Nieuwsbrief nummer 8
juni 2004
Mededelingen: Eindelijk weer een nieuwe nieuwsbrief….tsja, zomervakanties zijn altijd druk. Het lopen heeft er niet onder geleden . De trainingen zijn gewoon doorgegaan en druk bezocht.
Vanaf maandag 27 september begint het winterseizoen weer. Dat betekent dat we op de maandagavond, de dinsdagavond en de donderdagavond zullen gaan starten vanaf het Kennemer Sportcenter aan de Delftlaan (naast de ijsbaan) De tijden zijn ongewijzigd. (19.00-20.00 uur) Op zaterdagochtend blijven we lopen in Middenduin We starten in de wintermaanden om 9.30 uur i.p.v 9.00 uur. Voor het avondlopen geldt dat het lopen met een reflectiehesjes en/of verlichting voor alle lopers verplicht is. Hesjes zijn eventueel verkrijgbaar via Ronald of bij Runnersworld in de Anegang. Dus vanaf maandagavond 27 september starten we vanaf het Kennemer Sportcenter!!! Zaterdagochtend Middenduin 9.30 uur Geef het door!!!!
TROSLOOP Dit jaar kunnen we weer (dankzij Jan en Edith) gebruik maken van de kleedruimte in het Linneauscollege aan de Gedempte Oude Gracht 120. De 8 kilometer-loop begint om 13.00 uur, de halve Marathon om 12.50 uur. De kleedruimte (geen douches) is om 11.45 uur geopend, tot ongeveer 12.30 uur. Je kunt je spullen daar dus achterlaten. Graag op tijd aanwezig zijn. We kunnen daarna onder leiding van Ronald gezamenlijk aan inlopen. Jan en Edith zullen aanwezig zijn om de na afloop de lopers op te vangen. De deelnemers aan de halve Marathon graag na binnenkomst van de laatste loper (of loopster) direct naar de kleedruimte zodat die afgesloten kan worden. Als het weer het toelaat zou het geweldig zijn als we allemaal in ons Loopshirt gaan lopen!
Onze shirts zijn goed ontvangen en ze staan prachtig. Elke loper die al een tijdje meeloopt heeft er een ontvangen . Nieuwe lopers kunnen er een shirt kopen tegen de kostprijs van € 27,50. Ook als je een tweede shirt wilt hebben is dit mogelijk. Info bij Tom
Betalingen De betalingen voor de maanden oktober, november en december (€ 45,-) kunnen gedaan worden bij (voorkeur) Tom thuis: Hogerwoerdstraat 19, of bij Tom of Vera. Graag in een envelopje met je naam erop. (Niet los dus)
Interview met Fons Kruijer Wat is je leeftijd. Waar woon je en met wie Ik ben inmiddels 55 plus, woon in Heemskerk samen met mijn vrouw Maritoni en dochter Marian. Zoon Tomas woont inmiddels samen in Amsterdam met zijn vriendin Wieneke. Werk je, zo ja wat en waar? Ja, ik werk. Ik ben van huis uit bouwkundige met een sterke voorliefde voor historische bouwwerken. Het is dan ook niet vreemd dat ik terechtgekomen ben in de monumentenzorg. Ik werk nu in de gemeente Bergen waar ik samen met een collega restauraties begeleid, subsidies en vergunningen regel, onderzoek doe, voorlichting geef, etc. Heb je nog andere hobby’s dan bewegen? Ja, ik heb er nog wel een paar zoals bijenhouden, boekbinden en wijn importeren uit Spanje. Met name deze laatste hobby is erg zwaar door het vele oefenen. Hoe ben je bij de loopgroep gekomen en sinds wanneer? Ik kom bij Bofit vandaan. Ben daar wat langer blijven hangen dan anderen. Dat komt omdat ik mezelf nog niet rijp achtte voor het “grotere” werk. Sinds augustus vorig jaar (2003), toen de loopgroep bij Bofit werd opgeheven, ben ik toch maar overgestapt en dat bevalt prima. Je bent er altijd, wat vind je van de trainingen? Ik loop tegenwoordig meestal op dinsdag en donderdag omdat de Bergweg toch iets dichter bij Heemskerk ligt dan Middenduin. De trainingen zijn heerlijk afwisselend, zowel door de mogelijkheden van het terrein als door de fantasie van de trainers. Sander komt volgens mij een uur vroeger om eerst de routes uit te zetten. Arno improviseert meer en denkt dat het altijd week 4 is.
