Moniz. Hij is een gerenommeerde MITonderzoeker,

DELTA. 08 04-03-2010

weekblad van de technische universiteit Delft

>03 BE-Basic

>06 E-cars

>08 Moniz

>19 Twitterature

> 23 English New neighbours

Het BE-Basic programma voor groene grondstoffen kreeg nog net voor de val van het kabinet zestig miljoen euro toegekend. De financiering van drie andere programma’s waar de TU bij betrokken is, is niet zeker.

The electrification of transportation demands an upgrade of the current power infrastructure. With innovative smart grid technology, vehicles will no longer just demand but also supply energy.

Hij is een gerenommeerde MITonderzoeker, adviseur van Obama én voetbalfan. Maandag was Ernest Moniz in Delft om op uitnodiging van het Delft Energy Initiative een lezing te geven over klimaatproblemen en de energie-universiteit van de toekomst en een debat bij te wonen. “Inzetten op kernenergie zou hier in het dichtbebouwde Nederland een logische keuze zijn.”

Stap in de voetsporen van studenten van de Universiteit van Chicago. Die laten legendarische personages uit de wereldliteratuur twitteren. In tweets van maximaal 140 tekens vangen ze hun vaak hilarische belevenissen. Delta roept lezers op om tweets op te sturen van belangrijke wetenschappers over hun ontdekkingen.

In the fast changing landscape that is the TU Delft campus, a new school has arrived. Last month the new building of the InHolland Hogeschool was officially opened on the Rotterdamseweg. InHolland hopes that moving closer to TU Delft will facilitate better cooperation and interaction between the two institutions of higher education.

01

TUDELTA.08

Gemeenteraadsverkiezingen. Dit jaar kun je voor het eerst overal in je eigen stad stemmen. Handig voor TU-medewerkers en TU-studenten, die woensdag in het gebouw van EWI terecht konden. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

DELTA. 08 04-03-2010

TUdelta.08 > Jaargang 42 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving). > Medewerkers Willemijn Dicke, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Richard van 't Hof, Christian Jongeneel, Ivo Knubben, David McMullin, Anna Noyons, Edgar van Os, Daan Schuurbiers, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher, Martine Zeijlstra. > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).([email protected]) > Vormgeving Kummer & Herrman, Utrecht > Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen Martin Kers ([email protected]) > Redactieraad

Ir. S. Rozendaal (voorzitter), prof.dr Jeroen van den Hoven, prof.dr.ir. F.W. Jansen, J. Op Den Kelder, mr. J.J. M.Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, prof.dr.B.J. Thijsse, ir. M. Persson, dr.ir. C. Vermeeren

> Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: [email protected] www.delta.tudelft.nl > ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:[email protected] www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Thijs den Otter Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail [email protected] > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

02

nieuwsinterview

’Wij zijn het buitenboordmotortje van het project’ De weilanden tussen de A13 en de Schie moeten veranderen in een recreatiegebied met ‘scharrelpaden’ en kunst. Dat wil een groep TU-ers onder wie Bouwkundedecaan Wytze Patijn, oud-rector Jacob Fokkema en architect en bouwkundedocent Anne Loes Nillesen. Nillesen legt uit. xTomas van Dijk Jullie willen het gebied ‘activeren’? “Van veraf zie je het al liggen, dat mooie weidse landschap, als je over de A13 rijdt of je fietst langs de Schie. Maar je kunt het moeilijk bereiken. Het is niet duidelijk welke paden openbaar zijn en welke naar een erf leiden waar honden op je af gestuurd worden. Wij willen er een soort beeldenpark van maken, met bankjes en meer paden.”

Anne Loes Nillesen: " Wij vinden dat de weidsheid behouden moet worden.“ (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Scharrelpaden noemen jullie die toch? “Ja, daar denken we aan. We willen met heel kleine ingrepen lichte recreatie in het gebied stimuleren. Je zou paden kunnen uitmaaien in het weiland. We denken ook aan openluchttheatertjes en een expositieruimte waar de historie van het gebied gepresenteerd wordt.” Hoe is het plan ontstaan? “Tijdens een masterproject Bouwen met Water bij Bouwkunde is het idee ontstaan om een drijvend paviljoen te maken in een vijver bij de expositieruimte World Art Delft, dat in het

gebied ligt. Dat paviljoen zou met de seizoenen meedraaien. In de winter zou het paviljoen, dat aan een kant open is, met zijn open gevel naar het zuiden draaien om zoveel mogelijk licht binnen te krijgen.” Jullie hebben gekeken hoe dat paviljoen in te passen zou zijn in andere plannen voor het gebied, en toen bleek het nogal wat voeten in de aarde te hebben om iets te veranderen in de achtertuin van de TU. “Ja. Het bleek verschrikkelijk ingewikkeld te zijn. We hebben het plan toen breder getrokken.”

Vorige week hebben jullie het plan gepresenteerd aan een hele batterij instanties. Niets is zo ingewikkeld als landschapsontwikkeling, zei Patijn toen ironisch. “Ja, maar het is ook wel goed dat er veel partijen over gaan, want het is heel makkelijk om het gebied met een plan te verrommelen. We hebben plannen gezien waarbij windmolens in het gebied geplaatst zouden worden; die werden ook als kunst beschouwd. Wij vinden dat de weidsheid behouden moet worden. Er hangt daar al een goede sfeer. En er zijn al wat parels in het gebied, zoals de expositieruimte World Art Delft die mee heeft gewerkt aan het plan en boer Arie die een soort zorgboerderij wil maken.” Volgens de Delftse wethouder Saskia Bolten past jullie plan goed in het zogenaamde landschapsontwikkelingsplan dat binnenkort wordt vastgesteld. “Het plan werd goed ontvangen. In mei organiseert het recreatieschap een workshop om er verder over te spreken. Wij begeleiden die workshop. We willen het project niet trekken, maar we willen nog wel als een soort buitenboordmotortje fungeren om het project te stimuleren.”

hartmann

Seven year itch Er is in Nederland overdreven veel aandacht voor mensen met gebrekkig talent en weinig doorzettingsvermogen. Dankzij het uitgemolken linkse dogma dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moet dragen, worden de talentlozen, de klaplopers, de nietsnutten en de minkukels in onze samenleving tegen de maalstroom van het Darwinistische principe in niet alleen gedoogd maar zelfs gepamperd. Waarom besteden we in Nederland zo veel geld en aandacht aan de linkerkant van de Gaussverdeling? Als de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen, laten we dan zorgen dat er meer sterke schouders komen. Ajax besteedt toch ook niet het meeste geld en de meeste aandacht aan de zwakste spelers? Gelukkig is er nu TopTrack, een programma voor talentontwikkeling bestemd voor de beste studenten van de faculteit 3mE. In dat kader mochten vorig jaar twaalf excellente bachelorstudenten hun eigen minor samenstellen. Niet gehinderd door valse bescheidenheid of bescheiden ambitie wilden zij uiteraard alleen het allerbeste. Dus kreeg ik het verzoek om speciaal hiervoor een college te ontwikkelen. Welk een genoegen om met een kleine groep gemotiveerde en getalenteerde studenten te mogen werken. Ik meende even in ‘The Secret History’ van Donna Tartt te zijn beland. Helaas had slechts een van de twaalf studenten dit prachtige boek gelezen. De vergelijking ging natuurlijk wel een beetje mank omdat ik de colleges niet bij mij thuis gaf en omdat er niemand werd vermoord. Twaalf slimme leergierige studenten hebben gedurende het eerste kwartaal privécollege van mij gekregen. Uitermate onrendabel binnen het allocatiemodel waar alleen kwantiteit telt en niet kwaliteit. Het aantal studenten dat het vak volgt, vermenigvuldigd met de studiebelasting (ECTS-

punten), vermenigvuldigd met de fractie voldoendes bepaalt hoeveel geld mijn sectie ontvangt. Merk op dat kwaliteit geen rol speelt in deze berekening aangezien studiebelasting natuurlijk iets heel anders is dan kwaliteit. Bovendien ontmoedigt dit beloningsstelsel het geven van onvoldoendes, want iedere onvoldoende kost geld. Om de kans op voldoendes te maximaliseren wil ik uitsluitend met toptalent werken. Wie voelt zich geroepen om domme en luie studenten te onderwijzen? Helaas is onderwijs geven niet goed voor mijn academische carrière. Zeven jaar geleden werd ik gevraagd om bij de TU Delft te komen werken. Aanvankelijk kon ik alleen als universitair docent worden aangesteld - een administratieve kwestie, zo werd mij verzekerd – maar na twee jaar zou ik universitair hoofddocent (uhd) worden. Want ik had vier jaar op Harvard gewerkt en een indrukwekkende publicatielijst. Daarom kon ik mij volledig inzetten op het ontwikkelen van nieuw onderwijs dat een brug zou slaan tussen technologisch onderzoek en ondernemerschap. Dat is uitstekend gelukt, want er zijn de afgelopen jaren heel wat bedrijven gestart op basis van technologie die aan de TU is ontwikkeld. Helaas ben ik zeven jaar later nog steeds geen uhd. De belofte van weleer is vergeten en de regels zijn veranderd. Om uhd te worden zijn veel nieuwe publicaties nodig. Daarom leg ik vanaf het komend academisch jaar mijn onderwijsactiviteiten neer om mij volledig op onderzoek te kunnen richten. Nieuwe getalenteerde studenten zullen geduld moeten betrachten totdat mijn uhd-aanstelling een feit is. Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

DELTA. 08 04-03-2010

Nieuws

Medailles

Educatieve minor

Voor het eerst in de olympische geschiedenis bevatten de medailles van de Spelen goud, zilver en koper dat is teruggewonnen uit elektronica-afval (e-waste). Teck, de Canadese metaalleverancier van de olympische medailles, heeft onder andere metalen uit e-waste ingezet voor de vervaardiging van de medailles. Dat meldt Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen.

Universiteitenvereniging VSNU pleit er bij de Tweede Kamer voor om het wetsvoorstel voor de educatieve minor niet controversieel te verklaren. De VSNU vindt dat er snel iets geregeld moet worden voor de ruim 250 studenten die nu verwachten een wettelijk erkende bevoegdheid te krijgen. Demissionair staatssecretaris Marja van Bijsterveldt (onderwijs) reikte donderdag 25 februari op de Universiteit van Amsterdam oorkondes uit aan de eerste studenten van de educatieve minor. Onder hen waren acht TU-studenten. Zij zouden

03

Wetenschapsbeurs VS hiermee de bevoegdheid krijgen les te geven op vmbo/theoretische leerweg en de eerste drie jaren van havo en vwo. In januari begon een nieuwe groep studenten. De introductie van de minor was één van de maatregelen van het kabinet om meer academici voor de klas te krijgen.

Als enige universiteit was Delft vertegenwoordigd op een jaarlijkse bijeenkomst in San Diego, georganiseerd door de AAAS (American Association for the Advancement of Science, uitgever van het blad Science). Gedurende vijf dagen konden bezoekers symposia, lezingen en posterpresentaties bijwonen. Daarvan was een deel gewijd aan de nieuwste wetenschappelijke inzichten over het klimaat, energie en gezondheid. Een ander deel ging over hoe die wetenschap beter gecommuniceerd kon worden. Andere universiteiten zouden vol-

gend jaar ook moeten gaan, vindt TU-voorlichter Roy Meijer, die samen met een collega de beurs bezocht. “Om je eigen wereldbeeld te vergroten en om te leren hoe wetenschapscommunicatie in andere landen gaat.” Zo was de voorlichter onder de indruk van de enorme geldstromen die rechtse denktanks in Amerika gebruiken om de wetenschap achter de klimaatdiscussie te frustreren. “Daar sla je steil van achterover.”

Kabinetsval bedreigt onderzoeksubsidies Het BE-Basic programma voor groene grondstoffen kreeg nog net voor de val van het kabinet zestig miljoen euro toegekend. De financiering van drie andere programma’s waar de TU bij betrokken is, is niet zeker. xJos Wassink en Connie van Uffelen Klokhuis-presentator Bart Meijer grapte nog tegenover Maria van der Hoeven: “Het zal toch niet uw laatste daad als minister zijn.” Donderdag-

middag 18 februari had de minister van economische zaken zich losgemaakt van het crisisberaad om in de Glazen Zaal in Den Haag een convenant te tekenen met bedrijven, kennisinstituten en universiteiten voor het BE-Basic-programma. Dat is een onderzoeksprogramma onder coördinatie van de TU naar groene grondstoffen. De partijen hadden zelf zestig miljoen euro bijeengebracht. De minister voegde daar hetzelfde bedrag aan toe uit de zogeheten FES-gelden (Fonds Economische Structuurversterking). “Hier worden bijdragen geleverd aan een nieuwe economie”, verklaarde Van der Hoeven, “waarin niet-voedselgewassen de grondstof gaan vormen voor nieuwe materialen en producten. Dat levert nieuwe kennis op, nieuwe banen en nieuwe kansen. We zijn op weg naar een

post-fossiel tijdperk en een biobased economie.” Daarna vertrok ze naar de Treveszaal en anderhalve dag later viel het kabinet. Collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg vindt het ‘jammer’ dat het kabinet gevallen is. “Het betekent dat we veel gedoe krijgen dat op

De TU is betrokken bij vier van de zes geselecteerde projecten de nationale politiek is gericht. En dat is meestal niet het moment dat bestuur krachtig doorgaat.” Van den Berg hoopt dat besluitvorming voor zogeheten FES-voorstellen wel door kan gaan. De TU is

betrokken bij vier van de zes geselecteerde projecten. Samen zijn die goed voor bijna tweehonderd miljoen euro. Drs. Greet Vink van het valorisatiecentrum zegt dat de subsidie voor BE-Basic is goedgekeurd, maar dat drie andere programma’s nog in behandeling zijn. Het betreft programma’s voor de creatieve sector (Cirp), de ict-sector (Commit) en het programma dynamische duurzame delta (DDD). “Die worden volgende week behandeld in een ambtelijke werkgroep. Daarna zouden ze op tafel komen bij het kabinet. Dat zou nu aangehouden kunnen worden.” Vink tekent daarbij aan dat ze het vreemd zou vinden als verdeling van de FES-gelden tot controversieel onderwerp zou worden verklaard. “Dan lopen de programma’s zo weer een tot twee jaar vertraging

op. Dat zou doodzonde zijn, ook al omdat vernieuwende impulsen voor de economie hard nodig zijn.” Overigens is Den Haag ook nog niet van het BE-Basic-programma af. Het onderzoek kan nu van start, maar voor industriële toepassingen moet je nieuwe processen eerst uittesten in een proeffabriek. En dat deel van de aanvraag, ter waarde van nog eens zestig miljoen euro, is niet gehonoreerd. Het onderzoek en de pilotfaciliteit zijn als één geheel aangevraagd, zegt Dirk Jan van den Berg. De twee onderdelen horen bij elkaar. Waarom het dan toch niet als geheel is gehonoreerd, is onbekend. Van den Berg zegt dat er nu gesprekken gaande zijn voor alternatieve financiering van de proeffaciliteit.

‘TU mag geen voordeel van brand hebben’ De TU mag van de brand bij Bouwkunde geen nadeel ondervinden, maar ook geen onterecht voordeel ten opzichte van andere universiteiten. Dat zei VVD Tweede-Kamerlid Mark Harbers na een bezoek aan de faculteit. Harbers stelde eind januari Kamervragen over de 25 miljoen euro die minister Plasterk aan de TU schonk voor een nieuw Bouwkundepand. Aanleiding voor de vragen was het feit dat de TU Bouwkunde in het voormalige hoofdgebouw aan de Julianalaan wil laten blijven. De Delftse afdeling van de VVD heeft daar geen moeite mee en nodigde Harbers uit het pand eens te komen bekijken. Decaan Wytze Patijn, collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg en collegelid Paul Rullmann lieten hem vol trots de serres, het Ketelhuis, de espressobar en de bibliotheek zien. “We hebben er op gelet niet veel geld kwijt te zijn aan mooimakerij”, zei Patijn wijzend op de kale plafonds. “Kijk, dit is toch heel eenvoudig”, zei Rullmann over kabelstekkers die via katrollen aan de plafonds bungelen. Van den Berg zei zeer enthousiast te zijn over het in korte tijd ‘oppimpen’ van een gebouw uit de jaren dertig tot iets wat ‘behoorlijk in de buurt komt van duurzaamheideisen’. “Het was een naargeestige spelonk.”

VVD-Tweede-Kamerlid Mark Halbers zei bij een bezoek aan de faculteit Bouwkunde het pand ‘prachtig’ te vinden. “Ik merk hoe de TU die 25 miljoen euro nodig heeft.” (Fotocompilatie: Hans Stakelbeek/FMAX)

Harbers zei het pand ‘prachtig’ te vinden. “Het gaat echt leven. Ik merk hoe de TU die 25 miljoen euro nodig heeft. Voor mij een illustratie van hoezeer schraalhans keukenmeester is bij het hoger onderwijs.” Gretig droeg hij het VVD-standpunt

uit: een miljard euro meer naar het hoger onderwijs. Verder zei Harbers in afwachting te zijn van de antwoorden op zijn Kamervragen. “Leidend is dat de TU recht heeft op een goede accommodatie na de tragische brand.

Alles wat meer nodig is moet uit het grote verhaal komen. Iedereen heeft plannen voor nieuwbouw en een campus.” Of de TU het geld aan Plasterk moet teruggeven hangt wat Harbers betreft af van de rekensom van het

ministerie. “Wat was er nodig? Wat kwam er uit de verzekering? Het mag niet zo zijn dat als de TU hier blijft en er geld overblijft, dit voor andere labs wordt gebruikt. De TU mag geen onterecht voordeel hebben.” (CvU)

DELTA. 08 04-03-2010

Groen bouwen Het lozen van warmte zou belast moeten worden. Dat stelt prof. dr.ir. Andy van den Dobbelsteen vrijdag 5 maart in zijn intreerede. Van den Dobbelsteen is hoogleraar klimaatontwerp en duurzaamheid bij de faculteit Bouwkunde. “We zijn gewend te betalen voor het afval dat we produceren. Dat geldt voor huisafval en afvalwater, maar nog niet voor warmte. Toch zorgt afvalwarmte in de zomer voor veel overlast. Een warmtebelasting zou kolenstroom en airconditioners duurder maken, maar groene stroom en warmtepompen goedko-

04

Nieuws

Gezicht per”, aldus de jonge hoogleraar. Als vier pijlers voor verduurzaming van de bouw noemt Van den Dobbelsteen het sluiten van kringlopen (recyclen van bouwstoffen); CO2-neutraliteit van gebouwen; aanpassing aan klimaatverandering en e-novatie. Onder dat laatste verstaat hij de verduurzaming van bestaande bouw, want over twintig jaar staat negentig procent van de huidige gebouwen er nog steeds.

x

Aula, vrijdag 5 maart, 15.00 uur: ‘Use your potential!’

