Nieuwsblad
Jaargang 4 / December 2002
• ‘Eigen verhalen’: Het verhaal van Jolien
• Lustrumdag Nee-eten! Groot succes!
• Symposium: ‘Het jonge kind met een eetstoornis’. Vereniging voor Ouders van Kinderen met Chronische Voedselweigering en Sondevoeding
V E R E N I G I N G
ook op U vindt ons nte.nl www.sorge
Sorgente is een bedrijf met een unieke dienstverlening op het gebied van voedingszorg thuis. Sorgente levert voedingen (alle dieetpreparaten en glutenvrije en eiwitarme dieetproducten) direct thuis en biedt diensten aan afgestemd op de verschillende doelgroepen: • Voedingszorg bij sondevoedingspatiënten • Voedingszorg bij drinkvoedingspatiënten • Voedingszorg bij patiënten met stofwisselingsziekten • Voedingszorg bij patiënten met een voedselallergie. Sorgente werkt hierbij samen met zowel het ziekenhuis als de thuiszorg.
Sorgente • Is gespecialiseerd in voedingszorg thuis bij kinderen (heeft gespecialiseerde kinderverpleegkundige in dienst) • Is gespecialiseerd in voedingszorg thuis bij oncologische patiënten (heeft gespecialiseerde oncologieverpleegkundigen in dienst) • Is gespecialiseerd in voedingszorg thuis bij patiënten met stofwisselingsziekten (levert zowel de dieetpreparaten als ook de glutenvrije / eiwitarme dieetproducten) • Is gespecialiseerd in voedingszorg thuis bij patiënten met een voedselallergie (levert alle hypo-allergene dieetzuigelingen voedingen en werkt samen met de Allergiewinkel)
Heeft u vragen..... .....onze verpleegkundigen en diëtisten staan u graag te woord Sorgente BV Ringveste 3B 3992 DD Houten telefoon: 030-6346262 fax: 030-6346263 e-mail:
[email protected]
COLOFON De Vereniging voor Ouders van Kinderen met
I N H O U D
Inhoud Inhoud
Chronische Voedselweigering en Sondevoeding (VOKCVS) is op 31 juli 1997 opgericht. Sinds
• NIEUWS VAN HET BESTUUR
4
• EVEN VOORSTELLEN
5
• EIGEN VERHAAL: HET VERHAAL VAN JOLIEN
6
mei 2001 werkt de vereniging aan de invoering van een nieuwe naam, nl. Nee-eten! In de overgangsfase, die momenteel is afgesloten, werden beide namen naast elkaar gevoerd.
In het begin ging het prima. Het nieuwsblad wordt minimaal twee maal per jaar toegestuurd aan leden van de vereni-
• LUSTRUMDAG NEE-ETEN GROOT SUCCES!
14
• DE CONTROLE VAN DE NEUS-MAAGSONDE
16
• VERSLAG CONTACTAVOND ‘ZELF ETEN’
18
• OPROEP THEMABIJEENKOMSTEN
20
• EIGEN VERHAAL: TOBIAS
21
• VERSLAG LUSTRUMSYMPOSIUM
24
ging. U kunt lid worden door € 15,- per jaar over te maken op gironummer 7072375 t.n.v. VOKCVS te Den Haag o.v.v. nieuw lid. Het is ook mogelijk om donateur te worden. Daartoe maakt u minimaal € 11,5 per jaar over op bovenvermeld gironummer. Dan ontvangt u ook altijd ons nieuwsblad. Het bestuur en de medewerkers
zijn niet
aansprakelijk voor eventuele (druk)fouten en eventuele schadelijke gevolgen die kunnen
‘Het jonge kind met een eetstoornis’
voortvloeien uit gebruik van de gegevens die in deze uitgave zijn opgenomen. Overname van tekst uit dit nieuwsblad is alleen toe-
• VERSLAG OUDER-ENQUÊTE 1999 - G.F. Nelck
28
- A.P. Messer
32
gestaan na overleg met de voorzitter en met bronvermelding. Heeft u ideeën, reacties, eigen verhalen, gedichten, vragen of opmerkingen, stuur deze dan naar: Redactie Nieuwsblad VOKCVS / Nee-eten! T.a.v. Moniek Meijer Rodenrijselaan 22a 3037 XE Rotterdam Het bestuur van de VOKCVS / Nee-eten! wordt gevormd door: Ton Huberts (voorzitter), Hans Zuijderduijn (penningmeester), Alex Jaspers (redactie). Daarnaast wordt de vereniging gesteund door een aantal actieve leden en (para)medici.
3 Realisatie: Comcorde GrafiMedia, Bladel
Niet alles rozengeur en maneschijn
Nieuws van Nieuwshetvan het bestuur
Al met al een redelijk succesvol jaar. Veel van de
bestuur
Beste leden, donateurs en andere belangstellenden,
doelstellingen welke aan het begin van het jaar zijn gemaakt zijn gehaald. Helaas is het binnen onze vereniging niet allemaal rozengeur en maneschijn. Binnen het bestuur, de redactie, de werkgroepen en bij andere vrijwillige taken is er sprake van veel ziekte en uitval. Dit is ook de reden dat dit nieuwsblad een half jaar later dan gepland verschijnt. Van een groep van 16 actieve
Dit jaar heeft onze vereniging haar eerste lustrum gevierd.
leden zijn er 12 mensen afgevallen of maar beperkt beschikbaar. Deze mensen zijn voorna-
Ook al is de bestaansgrond van onze vereniging niet positief,
melijk uitgevallen om psychische of psychosomatische klachten. Via het lotgenotencontact
het lustrumjaar was een mooie gelegenheid om
komen er diverse signalen binnen dat dit niet alleen een probleem is van de uitgevallen actieve
extra activiteiten te organiseren.
leden maar van veel ouders. Ook al is er geen directe verbanden tussen de psychische klachten
Een lustrum en een symposium
en het voedselweigergedrag van de kinderen toch
Allereerst is er met alle leden het lustrum gevierd
vermoeden wij dat de jarenlange zorgen en sla-
in het Openlucht museum in Arnhem. Hierbij
peloze nachten uiteindelijk hun tol eisten.
waren alle leden en hun hele gezin uitgenodigd.
Is er direct verband tussen de psychische klachten van ouders en het voedselweigergedrag van hun kinderen
De reacties van de leden waren zeer enthousiast.
Bij deze wil ik ook een beroep doen op alle
Naast het lustrum voor leden, is er ook een sym-
hulpverleners om meer oog te hebben voor de
posium georganiseerd voor (para)medici; in
dagelijkse problemen en psychische gesteldheid
samenwerking met dokter E.A.K. Wauters. Het
van ouders. Begrip is prettig maar is niet vol-
symposium is meer dan succesvol verlopen met
doende. Daadwerkelijke oplossingen bieden aan
het maximum van 450 bezoekers. Ook al heb-
ouders wier kind chronisch voedsel weigert is
ben de leden van Nee-eten niet direct wat gezien
niet alleen voor het kind een noodzaak, maar
van dit symposium, toch denken wij dat de
ook voor het psychische welzijn van ouders zelf.
leden hier indirect wel wat van zullen merken
Ik denk hierbij onder andere aan het negeren
d.m.v. een betere hulpverlening.
van het vele spugen door het kind, geen hulp bij het regelen van hulpmiddelen en geen hulp bij
Overige gedane activiteiten
het regelen van financiële vergoedingen.
Ook is er dit jaar aandacht geschonken aan moei-
Bijna alle ouders zeggen unaniem dat ze het ge
lijk etende kinderen die al zijn uitbehandeld.
voel hebben dat ze er alleen voor staan. Dit grijpt
Dit is door een aantal ouders zelf georganiseerd
ouders diep aan. Ze zien geen oplossing voor de
en uitgevoerd met behulp van D. Seys.
dagelijkse problemen en worden depressief van
In 1999 is er een enquête gehouden onder onze
de uitzichtloosheid van de problemen waar ze
leden. Hierbij ging het om oorzaken van voedsel
voor staan.
weigering. Met behulp van Dr. Nelck en Dr. Messer is deze enquête uitgewerkt en gepresen-
Ik denk dat er met uw goede wil en inspanning
teerd op de landelijke contactdag.
erg veel gedaan kan worden voor de problemen
Ook zijn er dit jaar veel folders van Nee-eten ver-
van de ouders. Hier zullen uiteindelijk ook de
spreidt onder consultatiebureaus. Het bestuur
kinderen de vruchten van plukken.
hoopt hiermee dat de weg naar de vereniging sneller wordt gevonden. Tevens staat op het einde van dit jaar nog een
4
volledige revisie van onze internet site op het Voorzitter Ton Huberts.
te wensen in og veel succes n u ij m t es R ! het Nee-eten de strijd tegen
programma. Van de eerste vier punten zal later in dit nieuws-
Ton Huberts
blad verder verslag worden gedaan.
Voorzitter Nee-eten!
EVEN VOORSTELLEN De redacteur "Ik ben Moniek Meijer, redacteur van het
der bij haar kind. Dat kind is Lottie, ons kind, het
Nieuwsblad van de Vereniging Nee-eten!." Zo intro-
kind van Henk en mij, en het zusje van Hanne, onze
duceer ik me meestal telefonisch bij mensen waarvan
oudste dochter. De ervaringen met Lottie hebben ons
ik een artikel, verhaal of interview wil lospeuteren
als gezin in de armen van de vereniging gedreven.
voor het blad. Vervolgens leg ik dan uit, kort, of uit-
Want je hebt mensen nodig die je begrijpen als alles
gebreider als de bekendheid
zwaar en moeizaam is. Vooral
met de vereniging gering is,
in die eerste tijd toen ons kind
wie we als vereniging zijn en welke rol ik daarin speel. En altijd doet me dat plezier en vervult het me met gepaste trots als ik uit kan leggen wat we doen en hoe we dat doen. En met name geldt
De redacteur "Ik ben Moniek Meijer, redacteur van het Nieuwsblad van de Vereniging Nee-eten!." Zo introduceer ik me meestal telefonisch bij mensen waarvan ik een artikel, verhaal of interview wil lospeuteren voor het blad. Vervolgens leg ik dan uit, kort, of uitgebreider als de bekendheid met de vereniging gering is, wie we als vereniging zijn en welke rol ik daarin speel. En altijd doet me dat plezier en vervult het me met gepaste trots als ik uit kan leggen wat we doen en hoe we dat doen. En met name geldt dat voor het onderdeel Nieuwsblad. Dat zegt, denk ik, veel over mezelf. Want ik ben deels die combinatie van eigenschappen: enthousiast over zaken die ik belangrijk vind, betrokken
ziek was en niemand wist wat ze had. En ook toen bleek dat haar aandoening het gevolg was van een medische vergissing. Lottie kreeg, 14 dagen oud, 10 keer de toegestane hoeveelheid van een be-
dat voor het onderdeel
paald medicijn toe-
Nieuwsblad. Dat zegt,
gediend en dat dagen
denk ik, veel over
achter elkaar. Lottie
mezelf. Want ik ben
kreeg haar klap van de
deels die combinatie
medische molen en bleef
van
V O O R S T E L L E N
eigenschappen:
achter als een volledig
enthousiast over zaken
slap en zwak wezentje
die ik belangrijk vind,
dat ook niet meer kon
betrokken bij de vere-
drinken.
niging sinds wij drie jaar
geleden
lid
Een sonde kreeg ze dus,
geworden zijn, een
na maanden tobben,
schrijfster in hart en
om haar in leven te
nieren en iemand die
houden. Een vereniging
graag vertelt. Het samenstellen van het Nieuwsblad,
van lotgenoten kregen wij, gelukkig, om ons moedig,
en alle werkzaamheden die daarbij komen kijken,
strijdbaar en inventief te houden. En voor die vere-
liggen me dan ook.
niging, en voor dat kind blijf je dan gaan, ook als het eetprobleem grotendeels is opgelost en wij weer
Mijn grootste hobby: schrijven
gewone ouders zijn van twee gewone dochters.
In mijn vorige leven (zo noem ik het altijd), toen ik nog niet getrouwd was en geen kinderen had, was het gedeeltelijk mijn vak. Maar altijd was en is het mijn
Van harte beterschap
grootste hobby geweest, schrijven: lettertjes rang-
Moniek heeft dit stukje zo’n tien maanden geleden
schikken, woorden samenvoegen tot zinnen en zin-
geschreven om de redactie van genoeg ‘voer’ te voor-
nen tot complete teksten. Je kan het zo gek niet ver-
zien. Helaas is ze kort daarna flink ziek geworden en
zinnen, of ik schrijf erover of heb dat gedaan. En, zo
is ze niet in staat geweest om de vereniging te helpen.
gek had ik het zelf nooit kunnen verzinnen, schrijf ik
Moniek, namens de vereniging, de leden en mijzelf
dus nu over kinderen die niet eten. Dat niet kunnen,
van harte beterschap. Hopelijk kunnen we binnen-
niet meer willen en het toch zullen moeten leren.
kort weer indrukwekkende schrijftalenten van jou verwachten, al is het alleen maar om te weten dat
Lottie
alles een stuk beter met je gaat.
Ik doe dat, zoals iedereen binnen de vereniging, uit een extra betrokkenheid, namelijk die van een moe-
Alex Jaspers
5
EIGEN VERHAAL
Het verhaal van Jolien In het begin ging het prima... Mijn naam is Tiny Vijzelaar [43], ik ben getrouwd met Jan Piet [42] en samen hebben we drie dochters, Rosanne [14], Marieke [13] en Jolien [10]. Na vele jaren is er nu mijn verhaal met onze ervaringen en tips van en over de eetproblematiek bij onze jongste dochter.
6
Het begin:
Flink afgevallen;
Op 3 juni 1991 werd Jolien geboren. Zij woog
met 4,5 maand woog ze zwaarder dan met 9,5
3300 gram en had een lengte van 49 cm. Een
maand! Er werd fantomalt bijgegeven. Met 11
heel tevreden baby, die veel lachte. Jolien kreeg
maanden wilde ze geen borstvoeding meer. Met
net als de andere meiden borstvoeding. Dit ging
1 jaar sliep ze nog 3 keer op een dag. Alleen de
prima en het was fijn. Ze groeide als kool. Zij
tijden dat zij wakker was, werden steeds korter.
had zelfs flinke bilplooien. Met 4-5 maanden
Er waren periodes dat ze alleen maar melk en
kreeg zij het eerste fruithapje en later het groen-
yoghurt dronk. Het avondeten gaf de meeste
tehapje. Dit ging echter zeer moeizaam. Een fles-
problemen. Allerlei soorten hapjes heb ik uitge-
je almiron naast de borstvoeding lukte wel goed.
probeerd.