Wat vind je van de groep, heb je ook een loopmaatje Naar mijn idee zijn het allemaal leuke mensen. Mijn loopmaatje hangt meestal af van de hoeveelheid lucht die ik heb. Met inspanningsastma wisselt dat nog wel eens. Bovendien ben ik aan het experimenteren met mijn medicijnen. Ik loop dus met iedereen, denk ik. Vind jouw omgeving (fam. ) dat je verslaafd bent aan het lopen? Nee, ik heb niet de indruk dat mijn familie vindt dat ik verslaafd ben aan lopen, ze vinden het wel leuk voor mij. Wat is je doel /droom in je sport? Waar ik van droom is om nog eens een keer een halve marathon te lopen en dan op de Grote Markt in Haarlem te finishen. Wordt aan gewerkt! Waar praten mannen over onder het lopen? Ik geloof dat mannen weinig praten onder het lopen. Althans mij kost het teveel lucht. Het praten vindt meer plaats als ik stil sta en alles kan aan de orde komen! Waar praten vrouwen over denk je? Voor zover ik het kan horen praten de vrouwen die kinderen hebben veel over kinderen, de kinderen op school, de kinderen thuis, de kinderen bij het zwemmen, etc. Of ze daar ook de mannen mee bedoelen ben ik nog niet achter. Heb je nog leuke ideeën voor de groep? Als ik er een krijg zal ik het onmiddellijk laten weten. Wat wil je nog zeggen tegen je medelopers? Lekker doorgaan zo, het is een leuke ontspanning, hoewel Arno het wel eens op een inspanning wil laten lijken.
Verslag van Monschau – marathon (Ronald)
Datum uitstapje: 6 t/m 9 augustus 2004 Beginlocatie: Eindlocatie: Afgelegde route: Duitsland
Nieuw Vennep Monschau Nederland – België -
Verblijf: Monschau Maaltijden: Voornamelijk pasta en na de marathon een heerlijke bbq. Bezochte attracties:
Start en finish.
Eindelijk was het dan zover. Na een maanden lange voorbereiding konden we dan onze loopspullen inpakken voor vertrek naar het zoveel besproken Monschau. De weersvooruitzichten leken niet ongunstig en we (Marjo en Ronald)leken een paar heerlijke dagen tegemoet te gaan. Het vertrek stond gepland voor vrijdag 6 augustus. Dankzij de uitgedraaide route en de info van onze verkenners die al een week eerder waren vertrokken verliep de reis voorspoedig. Onze chauffeur was Frank en medepassagier Ruud. Bij de nadering van het wegrestaurant de Lucht werd voorgesteld daar een bakkie te gaan doen. Verondersteld werd dat iedereen daar wel eens was geweest. Nee dus, want voor Ronald was dit een onbekende stop. Hierna werd de reis voortgezet zonder files. Het was zelfs rustig op de weg. In Heerlen werd nog een motel ontdaan van de laatste broodjes haring (goed voor de creatine riep iemand) en werd bijna een cola-automaat meegenomen. De
temperatuur was inmiddels bijna opgelopen tot 30gr. Hoe zuidelijker hoe warmer dus dat beloofde nog wat. Rond de klok van 15.00 uur naderden we de camping waar onze verkenners waren neergestreken. Via het sms systeem werden we binnen geloodst. De tent van Frank en Ruud stond klaar zodat de strijd om het beste slaapplekje kon beginnen. Zelf zaten we zo’n 6km van de camping in het in een diep dal gelegen Monschau zodat we aangewezen waren op vervoer. Frank stelde zijn auto ter beschikking (nog bedankt Frank) om heen en weer te pendelen. Had hij dit niet gedaan was de kans groot geweest dat hij ons tijdens de marathon was voorgebleven. Een uitermate sportief gebaar dus. Onlangs nog wel eens in Monschau geweest? Om een lang verhaal kort te maken. Mooi gelegen maar een crime om binnen te komen, grote kans dat je geflitst wordt (Frank houd je je bakje nog in de gaten) en één richtings verkeer door het hele dorp. Voor je het weet sta je weer boven en b uiten (het dorp). Met wat manouvreren en verboden rij-inrichtingen te hebben genegeerd stonden we uiteindelijk bij het hotel. Melden, koffers uitpakken snel naar de VVV voor een
