Nieuwsbrief 16e jaargang nr.1 jan.-feb. 2013
Tropaar en kondak van de Heilige Eersttronende Apostelen Petrus en Paulus tropaar toon 4 Gij Eersttronende der Apostelen en Leraren der wereld bidt tot de Meester van het heelal om aan de wereld vrede te schenken en aan onze zielen de grote genade. kondak toon 2 De trouwe Verkondigers van God de eersten der Apostelen hebt Gij, o Heer, deelachtig gemaakt aan Uw goederen en doen binnentreden in de eeuwige rust Want hun zwoegen en sterven Was kostbaar voor U boven alle offers Omdat Gij alleen de harten kent.
Interieur grote kerk v/d H.Gerassimos Kefelonia (Gr.) In de volgende Nieuwsbrief meer over de H. Gerassimos en zijn leven op Kefelonia
Het rooster met diensten voor de maanden jan. en febr. kunt u vinden op de website van onze parochie. http://petrusenpaulus.eu
KERSTBOODSCHAP van Zijne Eminentie Aartsbisschop GABRIËL
“En dit zal u een teken zijn: gij zult een Kindje vinden, dat in doeken is gewikkeld en in een kribbe ligt” (Luc. 2,12)
Dierbare broeders en zusters in de Heer, Ik ben gelukkig u heden mijn gelukwensen te kunnen overbrengen ter gelegenheid van het wonderschone feest van de Geboorte in het vlees van onze Heer Jezus Christus. De Heer komt Zelf in ons midden, in armoede, in een onaanzienlijk dorpje in een onbekend land. Hij wordt geboren uit een arme Maagd. Hij, de Schepper van
het heelal, de almachtige God, komt ter wereld in een grot waar herders met hun kudde onderdak gevonden hebben. Daar brengt Maria, die nergens anders een toevlucht vond, de Koning der Koningen ter wereld, de Heer der Heerscharen. “Heden is u een Verlosser geboren: Christus de Heer” (Luc. 2,11); “God is Heer en Hij is ons verschenen” (Ps. 117,27): niet in Zijn Goddelijke gedaante – zoals de H. Basilius zegt – maar als Dienaar, om vrijheid te schenken aan die zich in knechtschap bevinden. Wiens hart is dus zo versteend, wie is zo ondankbaar dat hij zich niet zou verheugen en juichen over zulk een gebeurtenis? Zulk een nederigheid realiseren wij ons niet ten volle: Hij is de Redder, de Christus, de Heer, maar wat is er opmerkelijk aan, gewikkeld als een kind in een kribbe te liggen; wat is daarvan de betekenis? Dierbare broeders en zusters, door dit teken, door dit mysterie van de Geboorte van Christus begrijpen wij dat het in nederigheid is, dat God komt om ons te redden. Sterker nog: ons wordt gevraagd nederig te zijn om God te kunnen ontmoeten. Zo maakt God ons duidelijk dat de hoogmoed van de mens teniet wordt gedaan door Gods nederigheid teneinde ons te redden. Daarom kunnen wij dit Kerstfeest vieren als een genae: een genade van God, Die tot ons afdaalt in de gestalte van een kindje: “want hoewel Hij Gods gestalte bezat en Zijn gelijkheid met God geen roof hoefde te achten, heeft Hij Zich er toch van ontdaan door de gestalte aan te nemen van een slaaf en gelijk te worden aan de mensen” (Fil. 2, 6-7). Hij, Die het Woord van God is in het vlees (Joh. 1, 14) wordt gelijk aan een wenend kind, zoals elk ander kindje op aarde. Hij, die zetelt aan de rechterhand des Vaders, ligt in een kribbe op een handvol hooi. Hij, Die de Schepper der wereld is, toont Zich aan ons in een kwetsbaar lichaam, aldus onze lijdende menselijkheid delend.
