NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner 2009
In NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner zijn de NHG-Standaarden voor huisartsen toegankelijk gemaakt voor praktijkassistentes en -ondersteuners. Als zodanig is het boek een belangrijk naslagwerk. Meer kennis van de NHG-Standaarden zorgt er immers voor dat huisartsen en praktijkmedewerkers sneller op e´e´n lijn zitten. Met als uiteindelijk doel: het verbeteren van de kwaliteit van zorg voor de patie¨nten. In deze nieuwe editie (2009) worden meer dan tachtig NHG-Standaarden beschreven voor parktijkassistentes en -ondersteuners. Nieuwe of veranderde hoofdstukken in editie 2009: Dermatomycosen Diagnostiek van mammacarcinoom Diepe veneuze trombose Erectiele disfunctie Influenza en influenzavaccinatie Kinderen met koorts Niet-traumatische knieproblemen bij volwassenen Schouderklachten Vaginaal bloedverlies Virushepatitis en andere leveraandoeningen
NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner 2009
S.G. van Gunst V.G. Pigmans C.J. in ’t Veld
Nederlands Huisartsen Genootschap Utrecht 2009
Ó Nederlands Huisartsen Genootschap, 2009 Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopiee¨n of opnamen, hetzij op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voor zover het maken van kopiee¨n uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikel 16b Auteurswet 1912 jo het Besluit van 20 juni 1974, Stb. 351, zoals gewijzigd bij het Besluit van 23 augustus 1985, Stb. 471 en artikel 17 Auteurswet 1912, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoedingen te voldoen aan de Stichting Reprorecht (Postbus 3051, 2130 KB Hoofddorp). Voor het overnemen van (een) gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16 Auteurswet 1912) dient men zich tot de uitgever te wenden. Samensteller(s) en uitgever zijn zich volledig bewust van hun taak een betrouwbare uitgave te verzorgen. Niettemin kunnen zij geen aansprakelijkheid aanvaarden voor drukfouten en andere onjuistheden die eventueel in deze uitgave voorkomen.
Eerste druk 1998/1999 Tweede druk 2003 Derde druk 2004 Vierde druk 2005 Vijfde druk 2007 Zesde druk 2008 Zevende druk 2009 ISBN 978 90 313 5650 8 NUR 891 Ontwerp omslag: Leon Morselt, Nederlands Huisartsen Genootschap Ontwerp binnenwerk: Studio Bassa, Culemborg Automatische opmaak: Pre Press, Zeist Nederlands Huisartsen Genootschap Postbus 3231 3502 GE Utrecht www.nhg.org Productie: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Inhoud
Inleiding
5
Richtsnoer voor het maken van afspraken over de rol en taak van de praktijkassistente en praktijkondersteuner
10
Bijlage 1
13
Bijlage 2
14
Bijlage 3
15
nhg-standaarden
17
Acne
19
Acute diarree
23
Acute keelpijn
29
Acuut coronair syndroom
34
Acuut hoesten
37
Allergische en niet-allergische rhinitis
42
Amenorroe
46
Anemie
50
Angststoornissen
55
Astma bij kinderen
58
Astma bij volwassenen
62
Atriumfibrilleren
68
2
NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner 2009
Bacterie¨le huidinfecties
71
Beleid na een doorgemaakt myocardinfarct
77
Bemoeilijkte mictie bij oudere mannen
82