Met 8-9 maanden kwamen [achteraf] de eerste
Toch kwam het ook wel voor dat ze wel iets van
Cystinose-problemen; op wisselende momenten
het warme eten nam. Ondanks dat ze dan toch
werd er overgegeven.
[soms] voldoende eten naar binnen kreeg, viel
zij af. Dit verontrustte ons; een gezond kind valt
welk eten, er wel en welk eten er niet, geschikt is
niet af bij een voldoende volwaardige voeding!
voor Jolien.
De alarmbellen begonnen bij mij te rinkelen.
Ook heeft een vriendin verschillende keren een aura-reading gegeven. Via mij heeft Jolien dit
Jolien is meerdere keren bij de huisarts geweest
geregeld jaren gekregen.
en uiteindelijk naar het ziekenhuis gestuurd. Na
Eind september is ze nutrilon soya plus met
een kleine week werd zij ontslagen uit het zie-
fantomalt gaan gebruiken. Dit ging een poosje
kenhuis. Naar hun idee was zij 'kerngezond'. Ik
goed. Zij kreeg voldoende binnen en toonde
voelde dat dit niet zo was. Vervolgens zijn wij
weer interesse in 'gewoon' eten. Hapjes hiervan,
naar een homeopaat met haar gegaan. Ruim een
likjes daarvan en heel veel boterhammen met
week na het ziekenhuisontslag, werd ze hier al
smeerkaas smeren.
E I G E N V E R H A A L
weer opgenomen. Uiteindelijk heeft ze ruim 6 weken in het zie-
Veel spugen en niet eten
kenhuis gelegen . Zowel in een streekziekenhuis
In januari 1993 werd de fantomalt in overleg
als in het Wilhelmina Kinderziekenhuis te
met de behandelende nefroloog [specialist in
Utrecht. Gedurende ongeveer 1 week heeft
nierziekten] achterwege gelaten.
Jolien sondevoeding gekregen. Om te kijken of
Wanneer ze dit nl. wel gebruikte;
haar gewicht zou toenemen, als er ruim vol-
spuugde ze erg veel en wilde ze
doende voeding binnen zou komen. Tijdens
geen enkel hapje meer ergens van
deze ziekenhuisopname heeft ze heel veel
nemen. We gaan nu glucosedrui-
gespuugd en was ze heel erg ziek. Om een lang
vensuiker dextrom, met slaolie en
verhaal kort te houden:
slagroom proberen. Ook de con-
Op 2 september 1992 kwam dan eindelijk de
centratie nutrilon plus wordt
diagnose: een ongeneeslijke, zeldzame, erfelijke
opgebouwd. Hopelijk spuugt ze
stofwisselingsziekte genaamd Cystinose.
dan wat minder vaak. Ondertussen heb ik Reiki 1 gedaan.
Hapjes hiervan, likjes daarvan en heel veel boterhammen met smeerkaas smeren
In het kort:
Nu kan ik energie doorgeven via
Cystinose is een stapelingsziekte, een stapeling
mijn handen aan Jolien. Ook heb ik een Bach-
van de cystine, welk een onderdeel is van het
remedie cursus gevolgd. Nu kan ik haar zelf
eiwit. Dit leidt tot een niet goed functioneren
behandelen voor het een en ander.
van vele organen, in eerste instantie de nieren. Ook zijn er problemen met de ogen [overgevoe-
De natuurwinkel werd op een gegeven moment
ligheid voor licht], de groei, vermoeidheid en de
leeg geplunderd door mij. Wij proberen van
voeding/veel overgeven. Hierbij hebben cystino-
alles om Jolien te laten eten. Het drinken van de
se-patienten door een groot verlies aan water via
nutrilon-voeding gaat steeds
de urine enorme dorst.
slechter. En het overge-
De behandeling bestaat uit levenslang gebruik
ven wordt al meer.
van medicijnen en er wordt meestal ook een
Een heel dagboek
niertransplantatie uitgevoerd.
heb ik er van bij gehouden. Er zit
Geen begeleiding voor ouderlijk intuïtie
echter geen lijn in.
Op het moment dat Jolien het ziekenhuis verliet,
Als ze ziek was
at zij redelijk. Maar ik voelde/wist dat dit wel
geweest;
eens kon veranderen. Hier konden zij mij in het ziekenhuis niet in begeleiden. Na verloop van tijd begon het eetpatroon te veranderen. Wederom ben ik naar een reflextherapeute in ons dorp gegaan. Dit keer specifiek voor de problemen met het eten, wagenziekte en obstipatie. De Bach-remedies die gebruikt werden door Jolien, hebben zeker baat; wat betreft het spugen in de auto. Verder heeft zij gekeken
7
daardoor niet echt lekker. Daarbij zag Jolien haar liever gaan dan komen. Na een aantal maanden ben ik zelf de sonde bij haar gaan inbrengen. Hierbij kreeg ik hulp van Jan Piet; Jolien zat namelijk altijd bij hem op schoot. Gebrek aan informatie Wij hebben geen informatie kunnen krijgen over de verschillende sondes, de houdbaarheid, systemen etc. bij het ziekenhuis, de apotheek en de wijkverpleging. Wij hebben heel veel mee gemaakt met verschillende soorten sondes. Wat achteraf zelfs tot maagperforatie kon leiden! Jaren later hoorden wij dat er sondes zijn die 6 weken kunnen blijven zitten! Ook jaren later hoorden wij dat er een bedrijf is met een unieke dienstverlening op het gebied van voedingszorg thuis: Sorgente; dit bedrijf bied diensten aan afgestemd op verschillende doelgroepen: Voedingszorg bij sondevoedingpatiënten; bij drinkvoedingspatienten; bij patiënten met stofwisselingsziekten en meer. 24-uurs dienst We zijn al met al 24 uur per dag met Jolien Januari 2000. Jolien eet en maakt graag kaas.
bezig; met haar eten en niet-eten. De sondevoeding die gegeven moet worden; is elk half uur 30
dan ging zij minder drinken. Hierdoor gingen
ml.; in de spuit met de hand toedienen! En wat
wij juist weer meer druk uitoefenen waardoor zij
te denken van de hele dag door spuug opvan-
juist weer meer ging spugen. Intussen wilde zij
gen, de boel schoonmaken, stapels lakens,
alleen maar water drinken. Om haar de nutrilon
handdoeken en kleding wassen en toch nog blij-
te laten drinken, belonen wij haar met water.
ven proberen Jolien te leren kleine hapjes te
Maar vanwege de spanning, komt er op een ge-
eten. Bovendien zijn de nachten ook niet altijd
geven moment vaak alles er even later weer uit.
rustig. Overgeven doet ze ook 's nachts.
Er wordt van alles en nog wat door mij gepro-
Vanaf augustus krijgt ze ook 's nachts sondevoe-
beerd. Maar helaas...
ding. Dit gaat via de voedingspomp. Dit is zeker voor de dag een verademing; niet meer elk half
Sondevoeding
uur 30 ml. sondevoeding moeten geven!
10 april 1993 maken we de zware gang naar het
Wat betreft de hoeveelheid sondevoeding, die
ziekenhuis om Jolien te laten opnemen voor
voorgeschreven wordt adviseren wij, om je niet
toediening van sondevoeding. Zij drinkt nu zelfs
te strak aan het voorschrift van de dokter en/of
geen water meer... Na een week zijn we weer
diëtiste te houden. Laat je eigen gevoel zwaar
thuis met een neusmaagsonde. Jolien is wel
meewegen; dan maar wat minder voeding en
energieker geworden. Het is de bedoeling dat er
niet overgeven in plaats van andersom!
wekelijks een nieuwe sonde wordt ingebracht. Ik
8
ben Z-verpleegkundige, daardoor heb ik hier
De hele trukendoos leeggehaald
ervaring mee. Het is behoorlijk ingrijpend en
Zo hebben wij vele jaren geworsteld met de eet-
zeker bij je eigen kind. Vandaar dat we hadden
problematiek en het overgeven van Jolien.
besloten dat er wekelijks een wijkverpleegkun-
Volgens de huisarts hebben wij de hele truken-
dige langs zou komen. Dit wekelijkse bezoekje
doos leeggehaald.
werd echter vaak meer, omdat de sonde er nog
Zo hadden wij ook een eetboekje genaamd 'Bij
wel eens uitgespuugd werd. Deze afspraak liep
Michiel en Jolies thuis' van Mitzy Kwaaltaal
gekocht. Een voorleesboekje voor kinderen tus-
behoorlijk intensief voor haar. Ze slaapt name-
sen de twee en vijf jaar. Het doel is moeilijk
lijk nog veel. Op de peuterspeelzaal is zij heel
etende peuters of kleuters tijdens de maaltijd te
goed opgevangen. De juf heeft aan de kinderen
stimuleren om het bordje leeg te eten. Verder
verteld waarom Jolien een slangetje heeft. De
hebben wij 'Gewoon een bijzonder kind' van
kinderen gingen daar goed mee om. Ze waren er
Marga Schiet aangeschaft. Praktische informatie
snel aangewend; het slangetje hoorde bij Jolien.
over het opvoeden van chronisch zieke kinderen.
De juf gaf Jolien ook sondevoeding, wat goed
Zo zijn er nog meer informatieve boeken op de
verliep. Jolien kreeg drinken, fruit of anders
markt.
mee. Hier nam zij een paar hapjes van, zij deed
E I G E N V E R H A A L
gezellig mee. Tot haar 3e jaar was Jolien heel veel ziek; twee
Begin 1995 kregen wij zelfs hoop. Jolien at
weken behoorlijk ziek en daarna ging het twee
gemiddeld 1 boterham per
weken 'aardig' met haar. Deze periodes wissel-
dag, soms zelfs meer. Ook van
den zich steeds af gedurende drie jaar.
het warme eten nam zij alles;
Na haar 3e verjaardag wordt er vanwege het vele
zowel aardappels, groente en
overgeven door de behandelende nefroloog
het vlees. Echter in maart werd
besloten om te stoppen met de cysteamine
ze opgenomen vanwege maag-
[medicijn] en te starten met de indocid [medi-
en voedingsproblemen voor 3
cijn]. Het is opvallend; het overgeven is aanzien-
weken. Het hele eten is zo ver-
lijk verminderd. Na een aantal jaren zijn we toch
schrikkelijk wisselend.
weer met de cysteamine begonnen, natuurlijk
In deze periode hebben wij
vanwege de noodzaak van het gebruik hiervan.
begeleiding aangevraagd. Er
Met 3 jaar is Jolien naar de peuterspeelzaal
heeft toen een spelobservatie plaats gevonden
gegaan. De peuterspeelzaal en leidster zijn bij
door
ons bekend. Rosanne en Marieke hebben er
Kinderziekenhuis, waar Jolien opgenomen was.
ieder ook een schooljaar doorgebracht. Jolien
Wij zouden in het najaar door het eetteam wor-
gaat er 1 ochtend per week naar toe. Dit is
den benaderd, zodat Jolien de gelegenheid kreeg
het
eetteam
van
het
Ze waren er snel aangewend; het slangetje hoorde bij Jolien. Wilhelmina
9 3 Juni 2002. Jolien zit bij haar vader op schoot en viert haar elfde verjaardag. Het hondje heeft ze cadeau gekregen en heet Tarzan.
zich weer enigszins te herstellen. Daar ik niets
Het eten op de basisschool was zeer wisselend
van hen hoorde, heb ik toen zelf maar contact
en zeer gering. De juffen en meester gaven haar
opgenomen. Er is ontzettend veel tijd over heen
meerdere keren op een dag sondevoeding en
gegaan, voordat er daadwerkelijk iets aan de eet-
medicijnen. Ik had de juf gevraagd om extra
problematiek van Jolien gedaan werd. Het was
aandacht aan haar te geven tijdens het fruit eten.
om wanhopig van te worden!
Zij werden wel eens gefopt door Jolien. Zij zei dan dat het fruitbakje leeg was en schudde er
Naar de basisschool
nog eens mee. Thuis gekomen, bleek het fruit
Met 4 jaar gaat Jolien naar de basisschool,
nog in het bakje te zitten. Attent blijven!
Rosanne en Marieke zitten ook op deze school. Jolien start met 3 ochtenden in de week. Dit was
Logopedie
ook behoorlijk intensief en vermoeiend voor
Logopedie heeft Jolien 3 jaar gehad. Zij heeft dit
haar. Zij woog namelijk slechts 11 kg. met een
gekregen om de spraak te ontwikkelen. Het is
lengte van 86 cm. Zij heeft daarom 3 jaar
ook mogelijk om logopedie te krijgen ter onder-
'gekleuterd'. Ook op de basisschool wordt ze
steuning van de eetproblematiek.
goed opgevangen. De juf legt aan de kinderen
In de loop der jaren en momenteel speelt Jolien
uit wat er aan de hand is met haar. Wanneer de
geregeld met kinderen van school. Er wordt ook
kinderen het weten, accepteren zij het helemaal.
wel eens gezamenlijk gegeten. Door aanwezig-
Jolien is er nooit mee geplaagd.
heid van de vriendinnen, probeert ze meer te
Het hoorde bij haar en zo voelde ze dat zelf ook.
eten. Dit lukt ook haar vaak. Er is zelfs een dag geweest, dat Jolien 6 boterhammen heeft gegeten. Zij wilde die dag meer eten dan Rosanne en Marieke. Deze boterhammen hield ze wel binnen! Zij houdt ontzettend van de gezelligheid. Zij geniet heel erg van verjaardagen en andere feesten. Ze is dan heel erg met de voorbereidingen en met de bereiding bezig. Welke hapjes en wat voor maaltijd we gaan eten. De wekelijkse boodschappen; wat we `s avonds eten, daar is ze erg in geïnteresseerd. Zij helpt vaak met het koken. Ik moet eerlijk zeggen; wanneer zij helpt is het eten smakelijker! Onze keukenprinses! In elk geval is het belangrijk om je kind erbij te betrekken. Wanneer er gegeten wordt, is het goed om je kind bij de rest van het gezin aan tafel te laten zitten. Om je kind op dezelfde manier aan te moedigen en te belonen, zoals je dat ook bij je andere kinderen doet. Ook als je kind op dat moment niets eet, is het goed om het toch aan tafel te laten zitten. Een boekje kan afleiding bieden. Verder in het algemeen consequent zijn en [meer] eisen in de thuissituatie naar je kind toe.
Augustus 2002. Jolien samen met haar nichtje. De vereniging
10
Zij was zelfs aan de sonde gehecht. Wanneer de
In september 1995 zijn wij via via ter oren geko-
sonde door het vele spugen er weer eens uit was
men, dat er een vereniging is ten aanzien van
gegaan, dan moest het er weer zo snel mogelijk
eetproblematiek.
ingebracht worden. Dit wilde Jolien heel graag.
