najaar Nieuwsbrief

Stichting Zwerfkatten Rijnmond

nummer 22 / najaar 2013

Nieuwsbrief

Beste Donateurs,

pagina 10 t/m 13: de ‘Marokkaantjes’ Kameel, Mimoun en Ali B. - foto: Koos van Leeuwen

Stichting Zwerfkatten Rijnmond is in 2003 opgericht en bestaat inmiddels 10 jaar. Dit is een gebeurtenis waar we graag even bij stil willen staan. In de afgelopen periode hebben we bijna 15.000 zwerfkatten en zwerfkittens opgevangen. Reden genoeg om dit jaar een speciale Open Dag te organiseren.

Zwerfkatten krijgen een beter leven door ze te vangen, behandelen en terug te plaatsen in hun vertrouwde leefomgeving. Het is heel belangrijk dat zwerfkatten in hun waarde worden gelaten. Het unieke hiervan is dat de verwilderde katten leven op een plek die ze zelf hebben uitgekozen, waar ze goed kunnen verblijven en waar voldoende voedsel te vinden is. Je doet de straatkatten geen plezier om ze als huiskat onder te brengen. Zij hebben de vrijheid nodig waaraan ze gewend zijn en ze worden dikwijls verzorgd door kattenliefhebbers in hun omgeving. Mensen beleven hier plezier aan en de katten zijn erbij gebaat. De jonge zwerfkatjes zijn vaak nog tam en kunnen dan wel als huiskat verder leven. U kunt meer lezen over mijn ervaringen van de afgelopen jaren in het interview door Monique van Leeuwen op pagina 16 t/m 19. Spoedmeldingen met Pasen en Pinksteren In deze nieuwsbrief vertelt Sigrid Hogendoorn hoe het haar op Tweede Paasdag verging na een spoedmelding van drie verstekelingen op 2

een vrachtschip uit Marokko. De kittens konden ternauwernood gered worden na hun lange zeereis en werden opgevangen door Monique, die de ‘Marokkaantjes’ verder grootbracht. En op Eerste Pinksterdag kwam de melding dat een zwerfkat met een ernstige verwonding aan zijn oog eindelijk was gevangen, zodat hij behandeld kon worden, zie pagina 24. Zwerfkatten worden bij ons niet alleen gesteriliseerd of gecastreerd, maar ook aandoeningen worden behandeld zoals oormijt, abcessen en andere verwondingen. Daarnaast krijgt iedere kat in de operatiekamer een behandeling tegen vlooien en andere parasieten. Samenwerking Er wordt mij weleens gevraagd of ik niet ontmoedigd raak door dit werk omdat er ieder jaar weer zo veel zwerfkatten gevangen moeten worden. Maar het geeft mij juist veel voldoening om met een gemotiveerd team vrijwilligers samen te werken. Ook de goede samenwerking met de melders van zwerfkatten en de hulp die wij af en toe krijgen van politie en

brandweer waarderen wij zeer. En de professionele kattenopvang en de uitstekende vangmaterialen die we gebruiken zijn meer dan het halve werk. Zo kunnen we héél veel doen voor het welzijn van de zwerfkatten en die varen er wel bij. Iedere zwerfkat waar we iets voor kunnen betekenen is de moeite waard. Belangrijk is ook dat sinds 2011 elke melding van kittens bij de Centrale Meldkamer van de Dierenbescherming aan ons wordt doorgegeven, zodat ook de moederpoes gevangen wordt. Vroeger werden dikwijls alleen de kittens meegenomen door de Dierenambulance, omdat een schuwe moederpoes zich niet laat zien. Zo’n moederpoes gaat vaak dagen lopen zoeken naar haar kleintjes en krijgt ook last van melkstuwing. En later krijgt ze dan weer nieuwe nestjes, dus daarmee los je het probleem niet op. Door de goede samenwerking met de Meldkamer is het nu veel vaker mogelijk om ook de moederpoes te vangen, zodat ze in de kittenopvang herenigd kan worden met haar kleintjes. Daarmee worden de overlevingskansen van jonge kittens aanzienlijk vergroot. Bijzondere dieren Zwerfkatten zijn heel bijzondere dieren. Ze zijn zelfstandig, slim en weten precies waar ze zich kunnen ophouden. Wanneer wij zwerfkatten na behandeling terug gaan brengen naar hun vertrouwde omgeving, zijn ze in de transportbus muisstil. Maar kort voor aankomst gaan de katten miauwen en worden ze onrustig. Zij weten in de bus al dat ze terug zijn op de locatie waar zij leven. Dat de katten dan kilometers heen en terug zijn vervoerd hindert ze niet, zij weten het gewoon! Het is ook niet te begrijpen dat katten soms heel wat kilometers teruglopen naar de plek waar ze vandaan komen. Terwijl wij een navigatiesysteem nodig hebben, hebben de katten hun eigen radarsysteem.

Open Dag zondag 13 oktober Bij deze Nieuwsbrief vindt u de uitnodiging voor onze speciale Open Dag voor de donateurs en andere belangstellenden.

pagina 27: een goede samenwerking - foto: Eva Kresler

Dankbaar werk Het is dankbaar werk, je weet dat hetgeen je voor een zwerfkat hebt kunnen doen, de kat een beter en rustiger bestaan geeft. Iedere kat is een individu en heeft zijn eigen verhaal. Zwerfkatten hebben soms een zwerversachtig uiterlijk en als ze dan opknappen in de opvang, zijn ze van een schoonheid waar menig raskat niet aan kan tippen. Ze zijn vaak zo beeldschoon dat het een plezier is om naar ze te kijken. Belangrijke wijzigingen donaties en giften Er is een en ander veranderd bij de banken. Allereerst krijgt iedereen een IBAN nummer, velen van u zullen dit inmiddels al hebben. Daarnaast is het in verband met de privacywetgeving voor de banken niet meer mogelijk om de adresgegevens door te geven bij een donatie of gift. Wij verzoeken u daarom bij ‘mededeling’ uw postcode en huisnummer te vermelden, zodat wij kunnen zien van wie het bedrag afkomstig is. Wij vinden het belangrijk om u de Nieuwsbrief te kunnen sturen en eventueel te kunnen bedanken. Nieuwsbrief Ook deze keer heb ik weer met plezier gewerkt aan de Nieuwsbrief, met dank aan onze inspirator Carla van der Marel die al 10 jaar de lay-out verzorgt en de stripjes tekent van Koos en Smoos. En een compliment aan Anja Oosterom die in elke nieuwsbrief een heel mooi gedicht schrijft over de zwerfkatten. Veel leesplezier en we hopen u op 13 oktober te zien bij de Open Dag.

Ineke Jochims

3

nieuws

Veel zwervende huispoezen met kittens Net als andere jaren werd Stichting Zwerfkatten Rijnmond afgelopen zomer weer geconfronteerd met moederpoezen en kittens in stadswijken, natuurgebieden en op industrieterreinen.

En nog steeds krijgen we veel meldingen over moederpoezen met een nestje. In de opvang blijkt regelmatig dat de poes tam is, een huispoes dus. Dat er zo veel huispoezen zwervend worden aangetroffen komt niet, zoals vaak wordt beweerd, omdat ze allemaal door kwaadwillende mensen gedumpt zijn, al zal dat zeker een enkele keer het geval zijn. Helaas wordt nog te veel gedacht: “Mijn poes komt niet buiten, dus ik hoef haar niet te laten steriliseren.” Of de sterilisatie wordt uitgesteld in afwachting van betere economische tijden. Wat eigenaren zich vaak niet realiseren, is dat ook huispoezen luisteren naar de ‘roep van de natuur’. Een krolse poes zal er alles aan doen om gedekt te worden. Dan vormt een openstaande deur of de hoogte van een balkon geen belemmering meer en is het kleinste raamkiertje groot genoeg. Haar drang tot paren zal haar angst voor een vreemde omgeving overtroeven. Eenmaal op straat is de kans groot dat de poes wordt gedekt door een ongecastreerde kater en moet ze op zoek naar een veilige plek om haar kittens groot te brengen. Zo zal de poes verder van huis terechtkomen en wordt

het voor de eigenaar moeilijker om haar terug te vinden. Gelukkig zijn er mensen die bij het ontdekken van een nestje de stichting inschakelen. Als de poes veilig en wel met haar kroost in de opvang zit, proberen wij meteen de eigenaar te achterhalen. Heeft ze geen identificatiechip, dan wordt ze aangemeld bij Amivedi.nl en mijndieriszoek.nl. Maar de eigenaar wordt helaas niet altijd gevonden. Afgelopen zomer is het opnieuw druk geweest in de zwerfkattenopvang. Heel veel leuke en lieve kittens zijn gesocialiseerd en hebben een nieuw thuis gekregen. Ook voor de tamme poezen hebben we goede plekjes kunnen vinden bij mensen thuis. Sommigen namen zelfs een moederpoes met een van haar kittens. Dat is fijn om mee te maken. Maar we blijven benadrukken dat het belangrijk is dat een poes tijdig gesteriliseerd wordt, ook als ze eigenlijk niet buiten komt. Een jong katje is al vruchtbaar op de leeftijd van zes maanden en poezen met drie nestjes in het jaar zijn geen uitzondering. Zo kan een ongesteriliseerde poes in korte tijd zorgen voor heel veel nakomelingen.

