your space
| binnenkijken
Ontwerper Floris Hovers heeft het goed voor elkaar: een compacte showroom vol eigen werk én een enorme werkplaats waar hij eigenhandig zijn ontwerpen uitvoert. ‘Ik ben als een boer op zijn erf waar hij niet van af komt.’ Styling Frans Uyterlinde | Fotografie James Stokes | tekst Flory Hartog
‘Mijn werk gaat over liefde, aandacht en ambacht’
Deze oude Fiat 500 staat in de andere werkplaats van Floris Hovers. ‘Ik heb – heel luxe – twee werkplaatsen. Eentje voor alle houtbewerking en één voor de metaalwerkzaamheden die ik moet doen.’
070 vtwonen jul 2012
vtwonen
jul 2012
071
Floris Hovers (35, ontwerper) Fixed, Archetoys, Stoklamp, Plankmeubelserie, Strafbankje en Flessenbootje Woont samen met Eva Hovers (36, onderwijzeres op een basisschool), Katrijn (4), Ronja (2,5) en Abel (9 maanden) Opleiding Design Academy Eindhoven, in 2004 afgestudeerd Werkplaats in Raamsdonksveer Prijzen Sanoma Woonawards 2011 Jong Talent Ontwerpstijl ‘Ik ben een bewonderaar van ontwerpers als Gerrit Rietveld, Jean Prouvé, Hella Jongerius en Piet Hein Eek: nuchter, no-nonsense, ambachtelijk, tijdloos. Ik wil graag dat mijn ontwerpen dat ook zijn.’ Website www.florishovers.nl Bekend van
‘Ik maak al mijn ontwerpen zelf. Er zit dus weleens een vuiltje in de lak of een schroef net even op een verkeerde plek. Zo langzamerhand heb ik een kleine voorraad staan van een aantal producten, maar het meeste maak ik per bestelling.’
‘De werkplaats voor houtbewerking meet zo’n driehonderd vierkante meter. Ik werk er meestal alleen of samen met een stagiaire. Dat past goed bij mij, ik ben een beetje een einzelgänger.’
your space
| binnenkijken
de werkplaats ‘Hier speel ik al mijn hele leven. Mijn opa is in dit gebouw, de voormalige stroomcentrale van Raamsdonksveer, zijn betonfabriek begonnen toen hij al 56 jaar was. Sinds zes maanden is dit mijn werkplaats voor het houtbewerken, mijn oude werkplaats hier niet ver vandaan gebruik ik voor het metaalwerk. De werkplaats meet driehonderd vierkante meter en is nu één grote, langwerpige open ruimte. In de toekomst wil ik de ruimte nog opdelen met glazen wanden. We hebben er een paar flinke daklichten in gezet, zodat het licht mooi van boven komt. De zijmuren zijn allemaal dicht, zodat er geen afleiding van buiten is. Aan de andere kant van de muur heeft mijn broer Marcel, die een hoveniersbedrijf heeft, zijn opslag en werkplaats. Als ik ’s ochtends binnenkom drink ik vaak eerst een bakje koffie met de mannen van Marcels bedrijf. Goede sfeer is belangrijk op mijn werkplek én goed gereedschap natuurlijk. Met mooi weer staat de roldeur open en kijk ik over de opslag met stenen en bakstenen naar de groene bomen. Voor in het pand, in de oude kantoorruimtes van de voormalige betonfabriek, is de showroom met daarin al mijn ontwerpen. We hebben het bestaande houten plafond wit gebeitst en er een gietvloer in laten leggen. Meer was niet nodig. Op zaterdag komt Eva weleens met de kinderen langs op de werkplaats, ze zijn nog te jong om hier zonder begeleiding rond te lopen. Ze spelen met resthoutjes en zien de werkplaats als speelplaats. Zo zie ik de werkplaats trouwens ook voor mezelf: het is een speelplaats.’