Toentertijd geheten Vereniging voor Ouders van
Het inbrengen was vaak een drama. Maar wan-
Kinderen met Chronische Voedselweigering en
neer ik de sonde er eenmaal in had gebracht,
Sondevoeding i.o. Hier hebben wij ontzettend
was alles weer oké.
veel steun ontvangen, in het bijzonder van Theo
Beentjes. Ook hebben wij heel veel herkenning
Dit alles wordt nauwkeurig bijgehouden op
en erkenning ervaren. Er worden verschillende
papier. Hele schrijfblokken vol! Een groot suc-
contactdagen georganiseerd. Ook komt er gere-
ces! Alleen de doelstelling; het volledig zelf eten
geld een heel mooi nieuwsblad uit. Je kunt je
en de sondevoeding achterwege laten is niet be-
verhaal erin kwijt en kan tips en adviezen ont-
reikt. Wel blijft ze deze natuurzuivere voeding
vangen. Heel veel steun hebben wij hieraan
voor de sonde gebruiken.
gehad. Echt een hart onder de riem! De eerste contactdag van de VOKCVS werd ech-
Eetteam van het WKZ
ter notabene in het WKZ gehouden! Hier waren
Dan worden wij benaderd door het eetteam van
wij niet van op de hoogte gebracht door ons
het WKZ. In augustus 1997 starten wij bij
behandeld nefroloog. Eén van de sprekers van
Monique Thomas(lid van het eetteam) een eet-
deze contactdag was dr. Wauters van het WKZ,
therapie. Wij zijn vol verwachting.
lid van het eetteam aldaar. Via onze huisarts
Jolien zat inmiddels in groep 2 van het reguliere
heeft er een afspraak met dr. Wauters in april
basisonderwijs. De eettherapie vindt wekelijks
1996 plaats gevonden.
in het W.K.Z. plaats. Dat bete-
Vervolgens is Jolien een aantal keren bij dr.
kende dat ze op de maandag
Wauters geweest. Hij wilde met een hongerpro-
niet naar school kon gaan. Dus
vocatie beginnen. Een therapie waarbij kinderen
vandaar dat wij graag nu de eet-
uithongerd worden met de bedoeling een gevoel
therapie wilden laten plaats vin-
van honger bij hen op te wekken, zodat ze uit
den, voordat ze naar groep 3
eigen beweging weer gaan eten. Zonder sonde
gaat.
dus. Er wordt echter door de behandeld nefro-
Jolien ging altijd graag naar
loog geen toestemming gegeven. Het kan name-
Monique toe. Het contact met
lijk ernstige gevolgen hebben voor de nieren.
elkaar was heel fijn. Jolien ging samen met Monique naar de kok om eten te bestellen. Thuis
Op een andere contactdag van de VOKCVS sprak
waren wij ook vele uren per dag
de lezing van gastspreker Karin Zwenger ons aan.
samen aan het eten. Dit werd in
Zij is erkend Ondevit therapeute. Haar verhaal
een
sprak ons erg aan. Door eigen ervaring heeft zij
Monique schreef de eetopdrachten erin.
zich gericht op de eetproblematiek. Karin is bij
De afgelopen jaren wilde Jolien geregeld wel
ons geweest, om Jolien te testen. Vervolgens
eten. Het is heel moeilijk, want zij moest vaak
heeft zij een eetplan opgesteld. In maart 1997
kokhalzen. Dit zien wij bij de eettherapie min-
zijn wij begonnen met Ondevit therapie. Hierbij
der worden! Verder eet Jolien van het Jip en
kreeg Jolien Ondevit-druppels en een bloedsui-
Janneke poppenserviesje-bordje, die zij van
ker-regulerend dieet. De eerste weken hadden
Monique gekregen heeft. Jolien eet dagelijks van
we regelmatig telefonisch contact met Karin.
zowel de broodmaaltijd, als de warme maaltijd.
Deze eetplan/therapie is heel goed voor Jolien
Ook gaat Jolien de nutrilon drinken; elke dag
geweest. Het is een totaal andere sondevoeding
een slokje meer. Al het eten en drinken wat
geworden, welke ik zelf klaar maak. Deze dikke
Jolien binnen krijgt, is helaas te weinig om van
natuurzuivere sondevoeding geef ik met de
te leven. Het eten blijft ook heel langzaam gaan.
spuit: de voedingspomp is de deur uitgegaan.
Heel erg jammer, want ze doet zo ontzettend
Jolien kon nu de voeding over de gehele dag ver-
goed haar best. Jolien kokhalst niet meer!
dragen. De nachtvoeding werd gestopt. Een
Monique wil de eettherapie positief houden.
ommekeer in ons leven! Ze voelde zich hier
Daarom werd op 20 april de eettherapie beëin-
goed bij: Het vele spugen is aanziendelijk ver-
digd met een eetdiploma, een koninginnekroon
minderd; Ze heeft geen obstipatie meer; de knal-
en een cadeautje van ons. Jolien werd tot eetko-
lende hoofdpijnen van 's nachts waren ook
ningin gekroond; dit voelden bij ons niet hele-
voorbij en ook kreeg zij weer eetlust. Heel veel
maal echt.
uren per dag zit Jolien op schoot om eten te krij-
Wij hebben altijd contact behouden met de
gen van mij. Ook probeert zij het wel eens zelf.
psycho-sociale afdeling, waar het eetteam bij
Ze doet heel goed haar best. Wij zijn ontzettend
behoort. In onze situatie is het altijd mogelijk
trots op haar!
geweest om contact met hen op te nemen. Het
bijgehouden.
V E R H A A L
Heel veel uren per dag zit Jolien op schoot om eten te krijgen van mij. Ook probeert zij het wel eens zelf.
Eetplan/therapie
schriftje
E I G E N
11
was vaak maar een paar keer per jaar. Dit was
lijke voedingsproducten], heb ik voorgelegd aan
voldoende voor ons en toch zeer ondersteunend.
therapeuten. Zij hebben de voeding en de medi-
Er is vanaf het begin van dit jaar weer geregeld
cijnen uitgetest. Hierdoor heb ik een idee gekre-
contact. Een onderdeel daarvan is dat Monique
gen, wat er wel en wat er niet geschikt is voor
Jolien op zoekt op de dialyseafdeling van het
Jolien.
ziekenhuis, waar Jolien drie keer in de week dialyseert. Zij e-mailen ook met elkaar.
Homeopathische kinderarts
Er kwam een korte periode een wijkverpleeg-
Maart 1999 heeft de homeopaat haar doorver-
kundige van de Thuiszorg aan huis. 's Morgens
wezen naar een homeopathische kinderarts. Het
gaf zij Jolien de sondevoeding en de medicijnen.
is moeilijk te bepalen waardoor veranderingen
Wij wilden namelijk graag iets ontlast worden.
plaats vinden. Ondanks de orthomoleculaire
De komst van de wijkverpleegkundige gaf bij
voeding en homeopathische druppels moest
Jolien echter veel spanning. Met als gevolg dat ze
Jolien toch geopereerd worden voor buisjes in
vaak overgaf, zodat we hier na verloop
haar oren, aan de dialyse en het eetpatroon bleef
van tijd mee gestopt zijn. Jolien heeft een aantal jaren weke-
hetzelfde. Daarbij was het zeer belastend voor ons allen. Juli 2000 zijn we er mee gestopt.
lijks een nachtje bij opa en oma gelogeerd. Oma nam dan de
Een PEG katheter
zorg van ons over. Wij konden
Wij nemen een besluit, omdat het eten en het
eens een nacht doorslapen en
spugen zeker voorlopig een probleem zal blij-
eens geen sondevoeding en
ven. Wij willen bij haar een PEG katheter laten
medicijnen geven.
plaatsen. Via een gaatje in de buikwand wordt er
De laatste jaren 'eet'
een slangetje ingebracht dat rechtstreeks met de
Jolien een keer in de
maag in verbinding staat. Hier kunnen de son-
week tussen de mid-
devoeding en medicijnen door. Deze ingreep
dag bij opa en oma.
blijkt op dat moment niet mogelijk te zijn:
Oma geeft ondertussen
Wij doen namelijk vanaf mei 1999 peritoneale
de sondevoeding en de medicijnen. Wij wonen
dialyse bij Jolien. Wanneer je een PEG katheter
15 km. van school, zodat Jolien 1 tot 2 keer in
laat plaatsen, heb je in combinatie met perito-
de week overblijft op school. De juf of de over-
nelale dialyse verhoogde kans op buikvliesont-
blijfmoeder gaven haar de sondevoeding en de
steking. Met peritoneale dialyse heb je namelijk
medicijnen. Momenteel doet Jolien het zelf via
ook een slangetje door de buikwand.
de voedingspomp. In juni 2000 wordt ze voor de derde keer geopeIn okt. ‘97 gestart met homeopathie
reerd voor buisjes in de oren en de keelamande-
Vervolgens de bioresonantietherapie gedaan bij
len worden geknipt. De keelamandelen zijn be-
de homeopaat vanaf maart 1998. Dit om de
hoorlijk vergroot. Daar Jolien praktisch niets
weerstand te verhogen. Mogelijk ook effect op
meer eet, kunnen de sterk vergrote keelamande-
het eetgedrag. Je weet maar nooit.
len ook meespelen. Na verloop van
Vanaf begin tijd kreeg zij inderdaad meer eet1998 Reiki 2 gedaan. Vanaf die lust. Dit was echter te weinig en tijd gaat het eten in stijgende lijn. 1999 verandert het bekende eetpatroon. er veel in Door een aanhoudende buikvliesontVanaf begin 1999 verandert er veel in ons leven. De nierfunctie blijkt zo ernstige hartproblemen ten ons leven. steking, slecht te zijn, dat Jolien een eiwitbegevolgen van ondervoeding en onderZelf heb ik in het voorjaar van
12
perkt dieet moet volgen. Dit betekent natuurlijk
dialyse, gaat Jolien in januari 2001 over op
wel het één en ander. Er wordt door de diëtiste
hemodialyse. Zij heeft 6 weken in het ziekenhuis
fantomalt aangeraden. Hier heeft Jolien in het
gelegen om aan te sterken. Een andere, een zeer
verleden echter heel veel door gespuugd. De
energierijke sondevoeding en voedingspomp
voeding die ik gebruik voor toediening van de
heeft ze gekregen, zodat ze dag en nacht gevoed
sonde [wat ik allemaal zelf bereid van natuur-
kan worden. Jolien kan zelf met de voedings-
We hebben nooit problemen met de Mickey-button gehad! We zijn heel blij met deze oplossing.
Ook nu onze dochter nog steeds sondevoeding moet gebruiken, heb ik het gevoel dat ik alles 'uit de kast' heb gehaald, om haar te leren eten. Dit geeft een goed gevoel en een vorm van berusting. Wij gaan in vertrouwen de toekomst tegemoet.
pomp omgaan, wat heel handig is.
Wij zijn heel erg trots op Jolien, dat zij ondanks
Wanneer ze in mei geopereerd wordt voor een
haar beperkingen zo intens van het leven weet te
fistel [verbinding tussen de slagader en ader in
genieten! Zij geeft ons heel veel kracht, vreugde
de arm noodzakelijk voor hemodialyse] laten
en vrolijkheid in dit alles!
we gelijk een PEG katheter plaatsen.[inmiddels tiende operatie]. Na verloop van tijd kan er in het gaatje van de buik een zogeheten Mickey-
E I G E N V E R H A A L
ct. open voor conta n a a st ij W : Tot slot
button. Dit is een op maat gemaakt 'dopje',
Tiny Vijzelaar
waardoor het slangetje voor de sondevoeding
Winkelweg 17, 3896 Zeewolde.
kan worden ingebracht. We hebben er nooit
Email:
[email protected]
problemen mee gehad! We zijn heel blij met deze oplossing. Speciaal dieet De afgelopen jaren heeft Jolien een eiwitbeperkt, licht kaliumbeperkt en vochtbeperkt dieet. Opvallend is hoe weinig behoefte Jolien nu aan water heeft, in vergelijking met de eerste 8 jaren! Dit dieet is soms best wel frustrerend; de boosheid en irritatie van haar [en soms ook van ons] is terecht. Het is heel goed om te erkennen dat het moeilijk is voor haar en niet dat het wel meevalt! Jolien wil soms eten, maar mag van bepaalde voeding een klein beetje eten. Zij eet graag vlees en kaas. Helaas zitten er juist in deze producten veel eiwit. Eurotransplant Jolien staat nu ruim 2,5 jaar op de wachtlijst van Eurotransplant voor een donornier. Wanneer zij eens een donornier krijgt, is ze niet meer gebonden aan een dieet. Wie weet lukt het haar dan wel om een volwaardige voeding te eten en/of te drinken. Momenteel eet ze dagelijks wisselend van kaas, vlees, brood, fruit of anders. Daarnaast krijgt zij een volledige sondevoeding: twee porties overdag en een flinke nachtvoeding. Gedurende de week zit zij 2 hele dagen in groep 6 van het reguliere basisonderwijs. De andere 3 dagen zit zij aan de hemodialyse in het WKZ, waar zij ondertussen een aantal uren per dag les
13
krijgt van de ziekenhuisschool. Wij hebben heel veel meegemaakt in de afgelopen jaren. De eetproblematiek en daarbij de emoties zijn een onderdeel van ons leven.
November 2002. Recente foto van Jolien op de klimwand.
In een oerhollandse omgeving werd op 19 mei dit jaar het lustrum van onze vereniging gevierd. Met grote getale trokken de leden met hun hele gezin naar het "Open Luchtmuseum" in Arnhem. Hier werd men ontvangen met koffie met gebak. Nadat iedereen op adem gekomen was van de reis naar het park waren er voor de ouders lezingen van respectievelijk dr. Erik Wauters en Dr. Daniël Seys, die de ouders stof tot nadenken meegaven. Voor de kinderen was tijdens de lezingen voor opvang gezorgd.
Lustrumdag “Nee-eten” groot succes!
Individuele behoefte (Dr. Wauters) De lezing van Dr. Wauters was een goede uiteenzetting over wat voedselweigering nu is, vanuit het medisch perspectief gezien. Deze lezing gebruikt hij ook om artsen in opleiding duidelijk te maken wat voedselweigering is. Wat naar voren kwam was het element van het gemiddelde; de artsen leren vanuit gemiddeldes te denken, maar bij voedselweigering gaat het om de
Prima opvang voor kinderen
individuele behoefte. Er kan dus niet standaard
De jongste kinderen en de kinderen die medi-
gezegd worden, dat een bepaalde hoeveelheid
sche verzorging nodig hadden werden liefdevol
– gemiddelde - voeding nodig is. Dr Wauters
opgevangen door o.a. verpleegkundigen van de
beschreef het als volgt: de gemiddelde lijn wordt
"Winkelsteegh". Dozen vol speelgoed, kleur-
standaard gevolgd, maar de 50% erboven en de
platen, kleurpotloden e.d. stonden klaar. De
50% eronder worden buiten beschouwing gela-
oudere kinderen gingen onder begeleiding
ten. Maar 99% zit er dus omheen en de gemid-
alvast voorproeven van het park met o.a.
