig Spoor

Da allatilnt toa ta Julchan opzat, gavoagd bij hat tlarlijka gawaad waarin daza aartta ultgavan vanchljnan. haall om hal varlrouwan gatchonkan. dal da Salamandar-tarla opgang xal makan.

Nieuwsblad van het Noorden

BESTE LBILJ ET O^T0^!^8 ?«"»«*» franco te ontvangen van G. J. GRAAUW, Boekhandelaar te Amsterdam-C, Keizersgracht ?' 3 4 q A 7 R 0 in t ' ?0 ï. 0\ 0Ür'k; 4L60f• G?m- GirL0 9' 2021' >■" d« Salamandarraak. de navolgende nummers: 1, 1, 3, 4, 5, 6. 7, 8, 9, 10, 11 en 12, alle gebonden In keurigen linnen band en betaalbaar in maandelijksche termijnen van f. Na (Men

Woonplaats: gelieve bij

(Veivolé van paé/na 12) Een keurige dienster zette grapefruits voor hem neer. „Ik heb al uw lievelingskostjes ontdekt," vertelde miss Gleason vroolijk, terwijl ze koffie schonk. Roystone slikte weer. Hij keek het rustige, vriendelijke vertrek rond. Het beeld van de gevangenis begon te verbleeken. Miss Gleason hervatte het gesprek. Maar haar woorden kwamen nu moeilijk. „Weet u, toen u mij aannam, was ik heelemaal aan lager wal, ten einde raad. U hadt eigenlijk geen plaats voor mij, maar u maakte er een." „Wacht, ik herinner het mij. Higgens zei, dat alle af deelingen vol zaten, maar er was iets aan u hoe moet ik het noemen? U zag er uit als iemand, die een hopeloozen strijd met het noodlot voert en toch was er iets uitdagends aan u u hadt het hoofd in den nek." Miss Gleason knikte. Ze schoof haar bord opzij, alsof, de grape-fruit plotseling bitter als gal was en hij zag, dat haar gezicht zenuwachtig trok. Toen begon ze-te schreien en Roystone raakte verlegen haar hand aan. „Toe, alstublieft niet," drong hij aan. „O, ik ben heusch gelukkig," snikte ze. „Ziet u, ik voelde me toen zoo slap en ellendig, zoo absoluut verslagen. En u was vriendelijk — erg vriendelijk. U scheen te begrijpen. Van dat oogenblik af, werd u een — wel, een soort afgod ■ voor me." „Ik?" De bitterheid kroop weer in zijn stem. In een ouden Chippendalen spiegel achter haar, zag hij zijn vaal, gegroefd, afgetobd gezicht. „Ja, ü. En wanneer je eenmaal in iemand geloofd hebt dan moet je blijven gelooven, of je wilt of niet. Op u kan het niet veel indruk gemaakt hebben, maar voor mij beteekende het alles, letterlijk alles. Ik wist niet wat ik beginnen moest. We hadden alles verloren en een eigenlijke kantooropleiding had ik niet gehad. Overal waar ik kwam, werd ik afgescheept. Maar u glimlachte tegen mij — u begreep. U hebt er geen idee van, hoe onuitsprekelijk dankbaar ik was. Ik had mijn geloof in het leven verloren mijn bezoek aan u was mijn laatste, wanhopige poging..." „Ik had daarnet ook mijn geloof in het leven verloren," zei hij zacht. „En u hebt bet teruggevonden?" „Ik?" Het was nu zijn gezicht, dat krampachtig vertrok; zijn oogen waren het, die overvloeiden van tranen. „Laat ik u nog een kopje koffie inschenken," zei ze, zich dwingend tot

Straat:

BEZOEKT HET

lAJXOR PALAST

TE ROTTERDAM

de Nederlandsche actrice, die een belangrijke rol zal vervullen in de film „Suikerfreule".

kalmte. Ze luidde een ouderwetsche tafelbel en de dienster verscheen met een schotel. „Mijn lievelingsvisch 1" hijgde Roys tone. „Ik ben er achter gekomen 1" Plotseling kon hij geen hap meer door de keel krijgen;'hij had een gewaarwording of het eten hem zou doen stikken. Vóór hij het zelf wist, had hij haar alles verteld van zijn krachteloosheid, van zijn bittere wanhoopsgedachten, van zijn aan scherven geslagen levensmoed. Ze scheen niet verbaasd. Éénmaal, toen hij aarzelde, knikte ze ernstig en sprak: „Ik kan het me precies voorstellen./é dacht aan de rivier, toen..." „Maar miss Gleason ..." „Ja, nu heb ik een goede positie," ging ze voort. „En weet u hoe ik die gekregen heb ? Door de ervaring, die ik bij ü heb opgedaan. Ik heb ook wel weer 'n moeilijken tijd gehad. Weet u, ik had al mijn overgespaarde geld in een van uw ..." „Goede hemel 1"

bestelling de niet gewenschte nummers door te halen en In te vullen welk bedrag men per maand wenscht te betalen). — 20 -

- 21 -

*y

'Fo", OodfrUd de Groot)

fl DE VA IM DOVBNI,

„Ik verwijt u niets — hoe zou ik kunnen? Een vrouw doet geen verwijten aan iemand, in wien ze een afgod gezien heeft 1 Bovendien, ik heb de heele geschiedenis nauwkeurig gevolgd — — ik geloof, dat ik alles begrijp. Neen, ik maak u nergens een verwijt van ik heb het afgeleerd verwijten te doen. Het leven is veel te mooi, om met zooiets onvruchtbaars je tijd te verspillen! Daarbij, tegenover mijn verlies stond zooveel goeds — —" „Dus u moest heelemaal van voren af aan beginnen?" viel Roystone in. „In zekeren zin wel. Maar toen bleek pas hoeveel ik bij u geleerd had — enorm veel gewoon. Ze hadden graag iemand

