e
N 2
(3iNeM^
'^
&A *
c\zicf.
Jjci
WiXS-cc^jgun bal. Jtx.ïig.jvi?
S'fcaM
I
? =s=
É
füpipilil
Toen ik een kleine jongen was, In menig zaak nog onbedreven. Toen plaagde 'k kleine meisjes graag, (Ik trok ze stiekum aan de haren); En in mijn onschuld wist ik niet. Dat ik die arme kindren griefde; Het was ook geen baldadigheid* Maar meer een soort van-apenliefde
HWZ
teuiüczt i\\ivA''^vc%v. tid. Je !
Eerst heel wat later kwam de tijd Van Loesje, Mientje, Bep en Pietje; De eene week was het Calo. De andre heette zij Manetje. Toen brak de dag aan, dat ik tot De oude garde ging behooren; Mijn haar werd dunner en ik kon Geen jonge meisjes meer bekoren.
Wanneer zij mij zoo nu en dan Eens voor een wandeling kwam halen. Dan liepen wij soms uren lang Door duinen, bosch en veld te dwalen. Nog denk ik dikwijls aan den tijd. Dal zij zoo vroolijk naast mij stapte. Mij van haar toekomsldroomen sprak En menig zoel geheim verklapte. »
H^
5E?
P^
—
o
*<**
1°
s
o
i 5:
5
Toch kreeg 'k nog één vriendinnetje En dat was Treesje van de buren ; Zij was mij trouw en hield van mij Ondanks mijn oudevrijerskuren. Hel vlotte daadlijk tusschen ons. Zij had direct veel te vertellen. Zij gaf mij zelfs niet eens den tijd. Mij deftig aan haar voor te stellen
k Vergat nog te vertellen, dat ^ De omgang met mijn aardig buurtje Geen heim lijk vrijerijlje was En ook geen liefdesavontuurtje. Want toen de lieve, blonde schal Een rol vervulde in mijn leven, Toen was die kleine babbelkous Een kindje van een jaar of zeven.
S^0^SÊ3Vt^^o,ï^^'o,^^'o,^^0,^^7'o^
DE DRIE VAKKEN OP DEZE PAGINA ZIJN VOOR AD VERTEEREN BESCHIKBAAR
^WEEKBLAD /^
schijnt Wekelijks
r^X
AANVRAGEN RICHTE MEN TOT DE ADMINISTRATIE GALGEWATER 22 LEIDEN
Prils per kwartaal f 1.75 - .Postcheque No. 41880
i
Op de liötsie pagina een Cabaretlie( Tefest en MukeR van Alexander de
c
.....
; INHOUD VAN No. 2 VOORPLAAT: BEPPIC DE VRIES in haar home HEDEN EN TOEKOMST Een overzicht van cinema en theater. HENRI WALLIG onze nog aitijd actieve conferencier, DS KONINGIN VAN SHEBA rijk geïllustreerde filmbeschrijving. BIJ MEVROUW DE VRIES THUIS Een pagina n-.et tal van nog niet gepubliceerde foto's de rgevierdeoperette-zan ge res
:
DE MUSICIENNE Schilderij van A. van Dyck LENIN'S BEGRAFENIS, EEN SERIE FOTO'S
TOEKOMST HBÖBN EN op 't Filmscherm en de Planken Italiaansche films hebben iets eigens over zich, iets dat men bij andere niet aantreft. Dat is vermoedelijk ook de reden van de populariteit van figuren als Maciste en Raicevich. De knapste filmsterren schroomen dan ook nooit om hun medewerking te verleenen. Trouwens juist door het uitstekende spel en de knappe
reusachtige arena gebouwd, het resultaat van het arbeiden van honderd man gedurende zes weken. Deze is omringd door groote binnenen buitenmuren, waarlangs een schitterende zuilengalerij met vijf- en zeventig pilaren loopt en waarin duizelingwekkende wagenrennen plaats vinden. Men heeft daardoor een beeld van zeldzame schoonheid gekregen, dat in monteering, regie en spel een bijzondere eenheid te zien geeft. Een der films, die in de komende maanden tot de grootste succesnummers za! behooren is de Univer-
BU1TENLANDSCH OVERZICHT met vele illustraties. WEEKPRAATjE: INSPANNING EN ONTSPANNING VIERVOETIGE VRIENDEN mooie hondenfoto's DE FOTO'S VAN DE WEEK (16 verschiiiende intercssame kieken) NIEUWE AVONTUREN VAN Dr. WILSON HET HUWELIJK VAN LADY TANCRED Een roman, die met elk no. kan worden begonnen. VOOR ONZE LEZERESSEN - MODE NUTTIGE WENKEN MENSCHEN, DIE IN 'T VERBORGEN WERKEN FILM-FILMPJES VROOLIJKE HOEKJE (geïllustreerd) VAN OVERAL EN ALLERLEI - FEITEN EN GEDACHTEN - HOE ONZE KALENDER IS SAMENGESTELD. WETENSWAARDIGHEDEN JONGENS EN MEISJES. EEN HOEKJE APART - ONZE KLEINE ENCYCLOPEDIE - DE INBREKER (geïllustreerd) PRIJSVRAGEN-LEVENSPROBLEMEN CORRESPONDENTIE PORTRETJES VAN ONZE KLEINE VRIENDEN DE CONCURRENT (novelle) ONZE PORTRETTEN, met oijschriften SPORTRÜBRIEK (rijk geïllustreerd met dejongstespelkiekenjenSPORTARTIKEL TOONEEL EN KUNST DEITY WALHOTTE, een talentvolle danseres (met vele illustraties) Als voordracni een lieoje van Chef v. Dijk . MODERNE AESTHETHIEK DE DOCHTER VAN DEN KUSTWACHTER (filmbeschrijving met vele illustraties! MUZIKALE SCHETSEN van MAX TAK DANSFOTO'S
HENRI WAULÏO Wanneer we de beellenissen geven ven hen, die verdiensten hebben ten opzichte van looneelfiim of cabaret, dan mag daarbij niet ontbreken Henri Wallig In breede kringen is hij een goede bekende. In de eerste plaats in Amsterdam, waar hij den scepter zwaa.t in hel cabaret „La Gaité" en dat, mede door hem. een der aantrekkelijkste plaatsen van vermaak in de hoofdstad is geworden. Maar niet alleen daardoor heeft hij verdiensten, ook door wat hij zelf in den loop der jaren heeft ' gepresteerd. Door de mobilisatie is Wallig naar voren gekomen, toen hij. zelf gemobiliseerd, zich geroepen gevoelde om door 't zingen van levensliedjes — wat hij als dilettant all.id dolgraag had gedaan - z'n makkers het leven in kantonnementen en garnizoenen te veraangenamen. En loen die jaren voorbij waren, had hij zich zooveel naam verworven, dat hij een graag geziene figuur was in het cabaret, waardoor dit hem deed besluiten geen afscheid te nemen van de planken. Hij bleef' Zoo zijn we een voortreffelijk voordrachtkunslenaar rijker geworden. Want als zoodanig heeft Wallig zich in den laafsten lijd doen gelden. Toen in.Amsterdam de film Moeder werd gegeven, heeft hij daarbij als proloog voorgedragen „De eeuwige Stille "naar een schels • -n Felix Timmermans. Dit was een treffend begin voor deze vertooning ^n nu de film een paar weken lartg in Rotterdam in het Grand Iheatre werd vertoond, toog Wallig avond aan avond naar de Maasstad om ook den Kollerdammers dit artistiek genol Ie schenken. De waardeering. hem hier te beurt gevallen, was niet geringer dan in de hoofdstad.
DE REVUE COOLS1NGEL-PLASWIJK ALS CABARETLlEDjE HET SUCCESNUMMER VAN ALEXANDER DE HAAS ..VOOR EEN MOOI MEISJE"
GEHT
rSPECIAL SIGARET 'IS*
regie geniet men van de Italiaansche sal film „In den Draaimolen des speel sensatie-films. Levens." Er komt nu spoedig weer een Het verhaal zelf is spannend,'een nieuW werk, namelijk „De Dochter, goed gegeven op bijzonder aantrekvan den Kustwachter". De zeer kunkelijke wijze uitgewerkt. Bovendien dige regisseur Augusto Genina heeft biedt deze voor den regisseur mogehiervan de leiding gehad. De mannelijkheden, dat elk zijner collega's lijke hoofdrol is in handen van Amleto er van zal watertanden. Novelli en de voornoemde dochter Voor dit werk is in Califomië wordt gespeeld door de beeldschoone een tot in bijzonderheden getrouwe Eddy Darclea. copie van den Weenschen Prater 't Is de importrice van Italiaangemaakt, gebouwd aan de hand van sche films, de P.l.G. Film Comp. te tal van foto's. Hierbij is gebruikt Amsterdam, die ons dit beeld brengt. het rijtuig, waarin Frans Jozef zelf Een filmwerk van een zeldzame dikwijls uit rijden ging en dat bij schoonheid is het door de Fox Film den verkoop der keizerlijke stallen geïntroduceerde „De Koningin van naar Amerika ging. Sheba ". Op monumentale wijze is dit Er behoeft niet aan getwijfeld bijbelsch drama in beeld gebracht. dat deze film overal een groote beDe staaltjes van massa-regie belangstelling zal trekken. En wie een hooren tot de beste, die tot nu toe bioscoopvijand ontdekt, die sture te aanschouwen zijn gjweest. hem naar „In de Draaimolen des Zoo heeft men voor deze film Levens". Wanneer dan nog een
greintje gevoel voor eerlijkheid is te constateeren, is de genezing nabij. „Blinde Harten" — een film die te Amsterdam wordt gegeven onder den titel „Tot het bittere Einde", — is een door de N.B.T. hier geïntroduceerde film, die een spannend en logisch in elkaar gezet liefdesdrama weergeeft, waarin vooral het sentimenteele element goed uitkomt. Men krijgt de tragische verwikkelingen te aanschouwen, die het gevolg zijn van het feit, dat' een min bij de geboorte twee kinderen verwisselt, waardoor de vader door de treffende gelijkenis van z'n dochter — ten minste hij meent dat t zijn dochter is — met zijn vriend aan de trouw van zijn vrouw begint te twijfelen. Daarbij is gezorgd voor mooie natuuropnamen en zijn eerste krachten op filmgebied gekozen voor de vertolking der verschillende rollen. In ons, aan de zee ontwoekerde land houdt men van zeemansdrama's Er is misschien geen enkel stuk, waarin elkeen zoo meeleeft. Daarom is 't niet te verwonderen dat de Cinema Palace te Amsterdam bij de films, die ze uitbrengt, ook haar keuze op een drama van de hiervoor genoemde soort heeft laten vallen. Dit filmwerk draagt tot titel „Doodsvijanden". De hoofdrollen worden vertolkt door twee sterren van de eerste grootte, door Dorothy Gish en Richard Barthelmess, het tweetal, dat bewezen heeft door kranig samenspel een film tot het hoogste peil op te voeren. Onze Hollandsche dramaturgen schijnen, te oordeelen naar wat onze tooneelgezelschappen brengen, weinig geïnspireerd. Er wordt nog wel oor'spronkelijk Nederlandsch werk opgevoerd, maar 't zijn overblijvers van vorige jaren. Van trots over de nationale tooneelschrij f kunst kan dus tegenwoordig moeilijk sprake zijn. Toch gelukkig nog wel eenigermate want in het buitenland heeft men Nederlandsche tooneelwerken vertaling waardig gekeurd. In Duitschland zullen namelijk binnenkort twee werken van mevrouw Simons-Mees op de planken komen. Franz Dülberg heeft voor de vertaling gezorgd en in het Thalia Theater te Hamburg zal men onder den titel „Der Tag der Kinder" haar tooneelspel „Het Einde" kunnen aanschouwen en in het Stadt Theater te Dortmund zal „Sankt Elisabeth" gaan. Over dit succes van mevrouw Simons-Mees zullen allen die hart hebben voor onze Nederlandsche tooneellitteratuur zich verheugen, want in vertaling ligt een erkenning opgesloten van de goede hoedanigheden van wat de Hollandsche tooneelschrijvers hebben geschapen.
CEMT
SPECIAL SIGARET
ÖE KONINOiN VAN SHEBA
11 -
#
^^B ■' v8
>
r
XOEN het oude koninkrijk Sheba zuchtte onder den druk van Armud, den tyran, wiens slechte daden ten hemel schreiden, woonden de rechtmatige heerschers in de nabijheid van de kust, in het rotsvaste geloof, dat er weer betere dagen voor het koninkrijk zouden aanbreken, aldus leert ons bovengenoemde film, die. door de Netherlands Fox Film Corporation hier te lande wordt uitgebracht. De twee jonge prinsessen Saba en Nomis waren echter niet veilig voor den tyran en toen Armud op zekeren dag Nomis liet rooven, maakte het meisje een eind aan haar leven. Toen trad Saba met hem in het huwelijk evenwel om slechts uitvoering aan haar plan te geven en den wreedaard te midden der feestelijkheden te doorsteken. Zij werd daarna de beminde koningin van het land; toch besloot zij eens een reis te ondernemen naar koning Salomo om te zien hoe een land met wijsheid en liefde te regeeren. Salomo werd overweldigd door haar schoonheid terwijl zijn broer Adonyah, Saba trachte te verteederen om zich van den troon van Sheba meester te kunnen maken. Zij had slechts oog en oor voor Salomo, maar ten slotte duldde diens echtgenoote, de dochter van Pharao, haar niet langer aan het Hof en zij ver-
trok, reisde verder door de woestijn en kwam na langen tijd weer in Sheba aan met haar jonggeborene, prins David. Hoewel het volk gelukkig was met zijn vorstin, gingen haar gedachten nog steeds uit naar Salomo en toen haar zoontje vijf jaar was, zond ze hem als een kostbaar geschenk naar den wijzen vorst. Adonyah en zijn trawanten wisten zich echter meester te maken van den kleinen jongen en sloten hem op in de graftombe der koningen van Israël. Bij her vernemen van de verdwijning kwam Saba met haar legers om het kind te helpen zoeken en door een toeval kwam zij te weten, waar de prins zich bevond. Wederom ging Saba door de woestijn, verwijderd van hem, dien ze liefhad, maar haar zoon vergezelde haar. Wat hadden de verre afstanden echter te beduiden, daar waar liefde heerschte? Liefde sterker dan de dood ....
J. R. van HINTE's INT. DANSINSTITUUT is thans gevestigd
Heiligenweg 26-28 Ruime vierkante balzaal. Comfortabel ingericht. PriVaatlessen dageiijksin „La Samba". „Blues". ..Milopga". Luxe Drosoectus op aanvrage. TELEF. C 1984
n^^^^pMannpp^
= WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M. E. R. CURIUS.