En zo worden wij opgeroepen ons klein te maken teneinde de werkelijke vreugde, die van God komt, te kunnen beleven. Luisteren wij naar Gods Woord, gericht tot de eenvoudige herders; laten we ons deze vreugde eigen maken en onze levenswijze veranderen. Laten we onze “kleren van vellen” (Gen. 3, 21) afleggen en ons bekleden met een stralend gewaad; laten we ophouden onze naaste te willen domineren, met discussies, met geweld of machtsdemonstraties. Dat alles leidt tot niets! Of het nu in de familiekring is, in het bisdom of in onze parochies, laten we elke vorm van ongepaste twistgesprekken vermijden, evenals elke minachtende houding, elke uiting van macht en overheersing, maar kinderen Gods worden: mensen die de schoonheid van de Heer weerspiegelen in Diens nederige aanwezigheid. Zo zullen we waarlijk vrije mensen worden naar het voorbeeld van ons enige voorbeeld: Jezus onze Verlosser, geboren in een kribbe. Ons gedrag zal dan niet langer gedomineerd worden door normen en waarden van een bepaalde groep, zij het sociaal of religieus; we zullen niet langer trachten onze broeder te onderdrukken door ons voor te doen als een sterke Kerk met veel leden en zo onophoudelijk willen doen voorkomen dat wij de besten zijn.... Laten we dus liever onze Heer in de kribbe tegemoet snellen en, in de mate van het mogelijke, ons voorbereiden op deze ontmoeting door de genade van het gebed, door een levend geloof en door ons hart – bevrijd van hoogmoed en trots – open te stellen. Als we willen leven in nederigheid, onze zwakheden willen erkennen en in alle eenvoud aan de voeten van het Goddelijk Kind willen neerknielen, dan zullen we delen in hetgeen de engelen aan de herders verkondigden: "Vrede op aarde in de mensen een welbehagen”. Deze vrede wens ik u, geliefde broeders en zusters, en ik verzeker u mijn liefde en gebed. Moge de nederigheid Gods uw vreugde zijn!
Parijs, 25 december 2012 + Gabriel, Aartsbisschop van Komana Exarch van de Oecumenische Patriarch MEDEDELINGEN Afwezigheid Vader Theodoor Van 26 december tot en met 4 januari is vader Theodoor wegens vakantie afwezig. Speciale Collecte De collecte op Theofanie, 6 januari, is bestemd voor de noden van ons aartsbisdom. Grote Waterwijding Dit jaar valt Theofanie op een zondag. Om 13.00 uur zal de Grote Waterwijding aan de IJssel plaats hebben. Neemt u voor de Grote Waterwijding zelf één of meer flessen mee! Sextet “Slavjane” zingt in de Liturgie Zondag 24 februari brengt een delegatie van het Elizabethklooster uit Minsk een bezoek aan onze parochie. Het mannensextet “Slavjane” zal dan het overgrote deel van de Liturgie zingen. Verschillende soorten composities uit verschillende perioden van de ontwikkeling van de kerkmuziek worden ten gehore gebracht. Na de dienst zullen de zusters van het klooster ikoontjes en uitingen van volkskunst te koop aanbieden. De opbrengst is voor het diakonale werk van het klooster.
Orthodoxe Pelgrimage naar Ootmarsum Het begint al een traditie te worden, de pelgrimages in de winter naar een van de basilieken in Twente. Na de indrukwekkende pelgrimage naar de Plechelmusbasiliek te Oldenzaal twee jaar geleden en naar de Pancratiusbasiliek in Tubbergen vorig jaar, staat met de zegen van Aartsbisschop Gabriël nu een pelgrimage naar de Simon en Judaskerk in Ootmarsum op het programma. Noteert u vast de datum: zaterdag 2 maart. Nadere gegevens volgen nog.