parkeer kaart want ons kaartje was maar 20’ geldig en die waren al lang verstreken. De dame van de VVV stelde ons gerust want het kaartje had verder geen betekenis. Na alles geregeld te hebben terug naar de camping waar een soort obermeister de scepter zwaaide. Na het bijpraten was het tijd voor de pasta party. Verschillende koks met en zonder lange messen dienden zich spontaan aan en na de voorbereidingen en wat dansjes rond de scotel-brites kon er met smaak en naar hartelust gegeten worden. Onder leiding van de gediplomeerde natuurgids Ton en zijn secundanten Sjaak en John kregen we een rondleiding van de laatste en de eerste kilometers van deze marathon. Voor Marjo tevens een test hoe haar knie het zou houden. Bij het zien van de eerste kilometers sloeg de schrik je al om het hart. Een stijle afdaling over bosgrond met losliggend leisteen en overdwars liggende waterafvoer goten. Na goed 11km hadden we genoeg gezien om te weten dat het niet makkelijk zou worden. Marjo haar knie had het goed gehouden en dat stemde positief. Op de camping aangekomen moest er strijd geleverd worden om voor half tien gedouched te hebben. Herr obermeister had nl. beslist dat de douches om die tijd afgesloten zouden moeten worden. Dankzij onze goede conditie en enige behendigheid, het blijft een hele kunst om de muntjes op de juiste manier in het gleufje te krijgen,lukte het ons om voor de dead line gewassen en gespoeld de douche ruimte te verlaten. Na nog een drankje werd het om 11uur tijd om naar Monschau af te zakken. Tenslotte is de nacht before de belangrijkste. Het zal geen verrassing zijn als ik zeg dat wij ruim voor 10uur al de auto buiten de poort hadden gezet want om klokslag 10uur ging ook de stroom van de slagbomen af. Na een goede nachtrust in een vrijwel uitgestorven dorp en een stevig ontbijt was het op naar de koffie. Het schitterende weer zorgde ervoor dat we ons niet al te druk maakten en we op die manier aan een stukje rust kwamen. Slechts de cateringploeg moest nog inkopen doen voor de pastaparty van zaterdag en de bbq van zondag. Als trainer stelde ik vast dat je
de afgelopen periode nog zo hard hebt kunnen trainen maar dat je de dagen vlak voor je marathon zonder zo’n ploeg niets bent. Zorgen dat je in voldoende mate de juiste ingrediënten binnen krijgt en daar zijn ze fantastisch in geslaagd. Inmiddels waren ook Edo en Miranda gearriveerd en was het veldje op één plaats na bezet door AVH-atleten terwijl ook op het veld ernaast een 50% bezettingsgraad was. De middag werd besteed aan een heerlijke wandeling richting de start om tevens onze startnummers op te halen. De eerder genoemde stijle afdaling moest nu beklommen worden waarbij halverwege een bonte stoet mountainbikers ons tegmoet kwam. Het was nl. mogelijk de dag ervoor de marathon route per mountainbike af te leggen. Er was een duidelijk onderscheid in niveau waar te nemen. Vooraan de echte bikers, snel en behendig springend. Hierna de groep die wel durft maar nog niet goed weet hoe het allemaal moet. Daarna de groep “remmers” veel remmen soms twijfelend van zal ik wel of niet afstappen en sommigen zelfs lopend met de fiets tussen de benen. Zag zelfs een verdwaalde racefiets die het einde wel niet gehaald zal hebben en enkele deelnemers die zeker nog boodschappen moesten doen gezien de fietstassen die achterop zaten. Als mountainbike trainer kon ik bij zien van zo’n bonte stoet alleen maar hopen dat deze mensen ongeschonden de finish zouden halen. Na passage van deze twee wielers vervolgden we onze weg naar het plaatsje Konzen waar start en finish was gepland. Bij onze verkenningstocht waren we richting finish in het dorpje pal voor de finish een kerkje met kerkhof gepasseerd. Voor Edo was dit nieuw en met een meewarige blik mompelde hij dat hier vooral oud deelnemers aan deze marathon lagen. Tot op dat moment vond ik het wel een grappige opmerking. Later zou dat veranderen. De startnummers werden opgehaald en de plastictasjes gevuld met allerlei lopen in Duistland die vooral lang en zwaar moesten zijn en ook het woord “waldlauf” moesten hebben. Een aantal zijn daar een dag later toch nog op