REDACTIE-ADRES GALGEW/
I ■
ANT. VAN DUCK — DE MUSICIENNE 8 FE ^^^■H
-
, vT BUITEN EN BINNEN ,JNS LAND GEBEURDE 'i^ Januari—4 Februari \ éngèlsche spoorwegstaking is ^gd, dat is voor het engelsche jeen ding van groote beteekejn voor de arbeidersregeering ^neevallertje. Nu dreigt wel \ een dokwerkersstaking, maar ïopig is deze er nog niet en nacDonald met zijn ministerie let werk trekken. [ nieuwe premier durft wel aan TkkeirrHij heeft zich al met jaré in verbinding gesteld en ranschen collega tamelijk duij laten merken, dat er nu lijk eens zaken moeten gedaan :n. Ook heeft hij de eerste
_"
M^W^^.iijp^ip,
■
NA DEN DOOD VAN LEN
Het landhuis van Lenin te Gorki bij Moskou dat hij gedurende zijn ziekte bewoonde en waar hij den 21sten Jan. stierf.
bezette zone spoedig zullen worden weggenomen. Ook de moeilijkheden tusschen Italië en Zuüd-Slavie zijn weggenomen. De beide landen hebben een verdrag geteekend; d'Annunzio, eens de „koning" van Fiume, dat aan Italië is toegewezen, werd tot graaf verheven. Oud-president Wilson, de stichter van den Volkenbond, is betrekkelijk nog onverwachts overleden. Hoe groot ook het aantal tegenstanders tijdens de laatste jaren van z'n leven is geweest, toch zal het werk,
.ONBEWAAKTE OVERWEGEN DOOR TUL UIL
WEEKPRAATJE
I -
I
\ 'M
"'n's lijk, omringd door zijn bloed' en geestverwanten. (Mevr. Lenin 1). jen gedaan om de regeering vde Sowjet-republiek te er|n. 'p goed begin is het halve 4 zegt men, maar de andere welke dan nog zou moeten 'in worden om het herstel van i acht en vrede in Europa te •ken, is een geweldige taak. Er A weer van een nieuwe confejl gesproken, die van de eerste , Iters der geallieerden, welke in .1 zou moeten plaats vinden, aussehen is de commissie van I tndigen te Berlijn aangekomen feft zij zich aan het werk geDe rijkskanselier heeft de plechtstatig begroet. Blijkwillen de beeren der commissie opschieten en zijn zij wel van voorloopig een rapport te puiren. duitsche gezanten in Parijs •russel zijn respectievelijk bed Dr. von Hoesch en de heer Keiler. Het schijnt, dat de :hen de separatisten in de in den steek laten. Zou Enge-wenk geholpen hebben? Er den grond om aan te nemen, Ie moeilijkheden met de spoor\ in de door de engelschen
INSPANNING EN ONTSPANNING. De lach is 't beste medicijn van alle geneesmiddelen, plachten de Ouden te zeggen. En ze hadden gelijk. Het lichaam heeft behoefte aan ontspanning, de geest net zoo goed. Wie voortdurend bezig is met de ernstige zijde van het leven, wie voor zich zelf en voor zijn gezin heeft te zorgen en heeft te strijden, om een plaats in de wereld te winnen en te behouden, die kan op den duur de inspanning niet dragen, wanneer hij ook niet voor ontspanning zorgt. Ik schrijf „hij", maar bedoel natuurlijk de „zij", de vrouw, wier taak veelal niet minder zwaar is, dan die van den man evenzeer.
Na een jaartje overwegen Zegt de Spoor, dat binnenkort 't Aantal open overwegen Op z'n minst verdubbeld wordt, 't Regent ingezonden stukken, Want geen mensch heeft, naar 't [schijnt. Zin, dat ie vandaag of morgen Door de Spoor spaor-loosverdwijnt. De Directie iegt: „Ach, menschen. Kijkt, verdikkie, niet zoo zuur. Maken jullie niet zoo'n heibel, 't Zal wel wennen op den duur/" Dat 's zeer juist, want raak je'n been [kwijt, Op zoo'n onbewaakte baan. Ach, dan wen je ongetwijfeld Wel na tien jaartjes daaraan I
„Zuinigheid betrachten" is hier Het devies, naar 't kan niet mis, Dat de Spoor niet zuinig straks op Onze ribbenkasten is. 't Spoor-symbool: een wiel met vleugels, Wijzige men maar alsdan. Maakt er, hooge spoorweg-oomes, „Magere Hein met vleugels" van/ Nieuwe tijden, nieuwe zeden. Dat is immer zoo gegaan. En dat toont thans ook het streven Van de treindirectie aan. Staat me toe, dat 'k naar den tijdgeest, U 'n verbeterd spreekwoord bied: „Als de mensch is platgereden. Sluit men cTpverweg... tdch niet. T/JL UIL
ONZE VIERVOETIGE VRIENDEN
* * * Üe groote stoet van volgers, die de baar vergezelden.
Davos. de stad der wintersport Heerlijk tusschen de bergen, omringd door sneeuw, beschenen door de zon, ligt Davos, waar vole belangrijke kampioenschappen zijn verreden.
De man die heenging
De man der toekomst
Woodrow Wilson, de oud-president der Vereenigde Staten, die ir. dep grooten oorlog zoo'n belangrijke rol speelde, overleed te Washington
De heer Rykoff is in plaats van Lenin benoemd tot voorzitter van den Raad der volkscommissarissen der Unie van Sowjet-republieken.
In de Vereenigde Staten zijn de gemoederen zeer opgewonden door een groot petroleumschandaal. Amerikaansche oorlogsschepen zijn weer naar Mexico vertrokken. Venizelos heeft niet veel geluk. Zijn gezondheidstoestand belet hem den rol te spelen, welker vervulling men van hem verwachtte. De indische begrooting in de Tweede Kamer is aangenomen. Gouverneur-generaal Fock liet zich over de toekomst in I ndië iets gunstiger uit, hij verwachtte met 1925 eênv sluitende begrooting. Er is een ontwerp rijwielbêlasting ingediend. De beeren Braat en de Boer hebben weer een poging gedaan om den zomertijd afgeschaft te krijgen. Rotterdam, den Haag en Utrecht sluiten groote leeningen. De Nederlandsche Journalistenvereeniging vierde haar 40-jarig bestaan. De Haagsche rechtbank veroordeelde den Staat tot voldoening der vordering van de v. Oldenbarneveldtschool te Rotterdam en tot betaling van 5 pCt. rente. Dit vonnis heeft natuurlijk groote principieele beteekenis.
-■- ï- i
;
/
V'
■
.
ni. Parmentier (Frankrijk), Franqui (België), Alii (Frankrijk), Owen Young, Generaal Davis (Amerika), SirR. Kindysley (Engeland)
TIEN
JAREN
De roemeensche troonopvolger Ferdinand (thans koning) met zijn zoon in Berlijn/Prins Karl was toen in het duitsche leger. Men kan begrijpen, hoe zwaar aan Duitschland later de aansluiting van Roemenië bij de geallieerden is gevallen.
* sBxtmt^rwm Een mooie witte angora-poes
Lectuur en vertooningen zijn de meest gebruikelijke vormen van ontspanning. Men leest om zijn geest bezig te houden en zich af te leiden. Het is waar, dat goede lectuur opvoedend werkt, doch evenzeer juist, dat in den regel naar het boek wordt gegrepen om zich te ontspannen. *
*
Nu moet ge niet gelooven dit weekpraatje met wijze 1 ga beëindigen, waarin ik wi beeren de opvatting van lezers en indirect het ov publiek, terug te brengen vi dwalingen huns weegs. Ik doe het niet, omdat van meening ben, dat zij se gebjk hebben.
*
<■
Typeerend voor ons volk iß nu wel, wat de leider van de Wereldbibliotheek, die interessante serie van boeken over alles wat den menschelijken geest belang kan inboezemen, onlangs schreef. Hij had een onderzoek ingesteld, naar wat ons volk het liefst las en daaruit was' gebleken, dat het boek met den „somberen" titel veel meer attractie heeft dan de naam, die iets opgewekts, iets vroolijks belooft.
Met het theater en de scopen is het eigenlijk niet ai gesteld. Men gaat er heen om~zi( amuseeren.De opvoedendefc van het boek en het schoui neel moet er niet dik opligge vrucht moet in een ges« gemaakte kern worden vo legd en gemakkelijk te ver zijn. Men zegt wel, dat publiek liefst naar de zoute klucht gaat, doch hoe weini waar is, bewijst „Boefje", de ernst van het leven toch i wel de hoofdrol in speelt ei na door duizenden te zijn zen, nu weer door duize wordt aanschouwd.
In een derdordtschedagbl werd onlangs een aardig ai opgenomen; het was geschi naar aanleiding van het dat in die stad tegelijkertijd den opgevoerd bovengen stuk aan Brusse's werk ontl en^en film getiteld, die BI kwajongen, waarin Jackie gan, die kleine filmheld, de h rol speelt. En .... het pu trok naar de tooneelvoorst« en liet ditmaal de bioscooj goed als verlaten.
Het eigenaardige is, dat de' zuidelijke volken, met hun vroolijken, luchthartigen, zonnigen aard, in hun ontspanning zooveel onschuldiger zijn, dan de noordelijke, die zwaar en stroef van karakter zijn en bij hun vermaken dikwijls uit den band slaan en tot uitersten overgaan.
*
***
* *
♦
*
i
VOOR
Er zijn verschillende soorten van ontspanningen. En 't is waar, dat ze bij lange na niet allemaal even aanbevelenswaardig zijn. Sommige menschen verstaan de kunst om te werken nfet. Meestal komt het omdat zij te langen tijd niets uitgevoerd hebben. Anderen kunnen zich niet op behoorlijke manier ontspannen. En dikwijls komt het doordat zij daarin geen oefening hebben.
Of de menschen lezen prulletjes, detectives en zinsels, óf het boek mei emstigen titel, dat spant, al de moeilijkheden, welke, gebeuren en dat de voldo geeft, van het „toch in komen". De hoop gevestig het licht, dat ondanks de w zal doorbreken.
Op 2 en 3 Febr. werd in de Stads-gehoorzaal te Leiden een Intern, tentoonstelling van katten aller rassen gebonden. Wij beelden hierboven enkele Angora's af.
Na onze inspanning vrage om afwisseling, die onta Willen boeken, theater en scoop ons die geven, laten z ze schrijven, in scène zette vertoonen er dan ook voor gen, ons te amuseeren,' ta interesseeren, ons bezig te den, naar onzen aard. En zij zich moeite geven om, aard goed te bestudeeren. mogen wij van hen verlai wanneer als zij op onzen sten belangstelling willen bouwe M. E. R. Cur
.
DE FOTO'S VAN DE WEEK
De aanbouw van het Centraal Station lieuwe hoofdkantoor van de pakketpost te Amsterdam than« nph^cl vnitonirf is tnans geneel voltooia.
DE AVONTUREN VAN Dr. WILSON - „HET LASTIGE GEVAL" n
De nieuwe sarase van de Post
Eisenaardig boomen kappen
Auto-dienst
De Plantage Middelaan te Amsterdam lijkt wel een straat met palen "o heeft men de boomen van de takken beroofd. De Amsterdammers zijn terecht weinig gesticht.
u ^ „ _. ■_ . Een kijkje in het gebouwaan de de Ruyterkade.
Het „Hooge Hols" te 's-Gravenhase bement voor minvermogenden is werkelijk modem en practisch ingericht. Links: de bewoner die zijn bed opklapt het midden: de kloeke moderne gevel; rechts: een kamer als zitkamer gebruikt, het bed is opgeslagen.
Een nieuwe brug bij Haarlem Een aardige overzichts-foto tan het bouwen van een nieuwe brug bij de Amsterdamsene Port te Haarlem.
-, - -
De kerk te Alkmaar | week gaven wij een foto van de gedeeltelijk afgebroken thans kunnen wij een aardige kielt van het herstellings-
De ruitertjes van de Waagtoren te Alkmaar
Een nieuwe kerk te Huizen
De beroemde ruitertjes van de Waagtoren te Alkmaar die gedurende de heele uren als de klok slaat bun steekspel vertoonen, zijn gerestaureerd om wederom den Waagtoren te sieren.
Wij geven hier een foto van Ds. van Voorthuizen die de plechtigheid der eerste steenlegging, onder de belangstelling van vele inwoonsters in Huizensch costuum, verrichtte.
Brand te Almelo werkplaats van den heer G.J.Kamp aan den Borne broeksche weg, welke geheel afbrandde.
Bestuur der Overijsselsche Landbouw Mijafd. Hengelo welke 40 jaren bestond. V.l.n.r de beeren Altema, v. Hark, ten Horst (voorz.) staande, ter Berk en ten Zeldam.
Behalve wij met ons beiden, waren er nog twee personen in de lift. Een jong meisje en een gebochelde. Bij de eerste oogopslag schrok ik. Silversmith's verhaal was zoo in bijzonderheden nauwkeurig geweest, wat betreft de beschrijving van den dwerg en zijn slachtoffer, dat ik, die ze nog nooit gezien had, hen beiden herkende, geen twijfel scheen mogelijk. Ik wist mij te beheerschen en toen de lift beneden was, talmde ik nog even om mijn vriend bijzonderheden omtrent dit zonderlinge paar te verzoeken. Hij deelde mij alles mee wat hij ervan wist. De man is een zonderling, die onverwacht in dit huis is komen wonen, men vertelde, dat hij in Indië geboren was, in ieder geval moest hij heel vermogend zijn. Het meisje woonde ook in hetzelfde huis. Zij studeerde voor zangeres en had een buitengewone mooie stem. Daardoor was de dwerg met haar in aanraking gekomen, blijkbaar was hij ook zeer muzikaal. Het meisje was een hoogst respectabel persoontje, de dochter van een dorpspredikant. Zij was door een bekende familie aan den huiseigenaar, die heel kieskeurig met zijn bewoners was, aanbevolen. Sinds eenigen tijd schenen de twee verloofd. Iedereen verbaasde zich er over, want niet alleen dat de vreemdeling vreeselijk mismaakt was, hij maakte ook op iedereen een hoogst onaangenamen indruk. Men vertelde van hem, hoe hij een hond, dien hij bezat, nadat het beest hem niet gehoorzaamd had op vreeselijke wijze mishandeld had. Binnenkort zouden ze in het huwelijk treden. „Ik heb angst voor het meisje," zoo eindigde Lenders vriend zijn informatie. Nadat ik mijn vriend voor zijn inlichtingen en zijn orders bedankt had, vertelde Lender verder, ging ik naar het nabijzijnde station om het locaaltreintje naar huis te nemen. Het was te Iaat geworden om weer naar het ^•^••^••^•••r»"^"«^»-'«^»''^"»'-«^.'^».-«^-
Landbouw-wlnterschool te Hengelo welke eenigen tijd geleden geopend werd. ?
4
kantoor te gaan. Ik had een uurtje den tijd, en besloot deze gelegenheid te gebruiken om mijn haar te laten knippen. Vlak tegenover het stationnetje was een kappperswinkel, welke er zeer verlokkend uitzag. De patroon begon mijn haar te knippen. Na korten tijd ging de winkelbel en een nieuwe klant trad binnen. Blijkbaar moest hij in den winkel wezen en kon dus de vrouw van den barbier hem helpen. Ik keek onwillekeurig even op, en zag hoe de gebochelde den winkel was binnengetreden. De barbier volgde met belangstelling het verloop van het onderhoud tusschen zijn vrouw en den klant. „Gek hè. Daar komt mijnheer Emerance in den winkel, hij is al een jaar mijn klant, laat zich geregeld hier zijn haar knippen. Geschoren heb ik hem nooit. Hij gebruikt een scheerapparaat. En nu komt hij daar binnen en koopt een scheermes." „Een veiligheidsmes," vroeg ik. ^ „Neen een gewoon mes. Daar mag hij wel mee oppassen, 't is een van de scherpste soort. Als hij niet oppast, dan snijdt hij z'n keel af. 't Is er net geschikt voor." De woorden drongen tot het diepst van mijn hart. De dwerg uit Silversmith's verhaal, de man die de jonge vrouw de keel zou opengesneden hebben, zag ik daar staan, van vleesch en bloed, er was geen twijfel aan. Hij kocht een scheermes, sclierp genoeg om iemands hals af te snijden. Over acht dagen zou hij het meisje trouwen, het meisje uit Silversmith's visioen.... Wat moet ik doen, dokter, wat moet ik doen? Geef mij een oplossing in dit ellendige geval, ik word er gek van? Toen Wilson klaar was, zagen wij allen aan zijn gelaat, hoe diep hem het geval getroffen had. Hij zweeg. En wij konden niets anders doen. Wie kon hier raad geven?
• «^••«^.•r~>..«±».
AAN DE GALG ONTSNAPT ■■•^■•»■■«5».
Brand te Rotterdam tuindorp Vreeswijk brakeen he vige i in een schiiderswerkplaats u'1-
■^H
De oude tijd herleeft
Een nieuw vaandel
Naast de vele autobussen heeft Rotterdam nu ook zijn paardenbus gaande van het Oostplein naar het Krali&gsche Veer.
Met eenig ceremonieel had de onthulling van het nieuwe vaandel der Oranje Vereeniging Rotterdam Zuid plaats.
