.,;; .;--v,i.; V^'
-
-
'
.•
.-..-
^/:"■■-':
G. J. GRAAUW, Boekhandel, AMSTERDAM-C, KEIZERSGRACHT 168, Telefoon 44505, Postgiro 48605
(slechts éénmaal)
Goedkoope Aanbieding van
^ •, .v , ii—vj.^ ■
Suze La Chapellc Roobol Romans
Goedkoope Uitgave wwtflftÄ^^Atjfti«*««,
Wecldedrang
Keurig gebonden in stevige band en voorzien van een fraai geïllustreerd driekleuren omslag voor slechts
Het Vaderland: „Wecldedrang" is een psychologische roman van beteekenis... Hofstad, Een roman die zeer goede kwaliteiten bezit.
WtT
F. 1.75 PER DEEL
***
Voor 't oog van de wereld Amersfüorlsch Dagblad: liet gegeven is prachtig uilgowcrkt en met veel kleur verteld.
Er zijn geen mooier, boeiender, oorspronkelijk Hollandsche romans denkbaar Zeven deelen formaat 21 x 16 c.M.
RUIM 2400 PAGINA'S WEELDEDRANG 2 VOOR 'T OOG VAN DEN WERELD 3 BARTJE 4- HET JAPANSCHE HUIS 5 EEN GELUKSKIND 6 IN TWEESTRIJD 7 OUDERS EN KINDEREN 1
Bartje Vakstrijd: Het boek is een tragedie van een vrouwenleven en de diepe moraal die er in ligt om niet verkeerd eerlijk te zijn, kan een lezer veel leeren. Het is een mooi boek. Overveluwsch Weekblad: Een boek van diep levensleed alleen geleden; van een menschenhart, dat onbegrepen ten onder gaat.
DE BESTE WERKEN, DIE ZIJ TOT NOG TOE HEEFT GESCHREVEN. - DE NAAM VAN DE SCHRIJFSTER ZEGT GENOEG. (zie enkele van de vele recenties.)
w^w^n GELL
W.'^m
i £Jt
f ■H\
1
^ H Hl
4
i Een Gelukskind
Vakstrijd; Een mooi, forsch geschreven boek... Vlaamsch Heelal; .....een boek, waarmede wij de schrijfster en de uitgevers van harto gelukwenschen.
De 7 deelen kosten thans COMPLEET
Het Japansche Huis Deventer Courant. Wij houden ons overtuigd dat ook de herdruk van dit werk der begaatde schrijfster talrijke lezers en vooral lezeressen zal vinden.
INTWEBTMH) »n S LA CH/y>etCER00SOL
f 12.25
betaalbaar in maandelijksche termijnen van f 1.50
I Profiteert!!! THANS, deze aanbieding is slechts ÉÉNMAAL geldig, bestellingen worden afgeleverd in volgorde van binnen komen, ZOOLANG DE VOOR■ RAAD STREKT. Wacht dus niet, B en grijpt 't beste en goedkoopste, haast U ALLE DEELEN ZIJN OOK AFZONDERL. VERKRIJGBAAR
In Tweestrijd Het boek werkt suggestief en verrijkend op ons oordeel over een der hardste problemen onzer dagen. Ree. de Oud Katholiek
OUDERS
EN
KiNDEREi>ï ?fS.U CMAPELLt R00B0I
BESTELBILJET Ondergeteckende wenscht franco te ontvangen van G. J. GRAAUW, Boekhandelaar te Amstcrdam-C, Keizersgracht 168, Telefoon 44505, Postgiro 48605,
7 DEELEN SUZE LA CHAPELLE ROOBOL ROMANS gebonden in stevige band en voorzien van een omslag in kleuren voor den prijs van f12.25, betaalbaar in maandelijksche termijnen van f 1.50 of meer, naar verkiezing.. Naam
Beroep
Red. en Adm. : Galgewater i2, Leiden. Tel. 760 Postrekening 11880
-}
Woonplaats
VerschUm wekelijks — Vrija per kwartaal f 1.05
üi 365
''.''■'
■
:
^
■
ü:
^i®i^w^
'é - —^i-—-v.«...,
,i
atmm i..,.****
J%M
Wat is Togal? TOOAL-TABLETTEN zUn een onovertroffen middel hij
Rneumatiet Ischiias
Verkoudheid
Spit in den rug Zenuw- en Hoofdpijn
Togal scheidt het urinezuur af en is volkomen onschadelijki Meer dan 6000 dokters-attesten. Vraag het uwen dokter. Een proef overtuigt U. In alle apotheken 80 et. Imp, A. J, AMEYE, Prinsengracht 1111—1113, AMSTERDAM
■tnïïïmrtr
«l*«-i«Bil<»tK.;aÄ»s^c^SS^
iaaÉi
-t-~
y
^^
-
E
JEANETTE
MACDOMALD
■^■ptyWI^WBMM^M|||^^^^^^^ Mß^^ ^^^1 Bi .^ ^^^^^^^^^^^^^^^^^Hl
//
yjf mcrika heeft zijn seizoen-lieve- / ngen. Eerst was het Mary PickPick // ^V-j lingen. ' ^/—IL ford, daarna kwam Gloria SwanSwan /y son en thans is het Jeanette MacDonald. Jeanette kwam in j,Liefdesparade" met Maurice Chevalier en ze kwam, zong ty en overwon. Ze concurreerde tegen den w beroemden glimlach van haar partner f Maurice, maar het succes van „Liefdes- . / parade" was ten slotte te danken aan w /// Jeanette en Lubitsch' regie. Want waar y/t //, blijft nu het succes van Maurice's '//, /// tweede film „De grootc vijver", zonder '/// Jeanette en Lubitsch? yi Wij leven thans in den tijd van % ■/'. sprekende-, zingende- en lawaai-, o par- '//. '/// don, geluidsfilms en daaraan dankt /// '/// Jeanette haar snelle opkomst. Zij werd /// /'■ te Philadelphia geboren. Als gehoor- m // zaam kind bracht zij daar haar eerste '//. '// jaren door, daarna verhuisden haar '/' '// ouders naar New-Yo^k en werd zij W/ //' officieel inwoonster van deze wolken- //, '// krabber-stad. Haar zuster was1 koriste '// '//, en zij introduceerde de lieftallige Jeanne '/'/ in het koor van Ned Wayburn's Revue // in het Capitool-Theater. ■'./, Haar eerste critieken vermeldden wel '7'/ haar goudblond haar, maar over haar '!// Y/. talent werd nog niet geschreven, want //' w, zelfs in de Nieuwe Wereld is 'goudblond ft. '/' haar geen verdienste. -Maar Jeanette be- '//. 'A zat werkelijk talent en in korten tijd '//, È werkte zij zich op tot soliste en ein- ^ .// dclijk beleefde zij het grootsche 'A y> moment, dat haar naam met groote '/// lichtende letters aan de gevels de '// Broadway-Theaters prijkte, het hoogte'//, punt van New-Yorkschen roem. Toen
Foto
DS
i
Het eerste, waar de critieken
'// // i// // '// 'A //. %
y, /// y/
1/
filmmannen ontdekt; men sleepte haar figuurlijk naar Hollywood, waar ze het geiuK geluk naa had onaer onder Hörnst Ernst Luoitscn Lubitsch te debuteeren. Haar nieuwste film is „The „The Lottery Bride", vervaardigd onder regie van Paul Stein. Jeanette schijnt een attractie \'oor Europeesche regisseurs te.zijn... of hebben dezen een bijzonderen kijk op werkelijke filmtalenten ?
van spraken, was Jeanette
/// '// '//
s goudblonde haar
////j/:
•'^ Jeanette bij een dagelijksche bezigheid: het opstaan
- 3 -
Jeanette MacDonald en Dennis King In „The Vagabond King".
pathie te betuigen. Misschien zou hij er war bloemen bij zenden. En dan, na een week bijvoorbeeld, zou hij haar gaan bezoeken. Heel even echter maar, doch lang genoeg om haar te laten merken, hoe hij met gansch zijn ziel naar haar verlangde, van haar hield. Natuurlijk zou hij niets overijlds doen; hij kende de vrouwen veel te goed om zoo dom te zijn. Maar over een maand of zes — misschien pas over een jaar — zou de tijd rijp zijn. Oslow grijnsde. Wat een tijdverspilling! Zes weken, zes minuten waren nóg te lang om te wachten. Hoe die Denver tusschen hem en Jetty had durven komen! Hoe had hij haar durven vragen! Het zweet parelde op zijn voorhoofd en hij balde zijn vuisten. Toen beheerschte hij zich weer: haat en passie waren gevoelens, waaraan hij nu niet mocht toegeven. Hij diende nu koel en beheerscht te zijn, om scherp ie kunnen nadenken, want dat was noodzakelijk om met succes te werk tè kunnen gaan. Een moord leek tenslotte veel op een spel schaak. De eene zet volgde op den andere en vooropgesteld, dat er geen vergissing werd begaan, was het resultaat mat! En hij zpü geen vergissing begaan! Tegenwoordigheid van geest, hersenen en geld — met deze drie dingen tot zijn beschikking was de zaak heel eenvoudig. Maar het was interessant, geweldig interessant. Het gansche geval was zóó fascineerend, dat hij het nauwelijks zou hebben durven gelooven, indieti iemand het hem zou hebben verteld. Wederom gingen zijn gedachten terug naar inspecteur Welters: wat had die ook weer gezegd ? In gedachten zag Oslow hem achterover in den fauteuil liggen, met een dikke sigaar in den mond. „Het zijn die geringe, onvoorziene en absoluut onverwachte kleinigheden, waarvoor geen misdadiger op zijn hoede kan zijn, hoe handig en geraffineerd hij ook te werk gaat. Hij mag overtuigd zijn, alles te hebben voorzien — iedere mogelijkheid in aanmerking te
Godfried dr Groot
lubben genomen. . . plotseling — als een lichtstraal bij helderen hemel — doet zich een onvoorzien feit voor en het heele zorgvuldig voorbereide plan valt in duigen, zakt in elkaar als een kaartenhuis." Natuurlijk — er zat iets in die redeneering. Maar hetzelfde kon men van alles in het leven zeggen; niet alleen van een moord. En in zijn geval had Oslow het risico van een onverwachte gebeurtenis tot een uiterst minimum teruggebracht. Er was niets ingewikkelds aan zijn zorgvuldig overlegd schema; het was juist erg eenvoudig. Glimlachend dacht hij terug aan de gecompliceerde plannen, die hij vroeger had ontworpen om Denver te dooden. Jaren lang reeds had hij hem gehaat; van af den tijd, dat zij samen op school waren gekomen, had hij hem niet kunnen uitstaan. En toen, als om hun verhouding op de spits te drijven, was Denver met Jetty getrouwd. En het was sinds dat oogenblik geweest, dat Oslow de gedachte aan moord niet meer uit zijn hoofd had kunnen zetten. In het eerst had hij er wel is waar nauwelijks ernstig over gedacht. Als vanzelf waren er allerlei plannen en schema's in hem opgekomen, die alle op dezelfde wijze eindigden: met den dood van Denver. Langzamerhand was hij het toen ernstiger gaan opvatten. Hij betrapte er zich op, dat hij er bijna ieder uur van den dag over dacht. Indien hij des nachts wakker werd, zag hij de beeltenissen van Denver en Jetty uit de duisternis voor zich oprijzen. Maar over een moord te denken en een moord te doen, zijn twee geheel verschillende zaken. Moordenaars, die gevat worden, hebben een verduveld onaangenaam lot te wachten en Oslow voelde er niets voor levenslang te krijgen. En daar hij bij al de plannen, die hij ontworpen had, de kans liep, ontdekt te worden, was het bij plannen gebleven. Toen plotseling, drie dagen geleden, had hij den schitterenden inval gekregen. Hij was bij de Denvers te dineeren en het gesprek was op hun villa gekomen. Die was geheel gerestaureerd: er waren nieuwe badkamers
in gemaakt; verschillende vertrekken waren opnieuw behangen, enzoovoort. Nu stond ze leeg; de werklieden waren vertrokken en Denver had den sleutel teruggekregen. „Ze hebben alles keurig netjes gedaan," had zijn gastheer gezegd. ,,Ik ga er Donderdag heen om een geweer te halen, dat ik vergeten heb mee te nemeh. Waarom ga je niet met me mee, Oslow? Jetty kan niet; zij heeft dien dag een of anderen show. We zouden wat sandwiches kunnen meenemen en ze in de hall opeten en we zouden dan tegenjk het nieuwe radiotoestel kunnen probeeren." Het was een of andere kracht buiten hem geweest, die John had doen antwoorden, zooals hij deed. In een oogwenk was liet duivelsche plan bij hem opgekomen; hij ondervond alleen een heftig verlangen om een of ander excuus te bedenken, teneinde te vermijden, dat hij dien dag alleen met Denver zou doorbrengen. Indien Jetty mee was gegaan, zou het iets heel anders zijn geweest, „Dank je voor de uitnoodiging," had hij geantwoord, „maar ik zal waarschijnlijk Donderdag naar België ver trekken." Hij had niets meer gezegd: hij ging gewoonlijk omstreeks dezen tijd naar België, waar hij een fabriek had; er was dus niets bijzonders aan deze om
fetwormpjes
De vetwormpjes komen nooit meer terug. Dat is het groote voordeel van de Radox-methodei de vetwormpjes komen nooit meer terujf. Houdt slechts voor (rewoonte om telkens wanneer ge Uw gezicht wascht, wat Radox in het wascjiwater te mengen. De zuurstof, die Radox vrij maakt, brengt zujverende zouten in de poriën, verwijdert alle verstoppende onzuiverheden en maakt de huid zacht, frisch en gezond. Deze dame heeft het ondervonden — evenals duizend andere. „Radox is een wondermiddel tegen veln-orrnpJes, Ik had er altijd erg-en last van opzij van mijn neus. Maar ik kreep ze alle weg met Radox. wat ik frebruikte volgens Uu- aannijzmg-en. Sindsdien zijn ze nooit meer tenitfgekomen, want eiken keer als ik me nu wasch. doe ik wat Radox in hel water." P. J[f. Uw huid heeft 2''j millioen poriën, die de onderhuidsche kliertjes met de opperhuid verbinden. Als de poriën verstopt raken en de kliertjes ontstoken, is dit de oorzaak van puistjes, vetwormpjes en uit gezette poriën. Water en zeep kunnen niet tot onder de huid doordringen, het eenige wat U helpen kan is zuurstof, dat het meest zuiverende, heelende en antiseptische natuur-middel is. Om vetwormpjes te verwijderen, mengt men een theelepel Radox in een glas goed warm water en behandel hiermee de aangetaste plek eenige minuten lang. Droog dan af met een zachte, ruwe handdoek en de vetwormpjes worden gewoon weggeveegd. Gebruik hierna een goede cold cream. Zorg er dan voor dat U hooit meer last van vetwormpjes krijgt door steeds wat Radox in het waschwater te mengen, Radox is heerlijk geparfumeerd en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten 'a /"1.25 per pak. Een pak is toereikend voor verscheidene weken. Imp.: N.V.Rowntree Hand. Mij., Keizersgr. 124, A'dam HOLLANDSCHE VERPAKKING WAARBORGT ECHTHEID.
{>
**!mmm
■ ; ï?;s.v.J-o.v-ij*^?5ï:
BE LICHTSTÄ^^iL BIJ HELDEREN HEMEL
v
•v
D'AUVAmLZ John Oslow liet zijn blikken peinzend door zijn kamer dwalen. Alles was precies zooals altijd: de schilderijen en reproducties aan de wanden, de twee zware boekenkasten, waarvan één met glazen deuren, een erfstuk van zijn vader; de gemakkelijke stoel bij den gashaard ... alles was precies zooals het de laatste vijf jaar was geweest. Ook morgenavond zou er geen verandering in zijn gekomen. Alleen zou hij zélf er morgenavond niet zijn. Dat was niet prettig, maar onvermijdelijk. Hij ZOU de eerste uren, nadat hij Denver had vermoord, zoo graag willen zijn m de omgeving, waar hij hem reeds zoo vaak in gedachten had vermoord. Maar dat was onmogelijk. Hij mocht nog tevreden zijn, dat hij zijn- plan in deze vertrouwde omgeving had kunnen ontwerpen en uitwerken. Hierdoor werd het succes er van vergroot: geen noodlottige haast, geen onvoldoende voorbereiding. Kalm, zakelijk had hij zijn weloverwogen plan uitgewerkt. En de eerste zet van het spel had hij reeds gedaan. Het was slechts een eenvoudige, onopvallende zet en toch was hij zeer belangrijk. En tevens een bewijs, dat hij zijn verstand had gebruikt. Want wie zou ooit iets bijzonders kunnen zien in het feit, dat hij een van zijn twee auto's uit de garage had gehaald, waar hij ze gewoonlijk alle twee had staan, en hem in een andere garage had gezet, waar niemand hem kende? Wat had zoo'n eenvoudig feit met moord uitstaande? Hij glimlachte tevreden, terwijl hij zich een glas whisky inschonk. Hij dacht aan het gesprek, dat hij dienzelfden avond nog had gehoord op zijn club. Inspecteur Welters had het weer eens over de talrijke moorden van. den laatsten tijd gehad en hij was weer zooals altijd erg vervelend geweest. Maar toch — dat moest Oslow toegeven — was er veel waars in hetgeen hij had beweerd. Ongetwijfeld is het motief het eerste, waar de politie naar zoekt bij een moord. Alleen een krankzinnige begaat een moord zonder er een motief voor te hebben. Liefde, haat, geld — als het motief eenmaal is vastgesteld, dan wijst het ook gewoonlijk in een bepaalde richting, naar een bepaald persoon. Daarom had Oslow ook gearmd met Denver de club verlaten en was hij een eind met hem opgewandeld. Iets heel gewoons voor een van Denvers beste vrienden! Hij was duivelsch geraffineerd en knap geweest. Niemand kende, niemand had ook maar het geringste vermoeden van den doodelijken haat dien hij koesterde voor den man, met wien hij dien avond een eind was mcegeloopen. De wereld dacht, dat zij vrienden waren;
zelfs Denver dacht het, de idioot! Hij zou er van opkijkeo, morgen, als hij de waarheid leerde kennen! Maar niemand anders zou het ooit weten. En als zijn plan, dat hij tot in alle onderdeden had voorbereid en overdacht sinds hij had gehoord, dat Denver geheel alleen naar zijn leegstaande villa in Sexter zou gaan, als zijn plan eens verkeerd uitliep, wel, dan zou het motief nook naar hem, Oslow, wijzen! Op dkt punt was hij volkomen veilig! Niet dat het zoover zou komen. Al-
standigheid. Maar toen hij onderweg was naar zijn kamers, was het plan geboren. Hij ging Donderdag niet naar België, maar hij had het gezegd, gezegd in tegenwoordigheid van Jetty. En Denver ging Donderdag naar zijn "buitenverblijf — een leegstaand huis. Hij kende de villa heel goed; hij was er vroeger vaak geweest. De woning lag eenzaam, ongeveer vijfhonderd meter van den weg, en geheel omgeven door hoog geboomte. Jetty had liever gewild, dat haar man de buitenplaats had verkocht, maar Denver had er een zwak voor, omdat ze vroeger aan een oom had toebehoord en zij waren tot een compromis gekomen, doordat Denver had beloofd, dat hij het huis geheel tou laten moderniseeren. En plotseling had John zich de woorden herinnerd, cjie Jetty had gezegd, toen zij de buitenjjlaats voor het eerst had gezien: „Ik ben er werkelijk bang; het is net alsof je er van alles kunt verwachten. ... moordenaars of spoken...." Moordenaars! Zonderling, dat zij aan een moord moest denken. Bijna profetisch! Moord! Een paar seconden had hij de gedachte van zich afgezet: dit was heel iets anders dan de fantastische plannen, die hij vroeger had bedacht! pat was de werkelijkheid: hij wist dit reeds met groote zekerheid, nog eer hij zijn schema in details begon
vorens men gaat praten over een motief, moet de doodsoorzaak worden toegeschreven aan moord. En het was heelemaal zijn bedoeling niet, om Denvers dood op moord te doen lijken. Het moest een verschrikkelijk ongeval zijn. Hij stelde zich voor, hoe hij zich terug zou haasten uit België, wanneer hij het verschrikkelijke nieuws zou hooren. Hij zou natuurlijk direct terugkomen, om/ Jetty, Denvers vrouw, ^ troosten. Neen, met Denvers vrouw, maar Denvers weduwe. Hij zou haar eerst een kort briefje schrijven om haar zijn sym-
^MSTXKB^M^LONDXNrRIO BE J^LHEIKO« = WIXNIM^AMSTZ'KDA'M.