Voorvasten
De week na de zondag van de Farizeeër en de Tollenaar (van 24 februari tot en met 2 maart) is vastenvrij. Pasen Dit jaar viert de Orthodoxe Kerk Pasen op 5 mei. COMMUNIQUÉ van de Diocesane Administratie betreffende de vergadering van de Diocesane Raad gehouden op 4 december 2012 1 – Gezondheidstoestand van Aartsbisschop Gabriël Vladyka Gabriël heeft de leden van de Diocesane Raad op de hoogte gesteld van zijn gezondheidstoestand die zorgwekkend blijft en die, volgens de behandelende artsen, veel rust vereist. Het gaat er dus om Vladyka zoveel mogelijk van zijn administratieve en liturgische taken te ontlasten. In januari volgen nieuwe onderzoeken in het ziekenhuis; Vladyka vraagt om voor hem te blijven bidden. De leden van de Raad zeggen, uit naam van de hele geestelijkheid en de gelovigen, Vladyka toe hem in hun gebeden te blijven gedenken. De Diocesane Raad besluit een brief aan de Oecumenische Patriarch te zenden,
teneinde zijn hulp te vragenvoor het aartsbisschoppelijke werk van Vladyka Gabriël. 2 – Nabespreking Pastorale Vergadering Deze vergadering heeft plaatsgevonden op 1 november in de lokalen van het Instituut St. Serge. De vergadering, gedeeltelijk bijgewoond door Zijne Eminentie Aartsbisschop Gabriël – werd voorgezeten door Aartspriester Jean Gueit, vice-voorzitter van de Diocesane Raad. ’s Ochtends was er een bespreking van een verklaring, opgesteld door de Diocesane Raad over de toekomst van het Aartsbisdom. Op deze verklaring kwamen enige wijzigingen en toevoegingen en in die vorm zal dit document worden voorgelegd aan de volgende Algemene Vergadering. De namiddag was in zijn geheel gewijd aan uiteenzettingen over vragen rond de liturgische praktijk en de diensten van de hoogfeesten van de Geboorte des Heren en Theofanie (voordracht door Aartspriester Nicolas Rehbinder) en aan vieringen rond oecumenische bijeenkomsten (voordracht door Aartspriester Jean Gueit). 3 – Aanstaand bezoek van de Oecumenische Patriarch Zijne Eminentie Aartsbisschop Gabriël deelt de Diocesane Raad mee dat Zijne Heiligheid de Oecumenische Patriarch in de tweede week van december Parijs zal bezoeken. Eerst zal een bezoek worden gebracht aan Cannes en Nice, daarna zal de Patriarch Parijs bezoeken, waar een ontmoeting voorzien is met verschillende hoogwaardigheidsbekleders, onder wie de President van Frankrijk, François Hollande. Ondanks een overvol programma, heeft Zijne Heiligheid te verstaan gegeven dat hij de kathedraal van de H. Alexander Nevskij wenst te bezoeken, die vorig jaar haar 150e verjaardag herdacht heeft; de restauratiewerken van het interieur van de kathedraal zijn inmiddels geheel afgesloten. Het definitieve programma staat nog niet geheel vast; ook is nog niet
bekend of dit bezoek een officieel of een privé karakter zal hebben. 4 – Voorbereiding Algemene Diocesane Vergadering van 2013 De volgende Algemene Diocesane Vergadering is gepland op woensdag 8 en donderdag 9 mei 2013 in Parijs en zal gehouden worden in de lokalen van het Instituut St. Serge en deels in een zaal in de nabijheid; dit is nodig vanwege het grote aantal deelnemers. De Diocesane Raad heeft beraadslaagd over de punten die op de agenda moeten komen; eveneens is overlegd over de mogelijkheden van een Algemene Buitengewone Vergadering, teneinde het artikel in de Statuten betreffende de verkiezing van hulpbisschoppen, aan te passen. 5 – Een bisschopshuis in Bussy-en-Othe Het Aartsbisdom bezit sinds kort een huisje in Bussy-enOthe, vlakbij het Pokrov-klooster. Momenteel heeft het Aartsbisdom hier geen bestemming voor; in feite wordt het gebruikt als gastenverblijf van het klooster. Het klooster heeft derhalve gevraagd eigenaar van dit pand te worden, teneinde zorg te kunnen dragen voor het onderhoud. In principe stemt de Raad hiermee in, maar op onderdelen moeten alle consequenties van deze overdracht nog worden uitgewerkt.