Gerwin Hoogendoorn, medeoprichter van het Delftse spinoffbedrijf Senz Umbrellas (producent van de bekende stormparaplu), is uitgeroepen tot het gezicht van Delft. Of beter gezegd, het halve gezicht van Delft. Hij deelt de titel namelijk met Nina Voets van Ciccionina, een stichting voor jonge artiesten. Dat maakten burgemeester Bas Verkerk en wethouder Lian Merkx maandag bekend. De gezichten hebben als taak om Delft nationaal en internationaal op de kaart te zetten. Het is ook de bedoeling dat ze meedenken met

Verdrag de Delftse stuurgroep stadsmarketing over de promotie van Delft. Dat mag nog wel wat aangescherpt worden. Hoogendoorn was tijdens de uitreiking op skivakantie en wilde niet telefonisch gestoord worden.

Op zijn afscheid zal prof.dr. Salomon Kroonenberg pleiten voor een Verdrag van Delft om de bodem te beschermen. Kroonenberg neemt pas over twee weken afscheid (op 19 maart), maar zijn pleidooi staat nu al in het AD. Het Verdrag van Malta bepaalt dat er niet gebouwd mag worden voordat archeologen de bodem hebben geïnspecteerd. Een Verdrag van Delft zou ondergrondse ecosystemen moeten behoeden voor afvaldump en CO2opslag.

bezuinigingen

‘Voorkom voortijdige studieuitval’ Meer studiebegeleiding, een kritischer blik op uitgaven en studenten al eerder tijdens hun opleiding projecten voor bedrijven laten doen. “Ik denk dat de TU daar aan kan verdienen.”

Met de dreigende bezuinigingen in het achterhoofd gaat Delta te rade bij een aantal TU-medewerkers en studenten. In deel 7: Marlies Bouman, vierdejaars student industrieel ontwerpen en voorzitter van de Delftse studentenvakbond VSSD.

En tot slot: duurzaamheid. Het pand van de VSSD heeft bijvoorbeeld nog steeds geen dubbel glas. “We stoken ons een ongeluk. Misschien is dat elders ook zo. Ook hoorde ik iemand zeggen dat de computers bij informatica altijd maar aan staan, terwijl de helft van de werkplekken tijdens college-uren helemaal niet wordt gebruikt. Samen met al die andere puntjes bezuinig je zo een paar procent.” Hoewel het volgens Bouman maar ‘kleine dingetjes’ zijn, moet de TU daar wel naar kijken. “De universiteit heeft misschien niet de mankracht om kleinere dingen te signaleren, maar juist studenten merken die op. Als zij ze ergens zouden kunnen melden, zou dat op de lange termijn best wat kunnen opleveren.”

xConnie van Uffelen Ook in studentenkringen is het voer voor discussie: de kaasschaafmethode. “Wat ons als VSSD opvalt aan de kaasschaafmethode is dat je politiek correct bezuinigt”, zegt voorzitter Marlies Bouman. “Iedereen moet iets inleveren, zodat niemand kan zeuren dat hij is benadeeld.” Maar, zo vindt Bouman, bij de ene faculteit heeft tien procent meer effect dan bij de andere faculteit. “Wat dat betreft vind ik het vrij scheef dat van elke faculteit gevraagd wordt naar tien procent te kijken. Wat mij beter lijkt is dat de TU kijkt naar het effect op een faculteit en aan de hand daarvan de potjes verdeelt. De een kan beter vijftien procent bezuinigen, de ander kan niks lijden en moet vijf procent bezuinigen.” Bouman noemt effecten bij bezuinigingen. “Ik kan me voorstellen dat als je bij Industrieel Ontwerpen de repro eruit haalt, dit direct effect heeft op studenten, maar niet op wat ze leren. Als bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek de windtunnel eruit zou gaan, zou dat een veel groter effect hebben: zowel op onderzoek als op onderwijs. De TU moet daarom goed kijken naar prioriteiten.” Waar de VSSD de prioriteiten legt, laat zich raden. “We vinden dat studenten zo goed mogelijk moeten kunnen studeren en dat ze zo goed mogelijk gefaciliteerd moeten worden. De repro en de windtunnel zijn beide in het belang van studenten.” Bouman zoekt het dan ook meer in het voorkomen van voortijdige studieuitval. “Vrij veel studenten vallen laat in hun programma uit, omdat na drie jaar blijkt dat het toch niet de goede studie voor ze is of omdat ze niet voldoende studiepunten hebben gehaald. Dat kost niet alleen de student veel geld, maar ook de TU.” De VSSD-voorzitter wijst daarom op het mentorensysteem waarbij tweede- en derdejaars studenten

Marlies Bouman: “De repro en de windtunnel zijn in het belang van studenten.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

in de gaten houden hoe het eerstejaars vergaat. “De ene mentor spreekt studenten elke week en de ander spreekt ze twee keer per jaar. Als de TU er beter op let dat mentoren hun werk doen en problemen doorgeven aan studieadviseurs, kun

‘Juist studenten merken kleine dingen op waarop bezuinigd kan worden’ je die late uitval beperken. Dat kan veel geld opleveren.” Bouman denkt ook aan verplichte gesprekken met studieadviseurs, zoals ze die zelf had in haar eerste jaar. “Die studieadviseur vraagt wat je van je studie verwacht en wat je mogelijke struikelvakken zijn. Daardoor ging ik kritischer kijken naar de opleiding en de vakken die daar bij horen. Het is dus goed om een-op-een-contact met studen-

ten te hebben.”Verder zou de TU in haar voorlichting een reëel beeld van opleidingen moeten schetsen. “Bij een meeloopdag krijg je voorbeelden van wat je kunt ontwerpen. Dan kom je hier en blijk je pas in je derde jaar te gaan ontwerpen voor een bedrijf. Dat is anders dan wat je op zo’n open dag te horen krijgt. Je gaat wel eerder ontwerpen, maar het is wat kleinschaliger.” Op dat vlak valt er voor de TU trouwens geld te halen, denkt Bouman. Zo draaide het in haar bachelor eindproject om een bestaand probleem van een bedrijf. “Hartstikke leuk. De TU verdient daar geld aan want het bedrijf moet betalen voor die oplossingen. En het bedrijf krijgt de oplossingen. Dat is een win-winsituatie. Ik kan me voorstellen dat je zelfs in je eerste jaar voor bedrijfjes opdrachten kunt doen.” Natuurlijk kost het de universiteit ook geld aan begeleiding, realiseert Bouman zich. “Maar, een deel van het programma bestond uit een presentatie van het bedrijf. Dat hoeft de

docent niet voor te bereiden. Als er meer van dat soort projecten zijn, denk ik dat de TU daar aan zou kunnen verdienen. Ik denk dat er genoeg bedrijven zijn die problemen graag bij studenten neerleggen.” Verder vangt Bouman wel eens op dat er bij sommige afdelingen aan het eind van het jaar geld overblijft dat dan nog maar even wordt opgemaakt. “Dan denk ik: kijk kritischer naar hoe de potjes zijn verdeeld en naar wat er vorig jaar is uitgegeven.”

Om de financiële problemen van de TU Delft het hoofd te bieden, moeten alle faculteiten van het college van bestuur aangeven hoe ze tien procent kunnen bezuinigen op het geld dat zij vanuit de overheid krijgen. De faculteiten moeten met voorstellen komen over herinrichting van wetenschappelijke afdelingen en bundeling van onderwijs en onderzoek binnen de faculteit en met andere faculteiten. Ook moeten ze aangeven welke onderdelen onvoldoende bijdragen aan de doelen van de faculteit. Het vrijkomende geld wil het college vooralsnog gebruiken voor vernieuwing in onderwijs, onderzoek en infrastructuur. Het college spreekt daarom niet van bezuiniging maar van ‘flexibilisering’.

DELTA. 08 04-03-2010

Biertje Een biertje in het café werd de afgelopen negen jaar anderhalf keer zo duur. Dat heeft het CBS becijferd. Maar sociëteiten van verenigingen duiken allemaal ver onder die prijs, blijkt uit een kleine steekproef. In 2000 kostte een biertje van de tap 2,82 gulden; omgerekend 1,28 euro. Negen jaar later was de prijs meer dan vijftig procent gestegen tot 1,94 euro. Een fluitje pils werd dus 66 cent duurder. Een kleine steekproef in Maastricht, Utrecht, Eindhoven en Amsterdam leert dat de bierprijzen van studentenverenigingen rond de

05

Nieuws

euro per glas schommelen. Sommige verenigingen rekenen 75 cent, andere 1,10 euro. Maar studenten zijn nog altijd het goedkoopst uit in de supermarkt. De prijs van een kratje steeg het afgelopen decennium met 24 procent iets harder dan de inflatie (21 procent), maar per liter was het gemiddeld 1,60 euro, nog geen veertig cent per glas. (HOP)

Meisjes

Nanoscience

Roken

Om het bedroevend lage percentage vrouwelijke studenten bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (tien procent) op te krikken, organiseert de faculteitsgroep Women with wings op 8 maart een wervingsdag speciaal voor meisjes. Op het programma staan een aantal colleges, een lunch met vrouwelijke L&R-studenten, een toer langs het faculteitsvliegtuig ‘de Cessna Citation’ op het vliegveld van Rotterdam en de Space Expo in Noordwijk.

De gezamenlijke masteropleiding nanoscience van de faculteiten Technische Natuurwetenschappen in Delft en Wiskunde en Natuurwetenschappen in Leiden trekt te weinig studenten om zelfstandig te kunnen blijven bestaan. Ook in 3TU-verband komt dit niet van de grond. Dat valt te lezen in het verslag van een vergadering van het Delftse college van bestuur (cvb). Het cvb gaat daarom akkoord met het voorgestelde besluit om de masteropleiding met ingang van 1 september 2011 gefaseerd op te heffen.

Voor rokers die nu echt van hun verslaving af willen, heeft IOalumnus ir. Lianne Sleebos iets nieuws bedacht; My Stop Buddy, een app(licatie) voor op de iPhone. Het programma biedt rokers een steuntje in de rug. Tijdens stressvolle momenten, als je even op je vrienden wacht bijvoorbeeld, geeft je Buddy tips als ‘ga even rustig ademhalen’ of ‘bel eens een vriend op.’ Aan het begin van de week stond de app in de top 3 van meest gedownloade apps in Nederland, aldus Sleebos.

x www.lr.tudelft.nl

Dimes ontwikkelt uitrekbare chip Dr. Theodoros Zoumpoulidis presenteerde vorige week zijn uitrekbare chip. Handig voor draagbare elektronica en medische sensors. xJos Wassink Tot nu toe bestaat flexibele elektronica vaak uit dunne chips die op een buigbare folie geplakt zijn. Een strookje daarvan is oprolbaar, maar dit kun je niet zonder plooien in een holletje leggen. Met andere woorden: de vervormbaarheid beperkt zich tot één dimensie. Zoumpoulidis, een Griekse ingenieur die zijn opleiding elektrotechniek en informatica in Griekenland en in Duitsland volgde, promoveerde vorige week aan de TU op een nieuw concept voor tweedimensionale uitrekbare elektronica die hij bij Dimes (Delfts Instituut voor Microsystemen en Nanoelectronica) ontwikkelde. Het mishandelde prototype dat hij

daar maakte ligt nu op zijn bureau en meet een centimeter in het vierkant. Daarbinnen zijn afzonderlijke chips gemaakt met een oppervlakte van een halve vierkante millimeter. Alle minuscule chipjes zijn onderling verbonden met flexibele draadjes. Als je er met je vinger middenin duwt, vlijt de chip zich om je vingertop. Dat is met het prototype iets te vaak gedaan en iets te hard.

Plasterk

Als je er met je vinger middenin duwt, vlijt de chip zich om je vingertop

De particuliere onderwijsinstelling Academia Vitae in Deventer is failliet. Dat bericht De Stentor. Het instituut verkeerde, mede als gevolg van de economische crisis, al enige tijd in zwaar weer. Het bood onder meer een minor voor studenten van de TU Delft en Universiteit Twente.

Niet alleen het eindresultaat is bijzonder, maar ook de manier waarop de chip gemaakt is. Namelijk met alle conventionele technieken die gebruikt worden bij vervaardiging van chip op basis van silicium zoals gebruik van maskers, belichten, opdampen en wegetsen. Functionele blokjes elektronica heeft Zoumpoulidis onderling verbonden met slingerende banen van aluminium voor voeding en informatie-

Hij was een uitzonderlijke wetenschapper en bij zijn aantreden waren de verwachtingen hoog, maar Ronald Plasterk ontpopte zich als een gewone minister. Hij stond op de schouders zijn voorgangers en wilde vooral de rust bewaren.

Failliet

Soepele elektronica dankzij aluminium draadjes tussen minichips. (Foto: Dimes)

transport. Die banen worden tijdens het productieproces gecoat met de kunststof parylene (waar ook pacemakers mee bedekt worden). Dit fungeert als isolatielaag en tegelijk als flexibele versteviging van de dunne draden (twee bij twee micrometer). Het prototype bevat lichtgevoelige fotodioden, maar ook chemische

sensors zijn te maken. Net als drukmeters van chips die met een mechanisch deel zijn uitgerust. Toepassing in medische sensors ligt het meest voor de hand. Philips Research ondersteunde dit onderzoek.

In de plannen voor de renovatie van het Rijksmuseum wordt de entree verlegd naar de openbare passage in het hart van het museum. Hierdoor neemt de drukte daar fors toe door wachtende bezoekers en doorgaande voetgangers en fietsers. Daamen van de sectie transport & planning (CiTG) deed onderzoek naar de te verwachten drukte op verzoek van de stichting Rijksophetplein. Eind januari publiceerde ze haar bevindingen. Daamen voorspelt onder meer honderden meters lange wachtrijen en sluiting van de passage voor fietsers gedurende 85 dagen per jaar. Het ontwerp van de passage voorziet in parallelle fietspaden en trottoirs. Daamen gaat uit van twee miljoen bezoekers per jaar en van beperkte buffercapaciteit (vanwege brandweervoorschriften) van de binnen-

hoven van het vernieuwde museum. Op 85 piekdagen per jaar verwacht ze te veel drukte (meer dan 0.71 bezoekers per vierkante meter). De meeste problemen zijn te verwachten rond opening en sluiting van het museum. Een half uur voor opening begint een wachtrij die in de loop van de dag tot 350 meter uit kan groeien richting Museumplein. Bezoekers vanuit het centrum wachten op het trottoir aan de overkant en moeten na een uur wachten eerst het fietspad oversteken. Aan het einde van de bezoekdag stromen er 180 mensen per minuut het museum uit. Een deel van hen moet de fietspaden oversteken om naar het centrum te komen, een ander deel zal vanwege de drukte op het fietspad lopen. Om ongelukken te voorkomen zal het fietspad tijdens piekdagen gesloten moeten worden, adviseert het rapport. Daamen presenteerde de resultaten in de Amsterdamse Akademie voor Bouwkunst voor onder andere Rijksbouwmeester Liesbeth van der Pol en projectleider Rijksmuseum Peter Derks. Die hebben laten weten vervolgonderzoek te willen instellen. (JW)

Erasmusbeurs Wie het komend academisch jaar in het buitenland gaat studeren, hoeft niet te rekenen op een Erasmusbeurs van 250 euro per maand. Dat meldt Transfer, het blad van de internationaliseringsorganisatie Nuffic.

Adviseur Obama

Chaos dreigt bij entree Rijksmuseum De ingang in de passage van het Rijksmuseum gaat op piekdagen tot honderden meters lange wachtrijen leiden, aldus onderzoeker dr.ir. Winnie Daamen (CiTG).

delta online

Technische universiteiten hebben een grote verantwoordelijkheid om in de komende decennia opkomende economieën van energie te voorzien en tegelijk de uitstoot van koolstofdioxide te verminderen. Dat stelde professor Ernest Moniz van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en tevens adviseur van president Obama, tijdens een lezing bij de TU.

Privacyschending Het College Bescherming Persoonsgevens (CBP) gaat onderzoeken of de invoering van de studenten ov-chipkaart een inbreuk vormt op de privacy van studenten.

Climate City Campus Een speciale bijeenkomst markeerde woensdag 24 februari het begin van het onderzoeksproject van de campus als klimaatlab.