uit te 4,enken- ^et
HET „CARLTON-HOTEL" IN VOGELVLUCHT.
(Foto KXM.)
met Pokkers motoren en oliobesmeurdè piloLn fm^ênd^lw^ zS»«^""« -" ^8 te ,naken 1i lansrgrerokte dames en beeren als mQi^a^èn,^eTNmrl^t^SSvPJ,S^J^'P? fusschen het gedruisch der motoren zal ik pogen de llefèlükïée dMBmnSak f« ?i?^-ni^lmdS1SPÏ,*te van als ze mg tegemoet kwam in de hal van A^iS lfxe&%uZï^^nn^iWn}S^km's00^ Vfe^ch ein Gebraus', Welch eine Won', Heuf spielt der Strauss Im Carlton.
kopÄteÄ
eeßten Johann Strauss, een der drie Johann's van dl vü f manneli ke ?e^ rtil,>^l1'Ziek/an St-raï.S8'üen Nu, ik heb gewalst op de muziek van An dpr «VhAn^n M^.L der?< «^ walsen-dynastle Strauss, nau wals van Lanner'', de „ZIeWs wals''Jet haar meesTeenenri rhvthl? 'S^t •^hönbrunnerme i ratie benijd, die walste, walste zonder moede teT0n«nPrt«H,Jä £"■• lkmet heb de oudere genehet zalig vonden weer eens écht te dingen en dafnol wel onXm^iifif^" e e n ^ï? haren' die orkest, voor wie de echte nakomeling der Virote waSeS^nlS^t SSÄ^ ., , .dertig man sterk 81 118W ,ade Kn langzaam verdween voor mijn oogen de p^H^ ffiä^n Ä^^ 5 ' de ^'ffff ? heerencostnums en voor mijn geest foemde op een Iroot« 1«» 3t^tÄ ^'a"»-de moderne ele kaar8e maakten sierlijke buigingen voor de moeders van fififflnw doc H?, h J nkronen. De beeren dronk geen cocktails, maar een kopje thee En mpn H.n^L f? hters en vroegen een dans. Men orkest stond de K.Ï. H~ Ä^dÄtor JoK Ä^L^'i en len fliadrüle. En voor het Ik voelde me plotseling ^er Td en bÄ^^^ droomt en ferwijl Strauss' pauzeerde, rukte de OurtitBand'' mli maf h..,n WÜ.n.i.et,'.^at ,men muziek uit mnn droomen en op het parket bewöot? zlrh H« oi^.U„f^et ha.?r voortreHelüke Jazzstad. die eigenlijk zeer blij was Sat "en Fox-tror e^f een mn*P%?£ Jeugd uit Nederlands hoofd8 61 tijnscho tango-band deed even Uter de^sweulde ten tóS «li^ H^fS ? ^ En dé Ar«enP eenige d t no8r aan het verleden herinnerde, was de lange rok der moderne dames ^ • *
En zü die een thé-d^Mt ta „tS^" ^^emtJ^^heb^ «^ÄJt^'Ä611*
ifÄÄ
■
te Vert0eVen Want
'
sp eU der Strau88
l
-
^ 'e^ererMfcA S^l^ÄSÄ E. W
Bij Ruwe ^Gesprongen Handen
l
voor zet
zucht van voldoening draaide John het licht uit en ging naar zijn slaapkamer. Den volgenden ochtend ging hij naar de garage waar hij steeds zijn auto's stalde, en vijf minuten later zat hij in zijn snorrenden Super, onderweg naar het station. Daar stapte hij uit en stalde zijn wagen in de stationsgarage. Daarna nam hij een taxi en gaf hij het adres op van de tweede garage. „Ik ga naar België," zei hij tegen den eigenaar en na zijn rekening te hebben betaald, reed hij naar zijn kamers om zijn bagage te halen. Er was nog niet veel verkeer, daar was het nog te vroeg voor, en een half uur later was hij bijna op zijn bestemming: het dorpje Bakkum aan den weg naar België. En daar kreeg hij moeilijkheden met den magneet van den auto; een zonderlinge panne, die zonder twijfel te danken was aan een' schroevendraaier, welke door buitengewoon geoefende handen in het teere mechanisme was gedreven; Het defect
^ac^ ^ij het
verder uitgewerkt, hier wat weglatend, daar er wat aan toevoegend. Na eenige oogenblikken was h. telf verbaasd over den eenvoud er van. loord moest toch eigenlijk veel gecomj, ceerder zijn? Koel en logisch ree neerend had hij nog eens lederen zet agegaan en hij had nergens een fout kunnen ontdekken, 's Woensdagsavonds deed hij opnieuw zijn uiterste best, een of andere vergissing of verkeerden zet op te speuren. Het zou toen nog niet te laat zijn geweest, want hij had eigenlijk nog niets bijzonders gedaan. Slechts had hij een van zijn twee auto's uit de garage gehaald, en op zijn club gezegd, dat hij den volgenden ochtend naar België ging. Het zou heel gemakkelijk zijn, den auto weer naar de gewone garage tê brengen en te zeggen, dat hij ten opzichte van België van plan was veranderd. En dan die twee andere dingen: het kleine fleschje met de kleurlooze vloeistof en de vier korte riemen, die nu in de gesloten lade van zijn bureau lagen. Daar was niets verdachts aan. Geen kwestie van' vergif — vergif blijft in het lichaam en apothekers doen allerlei vragen wanneer je om vergif komt. Maar een héél erg sterk slaapmiddel is iets heel gewoons; en riemen van verschillende lengte kunnen je allicht van pas komen als je met een auto naar België gaat. Neen, hij had zich nergens vergist en er stond voor hem geen val open. En met een
- 5 -
li=a®ft gilaBHsp)aaF Fipsi(fiiseihilte®l?sl!«v» dat met zijn gracieuze dansen veel succes oogst. — 7 -
___,.
was echter van dien aard, dat het noodig was, de hulp in te roepen van den dorpsmecanicien, hetgeen Oslow een schitterend alibi verschafte voor het geval hij dit eens mocht noodig hebben. Je kon nooit weten en het was het beste om alles te voorzien. De mecanicien kon nu altijd verklaren, dat hij onderweg naar België was geweest. En met uitstekend voorgewenden ernst luisterde hij naar de diagnose. ,Juist," zei hij, toen de mecanicien was uitgesproken. „Het zal dus wel een paar uur duren, zegt u. Dan ga ik maar naar een paar vrienden en kom mijn auto straks halen. Misschien blijf ik wel bij hen eten. Dan hebt u heclemaal den tijd om hem goed te repareeren." Met deze woorden nam hij afscheid en begaf zich naar het station, waar hij een eerste klas kaartje nam om weer terug te gaan naar de stad. De uitstekende treinverbinding was de reden geweest, waarom hij juist in Bakkum
—————-^-.^—JiLb
"T
Pot God T de G x
°
t-
""
\
,,...
. ■■„-,.,,
,■■;..:.,
BEZOEKT HET
HIMTENTHOUSIASTEN
B PH S. £e ARNHEM. We raden Uw kiezen. Ue foto s worden gezonden. SeS K O6 R017ERDAM. Deze rol speelde voTdoenDeeV1- Aan UW Wen8ch -U- -«
II TE BEN HAAG
M. B. £e AMSTERDAM U h*An~u naeuurlijk Elinor Fair. Jenny jugo « W
t Sr£euhud. kregen. Het was met te dicht b.j de stad, en toch duurde
sprekendefcims te hooren zijn. De Neder, landsche pretere van de film „D,. LW de, Lächelns I" vond eind DeUmber £e s-Gravenhage plaats. «moer te
1 lan En hi m Der sei ^T^" J ^t per vóór ^ de 'flunchS-bij Denver opH ste paar kilometer had hij niemand gediens buitenplaats zijn. W T J e RO zien. De villa lag geheel tusschen hooge H -^ TTERDAM. HeÉ adres Terwijl hij in een hoekje van het H rry P met ^l M f^"t" " «—n£ Sfudios f eersteklas compartiment zat, ging hii hanTn" "^ zijn ",J hC ?, " fIuitend "J" 3451 Maraéhon Séreeé. Hollywood. Cecil handen m zakken, heen ' 6 kuné U nog eens precies na, wat h| doen mo ru ^ schrijven: Mefeo *.?£ ^liJkheid, dat Jetty van ge. moest. Op het stationsplein zou hij Ca?£oWr^Mayer 5eUdi- C"'—CS. dachten was veranderd, bestond nawederom z.jn „Super" uit de garage U lljk / V Rok kon Denver iemand halen en er zoo snel hij kon mie L. S B. ee GRONINGEN. MacUée leefé anders hebben meegenomen. Indien dit naar Denvers villa rijden. Niet te ver zoo was, behoefde hij echter niets te w ij zullen U £wee foéo s zenden echter; hij wist precies, waar hij zijn doen Dat was -juist het mooie. Hij auto moest verlaten; op een verlaten C. 5 ée RIJSWIJK. We nemen in deze kon dan eenvoudig zeggen, dat hij van plaats, waar de kans, dat de wagen rubriek geen roluerdeellng op. Er worded gedachten veranderd was en niet naar gezien zou worden, uiterst gering was België was gegaan. . Omdat hij niets Maar zelfs al zou men den aut? S beters had te doen, was hij toen maar staan, wat dan nóg? Er stonden zoo naar Denver gekomen om de veranvan"»7; K- <eMROTTERDAM. He£ adres vaak auto's langs den weg. van Ramon Novarro is Mefro-Goldwy" deringen te zien. die deze had laten aanr S Udi0S Dan, als alles voorbij was, zou hii U ru n U u C"'—Cléy. ailÄ brengen. Zijn vriend had hem hiertoe é weer naar de stad terugkeeren en zijn immers uitgenoodigd ? »ehrten ^ ^'^ ^ ^^ En8e'-h „Super in een willekeurige garage stalIn de oprijlaan stond Denvers auto len. Niet weer m de stationsgarage; men ANNY R. ée 's-GRAVENHAGE On en toen John het bordes opkwam, vermocht hem daar eens herkennen Daar bneven, die nieé meé volledige"Üam en scheen Denver zelf in de deuropening. na zou h.j per trein weer naar het adres onderéeekend zijn. kunnen wiHeen „Bonjour kerel," groette hij joviaal antwoord geven. Schrijf ons du. Vv p dorpje Bakkum gaan, waar hij zijn nog eens. »v.p, „IK dacht dat je onderweg naar België anderen auto- wegens een defect aan den magneet had achtergelaten om hem A J. E, B. te ROTTERDAM. 0£ Richard „Ik ben op het laatste moment van te laten repareeren. Verder zou het Tauber weer een bezoek aan Rotéérdam gedachten veranderd," zei John heel van den tyd afhangen, of hij dan direct S£aa n08 gewoon. En omdat ik toch niets beters Mack^fr ^^ September -^ Johty Mack ürown .s ^ den 1Isten te naar zijn gewone garage zou telefote doen had ben ik maar naar jou neeren of dat h.j eerst nog wat vergekomen om het huis eens te zien " e no ndltin van Bel Of larU» .1. / ' "ywood. „Maar waar is je auto?" rijden" e gië zou door^i jackje als groot mensch zal filmen „Dom genoeg heb ik aan het eind „Ik heb heelemaal mijn „Super" vervan den dorpsweg de bocht verkeerd geten; wilt u even iemand naar die en 6 f^T " e,n ben ik in het kreupelhout , terecht gekomen. Ik heb hem maar heb r rage Zendcn' waar ik hem gestald laten staan daar." müf/ T dc bo?dschap zijn, die dienen mlfd*1 S- ^ ÄRNHEM. Een humorist „O, hij staat er heel goed. Er komt get dezen naam is ons niet bekend. Wendt moest als een nieuw bewijs, dat hij on luer nooit temand. Laten we eerst een U eens tot den heer Max van C,elder Gelder stukje eten; dan zal ik je het huis laten nTf^KK B^lgië Was- Maar hiJ ^ ^ Weteringschans, Amsterdam. ' met hebben kunnen handelen, indien hij zijn beide auto's in dezelfde garage had T. M te AMSTERDAM. De nieuwste „Ben je heelemaal alleen?" vroee 6 gezet, want het zou te'verdachf zyn 3 W Uslow. f» geTit Id^'E" K" ^^. ^ ^y St is getiteld „E.nbrecher". Ouderdom van om met den eenen auto weg te rijden „Ja. Jetty kon niet meekomen." artisten vermelden wij niet. en even later terug te komen om den Denver ging naar zijn auto om de anderen te halen. K. M. V te GOES. Hierbij de gevraaede sandwxehes te halen en Oslow draaide Hersenen - daar kwam het op aan; zich om. Dit was dus het eind van aS h IK u u hee,e £eheinV Precies als First N.ff' tt,nJ AliSe Whi£e bereikt U: alles en hij zag Denvers gezicht nu schaken, alleen duizendmaal boeiender maar liefst zoo weinig mogelijk. WOOné Wa en interessanter. B«llj„ ^^"'»e 25. „Kom mee naar binnen. We zullen Hij had nog een heel uur voor zich maar in de wapenkamer gaan zitten, Fo É toen hy, na den trein verlaten te hebi^r is daar ruimte genoeg. — Ik zal ÉofoPWAL?InMAAR< 'Willy " »P-W« ben, ,n zyn „Super" stapte om naar onfiJm8 Hei even een glas voor je halen " van Fritz rane "^f, ° ' **'** Hohenz .Denvers buitenplaats te rijden. Hij stelde Berüfn H/! o"erndamm 52. Denver ging den ander voor en zette öerüjn. Hij is niet aan de Ufa verbonden! met voldoening bij zichzelf vast, dat W hlSk y die hi uit den a hJ K u ' op de J tafel. Toen »to hij het wat den tijd betrof, niet beter IA N. te DORDRECHT. Anita Pa« had £ meegebracht, 1. met verloofd. Joan Crawford heeft "'„ had kunnen uitrekenen. Denver zou weer ging hij een glas halen. Oslow hoorde thuis, in dc stad, dineeren, en hij zou hem met zware passen in de marmeren meer dan drie vragen tegelijk s.v.p. De dus met lang wegblijven. In ieder ^egevraagde foto's worden gLonden gang loopen en naar de bijkeuken gaan val: hoe gauwer alles gebeurd was, Nu de tijd om te handelen meer en C. d. V. te H. I. AMBACHT. Bessie hoe beter. Hij zou dan reeds verder meer naderde, voelde hij zich zoo kalm Love U gerouwd. Lien Deljer, kuné ie6 onderweg naar België kunnen zijn, wanU schreven: Paramount Studio, Joinville n™ ^ kwe.rkellik hechts gekomen wïï neer hij zijn garage opbelde om zijn om het huis van een vriend te zien. b., Parijs Natuurlijk kunt U haar "het ver Sn" ë*™ »Super" te laten Nederlandsch schrijven. Het adre^ van Het was allemaal ook zoo eenvoudig en é ,e tvolIe gemakkelijk. Hij haalde het kleine ukrS0^*™a f*£ ! r filmactrice. Hij stapte op de vooraf bestemde Stadi a Bur fleschje uit zijn zak en de kurk er Ll\l W T \ ? ' bank. Cah. afnemend, ^ Plaats uit zijn auto. Er was geen ster-
stT. ai? viLvrs- ZI'
tornlê. We beantwoorden niet meer dan
veling te bekennen. Trouwens! de laat-
1
loi0 a Van
^ ^ zullen ' w« zenden **"* | Love Love IT en Joan'r Crawford
g00t
hij
den
•
N
WARWICK WARD EN DOROTHY SEACOMBE
inhoud
m de flesch met whisky. Toen stak h.j (Vervolg op pagina 20)
^ -—'"i i \
|M{ f; ''tef * «»
mm w iMüg m ■i
MumimmM\\\mmu\*,muummnm\ ■■■ ,■■■•■
■
■'.