Cardiovasculair risicomanagement
85
Cervixuitstrijken
91
Constitutioneel eczeem
95
COPD
98
Cerebrovasculair accident (CVA)
1 03
Decubitus
1 07
Delier bij ouderen
1 09
Dementie
1 12
Depressieve stoornis (depressie)
1 17
Dermatomycosen
121
Diabetes mellitus type 2
1 25
Diagnostiek van mammacarcinoom
1 30
Diepe veneuze trombose
1 37
Duizeligheid
1 42
Enkeldistorsie
1 45
Enuresis nocturna
1 49
Epicondylitis
1 54
Erectiele disfunctie
1 56
Fluor vaginalis
1 60
Hartfalen
1 65
Hoofdpijn
1 68
3
Inhoud
Hormonale anticonceptie
1 74
Incontinentie voor urine
1 80
Influenza en influenzavaccinatie
1 84
Jicht
1 89
Kinderen met koorts
1 92
Lagerugpijn
1 97
Lumbosacraal radiculair syndroom
20 0
Maagklachten
20 5
Miskraam
20 9
Niet-traumatische knieproblemen bij kinderen en adolescenten
212
Niet-traumatische knieproblemen bij volwassenen
215
Onderzoek van de pasgeborene
219
Osteoporose
22 1
Otitis externa
22 5
Otitis media acuta bij kinderen
22 8
Otitis media met effusie
23 2
Overgang
23 6
Pelvic inflammatory disease
24 0
Perifeer arterieel vaatlijden
24 3
Prikkelbaredarmsyndroom
24 6
Problematisch alcoholgebruik
24 9
Psoriasis
25 4
Refractieafwijkingen
25 7
Reumatoı¨de artritis
26 1
4
NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner 2009
Rhinosinusitis
26 4
Het rode oog
26 8
Schildklieraandoeningen
27 4
Schouderklachten
27 9
Slaapproblemen en slaapmiddelen
28 3
Slechthorendheid
28 7
Het soa-consult
29 3
Spiraaltje
30 0
Stabiele angina pectoris
30 4
Stoppen met roken
30 7
Subfertiliteit
313
TIA
316
Traumatische knieproblemen
319
Ulcus cruris venosum
32 2
Urinesteenlijden
32 6
Urineweginfecties
32 9
Vaginaal bloedverlies
33 4
Varices
33 8
Virushepatitis en andere leveraandoeningen
34 2
Voedselovergevoeligheid bij zuigelingen
34 7
Zwangerschap en kraamperiode
34 9
Register
35 5
Inleiding
NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner Voor u ligt de nieuwe editie van de NHGStandaarden voor praktijkassistentes en praktijkondersteuners werkzaam in de huisartsenpraktijk. Dit boek heeft de bedoeling deze beroepsgroepen te informeren over inhoud en achtergronden van de richtlijnen voor huisartsen (de standaarden), ontwikkeld door het NHG. Vergeleken bij de vorige editie (2008) zijn enkele veranderingen doorgevoerd. Een aantal hoofdstukken is geheel of gedeeltelijk gewijzigd. Twee hoofdstukken over nieuwe standaarden zijn toegevoegd. Deze uitgave biedt de hierboven genoemde praktijkmedewerkers noodzakelijke achtergrondinformatie voor het goed uitvoeren van hun taken. Praktijkassistentes maken afspraken, assisteren bij het onderzoek en bij medisch-technische handelingen (of voeren die uit), en geven voorlichting en advies. Praktijkondersteuners bieden de huisarts vooral ondersteuning bij het verlenen van geprotocolleerde medische zorg. Tot hun taken behoren de monitoring, begeleiding, voorlichting en educatie van patie¨nten met chronische aandoeningen (zoals diabetes mellitus, astma/COPD en hart- en vaatziekten) en van ouderen. Daarnaast hebben zij ook niet-zorggebonden taken. Waar in deze uitgave ‘praktijkondersteuner’ staat, wordt ook de ‘praktijkverpleegkundige’ bedoeld.