Lamme armen kregen ze ervan, de shakers van Societeit de Bolk. Afgelopen maandag konden dorstige studenten terecht bij de studentenvereniging voor haar befaamde cocktailnight tijdens de Nowee, het kleine broertje van de Owee. De Bolk, de Koornbeurs, Aegee, de Delftsche Zwervers en Wolbodo organiseren dit jaar de Na-ontvangstweek, puur voor de gezelligheid en om studenten kennis te laten maken met de verenigingen. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Instellingstoets Universiteiten en hogescholen die de ‘instellingstoets kwaliteitszorg’ net niet gehaald hebben, krijgen niet drie, maar slechts één jaar de tijd om zich te revancheren. Ook nieuwe opleidingen moeten zich sneller bewijzen.

x www.delta.tudelft.nl

DELTA. 08 04-03-2010

06

science

opinion please

Electric cars as power buffer The electrification of transportation demands an upgrade of the current power infrastructure. With innovative smart grid technology, vehicles will no longer just demand but also supply energy. xDesiree Hoving “Electricity is the new car fuel, it’s the future,” said Willet Kempton, a professor of Earth, Ocean, and Environment studies at the University of Delaware, while speaking at the annual AAAS (American Association for the Advancement of Science) conference in San Diego. The policy drivers behind electric vehicles are that they diminish dependence on foreign oil and reduce greenhouse gas emissions by using renewable energy sources. President Barack Obama is therefore aiming to have 1 million plug-in hybrid electric vehicles on US roads by 2015. The problem however is that current power plants are inefficient and slow to respond to frequency regulations, or the differences in the amounts of

energy supply and demand, which must now be carefully balanced. Because wind energy is highly unpredictable and the electric grid itself has no storage capacity, there is need for a smarter, more reliable infrastructure. US researchers strongly believe that vehicle-to-grid technology (V2G) is the answer. Professor Kempton developed V2G, which refers to a two-way flow of electricity and communication between electric vehi-

President Obama is aiming to have 1 million plug-in hybrid electric vehicles on US roads by 2015 cles and the electric grid. Instead of merely distributing energy to electric cars, the cars’ batteries can also be used as a source of energy. Electric cars will thus be able to store energy and to return power to the grid. The rationale behind this innovative idea is this: on average, cars in the United States are only used for one hour each day, and the average distance travelled daily is 60 kilometres. Hence, most storage of elec-

tricity remains unused. This means a parked car can be used as a power source for 23 hours, which is the time it will be plugged into the grid. In this way, car drivers would also profit when their cars are parked. Because the travel behaviour of electric car drivers can be forecasted, the smart grid ‘knows’ the power demand required over the course of the day. Moreover, unpredicted peaks in demand can also be dealt with thanks to the car-based storage capacity. V2G cars will nevertheless not be fully unloaded by the smart grid. According to the researchers, 10 to 20 kW is a reasonable range of power that a car could deliver to a grid. The theoretical potential of V2G was first studied in 1997. In 2008, researchers first hooked up an allelectric vehicle to the real grid. In order to start serving markets for peak power and storage of renewable electric generation, huge challenges must still be overcome. First, US car companies do not yet produce vehicles with V2G capability. Second, new regulations and policies are needed; for example, such as a new net energy metering system and laws for returning energy to the net. The University of Delaware has just signed the first license for V2G technology with AutoPort. This major vehicle processing facility will produce the first 100 V2G cars as a proof-of-concept demonstration of the technology this year. After that, business models for electric vehicle interaction with the grid must be established. Promising test beds for V2G are areas with lots of wind energy, such as the Netherlands, Denmark, Texas and California. In Europe, the Danish island of Bornholm is about to host the first demo project of electric cars powered by wind. The project is called Edison (Electric Vehicles in a Distributed and Integrated market using Sustainable energy and Open Networks) and will start with only 15 vehicles, as a model for the 200,000 electric cars targeted for Denmark by 2020. The project will intelligently use wind power to charge car batteries. Researchers will use simulations and historical data to determine the best way to match supply and demand. IBM and Siemens have joined Dong Energy in the project, as well as the Technical University of Denmark.

x www.ceoe.udel.edu/people/profile. aspx?willett www.edison-net.dk Artist’s impression of Danish wind demo project. (Illustration: IBM)

Data centres on fuel cells According to MIT’s Technology Review, Google, eBay and Walmart have all bought 100-kilowatt fuel cell modules, made by a secretive company called Bloom Energy. Few technical details have been unveiled, except that the technology applied is known as solid oxide fuel cell (SOFC). These are fuel cells that run on a variety of fuels, natural gas and hydrogen being the most common. They operate at high temperatures and typically have an efficiency of 45 to 50 percent. “Technically it’s not new”, says dr. Kas Hemmes (Technology, Policy and Management). “But it seems they have made the technology reliable and cheap enough for major data centres to buy into the technology.” The efficiency is not much better than a modern, large-scale power plant, but it certainly beats smaller scale facilities such as generators driven by gas engines, which reach 30 to 40 percent at most. Typical ‘challenges’ associated with SOFC’s include leaky sealings, high costs and high operating temperatures. Apparently, Bloom Energy has quietly tackled these issues. “Their marketing is remarkable as well”, Hemmes says. “Normally a firm presents the technology, highlights their first prototype and hype their developments. Not Bloom. They have quietly worked on the technology, found some well-known customers willing to take the risk, installed the technology, and ran it for months, before bringing it out into the open.” With their secured power need, data centres are the obvious first clients, just as hospitals could be. The installation allows them to produce their own power cheaper. According to Bloom, the installation pays for itself in three to five years time. Meanwhile, the national power grid serves as a backup. Bloom sells the fuel cells in 100-kilowatt units. Allegedly for 700,000 US dollars. Units are made of small, tile-like 25-watt fuel cells that can be stacked together. A complete 100-kilowatt module, with multiple stacks and equipment for converting DC power into AC to be used in buildings, is about the size of a parking space. The company says each module can power a small supermarket.” Bloom says that in ten years’ time the units will also be able to convert energy from solar units or wind turbines. Fuel cell expert, dr. Gaby Jansen, of the Energy Research Centre of the Netherlands (ECN), says these fuel cells can indeed run in reverse, creating hydrogen from electricity. The overall energy efficiency of this process is pretty low (about 50 percent), but then again: wind and sun are for free. You would expect SOFC to be a popular technology in the Netherlands as well, given the extensive gas infrastructure. But gas is too expensive here, says Hemmes. And power, mainly from coal and imported nuclear, is too cheap. Gas costs about half the price of power for the same amount of energy. “So if you convert gas to power with 50 percent efficiency, you have nothing left for the technology.” (JW)

DELTA. 08 04-03-2010

07

science

come to think of it

Self-sufficient cabin With ‘solar chimneys’ buildings can become completely energy selfsufficient. Or so Ben Bronsema and his colleagues are trying to prove in a small wooden cabin in Limburg.

Delta and Delft Integraal often write about innovative ideas that offer big promises for the future. But what has happened to such ideas a couple years on? What for instance has happened to Virtual Reality Exposure Therapy?

xTomas van Dijk With several researchers cramped together in a small wooden cabin, one would think the room would quickly become stuffy. Yet a nice steady breeze prevents this from happening. Air is somewhat mysteriously flowing through a small ventilation grid, which is odd, because there doesn’t seem to be any other openings in the room that could explain the drought; moreover, there is hardly any wind outside. Upon closer inspection however, this cabin looks more like a hightech research facility. Hidden behind a couple of computers and a heap of entangled wires is the inlet of a chimney shaft. An 11.5 meter high ‘solar chimney’ sticks out above the cabin. Solar energy absorbed by the chimney causes the air inside the chimney to heat up and, accordingly, move upward. As a result, it entrains air from the space underneath, thereby creating a breeze inside the cabin. This solar chimney is a test model for Ben Bronsema, a 75-year-old PhD student who has been working as a heating and cooling systems guest teacher at the faculty of Architecture since 1993. “Retire and take it easy? No, why? I don’t feel like it”, Bronsema says. With the aid of a grant from the Dutch ministry of economic affairs, Bronsema is investigating the best ways to build solar chimneys for the ventilation of buildings. For decades researchers have been figuring out the best way to design buildings to make use of this technique. The pioneers in this field are researchers from India. But whereas the goal in warm areas of the world is mainly to ventilate buildings when opening windows is not enough, Bronsema wants to use this technique to make buildings in cold and temperate regions climate neutral. For one, buildings with integrated solar chimneys theoretically wouldn’t need to spend energy on air-conditioning during hot summers. Bronsema however believes that if the chimneys are equipped with heat exchange devices, then heat from the airflow coming out of the chimney can be recuperated and stored as hot water underground and used for heating during winter. In a later stage, Bronsema, who has dubbed his research ‘Earth,

Virtual scares

Ben Bronsema (left) and Harry Bruggema want to make buildings climate neutral. (Photo: Tomas van Dijk)

wind and water’, wants to combine the solar chimney with a specially designed roof that exploits windinduced under- and over-pressures to create ventilation. And he intends to experiment with a cooling and ventilation method that involves pouring small droplets of cold water down a shaft. For the moment, Bronsema and Harry Bruggema, a researcher at Peutz, an engineering company in Limburg where the experiment is

‘Less sunlight from the south coming in the building is not always a bad thing’ taking place, are constantly measuring variables such as inside and outside pressure, temperature, solar radiation and wind speed. The two are collaborating with researchers from TU Eindhoven’s architecture faculty, whom they provide with data. Based on this data, the researchers in Eindhoven will try to develop a tool that architects can use to design climate neutral buildings. “A tool for architects, yes indeed, that’s the ultimate goal”, says dr. Marija Trcka-Radosevic, of TU Eind-

hoven, laughing. “But first we have to fit the physics in very complicated simulation models.” That in itself is a huge challenge, she says. But Bronsema has his hopes up: “Now architects who want to use solar chimneys must gamble on the best size and number of chimneys. Our tool will change that. It will indicate how many chimneys should be integrated in the walls of the building.” The researcher doesn’t expect that whole facades, on a building’s sunny southside, will need to be covered with chimneys in order to obtain the desired climatic effect, which of course would result in very dark apartments or offices. “But yes, probably you would need to make many parallel chimneys”, he says. “But then again, less sunlight from the south coming in the building is not always a bad thing. During the summer lots of people prefer sitting in offices facing the east, because on the south-facing sides the sun is too harsh.”

Virtual Reality Exposure Therapy (Vret) was developed at TU Delft’s Delta, 05-12-2002 faculty of Electrical Engineering, ‘The three dimensional image Mathematics and Computer Scienquality should be improved, ces, in collaboration with the Unithe VR-helmet should be bigversity of Amsterdam (UvA), as a ger and have higher resolutool to treat phobias like the fear of tion to intensify the system’s flight or heights. Assistant profes‘presence’.’ sor Willem-Paul Brinkman reveals that the system is in actual use for therapy at the treatment centres Valk Foundation in Leiden and PsyQ in The Hague. Patients often prefer virtual reality therapy to being exposed to real discomforts, because they think it’s less scary. This however often turns out to be an illusion. For Brinkman, who took over the Vret project in 2007 from dr. Charles van der Mast, the need for better graphics, as was determined in 2002, is hardly an issue. “As a matter of fact, we found out that we didn’t actually need better graphics to improve the experience,” he says. “Feedback from therapists taught us that if the scenario was real enough, including sounds and shaking chairs, patients didn’t pay attention to the poor image quality. They were much too frightened for that.” MSc student Guntur Sandino shows how the flight programme has been adapted to make the experience more real, to augment the presence. The interior of the plane has been made more realistic, sounds consist of actual recordings, and the various stimuli have been packed into ‘realistic scenarios’ of, for example, steadily worsening weather. Not much need for improvement there. Instead, the Vret team is exploring new applications in the social domain. Imagine that you walk into a shop and tell the gorgeous girl behind the counter that you’re looking for new trousers, size 34 by 34. She then looks you up and down and says: “You’ll never fit into them.” Schoolboys and girls in the Junior TU Delft programme have conjured up such embarrassing situations. Another common social scare is talking to an audience. MSc student, Niels ter Heijden, is currently working on the speech recognition to enable a social talk therapy. The current set-up puts you in front of a small panel, and then the panel members ask you questions on a topic of your choice (that is, as long your topic of choice concerns penguins, dogs, democracy or France). The busty girls and fidgeting guys in the picture ask questions. You answer. Currently, it doesn’t matter what you say, only that you speak. As technology progresses, so will the flow of conversation. By the way, the image quality has nevertheless been improved. It wasn’t needed therapeutically, but the X-box-spoiled therapists expected better quality. Plus, general image quality has been steadily improving since 2002, so this improvement pretty much came about of its own accord. (JW)

Assistant professor Willem-Paul Brinkman (left) and Niels ter Heijden flank the monitor, while Guntur Sandino wears the helmet. (Photo: Jos Wassink)

DELTA. 08 04-03-2010

08

interview

Wie is Ernest Moniz? Ernest J. Moniz is directeur van het laboratorium voor energie en klimaat van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en lid van president Obama’s adviesraad voor wetenschap en technologie en Obama’s adviescommissie voor kernenergie. Als onderzoeker heeft hij zich vooral bezig gehouden met theoretische nucleaire fysica en energietechnologie en beleid. Van 1997 tot 2001 werkte hij als undersecretary (hoge ambtenaar) bij het Amerikaanse ministerie van energie. (Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)

DELTA. 08 04-03-2010

09

interview

‘Ik ben een oude knoestige realist’ Volgens MIT-onderzoeker Ernest Moniz waren de klimaatonderhandelingen in ‘Kopenhagen’ een groot succes. “Het zwart-witdenken van Kyoto is gelukkig voorbij.”

dat de regering zo snel mogelijk moet investeren in nucleaire energie, is omdat er sinds 1973 geen nieuwe kerncentrales zijn besteld in Amerika. Bedrijven die dat nu als eerste weer zouden doen, lopen een ontzettend groot financieel risico. De regering moet de leiding nemen en de eerste vijf of zes moderne kerncentrales bouwen. Tegelijkertijd moet ze investeren in zonneenergie en windenergie en energiebesparende technologieën zoals brandstofcellen die warmte en elektriciteit produceren voor huishoudens.”

xTomas van Dijk

U zit in Obama’s adviesraad voor wetenschap en technologie. Is dat niet frustrerend? Uiteindelijk wegen geopolitieke argumenten toch altijd zwaarder dan puur wetenschappelijke argumenten? “Nee, ik vind het niet frustrerend. Het is mijn taak om wetenschappelijke raad te geven, geen politiek advies. Het enige waar ik om kan vragen is dat mijn mening meegewogen wordt. En dat gebeurt.” (Korte stilte) “Maar er zijn natuurlijk wel teleurstellende momenten. Ik had het liefst gezien dat er een goede klimaatwet was aangenome; de cap-and-trade-wet. (De USCap, een wet die uitstoot moest beperken en het verhandelen van emissierechten moest bevorderen - red.) Maar dat is niet gebeurd. In plaats daarvan hebben we een wet aangenomen over stimuleringsmaatregelen voor schonere energie. Ik ken geen wet die ingewikkelder is dan USCap. Over drie jaar komen we er nog op terug.”

“Look over there, Van Basten bought that house. Cruyff has a house around the corner.” Even lijkt hij op een schooljongen, de gerenommeerde MIT-onderzoeker, adviseur van Obama en voetbalfan, Ernest Moniz. Glunderend kijkt hij door het raam van de bus die hem van zijn hotel in Amsterdam naar de TU Delft brengt. Hij zal vandaag een lezing geven over klimaatproblemen en de energie-universiteit van de toekomst op uitnodiging van het Delft Energy Initiative (DEI). Op het programma staat ook een debat met energieambassadeur, Ivo Opstelten, onder leiding van een professioneel debater. Het DEI is afgekeken van de al langer lopende ‘grotere broer’ MIT Energy Initiative, waar Moniz de directeur van is. “Heel fijn dat jullie ons hebben gekopieerd”, zegt Moniz met een glimlach. Eén aspect heeft de TU overigens niet van MIT overgenomen: de energieambassadeur. “Wat doet zo iemand dan?” Moniz kan zijn verbazing over dit concept, waarbij een prominente Nederlander zonder verstand van energie het gezicht vormt van het Delftse energie-onderzoek, maar moeilijk verbergen. “En waar hebben we een debater voor nodig?” is zijn volgende vraag. Moniz houdt ervan om een beetje te provoceren. Hij is nog maar net op dreef. U vindt dat de klimaatonderhandelingen in Kopenhagen een succes waren. “Ja, dat is waarschijnlijk schokkend voor jullie om te horen, maar in Kopenhagen is een grote stap voorwaarts gezet. Tijdens de besprekingen daar is eindelijk glashelder geworden dat de Verenigde Naties niet het podium vormen waar de oplossingen gesmeed worden. Ik ben een oude knoestige realist. Hoe kun je nu verwachten dat 196 landen het met elkaar eens worden? En het is ook nergens voor nodig. Twintig landen creëren ongeveer negentig procent van de vervuiling. Zij moeten het onderhandelingspodium vormen. Andere landen kunnen zich aansluiten, of niet. Dat maakt niet zoveel uit. In Kopenhagen had je kleine landen die de besprekingen ophielden. Een land als Tuvalu heeft de onderhandelingen een halve dag opgehouden door almaar te zeggen dat ze door klimaatverandering onder water verdwijnt. Dat verhaal kenden we natuurlijk al lang.” Maar welke vooruitgang is er concreet geboekt in Kopenhagen? “We zijn af van het zwart-witdenken dat door Kyoto was ontstaan: zij die hebben ondertekend en zij die dat niet hebben gedaan, de have’s en de have not’s. China, Brazilië, India, ZuidAfrika en de Verenigde Staten hebben een nieuw fundament voor CO2-reducties gelegd. De overeenkomsten zijn weliswaar een reeks vrijblijvende toezeggingen. Zo neemt China zich voor om de koolstofintensiteit (het energieverbruik per eenheid van de productie) met veertig procent te reduceren, mits de VS zich ook aan de afspraken houden. En de VS zeggen toe dat zij ook hun uitstoot reduceren (ruim drie procent ten opzichte van 1990, red.), mits de senaat daarmee instemt.” Dat levert niet genoeg op. “Ik houd er niet van om de jeugd teleur te stellen. Ik was vroeger ook idealist. Maar ik ben pragmatisch geworden. We staan voor een enorme uitdaging. De energievraag van opkomende economieën zal de komende decennia enorm groeien. En die vraag is legitiem. We moeten hen daarin tegemoet komen. Tegelijkertijd moeten we de energiesector minder koolstofintensief maken. Nu halen we 85 procent van onze energie uit fossiele grondstoffen. Als de plannen uit Kopenhagen uitgevoerd worden, dan zien we dit decennium nog een afvlakking van de CO2-uitstoot. Zou ik graag meer resultaat zien? Ja, natuurlijk. Maar dit is al behoorlijk wat.”

Welke rol kunnen universiteiten spelen in het opschonen van energie? “Universiteiten moeten cutting edge-technologie ontwikkelen. Daarbij moeten ze oog hebben voor kostenreductie van energie. Energie is niet te vergelijken met een apparaatje, zoals een telefoon. Het is een commodity (een grondstof, red.). Daar moeten universiteiten zich meer van bewust worden. Als mensen het licht aan doen, dan interesseert het ze niet hoe de elektronen die dan stromen, geproduceerd zijn. Opschalen van technologieën om de prijs omlaag te krijgen, is voor commodities van groot belang. Universiteiten moeten daar rekening mee houden en proberen spinoffs te creëren samen met het bedrijfsleven. De meeste zullen falen, maar dat is niet erg.” Bij MIT deed u onderzoek naar de kolenvoorraad in de VS. U denkt dat die voorraden uiteindelijk gebruikt gaan worden en dat dit desastreuze gevolgen heeft voor het milieu. De overheid moet daarom volgens u kolencentrales financieren die CO2 afvangen en opslaan. Is dit zogenaamde carbon capture and storage een van uw paradepaardjes? “Ik heb geen favoriete kinderen. Maar ik vind het belangrijk dat er demonstratieprojecten komen die aantonen dat CO2-opslag mogelijk is. Wereldwijd heeft men een verschrikkelijke steek laten vallen in het creëren van demonstratieprojecten. De komende tien jaar moeten overheden veel investeren in dergelijke projecten, zodat duidelijk wordt hoeveel energie daadwerkelijk kost. Ik verwacht dat in 2020 een markt is voor CO2 (dankzij een emissiehandelssysteem, red.). De kosten van CO2 moeten tegen die tijd goed begrepen worden. Laten we daarom nu geen tijd verspillen.” Tegen New Scientist zei u onlangs dat de Amerikaanse regering zo snel mogelijk moet beginnen met het bouwen van kerncentrales. “Ha, dat ligt in Nederland gevoelig hè?!” (Kijkt uit het raam van de bus) “Inzetten op kernenergie zou hier in het dichtbebouwde Nederland een logische keuze zijn. Het is immers een compacte energiebron. Het is een zware klus om C02-reductiedoelstellingen te halen. Je zou geen opties van de tafel moeten vegen op emotionele gronden. Maar nogmaals; ik ben geen voorstander van een bepaalde techniek in het bijzonder. Ik sta open voor alles. Maar ik zie niet hoe we zonder kernenergie het energieprobleem kunnen oplossen. Zonne-energie is zeer veelbelovend. Maar pas op veel langere termijn. Offshore windenergie zie ik ook niet echt als oplossing. De reden waarom ik tegen New Scientist zei

U gaat ook op bezoek bij de Delftse zonnewagen Nuna. Vier keer achtereen won de wagen de zonnerace in Australië, waar ook het MIT aan meedoet. Is Nuna een begrip bij jullie? “Mijn studenten zullen er vast van gehoord hebben. Zelf volg ik zonneraces niet zo. Ik volg voetbal. Ik speel mee in ’s werelds grootste league; de New England Over-the-Hill Soccer League. Die telt minstens tweeduizend spelers. Ik speel in een van de zestigplus-teams als verdediger. Dat is great fun.”