■ t>
ir
(FOTO B. I. P.. UFA)
rr -
■ i HHMBHMBN
i
m 11
lï
fT
!r
il
Ba
^^■^H
_^_^
—^^^^
VERVROEGDE TREKKINGEN J.l. LOTERIJEN TREKKING LOTERIJ AMSTERDAM 16 FEBRUARI TREKKING LOTERIJ GELDERLAND 19 FEBRUARI
UM
Een bloemlezing van den geestiqsten geïllustreerden humor uit de buitenlandsche tijdschriften.
HOUbAÊR & CO AMERSFOORT
oj/mimBi Men heeft berekend, dat bij de tegenwoordige spoorwegtarieven een uitstapje naar de maan zes en dertig millioen gulden zou kosten. — Vacantie-biljetten zijn niet verkrijgbaar en goedkoope treinen voor één-dags-reisjes zullen er niet loopen. Zooals men weet, is geparfumeerd postpapier zeer populair. — Naar wij vernemen zijn er zakenmenschen, die rekeningen, geurend naar vergeet-mij-nietjes, rondsturen.
EEN KANS VOOR HET LEVEN. (Passing Show).
„Ik zal de duurste nemen. Deze bontmantel is een verrassing voor mannie's verjaardag en voor hem is niets te poed!" (London Opinion).
In een beroemd circus trad een Arabier op, die twaalf mannen, tezamen wegende achttienhonderd pond, kon dragen. — De ideale man voor 'n vrouw wanneer zij gaat winkelen!
--V5
M
niiiiirjiiiiii.i:
TREKKING 23 FEBRUARI
HOOGEWEG 55 TE AMSTERDAM * Dit fraai betimmerd Heerenhuis bevat' »o.m 9 kamers, parketvloeren, betegelde« .badkamer met ingebouwd bad, enz. en
TEN OVERSTAAN VAN NOTARIS W- HIOOLEN TE MIDDELBURG
Trekkingen andere Loterijen volgen direct daarna
12 HUIZEN! 12 ESSEX-AUTO'S! LOTEN A F2.50 BIJ „DE JOODSCHE INVALIDE", Nieuwe Achtergracht 98, Amsterdam, Postgiro 161500, Gem. Giro J 2000 Telef. 50540, 53362 en 50248. - Alle bureaux en agentschappen van „De Telegraaf' en De Courant Het Nieuws van den Dag". - Te Rotterdam: Wijnhaven 80, Telef. 57580 en 32542. - Te 's-Gravenhage: Drukkerij Levisson Hofwijckstraat 9, Telef. 17577. - Het Warenhuis, Telef. 17205 en bij de diverse depots in den lande.
„Muziek is een levensbehoefte," schrijft een dame in een boek. „Practisch volgt zij onmiddellijk op de behoefte aan brood en boter." — Ober, twee Chopin-sandwiches! Een Fransch scheikundige is er in geslaagd, een dichten mist te fabriceeren, die de straat, waarin hij woont, geheel vult, — Daarna stapte hij voorzichtig zijn woning binnen en zei: ,,'t Spijt me vreeselijk, lieve, maar ik ben verdwaald in dien afschuwelijken mist!"
Dame (nadat zij den totalen voorraad overhemden heeft gezien): „Heeft U niets anders?" Winkelier (die er geen raad meer op weet): „Alleen wat ik op het oogenblik zeit aan heb, mevrouw." (London Op.mon).
Wij vernemen, dat een kamermeisje een „roman naar het leven'.' heeft doen verschijnen. — Op het omslag staat heel groot een sleutelgat afgebeeld! In de gevangenis van Illinois is in iedere cel een luidspreker aangebracht. — Dit lijkt ons afdoender dan het invoeren van de doodstraf. In Berlijn reed een automobilist op een groep van 27 voetgangers in en verwondde 17 van hen. De man had spijt als haren op zijn hoofd, dat hij niet in een grooteren wagen reed, omdat hij overtuigd is, dan stellig een record op zijn naam te hebben gebracht.
(/IJ, Familie Journttl).
Zü : „Ik denk, dat U wel eens leelijker meisjes hebt ontmoet dan ik. (Stilte) ik zeg, dat ik denk . . ." Hij: „Ja, ik verstond U wel. Ik dacht er juist over na " (Buen Humor).
Bedelaar : „lien dubbeltje voor een blinden man, mijnheer !" Óe heer: ,Ja, maar je kunt met één oog nog zien F' Bedelaar: „Geeft U mij dan maar een stuiver.
TREKKINOSLIJSTEN GRATIS DOOR HET OEHEELE LAND VERKRIJGBAAR
BIOSCOOP-INSTALLATIES VOOR HARDHOORENDEN
LOTEN WORDEN OP AANVRAGE TOEGEZONDEN
ATTRACT/E VOOR UW THEATER BIJ VERTOONING VAN SPREKENDE FILMS
(Goedgekeurd door den Min. van Justl
- 10 HBM
—1^—^—_i
„Waar kan men het beste leeren zwemmen?" vraagt een lezer ons. — In het water.
IZESLANPI
HOOFD PRIJS LOTERIJ ZEELAND
—
N.V. PH. J. SCHUT, TEL. 36582 EN 43377, KEIZERSGRACHT 684, AMSTERDAM ii
-
■
'
.■
.
:
■■■
■
IJ N 5C1iAT Jf= HFPPT Bolly, een kleine rakker, heeft den schlagercomponist Fred Halten lief. Zij is verkoopster in een hoedenzaak, doch haar hoogste ideaal is „het tooneel". Als zij dit aan Fred mededeelt, lacht hij haar hartelijk uit en spot: „Je hebt geen greintje talent". Zooiets laat zich de temperamentvolle Dolly maar éénmaal zeggen. Nu gaat het er om haar zin door te zetten. Door een genialen kwajongensstreek gelukt het haar den theater-directeur Silbermann te spreken te krijgen. Hij ontdekt zoodoende Dolly's talent en neemt haar direct aan. Zij moet echter beloven, dat zij haar vriend Fred er niets van zal zeggen voordat ze zich er doorheen geslagen heeft. De slimme Silbermann weet wel hoe --hij een dergelijk geval moet aanpak»keÄ, hij bezorgt zijn nieuw ontdekte ,ster met alleen een schitterende woning en een klinkenden' naam, doch ook een „schatrijke verloofde", den Hertog von Schwarzenburg, die op dat oogenblik in Afrika op leeuwen jaagt Maar natuurlijk duikt deze Hertog plotseling op, en nu ontwikkelt zich een dol en vroolijk spel. Dolly voorkomt echter door haar optreden, dat Freds schlager een fiasco wordt. Zij heeft nu bewezen een talentvolle actrice te zijn en sluit met Fred een levenslang contract af. DOLLY HAAS EN ALFBCD ABEL.
DOLLY HAAS
DE VLUCHT (Dolly Haas
eQ
Oskar Karlweia).
TWEE AARDIdE VERSCHIJN1NQEN: Dolly Haas on Qustl Staxk-Ctatettenbauer.
12 -
Een teeder t«te-&-l«te (Oskar Karlwels en Dolly Haas). - 13 -
■
.■
■
BOU WMEES TERS RE VU E „CHAMPAGNE r
_j>_j>
Champagne sorteert voor sommige „fijnproevers" een dubbel effect: het gezicht van het kostelijk goudgele „edele vocht" met de speelschopborrelende koolzuurbellen is voor hen reeds een genot-op-zichzelf, terwijl het nippen aan de teer-kristallen bokaal, om bij kleine teugjes ook van den smaak te genieten, den anderen factor van het dubbel-effect uitmaakt. Blijkbaar was Bouwmeester bij het samenstellen van zijn nieuwste Revue „Champagne" ook ongeveer dezelfde meening toegedaan. En — om bij onze beeldspraak te blijven — inderdaad brengt de aanschouwing van deze „champagne" de toeschouwers bij voortduring in extase, te meer daar bij de fraaie groepeeringen en finalen een regelmatig „excelsior" geconstateerd kan worden. Het begint al direct met het Egyptisch ballet, in de goudgele champagne-kleur met de échte champagnetinteling. Buitengewoon mooi van kleur is ook het „Schilders-palet", waaruit alle denkbare kleuren tevoorschijn komen; we noemen verder het geestige schaakspel met levende figuren — een wel is waar niet nieuw gegeven, maar in deze meuwe „bewerking" toch stellig wel de belangstelling waarii. De „bloementuin" is alweer een nieuwe bekoring voor de oogen, terwijl
het „Cabaret"' de „verpersoonlijking" van bruisende champagne is. Het aanschouwelijk deel is dan ook in alle opzichten volkomen geslaagd. En nu de „smaak" ... Waar een Buziau, een Siem Nieuwen huizen en een Henriette Davids hi voor hebben te zorgen, vocaal terz' gestaan door de dames Suzan—Li en Magda van Donk en den Terken, daar spreekt het welhaast zelf, dat ook dit deel van „Champ niets te, wenschen overlaat. Buziau is weer onuitputtelijk in zijn
Mijn neef Janssen logeerde gedurende zijn reisje in de Kerstvacantie met zijn vrouw in een klein plaatsje in het buitenland, in het eenige hotelletje, aat de Baedeker vermeldde. Toen zij eenmaal goed en wel waren geïnstalleerd, zei mijn nicht bezorgd : „Ik vind, dat er hier een scherpe, koude wind op de kamer staat, Janssen. En je weet, dat de dokter je nog heeft gezegd, vooral kamers op het Zuiden te nemen." .,Kom, kom," vond mijn neef, „dat verbeeld je je maar. 't Is hier lekker frisch. Ik houd wel van zoo'n koel briesje." .,'t Is absoluut een Noordenwind !" hield mijn nicht vol en zij' zette een gebelgd gezicht. ,,Een Noordenwind ? Mensch, hoe kom je er-bij ?" zei mijn neef. ,,'t Is de Zuidenwind, die terugkomt I" Hij : ,,Ik heb van je gedroomd vannacht." Zij (koud) : „Ach, heusch ?" Hij : „Ja. Maar toen werd'ik'wakker, deed het raam dicht en nam een deken extra op mijn bed." ie Reiziger : „Hoe ig 't met de zaken ?" 2e dito : „Gaat nogal. Ik mag niet klagen. Mijn vrouw heeft me vanmorgen nog een paar orders gegeven."
TT
nèvmmjiTTTTnrTTTTT5 PMSWGMM
BUZIAU als tramconducteur van lijn 11.
HENRIETTE DAVIDS
(Foto's Bach) SIEM NIEUWENHUIZEN
meestal origineele grappen en grollen. Als tramconducteur op een wagen van lijn n, waar hij een gemoedelijk praatje houdt met alle mogelijke (denkbeeldige) passagiers, is hij onweerstaanbaar komiek. Hoogst vermakelijk is hij ook als koordirigent, terwijl zijn persiflage op ons onpractisch spoorboekje buitengewoon geestig is. Minder gelukt en ook niet uitblinkend door originaliteit lijkt ons het stierengevecht. Ook Nieuwenhuizen laat zich niet onbetuigd en hij doet door zijn verrukkelijke dwaasheden in een uitgezochte keur van malle kleedij, het publiek met volle teugen genieten. ' Bij wijze van de opborrelende kool-' zuur-bellen geven de goedgeschoolde Revue-gtrls op gezette tijden hun praestaties op 't gebied der moderne danskunst te zien. Bouwmeester weet zijn „Champagne" voortreffelijk op te dienen; telkens als - 14 —
hij het oog van de toeschouwers weer verzadigd weet door hetgeen te zien is, geeft hij weer een verfrisschend teugje door middel van een der, voor den smaak zorgende, medewerksters en medewerkers, van wie ontegenzeglijk Buziau het Jeeuwenaandeel te verwerken krijgt. Volop voldaan over het genotene, gaat het publiek huiswaarts. Champagne! Maar dän champagne die met schaadt, ondanks de overdaad! ARN. VAN RAALTE Jr
Vraag honderd en drie.
ntM-ENTHOUÄIASTEN '■:
O. P. T. ie s-GRAVENHAGE. Heé adres van Wilhelm Dieéerle is Warner Broéhers Studios, 5842 Sunset Boulevard, Hollywood. Zijn echégenooée is Charlotte Hagebruch. Lien Deijers is niet verloofd. Niet vergeten antwoordcoupon in te sluiten! GR. W. te GRONINGEN. Maria Solveg vt den 14en ^uli ?eboren- Haar adres is Margaretenstrasse 5, Berlijn. Werner Fuetterer is den lOen Januari te Stralsund geboren. Hij woont Courbiere Ecke, Kurfürstenstrasse, Berlijn. H. V. te SOEMBERHARDJA. Greta Garbo is niet getrouwd. Aan Uw wensch zullen we voldoen. Dank voor Uw brief. G. BR. te HAARLEM. Maurice Chevalier is getrouwd. De twee foto's worden spoedig gezonden
V
Waarschijnlijk herinneren onze abonné's zich allen nog wel „De Leidsche Flesch" en weten zij nog wat daarvan werd verteld, toen zij op de schoolbanken zaten. Welnu, wij vragen hun nu, ons op de gebruikelijke wijze te willen mededeelen, wat het principe is van die Leidsche Flesch en wie daaraan zijn naam heeft verbonden. De oplossingen moeten worden ingezonden op een briefkaart, waarop men duidelijk gelieve te vermelden : vraag honderd en drie. Onder de goede inzenders verloten wij ten eerste een hoofdprijs, benevens vijf troostprijzen. De briefkaart met het antwoord moet worden ingezonden vóór 4 Februari (van abonné's in overzeesche gewesten vóór ó Mei) aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden.
RICHARD TAUBER'S MOOISTE GELUIDSFILM
JDJ^S LiMlfD DES L#vCfiEL]lf$ FILMA - AMSTERDAM
-^S*M2S*^'
Onderwijzeres : „Geef mij eens een voorbeeld van iemand, die zijn woord breekt." Fritsje : „Mijn oom, juffrouw." Onderwijzeres : „Je oom ? !" Fritsje : „Ja juffrouw; hij stottert." Aan boord. Passagier: „Ik weet niet meer waar mijn hut is." Steward : „Kunt U zich het nummer nog herinneren ?" Passagier: „Nee, ik weet alleen nog, dat het patrijspoortje uitkeek op een vuurtoren." „Ik bemoei mij niet meer met dat meisje. Ze heeft mjj beleedigd." „Hoezoo ?" „Ze vroeg, of ik kon dansen." „Daar is toch niets beleedigends in !" „Nee, maar ik danste juist met haar, toen ze het vroeg." Twee visschers stonden bij het meer van Genève. De eerste zei : ,,Er wordt beweerd, dat de oppervlakte van het meer stijgt en daalt. Dat kan niet anders dan een mop zijn, want ik heb met krijt een streep gezet en ik verzeker je, dat ae waterstand al in geen maanden is veranderd." De tweede man vroeg toen : „Waar heb je die streep dan gezet ?" „Nou, dat is nogal glad. Op mijn boot natuurlijk I" „Vader, wat is beleefdheid ?" ,,Beleefüheiü, jongen, is de kunst om den menschen niet te laten merken, wat je van ze denkt." Waschvrouw : ,,'t Spijt me, mevrouw, maar ik heb de vlekken niet uit die zijden japon kunnen krijgen." Mevrouw: „Vlekken! Maar mensch!" Dat waren met de hand geschilderde bloemen !" „Hier lees ik een eigenaardig bericht, mannie," zei Mevrouw De Bruin tot haar eega. „Een dame in Parijs heeft een bontmantel gekocht voor vijf en twintig duizend gulden." „Vijf en twintig duizend gulden ? !" Mijnheer De Bruin bleef er haast in van den schrik. ,,Ik kan me begrijpen, dat 't mensch een bontmantel noodig had, nadat zij haar zoo hadden uitgekleed." - 15 -
„Wat zie jij er terneergeslagen uit I" ,,Ja, mijn vrouw is zes weken uit logeeren geweest." ,,Nu, wat zou dat ?" „ledere weck heb ik haar geschreven en haar verteld, dat ik alle avonden thuis doorbracht." „Maar wat wil je daar dan mee zeggen ?" „Zij is nu terug en gisteren is de rekening van de electriciteit gekomen — acht en zestig cent." „Kapitein, mijn man wordt altijd zoo gauw zeeziek. Kunt u mij niet zeggen, wat hij doen moet, als hij die ellenciige ziekte krijgt ?" „Nergens voor noodig, mevrouw," bromde de kapitein. „Dat zal hij zelf wel merken als 't eenmaal zoover is !" Reiziger : „Is mevrouw thuis ?" Dienstmeisje: „Ja, maar ze doet juist haar middagdutje !" Reiziger: „Prachtig ! Kijk eens, ik verkoop wekkerklokken. Dit is een schitterende gelegenheid voor een demonstratie." Schoonheidsbelasting. „De beste belasting, die het meest zou opbrengen, is schoonheidsbelasting voor vrouwen." „Hoe meen je dat ?" „Nu, iedere vrouw zou natuurlijk zonder morren belasting willen betalen."
Negen en negentigste vraag. Hier volgt de oplossing van vraag 99. Bij een treinspoor ligt in een bocht de buitenste rail altijd hooger dan de binnenste, om te voorkomen, dat ae trein derailleert. Het lot van „De Joodsche Invalide" viel na loting ten deel aan Mejuffrouw P. van Maaren te Nijmegen, die wij er geluk mee wenschen. Aan de volgende vijf abonné's zenden wij een aardigen troostprijs : A. van Dam, te Rotterdam ; M. J. Heijnes te Amsterdam ; A. ,J. de Weerd te Deventer; D. J. van de Poel Jr. te Eindhoven ; J. van Buul te Dordrecht.