Golfen voor de zwerfkatten Golfclub Oude Maas organiseert 6 oktober haar alweer 6e benefiet jeugdgolftoernooi ten bate van drie goede doelen. Naast de Ronald McDonald-huizen in Barendrecht en Rotterdam heeft de organisatie dit jaar gekozen voor Stichting Zwerfkatten Rijnmond. De stichting maakte vorig jaar kennis met Golfclub Oude Maas in Rhoon tijdens een zwerfkattenactie. We zijn nu uitgenodigd om ’s middags tijdens het toernooi aanwezig te zijn met een informatiestand. Die dag gaan 30 teams met elkaar de strijd aan om de eer. Bij elk team wordt een jeugdlid van de golfclub toegevoegd. 4

Geslaagde Roefeldagen bij de zwerfkattenopvang

Het project Roefelen was voor alle groep acht leerlingen van Basisschool Het Pluspunt en De Stelberg in Prinsenland.

Roefelen is het Vlaamse woord voor snuffelen of ontdekken. De kinderen nemen een kijkje in de keuken bij verschillende bedrijven en organisaties. Op de Roefeldag oriënteren kinderen zich op de wereld van volwassenen. Hoe werken ze, wat gebeurt er achter de schermen in bedrijven en organisaties? Hoe werkt een garage of wat gebeurt er allemaal bij de supermarkt, of bij een zwerfkattenopvang? Bij ons in de opvang kregen de leerlingen uitleg over het vangen van zwerfkatten, moederpoezen en kittens. We lieten zien welke de echte verwilderde zwerfkatten zijn en welke de verdwaalde huiskatten, en hoe de katten en kittens verzorgd worden. Ook namen de leerlingen een kijkje in de operatiekamer. En na-

tuurlijk kregen de kinderen de kans om enkele kleine katjes te knuffelen en te vertroetelen! In totaal bezochten maar liefst 18 groepen van 8 tot 14 leerlingen de opvang. Ze kregen folders en boekjes mee naar huis om te lezen over het houden van dieren. Het is een leuke manier voor kinderen om zo in aanraking te komen met bedrijven en op een actieve manier te ontdekken dat het roefelen een bijdrage levert aan hun verdere studie- en beroepskeuze. Ben Degenkamp

‐ mededeling ‐ 

Nederlandse Stichting voor Hulp aan Dieren ondersteunt Stichting Zwerfkatten Rijnmond Voor meer informatie over de Nederlandse Stichting voor Hulp aan Dieren: www.nshd.nl

5

nieuws

Om te knuffelen Donateurs die voorgaande jaren de Open Dag van Stichting Zwerfkatten Rijnmond hebben bezocht, zijn al bekend met onze uitgebreide braderie met een assortiment aan kattenartikelen en andere spullen.

Na een rondleiding in de opvang is het onder het genot van een hapje en een drankje heerlijk snuffelen tussen de duizenden artikelen. Eindelijk dat ene ontbrekende schoteltje vinden! Of het perfecte cadeautje voor de jarige buurvrouw! Naast allerlei nuttige spulletjes zijn er ook leuke gadgets te koop. Zoals de zelfgemaakte sleutelhangers van Monique of de mooie kunstwerken van Vivian Ronden, alles speciaal gemaakt voor de stichting om met de opbrengst de zwerfkatten te helpen. Ook is er een loterij met als prijs onder meer een Feyenoord T-shirt en voetbal met handtekening, de illy espresso collection kopjes, de PicChair: een schilderij en stoel in één (in 2012 verkozen tot het Beste Idee van

6

Nieuw!

Nederland), een poezentheepot en nog meer leuke prijzen. Om het tienjarig bestaan van de stichting te vieren hebben we dit jaar een primeur: de enige en echte ‘KOOS & SMOOSknuffel’, gemaakt van hoogwaardig materiaal en veilig voor kinderen. Tijdens de Open Dag op 13 oktober zijn onze striphelden van de Nieuwsbrief te koop voor de speciale prijs van € 15,- euro per stuk en tezamen voor € 27,50. Wees er snel bij, want op=op!

Wat zwerfkat Jan uit Stellendam overkwam

Jan had onze opvang al eens bezocht, daar bleek dat zij al gesteriliseerd was. Vermoedelijk is ze ooit als huiskat gaan zwerven en daarna verwilderd. Jan ging weer terug naar haar plekje waar meerdere mensen voor haar zorgen. Enige tijd later werden wij gebeld door iemand uit de buurt; Jan liep al een week mank. Wij vertrouwden het niet en haalden haar weer op. Hier het verhaal, door Jan zelf verteld:

Mijn naam is Jan (mijn verzorgers dachten dat ik een kater was, maar ik ben dus een poes) en ik woon al zo'n 10 jaar in Stellendam als zwerfkat op een boerderij. Toen bij de overburen, familie Van Noort, de daar wonende poes Lotje zo'n drie jaar geleden kwam te overlijden, ben ik wat brutaler geworden in de wetenschap dat daar nog wel kattenvoer over zou zijn. Nou dat hebben die mensen geweten. Ik eet er nu minstens twee maal per dag en afgelopen winter heb ik er zelfs een overdekte, warme slaapplaats geregeld. Doordat ik op een gegeven dag niet oplette met oversteken, ben ik aangereden en brak ik al mijn middenvoetsbeentjes van mijn achterpoot. Een van de omwonenden heeft Stichting Zwerfkatten Rijnmond gebeld om mij op te halen, want ik was niet gechipt en had geen

Eind goed, al goed…

halsbandje om. Via Facebook werd een oproep geplaatst met de vraag wie mijn baasjes waren. Nou, die had ik dus niet… Maar ik moest wel geholpen worden! Resultaat: met hulp van de dierenarts, de stichting en de buurtjes ben ik geopereerd. Na een revalidatie van twee maanden in de zwerfkattenopvang ben ik voor twee weken bij familie Van Noort in een ren geplaatst om te voorkomen dat ik hem zou peren en omdat ik nog voorzichtig aan moest doen met mijn poot. Nou, dank je de koekoek. Ik ga echt niet weg uit Stellendam. Ze hebben daar een supermarkt waar die gasten iedere dag kattenvoer kunnen kopen. Met dank aan de stichting, zonder wie katten zoals ik een aanzienlijk minder prettig leven zouden leiden. Groeten van Jan uit Stellendam

door Lindy Poots

In de tijd dat Jan bij Stichting Zwerfkatten Rijnmond moest revalideren, ben ik erg gesteld geraakt op haar. Ja, wat wil je… we gingen bijna wekelijks samen van de opvang naar de dierenarts voor controle van haar pootje. Dat schept toch een band (ook al vond Jan de controles niet zo leuk). Een week na haar vertrek ben ik gaan kijken bij Jan in de ren. Ze zat er prinsheerlijk bij. Het leuke was, dat ze mij nog herkende! Ze miauwde vriendelijk en gaf ook nog kopjes. Ondanks dat Jan erg aanhankelijk kan zijn, is het toch ook een echte zwerfkat. Ze gaat haar eigen weg en als haar iets niet zint, dan zal je het weten ook! Jan loopt nu weer lekker buiten in de tuin bij familie Van Noort die voor haar zorgt. 7

vangactie

Bij thuiskomst van het naar school brengen van mijn zoontje op 17 april zag ik dat de voordeur openstond. Ik ben naar binnen gerend en begon de katten te tellen maar miste direct onze kater Dante van 1,5 jaar jong.

Natuurlijk meteen begonnen met zoeken van ’s morgens tot ’s avonds. Maar hij was nergens te bekennen. Dit ging weken zo door. We konden gewoon niet geloven dat hij uit zichzelf was vertrokken, want het was absoluut geen buitenkat. Amivedi gebeld, op Facebook gezet en bij Buurtlink gemeld, maar nergens was hij gezien. Totdat ruim een maand later een medewerkster van de school bij ons voor de deur stond, ze had Dante op het schoolplein zien lopen. Wij natuurlijk als een speer ernaartoe gelopen en ja hoor daar zat hij dan… heel erg vermagerd en vies. Hij reageerde met het bekende zachte miauwen op onze stem, maar hij kwam niet. Hij was bang, in de war en na bijna drie maanden buiten een beetje verwilderd. Een aantal keer die dag teruggegaan maar hij kwam gewoon echt niet naar ons toe. De volgende dag zat hij er weer. Mijn zoontje ging met een bakje eten het schoolplein op en ging rustig op Dante inpraten. Langzaam won Deylano het vertrouwen en kon hem aaien, Dante liet dat toe, gaf hem kopjes en liet zich gewillig oppakken. Maar toen Deylano onze kant op liep werd Dante bang en sprong uit zijn armen en weg was hij. De rest van de dag hebben we hem niet meer gezien. Ondertussen meerdere instanties gevraagd om hulp, maar niemand kon ons helpen. Uiteindelijk zijn we terechtgekomen bij Stichting Zwerfkatten Rijnmond en zij wilden ons gelukkig wel helpen. Er werd een vangkooi neergezet op de plek waar Dante veel was gezien. We zijn snel weggegaan want ik wist dat als we zouden blijven staan, hij echt niet 8