't Was Zondag en een heerlijke zomermorgen. Het uitspansel welfde zich wolkeloos over de Engelsche kust en als een reusachtigen, zilverglinsterendcn spiegel strekte zich 't kanaal in onafzienbare verte uit. ' Slechts 't gezang van een vogel of 't geklep van een kerkklokje verstoorde de landelijke stilte, de geheele natuur ademde rust en vrede. Op geruim en afstand van den
..-».
grooten weg, dieper 't land in, lag de hoeve van Peter Lavvis verscholen tusschen de boomgaarden. De pachter en zijn vrouw waren beiden al op jaren, hunne twee kinderen stierven jong. Alle bewoners waren op dezen Zondagmorgen als naar gewoonte naar de kerk gegaan, behalve de boerin, omdat een aanval van jicht haar niet veroorloofde zich veel te bewegen. Ze zat rustig in de woon-
kamer toen ze gestommel meende te hooren in 't aangrenzende slaapvertrek. Ze strompelde er heen en zag tot haar schrik, een man met den rug naar haar toe voor het geopende kabinet staan. Ze slaakte een kreet en op 't zelfde oogenblik keerde de insluiper zich om en zag" haar vlak in 't gelaat. 't Was een ongunstig type, dat haar aanstaarde. Met zijn loerende oogen en listig uiterlijk, moest hij op een iedereen onaangenamen indruk maken. Martha Lawis herkende hem terstond, 't was David Giles, een deugniet van een jaar of twintig, in de geheele streek berucht om zijn losbandig leven. Boer Lawis had hem meermalen werk aangeboden, maar hij verkoos liever te luieren en menig keer had de boer,hem van zijn erf moeten jagen, als hij daar rondsloop. „Zoo David Giles, ben je een dief geworden," riep Martha op minachtenden toon; verder kwam ze echter niet, want de schelm, die gemeend had, dat er niemand in huis was en nu bemerkte ontdekt te zijn, was verschrikt op haar toegesprongen en had haar met een enkelen slag neergeveld. De vrouw stortte in elkaar. De slag was doodclijk geweest. Toen Giles besefte wat hij gedaan had, stond hij een oogenblik als verlamd van schrik. Hoe slecht David Giles ook was, een moord had hij niet willen plegen. Hij had zelfs niet de bedoeling gehad geweld te gebruiken, maar alleen, denkende dat alle bewoners naar de kerk waren, wat geld weg willen nemen. Vrouw Lawis had 'm wel eens een kleinigheid gegeven en toen had hij gezien, dat ze geld uit de lade van 't kabinet nam. Een hevige angst beving hem; hij begreep, dat hij moest vluchten, maar waarheen? Weg, ver weg, dat was zeker, want als hij gesnapt werd, dan kwam hij vast en zeker aan de galg. 't Was 'm te moede, of hij 't koord al om den hals voelde. Haastig schikte hij zijn kleeren recht, raapte zijn pet van den grond, die hem in zijne bewegingen van 't hoofd was gegleden en nam zooveel geld uit de lade als voor den greep lag. Veel was 't niet, maar in ieder geval genoeg, om er de eerste dagen van te kunnen leven en daarna verliet hij 't huis. Toen de booswicht naar buiten kwam, scheen 't hem toe, of de aarde ] ecne verandering had onderaan. Hij A rilde, ofschoon de Juli-zon hoog aan den hemel stond. (Wordt vervolgd.)
Nieuwe lezers beginnen hier: In dit verhaal, dat in Engeland speelt, maken wij kennis met den rijken bankier Markrute en Lord Tancred, een jonge man, die om finantieele redenen verplicht is naar Canada te gaan. De bankier biedt hem de hand van zijn nicht aan en een groote som geld voor zijn schulden. Markrute's nicht is een buitengewoon mooie en aparte jonge vrouw, die, hoewel jong, al heel wat heeft meegemaakt. Zij is de weduwe van den Poolschen graaf Shulski, die haar in den steek liet en in een tweegevecht werd gedood. Haar moeder was Markrute's zuster. Zij was met een Engelschman getrouwd, doch werd hem ontrouw. Uit haar tweede huwelijk werd Mirko, Zara's stiefbroertje, geboren. Markrute tracht van de toegenegenheid van zijn nicht voor den knaap, misbruik te maken. Om der wille van haar stiefbroertje besluit zij Markrute's voorstel te aanvaarden. Zij ontmoet Lord Tancred, die door haar ongenaakbaarheid eer aangetrokken dan afgestooten wordt, aan Markrute zegt, dat hij op zijn voorstel ingaat en zijn nicht wil trouwen. Lady Ethelrida, een zeer verstandige en bekoorlijke jonge vrouw, een nicht van Lord Tancred, speelt ook een rol in dit verhaal. Markrute voelt zich zeer tot haar aangetrokken. Zara gaat naar Bournemouth, om met de menschen te spreken, bij wie haar broertje gaat wonen. Bij haar terugkomst heeft zij een onderhoud met diens vader Mimo. Samen rijden zij naar diens huis, waar ook Mirko is. Tancred rijdt hen voorbij en verbaast zich Zara nog in Londen te zien. Zij heeft hem niet bemerkt. Daarna gaat Zara naar Parijs, om haar uitzet te koopen. Bij haar terugkomst heeft ten huize van haar oom een diner plaats, waar Tancred's familie met de bruid kennis maakt. Haar opvallende koelheid tegenover Tancred trekt de aandacht. Zijn familieleden maken zich ongerust over zijn toekomst, vooral Lady Ethelrida, die er eerlijk met Markrute over spreekt. Er groeit een genegenheid bij Ethelrida voor den bankier. Zara bezoekt met haar man diens moeder. De kennismaking valt mee. Zara gaat daarna weer haar broertje zien, van wien zij gehoord heeft dat hij ongesteld was, het kind is gelukkig met haar komst. Den avond vóór Zara's trouwdag ziet Tristam hoe Mimo naar haar venster staat te turen. Dit maakt zijn jalouzie wakker. Het huwelijk wordt met veel praal voltrokken, doch het brengt het bruidspaar niet nader tot elkaar. Zara houdt vol trots Tristam op een afstand. Zij gaan naar Frankrijk. Den eersten avond heeft er een heftige scene plaats. Zara verwijt Tristam haar alleen om geld getrouwd te hebben. Tristam is zoo boos, dat hij zegt nooit meer Zara's liefde te begeeren, wanneer zij hem er niet op haar knieën om smeekt. _ Hun verblijf in Parijs brengt hen niet tot elkaar. Wel gaat Zara meer in Tristam8 zien, doch nu is hij het, die de rol van beleedigde speelt. Zara is zeer beangst om den toestand van haar broertje. De geheimzinnigheid, welke zij in verband daarmee moet betrachten, stoot haar voor de borst.
Op het landgoed van Tristam's oom maakt zij kennis met vele van Tristam's vrienden. Behalve de oude hertog en zijn dochter Ethelrida, is er ook Markrute de bankier en van de vrienden van den bruidegom de sarcastische goedhartige kolonel Lowerby (bijgenaamd de Spreeuw), Jimmy Danvers, de bruidsjonker, Arthur Eiterton, de DonJuan, Lady Anningford, TEthelrida's boezenvriendin, en ook lady Highford, met wie Tristam sterk geflirt had. Zara wordt getroffen door de liefde, die iedereen haar man toedraagt. Alle gasten zijn uiterst vriendelijk voor de bruid. Lady Highford tracht zich met haar valsche lievigheid bij Zara in te dringen. Zara is echter op haar hoede. Als het Laura niet lukt, de jonge vrouw te bewerken, begint zij weer een flirtation met Tristam. Ethelrida heeft een onderhoud met Markrute. Zij voelt zich bijzonder tot den bankier aangetrokken. Deze doet zijn best haar voor zich in te nemen. Een deel van het gezelschap besluit den volgenden dag op jacht te gaan. Tancred en Lady Highford behooren daarbij. Zara gaat met de jongelui een pic-nic houden in een oud kasteel. Zij betrapt zich zelve erop, dat zij^ het onaangenaam vindt, dat Laura Highford den heelen dag alleen met Tristam zou zijn. Lord Elterton, een neef van Tancred, tracht met Zara te flirten, hij doet heel hartelijk tegen haar. Lady Highford probeert Zara bij Tristam verdacht te maken, met als resultaat dat hij razend jaloersch wordt. Doch ook Zara begint te bemerken, dat zij van haar man, van wien zij door haar vroeger optreden gescheiden is, innig veel houdt. Een ander paar. Lady Ethelrida en Markrute, begint meer en meer tot elkaar te komen. Den dag van haar verjaardag ontmoet zij hem in haar kamer, waar hij haar eenige kostbare boeken aanbiedt. Na deze korte ontmoeting spreken zij af den volgenden dag rustig bij elkaar te komen. Zara heeft een brief van Mirko ontvangen, zij is daarover weer zeer ongerust. Tancred ontmoet haar met den brief in de hand. Ook ditmaal brengt hun gesprek hen weer verder van elkaar. In de gang ontmoet Tristam Laura Highford, die weenend in zijn armen valt. Zara ziet dit, doch innerlijk getroffen, veinst zij onverschilligheid, wat haar man vreeselijk hindert. Lady Anningford beraamt voor den avond van Ethelrida's verjaardag een verkleedpartij, waaraan Zara ook deelneemt. Lady A. wil trachten de jongeretrouwden nader tot elkaar te brengen. Hun wordt een minnedrank geboden.
Maar Tristams trots won het dien dag, want geen blik, zelfs geen gebaar verried dien dag aan zijn jonge vrouw, welk een laaiend vuur haar overgroote schoonheid in zijn borst had doen ontbranden. En toen het dansen begon, danste hij eerst met alle andere dames en ging toen naar de rookkamer en kwam juist nog tijdig terug om met zijn Isolde de slotquadrille te dansen — geen wals. Geen macht ter wereld zou hem er toe hebben kunnen brengen, zich bloot te stellen aan de verlokkingen van een wals!
En zelfs dit weinige — het vasthouden van haar hand, haar nabijheid, het zien van de heerlijke lijnen van haar slanke gestalte en haar loshangend haar — veroorzaakte hem een onzegbare kwelling, zoodat, toen de rest van het gezelschap was heengegaan na elkaar goeden nacht te hebben gewenscht, hij naar zijn kamer ging, een jas aantrok en alleen ging rondzwerven in den nacht. HOOFDSTUK XXX. 's Zondagsmorgens was iedereen zóó slaperig en vermoeid na den avond aan Arthurs Hof, dat alleen Lady Ethelrida en Lady Highford, die altijd een pose van uiterste vroomheid tot haar beschikking had, met den hertog en Jongenh. Billy naar de kerk gingen. Francis Markrute sloeg hen uit het raam van zijn kamer, die op de poort uitzag, gade en peinsde welk een edele verschijning zijn schoone dame was en hij bewonderde haar flinkheid: geen feestelijkheid kon haar van haar plichten afhouden. Zij was een zeldzaam volmaakt specimen van haar klasse. Zijn schoone dame! Want, daar het lot hem dien weg had gewezen, had hij besloten, het er op te wagen en haar nog vandaag te vragen, of zij werkelijk zijn schoone dame wilde worden. Een man moet het ijzer weten te smeden als het heet is. Hij had zorgvuldig alle voorbereidselen getroffen, had zich zeer nuttig gemaakt voor den hertog, had hem af en toe veroorloofd een vluchtigen indruk te krijgen op zijn buitengewone scherpzinnigheid en had Zijn Genade weten te overtuigen, welk groot nut de partij, waartoe hij behoorde, van hem zou kunnen trekken. Hij was niet bang dat er van die zijde ernstig verzet zou komen, wanneer hij zich ervan zou hebben overtuigd dat lady Ethelrida hem beminde. Dat hij haar liefhad met al de kracht van zijn in bedwang gehouden natuur, was boven allen twijfel verheven. De liefde houdt er gewoonlijk weinig rekening mee, wanneer ze een hart verovert, of errangen standsverschillen bestaan, maar zelfs dit is in enkele gevallen een bekoring te meer. Francis Markrute had tot zijn zes en dertigste jaar gewacht, steeds vasthoudend aan zijn ideaal, totdat hij dit vond en wel in een graad van volmaaktheid, waarvan hij nooit had durven droomen. Zijn theorie, waarvan zijn geheele Teven de juistheid had bewezen, was, dat niets buiten het bereik kon zijn van een man, die meester was van zichzelf en van zijn gevoelens. Maar zelfs zijn ijzeren zenuwen voelden de spanning, waarin hij verkeerde, toen de lunch ten einde liep en hij wist, dat hij over een half uur, wanneer de meesten van het gezelschap veilig en wel geborgen zouden zijn, weer den weg zou vinden naar de kamer van zijn geliefde. Ethelrida keek niet naar hem. Zij was zooals gewoonlijk de lieftallig-
4
7*
held zelve voor haar tafelburen, was bezorgd over Tristams hoofdpijn. VOOR ONZE LEZERESSEN Tristam was zoo juist verschenen en zag er uit, zooals hij zich gevoelde — als een wrak. Zij interesseerde zich voor enkele berichten uit de Zondagsbladen, die zoo juist gekomen Deie modellen z'.jn waren; kortom, niemand kon vermoemet toestemming der den hoe opgeruimd het lieve schepsel fi.-ma Weldon Lid. te was en hoe haar hart sneller klopte Londen, ontleend »an om de eerste liefde, die zij op haar de Weldons Modelevensweg ontmoette. bladen. Zelfs de Spreeuw, die zooveel belang stelde in het jonggehuwde paar, No. 69162: had niets ongewoons opgemerkt in Eenvoudige, moderne de houding van de gastvrouw tegenjurk voor meijes van over hare gasten. 6-14 j »ar, van d nker— Ik vind mijnheer Markrute een blauv Berge of gabuitengewoon aantrekkelijk mensch, badine, geiarneerd vindt ge óók niet. Spreeuw? zei lady met tres in Perzische Anningford, toen zij hun gewone Idejren. Benoodigd wandeling gingen doen. — Zondags van 100 c.M. breede na den lunch naar de Lynton Heuvels stof 2 M. ä 2.50 M., te wandelen was op Montfichet een tres 0.50 M bijna onveranderlijke gewoonte. — Ik kan niet zeggen wat in hem aantrekt, het is iets subtiels en buitengewoons^ zooals zijn nicht ook heeft. Vind je dat ook niet? Kolonel Lowerby zweeg: 't was Ni. 70318. hem eensklaps opgevallen, dat hij Aardige, eenvoute zeer van iets anders vervuld was dige kinderjurk geweest om op dezen merkwaardigen voor meisjes van man te letten. 2—8 jaar, van — Wel, ik heb er waarachtig niet fljweel of aarop gelet, zei hij, maar nu je er over dige stof, met spreekt, moet ik zeggen dat ik hem een kraagje van ook een interessanten kerel vind. zijde of batist, — Hij is zoo buitengewoon kalm, de zakjes worging lady Anningford voort, en der geborduurd. waarover hij ook spreekt, het is Benoodig'! van altijd de moeite waard naar hem te 70 c.M. breed luisteren — en als het gesprek op fluweel 1.75 M, boeken of schrijvers komt, dan is hij Van 45 c.M. br. een volmaakte encyclopaedie. Hij zijde 25 c.M. maakt op mij den indruk van een man, in wien al de krachten van macht en wil saamgetrokken zijn. Ik Geknipte pauonen zijn tegen toezending vraag me af, wie hij toch is. Niet, van f 0.65 en strijkpatrenen ä 25 cent per dat dit er in onze dagen iets toe nummer franco te bekomen bij Mevr. Milly Simons, 28 Schuytstraat 261, Den Haag doet. Vindt ge dat er iets joodsch aan hem is? Hij heeft er niets van in zijn gezicht, maar als vreemdelingen zoo buitengewoon rijk zijn, staan NUTTIGE WENKEN zij gewoonlijk op een of andere manier met het Jodendom in verOm zwarte zij weer sfhoon en band. — Zeker, en hij is ook zoo intelli- frisch te maken, wordt aanbevolen gent, bromde de Spreeuw. Let er een spons in warme, goed gefilmaar eens op, in tal van Engelsche treerde koffie te nemen. Daarmee families, die bewijzen hersens te be- wrijft men zorgvuldig de zij af. Verzitten, is in vroeger tijd Joodsch volgens strijkt men de zij vóór dat deze geheel droog is. De koffie neemt bloed gekomen. — Ik geloof dat ik heelemaal geen vetvlekken weg en geeft de zij weer vooroordeelen heb, zei lady Anning- glans. ford, als ik van menschen houd, vraag ik er niet naar, wat voor bloed Met de vingers moet een wond ze in hun aderen hebben. niet aangeraakt worden. Vóór het Onderwijl had Ethelrida zich onder verbinden van de wond, moeten de voorwendsel dat zij brieven te schrij- handen grondig met warm water en ven had, in haar kamer terugge- zeep gereinigd worden. Het is beter trokken en toen de klok kwart over op wonden niets te leggen en ze aan drie geslagen had. wachtte zij daar de lucht bloot te stellen, dan ze met — wat? Zij wilde zichzelven niet dingen te bedekken, welke niet steriel bekennen, dat het haar noodlot was; zijn. zij strooide zichzelve zand in de Bij sterke bloedingen uit slagoogen en noemde het: een gezellig- aderen, drukke men, na de handen praatje. goed gereinigd te hebben, met den Zij zag er buitengewoon jong uit vinger op de wond, tot de dokter voor haar zes en twintig jaar, komt om hulp te verkenen.