GARBO 5PREEKT! ANNA. CHRIiTIE
,
^>
■
;
-'
£P
.
■
■
's.-ï
■-•■•
■
GRETJGAPBO
J'i i
i.^
! S#
1. Theodor Shall, Hans Junkermann en Greta Garbo. 2. Salka Steuermann. 3. Greta Garbo met Theodor Shall. 4. Greta Garbo en Hans Junkermann.
Ik sta voor eei moeilijk probleem. Moet ik n.1. leze Metro-Goldwyn Maycr-film ft Amerikaansch of een Europeesch '[ fcduct noemen ? Het scenario voor dJe film schreef de Duitscher Walter asenclever naar het tooneelstuk van E gen O'Neill. Regisseur was de I anschman Jacques Feyder; de hoo Irollen spelen de Zweedsche actrice Greta Garbo en de Duitschers: Theod r Shall, Hans Junkermann, Herrn?? ' Bing, Peter Erkelenz en de Püclsche Salka Steuermann. Maar wat het ai zij, Amerikaansch of Europeesch, ee \ kunstwerk is deze rolprent geworden Iprachtig van spel en opbouw. Het ea i je hinderüjke, maar dan ook het een i;, zijn de Nederlandsche titels, die (Ikenmale den gang der vertooning oi c srbrcken en een ergenis voor den v iren filmliefhebber zijn. De directeureij noeten toch inzien, dat iemand, die dfel film niet verstaat en niet begrijpt, jilit met deze paar titels toch ook nl/t doet. Eindelijk is danjhet lang verwachte moment aangebrolen: Greta Garbo spreekt. En hoej Ze zal voor de sprekendefilm een leven groote kracht beteekenen als ae steeds voor de zwijgendefilm gewiest is. Haar stem beschikt over talrijke nuances. Wat een verschil als zij in Ihet begin van deze film in de haven{kroeg met Marthy spreekt, of later als zij Matt haar liefde verklaart I Neen, Greta Garbo behoeft geen angst je hebben, dat haar populariteit door de sprekendefilm zal afnemen. Eerder liet tegendeel. Hans Junkermarin speelt den ouden Chris, haar vader. Oorspronkelijk vervulde deze rol Rudolph Schlldkraüt, die helaas tijdens de opnamen stierf. Junkermanns spel lijdt af en toe aan valsch sentiment. Prachtig sprak hij echter de slotwoorden: „Nebel — immer Nebel — und keineif weiss, wo's hingeht. Nur der alte Satai.Tdie See — die weiss. es". Een prachtige [creatie maakte Salka Steuermann van |e oude verloopen Marthy. De regle van Jaj ijues Feyder was zeer goed, toch schj tit deze eminente Franschman op j et gebied van de toonfilm zijn vorm'/nog niet gevonden te hebben. Met weemoed dachten we aan zijn „Thérese 'Raquin". Alleen de. „nevelmomenten" i herinnerden aan. Feyder uit een vroeger tijdperk.
M
mm
Greta Garbo, Salka Steuermann, Theodor Shall 6. Greta Garbo en Hans Junkermann. 7. Greta Garbo als Anna Christie^ 8. Greta Garbo en Theodor Shall.
'• -^
■»HHHHHsHn RHBRHMMHMMR
BEROEMDE LEVENS
■■NHBflMnnREmnnBS
DE GEBROEDERS DE GONCOURT
In het vijftigste levensjaar de teint en schoonheid der jeugd f Kleeding en haardracht zijn van groote beI teekenis, om het onderscheid in jaren uit te wisschen - maar ten slotte verraadt toch de teint den leeftijd, wanneer althans niet MattCreme - dat edele "4711 "-product - er voor zorg-t, dat de huid lang, heel lang den teeren glans van jeugdige schoonheid behoudt. Als aanvulling zal de verstandige vrouw eiken avond de aan voedingsstoffen zoo rijke Cold Cream gebruiken, die aan de huid gedurende den nacht nieuwe veerkracht en lenigheid geeft.
Het leven keert zich soms tegen Algiers. „Er zijn slechts twee steden op bepaalde personen met woest en aanhou- de wereld," schreven zij in hun reisdag- en zetten zich tot het schrijven van een dend geweld en indien zijn slachtoffers boek : „Parijs en Algiers. Parijs, de stad rijk-gedocumenteerden cyclus, die tusprobeeren zich met alle hun ten dienste van iedereen ; Algiers, de stad van den schen 1854 en 1862 verscheen : L'histoire de la Société frangaise pendant la Revostaande energie te verzetten, hebben zij artist." lution et la Directoire, Sophie A mould. een lang en smartelijk martelaarschap De Goncourts waren vóór alles artist ; Portraits intimes dn dix-huitième siècle te verduren, waaraan alleen de dood een gedurende hun reis bleven zij meer dan Marie-Antoinette, l' Art au dix-huitième einde kan maken. eens op een bepaalde plaats om er een of Zóó verging het den beroemden Fran- ander schilderachtig gevalletje te schet- siècle, Madame de Pompadour, la du Barry, la Femme au dix-huitième siècle. schen schrijvers, den gebroeders De Gon- sen, om een wolken-effect vast te leggen Deze boeken, die hun maanden arbeid court • nauwelijks hadden zij zich op de of om een antiek beeldje, ontdekt in het hadden gekost, werden bijna niet eens literatuu'-beoefening toegelegd, of zij portaal van een kerk, te copiecren. Kleu- opgemerkt. De Goncourts verbaasden er hadden te strijden tegen het ongeluk, dat ren waren hun hartstocht en indien zij hen twintig jaar lang vervolgde: zij er niet in slaagden, een of andere nuance zich nauwelijks over. „Het zal nog leden door de openlijke vijandigheid van van het spel der luchten en wolken vast geruimen tijd duren," zoo zeiden zij dezen, door de totale onverschilligheid te leggen, namen zij hun toevlucht tot „eer het Fransche volk rijp is om belang van genen of door de hatelijkheden van hun opschrijfboekje en noteerden daarin te kunnen stellen in dat gedeelte van zijn verleden, dat werkelijk interessant is." anderen. En dit moreele lijden werd no^ de steeds wisselende tinten en vormen. Meenden zij daarna, dat de eigenlijke vergroot door hun bijna ziekelijke, doch „Het is dat opschrijfboekje geweest," roman hun gemakkelijker de waardeering in ieder geval hartstochtelijke pogingen bekenden zij, „dat ons nader tot de schil- van het publiek zou brengen ? Eigenlijk om oorspronkelijk te zijn. „Het leven," derkunst heeft gebracht en letterkundi- zou men eerder moeten gelooven, dat zij zoo schreven zij, ,,is vijandig tegenover gen van ons heeft gemaakt door de hun toevlucht tot dit onderdeel der liteiedereen, die niet den grooten weg volgt, gewoonte, die wij ons hadden aangewend raire kunst namen om uitdrukking te die zich niet schikt in het gareel van de om hetgeen wij dachten en zagen er in kunnen geven aan hun persoonlijke gevoegroote, gewone kudde." aan te teekenen en door onze pogingen lens. Gevoelig tot het uiterste, ontleedden Edmond de Goncourt werd den 26sten om er lederen dag een beteren literairen zij zonder mededoogen alle emoties van Mei 1822 te Nancy geboren ; Jules, zijn uitdrukkingsvorm voor te vinden." de menschelijke ziel en hun eigen portret broer, aanschouwde het levenslicht te Teruggekeerd in Parijs, besteedden zij verschijnt op menige bladzijde hunner Parijs op den i7en December 1830. Hun een ganschen winter aan het uitwerken vader was officier geweest in het leger van hun geteekende schetsen en literaire werken : Charles Démailly,. Renée Maupcrin, Germine Lacerteux, Sceur Philovan Napoleon ; hij had in Italië gestreden aanteekeningen. In 1850 gingen zij ander- mène verschenen achtereenvolgens en in en den veldtocht naar Rusland meegemaal op reis, dit keer naar Zwitserland bijna ieder oeuvre ligt veel uit hun diepste maakt en bij Waterloo had hij zijn loop- en België. Ten gevolge van den onguninnerlijk besloten. Om hun werk kleur en baan plotseling afgebroken gezien. Hij stigen politieken toestand moesten zij leven te geven, brachten zij bezoeken aan trok zich daarna in de Vogezen terug, echter hun voorgenomen tocht naar het Hopital de la Charité, of zaten nachhuwde en stierf in 1834, dus toen zijn Italië opgeven en in 1855 een einde maken ten lang wakend aan het sterfbed van oudste zoon twaalf en zijn jongste vier aan hun artistieke dolage. zieken, die met den dood worstelden. jaar was. Tegen het najaar van 1851 hadden de Maar ondanks al hun moeite werd hun De jonge weduwe vertrok nu naar Goncourte hun eerste boek gereed. Het werk niet erkend door de literaire critici; Parijs, waar Edmond op een pensionaat heette „En 18 . . . .", een bizar werk, men weigerde hun eenig talent toe te kenzijn opvoeding voltooide, Jules echter dat krioelde van paradoxen, afgewisnen en noemde de schrijvers zélf: „priesop een externaat les kreeg omdat hij een seld met boeiende beschrijvingen, die ters der nutteloosheid". tè delicate gezondheid had om de zorgen duidelijk hun artisticken aanleg vérrieBleef hun slechts over het theater. van zijn moeder te kunnen missen. Zijn den. De uitgave van het werk zou den Henriette Maréchal, een tooneelstuk in lust tot schrijven en schilderen openbaar- tweeden December 1851 plaats hebben ; proza, veroorzaakte bij de opvoering de zich reeds spoedig ; wanneer hij slechts het ongeluk wilde echter, dat de drukslechts verontwaardiging in de zaal. Dit even een vrij oogenblik kon vinden, kerij des nachts door militairen werd echec, dat kwam na zooveel andere, die schreef hij aan zijn „Étienne Marcel", bezet, waarom de drukker zich haastte slechts afgewisseld waren door heel 'weieen groot drama in verzen, of illustreerde de affiches, waarbij het nieuwe werk werd nig erkenning, veroorzaakte tenslotte Hugo's ,,Notre Dame de Paris". aangekondigd, te verbranden. Het ver- den dood van den jongste der beide Den vijfden September van het jaar scheen echter -tóch en de voornaamste broers: na een vreeselijk ziekbed van 1848 maakte een wreede ziekte de beide Parijsche criticus, Jules Janin, ver- twee jaar stierf Jules den twintigsten broers tot weezen : de moeder, die haar waardigde zich, er eenige "welwillende Juni 1870. Edmond, gebroken van smart, einde zag naderen, legde hun handen in regels aan te wijden. De jonge auteurs sneed alle rozen in den tuin af en legde ze elkaar en vertrouwde haar oogappel, waanden zich toen reeds bijna „beroemde op het graf van zijn broer. Jules, toe aan de hoede van den acht jaar schrijvers", omdat hun werk door een ouderen Edmond. „Luister, mijn beste zóó uitstekend kenner Was besproken. • Deze ernstige slag deed Edmond zich vriend," zegt Pierre de Bréville tegen zijn De verkoop steeg echter niet boven de eenigen tijd van de literatuur afwenden. Hij nam de pen niet weer vóór in 1877 ter broer in de eerste acte van ,, Henriette zestig exemplaren, zoodat hun debuut hano om een serie romans te schrijven, Maréchal", „jij bent zeventien jaar. Van niets minder dan een échec was. die, o ironie van het lot, eindelijk waaronze familie zijn wij nog slechts in leven. De Goncourts begaven zich nu in de deering bij het lezend publiek vonden. Jij bent mijn broer en'ik ben een beetje journalistiek, maar het blad, waaraan zij Deze late erkenning deed Edmond op je vader. Inderdaad, ik heb je eenigszins hun krachten leenden, was geen lang leven wreede wijze de ijdelheid beseffen van den opgevoed." Het is bij deze woorden alsof beschoren. Ze trokken zich daarom van literairen roem, daar, zooals hij zei, „de wij een gesprek tusschen de beide weezen het terrein der ééndags-literatuur terug eene helft van ons tweeën er niet meer is hooren ! Trouw aan de belofte, die hij en beproefden het met de geschiedenis. om zijn deel der lauweren te oogsten." zijn moeder op heur sterfbed heeft gegeDe achttiende eeuw had hun groote en Edmond de Goncourt stierf den zestienven, zorgde Edmond met een bijna vader- warme belangstelling, zonder twijfel voor den Juli 1896. Bij testament stichtte hij de lijke liefde voor zijn jongeren broer. een niet gering gedeelte, omdat de intelberoemde Académie Goncourt, bestaande Na den dood van hun moeder waren lectueelen dezen overgangstijd minachtuit tien leden, die ieder jaar een prijs v^n de beide jongelui in een financieel tameten. Zij wilden deze eeuw, „die geen anvijfduizend francs hebben toe te kennen lijk gunstige positie gekomen, zoodat zij dere wetten kende dan haar zeden", in aan een jong schrijver voor den naar besloten, een lange reis te gaan onder- literairen vorm opnieuw doen leven. Ze hun oordeel besten roman. nemen. Te voet trokken zij van Parijs naar zochten bij antiquairs en in kleine boekMarseille, waar zij scheepgingen naar winkel tj es naar zeldzame handschriften
■
Maak een Eind aan dat Jeuken! Denk U eens in, wat het beteekent verlost te worden van die vreeselijke jeuk die uw nachtrust stoort Enkele druppels D.D.D. doen het jeuken reeds bedaren en geven onmiddellijk verlichting Geen slapelooze nachten meer, geen hinderlijk jeuken overdag. Waarom nog langer lijden? Reeds na de eerste aanwending van D.D.D. zal de aandrang tot krabben verdwijnen. Ekzeem en andere huidaandoeningen wijken spoedig voor D. D. D. Hel is geen vettige zalf, doch een heldere vloeistof. Koop Jiog heden een flacon van f 0.75 of f 2.50 bij Uw Apotheker of Drogist D.D.D. ondersteunt de heilzame _ _ _ _ wei king der D.D.D.-VloeiA E B K stof en houdt de huid gezond, f 1.— per stuk. B4
'Metedele Üfaff^M^o duet Dr. H. NANNINO's Zetpillen tegen Aambeien werken pynstillend en genezen in korten tijd de ontstoken slijmvlieien. De
Groen (over de schutting kijkend): „Mijnheer Smit, weet u, dat u een gat hebt gemaakt in het aQhterschot van mijn kolenhok ?" Smit: „Groote hemel, nee! En ik heb mijzelf al jaren lang gefeliciteerd, dat ik een kolenmijn in mijn tuin had !"
sf>i
EEN HOOGSTAAND MORNY PARFUM Ook verwerkt in de volgende Luxe Toilet Preparaten:
GEZICHTSPOEDER BAD-STROOIPOEDER TALKPOEDER BAD- EN TOILETZEEPEN
KONY MORNY
'
REGENT STREET
LONDON
Alleen verkrijgbaar in de voornaamste eerste klasse Parfumerie- en Kapperszaken.
„Dit .is een prachtige das. mijnheer ! Kost maar één vijftig, de twee voor een rijksdaalder." „Ik heb er aan één genoeg. Ik zal dus die een van een gulder, maar nemen." De afslager had fraude gepleegd en stond deswegen terecht. „U is tot tien jaar veroordeeld," zei de rechter. Waarop de afslager verstrooid opmerkte : „Tien jaar, eenmaal, andermaal, niemand meer dan tien jaar ?" „Dank zij die kuur ben ik mijn rheumatiek geheel kwijt,' roept hij overgelukkig uit. terugkeerend uit de badplaat>. ,,Het is toch eigenlijk wel jammer," antwoordt zij, „want nu weten wij nooit meer wanncci het weer verandert I"
Oü®
is het zuivere moderne zeeppoeder dat uw wasch' goed niet slechts brandhelder maakt, doch waar door het tevens zoo lang mogelijk meegaat. Houdt dit In gedachte want Uw waschgoed kost veel meer dan zeep.
[ZEEPPOEDER lc SOORT
- 18 -
L
-•-*■
- 19 -
^jikpecbvetori maakt het inbrengen zeer gemakkelijk. Verkrijgbaar by alle Apothekers en Drogisten ä f 1.75 per doosje van 12 stuks.
GESTRENGHEID V» Bersten. K.oven.KoodeUuid'.
Hen *einiR Cr^e Sia
-"dShTt'sschen nog door i"-1 _h!i„e huid.