14
delden werken slechts goed bij 1%!
oude trams, een kinderboerderij en een
Dit betekent dat het belangrijk is als ouder om
heuze oudhollandse kermis (een beetje
te kijken hoe het kind reageert op de voedselin-
jeugdsentiment voor de papa’s en
name: als een kind tevreden en goedgehumeurd
mama’s; onze voorzitter genoot zeer van
is, krijgt hij of zij genoeg te eten. Is dit niet het
de rupsbaan ook al lukte het hem niet
geval; is het kind hangerig of moe; onvoldoende
om de pluim te pakken welke een gratis
plast etc. dan is het belangrijk te kijken wat
nieuwe ronde oplevert). Het weer werk-
nodig is bij de voedselinname. Ook is het
te gelukkig ook goed mee. Een enkele
belangrijk te kijken naar eetpatronen. De ene
spat regen in de ochtend, maar voor de
persoon heeft moeite ’s ochtends iets te eten en
rest een prima dag.
drinkt slechts, een ander eet vaker wat kleine
L U S T R U M D A G
Activiteiten voor groot en klein Het middagprogramma startte met een voortreffelijke lunch. Na de lunch ging ieder gezin op eigen wijze het park verkennen en bekijken. Een dagkaart voor de antieke trams hielp daarbij om op de plaats van bestemming te komen. Sommige mensen kwamen wel heel vaak voorbij in de tram! Diverse oud-hollandse gebruiken waren te bewonderen zoals een kaasmakerij en een bakkerij en ook oud-hollands speelgoed. Op het pleintje achter de ophaalbruggen stonden ouderwetse fietsen klaar voor een ritje en dat bleek niet zo simpel als gedacht. Het comfort is de laatste decennia toch wel een stuk verbeterd. Ook de tol werd getest, maar kinderen van nu zijn beter met hun Nintendo’s dan met de tol. Ook de ‘kinder’boerderij was een favoriet punt. De kinderen mochten onder begeleiding dieren vasthouden of aaien. Schapen, konijnen, koeien, kippen; het was spannend en leuk; ieder kind benaderde op eigen manier de dieren. Op het erf werden meidansen (voorjaarsdansen) gehouden. Groot en klein kon meedoen. Zo waren op meerdere punten activiteiten. Er was
het was spannend en leuk; ieder kind benaderde op eigen manier de dieren.
echter zoveel te zien en te doen in het beetjes. Het is als ouder belangrijk rekening te
Openluchtmuseum, dat iedereen slechts een
houden met dit patroon en zoek herkenning bij
deel heeft kunnen bekijken/doen.
je eigen eetpatroon. Pas ook het eetpatroon van het kind daarop aan, zodat een individuele voed-
Uiteindelijk kwamen de gezinnen nogmaals bij
selpatroon ontstaat, waar het kind wel bij vaart.
elkaar om gezamenlijk de dag af te sluiten met een drankje en even bij te praten over deze dag.
Ontwikkelingen eetteam (Daniel Seys)
Ook uitwisseling over de eigen situatie en het
Daarna sprak Daniel Seys over de ontwikkelin-
verkrijgen van tips gebeurde tussendoor. Tegen
gen binnen het eetteam op de Winckelsteegh.
vijf uur keerde iedereen moe maar voldaan huis-
De taak die het eetteam zich gesteld heeft is om
waarts.
kinderen van de sondevoeding af te krijgen. Dit doel wordt naar tevredenheid gehaald. Nu blijkt echter uit gesprekken dat er ook behoefte bestaat aan nazorg; deze nazorg wordt gevraagd doordat kinderen, die van de sondevoeding zijn afgeholpen, vast blijven zitten in het eetpatroon, zoals die is gevormd op het einde van de behandeling. Het eetteam is zich op dit moment aan het beraden wat zij als nazorg kunnen/ willen aanbieden en daaruitvolgend hoe zij vorm kunnen/ willen geven aan de begeleiding die ouders in een latere fase op prijs stellen. Dr. Seys ziet op dit aspect ook een duidelijke rol voor onze vereniging, die
15
juist op het vlak van ouderbegeleiding essentieel is. Samenwerking tussen de vereniging nee-eten en het eetteam kan bijdragen tot het vormen van een goed ‘nabegeleidingstraject’.
De voorzitter wacht op de tram.
Verreweg de meeste kinderen met sondevoeding, krijgen hun eten en drinken via het bekende slangetje in de neus. En als ze in plaats daarvan een PEG-katheter hebben, is hun sondevoeding toch ooit begonnen via de neus-maagsonde. Omdat de neusmaagsonde, voor iedereen zichtbaar, zit vastgeplakt op de wang is hij ook symbool geworden voor sondevoeding in het algemeen.
De controle
deze ontwikkelingen op de voet gevolgd door Mariël Klos, voedingsverpleegkundige verbon-
Neusmaagsonde Neusmaagsonde van de
den aan het VU medisch centrum te Amsterdam. In de Nieuwsbrief van het 3e kwartaal 2001 doet zij melding van de uitkomsten van een klein literatuuronderzoek naar methodes voor het bepalen van de ligging van de maagsonde. Onderstaande gegevens zijn een samenvatting
Inbrengen van een nieuwe sonde
van het artikel uit de genoemde VVIV-Nieuws-
Het inbrengen van de neus-maagsonde, het
brief. Voor het gebruik van deze informatie is toe-
bevestigen ervan en het geven van sondevoeding
stemming verkregen van de auteur en de VVIV.
kan goed in de thuissituatie gebeuren. Dat is een groot voordeel voor de betreffende kinderen die
Wat is nu de beste manier
gewoon thuis kunnen zijn en voor hun ouders
Het voedingsteam in het VU medisch centrum
die in hun eigen omgeving voor (het) de
kreeg vorig jaar de vraag wat nu de beste manier
kind(eren) kunnen zorgen. Toch krijgen zij er
was om de positie van de neus-maagsonde, na
verpleegkundige en therapeutische taken bij.
inbrenging, te controleren. Dit naar aanleiding
Het inbrengen van een nieuwe sonde bijvoor-
van een verkeerd geplaatste sonde die te laat
beeld. Want niet overal in Nederland is er speci-
werd gesignaleerd.
alistische thuiszorg beschikbaar die aan huis
In september 2000 volgt hierop een kleine lite-
zorg kan dragen voor de vervanging van oude,
ratuurstudie om te achterhalen wat objectief
uitgetrokken of uitgehoeste sondes. En als er een
gezien de aangewezen methode is. Er blijkt veel
voorziening is, wil dat niet altijd zeggen dat er
onderzoek te zijn gedaan naar manieren om de
op elk gewenst tijdstip een verpleegkundige kan
plaatsing van de neus-maagsonde te controle-
worden opgeroepen. En om dan, als ouders, tel-
ren. De belangrijkste conclusie van de onderzoe-
kens de gang naar een ziekenhuis te moeten
kers is dat dé methode nog niet gevonden is. Bij
maken om daar de sonde te laten inbrengen, is
het nader bekijken van onderzoeken uit de peri-
ook niet alles. 'Zelf doen' ligt dan voor de hand.
ode 1994-1999, komt echter duidelijk naar
En dat 'zelf doen' wordt door behandelend artsen
voren dat luisteren naar het borrelen van inge-
en verpleegkundigen dan ook vaak aanbevolen.
spoten lucht en de beoordeling van de kleur van het opgezogen vocht, door alle onderzoekers
16
Positiecontrole van de sonde
onbetrouwbare methodes worden genoemd.
Voor verpleegkundigen en ouders die regelmatig
Opvallend, als je bedenkt dat deze twee metho-
neus-maagsondes vervangen is het daarom goed
des in bijna elk ziekenhuis tot de standaardpro-
te weten dat er ontwikkelingen zijn op het ge-
cedure behoren. En dat deze twee manieren ook
bied van de positiecontrole van de sonde. Onder
aan de meeste ouders worden geleerd om toe te
positiecontrole wordt verstaan het nagaan of de
passen in de thuissituatie.
ingebrachte sonde ook daadwerkelijk op de goede plaats, in de maag, is terecht gekomen. In
Ausculatiemethode en/of pH-waarde
de Nieuwsbrief van de Vereniging van Voedings-
In twee onderzoeken wordt de gangbare auscu-
en Infusie Verpleegkundigen (VVIV) worden
latiemethode (het luisteren naar borrelen met
een stethoscoop) vergeleken met het bepalen
hoeveelheid speeksel in de maag, direct na het
van de pH-waarde (zuurgraad) van de door de
inbrengen van de sonde. De pH in de darm kan
sonde opgezogen vloeistof. Alle plaatsen waar
lager zijn doordat de maag grote hoeveelheden
de sonde kan terecht komen bij inbrenging in
maagsappen afgeeft aan de darm. Een derde be-
het lichaam, hebben een eigen specifieke zuur-
zwaar tegen de pH-methode is het werken met
graad. De gemiddelde pH-waardes in de maag,
losse strips waarmee de pH-waarde kan worden
darm, long en slokdarm liggen vast en dienen
vastgesteld. Door verpleegkundigen wordt het
als zodanig als uitgangspunt bij de controle. De
werken met de losse strips als 'veel gedoe' erva-
pH-waardes zijn af te lezen op een
ren. Op dit gebied zijn er echter ont-
strip waarop een kleine hoeveel-
wikkelingen gaande. Sinds enige
heid maaginhoud is aange-
N E U S M A A G S O N D E
tijd brengt de firma Euro-
bracht. Beide onderzoe-
steriel een nieuwe sonde
ken hebben als uit-
op de Nederlandse
komst dat de auscula-
markt, waarin een
tiemethode onbe-
pH-strip is verwerkt
trouwbaar is en de
in het aansluitstuk
pH-methode een
van de sonde. Deze
betrouwbare
sondes zijn echter
manier is om de
duur.
plaatsing van de sonde in de maag te
pH-methode een-
voorspellen. Dat lijkt
voudige & praktisch?
goed nieuws omdat de enige, nog resterende contro-
Ondanks alle genoemde
lemethode, die van de röntgenfoto, duur is en potentieel schadelijk voor
nadelen is de verwachting dat de pH-methode zich gaat ontwikkelen tot een
patiënten door frequente blootstelling aan stra-
eenvoudige en praktische manier om de plaat-
ling. Daarbij behoort deze laatste methode
sing van de neus-maagsonde te controleren.
nooit tot de mogelijkheden als de patiënt zich
Vooral voor risicogroepen zou de pH-methode
buiten het ziekenhuis bevindt.
dan een goed alternatief zijn. Want laten we wel zijn, grote angst bij het inbrengen van een sonde
Zeer betrouwbare methode
en de controle ervan via de huidige methoden, is
Het bepalen van de pH-waarde van de opgezo-
niet meteen nodig. Bij kinderen en volwassenen
gen vloeistof als controlemethode, komt ook in
met een helder bewustzijn en het vermogen nor-
andere onderzoeken sterk uit de bus. En toch
maal te slikken en te hoesten, is de kans dat de
wordt deze, zeer betrouwbaar genoemde metho-
sonde verkeerd wordt geplaatst niet groot. Bij
de, bijna niet toegepast in de Nederlandse zie-
foutieve inbrenging van de sonde in bijvoor-
kenhuizen. Wat houdt de invoering van de pH-
beeld de long of luchtpijp, volgt onmiddelijk
methode tegen?
een duidelijk waarneembare benauwdheid c.q. moeizaam of niet meer kunnen praten. Signalen
Verpleegkundigen blijken in de praktijk slechts
die je niet over het hoofd kan zien.
zeer matig bereid de nieuwe methode uit te voe-
Ondanks dat zou de pH-methode voor ouders
ren. Wellicht wordt dat (gedeeltelijk) ingegeven
die zelf sondes verwisselen, een makkelijke en
door de nadelen die nog aan de pH-methode
betrouwbare controlemethode kunnen worden.
kleven. Allereerst lukt het niet altijd om vloeistof
Alle reden om de ontwikkelingen op dat gebied
op te zuigen uit de sonde. Binnen de bekeken
te blijven volgen!
onderzoeken ligt het succespercentage op 85% of 90% van alle gevallen. Daarnaast kan de pH-
Moniek Meijer
waarde van de maag worden beïnvloed door medicatie, slijm, gal en voedsel. Zo wordt de
Naar het artikel 'Controle neus-maagsonde', van
pH-waarde in de maag hoger door maagzuur-
Mariël Klos, verschenen in de nieuwsbrief 3e kwar-
emmers en door de aanwezigheid van een grote
taal 2001 van de VVIV
17
Aanleiding: in mei 2001, tijdens de landelijke contactdag van de vereniging in Nijmegen, raakten wij in gesprek met Agnes. Zij constateerde dat zowel onze dochter Christien als haar dochter Marije in een vergelijkbare situatie verkeerden. De kinderen hadden inmiddels de fase van de sondevoeding achter de rug, maar de eetproblemen waren nog allerminst voorbij. Hoe fijn zou het niet zijn als de kinderen nu eens uit zichzelf zouden eten en niet meer voortdurend aangespoord of zelfs gevoerd hoefden te worden? We hadden het idee dat er meer gezinnen moesten zijn binnen de vereniging die in dezelfde situatie verkeerden en Agnes maakte ons enthousiast voor het idee om daar gezamenlijk iets aan te gaan doen. De gedachten gingen met name uit naar een training voor een groepje kinderen onder leiding van een deskundige.