Daru. Zijne Heiligheid bracht persoonlijk zijn beste wensen over voor herstel en wenste aldus ook zijn steun voor Vladyka Gabriël tot uitdrukking te brengen. Vergezeld door Metropoliet Emmanuel van Frankrijk en bisschop Athenagoras van Sinope begaf Zijne Heiligheid zich naar de kathedraal van de H. Alexander Nevskij. Daar vereerde hij het altaar en hij hield een korte toespraak. Daarna bezocht Zijne Heiligheid Vladyka Gabriël in diens appartement. Daar waren aanwezig vader Jean Gueit – protopresbyter van de Oecumenische Troon en vicepresident van de Diocesane Raad – evenals Michel Sollogoub en Alexander Victoroff – resp. secretaris en penningmeester van de Diocesane Raad – en de secretaris van Vladyka Gabriël: hiërodiaken Athanasij. Tijdens dit bijzonder hartelijke bezoek heeft Zijne Heiligheid nog eens bijzondere nadruk gelegd op de oprechte genegenheid en gehechtheid van het Oecumenisch Patriarchaat aan ons Aartsbisdom en de vaste wil dit onder zijn welwillende en vaderlijke bescherming te behouden.
Bezoek van Zijne.Heiligheid Patriarch Bartholomeos aan Zijne Eminentie Aartsbisschop Gabriël Bij gelegenheid van zijn bezoek aan Frankrijk van 10 tot 12 december jl., waarbij Zijne Heiligheid ontvangen werd door President Hollande en andere Franse hoogwaardigheidsbekleders, heeft Patriarch Bartholomeos op 11 december een bezoek gebracht aan Zijne Eminentie Aartsbisschop Gabriël in diens appartement aan de rue
Patriarch Bartholomeos in de kathedraal van de H. Alexander Nevskij
“In hoc signo vinces” – In dit teken zult gij overwinnen! In het decembernummer van “Feuillet de l’Exarchat” stond een bericht over een orthodoxe kerkdienst die in de kathedraal van York – York Minster – is gehouden i.v.m. het kruis dat keizer Constantijn 1700 jaar geleden aan de hemel heeft zien staan. Dit kruis met daarbij de tekst “In hoc signo vinces”(In dit teken zult gij overwinnen) zag Constantijn aan de vooravond van de strijd om de Milvische brug, nu bekend als de Ponte Milvio over de Tiber in Rome. In die slag versloeg hij zijn belangrijkste tegenstander Maxentius en werd de weg vrijgemaakt voor het christelijke Romeinse Rijk. Lezers van onze “Nieuwsbrief” zullen ongetwijfeld dit artikel met interesse lezen. Aartspr. Theodoor
Zaterdag 27 oktober vond voor het hoofdaltaar van de kathedraal en metropolitane kerkvan de H. Petrus in de stad York (Groot-Brittannië), beter bekend als York Minster, een korte (!) orthodoxe dienst plaats. De reden was de viering van het visioen – 1700 jaar geleden – dat de H. Apostelgelijke Constantijn de Grote kreeg voor de Slag om de Milvische Brug. Dit was een van de gebeurtenissen die leidde tot de vereniging van het Romeinse Rijk, het Edict van Milaan (313), het beëindigen
van de christenvervolging, het toestaan van de viering van christelijke feesten, de verplaatsing van de hoofdstad naar wat later Constantinopel zou worden, en een hele reeks gebeurtenissen die de toenmalig bekende wereld zou veranderen.