SYBILLE

Ui

ärcS -,

i

■—

nam—w

^^^^^^^^^^^WHI^M

met de routine Van uw kantoor. Ik ben nu bij Sutherlands Bank, particulier secretaresse van den. hoofddirecteur." Roystones rug werd rechter, zijn schouders kwamen omhoog, zijn glimlach wischte enkele van de bittere lijnen Jacques Feyder, de bekende Fransche op zijn gezicht uit. regisseur, is door Alexander Korda „Er begint iets vän mijn hoop op te voor een Engelsche film geëngageerd. leven," bekende hij. Rudolf Schaad gaat drie korte Ufa-toon„Ik ben altijd in u blijven gelooven," films in scène klonk het vol overtuiging. „Ik kwam u zetten. halen, om u dkt te vertellen. Het is Albert Basserde glimlach en het klopje op den rug, mann zal de die het 'm doen, het gevoel, dat iemand hoofdrol ver- zich om je bekommert.',' vullen in de „Weet u wat mijn liefste droom was, Luce-Film „Ga- däär?" vroeg hij. „Dat, als ik een ribaldi". nieuwe kans kreeg, ik mij weer omhoog Veit Harlan zou borstelen. Niet voor mijzelf, niet regisseert de film voor eigen grootheid of rijkdom, maar ,,Krach im Hin- om allen schadeloos te stellen, die eens terhaus". Dit in me geloofd hebben." zal de eerste „O," riep ze en haar oogen schitmaal zyn, dat terden, „wat heerlijk 1" deze acteur als „Ik had straks geen hoop meer mijn regisseur werk- droom te kunnön verwezenlijken — maar ALBERT BASSERMANN zaam is. nü zal ik het volbrengen." Er was een Anna Nedoschinska speelt de hoofdrol in pauze. „Morgen is het Paschen, niet..De studenten-moeder". Deze film wordt waar," hernam hij, „en toen ik in Praag opgenomen onder regie van Vlavanochtend ■— eh — buiten kwam, trof dimir Slavinsky. het me, dat de natuur even weinig Johannes Riemann zal ,,De man, die het met de Paaschgedachte in overeenstembuskruit uitvond" regisseeren. ming was als mijn gemoedsstemming. Gustav Fröhlich Wedergeboorte, nieuwe Hoop, geloof in beeldt de de zich eeuwig vernieuwende kracht van hoofdrol uit in het leven dat November-weer van de nieuwe Geza vandaag had er niet veel mee gemeen. von BolvaryEn net zoo somber zag het er binnen in film „Stradimij uit. Maar zoo zeker als die regen vari". en die storm zullen voorbijgaan en de Regisseur milde zonneschijn en de geurige lucht Alexander Wolvan de jonge kracht van de natuur zulkoff zal voor len getuigen, zoo is ook in mij de de Tobis de Paaschgedachte werkelijkheid geworden: er heeft een soort wedergeboorte in mij film „Michael plaats gehad, ik heb weer geloof in Strogoff" enscemijn eigen kühnen, ik heb weer moed neeren. en strijdlust," hij wachtte even — „tot Albrecht het goede. Zooals ik zei, ik wéét, dat Schoenhals zal JOHANNES RIEMANN ik het volbrengen zal." de hoofdrol speOver de tafel stak ze hem ontroerd len in „Stadt Anatol". de hand toe. Hij drukte die zwijgend en Franz Grothe heeft de muziek gecomsprak verder: poneerd voor de Martha Eggerth-film „Niet hier in Londen. Hier zullen ze me „Blonde Carmen". met wantrouwen tegemoet komen. Maar Onder regie van Hans Deppe zal de film „Romeo und Julia auf dem Dorfe", naar er zijn andere landen I Ik zal werken als den roman van Gottfried Keller verfilmd een paard — er zijn altijd mogelijkheden geweest — — die zullen er zeker worden. nóg zijn." Edmund Lowe, Jean Dickson en Victor Miss Gleason reikte naar haar tasch, Varconi treden onder regie van Alan Crosofschoon ze haar zakdoekje in de hand land op in de geklemd hield. Ze rommelde er in onder Universal-film het tafellaken. Toen legde ze een bun„Mr. Dynamit". del bankbiljetten naast zijn bord. Mady Chris„Dit — dit is — wat ik heb kunnen tians zal in de bijeensparen," stamelde ze. „Tweehonfilms „The maderdvijftig portd." gie violin" en Hij staarde haar als verwezen aan. „The woman Daarop zij hij hortend: who stayed „U vertrouwt mij dat toe. Mij?" young"de vrou„Natuurlijk! Het is de belichaming welijke hoofdrol van mijn Paaschgedachte, van mijn gevertolken. loof in uw wedergeboorte van uw nieuDe hoofdrol- wen levensmoed. Ik... ik beleedig u len in de War- toch niet doof het u aan te bieden ?" ner Bros-film Gordon Roystone gaf geen antwoord, „The goose and ten minste niet in voor menschenooren MADY CHRISTIANS the gander" wor- verstaanbare woorden. Maar onder het den gespeeld door Kay Francis, George tafellaken waren zijn handen gevouwen, Brent, Ralph Forbes en Geneviève Tobin. als van een biddend kind. Zijn hoofd De regie is in handen van Alfred E. Green. was gebogen.

1^<^y^i-

-22 -

■■-

AAMBEIEN.... Men is lusteloos, prikkelbaar en zonder levenslust! Een verschrikkelijke toestand. Die onverdragelijke pynen moeten verdwijnen. U zoudt daarom toch werkelijk eens de door den dokter zoo zeer aanbevolen

ANUSOL-A AMBEIEN SUPPOSITORIÊN „GOEDECKE" moeten inbrengen. Het middel is in de geheele wereld bakenden U zult er zich over verheugen hoe snel en afdoende Uw pijnen en ongemakken verdwijnen. ANUSOLfc bij apothekers verkrijgbaar in doozen met loodje. „Ik zal toonen, dat ik de man ben, waar u mij voor houdt," zei hij eindelijk, een nieuw licht in zijn oogen. Ze knikte, met een warmen, streelenden lach. „Daarvan ben ik overtuigd. Een vrouw vergist zich niet in zooiets..."

llHliln

KßESPßfKmG MARIE VAN EIJSDEN-VINK MIJN TOONEELLEVEN

Het is in meer dan één opzicht een goed denkbeeld geweest van de thans rustende, zoo gevierde actrice mevrouw Marie van Eijsden-Vink om haar tooneelherinneringen in den vorm van „Mijn Tooneelleven" te publiceeren. Want velen zullen nog gaarne eens met de schrijfster de gloriedagen van het Rotterdamsch Tooneel ophalen; voor de ouderen zullen namen als Beersmans, Rosier Paassen, de o Haspelsen, Le Gras, de Tartauds, Alexander Paassen, Philomène van Kerckhoven-Jonkers herinneringen opwekken en de jongeren zullen er een belangrijk deel historie uit kunnen opdiepen. Bovendien heeft Marie van Eijsden nog een goed doel voorgehad, toen zij haar herinneringen — en het zijn er vele — te boek stelde, want de helft der zuivere opbrengst wordt afgestaan aan het Suppletiefonds van het Algemeen Pensioenfonds voor Nederlandsche Tooneelisten. Het is dan ook daarom, dat zij in haar voorwoord vraagt: „Leen mij niet uit!" Er heeft zich een comité ter aanbeveling samengesteld, waarin zitting namen: Mr. P. Droogleever Fortuyn, Burgemeester van Rotterdam, Mr. S. J. R. de Monchy, Burgemeester van 's-Gravenhage, Cor van der Lugt Melsert, Voorzitter van het Alg. Pensioen- en Suppletiefonds van Nectk Tooneelisten, Mr. B. I. D. ZubÜ, oud-Voorzitter Ned. Tooneelverbond, terwijl Henri A. van Eijsden Jr., Columbusstraat 252, Den Haag, Secretaris van het Propaganda Comité is. Het boekje is in den boekhandel verkrijgbaar tegen den prijs van ƒ2.25 en wij twijfelen niet of velen zullen zich gaarne een exemplaar van dit eenvoudige,'doch keurige boekje met den gezelligen inhoud willen aanschaffen. En denk er aan: „Leen mij niet uit!", vraagt de Schrijfster; laten dus ook Uw vrienden een exemplaar aanschaffen.,., en zij steunen een goed doel.

