van de Hoenderloo groep
Covermodel: Moraya
Editie 3, maart 2014
Moraya vond haar familie in Californië Doelgroep Jeugdzorgplus nader bestudeerd
DHG is onderdeel van Pluryn
Melissa op bezoek bij BJAA-bestuurder Erik Gerritsen
BELANG VAN HET KIND VOOROP
Groeiende belangstelling voor LoA Een groeiende groep zorginstellingen maakt gebruik van LoA (Leren op Afstand), de online onderwijsmodule van het Hoenderloo College. LoA is bestemd voor jongeren die tijdelijk niet naar school kunnen of mogen. Vaak omdat ze in het kader van hun behandeling in het buitenland verblijven of in een ‘veilige veste’ ergens in Nederland. Onlangs nog tekende het Hoenderloo College een convenant met Reik, de nieuwe fusieorganisatie voor LVBzorg in Noord-Nederland, over deelname aan LoA. “We merken dat zorginstellingen ons steeds beter weten te vinden voor het bieden van passend onderwijs. We hebben met meerdere organisaties afspraken”, zegt LoA-coördinator Harald Janischka. LoA biedt een unieke vorm van onderwijs op afstand via internet. Leerlingen krijgen een programma op maat en begeleiding van een vaste docent, waarmee driemaal per week een beeldverbinding wordt gemaakt. Zo voorkomt LoA dat jongeren een leerachterstand oplopen in de periode dat ze niet naar school kunnen.
‘Veilige haven’ voor meiden in Spanje Binnenkort vertrekt voor de derde keer een groepje meiden vanuit De Hoenderloo Groep naar Spanje, om hier in een huis van stichting DAK tot rust te komen en te werken aan hun toekomst. Deze ‘veilige haven’ is speciaal voor meiden, onder andere afkomstig uit het loverboycircuit. Het afgelegen huis heeft een geheim adres en er is slechts mondjesmaat contact met het thuisfront mogelijk. “Het doel is dat de meiden na terugkomst op een andere manier naar zichzelf kijken en het lef hebben om hiermee daadwerkelijk iets te gaan doen en te veranderen”, licht clusterleider Annelies Bakker toe. Bij het kleinschalige project zijn een psychosociaal therapeut, osteopaat, huisarts en een vertrouwensarts betrokken. De drie pedagogisch medewerkers die het huis leiden, hebben ervaring in de zorg. De meiden krijgen in Spanje gedurende enkele maanden een gestructureerd programma aangeboden, met onder andere onderwijs via Leren op Afstand, sport, outdooractiviteiten, groeps- en themagesprekken en sociotherapie.
Zelfstandig worden in Salix-Alba
2
Foto: Joost Grol
Met Salix-Alba beschikt De Hoenderloo Groep sinds kort over een Trainingshuis Begeleid Wonen voor meiden van 16 tot 18 jaar. De nieuwe voorziening bevindt zich op het terrein van De Hoenderloo Groep. Er is plaats voor drie meiden, die toe zijn aan een redelijke mate van zelfstandigheid, maar daarbij nog ondersteuning nodig hebben. Die ondersteuning richt zich met name op praktische en emotionele vaardigheden. Daarnaast kunnen de meiden gebruik maken van de voorzieningen die op het terrein aanwezig zijn, zoals onderwijs, trainingen en therapie en vrijetijdsbesteding. De bewoners van het trainingshuis stellen zelf
hun hulpvragen op. In Salix-Alba leren ze steeds meer eigen regie en eigen verantwoordelijkheid te nemen. De begeleiders nemen een stimulerende en motiverende rol aan, begrenzing en aansturing nemen af. In gemiddeld 12 maanden werken de meiden zo toe naar een zo zelfstandig mogelijk functioneren op het gebied van wonen, onderwijs en vrije tijd.
‘We geven alles, behalve op’, hebben we met grote letters achterop dit magazine geschreven. Dat zouden we niet doen als we er niet daadwerkelijk inhoud aan zouden geven. We houden bij De Hoenderloo Groep namelijk van aanpakken, niet van loze kreten. Dat is de afgelopen periode maar weer eens gebleken. De Hoenderloo Groep is een landelijk werkend specialistisch behandelcentrum voor jongeren van 10 (soms zelfs 9) tot 18 jaar met zeer ernstige gedragsproblemen. Er zijn locaties in Hoenderloo (Open Jeugdzorg) en in Deelen (JeugdzorgPlus). De jongeren die vanuit het hele land bij ons komen, kunnen vaak nergens anders meer terecht. Ze hebben gemiddeld zeven, maar tegenwoordig soms zelfs al tien tot elf instellingen van binnen gezien. Steeds weer ging het mis. Voor deze jongens en meiden is De Hoenderloo Groep een ‘last resort’. De Hoenderloo Groep is er ook voor jongeren die tijdelijk uit hun netwerk moeten worden gehaald. Omdat er loverboys in het spel zijn bijvoorbeeld, omdat eerwraak dreigt of omdat ze geronseld zijn om te vechten in Syrië. Als de veiligheid van deze jongeren erom vraagt, kunnen ze naar een van onze voorzieningen in het buitenland. Deze buitenlandplaatsingen zetten we ook in als de reguliere hulpverlening helemaal is vastgelopen. Ons streven is geen ‘nee’ te zeggen aan de voordeur. Met als gevolg dat we soms heel flexibel en creatief moeten zijn bij het vinden van oplossingen. Bij alles wat we doen en bedenken, staat het belang van het kind voorop. Zo namen we onlangs een jongere op, samen met zijn moeder. Ze woonden enige tijd samen in een woning op ons terrein, omdat
het op dat moment de beste oplossing was. Het kind kreeg de behandeling die het nodig had en tegelijkertijd kon er intensief worden ingezet op de gezinsbehandeling. Ook voor Melissa, over wie u verderop in dit magazine meer leest, zetten we een maatwerktraject op. En zo zijn er meer voorbeelden. Ik constateer dat gemeenten steeds vaker ‘meesturen’ en alleen nog lokaal oplossingen zoeken voor jongeren met gedragsproblemen. Als het kan, is dat natuurlijk prima. Maar het is niet altijd wat een jongere nodig heeft. Het feit dat jongeren die bij ons binnenkomen, gemiddeld steeds meer hulpverlening achter de rug hebben, is een zorgwekkend signaal. Het is een groot risico dat de transitie met zich meebrengt. Doel van de transitie moet ook zijn dat een jongere ‘wanneer nodig’ van de juiste zorg kan worden voorzien. Het mooie is dat er ook goede voorbeelden zijn. Zo plaatste onze partner in Noord-Holland een kind eerder bij ons dan men gewend was. Doordat de jongere in een vroegtijdig stadium intensieve zorg krijgt, is het traject dat hij bij ons doorloopt korter en dus goedkoper. En wat nog belangrijker is: het kind is minder beschadigd geraakt. En dat is toch waar het ons allemaal om gaat. Erwin Duits Directeur De Hoenderloo Groep
INHOUD
3
Nieuws
P2
Behandeling jongere en gezin is noodzaak
P12
Column ERWIN DUITS
P3
Wonen in een gezinsgroep
P14
Moraya maakt haar ‘American dream’ waar
P4
Doelgroep JeugdzorgPlus nader bestudeerd
P16
‘Tutten’ met een doel bij het Hoenderloo College P6
Facts
P17
Column Marieke Lammers
P7
Een dag uit het leven van Olaf
P18
Melissa ontmoet Erik Gerritsen
P8
Sterker in de samenleving
P19
Vijf helden over hun droom
P10
colofon P19
Moraya maakt haar
waar Het verhaal van Moraya (15) klinkt als een aflevering van het tv-programma Spoorloos. Met dit verschil dat zij geen programmamakers nodig had om haar droom uit te laten komen. Dat deed ze helemaal zelf. Zij spoorde de familie van haar overleden vader op in Amerika, spaarde voor de reis en gaat er binnenkort op bezoek.