Verslag van
de contactavond
‘Zelf Eten’
‘Zelf Eten’ op 25 april 2002
Vervolgens hebben wij alle leden aangeschreven met het verzoek zich aan te melden voor deze
contactavond. We kregen 14 reacties binnen, onze eigen kinderen meegerekend. Daarbij waren meerdere aanmeldingen van kinderen die nog steeds geheel of gedeeltelijk sondevoeding krij-
Uitwerking
gen. Hierdoor hebben we jammer genoeg een
Ook tijdens die contactdag (gedurende een
aantal leden moeten teleurstellen en niet kun-
afsluitende discussie) bleek dat er inderdaad
nen uitnodigen, omdat ze buiten de doelgroep
meer ouders zijn die interesse hadden in dit
vielen. Daniël Seys gaf aan deze leden en dege-
onderwerp. Daniël Seys gaf aan daar een bijdra-
nen die verhinderd waren voor de contactavond
ge aan te willen leveren. Hierna is een oproep
graag persoonlijk te willen spreken en de viering
geplaatst in de editie van juni 2001 van het
van het lustrum van de vereniging op 18 mei in
nieuwsblad van de vereniging. Nadat uit de reac-
het Openluchtmuseum als een goede gelegen-
ties was gebleken dat er belangstelling bestond
heid hiervoor te zien.
voor het idee, is dit in een gesprek met Daniël
18
Seys verder uitgewerkt. Hierin is bevestigd dat
Verslag
een training gegeven kon worden gericht op de
Op 25 april 2002 vond uiteindelijk de contact-
kinderen die geen sondevoeding meer hadden.
avond plaats die de start van de training moest
Daniël wilde om te beginnen een bijeenkomst
worden. Eerst heeft iedereen zijn of haar verhaal
organiseren om de kinderen die aan deze voor-
gedaan over zijn of haar kind en werd er gespro-
waarde voldeden, naar de aard van hun proble-
ken over de stand van zaken met betrekking tot
men verder in groepjes te verdelen.
het eetprobleem. Tijdens het gesprek bleek al
• Overgevoeligheid van het mondgebied. • Motivatie versus gedrag. Hoe eet een kind dat geen hongergevoel heeft; is eten compact maken een goed idee, doordat je het kind niet onnodig belast? Algemeen: wat is de juiste balans tussen het verkrijgen van de gewenste en het vermijden van ongewenste situaties. Beide kanten behoren aangepakt te worden.
C O N T A C T A V O N D
• Ouderaspect: ouder heeft ook een trauma, met vaak als effect dat men slecht durft te experimenteren. De conclusie De conclusie van de avond, die door de aanwezigen toch als nuttig werd ervaren, was dat voor deze groep kinderen die het stadium van de sondevoeding voorbij zijn, de beste aanpak is om in verenigingsverband (lotgenotencontact met ondersteuning van een deskundige) kennis te verwerven en uit te wisselen over de achtergronden van de hiervoor genoemde ‘elementen’ of ‘symptomen’. Waarna het aan de ouders is deze kennis thuis toe te passen. Deze aanpak is niet nieuw voor de vereniging, maar krijgt door deze contactavond wel hernieuwde steun. Naschrift Bij het napraten vertelde Daniël Seys dat de contactavond hem eens te meer duidelijk had snel dat ieder geval weer op zichzelf stond en dat
gemaakt, dat een deel van de kinderen die geen
er helemaal geen sprake was van een homogene
sonde meer hebben toch nog eetproblemen
problematiek. Daniël Seys trok de conclusie dat
geven. Voor ouders is de belasting nog steeds
het niet haalbaar was om een groepje kinderen
verhoogd vanwege de begeleiding naar ‘nor-
te formeren dat dezelfde behandeling kon krij-
maal’ eten. In ieder geval heeft een deel van de
gen. Ieder kind had zijn eigen individuele aan-
ouders behoefte aan ondersteuning hierbij. Het
pak nodig. Enkele aanwezige leden kregen het
is misschien toeval, maar binnen het eetteam op
advies om een consult af te spreken bij de
de Winckelsteegh is er een ontwikkeling gaande
Winckelsteegh in Nijmegen.
om aandacht te besteden aan het sociale aspect – de nazorg bij de thuissituatie –. Hij voegde
Wat wel naar voren kwam, ondanks alle verschil-
hieraan toe dat hij de bevindingen met betrek-
len tussen de kinderen, dat er ook elementen
king tot bovengenoemd traject met zijn collega-
zijn die bij een aantal kinderen terugkeren en
’s wilde gaan bespreken en meenemen in het
waar meerdere ouders baat bij hebben dit onder-
opzetten van de nazorg. Bijvoorbeeld: training
werp uit te diepen. Er is onder meer gesproken
voor deze kinderen en/of hun ouders, naast
over de volgende onderwerpen.
advisering en lotgenotencontact. Ook de vereni-
• Korte concentratie (snel afgeleid zijn).
ging speelt hier een rol in. De vereniging en het
• Motorische problemen (bijvoorbeeld: hand
eetteam van de Winckelsteegh zullen samen
naar de mond brengen, kauwen; hiervoor is
bekijken waar men elkaar aanvult en onder-
training mogelijk).
steunt. Dit gesprek geeft ons toch weer nieuwe
• Angst om bepaalde producten te eten of om te
hoop dat we de aanzet hebben gegeven tot een
slikken (trauma; welke angsten en waar
betere aanpak van de problemen wanneer het
vandaan?).
kind niet zelf eet.
19
Oproep themabijeenkomsten Als eerste stap op weg naar de themabijeenkomsten doen wij hierbij een nieuwe oproep aan de leden, deze keer
1. Tegen welke specifieke problemen loopt u in de dagelijkse praktijk het meest aan? 2. Waar zou u graag meer over willen weten om uw eigen deskundigheid te vergroten? 3. Heeft u behoefte om te bespreken wat het hebben van een kind met eetproblemen voor u betekent?
met het doel om te inventariseren welke thema’s belangrijk zijn om te bespreken. We vragen daarom aan alle leden om (in het kort) een reactie te geven op de volgende vragen.
4. Gaat uw voorkeur uit naar een doordeweekse avond of een dagdeel in het weekend of juist een heel weekend (met voldoende kinderopvang)? 5. Bent u bereidt om mee te helpen met het organiseren van deze themabijeenkomsten? Met opzet hebben we niet gekozen voor een invulformulier. Stuur uw reactie met uw namen en adressen naar: Herman van de Pavert, Hofzoom 56, 2614 VD Delft. E-mail:
[email protected]
‘Door creatie ontstaan, door kennis compleet ’
Reclame | Multi Media | Drukkerij Mastbos 15 5531 MX Bladel T. 0497-383220 F. 0497-386010
20
[email protected]
www.comcorde.nl
EIGEN VERHAAL
Het verhaal van Tobias Ik vind de naam Hildert, wat betekent
"Sterk in de strijd"
E I G E N V E R H A A L
Ik ben Angelique Verhulst (34 jaar), getrouwd met Kees (36 jaar) en samen hebben we een dochter Claire van inmiddels 5 jaar oud. Zij is geboren na een zwangerschap van 39 weken en woog 3600 gram. Als Claire haar eerste verjaardag heeft gevierd geven we toe aan het verlangen naar een tweede kindje.
Termijnecho
direct toe te spreken met dingen als "Dit is een
Al snel ben ik zwanger, maar helaas eindigt deze
serieuze kwestie!" En "Het is wel erg klein hoor
zwangerschap in januari 1999 na 11 weken in
mevrouw!". Ons kindje wordt ingeschat op 600
een miskraam. Vrij vlot daarna ben ik weer
gram en de gynaecoloog die uitgaat van eerste
zwanger en deze zwangerschap verloopt de eer-
dag laatste menstruatie (25 weken en 6 dagen
ste 5 maanden probleemloos, alleen vind ik
geleden) twijfelt aan de zwangerschapsduur. Ik
mijn buik wat klein en ben ik nog maar 3 kilo
vertel hem van de termijnecho, maar daar wil
aangekomen. Met 12 weken heb ik een termij-
hij, ondanks zijn twijfels, niets mee doen. Ik
necho gehad en deze zorgt er voor dat de verlos-
krijg strikte bedrust en als ik ’s nachts wat buik-
kundige de uitgerekende datum opschuift van
krampen krijg word ik aan de weeënremmers
25 januari 2000 naar 8 februari 2000. De verlos-
gelegd. De volgende dag vertel ik de gynaeco-
kundige constateert met 22 weken dat de baar-
loog dat ik vast van plan ben om Sinterklaas te
moeder niet is gegroeid t.o.v. de keer daarvoor,
vieren in het ziekenhuis, maar mijn opti-
maar vindt dit geen aanleiding voor een echo.
misme wordt door hem direct de grond
Ook verlies ik al een aantal weken vocht, maar
in geboord. Ik moet wel realistisch
dit doet zij af als urine. Het zit me allemaal niet
zijn. Hij mompelt wat over overle-
lekker, maar ik vertrouw op haar deskundigheid.
vingskansen en kwaliteit van leven voor het kind. Nou niet hetgeen
Het is 18 oktober als ik met een collega praat
waarop je zit te wachten in deze
over mijn zwangerschap. Zij heeft 2 couveuse-
situatie. Omdat het wel tot me
kindjes van respectievelijk 31 en 32 weken en zij
doorgedrongen is dat het geen weken
vertelt mij dat zij bij deze zwangerschapsduur al
zal duren voordat ons zoontje (dat
in het ziekenhuis lag met het Helpsyndroom. Ik
weten we van een echo) geboren
vertel haar dat ik het ziekenhuisbezoek nog
wordt zoek ik in de naamwoor-
graag even wil uitstellen. Diezelfde avond echter
denboekjes naar een extra naam
breken plotseling de vliezen en beland ik in het
voor hem. Ik vind Hildert, wat
Rode Kruisziekenhuis in Den Haag. Ik ben dan
betekent:"Sterk in de
23 weken en 6 dagen zwanger (berekend n.a.v.
strijd". Dat zal hij
de termijnecho). De gynaecoloog begint mij
nodig hebben.
21
In de daaropvolgende dagen groeit ons kindje
Hij valt af tot 650 gram. Na 9 dagen gaat het
niet en op 28 oktober zegt de gynaecoloog dat
fout. Tobias krijgt een sepsis en moet zondags in
we wellicht de natuur zijn gang moeten laten
15 minuten 3 keer bijgeblazen worden met mas-
gaan. Dat laat ons kind zich geen 2 keer zeggen
ker en ballon. Dinsdags is de grote verhuizing
en ’s avonds om 18:00 uur verlies ik wat bloed
van het Julianakinderziekenhuis naar de nieuw-
buiken
bouw en wij maken ons grote zorgen. Wij zijn
ondanks de weeënremmers.
daarin niet de enige en later hoorden we zelfs
De gynaecoloog kijkt mij na
van een verpleegkundige dat men op het punt
en zegt dat dit nog wel
heeft gestaan om de verhuizing uit te stellen
dagen kan duren. Ik vertel
vanwege de kritieke toestand van Tobias.
hem van de supersnelle
Gelukkig slaat de sepsistherapie aan en wordt
bevalling van onze dochter
Tobias een dag voor de verhuizing een stukje sta-
(werd gelanceerd met 1x
bieler.
persen), maar een prema-
Op 4 december krijgen we alvast een mooi sin-
tuur zou veel langer duren.
terklaascadeau; Tobias is de grens van 1 kilo
Ik krijg echte weeën en het
gepasseerd. Later die week wordt geprobeerd
CTG laat brady’s zien tot 40
Tobias aan de CPAP te leggen, maar hij stopt
bij ons kindje. De gynaeco-
steeds met ademhalen. Tobias gaat opnieuw aan
loog komt weer kijken en
de beademing en krijgt opnieuw incidenten
ziet tot zijn grote schrik dat
(wordt dus regelmatig op masker en ballon
er al een voet naar buiten steekt. Ik heb dan 5
genomen). Op 16 december na 7 weken beade-
centimeter ontsluiting en het is 19:30. Ik word
ming lukt het wel aan de CPAP al gaat het niet
naar de verloskamer gebracht. Daar verdwijnt de
zonder hindernissen. Ontelbare brady’s en
hartslag van ons kind vervolgens helemaal en
apneu’s en soms moet hij iedere 10 minuten
alleen met het echoapparaat kan nog een vage
flink aangetikt worden. Ondertussen was wel
hartslag worden ontdekt. Ik ben een spoedgeval
zijn ductus gesloten na de 2e indocidkuur. Op
geworden en vanwege het uitstekende been kan
een gegeven moment worden zijn bloedgassen
er geen keizersnede meer gedaan worden. Ons
slechter en slechter en laat Tobias steeds vaker
kind ligt in een halve voetligging (stuit met 1
zijn favoriete kleuren van dat moment zien, nl.
been omhoog en 1 been omlaag) en wordt met
blauw en pimpelpaars. Aan de formulieren wor-
geweld uit mij getrokken terwijl ik nog geen vol-
den extra stroken geplakt om alle aangetikte bra-
ledige ontsluiting heb. Ik voel me net een koe en
dy’s en apneu’s te kunnen noteren. Ook het aan-
heb het idee dat de hand van de gynaecoloog tot
tal incidenten loopt verder op en er moet zelfs
aan mijn maag komt. Binnen 10 minuten wordt
een aantal keren hartmassage aan te pas komen.
onze zoon geboren; Tobias Hildert Adriaan. Hij
Iedereen zit met de handen in zijn
weegt 725 gram en gelukkig krijg ik hem nog
haar en op aanraden van collega’s
even te zien. Ik had immers een eenvoudige
uit Rotterdam wordt gestart met
bevalling gehad en kon volgens de gynaecoloog
Doxapram, een middel dat
wel even naar de ruimte lopen waar Tobias
centraal op het ademhalings-
inmiddels enigszins gestabiliseerd was. Tobias
centrum werkt. Dit blijkt een
wordt
belangrijk
De gynaecoloog zegt dat dit nog wel dagen kan duren. Ik vertel hem van de supersnelle bevalling van onze dochter...
en
overgebracht
krijg
naar
harde
het
"Juliana
Kinderziekenhuis" waar Kees alvast op het ergste
moment.
wordt voorbereid. We moeten er niet zomaar
Tobias kan na
van uit gaan dat Tobias het wel zal redden. Ze
6 weken CPAP
zijn tot 3 uur ’s nachts bezig geweest om hem
over naar de low-flow en heeft
stabiel te krijgen.
nauwelijks nog brady’s en apneu’s. Eindelijk na 3
22
Zorgelijke omstandigheden
maanden kan hij van de IC
De zuurstof en beademingsdruk kunnen in de
af. Zijn eerste flesje drinkt
eerste week al flink worden afgebouwd en de 2e
hij goed. We hadden hem
dag krijgt Tobias zelfs al een beetje moedermelk.
aan de CPAP getraind met
E I G E N
een medicijnenspeen zodat hij toch iets kon drinken. Zijn zuurstofbehoefte daalt naar 0,20,3 liter per minuut en als hij 44 weken is wordt
V E R H A A L
gestopt met Doxapram. Een spannend moment, maar Tobias blijft doorademen. Zijn sonde mag er ook uit want hij drinkt goed. Dan op 1 maart gaat het fout. Tobias krijgt de ene brady na de andere en beland eind van de middag weer aan de beademing. Voor ons gevoel zijn we terug bij af. Hij heeft een fikse longontsteking te pakken. Twee maal krijgt Tobias een incident aan de beademing en bij het 2e incident kan hij maar nauwelijks bijgeblazen worden, waarop de arts besluit de beademingstube er uit te trekken. Tobias komt gelukkig bij en gaat weer aan de low-flow. Hij herstelt vlot en na wat darmproblemen en een dagje proefverlof mag hij op 29 maart, na 5 maanden en een dag, naar huis. Hij weegt dan 3600 gram, evenveel als zijn zus bij de geboorte. Hij ligt thuis tot 9 maanden aan de
betekenen wat betreft Tobias zijn voedselweige-
zuurstof. Ook krijgt hij na een week thuis een
ring. Het begin is al gemaakt aangezien Tobias
sonde omdat hij acuut stopte met drinken.
zijn weerstand vrijwel weg is. We weten dat het een langdurig verhaal zal worden, dat dit niet
PEG-Sonde
iets is wat je zomaar even oplost, maar we zullen
Zomer 2000 wordt hij geopereerd aan een lies-
al blij zijn als hij op den duur gewoon naar
breuk en december 2000 beland hij weer in het
school kan en hooguit ’s nachts nog moet wor-
ziekenhuis met het RS-virus.
den bijgevoed.