Dante

tevoorschijn zou komen. De medewerkster van de school zou het goed in de gaten houden. Een kleine twee uur later belde ze op dat Dante in de vangkooi zat. Direct er naartoe gerend en ja hoor, daar zat onze Dante zielig miauwend in de vangkooi. De vrijwilligers van Zwerfkatten Rijnmond hebben hem over laten lopen in een vervoersbox en veilig bij ons thuis gebracht. Vrijwel meteen liepen de andere katten naar hem toe en Dante liet het gewillig over zich heen komen. Hij was tot onze verbazing vrij snel weer de kroelkat zoals we van hem gewend waren. We hebben Dante het weekend even laten ontstressen en zijn maandag met hem naar de dierenarts gegaan waar hij gezond werd verklaard. Hij is weliswaar erg vermagerd maar door wat liefde en lekker eten komt dat wel goed. Wij willen iedereen bedanken voor de hulp, met name Belinda Dahlhaus omdat zij goed in de gaten had dat het geen buitenkat was. En natuurlijk de vrijwilligers van Stichting Zwerfkatten Rijnmond, dankzij hen konden wij eindelijk na drie maanden Dante weer in onze armen sluiten. Familie Tolhuisen

uit het hok

Oekie

Hij heeft rood haar. Niet van dat ruwe, nee, het is heel zacht. En uitvallen gaat prima. Stichting Zwerfkatten Rijnmond heeft hem onlangs een verblijf aangeboden bij ons thuis. Niets merkbaar van enige kapsones aan zijn kant. ‘t Had makkelijk gekund, want naar verluidt was hij door zijn vorige eigenaar de deur uitgezet. Er zijn katten die daar levenslang een dédain ten opzichte van mensen aan overhouden. Hij niet. Vanaf het begin is grenzeloos vertrouwen ons deel. Zijn nieuwe onderkomen heeft echter wel wat kleine fouten. Zo wordt er te weinig gegeten. Maar voorlopig klaagt hij er niet te hard over. Met een beetje geduld letten ze een keer niet op als de tuindeur even openstaat. Gelukkig is hij over zijn nieuwe naam wél te spreken. Bij de zwerfkatten-

‐ advertentie ‐ 

opvang stond hij te boek als Odin. Daar luisterde hij niet naar. Wij besloten hem na enig heen en weer gepraat ‘Oekie’ te noemen. Daar luisterde hij ook niet naar. Althans, de eerste twee weken, tot het kwartje viel. Peter den Boer en Els Smit

‐ advertentie ‐ 

Dorpsstraat 27-29 2661 CD Bergschenhoek 010 - 522 33 94 www.dobeybergschenhoek.nl Wist u dat Dobey Bergschenhoek een uitlaatservice en een dierenopppasservice heeft? Kom naar de winkel voor meer info... TEGEN INLEVERING VAN DEZE ADVERTENTIE ONTVANGT U EENMALIG 20% KORTING OP EEN PRODUCT NAAR KEUZE

9

vangactie

Een bijzondere lading op een koude Paasdag

foto’s: Rick van der Wolf

10

Er belt een ongeruste havenman op. Hij vertelt dat er drie kleine kittens gevonden zijn in een autowrak op een groot vrachtschip. Het schip is zojuist aangekomen vanuit Marokko en bij het uitladen van de autowrakken en nieuwe auto’s die het schip vervoert, hoorden ze luid gepiep uit één van de wrakken komen. door Sigrid Hogendoorn

Wij zijn ondertussen onderweg naar de Rotterdamse haven en het begint wéér te sneeuwen. Op de radio horen wij dat het de koudste Pasen is in 100 jaar! In de haven aangekomen breekt een klein zonnetje door en staat een man met helm ons op te wachten. We moeten met onze bus achter hem aanrijden. Hij racet over het terrein en ik kan hem nog maar net bijhouden.

Nadat de mannen zichzelf ervan verzekerd hadden dat ze niet droomden, is na toestemming een raampje ingeslagen en hebben ze de kittens één voor één uit het wrak gehaald. Het autowrak was volledig uitgebrand en haast niet meer herkenbaar als auto. De moederpoes had haar kleintjes goed weten te verstoppen op de bodem van de auto. Helemaal zwart van het roet kwamen zij tevoorschijn, maar van de moederpoes geen enkel spoor. De kleintjes, net drie weken oud, hadden duidelijk honger, dus besloten de mannen ze in een kartonnen doos in de kantine te zetten, met wat brood en water…

Dan verschijnt er een immens groot vrachtschip voor ons en onze begeleider rijdt zo het schip binnen. Ik volg met onze bus en we stoppen in een laadruimte bij het uitgebrande wrak. De man vertelt dat de kittens hierin gevonden zijn. Wij gaan op zoek naar de moederpoes, maar zij is nergens meer te bekennen. Het is ook zo’n drukte daar en de laadklep van het schip staat inmiddels al een halve dag open. De moederpoes kan allang aan wal gegaan zijn. Er moeten in een korte tijd honderden autowrakken gelost worden, dus dat is natuurlijk een lawaai van machines en mensen. We kunnen helaas ook geen vangkooi plaatsen op het schip,

dit zou te gevaarlijk zijn. De volgende ochtend zal het alweer vertrekken naar zonnigere oorden… We maken een foto van het schip en de man neemt ons mee naar de kantine. Daar zitten de kittens in de doos, met brood en water. Gelukkig hebben de mannen bedacht dat ze beter geen koeienmelk krijgen, maar kittens lusten natuurlijk ook geen droog brood. Dus meteen een beetje kittenvoer voorgeschoteld en ze beginnen hongerig te smikkelen. We spreken af dat de man en alle andere havenmedewerkers de situatie goed in de gaten houden en dat ze meteen bellen als ze een poes zien lopen in of rond de boot. Achteraf hebben we hier helaas niks meer van gehoord. We denken dat de moederpoes terug is naar het warme en zonnige Marokko of dat ze inmiddels geïntegreerd is met haar Nederlandse soortgenoten. Dus wie weet komen we haar nog een keertje tegen bij een volgende vangactie.

‐ advertentie ‐ 

De kittens brengen we naar Monique en Koos, die als gastgezin de kleine Marokkaantjes zullen gaan verzorgen en grootbrengen. Monique geeft ze meteen een flesje en de katjes drinken gulzig. Samen hebben ze al wat leuke Marokkaanse namen bedacht en met een gerust gevoel ga ik op huis aan, waar een vegetarische Paasbrunch op mij wacht. lees verder over de ’Marokkaantjes’ op de volgende pagina

‐ advertentie ‐ 

Dierenkliniek D.C.I. van der Star Wolphaertsbocht 21 3082 AB Rotterdam

[email protected]

010 - 495 47 68

Dierenarts aan huis Indien u een afspraak wilt maken: 06 - 12111060

11

Verstekelingen Het is eerste Paasdag en we zitten met de familie aan de Paasbrunch als we worden gebeld met de vraag om de drie katjes van het schip uit Marokko op te vangen. Natuurlijk willen we dat.

Kameel

door Monique van Leeuwen foto’s: Koos van Leeuwen

Na maanden zonder kittens vinden we het heerlijk om weer ‘leven in de brouwerij’ te krijgen. Terwijl Sigrid onderweg is, verzinnen we al wat Marokkaanse namen. We hebben net de film ‘De Marathon’ gezien, dus de eerste twee namen Mimoun en Kameel zijn snel gevonden. Bij het zien van de drie katjes weet ik meteen de derde naam: het zwart-witte katertje is de kleinste maar wel haantje-de-voorste. Hij wordt Ali B. genoemd.

Ali B. 12

De katjes zijn mager, vies en ze stinken heel erg naar rook en roet. Ook zijn ze nat en koud. Eerst maar een warm badje om het ergste vuil eraf te krijgen. Dan een flesje kittenmelk en lekker op een warme kruik bijkomen van het avontuur. Jammer genoeg wordt de moederpoes niet gevonden. Dat is sneu voor de katjes: zij kan hen het beste grootbrengen. Maar ook sneu voor de moederpoes: ze zal gaan zoeken naar haar kleintjes en last hebben van melkstuwing. Omdat Mimoun, Kameel en Ali B. nog zo klein zijn, is de verzorging intensief. Ze hebben om de drie tot vier uur een flesje nodig en vragen een heleboel aandacht en liefde. Al heel snel zien ze ons als hun moeder en dan willen ze maar één ding: bij je zijn! Elke vrije minuut zitten we met de drie hummels te knuffelen. De katjes hebben een zeer moeizame start. Door de hevige diarree vallen ze erg af. Komt het door het inademen van alle vieze dampen uit de autowrakken of hebben ze een bacterie of virus bij zich? Ze schreeuwen de hele dag om drinken maar raken niet verzadigd, het is om moedeloos van te worden. Diverse bezoekjes aan de dierenarts en medicijnen zijn nodig om de kleintjes op de been te krijgen. Maar dan gaat het eindelijk de goede kant op. Weken zijn de drie broertjes bij ons om aan te sterken. Het is geweldig om ze te zien opknappen. Hun buikjes zijn nu lekker rond. Ook gaan ze steeds meer spelen en kattenkwaad

uithalen. En als ze daarna moe zijn, kruipen ze bij je op schoot om al ronkend in slaap te vallen. Dan komt de tijd om afscheid te nemen. Ali B. en Mimoun vinden samen een fijn thuis. Ze heten nu Pim en Lex en genieten van hun kattenbestaan. Kameel woont tegenwoordig samen met een lief poezenvriendinnetje bij zijn nieuwe eigenaren die hem de mooie naam Simba hebben gegeven. Het opvangen en socialiseren van kittens doen we nu ruim tien jaar. We kunnen ze niet allemaal zelf houden en het is fijn om te weten dat ze een heel goed thuis hebben gekregen. Zo hebben wij weer ruimte om andere, weerloze kittens op te vangen. Het blijft geweldig werk om te doen.