echt een schitterend type van een patricisch meisje, zooals zij daar op haar eenvoudige sofa zat, met haar frisch patroon van lila's en teeder groen en alles aan haar was in harmonie, tot zelfs haar zacht-violette japon met bont gegarneerd. En toen haar klokje het afgesproken uur sloeg, trad haar aanbidder de kamer binnen. — Dat is toch een heerlijk idee, zei hij en in zijn oogen schitterde een ondeugend pleizier als vaneenschooljongen, die zijn kamcraads heeft beet gehad, dat al die goede lieden mijlen ver weg in kou en mist ronddwalen, terwijl wij met ons beiden gaan genieten van een goed vuur en een prettig babbelpartijtje. Zoo ontwapende hij haar zenuwachtigheid en gaf haar wat tijd. — Mag ik bij u komen zitten, lady Ethelrida? vroeg hij — en toen zij glimlachte, nam hij plaats, maar niet al te dicht bij haar: niets moest ook maar in 't minst overhaast worden. Zoo praatten zij ongeveer een kwartier lang over hun geliefkoosde boeken. De hare waren alle eenvoudig en kuisch; hij had er in alle soorten, alle echter uitnemend geschreven, meesterstukken van smaak en evenredigheid en, terwijl een groot stuk hout in den open haard neerviel en een zwerm vonken deed opvliegen, boog hij zich ietwat voorover en vroeg haar of hij haar mocht vertellen, waarvoor hij gekomen was: de geschiedenis van een man. Het daglicht begon af te nemen en zij hadden nog een heel uur vóór zich. — Ja, zei Ethelrida, maar laten we eerst het vuur wat opstoken en alleen dat ééne zachte licht aansteken, en zij wees naar een groote grijze porseleinen schermerlamp, met een wit scherm, waarop lila's geschilderd waren. — Dan behoeven we ons niet meer te verroeren, want ik verlang zéér die geschiedenis van dien man te hooren. Hij gehoorzaamde haar bevelen —\ en trok ook de zijden gordijnen dicht. — Nu zijn we waarlijk gelukkig — ik althans ben dat, zei hij: Lady Ethelrida leunde achterover tegen haar geborduurd kussen om te luisteren. Francis Markrute bleef een poos bij 't vuur staan en begon: — Ge moet met me terug gaan naar verleden dagen, naar een paleis in een statige stad — en naar een kunstenares — een balletdanseres — maar tevens een groote musicienne en een goede ep schoone vrouw, een vrouw met prachtig rood haar, evenals mijn nicht. Zij woonde daar in een paleis en ver van de wereld met haar beide kinderen, en een keizer was haar minnaar en de vader van haar kinderen en alle vier waren gelukkig, den ganschen dag lang. Die kinderen waren een jongen en een-meisje en ze begonnen groot te worden; de jongen begon na te denken over het leven en met zichzelf over allerlei dingen te rede-
1
nceren. Hij had die eigenschap wellicht geërfd van zijn grootvader van moeders zijde, die een beroemd dichter en wijsgeer was geweest, een Spaansche Jood. Zijn moeder, de schoone danseres, was dus half een Joodsche, en.door haar moeder weer half Spaansche edelvrouwe — want de wijsgeer was gevlucht met de dochter van een Spaansche grande en zij was uit de lijsten van den adel geschrapt. De jongen was heel zorgvuldig op- gevoed en begon, zooats ik zei, fêeds vroeg zelfstandig te denken — en te droomen. Hij droomde van wat er gebeurd zou zijn als hij de troonopvolger was geweest, de zoon van de Keizerin, in plaats van een kind van haar, die in zijn oogen een veel voornamere dame en koningin was: zijn eigen moeder, de danseres en hij leerde inzien, dat droomen, op spijt gebaseerd, nutteloos zijn, en voor een man alleen maar een factor tot demoralisatie, niet tot opheffing. De jongen begon te begrijpen dat die van zijn lieve moeder, hoewel de wereld haar een onzedelijke vrouw had genoemd, iets geërfd had, dat nog kostbaarder was dan zelfs de Keizerskroon — waarnemingsvermogen en lichamelijk en zedelijk evenwicht, waarop de familie van den Keizer, zijn vader, nu juist geen aanspraak kon maken. Van hen beiden hadden zoowel zijn zuster als hij — een stugge ontembare trots geërfd — ge kunt dat zien en zult dat wel reeds opgemerkt hebben in Zara, het kind van die zuster. Toen de knaap nu ongeveer twintig jaar was, besloot hij zich een eigen koninkrijkje te vormen, dat niet aan eenig land of ras gebonden zou zijn. Hij had een Engelschen gouverneur ~ hij had dien altoos gehad — en bij het bestudeeren van landen en volken en hun eigenschappen, hadden de Engelschen hem altoos het beste ras toegeschenen. Dus besloot de knaap, die geen eigen vaderland bezat, in Engeland te gaan wonen en te trachten zich een plaats te verwerven onder dit trotsche volk, dat hij in zijn hart zoozeer bewonderde. Dat was zijn doel gedurende al die jaren van harden arbeid, waarin hij de waarde leerde kennen van individualiteit en karakter, afgescheiden van volk of ras, en toen hij tenslotte in dit land kwam, was dat niet om er iets te zoeken, maar om te bevelen. Hier hief Francis Markrute —- de bezitter van een ontzaglijk fortuin en de beheerscher over het lot van bijna even velen als waarover zijn vader, de Keizer, had geheerscht, het hoofd omhoog. En lady Ethelrida, de dochter van honderd edele lords, begreep dat haar vader, de hertog, niet fierder kon zijn dan hij — de zoon van de Spaansche danseres. En iets uit haar fijnen geest ging naar hem uit; zij zat daar in den gloed van het haardvuur, en stak haar hand naar hem uit. Hij nam dien, kuste haar en hield haar vast, toen hij naast haar kwam zitten (Wordt vervolgd.)
;
^^■^^™^^^^^^^^^^™ P0qflp<>a|r^^c=^gp<>a|^^^^
MENSCHEN DIE IN 'T VERBORGEN WERKEN
HET VROOLIJRE HOEKJE Wij hebben met bovenstaanden titel werkelijk niet op het oog u verhalen te doen van geheimzinnige moordenaars of dieven. Noch ligt het in onze bedoeling om over staatslieden te schrijven, die verborgen voor het oog van het publiek, aan de touwtjes trekken en 's werelds zaken regelen. Neen, we bedoelen een heel andere categorie van menschen er mee, onschuldig aan misdaad, verre van de kronkelwegen der politiek. Iedereen, die wel eens een comedie, èen opera, een revue heeft bezocht, heeft opgelet, hoe met groote behendigheid het effect van de voorstelling wordt verhoogd, door de fraaie kleuren, de juiste belichting, welke op het juiste oogenblik bepaalde personen of groepen naar voren brengen. De man, die dit effect weet te bereiken, is voor het publiek een onbekende, wat echter niet zeggen wil, dat zijn taak een onbeduidende, zijn rol niet van groot belang zou zijn. Let bij de eerste de beste voorstelling, die gij bijwoont, maar eens op, hoeveel er van dien „lichtman" wordt gevergd. Hij moet met groote zekerheid, met niet aarzelende vlugheid werken, anders loopt alles mis. Stel u voor een maneschijn met rood licht, een sterf-secne met gele stralcnbundels of de verschijning van Mefistofeles met zacht-wit beschenen. Hoe goed de acteurs ook speelden, hoe fraai de muziek ook zou klinken, het effect was verloren, hopeloos verloren, net als een fotografische plaat, na een slechte belichting. In de tegenwoordige opvoeringen wordt wel degelijk rekening gehouden met de plaats die de lichtman heeft te vervullen, bij de slot-repetities doet hij mee en de regisseur, de man die voor de samenstelling van de geheele opvoering en het onderling kloppen van alle onderdeden heeft te zorgen, geeft ook den bedienaars der schijnwerpers gedetailleerde instructies. Meestal ontvangen zij getypte opgaven, welke zij nauwkeurig hebben te volgen. Net als de acteurs en actrices hebben zij ,,clausen". Bij dit woord, gaat het licht op, bij het ander valt de schaduw, dan is er wit schijnsel noodig, straks fraai gekleurd. In groote theaters werken vier schijnwerpers, twee aan lederen kant, doch op de kleinere tooneelen zijn twee, is zelfs één wel voldoende. Een van de voornaamste dingen is, om er voor te zorgen, dat de hoofdpersonen op de goede wijze be-licht blijven en daarvoor is groote oplettendheid onmisbaar. Het staat natuurlijk bespottelijk als de ronde of ovale stralenbundel vlak naast de personen valt. Sommige acteurs zijn buitengewoon lastig en houden geen rekening met het werk van den lichtman en dan beleeft deze vaak angstige momenten.
Voor dat de voorstelling begint, controleert de electrician zijn apparaten,, kijkt de koolstiften na en probeert of overigens alles in orde is, schroefjes moeten een beetje aangezet worden, contacten en geleidingen nagezien. In de groote buitenlandsche theaters en ook hier te lande, gebruikt men voor de verschillende kkuren'n draaiende schijf, waarin verschillende tinten zijn aangebracht. Deze schijf zit voor de opening van het projectie-apparaat en door te draaien kunnen langzaam of plotseling kleuren, al naar wensch, te voorschijn worden gebracht. Laat men meerdere apparaten werken, dan kunnen door het goede samenvoegen der lichtstralen, fantastische effecten worden tot stand gebracht. De verschillende kleuren zijn genummerd, zoodat geen verschil van opvatting tusschen den regisseur en den operateur kan bestaan. De moeilijkste overgang is natuurlijk van de stik-donkere nacht-scène tot de plotseling verschijnende hel verlichte figuren. In moderne revue's wordt enorm veel van de belichting gevraagd. En het bedienen van de schijnwerpers — vaak heeft een man er meerdere voor zijn rekening — is volstrekt geen sinecure. Deze man, die in het verborgen werkt, heeft ook als zoovele op wie die benaming past, een zware taak.
1
FILM-FILMPJES
Een Russisch filmüjdschrift te Parijs. In Parijs is het eerste nummer verschenen van „Kino", een filmtijdschrift, dat in de Russische taal verschijnt. Bestrijding van den kanker door de film. Het Amerikaansche ministerie voor de volkswelvaart heeft, een groote film laten vervaardigen ter bestrijding van den kanker; dit filmwerk zal in veel copieën over Amerika verspreid worden teneinde de bevolking de bestrijdingsmogelijkheden van deze treurige ziekte te leeren kennen. Coolidge en Griffith. Coolidge, de president van de Vereenigde Staten, is evenals zijn voorganger Harding een liefhebber van de bioscoop. Kortgeleden noodigde hij D. W. Griffith uit op het Witte Huis te komen en daar besprak hij met hem eenige scènes, die deze beroemde regisseur had opgenomen voor zijn film „Amerika". Mussolini filmacteur? Fransche bladen melden, dat Mussolini zich bereid verklaard moet hebben, om in de film „De eeuwige stad", die in Italië door een Amerikaansche onderneming wordt opgenomen, een rol te vervullen.
crxfrgzi pBQcn |[ ofrcE
t ï
Tante Kaatje zegt: Ik heb gehoord dat de zoon van den kruidenier z'n vader z'n zaak overneemt. Ik ben benieuwd of die jongen genoeg hoofd heeft om dr mee in z'n vaders schoenen te staan. Kruijenierzijn is niet makkelijk.
^^ Je ware liefde. — Nelly sprak trapt op je voet en 't doet pijn met Tilly over liefde. dan is het geen liefde, maar „Och Til liefde voel je direct, als je hart er van trilt dan is Als je met hem danst en hij hst wel liefde...." ^^--^fty**
Onze Marie gebruikt gelukkig geen petroleum meer om de kachel aan te maken. Sinds ze ruzie heeft met d'r vorigen vrijer, die omnibus-chaufftur was, kan ze de lucht van petroleum niet meer verdragen. Onze buurvrouw zei, dat ze d'r zoonljeslagerwou laten worden. Waarom juffrouw Smits, vroeg ik. Och, zei ze, onze Jantje is zoo dol op beesten! 't Allerbelangrijkste. Elke week ontvangen wij oplossingen, versjes, brieven en wat dies meer zij met vleiende beoordeelingen van ons blad. We zijn er werkelijk blij mèè. Doch als regel plaatsen we deze lofuitingen niet. Ditmaal maken wij uilzondering met de „goeie mop" die juffrouw Julie Strang uit Rotterdam ons zendt en die wij met het opschrift: 't Allerbelangrijkste opnemen. Rechter: Qe wordt veroordeeld voor 4 jaar gevangenisstraf, hebt ge nog iets te zeggen? Veroordeelde: {denkteven na) Jawel edelachtbare; ik kan toch zeker wel de Wereld-revue aan mijn nieuwe adres laten bezorgen?! Hij was op z'n reputatie gesteld. „Waarom ga je voor het raam staan mannie als ik zing, hoor je me niet graag." „Och", zei hij, „'t is niet noodig dat de menschen denken dat ik je sla!" Wanneer „Moesje?" „Ja schat." .Hebben engeltjes vleugeltjes?" „Ja schat." „Kunnen ze vliegen?" „Ja schat." „Vader zei vanmiddag tegen juf dat ze 'n engel was. Wanneer vliegt juf nou?" „Morgen, hoor. Daar kan je zeker van zijn, en ver weg ook." Moderne sprookjes. Er was ereis een Hollander, die niet over het weer mopperde en die wanneer hij in de soos zat niet over de hooge belastingen sprak.
Kleine passagier: Patden, Mevrouw, maar uw portemonnale ilt heusch ntet tn mijn Teetjeirak. (London Opinion)
Alrt&Oi t - T^oO^
DE MISKENDE ETALEUR. Lleeje
Moesje ali ik grooter ben, krlfg tfc dan ook een mijnheer inpiaats van een jußrouw om me aan te klcedcn? (London Oflnicn)
HET KORTE VERHAALTJE Onze jeugd. 't Volgende vertelde m'n neef Janssen me. 't Is dus waar gebeurd. Z'n dochter is veertien jaar en ze gaat op de H.B S. Z'n vrouw — jouw nicht, zegt ie altijd tegen me en op zoo'n eigenaardige manier, dat je d'r kregel van wordt, jouw nicht is van de moderne opvatting, dat je kinderen een groote mate van vrijheid moet geven. De veertienjarige Lize is dol op lezen en waar ze maar een gelegenheid er toe vindt zit ze met een boek. Let je nou wel ereis erop wat het kind leest, had ik al een paar maal tegen m'n vrouw — je nicht — gezegd.