1. Claudette Colbert profiteert van het voorjaarstonnetje, gezeten op het bordes van haar bungalow in Hollywood. Het fleurige toiletie van effen en gestippelde zyden stof en de coquette wit leeren schoentjes passen wel by dit aardige lente-tafereeltje! (Poto Paramount),

JuUl V.r.trMl«, d* bakanda «uur, tal hal komanda lalMan naar tndlt varirakkan am ar In aan htm van Garard Ruttan la ipalan.

Maurlca Chavallar la*kanda aan eonlrad mal da dlraella van hal Cailna da Parli. Hl] «al da hoofdrol tpalan In da ravua „Parada du Monda".

2. Als Toby Wing een wandeling gaat maken, trekt zij dit aardige sportieve mantelpakje aan, bestaande uit een fyn geruiten wollen fok en een donker effen tasje. Hierby behoort een slappe hoed van donker vilt, in het model van een heerenhoed. . (Poto Parémounl).

i. Op het fraaie gazon van haar nuis In filmland fotografeerden wij Una Merkel, gekleed in een eenvoudig zomerjaponnetje van gemoesde cripe de Chine, waarbij zij een slappen strooien hoed met veldbloemen droeg. iPoio M. O. M).

Jan Muteh haaft hal laenaal-antambla „Hal Hatkar' Tarlatan. Ean frool varllaa »oor data ulltiakanda loonaalgreap.

Martha Ejyarlh il«! la Barlljn tlak.Z|| «al aanlga wakan nlal kunn»n opIradan.

„Uialolla »on dar PUI»" moatlon wordan ondarbrokan emdat da varlelkHar van da liulrol, Ranala MOllar. arntllg ongailald II.

Da (llmilar Haml Knolaak li ploUalIng «lak gawordan.

Adolpha HMIJOU I> mal aan arnillga grlapaandoanlng In aan dakan. hult la Hollywood opganoman.

JJ

■■■

GESMEMEN MET MIJN

C. « Th.*I»UZZLES No. 5S6 KNIPPUZZLF

moest weer een lastige vraag van zijn vrouw beantwoorden. ,,De statistiek bewijst, dat vrouwen langer leven dan mannen," zei ze. ,,Hoe verklaar je dat?" ,,Heel eenvoudig," antwoordde mijn neef. ,,Verf is een uitstekend conserveermiddel!" Jonge echtgenoot: ,,Ik ben niet met je getrouwd om je geld — veel eerder ondanks je geld. Geld brengt geen geluk; ik geloof zelfs, dat men veel gelukkiger is als men geen geld heeft!" Jonge vrouw: ,,Wat zullen wij dan gelukkig worden, lieveling! Vader is gisteren juist failliet gegaan!" Dokter: „Neemt u nog lederen morgen een koud bad?" Patiënt: „Neen, daar ben ik mee opgehouden om tijd te winnen." Dokter: „Kom, kom, een koud bad kost toch zooveel tijd niet. Hoogstens een minuut of vijf." Patiënt: „Dat is zoo, maar ik bleef wel een half uur in bed aarzelen voordat ik in het koude water dorst te gaan!" De verstrooide professor had zich voorgenomen zijn leven te beteren. Op een morgen, toen hij bezig was in de badkamer zijn toilet te maken, kneep hij de tandpasta uit de tube op zijn scheerkwast en hij stond juist op het punt er zijn tanden mee te gaan poetsen, toen hij met schrik tot de ontdekking kwam wat hij deed. „Nou, dat is net op 't nippertje," zei hij triomfantelijk, terwijl hij de pasta op zijn kin begon te wrijven. „Ik vind het heusch erg prettig, dat je ook na je huwelijk bij ons in dienst wilt blijven, Mina. En wie is de gelukkige?" „Uw zoon, mevrouw." Eerste zakenman: „De oude Meyer gaat zich uit de zaken terugtrekken;" Tweede zakenman: „Och, dat heb ik hem al zoo vaak hooren zeggen." Eerste zakenman: „Dat weet ik, maar de rechter heeft het nu gezegd."

Bovenstaande stukjes moeten uitgeknipt, samengevoegd en opgeplakt worden, tot een portret van een bekende filmster. Onder degenen, die ons het resultaat van hun werk zenden en er bü vermelden, hoe de actrice heet, loven wij tien foto's van haar uit. De oplossingen moeten vóór 7 Mei gezonden worden aan: Red..Het Weekblad",Galgewater22,Leiden. Onze abonné's uit uverzeesche gewesten hebben tot den 7den Juli gelegenheid ons hun oplossingen te doen toekomen. Op de enveloppe gelieve men duidelijk te vermelden: C. ä Th.puzzles No. 386. Degenen, die het blad liever niet willen beschadigen, kunnen volstaan met de stukjes over te trekken op een doorzichtig papiertje, of te calqueeren. Dit laatste geschiedt door middel van een velletje carbonpapier, dat men onder deze pagina legt. Als men nu onder het carbon nog een stukje wit papier legt en dan de omtrekken van de op deze pagina afgedrukte stukjes met potlood natrekt, zal het carbonpapier deze op het witte papier overdrukken. De aldus gevormde en uitgeknipte stukjes papier moeten ook als een portret worden opgeplakt. Zij, die ook de Wekelijksche Vraag op wenschen te lossen, kunnen die desgewenscht tegelijk met deze puzzles inzenden, doch zij gelieven de oplossingen dan op een apart, eveneens volledip van naam en adres voorzien velletje papier te schrijven. De toekenning- der prffzen en troostprijzen geschiedt volgens een systeem, waarbij a/le inzenders van /roede oplossingen gelj/ke kansen hebben op het verkrijgen der prijzen.

1

z 3

k 5 6 7

8 9

'

10 Vul in horizontale richting woorden in, die beteekenen: 1. Russische adellijke titel. 2. van een zekere bontsoort gemaakt. 3. inenting. 4. Is iemand, die graag zijn kennis verr«kt. 5. piloot. 6. volksstemming. 7. graveur. 8. soort haai. 9. naam van een filmster. 10. algemeene bekendheid. By juiste invulling ontstaat in de vet omrande vakjes van links boven naar rechts onder dezelfde filmsterrennaam als bij no. 9 horizontaal.

OPLOSSINGEN C. & Th.-PUZZLES No. S83 KNIPPUZZLE

„Op den dag, dat mijn huwelijk gebeur-

■ de —"

„Neem me niet kwalijk, dat ik u corrigeer, maar van huwelijken, recepties, diners en al dat soort dingen zegt men altijd, dat zij „plaats hebben". Alleen bij rampen en dergelijke spreekt men van „gebeuren". Ziet u het verschil?" „Ja zeker. Zooals ik zei; „Op den dag, dat mijn huwelijk gebeurde. . . " " Hij was juist verhuisd naar een nieuw gebouwd huis in de buitenwijken, toen hij een vriend ontmoette, die hem vroeg; „Hoe gaat het met je?" „O, reusachtig. We hebben nooit meer ruzie, mijn vrouw en ik." „Hoe komt dat?" „We zijn veel te bang om met de deuren te slaan!"

DIAOONAALRAADSEL

De tien foto's van Kay Francis vielen ten deel aan: mejuffrouw J. Bos, Groningen; mejuffrouw H. G Coelman, Den Haag; den heer J. Leenstra, Hillegersberg; den heer M, Kasbergen. Scheveningen; mejuffrouw L. Kischemöller, Rotterdam; den heer G. v. d. Berg, Utrecht; mevrouw K. Bonekamp, Den Haag; den heer J. Hageraats, Rotterdam; mevrouw W. v. Werven, Amsterdam; den heer A. H. van Keulen, Rotterdam.