4
Moraya woont ruim twee jaar bij De Hoenderloo Groep, waarvan het laatste jaar in gezinsgroep Blauwspar. “Ik ben uit huis geplaatst omdat de relatie met mijn moeder niet goed meer was. Mijn vader heb ik nooit gekend. Hij woonde in Amerika. In de afgelopen zomervakantie zag ik voor het eerst een foto van hem op Facebook. Die had mijn moeder op mijn pagina gedeeld. Ik was al lang benieuwd naar mijn vader, ik miste hem erg in mijn leven. Toen ik de foto had gezien, wilde ik meer. Ik ben gaan zoeken waar de foto vandaan kwam en las reacties uit 2005 en 2007. ‘Rest in peace Junior’ stond er onder andere. Junior was zijn bijnaam. Mijn moeder vertelde dat hij dood was. Dat vond ik niet leuk om te horen, want ik had de wens hem te vinden.” Contact met oma “De mensen die destijds op Facebook gereageerd hadden, heb ik benaderd met de vraag of ze meer wisten over Junior. Ik vertelde dat ik zijn dochter ben. Een persoon gaf me het e-mailadres en telefoonnummer van een Fernando. Die heb ik gemaild en toegevoegd op Facebook. Ik zat in mijn eentje in tranen achter de computer. Hij bleek de beste vriend van mijn vader en wist alles. Later hebben we geskypet. Hij vertelde onder andere dat mijn vader veel met
dieren had. En dat hij altijd een foto van mij bij zich droeg en ook een foto van mij aan de muur had hangen. Hij vertelde ook dat hij me in contact kon brengen met mijn oma. Blijf hangen, zei hij, ik ga haar nu bellen. Dan kun je met haar praten via Skype. Toen ik mijn oma sprak, moest ze huilen. ‘Mijn gebeden zijn gehoord’, zei ze. Ik ben het enige kind van haar overleden zoon, dus ze was erg benieuwd naar mij. Ik ben speciaal voor haar.” Cupcakes bakken “Sindsdien heb ik met heel veel mensen met de achternaam Lopez contact gehad. Allemaal familie. Ook mijn overgrootouders heb ik gesproken. Zij leven nog. Ze wonen in een klein plaatsje in Californië, net als mijn oma. Zij is daarnaartoe verhuisd nadat mijn vader was overleden. Binnenkort ga ik erheen, samen met mijn moeder. Ook dat vind ik best spannend. We gaan tien dagen. Het vliegticket heb ik zelf betaald. Om het geld te sparen, voerde ik vier maanden lang allerlei acties. Ik ben Zwarte Piet geweest en heb heel veel cupcakes gebakken en verkocht, onder andere op de kerstmarkt van park De Hoge Veluwe. Ook verkocht ik oliebollen en waste auto’s. We gaan logeren bij mijn oma. Eerst vliegen we naar San Diego. Daar worden we opgehaald. Ik droom er vaak over. Ik ga ook nog ooms, tantes, neven en nichten ontmoeten. Ik denk dat we best hecht worden. Ik weet nu al dat ik er later nog eens heen ga, maar dan langer. De mensen die me geholpen hebben om dit voor elkaar te krijgen, ben ik erg dankbaar. Als ik terugkom, ga ik een bijeenkomst voor ze organiseren. Dan laat ik een filmpje zien dat ik ga maken en ga ze vertellen over mijn reis.”
5
Samen aan de slag
Kennismaken met het vak
in de kapsalon van HET HOENDERLOO COLLEGE
MET EEN DOEL
“We zijn nu op woensdagmiddag open. Meiden die op school goed hun best doen, mogen hier een paar uurtjes komen ‘tutten’. Dat zijn er maximaal vier per keer. De belangstelling groeit, ook onder jongens trouwens. Dus we zullen binnenkort wel vaker opengaan”, vertelt Naomi. Dat ‘tutten’ is overigens niet geheel vrijblijvend. Naomi zorgde voor een map met opdrachten, die de jonLIBERTY (15): geren telkens in tweetallen “Ik wil misschien kapster kunnen uitvoeren. Aan de worden, maar ik wil ook een orde komen handelingen als restaurant. En werken in de haren wassen, föhnen, kunstnagels plakken, krullen zetsport is ook wel iets voor ten, stylen, handverzorging, mij”. De kapsalon van het gezichtsbehandeling en Hoenderloo College biedt visagie. Ook gezamenlijke Liberty de gelegenheid om workshops zoals nagelveralvast aan het kappersvak te sieren behoren tot de mogelijkheden. Knippen gesnuffelen. beurt niet in de salon. “We doen geen dingen die mis kunnen gaan”, verduidelijkt Naomi. Verder biedt de salon de mogelijkheid om leerlingen te wijzen op het belang van lichamelijke verzorging. “Als er een meisje is met onverzorgd haar, probeer ik daar op een subtiele manier iets van te zeggen. Dat geldt ook voor meisjes met onverzorgde nagels. Daar hebben we gesprekken over. Meiden helpen elkaar daar ook onderling bij.”
In de metaalwerkplaats knettert het lasapparaat. Uit de houtwerkplaats komt het snerpende geluid van de zaagmachine en in de horeca rinkelen de kopjes. Het Multifunctioneel Leercentrum (MLC) van het Hoenderloo College is volop in bedrijf. Ook in de kapsalon op de eerste verdieping wordt hard gewerkt. Met dit verschil dat het er rustig is. Soms is het geluid van de föhn hoorbaar. Verder wordt er gewoon gezellig gekletst, zoals in iedere andere kapsalon.
De toekomst Hoe de salon zich verder zal ontwikkelen, is nog even afwachten. Naomi is enthousiast. Aan haar zal het niet liggen. “We onderzoeken momenteel of we met certificaten kunnen gaan werken. Misschien kunnen we op den duur e ch te l es s e n g a a n Laindia (15): verzorgen en kan er “Wat ik leuk vind aan de daadwerkelijk geknipt salon, is dat ik hier kan gaan worden. Maar zover kijken wat dit soort werk is het nog niet. Het is nu inhoudt. Nagels vind ik het vooral heel leuk. Meiden hebben plezier, ze kunnen leukste om te doen. Ik doe zich even ontspannen. nu mbo1 en wil graag SPW Spreekt het vak hen aan, of SPH gaan doen en later dan kunnen we zoeken groepsleider worden”. naar een passende opleiding.”
Erkend leerbedrijf Met het Multifunctioneel Leercentrum (MLC) beschikt het Hoenderloo College over een uitgebreid arbeidstrainingscentrum. Hier biedt het Hoenderloo College interne stageplekken aan voor horeca, hout, facilitair, metaal, groenvoorziening en fietsreparaties. Dit zijn erkende leerwerkplekken. Daardoor kunnen ook leerlingen die niet van het terrein af mogen, gewoon stage lopen en hun opleiding afmaken.
Wie het praktijklokaal binnenstapt, waant zich dan ook bij een gewone kapper. Er zijn twee kaptafels, een balie, een wasbak en een kast vol kappersproducten. Verder staat er bij het raam een professionele stoel voor schoonheidsbehandelingen. Het verzorgen van nagels kan aan de ruime tafel. Drijvende kracht achter dit nieuwste initiatief in het MLC is Naomi Jansen.