Stille Krachten Stichting Zwerfkatten Rijnmond heeft, naast zo’n 80 vrijwilligers die zich inzetten voor de zwerfkatten nog meer vrijwilligers die meehelpen: de ‘Stille Krachten’. door Monique van Leeuwen 

Als je jonge kittens opvangt, moeten ze om de drie tot vier uur eten. De hele kleintjes kunnen nog niet zelf eten en krijgen dus een flesje. Omdat de meeste mensen werken, is het niet altijd mogelijk om zelf de katjes op tijd te voeden of medicijnen toe te dienen. Wij hebben gelukkig hele leuke buren en vrienden die regelmatig bijspringen met de verzorging van de katjes. Onze buurvrouw Lilian is altijd bereid om bij te springen. Ook als ik zelf wel thuis ben en veel katjes te verzorgen heb, vraag ik haar regelmatig op de ‘koffie met knuffels’. Tijdens het koffie drinken flessen we dan de katjes en knuffelen uitgebreid met ze. Als we door het werk te lang van huis zijn, neemt zij de verzorging

Mimoun

van de katjes voor haar rekening. Dan is het niet alleen een bakje voer neerzetten of een flesje geven maar ook de kattenbak schoonmaken en weer een warme kruik maken en vooral: heel veel liefde geven. Onze vrienden Henk en Mary wonen schuin achter ons en ook zij springen regelmatig bij om te helpen. Zij zijn ook nog eens heel handig in het toedienen van medicijnen of het geven van een injectie. En dan mag ik ook de katjes wel eens laten logeren bij mijn zusje en zwager als wij op vakantie gaan en het erg druk is in de opvang. We hebben hier dus een heel team om de katjes te verzorgen. Als al deze mensen niet zouden meehelpen, zouden we niet zo veel katjes zó goed kunnen verzorgen. Van andere gastgezinnen hoor ik ook dat buren of familieleden wel eens bijspringen. Al deze ‘Stille Krachten’ willen we graag in het zonnetje zetten nu we ons tienjarig bestaan vieren. Dank jullie wel, jullie zijn heel belangrijk voor ons! 13

uit het hok Tim & Guus We wilden jullie even laten weten hoe het gaat met Tim en Guus. Ze wonen inmiddels alweer een tijdje bij ons en zijn flink gegroeid (vooral Tim, je herkent hem bijna niet meer terug! Een wereld van verschil met hoe we hem kregen). We zijn nog steeds dol op ze, ook al zijn het af en toe echt kleine monsters en breken ze samen het hele huis af. We kunnen geen dag meer zonder! Ze hebben alle twee een geheel eigen karakter, zijn heel speels en echt dikke maatjes. Vorige week zijn we naar de dierenarts geweest en zijn de mannen gecastreerd. Alles is goed gegaan en volgens mij zitten ze er niet zo mee :) Binnenkort mogen ze voor het eerst zelfstandig naar buiten. Ze zijn al

wel vaker buiten geweest (onze tuin kan namelijk helemaal afgesloten worden, zodat ze nergens heen kunnen), maar dat was altijd maar eventjes en als we erbij waren. Nog even en dan mogen ze lekker zelf op onderzoek uit. Al met al zijn we dus nog steeds heel erg blij met de kleine mannen en hebben ze het volgens mij bij ons ook prima naar hun zin. Ze worden ontzettend verwend en kunnen lekker hun gang gaan. Het zijn hele lieve, speelse, knuffelige en gehoorzame katjes. Soms heb je echt het gevoel dat ze luisteren. We willen jullie nogmaals bedanken voor deze twee ontzettend leuke katjes! Sijmen en Eline Beentjes

‐ advertentie ‐ 

Croissanterie

Monsieur Paul Noordvliet 5, 3142 CH Maassluis Ontbijtservice Lunchcafé High Tea Feest & Buffet

www.monsieurpaul.nl 14

ik 8 jaar geleden ter wereld kwam Wie had dat kunnen denken, toen altijd voer en soms een stukje ham Een eigen huis, een warm mandje, kussen voor de verwarming op een heel dik Met mijn oudere botjes lig ik nu en te gluren naar de mezen en de muss Daar vertoef ik dagelijks om uren

gedicht

- Ingezonden brief -

en meegenomen door uw mensen Als jong kitten gevonden in een tuin die ik maar zou kunnen wensen Zij gaven mij alle zorg en aandacht op eigen pootjes te gaan staan In een veilige omgeving leerde ik ik naar mijn baasje toe gegaan Pas toen ik er klaar voor was, ben d, begreep ik pas veel later Dat ik echt heel veel geluk heb geha thuis met een stoere jonge kater Want op een dag kwam mijn baasje zware tijd als zwerver op straat Van hem hoor ik wel eens over zijn gaat nner, weet hij precies hoe het daar Terwijl ik het me nauwelijks heri e eten te schuilen en vechten voor een hapj Altijd zoeken naar een plekje om weten vindt, dat kan je vooraf nooit echt Of je de volgende dag ook weer iets gelopen is speciale vangkooi van uw stichting Het is maar gelukkig dat hij in de gekookte vis ! van uw mensen eten we nu samen Want na heel wat tijd en moeite bestaat rfkatten Rijnmond nu alweer 10 jaar Toen we hoorden dat Stichting Zwe wat laat een bedankje, al is het misschien Besloten we dat het tijd was voor en gegeven nkt voor de kans die jullie ons hebb Daarom namens ons beiden: Beda attenleven ! aan hebben wij nu een heerlijk huisk Want in plaats van een zwervend best 2 tevreden ex-zwerfkatten

Anja Oosterom

15

Stichting Zwerfkatten Rijnmond bestaat 10 jaar, dat is reden voor een feestje! Ineke Jochims, directeur van de stichting, vertelt hoe het allemaal begon en hoe de stichting uiteindelijk is geworden tot wat zij nu is. door Monique van Leeuwen

Het begon toen Ineke een klein katje vond op straat bij haar in de buurt, mager, vuil en onder de vlooien. Het katje was pas vijf weken oud. Ineke nam het mee naar huis, lapte het katje op en zorgde dat het een goed thuis kreeg bij een vriendin van haar. De tweede zwerfkat die haar pad kruiste was een grote witte kater. Hij werd gecastreerd en omdat hij wat schuw was, bleef hij bij Ineke en haar man Ben Degenkamp wonen. De aandacht voor het lot van de zwerfkatten was gewekt. Ineke en Ben gingen zich inzetten voor de toenmalige Stichting de Zwerfkat. Toen de initiatiefnemers op leeftijd kwamen, werd de stichting opgeheven. Maar Ineke dacht er niet aan om het werk voor de zwerfkatten op te geven. Inmiddels had zij veel contact met dierenarts Meursing, die haar hielp door zwerfkatten te castreren of steriliseren en kleine zwerfkatjes na te kijken. En Ben is enorm handig: hij bouwde een aantal schuurtjes in de tuin die praktisch en netjes werden ingericht om de zwerfkatten zo goed mogelijk op te vangen en te verzorgen. Al snel boden buren, vrienden en bekenden aan om te helpen met het schoonmaken, het vangen van zwerfkatten of het socialiseren van kittens. Sommigen van hen zijn nu nog steeds actief bij SZR. Rond het jaar 2000 wisten zo veel mensen hen te vinden en waren er zo veel vrijwilligers bijgekomen, dat ze letterlijk en figuurlijk uit hun

13

16

jasje groeiden. Daarom werd met hulp van Dierenbescherming Rotterdam op 17 januari 2003 Stichting Zwerfkatten Rotterdam (later Rijnmond) opgericht. Een zelfstandige stichting, gelieerd aan de Dierenbescherming. Ben ging op zoek naar een ruimte om daar een opvang voor de zwerfkatten te kunnen inrichten. Daarbij is goed gekeken naar een aantal punten: vanuit de opvang moet je snel een groot gebied kunnen bereiken en er moet geen overlast zijn voor mensen die er vlakbij wonen. Zo zijn ze uitgekomen op het bedrijventerrein aan de Anthonetta Kuijlstraat. Vlakbij de snelweg, zodat de vrijwilligers met de bussen snel in alle richtingen van Rijnmond op pad kunnen gaan voor de katten. In een half jaar tijd, want alles gebeurde in zijn vrije uurtjes, bouwde Ben met hulp van vrijwilligers de lege loods om tot een goed uitgeruste kattenopvang. Nu konden nog meer zwerfkatten nog beter worden geholpen. Het gebied breidde zich uit tot Rijnmond en ook het aantal vrijwilligers groeide gestaag. Zwerfkatten kiezen zelf hun leefomgeving uit. Ze zoeken voedsel en beschutting en als dat er op de ene plek niet is, trekken ze door naar een volgende plek. Door de overlast van sproeiende en krolse katten weg te nemen en de populatie beheersbaar te houden, zorgt de stichting dat die dieren hun leventje rustig kunnen voortzetten. Ineke vertelt: “Er zijn namelijk

“De inzet en gedrevenheid van onze vrijwilligers is onmisbaar.”