MONOGRAMRAADSEL Paul Hörbiger in Walzer an der Newa

Kay Francis

24 -

De hoofdprijs konden we toekennen aan den heer A. G. de Haart te Heemstede. De troostprijzen aan den heer P. L. v. Aalten te Den Haag, den heer H. A. de Ia Bije te Rotterdam, en mejuffrouw M. Eckhardt te Den Haag.

Oe Oerde TAuze VROUWEN BESLISSEN

Is het waar, dat Renate Müller weer bij de Ufa geëngageerd is? Ik las dat in verschillende dagbladen." „Dat bericht, Pietersen, berustte op een vergissing. Niet Renate Müller, maar Anny Ondra is voor het komende seizoen vast bij de Ufa geëngageerd. Voor het vroolijke genre beschikt men bij deze maatschappij thans over de Hongaarsche Marika Rökk, de Poolsche Anny Ondra en de Engelsche Lilian Harvey." „Verdienen de Nederlandsche film-artisten nu ook zulke enorme gages als 'de Amerikaansche?" „Pietersen, Pietersen, wat doe jij onbescheiden vragen! Je bent toch niet bij de belasting? Maar ik wil je wel vertellen, dat de Nederlandsche film-magnaten er nog niet aan denken dergelijke salarissen te betalen. Onder ons gezegd, ze zouden er ook niet toe in staat zijn. Hoewel de gages in Hollywood sterk verlaagd zijn, verdient een Adolphe Menjou b.v. nog vijfduizend dollar per week. Reken nou eens, dat hij voor een rol in een Nederlandsche film vier weken geëngageerd zou moeten worden, dan kostte hij maar eventjes 20.000 dollar. Dat is zoowat de helft van wat een heele Nederlandsche film kosten niag. Je zult dus wel begrijpen, dat wij ietwat bescheidener salarissen moeten uitkeeren." „Heeft Argentina weer veel succes in ons land geoogst?" „En of! Het is dan ook een zeer talentvolle danseres. Het volgende seizoen zal er een Russisch ballet in ons land optreden, dat onder leiding van Victor Dandre staat, den echtgenoot van wijlen Anna Pavlova." „Wat doet Max Reinhardt tegenwoordig?" „Voorloopig blijft hij nog te Hollywood. Hij is daar bij de Warner Bros als filmregisseur geëngageerd. Op het oogenblik heeft hij nog al veel huiselijke zorgen. Hij wil namelijk in het huwelijk treden met de actrice Helene Thimig. In 193 1 liet hij zich te Riga van de actrice Else Heims scheiden. Maar nu wil Else deze scheiding niet als officieel erkennen. En de Amerikanen weigeren hem thans in het huwelijk met Helene te verbinden." „Komt er niet gzyjiv weer een nieuwe film met Elisabeth Bergner? Of filmt zij niet meer?" „Het komende seizoen zullen wij zeker kennis maken met haar nieuwste film „Escape me never", die in Engeland is opgenomen onder regie van haar echtgenoot Paul Czinner. De Engelsche pers is enthousiast." „Je hoort haast niets meer over de Russische filmindustrie. Hoe komt dat toch?" „De meeste Russische filmproducten zijn niet bestemd en ook niet geschikt voor den export. Men is thans echter begonnen aan een film, die het leven van Peter I behandelt. Alexej Tolstoi heeft het scenario geschreven en W. Petrow regisseert. Niet minder dan 1500 figuranten werken er aan mee." „Hoe gaat het met Johan Heesters in Weenen? Is hij al voor een nieuwe film geëngageerd?" „Dat niet. Maar wel is hij door Dr. Rudolf Beer verbonden aan Scala te Weenen. Hij speelt er de hoofdrol in de operette „Servus, Servus" van Robert Stolz." „Is er nog nieuws in de filmwereld?" „Alleen dat de weduwe van Rudolph Valentino, de actrice Jean Acker, een rolletje vervult in de film „Let's live tonight"."

Te 's-Gravenhag-e heeft bij het Jong Tooneel de Nederlandsche premiere plaats gehad van „The Distaff bide van Johan van Druten, (wiens „Puberteit destijds hier een groot succes oogstte) in de Nederlandsche vertaling „Vrouwen beslissen" getiteld. De auteur geeft ons meer een milieu-schildering dan een goed tooneelstuk; de verschillende karakters — en Ket zijn wel zeer uiteenloopende, die hier ten huize van Mevr. Eve Millward vereenigd zijn - zijn echter uitstekend geteekend en zoo komt het, dat de schrijver kans heeft gezien ons toch den geheelen avond te boeien. Onder regie van Dick var Driest, van wien ook de vertaling was, heeft het Jong Tooneel een uitstekende opvoering er van in gebouw Excelsior gegeven. Alle vertolkers waren tegen hun rollen opgewassen en met zeer veel genoegen denk ik allereerst terug aan de gevoelvolle vertolking van Mevr. Eve Millward door Jeanne Jonquière; zij was volkomen de alles bee-riipende vrouw. Met een heerlijke losheid en natuurlijkheid speelde Emmy Hartoff haar zuster Lizzy, hoewel ik haar eenigszins buiten dit Engelsche milieu vond vallen. Er waren soms inzinkingen in het spel van 'Bep Zeeman als de andere zuster Neil. Maar er waren ook zeer goede momenten zooals bijvoorbeeld in het derde bedrijf, toen zij van haar ongelukkig leven vertelde. Manon Godefroy overdreef wel eens te sterk als de bemoeizieke grootmoeder en letje Offerman speelde met veel gevoel en zuiver haar strijd tusschen huwelijk en tooneel. , . Anton Nanning speelde met overtuiging den naar Hollywood geroepen Toby verloofde van Alex. Soms was zijn spel wel wat druk. Rien Carrière als de medeminnaar was correeft en menschelijk, terwijl Marten Kingma de minder aangename taak had Gilly Baize uit te beelden. Hij speelde hem naar den blijspeltrant toe, vlot maar toch niet overtuigend. Hans van' Loon bracht een vertrouwen inboezemenden medicus. In de kleinere rollen zagen wij Joop Jonker als een goede neef; Anneke Smits van Bürgst als de mannenhatende nicht, zonder Veel spel, Betty van Wingaarden als de dribbelende gezelschapsjuffrouw (haar spel was beter dan haar onnatuurlijk dribbelpnsje) en Lisette Berssenbrugge gaf van het kamermeisje een vlotte en pittige vertolking. Samenspe' en tempo waren goed, uitspraak zeer beschaafd en de aankleeding goed verzorgd. Met deze opvoering werd deelgenomen aan onzen Wisselbeker-wedstrijd. De jury bestond uit de heeren Roeland van Ruyven, D. J. Visser en Henri A. van Eijsden Jr.