teruggekomen. Beter ten hele gekeerd………….. Langzaam aan werd er bij een enkeling ook al wat spanning waargenomen en werden er wat taktische trucs toegepast door snelle eindtijden te geven of in een enkel geval juist helemaal geen eindtijd te noemen. Na opnieuw een voortreffelijke maaltijd werd de avond bijtijds afgesloten om toch nog tot een goede nachtrust te komen. Voor sommigen pakte dat anders uit. Het donderde en bliksemde die nacht behoorlijk en de regen viel met bakken uit de hemel. Dat verstoorde de nachtrust en al helemaal als je denkt dat met een stevig windje de luiken van je tentje vanzelf dicht waaien. In het tentje van Ruud en Frank dreigde een heuse drijftest van de luchtbedden als niet snel de luiken gesloten werden. Het noopte Ruud tot een regendans in het donker. De trainer had met Marjo van deze ongemakken weinig last. Het voordeel van een hotel. De volgende ochtend vroeg moest er ontbeten worden in een ander hotel en op weg daar naar toe zagen wij de eerste (Nordik)wandelaars en fitwalkers al de hoek om scheren. Zij namen alvast een voorsprong van zo’n twee uur. Om 8 uur in de ochtend mochten we dan eindelijk van start. Temperatuur ongeveer 23 graden en een wolkendek dat op breken stond. Na de eerder omschreven afdaling en goed 2 uur later scheerden of scheurden ook wij de hoek om waar we eerder de wandelaars hadden gezien. Monschau het dorp met de kinderhoofdjes zou niet misstaan in ParijsRoubaix. Direct na passage Monschau werden onze benen getest op een afschuwelijke helling waar maar geen eind aan leek te komen. Eigenlijk was dat ook zo want de rest van het parcours was voortdurend heuvel op en af over vnl. bospaden. Een prachtige (waldlaufische) route die gaandeweg steeds meer aan of in je benen ging hangen. Ook de temperatuur liet zich niet onbetuigd want na het doorbreken van het zonnetje was de temperatuur opgelopen tot tussen de 25 en 30 graden. Van wind was geen sprake behalve…………..op het gedeelte waar windmolens stonden. Eindelijk een vlak gedeelte blaast de wind recht in je toeter. Nou ja die windmolens zullen ze daar wel niet voor niets op die plek hebben
neergezet dacht ik nog. Dit was omstreeks het 25km punt. Een paar bulten verder begon het kaarsje al wat minder fel te branden en bemerkte ik dat ik in een pelotonnetje liep waar ik tot bijna aan de finish voortdurend stuivertje mee wisselde. Bij 32 was het een kwestie van verstand op nul geworden. Water, water, cola, water en sportdrank alles wat ik maar kon graaien nam ik van de tafels. Liters vocht had ik voor mijn gevoel verloren. Ik sleepte mij van kilometer naar kilometer en begon nog net geen “we hebben een pooootje met vet” te zingen want het tempo was zo langzamerhand op de hellingen gedaald tot avondvierdaagse tempo. Ha een bekend punt hier hadden we vrijdag gelopen. Een klein stukje naar beneden iets omhoog links af het bospad op en klimmen maar weer. Waar lag ook alweer dat noodrantsoen dat ik vrijdag na een borreling in mijn buik achter een boom had neergelegd. Was het hier of daar of is het vannacht weggespoeld oh jee hollen want daar staat de fotograaf want het is mijn eer te na wandelend op de foto te komen. Het