Laat dat kind zich toch vrij ontwikkelen, was haar antwoord. Maar toch schijnt ze eindelijk, wat argwanig geworden te zijn, tenminste gisteren kwam ze, geweldig geagiteerd, in mijn kamer loopen. Nou moet je toch ereis hooren wat mij gepasseerd is. Ik kijk belangstellend en zit in afwachting. Op jouw aansporen, vroeg ik aan Lize, zeg kind wat lees je daar voor een boek? Och moeder, daar zoudt u niet van houden, dat loopt te treurig af. Zoo, hoe loopt het dan af, dat het zoo droevig is. Och, zegt het nest van veertien, zij sterft en hij, och hij moet wel weer naar z'n eigen vrouw terug.
iz>^c=] || cr^-q Ifp^cj Een goede raad. Een jonge dichteres schre aan een uitgever het volgem briefje: „Geachte Heer. Hier! zend ik u mijn nieuwste gedicl Gaarne hoor ik er uw meenh over en of u het wilt uitgeve Dit is niet het eenige werk V{ mijn pen. Ik heb nog me ijzers in het vuur. Hooj achtend." Op hetzelfde briefje schre de uitgever: „Hierbij het g dicht. Neem uw ijzers uit h vuur en gooi het gedicht erin Onbegrijpelijk. Een artist vertelt onder co lega's over de slechteontvangs die een van hun vrienden hai „George trad vlak voor m op. lin ze floten hem uit vre selijk. Toen kwam ik en hj direct een warm applaus. Nai welijks was ik echter op ( helft van m'n tweede coupl of ze begonnen George we uit te fluiten!" Dat was die een. „Jan kom ereis hier." „Ja Pa." „Kijk me eens an Jan." „Ja Pa." „Ben jij aan de pruime geweest?" „Eerlijk Pa. Ik heb er niet ee aangeraakt." „Jou leugenaar. Er waren z( pruimen. Vijf pitten lagen naa je bed en een pruim op h bord." „Dat was die een. die ik ni aangeraakt heb", zei Jan zorgde ervoor de kamer uit zijn, voordat z'n vader we „bij" was. 'n Gevoelige ziel. „Zoo Jorissen, wat zie jij shabby uit Slecht geslapen' „Och Thomassen gisten avond kort voor het naar b( gaan, vroeg een arme vrou mij om wat geld, ik weigere 't haar. En ik kon er de hee nacht niet van slapen Ik hoi d'r stem nog in m'n ooren „Die gevoeligheid Joriss( strekt je tot eer. Heb je een idee waar die vrouw woont... „Natuurlijk man. 't Was mi( eigen!"
WIJSHEDEN Sommige menschen sprek< zooveel, dat ze geen tijd late om goed na te gaan, waar het over hebben.
—r—.
*•"+••■•*►•«*» ••*••■•♦»• .4»..^.
f
i
Te heet gestookte kamers en verkoudheid.
Onze Hollandsche winters kenmerken zich gewoonlijk door zeer afwisselend weer. We hebben killen regen, natte kou, dan weder vallen de sneeuwvlokjes onverpoosd neer en hullen boom en struik en bodem in winterkleedij, of 't vriest en hangen de ijskegels aan de kozijnen. Wanneer 't dan buiten koud en guur is, mccnen zeer velen, dat zij 't vertrek flink warm moeten stoken, 't zal hun goed doen denken zij. En toch is dit niet 't geval; verkoudheid, hoofdpijn, zwaarte in 't hoofd en dergelijke, zijn er veeleer 't gevolg van. Een temperatuur van 60 graden Fahrenheit is voldoende voor een gezond mensch; zelfs een paar graden minder kan ook geen kwaad. Niet de groote hitte in de kamer behaagt, maar reine, verwarmde lucht. De kinderen hebben onder te groote hitte vooral veel te lijden, ze zijn ieder oogenblik verkouden en daarbij, hoe gauw loopen ze niet in een onbewaakt oogenblik uit de te hooge kamertemperatuur de gang in en krijgen 't dan juist zooveel gauwer te pakken. Verhardingskuren zijn zeer verkeerd, kunnen zelfs gevaarlijk zijn, wanneer men niet nauwkeurig de lichaamsgesteldheid kent, maar men vertroetele de kinderen ook niet. Als een van de huisgenooten duchtig verkouden is, doet men verstandig ze onder de wol te stoppen, met een heeten kruik aan de voeten en ze een goed verwarmende medicijn te geven. De waarde van deze methode is zoo groot, omdat de huiduitwaseming er door bevorderd wordt. Hcetc dranken helpen daarbij goed, om de kou uit 't lichaam te verdrijven. Als men dan behagelijk warm te bed ligt, is 't volgende geneesmiddel zeer aan te bevelen: Wasch hvee ons parelgort en kook ze in een liter water met een stukje pijpkaneel, totdat de vloeistof verkookt is tot een halven liter. Dan door een zeef wrijven en suiker erbij naar verkiezing. Men kan hier ook nog een wijnglas port of het sap van een citroen bijvoegen. Ook kan men den smaak nog veraangenamen, door er een ons gemalen amandelen in te mengen, of inplaats van citroensap, een schraapsel citroenschil gebruiken. Sinaasappelsap kan men evengoed aanwenden als citroensap, maar dan is toch het beste, het sap uit te persen met een citroenpers en 't tegelijk met 't water aan de kook te maken en niet zooals wel gedaan wordt, een schijf van de vrucht in een glas heet water doen. Laat men er vooral aan denken, de sinaasappel of citroen voor het uitpersen eerst gedurende 5 minuten in heet water te leggen, de vrucht
^^m
^^■^^■^^^^^"
•■+■■■+■•+•■'*•••+■•■+■■•■+■■•*■■■■+••+•■■+■.■+..■+...■+..%.
VAN OVERAL EN ALLERLEI «j». -^
^mmm^^^^^^^mmm^
■•«...«,..^,.
■•••?»•••?»■
Hoe onze kalender is samengesteld door R. Kayper
f
scheidt opmerkelijk meer sap af, dan anders 't geval zou zijn geweest. Nog een goede remedie tegen verkoudheid is, een paar eetlepels vol goede, zwarte aalbessengelei of jam in een kan doen en er dan een halven liter kokend water opgieten, met suiker er bij naar smaak. Maak 't warm, naar gelang 't noodig is en drink 't zoo heet als ge 't verdragen kunt. Bij heeschheid en keelpijn kan men voor verzachting, nog een flinken eetlepel vloeibaren honing toevoegen, vooral voor kleine kinderen is dit goed. MARY. Draadlooze telefonie onder dieren.
De mensch moet zich niet verbeelden, dat hij de uitvinder van de draadlooze telefonie of telegrafie is. Insecten, vlinders en andere vlugge vliegers, hebben elkaar al voor eeuwen en eeuwen trillingen toegezonden, die door hun voelhorens werden opgevangen en begrepen. Men heeft zich er vaak over verbaasd, hoe sommige vrouwelijke insecten de mannetjes aantrekken. Eerst heeft men verondersteld, dat het de geur was, waardoor zij op groote afstanden van hun aanwezigheid getuigen. Doch later zijn de geleerden er toe gekomen om de theorie der geluidgolven, dus der radio, als de meest juiste aan te nemen. Leton, de bekende natuuronderzoeker, constateerde hoe een enkele wolf, zonder eenig geluid te doen geven, in staat is om de. kudde bij elkaar te brengen en vele andere verschijnselen wijzen op een geheimzinnige kracht van bericht-uitzending, welke bij hooger en lager georganiseerde dieren en ook bij menschen voorkomt. Zou men hier te doen hebben, met een radio-uitzend- en ontvang-apparaat, dat in het lichaam aanwezig is, doch waarvan wij het bestaan niet kennen en de ontwikkeling niet meer weten te beheerschen?
FEITEN EN GEDACHTEN Een der oudste wetten is het bijbelsche gebod, dat de man vader en moeder verlaten zal om zich aan zijn vrouw te hechten tot een innig verbond. En op den dag van heden blijft die wet van kracht, natuurlijk als van zelf sprekend. De volksmond zegt, wie een zoon uithuwelijkt, verliest een kind, huwt een dochter, dan wint hij een kind. Mits zonder overdrijving toegepast, is deze neiging van den man, om zich te richten naar de gedachten, de sfeer zijner vrouw, goed. Zij is toch de opvoedster der kinderen en hoe grooter de harmonie tusschen beiden, des te beter zal het resultaat dier opvoeding kunnen wezen.
Hei burgerlijk jaar, dat natuurlijk een geheel aantal dagen moet bevatten, behoort in overeenstemming te worden genomen met het z.g. tropisch jaar, daar het noodig is, dat het begin der verschillende jaargetijden steeds ongeveer op dezelfde datums valt. Het gewone burgerlijk jaar heeft 365 dagen. Hierdoor verwaarloost men jaarlijks 5 u. 48 m. 46 s., dit maakt na vier jaren 23 u. 15 m. 4 s. Door het jaar maar altijd op 365 dagen te houden, waren de Romeinen ten tijde van Julius Caesar, 45 v. Chr., geheel in de war. Men was volgens de jaartelling in de maand Juni en de zon was pas in het punt Ariës (Ram). Julius Caesar bepaalde toen, dat het loopende jaar met 85 dagen vermeerderd moest worden en hij stelde tevens vast, dat voortaan om de 4 jaren het jaar een dag langer zou genomen worden. Hij koos daarvoor die jaren, welke door vier deelbaar zijn. Men noemt dit de Juliaansche tijdrekening of ouden tijd, volgens welke de Russen en Grieken nog rekenen. Door om de vier jaren het jaar een dag langer te nemen, nam men het jaar om de vier jaar 24 u.—23 u. 15 m. 4 s. = 44 m. 56 s. te groot. Dit maakte weer, dat men ten tijde van Paus Gregorius XIII in het laatst der 16e eeuw een tiental dagen ten achter was. Deze Paus bepaalde toen, dat de 4e October 1582 gevolgd zou worden door den 15en October en verder, dat voortaan een eeuwjaar, dat dus volgens de Juliaansche tijdrekening altijd een schrikkeljaar is, slechts dan een schrikkeljaar zou zijn, als het eeuwgetal door vier deelbaar is. Deze tijdrekening heet de Gregoriaansche en deze geeft na 400 jaren slechts een verschil van een paar uren. De Juliaansche tijdrekening is nu 13 dagen bij de Gregoriaansche ten achter. De Gregoriaansche tijdrekening is: een gewoon jaar duurt 365 dagen, een schrikkeljaar 356 dagen. De jaren, welke door vier deelbaar zijn, zijn schrikkeljaren, uitgezonderd de eeuwjaren, waarvan het eeuw getal niet door vier deelbaar is. Het jaar 1900 was geen schrikkeljaar. Het jaar 2000 zal het wel zijn. Dit is de grondslag van onze jaartelling, de basis van onzen kalender. Ik hoop, dat de lezers van ons blad belang stellen in deze mededeelingen en ook nog wel eens iets anders en iets meer daarover en op het gebied der sterrenkunde willen weten.
WEET GIJ dat Saturnus tien manen heeft, Jupiter negen en Mars twee? dat de Londensche meisjes bekend zijn, omdat zij zulke uitstekende helpsters zijn in lunchrooms, enz.?
DE INBREKER.
JONGENS EN MEISJES EEN HOEKJE APART! ONDER REDACTIE VAN TANTE L1ZE
«
% £"
.»
Hoort eens, jongens en meisjes, ik ben best tevreden over de manier waarop jelui de prijsvraag van het leegloopen van het vat hebben opgelost. Er waren heel wat goede inzendingen. De oplossing is 6/11 uur of 328/11 minuut. Prijzen ontvingen: Jalle Kat, v. Boetzelaerstr. 46II, A'dam; Gerda Lam hers, Wagenaarstr. 231, A'dam; Chris Schreuder, Balkbrug I. 184' a.d. Dedemsvaart; Mien Kruythof, Binnenwatersloot 16, Delft; H. J. Hulsegge, Middelweg 27, Deventer; Appie Sloot, Doesburg, Enschede;; J. v.d. Noll, Langenstr. 450 a, 's-Gravenzande; Marietje Beining, Brandstr. 9 II, Den Haag; G. A. de Boer, Dibbetstr. 33, Den Haag, F. Dieckmann, Koekoeklaan 5, Den Haag; A. de Graaf, Fisher str. 136, Den Haag; K. Isbrücker, Zusterstr. 60, Den Haag; Lena Kanaar, Emmastr. 244, Den Haag;, D. N. F. Kiehl, Govert Bidloostr. 85, Den Haag; D. Schipper, Kruisweg 222, Haarlemmermeer; J. G. Slagter Jr., Loosduinscheweg 917, Den Haag; Careltje Tesink, v. Koetsveldstr. 53, Den Haag; Dirk Visser, J. Hollandershof, Leeuwarden; J. J. Bontje, Noordmolenstr. 30a, R'dam; C. J. Bos, Vlaggemanskade 19a, R'dam; Andre J. Fortanier, Saftlevenstr. 5a, R'dam; J. F. de Jong, Stuurmanstr. 9, R'dam;; Christina Jongbloed, Heinlandstr. 136, R'dam; W. Maas, Doedestr. 72b, R'dam; Johanna Maters, Bleiswijkstr. 4a, R'dam; M. A. Meijer, Pupdllenstr. 50a, R'dam; J. J. Muller, Noordmolenstr. iSa, R'dam; Neeltje Tiggeiman, Roggestr. 21, R'dam; Corn, de Reus, Rechthuisstr. 21, R'dam; N. Timmer, Ketenstr. 77a, R'dam; Marie v.. d. Werf, Burg. Hoffmanpl. 77a, R'dam; A. Weijer, Bakkerstr. 20a, Charlois, R'dam; Karel Schoutese, Rotterdamschestr. 71, Scheveningen, A. de Ronde, Singel 197, Schiedam; Gezma Egbers, Twelloscheweg 103, Terwolde bij Deventer; A. Beuken, Groverandestr. 13, Utrecht; Jacob v. Beusekom. Singel, Zaldbommel; H. J. Tamboer, Kerksteegje 15, Zutphen; J. van Tol, Groote Voorde 9, Zwolle.
„Goeie Jhalenl''
hemel, een inbreker! Gauw politie
ELKE WEEK EEN VRAAG. Dorus H. te Arnhem vraagt hoe het komt, dat de zalm maar een zekeren tijd van het jaar in de rivier voorkomt.
Een van de wonderlijke verschijnselen in de natuur, Dorus, is het op en neer trekken van den zalm uit de zee de rivier op en weer terug. Het is bekend, dat de zalm na een zekeren tijd in de zee te hebben geleefd, de rivieren optrekt en daar kuit schiet, om daarna weer weg S te trekken. Jonge zalmen blijven een tijd lang in de rivier, ontwikkelen zich geleidelijk en komen daarna in de zee terug. Zij zijn in dat stadium een van de grootste vijanden der haringen, de meest vruchtbare, doch ook meest vervolgde onder de zee-bewoners. Eerst, nadat zij geheel volwassen zijn, gaan de zalmen uit het zoute water weer naar het zoete, om volgens de eeuwige wet der natuur, „zich te vermeerderen en te vermenigvuldigen." Eigenaardig is, dat de zalm terug keert naar de rivier waar hij of zij geboren is, om daar kuit te schieten en voor de voortplanting der soort te zorgen. Wat extra raadsels Raadsels ingezonden door Jos. F. Steussy te Amsterdam. Welke heer zit precies in een kan bier? '
J3iquDg
Waarom ligt de visch op de markt? fVDjS 3p WQ 2. „We zijn te iaat, collega, langi dit toow ii Ie vertrokken 1"
Wat heeft geen lichaam en is toch zichtbaar?
ONZE KLEINEN
ONZE PRIJSVRAAG Ik ben zoo blij, beste jongens en meisjes, dat de lezers van de Wereldrevue het mij zoo makkelijk maken. Telkens krijg ik aardige nieuwe raadsels. Zoo kreeg ik voor van de week van Mej. Jo Versteeg, Brouwerijweg 21, Arnhem, het volgende raadsel: Een herder liet 1008 schapen weiden. Toen de avond viel bracht hij ze naar de schaapskooi terug in 12 kudden, maar zoodanig, dat in elke kudde 6 schapen meer waren dan in de voorgaande. Hoeveel schapen voerde hij in de eerste kudde weg? Wie van jullie weet het antwoord ? Schrijf het mij vóór 17 Febr., aan mijn adres. Tante Lize, Redactie Wereldrevue, Galgewater 22, Leiden en ge hebt kans op een mooien prijs.
Het geheim van den «alm.
3.