DE ZEVEN SLEUTELS VAN BALDPATE, Ditmaal was het „O.D.I.A," te 's-Gravenhage, die bovengenoemd spannend stuk weer eens ten tooneele bracht en wel voor onzen Wisselbekerwedstrijd. Onder regie van P. van Zwieteren kregen wij een zeer verzorgde voorstelling te genieten. Goed was de sfeer in dit melo-dramatisch blijspel, ook de aankleeding, waarmede men weinig moeite had, maar het samenspel — niet onverdienstelijk — had somwijlen toch nog geslotener kunnen zijn, hetgeen toegeschreven moet worden aan het feit, dat bij allen de rolkennis niet even vast was. P. van Zwieteren speelde bovendien zeit den romanschrijver Magee en wist deze figuur volkomen te doen leven. Vlot en innemend was zijn spel. Uitstekend typeerde H. Blokpoel den schurkachtigen Bland. Ook goed van uiterlijk. H. van Zwieteren wist vooral den angst goed tot uiting te doen komen in Lou Max. G. van Velsen was een wel wat burgerlijke bur— 25 -

Om vetwormpjes onmiddellijk te verwijderen en te voorkomen. Dezelfde eenvoudige methode. „Radox heeft mijn huid vrij gemaakt van vetwormpjes «en verstopte poriën en wel op heel prettige wijze. Ik ga er mee door, omdat ik anders weer puistjes krijg, waar ik langen tijd last van heb gehad." Mcj. C. B. Vetwormpjes, verstopte poriën etc. ontslaan, wanneer de onderhuidsche kliertjes niet goed functionnecren. Indien U telkens, wanneer U het gezicht wascht, wat Radox door het water mengt, zult U van dergelijke lastige huidontsicringen geen last hebben. Kadox maakt in water o.a. zuurstof vrij en deze opent de poriën, reinigt ze en dringt door tot de onderhuidsche weefsels en kliertjes, welke ze vernieuwt en versterkt. Üm vetwormpjes onmiddellijk te verwijderen, moet men ze enkele minuten lang betten met heet water, waarin wat Radox is opgelost. (Een theelepeL Kado^ op een kop water.) Dikwijls kan men reeds na de eerste behandeling alle vetpuistjes wegvegen. Radox is heerlijk geparfumeerd en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten ü f 0.75 per pak, omzetbelasting inbegrepen. Een pak is toereikend voor verscheidene weken. Imp. N.V. Rowntree Handels-Maatschappij, Hecrcngracht 209, Amsterdam C . gemeester en ook meer spel zou zijn uitbeelding ten goede gekomen zijn. J. Emons typeerde, zonder in charge te vervallen, heel goed den kluizenaar Peters, N. Ansems voldeed goed als de inspecteur van politie hoewel zijn optreden nog zekerder had kunnen zijn. W. Henssen was een beschaafde directeur der Tramweg Mij, toch had zijn houding nog wat aristocratischer gekund, evenals zijn boosheid. Een keurige eigenaar van Baldpate was Fr. Block. Van de dames zorgde mevrouw A. Noort voor een aardige reportster In haar samenspel met Magee had zij warmer moeten zijn. Mevrouw Th. van Zwieteren was zeer goed als de verraadster, terwijl mejuffrouw N. van der Hoeve als Mrs. Rhodes wat meer spel had kunnen geven, maar onverdienstelijk was de uitbeelding niet. , In het voorspel gaf N. Noort een goed geslaagde vertolking van den huisbewaarder, maar mevrouw C. Lievaart was wat te nadrukkelijk in haar spreken en minder natuurlijk dan haar echtgenoot. De regie was door P. van Zwieteren goed geleid, en alles liep vlot van stapel. De jury bestond uit de heeren Roeland van Ruyven, D. J. Visser en Henri A. van Eijsden Jr.

<-

-4^.41^

pmti

^^HI^I^BI^^I^^^BHi

^^^^^^^^^^^■^■" Eenigen tüd geleden is Walt Disney ziek geweest, hü had te veel van zijn krachten gevergd en was vergeten, dat hij in langen tijd niets meer aan sport gedaan had. Nu rijdt hü echter weer geregeld paard, zwemt, speelt polo en gaat vroeg naar bed. Zooals reeds eerder vermeld, trouwde Walt Disney met Lilian Bound, zijn vroegere helpster. Uit dit huwelijk is een dochtertje geboren, Diane Marie genaamd. Het is een zeer gelukkig huwelük. Walt en zijn vrouw zün bijna altijd samen, ook gaan zij veel samen naar den bioscoop, alwaar hij uit dat wat hy op 't witte doek te zien krijgt, weer gegevens voor zijn teekenfilms put. Evenals Charlie Chaplin, de zwijgende meester van het alles uitdrukkende gebaar, wordt ook Mickey Mouse over de geheele wereld begrepen. Zün veelzijdigheid als artist is onbegrensd. Hij is soldaat, matroos, zanger, jockey, kampioenbokser, auto-racer, aviateur, kortom Mickey leeft in een wereld waarin tijd, ruimte en sinds eeuwen erkende wetten der natuurkunde geen rol spelen. Mickey, met zün geestig, brutaal muizensnuitje doet ons voor eenige minuten onze zorgen en beslommeringen vergeten, Hy sleept ons als het ware door zijn dolle avonturen mee naar een wereld, zooals wü ons die in onze kinderjaren droomden en dit is wel de hoogste lof, dien wij hem en daarmee ook zijn schepper Walt Disney, kunnen toezwaaien.

DE SCiEPPEß VAN MICKEY MOUSE EN DE S1LIY SYMPIONY-TEEEENFILM

W^LT DISNEY EN ZIJN ECHTGENOOTE.

Tot de populairste sterren van filnjland rekende men vroeger Charlie Chaplin, Pola Negri, Mary Pickford, Douglas Fairbanks, Gloria Swanson en verschillende andere artisten. Doch tijd en mode trotseerende is Mickey Mouse, het %an Walt Disney's fantasie ontsproten, bijna menschelijke dier, de eenige ster uit de filmwereld, die zich de weelde kan veroorloven de publiciteit aan zijn laars te lappen en toch tot een van de meest geliefde verschijningen van het witte doek te blijven behooren. Over Walt Disney, den schepper van de alleraardigste, komieke Mickey Mouse, is weinig geschreven; dit is gedeeltelijk te wjjten aan zijn bescheidenheid, doch zeker ook niet minder aan de interesse, die men voor zijn werk heeft en die de belangstelling voor zijn persoon geheel op den achtergrond dringt. ^ Hy werd den 5den December 1901 te Chicago geboren. Zyn vader was een Canadees, zyn moeder een Duitsch-Amerikaansche. Verder bestond zijn familie uit drie broers en één zuster. In een klein plaatsje in 't Missourigebied bezocht hij de dorpsschool: later kwam hü op de Benton Grammar School in Kansas City, waar hij lid werd van verschillende amateur-dubs. Hü trad op in verschillende revues, waar hü Charlie Chaplin, één van zün filmlievelingen, trachtte te imiteeren en waarvoor hij eens een prijs van twee dollars heeft gewonnen. Doch teekenen is altyd zü'n grootste lief-