„, U v*"' 'J™ .„.gen
"«p^pwi^r—
<
(Vervolè van pagina 6) het leege fleschje weer in zijn zak en uep naar het raam. „Dit is ongeveer de eenige kamer m het heele huis, die ze niet hebben aangeraakt," zei Denver, toen hij eenige oogenblikken later m£t een glas in zijn hand terugkeerde. „Ik heb hier alles gelaten, zooals het was, toen mijn oom nog leefde. — Dat vond ik wel zoo aardig. Jetty komt hier toch nooit... Zal ik je eens inschenken?" „Neen, dank je. Ik zal geen whisky drinken. Geef mij maar liever een glaasje van dien witten wijn." „Nou, ik heb een vreeselijken dorst," zei de ander, terwijl hij een -whiskysoda voor zich gereed maakte. „Bedien je van de sandwiches." Denver ledigde zijn glas met een zucht van voldoening en begon een tweede voor zich gereed te maken. „Het huis is werkelijk opgeknapt," zei hij onderwijl. „De nieuwe badkamers vooral zijn keurig geworden en maken een heel verschil met vroeger." „Dat zal wel," zei Oslow, en met voldoening hoorde hij, hoe Denver opeens een soort snorkend geluid deed hooren. „Lieve hemel, Oslow," riep hij uit. „Wat voel ik me plotseling raar worden." „Drink nog wat. Misschien is het de warmte." „Ik voel... me ... absoluut... smoordronken ... Het kan niets anders ... zijn ... dan de . . . whisky!" Zijn tong sloeg dubbel en zijn hoofd viel met een bons voorover op de tafel. Met een bijna bovenmenschelijke inspanning stond hij op, alleen echter om weer in zijn stoel terug te vallen. Hij sliep. Met een glimlach stond Qslow op. Het was gebeurd. Er waren nog een paar kljinigheden, die gedaan dienden te worden en die uiterst zorgvuldig dienden te worden gedaan, maar de hoofdzaak was achter den rug en alles
was voorspoediger en gemakkelijker gegaan dan hij had durven hopen. Hij haalde een paar gummihandschoenen uit zijn zak en trok ze aan. Toen droogde hij met een schoonen zakdoek het glas af, waaruit hij had gedronken. Daarna verliet hij het vertrek en zette het glas op zijn plaats in de bijkeuken. Vervolgens nam hij de flesch en Denvers glas, en goot den inhoud in den gootsteen uit, om ze daarna weer naast den bewusteloozen man op tafel te zetten. Het ongeval zou veel aannemelijker lijken, indien men meende, dat de flesch geheel door Denver was heggedronken. Iets teveel gedronken; net voldoende om hem wat nonchalanter te maken... Toen haalde hij de vier riemen uit zijn zak en terwijl hij nog steeds zijn handschoenen aanhield, begon hij Denvers armen en beenen aan de leuning en de pooten van den stoel te binden, waarin deze zwaar snurkend zat te slapen. Oslow was er niet geheel zeker van, hoe lang het zou duren voordat Denver zou bijkomen, en hij diende gebonden te zijn voordat dit geschiedde. Nu bleef er nog slechts het voornaamste te doen over. Uit een glazen kastje, waarin verschillende wapens lagen, nam hij een geweer en stopte een patroon in het magazijn. Denver sliep nog steeds. Gedurende een paar seconden aarzelde Oslow. Het zou zoo gemakkelijk zijn om het nu, op staanden voet, te doen. En het zou veiliger zijn. Alles was zóó schitterend gegaan, dat het er veel van weg had, alsof hij het noodlot wilde tarten, door de zaak uit te stellen. Daar zat de man, dien hij haatte, bewusteloos, aan zijn genade overgeleverd. Hij had slechts den haan over te halon en alles zou achter den rug zijn. Maar wat voor voldoening zou hij daar eigenlijk van hebben? Hij wilde, dat Denver het weten en begrijpen zou, dat hij besefte, wat er met hem ging gebeuren. Hij wilde
„AREN^" - IRGÏÏIJRD^M
Sylvester Schäffer en zijn Partnerin Lilly Krüger.
l_IET Rotterdamsche publiek krijgt tegenwoordig- in,,Arena' variété-nummers te zien, die hoog uitsteken boven het gewone en bekende genre. De wereldberoemde „Universal Artist" Sylvester Schäffer maakt niet alleen het hoofdnummer van het nieuwe programma uit, doch vormt er persoonlijk — slechts geassisteerd door zijn partnerin Lilly Krüger — ongeveer de helft van! Hij treedt op als volmaakt jongleur, schilder, kunstschutter, vioolvirtuoos, schoolrijder en kracht-athleet en houdt het opgetogen publiek ongeveer een uur bezig. Een tweede phenomeen van dit programma is Omikron,die kans ziet van zijn longen een gasreservoir te maken, waarmee hij een gaskroon, een gasstel enz. gedurende eenigen tijd van brandstof voorziet. Frank en Eugenie laten verbluffende balanstoeren zien op de vliegende trapèze. Verwonderlijk is ook de „dubbele stem" van Anna Wunsch, die haar welluidende sopraanstem in een mannestem verandert en geheel in haar eentje 'n duet kan zingen I Ten behoeve van de lachspieren zorgen Bowden en Garden met hun capriolen op het rijwiel voor de noodige afwisseling.
- 20 -
Zenuwachtig, Slapeloos en Overspannen Mijnhardt's Zenuwtableffen
zuilen Uw zenuwen kalmeeren en sterken en Uw slapeloosheid verdrijven Huisje 75 et. Bij Apoth. en Drogisten
wraak, en een bewusteloozen man dooden was geen wraak. Hij wilde angst, doodclijken angst zien in de blauwe oogen van den ander. En' boven alles: hij wilde met hem over Jetty spreken I Een half uur ging voorbij en Denver hing nog steeds slapend in zijn stoel, terwijl John tegenover hem zat, stil wachtend. Toen ontwaakte de ander plotseling en staarde versuft voor zich uit. „Waar ben ik?" mompelde hij nog half verdoofd. „Wat is er gebeurd?" „Je bent op je buitenplaats, Denver," ^ zei John kalm. „En ik heb je een slaapdrankje gegeven, dat wonderlijk goed schijnt te hebben gewerkt." „Maar waarom ben ik zoo gebonden ?" Denver streed tegen het loodzware gevoel in zijn hoofd, dat hem nog steeds belette geregeld na te *Adenken. „Omdat ik, alvorens je te dooden, wat met je praten wil, Denver. En ik volgde deze methode om je te noodzaken, rustig te blijven zitten." Denver keek den ander niet-begrijpend aan. Dooden? Waarover had Oslow het? Dooden? Was hij gek geworden? Waren ze allebei gek? „Zonder twijfel ben je wat verbaasd, Denver^ Je denkt misschien, dat je droomt! Maar ik kan je verzekeren, dat je niet droomt. Je bent klaar wakker." „Is dat soms een of andere flauwe grap, Oslow?" Denvers hersenen begonnen beter te werken. „Als dat het geval is, dan ben je nu ver genoeg gegaan. En wat voor den duivel moet dat geweer daar op tafel?" „Over dat geweer spreken wij direct, vriend." Oslow boog zich grijnzend over de tafel. „Schurk; ik kan nauwelijks gelooven, dat ik je eindelijk te pakken heb." Denver zei niets; hij begreep opeens heel duidelijk den toestand, waarin hij verkeerde. Natuurlijk was Oslow gek geworden; en hij, Denver, was alleen, gebonden en machteloos — met een krankzinnigen moordenaar. „Denk alsjeblieft niet, dat ik gek ben, Denver," vervolgde Oslow, alsof hij de gedachten van den ander raadde. „Ik kan je verzekeren, dat ik nog nooit zoo helder ben geweest als nu. Dit alles is slechts een logisch gevolg van den ontzettenden haat, dien ik jaren lang voor je gekoesterd heb. Het begon al op school. Denver. Herinner ueJe nog' hoe Je m'J eens geslagen hebt tot ik bijna bewusteloos was?" „Omdat jij me dreigde met een mes," antwoordde de ander rustig. „Het kan me niet schelen waarom, maar het feit blijft, dat je mij afroste! Jij bent begonnen. Denver, en dien dag
■
heb ik een eed gedaan, dat ik me zou wreken." „Niettegenstaande het feit, dat je mij den volgenden dag een hand gaf," zei Denver verachtelijk. „Je bent een lafaard, een..." „Zoo noemde je mij altijd, jij, en de andere jongens," zei Oslow, terwijl zijn stem van nauwelijks ingehouden woede beefde. „Maar nu heeft de lafaard dan toch eindelijk de overhand!" Hij beheerschte zich en vervolgde kalm: „Zooals ik al zei, is het toen begonnen, Denver. En het is er niet minder op geworden sinds dien tijd! Jij was altijd en overal en bij alles de eerste. Het was steeds Denver voor en Denver na, overal, bij alle jongens en in alle clubs. En toen nam die goeie Denver mij in bescherming.. . en hij verdedigde mij tegen mijn makkers ... En natuurlijk dacht hij, dat ik hem daar dankbaar voor was..." Hij grijnsde èn knarste met zijn tanden. " „Ik ging je er echter des te meer om haten, Denver. — Neen, je hoeft niet DDNA GüRALLA E!M JEIMIMV KOEFE, aan die riemen te trekken, man! Ze die de hoofdroiien vervuilen in de Duitsche versie van „Kinderen van het Geluk". zijn nieuw en sterk." „Schoft!" viel Denver uit. „Wil je„Dat geloof ik niét," antwoordde laatste oogcnblik... soms beweren, dat je na al die jaren, Oslow. „Ik heb al de geestelijke gaven, „De riemen zullen verwijderd zijn, nadat je bij mij gegeten hebt en van die ik bezit, ingespannen voor dit gewanneer ze je vinden. Denver; en het mijn gastvrijheid hebt genoten ... dat val, en ik geloof niet zonder succes. geweer zal naast je op den grond ligje me nu wilt dooden, omdat ik het Je hebt er geen idee van, hoe interesgen. En er zal niets onverwachts geop school beter maakte dan jij ?" sant het is, een moordplan te bedenbeuren — geen lichtstraal bij hel„O neen! Ik was pas bij het begin! ken. Ik zal je niet vermoeien met de deren hemel, zooals die gek van een Ik ontken echter niet, dat ik vaak den voorzorgen, die ik heb genomen om Welters het noemde — om je te redlust in mij heb voelen opkomen, je te geen spoor van mezelf na te laten, den of om mij te incrimineeren ...." vermoorden. Op de jacht was het maar je kunt zelf twee of drie dingeiH De haat in Öslows oogen werd nog Denver, die zoo goed kon schieten; constateeren, die ik hier in deze kamer verergerd door de koele verachting, die bij zwemmen, roeien en alle andere heb gedaan. Om te beginnen heb ik uit Denvers blikken sprak. sporten was het Denver, die dit zoo mijn glis weggezet; een tweede glas „Ja, je kunt me verachten," zei goed kon en dat zoo goed deed... O, zou stellig verdacht zijn geweest. Ik Oslow, „maar dat zal je niet meer ik zou je goedsmoeds hebben kunnen heb jouw flesch leeggegoten, in de doen, als je den loop van het geweer vermoorden. Maar ik heb het nooit eerste plaats om ieder spoor van het tegen je kin voelt en mijn vinger aan willen doen, om Jetty niet..." slaapmiddel weg te wisschen en in de den trekker weet... Dan zul je geen Denver zat heel stil; eindelijk begreep tweede plaats om den indruk te andere gewaarwording meer kennen dan hij! En ofschoon hij het door niets liet vestigen, dat je te veel hebt gedronken. vrees, ontzettende vrees... Zóó zal ik blijken, deed de angst zijn hart bijna Hierdoor zal het ongeval, dat direct het doen, Denver, zooals ik het je nu stilstaan. Oslow was dus niét krankzal gebeuren, veel waarschijnlijker lijken, voordoe. Denver, alleen zal het niet zinnig; hij was slechts gevaarlijk, vooral voor iemand als jij, die zoo mijn, maar jouw kin zijn waartegen omdat hij hem zoo haatte. goed met een geweer kan omgaan^ ik het wapen druk ..." „Wist je niet, Denver, dat ik Jetty Ofschoon ... dergelijke dingen gebeuren Hij zat daar, het geweer tusschen had gevraagd met mij te trouwen ? toch wel meer ..." zijn knieën, zijn kin bijna rustend op Natuurlijk wèèt je dat! Zij weigerde Denver bevochtigde zijn lippen. den loop ... wel is waar, maar ze zou mij later wel „Houd op met die dwaasheid, Oslow. „Precies zóó zal ik het doen. Denhebben genomen, ah jij niet tusschenJe bent nu vèr genoeg gegaan." ver," herhaalde hij zachtjes. beide was gekomen. Maar het was „Ik bezweer je, dat ik nog vèèl ver„Hallo!" altijd jij, jij, die in de eerste plaats der ga," zei de ander met een sneer. Het kwam uit de hall — de vroolijke, kwam. Jetty is de eenige vrouw in de „Tot aan het bittere einde! Dat geweer opgewekte stem van een man, en Oslow wereld, waar ik van houd en waarmee is geladen en over een paar minuten schrok geweldig. ik wilde trouwen. En zij is nu jouw zal ik den loop onder je kin zetten en „Hallo! HalloI" vrouw." je door je kop schieten. Een ongeval Toen een oogenblik stilte. „Dus daarom wil je mij vermoorbij het schoonmaken van het wapen... En toen... de stem van den omden," zei Denver. „Een mooie manier zóó zal de conclusie luiden als ze je roeper, die het begin der uitzending om een echtgenoot uit den weg te vinden, en ik zal bij je begrafenis tegenvoor dien dag aankondigde. ruimen, maar ten opzichte van de woordig zijn zooals ik ook bij je huweMaar geen van de beide mannen weduwe, waarmee je blijkbaar wilt lijk tegenwoordig was. En dan, na hoorde het meer, want Denver, wel. trouwen, wel een beetje wreed." eenigen tijd, zal Jetty doen wat ze had Denver was flauwgevallen, voor den Denver sprak om tijd te winnen en gedaan, als jij niet tusschenbeide eersten keer van zijn leven. om te kunnen nadenken. gekomen was: zo zal met mij trouwen." En Oslow, wel, Oslow had zijn vin„Denk je dan, dat Jetty ooit de waar„Duivei!" De aderen stonden geger — die zorgvuldig in een handschoen heid zal te weten komen ? Als je dat zwollen op Denvers voorhoofd, terwijl gestoken vinger, aan den trekker van denkt, taxeer je mij al heel laag. Je hij rukte en sjorde aan zijn riemen. het geweer gehad, toen hij zoo geweldood zal zuiver het gevolg van een Maar toen, plotseling, zat hij onbedig schrok. Èn zijn kin had op ongeval zijn, en als ik er van hoor in weeglijk stil: Oslow had het geweer den loop van het geweer gerust. België, zal ik me haasten terug te in zijn gehandschoende handen geEn zóó" kwam het, dat het schot keeren om tegenwoordig te kunnen zijn nomen. Het einde was nu dichtbij en afging en Oslow eenige uren later bij je ... begrafenis." met zijn hoofd tegen de leuning van alleen nog maar aan zijn kleeren kon „Idioot!" zei Denver met heesche zijn stoel gedrukt en met een uitdrukworden herkend. stem. „Ze zullen je natuurlijk op het king van ontzaglijke minachting in De stem van den omroeper had hèm spoor komen en ..." zijn oogen, wachtte Denver op zijn gedood en De«ver gered! - 21 -
■
: • J
',l1 -,
INDIEN Gl| U ¥ENSCHT TE SIEREN.... WAT ZIJN HALF-EDELSTEENEN? UITERLIJK. TYPE EN KLEEDINQ DIENEN EEN GEHEEL TE VORMEN
O
ngctwijfeld, Mevrouw, een middenweg mogelijk is. f herinnert u zich nog wel Waarom zoudt u óók niet de mooie ouderwetsche getooid zijn met juweelen (is sieraden, die uw grootmoeder, er iets, dat een man meer uw tantes en uw moeder in voldoening geeft, dan de uw kindertijd droegen en die vrouw, die hij liefheeft, te steeds uw eerbiedige bewon- sieren ?) Het is niet noodig dering wekten. Zij droegen ze kapitalen uit te geven aan trouw bij iedere japon en briljanten en dergelijke. U iedere gelegenheid, gehecht kunt immers half-cdelsieenen als zij waren aan de voorwer- dragen! pen, die meestal geschenken „O, maar dat is niet écht!" waren van hun echtgcnooten zegt u. Doch hierin vergist u of ouders. En later erfde u de zich! Ik zal u in 't kort even broche of den ring en droeg uitleggen, wat wc onder halfze bij feestelijke gelegenheden, cdelsteenen verstaan en waar waarna ze weer zorgvuldig in zij zich onderscheiden van in het doosje werden ge- cdelsteenen. borgen, omdat ze zoo oud en Half-edclsteenen zijn die dierbaar waren en te kost- steenen, die niet zóó zeldzaam baar, om iedcren dag te en zóó duur en ook niet zóó dragen. duurzaam zijn als cdelsteenen. De tijden zijn echter ver- U ziet dus, dat er van echt en anderd en de inkomsten van onecht geen sprake is. In den onze echtvrienden niet meer handel bepaalt de meerdere van dien aard, dat ze ons, of mindere duurte van een behalve dien éénen gladden steen (veroorzaakt door de ring, zulke dure cadeautjes zeldzaamheid dus) dus ook of kunnen geven. Als wij jarig hij tot de cdelsteenen of de zijn, krijgen wij een stofzuiger half-edelsteenen moet worden of een permanent wave ca- gerekend. Het komt echter deau. Ja, wij zijn wèl prac- vaak voor, dat een half-edeltisch tegenwoordig! steen, die zeldzaam is, duurDit neemt echter niet weg, der is dan een edelsteen. De dat er voor de mevrouwtjes, wetenschap noemt alleen die die zoo dolgraag ook eens steenen edel, die zéér hard zoo'n echt luxe-dingsigheidje zijn en een zeldzame kleur zouden bezitten, toch nog wel hebben, bijvoorbeeld diamant,
Armband en ring, bezet met amethyst en zwart onyx met markasith, in zilver.