heel veel mensen die zwerfkatten een warm hart toedragen en die de dieren bijvoeren en in de gaten houden. Deze mensen zijn erg belangrijk voor de stichting: zij bellen op als er een probleem is, bijvoorbeeld een nieuwe, ongesteriliseerde poes of ongecastreerde kater die zich bij de groep voegt of een nestje kittens dat is gevonden. Dankzij die melders kunnen de vrijwilligers op pad om de katten te helpen. Tijdens de vangacties, die soms dagen kunnen duren, werken we samen met de mensen die de melding gedaan hebben. Zij controleren dan de vangkooien voor ons en nemen contact op zodra er een kat is gevangen.” Ineke haalt een paar herinneringen op: “We hebben heel veel verschillende vangacties uitgevoerd; in de achtertuinen van stadswijken en in buitengebieden. Maar ook grote acties op immens grote terreinen zoals bij Shell, Argos Oil en Esso in het Europoortgebied. Dat zijn

leuke belevenissen, helm en veiligheidsbril op en veiligheidsschoenen en overall aan, anders mochten we het terrein niet op. De grote concerns waren zeer tevreden over onze aanpak van het vangen, neutraliseren en terugplaatsen van de zwerfkatten. En dan de bijzondere actie bij de RET in Capelle a/d IJssel... Een moederpoes zat met haar kittens verstopt onder de rails van de metro, dat was een week lang landelijk nieuws.” Ineke vervolgt: “Ik vergeet nooit de nachtelijke vangacties zoals in het Oude Noorden van Rotterdam. Daar woonde een ‘kattenvrouwtje’, ze heette Zus. Zij gaf ’s nachts vele zwerfkatten eten en drinken in die wijk. Pas wanneer het nacht werd, konden we op pad. Als we aankwamen in de straten zag je geen kat maar wanneer Zus ze riep, kwamen ze in groten getale uit de keldergaten naar buiten. Zij had voer bij zich voor in de vangkooien, geen kattenvoer, maar rosbief en gekookte vis. In de vroege ochtend gingen we naar huis met een wagen vol katten en kittens en een bijzondere ervaring rijker. Toen Zus in 2005 overleed, waren gelukkig al haar zwerfkatten behandeld en nam haar broer Bas de zorg over.” lees verder op de volgende pagina >

17

Bij een van de vangacties op een groot pardonateurs die elk hun steentje bijdragen, daar keerterrein voor vrachtauto’s was de vrouw zijn we erg blij mee. Ook hebben we meerdere die de 20 zwerfkatten jarenlang op die plek malen legaten mogen ontvangen. Het is heel verzorgde aanvankelijk sceptisch. Maar toen mooi dat mensen ons steunen zodat wij ons zij eenmaal merkte hoe de katten behandeld werk voor de zwerfkatten kunnen blijven voorten verzorgd werden, werd zij zo enthousiast zetten.” over het werk van de stichting dat zij spontaan Het enthousiasme van de schenkers geeft de aanbood een lang door Ineke gekoesterde stichting letterlijk en figuurlijk een steun in de wens in vervulling te brengen: een eigen operug. We zijn heel dankbaar voor al deze hulp, ratiekamer in de kattenopvang. Dat scheelt die nog belangrijker is geworden nu Diereneen heleboel ritten naar de dierenbescherming Rijnmond moet bezuiniartsen en het is ook beter voor de “Eerst deden we gen en daardoor de laatste paar jaar bijna alles zelf, minder heeft kunnen bijdragen. Ook verwilderde zwerfkatten. nu zijn we met de samenwerking met de media die Zo zijn er nog veel meer mensen een heel team” aandacht besteden aan de zwerfkaten organisaties die, elk op hun ten, levert veel positieve ervaringen eigen manier, bijdragen. Bijvoorbeeld de maop. Zo is het NOS-journaal een hele dag met teriële en financiële steun van sponsors en een vangactie mee geweest en hebben enkele fondsen voor de bouw van de zwerfkattenopbekende Nederlanders zich belangeloos ingevang in 2004 en de kittenopvang ernaast in zet voor de stichting. Zoals Martin Gaus en 2009. Ineke: “Onlangs hebben we een grote Georgina Verbaan, die respectievelijk de opeschenking gekregen in de vorm van twee nieuratiekamer (2007) en de kittenopvang (2009) we transportbussen. Geweldig dat dit door een geopend hebben. vangactie van een moederpoes met vijf kittens op ons pad kwam. De oude bussen waren Het werk geeft Ineke zeer veel voldoening: juist op dat moment aan vervanging toe. Er is “Je doet het voor het welzijn van de zwerfkatook een echtpaar dat regelmatig naar de opten, om hen een beter leven te geven. Maar vang komt met dozen kittenvoer. En dan de daarnaast doe je hiermee ook iets goeds voor 18

de mensen. Bewoners die eerst heel negatief waren over de aanwezigheid van zwerfkatten in hun buurt, worden behulpzaam en betrokken als zij zien wat we doen en merken dat de overlast verdwijnt. Ze gaan zelfs later de katten helpen door ze bij te voeren als dat nodig is. Ook het socialiseren en uitplaatsen van jonge zwerfkatjes is bijzonder. De kat krijgt een fijn thuis en de mensen zijn heel blij met hun nieuwe huisgenoot. En het is altijd leuk om de verhalen te horen over hoe de katjes het maken.” Terugkijkend naar al die jaren dat ze al actief is voor de zwerfkatten zegt Ineke: “Het is grappig, eerst deden we bijna alles zelf: zwerfkatten vangen, naar de dierenarts brengen, verzorgen en terugplaatsen, kittens socialiseren etc. Nu zijn we met een heel team en hebben we een professionele opvang. Er zijn circa 80 vrijwilligers actief en er werken vier parttime vaste krachten bij Stichting Zwerfkatten Rijnmond. De inzet en gedrevenheid van onze vrijwilligers is onmisbaar, er zijn zelfs vrijwilligers die een dag per week minder werken om op die dag actief te zijn voor de zwerfkatten. Daarnaast zijn er mensen zoals dierenarts Commijs. Hij heeft ons jarenlang, tot kort voor zijn overlijden in 2012, met raad en daad terzijde gestaan en héél veel zwerfkatten behandeld.” Veel vrijwilligers herinneren zich hun eerste kennismakingsgesprek met Ineke nog goed. Wat opviel was de zorgvuldigheid en grondigheid. Nu ik de kans heb, vraag ik Ineke wat ze belangrijk vindt bij het aannemen van vrijwilligers: “Ik kijk op de eerste plaats of iemand zich thuis kan voelen in ons team en achter het beleid van onze stichting staat. Daarnaast probeer ik uit te zoeken wat de specialiteit van een vrijwilliger is. Verder maken we het werk voor de vrijwilligers zo afwisselend mogelijk. Niemand vindt het leuk om alleen maar hokken schoon te maken”, aldus Ineke. Als vrijwilliger van het eerste uur heb ik heel veel andere vrijwilligers gesproken. Ik denk dat ik ook namens hen kan spreken. We hebben het heel erg naar ons zin bij de stichting. Naast de liefde voor katten is er nog iets dat

Spruitje

“Mijn eerste echt grote vangactie zal ik nooit vergeten. Het was bij een nertsenfarm, lang geleden. Het nertsenvoer deed de zwerfkatten goed, dat kon je wel zien aan hun vacht, en ze waren met heel veel. Het was geen leuke plek om te zijn, maar maandenlang ben ik elke dag op mijn fiets langsgegaan om de zoveelste kat en het zoveelste kitten mee te nemen. Er kwam geen eind aan. De eigenaar wilde in eerste instantie niets van me weten. Hij was zeer wantrouwend maar ik kon hem overtuigen. Toen hij later stopte met zijn bedrijf schonk hij al zijn nertsenvangkooitjes, die gebruiken we nu nog steeds voor kittens. Maar het mooiste moest nog komen. Op een van die dagen ving ik een bang, wild katertje. Ik deed het kooitje onder mijn snelbinders en nam het mee naar huis. Mijn hart werd gestolen, hij mocht blijven en we noemden hem Spruitje, naar de farm. Hij is al die jaren dat hij bij ons was, een rustpuntje voor mij geweest.”

ons bindt: we worden gewaardeerd en we zijn allemaal gelijk, ongeacht onze afkomst of opleiding. Bovendien hebben we met Ineke een directeur die zelf regelmatig op de werkvloer te vinden is, die altijd belangstelling heeft voor iedereen en ook nog steeds meedraait als vrijwilliger in avond- en weekenddiensten. Welke directeur doet haar dat na? 19

uit het hok

Chio Wij zouden nog even laten weten hoe het gaat met de poes die wij vorige week hebben opgehaald. Het gaat hartstikke goed! Ze heeft inmiddels een naam: Chio! Het is een erg lief beestje en ze is ook nog speels; erg leuk! Verder is het prettig dat ze al zindelijk was en gelukkig gebruikt ze vooral de krabpaal om te krabben! Al met al zeker geen spijt dus dat we haar zijn komen halen! Stefan & Susanne

Momo

Met Momo gaat alles goed. Ze is speels, ondeugend, een ontzettend grote kroeler en echt een aanwinst te noemen in ons gezinnetje! Melissa & Tjerk

Max & Mila

Met Max & Mila gaat het uitstekend. Ze worden iedere dag brutaler. Ze begonnen wat schuchter in hun nieuwe omgeving, maar zijn ondertussen ieder hoekje aan het onderzoeken en voelen zich al aardig op hun gemak. Met eten gaat het ook prima en ze gaan ook goed op de bak. Geen probleem. Ik heb een fotootje bijgevoegd waarop ze zich lekker op de bank hebben geïnstalleerd. José van Beelen