072 vtwonen jul 2012
vtwonen
jul 2012
073
your space
| binnenkijken
‘Overzicht hebben is belangrijk voor me en dat zie je terug in mijn werk. Een ontwerp moet ‘leesbaar’ zijn vind ik. De wereld is al onoverzichtelijk genoeg.’
de ontwerper ‘In de kern ben ik net als de bakker die broodjes verkoopt, ik heb een hekel aan ophemelen en wil ik dicht bij mezelf blijven als ontwerper. Terughoudendheid kenmerkt mij. Misschien is het onzekerheid? Ik stel me bescheiden op. Het leven moet eenvoudig zijn, dat is mijn streven: ik wil graag dat kinderlijke vasthouden, als ik zie hoe mijn ouders met mijn kinderen omgaan, zo vrolijk en speels. Zo hoop ik ook te zijn als ik ooit kleinkinderen heb. Dat is ook waarom ik zoveel plezier beleef aan het ontwerpen van speelgoed, als tegenhanger van al die serieuze, volwassen dingen. Overzicht hebben is belangrijk voor me, dingen moeten leesbaar, begrijpelijk en iconisch zijn om het helder te houden. Ik leer graag mensen iets: één dag per week geef ik les aan de Academie St. Joost in Breda. Van de studenten verwacht ik dat ze hun opdracht inleveren op de afgesproken datum. Liever vals zingen, dan niet zingen is mijn motto. Ik kan zelf altijd goed plannen: ik ben zelden te laat en zorg altijd dat mijn werk keurig op tijd af is. Deadlines zijn belangrijk, dat is het moment dat je iets kunt neerzetten. Ik wil liefde zien in het werk van mijn studenten. De eerste opdracht die ik hun altijd geef is: maak een kistje voor je eigen ansichtkaarten. Als je zoiets kunt, een eenvoudig ding met liefde maken, dan zit het wel goed. De wereld wordt steeds onoverzichtelijker vind ik. Ik ben sceptisch over hoe de wereld zich ontwikkelt, het wordt er niet beter op. Ik ben christen, ik geloof in een nieuwe wereld. Ik predik niet, door mijn houding laat ik zien waar ik voor sta. Geloof is plezier en vastigheid in het leven. Op mijn grafsteen zou mogen staan: ‘Laten we dansen, laten we zingen, laten we blij zijn om alle mooie dingen’.’
074 vtwonen jul 2012
vtwonen
jul 2012
075
your space
| binnenkijken
het werk
‘Tijdens mijn werk zing ik vaak. Muziek speelt ook een belangrijke rol in mijn leven: ik speel viool, zing in een koor en ben dirigent van een plaatselijk kinderkoor. Ontwerpen en muziek maken zijn twee verschillende dingen voor me, hoewel ik het geweldig zou vinden om die twee te verbinden. De ideeën daarover heb ik wel, maar ik laat het liever organisch ontstaan.’
076 vtwonen jul 2012
‘Mijn ontwerpen zijn iconisch en helder, dat zie je goed terug bij de Archetoys, de Stoklamp en de Plankmeubelserie. Geen overdaad, maar het moet wel verwonderen. Het bouwen en construeren zit in mijn genen. Het is ooit eens uitgezocht: veel van mijn voorvaderen waren ambachtslieden, timmerman of meubelmaker. Een goed voorbeeld van mijn interesse in bouwen is boekenkast Casco: eigenlijk is het een flatgebouw. Waar in een flatgebouw elke bewoner de ruimte vult met zijn verhaal, worden hier de verschillende delen en planken gevuld met boeken en objecten, ook ieder met een eigen verhaal. Je kunt er doorheen kijken en hem op verschillende manieren in de ruimte neerzetten: als roomdivider, tegen een muur of haaks op de muur. Jean Prouvé, Gerrit Rietveld, Hella Jongerius zijn ontwerpers die ik bewonder. Piet Hein Eek was mijn laatste leermeester. Ik heb bij hem stage gelopen en na mijn afstuderen heb ik er nog gewerkt. Ik heb bewondering voor zijn werk, vooral voor de ontwerpen waar hij beroemd mee geworden is: de sloophouten meubels en de metaalserie. Kernwoorden voor mijn ontwerpen zijn zorg, liefde, aandacht en ambacht. Ik schets met de hand. De mens moet voorop staan, en eigenheid. Ontwerp, idee, concept en alles zelf kunnen maken. Dat is wat het beroep ontwerper inhoudt. Bij mij gaat het in een keer van een kleine schets door naar een ontwerp naar een product. Soms volgt er dan nog een proces van jaren aanscherpen, maar het blijft tastbaar. De Plankmeubelserie laat zien dat er vrijheid zit in de beperking. Ik gebruik bepaalde verhoudingen en constructies. Een stoel maak ik uit één plank vurenhout, een kruk uit een halve en een bankje uit twee planken. Als je goed kijkt zie je dat elk meubelstuk van mij met de hand gemaakt is: hier en daar zit wel eens een vuiltje in de lak of een schroef die net niet helemaal op de juiste plek zit. . Ik ben in een fase aanbeland dat ik met anderen wil samenwerken. Zo ben ik in gesprek met een Italiaans bedrijf onder wiens vlag ik een van mijn producten zou willen uitbrengen. Het is een heel traject, maar het bevalt me goed. Ik wil ooit ook aansluiting vinden bij mooie Nederlandse meubelmerken zoals Pastoe, Arco of Pilat & Pilat. Sinds kort werk ik samen met Lotty Lindeman. Ze heeft een lampenkap ontworpen voor een lampenvoet van mij en nu kaatst ze de bal weer terug en heeft ze mij gevraagd om iets te maken bij een ontwerp van haar. Verder ben ik bezig met een nieuw concept voor speelgoedautootjes. Het streven is om tijdens de Dutch Design Week het resultaat te laten zien.’