„"We zallen hem wel achterhalen 1"
Mej. W. H. te 's-Gravenzande schijft ons het volgende: Betsie's vader heeft haar een versje geleerd met de beginregels van: Heer olifant, hoe oud zijt gij? Wel vijftig jaar ten naasten bij, enz. Nu liep kleine Betsie met haar moeder te wandelen en kwamen een kennis tegen, die vroeg: „Hoe oud is zij?" waarop de kleine zei: „Wel vijftig jaar ten naasten bij." Onze kleine!;'encyclopedie. Belles-leitres. Schoone geschriften of kunsten. Een fransche uitdrukking voor litteraire werken. Ben of Benn. Een oud-engelsch vyoord voor berg of heuvel, men vindt het terug in plaatsnamen als Ben Nevis, Ben Lomond.. In Wales spreekt men van Pen. Benedicite. Een gewijde zang in de engelsche kerk.
4- „HJ-hl—hl, wat 'n ossen 1'
Bencdictus. Het latijnsche woord voor gezegend, het is het aanvangswoord van een kerkzang, welke daarnaar wordt genoemd.
\
KETTINGPRIJSVRAAG Het vinden van de ketting tusschen Nieuwjaar en voorspoed was blijkbaar veel minder makkelijk dan het kettingspel van den vorigen keer. Toch kwam er nog een groot aantal oplossingen binnen. Daar wij om de beste en grootst mogelijke serie gevraagd hadden, gaven wjij den vijfguldensprijs aan Mej. L. Smit, v. d. Palmstraat 8, Rotterdam. Zij zond 18 series, waarvan een dubbel en 2 verkeerd, blijft dus 15 series. Een extra prijs van f 1.— kregen: Ä. v. d. Tempel, Oosterstr. 81, Schiedam, 12 series; J. C. Hasewinkel, Ootmarsum, 1 1 series; G. H. Plaggemans, Wanneperveen, 10 series, Mevr. J. Veenenbos, Bosschestr. 170, Scheveningen, m-series. De volgende inzendingen kregen troostprijzen: W. F. Schaefer, Ericastr. 77, Hilversum, met 9; B. C. M. Beining, Brand str. 9 II, Den Haag, met 9; A. A. van Wijk, Hoofdweg 654, Nw. Vennep, met 9; E). Sesink, Kerkallee 27, (Velp (G.), met 9; H. van Ecken, 2e Emmastr. 244, Den Haag, met 8; J. Diemans, Kolibristr. 3 I, Amsterdam, mei 7; Jo Versteeg, Brouwerijweg 21, Arnhem, met 7; W. Rombouts, Lindestr. 3, Den Haag, met 7; Ch. P. Scheepers, Populierstr. 41, Den Haag, met 7; J. van Tol, Haven 18, Maassluis, met 7; J. van Ling, Hugo de Grootstr. 32, Den Haag, met 6; M. v. d. Poel, Jac. v. d. Poelstraat 33, Den Haag, met 6; Mej. P. van Reede de Jonge, Potgieterstr 14a, Rd'am, met 6; D. van Gelder, Chr. de Wetstr. 61a, R'dam; C. v. dRaap, Munnikenbuurt 6, Gem. Ziekenhuis Schiedam, met 6; W. J. Pannekoek, Kuiperstr. R 32, Tenvolde bij Deventer, met 6; Schoonenberg, Marconistr. g, Zuilen bij Utrecht, met 6; Gerard Wilschut JPz., Laan van Meerdervoort 2a, Den Haag, met 2 series (in dichtvorm).
Nieuwe Vijf-guldcns-wedstrijd (Ingezonden door Mevr. v. d. Laarsede Zeeuw, Zaadakkerstr. 22b, R'dam). Neem een vierkant bord, verdeel hel in 36 hokjes, zooals onderstaand aangegeven. '
s
^^^^^^^^^^^^"
Onderschriften prijsvraag;
In hoKJe 2 staat een damsteen. Kunt gij dezen door alle hokjes heensturen, zoodat hij er bij a uitkomt? Ge moogt alleen horizontaal en verticaal schuiven, doch niet diagonaal (schuin). De lijn mag niet onderbroken worden. Hoe zoudt ge dat doen ? Zendt uw antwoord voor 17 Febr. . aan de Redactie van de Wereldrevue, afd. Prijsvragen, Galgewater 22, Leiden. Onder de inzenders van goede antwoorden worden vijf prijzen van f 1. en vele troostprijzen verdeeld.
'PORT^BTffig VAN
ON^E VRffiNOJEES
CORRESPONDENTIE P. A. V., Rozenburg. Uw annecdote nemen wij gaarne op. Een onderschrift gevraagd. Zendt dit voor 17 Febr. a.s. aan het adres : Redactie Wereldrevue .Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 22, Lalden. Als prijs wordt f2.50 toegekend met vele troostprijzen. Oploasing
onderschriften wedstrijd Tan 4 Januari 1924. .De rljksdaaldarsprijs krijgt ditmaal Mej. Onderwater, Br„nkhorstsiraat 14, Leiden, met bet onderstaande versje: Oata Krelis kwam van uit de stad Balast, ja, zwaar beladen. En daar het erg gewinterd had Moest hij door 't sneeuwvela baden. Twee snaken kregen hem in 't oog En zouden zich eens Termaken. En vlug als een peil uit den boog Ging men aan 't ballen makes. Nu goed gemikt en opgepast. Daar is hij al, ons veotje. Miar zie, daar valt oom's poppenkast Nat op 't kritiek momentje. De projectielen missen doel En oompje lacht ha, ha, Dat is nog eens een leuke boel, Twee leden Tan .... da, da. De Tolgende inzenders krejen troostprijzen. j. Baas, Bentmckstr. 1051U, A'darr; Mej. Jac. Sonnoborn, Lutmastr 235, A'dam ; P. v. Hekken, Houttuinen 2, Delft; Mej. C. Biertns, Koningstraat 365 Den Haag ; B C. M. B-. ioiDg, Branot• traat 911, Den Haag. Mevr. C. G v Loo Geelst, Daguerrestr. 40, Den Haag; Jon. Hoskam,Trekweg 181, Den Haag : Ant. Ho.kam, Trekwej 181, Dso Haag; D. N F. Klehl. Govert B dloostr 85, D;n Haag ; A. de Water, A exanderstr. 7a, Leiden ; P. C. Kruyff, Konin .Innegracht 19 Den Haag; J. C. Piiterse. Westerbaenstr. 207, Den Haag; H. T. Tongeren, Baretatr. 167, Haarlem; L. de Geus, Hooge Morsch^eg 24, Oegstgeest; A. van Heijst. Multatulistr. 41, R'cam; Mrj. L. SmitsS houten, Laan v. Wande oord 69, Rotterdam; E. Tannijs, WandeJoordstr. 29, R'cam; Corn. Verspoor, Frans Bckkerstr. 73a, Charlois, Rotterdam,
LEVENSPROBLEMEN
A
»ter, e.d., een beroep, dat erg aantrekt, maar dat alleen iets belooft voor menschen, die bijzonderen aanleg hebben. Naai mijn meening hebben de personen, diie u bezocht en u raad gaven, gelijk.... en ongelijk. Het is ontegenzeglijk goed om zoo aterk mogelijk beslagen ten ijs te komen, doch jong begonnen is half gewonnen. Zend mij eens iets van uw werk, opdat ik over uwe capaciteiten kan oordeelen.
P. H. te Haarlem schrijft mij: Ik ben nu bijna 18 jaar oud, heb de 3-jarige H. B. S. doorloopcn en ben op een handelskantoor te Amsterdam werkzaam. Ik moet dit voorjaar examen doen in Nederlandsche- en Engelsche Handelscorrespondentie. Ik vertel u dit allemaal, opdat u zult begrijpen, hoe of ik er ongeveer voor sta. Ik wou u dan eens vragen of u mij «ok zoudt willen helpen aan wat ik zoo gaarne zou willen worden, n.l. verslaggever voor een of ander blad. Nu moet u niet beginnen te Lachen, want heusch, het is ernst. Ik ben reeds bij groote bladen geweest, doch dan werd mij. den raad gegeven, nog een paar jaar geduld te hebben. Maar zou ik nu niet reeds als „amateur" kunnen beginnen ?En indien dit mogelijk is, zoudt u me dan misschien wat willen helpen? Antwoord: Journalist-zijn is net als acteur, film
Mej. /. S., Rotterdam. Een stekende mop. Wij hebben hem plaatst. Dank ui
uitge
Mej. ]. V. te Arnhem. Uw vraagstuk No. 1 zullen wij gebruiken. No. 2 en 3 zijn minder geschikt. AU v. S., Heerenveen. Tante Lize laat je weten, dat alle kinderfoto's teruggezonden worden, doch je moet het adres achter op de foto zetten en f o. 10 voor -porto bijsturen. Mevr. v. d. L.-de Z., Rotterdam. Uw raadsel heb ik, een beetje gewijzigd, opgenomen. Anonymus, Almelo. Dät was eenoude mopl A. V., Den Haag. Namaken kan ik het niet, doch de opgave die wij plaatsten kwam uit een zéér betrouwbare bron. Foto's van visschen hoop ik spoedig op te nemen. R. K; Rotterdam. Wij nemen gaarne uw stukje op. Doch is uw opmerking, dat M. E. R. Curius' artikel onvolledig was, niet juist. Curius heeft niet het heele vraagstuk der jaartelling willen behandelen. Hij heeft alleen op de belangrijkhedd van het hebben van een goeden officieelen kalender gewezen en o.a. genoemd, datgene, wat in vroegeren tijd daarvoor werd gedaan Gaarne ontvangen wij geregeld bijdragen van u op dit gebied. K- de /., Den Haag. Op anonyme vragen kunnen wij geen antwoord geven. Bovendien zouden wij dit in het onderhavige geval toch niet doen. U schrijft, dat de dokter van meening is, dat de behandeling van uw kind eenige jaren moet worden uitgesteld en vraagt ons, wat wij zouden adviseeren. Natuurlijk den raad van den dokter opvolgen. Vertrouwt u hem niet, ga dan naar een ander medicus, ten slotte zoudt u naar het Academische Ziekenhuis te Leiden kunnen gaan. Doch geen leekenraad opvolgen voor een zoo jong kind, als de dokter u behandeling ontraadde. M. C. te Rotterdam. Uw brief ontvangen. Dank u voor uwe goede wenschen. Ook mijnerzijds het beste toegewenscht. De kunstjes enz. zullen wij gaarne ontvangen. Voor de versjes hebben wij onze vaste medewerkers. De puzzle is wel aardig, doch nu een ander deze aardigheid al reeds gebruikt heeft, doen wij het liever niet. /oh. S., Den Haag. Wij hebben eenigen tijd geleden een stukje over het fokken van kanaries in ons blad opgenomen, doch we zullen trachten er weer eens iets anders over te brengen. Traas B., Vlaardingen. Tante dankt je voor je raadsels.
Lize
A. v. H. ie Rotterdam. We zijn bang, dat die raadsels niet meer terug te vmden zijn.
Beredlentie een jonaedame 7 maanden oud.
Woutie Horsmeyer,
Andre van Huffel
een kleuter van 'n jaar
een 3-maandlge mijnheer.
DE CONCURRENT. We waren 't beu geworden. Die last, welken je tegenwoordig met de huiseigenaren hebt, 't is te bar. Vroeger ja, toen ging het. Ze waren beleefd en tegemoetkomend. En het huurcontract, dat je toen te teekenen had, stond als een minnebrief tegenover een doodvonnis, vergeleken met de lijst van eenzijdige verplichtingen, waaraan je je thans vastlegt. De huurder moet dit, de huurder moet dat. De verhuurder ja, die moet alleen het geld empoeheeren en. . . . dat moet je 'm eigenlijk nog komen brengen ook .... Dus we waren het huren beu geworden. IVTn vrouw had een erfenisje gekregen en we hadden besloten dat geld om te zet<• ten in een huis. Het besluit nemen, dat is een enthousiaste bezigheid. Het uitvoeren is een tweede. Ik ken een nieuw variant op het oost-west, thuis is 't ook niet alles, dat luidt, huur-zuur, maar koopen is ook niet alles. Je moet letterlijk overal verstand van hebben, op alles letten en. . . . dan*loop je er nog in. Wij waren vaste klanten van een aantal huizenbureaux geworden en elke post bracht vriendelijke briefjes met de mededeeling, dat er nu eens iets bijzonders te koop was. Eindelijk werd er ons iets aangeboden, dat goed leek. Een villaatje in den buitenwijk met een tuintje, geen overburen, dicht bij de goeie tram, niet al te dicht bij familie en kennissen. Wij trokken er zaterdagmiddags naar toe, gewapend met den sleutel, dien het huizenbureau óns had verschaft. Juist toen we het tuinhekje openmaakten, kwamen er nog een paar menschen aan. Een hij en een zij. De hij droeg een bruinen dophoed en had lichtgele handschoenen aan. Naar de zij heb ik niet gekeken. Nu móet u weten, dat ik niets ter wereld zoo erg vind als een gekleurde dophoed. Een zwarte staat netjes, maar een gekleurde hoed moet slap zijn. Handschoenen dragen is ook een goede gewoonte, ik wil er niets van zeggen, maar wie draagt nou <üe lichte dingen, die direct vuil hoefere worden.
Het Hospltum te Kampen
Het Nederi. Persmuseum
behoorend bij de Theologische school werd geopend.
Te Amsterdam werd op de N.Z. Voorburgwal . het Nederi. Persmuseum geopend.
De begrafenis van Mr. van Hierop De Amsterdamsche rabijnen, w.o. de opperrabijnen Onderwijzer en Palache. volgen de lijkbaar.
Een nieuwe kerk in Rotterdam
Brand te Rotterdam
aan de Tiedemanstraat, waarvoor de eerste steen werd gelegd.
Aan den Kleiweg te Hillegersberg brandde de houtzagerij der fa. Bergen & Zn. af.
Vreemde passagiers
\U
In Rotterdam werd een aantal wilde beesten, bestemd voor de firma Hagenbeck te Hamburg, overgeladen.
Pardon mijnheer, wij komen hier om het huis te bezichtigen. Daar komen wij ook voor. Ik heb den sleutel van bureau Y. Wij ook van het zelfde bureau. Enfin, dan zit er niets anders op, zei m'n vrouw, die aan m'n gezicht zag, dat het verstandig was om voor een oplossing te zorgen, dat we ons verdeelen. Terwijl u beiden beneden gaat, gaan wjj boven en zoo omgekeerd. Prachtig, zei de man, en z'n vrouw knikte instemmend. Zoo bekeken we' de woning gezamenlijk. Het huis was niet onaardig, een beetje petiterig, slecht onderhouden. Ik vond het voor 13.000 gulden nogal duur. Een elf mille leek mij net genoeg. Dat zei ik tegen m'n vrouw, toen we de bovenkamers bezichtigden. Van beneden hoorden we een grove stem, die op een scherpe dito antwoordde : Maar mensch hoe kom je d'r bij, 13 mille is geen cent te veel. 't Ding is goed gebouwd, 't Ziet er wat verveloos uit, maar de fundamenten zijn goed .... Waarop de scherpe stem terugkrijschte : Maar man probeer d'r toch eerst wat af te krijgen. Jij hebt goed smijten met mijn geld. Hoor je dat, zei m'n vrouw. Ja, antwoordde ik. Ik geloof, als we het hebben willen, dat we dan direct moeten gaan. Het gevoel, dat 't erom ging gauw te besluiten, had m'n sportieven aard wakker geroepen. Neè die kerel zou 't me niet afsnoepen. We hepen dus vlug naar beneden. Maar de anderen waren ook niet lui. Ze maakten tegeUjk met ons aanstalten om te vertrekken ea we ontmoetten elkaar weer bij het tuinhek, net als bij 't binnenkomen. En toen werd het een spurt, des te agiteerendér omdat de een voor den ander niet wilde laten zien, wat hij in z'n schild voerde, n.l. het eerste bij het huizenbureau te zijn. ,Wij verloren bij een „neuslengte" ein ik moet bekennen, dat de man met den bruinen hoed net eventjes voor mij het kantoor binnenstapte. Bc kom voor het hui& in het Emmapark, bitste hij den klerk toe, roep den baas ereis. De baas kwam. Wat moet dat huis in het Emmapark doen, directeurtje.