Roulette Tijdens zijn lezing toont Moniz twee roulettewielen met daarop de kansverdeling voor temperatuurstijgingen in 2100 variërend van 2 tot 7 graden Celsius. “Het doel om onder de 445 ppm (parts per million; een maat voor het aantal moleculen CO2 per miljoen moleculen in de atmosfeer - red.) C02-equivalenten te blijven en daarmee de temperatuur op aarde met maximaal twee graden Celsius te laten stijgen, halen we hoe dan ook niet”, aldus Moniz. “Maar als we hard ons best doen, kunnen wel voorkomen dat we boven de 650 ppm komen. Als we dit wiel een draai geven dan zie je dat de kans dat het slechts twee graden Celsius warmer wordt niet zo fantastisch is. Maar de kans op een catastrofale temperatuurstijging van 6 of 7 graden Celsius is ook heel klein. Bij het andere wiel, waarbij de wereld geen klimaatbeleid voert, is er een niet triviale kans op 6 of 7 graden Celsius. Dat is volstrekt onacceptabel.”

DELTA. 08 04-03-2010

10

reportage

Een rebelse Een groep ‘rode’ corpsstudenten verzette zich in de jaren dertig tegen het conservatieve klimaat bij de afdeling bouwkunde van de Technische Hogeschool Delft. Tussen april en november wordt met een uitgebreid programma aandacht aan besteed aan deze Groep van Delft. xFrans Godfroy In de officiële annalen van de TU Delft komen zij nauwelijks voor. Ook in de Nederlandse architectuurgeschiedenis hebben ze geen naam gemaakt. Toch heeft de Groep van Delft grote invloed gehad op de ontwikkeling van de architectuur van de jaren vijftig. Dat concluderen Jan Molema, hoogleraar architectuurgeschiedenis en architect-onderzoeker Suzy Leemans. Drijvende krachten waren drie studenten die rond 1930 vorm en inhoud gaven aan de tweede ‘rode’ periode van het Delfts Studenten Corps: Jan Horatius Albarda, Henk Jan Brusse en Joost Boks. Zij gingen dwars in tegen de traditionalistische Delftse School.

Op 7 juni verschijnt het boek van Molema en Leemans ‘Moderniteit in een behoudende omgeving: Jan Albarda en de Groep van Delft’. In de aanloop daarvan wordt een reeks culturele en wetenschappelijke evenementen rond het thema georganiseerd. Jan Molema deed op 15 februari de aftrap met een voordracht in de bibliotheek van sociëteit Phoenix, de plek van waaruit de groep zelf veel van haar initiatieven ontplooide.

Officiële boycot Het was een historische misser: in 1930 boycotte de afdeling bouwkunde van de TH de internationale leergang voor nieuwe architectuur, die door studenten was georganiseerd. De bouwkundige afdeling van het civiel en bouwkundig gezelschap Practische Studie haalde in december de top van de avantgardearchitectuur van dat moment naar Delft: Adolf Behne, Walter Gropius, Gerrit Rietveld, Willem van Tijen, Jan Duiker, Cor van Eesteren, Han van Loghem, Auguste Perret, André Lurçat en Le Corbusier. Zij hadden kort daarvoor in Brussel het derde congrès international d’architecture moderne (CIAM) gehouden en kwamen hun denkbeelden voor de Delftse bouwkundestudenten toelichten. Albarda, Brusse en Boks hadden het evenement op touw gezet. Aanleiding was een excursie van de afdeling bouwkunde een half jaar eerder naar de Noordse kunst- en kunst-

Ontwerp van Alberda uit 1945 voor een kantoor met bank en restaurant. (Illustratie: familiearchief Alberda)

nijverheidstentoonstelling in Stockholm. De hoogleraren en studenten kregen onder meer de beroemde bibliotheek van Asplund te zien. De expositie maakte diepe indruk. Maar daar bleef het bij. Albarda zei later: “Het was allemaal heel interessant, maar het leidde niet tot vragen noch tot antwoorden.” De bedoeling van de internationale

Met haar traditionalistische stijl onderscheidde Delft zich van de Nederlandse avant-garde in de architectuur

Jan Horatius Albarda was drijvende kracht achter de tweede ‘rode’ periode van het Delfts studentencorps. (Foto: familiearchief Alberda)

leergang was de Delftse bouwkundeopleiding te confronteren met de vernieuwingsbeweging in de architectuur die gaande was. Maar de enkele hoogleraar die zich vertoonde kwam er nadrukkelijk op persoonlijke titel, want de afdeling bouwkunde van de TH wilde er officieel niets mee te maken hebben. Het overheersende klimaat was conservatief. De Delftse School, die

heel wat invloed zou krijgen, propageerde een traditionalistische stijl. Centraal daarin stond de hoogleraar Marinus Granpré Molière die in 1924 aantrad. Granpré, bekeerd katholiek, greep terug op het denken van de middeleeuwer Thomas van Aquino. De architect zou in zijn scheppingen de goddelijke schepper zichtbaar moeten maken. Hij had een broertje dood aan het Nieuwe Bouwen, dat naar zijn mening spotte met het onderscheid tussen binnen- en buitenwereld. Beton noemde hij ‘versteende brei’. Daarmee onderscheidde Delft zich van de Nederlandse avant-garde in de architectuur (de Amsterdamse School, De Stijl en Het Nieuwe Bouwen) die toen al gevestigde reputaties had. Berlage, De Bazel, Bijvoet, Duiker, Oud, Rietveld, Stam, Dudok en Van Eesteren hadden hun stempel al gedrukt.

Het ‘rode’ corps De groep rond Jan Albarda liet een progressieve wind door het studentencorps en het gezelschap Practische Studie waaien. In 1928 uitte zich dat op spectaculaire wijze bij de viering van het zestiende lustrum van het corps. Op de Delftse Paardenmarkt organiseerden Albarda

en zijn vrienden een avantgardistische toneelvoorstelling ‘Mensch en Machine’, waaraan progressieve kunstenaars als de cineast Joris Ivens, de schrijven Mannus Franken, de componist Leo Smit en de acteur Albert van Dalsum hun bijdragen leverden. Het stuk maakte grote indruk, onder meer vanwege het gigantische bewegende decor.

De groep rond Jan Albarda liet een progressieve wind door het studentencorps waaien In 1933 daagde de Groep van Delft nog uitgesprokener de afdeling bouwkunde uit. ‘Wat wij willen’ was de titel van de rede die Henk Jan Brusse hield voor het Gezelschap Practische Studie. Brusse kwam uit een sociaaldemocratisch nest. Hij was een van de zonen van de Rotterdamse progressieve uitgever Wim Brusse. Zijn rede bevatte een manifest waarin werd opgeroepen nieuwe wegen in te slaan, weg van het traditionalisme dat aan de afdeling bouwkunde werd gedoceerd.

DELTA. 08 04-03-2010

11

reportage

beweging Hij sprak ‘uit naam van de groep’, die op dat moment uit elf mensen bestond. Molema en Leemans duiden de groep daarom ook wel aan als de Groep van (D)elf(t). Dat het verzet tegen de heersende opvattingen uit het corps kwam, komt nu misschien wat vreemd over. Toch was het niet de eerste ‘rode’ golf die door Phoenix spoelde. Ook rond 1900 hielden socialistische denkbeelden het Delftse corps stevig in de greep. Bekende sociaal-democraten hielden er toen lezingen, en de Delftse hoogleraar B. Peekelharing bracht de corpsstudenten de beginselen van het marxisme bij. Een van die studenten was de uit Leeuwarden afkomstige Johan Willem Albarda, de vader van Jan Horatius. Vader Johan Willem was lid van de Sociaal-Democratische Arbeids

Het was niet de eerste ‘rode’ golf die door Phoenix spoelde

kwam. “In 1917 woonde de familie Albarda in Den Haag in de Van Aerssenstraat 68. Met behulp van een stratenboek uit die jaren heb ik achterhaald dat op nummer 64 de architecten Duiker en Bijvoet zaten te werken aan een prijsvraag voor de Rijksacademie in Den Haag. Je kunt je voorstellen hoe dat ging. Jan huppelt door de straat en zegt: meneer, wat doet u daar? Die zegt: jongen, kom even binnen kijken. En Jan denkt: dat vind ik leuk, dat wil ik ook. Duiker was ook sociaal-democraat. Hij zou met Bijvoet het sanatorium Zonnestraal bouwen. Hoe kwamen ze nou aan die opdracht? Dat had met Berlage te maken, die een goede vriend was van de Albarda’s. Die was geen partijgenoot, maar hij kreeg wel de opdracht voor het Gemeentemuseum in Den Haag, toen vader Albarda wethouder was. Het is dus niet verwonderlijk dat Jan al die mensen kende. Hij schreef naderhand dan ook: bij ons thuis kwamen tientallen bekende architecten.”

Moeizaam zoeken Partij (SDAP) en werd onder meer wethouder voor die partij in Den Haag. In 1925 volgde hij Jelle Troelstra op als fractievoorzitter van de sociaal-democraten in de Tweede Kamer. Later werd hij minister van verkeer en waterstaat in de oorlogskabinetten in Londen. Het was dus niet zo vreemd dat zijn zoon overtuigd sociaal-democraat was. Maar ook diens voorliefde voor de architectuur kreeg hij in zijn jeugd mee. Hij wilde op zijn zevende al architect worden. Molema heeft achterhaald hoe dat

Moleman en Leemans hebben veel onderzoek gedaan naar de samenstelling van de groep van (D)elf(t). Toch weten ze tot nu toe niet met zekerheid wie erbij waren. “Wel hebben we een vaag beeld van de architectuur die ze nastreefden.” Er is nu een voorlopige lijst met namen als A.P. Wesselman van Helmond, het echtpaar H. Kammer en J. Kammer-Kret, Joost Boks, F.H. Klokke, G. Treep, Friso Gouwetor, Jan Piets, Piet Donk en de latere BNA-voorzitter H. Lammers. Niet alle gegadigden vestigden zich als zelfstandig architect. “Het

probleem bij het zoeken naar deze mensen was, dat ze bijvoorbeeld bij gemeentes, provincies of ministeries waren gaan werken. Dan staat er ergens in een tijdschrift een gebouw van ‘de provincie Gelderland’. Ja, dan schiet je niet op. Uiteindelijk vind je na lang zoeken vijf, zes mensen die bij de provincie Gelderland hebben gewerkt.” Het manifest van 1933 was het laatste optreden van de Groep van Delft dat de onderzoekers hebben gevonden, voordat de Tweede Wereldoorlog alles overhoop gooide. Henk Brusse sloot zich aan bij het ver-

De Tweede Wereldoorlog gooide alles overhoop zet, en kwam op 29 november 1944 van uitputting om in het concentratiekamp Groß-Rosen. Anderen kwamen in het gijzelkamp in Sint Michielsgestel terecht. Het voordeel was dat ze er andere vooraanstaande politici, kunstenaars en leidende figuren leerden kennen, waarmee ze culturele activiteiten ontplooiden en debatten voerden. Maar na de ontberingen moesten ze de draad weer oppakken. “We kunnen niet al die geschiedenissen behandelen, maar we proberen wel duidelijk te maken dat ze een rol hebben gespeeld. Je moet je dat realiseren als je ziet wat deze mensen na de oorlog moesten gaan doen en wat ze opnieuw meemaakten. Nogal wat architecten in Nederland zijn die dans ontsprongen. Die hebben een keurige middenweg

Jan Molema en Suzy Leemans schreven het boek ‘Moderniteit in een behoudende omgeving: Jan Albarda en de Groep van Delft’, dat op 7 juni verschijnt. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

kunnen vinden, en kwamen dus zonder veel schade door de oorlog heen, zelfs met als resultaat dat ze na de oorlog leuk bezig konden zijn. Terwijl de mensen van de Groep, de een na de ander, grote moeilijkheden bleven hebben.” Joost Boks vestigde zich na de oorlog als architect in Rotterdam; hij ontwierp onder andere het Bouwcentrum aan de Coolsingel. Albarda emigreerde en werd architect en clavecimbelbouwer in Canada. De verdienste van de Groep van Delft blijft, aldus de onderzoekers, dat zij de weg heeft geëffend voor de naoorlogse moderniteit in architectuur en stedenbouw met vertegenwoordigers als Van den Broek, Bakema, Van Eyck en Hertzberger.

x

Progressieve kunstenaars leverden een bijdrage aan het avantgardistische toneelstuk ‘Mensch en Machine’ uit 1928. (Foto: DSC)

De evenementen (lezingen, toneeluitvoeringen, tentoonstelling) rond de Groep van Delft vinden plaats tussen april tot november. Voor het volledige programma www. bkvdl.nl/degroepvandelft-programma.htm

DELTA. 08 04-03-2010

12

lifestyle

Kubistische fantasiegebouwen De avontuurlijke kunstenaar Jan van de Pavert lapt alle architectonische regels aan zijn laars. Dat levert fascinerende gebouwen op in de tentoonstelling ‘De Nieuwe Wereld’ in 38cc in Bacinol 2.

De partij tussen de sabreurs Ivo Slagers en latere finalist Rik Adema, tijdens het Delftse Tegeltjestoernooi van DFC. Adema boog een achterstand van 5-8 om in een 15-9 overwinning. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Proteus-Eretes opende afgelopen weekend traditiegetrouw het roeiseizoen met de tweedaagse Winterwedstrijden op het Schiekanaal. In totaal verschenen er 220 ploegen aan de start van de vijf kilometer lange race. “Een topweekend, ondanks alle regen”, vond toernooicommissaris Willemijn Pelser. Zaterdag vielen de weersomstandigheden relatief nog mee, maar zondag zorgde een sterke en stevige tegenwind naast de voortdurende regenval vooral in het laatste blok voor ‘bizar slechte’ eindtijden, voorzover de boten erin slaagden over de finish te komen. Het weerhield de twee zonder stuurman van Proteus, Thomas van der Heijden en Sytse Leenstra, er niet van om in de allerlaatste race de snelste tijd neer te zetten in het nieuwelingenveld. ‘Met mooie klappen wisten zij zich door de storm heen te knallen en zetten ze de rest van het veld op een paar seconden afstand’, aldus het juichende verslag op de verenigingssite. Het was een van de vier blikken die getrokken werden (roei-jargon voor een gewonnen race) door leden van de organiserende vereniging. Tegenhanger Laga won met een vier met stuurman het nieuwelingenveld. Daarnaast wist het tweetal Pluymakers/Brenkman blik te trekken bij de veteranen twee-zonder. Tijdens diezelfde regenachtige zondag werd in de droge hal van het sportcentrum het Delftse Tegeltjestoernooi afgewerkt van studentenschermvereniging Delft Fencing Club. Het evenement telde 64 deelnemers, onder wie enkele Duitsers en Belgen. Op het onderdeel degen werkten DFC’ers Nico Speelma en Rik Adema een spannende finale af. De eerste wist in de eindfase een achterstand om te zetten in een 15-13 zege. Op de sabel kwam Boudewijn Wisse als beste Delftenaar uit de bus. Hij werd zevende. Dan speelden zich een weekend eerder ook nog twee NSK’s af in Delftse contreien. In het Kerkpolderbad stond Wave borg voor de organisatie van het studentenkampioenschap zwemmen. Van de diverse te behalen medailles gingen er vijf naar leden van Wave. Gerdien de Jong, na haar honderd meter rugslag in het bezit van alle clubrecords, won goud op de vijftig meter vrije slag door 0,4 seconden eerder aan te tikken dan de nummer twee. Op de dubbele afstand pakte zij ook nog eens zilver. Mo Liems (zilver op de vijftig meter vlinder, brons op vijftig meter schoolslag) en Victor den Heijer (brons op de honderd meter rugslag) veroverden eveneens podiumplekken. In de Delftse Hout deden negentig hardlopers hun best tijdens het NSK korte en lange cross. “Het parcours lag er goed nat bij en alle afstanden waren druk bezet”, vatte organisator Rob Mulders de omstandigheden samen. Alleen bij de korte cross heren, over 4,6 kilometer, was er Delfts succes. Bert van Veen van De Koplopers/Delvers kwam na 20.02 minuten als derde binnen. Dat was slechts vier seconden na Sam Krop (TU Eindhoven) en 22 seconden later dan Jan Roos van de Universiteit van Wageningen. (JT)

x Tips? [email protected]

xRobert Visscher Fantasiegebouw ‘Zes gevels’ steelt de show op de tentoonstelling. Dit indrukwekkende beeld heeft veel weg van een maquette, zoals je er talloze vindt bij de faculteit Bouwkunde. Het bestaat uit blinkende, zinken platen die haaks op elkaar staan. Maar wie door de glasplaten heen kijkt, ziet direct dat het gebouw helemaal niet klopt. Er ontbreken bijvoorbeeld stukken van de vloer. Daarnaast steekt een aantal platen vervaarlijk uit. Die ontwrichting levert een prachtig kunstwerk op. Want naast een mooi gebouw, is deze creatie ontregelend. Beeldend kunstenaar Jan van de Pavert (1960) trekt zich niets aan van waar een gebouw volgens onze opvattingen aan moet voldoen. Juist daarin ligt volgens hoogleraar productontwikkeling en architect Mick Eekhout de kracht van dit kunstwerk. “Deze avontuurlijke kunstenaar is niet gehinderd door beperkingen, zoals veel architecten dat begrijpelijkerwijs wel zijn. Van de Pavert heeft veel meer vrijheid. Daardoor trekt hij ons het vel over de oren en laat zien hoe we vrijer kunnen denken bij het ontwerpen. Als kunstenaar is hij niet bezig met de vraag of het technisch mogelijk is en dat het ontbreken van een vloer bijvoorbeeld niet kan. Alleen brutale architecten als Rem Koolhaas, die bijvoorbeeld kromme gebouwen maakt, kunnen zich een dergelijke vrijheid permitteren”, zegt Eekhout. Hij verzorgde de openingslezing bij de tentoonstelling. De eerste keer dat Delftse hoogle-