Soms staat er druk op de ketel en kan ik plotseling uit mijn slof schieten. Er is ook weleens een hamer aan de andere kant van de werkplaats beland
‘Mijn Plankmeubelserie is het bewijs dat er vrijheid zit in de beperking. Het ontwerp is zo gemaakt dat een bankje uit twee planken gemaakt kan worden, een stoel uit één plank en het krukje uit een halve plank. De losse onderdelen van de meubels laat ik bij een gespecialiseerd laserbedrijf uitsnijden. Daar kan geen zaag tegenop.’
vtwonen
jul 2012
077
your space
Floris met zijn vrouw Eva en hun drie kinderen Katrijn, Ronja en Abel in de showroom bij de werkplaats. ‘Op zaterdagochtend komt Eva weleens langs met de kinderen. Dan drinken we gezellig een glaasje limonade en mogen ze even rondrennen.’
Dit is mijn plek, het kindgevoel zet ik hier voort. De werkplaats is mijn speelplaats
| binnenkijken
‘Ik kom hier al mijn hele leven. Wat nu mijn showroom is, was vroeger het kantoor van de betonfabriek van mijn opa. Als eerbetoon aan hem hangt er een groot zwart-wit portret van hem aan de muur. Al eeuwenlang zijn de Hovers mensen die bouwen en timmeren. Ook ik ben geïnteresseerd in bouwen en constructies. Boekenkast Cargo is daar een goed voorbeeld van.’
thuis ‘We wonen in een oud arbeidershuisje in Raamsdonk, van oorsprong een boerendorp. Het is een vrijstaand, knus huis met een leuke tuin en met voor en achter uitzicht over de weilanden. We passen er precies in met ons vijven. Het huis heeft alles wat we nodig hebben: beneden de woonkamer en de keuken, de slaapkamer van de meisjes en de badkamer, en boven twee slaapkamers, een voor Eva en mij en een voor Abel. De weidsheid, het grasveld voor de deur, ons moestuintje, alles is klein, behalve het uitzicht. De polder wordt straks het speelterrein voor de kinderen. Ik heb nu een paar van mijn Flessenbootjes in de sloot liggen. Ze waaien weleens uit het zicht, maar ze komen altijd weer vanzelf terug. Binnen hebben we het opgeknapt met nieuwe kleuren. De oude bruine deuren zijn nu kopergroen, de muren zijn wit. De meubels geven kleur aan het huis: de groene tafel van Piet Hein Eek, die ik voor een habbekrats mocht kopen tijdens mijn stage aldaar. Er staan meubels van Tiesencoo, Ontwerpduo en Vij5, Ikea en wat prototypes van eigen hand. Eva is mijn klankbord. Ze vindt het leuk wat ik doe. Toch is ze niet doorslaggevend in mijn ontwerpbeslissingen. Ik ben meestal alleen op stap in de ontwerperswereld. Ik ben geregeld een paar dagen weg en dan runt zij het huishouden en het gezinsleven, naast haar baan als onderwijzeres. Als ik dan in Milaan rondloop geniet ik enorm, maar na een paar dagen wil ik het liefst zo snel mogelijk weer naar huis, naar mijn eigen wereld.’
078 vtwonen jul 2012
vtwonen
jul 2012
079