York Minster
brug
Milvische
Hoewel dit visioen van het symbool van Christus met de instructie aan Constantijn “in dit teken” te gaan veroveren vaak onderhevig is aan vele interpretaties (bijv. de veelvuldige verwarring tussen de god van de zon en de Zoon van God) wist Constantijn dat het ging om een door God gegeven macht en zijn succes was daar het bewijs van. De H. Constantijn is bijzonder belangrijk voor de Orthodoxe Kerk in York. De Griekse en Antiocheense parochies zijn er aan de H. Constantijn en zijn moeder de H. Helena gewijd. We weten dat Constantijn heeft gewoond in York, dat door de Romeinen Eboracum werd genoemd. Hij was daar met zijn vader Constantius, toen deze in 306 in de stad overleed, en werd er enkele dagen later door de in deze hoofdstad gelegen strijdkrachten tot Augustus uitgeroepen. Er is een overlevering die beweert dat de H. Helena hier ook heeft gewoond – er is een aan haar gewijde kerk gebouwd op de plaats waar haar huis gestaan zou hebben – maar deze overlevering is niet erg waarschijnlijk.
De dienst werd met de zegen van Aartsbisschop Gabriël van Komana gehouden door de priesters en de parochies van de orthodoxe parochies van de H. Cuthbert – een heilige uit de 7e eeuw die in York Minster bisschop is gewijd – te Chesterfield, Sheffield en Scunthorpe, samen met de parochie van de H. Anna in de stad York, gewijd aan de moeder van de Moeder Gods. De “Acting Dean” en het kapittel van York Minster hadden op de meest welwillende wijze toestemming gegeven voor deze dienst en ook het personeel van York Minster verleende alle medewerking. Toen de geestelijken – twee priesters, twee diakens en twee lezers – voor het hoofdaltaar stonden, bevonden zij zich zo’n twintig meter recht boven de plaats van het vroegere praetorium van Eboracum, waar Constantijn, zes jaar voor zijn visioen, tot keizer was uitgeroepen. De kathedraal van York – de grootste gotische kerk ten noorden van de Alpen – bood voldoende plaats voor de rijkelijk gebruikte wierook die van de Berg Athos was meegebracht. Toevallig aanwezige toeristen werden die dag aangetrokken door het gezang en konden kijken door de openstaande Grote Koninklijke Poorten, die het koor van het schip scheiden. Er waren gasten aanwezig uit andere orthodoxe kerken en christelijke denominaties. York Minster vervult de rol van “Moederkerk” voor heel Noord-Engeland en is tevens de zetel van de Aartsbisschop van York van de Anglicaanse Kerk. Gelegen binnen een ommuurde stad met bouwwerken uit alle perioden van de Romeinen tot de dag van vandaag, is York Minster een belangrijke toeristische trekpleister, en het was goed om de mensen kennis te laten maken met de orthodoxe aanwezigheid in de stad en het graafschap. Priestermonnik Stephen
COMMUNIQUÉ VAN DE ORTHODOXE BISSCHOPPENCONFERENTIE VAN DE BENELUX (OBB) Brussel - De Orthodoxe Bisschoppenconferentie van de Benelux (OBB) is op dinsdag 13 november 2012 in vergadering bijeengekomen, te Brussel, in de zetel van het Orthodox Aartsbisdom, Charbolaan 71, en onder het voorzitterschap van Zijne Eminentie Metropoliet Panteleimon van België (Oecumenisch Patriarchaat). Naast de voorzitter waren aanwezig: Aartsbisschop Simon, ondervoorzitter (Patriarchaat van Moskou), Aartsbisschop Gabriël van Komana, (Exarch van de parochies van Russische traditie van het Oecumenisch Patriarchaat), Bisschop Luka (Patriarchaat van Servië), Metropoliet Joseph, penningmeester (Patriarchaat van Roemenië), Aartsbisschop Michel (Russische Kerk buiten de grenzen Patriarchaat van Moskou), Bisschop Maximos van Evmenia (Oecumenisch Patriarchaat) en Bisschop Athenagoras van Sinope, secretaris (Oecumenisch Patriarchaat). Het betrof de vierde