stephan

Sport

‘Zes gevels’ van Jan van de Pavert. (Foto: Coen de Jong)

raar ‘Zes gevels’ zag, was hij blij verrast. “Het lijkt sprekend op ‘Maison d’Artiste’ van Theo van Doesburg en Cor van Eesteren”, zegt hij. Eekhout liet een paar jaar geleden tweedejaars studenten het ontwerp van dat opmerkelijke gebouw onderzoeken. Van Doesburg en Van Eesteren ontwierpen het kubistische gebouw in de jaren twintig, maar het werd nooit gebouwd. Net als bij Van de Pavert, werkten zij met uitstekende platen en veel glas. “Dat gebouw was de tijd ver vooruit. Het kan haast niet gebouwd worden in beton, omdat de verdiepingen op elkaar zijn gestapeld. Constructief is het heel ingewikkeld. Meer dan tachtig jaar na het ontwerp is het nog nauwelijks bouwbaar.” Eekhout liet derdejaars studenten een reconstructie maken van ‘Maison d’Artiste’, met een schaal van een op vijf. De maquette daarvan staat op de hoek van de Schoemakerstraat en de Julianalaan. Naast ‘Zes gevels’ valt nog een ander fantasiegebouw van Van de Pavert op: ‘Onderstebovenhuis’. Deze geelkleurige sculptuur is nog strakker dan ‘Zes gevels’. Dit keer gebruikte de kunstenaar geen uitstekende gevels. Het gebouw bestaat uit twee verdiepingen. Ramen van vloer tot plafond worden afgewisseld met volledig gesloten wanden. Ogenschijnlijk is er weinig bijzonder aan de sculptuur. Het lijkt alsof het uit zes gestapelde containers bestaat. Maar door de dikke

wanden en het strakke design is ook deze sculptuur interessant. Des te meer omdat de bezoeker zelfs op een podium van bovenaf een blik op dit kubistische fantasiegebouw kan werpen, dat gemaakt is van MDF, glas en bladgoud. Perspectieven en strak design. Daar draaien de sculpturen van Van de Pavert om. In sterk contrast daarmee staan zijn andere kunstwerken. Voor deze tentoonstelling maakte hij het nieuwe behang ‘Landschap met paviljoens’. Daarop zijn minder strakke lijnen te ontdekken. Het dichtbedrukte behang bestaat uit priegeltekeningen. Ook hier vinden we weer fantasiegebouwen, zoals een bolvormig metallic gebouw. Maar dit keer stelen mensen de show. De afbeelding van twee naakte mensen, die gehurkt met hun rug naar de kijkers zitten, prijkt vijf keer op het behang. Telkens kijken ze weg van de bezoekers, naar de bomen en het water. Behalve in het midden. Daar werpt het meisje een schalkse blik op de kijker. Het zijn dat soort verrassingen met perspectieven die zowel de sculpturen als tekeningen van Van de Pavert interessant maken.

x De tentoonstelling ‘De nieuwe wereld’ van Jan van de Pavert in 28cc in Bacinol 2, Hooikade 13. Toegang gratis. 7 maart houdt Van de Pavert ter afsluiting een lezing om 15.00 uur.

DELTA. 08 04-03-2010

13

lifestyle

de melkkoe

Strijd om de startbeat Tussen de quantumbits en maquettes op de TU schuilt heel wat muzikaal talent. Hóe veel moet blijken tijdens de Bk Beats Contest, donderdag 4 maart in Speakers. Daarin strijden drie bands en drie dj´s om de opening van het festival op 23 april. xJorinde Hanse

Thijs Bennebroek: " “De eerste keer dat een kind met zijn boot omslaat, schrik je je rot. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Watersportinstructeur Thijs Bennebroek (20, bouwkunde) leerde zeilen op een plas bij Leidschendam. Inmiddels geeft hij er vijf jaar les aan kinderen. “Sinds mijn vijftiende ben ik zeilinstructeur. Ik begon destijds als stagiair en liep met een ervaren instructeur mee. Na drie zomers had ik zelf de juiste papieren. Nu geef ik les aan een groep van zes kinderen tussen de acht en veertien jaar. Zij zeilen in een Optimist, een kleine badkuip. Het ultieme beginnersbootje. Voordat we het water op gaan, geef ik uitleg wat we gaan doen en welke route gevolgd wordt. Met boeien heb ik die vooraf uitgezet. Over het algemeen zijn de kinderen ontzettend enthousiast en niet bang. Onderweg geef ik vanuit de motorboot aanwijzingen en vertel ik welke kant we op zeilen. Ik probeer de groep sowieso goed bij elkaar te houden.” “De eerste keer dat een kind met zijn boot omslaat, schrik je je rot. Door de ervaring die je opbouwt neemt die angst gelukkig af. We oefenen er zelfs op, in veilige omstandigheden. Stel dat het tijdens een les gebeurt, dan stuur ik eerst die andere vijf naar een veilig punt, vaak een boei, waarbij ze langere tijd één koers kunnen varen. Tegelijk vaar ik naar het kind toe. In principe ga ik niet zelf het water in, dat zou me alleen maar kwetsbaar maken. Als het even kan, laat ik ‘m zelf weer in de boot klimmen. Later moeten ze het namelijk óók zelf kunnen. Wel help ik met water uit de boot scheppen en probeer ik de eerste schrik weg te nemen. Aan de kant bespreken we het met elkaar.” “Op dit moment ben ik nog even werkloos. Het seizoen loopt namelijk van april tot en met september. Buiten de zomermaanden zijn er wel kinderfeestjes in de weekenden. Vlotten bouwen en soms een zeillesje. De cursusweken zijn in de vakantieperiode. Dan maak je dagen van half negen tot half zes. Dat betekent voorbereiden, kijken naar de weersvoorspelling. Maar ook opruimen en napraten met collega’s. Ik moet zeggen, je bent doodmoe aan het eind van zo’n dag. Vervelen doet het zeker nog niet. Je bent buiten en met mensen bezig. Daarbij is de sfeer ontzettend goed. Voorlopig heb ik dus geen behoefte aan een ander baantje.” (IK) Bijbaan: Watersportinstructeur Verdiensten: €8 per uur Opvallend: Komt in vrije tijd minder aan zeilen toe

x

Dit is de laatste aflevering van De Melkkoe. Volgende week start de rubriek Survival Guide.

Dat in een speurtocht naar nieuw lokaal talent zich meer dan dertig bands en dj’s aanmelden, mag een fijne verrassing heten. Dat in bijna al die formaties wel één of meer TUstudenten spelen, is ronduit onvoorstelbaar. Alleen al om die reden zouden ze allemaal wel een plek verdienen op ‘het grootste indoor faculteitsfestival’ van Nederland, Bk Beats. Maar de stevige line-up, met onder anderen The Q en dj Pitto, kan maar door één band en één dj geopend worden. “Dus keken we in de voorselectie van de Bk Beats Contest vooral naar toegankelijkheid”, zegt tweedejaars bouwkundestudent Doris van Hooijdonk. Ze is één van de organisatoren van het festival – overigens al 36 jaar in handen van studievereniging Stylos. “Tussen al dat lokale talent kunnen namelijk wel een paar leuke lounge-dj’s zitten, maar die brengen het feest niet op gang.” En een feest moet het worden, met vier podia voor dance, rock, hiphop, jazz en funk – voor het eerst in het nieuwe faculteitsgebouw aan de Julianalaan. O, en die line-up was eigenlijk nog geheim tot de contest. Maar ja, je kunt de lat maar het beste meteen hoog leggen.

Dj T-Motion staat garant voor een feestje – net als zijn tegenstanders Houseflakes en dj Gijs von Willigen. (Foto: Dj T-Motion)

Uiteindelijk strijden vanavond zes finalisten om de opening van het festival. Aan de jury, met onder anderen Westerpop-organisator en talent scout René Steijger en voorzitters van verschillende poppodia in het land, de pittige taak de winnaars te kiezen. Er wordt namelijk

De lat ligt meteen lekker hoog nogal wat verwacht van de nieuwe talenten. Eerder boekte Bk Beats – toen nog beginnende - namen als The Golden Earring, Racoon, Mark van Dale, Erick E, Pete Philly & Perquisite, Relax, Don Diablo en Room Eleven. En Gem op de laatste editie in 2008, niet te vergeten. Ga daar maar eens overheen, als bouwkundedrummer van de alternatieve rockband Pangea. De in 2007 tot ‘beste studentenband van Rotterdam’ uitgeroepen groep moet het opnemen tegen punkrock-

band Impression en de funkrock van Sexual Reproductive Systems (‘een samenwerking tussen een gitarist, een idioot en een producer, met de dansbare missie om de seksuele revolutie te prediken’). Op het gebied van elektronische muziek gaan dj’s T-Motion (afgelopen november te zien op het Flatfeest aan de Professor Evertslaan), Houseflakes en Gijs von Willigen de strijd aan. Op papier alvast gelijkwaardige recepten voor een stevige show. Nu eerst maar eens ‘battlen’. En daarvan is maar één ding zeker: dat wordt een knallend feestje.

x

Bk Beats Contest. Donderdag 4 maart, vanaf 21.00 uur in Speakers. Toegang gratis. www.bkbeats.nl

time out

Futuristische geschiedenis Wat doen architect Rem Koolhaas, Mahler en tv-kok Pierre Wind samen op een festival? Ontdek het op de Haagse Muziek3daagse. Eeuwenoude componisten, romantische kamermuziek – word jij er warm van? Gemiddeld is een TU-student zelden, maar geef toe: als gemiddelde twintiger zoek je toch liever de kroeg op – met een fijne band op de achtergrond. Om daarna een dansje te doen bij een stevige dj. Tja, neem het daar maar eens tegen op als Haagse Dr. Anton Philipszaal en Lucent Danstheater – toch vooral de basis van veel orkesten en componisten. En die hebben nu eenmaal een stoffig imago. Zonde, want klassieke muziek kán heel spectaculair zijn. Reden voor debat, dus: hoe ziet de concertzaal van de toekomst er bijvoorbeeld uit? Architect Rem Koolhaas, ontwerper van het Lucent Danstheater, oppert zaterdag in een interview op film dat de muziekzalen van nu ook prima dienst doen voor popconcerten. Ook het effect van nieuwe media op klassieke muziek komt aan bod tijdens het festival - en dat gaat verder dan het feit dat een klassiek evenement eindelijk eens een eigen Hyves-, Facebook- én Twitterpagina heeft. Bemoei je er vooral lekker tegenaan – dat mag!

Het meest ludiek is het optreden van tv-kok Pierre Wind, die zaterdag gerechten ‘componeert’ op muziek van studenten van het Koninklijk Conservatorium. Ook niet missen: Fast Opera Productions, een club jonge musici, componisten en tekstschrijvers die vernieuwende operaatjes van maximaal een kwartier brengt. Ze mixen verschillende kunst- en muziekstijlen, waardoor het zomaar kan gebeuren dat een bariton een pophit zingt. Daar kan een festival als De Parade nog een puntje aan zuigen. En gewoon uit nieuwsgierigheid: loop eens mee in de Muziekcaroussel, een rondleiding op muziek achter de schermen van het klassieke muziektheater. Wedden dat je er blij van wordt? Al is het maar omdat je iPod op weg naar huis zo vertrouwd Lady Gaga schalt. (JH)

x Haagse Muziek3daagse, op vrijdag 5, zaterdag 6 en zondag 7 maart in het Lucent Danstheater, Dr. Anton Philipszaal, het Mauritshuis, de Nieuwe Kerk en de spiegeltent op het Spuiplein. www.muziek3daagse.nl

DELTA. 08 04-03-2010

service

Maken jullie kans op de UfD-E.ON Teamworkprijs? Zijn jullie een team studenten en medewerkers van de TU Delft, dat in de afgelopen periode een bijzondere en uitmuntende prestatie heeft verricht? Meld je dan nu aan voor de UfD-E.ON Teamworkprijs en maak kans op de hoofdprijs van maar liefst H 10.000,-. Meer informatie en de voorwaarden kun je aanvragen via: [email protected]. Meer weten over het grootste energiebedrijf van Europa? Kijk dan op www.eon-benelux.com.

14

DELTA. 08 04-03-2010

15

loopbaan

’Dat is communicatie 2010’ Remco de Boer studeerde bouwkunde, maar kwam begin dit jaar in het nieuws met zijn onderzoek naar de communicatie van ingenieursbureaus. Daar valt veel aan te verbeteren, vindt hij. Communicatie vanuit de techniek heeft het imago van twee grote recente projecten beschadigd: de CO2-opslag in Barendrecht en de Amsterdamse Noord/Zuidlijn. xJos Wassink Het gesprek vindt plaats op een koffieterras in het Amsterdamse WTC-gebouw. Buiten valt gestaag een koude regen op het verlaten plein. Bovenin dit gebouw houdt De Boer kantoor met zijn bedrijf De Boer Communicatie dat volgens de website ‘advies- en ingenieursbureaus, kennis- en onderzoeksinstituten en technologiebedrijven ondersteunt op het gebied van communicatie. Met raad en daad. Als uitvoerder, sparringpartner en adviseur.’ Hoe is hij daarin verzeild geraakt als bouwkundig ingenieur? “Ik ging bouwkunde studeren omdat het me zo’n leuke studie leek. Maar ik wist al: misschien doe ik er wel niets mee. Het was een brede opleiding; niet alleen architectuur maar ook audiovisueel en techniek. Leuk! We hadden veel projectonderwijs waarin we ontwerpen moesten maken. Dan zat ik bij de presentaties en ik liep vol bewondering langs de maquettes van de anderen. Als je anderen vaak beter vindt dan jezelf moet je de wereld niet willen opzadelen met eigen creaties. Ik vond mezelf gewoon niet goed genoeg.”

Amateuristisch Die ontdekking stond het plezier in de studie niet in de weg. “Als het architectenvak nou je roeping is, kan zo’n gewaarwording ontluisterend zijn. Maar als je de studie leuk vind en denkt: daarna zien we wel weer, is het niet zo erg.” De Boer studeerde in 1991 af, de laatste twee jaar zonder studiebeurs en werkend voor architectenbureaus. Hij las veel boeken over verkopen, vooral Engelstalig. “Of het nou koffie is of broodjes of jezelf als architect. Hoe verkoop je het? Ik vond dat erg boeiend.” Ook vond hij dat als docent bijklussende architecten bij Bouwkunde vaak amateuristisch waren in hun presentatie. “Ze waren wel bevlogen, maar ze konden er hun brood niet mee verdienen. Hoe kan dat? Waar ligt de overgang tussen succes en falen?” De Boers eigen eureka-moment kwam onverwacht als reactie op een mailing die hij naar een aantal architectenbureaus had rondgestuurd om hen te attenderen op fotomontages die hij begin jaren negentig maakte. Dat vergde toen nog een bijzondere handigheid. Er kwam veel respons op zijn mailing. Niet vanwege de fotomontages, maar om het karakter van de mailing zelf: in architectenpapier gevouwen, een briefje erbij en een goede sales pitch die architecten aansprak. Alles prima. ‘Kun je dat ook voor ons doen?’ was de algemene reactie. “Toen viel alles op zijn plek”, zegt De Boer nu. “Ik wist: dat moet ik

Naam: Ir. Remco de Boer (44) Woonplaats: Amsterdam Burgerlijke status: Gehuwd Studie: Bouwkunde Afstudeerrichting: Architectuur en kosten Afstudeerjaar: 1991 Loopbaan: 1991 voor verschillende bouwadviesbureaus gewerkt, 1996 eigen bedrijf De Boer Communicatie begonnen, 2006 bouw nieuwssite www.engineering360. nl opgezet (Foto: Tomas van Dijk)

gaan doen. Van kleine architectenbureaus naar grote en van kleine ingenieursbureaus naar grote. Dat is mijn palet geworden: commerciële communicatie over bouw, infrastructuur, water en milieu.” Vanaf de start in 1996 heeft De Boer nu een klantenbestand opgebouwd met namen zoals DHV, Deltares en Tauw maar ook tijdschrift De Ingenieur en beroepsvereniging KiviNiria. Om op de hoogte te blijven van de persberichten van diverse bouwadvies- en ingenieursbureaus ontwikkelde hij een software-tool dat dagelijks vijfhonderd bronnen scant op nieuws. De Boer beschouwt de applicatie die nu als www.engineering360.nl ondergebracht is bij Beta Publishers als ‘een inhoudelijk leuk succes.’ Commercieel was het geen klapper.