6
column
Meer voor meiden
Voorbereiden op een opleiding
“Voor jongens is er genoeg te doen in het MLC: metaal, hout, horeca. Voor meiden was er niet zoveel. Zo ontstond het idee om iets met uiterlijke verzorging te doen. Ik ben onderwijsassistent in het MLC en heb de kappersopleiding gedaan. Dat kan ik hier mooi combineren. De salon is een plek waar meiden zich kunnen oriënteren op het vak. Veel meiden weten niet wat ze willen. Hier kunnen ze even snuffelen aan het vak en ontdekken of het iets voor ze is”, vertelt ze. De kapsalon is aan het begin van het schooljaar gestart. De houtafdeling van het MLC maakte de balie en de kaptafels van steigerhout. De professionele kappersstoelen, de behandelstoel en de wasbak vond Naomi op internet. Zo wist ze er met weinig geld een plek van te maken die in korte tijd populair werd onder de meiden van De Hoenderloo Groep.
In de salon maken de jongeren zo daadwerkelijk kennis met de praktijk. Door middel van rollenspellen oefenen ze in het ontvangen van klanten en het beleefd zijn tegen klanten. Ozlem (17) zit relaxed in de kappersstoel en laat haar haar stylen door Liberty (15). Ze doet de richting Horeca en loopt stage bij een restaurant in Arnhem. Binnenkort wordt ze 18 jaar en daarom is ze nu bezig om van alles te regelen rondom haar vertrek. Als Liberty klaar is met Ozlems haar, draaien de meiden de rollen om en gaat Ozlem met de makeup kwast aan de slag. Naomi geeft aanwijzingen. “Het is leuk om de meiden hier de basis van het vak te leren. Je kunt het zien als een voorbereiding op een opleiding. Als ik ze hier alvast leer hoe ze moeten permanenten, dan hebben ze daar in een eventuele kappersopleiding later profijt van.”
Toen ik 20 jaar geleden als pedagogiek stagiaire startte in de residentiële jeugdzorg, was dat met follow-up onderzoek. Door de Universiteit Utrecht werd onderzocht hoe het jongeren en jongvolwassenen verging na hun verblijf in een justitiële instelling. In stationsrestauraties maar ook bij de ex-gedetineerden thuis nam een aantal jonge studenten interviews af. Mijn moeder had er slapeloze nachten van. Het bleek zo moeilijk om deze jongeren te achterhalen en aan een follow-up onderzoek mee te laten werken, dat het een kleinschalig, beschrijvend (kwalitatief) onderzoek werd. Bijna 20 jaar later las ik het artikel dat onlangs internationaal gepubliceerd werd over het follow-up onderzoek dat De Hoenderloo Groep al tien jaar uitvoert. En alhoewel het nog steeds moeilijk blijkt om voldoende jongeren op te sporen, lukt het DHG om kwantitatief, dus op basis van (voldoende) cijfers, de resultaten te beschrijven. Uniek is ook dat niet eenmalig, maar op diverse momenten na vertrek interviews worden gehouden. Daarbij worden niet alleen de ex-DHG jongeren maar ook hun ouders/ opvoeders betrokken. Belangrijke informatie, want uit onderzoeken is wel gebleken dat behandeling in residentiële instellingen effect heeft, maar ook dat het moeilijk is om deze verbetering daarna vol te houden. Wat blijkt? Over het algemeen staan de jongeren op de meeste gebieden er goed voor, ook nog anderhalf jaar na verblijf in DHG! Dat is goed om te horen. Waarbij overigens wel gezegd moet worden dat de jongeren het zelf wat positiever zien dan hun ouders. Maar ook blijkt dat het sociale netwerk van de jongeren vaak zorgelijk is. En hiervan is weer bekend dat dit een sterke relatie heeft met gedragsproblemen. Voldoende en goede mensen om je heen, heeft een positief effect. De Hoenderloo Groep is een jeugdzorginstelling met een landelijke dekking. Het betrekken van ouders/verzorgers bij de behandeling staat al jaren hoog op de agenda. Maar het puzzelt mij hoe bij te dragen aan het verdere, toekomstige netwerk van jongeren. Een goed onderwerp om binnenkort weer eens met de DHG Jongerenraad te bespreken.
Marieke Lammers Hoofd Behandeling De Hoenderloo Groep
7
Melissa ontmoet Erik Gerritsen (bestuurder BJAA)
Samen
Jongere Erik is d Melissa Daarom Ze leefd
Als het echt niet gaat in het gezin
Wat dan? 8
De Amsterdamse Melissa (16) maakte heel wat mee, voordat ze bij de JeugdzorgPlus-locatie Kop van Deelen van De Hoenderloo Groep werd geplaatst. Ze kwam regelmatig bij Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam (BJAA) over de vloer. Maar nooit eerder was ze er voor een gesprek met bestuursvoorzitter Erik Gerritsen. Onlangs vond deze bijzondere ontmoeting plaats. De twee bleken buurtgenoten en hadden elkaar heel wat te vertellen. Twaalf jaar was Melissa toen ze voor het eerst van huis wegliep. “Het ging slecht thuis. Mijn broertje had een gedragsprobleem, maar we wisten niet wat er precies aan de hand was. Er ging veel aandacht naar hem. Ik voelde me achtergesteld”, vertelt ze. De problemen thuis liepen hoog op. Toen vrijwillige hulpverlening niet lukte, kwam Bureau Jeugdzorg in beeld. Ondertussen had Melissa al enkele instellingen bezocht en was even vaak weer weggelopen. Telkens kwam ze weer thuis en ging het ook daar weer mis. “Toen ik 14 was, ben ik een keer een week vermist geweest. Ik zou een voogd krijgen. Daar had ik nog nooit van gehoord. Ik was bang en wilde weg. Toen ben ik iemand gaan opzoeken in Dronten. Ik heb hem niet gevonden. Ik leefde een week op straat, sliep niet en kreeg wat eten van jongeren daar. Na een week heb ik me aangegeven bij de politie. Ik was zo vermoeid dat ik 2 of 3 dagen geslapen heb in het politiebureau.” Nadat ze zich een keer bijna in coma had gedronken en in het ziekenhuis belandde, volgde er een opname in een JeugdzorgPlusinstelling. Daarna volgden er nog enkele. Melissa herinnert zich nog exact wat ze allemaal heeft doorgemaakt in haar nog jonge leven.
Belang van het kind voorop Erik Gerritsen is onder de indruk van het dossier van Melissa. “Heftig. Als je geen aansluiting vindt, ben je niet te houden. Dan kan het zijn dat je in een onveilige situatie terechtkomt. In zo’n geval moeten we wel eens iets tegen je zin in doen”, legt hij Melissa uit. “Het liefst zoeken we de oplossing binnen de familie. Als dat niet lukt, komt een pleeggezin en daarna een gezinshuis in beeld. De volgende stap is een open jeugdzorginstelling en in het ernstigste geval JeugdzorgPlus. De voorkeur gaat uit naar een instelling in de regio.” “Maar in een enkel geval is het ‘in het belang van een veilige ontwikkeling’ beter om even uit de buurt te zijn. Ver weg van eventuele verkeerde vrienden. Dat is echt het laatste wat we doen. In dat geval is De Hoenderloo Groep een goede optie. Het prettige van De Hoenderloo Groep is dat ze altijd denken in het belang van het kind. Kinderen met een ingewikkeld dossier kunnen bijna nergens terecht. De Hoenderloo Groep zegt altijd: ‘wij lossen het op’ en levert maatwerk. Daarna wordt er pas gesproken over hoe de zorg betaald moet gaan worden.”