20

Vicky en Panter

Het gaat prima met het koppel. De eerste dagen lag Panter nog regelmatig bij moeder Vicky te drinken, maar nu zien we het bijna niet meer. Moeder neemt haar zo nu en dan in de houdgreep en geeft haar echt flink op de donder (beetje zielig wel), maar ze likt haar soms ook. Moeder houdt de kleine wel constant in de gaten en lijkt soms een beetje jaloers als we Panter vasthebben. Zelf laat ze zich wel aaien, maar het moet allemaal niet te lang duren. Als we er niet bij blijven, eet ze gewoon de bak van Panter leeg. Ze mauwt ook wel vaak om eten en zet de oren recht overeind, als we een pakje eten openmaken of de koelkast opendoen. Dat zal wel door haar zwerfverleden komen, denken we. Wij hadden hiervoor een kat, waar altijd een bakje eten klaarstond en zij nam daarvan op haar eigen tijd. Dat hoeven we met deze poes echt niet te doen, want alles gaat gewoon op. Wij werken vaak in de tuin en hebben het gevoel, dat ze graag naar buiten zou willen, (ze ziet ons door het raam). Daar moeten we voorlopig mee wachten, maar ik denk dat ze dat heerlijk zal vinden en hopelijk niet wegloopt. Al met al zijn we erg blij met het tweetal en hopen lang van ze te genieten. Hanneke Jansen

Wonnebald

Het gaat heel goed met Wonnebald (afgekort 'Wonnie'). Hij is echt heel aanhankelijk en is niet bij ons weg te slaan, hij volgt ons overal. Echt een lieve kat is het! Stanley Blonk

‐ advertentie ‐ 

Verhuisbegeleiding en interieuradvies voor senioren

www.oudeplek-nieuwestek.nl 21

Jacqueline van Noort

Buitengewoon geschenk

Jacqueline zag een receptie niet zo zitten, want ze staat niet graag in het middelpunt van de belangstelling. En een etentje met collega's is best leuk, maar ook dan zou ze als jubilaris de nodige aandacht krijgen. Dat hoefde voor haar niet zo en ze bedacht dat ze eigenlijk het liefst dit bedrag aan een goed doel wilde geven. Jacqueline's hart ligt nu eenmaal bij dieren en ze wilde heel graag een stichting steunen die iets goeds doet voor, bij voorkeur, katten.

vreugde kwam er groen licht voor dit plan. Want, zo stelde de directie, de Rabobank is een coöperatie die zich sociaal opstelt en betrokken is bij de maatschappij. Dus kon Jacqueline op zoek naar het goede doel dat dit bedrag zou ontvangen. Op internet kwam ze op de site van Stichting Zwerfkatten Rijnmond. Wat ze zag beviel haar op zich wel, maar ze wilde zich er toch eerst van verzekeren dat ze hier wel goed aan zou doen. Dus nam Jacqueline contact op met haar vriendin Marjolijn: die zou het misschien weten omdat zij vaak betrokken is bij goede doelen voor dieren. Marjolijn was direct enthousiast: zij en haar man Leo zijn al jaren donateur van de stichting! Marjolijn overtuigde haar dat het de juiste keuze zou zijn: natúúrlijk moest het deze stichting worden!

Eerst moest er met de Rabo-directie overlegd worden of dit überhaupt wel kon. Het is tenslotte geld dat voor de jubilaris bestemd is en niet zo maar vrij te besteden is. Tot haar grote

Beide dames hebben zelf ook de nodige ervaring met zwerfkatten die, zoals dat vaak gaat, aan zijn komen lopen. Jacqueline kwam een kat tegen tijdens het wandelen in de duinen bij

Toen Jacqueline van Noort voor haar 25-jarige jubileum bij de Rabobank 1.000 euro mocht uitgeven aan een etentje of receptie, wist ze niet zo goed wat ze moest doen. door Nadia Haïfi

22

Oostvoorne. De kat was heel tam en kwam miauwend naar haar toe. Ze kon hem daar niet in zijn eentje achterlaten en toen na diverse pogingen de eigenaar niet gevonden kon worden, besloot ze het beestje zelf te houden. Jacqueline heeft deze lieve kat nog tien jaar gehad. Toen Jacqueline van haar vriendin had gehoord en op internet had gelezen wat Stichting Zwerfkatten Rijnmond doet, wilde ze heel graag persoonlijk de cheque overhandigen en de opvang bekijken. Ineke Jochims en Ben Degenkamp leidden de twee dames, samen met hun mannen, graag rond. Ze kregen uitleg over de opvang, het vangen van zwerfkatten, de behandelingen door de dierenarts en hoe noodzakelijk dit werk is.

De 11 moederpoezen met bij elkaar 51 kittens van 1 tot 8 weken oud waren natuurlijk heel vertederend en het gezelschap vond het mooi om te zien met hoeveel professionaliteit, kennis, zorg en gedrevenheid de katten worden omringd. De inzet van de circa 80 vrijwilligers houdt de stichting draaiende en giften, donaties en sponsors zijn ook onmisbaar. Nu is iedere bijdrage, klein of groot, van harte welkom. Maar een cheque van 1.000 euro krijgen we niet iedere dag. Hiermee kunnen we weer veel goeds doen voor de vele duizenden zwerfkatten! Jacqueline: heel hartelijk bedankt en nogmaals, je bent altijd welkom om nog eens een kijkje te komen nemen in de kattenopvang!

Een bus om in te bijten Enige tijd geleden hebben wij een groepje zwerfkatten gevangen op een erf in Barendrecht. Hier maakte ik kennis met Gijs, een groot bruin paard. door Joke Blokland

Gijs liep samen met een ander paard buiten in een grote omheinde zandbak, zoals waarin men met paarden in een manege rijdt. Uit verveling stond Gijs geregeld met zijn hoef tegen het ijzeren hek, dat toegang gaf tot de bak, te trappen. Onlangs moest ik weer op het bewuste erf zijn, omdat wij er een schuwe poes een buitenplekje mochten geven. Na enkele weken keerde ik terug om de ren waarin de poes moest wennen aan haar nieuwe omgeving, op te halen. Gijs liep weer buiten in de zandbak. Vrijwilligster Corinne en ik, beiden paardenliefhebber, spraken Gijs vriendelijk toe, klopten hem op de hals en aaiden hem over zijn neus. De bus stond naast de buitenbak geparkeerd bij de schuur waar we de ren uit moesten halen. Toen we aan de andere zijde

van de bus stonden, hoorde ik ineens een onheilspellend geluid, een soort gekraak. We renden om de bus heen en zagen Gijs bij de bus staan. Tegelijkertijd gaf Corinne een schreeuw tegen Gijs. Helaas moesten wij constateren dat Gijs met zijn grote paardengebit zijn afdruk bij de dakrand van de bus had achtergelaten. Uit verveling? Het was in ieder geval heel vervelend om met zulk nieuws naar de opvang terug te moeten rijden. Voor de foto ben ik later nog een keer teruggegaan. Ik hield mijn voet bij het gaspedaal, want ik vertrouw geen paard meer. 23

vangactie

Een knipoog van Thomas

Op eerste Pinksterdag kwam hij binnen. Eindelijk! De melding was al even geleden, maar we kregen hem eerst niet te pakken. Zijn zwart-witte tegenstander hadden we al wel kunnen behandelen. Maar op zondag hadden we de cyperse kater dan toch te pakken! door Michelle van Leeuwen

De kat had een verschrikkelijk dik oog, alsof hij had meegedaan aan een bokswedstrijd! In zekere zin was dit ook wel zo, zijn sparringpartner was er echter een stuk beter vanaf gekomen. Bij de dierenarts bleek dat zijn rechter oog onherstelbaar beschadigd was en dat het oog verwijderd moest worden. Na de operatie bleek dat de kater, omgedoopt tot Thomas, niet wilde eten. Dit baarde ons natuurlijk veel zorgen. Daarom heb ik Thomas mee naar huis genomen, zodat ik hem goed in de gaten kon houden. Thomas bleek een lieve buitenkat die een aai over zijn bolletje wel kon waarderen. Veertien dagen moesten de hechtingen blijven zitten en al die tijd heeft hij bij mij gelogeerd. Hij ging met de dag vooruit en kon af en toe zelfs even zonder kap.

24

Eindelijk was de dag aangebroken, de hechtingen mochten eruit. Door onze prille vriendschap hoefde Thomas niet onder narcose om de hechtingen te verwijderen en kon hij dus nog dezelfde dag teruggebracht worden naar zijn vertrouwde omgeving. Hij wist precies waar hij was en had al snel zijn favoriete plekje weer gevonden. Hier wordt hij liefdevol verzorgd en kan hij nog vele jaren van het leven genieten.

Moortje en haar kleine gezin Vorig jaar juli zat er een klein verwilderd zwart katje in onze tuin onder de hortensia’s. We noemden haar Moortje omdat ze helemaal zwart was. Ze miauwde klaaglijk en voelde zich zielig en alleen.