Communicatieprobleem Afgelopen januari publiceerde De Boer Communicatie een eigen onderzoeksrapport ‘Commerciële effectiviteit van nieuws- en persberichten’ waarin hij persberichten van de top-50 advies- en ingenieursbureaus doorlichtte. Die kunnen beter, luidt de conclusie. Het lukt de bureaus vaak niet om hun toegevoegde waarde voor het voetlicht te brengen. ‘Vooral de technische inhoud staat centraal, niet wat de klant daar aan heeft. En juist dat laatste biedt kansen’, aldus het rapport. Nu kan De Boer communiceren, dus verscheen dezelfde maand een essay van zijn hand in vakblad De Ingenieur met de kop ‘Ingenieur heeft geen imago- maar communicatieprobleem’. De Boer constateert daarin dat ook grote ingenieursbureaus steken laten vallen in hun communicatie. Ingenieurs kunnen zelden boeiend schrijven en communicatiemedewerkers kunnen de ingenieurs vaak niet van repliek dienen omdat ze te weinig inhoudelijke achtergrond hebben. Het resultaat is dan een weinig aansprekend technisch bericht, of een luchtig stuk waarvan je je afvraagt wat voor bijzonders er gepresteerd is. De Boer: “De enige manier om effectief te werken met inhoudelijke personen, is dat je op zijn minst met ze moet kunnen sparren. Als je onvoldoende weet waar het over gaat, levert het niks op. Dat klinkt banaal, maar het gros gaat zo.” De noodzaak tot inhoudelijke betrokkenheid is ook de reden waarom De Boer zich beperkt tot bouw, infra, milieu en water - “wat er buiten gebeurt.” “In het begin kijken mensen me soms vreemd aan”, vertelt De Boer over zijn manier van werken. “Ingenieurs kijken graag even de kat uit de boom. Maar als ze dan zien dat hun eigen verhaal door mijn extra slag meer exposure krijgt, of dat hun diensten meer worden afgenomen of dat ze worden uitgenodigd om hun verhaal te doen voor lezingen – dan merken ze dat het werkt.” Niet om het een of ander, maar de TU doet het goed qua communicatie. “Beter dan Twente of Eindhoven”, vindt De Boer. De TU slaagt erin om iedere week twee à drie berichten naar buiten te brengen waarin de maatschappelijke waarde van de

vinding of het onderzoek onder de aandacht wordt gebracht. Communicatie vanuit de techniek heeft het imago van twee grote recente projecten beschadigd, constateert De Boer: Barendrecht en de Amsterdamse Noord/Zuidlijn. Over de CO2-opslag onder Barendrecht liet TNO in eerste instantie weten dat het een wereldprimeur betrof die nog nooit eerder vertoond was. Volgens De Boer een begrijpelijke ingenieurstrots, maar geen geruststellende gedachte voor de inwoners. Dat bleek ook in de opeenvolgende bijeenkomsten waar deskundigen er niet in slaagden de ongerustheid (en de boosheid) weg te nemen. Ook minister Cramer (Vrom) kwam niet verder dan ‘We hebben alles onderzocht. Het is echt veilig. Gelooft u ons nou toch.’ “Als de partijen hun stellingen hebben betrokken, dan zit er weinig beweging meer in”, constateert De Boer. De meest constructieve oplossing vond hij in een rapport van het Rathenau Instituut van twee maanden eerder. Daarin kwam de suggestie voor om ongeruste burgers tegemoet te komen door CO2meters in de wijk te plaatsen.

Slappe bodem Ook de Noord/Zuidlijn is aanvankelijk gebracht als een fantastisch nieuw project. “Iemand die alles van tunnels weet en nu ineens onder een stad in slappe bodem mag boren, is natuurlijk blij. Maar dat mag een communicatieafdeling niet doof en blind maken voor bezwaren bij de bevolking”, vindt De Boer. Gevraagd naar hoe het beter zou kunnen neemt De Boer minister Camiel Eurlings (Verkeer en Waterstaat) als voorbeeld. “Toen na de openstelling van de HSL klachten kwamen over het geluid dat de treinen maakten, zei hij onmiddellijk: ‘We gaan de klachten onderzoeken. Er zijn kaders gesteld. Als het geluid er binnen valt is er niks aan de hand. Is het harder dan gaan we het oplossen.’ Dat is communicatie 2010, dat werkt”, roept De Boer. Dus: grenzen stellen, monitoren, stilleggen indien nodig, onderzoeken en aanpassen. Op de vraag waar hij over vijf jaar wil staan, antwoordt De Boer eerst wat hij niet wil. Niet groter worden. Hij heeft geen ambitie om tot een groot communicatieadviesbureau uit te groeien. “Dat hangt met karakter samen. Ik zag mezelf niet als architect en ik zie mezelf ook niet als directeur. Wat ik wel wil is beter worden. Daar werk ik elke dag aan.” Doodzonde vindt hij het dat goede mensen op een bureau op gegeven moment chef worden, en dan zelf niet meer adviseren en schrijven. Dat wil hij zelf in elk geval niet. “Blijven sparren met de klant en inhoudelijk blijven. Gewoon blijven slijpen en schaven aan dat ambacht.”

x www.deboercommunicatie.nl

DELTA. 08 04-03-2010

16

service

Minor D:Dream biedt ruimte voor ‘wilde’ ideeën Koen Lubbers van het Formula Zero Team Delft en Gem Rotte van het studententeam Solar Boat zijn enthousiast over de minor D:Dream. Studenten kunnen meer tijd besteden aan hun droomproject en het algemene kennisonderdeel wordt als nuttige ondersteuning ervaren.

TU DELft voorlichting

verschijnt onder verantwoordelijkheid van de directie Marketing & Communicatie

xANGELE STEENTJES Het Formula Zero Team Delft ontwikkelt de waterstofkart Forze III voor de Formula Zero Championship, dat start op 8 juli 2010 in Den Haag. Koen Lubbers, student werktuigbouw, is manager van het project. Hij kwam vanwege de studententeams naar de TU Delft. “Op de televisie zag ik de Nuna en ik dacht: zoiets wil ik ook doen en daarom volg ik mijn studie nu hier.” Voor de minor D:Dream (Delft: Dream Realisation of Extremely Advanced Machines) was hij te vergevorderd in de studie. Wel waren er in zijn team minorstudenten, en Lubbers is daar erg tevreden over. “Omdat zij studiepunten krijgen, hebben zij meer tijd voor diepgaander onderzoek of de ontwikkeling van nieuwe oplossingen.” Wim Thijs, coördinator van de minor, heeft daar wel een voorbeeld van. “Voor de Forze II moesten twee studenten een onderdeel van het bodywork maken. Ze waren eindeloos aan

(Foto: Voorlichting)

het schuren, lamineren en bijwerken en ik dacht echt: als het bij dat schuren blijft gaan ze de minor niet halen. Op een gegeven moment kwamen ze los en ontwikkelden ze een nieuwe, heel simpele productiemethode met een mal gemaakt van een frame en textiel, waardoor eenvoudiger nieuwe onderdelen te maken zijn.”

Solar Boat Het Solar Boat-team zit bijna recht tegenover Forze in de D:Dream Hall, achter de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen waar de studententeams hun werkplek hebben. Thijs: “Hier werken alleen multidisciplinaire studententeams. Facultaire studententeams werken in de eigen faculteit.” Gem Rotte is lid van het Solar Boatteam en is een verslag aan het uitwerken in hun kantoor, terwijl de andere

teamleden in en uit lopen. Twee maken zich klaar om naar Terneuzen te vertrekken, waar een bedrijf zit dat gespecialiseerd is in bedieningspanelen. Rotte: “De bestuurder van onze boot krijgt veel informatie. Een overzichtelijk bedieningspaneel helpt om daar snel en goed op te kunnen reageren.” Rotte koos voor de Solar Boat omdat zij maritieme techniek studeert en omdat het een klein team was van zeven personen. “Met een klein team heeft iedereen veel invloed, en het is net een familie.” Rotte heeft deelgenomen aan de minor D:Dream. “Natuurlijk is het fijn dat je studiepunten krijgt voor je werkzaamheden, maar ik vond de extra theoretische ondersteuning ook nuttig, vooral het vak ‘Werken in teams’. Je leert daarin omgaan met alle verschillende karakters in een team.” De technische bij-

drage van Rotte bestaat uit een nieuw ontwerp voor de romp, maar ook voor de schroef. “Wij zijn nu bezig de schroef te ontwikkelen bij Wärtsilä in Drunen in samenwerking met het Marin (Maritime Research Institute Netherlands) in Wageningen.” Het multidisciplinaire karakter van de minor D:Dream was eveneens een aantrekkelijk aspect voor Rotte. “Je hebt dan meer mogelijkheden. De maritiemers liepen bijvoorbeeld al langer met het idee om draagvleugels onder de boot te plaatsen. Dat werd mogelijk toen studenten van Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek zich aansloten. Zij hebben ervaring met het doorrekenen van vleugels en maritiemers niet.” Thijs is enthousiast over de nieuwe insteek die het Solar Boat-team bij het ontwerp heeft gekozen. “Ik merk dat teams te vaak blijven steken in het vervolmaken van het concept van hun voorgangers. De hal waarin de teams huizen en de minor heten niet voor niets D:Dream. Het is de bedoeling nieuwe wilde ideeën uit te proberen, zoals nu met de Solar Boat. Dan draag je met recht de eretitel Dreamteam, want zo noemen we onze teams. In de komende minor wordt het onderdeel ontwerpen uitgebreid om de creativiteit van studenten meer uit te dagen. Doorbraken komen niet van meelopers, maar van eigenzinnige mensen die hun dromen durven te volgen. In de minor ga ik een prikkel inbouwen om studenten op gekkere ideeën te brengen.”

x www.solarboatdelft.nl www.formulazero.tudelft.nl

Energy Plant bloeit op 17 maart Op 17 maart vindt de finale van de Campus Energy Challenge plaats. Studenten dachten via deze prijsvraag mee over een duurzame energiehuishouding op de campus. De winnaars van de prijsvraag worden bekend gemaakt en de Energy Plant, een fontein op windenergie, wordt onthuld door een speciale gast. Het finale evenement van de Campus Energy Challenge, een initiatief van het Delft Energy Initiative, wordt op dinsdag 17 maart om 13.15 uur geopend met de feestelijke onthulling van de Energy Plant. De Energy Plant is een fontein op windenergie en een initiatief van tien TU-studenten met verschillende nationaliteiten die allemaal een passie delen: duurzame energie. De TU Delft wil op de campus graag initiatieven van studenten

presenteren die zijn gericht op duurzaamheid, en de Energy Plant bijt daarbij het spits af.

Bloem Op dit moment wordt hard gewerkt aan het testen van de innovatieve fontein. Berend Jan Kleute, projectleider van de Energy Plant: “Je kon ideeën indienen voor duurzame projecten op de TU-campus en voor onze Energy Plant hebben wij het groene licht gekregen.” De Energy Plant is een fontein aangedreven op windenergie die in de vijver voor de kantoren van het college van bestuur komt te staan. “Dat is vlak naast het gebouw van EWI (Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica-red.) en op die locatie staat de meeste wind van de campus, zoals menig fietser heeft ervaren.” Het bijzondere van de technische constructie is dat er geen generator is om elektriciteit op te wekken, maar dat de turbine via mechanische weg de pomp aanstuurt. “Hierdoor is de turbine veel lichter en daardoor is het geheel een stuk goedkoper. Met dit principe zou in de toekomst offshore windturbines verbeterd kunnen worden.” Windmolens zijn zelden mooi, maar door de mechanische constructie had Energy Plant meer mogelijkheden om er iets aantrekkelijks van te maken.

“Allerlei ideeën zijn voorbijgekomen en uiteindelijk hebben wij gekozen voor een gestileerde waterlelie met een bloem in knop ernaast, die de fontein herbergt. Het blad van de waterlelie is een houten platform waarop wij kunnen staan als er reparaties nodig zijn en dat de fundering van de windmolen aan het zicht onttrekt.” Het testen van de windmolen vindt plaats naast het sportcentrum. “Dat heeft een praktische reden. Als wij de Energy Plant in het water zouden zetten, moeten wij steeds heen en weer varen om te testen. Op land is dit veel makkelijker.” Het hele team werkt nu dag en nacht aan het perfectioneren van de Energy Plant. “Wij hebben een harde deadline, want wij willen dat er op 17 maart voor de onthulling een perfect werkende fontein staat.”

“Doel was om studenten te prikkelen mee te denken met het verduurzamen van de energiehuishouding van de campus. Er waren twee categorieën: effectief en uitvoerbaar voor de praktisch ideeën, en out of de box voor baanbrekende en gekke ideeën. Er zijn veel leuke – en zeer gevarieerde – voorstellen binnengekomen. Het leeft echt onder de studenten. Wij zullen de komende weken de finalisten uitkiezen en die presenteren hun idee op 17 maart. Vervolgens worden er twee winnaars gekozen. Alle ideeën worden bij de afsluitende borrel gepresenteerd en ook ondernemers zijn uitgenodigd. We verwachten met deze inspirerende bijeenkomst nieuwe impulsen te geven voor zichtbare energieinnovaties op onze eigen campus.” (AS)

Prijsvraag Na de onthulling van de Energy Plant vindt een debat plaats tussen een speciale gast met visie op energie en studenten over het energievraagstuk. Hierna volgt een lezing van Ad van Wijk, pionier van grootschalig ondernemen in duurzame energie. Aansluitend worden de winnaars bekend gemaakt van de prijsvraag Campus Energy Challenge. Myrthe Westendorp, organisator van de prijsvraag:

x www.energychallenge.tudelft.nl

DELTA. 08 04-03-2010

17

service

Ben jij de IT-er die straks de markt verovert met innovatieve ideeën?

Leun achterover, sluit je af en innovatieve ideeën volgen vanzelf. Heel belangrijk, want innovatie betekent groei, ontwikkeling en vooruitgang. Precies wat we willen bereiken voor onze klanten. Deloitte heeft daarom een unieke aanpak om huidige en toekomstige business effectief te stimuleren. Een intern platform, waarop iedereen zijn ideeën kan delen. Ook jij als je straks bij ons werkt. Wij creëren vervolgens ruimte om je business case daadwerkelijk vorm te geven en succesvol te implementeren. Ook het talent en de ambitie om anders te denken en je naast je formele functie als innovator te profileren? Kijk voor een voorbeeldcase van TNT op werkenbijdeloitte.nl/innovatie

Laat niemand je tegenhouden.

© 2010 Deloitte, Member of Deloitte Touche Tohmatsu

DELTA. 08 04-03-2010

18

service

Aankondigingen Algemeen

trisch Vervoer’ plaats op de TU Delft. Inschrijven kan via de website www.hiddenijlandsymosium.nl. De kosten voor academisch personeel bedragen 85 euro en voor studenten 10 euro.

Vakken Alle ingenieurs krijgen ooit met Intellectueel Eigendom te maken. Het Delft Centre for Entrepreneurship biedt hierover een keuzevak aan voor masterstudenten en aio’s in het 4e kwartaal. In dit vak leer je de verschillende vormen van Intellectueel Eigendom kennen en gebruiken. Inschrijving kan via Blackboard: WM0781TU. Voor meer informatie kun je contact opnemen met Susan Tate, [email protected].

Projectvoorstellen wetenschappers gezocht Stichting Imagine Life Sciences is voor de scholierenwedstrijd (4/5 Havo en 4/5/6 Vwo) van 2010-2011 op zoek naar wetenschappers die ons kunnen steunen en hun enthousiasme voor hun vak willen uitdragen door het indienen van een projectvoorstel. Voor meer informatie kijk op www.foundationimagine.org of mail naar info@ foundation-imagine.org.

TU-geschiedenis Zaterdag 13 maart om 10.30 uur vindt de voordracht 'TH in de jaren vijftig' door techniekhistorica drs. Frida de Jong (TBM) plaats in het Cultureel Centrum, Mekelweg 10, met aandacht voor het gedenkboek van 1955 en de fotoserie van Paul Huf daarin. Toegang gratis. Aanmelding: [email protected].

Studium Generale • Maandag 8 maart, 20.15 uur Lezing ‘Evolutie van bewustzijn’. Paul Revis vertelt over deze theorie en haar implicaties. Wat is de doel van de evolutie? Hoe anders zijn wij dan 40.000 jaar geleden? Het Prinsenhof, ingang Oude Delft 183, Delft - toegang gratis. • Dinsdag 9 maart, 20.15 uur – ‘De uitverkorene’ door Fayza Oum'Hamed. Na 8 jaar in een hel geleefd te hebben ontvluchtte ze haar huis en schreef haar boek over haar leven als importbruid, om op die manier aandacht te vragen voor dit fenomeen. Het Meisjeshuis, Oude Delft 112, Delft - toegang gratis. • Donderdag 11 maart, 12.45 uur -
Lezing over het "Dagelijks leven in Brazilië" door Ineke Holtwijk. Zij doet verslag

Congres Spoorzone Op maandag 19 april zal er een congres worden gehouden over de Spoorzone. Diverse sprekers zullen belichten hoe de Spoorzone gebruikt zal kunnen worden. Entree bedraagt 10 euro per persoon. Aanmelden kan via www.aanmelder.nl/ delft_bouwt_aan_je_toekomst. Bij het kaartje zijn lidmaatschap van het WeSD en twee consumpties inbegrepen. Hidde Nijland Symposium Op 28 april vindt het Hidde Nijland symposium over ‘Elek-

van haar ervaringen uit het dagelijks leven als correspondente wonend en werkzaam in Brazilië. Faculteit CiTG, Stevinweg 1, Delft - toegang gratis (incl. lunch) Donderdag 11 maart, 20.15 uur -
Ronald Naar, de bekendste Nederlandse bergbeklimmer en expeditieleider, geeft een lezing over ‘Naar de top: beklimming van de Muztagh Ata’ (7546 m. hoog, China). DOK, Vesteplein 100, Delft - toegang gratis.

Student and Career Support Informatie Bij Student and Career Support kun je terecht voor een bezoek aan een studentendecaan, een studentenpsycholoog, het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs, en het Informatiecentrum. Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het Open Spreekuur op dinsdag- of donderdagochtend van 11.30-12.30 uur. De studentendecanen en de loopbaanadviseurs houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur en de studiekeuzeadviseur op donderdag van 11.30-12.30 uur. Het Informatiecentrum (begane grond) is geopend van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over WO- en HBO-opleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, enz. Bij de balie, telefonisch of via de email kun je een

Eettafels Alcuin Oude Delft 55-57 Ma t/m do geopend van 18.0019.30 uur. Tijdens het hockeyseizoen ook op zondag geopend van 18.00-19.00 uur. Dagelijks daghap maaltijd, op ma., di. en do. ook een luxe maaltijd. Alle maaltijden zijn inclusief soep. Daghap 3 euro, luxe 4,10 euro.

tot 14.00 uur op dezelfde dag. We eten elke dag om 18.30 uur. Deze manier van eten is tijdelijk, maar nog steeds erg gezellig en lekker. Eettafel geopend ma. t/m vr. van 17.30-19.30 uur. Basismaaltijd 3,60 euro, soep 0,30 euro, toetjes v.a. 0,30 euro, fruit v.a. 0,40 euro. Inl. www.koornbeurs.nl/ eettafel.