Zelfvertrouwen kweken Melissa verblijft sinds november 2013 op de locatie Kop van Deelen. Ze heeft de weg omhoog gevonden. “Hoe komt het dat het nu wel lukt?”, wil Erik van Melissa weten. “Ben je ouder en wijzer geworden of doet De Hoenderloo Groep iets anders dan al die andere instellingen?” Melissa: “Ook bij De Hoenderloo Groep ben ik een buitenbeentje. Ik ben geïnteresseerd in de spirituele wereld, ik doe onderzoek naar wicca’s en chakra’s. Ik heb rood haar en kleed me anders. Daardoor denken anderen: die is een beetje maf. Maar ik besef nu dat ik er niet zit om vrienden te maken. Ik ben hier voor mezelf. Ik werk aan mezelf en krijg
Melissa
e baas
(16) pra
had vee liep ze
e een k
at met E
van Bure l proble
steeds
eer een
rik Ger
au Jeug
men thu
dzorg A
weg.
ritsen.
msterd
am sterdam .
is in Am
week o p straat. eg ze v erkeerd e vrien Jeugdzo den. rg plaa tste haa r b Erik: “Jo ij Jeugd zorg Plus ngeren horen e ig enlijk b Of ande ij hun g rs in ee ezin. n pleeg gezin. De Hoe nderloo Groep zegt: “W Het gaa e losse t nu bete n het op r met M .” elissa. Ze wil e en diplo ma hale n voor m Erik vin ode on dt het k twerpe nap wa r. t Meliss Hij zeg a doet. t: “Alle goeds e n hou v ol!” Ook kre
Verkeerde vrienden Erik Gerritsen luistert met belangstelling en soms verbazing. “Je bent zó vaak weggelopen. Had dit voorkomen kunnen worden?”, vraagt hij zich hardop af. Melissa antwoordt: “Ik wist op mijn dertiende al dat het niet goed voor me was om thuis te zijn. Ik voelde me onder druk gezet en onbegrepen. Dan wil ik weg. Daarnaast werd ik getreiterd door jongeren op sommige instellingen.” Melissa kijkt ook naar zichzelf. “Het is ook mijn eigen schuld. Ik kreeg verkeerde vrienden, kwam in een andere wereld terecht. Sommige vrienden zaten in de criminaliteit. Ik zag anderen roken en drinken en begon te experimenteren met wiet en drank.” “Ik probeer me in de situatie te verplaatsen”, zegt Erik Gerritsen. “Ik snap dat geprobeerd is de band met het gezin te herstellen. Het gezin is de beste plek om op te groeien. We krijgen als Jeugdzorg wel eens het verwijt dat we kinderen teveel uithuisplaatsen. Maar als je ziet dat het thuis echt niet gaat, moet je ermee stoppen.”
gevat
complimenten. Daardoor krijg ik zelfvertrouwen. Daarnaast heb ik in het verleden heel wat mentoren gehad, maar ik vertrouwde ze nooit. Ik kon niet open met ze praten. Met mijn huidige mentor heb ik wel een klik. Ik praat veel met hem en andere begeleiders en krijg niet de kans om me te verstoppen. Ik ben gaan nadenken. Ik kreeg altijd overal de schuld van. Maar het ligt niet allemaal aan mij. Dat heb ik wel vaak gedacht.”
“De Hoenderloo Groep zegt altijd: ‘wij lossen het op’ en levert maatwerk”
Op weg naar zelfstandigheid Melissa heeft ook een verklaring waarom het thuis niet wil lukken. “Als iemand waarvan je veel houdt iets verkeerds doet, word je veel bozer dan wanneer iemand anders dat zou doen. Dat is mijn theorie.” Inzet van de behandeling is inmiddels niet meer terugkeer naar huis. Melissa gaat zich voorbereiden op zelfstandigheid en wil op een gewone manier met haar ouders omgaan. “Ik wil graag in de buurt van Amsterdam gaan wonen. Niet in de stad zelf. Daar heb ik teveel meegemaakt. Ook wil ik nieuwe mensen ontmoeten. En ik wil school afmaken, het AKA-diploma halen en verder leren, want ik wil modeontwerper worden.” Erik Gerritsen is onder de indruk. “Knap wat je doet. Het is belangrijk dat je weet wat je wilt. Ik wens je alle goeds toe en vooral: hou vol!” 9
HELDEN
XANDER
YOUETTA
“Profkeeper of anders ontwerper van games”, Xander (13) hoeft niet lang na te denken over de vraag wat hij later wil worden. “Maar dat is niet mijn droom. Ik wil gewoon gelukkig worden en vrienden en familie om me heen hebben. Al bijna mijn hele leven woon ik op groepen. Waarom? Thuis haalde ik kattenkwaad uit en dan werd mijn moeder boos. En ik heb ADHD.” “Waar ik vandaan kom? Mijn geboorteplaats is Antwerpen, maar mijn familie “Gewoon gelukkig woont in Limburg.” worden” Xander verblijft nu bij leefgroep Topaas op het terrein van De Hoenderloo Groep. “Graag zou ik bij een gezinsgroep gaan wonen. Daar heb je meer vrijheden dan bij de leefgroep. Maar we doen hier wel veel leuke activiteiten: naar de bioscoop, zwemmen, het bos in. Ik probeer zo weinig mogelijk ruzie te maken en doe gewoon normaal. Eigenlijk ben ik heel vaak lief en aardig.”
“Twee jaar geleden ontdekte ik dat ik goed kon schilderen. Ik werk met acrylverf op doek. Klaprozen schilder ik het liefst”, Youetta (16) laat trots haar schilderijen zien. Ze verblijft in de gezinsgroep Blauwspar. “Ik kom uit Apeldoorn, dat voelt wel als een echt thuis, bij mijn pleegouders. Dat zijn gewoon mijn ouders. Op mijn veertiende ben ik uit huis geplaatst. Bij mijn pleegouders kon ik me toen “Een sterke niet verder ontwikkelen. Nu heb ik meer vrouw worden” zelfvertrouwen en kan ik beter voor mezelf opkomen. Ook ben ik opener geworden. Mijn droom is dan ook om een sterke vrouw te worden. Iemand die stevig in haar schoenen staat. Dat is belangrijker dan rijk of beroemd worden. Hoe wil je in de maatschappij functioneren als je jezelf niet rechtop kunt houden? Binnenkort doe ik eindexamen voor de theoretische leerweg. Ik wil graag pedagogisch medewerker worden of anders schoonheidsspecialist. Ik denk dat ik andere jongeren wel kan helpen. Ik weet hoe ze zich voelen.”
10
Droom
OVER HUN
MARC “Tijdens een amateurwedstrijd moest ik onverwachts de keeper vervangen. Ik bewees mezelf door een bal uit de kruising te halen. Binnen twee maanden speelde ik in de jeugdselectie van FC Groningen”, vertelt Marc (16 jaar). Het “Weer op prof- verblijf bij De niveau voetballen” Hoenderloo Groep is een streep door zijn rekening. Maar Marc werkt hard voor zijn droom. “Voetbal is mijn leven. Ik wil weer op professioneel niveau spelen. Anderen noemden me altijd Van der Sar of de Duivel, want als keeper ben ik een soort duivel in mijn doel.” Marc heeft zichzelf herpakt: “Je moet hier snel plannen voor je toekomst maken. Je hebt een doel nodig om verder te gaan. Hier heb ik geleerd om me aan afspraken te houden. Na mijn verblijf in gezinsgroep De Ceder wil ik terug naar Groningen voor kamertraining. Natuurlijk meld ik me dan gelijk aan voor de kansdag van FC Groningen.”