hielp mij in ieder geval de laatste 1200m hardlopend af te leggen. Daar is het kerkje met de begraafplaats de hoek om oh als het lichaam het maar houdt anders lig ik daar straks ook en dan “ziel”. Ziel dacht ik in combinatie met de begraafplaats niks ziel finishen en zo geschiedde. Na 4 uur 14’ zat mijn waldlauf erop en na mij volgde nog ongeveer 50% van de ruim 900 gestarte deelnemers. Marjo die zonder enig knieprobleem na 30km op stoom kwam passeerde de finish in 4 uur 22 en keek in de rondte met een gezicht van “was dit parcours niet te kort”? Alle AVH atleten zijn gefinished en konden tevreden terugkijken op een geslaagde marathon. Deze persoonlijke triomf werd afgesloten met een ware bbq zodat de 3300 door mij verbrande calorieën weer snel aangevuld waren. Die nacht sliep iedereen voor het eerst weer rustig zonder maar één keer naar de wc te gaan. Maandag genoten we nog van een prachtige dag zodat we na thuiskomst alleen maar konden terug kijken op een heel geslaagd weekend. Ronald Hovius Voor mooie foto’s van deze marathon: http://www.kennemerrunners.nl/Monschau200 4/index.html
Interview met Susanne Boer Wat is je leeftijd. Op een mooie winterdag, zondag 19 januari 1969, ben ik geboren. Ik heb me laten vertellen dat zondagskinderen geluk hebben in het leven… Waar woon je en met wie. Sinds februari 2002 zijn mijn vriend Nico Staal en ik de trotse eigenaren van een mooi huis in Haarlem Noord (noord noord). Lekker ruim huis met uitzicht op de Hekslootpolder, perfecte locatie. Er zijn zelfs ochtenden dat de koeienlucht ons huis vervult. Werk je, zo ja wat en waar? Het is alweer zeven jaar geleden dat ik bij Airtrade begonnen ben. Ik werk daar op de touroperating afdeling Australia & New Zealand Express. Wat wij daar doen? Het verzinnen, samenstellen, en organiseren van reizen (naar Australië en Nieuw Zeeland) Heb je nog andere hobby’s dan bewegen? Voor alles wat leuk is ben ik te porren. Hoe ben je bij de loopgroep gekomen en sinds wanneer? In de zomer van 1997 deed ik mee aan het Zomerfit programma van Nauwelaerts (conditietraining in de duinen). Bo Boogaard gaf daar regelmatig een training en zo heb ik hem leren kennen. Hij had al snel in de gaten dat ik het rennen erg leuk vond, maar van de Aerobic achtige oefeningen nou niet echt enthousiast werd. Een potentiële klant voor mijn loopgroep, moet hij gedacht hebben. En van het een kwam het ander. Je bent er altijd, wat vind je van de trainingen? Ik probeer er zoveel mogelijk te zijn. Sinds de geboorte van mijn zoontje (11sep03) kan ik helaas niet meer zovaak trainen als ik zou willen. Maar als ik er dan ben, ga ik er ook helemaal voor. Ik vind het heerlijk om helemaal los te gaan en alles te geven wat ik heb. Wat vind je van de groep, heb je ook een loopmaatje. Elke training vermaak ik me weer prima. Ik vind dat we een erg leuke groep hebben en de sfeer is altijd goed. Een specifiek loopmaatje heb ik niet echt. Voor mijn zwangerschap was Tom P. toch wel mijn maatje, maar helaas, ik hou hem niet meer bij (gggrrrrrr). … Vind jouw omgeving (fam. ) dat je verslaafd bent aan het lopen?
Dat ik verslaafd ben aan het lopen vinden ze geen probleem, dat ik verslaafd ben aan de sterke drank, zware shag en de hard drugs wel. Wat is je doel /droom in je sport? Een tien onder de veertig minuten???? Waar praten vrouwen over onder het lopen? Geen idee, ik loop meestal met de mannen mee en die kramen een hoop onzin uit. Heb je nog leuke ideeën voor de groep? Ik vind de groep ontzettend leuk zoals die nu is. Relaxte sfeer en afwisselende trainingen. Het enige wat ik kan verzinnen is naast het zomerfeest ook een winterfeest? Wat wil je nog zeggen tegen je medelopers? Keep on going.