Tyche Sociëteit De Bolk Oude Delft 123 Buitenwatersloot 1-3 Eettafel geopend van 18.00Onze open eettafel is geopend 19.30 uur. Basis 3,50 euro, ma. t/m do. De maaltijd begint luxe 4,30 euro, xluxe 4,80 euro. om 18.30, waarna er gezamenlijk gegeten zal worden. Vegeta- Dagelijks soep. Vegetarische variant beschikbaar. English riërs en groepen wordt verzocht menu available: www.delftsche(voor 14.00 uur) te bellen. De studentenbond.nl. prijs voor de maaltijd is 4,00 euro, inc. soep en toetje. Sint Jansbrug Koornbeurs Oude Delft 50-52 Voldersgracht 1 Ma. t/m vr. geopend van Om mee te eten bij de eettafel van de Koornbeurs moet je je even inschrijven. Dit kan op www.eettafels.tudelft.nl www.koornbeurs.nl/eettafel H&J Uitgevers_2x70_zw-w 14-05-2004 14:02

afspraak maken met een van de medewerkers. Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 0152788004. e-mail: [email protected] website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl Workshops Zie voor het totale aanbod www. smartstudie.tudelft.nl. Sociale Vaardigheden Leer voor jezelf op te komen, meer ontspannen gesprekken te voeren en effectiever met anderen om te gaan in de training Sociale Vaardigheden. Aanmelden en meer informatie op www.smartstudie.tudelft.nl. Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder. Plateau Plateau is kennis- en managementontwikkelaar. Ze trainen, coachen en leiden kader en topkader in de vastgoedsector op in (maatschappelijk) ondernemerschap, stedelijke vernieuwing en leefbaarheid, (vastgoed) management, organisatieontwikkeling en communicatie. Traineeprogramma: ‘Talent in Huis’ Datum: september Voor dit programma werft Plateau jonge afgestudeerde mensen die drie maal een half jaar bij een woningcorporatie

willen werken en daarnaast een intensief opleidingsprogramma volgen. Meer informatie is te vinden op www.talentinhuis.nl. WorkNtravel WorkNtravel is een jong bureau dat bemiddelt tussen vrijwilligers/stagiair(e)s en bedrijven. WorkNtravel is op zoek naar Nederlandse stagiair(e)s die stage willen lopen in Suriname. Meer informatie via info@ bluefrogtravel.net. International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via [email protected] of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

x Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Aankondigingen' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: [email protected]. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

‘Wie sponsort mijn hart?’ Jump, het jeugdfonds van de Nederlandse Hartstichting, helpt kinderen en jongeren met een ziek hart langer en gelukkiger te leven. Daarnaast zijn we er ook voor kinderen en jongeren zonder aangeboren hartafwijking.

Giro 5514 t.n.v. Jump in Den Haag www.heartjump.nl [email protected]

Minimaatjes 17.30-19.30 uur. Dagschotel (incl. salade) 3,40 euro, fruit 0,25 euro, toe 0,30 euro, luxe toe 0,85 euro, bier en fris 1,10 euro. Het menu staat ook op www. jansbrug.nl. Open from Monday to Friday from 17.30-19.30 hrs. Daily dish (incl. salad) 3,40 euro, fruit 0,25 euro, dessert 0,30 euro, beer and soda 1,10 euro. Find the complete menu at www.jansbrug.nl. Wolbodo Verwersdijk 102 Soup is served at 18.30h. Everyday meat, vegetarian and vegan. Everyone is welcome. A meal costs 4,00 euro. www. wolbodo.nl

Gez. L&R-ing. uit het ELDOtijdperk (1962–1970): ing. (of nabest.) in 60s betrokken bij European Launcher Development Organisation progr. in Woomera, Australië. Doel: research voor roman. A. van den Berg, [email protected], 0654717259. AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www. AC-HOP.nl.

straat 66. Informatie: www. johanmolenbroek.nl/yoga, 0152783086 of j.f.m.molenbroek@ tudelft.nl. Spelregels minimaatjes. Minimaatjes zijn niet toegankelijk voor het bedrijfsleven. Voor commerciële aanbiedingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon). Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@ tudelft.nl.

Yoga geeft je rust, leert je ontspannen en je eigen grenzen zoeken in een fraai zaaltje in gebouw Delftstede, Phoenix-

x

Pagina 1

Voor advertenties bel met:

H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJsel

GRATIS HYPOTHEEKGESPREK BIJ U THUIS (OOK IN DE AVOND)

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E [email protected]

• Voor starters die inzicht willen in alle subsidiemogelijkheden • Voor doorstromers op de woningmarkt • Voor mensen die willen oversluiten

Neem contact op met Hennie de Ruyter of met Mireille van Ginkel voor nadere informatie

Kortom bel ons: 015 215 78 00 voor een goede uitleg en deskundig advies!

SPOT ON! EraSmuS uNivErSiTEiT

OPEN Dag 11 maart 16.00 - 21.00 eur.nl/master/opendag

Oosteinde 25 • 2611 VA Delft • [email protected] • www.vwadviseurs.nl

Delta adv 111x70.indd 1

15-01-2010 10:09:0

DELTA. 08 04-03-2010

19

recensies

Twitterature Twee studenten van de Universiteit van Chicago laten legendarische personages uit de wereldliteratuur twitteren. In tweets van maximaal 140 tekens vangen ze hun vaak hilarische belevenissen. Een boekbespreking in twaalf tweets. xRobert Visscher “OH MY GOD I’M IN HELL.” De toon is gezet. Zo begint Twitterature treffend met Miltons classic ‘Paradise Lost’. Twitterature wil het onmogelijke: meesterwerken samenvatten in zo’n twintig tweets vol met hedendaagse turbotaal en tweetkreten als WTF, LOL en OMG. Natuurlijk doet Twitterature de boeken tekort. Maar het is een onweerstaanbare vraag: hoe zouden

Hamlet, Odysseus en Dracula twitteren? Blijkbaar met veel kreten en gescheld. Neem Hamlet: “WTF IS POLONIUS DOING BEHIND THE CURTAIN???” LOL! Opvallend hoe geestig een tweet over Kafka’s ‘Metamorfose’ is. ‘I seem to have transformed into a large bug. No solution on Web MD’. Waren ze allemaal maar zo gevat... In Tweets zijn ‘Jane Eyre’ en ‘Pride and Prejudice’ helaas net zo saai als verhaal in boekvorm. Gaap!

tan sextips vraagt ze haar ‘gals’ om advies over vreemdgaande man. Geniaal!

De beste tweets uit Twitterature. • ‘Oedipus the King’ by Sophocles: 'PARTY IN THEBES!!!!! Nobody cares I killed that old dude, plus this woman is ALL OVER ME! Total MILF.'

Conclusie: echte literatuur wordt het natuurlijk niet. Maar wat zijn deze tweets kernachtige en geinige samenvattingen van boeken!

• ‘The Great Gatsby’ by F. Scott Fitzgerald: 'NEVER MIND! THIS GUY KNOWS HOW TO PAAARRRRTTTTYYYY!! Quick: Gatsby’s house!!! Txt for directions.'

‘Twitterature’ toont hoe hilarisch tweets kunnen zijn. Maar ook hoe goed meesterwerken in elkaar zitten. Het zet aan om ze te (her) lezen.

• ‘Doctor Faustus’ by Christoper Marlowe: 'Jesus. The contract is so hardcore and ironclad that Houdini couldn’t escape. But Satan came back and made an offer I can’t refuse.' • ‘The Iliad’ by Homer: 'Sittin’ on the beach playing sad songs. Oh, my tortured soul. ‘Just sittin’ on the beach of the Aegean, wastin’ tiiimmmmeeee...'

WTF! Geen tweets van Pierre Aronnax uit ‘20.000 mijlen onder zee’ van Jules Verne? Vast geen bereik onder de zeespiegel.

Wedstrijd Stap in de voetsporen van de studenten van de Universiteit van Chicago. Delta roept lezers op om tweets op te sturen van belangrijke wetenschappers over hun ontdekkingen. Maximale lengte 140 tekens. Voorbeeld:

BTW: waar zijn de tweets van Zotheid – uit Erasmus’ ‘Lof der Zotheid’? Of van Franz Biberkopf uit ‘Berlin Alexanderplatz’ van Alfred Döblin? Vraag me wel af hoeveel een lezer begrijpt van de tweets als die de boeken niet gelezen heeft. Hoogtepunt: bitchy Medea. Bladerend door een glossy met hot Spar-

x

'Ik ben doodop. De hele dag geprobeerd te berekenen dat de gouden kroon van Hiëro nep is. Eerst maar eens in bad. Plons. WTF. Eureka, eureka!' Alexander Aciman & Emmett Rensin, ‘Twitterature. The Worlds Greatest Books Retold Through Twitter’, Penguin, 146p., 9,95 euro.

Inzenden tot maandag 1 maart 12.00 uur. De leukste tweets verschijnen in Delta en op ons twitterkanaal.

Goochelen met getallen Grafiekjes en tabellen vol cijfers moeten het nieuws duidelijker maken, maar doen dat vaak niet. Wetenschapsjournalist Hans van Maanen laat zien hoe er in de krant wordt gegoocheld met getallen en hoe je als lezer met al die cijfers moet omgaan. xIonica Smeets In augustus 2007 staat in NRC Handelsblad een klein berichtje dat begint met ‘Kinderen die in juni of juli geboren worden hebben een grotere kans om later zwaar bijziend te worden dan kinderen die in december of januari ter wereld komen. In Israël scheelt het wel 24 procent. Dat bericht de Israëlische oogheelkundige Yossi Mandel in Opthalmology (augustus) na een onderzoek aan 278 duizend dienstplichtigen van 16 tot 22 jaar oud.’ De meeste lezers nemen zo’n bericht voor kennisgeving aan, maar Hans van Maanen pakt er de oorspronkelijke publicatie eens bij.

Daar leest hij dat de bijziendheid misschien gerelateerd is aan de blootstelling van meer daglicht bij jonge baby’s. Van Maanen begint met fijntjes opmerken dat Mandel 276.911 dienstplichtigen onderzocht en dat dit afgerond 277 duizend is, niet 278 duizend. Een kleinigheid, maar wel een veelzeggende kleinigheid. Vervolgens stelt hij allemaal terechte vragen bij het onderzoeksartikel zelf. Waarom doet Mandel bijvoorbeeld zo moeilijk over de indeling van het jaar in vier lichtcategorieën, terwijl hij domweg bedoelt dat er in de zomer meer daglicht is dan in de lente, waarin er weer meer daglicht is dan in de winter? En hangt de hoeveelheid uren die een pasgeboren baby buitenkomt af van de hoeveelheid daglicht? Daarna gaat Van Maanen pas echt los – hij bekijkt de statistiek. Dan blijkt dat de originele grafiek een vertekend beeld geeft, bijvoorbeeld doordat de verticale as niet bij nul begint. Hij geeft een gecorrigeerde, duidelijke grafiek, en laat zien dat daaruit nauwelijks conclusies te trekken zijn. Hij vist de juiste cijfers uit het artikel en rekent voor dat het verschil in ernstige bijziendheid tussen zomer- en winterkinderen nog geen half procent is. Ten slotte gaat hij nog in op de context van het onderzoek. Veel van de hoofdstukken in ‘Goo-

chelen met getallen’ volgen dit stramien: een onjuist bericht wordt van kanttekeningen voorzien en stap voor stap gecorrigeerd. Dat is niet gek, want jarenlang schreef Hans van Maanen voor de Volkskrant de rubriek ‘Twijfel’ waarin hij artikelen, nieuwsberichten en proefschriften fileerde. Steeds kwam hij dezelfde elementaire fouten tegen: weer iemand die het verschil tussen gemiddelde en mediaan niet kende,

Een aanrader voor iedereen die zelf gegevens zo helder en correct mogelijk wil presenteren weer een grafiek die verkeerde gegevens liet zien en weer weggemoffelde onzekerheidsintervallen. Van Maanen laat in zijn boek deze fouten genadeloos zien, maar legt vooral ook uit hoe het wél moet. Daarin gaat hij ver, hij legt zelfs de chi-kwadraat-toets uit. Deze toets wordt zeer vaak gebruikt om te bepalen of resultaten van een onderzoek te wijten zijn aan toeval. Maar weinig mensen begrijpen hoe de toets nu precies werkt. De niettriviale wiskunde legt hij helder uit, met aansprekende en maatschappelijk relevante voorbeelden als

het beruchte Utrechtse probioticaonderzoek. Niet alle 27 hoofdstukken van ‘Goochelen met getallen’ zijn even sterk en soms begint het allemaal wat veel van hetzelfde te worden: alweer een blunder in de krant gevolgd door de uitleg hoe het wel moet. Maar het zijn wél steeds andere fouten, dus is het verstandig om toch het hele boek uit te lezen. Van Maanens doel lijkt in eerste instantie om krantenlezers duidelijk te maken hoe ze om moeten gaan met berichten vol cijfers. Maar door zijn heldere uitleg is het boek ook een aanrader voor iedereen die zelf gegevens zo helder en correct mogelijk wil presenteren.

x

Hans van Maanen, ‘Goochelen met Getallen’ Uitgeverij Boom ISBN: 9789085068358, paperback 17x24 cm 256 blz. €21.50.

DELTA. 08 04-03-2010

20

service

Studentenactiviteiten Studieverenigingen VSV ‘Leonardo da Vinci’ Op vrijdag 19 maart zal het lustrumfeest ‘Airbase: Blacklight District’ van VSV ‘Leonardo da Vinci’ plaatsvinden. Vanaf 22.00 uur treden onder andere William Shagspeare, Steven Quarre en Lasgo op. Mijnbouwkundige Vereeniging In april 2010 zal de Halflustrumweek plaatsvinden van de Mijnbouwkundige Vereeniging. Het hoofdevenement van de week is een internationaal symposium met als thema ‘How smart technology pushes today’s limits’. Zie www.lustrum-mv.nl voor meer informatie.

Overige SIFE Delft Looking for something new? Students in Free Enterprise Delft offers you the opportunity to combine social entrepreneurship with your academic

knowledge. With the support of companies like Unilever, Heineken, HSBC, KPMG, Schiphol and Philips we create projects to help people all around the world. Do you also have a head for business and a heart for the world? We are looking for new participants now! Check www. sifedelft.nl or mail your motivation to [email protected].

Schrijf je dan nu in op PHIA. NL. Wij bieden de winnaar een uitgebreid prijzenpakket aan bestaand uit: 5000 euro cash, consultancy advies, juridisch advies, marktonderzoek, een bedrijfsverzekering en coaching van een ervaren ondernemer. De inschrijvingen sluiten per 1 Maart. Voor meer informatie zie www.phia.nl.

Innovatie Challenge De Club van Maarssen nodigt studenten en young professionals uit om met innovaties te komen voor Deltametropool Nederland tijdens het Olympisch jaar 2028. Een prijs van 10.000 euro wordt uitgereikt op het World Congress on Information Technology op 25-27 mei. Zie www.clubvanmaarssen.nl/ innovatiechallenge voor meer informatie.

Landelijke Studenten Vakbond De LSVb is op zoek naar enthousiaste studenten die de rechten van studenten willen behartigen. Heb jij zin om je een jaar lang in te zetten voor studenten en veel ervaring op te doen als bestuurder? Solliciteer dan voor 1 maart voor het LSVb bestuur. Voor meer informatie zie www. lsvb.nl/nieuwbestuur.html of stuur een e-mail naar [email protected].

Philips Innovation Award 2010 Heb jij een businessplan en wil jij je plan uitbouwen naar een volledige onderneming?

Nederlands Studenten Kamerkoor Het NSK houdt van 25 februari t/m 7 maart concerten in ver-

schillende grote steden verspreid door het land. Zie www. nskk.nl voor meer informatie. LIOF Yeah! Het project, LIOF Yeah! heeft tot doel om ondernemende studenten te stimuleren een bedrijf te starten. LIOF heeft voor de 10 beste starters elk een pakket ter waarde van 35.000 euro gereed liggen. In de maand maart kunnen geïnteresseerde mbo-, hbo- en universitair studenten hun businessplan aanmelden op www.liofyeah.nl.

Wetenschapsagenda Alle promoties, intree- en afscheidsredes vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft. Vrijdag 5 maart * Using radar Doppler and polarimetric observation for the retrieval of the microphysical properties of ice/mixed phase clouds. Promotie van Y. Dufournet, Diplome d’Etudes approfondies. Promotor: prof. dr.ir. H.W.J. Russchenberg. 10.00 uur. * Smart Heat and Power: Utilizing the Flexibility of Micro Cogeneration. Promotie van ir. M. Houwing. Promotor: prof. dr.ir. M.P.C. Weijnen. 12.30 uur. * Intreerede prof.dr.ir. A.A.J.F.

van den Dobbelsteen, faculteit Bouwkunde. 15.00 uur. Maandag 8 maart * Breakage of agglomerates. Promotie van ir. B. van Laarhoven. Promotor: prof.dr. A. Schmidt-Ott. 10.00 uur. * Ultra Linear Low-Loss Varactors & Circuits for Adaptive RF Systems. Promotie van Wir. C. Huang. Promotor: prof.dr. J.N. Burghartz. 12.30 uur. * Highly Efficient and Highly Linear RF Power Amplifiers. Promotie van ir. W.C.E. Neo. Promotor: prof.dr. J.N. Burghartz. 15.00 uur. Dinsdag 9 maart * Fatigue crack growth in Aluminium Alloys. Promotie van ir.

C. van Kranenburg. Promotor: prof.dr. I.M. Richardson. 10.00 uur. * Electronic Transport through single donors in Silicon. Promotie van ir. G.P. Lansbergen. Promotoren: prof.dr. H.W.M. Salemink en dr. S. Rogge. 12.30 uur. * Compensation Grouting in Sand. Experiments, field experiences and mechanisms. Promotie van ir. A. Bezuijen. Promotoren: prof.ir. A.F. van Tol en prof.ir. J.W. Bosch. 15.00 uur. Woensdag 10 maart * Trapped-Victim Detection in Post-Disaster Scenarios using Ultra-Wideband Radar. Promotie van A. Nezirovic, Civilin-

genjörsexamen. Promotoren: prof.dr.ir. L.P. Ligthart en prof. dr. O.G. Yarovyi. 10.00 uur. * Architecture-Driven Integration of Modeling Languages for the Design of SoftwareIntensive Systems. Promotie van M. dos Santos Soares. Promotor: prof.dr.ir. A. Verbraeck. 12.30 uur. * Intreerede prof.dr. M.J.G. van Eeten, faculteit Techniek, Bestuur en Management. 15.00 uur. Gegevens voor deze rubriek kunt u doorgeven via e-mail: [email protected].

Announcements General Symposium The Department of Chemical Engineering of the TU Delft will hold a symposium on ‘soft matter’ on the 12th of April. For more information and registration see www.softmatterdelft.nl. International Student Church Students of all denominations are invited to our ecumenical
service every Sunday at Raamstraat 78, 11.30 hrs followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Student and Career Support Information The student psychologists and the central student and careers councilors are located at Jaffalaan 9A. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. For an initial appoint-

ment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office hours: Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Student and Career counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 o’clock. More information on www.studentandcareersupport.nl. International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: [email protected] or by phone: 015-2788012.

Webspace nodig?