Omdat Tobias voedsel blijft weigeren en hij de neussonde er steeds uittrekt krijgt hij in april
Tobias z’n ontwikkelingen
2001 een zogenaamde PEG-sonde. Dit is een
Ook zijn ontwikkeling loopt achter. Zo liep hij
soort stoma op je maag waardoor voeding toe-
op 2,5 jarige leeftijd pas los en loopt nu nog
gediend kan worden. Deze is mei 2002 vervan-
steeds wankel. Ook komt langzamerhand de
gen door een Mic-key-button. Het is nu oktober
vraag naar voren, waar Tobias naar school gaat.
2002 en Tobias eet inmiddels dagelijks 100 ml
Wordt dit een gewone lagere school of toch aan-
vla of appelmoes of ander fruithapje en drinkt
gepast onderwijs. We houden al rekening met
100 cc drinkvoeding (als het warm weer is
het laatste (niet vanwege zijn IQ, het is een slim-
meer). De voedselweigering heeft in zijn geval
me dondersteen die maar direct begon met
voornamelijk te maken met de ernstige BPD die
meerlettergrepige woorden als "wasmachine"
hij heeft overgehouden aan zijn vroeggeboorte.
e.d.), maar meer omdat hij voor geen meter
Hij heeft zoveel negatieve dingen meegemaakt
luistert (het MKD ziet nu ook wel in dat het
in zijn mond-keelgebied dat hij daar een grote
meer is dan alleen peuterpubertijd) en helemaal
weerstand heeft opgebouwd.. Zijn braakreflex
zijn eigen gang gaat. Hij zegt dan zelf hardop dat
ligt nog steeds heel erg voor in zijn mond zodat
iets niet mag en doet het vervolgens toch. Dit
hij zeer regelmatig (soms wel 4 tot 6 keer per
gedrag maakt ook het leren eten af en toe tot een
dag en nacht) spuugt. Hij probeert steeds meer
ware strijd. Dat geeft alles bij elkaar een hoop
smaken te proeven en daar zijn we blij mee, ook
zorgen, maar gelukkig is Tobias een enorm inne-
al leidt dit meestal tot spugen. Ik heb ook veel
mend ventje dat alles en iedereen helemaal
steun van de vereniging Nee-eten. November
inpakt. Al hebben we nog zo veel met hem mee-
2001 ging hij naar een MKD (medisch kleuter-
gemaakt en al was, en is het niet altijd even
dagverblijf) waaraan ook een eetteam is verbon-
goed vol te houden; ik zou hem voor geen goud
den. We hopen dat zij ook veel voor ons kunnen
meer willen missen.
23
Lsymposium ustrum Verslag van het
van onze vereniging Vrijdag 11 oktober 2002 vond het eerste symposium van onze vereniging plaats: "het jonge kind met een eetstoornis". Dat was in het Travium in Nijmegen. Dit symposium organiseerden we ter ere van ons vijfjarig bestaan en was bedoeld voor iedereen die vanuit hun beroep betrokken is bij de zorg voor of behandeling
Hoe was het allemaal begonnen? Het aantal eettherapieplaatsen in Nederland is
van niet of moeilijk etende kinderen. We wilden hier-
vrij beperkt en zeker niet gelijkmatig verdeeld over Nederland. Ook het succes en de kwaliteit
mee de bestaande kennis over oorzaken, diagnostiek
van de therapieplaatsen nemen over de jaren heen gezien niet altijd zoveel toe als we zouden
en behandeling van eetstoornissen bij de verschillende
wensen. Soms verdwijnen er ook therapieplaatsen, zoals bijvoorbeeld het eetteam in het
betrokken disciplines in de gezondheidszorg bij elkaar
Utrechtse Wilhelmina Kinderziekenhuis. Een overzicht van eetherapieplaatsen, hun behan-
brengen en verder verspreiden. En dat is ons denk ik
delmethoden en successen stond overigens eerder in ons nieuwsblad; in het juninummer van
wel gelukt, want de zaal zat vol; dat betekende 450
2001. Bovenstaande baarde het bestuur van onze vereniging zorgen. Ook omdat heel veel
man / vrouw: kinderartsen, consultatiebureauartsen,
vragen van ouders bij het telefonisch lotgenotencontact als ook op de contactdagen gaan
kinderverpleegkundigen, logopedisten, diëtisten,
over therapieplaatsen en behandelmethoden. Waar moeten we heen voor hulp voor onze kin-
psychologen en orthopedagogen. Het aantal aanmel-
deren? Is er niet iets bij ons in de buurt? Waarom is er een wachtlijst? Komen er binnen-
dingen overtrof zelfs het aantal plaatsen in de zaal!
kort meer plaatsen? Zou het niet mooi zijn, dacht het bestuur, om bij ons lustrum iets te
24
En de reacties die we die dag hoorden waren veelal
organiseren waardoor op meer plaatsen meer
positief. Ons eerste symposium kunnen we daarom
behandeling van onze niet of moeilijk etende
mensen zich in kunnen en willen zetten voor de kinderen? Kunnen we deze mensen niet berei-
gerust een succes noemen!
ken met bijvoorbeeld een symposium?
• Wie wil er over de onderwerpen wat vertellen; wie kan boeiend praten en heeft ook wat nieuws te vertellen? • Wat is een goede datum voor het symposium. Eerst kwamen we op 4 oktober uit, maar toen we
S Y M P O S I U M
hoorden dat er dan voor kinderartsen nog een interessant symposium zou zijn, en waarvoor al veel definitief geregeld was, hebben wij moeten besluiten de datum 1 week op te schuiven. • Hoe komt iedereen te weten wanneer het symposium is en waar het over zal gaan? Waar en hoe adverteer je? Zijn er adressenlijsten? • Waar gaan we het houden: wat is er vrij op de geplande dag en is dat goed bereikbaar vanuit heel Nederland? • Hoe komt de folder voor het symposium eruit te zien, wat moet er in en hoe duur wordt het symposium? • Wie wil het symposium sponsoren en wie willen er in een stand informatie geven (en reclame maken)? • Hoe komt onze eigen informatiestand eruit te zien? Wie gaat deze stand bemannen? • Er moet een samenvatting gemaakt worden, koffie, thee en lunches geregeld, en nog veel en De wens: een symposium voor
veel meer.
beroepsgenoten De heer Wauters, gepensioneerd kinderarts van
Vanuit de vereniging werkten Ton Huberts,
het Wilhelmina Kinderziekenhuis die er jaren-
Angelique Verhulst, Carla Juffermans, Monique
lang eettherapie gaf en er kinderen begeleidde,
Meijer en Els van Zuilekom mee aan de organi-
heeft ook zo zijn ideeën over de behandeling
satie. Ton en Angelique namen samen met het
van het niet-etende kind en liep al langere tijd
organiserend bureau de algehele coördinatie ter
rond met de wens een symposium voor beroeps-
hand. Carla en de heer Wauters zorgden met
genoten en andere (medische) disciplines te
name voor de inhoud van het symposium en
organiseren. Maar hij kreeg dit als persoon
Carla heeft zelf ook, heel indrukwekkend,
alleen niet van de grond. Een en een is twee en
gesproken op het symposium als moeder van
toen ook nog bleek dat er een bureau bestaat dat
een niet-etend kind. Monique en Els schreven
veel symposia organiseert voor artsen, daar dus
stukjes voor de advertenties en de folders en ver-
veel ervaring in heeft en weet hoe je zoiets aan-
richtten allerlei hand-en-span diensten. Verder
pakt, en dat wel wat zag in ons onderwerp en de
ontwierp en drukte Alex Jaspers, onze "huis-
doelgroep, was de knoop begin 2002 snel door-
drukker" een schitterende achterwand voor onze
gehakt: 11 oktober 2002 zou het symposium
eigen informatiestand (zie foto vorige pagina)
"Het jonge kind met een eetstoornis" gaan
en was Hans Zuijderduijn bereid om samen met
plaatsvinden.
ons op 11 oktober in onze stand informatie te geven over onze vereniging.
En wat moet er dan toch in vrij korte tijd veel gebeuren. Een greep uit de actielijst:
11 oktober was het dan zover
• Waar moet het symposium precies over gaan?
Ik kan hier geen uitgebreid verslag doen van de
Op een gegeven moment hadden we wel onder-
hele dag, maar zal er de hoofdlijnen uit lichten
werpen voor drie dagen! Dus we moesten keu-
en weergeven.
zes maken en zorgen dat er een logisch verhaal
De dag begon vroeg. Om half tien zou het sym-
kwam dat de meeste bezoekers zou aanspreken
posium geopend worden met een voorwoord
25
eten, maar ook heel sterk het niet willen eten. Het heeft er dan ook een duidelijk gedragscomponent bij. Vanuit de zaal kon je merken dat juist deze videobeelden veel informatie gaven en stof tot nadenken. Na de koffie vertelde de heer Wauters over hoe en wat een kinderarts doet en kan doen, wanneer hij of zij te maken krijgt met een niet-etend van Ton Huberts, onze voorzitter. Maar voor die
kind. En om het onderwerp echt van alle kanten
tijd moest de informatiestand opgezet en inge-
te belichten vertelde daarna Carla, lid van onze
richt worden en de laatste dingetjes geregeld.
vereniging en moeder van een sondevoeding-
Om acht uur in de ochtend waren de eersten van
kind, hoe dit niet-eten door de ouders en in het
ons dus al present in Nijmegen. De bezoekers
gezin beleefd wordt. Ze vertelde over hoe de
van het symposium kwamen vanaf kwart voor
steun vanuit de zorg en de medische wereld
negen / negen uur binnen. De meesten gingen
wordt ervaren en dat deze
aan de koffie of thee, maar er waren ook al enke-
steun er vaak ook niet is of
len die onze en andere informatiestands be-
niet gevoeld wordt. Over
zochten. Wij hadden naast een heel mooie en in
het spugen en de strijd met
het oog springende achterwand vooral veel fol-
de verzekeringen. Over het
ders bij ons over onze vereniging en ook stapels
onbegrip om je heen. Over
nieuwsbladen. Beiden hebben we veelvuldig uit-
de belemmeringen in het
gedeeld. Wanneer overal, waar ouders komen
sociale leven: wie past er
met hun niet of moeilijk etende kinderen, infor-
op? Waar kan gelogeerd
matiefolders liggen van de Vereniging Nee-eten!,
worden? Hoe regelen we
dan kunnen velen daar de steun en het begrip
kinderopvang?
vinden die ze kunnen gebruiken, was onze
twijfels, de operaties, de
gedachtegang.
keus voor sondevoeding of
Om half tien dus de opening van het symposi-
niet en wat voor sonde dan?
um, waarin Ton kort vertelde over het
En ze vertelde ook over de
ontstaan van onze vereniging, dat wij
moed die je soms verliest
ons vooral bezighouden met lotgeno-
en hoe moeilijk het kan
tencontact, voorlichting en belangen-
zijn die er weer in te krij-
behartiging.
gen. Ook benadrukte ze dat perioden van rust,
Met videofragmenten werd getoond dat sommige kinderen echt angst of pijn hebben...
26
Over
de
Om 450 personen in een zaal muis en muisstil te krijgen, zo intens luisterend, met een verhaal over jouw kind, dat is een zeer indrukwekkende en moedige prestatie.
om weer eens te kunnen genieten van je kindeDe sprekers
ren en de dagelijkse gang van zaken, af en toe
Dan volgden sprekers met vooral
broodnodig is. Dit was zeker het meest indruk-
medische verhalen over hoe bij
wekkende verhaal op het symposium. In de pau-
gezonde kinderen de mond en keel
zes erna heb ik vele aanwezigen artsen, logope-
zich ontwikkelen en hoe dat anders is
disten en anderen tegen elkaar horen zeggen,
bij kinderen die niet zuigen, kauwen
dat het horen van een zo persoonlijk verhaal
of slikken. En ook over hoe je nu
hen zeer raakte en duidelijk onderstreepte wat
kunt onderzoeken of een bepaald slecht etend
het hebben van een niet-etend kind inhoudt.
kind wel een "gezond" mond-keelgebied heeft
Natuurlijk kende ieder van hen uit hun eigen
of niet. Het ging onder andere over slikfoto’s en
praktijk de nodige voorbeelden, maar om een
–video’s. Tenslotte werd voor de koffiepauze in
dergelijk verhaal achter elkaar te horen, inclusief
gegaan op het gedrag van niet-etende kinderen.
alle vragen en problemen, doet toch veel meer
Met videofragmenten werd getoond dat sommi-
met iemand, ook met artsen, logopedisten, ver-
ge kinderen echt angst of pijn hebben, en hoe
pleegkundigen et cetera. En om 450 personen in
andere kinderen soms hun ouders en therapeu-
een zaal muis en muisstil te krijgen, zo intens
ten mooi konden manipuleren en beïnvloeden:
luisterend, met een verhaal over jouw kind, dat
het niet-eten is dan niet alleen het niet kunnen
is een zeer indrukwekkende en moedige prestatie.