Nachten lang hebben we geprobeerd om Moortje uit de border te krijgen. Met veel geduld hebben we haar in de garage gekregen en vanaf november sliep ze daar elke nacht in een bananendoos met een dekentje erin, want het was een koude winter. ’s Morgens ging ze naar buiten en dan zagen we haar heel de dag niet en ’s avonds zat ze weer voor de deur. Ze ging eerst eten en dan nog met mijn man ‘voetballen’ met een pingpongballetje tot ze moe was. Daarna ging ze vroeg slapen. Tot april sliep ze elke nacht in de garage. Wanneer het mooi weer was bleef ze daarna nachten buiten, maar als het regende kwam ze ook vaak weer binnen. Eten kwam ze altijd ’s avonds en ’s morgens. Intussen zagen we haar dikker worden en op een dinsdagmorgen ging ze dik weg. Op donderdagavond kwam ze weer voor het eerst eten maar toen was ze slank, dus bevallen. Daarna kwam ze meerdere keren op een dag eten. Mijn man volgde haar diverse keren, maar Moortje misleidde hem want hij kon de kittens niet vinden. Ze had haar kleintjes goed verstopt achter een oude fabriek op een verwilderd stuk terrein. Elke dag moest ze meerdere keren een drukke weg oversteken om bij ons te eten en weer terug naar haar kleintjes. Vier weken nadat Moortje gejongd had, zat ze op een avond onverwachts om 22.15 uur met een kleintje bij de achterdeur. Wij snel een doos in orde gemaakt en het kitten erin gelegd. Moortje likte het kitten schoon en vertrok na een half uur. Even later bracht ze er weer één mee, weer eerst likken en na een tijdje weer naar buiten. Ik volgde haar: weer stak ze de drukke weg over en legde het kleintje voor mijn voeten in de tuin, waarna ze zonder aarzelen onmiddellijk wegging. Toen legde ik het

kitten maar zelf in de doos. Het vierde en laatste kitten, dat ze tijdens het oversteken nog uit haar bekkie liet vallen, was al zeer koud en slap en ze legde het ook weer voor mijn voeten in de tuin. Toen het hele gezin in de doos lag, ging Moortje ze wassen en zogen. Uitgeteld ging ze met de kleintjes de nacht in. Die nacht heb ik nog twee keer een warm kruikje bij het zwakke katje gelegd. Het wilde wel drinken maar het had er de kracht niet meer voor. ‘s Morgens was het kitten overleden, Moortje was het hartverscheurend aan het likken. Ik heb haar wat eten gegeven en het katje toen bij haar weggehaald. Wij vonden het zo bijzonder dat ze de kleintjes bij ons kwam brengen! Net of ze hiermee wilde zeggen: “help mij”. ’s Middags ging het gezinnetje naar de opvang van Stichting Zwerfkatten Rijnmond in Rotterdam, waar Moortje tijdelijk in alle rust haar kittens verder kon verzorgen. Daarna kwam ze gesteriliseerd weer bij ons terug. Voor de drie overgebleven kittens is een goed huis gevonden. Helaas kan Moortje niet bij ons binnen, want we zijn beiden allergisch voor katten. Maar als het koud wordt, mag ze altijd weer in de garage vertoeven en slapen! Ze blijft haar speciale plekje houden… Familie Noordijk-Grinwis uit Ouddorp 25

Mowgli

Met veel geduld en hulp van Stichting Zwerfkatten Rijnmond kom je er wel… Drie jaar geleden heb ik twee kitten broertjes via Stichting Zwerfkatten Rijnmond genomen, die nu uitgegroeid zijn tot twee lieve volwassen katers. Ongeveer drie maanden geleden stond er ineens een hongerig, mager katertje in mijn tuin die op dat moment zijn angst overwon om het schaaltje met brokjes, dat ik net in de tuin had neergezet voor mijn katten, volledig leeg te eten. Vanaf die dag kwam hij iedere dag eten. Ik heb folders met foto rondgebracht in de buurt en opgehangen in de dierenwinkel en hem bij Amivedi aangemeld, maar helaas geen enkele reactie. Dus ik bleef uiteraard voor dit beestje zorgen en het lukte om steeds wat dichterbij hem te komen en hem zelfs aan te halen. Een maand ging dit goed, totdat hij zich erg dominant ging opstellen en achter mijn katten aan ging en hen het leven zuur maakte. Terwijl deze twee lieve schatten haast met alle katten overweg kunnen en erg sociaal zijn. Ik was me al een beetje aan het hechten aan mijn kleine zwervertje maar uiteraard gaan 26

mijn eigen katten voor, dus dit kon zo niet doorgaan. Ik heb contact gezocht met Stichting Zwerfkatten Rijnmond en de situatie uitgelegd. Het was niet mijn bedoeling dat hij weggehaald werd, want ik geef niet zo snel op, maar er moest wel wat gebeuren wilde er nog een kans zijn dat hij bij ons kon blijven. Zij stelden voor om hem door hun dierenarts te laten castreren en dan bij ons terug te plaatsen. Hopelijk werd hij hierdoor rustiger en zou het beter gaan. Inmiddels zijn we drie weken verder. Mowgli (zo hebben we hem inmiddels genoemd) is inderdaad veel rustiger en liever. Hij kan al veel beter met de andere twee overweg en er wordt niet meer gevochten. Een van mijn katten maakt zelfs al aanstalten om vriendschap te sluiten en staat steeds ‘neusje aan neusje’ met hem. Elke nacht slaapt hij in zijn ‘eigen stoel’ in de tuin. Overdag komt hij zelfs af en toe binnen en zoekt dan een stil plekje onder de tafel om te slapen. En ‘s avonds na het eten liggen ze alle drie - nu wat dichter bij elkaar - languit in de tuin. Het vertrouwen van een kat winnen kost wat tijd, maar het is zeker de moeite waard als je de verandering in zo’n beestje ziet. En ik ben blij dat ik een zwerfkat weer een thuis kan bieden waar hij zich veilig voelt. Angelique Bosselaar

Waar een goede samenwerking toe kan leiden! Even voorstellen, ik ben Geer van den Brink en ben vrijwilliger bij de Dierenambulance Rotterdam-Rijnmond, gevestigd aan de Korperweg te Rotterdam. Het vrijwilligerswerk dat ik daar doe is ‘op de auto’ en ‘bij de centrale’.

Tijdens een nachtdienst eind augustus, waarbij de centrale was doorgeschakeld naar mijn huis, kreeg ik laat op de avond een melding van de politie. Ze hadden vier kittens gevonden en vroegen assistentie van de Dierenambulance. Op mijn vraag waar de moederpoes was, bleek dat die nog wel even gevangen moest worden. Het adres in Crooswijk was drie minuten lopen van mijn huis vandaan, dus ik vroeg ze op mij te wachten. Snel nog mijn reistas voor dieren gepakt, samen met een bakje kattenvoer en een handdoek. Daar aangekomen lagen vier kittens van nog geen week oud in een doos in de politieauto. Ik heb ze in de reistas gelegd en die een stukje open gelaten, in de hoop dat de moederpoes op haar kittens afkwam. Maar na verloop van tijd, onze wagen met mijn collega’s was ondertussen ook gearriveerd, zaten we toch met een probleem. De moederpoes liet zich wel zien maar kwam niet in de buurt. Na overleg met de piketdienst leek de beste oplossing om de kittens mee naar huis te nemen en meteen die ochtend Stichting Zwerfkatten Rijnmond in te schakelen om de moederpoes te vangen. Mijn collega’s van de wagen, Stefan en Libby, regelden wat kittenmelk, waarvan alle vier de kleintjes wat hebben gedronken. Om 7.00 uur belde de dagcentrale om mijn dienst over te nemen. Ze hadden de melding van de kittens in het systeem zien staan en daarop contact met Stichting Zwerfkatten opgenomen. Om 9.00 uur werd ik door Ineke Jochims gebeld en we spraken af op het adres waar de kittens gevonden waren om de moe-

derpoes te vangen. Zij hadden een vangkooi bij zich en een box om een kitten in te leggen om deze aan de achterzijde van de vangkooi vast te zetten, een fantastisch systeem. Ik bood aan bij de vangkooi te blijven. Zij hadden het zo druk, maar er moest iemand in de buurt blijven want als de moederpoes in de vangkooi is gelopen, geeft dat veel stress. En om haar rustig te krijgen moet er een doek overheen gedaan worden. Nou dat klopt! Na anderhalf uur zat de poes in de vangkooi, en na mijn telefoontje werd ze meteen opgehaald door Stichting Zwerfkatten Rijnmond en naar de opvang gebracht. Ik had afgesproken om later op de dag even langs te gaan om te kijken hoe het ging en daar lag de moederpoes overheerlijk bij haar kittens. Zo zeg ik maar, daar waar een goede samenwerking is, komt het vaak ook tot een goed eind. Geer van den Brink 27

uit het hok

Wij en onze beessies! Alweer zo’n 15 jaar geleden kwamen twee jonge kittens in ons huis. Alleen de stand van de oortjes en het witte befje lieten zien dat ze broertje/zusje waren: Kitty was een klein ‘kittig’ dametje dat zich graag liet bewonderen, rechtop zittend met haar staartje in een krul om haar keurig naast elkaar geplaatste pootjes. Tiger was een gestreept ‘wasbeertje’ dat door ons bed stapte alsof hij een wereldreiziger was, waarna hij zich ‘vermoeid’ naast de baas op de bank vlijde. Ze bleven jarenlang elkaars beste vriendje, likten elkaars kopje en oren, en sliepen tegen elkaar aan. Helaas kreeg Tiger een jaar of drie geleden een gedragsstoornis, en raakte hij het gevoel van het dagelijks kattenleven kwijt. Wij hebben hem zo lang mogelijk verzorgd en van hem genoten, totdat hij ons en het