--» ,-
,
- MrTWi
ONZE PORTRETTEN
Voorzitter der legercommissie A.C.A.vanVuuren, lid der Tweede Kamer, is benoemd tot voorzitter van de Legercommissie in de plaats van wijlen staatsraad Mr. Struycken.
3. C Eland f De heer J.C.Eland directeur van de Mij., tot Exploitatie van Veestallen te Utrecht is plotseling overleden. De heer E.bereikte den leeftijd van 55 jaar en is 5 jaar direc^ teur geweest van deze maatschappij.
f. ©r. 3. 3. Hartmanf
Burgemeester van Ooltgenspiaat Dr. Fr. Couwelaert te Utrecht De burgemeester van Antwerpen heeft op ultnocdicing van de Vereenlgirg Geloof en Trouw te Utrecht gesproken. Men ziet hem naast den heer met baard zitten
Op bijna 73-jarigec leeftijd is te Leiden overleden prof. dr. J. J. Hartman,oudhoogleeraar in de faculfeit der letteren en wijsbegeerte aan de Rijks-Universiteit te Leiden.
3. H. W. Koster f Op 76-jarigen leeftijd is te Den Haag overleden de heer J. H. W. Koster, oud-commles aan het departement vanBuitenlandsche Zaken.
Mr. F. S. van Nlerop f oud-iid van de Eerste Kamer en pres.commissaris. van de Amsterd. Bank, is op bijna 80*-jarigen leeitijd overleden. De overledenevwas ridderm de orde van den Nedcrl. Leeuw en commandeur in die van Oranje-Nassau
Mar. 3. H. Selten f geheim kamerheer van den Paus is overleden. De overledene was Deken van het Dekenaat Heusden en pastoor te Drunen.
C. D. Nagtglas Versteeg t civiel en electrotechnisch ingenieur leider van het bureau voor electrotechnische inspectie vanbrandrisico's en adviezen te Amsterdam is te Apeldoorn op 63-jarigen leeftijd overleden.
iPP
ymmmmmmim--
No. 48? Ja precies. Dertienduizend gulden, dat hebben wij u geschreven. Nou daar zal wel wat kwaad geld bij zijn .... Ik denk het niet, was het beleefde antwoord, maar, we zijn altijd bereid een bod over te brengen. Nou zeg, dat ik er 12.000 gulden voor bied .... Goed mijnheer. De man met den bruinen hoed aarzelde nog. En, vroeg de directeur, zich tot ons wendende, waarmee kan ik u dienen. Ik kwam ook voor het Emmapark 48, ik ben bereid het gevraagde bedrag te geven. U hoort, dat deze mijnheer u voor was .... Ja dat hoorde ik. Is u nog van plan uw bod te verbeteren ? Denk er niet aan. D'r zijn nog huizen genoeg. De bruine hoed, gevolgd door z'n vrouw, stevende het bureau uit. Dus dan heeft u het huis gekocht, u heeft er een koopje aan, feleciteerde de huizenmijnheer. Acht dagen later gingen we weer naar het huis, dat nu ons huis was, toe. We wandelden door het Emmapark. Schuin tegenover ons stond weer een huis te koop. Twee jonge menschen, blijkbaar met trouwplannen kwamen er op af, ze wilden net het tuinhek openen toen een ander paar naderde. Een hij en een zij. De hij had een bruinen hoed op en gele handschoenen aan.
Den. 23sten Jan. had de installatie plaats van den heer W. J. Donkersloot Lzn. tot burgemeestervan degem Ooltgenspiaat.
Pardon mijnheer, wij kwamen het huis zien, klonk het uit zijn mond. Ja, wij komen daar ook voor. Wij hebben den sleutel van het huizenbureau. Wij ook. Toen vielen de schellen mij van de oogen. Die kerel had natuurlijk huizen en gros in het Emmapark gekocht en hij paste geregeld dezelfde truc toe. Wil je wel gelooven, dat wanneer ik een man met een bruinen dophoed honderd meter ver zie aankomen, ik me omdraai en een andere straat inloop. Wij hebben in ons huis een heel nieuwe rioleering moeten laten aanleggen. Een grapje, dat me een dikke 2.000 gulden extra gekost heeft. (Vrij naar 't Engelsch.)
Veertigjarigambtsjubileum Ds. C. A. Alers Herst.Evang. Luth. predikant te Zwolle vierde zijn 40-jarig ambtsb'ediening.De jub. is voorz. v. d. Alg. Kerkl. Cotnm. van het HerSL Evang. Kerkgenootschap.
Veertig jaren bestuurslid De heer A. van Herk.di« gedurende 40 jaar bestuurslid der Overijselsche LandbouwMaatschappij, afd. Hengelo is, en op dezen dag 80 jaar werd. De krasse, man was juistbezig met houthakken. toen hij gekiekt werd.
25 Jaren dienst
WEET GIJ dat in Engeland stemmen opgaan om ook aan de jongens op school les te geven in huishoudelijk werk, zoodat zij in dit opzicht minder hulpeloos het leven ingaan. dat het verkeerd is om de glazen van brillen of lorgnets N^net al te hard wrijven schoon te maken, aangezien men zoo lichtelijk de juiste plaats van het glas verandert, wat schadelijk voor het gezicht is. dut de Lord Ma vor van London 120.000 gulden inkomen heeft, doch dat de kosten aan zijn ambt verbonden, bijkans nog evenveel van zijn eigen middelen vraagt.
Chef veldwachter Wiersma, herdacht zijn 25 jarig dienstfubileum bij de Nijmeegsebe
politie
Een zilveren
jubileum De heer E. Wilmink vierde zijn 25-jarig jubileum als vaandeldrager van het Hengelosche Mannenkoor.
H. F. van Diepenbeek f Te Soest is overleden de musicus H. F. van Diepenbeek, oud-kapelmeester van het Ie Reg. Veldartillerie.
Een gouden bruiloft Het echtpaar Nelis—Govers te Rotterdam herdenkt U Februari hun SO-jarige echtvereeniging.
D'r wordt weer gesmokkeld
Aan onze Zuid-Oostelijke grens, trachten de bewoners van het bezette gebied in Nederland goedkoop te koopen. De grenswacht kent deluitjes en past scherp op.
Een borstbeeld van de Koningin-Moeder . De Haagsche Beeldhouwer G. C. de Vrinl bezig met het vervaard igen van een borstbeeld van de Koningin-Moeder, dat voor de Koningin bestemd is
ONS SPORTHOEKJE. Met spel der verdedigers.
•
-
|
m^^^^^^^
ONZE SPORT-FILMPJES Foto's uit de match H. B. S. (2) — Sparta (1)
"Sl^li w,
In de nummers van 4 en 11 Januari j.1. beschreven we aan de hand van den beroemden Engelschen doelverdediger Rowlandson de training van den doelman. Na enkele uitstapjes willen we onze trainingsartikelen thans voortzetten met eene bespreking van hetgeen een van.Engelands 'leste achterspelers L, V. Lodge schrijft over training en taktiek van den full-back. L- V. Lodge was gedurende drie achtereenvolgende seizoenen voor Engeland internationaal in de groote jaarlijksche wedstrijden tegen Schotland, Ierland en Wales. Gezien het feit, dat Lodge Corinthian, dus amateur was, blijkt uit bovengenoemde onderscheiding wel, dat hij op de rechtsachterplaats heel wat presteerde. Volgens Lodge dan is het succes van d n achterépeler afhankelijk van drie factoren : 1. De achterspeler moet, in alle standen, zoowel links als rechts, steeds den bal niet alleen Drie leuke spelkieken uit de match V.O.C. Ajax (0 0) kunnen wegtrappen, maar ook de juiste richting en voldoende lengte kunnen gevend 2. Hij moet de kunst van „afnemen" volkomen verstaan . 3. Hij moet goed kunnen „koppen". Over het wegtrappen schrijft Lodge, dat de achterspeler dit in al z'n details heeft te bestudeeren, precies als een cricketer .if zijn slagen bestudeert in de netten. Allereerst oefenen de achterspelers zich in trappen met den wreef ; zoover mogelijk, niet te hoog, maar toch hooger dan manslengte. De achterspeler trappe nooit met de punt van den Enschedesche boys (0) contra Sportclub Enschede (3) schoen, omdat in dit geval het resultaat van den trap niet te overzien is. De bal zal dan bijna altijd van richting veranderen. Ook -is bij een trap met de wreef het „effect" minder groot, zoodat de bal gemakkelijk door den voorwaarts is over te nemen. Van meet af oefene de achterspeler zich in het gebruik van beide voeten. Het oefenen tegen een helling, zooals- bij den doelman is aangegeven, acht Lodge van veel belang. De back trapt bijvoorbeeld . den bal met den Rechtervoet tegen d^helling (voor- Het Wapenfeest van den Kon. Onderofficleren-Schermbond te Utrecht al niet te hard) en neemt den terugkaatsenden bal links en dan weer rechts, enz. Lodge oefende zich hierin als scholier reeds dagelijks en het resultaat was zoo groot, dat het hem onverschillig w^s of hij links- of rechtsachter werd geplaatst. Wat de lengte van den schop betreft, oefene de achterspeler zich in het trappen naar een bepa-ald punt (paaltjes plaatsen). Hij zorge ervoor, dat het volle gewicht van het lichaam in den trap zit. Het juist balanceeren ^n het op het juiste moment raken van den bal zijn het gel irim voor l succes. Bij het balanceeren moeten de armen gestrekt en waterpas met de schouders zijn op het
moment, dat men den bal raakt ; de voorarm wordt hierbij licht naar binnen gebogen. Ook het effect van den op den achterspeler aankomenden bal moet goed worden bestudeerd. Bepaalde oefeningen hiervoor geeft Lodge niet aan. Routine is het ééne noodige. Men geve zich ook goed rekenschap van de oorzaak van het effect van een bal, dien men'gemist heeft, want, schrijft Lodge: Een batsman*— die niet een „leg"- en. een „offbreak" van elkaar kan onderscheiden is spoedig uit en de back, die niet weet naar welken kant de bal het meest waarschijnlijk zal draaien, zal herhaaldelijk mistrappen. Hoogtrappen is een fout. De bal komt dan meestentijds bij de „halfs" van de tegenpartij en wordt weggekapt; bovendien houdt zoo'i' trap het spel noodeloos op, daar de voorwaarts, zoo hij den bal bemachtigt, te veel tijd noodig heeft ora hem te stoppen. 't Volgende belangrijke onderdeel van het backspel is het afnemen. In deze moeilijke kunst hangt het succes af van een fractie van een seconde.De back moet op het juiste oogenblik en zoo snel mogelijk op den aanstormenden voorwaarts inloopen, gebjk een kat op een muis. De achterspeler moet zonder vrees op den bal inloopen. Hij draaie den voorwaarts nimmer den rug toe. Het kiezen van het juiste moment is volgens Lodge een gevoelsquaestie. Mist de achterspeler, dan moet hij zich zoo snel mogelijk herstellen en gereed zijn den voorwaarts ten tweeden male aan te vallen. De achterspeler trappe alleen dan in het wilde weg, als het doel zoo spoedig mogelijk gezuiverd moet worden, wanneer b.v. de doelman reeds gepasseerd is. Hij trappe den bal dan liefst uit. Hierin ziet Lodge niets unfair. Het derde onderdeel is het. „koppen". Dit moet stelselmatig worden aangeleerd door den trainer en moet steeds met het voorhoofd geschieden. Kent men dit goed, dan is het koppen met het achterhoofd of zijkant van het hoofd spoedig aangeleerd. Het gehiem van het koppen zit, evenals bij het trappen, in het balanceeren en het op het-juiste oogenblik raken van den bal. Het balanceeren geschiedt op precies dezelfde wijze als bij het trappen. Afzonderlijke oefeningen hierin, staande op.één been, het ander met lichte kniebuiging achteruit, zijn beslist noodig. Veteraan. WIJSHEDEN
Op de j. 1. gehouden Schermwedstrijden hadden de Cav. Onderofficieren den Haag (leden van „Mars") groot succes en behaalden 3 eerc Korpsprijzen. De winners v. 1. n.r. wachtm. Besling, v. d. Vliet — adj. o, o. Niepoort. wachtm. Kuikhoven en de wacht. Leek.
Het is makkelijker geld te verdienen dan om het .... niet uit te geven. Veel menschen ontdekken alleen maar dingen die ieder ander al lang weet.
^.■■■^■v-
"-
TOONEEL - MUZIEK - KUNST ■"
TX
WALKOTHS-
CTN den laatsten tijd is een jonge origineele danseres op den voorgrond getre) den: Deity V/alkotte. Zij heeft in de paar laatste jaren op groote successen mogen bogen in Berlijn, Praag, Riga, Reval, Amsterdam en andere hoofdplaatsen in het buitenland. Haar jonge, harmonisch ontwikkeld lichaam is door een jarenlange training in staat alle technische moeilijkheden te overwinnen. Dat geeft haar gelegenheid tot een veelzijdige ontplooiing van haar kunst. Haar dansen op de voetspitsen zijn phenomaal, die uit den Rococotijd van bijzonder lichten «en gracieuzen aard. Even wordt ons de de tijd van Lodewijk XIV voor oogen getooverd, dan weer ineen andere dans een volgende periode in de sierlijke vormen è la Lady Hamilton, Als contrast met deze soort brengt ze een grotesque, n.1. een Venetiaansche straatjongen. Deze dans is amusant,men kan bijnazeggen intelligent, uitgelaten en vroolijk. Haar Slavische dansen zijn diep doorvoeld. Zij brengt een Poolsche Mazurka en een Ruskislavianske in het Bojarenkarakter. Weer van gansch anderen aard is 'n Russisch wintersprookje, muziek van Tsohaikowski. Men zou nog verschillende andere dansen kunnen noemen; haar wals van Chopin b.v. Maar genoeg. Deity Walkotte is levend geworden rhytme.
Thomas de Keyxer
de verdienstelijke jonge artiste als de Floddermadam in' .Boefje". Foto Coretden Haag
ERNE/ESTHETDEK Brave mede-twintigst' eeuwers. Mededragers der Cultuur, Kunt u mij den weg weer wijzen. Naar de schoonheid der natuur? Plato was reeds aan het zoeken In den verren ouden tijd. Maar dat is zoo lang geleden. Dat zijn we allang weer kwijt. Aristoteles en Dante Voelden veel voor Plato's leer, En ze schreven zoo'n paar versjes Over schoonheids oorsprong neer. Daarna kwamen nog Petrarca, Bettinelli en zoo voort, Italiaansche Mussolini's Van het dichterlijke woord. Uit den Grieksch en 1 taliaanschen Schoonheidsdrang.in klank-accoord, Kwam de dichterschool der Franschen Met monsieur Racine voort. Die franskiljonsche verzenmakers Aapten wat malkander na, Allen deden ze zoo'n beetje Aan 't beroep „aesthetica".
Een Dapansch sierkunstenaar
Nelly van Geel
In de gevel van het Gemeentelijk museum te Amsterdam zal binnenkort in een der nissen een beeld worden aangebracht, gemaakt door den beeldhouwer Ch. Vos uit Maastrichtjvoorstellende Thomas de Keyzer.
iOüNimo^
De- zwaardmaker die het zwaard voor de huwelijksplechtigheid van Prins Hirohito maakte. Hij werkte hieraan ongeveer 8 maanden.
Later maakten Goethe, Schiller, Paul Verlaine, de Musset. Shelly, Keats, Byron, Voltaire, Dingetjes vcfor 't cabaret. Maar die moppen hebben nooit iets Bij het „groot publiek" gedaan, Want het waren van die liedjes Zonder een refrein er aan. Eind'lijk kwam het blij ontwaken Uit al die ..klassiekerij". De moderne verzenschrijver, Zet de bakens naar 't getij. Schoonheid, diepte, ziel, ontroering. Gaan als ballast overboord. Voor een handvol zilverlingen, Wordt de aesthetiek vermoord.
Arle Delinfante
De heer Saalborn
Te Amsterdam is overleden de bekende mu sicus Arie Belinfante leider eener muziek school aldaar.
Dr. Rooyaards spreekt aan het graf van wijlen Saalborn
CHEF VAN DIJK.
eertijds dir.der Hoog-duitsche opera is 70 jaar oud, te Amsterdam overleden.