Winschoten 2004 Ook dit jaar weer de Run in Winschoten. Da’s in OostGroningen. En da’s een heel end weg. En toch waren we er met 9 loopgroepers aanwezig. (Tom, Tineke, Ronald, Marjo, Vera, Karen, Antoine, Sander, Chrsitine en gastloper Arthur). Herberg Bellingwolde (van Arie en Marianne) zorgde voor de andere lopers. Twee teams van de Herberg werden er samengesteld. AV Haarlem zorgde voor het 3e team. De run is een estafetteloop over 10 x 10 km. Eigenlijk is het een publiekstrekker voor de ultraloop van 100 km (!) die over hetzelfde parcours loopt. Om het af te maken zit er ook nog een marathon tussen. Het parcours is feestelijk versierd door de Winschotenaren, ‘s Avonds met veel lampjes en vuurkorven. In de Herberg was het een drukte van jewelste met zoveel nerveuze lopers die allemaal willen weten hoe laat zij ongeveer starten. Dat wordt puzzelen omdat elke loper voor de zekerheid 5 minuten bovenop de verwachte eindtijd zet. Sander en Tom waren bereid twee keer te gaan lopen zodat de teams compleet waren.
In Winschoten stond de partytent van de Herberg, compleet met catering voor de hele dag! Ronald startte met de Marathon in een mooi
zonnetje en eigenlijk best warm weer. Iets later begon de estafette. Al gauw bleek dat iedereen best last had van de zon. De eindtijden waren voor nagenoeg iedereen hoger dan verwacht. Onze twee teams bleven echter behoorlijk gelijk oplopen. Best frusterend trouwens als je als 10 km loper ingehaald wordt door ultralopers die al aan hun vijfde rondje (dus 50km! ) bezig zijn, maar ja dat mag de pret niet drukken. Ik zal jullie niet vermoeien met eindtijden, hoewel vermeld moet worden dat Sander twee keer rond de 36 a 37 minuten heeft gelopen. Tom deed de 10km twee keer onder de 45 minuten. Team 1 kwam op een
eindtijd onder de negen uur, team 2 iets erboven. En dan die Marathon van Ronald. We konden hem een aantal keer voorbij zien lopen en hij keek niet blij. Marjo verzekerde ons dat dat niet door ons kwam, maar dat Ronald tijdens wedstrijden nooit blij kijkt. In mijn eerste rondje van 10 km kwam ik Ronald voorbij. Hij moest even lopen. Mijn bemoedigende tikje heeft hem geholpen de laatste 7 km uit te rennen en in een tijd onder de vier uur kwam hij aan. Ronald ging navragen wat zijn uiteindelijke klassering was en met een enorme beker kwam hij terug! Tweede in zijn categorie.
De laatste lopers rond de klok van 10 uur ‘savonds (Arie en Tom) kregen nog een enorme plensbui…heerlijk) Volgend jaar een loopgroepteam?
Agenda zondag 26 september Trosloop www.trosloop.nl
zondag 17 oktober ING Amsterdam Marathon www.amsterdammarathon.nl
Zondag 21 november Zevenheuvelenloop Nijmegen www.zevenheuvelenloop.nl
Programma Kennemer Crosscircuit 2004/2005 Leuke crossjes van ca 10 km voor de mannen en ca 6 a 7 voor de vrouwen. Echt de moeite waard om er een paar te doen!!! zondag 7 november Haarlemmerhout Cross (AV Haarlem) zondag 28 november 24e STET-Cross, Wijk aan Zee, Heliomare (DEM) zondag 12 december Open Haarlemmmermeer cross kampioenschappen, Hoofddorp, Haarlemmermeerse Bos (AVH) zondag 2 januari Phanos boscross, Amsterdamse Bos (Phanos) zondag 30 januari Beeckestijn-cross, Velsen Zuid, Driehuizerkerkweg / Verloren van Themaatlaan zondag 27 februari RABO bosloop, Sportpark "de Duinloper", Castricum