THOMAS Bruce Willis en Johnny Depp zijn voor hem grote voorbeelden. Thomas (15 jaar) droomt ervan om acteur te worden. “Acteren vind ik gewoon super. Tijdens de Kerst-inn voorstelling op De Hoenderloo Groep heb ik al drie keer meegedaan. Maar mijn oma ziet het acteren niet zitten. Ze wil dat ik iets doe wat haalbaar is. Daarom volg ik de opleiding Administratie bij het Hoenderloo College. Eerst een baan met een vast inkomen zoeken en dan proberen om als acteur rond te komen.” Met het onthouden van toneelteksten heeft Thomas geen moeite: “In mijn vrije tijd lees ik graag dikke boeken. Ik kan heel veel informatie onthouden.” “Van acteren mijn “Toen ik ongeveer vijf jaar was, ben beroep maken” ik uit huis geplaatst. Vroeger had ik veel last van woedeaanvallen. Toen heb ik de knop bij mezelf omgezet. Sinds een jaar woon ik op de gezinsgroep Blauwspar op het terrein van De Hoenderloo Groep. Het is hier veel vrijer dan in de leefgroepen. Het gaat veel beter nu.”
DANNY “De keuze was: óf verkeerd doorgaan óf naar Spanje vertrekken en daar mijn gedrag via het project Intermezzo verbeteren. Ik moest weg uit mijn omgeving. Vier maanden was ik in Spanje,” kijkt Danny (15) terug. “Sinds anderhalve maand woon ik bij de gezinsgroep Ceder op het terrein. Bij het Hoenderloo College wil ik mijn school afronden. Daar volg ik een opleiding voor timmerman. Ik zit in de tweede klas van vmbo-kader. Met theorie heb ik geen moeite en ik haal goede cijfers. Het is mijn droom om later een eigen timmerbedrijf te starten. Het liefst dichtbij mijn moeder, in Apeldoorn “Later een eigen of Amersfoort. Waarom timmerman? Mijn bedrijf starten” stiefvader heeft hetzelfde beroep. Ik vind het prachtig om te zien wat hij allemaal kan maken. Ook zou ik wel weer op basketbal willen. Daar was ik goed in. Ik vond het leuk en zat in een fijn team.”
11
ractice based p n e r a a b n e erk doelgericht, h l: e e ti n e id s e IOG-r
g n i l e d n a h e b e k ij l n e Gezam k a a z d o o n is n i ez g n jongere e
12
begeleiding n traject alige systeem m Werken in ee or vo de et n nu volgens elijking m is n uit. “We werke IOG is in verg zi ta e in ni g A n e gt le d chter, n kin l een half jaar t veel doelgeri h c dat maximaa , e is a, h De band tusse m jd g ti m in ra in ig og u ng overt kaderd pr ie e afbakeni d ge ijk n it el u ee id n a k du V n oo . doet t. Dat er ee onverbrekelijk erleunen. Dat beslag neem arde aan de a w kan achterov te d leen zelf an ro al g et em p ni ni t e t Gro o o . Dat moe tekent da rl nd be e ki d t n en he e n o n H va e dt De situatie erkt wor binn van jongeren g recht aan de n ook hard gew li er e t d da n a et h zi e r b maa hard werken, gezamenlijke at is het s op succes. n a k e d ” t n. o zi belangrijk . “D ge ro t t ar rg he e st v e t e ed H go opgenomen is een hun gezin. nsieve te gedrag van de n olgens Anita (I V em le G en ob IO pr k t ie he p we en we niet alle e method moment waaro problematiek n a et ns k H zi ) n. ge g n Met de nieuw ge ar li en na e en ing br ezinsbehand jongere vertal G gezin in beweg te e h le en c he m is t ko g he o r op g a aa zelfde kant jongere m de Orthoped de en r g uz o ie n ne an u zelfde m k dat alle ehandeling n sb nsleden op de is noodzakelij n zi zi ge e G en s m er a verlen het te staan en hulp ssen ag. sl e d n en handelen.” a a en r mmunicatie tu nk te h de gaan slag om de co We doelgeric n. de n ge aa en e br w gang te op r “Daarna gaan ee w w n eu zi ni het ge ensen op jongeren en in staat om m eel o de ti lo jn zi er en k. id nd en ee l es oe st te H -r in rs e G IO G die D latiehe positieve Meerwaarde werken aan re altijd voor de eid tussen de IO aar j el g ch bi in rs nd ar de en ha da rl on be en ve ijk ns ez lp el al aan hu eren. Wij ki G, legt gezi er tiv IO Er is een duid rd ac re ee te lie en e e gu lli at er re ju jong van ‘w dt en de at hebben rd?’ in plaats re IOG wonen Groep aanbie We vragen ‘W e dit opgeleve n de slag . “Bij de regulie lli e vraag t. aa ju D t . ui en ?’ ef an m ed he m sa go at ro Tiny V er niet had en w ng s. ge en gaan ze gi ui k th at da w r in et n ni en éé m er r de gedaan we ook, aa onen echt het gezin on hebben jullie ist? ’ stellen . We erloo Groep w m jk nd ri ge oe g ng H la no e D be e n julli Jongeren va de verbinding ‘wat hebben en die t leggen van tie.” en en gezinn an er st ng in jo de et Voor ons is he ee m tw uden er te maken ho n e ie W nd d. ve ha bo hebben g hebben ge het rzamelen hulpverlenin nutten sultaten van oed moeten ve m n vaak al veel hu al Combinatie be ts over de re nuit en ie va nn zijn zi lp om ta g ge hu ni t n oe A da vr de te gebo . Tiny en rekening mee Het is nu nog goed n te stellen voor IOG te zeggen ee zo en ek g di of op in ho w el en et eu nd gg m ni ha om te ze gezinsbe om zich op ken met de ig de er st ef w la m re O . so G .” ch ie rs IO ep w o Gro atie, he et is so is va n De Hoenderlo op deze situ alistisch: “H h e t g ev o lg en re ek it di ct lu e ho ns ir et d aa -m t n G te IO u lt aa mogelijk te la g de reguliere b e h a n d e lr es zo insbehandelin ez laars denken G de an am te eh t sb he in ez G en k l. identiee in oo rz aa naar IOG-res m in m og el ijk n veranderinge gs ra volg. Ged ge ijk el en id le du al ns n an ee re g ontsta Elkaar aanspo gman maakt no in gezinnen n laar Anita Ber n jongere met de ee n an iste momente va eh ju g sb in de in el op ez nd G or ha . do be en ke n on lij w va men zamen m bi na ti es als ze niet sa waarom een ge de ju is te co . ere richt, ngrijk is , ook ng la jo be de zo in te zetten n op es zi het ge te rventi k zich alleen in ie g m in el le na al nd dy ha en de be sing w o rd “Wanneer de bij terugplaat A ll ee n d an aa ng el ee rd e nzienlijk dat de aa n rol hebben n ee ns e da ka di en de en is factor jongere ke r za l bl ijk er de t st da n toename zi co de si ge eeld bij rhoogd ri va n he t sp ve n ge ee er is . Dan en, zoals vaardigheden n de problem rvalt.” va de ve s al es nt er oo ek w Z ge ze ervaren, n elkaar. weer in oude gezinsleden de reemding va ere in rv ng ve jo gt de ei dr en be ïnvloed. r wonen “Daarnaast tegelijkertijd rijk dat ld Den Helde ng ee la rb be oo t jv willen we he bi erder is ouders in Juist daarom oces dat behandeld. V pr t dt or he j w bi ti e va n o a lo en in er Hoend okken blijv l ie co m b d tr vo be n om zi n re ge t po he n bi j D e ar aans de jongere en be ha nd el in ge ies e kunnen elka ss Z . se en en ak ud m ho or G ro e p en. We ze beiden do H o e n d e rl o o en te blijven do menlijk. m za sa ge t k he oo en.” tt en en ouders te houden optimaal benu uatie, net e, met alleen de it er ss ng ui jo th de de en met alle loo zijn of in n in Hoender Dat laatste ka lijk is.” se oment wen wat op dat m