robijn, saffier, smaragd enzoovoort. Wat er overblijft is halfedelsteen. Dit neemt niet weg, dat ook deze niet goedkoop zijn; niettemin is hier in elk geval eerder aankomen aan. Het eigenaardige is, dat tegenwoordig voor de vervaardiging van sieraden zeer vele half-edelsteenen worden gebezigd. Dit staat natuurlijk in verband met de tegenwoordige mode. Het spreekt vanzelf, dat De oorhangers, die behooren bij armniet iedere vrouw een bepaal- band en ring, eveneens met amethyst, den steen kan dragen. Even onyx en markasith. goed als de kleur van de haar flets en kleurloos doen japon moet passen bij uw schijnen. haar, uw oogen, enfin bij uw En de grijze dame? Wat geheele type, evenzeer moeten moet zij dragen? Dat zal ik uw sieraden overeenstemmen u zeggen, mevrouw: Bent u met uw uiterlijk. En toch ver- alléén maar grijs, dan zal geten velen dat maar al te hemaetith en onyx u uitnevaak en dragen hierdoor wat mend kleeden. Heeft uw haar haar niet staat. Wanneer u die prachtige witte kleur, zelf niet zoo nauwkeurig weet, waarom vele jonge meisjes u wat u staat en niet staat, laat zelfs benijden, dan moet u u dan bij den aankoop van het zachtgroene amazonith een sieraad raden door den dragen. winkelier, waarde lezeres! Hij Bijna zou ik vergeten u iets kan u zeggen, wat uw uiter- te vertellen van de opaal, lijke persoonlijkheid het best dien prachtigen steen met zijn doet uitkomen. wisselende kleuren. Deze komt Een vrouw met rood haar n.1. in zeer veel verschillende kan alle zwarte steenen dra- soorten voor, bijv. de matrexgen en bovendien het gele opaal (matrex == rpocder);de topaas. Dit vloekt niet bij witte opaal is zeer duur en heur haar en meestal groene wordt daarom edel-opaal geoogen en verhoogt de blank- noemd; de Mcxikaansche- of heid van huid, die zij meestal vuur-opaal is oranje; de zwarte bezitten. Bovendien bestaat er opaal is het kostbaarst; de in zwart nogal variatie: men pek- of teeropaal is niet mooi kan hiervoor dragen: Onyx, en wordt daarom nooit voor hemaetith of bloedsteen, dat sieraden gebruikt. iets voyanter is dan onyx. Er wordt beweerd, dat een De z.g. rook-topaas is een opaal ongeluk aanbrengt. Naprachtige dracht, wanneer tuurlijk is dit puur bijgeloof, ■men zwart te somber vindt. zooals al dergelijke gangbare Hij heeft een eigenaardige meeningen. Het idee, dat een roetkleur en staat zeer gedis- opaal ongeluk aanbrengt, tingeerd. dankt zijn ontstaan alleen Heeft men lichtblond haar, daaraan," dat een opaal zoowel dan moet men zich bij groen bij het ,,zetten" als het draamazonith en topaas houden. gen spoedig breekt. In de Ook robijnen staan blondines juweliers-werkplaatsen heeft uitstekend. Draagt u echter hij daarom den naam ,,ongebij uw gouden lokken nooit lukssteen" gekregen. amethyst! Deze steen heeft De bekende ,,maansteenen" de eigenaardige eigenschap u vormen ook een zeer fijne oud te doen lijken. Amethyst versiering. Zij zijn bijna doorgaat echter wel zeer goed zichtig wit; hoe^ troebeler zij samen met donkerblond haar, zijn, hoe hooger de maanevenals het groene cornalijn. glans, hoe mooier en kostZwart haar .verdraagt zoo- baarder. wel donker bloedkoraal (dat Lapis lazuli is een blauwe duurder is dan licht) als ma- steen, met kleine, witte stiplachith (groen) en Ook wel pen, nauw merkbaar soms. een enkele turkoois. Koopt u echter vooral geen Rood cornalijn en zwart kan Duitschc lapis; dit wordt n.1. iedereen dragen. Moeilijk is geverfd en . . . verschiet. Stel het echter, wanneer iemand u voor, dat u met uw nieuwe blauwe oogen heeft, voor haar collier in het zonnetje gaat een passenden steen te zoeken, wandelen en thuiskomt met daar de z.g. koude kleuren een kleurloozen ketting om
22 -
■
^^^^^^^^^^~
uw hals, die verschoten is als het eerste het beste katoenen stofje. En nu iets over het kiezen van sieraden bij een toilet. Natuurlijk is het 't verstandigste, een kleursteen te nemen, die zoowel past bij uw type als bij de verschillende kleuren van uw japonnen. De hedendaagsche mode is zoodanig, vooral wat de avondjaponnen betreft, dat het toilet wordt gegarneerd door het sieraad; het is dus van 't grootste gewicht, uiterst nauwkeurig te werk te gaan. Een eigenaardige trek bij blondines is, dat zij gaarne amethyst dragen, wat haar in 't geheel niet staat en bovendien oud maakt. De amethyst is meer een steen voor oudere dames en donkere types. Wil men nu bij een groene Een moderne collier, bestaande uit gewerkten ketting en hanger, onyx en markasith. De eveneens met onyx en marrobe beslist een groenen steen bezet met kasith bezette ring vertoont hetzelfde motief. hebben, dan moet er op gelet worden, dat de kleur daarvan Voor een blondine is een ker van kleur is, noemt men eenige tinten donkerder is mooie combinatie: wit met hem Russisch smaragd, Het meest gezochte tooisel dan de stof van de japon. robijnen, terwijl een zwart Bij avondtoilct behoort een type veel succes zal oogst.en is de ring. Daarna volgen de z.g. choker (d.i. een korte, met een zachtgroene japon, collier en de armband, Een voornaam punt is ook nauw oin den hals sluitende en sieraden van malachiet in ketting), een ring en een arm- een iets donkerder tint. De de vorm van den steen. Geband, alles met hetzelfde mo- äller-modernste vinding is: zette vrouwen moeten geen tief en dezelfde steenen. Ook mat kristal met onyx, liefst bieede , groote broches of vierkante hangers aan den coleen gewerkte ketting met han- bij een wit toilet. Het bekende amber wordt lier dragen. Hoewel iedereen ger is zeer modern. Armbanden zijn momenteel eveneens zeer weinig gevraagd, daar zal begrijpen, dat een korte, en vogue. Draagt u er vooral het als sieraad te grof is en breede hand door een ring geen twee tegelijk; dat staat alleen bij sportcostuumpjes met een grooten steen niet een enkele maal gedragen kan wordt geflatteerd, ziet men niet gedistingeerd. Een prachtig effect bereikt worden. Daarentegen is de toch zeer velen op dit gebied men bijvoorbeeld door bij een aquamarijn (doorzichtig groen- tegen den goeder^ smaak zonzwarte avondrobe een derge- blauw) ook de dure soorten, digen. Heeft u dus een.... lijk stel in topaas te dragen, een zeer geliefde steen. Wan- h'm ... laten we zeggen: molwanneer men rood haar heeft. neer de steen tamelijk don- lig handje, mevrouw, kiest u
dan een langwerpigen eenvoüdigen steen. Hij zal uw hand slanker doen schijnen. Veel ringen aan de hand is niet mooi; een enkele kostbare steen aan een wèl gevormde blanke hand is ontegenzeglijk een bewijs van goeden smaak en distinctie. Ten slotte nog iets over de opvatting, dat men juist dien steen moet dragen, die behoort bij de maand, waarin men is geboren; ook dit is een sprookje. Wanneer u bij tien juweliers vraagt, welke uw „maand-steen" is, zult u zeker tien verschillende antwoorden krijgen. Het heeft dus geen enkele reden, angstvallig vast te houden aan den maandsteen, in de naïeve overtuiging, dat dit u geluk zou aanbrengen. Het geluk laat zich heusch door een steen niet dwingen! Draagt u liever, wat u goed staat. Dat parelen (al zijn dit geen halfedelsteenen, wil ik dit hier toch even vermelden) tranen zouden beduiden, kan natuurlijk evenzeer'als bijgeloof worden beschouwd. De aanleiding hiervan is, dat in China — waar parelen zeer in zwang zijn als sieraad — de kleur voor rouw wit is en parelen daar dus rouw-steenen zouden zijn. Wecst u dus maar niet bang, uw parel-collier om te doen, mevrouwtje! Er kan u niets gebeuren, behalve dan, dat uw echtvricud u aanbiddelijk zal vinden (mits... ze u staan!) en daar zult u waarschijnlijk geen bezwaren tegen hebben!
GRAMOPHOON=NIEUW5 DOOR WEERGEVER Op veler verzoek geven we deze week een lijst der schlagers uit de nieuwste toonfilms en operettes. Polydor. llja Livschakoff Tanzorchester speelde op: 23546: Traumkönigin (Ich hab' im Traum deine Lippen besessen). Tango uit de toonfilm „Csikos Baronesa". Mein Herz leg' ich dir zu Fuessen. Tango uit de toonfilm „Walzer im Schlafcoupe". 23547: Ist das nicht nett von Colette. Sous les toits de Paris. Wals uit de toonfilm „Sous les toits de Paris". Het laatste nummer gespeeld door Paul Godwin Tanz Orchester. 23569: Zu jeder Liebe gehört ein Gläschen Wein. Du bist mein Morgen- und mein Nachtgebetchen. Een Fox-trot en Tango uit de toonfilm „Die Lindenwirtin". 23564: Frag' nicht, warum ich gehe. Adieu, mein kleiner Gardeoffizier. Boston en Marschlied uit de toonfilm „Das Lied ist aus".
23565: Bin ein armer Hampelmann. Schön wär's ... ja wunderschön wär's. Twee Slow-foxes • uit de toonfilm „Der Hampelmann". 23580: Wie ein kleiner Tango ist die ganze Liebe. Tango uit de toonfilm „Der Keusche Josef". Oh, Fräulein Grete. Tango. Ben Berlin's Tanzorchester speelt op: 23586: Dich hab' ich lieb. Küss' mich und morgen vergiss mich. Tango en Fox-trot uit de toonfilm: „Mijn schat heeft een klarinetje".
Speciaal Agentschap voor POLYDOR« BRUNSWICK Instrumenten en Records
BRUNSWICK HOUSE Stadhouderskade 65
BOVEN ALLE/
UIT/T€K€ND
Tel 25W w AMSTERDAM
Brunswick. Ben Bernie and zijn orkest speelt uit de nieuwe Jolson-film „Big Boy" A 8848 Liza Lee (Fox-trot). To-morrow is another day (Fox-trot). Hetzelfde orkest speelt uit de toonfilm „Follow Thru" 8869 It must be you (Fox-trot). A peach of a pair (Fox-trot). De liefhebbers van Hawaiian-muziek maak ik opmerkzaam op Brunswick A 8872, Palakiko en Paaluhi spelen „Honolulu March" en „Mahina Malamalama" (wals). Paul Godwins dansorkest speelt uit de toonfilm „De blonde Nachtegaal" op Polydor 230545 „Kleine blonde Grete" (Fox-trot) en „Mondscheinfahrt" (Wals). Hetzelfde orkest speelt uit de toonfilm „Tingel-Tangel" op. Polydor 23706 „Du bist der Traum der Liebe" (Tango) en „Wenn du mal in Hawai bist" (Tango). De tenor Jacques Rotter zingt met begeleiding van Paul Godwin TanzOrchester uit de toonfilm „Stürmisch die Nacht" op Polydor 23641 „Matrosenlied" (Slow-fox) en „Sag mir, du liebst mich" (Slow-fox).
- 23 .
V- :mviy. . •■:-~.>'-:,^-:.y.
ONZE NEDERLAND^CHE ^ ßlOSCOOP-PÄLEIZEN m^: HET ASTA-THEATER TE DEN HAAQ
_. HERMAN BOLONGTNO -.,
December
'f »« ^„^"g
gelegenheid was h.« .to.«
^ „„
ov
tigen was en van ^ ° bezat zoo rfaag thans een ^f^thLter hier fraai en modern d^ ^dijveren. Wij te lande er mee kon w j leven eciter ^^f^r korten tijd later, sloot het ^j^Xk een veri haar deuren v™1™"^ is thans ; nieuwing te onder pf^bben wij eenigen ' gereed en met 0Pzetp^ebenkele woorden fijd gewacht, alvorens etóceie J het moderne A|a ^ de a an Theorie en practijk zijn schillende theaterwereld tw.?^nZe"rst afwachten, zaken en we wddpenn^"verbeteringen of de veranderingen ook ve echter zOUden blijken ^ ^u/Sgino ook gebleken, ^^^f^goeden kijk op nu weer een «>" *, want Asta is waterbouw J^ f ^d, ^ een tip-lop .tlie^Le8d met een zijden De zaal is bekleea "J d et.goud, stof van Venetiaansch ^d^ ^ Hetgeen h^ geh-l en -e . cachet geeft üe oeu .^ een van mahoniehout. De ^ de be. V ^ wanne kleur gehouden,, hetgee in ee P |1 zoekers direo ^ In de pauze wekte stemming brengt^ i /en ^ kan men zich aangen^m V er e de gemoderniseerde ^oy «richt ^ thans drie, welke zijn £g he tbeemodernen salon, een ^ zaal en een Gnnzmger stube. Vooral de ^tst?verlichting een
Tardre^ Hengel is^et grootste Tu modernste van ons and. raden «^ lezeresse aan, eens ^n bezoek aan A
^
We
^^ ^
vaste
gen; zij zullen ,pdnanHet größte succes orden bezoekers \ B Ä^ wel het beste
hoogen s:dïSA^p p i 'weet te stellen. 3
r js
KIJKJE IN EEN DER FOYERS - 24 -
■MHiBMa__
MMHÉMiittÉi
■^™
^^
riMALlE
ADOLPHE ENGERS FILMT - EEN DAKLOOZE VOOR DE LENS EEN LUGUBER SLOT door ALBERT HERFRED
in
de
ADOLPHE ENGERS Nederlandsche Toonfilm
van begrafenissen ..symbool van den dood." De deur van het schuurtje gaat open en wij staan in een chaos van schijnwerperlicht, kabels, dooreenwarrelende menschen. Temidden van dit alles een nauwe, zwarte jas met tressen, die het corpus van onzen vriend Engers blijkt te omsluiten, terwijl hij een ietwat te kleine hooge zijden draagt. De „opperkraai" drukt ons de hand en dan kruipen wij in een veilig hoekje, om eens poolshoogte te nemen. Moeilijk valt het niet, te raden, waar de scène, die men thans draait, speelt: een werkbank, een drietal voltooide doodkisten en één in bewerking, een zwart kruis, een plank met „Rust Zacht", alles badende in een zee van licht, verzengend als de tropische zon. Een oude, gore kerel staat te timmeren. „Hooger die hamer en niet zoo vlug!" roept regisseur Rutten. „Rustig timmeren en als ik fluit, komt mijnheer Engers „Finale".
Een koude, donkere Januari-avond. In doodsche stilte ligt daar het Haagsche Bosch. Ook het Roomhuis ligt thans verlaten. Slechts de schaars verlichte benedenverdieping is een baken in de zee van duisternis, die wij voorzichtig doorwaden. Wij gaan het hek door. In de oprijlaan is het pikkedonker. Een woedend geblaf van een onzichtbaren Cerberus davert door de stilte. Een felle lichtstreep wijst plotseling den weg en een geklop bevestigt het vermoeden, dat wij de juiste richting hebben ingeslagen. Vóór ons ligt een schuurtje en slechts een oude houten deur scheidt ons van Filmland, van een klein stukje van die begeerlijke tooverwereld, die men anders slechts na vele uren reizen bereiken kan. Hagenaars, hebt gij vermoed, dat het daar zoo dicht onder uw bereik lag? Men werkt er aan een kleine, zeer moderne Nederlandsche speelfilm (die later in Berlijn van geluid wordt voorzien), naar een Nederlandsch scenario van den talentvollen jongen auteur Ben van Eijsselsteyn, onder regie van Gerard Rutten, met Henk Alsem aan de camera, met voor het grootste gedeelte Nederlandsche acteurs, o.a. Anton Roemer, Jan van der Linden en Piet Rienks en met, in de eigenaardige hoofdrol, onzen fameuzen filmacteur, wiens tooneeltalenten wij nog pas in zijn gastrollen bij het Rott. Hofstad Tooneel hebben kunnen bewonderen; Adolphe Engers. De inhoud van het manuscript is verre van vroolijk, maar dankbare stof, om iets goeds van te maken. „Finale" (een melancholische film) — aldus de vervaardigers — ,,speelt in Den Haag — Den Haag op een somberen, regenachtigen dag... regen, hoestende menschen — trage, tramleege straten Den Haag, zooals het zijn kan, gezien door een somber mensch. In deze stad spelen zich de „finales" af van verschillende kringen. En door dit alles wandelt een groteske oude heer — de aannemer
De doodkistenmaker.
binnen, dan kijk je op en ga je weer door met timmeren. Begrepen? — Repeteeren! Stop! — Niet doortimmeren, terwijl je opkijkt — juist, zóó is het goed — Nog eens een keer —• licht! — Wij draaien." Volgende scène: Engers in de werkplaats. Twee electriciens sjouwen een Kanon-van-een-schijnwerper opzij. Alsem plant zijn camera op een geschikt plekje, Küsten klimt met zijn hand-camera op een balk in de hoogte om een „luchtopname" te maken van boven naar beneden. „Gerard!" brult Alsem naar een stem in de verte. „Ik moet dadelijk film hebben!" Eindelijk staat alles. „Jansen," zegt Rutten tegen den ouden timmerman, „als mijnheer Engers nu vraagt, of je kisten hebt, houd je op met timmeren en zeg je: „Ja, deze en dié en dié..." En dan klop je er zoo eens tegen: „Dat is een mooie kist, meneer, een mooie!" Begrepen?" „Ja hoor! Goed hoor! Ja hoor!" knikt Jansen en het spel kan weer beginnen. „Vind je het geen pracht-type?" vraagt
iemand mij. „Rutten heeft hem ontdekt in een tehuis voor dakloozen. Of hij er begrip van heeft, wat hij doet, weet ik niet, maar hij is schitterend." Engers repeteert mee. Hij heeft geen instructies noodig. Bij den eersten pas, dien hij doet, is hij er in. Plechtig, zelfvoldaan, wandelend symbool van „de eene zijn dood is de andere zijn brood". Jansen wordt steeds beter. „Nog een keer over," zegt Rutten. „En nu nóg een keer repeteeren!" en fluistert onderwijl Engers en Alsem toe: „Ik zég repeteeren, maar we draaien." Hetgeen overbodig blijkt, want Jansen heeft geen plankenkoorts. De scène is klaar. Nog even licht voor een foto en in een prachtgrimas wordt Engers met Jansen door Coret vereeuwigd. Dan gaan de felste lampen — de totale capaciteit van deze Philips-uitrusting is 35.000 kilo-watt — uit. Engers puft: „Is dèt een hitte! Je kleeren schroeien en die nauwe boord geeft je een gevoel, of je op een scheermes zit. Als mijn oogen het maar tot morgen houden; dat licht is veel scherper dan koolspitsen." Dan wordt alles versjouwd voor de groote scène:' de doodendans. Met den luguber dansenden opperkraai zal de film als met een feilen dissonant eindigen. Jansen zit in een hoekje te bekoelen en slobbert koffie. Iedereen heeft koude voeten en tevens hoofdpijn van de warmte. De regisseur tracht met een glas mineraalwater zijn stem op peil te brengen. Weer worden er lampen versjouwd, de camera ingesteld, terwijl men de gramofoon met een fox-trot probeert. Koortsachtig wordt er gewerkt, maar... de stemming is best. Men gaat weer beginnen. Jansen — aldus door Engers gedoopt, want niemand weet hoe hij heet — krijgt weder instructies en zegt telkens: „Ja hoor! Goed hoor! Ja hoor!" Dan komt Engers los. Zijn tandelooze mond (schminkgeheim) grijnst breed, zijn oogen rollen en met zijn paraplu en witte handschoenen springt hij tusschen de kisten, zet Jansen een steek op den verweerden kop, port hem in zijn ribben en davert van satanische vreugde. De gramofoon speelt, nog. ééns en nog ééns tot eindelijk ook deze scène gedraaid is. Zoo gaat men door tot diep in den nacht
Engers voor de camera. (Foto's: W. Coret, 's-Gravenhage).