Voor allen geldt, dat meer kennis over de standaarden het gemakkelijker maakt om de richtlijnen uit de standaarden in de praktijk uit te voeren, met als uiteindelijk doel een hogere kwaliteit van de huisartsenzorg. Dit boek heeft niet de bedoeling praktijkmedewerkers tot in detail op de hoogte te brengen van de inhoud van de richtlijnen. De NHG-Standaarden geven over het algemeen geen concrete richtlijnen voor het handelen van praktijkassistentes en -ondersteuners. Tussen huisartsenpraktijken bestaan – afhankelijk van de omstandigheden – grote verschillen in de mate waarin de huisarts taken delegeert. Ook kan de aard van de gedelegeerde taken sterk verschillen. Zo kan de taak van de praktijkassistente beperkt blijven tot het beantwoorden van de telefoon, het afnemen van bloedmonsters, het maken van een urinesediment en het verbinden van wonden. Maar zij kan ook belast zijn met het maken van uitstrijkjes, het geven van inhalatie-instructie aan patie¨nten met astma, het begeleiden van patie¨nten die willen stoppen met roken of het hechten van wonden. In dit boek wordt steeds in een apart kader aangegeven, welke taken de praktijkassistente zou kunnen uitvoeren. Ook aan de taken van de praktijkondersteuner wordt, als dit aan de orde is, afzonderlijk aandacht besteed. Aan de hand van deze suggesties kunnen huisarts en praktijkmedewerkers afspraken maken. Welke taken delegeert de huisarts? Onder welke voorwaarden doet hij dit succesvol? Hoofdstuk 2 bevat een programma (‘richtsnoer’) voor het maken van werkafspraken.
6
NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner 2009
NHG-Standaarden Al bijna twintig jaar geleden hebben de Nederlandse huisartsen gekozen voor het verhogenvan de kwaliteit van hun werk en voor verdere professionalisering van hun beroep. Om dat doel te bereiken is onder meer de opleiding tot huisarts verlengd en verbeterd en heeft het NHG – de wetenschappelijke vereniging van de Nederlandse huisartsen – richtlijnen geformuleerd voor het dagelijkse handelen van de huisarts. Deze richtlijnen hebben bekendheid gekregen als de NHGStandaarden. Als uitgangspunt voor richtlijnontwikkeling heeft het NHG gehanteerd dat huisartsenzorg zo veel mogelijk gebaseerd moet zijn op de resultaten van wetenschappelijk onderzoek, bij voorkeur verricht in de huisartsenpraktijk. Wanneer gegevens van dergelijk onderzoek ontbreken of met elkaar in tegenspraak zijn, wordt de richtlijn gebaseerd op het oordeel en de praktijkervaring van de huisartsen die de desbetreffende standaard opstellen. Commentaar op de voorgestelde richtlijnen van andere huisartsen en van specialisten is noodzakelijk voor het opstellen van een goed onderbouwde NHG-Standaard. Op die manier bevat een standaard een gefundeerd oordeel over een klacht of een ziektebeeld en vormt zo een weergave van de ‘stand van zaken’ rond een bepaald onderwerp. De richtlijnen uit een NHG-Standaard bevatten in het algemeen niet het ‘laatste nieuws’; de waarde van de nieuwe ontwikkelingen en technieken moet namelijk eerst verder worden onderbouwd door middel van wetenschappelijk onderzoek. Sinds in 1989 de eerste standaard – over diabetes mellitus – werd gepubliceerd, zijn er elk jaar nieuwe standaarden opgesteld over uiteenlopende onderwerpen als acute keelpijn, hoofdpijn, oorontsteking, urineweginfecties, depressie en cardiovasculair risicomanagement. Bij het opstellen van de standaarden wordt uitgegaan van het beloop van ziektes in de huisartsenpraktijk. Dit beloop wordt onder andere gekenmerkt doordat patie¨nten veelal genezen zonder ingrijpen van buitenaf. Hier-