hebberij geweest en later op 't gymnasium te Chicago teekende hij altyd de illustraties voor de schoolkrant. Van zyn vijftiende tot zijn achttiende jaar heeft hij veel baantjes afgewerkt. Daar er gedurende den oorlog een te kort aan manlijke krachten was, werd hü chauffeur op een ziekenauto. Na den oorlog kreeg hij een betrekking als reclameteekenaar en daarmee was zijn wensch dan eindelük vervuld. Walt heeft zich altijd voor muizen geïnteresseerd; hun kleine glinsterende oogjes en vlugge bewegingen boeiden hem büzonder. Hij ving verscheidene muizen, deed ze in een kist en bestudeerde op die manier hun koddige bewegingen. Een van hen, stoutmoediger dan de anderen, klom altüd tegen Walt op en knabbelde aan zijn teekeningen; de^e kreeg dan ook de benaming van Mickey Mouse, doch de jonge artist heeft nooit kunnen denken, dat de naam Mickey Mouse nog eens beroemder zou worden dan zün eigen naam! In zijn vrijen tüd maakte hü met eenige vrienden teekeningen, kocht een camera, fotografeerde de schetsen en draaide ze in de schuur af. Hü voelde, dat hü er iets mee bereiken kon; op de één o,f andere manier moest hü naar Hollywood zien te komen. Om nog wat meer geld te verdienen, maakte hij kleine films van babies en verkocht ze dan aan de trotsche ouders. Ten slotte had hij genoeg geld om de reis naar Californic te ondernemen. In Augustus 1923 arriveerde hy te Hollywood, niemand had echter ooit van Walt Disney gehoord en de eerste maanden zag het er tamelijk somber voor hem uit. Doch tezamen met zün broer Roy, die er finan-

1

diS

DE STUDIO WAAR DE TEEKENFILMPJES ONTSTAAN

DISNEY AAN HET WERK.

cieel iets beter voor stond, begonnen zij met een bedrijfskapitaal van nog geen vijfhonderd dollar Walts ideeën te verwezenlyken. Al spoedig kregen ze dan ook order om een serie films uit te brengen. Walt leerde Roy hoe hy de camera moest hanteeren en hyzelf werkte dag en nacht, om zijn fantasieën in beeld te brengen. Met behulp van twee teekenaresjes maakten zü hun eerste échte teekénfilm, ,,Alice" genaamd. Hoe druk ze het ook hadden, toch moet er ook nog eenige tijd overgebleven zyn voor romantiek, want één van de medewerksters, Lilian Bound,, werd later mevrouw Walt Disney! Spoedig konden ze het met zyn vieren niet meer bolwerken en er werden meer medewerksters geëngageerd voor de tweede film „Oswald the Rabit". Na verloop van een jaar hadden ze alle mogelüke dieren vereeuwigd: katten, honden, konijnen enz. Wat zou hen vervolgens tot onderwerp kunnen dienen? .... Mickey Mouse! Maar Mickey moest natuurlijk een „Sweetheart" hebben, men noemde haar Minnie Mouse. De eerste twee „Mickey-films" hadden echter geen groot succes, daar zij juist verschenen, toen de sprekendefilm haar intrede deed. Financieel stonden de Disney's er ook niet te best voor, doch zij bezaten iets, dat meer waard is dan geld. Zü beschikten over een schier onbegrensde energie en werklust en zy hadden zich bovendien vast voorgenomen te zullen slagen. Zyn derde Mickey Mouse-film synchroniseerde Walt en deze heeft een bekendheid verworven, die tot dusverre ongeëvenaard bleef.

Zijn personeel groeide met den dag; terwijl er vroeger in vijf jaar tijd zes en twintig films werden vervaardigd door twee en twintig menschen, werken er tegenwoordig honderdvijftig employe's dag in, dag uit om achttien Mickey Mouse- en dertien Silly Symphony-films per jaar te vervaardigen. Hierna komt in 1939 Disney's eerste gekleurde Silly Symphony „The skeleton dance", welke men zoo nu en dan nog wel eens vertoont. Daarna de ons nog allen frisch in 't geheugen liggende „Three little Pigs", „Big bad Wolf", Lullaby Land" en „Funny little Bunnies". Het mag als bekeijd worden verondersteld, dat elke teekenfilm uit een aaneenschakeling van duizenden teekeningen bestaat. Kleine, byna onmerkbare veranderingen, aangebracht in de elkaar opvolgende teekeningen, veroorzaken op de film de beweging. Om een voorbeeld te geven: er zyn vüftig teekeningen noodig, om Mickey's staart van links naar rechts te doen bewegen. Aan één filmpje werken vyftig teekenaars en zoo'n Mickey Mouse-film bestaat uit negen tot veertienduizend beelden: één man zou twee jaar onafgebroken moeten werken, om alleen hetzelfde werk te verrichten. Wanneer de film zoover gereed is, komt de synchronisatie aan de beurt. Dit is een niet te onderschatten onderdeel der geliefde Mickey Mouse-film en zij heeft niet weinig tot Mickey's populariteit bijgedragen. Beseft de toeschouwer, die deze duizenden teekeningen in ongeveer tien minuten voor zich ziet afspelen, wej den omvang van het enorme werk dat hieraan voorafgegaan is? — 27

f

£jfc£l-B^v^*

II» ^| ■'■'

v'

JÊ l^i yfi

1t g f ai ' i

f

O-bAUIUKIbbbküE VbUIALIMLr HOOFDSTUK XXVII DE VELDSLAG Toen de Chef, met Sylvia in zijn armen, het terras overstak, kwam juist de eerste politie-auto, bestuurd door Hardy, naast wien McCoy plaats genomen had, de oprijlaan in. De wagen passeerde Wardells two-seater, waar Mousson op dat moment net wilde instappen. De tweede auto stopte vlak vóór hem. Spoedig was de Franschman gevangengenomen. Aan het eind van den tuin was een bootenhuis. Verder weg lag een watervliegtuig geankerd. Wardell had Sylvia halverwege den afstand van het terras naar het bootenhuisje gedragen, toen McCoys auto in het gezicht kwam. De koplampen verlichtten zijn haastige gestalte. Hardy verliet de bocht van de oprijlaan en slaagde er in den vluchteling in het licht te houden, vaart minderend, terwijl hij het stuur wendde. Uit den auto kwafn een waarschuwingsschot. Onmiddellijk legde Wardell Sylvia op den grond, hief zijn handen omhoog en riep, starend in het schelle schijnsel: „Bent u het. Inspecteur McCoy?" De inspecteur was uit den auto gesprongen en rende vooruit, zijn manschappen achter hem aan. Hardy bleef achter het stuur zitten van den wagen, die inmiddels tot stilstand was gekomen. Toen ze bij hem waren, liet de Chef zijn handen zakken. „U bent net op tijdl" riep hij uit. „De heb mijn zuster gevonden. Ze hielden haar vlak onder mijn oogen verborgen. Maar ze is er ellendig aan toe en bewusteloos. Ik wil haar zoo gauw mogelijk naar een ziekenhuis in New York brengen. Help me Kaar naar het watervliegtuig dragen, wilt u? Het is de snelste manier en het rustigst voor de patiënte." „Wat is er gebeurd?" stiet McCoy uit. „Waar is Morgan? Waar is de Chef?" „Morgan is in huis, gekneveldl Hij zal u alles wel vertellen. Ik heb nu geen tijd, manl Help me alsjeblieft met haar. ledere minuut kan leven of dood beteekenen..." „Omsingel het huis!" gelastte McCoy zijn mannen. Vervolgens bukte hij gehoorzaam om Sylvia op te tillen. De rechercheurs verdwenen uit den bleeken gloed der koplampen en renden links en rechts het terras op. Wardell bood McCoy de behulpzame hand. Uit het duister achter hen gulpte een plotselinge vlam. Wardell wankelde, struikelde naar voren en sloeg voorover op zijn gezicht. McCoy liet het meisje op den grond glijden, sprong achterwaarts buiten den lichtbundel, trok zijn revolver en tuurde in den nacht. Hardy, zooals altijd, was op zijn qui