grijk n la e b is e ti a c u d Psycho-e ling door De gezinsbehande
derdeel van delaar Belangrijk on e. Gezinsbehan ti ca u ed och roep is Psy ef t, Hoenderloo G eeld ADH D he kind bijvoorb je ls “A : it u t leg ing mee T iny Vroman als ouder reken je t oe m r aa W dan in? wat houdt dat alde situaties? ndelen in be pa ha e st be t he je un houden? Hoe k e kun je beter uden en welk ho be je n u k htingen Welke verwac educatie. r gaat Psychove ro aa D ? en bijstell het gezin problemen in el ve t da et zi Je onwetendheid. ontstaan uit sbben de gezin Doorgaans he bedoelingen leden de beste kaar.” voor en met el
Team Gezin sbehandelin H et team g Gezinsbeh and
Systeemb egel
VAT SAMENGE
Groep. Hoenderloo e D ij b g lin de ijgen behan Jongeren kr naar huis. eestal terug m a rn aa d p. Ze gaan ewoontes o vaak oude g an d t ak p re g nodig. De jonge behandelin k o o m ro ebben daa Gezinnen h e jongere. gang met d m o re e d an n Groep. Ze leren ee Hoenderloo e D ij b g woont dan no De jongere groter. succes is zo De kans op dat IOG: roep noemt G o o rl e nd handeling. De Hoe e Gezinsbe ch is g o ag d e rthop Intensieve O en of alleen. en zijn sam De gesprekk rloo Groep. De Hoende ij b f o is u h T n. tieve dinge rst naar posi e e t jk ki IOG half jaar. g duurt een lin e s. d an h e De b d aan succe n samen har e rk e w rs e oud Jongeren en
eling heett
e tot 2014 het team l jaren ma uit van het akt dit tea m deel cluster T h erapie/GG Z van De Groep. De Hoenderlo naamsver o andering h eef t direct met de keu te maken ze voor een nieuwe m ethodiek. k oo s D e H Met IOG oenderloo Groep voor ee n herkenb practise b are en ased inter ventie. eiding. A
13
Competentiegericht werken De gezinsgroepsouders zorgen voor structuur, rust en regelmaat in huis. De jongeren hebben allemaal hun huishoudelijke taken en groeien zo in een versneld tempo naar volwassenheid toe. Net als de leefgroepen, passen Jochen en Cynthia het ‘competentiegericht werken’ toe. “Het is belangrijk positieve dingen te blijven benoemen. Op fouten geven we een korte instructie, maar daarna geven we ook aan wat goed ging. Dat is vooral belangrijk bij jongeren, die een negatieve instelling hebben. Zij moeten ook de positieve kanten zien.” Om de zes maanden zorgen de gezinsgroepsouders voor voortgangsrapportages. Verder is er overleg met behandelaars en therapeuten. Gesprekken met jongeren vinden vaak plaats tijdens de ‘dagelijkse routine’. Ook tijdens de gezamenlijke avondmaaltijd wordt veel besproken. “Dat is anders ten opzichte van de leefgroepen waar gesprekken met jongeren vaak 1-op-1, achter een gesloten deur plaatsvinden”, legt Jochen uit.
Doorgroeien naar volwassenheid in een gezinsgroep
“We hebben gewoon een groot gezin” 14
Het grote raam in de woonkamer biedt een riant uitzicht over de landerijen. Iets verderop prijkt het witte dorpskerkje van Hoenderloo. Het is alsof je naar een schilderij kijkt. De rust die buiten heerst, dringt door tot in de gezinsgroep Populier. Want hoewel gezinsgroepsouders Jochen en Cynthia Bartels hier met hun beide eigen kinderen en zes jongeren met gedragsproblemen wonen, gaat het er toe als in een gewoon gezin. Bij binnenkomst merk je wel dat hier veel mensen wonen. De kapstok is net iets groter en voller. De eetkamertafel is net iets langer en er staan net iets meer stoelen rondom de televisie. Vanuit de kamer kijk je de gang in, waaraan de zes kamers van de
jongeren zich bevinden. De jongeren hebben de beschikking over twee toiletten en drie douches. Hier zijn ook de slaapkamers van Jochen en Cynthia en hun kinderen. Zij hebben hun eigen badkamer. Verder is er nog een privévertrek waar de twee kinderen zich even kunnen terugtrekken als ze behoefte hebben aan een eigen plekje. Jochen werkt al vele jaren in de jeugdhulpverlening. Eerder was hij pedagogisch medewerker op een leefgroep. Cynthia was voorheen kapster. In mei 2012 besloten ze hun woning in Zevenaar te verruilen voor een gezinsgroepshuis op het terrein van De Hoenderloo Groep. De verandering was groot, vooral ook voor hun eigen kinderen, die nu 5 en 8 jaar oud zijn.
Een manier van leven “Mijn ouders werken niet”, zei een van de kinderen onlangs nog tegen de ouders van een vriendje. Jochen lacht. “Ik moet zeggen, dit voelt ook niet als werken in loondienst. Gezinsgroepsouder zijn, is een manier van leven. Je bent 24 uur per dag aan de slag. Om het weekeinde zijn de jongeren weg en we hebben onze vakanties. Dan kun je even persoonlijke aandacht aan je eigen kinderen geven. Verder hebben we gewoon een groot gezin gekregen.” De meeste jongeren die in de gezinsgroep wonen, zijn afkomstig van een leefgroep op het terrein van De Hoenderloo Groep. “Het zijn kinderen die zich enigszins kunnen hechten en in een gezin kunnen functioneren. In de gezinsgroep kunnen ze verder doorgroeien. Natuurlijk hebben ze allemaal wel eens een dip, maar vaak komen ze daar sterker uit.” Jochen vervolgt: “Ik merk aan onze eigen kinderen dat ze het soms lastig vinden, als een van de jongeren vertrekt. Wat dat betreft ben ik blij dat jongeren hier meestal voor langere tijd kunnen blijven. Dat is een groot verschil met de leefgroepen, waar het accent veel meer op doelrealisatie ligt. In de gezinsgroep hebben we tijd om dat op een meer ontspannen manier vorm te geven.”
Dezelfde principes Niet alleen voor de kinderen, maar vooral ook voor Cynthia was de overgang naar het gezinsgroepshuis groot. Jochen was het gewend om te werken met jongeren met gedragsproblemen. Voor Cynthia is dat nieuw. “In het begin vond ik het nog spannend als er een nieuwe jongere kwam. Wie krijg je binnen? Maar die spanning is er nu niet meer. De behandelcoördinatoren kijken bij plaatsing goed naar de samenstelling van de groep en houden ook rekening met ons advies. De principes die we hadden bij het opvoeden, zijn niet veranderd. Als er iets speelt, denk ik aan wat ik zou doen als het mijn eigen kinderen zou betreffen. Dat maakt het makkelijk. Het gaat dan ook prima.” “Dat is de enige manier waarop het werkt”, vindt ook Jochen. “Je moet echtheid uitstralen. Want jongeren voelen het meteen wanneer je toneelspeelt.”