bijeenkomst van de OBB sinds haar oprichting in juni 2010. De leden van de Bisschoppenconferentie hebben allereerst hun droefheid betuigd bij het recent overlijden van Zijne Gelukzaligheid Patriarch Maxim van Bulgarije en gebeden voor zijn eeuwige zielerust. Vervolgens hebben de hiërarchen – leden van de Bisschoppenconferentie – samen gezocht naar mogelijkheden om hun eenheid op pastoraal vlak nog te versterken, vooral door gezamenlijk getuigenis af te leggen van een effectieve eenheid van de Orthodoxie in de drie landen van de Benelux en door hun inspanningen hiervoor nog beter te coördineren. De laatste ontwikkelingen met betrekking tot de aanwezigheid en de organisatie van de Orthodoxe Kerk in Nederland stond nogmaals in het centrum van de belangstelling op de vergadering van de Bisschoppenconferentie. Het statuut van de Orthodoxe Kerk in Nederland werd goedgekeurd en de officiële benaming van de Orthodoxe Kerk in Nederland is voortaan
«Orthodoxe Kerk in Nederland – vertegenwoordiging van de Orthodoxe Bisschoppenconferentie van de Benelux» of kortom «Orthodoxe Kerk in Nederland». De vertegenwoordiger van de Orthodoxe Kerk in Nederland is Zijne Excellentie Bisschop Athenagoras van Sinope (Oecumenisch Patriarchaat). De andere onderwerpen die besproken werden waren de samenstelling en doeltreffende werking van de diverse commissies die geplaatst werden onder de bescherming van de Bisschoppenconferentie, evenals het nemen van gezamenlijk standpunten betreffende diverse gebeurtenissen of belangrijke teksten in het kader van de interreligieuze en interchristelijke dialogen. De bisschoppen hebben tevens beslist een sterke getuigenis af te leggen van de orthodoxe eenheid in de Benelux door het inrichten van een grootse bijeenkomst van orthodoxe geestelijken en leken, onder de noemer van «Dag van de Orthodoxie», die een geestelijk karakter moet hebben en zal plaatsvinden op 1 april 2013 binnen de Brusselse agglomeratie. De leden van de Orthodoxe Bisschoppenconferentie van de Benelux hebben in het bijzonder hun grote bekommernis geuit inzake de uiterst onrustige situatie van de orthodoxe en andere christenen, die doelwit lijken te zijn van allerlei fanatisme en gewapende conflicten in Syrië, in Egypte en in het Midden-Oosten. De ontvangen informatie, voornamelijk van het Orthodoxe Patriarchaat van Antiochië, maar ook andere bronnen spreken van bloedige vervolgingen en wreedheden, georganiseerd tegen christenen en uitgevoerd door troepen van extremisten. De bisschoppen bidden dat er ook in deze landen vrede en respect voor het menselijk leven mogen komen en benadrukken de noodzaak om politieke en religieuze leiders van de internationale gemeenschap dringend en doeltreffend te laten reageren tegen alle vormen van geweld ten overstaan van onschuldige mensen; zodat alles wat in hun bereik ligt in het werk gesteld wordt om het
bloedvergieten halt toe te roepen en er op wordt toegezien dat iedereen het recht behoudt om in alle vrijheid en zonder enige vorm van angst zijn geloof in waardigheid te beleven en dit recht door iedereen geëerbiedigd wordt. De vierde vergadering van de Orthodoxe Bisschoppenconferentie van de Benelux werd besloten met de uitwisseling van andere informatie, adviezen en nieuws over het leven van de Orthodoxie in de drie landen van de Benelux. Deze conferentie werd opgericht bij besluit van de Vierde Panorthodoxe Preconciliaire Conferentie, die bijeenkwam in Chambesy (Genève) in juni 2009. Deze vergadering van de CEOB vond plaats in een klimaat van ware broederschap en getuigde eens te meer van de eenheid in geloof en van een voorbeeldige samenwerking. Pelgrimage 2 maart 2013 Judas kerk, Ootmarsum.