op ligt bij het opstellen van de richtlijnen dan ook de nadruk. Voorlichting en advies neemt een belangrijke plaats in de standaard in. Steeds wordt aandacht besteed aan de vraag of ingrijpen voordelen heeft boven afwachten. Dat betekent bijvoorbeeld dat bij twijfel over het effect van een medicijn een niet-medicamenteuze behandeling de voorkeur heeft. Afwachten betekent soms dat de patie¨nt gevraagd wordt terug te komen als de klachten bIijven of veranderen. Afwachten kan ook een actieve opstelling van de huisarts inhouden, waarbij het beloop in vervolgafspraken wordt gevolgd. Ook moet de zorg in de huisartsenpraktijk verantwoord zijn. Verantwoord betekent onder meer doelmatig; de kosten van onderzoek en behandeling worden in de beschouwing betrokken. Bij gelijkwaardige mogelijkheden wordt gekozen voor de oplossing die de minste kosten met zich brengt. Daarnaast hebben bij het voorschrijfbeleid medicijnen waarmee de meeste ervaring is opgedaan de voorkeur. Indien er geen verschil in resultaat bestaat tussen behandeling van een aandoening door de huisarts (de ‘eerste lijn’) of door de specialist (de ‘tweede lijn’), heeft behandeling in de eerste lijn de voorkeur. In elke standaard wordt uitvoerig aandacht besteed aan aspecten die in de voorlichting aan patie¨nten van belang zijn. Voor activiteiten ter voorkoming van ziekten (preventie) is meer wetenschappelijke onderbouwing van de effectiviteit en uitvoerbaarheid nodig dan voor activiteiten ter behandeling van een ziekte of aandoening. Preventieve activiteiten vinden namelijk plaats op initiatief van de arts, in tegenstelling tot curatieve activiteiten, waarbij het initiatief veelal van de patie¨nt uitgaat. Als er sprake is van een initiatief van de arts, zullen er om medisch-ethische redenen hogere eisen moeten worden gesteld aan het resultaat: bij het maken van een uitstrijkje van de baarmoederhals moeten voldoende vrouwen worden opgespoord die baat hebben bij het vroegtijdig vaststellen en behandelen van (een voorstadium van) baarmoederhalskanker, terwijl niet te veel vrouwen
7
Inleiding
onnodig nader onderzoek en behandeling behoeven te ondergaan. De NHG-Standaarden worden gepubliceerd in het maandblad van het NHG, Huisarts en Wetenschap. In het nummer waarin een standaard is opgenomen, wordt ook een samenvattingskaart ingesloten, die de huisarts kan opbergen in daarvoor bestemde ordnertjes. Een voorbeeld van zo’n samenvattingskaart (voor- en achterzijde) is hier afgedrukt. NHG-Standaarden in de praktijk Het NHG maakt ook ondersteunende producten, zowel voor huisartsen als voor praktijkassistentes, -ondersteuners en -verpleegkundigen, om de invoering van de richtlijnen uit de standaarden in de dagelijkse praktijk te bevorderen. Ook het boek NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner past in dat beleid. Een greep uit de andere implementatiematerialen. Over aspecten van communicatie en attitude zijn twintig Cahiers voorhanden. NHG-PraktijkWijzers bieden ondersteuning bij de organisatie van de praktijk. Soms gaat het daarbij om de organisatie van de zorg voor
specifieke aandoeningen zoals astma, diabetes, benzodiazepineverslaving of dementie. Soms gaat het om de organisatie meer in het algemeen. In de PraktijkWijzers die over de zorg gaan, is zo veel mogelijk rekening gehouden met over te dragen aspecten van die zorg. In de eerste plaats zijn PraktijkWijzers dan ook belangrijke werkdocumenten voor praktijkondersteuners, maar ook voor praktijkassistentes. Het NHG ontwerpt ook cursussen voor ondersteunende medewerkers in de huisartsenpraktijk. De NHG-webprogramma’s (e-learningmodules) zijn ontworpen voor praktijkondersteuners, maar kunnen ook door praktijkassistentes worden gevolgd. Het NHG geeft ook producten uit die in de dagelijkse praktijk direct van nut kunnen zijn, zoals voorlichtingsfolders voor in de wachtkamer of patie¨ntenbrieven met informatie over een bepaald onderwerp, die in aansluiting op een consult door de huisarts aan de patie¨nt kunnen worden meegegeven. Informatie over alle producten van het NHG is te vinden op de NHG-website: www.nhg.org. Sommige producten, bijvoorbeeld de NHGStandaarden en de NHG-Patie¨ntenbrieven, staan integraal op de NHG-website.