MARLENE DIETRICH IN DE PARAMOUNT-FILM „DE DUIVEL IS EEN VROUW'

vive. Zijn motor liep nog. In een oogwenK had hij den wagen in beweging en wendde het stuur zóó, dat de koplampen een boog over het grasveld beschreven. Oogenblikkelijk toonden zij de gestalte van een man, die zich langzaam, in achterwaartsche richting, naar het geboomte bewoog. Half-verblind door den plotselingen glans, keerde Parker zich om en hinkte zoo vlug hij kon naar de dekking die de boomen boden. De koplichten hielden hem in hun schijn gevangen. McCoy was een voortreffelijk schutter. Hij nam zijn tijd om te mikken en opende het vuur, door met langzame nauwkeurigheid den trekker twee maal over te halen. De onderbroken knal vond zijn echo uit de revolvers van zijn mannen op het terras. In het meedoogenlooze licht duizelde Parker, vuurde in de lucht en rolde als een bal in elkaar. Een moment daarop strekte hij zich stijf uit, wentelde op zijn rug en lag stil. In dit stadium der gebeurtenissen kwam de tweede auto aansuizen, en hield met een knarsenden ruk in de oprijlaan halt. De bemanning sprong er uit, den geboeiden Mousson meesleurend. „Wardell en zijn zuster zijn op het gras-

veld," riep McCoy hen toe. „Breng ze naar binnen!" En tot de anderen op het terras; „Omsingel het huis, vlug! We hebben hem..." En ten slotte tot zijn chauffeur: „Kom, Hardy, we zullen dezen knaap ook maar mee naar binnen nemen. Met Parkers slappe lichaam tusschen hen in, waren zij de eersten, die de ontvangkamer binnentraden en de gebonden mannen op den grond ontdekten. Ze legden Parker op de sofa en terwijl Hardy vergeefs naar een teeken van leven zocht, haastte de inspecteur zich allereerst zijn trouwen bondgenoot te verlossen. Terwijl de banden van de anderen werden doorgesneden, begon de drom rechercheurs de kamer te vullen. Allereerst een detective met Mousson, toen eenigen, die Wardell en Sylvia droegen. Vaststellend dat voor Parker geen menschelijke hulp meer baten kon, verwijderde McCoy het lichaam zonder veel omslag van de sofa en legde Sylvia er op neer. Wardell kreeg een plaats op den vloer. Hij leefde nog. Ten laatste verscheen de rest van de mannen. Ze hadden niets gevonden. Morgan had de striemen uit zijn spieren gewreven en wendde zich naar Mary. Haar gelukkige glimlach stelde hem gerust.

THE JUNGLE Vijf Nederlandsche jongans, die met groot succes In verschillende cabarets optreden.

- 29 - .

mm

Groot nieuws voor Vrouwen! Hebt U hat grote nieuws al vernomen: het Seheim om prachtig glanzend haar te beouden? Voor blondines luidt de oplossing: Blondonal en voor brunetten: BrunetteI Deze schitterend geslaagde nieuwe haarwasmlddelen zijn resultaten van de moderne cosmetische wetenschap. Weet U waarom zovele vrouwen dof en glansloos haar hebben, dat lastig te behandelen Is? Doordat de ouderwetse haarwaspreparaten kalkzeep vormen, die het haar dot en glansloos maakt. Blondona en Brunetta zijn geheel vrij van alkali. De voor het haar zoo nadelige kalkzeepvorming wordt hierdoor geheel vermeden, waardoor het lastige speciale naspoalbad overbodig wordt, zodat het heerwassen in veel korter tijd kan geschieden. Blondona is het enige haarwasmiddel, dat Kamllloflor bevat, het 70-voudig extract der bergkamillen en dit is het geheim, waardoor Blondona het aangewezen middel is, zelfs voor het teerste blonde haar. En alleen Brunette bevat Hequll, een zuiver plantaardig preparaat voor volmaakte verzorging van donker haar. Blondines en BrunettenI Het volmaaktste wat op hel gebied van haarverzorglng bereikt is, werdi U geboden door het nieuwe i

"■^

^^^^"

„De kogel heeft zijn schedel geraakt," rapporteerde hij. „Maar er is geen fractuur. Hij haalt het wel op. Maar ik moet water en verbandmateriaal hebben." McCoy gaf Hardy de noodige instructies. „Eenig spoor van den buit?" vroeg hij daarop aan Morgan. „Ik zou het vliegtuig maar eens probeeren. Ross. Dat was zijn toevluchtsoord. Hij zal wel geredeneerd hebben dat op het suprème moment hem de tijd kon ontbreken om het zaakje nog ergens vandaan te halen." Alle juweelen en geldswaarden waren inderdaad in de vliegmachine verborgen. Mousson overhandigde den buit van de „Pink Stocking". Maar dat kwam pas later. Toen Morgan uitgesproken was, glimlachte Mousson. „Ik weet het niet, maar het lijkt me geen kwaad vermoeden! Maar doe dat ding af, wil je? Ik kan zóó geer. patiënt helpen." Op hetzelfde oogenblik kwam de Chef weer tot bewustzijn. De manier was heel bijzonder. Ook Sylvia was bezig uit haar verdooving te ontwaken en zat nu slaperig in een stoel. Ze hadden Mary naast haar gezet. Plotseling opende wardell de oogen, liet een gekreun hooren en trachtte overeind te gaan zitten. „De oude heer," fluisterde hij. „Is hij gewond?" Mousson schudde hem bij den arm. Op een grommenden wenk van McCoy werd de handboei losgemaakt. „Over wien heb je het in vredesnaam?" vroeg hij aan Wardell. „Wie is „de oude heer"? Je bedoelt Parker toch niet? Die is zoo dood als een pier." „Parker? Weineen. Ik bedoel mijn stiefvader. Is hij gewond?" Hij keek verdwaasd rond. „Waar ben ik? Wie... wie bent u?" Sylvias oogen waren nu wijd open. De woorden van haar broer schenen haar klanr wakker te hebben gemaakt. „Hij bedoelt het ongeluk!" riep zij. „Het auto-ongeluk, waarbij hij gewond werd en

vader gedood!" Ze barstte in een krampachtige snikbui uit. „O, ik wist het; ik wist het! Hij is al die maanden zichzelf niet geweest... Nu is hij alles wat tusschen het ongeluk en nu ligt, vergeten. Merkt u dat niet?" „Vertel dat aan den rechter," adviseerde McCoy droog.