Sydney heeft haar rust gevonden Sydney (14) woont sinds twee maanden in het gezinsgroephuis van Jochen en Cynthia Bartels. “Thuis ging het niet goed. Daarom moest ik naar De Hoenderloo Groep. Ik kwam bij leefgroep de Plataan. In het begin vond ik dat niet leuk. Nu zie ik het nut er wel van in. Ik moest ‘nee’ leren zeggen tegen dingen die ik niet wilde en beter voor mezelf leren opkomen. En ik moest meer open worden als me iets dwars zat.” Na een jaar op de leefgroep mocht Sydney naar een gezinsgroep. “Dat wilde ik wel. Het leek me vrijer en rustiger. Bij de Plataan woonden we met negen meiden. Het was er altijd druk. Hier kun je gewoon je eigen dingen doen, zonder dat iedereen zich er meteen mee bemoeit.” Toch vond ze de overgang best spannend. Want Sydney was gewend geraakt aan de strakke
structuur van de leefgroep. “Dat het hier wat losser is, vond ik eerst wel lastig. Maar ik ben goed opgevangen. Nu moet ik vaker zelf verantwoordelijkheid nemen. Dat gaat goed.” “Verder vind ik het fijn dat hier altijd dezelfde 15 mensen zijn. Ik kan het goed met Jochen en Cynthia vinden. In de leefgroep was er iedere dag andere leiding. Dat ik huishoudelijke taken heb, vind ik logisch. Het is toch normaal dat je je eigen kamer opruimt? In de zomer ga ik terug naar huis. Dat is mijn doel. Ik moet nog wel wennen aan het idee. Ik woonde eerst bij mijn moeder in Den Haag en ga straks bij mijn vader in Groningen wonen. Maar het gaat goed met me. Dat gaat zeker lukken.”
16
De problematiek van jongeren die intensieve behandeling krijgen op de JeugdzorgPluslocatie Kop van Deelen van De Hoenderloo Groep is ernstiger dan die van jongeren in de Open Jeugdzorg en lijkt meer genetisch bepaald. Dat blijkt uit dossieronderzoek dat de afdeling Research & Development van Pluryn verrichtte. “De uitkomsten lijken het kenmerk van jongeren in JeugdzorgPlus, dat ze tegen zichzelf of hun omgeving in bescherming moeten worden genomen, te bevestigen.”
Nieuwe analyse Enkele jaren geleden begeleidden Ignace Vermaes (manager R&D) en Karin Frissen (toenmalig onderzoeker van DHG) studenten van de Radboud Universiteit Nijmegen bij een dossieronderzoek onder 150 jongeren van De Hoenderloo Groep. Doel van dit onderzoek was beter inzicht te krijgen in de kenmerken van de doelgroep. Op basis van deze gegevens kon De Hoenderloo Groep destijds afspraken maken met zorgverzekeraars over meer psychiatrische zorg voor jongeren. Ook zijn ze gebruikt bij het samenstellen van zorgprogramma’s door de afdeling Behandeling.
Onderzoeker Karin Nijhof van de afdeling R&D: “We vermoedden dat er minimale verschillen in problematiek zouden zijn tussen Open Jeugdzorg en JeugdzorgPlus en dat het lot en tijdstip min of meer bepaalt of een jongere bij open Jeugdzorg of JeugdzorgPlus terecht komt. De realiteit is anders. Ons onderzoek toont aan dat er wel degelijk een verschil is. Jongeren in JeugdzorgPlus kampen meer met persoonsgebonden problematiek. Er is vaker sprake van oppositioneel gedrag, agressie en geweld. Extra inzet van hulpverlening lijkt voor deze groep noodzakelijk. Jongeren in JeugdzorgPlus komen ook vaker in crisis binnen, in tegenstelling tot jongeren in open jeugdzorg, die vaak op een wachtlijst hebben gestaan. Verder lijkt de problematiek van jongeren in JeugdzorgPlus veel meer genetisch bepaald, dan die van jongeren in open jeugdzorg.”
Bij de ontwikkeling van JeugdzorgPlus rezen er vragen over het verschil in problematiek tussen jongeren in de open Jeugdzorg en JeugdzorgPlus.
“Problematiek jongeren in JeugdzorgPlus vaker genetisch bepaald” De uitkomsten van het onderzoek zijn dusdanig interessant, dat er een wetenschappelijk artikel verschijnt in het Tijdschrift voor Orthopedagogiek, onder de titel ‘Zijn jongeren in JeugdzorgPlus anders dan jongeren in de open residentiële jeugdzorg?’
“Extra inzet noodzakelijk voor doelgroep JeugdzorgPlus”
Vervolgonderzoek “De uitkomsten lijken het bestaansrecht van JeugdzorgPlus te bevestigen. Enige voorzichtigheid is wel geboden omdat ons onderzoek over een nog kleine groep JeugdzorgPlusjongeren gaat. Er zijn dan ook volop aanknopingspunten voor vervolgonderzoek. We weten bijvoorbeeld nog niet welke invloed de vrijheidsbeperkende maatregelen van JeugdzorgPlus hebben op de jongeren. Ook willen we nieuw onderzoek doen om te kijken of de doelgroep is veranderd en of er een verschil is in problematiek tussen jongens en meisjes.” Omdat JeugdzorgPlus een relatief nieuwe vorm van jeugdzorg is, bestaat er nog niet veel wetenschappelijk onderzoek. Karin tot slot: “Ons onderzoek geeft een interessant eerste inzicht in het verschil tussen de doelgroepen in open Jeugdzorg en JeugdzorgPlus . We willen gegevens van de landelijke JeugdzorgPlus-monitor graag gebruiken om te kijken of deze onderzoeksresultaten vergelijkbaar zijn met andere jeugdzorginstellingen.”
FACTS
“Wel degelijk verschil in doelgroep Jeugdzorg en JeugdzorgPlus”
T MENGEVA
Jongeren die bij De Hoenderloo Groep verblijven hebben gemiddeld
6,5 jaar
79%
hulpverlening achter de rug.
65%
Het totaaleffect van de behandeling van de meest problematische jongeren is, volgens de ASEBA-testmethode, bij De Hoenderloo Groep iets groter dan bij andere voorzieningen voor jongeren met ernstige gedragsproblemen.
van de jongeren woonde een of meerdere keren in een pleeggezin.
45%
Bij van de jongeren is sprake van onveilige hechting
van de jongeren heeft een vorm van speciaal onderwijs gevolgd.