HET YARDAZ BAL-MASQUÉ
Een tentoonstelllns
Het Zwol se he strijkje
van fransche en russische kunst in de Galerie d'Ärt francais te Amsterdam.
dat onder leiding van den heer Ploegman zich gedurende acht jaren zeer populair heeft gemaakt
deelen wanneer ds antwoorden moeten worden ingezonden. Onder de inzendingen, die alle zes de spreekwoorden goed geven, wórden de volgende prijzen verdeeld'.
ONZE SPREEKWOORDENSERIE Een nieuwe aardige wedstrijd, waaraan allen kunnen meedoen. Wij zullen in zes achtereenvolgende nummers hier eenige teekeningen afdrukken,diespreekwoorden voorstellen Nu vragen wij onze lezeressen-en lezers oud en jong om ons mede te deelen, welk spreekwoord wij bedoelen. Wij zullen ter gelegener tijd mede-
Eerste prils Vijf Gulden, twee prijzen van f 2.50 en vijf prijzen van een sulden, benevens vele troostprijzen. Nu goed opgelet en de antwoorden bewaard -tot het bericht van opzending is geplaatst.
£
Prins Carnaval, te voorschijn getooverd door hel voortvarende bestuur van de vereeniging „Yardaz'' te Amsterdam, vierde zijn iriomfen in de zalen van Bellevue.In München en Nizza moge de maskerade tot een hoogeren cultus zijn opgevoerd — aan een „bataille des fleurs" zijn wij nog met toe —tóch mag gezegd worden, dal aan de eersle voorwaarde van een gemaskerd bal — schoonheid van kleur en schoonheid van lijn — in ongekende en on-Hollandsche male werd voldaan. Hel,was er in de zalen van Bellevue een wirwar van kleuren en finten en vormen Cr heerschle de eigenaardige, uilheemsche atmospheer, die geboren wordt uil verborgen-deinende muziek, exolische parfums en zwoele • warmte; uil prikkelend-bizarre kleedij, ongeweten vrouwenschoon en bonte dooreenwarreling van steeds bewegende en genoldronken mannen en vrouwen. Daar zal op den grond gehurkt, een groepje zwijgende, onbeweeg'lijhe arabieren, gehuld in hunne smetlemanlels. Iwee mannen en een vrouw. Ik begrijp de zuchl lol emancipatie van de ooslersche vrouw Ihans mei meer. Wal is kokelier dan de sluier, die alle aandacht concenlreerl op haar machl.gsle wapen: de donkere, smachlende oogen .... ginds kruipt een reuzenschildpad. de leden Iraag bewegend, den kop in slage schudding over den glimmenden vloer. Hier voert l iefd esraz erni r^" « T J HI ,• LLJ . , i1 ^or een flirl aan Ie vangen mei een ridder, weggeJ loopen ui v,d Heists schtlden,; déér houdt een Apache-boef zijn meid in passie-lust omkneld .. Ue |ury had'een zware laak. Zij moest vele prijzen toekennen. Met een hoeraMje en een fanfare en beminnelijke lachjes werden ze aanvaard. wleni tüu ' YardaZ:11" ? geda,nM e,n Selachen, gesfept en gejazzd, geschertst en..., gethrt I Mem hebchen. was willst du noch mehr ? a*flirn
BÉDÉ. ADM. WERELDREVUE, GALGEWATER 22. LEIDEN
DRUK NED.
ROTOGRAVURE-MAATSCHAPPIJ,
LEIDEN
Rythmische dansoef enlngen uit de I#1T/I
ROBERT en CLARA SCHUMANN
DEEDS maken de visschers hun "■ vaartuigen klaar om hun bedrijf "op zee te gaan uitoefenen, als zij gewaarschuwd worden, dat er zeeroovers in de buurt zijn. Goede raad is duur. Thuisblijven kan men ook niet en de oude kustwachter raadt hen aan niet te ver weg te gaan. Hij laat de bewaking aan zijn dochter over, die een fakkel zal ontsteken als er gevaar dreigt, zoodat de menschen op zee aldus gewaarschuwd kunnen worden. Voor dat Onika er erg in heeft, is zij echter reeds overvallen en in haar aanvaller herkent zij denzelfden man, die haar bij een vorigen aanval heeft aangerand. Zij weet den fakkel nog te ontsteken en een hevig gevecht vindt plaats, waarbij de roevers het onderspit moeten delven. Dé aanvoerder wordt gevangen genomen en in een oud slot opgeborgen. Onika is vervuld van een hevige wraak jegens hem en wil den bewaarder overhalen den man te dooden; hij weigert evenwel. Dan jtal zij zelf een einde aan het leven van den onverlaat maken. Dit mislukt haar echter en zij verneemt tevens, dat de rcovers willen trach. ten hun aanvoerder te bevrijden.
Langzamerhand krijgt zij spijt over haar gedrag en als zij er aan denkt, dat hij de vader is van het kind, dat zij eerstdaags ter wereld zal brengen, komt het plan bij haar op hem te redden inplaats hem verder in het verderf te storten. Haar dorpsgenooten verstoeten haar nu, behalve haar schoonzuster, bij wie zij een onderdak vindt. Jarenlang waren de roevers weder onder aanvoering van hun hoofdman, maar zijn gedrag is totaal yeranderd, geen strooptocht wordt meer ondernomen en ten slotte besluit de aanvoerder heen te gaan en haar te zoeken van wie zijn pedachten dag en nacht vervuld zijn, Onika. Hij begeeft zich naar haar dorpje •ep zij snelt hem tegemoet, en als hij ook zijn kind hartelijk kust, wordt alle
leed vergeten en hem door iedereen vergiffenis geschonken, aldus ongeveer de inhoud van een P.I.G.film, die onder bovenstaanden titel haar tocht door Nederland zal maken.
Concert- en Theater-Bureau
Max van Gelder Kantoor: Westeinde 13 Amsterdam • Tel. 36763
Belast zich speciaal met het vakkundig
~Y samenstellen van" Variété- en Cabaret-programma's plaatsen van Orkesten en arrangeeren van particuliere feesten
Paganini, wiens scherpe critiek door zijn tijdgenooten zeer gevreesd werd (de klassieke uitspraak over Lipinski's qualiteiten wordt nog vaak aangehaald) behoorde tot de groote bewonderaars van het geniale kind. 1830 was'het jaar, waarin Schumann, na langen tijd besluiteloos geweest te zijn, welke carrière te kiezen, besloot de toestemming van zijn moeder en voogd (zijn vader was inmiddels gestorven) te vragen, hem toe te staan den muzikalen loopbaan te volgen. In dit schrijven verwees hij.hen naar Wieck, wiens oordeel over zijn qualiteiten zeer vleiend was. En deze stuurde aan Schumann's moeder een schrijven, dat den hoogen dunk bevestigt over zijn hoedanigheden als musicus, paedagoog en mensch. Hij voorspelde, dat binnen eenige jaren Schumann tot de grootste pianisten van zijn tijd zou worden gerekend. Waarom deze voorspelling slechts gedeeltelijk in vervulling zou gaan, zal blijken uit het verloop van deze overzichtelijke biografische schets. De beslissing, in dezen door zijn moeder gonomen, was oorzaak, dat hij Heidelberg verliet en zich bij de familie Wieck in Leipzig vestigde. 'Hoewel £lara nog te jong was om te kunnen zeggen, dat zij op hem verliefd zou geweest zijn, oefende zij een vreemde aantrekkingskracht 0 P hem uit, een gevoel, dat pp een zoo. ïiervcUi gemoed als dat van Schumann van een bijzondere uitwerking zou blijken. Zijn, letterkundige ontwikkeling had een levendige verhaaltrant bij hem ontwikkeld . en des avonds, voordat de kinderen naar bed gingen, vertelde hij hun de immer bekorende (en in den tegenwoordigen tijd te weinig gelezene) „Märchen" van den poetischen Hauff of eenige der wonderlijke verhalen uit de exotische 1001 Nacht-vertellingen.
«Coolsingelplaswyk" Uil deze nieuwe revue welke in Rotlerdom gaal zijn He hierbij gaande ^•'«Tmfleend.Hel feil aal Louis Davids en Henriëlfc Davids meespelen, zegt op zich «elf reeds genoeg.
Lentedans van de leerlingen Het zou voor een musicoloog, die tevens een fijnzinnig-psycholoog is, een levenstaak'zijn, eens nauwkeurig en bovenal wetenschappelijk te onderzoeken, welke groote en diepgaande uitwerking op kunstwerken, later gewrocht, de „Jugend-Erlebnisse" wel hebben. Deze intieme, mysterieus-zwoele avondjes, doorgebracht met de kinderen van Wieck, geïnspireerd door de aanwezigheid van de teer-dichterlijke Clara — men vindt ze in toonen weergegeven in de gedragen gestalten van Schumann's Kreisleriana, in de capricieuse variaties van zijn Carnaval, in den droom'rigen verhaaltrant van zijn onvolprezen „Träumerei", en bovenal in het sublieme „Andantino" van zijn 4e Symphonie, waar de hobo en viool-soli een sfeer vooi tooveren van een ijle-onwezenlijke stemming als alleen een dichter vermag te verwekken. Een merkwaardig document uit deze jaren, die voor zijn innerlijke ontwikkeling als kunstenaar onmisbaar zijn, is een brief, die hij de 12-jarige Clara schreef, toen zij gedurende een concertreis zich een igen tijd in Frankfort ophield. Een Engelsch novellist, die zich voor de verhouding van Robert en Clara zeer interesseerde, heeft eens geschreven, dat de uitdrukkingen in zijn brief niet geschikt zijn voor een meisje van haar leeftijd — ook zou een andere broer zijn zuster .
der Yardaz-school te Amsterdam in een dergelijken toon niet schrijven. Hij schrijft haar, dat hij veel aan haar denkt: „Niet zooals een broer aan zijn zuster, of als d'eene vriend aan den anderen — maar op een wijze, die devoot is als een religieuse ontroering. In mijn droomen hoor ik vaak muziek — deze moet jij gecomponeerd hebben." Hij schrijft van den vooruitgang zijner theoretische studies, van zijn omgang met den (nu vergeten) Heinrich Dom, hij bericht een driestemmige fuga af te hebben en het eerste gedeelte der „Papillens" — spelenderwijze vraagt hij hoe in Frankfort de appels smaken en informeert „quasl-seiioso" naar de gezondheid van ,,f-boven-de-balk" in de Chopinsche variaties. Dan zegt hij te moeten eindigen, omdat zijn papier op is. „Alles raakt op — alleen niet de vriendschap, waardoor ik Clara Wieck's grootste bewonderaar ben." Natuurlijk is een dergelijk schrijven van een 10 jaar ouderen man aan een kind merkwaardig. Toch heeft de goed-bedoelende Engelschman lichtelijk overdreven. In Engeland, in Frankrijk zou een dergelijke correspondentie niet „tolerable" zijn, in Duitschland, met een geheel andere mentaliteit, met een aangeboren hang naar Schwärmerei en zooals Max Halbe in „Jugend" leert de (vooral mannelijke) jeugd gauw verliefd is en na-aperig aan-
dansschool „Hellerau" bl) Dresd
gelegd — zeker gaarne doet alsof in Duitschland is dit een geh ander geval. Een dergelijke situatie dient n door een Duitsche. niet door c Engelsche bril te zien. InSchuma huisde — zooals iedere kenner ( muziekgeschiedenis weet — een z: die neigde naar andere dan gewc sentimenten. Heinrich Dorn, een pianovirtuc van buitengewone hoedanighedi studiegenoot van S. en schrm van pianostudies, die langen 1 modieus waren, beschrijft Clara n zeer complimenteuze adjectieven; „Een betooverend, dertienja', kind, een sierlijk figuur, een bloeie« jong lichaam, fijne witte handjl prachtig zwart haaren onvergetelq oogen. Alles aan haar was ad trekkelijk en het is van Schumaj zeer begrijpelijk, dat hij reeds] totaal in beslag genomen is de dit lieftallig meisje". Uit de mededeelingen van til genooten, die, niet verliefd zijn( meer objectief in hun beoordeel] waren, blijkt ten duidelijkste, < zij, hoe jong ook, een zeer bijzondi persoonlijkheid was. Zij bleek zeer verstandig (( meisje van dertien is nu eenmi verstandiger dan een jongen 1 dien leeftijd — er zijn mannen, i deze schade later hebben ingebaaj andere weer, die 't er maar bij laten hebben) en door haar concej reizen had zij veel van de weri gezien. Een aardige episode vormt ontmoeting te Weimar met Goeti die een kussen voor haar haalj waardoor zij hoog genoeg op Ij pianotabouret zou kunnen zitt^ Charmeus als hij was en gecharmee door het kleine vrouwtje en hi groote kundigheden, maakte hij hi zijn portret in medaillon cadej De uitgebreidheid van dezen rom tischen stof is de schuld dat ik o een volgende maal over hetzel^ onderwerp moet schrijven.
TTL^
<Jok
RECTIFICATIE Voor een paar wek« gaven we een fb[o van «H jubileerenden acteur J.J Renlmeester. Onder d tweedeelige beeltenis sior ..Polo Jacobs''. We moew evenopmerken dat dit sloe op het bovenste deel. H benedenste was een opra me uit de filmvandefqbrk Polygoon Ie Haarlem, waa op men den jubilaris zi in „De Dochter van di Tamboer-Majoor".
?*Z*=z££2^''£Z*
EEN LIEDJE VOOR EEN MOOI MEISJE
-ET
WOORDEN EN MÖZHEK VAN ALEXANDER DE HAAS
^crixz^nxii
^^^Ë^gg^l
SlZ-cïcutbr.
#• adiiv.
J)« txt'uzcc nwciMCCKyta^.. .jt.
\i
.fi).fei«.51ju ßci.Sizad^iai.
^f*
'\U&axn\i j«,ii...^sn
waa-.MCctjeUn Uc.fa.iu^ iccu
■fWHtófcfüiHct ttuvt. csicjicj
-fea
2üintJcé ttAlpMOM ^'r.fij^ re:.•te
tVn, tyeinéwiM güe-.jc. Ua 4M.
C«R
?aL' i.^, ?w: t3c wt.u.i?jixf [cw,.
van
i^ taattw et-nUkwM&oi (y .... MIM- Je ^eétMtHOM-etge.ni»
«
I
N?5-15cts
1^^ s Je toet is zoo mooi als eßn plaatje, <J Je kijkers zoo helder als glas
Nu* ben je nog jong en eenvoudig, Nog geen over 't paard getild nest,
Wanneer 'k me aan jou zou verbind«!, Dan was ik toch nooit in mijn schik,
kli
(j Van vrouwtjes met mooie gezichtjes j- Een klein beetje griezelig ben. t Ik laat me er niet gauw door lijmen, „ Je hebt er maar ergernis van, | Omdat je hen net als kwajongens j Haast nooit eens alleen laten kan.
Ook jij zult gaan denken veel beter Dan leelijke vrouwen te zijn. Maar heusch, die zijn meer waard als jullie, Want kindjelief, kijk nou 's aan: 'r Is niets zoo vergankelijk als schoonheid, Doch leelijkheid, dèit blijft bestaan 1
Misschien datje geest me dan trouw bleef, Maar t vleesch van een mensch is zoo zwak Ik laatje voorloopig dus schieten, Al doet het me wezenlijk pijn Doch later, ook als je getrouwd bent, Dan hopen wij vrienden te zijn 1
I; $ Pt
ÊA,,^^«,«^^.,Q5^^.rsi^7;^^^.T5^7.r^7 ^^O^^r^.^äi^^^^,
W.B. THEATER - ROTTERDAM
^gP^ oTTj^T.
[LAAGLAND ^
CINEMA „DE MUNT"
KALVERSTRAAT
AMSTERDAM
Naar den opera van Eugene d'Ailbert en
STEEDS DE EERSTE
PRINSES SUWARIN
IN HET BRENGEN
Naar den roman van Dr. Ludwig Wolff.
schijnt Wekeliik» '.
een Cabaretllc
VAN HET LAATSTE
Ultsebreld biiprogramma variété 1
-*?
..
PrliS Der kwartaal f 1 7«
DAAAJ-K^MMA
kJ.
-^
^400»
Ghef van