van de vaas maar komen wilde I Eindelijk, Vnjdagsmorgens, zag hij de gebogen magere gestalte van den armöedigen jongeman zijn winkel binnenkomen „Goeden morgen!" wenschte Maurits /iomer vriendelijk. De ander knikte even en legde het pandbnefje op de toonbank. „Er is t7ch niets met de vaas gebeurd?' vi'oeg hij bezorgd. „Nee, nee! Wat denk je nu toch van me? Hier is ze." De jongeman greep er haastig naar. „Zou je ze mij niet willen verkoopen?' vroeg Maurits Zomer. „U hebt toch gezegd, dat ze bijna waardeloos was," mompelde de bleeke jongeman. „Nee, ik verkoop ze toteéén 6 pnjs I" „Ook niet voor honderd gulden'" vroeg de oude sluw. „Honderd gulden voor deze vaas? ;lk zex u toch al, dat het een erfstuk i:5l Het moet een echte Chineesche v.aas zijn. „Nu ja, dat wordt van iedere zeldzame vaas gezegd," spotte Maurits „Maar kijkt u dan eens naar dit appelbloesem-motief," zei de jongeman, terwijl hij het op de vaas aanwees. „Nu, tweehonderd gulden dan," probeerde Zomer hem te overreden. De jonge man antwoordde echter; „Nee, ik zeg u nog eens: ik verkoop die vaas niet." Hij haalde een groot stuk papier tevoorschijn om de vaas in te palken. ."*k zal'je vijfhonderd gulden geven," hield de oude aan, tot vertwijfeling gebracht door de standvastigheid van den ander. D e e haaIde de ix schouders op. „Nee Ik kan ze niet verkoopen — maar groote hemel I Vijfhonderd gulden!
Daarmee zou ik opnieuw kunnen beginnen en nog iets van mijn leven maken —maar neen, het is onmogelijk " langzaam ging hij naar de deur. „Wacht even!" kreet Maurits Zomer ontzet. „Ik geef je zeshonderd — zeshonderd vijftig", voegde hij er haastig bij, toen de ander een afwijzend 6 gebaar maakte. . Toen de magere jongeman deze som hoorde noemen, keerde hij snel naar de toonbank terug. „Geeft u mij dan gauw het geld en breng die vaas uit mijn oogen, vóór ik yan inzicht verander. Zeshonderdvijftig gulden! Zeshonderd vijftig!" prevelde hij als dronken. Met bevende handen telde Maurits Zomer een stuk of wat beduimelde bankbiljetten voor hem neer. De jongeman gnste ze haastig bijeen en verliet den wmkel zonder een woord meer te zeggen. Zomer nam de vaas op en bekeek ze met een blik vol liefde. „Vijftienhonderd min zeshonderd vijftig" meesmuüde hij. „Dan blijft er nog achthonderd vijftig voor Maurits. Een prachtig zaakje!" Hij knikte tevreden en wachtte ongeduldig op de komst van den porcelein-verzamelaar. De bleeke jongeman had zich inmiddels naar een café in de buurt begeven ten lange, elegante heer, keurig gekleed en met een klein zwart snorretje, dat iets pikants gaf aan zijn gezicht met de lichtblauwe oogen, kwam hem tegemoet. „Alles in orde ?" vroeg hij. „Hij ging niet verder dan zeshonderd vijftig. Ik durfde niet langer te aarzelen. Je kunt met dat soort lui nooit weten, wat je te wachten staat Maar voor een vaas, die ongeveer twintig gulden waard is, gaat 't best!" „Zeker," antwoordde de andere heer. „'tis niet kwaad. Nu moeten we zien, wéér zoo'n „echte" Chineesche vaas te krijgen en 't nog eens bij een ander probeeren. Weel jij nog een of anderen antiquair die zich voor dat soort dingen interesseert ?"
HIMENTHOUSIASTEN ANNIE BfeVGRAVENHAGE.Zeker Iwan Mosjoukin zal binnenkort weer voor de him optreden De witte Duivel" was de laatste groote film „et hem Jn de hoofdroi, die hier te lande vertoond is. d M ie -, ,'«"GRAVENHAGE. Ja, U hebt gelijk, dat is de ware naam van
TTTL;
de ML Pu"9 ^ in Hol|y-ood voor de n, IMetro-tïoldwvn-Mauwr , ""■""'y" i. Jayer !„ in .een revuenlra medespelen. J. H. V. te ROTTERDAM. Om fotos te ontvangen moet U drie antwoordcoupons mslu.ten Het kan wel eens een jaar duren, voordat U antwoord krijgt. E. v. D. te AMSTERDAM. Frank Merril is zeer sterk. Rolverdeeling van films nemen wij in deze rubriek niet op. De gevraagde toto s worden spoedig gezonden. J. H. K te LOCHEM. Hierbij de gevraagde adressen. Greta Garbo. MetroGoldwyn-Mayer Studios, Culver-City. Cal.forn.e Nancy Carol. Famous Paramount Lasky Studios. 5154 Marathon Street. Hollywood. Janet Gaynor. 1401 Western Avenue Los Angelos. Nooit meer dan drie vragen tegelijk s.v.p. De foto's worden spoedig gezonden. 1
l'
HOE CORPULENTE MENSCHEN 1BDEREN DAG i/2 POND IN GEWICHT KUNNEN VERLIEZEN en tegelijkertijd winnen aan energie, kracht en uithoudingsvermogen'
Ziehier een eenvoudigen weg om van Uw corpulentie verlost te worden, waardoor U zich naar lichaam en geest weer iong en gezond voelt. Begin met Kruschen Salts, dit is de logische manier om slanker te worden. Kruschen Salts bezit echter zelf niet de gewichtafnemende eigenschappen. Kruschen Salts zuivert 't bloed door de ing-ewtmden, nieren en lever in voortdurende werkingr te houden en geeft u daarbij onvermoeibare energie en wilskracht zooals U nooit tevoren kende. Uw werkkracht wordt zoo groot, dat zelfs na een dag van hard werken U zich fit voelt voor elke bezigheid of ontspanning, die U wenscht. Reeds na twee weken begint Uw overtollig vet te verdwijnen. U ziet 't, U Maurits Zomer wachtte tevergeefs op voelt t en de weegschaal vertelt 't U den „porcelein-verzamelaar" hen vroeger corpulente man schreef ons: „tk voel me zoo energiek, dat ik alle ochtenden vroeg ter been ben en wel zoo frisch ais een hoentje!" Het is de aangewezen weg en iederen da?, lu JVOOrtËraat met deze gemakkelijke methode om van t ongewenschte en overtollige vet verlost te worden, voelt U zich energieker en krachtiger. In de meeste gevallen beteekent zwaarliivie-heid moedeloosheid en gebrek aan werkkracht; dit wijst er op, dat Uw bloed de zes levenskrachtige zouten mist voor Uw inwendige organen, die noodig zijn om U jeugdig, werkzaam en helder van geest te houden. Als U iederen morgen Kruschen Sahs in een glas heet water gebruikt, verkrijgt U deze zes levenskrachtige zouten, welke 't moderne gekookte voedsel U niet verschaft. Kruschen Salts is een ideaal middel voor degenen, die slachtoffers zijn van zwaarlijvigheid en bij dagelijksch gebruik doet het de spijsverteringsorganen weer behoorlijk werken. Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten è f 0.90 en f I 60 DRIE LEZERESJES VAN „HET WEEKBLAD" ONDER DEN KERSTBOOM per flacon. - 28 -
.
—
R^wpifppppmiiifivpp
P£ CI-flH££SCE VAAS Een jonge, magere, armoedig gekleede man haastte zich door de breede drukke winkelstraat. Hij had een groot pak onder den arm. dat hij angstvallig en voorzichtig door de dringende, duwende menigte droeg, het telkens als 't ware beschermend met zijn vrijen arm. Bij een smalle, onaanzienlijke zijstraat gekomen, blikte hij even schichtig om zich heen en liep toen vlug de steeg in, dicht langs de oude, lage huizen loopend. Voor een klein antiquiteitemvinkellje bleef hij staan. Achter de beide smalle ramen stond een mengelmoes van allerlei oude meubels, kannen, pullen, oude geweven doeken, mu/ick-instrumenten en dergelijke. Maar de oogen van den jongeman zagen niets van alles wat daar lag uitgestald. Zijn hand gleed als liefkoozend over het groote pak in zijn arm. Plotseling klemde hij de lippen vast opeen en stapte, na nogmaals haastig om zich heen gezien te hebben, den winkel in. Op het geluid var. het schorre deurbelletje kwam een donker, dik mannetje met kleine slimme oogen onder enorme wenkbrauwen den haltduisteren winkel in. Toen hij de sjofele figuur bij de toonbank- zag. en in de koortsachtig schitterende oogen van den jongeman keek, betrok zijn gelaat. Hij kende dat. Mayrils Zomer had tè lang zaken gedaan om niet dadelijk te zien, dat dit jongemensch hem geen kostbaarheden te koop kwam aanbieden.' Neen, dat werd natuurlijk leenen! Want... Maurits Zomer hield bij zijn antiquiteitenhandeltje ook nog een pandjeshuis! Ja, zaken zijn zaken, was zijn lijfspreuk. Hij wendde zich tot den jongeling, die met bevende handen het papier loswikkelde van een groote Chineesche vaas en haar uiterst voorzichtig naast den handelaar op de toonbank zette Daarna zag hij Zomer, nog steeds zwijgend, met groote. angstige oogen aan. Die stak zijn onderlip naar voren, snoof geringschattend en zei korzelig: „Vijf en twintig gulden kun je daarop krijgen, geen cent meer!" De ander greep haastig naar de prachtige, teere vaas en stootte wanhopig en verontwaardigd uit: „Vijf en twintig! Ze is minstens honderd waard. Het is een erfstuk van mijn vader en ik zou haar niet voor tw;e honderd gulden willen verkoopen, ho^rt u dat? Ach mijnheer Zomer, n kimt gerust zijn: ik kom de vaas stellig inlossen. Geeft u mij er dan in 's hemelsnaam tenminste vijftig gulden op!" Maurits Zomer schudde zijn hoofd en fronste dreigend zijn dikke zwarte wenkbrauwen. Onverbiddelijk antwoordde hij: „Vijf en twintig, zeg ik en daar blijft het bij. Of denk je soms, dat ik je praatjes geloof? Als ik alles moest gclooven, wat ze mij probeeren wijs te maken, had ik mijn zaak al lang kunnen opdoeken, man! Vijf en twintig. En als
't je met genoeg is, dan ga je maar weer met je vaas, vanwaar je gekomen bent." De jongeman keek hem' vertwijfeld aan. Zijn bleek gezicht vertrok zenuwachtig. „Wat heb ik aan vijf en twintig gulden ? Ik moet er vijftig hebben. Ik moet ze hebben!" Hij zag den man smeekend aan. Maar diens gezicht bleef steenkoud. „Vijf en twintig", herhaalde hij onverzettelijk. „Ik zal het dan maar doen," gaf de ander na eenig aarzelen toe, terwijl hij de vaas een eindje verder op de toonbank schoof. „Ik ben er wel toe gedwongen. Maar wees er in 's hemelsnaam voorzichtig mee. Ik zou 't nooit te boven komen, als ze brak . . ." Maurits Zomer nam de vaas achteloos van hem over en gaf den jongeman het pandbriefje en een bankbiljet van vijf en twintig gulden. Daarna noteerde hij de transactie in een dik, slordig boek, hetgeen zooveel wilde zeggen, als dat de zaak hiermede was afgeloopen. De jongeman frommelde het bankbiljet in zijn binnenzak en ging met onzekere schreden den vvilkel uit.
als een echte Stradivarius kunt verkoopen." De handelaar hief de handen afwerend in de hoogte. „Welnee, mijnheer - nee — dat wou ik niet —" „Wat heb je däär?" riep de heer plotseling uit en wees op de vaas, die de jongeman daar 's morgens had' gebracht. „Die vaas bedoelt u ? O, maar dat is niets — prullegoed —" „Laat mij haar eens Van dichtbij zien!" Maurits Zomer reikte hei.Ade vaas. De heer bekeek ze nauwkeurig en ging er toen mee naar de deur om ze in het reeds verdwijnende daglicht nog eens te bekijken. De oude man keekhem angstig na. „Kun je mij die vaas verkoopen ?" vroeg de heer. „Nee, mijnheer. Ze is hier vanmorgen gebracht door een jongmensch, dat er uitzag, alsof hij in geen dagen gegeten had. Ik heb hem er vijf en twintig gulden op geleend." „Luister eens." De lange, slanke gestalte leunde weer tegen de toonbank. .< „Waarom kun je mij de vaas, al is ze; beleend, toch niet verkoopen?" De schemering viel en Maurits Zomer „Maar mijnheer, dat is onmogelijk, wilde zijn winkel gaan sluiten. Hij liep 't Is zelfs verboden; ik zou er mijn verkwaadaardig in zichzelf te grommen, gunning bij verliezen. Het spijt me omterwijl hij nog een en ander ordende. zettend, mijnheer, maar dat kan ik niet De zaken gingen slecht en vandaag was doen. Misschien vindt u hier wel iets er zelfs niemand geweest om iets te anders, dat u aanstaat..." koopen. „Nee. Ik wil deze vaas. Het is een Plotseling klingelde het schorre belecht stuk en ik heb ze noodig voor letje en een lange, slanke heer, onbemijn porceleinverzameling. Ik betaal je rispelijk gekleed en met een klein doner vijftienhonderd gulden voor." ker snorretje, dat iets pikants aan zijn Maurits Zomer hapte naar lucht. Vijfknap gezicht met de lichtblauwe oogen tienhonderd gulden! 't Was nieste gegaf, trad binnen. Hij liep voorzichtig looven. En de zaken gingen zo« slecht langs een wankelen stapel doezen en en — leunde tegen de toonbank. „Vijftienhonderd zegt u? Maar op Maurits Zomer glimlachte beleefd en 't oogenblik kan ik het heusch nie t wreef heimelijk zijn handen. De dag doen, mijnheer! Als die jongen met kon nog goed worden! zijn pandbriefje komt en ik heb de „Waarmee kan ik mijnheer van dienst vaas niet meer, ben ik verloren!" zijn ?" vroeg hij, op zijn onderdanigstc De deftige heer stak zijn portefeuille toontje. die hij reeds tevoorschijn hacj geDe heer had een donker gelakte haald, weer weg en zei koeltjes: viool opgenomen en bekeek die critisch. „Dus 't gaat niet?" „Een prachtig instrument, mijnheer!" „Wacht es-even, wacht es even, niet prees Zomer . . , „dat ding is me als een zoo haastig! Als het jongemensch terugéchte Stradivarius verkocht en de oude komt, zal ik de vaas voor u van hem " Zomer is nog niet vaak bedrogen! Ik koopen. Vijftienhonderd zei u toch, heb haar van e. n Italiaan gekocht..." nietwaar?" „Maar dan ben je toch bedrogen, „Ja, ik ben bereid, dien prijs ervoor als je er veel voor betaald hebt," te betalen. Maar ik heb ze aan het schertste de heer. ;itJe vergist je echeind van deze week noodig. Vrijdagter, als je verojvderstelt, dat je mij dat morgen op zijn laatst; Zaterdagavond ga ik voorgoed naar het buitenland." „Komt u dan Vrijdag een beetje vroeg en als 't wat meeloopt, staat de vaas voor u klaar. Goeden avond, mijnheer". En hij haastte zich, de deur open te houden, terwijl de elegante heer, achteloos groetend, verdween.