“Ik vind het niet eerlijk. Mijn vriendje is doodgegaan, omdat hij geen prik heeft gehad! Dat begrijp ik niet, want een prik kost bijna niks. Is er iemand die mij dat uit kan leggen?” Mamadou, 13 jaar, Mali

Help mee in de strijd tegen kindersterfte Word nu lid van Unicef Bel 0800 1133

Gratis Windows Server 2008 web hosting en .nl domeinnaam Ga naar: http://www.gratiswindowshosting.nl

DELTA. 08 04-03-2010

21

service

TUDELTA zoekt een enthousiaste studentenredactie!

Net als vorig jaar zal Delta 18, die op 27 mei verschijnt, een studenteneditie zijn. Wil jij onderdeel zijn van een redactie van alleen studenten die één nummer van Delta gaan maken? Zodat je de universiteitskrant kunt maken die jij als student meteen zou willen lezen? Op 8 april is de eerste redactievergadering en dan hopen we meteen aan de slag te gaan met een 15-koppig team van Nederlandse en internationale studenten. Je schrijft binnen de bestaande opmaak artikelen, maakt foto’s en cartoons en bepaalt zo samen met de andere studentredacteuren de inhoud van de krant. De redactie van Delta biedt tijdens het hele proces ondersteuning. Met dit project wil Delta erachter komen wat studenten missen in de krant. En jij maakt de ultieme krant voor en door studenten, niet minder dan een collectors item. Doe je mee? Stuur dan voor 25 maart je cv en motivatie naar hoofdredacteur Frank Nuijens, [email protected]. Benieuwd naar de vorige studenteneditie? Kijk op www.delta.tudelft.nl/nl/archief/uitgave/41/18

advertentie-02.indd 1

01-03-2010 10:24:16

3TU.School for Technological Design STAN ACKERMANS INSTITUTE

Two-year traineeships to boost your career: Post-MSc programmes Information day Tuesday 16 March 2010 From 13.00 to 17.00 hrs Location: Auditorium, Eindhoven University of Technology Information and registration: www.3tu.nl/sai

DELTA. 08 04-03-2010

22

Delta in English

sTUDelta Following on from the success of last year’s sTUDelta, Delta will once again publish a special student edition: Delta 18, published on 27 May, will be created by a team of student writers and editors. Would you like to join the team and help create a university newspaper that you, the students, really want to read? The first editorial meeting is on April 15, and then this 15-member team of Dutch and international students will begin creating this special edition. Team members will determine the newspaper’s content, write the articles, take photos and create

Revolutionary event cartoons and illustrations, supported along the way by Delta’s editorial staff. This project aims to help discover what students find lacking in Delta’s present format. As a team member, you will help create the ultimate student newspaper, for and by students. Interested? Please send your CV and a brief motivation letter to Frank Nuijens, Delta’s editor-in-chief, by 25 March: [email protected]

Iranian students at the Haagse Hogeschool (The Hague University of Applied Sciences) are angry with the university’s administrators renting a university hall to the Iranian Ambassador of the Netherlands for an event celebrating the 31st anniversary of Iran’s Islamic Revolution. The students appealed to the international student association, Iranian Progressive Youth (IPY), when they learned that the Iranian ambassador would be celebrating at their school on 13 February. “A number of them were invited by the ambassador to join the party,” says

Pejman Salim of the IPY. “And that despite the fact that the students wanted to remain anonymous in the eyes of the Iranian government.” The Dutch government, meanwhile, had boycotted the festivities. “The ministry of Foreign Affairs took a clear position: the policy of the Dutch government is to not participate in celebrating the revolution,” Salim adds. “For this reason it is absolutely inexplicable that The Hague University, which is funded by the Dutch government, would collaborate in hosting a party for the Iranian embassy.”

Everyday design: open-source software Many things are designed for everyday use. Some you fall in love with, others drive you up the wall. xMARK BAKKER

pÉpette

We all use software daily. When surfing the web, you probably use Internet Explorer; when writing a document, you use Word; and for some easy calculations (or god forbid a graph), you use Excel. And then we have Powerpoint, which can be used for not only making presentations, but also for making figures or posters for conferences. If you want to do somewhat more complicated calculations, or make nicer graphs, you don’t use a spreadsheet but rather Matlab, the language adopted by the university for scientific computing. All these computer programs cost money, except for Internet Explorer. For TU Delft’s students and staffers, the price is usually low: MS Office for instance costs around fifteen euro at surfspot.nl, if you have a NetID, while Matlab is free for internet-connected students and staff. However, once you leave the university, all these products - especially Matlab - cost serious money. Now let’s assume that most readers know there are free products out there that are either as good as their commercial cousins, or better - some much better. Many of these free products are open-source software, which means that even the source is available and is developed by large groups of developers all over the world, and they also offer active user groups and mailing lists to help out with questions.

(Illustration: Mark Bakker)

For surfing the web, the obvious choice nowadays is Firefox, a very successful open-source project. Many of the new features in the latest version of Internet Explorer were available in Firefox first. Moreover Firefox offers a number of nice add-ons to choose from for a variety of tasks, or to personalize its appearance. If you really want to be at the forefront of web surfing, you can use the new Chrome web browser developed by Google, which they’re advertising as faster, and, indeed, it is noticeably faster on my computer.

Python For the MS Office troika, the opensource alternative is OpenOffice, which offers a word processor, spreadsheet and program for

making presentations. They’re not any better or worse than their MS counterparts and have just as many annoying features, but they also offer some unique options, like the ‘export as pdf’ option under the File menu, as well as a much better equation builder. OpenOffice can read and write MS Office files, although the layout isn’t always identical. Honestly, though, if you want to create really nice documents, especially those containing a bunch of equations, you shouldn’t use a word processor, but rather a typesetting program. For typesetting, the obvious choice is Latex. If you’re writing a thesis, paper or book, there is no better choice. You must learn a few commands, but they’re all easy and intuitive. Latex lays the text and

equations out beautifully. The general rule is simple: ‘if you don’t like the layout of a Latex document, you are wrong’. If you need to make posters for presentations in class or at conferences, try Scribus: it’s a program specifically designed to combine and organize texts, figures and graphs created by other programs. Once you’re ready to print, Scribus determines the best resolution for the poster size. For those needing to do some serious computations or make stunning graphs, use the Python programming language. Python is a superb language compared to Matlab, has a very simple and powerful syntax, offers dedicated packages for a large number of specialized tasks (like the toolkits in Matlab), and above all it is free. The latter is an

especially important feature, as Matlab is very expensive. Matlab is taught at many of our university departments, but TU Delft graduates are sent out to survive in the real world, where bosses are often unwilling to dish out large sums of cash to buy Matlab and its toolkits. Why doesn’t the university teach its students a better, open-source language that they can use for the rest of their lives, wherever they may end up working? Mark Bakker is an associate professor at the faculty of Civil Engineering & Geosciences

DELTA. 08 04-03-2010

Delta in English

Guest writer

Inbox2

The Executive Board has appointed Herman Koch as the next TU Delft guest writer. Koch (1953), who will become the university’s tenth guest writer, will hold this post from March to June 2010. Herman Koch’s novels include Maria Montanelli (1989), Odessa Star (2003) and the best-seller The Dinner (2009). His columns are published in the de Volkskrant newspaper and the magazine Esta.

This week, Khuram Hussain launched Inbox2, an application which allows users to manage all their current email and social media accounts in one programme. Inbox2 is a TU Delft technostarter initiative, and has been supported by YESDelft since August 2008. Inbox2 allows you to read and reply to mails, conduct web searches, and save content. The programme is intended for the modern web2.0 professional – or ‘prosumer’. “There are indeed exiting solutions for prosumers that bundle email and social networking applications,

23

but they are often high cost and too complicated for the majority of prosumers,” says Inbox2 CEO and company co-founder, Khuram Hussain. “Inbox2 is a free and easy to use alternative in which you can save content from different places in one place, without having to inlog to multiple accounts.”

x www.inbox2.com

Clean award

Feedback

TU Delft’s faculty of Architecture building has been proclaimed the cleanest educational building in the Benelux (Belgium, the Netherlands and Luxembourg). The building’s received this honor as part of the Golden Service Awards, and event sponsored by KimberleyClark, a company that produces cleaning and hygiene products. The cleaning company that cleans TU Delft’s buildings nominated the Architecture faculty for this award. A spokesman said they were very happy with the award, “because it’s an impressive achievement.”

If you’d like to comment on anything appearing on the English Page or on a university-related matter, or if you have a question or suggestion for us, send your emails to [email protected]. We welcome all feedback from our readers. Letters intended for publication should include your name and be no longer than 350 words. This edition of Delta is also available online at www.delta.tudelft. nl, where you can also access the English Page archive.

there are fewer students in the English programme, and, hence, a better student/teacher ratio. Ferrier says the number of InHolland students doing internships abroad has grown over the years. InHolland also now offers a joint double-degree program with two universities in China. Certainly, InHolland is aiming to attract more

international students in future. De Koning: “We’re presently working on a comprehensive internationalisation policy in consultation with counsellors from TU Delft.”

New kid on the block In the fast changing landscape that is the TU Delft campus, a new school has arrived. Last month the new building of the InHolland Hogeschool was officially opened on the Rotterdamseweg. So who are our new neighbours and what made them come here? xHARISH KARAKAT With multiple locations throughout the Netherlands, InHolland Hogeschool has had a branch in Delft for a while now. In 2004, InHolland moved two of its technical study programmes - aeronautical engineering and naval architecture - from Haarlem to Delft. Now, however, the school has relocated to a modern building – and one that boasts of having the world’s slimmest four-storey glass façade – on the TU campus. To an outsider, it somewhat odd for an independent educational institution to set up shop in the shadow of much bigger, more prestigious university like TU Delft. So why the move, and how does it impact the local international education market? “The main reasons for moving closer to the TU Delft are to facilitate better cooperation and interaction”, explains Indra Ferrier, head of marketing and communications at InHolland Delft, while adding that closer proximity to a world famous university of technology also improves InHolland’s prospects. “It gives us much more visibility now that we’re on this campus”, says JoJanneke de Koning, account manager at InHolland Delft. Moreover, there is also the advantage of sharing facilities. TU Delft’s library, sports centre and some special facilities, like the aerospace engineering faculty’s wind tunnels, are now shared with InHolland. And vice versa: InHolland’s hi-tech, wellequipped ‘Composites Lab’ is not only shared with TU Delft’s faculties but is actually located in the TU’s faculty of Industrial Design Engineering. Close proximity and cooperation between TU Delft and InHolland also enables an easy osmosis of students. “Applicants who fail to get into TU Delft’s BSc programme are referred to InHolland by TU counsellors”, De Koning says. Later in their education, these students then have

InHolland in Delft. (Photo: Harish Karakat)

the chance to smoothly transition back to TU Delft. One such example of this osmosis is InHolland’s aeronautical engineering programme, whose students normally had to follow a one-year ‘bridge’ programme after completing their BSc studies in order to be admitted to the TU’s MSc programme. Now, however, during their BSc studies they can take certain coursed that allow for direct entry into the TU’s MSc programme. “This helps them plan in advance and save a year”, says Jochem van der Voort, an InHolland lecturer.

Internationalisation Being close to TU Delft does make some of InHolland’s 1,200 students think about the TU as a next step. “I might want to progress to a MSc programme after my BSc studies here”, says Michiel Bakker, an aeronautical engineering student. Vera Bakker (no relation), a member of ‘Team Anemo’, a group of InHolland students developing the wind-powered vehicle Anemo II for international competitions, adds: “It would be nice to work with TU students on some projects.” According to Michiel Bakker, InHolland and TU Delft students have different skills that can complement and merge very well on such projects: “We’re

good at building things, while they’re good at analysing. Our combination can yield good results.” Whereas aeronautical engineering and naval architecture students have interest in TU Delft, at least two InHolland students studying agriculture were indifferent. Mark and Jeroen, both final year students in InHolland’s agriculture and technology programme, say they have nothing to do with TU Delft and the new location doesn’t affect them at all. Ko Hamer, a second year InHolland student, laughingly adds: “I can sleep fifteen minutes more in the morning now, but that’s all.” On the internationalisation front, InHolland currently offers only one programme in English: a BSc in aeronautical engineering, which is nonetheless almost entirely comprised of Dutch students. Internationals are indeed a rare presence in the InHolland building. “We had a few international classmates last year, but most of them dropped out”, says Bakker, a second-year student following aeronautical engineering’s English-language track. Although the same study programme is also offered in Dutch, some Dutch students nevertheless opt for the English version, because this better prepares them for work in international environments, and because

x www.inholland.nl/delft

What’s in a name? In Dutch, TU Delft’s new neighbour is known as Hogeschool InHolland, or InHolland Delft, which denotes Delft as the particular branch of the larger Hogeschool InHolland entity, which has branches in ten other Dutch cities. What is however something of a controversial grey area is Hogeschool InHolland’s name in English translation, which is InHolland University of Applied Sciences. Technically, however, a ‘hogeschool’ and university do not have the same status in the Netherlands, and the Dutch government has not yet formally conferred university status on ‘hogescholen’ (or polytechnics, which until recently was the more common translation in English). According to the Dutch ministry of Education’s website: ‘Higher education comprises higher professional education (HBO) and university education (WO). These types of education are provided by hbo institutions (‘hogescholen’) and universities respectively. Hbo institutions provide theoretical and practical training for occupations for which a higher vocational qualification is either required or useful. Universities combine academic research and teaching.’ So what’s in a name? For international students, provided the educational quality is of a high standard, what looks best on a CV is also important, and that would be a university of Applied Sciences rather than a polytechnic. (DM)

DELTA. 08 04-03-2010 achterkant

00 24

de fiets van Naam: Emile Nijssen (22, L&R) Merk: Zelfbouw, ‘ontwerp gejat van een Flevobike’ Gekocht voor: ‘Op Marktplaats, voor weinig’ Opvallend: Met iPod aansluiting en 250 Watt versterker. Een beetje een rare gewaarwording is het wel, als Emile Nijssen ‘s avonds langs fietst met luide muziek uit zijn speakers. De snoeiharde muziek komt uit de subwoofer achterop zijn ligfiets, gekoppeld aan een 250 Watt versterker. ”Mensen zijn wel eens verbaasd als ze mij horen aankomen, maar ik heb nog nooit negatieve reacties gekregen”, vertelt Nijssen trots. “Er is niets mooier dan met keiharde deathmetal over de campus te rijden”, lacht Nijssen, die het meer om de verbaasde blikken lijkt te doen dan om echt van de muziek te genieten. De ligfiets bouwde hij grotendeels zelf. “Ik kocht een frame en heb hem zelf afgebouwd en voorzien van geluidsinstallatie en ledverlichting”. Waarom Nijssen een ligfiets koos om te pimpen en zich op voort te bewegen? “Een ligfiets heeft de hoogste efficiëntie”, legt hij uit. “En dat is wat we hier toch leren nastreven”, aldus Nijssen. “Althans, bij L&R tenminste.” (EvO)

as in olde times

Casa Fiesta Dirk-Philip van Herwaarden, Oudraadtweg 25, effortlessly pulls the student house traditions out of his sleeve. The first one that comes to mind is the Wanker’s Circle, a club for guys with a collective hobby that needn’t be described. “These guys eat each other’s food, puke in each other’s beds…but not when they’re sober, of course.” The floor they live on is named after a wrap: Casa Fiesta. They often compete to see who can eat a wrap the fastest. The name ‘Winz’ stands atop a scoreboard in the common room: he ate a wrap in 20.9 seconds. During exam periods, the senior housemate gives stickers to those who pass a course. “The guy who gets the most stickers wins a prize.” After dinner the housemates roll dice to see who has to wash the dishes; the youngest house members must take out the garbage, which they do dressed as parking inspectors. They also make a spectacle of going to the nearby Ikea. “Everyone has to take a useless object with them.” A couple times a year they do housework as a group. The group breakfast, costing 1 euro per person, they eat at Ikea. “During those housework weekends we always intend to finally do something about the small storage area at the end of the hallway, which we don’t use much. But we never do. We recently let a guy sleep there who had not place to live – we charged him rent.” Further, they crap in the ladies toilet, so as not stink up the men’s. At the neighborhood supermarket, the guys have a crush on a cashier girl named Kimberly. “Seventeen-years-old, blond hair. She always gives us extra Gogo’s when we’re paying.” Casa Fiesta is a student house of the studentencorps – frat boys. (JT/DM)

Emile Nijssen: “Niets mooier dan met deathmetal over de campus te rijden.” (Foto: Richard van ’t Hof)

Dit is de laatste aflevering van deze rubriek.

kasja weenink

Digitale revolutie

Kriep

Still life with frat boy stuff. (Photo: Hans Stakelbeek/FMAX)

Van de studentenprotesten van afgelopen weken werd ik een beetje weemoedig, prettig melancholiek zelfs. De bezetting van het bestuursgebouw in Utrecht deed mij vooral terugdenken aan de strijd die wij als beurspromovendi aan de UvA voerden tegen het aanstellen van promovendi op een studiebeurs. Niet dat ‘onze’ Maagdenhuisbezetting eind jaren negentig enig effect had: er moest een rechtszaak aan te pas komen om een fatsoenlijke arbeidsrelatie te regelen. Maar het verbond ons wel. Zwoegden wij eerst nog eenzaam aan onze meesterwerken, met de gezamenlijke strijd leerden wij promovendi elkaar wel kennen. Actievoeren was best leuk. Overigens is het wel opzienbarend dat ruim veertig jaar na de Maagdenhuisbezetting nog steeds dezelfde middelen worden ingezet. Hoe kan het nou toch dat op de dag dat het mogelijk wordt college te volgen via je mobieltje, Delftse studenten protesteren via het ophangen van een spandoek aan de aula? Je zou toch denken dat de digitale revolutie leidt tot enige

creativiteit in het actievoeren. Maar ja, nu is het kabinet gevallen, en heeft een oproep tot digitale actie hier weinig zin. Digitale handtekeningenacties, en e-mail- of twitterbombardementen in de richting van Plasterk zullen nog maar weinig effect hebben (waarbij het overigens de vraag is of deze acties legaal zijn). Daarbij is onduidelijk waar men nu nog terecht kan met protesten tegen het hoger onderwijsbeleid. Met een columnist uit eigen kring die miljoenen aan onderzoeksgelden overhevelde was het goed debatteren. Maar nu? Van Bijsterveldt zal de komende periode geen grote beslissingen nemen. En het verkiezingsprogramma van de PVV zegt bijvoorbeeld helemaal niets over het hoger onderwijs en onderzoek. Misschien dat we in het hoger onderwijs de politiek-bestuurlijke leemte maar aan moeten grijpen om gezamenlijk een goed plan voor de kenniseconomie te formuleren. En dat mag dan best ouderwets polderend, in overleg met de verschillende belanghebbenden. Actie!