Rond de H.H. Simon &
Simon de IJveraar (ook Chananaeus, de Zeloot), Perzië; apostel & martelaar; † ca 70. Feest 10 (Griekse & koptische kerk) & 29 mei & 3 juli. Judas Thaddeus, Perzië; apostel & martelaar; † ca 70. Feest 19 juni (oosterse kerk) & 28 oktober (tezamen met Simon de IJveraar of de Zeloot). Simon draagt in de evangeliën de bijnaam 'Zeloot' of 'IJveraar'. Hij behoorde dus tot de politieke groepering onder de Joden die de Romeinen desnoods met geweld het Land uit wilde hebben. Hij was één van de door Jezus zelf uitgekozen twaalf apostelen (Markus 03,13-19).
Naar het schijnt was Judas afkomstig uit Nazareth. Volgens Lukas was hij een broer van Jacobus de Mindere (Lukas 06,16). De overlevering beweert, dat deze Jacobus een 'broeder des Heren' was; in dat geval moet ook Judas tot de familie van Jezus behoord hebben. Het is Mattheus, die aan Judas de bijnaam Thaddeüs (= 'dappere') toevoegt (Mattheus 10,03), terwijl Johannes hem uitdrukkelijk onderscheidt van Jezus' verrader, Judas Iskariot (Johannes 14,22-23). Indien hij inderdaad familie is van Jezus, dan is waarschijnlijk de brief van Judas, die in het Nieuwe Testament is opgenomen, van zijn hand. Na het verhaal van de nederdaling van de Heilige Geest over de apostelen met Pinksteren komen beider naam in de het Nieuwe Testament niet meer voor. Voor wat er verder met hen gebeurde, zijn we aangewezen op de legendes. Daarin wordt onder meer verteld, dat beide apostelen uiteindelijk in Perzië de marteldood gestorven zijn. Legende Volgens de legende zou Simon na Jezus' hemelvaart eerst naar
Egypte zijn gegaan om daar het evangelie te verkondigen. Daarna reisde hij samen met Judas Taddeus (niet de verrader!) naar Perzië. Daar doopten zij meer dan 60.000 mensen, de kinderen niet meegeteld. Onder de dopelingen was ook een koning. Helaas werden ze tegengewerkt door de beide tovenaars Zaroes en Arphaut. Zij waren destijds nog door Matteus uit Ethiopië verdreven. Eens kwamen de tovenaars in een stad, genaamd Suanir. Daar woonden 70 afgodspriesters. De tovenaars zetten de priesters op tegen de beide apostelen met de bedoeling dat zij gedwongen zouden worden een offer te brengen aan de heidense goden. Deden ze dat niet, dan zouden ze de doodstraf verdienen. Gezien het feit dat de apostelen het hele land doorkruisten, kwamen ze ook in deze stad. Meteen werden ze aangevallen door de priesters en de bevolking van de hele stad. Ze grepen hen vast en brachten hen naar de zonnetempel. Daar begonnen de duivels door de monden van de heidenen tegen hen te schreeuwen: "Wat is er tussen ons en jullie, apostelen van de levende God? Zie, sinds jullie hier zijn binnengekomen, worden wij door het vuur verteerd." Een engel van de Heer verscheen aan de apostelen met de woorden: "Kies één van de twee: of al deze aanwezigen gaan dood, of jullie worden gemarteld." De apostelen antwoordden: "Wij bidden God om erbarmen dat Hij ons naar de martelpalm mag leiden, als Hij dan maar ieder wil bekeren." Er werd om stilte gevraagd. Daarin namen de apostelen het woord: "Let op. Dan zult u zelf toegeven dat deze beelden vol met boze geesten zitten. Wij bevelen hen tevoorschijn te komen en wel zo dat meteen ieders eigen beeld breekt." Direct kwamen twee zwarte, naakte Moren schreeuwend uit de beelden tevoorschijn en braken ze in stukken. Ieder was behoorlijk van zijn stuk gebracht. Toen de priesters dat zagen, vielen ze op de apostelen aan en doodden hen; daarbij zou Simon doormidden gezaagd zijn. Op hetzelfde moment echter kwam er een bliksemstraal uit een volkomen heldere hemel die de tempel in drie stukken brak en de tovenaars