Druk bezochte informatiestand
dus het zoeken naar een plaats waar deze thera-
In de lunchpauze werd onze informatiestand
pie of begeleiding te krijgen. En wat als dit niet
zeer druk bezocht. De dozen en dozen vol met
bij jou in de buurt is; waar ga je dan heen? Door
folders en nieuwsbrieven hadden we gelukkig
de enthousiaste wijze van vertellen van de spre-
niet voor niets meegesleept. Velen namen een
kers en het naar ons idee hoge praktische gehal-
stapeltje mee: voor zichzelf, voor patiëntenvoor-
te ervan, hopen wij dat in meer zorginstellingen
lichting en folderrekken en voor collega’s. Na de
men gaat nadenken over welke mogelijkheden
lunch werd de insteek van het symposium weer
er zijn niet-etende kinderen, en hun ouders, te
medisch van aard. Het ging over sondevoeding,
helpen en begeleiden. Men heeft tijdens dit
de verschillende soorten sondes en de voor- en
symposium ook contacten
nadelen. Over de soorten voeding, hoeveel er
kunnen leggen met mensen
van te geven en drinkvoedingen. Ook over de
van andere instellingen die al
verschillende tussen sonde- en drinkvoedingen
wel eettherapie-mogelijkhe-
in vergelijk met "normaal" eten.
den hebben. Dit verkleint de drempel om er eens na te vra-
S Y M P O S I U M
de hongerprovocatie, de gedragstherapie en de speltherapie
Het laatste deel van het symposium ging ten-
gen hoe zij het een en ander
slotte over verschillende manieren om een niet-
opgezet en geregeld hebben.
etend kind (weer) aan het eten te krijgen. Drie be-
En als het gelukt is om zo op
langrijke methoden werden beschreven en soms
meer plaatsen meer te kun-
met video’s aanschouwelijk gemaakt. Het ging
nen betekenen voor niet of moeilijk etende kin-
daarbij om de hongerprovocatie, de gedragsthe-
deren en hun ouders, dan is ons eerste lustrum-
rapie en de speltherapie. Het hangt met name
symposium met recht een succes te noemen!
van het kind af, karakter en leeftijd, wat een goede aanpak zou kunnen zijn. En dan begint
Els van Zuilekom
SYMPOSIUM OVER ‘het jonge kind met een eetstoornis’ 11 oktober stond al lang in onze agenda gepland, de dag van het symposium: "Het jonge kind met een eetstoornis" in Nijmegen. ’s Ochtends om 7:15 uur in de trein leek het wel een schoolreisje, we hadden broodjes en koffie bij en het was erg gezellig met elkaar in de trein. Vanuit het MKD "de Duinvoet" in Den Haag waren we met een
haar therapeutische sessies met de kinderen. Daarvoor hadden wij
flinke afvaardiging; de kinderarts, twee verpleegkundigen, logope-
toch een aantal verhalen gehoord die wij, als pedagogisch mede-
diste en twee pedagogisch medewerksters, ieder van ons met een
werksters, minder boeiend vonden. Andere disciplines zullen daar
speciale interesse voor eetproblematiek. Het thema eten heeft
wellicht anders over denken. Er werden ontzettend veel medische
binnen het MKD grote aandacht, want regelmatig zijn er ook kin-
termen gebruikt die voor ons, niet medisch geschoold, moeilijk te
deren met eetproblematiek en sondevoeding. Onze ervaringen met
begrijpen waren. Gelukkig zat onze kinderarts naast ons die voor
sondevoeding zijn positief, de meesten gaan na intensieve training
de vertaling zorgde.
eten, toch slagen we er nog niet in de sondevoeding te stoppen.
De nadruk van de dag lag volgens ons toch wel op logopedisch en
De moeder van een van de MKD-kinderen is actief in de vereniging
medisch gebied. Wij hadden graag wat meer op pedagogisch gebied
"Nee-eten!" en heeft ons gevraagd om een stukje te schrijven over
gehoord waar we als MKD mee verder kunnen. Toch hebben we de
deze bijzondere dag.
dag als zinvol ervaren, we hebben er zeker wat van opgestoken. Wij
De diverse sprekers hebben wij als pedagogisch medewerkers ver-
hopen van harte dat de kennis die deze dag is overgedragen in de
schillend ervaren. Een paar verhalen sprongen er wat ons betreft
diverse instellingen in het land gebruikt gaat worden. Wij hebben
echt uit, onder andere het verhaal over Ype en het laatste verhaal
in ieder geval in onze werkgroep eetproblematiek onze eerste bij-
van de psychologisch assistente. Goed om te horen hoe ouders situ-
eenkomst al weer gehad om onze nieuwe inzichten in een nieuw
aties ervaren en wat een moed en doorzettingsvermogen is er nodig
protocol te verwerken.
om voor een kindje als Ype te zorgen. Mevrouw Thomas-Holtes met haar verhaal van eettherapie naar
Maartje Zwinkels en Annemarie Brugman
consultaties hield ons bij de les met haar prachtige verhaal over
Pedagogisch medewerksters MKD de Duinvoet, Den Haag
27
Ouder-enquête november 1999
Het verslag dat u van ons ontvangt heeft nog een enigszins voorlopig karakter en het resultaat van de antwoorden op sommige vragen wordt nu nog niet gegeven. Wat uit vrijwel alle enquêtes sterk naar voren kwam, was dat er dagelijks grote problemen ontstaan als de voeding van jonge kinderen niet
In overleg met het bestuur van de V.O.K.C.V.S. werden in het voor-
op de gewone manier mogelijk is. Dat dan:
jaar van 1999 twee vragenformulieren opgesteld met als doel het
• voor deze problemen goede hulp en advies dicht bij huis of soms ook verder weg niet te
verzamelen van gegevens bij ouders, lid van de vereniging, over
krijgen is. • bij veel hulpverleners kennis over dit probleem
hun ervaringen met sondevoeding en met kieskeurig eetgedrag.
onvoldoende beschikbaar is. Kortom dat ouders zich in al deze gevallen dik-
De eerste vragenlijst ten behoeve van ouders van kinderen met sondevoeding en de tweede vragenlijst ten behoeve van ouders van
wijls hulpeloos en alleen gelaten voelen. Contact met lotgenoten zoals in de V.O.C.K.V.S. wordt dan ook op hoge prijs gesteld. De zeer
kinderen met ernstig kieskeurig eetgedrag werden in het najaar
positieve reacties op de enquête (respons 40.8%) wijzen ook op die betrokkenheid. Het
van 1999 in één enveloppe samen met een gefrankeerde
spijt ons dan ook dat de uitwerking van deze enquête door organisatorische problemen meer
retourenveloppe aan 380 ouders verstuurd.
dan een jaar op zich heeft laten wachten. Persoonlijke opmerkingen
Zeer goede respons
Ten slotte de soms zeer persoonlijke opmerkin-
Terugontvangen werden 163 enveloppen met
gen, uitroepen en verzuchtingen die sommigen
enquêtegegevens. In 8 gevallen waren de enquê-
van u hebben opgeschreven, hebben ons zeer
tegegevens te onvolledig of werden de papieren
getroffen. Het lijkt ons van belang om deze
teruggezonden door de ouders, omdat hun kind
zaken persoonlijk met u in een te beleggen ver-
was overleden. In aanmerking voor bewerking
gadering te bespreken. De schriftelijke verslag-
kwamen dus 155 (40.8%) enquêteformulieren,
legging zoals die hier wordt gepresenteerd is niet
een zeer goede respons.
zo geschikt om daarop in te gaan.
In 85 gevallen was de vragenlijst over ervaring met kinderen met sondevoeding ingevuld. In 35
Enquête-uitkomsten.
gevallen was de vragenlijst over kieskeurig eetge-
Nu dan de gegevens zoals die uit de enquête dui-
drag ingevuld. In nog eens 35 gevallen was over
delijk werden. Allereerst de gegevens van de vra-
het kind zowel de vragenlijst betreffende sonde-
genlijst over kinderen met sondevoeding.
voeding als die betreffende kieskeurig eetgedrag
In totaal ontvingen wij 120 formulieren.
ingevuld. Dit betekent dat wij de beschikking
Omdat alle door ons bewerkte formulieren niet
hadden over 120 vragenformulieren betreffende
altijd volledig werden ingevuld is het totaal van
ervaring met sondevoeding bij kinderen en 70
de antwoorden op een aantal onderdelen soms
vragenformulieren betreffende ervaring met
kleiner dan 120. Soms werden keuzeantwoor-
kieskeurig eetgedrag.
den zoals bij vraag 15 voor meer dan een rubriek ingevuld, het totaal komt in dat geval uit boven
Bij bestudering van de antwoorden bleek ons
28
120 deelantwoorden
dat de redactie van sommige vragen beter gesteld had kunnen zijn, of ook dat de antwoorden op
• Hoe was de verhouding jongens/meisjes.
sommige andere vragen zo complex en veelom-
Er waren iets meer meisjes dan jongens.
vattend waren, dat eenvoudig verwerken bijna
Namelijk 69 meisjes en 50 jongens, in leeftijd
niet mogelijk was.
variërend van 10 maanden tot ruim 11.9 jaar.
Vraag 1. Op welk moment begon men met de
Vraag 9. Problemen bij het toedienen van son-
sondevoeding?
devoeding. Met het toedienen en bereiden van
Bij ruim 60% van de kinderen begon de sonde-
vaak kant en klare sondevoeding waren er in ver-
voeding bij de geboorte, in 12% van de gevallen
houding weinig problemen. In 9 gevallen werd
begon de sondevoeding na de leeftijd van 6
dit wel gerapporteerd.
maanden.
Braken tijdelijk of wel voortdurend werd zéér
• Bij de geboorte in 75 gevallen;
vaak gemeld, soms leek conditionering een rol
• Tussen 0 – 6 maand in 26 gevallen;
te spelen, in dat geval probeerde men bijvoor-
• Tot leeftijd van twee jaar in 14 gevallen;
beeld de voeding ‘ongezien’ toe te dienen.
• Na het tweede jaar in 1 geval.
• In 110 gevallen rapporteren ouders dat hun
Vraag 5. Hoe was de groei zowel wat betreft
• In 31 gevallen direct na het toedienen.
lengte als gewicht van de kinderen?
• In 49 gevallen braakt het kind later, soms
O U D E R E N Q U Ê T E
kind braakt;
Gemeten volgens de groeidiagrammen (TNO/
wordt apart genoemd dat er ook sprake is van
LUMC, Groei-onderzoek 1997). Veel kinderen
ernstige réflux.
waren kleiner en lichter dan leeftijdgenoten. • Van 115 jongens en meisjes waren slechts 15 gemiddeld normaal of bovengemiddeld lang. • Van 34 kinderen lag de lengte tussen het
Vraag 11. Op welke wijze wordt de sondevoeding toegediend? Neussonde of P.E.G. De sondevoeding werd in eerste instantie per
gemiddelde (SD-0) en de ondergrens (SD-2).
neussonde geven. Bij toename van de duur van
• Ten slotte waren 56 kinderen - ruim de helft! -
de sondevoeding of bijkomende problemen met
te klein met een lengte onder SD-2.
de toediening per neussonde – verstopping van de sonde; braken; réflux – werd vaak overgegaan
Wat betreft gewicht in verhouding tot de lengte,
op toediening via P.E.G. of jejunumsonde. Uit
was bij een groter aantal kinderen, namelijk
de enquête bleek dan ook dat er bij kinderen die
• bij 36 (ong. 1/3), het gewicht voldoende tot
tijdelijk sondevoeding kregen 5 maal zo vaak de
ruim voldoende, dat wil zeggen op of boven
neussonde gebruikt werd in plaats van de P.E.G.
SD-0;
Terwijl in de groep kinderen die voortdurend
• bij 46 kinderen het gewicht voldoende, dat wil zeggen SD-0 of lager tot SD-2; • bij 31 kinderen het gewicht ten opzichte van de lengte onder de SD-2. Deze laatste groep - bijna één derde!!!- was: te mager!
sondevoeding kregen 3 maal zo vaak gebruik gemaakt werd van de P.E.G. als van de neussonde. • In 59 van de gevallen werd de sondevoeding uitsluitend via de neussonde gegeven. • In 37 gevallen werd begonnen met toediening per neussonde en daarna toediening via P.E.G.
Over de sondevoeding Vraag 6. De wijze van toediening van de son-
Vraag 12. Zijn er naast de sondevoeding nog
devoeding: dit gebeurde meestal in porties over-
ander medische problemen. In zeer veel gevallen
dag. Als er teveel problemen werden ondervon-
was er sprake van ernstige problematiek. Al kan
den, vooral braken, dan werd continu druppel-
vastgesteld worden dat toch ook in een kwart
voeding gegeven, vaak ook ’s nachts.
van de gevallen geen duidelijk medische verkla-
• In 79 gevallen werd overdag sondevoeding
ring voor het voedselweigeringsgedrag werd ge-
gegeven.
vonden Soms melden ouders dat hun kind geen
• In 73 gevallen gebeurde dit in bolussen.
hongergevoel leek te hebben of althans een zeer
• In 42 gevallen werd (ook) ’s nachts voeding
geringe eetlust of kieskeurig eetgedrag.
gegeven. • In 42 gevallen gebeurde dit continu geduren-
Hierover wordt in de tweede enquête uitvoerig gerapporteerd.
de enkele uren. Daar de aard van de gerapporteerde medische Vraag 8. Gevraagd werd ook of het geven van
problematiek zeer verschillend was, hebben we
de sondevoeding goed lukt.
voor de overzichtelijkheid de medische proble-
• In 62 gevallen werd met ja geantwoord.
men in vier groepen ingedeeld.
• In 30 gevallen vulde men nee in.
29
1) ernstige neonatale complicaties;
Gezien het bovengenoemde gebrek aan speciale
(zeer) premature geboorte; langdurige beademing;
deskundigheid is het niet verwonderlijk dat op
tracheomalacie, B.P.D. enz. hiertoe behoorden
een aantal plaatsen in het land gespecialiseerde
35 kinderen
instellingen zich zijn gaan bezighouden met hulp en advies voor dit probleem.
2) ernstige congenitale afwijkingen
De oudste groep is het ‘Eetteam Utrecht’ onder
zoals hartgebrek, oesofagusatresie, hernia dia-
leiding van A.P. Messer, maar ook op andere
fragmatica, enz. hiertoe behoorden 34 kinderen
plaatsen wordt eraan gewerkt. Een ernstig probleem daarbij is het tekort aan mensen en
3) ernstige ontwikkelingsstoornis,
middelen met als gevolg onvoldoende capaciteit
syndromen, chromosomale stoornissen, enz.
en lange wachtlijsten.
hiertoe behoorden 21 kinderen Uit de antwoorden in de enquête komen de 4) geen duidelijke medische oorzaak of geen
namen naar voren van:
verband met de noodzaak tot sondevoeding
• Eetteam van dr. Messer, Utrecht;
hiertoe behoorden 29 kinderen
• dr. Wouters, Utrecht; • De Winkelsteegh; Heliomare; Maartenskliniek; Radboudziekenhuis; Groot Klimmendaal; M.K.D.; Kinderdagverblijf; Sociaal-pedagogische dienst; Stichting Nieuwe Vleugels en Ondevit-
Vraag 13. Welke hulp en
therapie. Naar de precieze inhoud van de daar
begeleiding ontving u?
verleende hulp is niet gevraagd. Ook naar het
Zoals al in de inleiding ver-
succes- percentage is geen onderzoek gedaan.
meld voelen ouders die bij
Wel wordt in deze enquête door individuele
hun jonge kinderen met eet-
ouders soms zeer positief bericht over de bereik-
problemen te maken krijgen,
te resultaten, maar ook teleurstelling over mis-
zich hulpeloos en ervaren zij
lukkingen wordt uitgesproken.
vanuit de verschillende disciplines een gebrek aan deskundige
Tenslotte, hoe was nu de situatie bij de groep
hulp. Soms zelfs ervaart men kritiek
kinderen bij wie de sondevoeding kon worden
en vijandigheid: ‘Jullie doen het zelf ver-
gestaakt?
keerd’ in plaats van dat men zich geholpen en gesteund voelt.