8
NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner 2009
Inleiding
De NHG-Standaarden worden, afhankelijk van het onderwerp, eens in de drie tot vijf jaar geactualiseerd.
9
Richtsnoer voor het maken van afspraken over de rol en taak van de praktijkassistente en praktijkondersteuner
Inleiding Als praktijkassistente en praktijkondersteuner kent u ze waarschijnlijk wel: de klappertjes met de samenvattingskaarten van de NHGStandaarden; de huisarts heeft ze onder handbereik om zo nodig iets in op te zoeken. Sinds 1989 zijn er NHG-Standaarden gepubliceerd over tientallen onderwerpen, van middenoorontsteking tot aandoeningen van de schildklier, van hoofdpijn tot kinderen met koorts. De standaarden bevatten richtlijnen voor het handelen van de huisarts en vormen een van de hoekstenen in het kwaliteitsbeleid van huisartsen. Om uw taak als praktijkmedewerker goed te kunnen uitvoeren is het van belang dat u net als de huisarts op de hoogte bent van de standaarden. U bent immers in veel gevallen de schakel tussen de patie¨nt en de huisarts: patie¨nten stellen u vragen of leggen problemen aan u voor. Zij verwachten een goede afhandeling en dat vereist van u kennis en deskundigheid. Maar kennis en deskundigheid alleen is niet voldoende. Het is ook van belang dat u met de huisarts afspreekt of en, zo ja, welke adviezen u geeft en dat deze aansluiten bij het beleid van de huisarts. Daarbij is voldoende steun van de huisarts onontbeerlijk. Wanneer er met meerdere medewerkers in de praktijk wordt samengewerkt, is het belangrijk dat iedereen op dezelfde manier werkt. In NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner maken praktijkmedewerkers in kort bestek kennis met de meeste NHG-Standaarden en de richtlijnen daarin voor de huisarts
voor het stellen van de diagnose, de behandeling en de begeleiding van patie¨nten met bepaalde klachten of een bepaalde ziekte. Deze kennis is bedoeld als achtergrondinformatie. Verder kunnen de verschillende hoofdstukken gebruikt worden als een richtsnoer voor het bespreken van bepaalde onderwerpen en het maken van werkafspraken in de praktijk. In elk hoofdstuk krijgen praktijkassistentes en zo nodig ook praktijkondersteuners suggesties aangereikt voor hun mogelijke rol. Werkafspraken De meeste huisartsen en praktijkmedewerkers zullen tijdens de koffie wel eens kort een bepaald onderwerp bespreken aan de hand van een vraag van een patie¨nt of een probleem dat zich in de praktijk voordoet. Minder vaak zullen zij in een vast werkoverleg afspraken maken over taakverdeling en te volgen beleid naar aanleiding van NHG-Standaarden. In een kort programma op de volgende pagina’s wordt een stramien gepresenteerd om een dergelijk praktijkoverleg te structureren. Het programma is te gebruiken voor alle onderwerpen in dit boek. Het doel van een gestructureerd praktijkoverleg is dat de deelnemers: – een lijst van onderwerpen opstellen waarover in de praktijk werkafspraken worden gemaakt en waarbij zij aangeven in welke volgorde ze die onderwerpen zullen behandelen; – hun kennis van een bepaald onderwerp opfrissen en rond dat onderwerp zo goed mogelijk zorg bieden aan de patie¨nt (is er
Richtsnoer voor het maken van afspraken over de rol en taak van de praktijkassistente en praktijkondersteuner