verkoolde. De koning liet de lichamen van de apostelen naar de hoofdstad brengen en bouwde ter ere van hen een prachtige kerk. Simons relieken bevinden zich in Rome en Keulen. De relieken die aan Judas worden toegeschreven zijn in de Sint-Pieter te Rome. Samen zijn Simon en Judas beschermheiligen van de Duitse stad Goslar. Bron: www.heiligen.net De Simon en Judas Kerk , uit de Canon van Overijssel 1196 Een nieuwe kerk In 1195 werd het kerkje van Ootmarsum door Drentse huurtroepen van de graaf van Gelre verwoest. Men besloot een kerk van Bentheimer zandsteen te bouwen. Uit het naburige Westfalen werd een bouwmeester aangetrokken. In 1196 is men begonnen. Het westelijke deel van de huidige kerk is gebouwd in romaanse stijl, met zware zuilen en kleine boogramen. De bouw was een enorm werk. De zware Bentheimer zandsteen moest met paard en wagen aangevoerd worden! Een overlevering vertelt dat de gebruikte trekpaarden zelfs zeven jaar niet drachtig mochten worden. Bij de inwijding van de vernieuwde kerk in 1406 werd deze opnieuw toegewijd aan de H.H. Simon en Judas, patroonheiligen van stad en kerk. Pseudobasiliek De Bentheimer zandstenen toren met hoofdingang is er later aangebouwd. Deze is enkel nog bekend van oude tekeningen, omdat hij in 1839 wegens vermeende bouwvalligheid werd afgebroken. Omdat de parochie zeer groot was en bovendien zitplaatsen gebruikelijk werden, is de kerk enkele keren uitgebreid, nu in gotische stijl, met hoge ramen. Het grote priesterkoor was in 1491 de laatste uitbreiding. De kerk is
architectonisch gezien een pseudobasiliek. Een basiliek is een driebeukige kerk, waarvan de middenbeuk uitsteekt boven de zijbeuken en voorzien is van vensters aan weerszijden. Maar bij de kerk in Ootmarsum is het plafond van de zijbeuken bijna even hoog als die van het middenschip, zodat daarin geen ruimte voor vensters overbleef. Bijzonderheden Opmerkelijk zijn de sleuven in de zuidmuur van de kerk. Een verklaring zou kunnen zijn dat de middeleeuwer geneeskracht veronderstelde in het slijpsel van een kerkmuur. In de oostmuur is een hagioscoop teruggevonden. Dit is een smal venster of gleuf in een kerkmuur, waardoor melaatse gelovigen de hoogtepunten van de eredienst konden meebeleven. Op diverse plaatsen in en buiten de kerk kan men in stenen nog de steenhouwermerken aantreffen. De vijftien gebrandschilderde ramen zijn geplaatst tussen 1872 en 1979. De oudste zijn vervaardigd door F. Nicolas. Enkele bijzondere kunstschatten zijn de vergulde zilveren monstrans uit 1392, het houten Mariabeeld uit 1450 en de koormantel uit 1749. Bronnen: de Canon van Overijssel Gerard, J.N.A., e.a., Geschiedenis van Kerk en Parochie Ootmarsum (Ootmarsum 1994). Klaas, G.F., Beknopte geschiedenis van de Parochiekerk van de H.H. Simon en Judas te Ootmarsum (Ootmarsum 1972).