Vraag 14. Krijgt uw zoon / dochter nog sonde-
De verklaring hiervoor is mogelijk dat de eet-
voeding op het moment van de enquête.
problemen waarmee we hier te maken hebben
Kinderen die zonder sondevoeding konden,
van een geheel andere orde zijn dan de voe-
waren 67 in aantal. Kinderen bij wie sondevoe-
dingsadviezen die nuttig en bruikbaar zijn bij
ding dan nog nodig was, waren 50 in aantal.
het gros van de kinderen met eetproblemen,
Van die laatste groep was in 10 gevallen de son-
maar zonder ernstige voedselkieskeurigheid.
devoeding aanvullend. In 3 gevallen was deze vraag niet beantwoord.
• Hulp via de wijkverpleging werd ontvangen incidenteel • De huisarts werd 25 maal wel, maar 68 maal niet als hulp ervaren; • De logopedisten boden hulp in 76 gevallen wel en 27 maal niet; • De diëtisten in 71 gevallen wel, in 35 gevallen
30
niet; • Algemene kinderartsen in 75 gevallen wel, in
Duur van de sondevoeding Van de groep van 120 kinderen gebruikten 68 kinderen tijdelijk sondevoeding, enkele niet langer dan 1 maand, eveneens een enkeling 6 tot 8 jaar. Het gros van de kinderen (60) die tijdelijk sondevoeding per neussonde of met PEG gebruikten, deed dit 6 maanden tot maximaal 4 jaar met een top bij 6 tot 12 maanden (17 pp).
27 gevallen niet; • Kinderartsen in een academisch ziekenhuis in
Van de kinderen die op het moment van de
71 gevallen wel en in 29 gevallen geen hulp.
enquête (november 1999) nog sondevoeding
gebruikten - in totaal 49 - was de spreiding in leeftijd van 10 maanden tot 13 jaar. Zoals te ver-
Samenvatting en conclusie eerste
wachten was het grootste deel van deze groep
enquête
kinderen die nog sondevoeding gebruikten gemiddeld ouder dan de kinderen die tijdelijk
Samenstelling naar geslacht: De groep be-
sondevoeding kregen.
stond uit iets meer meisjes dan jongens.
Vraag 15. Als uw kind geen sondevoeding meer
Start sondevoeding: In het overgrote deel
nodig heeft, hoe vindt u dat zij / hij nu eet?
van de gevallen - 62% - begon de sondevoe-
Deze vraag werd uiteraard alleen beantwoord
ding direct bij de geboorte.Voor de leeftijd
door die ouders wier kinderen geen sondevoe-
van 6 maanden was dat 84%. De voedings-
ding meer gebruikten, in totaal 61 kinderen.
problemen zijn dus zo ernstig dat de meeste
Bij de beantwoording van deze vraag werd vaak
kinderen direct of vroeg in het eerste levens-
meer dan een antwoord aangestreept, ook werd
jaar sondevoeding nodig hebben.
O U D E R E N Q U Ê T E
soms aangegeven dat als hun kind at als ‘ieder ander kind’ soms toch nog kieskeurigheid een
Toediening van sondevoeding: "Sondevoe-
rol speelt, maar ook dat drinken vaak moeilijker
ding" werd zoals het woord al zegt in eerste
lukte dan eten. Met deze beperking in gedachten
instantie per neussonde gegeven. Als er
zijn de resultaten als volgt:
ernstige problemen waren zoals braken of
A) Als ieder ander 22 maal;
réflux, of als de sondevoeding langdurig
B) Voldoende, maar moet gestimuleerd worden
nodig was, werd overgegaan op voeding door
36 maal;
een slangetje direct in de maag of de twaalf-
C) Voldoende, maar kieskeurig 28 maal.
vingerige darm.
Door sommige ouders werd nog een vierde
Duur van Sondevoeding: Van de totaal 120
rubriek toegevoegd: ‘Onvoldoende, zeer kies-
kinderen had inmiddels iets meer dan de
keurig’.
helft [ 68% ] geen sondevoeding meer. Bij de meeste kinderen was tijdelijk sondevoeding
Ook vulde nog een aantal (35) ouders het twee-
nodig gedurende 6 tot 12 maanden. Het kwam
de enquêteformulier over kieskeurig eetgedrag
voor dat maar een maand sondevoeding
in. Deze eerste enquête informeerde naar de
hoefde te worden gegeven, maar anderzijds
ervaringen van ouders van kinderen met sonde-
wordt als langste periode 6-8 jaar gemeld.
voeding. De resultaten van de tweede enquête
Van de kinderen bij wie op het moment van
naar kieskeurig eetgedrag zullen op een later
de enquête de sondevoeding nog voortduur-
tijdstip afzonderlijk worden beschreven.
de, liep dit van 10 maanden tot 13 jaar
G.F. Nelck
Eetgedrag na stoppen sondevoeding: Bij ongeveer een derde van de kinderen melden de ouders "eet als ieder ander". Over de andere kinderen wordt geschreven "moet nog gestimuleerd worden, eet kieskeurig". Ook na het staken van de sondevoeding is de eetsituatie lang niet altijd zonder problemen. Over de groep kieskeurige eters zal dus in het kader van de tweede enquête afzonderlijk worden bericht. Loon, 22 juni 2001 G.F. Nelck
31
Ouder-enquête Vragenlijst ernstig kieskeurig eetgedrag
Vraag 1. Wat is Ernstig Kieskeurig Eetgedrag? De volgende probleemgebieden werden aangegeven: • Eetaversie (voedselweigering)
18
• Geen ernstige kieskeurigheid
11
(bijv. lust alleen maar geen groente)
Een onderdeel van de enquête die in 1999 onder de leden van de VOKCVS – Nee eten gehouden werd, ging over
• Eet uitsluitend gepureerd
10
• Zeer eenzijdig eten
9
(bijv. uitsluitend brood) • Hoofdzakelijk drinkvoeding
7
het verzamelbegrip Kieskeurig eetgedrag. Hieronder vielen Conclusie:
verschillende eetmoeilijkheden zoals onder andere
Er zijn over het geheel diverse vormen van ernstige kieskeurigheid bij deze groep.
voedselweigering, eenzijdig eten, gepureerd eten. Vraag 2. Is er een medische voorgeschiedenis? De volgende medische problematieken kwaDe vragenlijst
men voor.
Het was een aparte vragenlijst die ingevuld werd
• Neonatale problematiek
19
door 55 van de 155 leden die gereageerd had-
• Geen medische voorgeschiedenis
11
den; 35 hiervan hadden alleen maar een kies-
• Niet-ernstige medische voorgeschiedenis
keurigheidsprobleem, en 20 hadden kieskeurigheid in combinatie met sondevoeding.
32
(bijv. luchtweginfecties)
11
• Ontwikkelingsstoornis/syndroom
6
• Aangeboren afwijking
5
Conclusie: Een medische voorgeschiedenis is bij de meerderheid aanwezig.
Vraag 3. Hoe is het drinkgedrag?
Vraag 5. Van wie kreeg u hulp?
Drinken deze kinderen misschien te veel? Deze
Er waren hier meerdere antwoorden mogelijk.
vragen werden ingegeven doordat bij "gewone"
• Algemeen kinderarts
34
eetproblemen blijkt dat kinderen soms te veel
• Academisch ziekenhuis
22
drinken, melk of frisdrank, waardoor de eetbe-
• Diëtist
24
hoefte verdwijnt.
• Logopedist
24
• Huisarts
13
• Ouders
12
Dit is hoe de kinderen dronken: • Normaal drinken
29
• Weinig drinken
19
• Excessief drinken
7
O U D E R E N Q U Ê T E
(MKD, jeugdzorg, alternatieve zorg) Conclusie:
Conclusie:
Er is dus niet een overduidelijke deskundige op dit
Deze kinderen drinken normaal en vaak ook weinig,
gebied.
maar zeker niet veel. Vraag 6. Tenslotte was er nog ruimte voor belangrijke opmerkingen. De meesten vulden dit of niet in, of er was een soort persoonlijke getuigenis ingevuld, bijv. "Het gaat goed met ons kind"; of "We zijn goed geholpen door zus en zo ziekenhuis". Een klein aantal kwam met kritiek. • Geen opmerkingen of een persoonlijke getuigenis • Moeilijk hulp te krijgen
41 9
• Niet serieus genomen
4
• Lichamelijke diagnose gemist
1
Vraag 4. Blijven deze kinderen achter in lengte
Conclusie:
en gewicht?
Uit de persoonlijke ontboezemingen blijkt dat het
Je zou dit kunnen verwachten indien zij zulke
merendeel deze situatie geaccepteerd lijkt te hebben.
hardnekkige eetmoeilijkheden hebben. Wat is de moraal van dit verhaal?
• Lengte (naar leeftijd) sterk achter (SD > -2)
24
• Lengte (naar leeftijd) achter (SD 0 tot 2)
een duidelijke subgroep vormt binnen de leden 14
• Lengte (naar leeftijd) normaal (SD 0)
Dat kieskeurigheid en ernstige voedselweigering van deze vereniging. Het is een gevolg van een medische voorgeschiedenis. Naast de stress die
2
het eetprobleem geeft in de thuissituatie is er een sterk verlagend effect op lengtegroei en
Conclusie:
gewicht.
Deze kinderen blijven in lengte duidelijk achter bij
Kortom: Ernstige kieskeurigheid is een serieu-
de leeftijd.
ze problematiek.
• Gewicht (naar lengte) achter (SD 0 tot 2)
dr. A.P. Messer, klinisch psycholoog 30
• Gewicht (naar lengte) sterk achter (SD > -2)
Afdeling Medische Psychologie Wilhelmina Kinderziekenhuis
10
UMC Utrecht
• Gewicht (naar lengte) normaal (SD 0)
0
Conclusie: Ook het gewicht blijft achter. Deze kinderen zijn dus te licht.
33
KLEURPLAAT
34
LITERATUUR
Postadres: Nee-eten! Postbus 84144 2508 AC Den Haag
Eetproblemen bij kinderen
Eet- en drinkproblemen bij
en adolescenten
jonge kinderen
Onder redactie van A.P. Messer, L. de Vos,
Lenie van den Engel-Hoek
W.H.G. Wolters
Een leidraad voor logopedisten en andere hulpverle-
[email protected] www.nee-eten.nl
Een boek met 14 uitgebreide artikelen over uiteen-
ners in de gezondheidszorg.
Telefoon
lopende vormen van eetproblematiek en de behande-
• ISBN 90.232.3450.2
Lotgenotencontact:
026-3890283
ling daarvan. • Ambo Baarn / ISBN 90.263.1231.8
B E R E I K B A A R H E I D
Behandelingsstrategieën bij jonge kinderen met voedings-
De vroege ontwikkeling in handen
en eetproblemen Onder redactie van dr. D.M. Seys, drs. J.H.M.
Saakje da Costa, Harm van den Berg
Rensen, drs. M.H.J. Obbink
Adviezen voor de omgang met (te) vroeg geboren
Een boek met bijdragen van diverse auteurs over de
baby’s.
behandeling van eetstoornissen bij jonge kinderen.
• Bohn Stafleu van Loghum / ISBN 90.313.1691.1
Aan de orde komen onder meer de beslisbomen die worden gebruikt bij de beoordeling en diagnosticering
Logopedie voor
van voedselweigering.
Kinderverpleegkundigen
• Bohn Stafleu van Loghum / ISBN 90.313.3275.5 Het bestuur:
Saakje da Costa Lesmodule voor kinderverpleegkundigen over eet- en drinkproblemen bij kinderen.
Voeding en Verzorging van jonge kinderen met Down Syndroom
• Bestellen door overmaking van FL 15,- op bank-
Een voorlichtingsfolder van de Stichting Down Syn-
rek. 48.0428.418 t.n.v. Hoge School Groningen,
droom, ondermeer over het eten (geven) van deze
Faculteit Gamma, o.v.v. Logopedie Kinderverpleeg-
kinderen.
kundigen
• Losse exemplaren bestellen door overmaking van FL 5,50 op postrek.nr. 1611723 of bankrek.nr.
• Voorzitter Ton Huberts Tel. 026-3890282 • Penningmeester Hans Zuijderduijn • Algemeen bestuurslid Alex Jaspers
Werkboek enterale voeding
36.71.08.445 van de Stichting Down Syndroom
bij kinderen
(SDS). Donateurs van de SDS betalen FL 4,-.
Redactie van het
Onder redactie van J.A.J.M. Taminiau, K. de Meer,
Bij afname van 20 exemplaren of meer bedraagt
Nieuwsblad:
C.M.F. Kneepkens, M.A. Verheul-Koot, H.N.
de prijs FL 2,50 per stuk. Alle bedragen zijn inclu-
• Redacteur
Lafeber
sief verzendkosten.
• VU Uitgeverij Amsterdam / ISBN 90.5383.507.5
Moniek Meijer • Vormgeving Alex Jaspers
Gewoon een bijzonder kind
• Realisatie
Marga Schiet Praktische informatie over het opvoeden van chronisch zieke kinderen.
GrafiMedia
• ISBN 90.5050.646.1 Postadres Eetboekje, deel 1 & deel 2
Redactie Nieuwsblad:
Mitzy Kwaaitaal
VOKCVS/NEE-ETEN
Deze twee delen zijn leuke, mooi geïllustreerde boek-
T.a.v. Alex Jaspers
jes die een speelse hulp kunnen zijn bij de maaltijden
De Kleine Lend 8
van kinderen. Er wordt pas omgeslagen en verder
5541 KA Reusel
gelezen na een hapje. Bekend van de televisie-uitzending van Catharine Keyl op RTL 4. • Eetboekje deel 1 / ISBN 90.737.960.83 • Eetboekje deel 2 / ISBN 90.737.961.80
E-mail
[email protected]
35
Postadres: Nee-eten! Postbus 84144 2508 AC Den Haag
[email protected] www.nee-eten.nl Telefoon Lotgenotencontact:
026-3890283