Bella 28

Tiger & Kitty

huis niet meer herkende, en niet meer wist wat te doen met het eten. Toen hebben wij een afspraak gemaakt met de dierenarts die hem steeds had behandeld, en hem rust gegeven. Het was verschrikkelijk moeilijk om de laatste pootafdrukken van hem van de vloer te dweilen, maar hij had de eeuwige rust nodig! Hoewel Kitty zich wel bewust was geweest van het feit dat Tiger zich ‘anders’ ging gedragen, en ook wel tegen hem ging blazen, was ze toch wat ‘verdwaasd’ dat hij ineens helemaal niet meer aanwezig was. Na een maand of drie merkten we dat ze eenzaam was geworden, en we planden een bezoek aan Stichting Zwerfkatten Rijnmond. Op de site hadden we gezien dat er meerdere katten waren die in een appartement konden wonen. Enigszins onzeker keken we in het rond, maar ineens werden ‘wij’ bekeken: een mooie schildpadkat met amberkleurige ogen bekeek ons, en wij keken naar haar. Het bleek een prima ontmoeting, want Bella (nu bijna drie jaar) is met ons mee gegaan en binnen drie kwartier wist ze waar kattenbak, eten en drinken waren. De confrontatie met Kitty heeft wel een paar dagen onrust gegeven, want Kitty kan enorm haar ‘bokkenpruik’ op hebben… Maar, terwijl Bella een grote krachtige poes is, is Kitty een slim klein meisje dat zich niet laat intimideren. Al snel renden ze door het huis en speelden ze verstoppertje

onder de bank en stoelen. Bella is onze ‘juffrouw van de controle’; ze inspecteert of het bed wel goed is opgemaakt, en wie er binnenkomt, of waakt in de gang bij de schoenen tot de baas thuis komt. Helaas is nu bij Kitty (14,5 jaar oud) nierinsufficiëntie geconstateerd. Ze trekt zich wat vaker terug om lekker te slapen en komt kroelen bij de baas, maar het spelen met Bella, daar doet ze wat knorrig over. We bedachten dat een derde kat een welkome aanvulling zou zijn, en maakten opnieuw een afspraak met Stichting Zwerfkatten Rijnmond. Dit keer was er een kleine lapjeskat die een fraai kattenliedje aan het zingen was. Ze kon maar niet ophouden, en wij konden haar niet weerstaan: ze is een tengere poes, met een roze neusje, bijna doorschijnende oortjes en, naar blijkt, een ‘wijze’ dame. We noemen haar Minoes, en ze ontpopt zich als een speelkameraad voor Bella, een knuffeldier voor de baas, en als een eetgraag maatje voor Kitty. Het ijs was snel tussen hen gebroken, want na haar bakje knabbels helemaal leeg te

hebben gegeten, probeert ze met Kitty mee te eten. Wij steken daar uiteraard een ‘stokje’ voor, maar het is erg leuk om te zien dat gezamenlijk eten ook bij dieren goed werkt om aan elkaar te wennen. Wij zeggen maar zo: Met een beestje is het leven een feestje! Arnold & Marjanne, Hoogvliet

‐ advertentie ‐ 

‐ advertentie ‐ 

Minoes

Uw eigen droomtuin We zijn al sinds 1968 een begrip in de regio voor zowel ontwerp als de aanleg van tuinen.

Gaat u op vakantie, een weekend weg of op zakenreis? Is er niemand die ze verzorgt tijdens uw afwezigheid? Uw kat(ten) blijven Thuis.

Daarnaast verzorgen we

Huisdier Thuis doet het en komt naar U toe!

ook het onderhoud voor particulieren, bedrijven en verenigingen van eigenaren. Neem contact met ons op en vraag de gratis brochure aan.

www.arkeltuinverzorging.nl / 078 - 677 14 32

* * * * * * * * *

Uw kat(ten) verzorgd in eigen huis, dus niet naar het pension! In geval van ziekte of ongeval, bezoek aan dierenarts. Een of tweemaal per dag bezoek. Ook op post, plant, krant en huis wordt gelet. Volledig verzekerd. Referenties aanwezig. Andere kleine huisdieren verzorgen wij ook graag. Geregistreerd k v k nummer 24272700 Heeft u iemand nodig die op Poes past?

Bel: 010 - 4135414 / 010 - 4328718 29

vangactie

Een vangactie met een staartje

Toen we op een maandag een melding kregen van een zwerfkat in het havengebied, wisten we nog niet dat dit een verhaal met een staartje werd, welgeteld zes staartjes! door Ben Degenkamp

De melding kwam van containerbedrijf ECT op de Maasvlakte, waar een blazende, grommende en spugende kat was aangetroffen in een werkplaats. Daar waren ze niet zo blij mee, dus Stichting Zwerfkatten Rijnmond werd ingeschakeld. Bij aankomst was de vogel gevlogen en wij gingen op het immense terrein op zoek naar mogelijke verblijfplaatsen. De krijsende meeuwen verraadden het al, achter de kantine stonden afvalcontainers, een uitstekende plek voor een hongerige kat en geschikt om twee vangkooien achter te laten. De volgende dag was inderdaad de kat gevangen, maar in de opvang bleek het een moederpoes met melkstuwing te zijn! Waar waren haar kittens? We gingen terug en zochten overal, maar op zo’n groot terrein kunnen ze overal verstopt zitten. Er zat niets anders op dan kittenvangkooitjes te plaatsen en bij vertrek iedereen te vragen goed uit te kijken naar de kittens. Wat wij niet wisten, was dat de poes al weken eerder door medewerker Robin Smit was opgemerkt bij de kantine waar ze vaak kwam eten. Hij was niet op de hoogte van onze vangactie en begon zich af te vragen waar de kat was gebleven. Hier volgt het relaas van Robin: “Afgelopen donderdag besefte ik dat de kat die al die tijd bij ons in de buurt rondsloop, er

niet meer te zien was. Thuis heb ik zelf drie katten en ik heb echt een hart voor dieren, dus ik beeldde mezelf in waar die kat dan al die tijd kon zitten. Ik besloot om eens achter de zeecontainers te gaan kijken, waar drie oude bedrijfswagentjes staan. Van een van die bedrijfswagens was de achterruit kapot en per toeval zag ik daar op de hoedenplank twee of meer babykatjes spelen, dus ik besloot om wat plakjes vleeswaar uit de koelkast te pakken en het in de auto neer te leggen voor de katjes. Ik zag toen dat ze erg hongerig waren. Toen ik ’s avonds thuis kwam, besprak ik het met mijn moeder: als ik morgen niets doe met die babykatjes, dan overleven ze het weekend misschien niet eens meer. Dus die vrijdagochtend had ik van thuis brokjes en melk meegenomen en in de auto gezet. Later op de middag besloot ik om de katjes in een hoge doos met wat oude doekjes te zetten en aan het einde van de werkdag kwam de beveiliging van het terrein de katjes ophalen.” Dankzij de oplettendheid van deze medewerker konden de zes kittens met hun moeder in de opvang herenigd worden. Zo kreeg dit verhaal met een staartje een mooi slot waar niet alleen wij blij mee waren: “Ik vind het echt leuk om te horen dat alle katjes plus moeder het goed maken en zo ieder een goed onderkomen krijgt”, aldus Robin Smit.

30

Wilt u aub bij mededeling uw adresgegevens invullen zodat wij weten van wie het bedrag afkomstig is. adresgegevens worden tegenwoordig niet meer door de bank vermeld op het afschrift

11e jaargang nr 22 najaar 2013 De Nieuwsbrief is een uitgave van Stichting Zwerfkatten Rijnmond Bestuur: Renée den Boer – secretaris Lieke Steinmeijer – penningmeester Maaike Wermer Sylvia Lobbe

colofon

Maakt u uw donatie of gift via internet over? Onze IBAN is: NL82ABNA0428557597

Ineke Jochims – directeur

handgemaakte en unieke producten www.enigenzo.nl

Stichting Zwerfkatten Rijnmond Postbus 4184 3006 AD Rotterdam Telefoon: 010 – 522 15 28 / 010 – 220 79 16 E-mailadres: [email protected] Website: www.zwerfkattenrijnmond.nl

Alle kittens en volwassen katten krijgen bij plaatsing een pakketje kwaliteitsvoer mee voor de eerste dagen en een kortingsbon voor de volgende aankoop. Deze pakketjes worden gesponsord door Royal Canin.

Stichting Zwerfkatten Rijn‐ mond is door de belasting‐ dienst aangemerkt als ANBI,  Algemeen Nut Beogende  Instelling. Wanneer u de  zwerfkatten in uw testament opneemt, hoeft de  stichting geen successierechten af te dragen. 

Gaat u verhuizen? Vergeet niet uw nieuwe adres aan ons door te geven, zodat u de nieuwsbrief kunt blijven ontvangen.

Register: Kamer van Koophandel Nummer 24344212 Rekeningnummer: 42.85.57.597 IBAN: NL82ABNA0428557597 BIC: ABNANL2A Donateurschap: vanaf 15 euro per jaar Voor een donatie per automatische incasso kunt u contact opnemen met de stichting Redactie Nieuwsbrief: Ben Degenkamp Nadia Haïfi Ineke Jochims Simone Johnson-Verkleij Monique van Leeuwen Carla van der Marel Voor meldingen zwerfkatten:

010 – 522 15 28 Niets uit deze uitgave mag openbaar gemaakt worden in enige vorm van publicatie zonder voorafgaande toestemming van de redactie

31

Support Stichting Zwerfkatten Rijnmond kom ons kittenelftal aanmoedigen op de Open Dag zondag 13 oktober

11.00 –16.30 uur, Anthonetta Kuijlstraat 81, 3066 GS Rotterdam

Graziano Jean Paul

Ruben

Tonny

Bruno

Lex

Stefan

Joris

Jordy

Daryl

Erwin

Reserve: Sekou, Mitchell,Wesley, Ruud, Miquel, Ronald, Sven, John, Harmeet, Terence, Kostas

coach

Met als speciale coach: Pim Blokland (Vrienden van Feyenoord) Verder op deze dag braderie, loterij, rondleiding, spelletjes en meer...