Alle jongeren zijn afkomstig uit (zeer) problematische gezinnen (pedagogische onmacht, verwaarlozing, De drie belangrijkste mishandeling). doelen van een behandeling bij De Hoenderloo Groep zijn: Verminderen van gedragsproblemen
De belangrijkste methodiekkenmerken van behandeling bij De Hoenderloo Groep zijn: Structureren/ordenen van de leefomgeving Bevorderen van de sociale omgang met groepsgenoten Stimuleren/belonen van gewenst gedrag
Versterken van sociale vaardigheden Vergroten van sociaal inzicht
Percentage gestelde behandeldoelen dat is gehaald tijdens de eerste twee jaar: 1e jaar 2e jaar
Verminderen van gedragsproblemen
69% 73%
Versterken van sociale vaardigheden
60% 71%
Vergroten van sociaal inzicht
49% 48%
SA
ties: heeft 2 loca rloo Groep e nd e o H e D nderloo zorg in Hoe d g u Je n e p •O Deelen Plus in Kop van ugdzorg Je • verschillen. die locaties p o n re e ng er. De jo Plus zijn ernstig ij Jeugdzorg b n e m le b De pro k erfelijk. en lijken oo De problem at. bevestigt d Onderzoek . Plus is dus nodig Jeugdzorg Onderzoek. de afdeling r o vo t rk e fw Karin Nijho verwacht: itkomst niet u ze e d ad Zij h rschillen. kleinere ve n aa n te h ac “We d oek nodig. eer onderz Er is wel m n vrijheid.” eperking va b ar na ld e Bijvoorbe
Inzicht geven in de eigen situatie
83%
Bij van de jongeren die aan het eind van het tweede jaar bij De Hoenderloo Groep vertrekken, is het voorgenomen behandelingsplan uitgevoerd. Na 1 jaar is dat bij
67%
van de jongeren het geval.
Jongeren die bij De Hoenderloo Groep vertrekken gaan naar: 17
1e jaar 2e jaar
EIGEN GEZIN FAMILIE/PLEEGGEZIN ANDER TEHUIS BEGELEID WONEN OVERIGE
54% 35% 2% 4% 33% 31% 8% 24% 8% 1%
Bron: Effectiviteit in de residentiële jeugdzorg: Een evaluatie van de ontwikkeling van jeugdigen bij De Hoenderloo Groep bij de tweede follow-up en een half jaar na vertrek’. Augustus 2013.
Een dag uit het leven van OLAF Olaf woont bij De Hoenderloo Groep op de JeugdzorgPlus-locatie Kop van Deelen. Eerst denken, dan doen; dat is het belangrijkste dat hij tot nu toe heeft geleerd. Wat volgens eigen zeggen nog beter kan, is omgaan met emoties en hulp vragen. Op deze pagina nemen we een kijkje in het leven van deze creatieve en sportieve jongen op De Hoenderloo Groep.
Sterker in de samenleving Powered by Pluryn
Op weg naar het Ho
enderloo College
Beeldende therapie om je emoties te leren uiten
Vaste prik: na school bijpraten met de jongens op de leefgroep
Even uitleven tijdens een potje voetbal
Individuele aandacht tijdens de Aardrijkskundeles
Naam: Olaf de Bo Leeftijd: 14 jaar
Meer weten? Neem voor meer informatie contact op met het Klantenbureau,
[email protected] of 088 - 779 50 00. Of kijk op www.pluryn.nl
Dit magazine is een uitgave van De Hoenderloo Groep
De Hoenderloo Groep is onderdeel van Pluryn
Maart 2014
I www.pluryn.nl
Kampheuvellaan 34, 7351 DA Hoenderloo
Redactie
Postbus 73, 7350 AB Hoenderloo
Afdeling Communicatie Pluryn
T
Fotografie: Fred van de Heetkamp
055 - 378 88 00
E
[email protected]
Olaf kookt regelmatig op de groep
PlurynWerkt.nl Integratie in de maatschappij is een speerpunt van Pluryn. Om die reden hebben we ons volledige arbeids- en scholingsaanbod geclusterd onder de noemer PlurynWerkt. Zie www.plurynwerkt.nl. Via resultaatgerichte trajecten op het gebied van leren en werken bemiddelen we mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt met succes naar betaald werk, onbetaald werk of een andere vorm van dagactiviteiten. Maatschappelijke ondernemingen zijn daarin een belangrijke schakel. Pluryn heeft er vele, variërend van een lunchcafé en copyshop tot bakkerij, koffiebranderij en buurtsupermarkt. Deze ondernemingen vormen een prima opmaat naar werk bij het reguliere bedrijfsleven. Mensen leren er om samen doelgericht een taak uit te voeren. REA College is er speciaal voor jongeren met een arbeidshandicap, voor wie het reguliere beroepsonderwijs geen passende opleiding heeft. In de afgelopen dertig jaar haalden duizenden leerlingen een vakdiploma en werden geholpen aan een duurzame arbeidsplaats. Daarnaast is er het re-integratiebureau Jobstap dat mensen naar een passende plek in de maatschappij coacht.
colofon
er
: Maassluis Geboorteplaats jaar Uit huis sinds: 11 Plus oep ugdzorg leefgr Woont nu in: Je Granaat oers en sjes: 2 oudere br Broertjes en zu 1 oudere zus g gemengde leerwe Opleiding: Vmbo ’s n, tekenen, auto Hobby’s: Sporte rden: Gelukkig Wat ik later wil wo n weer thuis wone Mijn wens: Ooit
Zo heeft Pluryn gespecialiseerde orthopedagogische behandelcentra voor behandeling en begeleiding van kinderen en jongeren met een licht verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblematiek. Wij zijn lid van de Vereniging van Orthopedagogische Behandelcentra (VOBC) en het Landelijk Kenniscentrum LVB. De Hoenderloo Groep (onderdeel van Pluryn) is een innovatieve organisatie die specialistische 24 uurszorg biedt aan jongeren met complexe gedragsproblemen. In een unieke en veilige omgeving bieden gespecialiseerde professionals een programma op maat dat (GGZ-) behandeling, onderwijs en activiteiten aan elkaar verbindt. Met als doel een snelle en duurzame terugkeer naar de eigen regio en de eigen omgeving. Pluryn beschikt verder over werk- en
Graffiti spuiten doet Olaf graag. En goed!
Paspoort 18
Als het echt moeilijk is, dan kom je naar Pluryn! Want Pluryn heeft antwoord op complexe zorgvragen in gehandicaptenzorg en jeugdzorg. We beschikken op verschillende plaatsen over specialistische en landelijk opererende intramurale voorzieningen, die wonen, leren, werken, vrije tijd en behandeling combineren, in een veilige omgeving. Dit voor de bijzondere situaties waarin wonen binnen het eigen gezin of de eigen omgeving voor kortere of langere tijd niet mogelijk is.
woonvoorzieningen voor mensen met een verstandelijke beperking en ernstige (GGZ-)gedragsproblemen. Vaak komen hier nog psychiatrische, leer- of sociale problemen bij. Wonen bij Pluryn is een vervolgstap in hun leven.
Als je een eigen ‘piefje’ hebt om je deur open te maken, ga je goed voorui t
Vormgeving: X-ingredient, Den Bosch
I www.dehoenderloogroep.nl www.facebook.com/DeHoenderlooGroep www.twitter.com/HoenderlooGroep
Copyright © 2014 Pluryn. Niets uit deze uitgave mag geheel of gedeeltelijk worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, op welke wijze dan ook, zonder
Klantenbureau T
schriftelijke toestemming van de uitgever.
055 - 527 53 45 Verspreiding: controlled circulation
19
Wij geven alles, behalve op De jongeren die bij De Hoenderloo Groep binnenkomen, hebben het nodige meegemaakt. Ze worden gezien als ‘moeilijke gevallen’. Maar niet bij ons. Bij De Hoenderloo Groep begint iedereen met een schone lei. Wij geven alles, behalve op. Ons diepgewortelde geloof in de mens, zorgt ervoor dat wij de potentie zien van deze jongeren. In onze ogen zijn het allemaal
3211-DHG0214X51736
jonge helden.