in de praktijk een NHG-Patie¨ntenfolder of NHG-Patie¨ntenbrief of is er andere informatie over het onderwerp beschikbaar?); – bespreken wat ieders taak en rol bij dit onderwerp zullen zijn; – de gemaakte werkafspraken schriftelijk vastleggen; – bepalen op welk moment de werkafspraken zullen worden gee¨valueerd. NB Vergeet niet aandacht te geven aan de manier waarop contacten met de patie¨nt in het dossier worden geregistreerd en financieel worden afgehandeld. programmaoverzicht 1 1 Voorbereiding 2 Wat zijn de huidige taken van de praktijkassistente bij dit onderwerp? 3 Welke rol zou de praktijkassistente kunnen vervullen? 4 Afspraken 5 Evaluatie tijdsduur De tijdsduur is sterk afhankelijk van de mate waarin de praktijkassistente bij een bepaald onderwerp is betrokken. Is er alleen sprake van het opfrissen van kennis of is het de bedoeling dat er taken worden gedelegeerd? Voor de eerste bespreking kan ongeveer een uur worden uitgetrokken; aan de hand van de ervaringen in dat eerste overleg kan de tijdsduur voor volgende besprekingen eventueel worden aangepast. programma-uitwerking 1a Voorbereiding: jaarplanning Maak samen een plan voor het komende jaar. Hoe vaak wilt u bij elkaar komen? Hoeveel tijd reserveert u voor het praktijkoverleg? Welk moment van de dag en de week is het meest geschikt? Hoeveel onderwerpen wilt u in dit jaar behandelen? En... neem niet te veel hooi op uw vork! Maak met elkaar een keuze uit de beschikbare 1
onderwerpen. Die kan bijvoorbeeld worden bepaald door de frequentie waarmee de praktijkassistente met een bepaalde klacht of ziektebeeld wordt geconfronteerd of door de mate waarin zij ten aanzien van een bepaald onderwerp taken kan vervullen. Ook kan de keuze worden bepaald door de behoefte om omtrent een onderwerp met alle medewerkers op e´e´n lijn te komen om zodoende aan patie¨nten gelijkluidende adviezen te geven. Maak een keuze door bijvoorbeeld allemaal een ‘top drie’ samen te stellen. Vervolgens kunt u gezamenlijk de onderwerpen voor het komende jaar kiezen. 1b Voorbereiding: praktijkoverleg Het is aan te bevelen om het praktijkoverleg op een rustig tijdstip te plannen, buiten de normale dingen van de dag om. Bekijk of het mogelijk is om de telefoon tijdelijk naar een andere praktijk door te schakelen. De praktijkassistente leest ter voorbereiding het desbetreffende hoofdstuk uit het boek door. Voor de huisarts is het doorlezen van de volledige tekst van de betreffende NHG-Standaard een goede voorbereiding op het overleg. Is er een NHG-Patie¨ntenfolder of NHG-Patie¨ntenbrief (of -brieven) beschikbaar? Neem dan een exemplaar mee naar het overleg. 2
Wat zijn de huidige taken van de praktijkassistente bij het betreffende onderwerp? Het is handig om in de week voorafgaand aan het praktijkoverleg te inventariseren hoe vaak de praktijkassistente met het onderwerp dat op de agenda staat, wordt geconfronteerd. Daarvoor kan zij een fotokopie van bijlage 1 gebruiken. Hoe vaak wordt een vraag over het onderwerp gepresenteerd? Zijn er in de praktijk afspraken over de huidige rol en taak van de praktijkassistente bij deze de klacht of dit ziektebeeld? Zo ja, welke? De huisarts noteert aan de hand van een fotokopie van bijlage 2 hoe vaak patie¨nten het
Dit programma is beschreven voor de praktijkassistente. Het programma kan ook worden gebruikt voor overleg met de praktijkondersteuner.
11
12
NHG-Standaarden voor praktijkassistente en -ondersteuner 2009
spreekuur bezoeken met de klacht of het ziektebeeld waarover tijdens het eerstvolgende overleg zal worden gesproken.
aan patie¨nten over de beoogde veranderingen, werkruimte voor de praktijkassistente, eventueel aanschaf van apparatuur)?