CTS

%«

PEB PAKJES

BRUNEITA VOOR DONKER HAAR

LEMTE- EM ZCIMEIilMCIDE 19351 PREMIE VOOR ONZE LEZERESSEN

Na eenigen tijd, toen de Franschman klaar was met het verbinden van den gewonde, vertrok het heele gezelschap, in drie politie-auto's naar New /ork. Eenige rechercheurs werden achtergelaten om het huis te bewaken en naar den buit te zoeken. . De pseudo-LeToque was veilig en wel in verzekerde bewaring. Wardell werd naar een ziekenhuis getransporteerd. En Parker was dood. Zoo eindigde de misdadige carrière van den man, die in die loopbaan nimmer had gefaald, maar het ten slotte toch tegen den sterken arm van de geordende maatschappij had moeten afleggen. Mary zat tusschen Lane en haar vader in en hield van beiden een hand vast. En de eenige van de bevrijde gevangenen, die op den terugtocht niet prima in zijn humeur was, was de echte LeToque, die den smaad niet verkroppen kon, den gestrengen souschef van de Parijsche Süreté aangedaan. HOOFDSTUK XXVTO

Formaat 24 X 33 «H.

For

EEN MAN EN EEN MEISJE Het proces van Wardell was een van de grootste sensaties uit de geschiedenis der Amerikaansche rechtspleging. Een bekend millionnair, die terecht staat als hoofdman van een gevaarlijke en geraffineerde rooversbende, is geen dagelijks voorkomend verschijnsel! Maar ook in andere opzichten bleek het een interessant, zeldzaam geval. (Wordt vervolgd)

lMo«cO«ir mn klncli. De lieftallige Fox-ster Helen Twelvetrees met haar zoontje, dat in de toekomst misschien even bekend zal worden als zijn moeder.

VOOR BLOND HAAR

"

'*"*••* 2S . 36

eM.

mantels in verschillend genre. Beide albums tezamen tegen den prijs van slechts 95 cent franco huis.

Wij zijn in de gelegenheid om onzen lezeressen een bijzondere premie «an te bieden, bestaande uit een serie Fransche modebladen en wel het album Saisons, Lente-Zomer 1935, groot 36 pagina's folio-formaat; het album Tailleurs et Manteaux, Lente-Zomer 1935, groot 24 pagina's folio-formaat. Deze albums bevatten een groot aantal der nieuwste Parijsche modellen, zoowel voor costuums, blouses, hoeden, als voor

Tevens hebben wij een premie voor onze lezeressen, die een keurig overzicht der nieuwe kinder-model willen bezitten. Het album draagt den naam: Les Jolles Modes d'Gnfants. Lente-Zomer 1935. De prijs van dit album Is voor haar slechts 25 cents franco per post.

ZIJ, die de drie albums bestellen, kunnen deze gezamenlijk voor 75 cent ontvangen.

Vinolia BON VOOR DE LEZERESSEN VAN „HET WEEKBLAD" „Dank je," bromde hij tejen McCoy. „Je hebt ze te pakken, hoorl" „We hebben Mousson en ik heb Parker doodgeschoten. Maar de Chef is ons weer te vlug afgeweest. Hij is er van door." Morgan wees op Wardell. „Ik zou zeggen, dat we het genoegen smaken hem in ons midden te hebben." McCoy staarde zijn vriend verbijsterd aan. Toen dwaalde zijn blik langs de anderen, die hij bevrijd had. De een na den ander knikte bevestigend, „Wel, ik had hem bijna geholpen weg te komen!" riep de inspecteur. „Weet je het zeker?" „Absoluut zeker. Ross." McCoy keerde zich naar Mousson. „Leeft hij?" Zijn beide bewakers meetrekkend, boog Mousson zich over Wardell. Het duurde liet lang of hij keek op.

CINEMA

4

THEATER

De ondergeteekende verlangt te ontvangen:. ..ex. Saisons

ex. Les Jolles Modes d'Enfants

..ex. Tailleurs et Manteaux

tagen dan priji van 25 cant

togen dan prijt van 55 cant voor batda albums Hat badrag It par pettwlttal aan u afgazondan - It gaitort op hat gironummer 41680

Dozan bon In ta vullan an uit ta knippen, In opan anvaleppa, gaadrattaard a«n da Adm. van Hat Waakblad Clnama & Thaatar, Galgawatar 22, Lalden, alt drukwerk yarzandan.

S ~3Q-

mm mü ^m 1. 2.

Wan - neer in het Wan - neer weer je

gras huis

weer van

het de

i

Wan - neer er de Wan - neer er des

ÜÜ

3E

bloeit, blinkt,

De Het

lijs • ter die zingt stof - zuig - con - cert

^

mensch-heid weer och - tends om

iüü

er is

z'n ver-

s

■is*--

w—r

*

P^

cro - cus - je nleu - wig-heid

i ÜÜ

^1lied, stomd,

f £

** ^ twee da - gen lang Van voor-jaar en zon - licht ge - nief acht uur, op - ééns Geen wit - ter of schil - der meer komt

m

?- É

^

I M E M A

i

^c

3=1

5

^^ Wan - neer in je Wan - neer er je

*

1

—#

i

tuin - tje het groen weer ont - luikt. di - van. t dres - soir zijn ver - plaatst.

V r rlr

B zen. zen.

i*

De tulp. Wan --neer

P

—r hy je

f a je

cint voelt.

Wf

^

J^-

gragla-

on - ze vel - den bij je - zélf op

m

i

Wanneer in de winkels bedrijvigheid heerscht. Je vrouw een nieuw hoedje verlangt. Wanneer aan je maaltijd een hardgekookt ei Het matsch stukje rostbief vervangt, Wanneer er de bakker je eensklaps verrast. Eens dik in de bus heeft geblazen. En twéé krentenbrooden die sieren je Dan is het Paschen 1

THE

weer kleurt. be - zoek.

m m M]

Dèn Dén

w

i is is

£*: het het

Pa Pa

=|i

^^1 sehen! sehen I 3

^

^i 4. Wanneer in je hart weer iets wonderlijks trilt. Iets nieuws, nooit tevoren beseft. Wanneer plots bij lederen blik om je heen De schoonheid van 't leven je treft... Wanneer je iets gloeiends voelt, diep in je borst. Bij deze, de schoonste der phasen: Een stille verwachting van 't nieuwe begin .. Dan is het Paschen I

HARMONY

m

^P

^

^

^

T

In 't wei - land de lam - me - tjes Gor - dij - nen weer schoon voor de

\i i niii ^m m m $

HET

Woorden en Muziek van GUUS BETLEM Jr.

E

*

■■^^^^

^^"^^^^■™

^

ii

w

FIVE

laten geregeld hun stem controleeren op een Gramophone plaat

in

N.V. Willem Sprenger's Studio, Passage 46, Den Haag Telefoon 113778 Vleugel en accompagnateur aanwezig. Wanneer komt U? Prijs van af f. 3.50 dubbelzijdige plaat 25 cM. Opname van Jazz en Symphonie Bands, Zangkoren, kerkorgel, vocaal en instrumentaal op elk gebied. Vooraf bespreken s.v. p.

Verschijnt wekelijks — PrUs per kwartaal f. 1.05

Red. en Adm. Gainewater 22, Leiden. Tel. 700. Postrekening 41880