TWEEDE '1 COMPLETE VEiSAÄ
De heele week was Maurits Zomer vreemd opgewonden. Als nu de eigenaar
^^^^"
zoo dwaas geweest haar te laten beloven, dat ze zoo gauw mogelijk naar de stad zou komen. Hij zou dan stellig iederen avond met haar uitgaan en haar alle wonderen van de wereldstad laten zien. Ezel, driedubbele ezel, die hij was! „Hallo, Brynmor. Dacht je soms, dat ik uit de lucht zou komen vallen?" Hij wendde zich om en zag Marylin voor zich staan. „Ben je daar?" vroeg hij vrij overbodig. „Heb je een goede reis gehad?" Hij bukte zich en nam het eenvoudige, rieten handkoffertje van haar over. Daarna ontstond er een pijnlijke stilte; een stilte, waarin de jongeman zich afvroeg of hij haar moest kussen of niet. „Zou ze zooiets verwachten? Groote goedheid, ze ziet er nog veel erger uit dan ik had verwacht! Waar heeft ze in 's hemelsnaam dien mantel vandaan gehaald?" Hardop zei hij evenwel: „Het is heerlijk, dat je over kon komen." Daarna wendde Brynmor nog eenige verdere pogingen aan tot conversatie. Hij begreep, dat het buitengewoon hard en onaardig van hem zou zijn, wanneer hij het kind al dadelijk liet merken, hoe hij tegen deze ontmoeting had opgezien. „Ja, is het niet verrukkelijk? Ik heb er zoo naar verlangd. Het leek alsof de dagen omkropen." Ze zag nog hinderlijk rood, vond hij. Een kleur, die haar heelemaal niet flatteerde. Clarice's huid was altijd mat en koel, maar ze wond zich ook nooit op en als ze boos werd, was ze hoogstens sarcastisch. Op dat oogenblik besefte hij plotseling, dat hij den laatsten tijd eenvoudig het land had gekregen aan naïeve meisjes. Ze waren zoo criant vervelend en hij wist werkelijk niet, waarover hij met ze moest praten. De toestand was verre van aangenaam. Wat moest hij beginnen? Terwijl hij Marylin naar den uitgang van het station bracht, mompelde hij iets wat hij hoopte, dat door haar als enthousiasme over haar komst zou worden beschouwd. Hij riep een taxi aan en bedacht, welk een onuitsprekelijke verlichting het voor hem zou zijn, als ze goed en wel bij haar nicht was. „Ik veronderstel, dat je nicht je den eersten avond thuis zal willen houden?" vroeg hij, terwijl de taxi zich in de richting van Chelsea spoedde. „Het zou al te mooi zijn, wanneer je den eersten den besten avond al met me kon uitgaan." „Ik weet het niet," antwoordde Linnie. „Ik schreef haar, dat ik naar de stad kwam om een groot gedeelte van mijn vacantie met jou door te brengen." Na deze woorden kreeg ze een vuur-
^^^■^
roode kleur, want een zesde zintuig scheen haar eensklaps te waarschuwen, dat ze dit niet had moeten zeggen. Maar waarom niet? 'Was ze plotseling verlegen geworden? Het scheen haar op dat oogenblik, dat ze eigenlijk tegenover een vreemden man stond. Ze had met geen mogelijkheid ik je over een uur afhalen. Is dat afgeprecies kunnen verklaren waarom, doch sproken?" vroeg hij. een feit was het nu eenmaal, dat ze het „Heerlijk!'' bracht ze ademloos uit. „Ik «zoo voelde. ben nog nooit in een schouwburg in Marylin's nicht woonde in Chelsea. Ze Londen geweest." heette Jay en was met een zekeren Gerald ,,We moeten echter eerst eten. Laat ik Jerome getrouwd. Deze had een betrekking nu maken, dat ik wegkom. Tot straks, aan een der groote dagbladen. Jay had een Linnie." fijne modezaak, waar alleen menschen Hij was zóó haastig verdwenen, dat kwamen, die aardig wat kleedgeld konden Marylin niets meer had kunnen zeggen en uitgeven. hem met groote, verwonderde oogen na,,En dat doe ik om me te amuseeren, keek. Er verliepen eenige minuten voordat terwijl Gerry op kantoor is," placht de ze den sleutel bij den portier ging vragen jonge vrouw te zeggen. Het was echter een en weer kwam dat akelige gevoel van tefeit, dat de kleine modezaak meer opleurstelling over haar. bracht dan haar echtgenoot aan de courant ,,We zijn elkaar vreemd geworden en kon verdienen. moeten nog aan elkander wennen," proZe waren geen van beiden thuis toen beerde ze zich vóór te houden. „Ik weet Brynmor en Marylin arriveerden. Aan den zeker, dat het na enkele uren beter zal knop van de deur was echter een briefje gaan... en dan wordt het weer precies bevestigd van den volgenden inhoud: zooals toen hij van den zomer bij me was." „Beste Linnie. Neem het ons alsjeblieft Toch liet de gedachte zich niet verniet kwalijk, dat je voor een gesloten deur jagen, dat haar „held", zooals ze hem komt. Ik moet echter zoo laat mogelijk in noemde, veranderd was. Hij was zoo de zaak blijven, want ik ben eenvoudig vreemd en kil geweest. Waarom had hij bedolven onder de bestellingen. Gerry heeft in de taxi haar hand niet in de zijne geoverwerk aan de courant. Ik denk echter nomen en haar even tegen zich aangeniet, dat je ons zult missen, want je zult trokken? Hij had haar ook niet gekust en wel dadelijk weten wat je doen moet. Ik het was haar zelfs opgevallen, dat hij bijna ben er van overtuigd, dat de jongeman niet in haar richting had gekeken, maar over wien je zooveel schreef, maar al te aldoor naar buiten staarde of in gepeins blij zal zijn je vanavond mee uit te kunnen verzonken was geweest. nemen. Je Jay. „Ik zou wel eens willen weten wat het P.S. De portier van de eerste verdieping beteekent," mompelde ze. Ineens hief ze zal je den sleutel geven van de flat en je haar hoofdje evenwel met een beslist gekunt zoo laat thuiskomen als je zelf maar baar in de hoogte en- schudde haar korte wilt." krullen naar achteren. „Natuurlijk verNadat de twee jonge menschen den brief beeld ik het me maar, want wat zou er nu hadden gelezen^ ontstond er opnieuw een veranderd kunnen zijn? O neen, dat bepijnlijke stilte, en gedurende die stilte vroeg staat niet! Ik weet zeker, dat we het samen Brynmor zich onwillekeurig af, wät Maryheerlijk zullen hebben!" lin haar familie omtrent hem geschreven had. Het vjel niet te ontkennen, dat hij Het duurde een paar uur voordat Brynhaar in die bewuste zomermaand op een mor weer verscheen. In dien tusschentijd opvallende manier het hof had gemaakt, was hij naar Clarice's flat geweest en het maar dat was van zijn kant niets dan een had in zijn voornemen gelegen slechts vijf flirtpartij geweest. Hij was in geen enkel minuten bij haar te blijven om haar de opzicht aan dit jonge meisje gebonden. Gezaak te verklaren. Die vijf minuten waren lukkig was de tijd voorbij,' dat men verechter tot een uur geworden, hetgeen ook wachtte na den eersten kus met een huweniet te verwonderen was, volgens Brynlijksaanzoek op de proppen te komen! mor. Clarice was zoo verleidelijk en men Het was minder prettig, dat hij nu al kon zich eenvoudig niet van haar losdadelijk met haar zou opgescheept zitten. maken. Ze was erg verliefd op hem, en Hij begreep heel goed, dat hij, tenzij hij ofschoon ze voorgaf, medelijden met Marygrof wilde worden, geen excuus kon belin te hebben en het de natuurlijkste zaak denken om haar alleen te laten. van de wereld te vinden, dat hij den avond „Ik zal nog gauw een paar biljetten voor met haar doorbracht, gingen er in werkeeen schouwburg zien te krijgen. Verder lijkheid heel andere gevoelens in haar om. moet ik me even verkleeden en dan kom
bOQUakM
wenschte ik altijd, da« ik geen haar had!
^V"- N juJWJMsJI^^
-30-
Egaagzsgsg
',.■
■
•
;
■
■
:
.
ONS NIEUWE FRUILLBTON RPnrvr ^r VERZUIM DE LEZING NIETII
\'\
fe^ZUïT-,
r-ij1 r
HBRÏNNBISÏNO i
f
.V0^^ EN MUZIEI^VAN GUUS BETLEM JR
l_
lrriTll i 'Li ) IJ '^TRTT^^TTTn i i
. Wool daa4lilbb«.^6rikdAt heerlii tp
,.imor stond op het perron van een der groote Londensche stations te wachten op het wonderbaarlijkste meisje, daTer oo de geheele wereld kon bestaan Zóó had h, haar tenminste in den zomer beslhouwdl S ••.Jjnu Was het wint"- Daarin laa9 het geweldig groote verschil' Kr was een grimmige trek om zijn lippen hooWPLPl00ien 9r0efden 2ich in z jn voor zï r9ed# zjn das das rth^ recht, hoewel deze^ar op detroTSj juiste plaats zat. Dit alles viel evenwel niet e wijten aan het feit,.dat de trSn vèfover aS maar
aide« R ' S, ü Bryimor
VOnd 2ijn oor2aak
fcSs
w
as namelijk boos on zichzelf en dientengevolge ook over deS gestand, waarin hij zich^p het oog'enbS
'
deninS k0n elk 009enb^ verwacht worden, dat was nu eenmaal onvermijdelS Hij was er van overtuigd, dat ze ooae wonden van vreugde zou zijn en tegelS een teederheld ten toon zou spreiden Sr t?. J T.9roote goedheid nogaantoelTffTV^ te9emoet kon komen Wat moest hij haar in 's hemelsnaam zeaaen' Hoe moest hij handelen? " " Hoe ^t iS,e be roe
een LT sWf,^9l,T e
scheen te bezitten als zii z^lf
i
heet do cïatrh
^
v^r hem isl thanS Van 9een beIan9 — Dien zomer was hij gewoonweg tot over
van
weest het meisje op zijn** P^ aegeweest, het veranderde voelens ten opzichte van haar attent te
h scSg ^r - volmaakt on^! 9eWOrden
schillij.
volmaakt
onver-
Hij maakte zichzelf op dit oooenhlilr A*
awaas kunnen zijn, me te verbeelden
Glance danste tweemaal per avond in
säuwen0^
Ä Sloho E"9011"' -^ XS
av^d heen omte0' ^
vrouwen verwend UJ
er
^
iederen
d00r
M
w^er .g;,,0n9 m^isje' en was Han .f- Als z'>"
' l| 'il II i| j
straJen d hct
zomerniet geweest
"
||
.
o'
sc'hooLïesfaTht9^1^ "^ ^ ^ ovS'zlin !li?"WnillekeUri9 OP
, a hu,
M
ï^^te
kw
^ baar naam
nS be90nnen
oienTsaren H^ r ^ J J Het geheimzinnige en wel-
lirhf ;,..*
i
i
^ ^
^
^^^^^^ (
wre»«- ^ '::::t^ En ^■wn.le..kel..rigW»t.neenk^..^rJM rjjdikéwklaMU.ie 2Ll,....fer S
was geLfd lde
datief
Van
^/^
in
geheimzinnigheid
1
«ie. rookenl Ze bteU^TÏAtJ'
gedachten voor
iP
gluren. Voor het oogenblik wa^ M
' «kenn« hlj heriZ* acfSftj 2
ar,Ce WaS aanbiddelijke ClariS ' de Binnen enkele minuten kon Linnie's trein
3S
^
^S
i
^
daag'lijks passeer ik dat hïerlijke huis. Kaar k jaren gelukkig mocht leven, | k had nooit gedacht, dat zoon koud, steenen brok e zooveel ontroering kon geven, 'k zie het nog vóór me, zooals het toen was[Cen tuintje er voor en er achter, n, onwillekeurig, wanneer ik passeer. Dan rijd ik een klein beetje zachter.
" "a' .* w.a1 maar een huisje, eenvoudig en klein bn t viel niet op, zelfs niet van buiten. Maar s zomers, dan zag 't er zoo vriendelijk uit. Als t zonnetje scheen door de ruiten! De bloemen en struiken in 't klein lapje tuin Verspreidden de heerlijkste geuren. De wingerd, van voor en vanachter langs 't huis • bén tint ling van vroolijke kleuren. D
Zijn laatste briewn
het 00k
,. p 1.1
.IP
i|| | | || , ij,
^^^^^ ^ ^^
S Sadit £k0 ? 9eWeCSt - ^arblSe UJK was was haar echter niet opgevallen of had
~——^i=t=bd
de
SrSan Lï " tVenWd 90ed ovcr ™kunnl'n * ï* het toch waarlijk wel SIT
| |i
bren9en Cn haar
kunnen vermoeden.
_
s ^^g
AZ
eenmaal ta St leven"1^' ^^^ niet meer dan natuurlï d"t ilf Ä?*
V hSTh ;rijten- omd^hi d^n'moed „il had gehad,haar eerder van een en ander
\
,x '
^^^
en ** 'i^e " en heTS net had hT"" heelemaalF^ niet in zijn bedoelinn gelegen haar daarvan iets te laten me?W e99en,hij WaS
IZI ,.,..;_.
rrTTr r ij i' .i ij r JI i 111^ i jMT~f 11 11
-J
moet
^en man 9 ten, dat hij noa aanden 9eIeden aanb
^.K^^L;,
^ niefSen
Haar antwoorden waren tenminste vol
^Änaf-Lh^^-t
m SEE
sö ^
i
^
^
^
¥i
^
XP _r Wat zaten we 's avonds na 'n snikheeten dag V Niet fijn in dien tuin te genieten I We vochten als 't ware, wiens beurt het wel was. De bloemen te mogen begieten. We hoorden van verre het mischen der zee. Het romm'len der stadsche geluiden; En héél in de verte, daar klingelde dan. Een kerkklokje, zacht in het Zuiden. Nog daag'lijks passeer ik dat heerlijke huis. Waar k jaren gelukkig mocht leven. Maar nieuwe bewoners, die hebben het nu Een heel ander aanzien gegeven. De tuin is verwaarloosd, de boel is vervuild En drie huizen vèr klinkt de ruzie. Maar toch blijft voor mii steeds dat huisje daarginds een heerlijke, rijke illusie I
vacantie, die haar wachtte. En overzie! hadden Samen d b wtteTzomf ^ oewusten zomer zooveelI " gesproker ^ en alU
MAISON ODIQT ^AcE
wÄ'Jr^ 9—kPt.0Dochenwa
DE LA MADELFI.F P
—
n tlJ d niet gebeurd!
waser - , n was ernu nu!(0 Clarice! Brynmor voelde Clarice Hoe er
Fabriek van Artistiek Zilverwerk
iS d. "!? Vïn 9eluk door 2iin leden voer ^bij de gedachte aan dat verrukkelijke meisje^ Die ondervinding hadden de mSê ^annen van Clarice. Ze was dan ook het H ? WCfeuntje' dat er kon hestaan vond ■ Helrood haar. dat evenveel elecïicS
Het Rotterdamsche
Ar^na" io„ ^ ^ ^^^^^^^^^^^^^****wS^i»lÄ „Arena ^-^n.^^ ZZZT^ Een "
Specialiteit voor geschenken in zilvei en verzilverd metaal
Gevestigd m 1930
- 29 -
OROOTE
KBUZB
„,
KUNSTVOORWERPBN UTOEVOBRD .NAAK ONTWERPEN ^
R«!. en Adm. s Otf aew.ter 22, LeWei». Tel. 700 Portrekenlna «880
ELKE
STIJLpER10DE
v. .... V *"<*«ntwekelül«-Pr«. per kwartaal f 1.05
' I
■
■■
■-.;
•
j—
■
'IJÜ^ TiWf HtCii liJUJK'IOQoJ
^«en Rheumatiek, Ischias. Spit. Influenia.
TOCAL.t.b..tt.„ bü ...e .poth. en drog. * ,O.SO en f *.-. JZ^^.Ji^\^^l^}^P^^}^0?Mm ** ZeilUWpijn «ren in kliniekverpakkina f 8.7S(veel voordeelicer in •tuobri'ilf)'
Een geheim van onschatbare waarde om tandaanslag te verwijderen. Het groote publiek geraakt heden ten dage meer een meer op de hoogte van de verzorging der tanden. Het is algemeen bekend dat dieet een belangrijke rol speelt om weerstand te kunnen bieden aan het bederf der tanden en verdere tandkwalen. Veelvuldige bezoeken bij Uwen tandarts bieden U een groote mate van zekerheid. Dank zij een nieuwe en moderne methode is thans iedereen in staat om zelf eveneens zijn tanden op de beste wijze te kunnen verzorgen. Op Uw tanden bevindt zich een kleverige tandaanslag. Deze tandaanslag bevat bacteriën, die de oorzaak kunnen worden van het vergaan der tanden en
andere tandkwalen. Deze tandaanslag moet dagelijks verwijderd worden. Pepsodent is dan ook de aangewezen tandpasta om tandaanslag te verwijderen. Pepsodent bevat geen puimsteen of andere schadelijke bestanddeelen. Het heeft een zachte uitwerking, waardoor het glazuur niet aangetast wordt Neemt een proef met Pepsodent. Koopt nog heden een tube. 350«
Gratis tube voor 10 dagen.
Naam Adres Slechts een tube per gezin.
ƒ33 V9^
HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDE 90
Uw trots. Mevrouw, dat schitterende thee-ü servies en die gesoigneerde theetafel! Bchooren daar niet de fijnste en smakelijkste biscuits bij, die te krijgen zijn? Wat een eer zult U inleggen bij Uw gasten, wanneer ge „DeLindebooms" biscuits serveert Want hier komt de kwaliteit om den hoek kijken, die alléén bereikt kan worden door een fabriek met een meer dan honderdjarige ervaring. Natuurlijk heeft Uw winkelier ze voorradig.L Kent U onze luxe blikjes Rose Marie,! Adonis en After dinner?
N.V. voorh. HENRI SANDERS, KciierBgracht 52 . Amsterdam Zend! mij een tube Pepsodent voor 10 dagen;
coca hm—ÊmmmmmmmmmiÊ^—m De Tändpasta die dm aansiqg verwijdert
even
IIJMIM<M^"0-^®TllKiiLilM
.V. BISCUITFABRIEI
DELINDEBOOI
HET MELKDIËET VOOR DE HUID —H===E 's Morgens en 's avonds gebruikt voor het wasschen van het gezicht, zult U spoedig bemerken.
dat Uw teint gezond. Uwe huid zacht, gaaf en stevig wordt en kleine huidaandoeningen verdwijnen.
Godfried de Groot "Jan ßuyhenstraat 2a Amsterdam Telèf, 28474
Specialiteit in Moderne en artistieke foto's Knip deie advertentie uit, zend e m in v RijnstraaT 5 Den H« "^,? f 50 Cent P°st«gdoosie els aan mono»^ France-Import Kijnstraat 5, Den Haap en U ontvan« een keuriir
— 31
Men üe de vele reproducties van ons vetfe In „Het Weehblad" Cinema a theater