3
4 Afspraken Zet de afspraken op papier. U kunt hiervoor een fotokopie van bijlage 3 maken. Het is van belang om ook een tijdpad af te spreken. Wanneer moeten de veranderingen gee¨ffectueerd zijn?
Welke rol zou de praktijkassistente kunnen vervullen? Bij elk onderwerp in dit boek is vermeld wat de rol van de praktijkassistente of -ondersteuner zou kunnen zijn. Het is belangrijk dat de praktijkassistente zelf nagaat of zij, naar haar mening en naar de mening van de huisarts, bij een bepaald onderwerp een rol kan spelen. Waaruit zou die kunnen bestaan? Welke taak/ taken zou ze op zich kunnen nemen? Vervolgens bespreken huisarts en praktijkassistente met elkaar welke rol en taken ze daadwerkelijk in de eigen praktijk op zich zullen nemen. Daarna brengen zij samen in kaart of en, zo ja, hoe de praktijkroutines moeten veranderen om de afgesproken taken te kunnen uitvoeren. Kunt en wilt u die veranderingen ook doorvoeren? Wat is nodig om dit met succes te doen (extra scholing, informatie verstrekken
5 Evaluatie Na een bepaalde (afgesproken) tijd (bijvoorbeeld twee of drie maanden) volgt een evaluatie. Vervult de praktijkassistente de afgesproken taken daadwerkelijk? Ligt het invoeren van de benodigde veranderingen op schema? Smaakt het naar meer of heeft de invoering van de veranderingen rond een onderwerp meer tijd nodig dan verwacht? Zijn er knelpunten of struikelblokken? Zo ja, welke? Op welke manier kunnen deze worden opgeruimd? Op welk moment wordt de vooruitgang opnieuw gee¨valueerd?
Bijlage 1
Invulformulier voor de praktijkassistente Onderwerp: Noteer op dit formulier zo nauwkeurig mogelijk hoe vaak u in de week voorafgaand aan het praktijkoverleg met vragen over dit onderwerp wordt geconfronteerd. Hoe luiden die vragen precies?
1 Zijn er in de praktijk afspraken over uw huidige rol en taak bij deze klacht of dit ziektebeeld? Zo ja, welke?
2 Turf hoe vaak er een vraag over het betreffende onderwerp tijdens consult, aan de telefoon of aan de balie wordt gepresenteerd.
3 Noteer de aard van de vragen.
4 Op welke manier heeft u de vragen afgehandeld?
Bijlage 2
Invulformulier voor de huisarts Onderwerp: Noteer op dit formulier zo nauwkeurig mogelijk hoe vaak patie¨nten in de week voorafgaand aan het praktijkoverleg het spreekuur bezoeken met de klacht of het ziektebeeld waarover op het eerstvolgende overleg zal worden gesproken.
1 Zijn er in de praktijk afspraken over de huidige rol en taak van praktijkmedewerkers bij deze klacht of dit ziektebeeld? Zo ja, welke?
2 Turf hoe vaak patie¨nten met de klacht of het ziektebeeld het spreekuur bezoeken.
3 Op welke wijze zouden de praktijkassistente en/of -ondersteuner bij de afhandeling van deze klacht of dit ziektebeeld kunnen worden betrokken? Welke rol kunnen ze vervullen, welke taken kunnen ze uitvoeren?
Bijlage 3
Afspraken Onderwerp: Formuleer hieronder zo concreet mogelijk de gemaakte afspraken.
Afspraken over rol en taken van de praktijkassistente:
Afspraken over de voor de uitvoering van de taken benodigde randvoorwaarden:
Afspraken over de uitvoering:
Afspraken over registratie in het dossier:
Afspraken over de financie¨le afhandeling:
Afspraken over het tijdpad:
Afspraken over het tijdstip en de manier waarop de afspraken worden gee¨valueerd:
Andere afspraken: